ANALIZA NUMERYCZNA KOŚCIOŁA Najświętszej Marii Panny NA ...

zachodnim. Przeciętnie osiadanie kościoła systematycznie wzrastało,
a co ciekawe większe przyrosty osiadań zaobserwowano w miesiącach letnich
i wynosiło ok. 0.5 mm .
Zostało również obliczone przemieszczenie czterech punktów
z najbliższego sąsiedztwa kościoła. Punkty te to: punkt A (dawne probostwo
katedralne, ul. Ostrów Tumski nr 3), punkt B (ul. Ostrów Tumski nr13), K (punkt
przy wejściu do katedry), oraz punkt P (psałteria). Największymi
przemieszczeniami charakteryzował się punkt B i wynosił blisko – 3.00 mm.
Pozostałe punkty również się przemieszczają, ale w granicach do –1.00 mm.
Jak wnioskowali autorzy operatu geodezyjnego [16], można przyjąć,
że brak jest jednolitego nachylenia w obrębie całego fundamentu. Najbardziej
jednoznaczne są nachylenia ścian w kierunku: północnym, południowym
i zachodnim.
2.2.4. Etap drugi.
W ramach tego etapu przewidziano włączenie do obserwacji
przemieszczeń pionowych 12 nowych punktów na katedrze oraz 5 punktów
na budynkach dotychczas nie obserwowanych. Wyniki potwierdzają fakt,
że przyjęty jako odniesienie punkt 10 nie jest najmniej osiadającym punktem
na Ostrowie Tumskim. Widać również, że część wschodnia katedry
przemieszcza się mniej niż jej część zachodnia. Może okazać się,
iż przemieszczenia pionowe katedry mogą być znacznie większe niż kościoła
NMP.
Analiza numeryczna Kościoła Najświętszej Marii Panny na Ostrowie Tumskim w Poznaniu
Rozdział II
44