KSIĄDZ JÓZEF SZUBERT - echo CHRYSTUSA KRÓLA

- Ty wierzysz w to, że jest Bóg? To powiedz mi, gdzie on jest? Tu go nie ma na
pewno. Przecież tu nawet ptak nie przyleci, bo nie ma po co.
- Bóg jest wszędzie - odpowiedział ksiądz Szubert.
- Tak? No to jeśli nawet tu jest, to nie w takich ciuchach jak my, deszcz mu na łeb
nie leci i nikt go kołkiem po grzbiecie nie bije. Jeśli jest Bóg, to niech we mnie w tej
chwili piorun strzeli - bo sam na druty nie pójdę.
Przypominam sobie, że akurat wtedy dwa tygodnie prawie bez przerwy padał
deszcz. Zmoczeni do ostatniej nitki wracaliśmy z pracy do obozu. Rozbieraliśmy się
do naga. Na dworze wykręcaliśmy we dwóch ubrania. Mokre ubrania pod łóżka, a
my do łóżek. Rano mokre ubrania zakładaliśmy na siebie i znów na deszcz do
roboty. Mogło wtedy zgniewad człowieka? Mogło. Można było kląd wszystko i
wszystkich z Bogiem włącznie? Można było. Toteż kląłem bez przerwy i cieszyło
mnie, jak inni boją się, żeby za moje bluźnienie Bóg ich nie pokarał, tak jakby Bóg
mógł sprawid coś więcej od deszczu, którym nas moczył codziennie przez dwa
tygodnie.
Do klęcia miałem wybitny talent. To, co opisuję, nie może byd opisane dosłownie,
bo wyrazy, które u mnie były na porządku dziennym, przy każdej okazji, nie nadają
się do pisania, a wiele osób może by ich nie zrozumiało, bo nie figurują one w
żadnym słowniku. Pracował ksiądz Szubert nad tym, żeby mnie oduczyd kląd, ale to
nic nie pomogło.
Podam taki przykład: Czterech nas pchało duży wózek z ziemią. Trzech pchało, a
czwarty uwiesił się przy nim i trzech musiało go ciągnąd. Założyłem mu większą
mowę, kiedy, gdzie i jak należy się obijad. Mówiłem mu, że jeśli wózek musi jechad,
to musimy go razem pchad. Przy łopacie albo gdy wozi się coś pojedynczo, obija
się, jak ci się podoba. Za chwilę widzę, że wisi znów przy wózku.
- No! Pchajże, ty! - i zatrzymałem się z dalszą mową, bo nie chciałem kląd.
Tak powtarzało się kilka razy. Wreszcie nie wytrzymałem i wyjechałem z całą
artystyczną wiązanką.
- Stachu, czego ty klniesz! - woła ksiądz Szubert.
A ten po otrzymaniu wiązanki pcha uczciwie.
- Widzisz, Józiu, to tacy... - tu odpowiedni dobór słów - ludzie, że innej mowy nie
rozumieją... - itd. Istna artystyczna przeplatanka słów języka polskiego literackiego
i nieliterackiego.
8