ANALIZA NUMERYCZNA KOŚCIOŁA Najświętszej Marii Panny NA ...

3.1. Informacje wstępne
Celem pomiarów geodezyjnych przy kościele NMP było sprawdzenie
kształtu wybranych elementów świątyni oraz określenie współrzędnych
charakterystycznych punktów obiektu. Posłużyły one później do zbudowania
przestrzennego modelu obiektu.
Sprowadzało się to do wyznaczenia zależności liniowych, kątowych
i wysokościowych między różnymi punktami. Oparto się na punktach
wyznaczonych i zastabilizowanych wcześniej [15], które przyjęto jako punkty
odniesienia w dalszych szczegółowych pomiarach. W trakcie określania
przestrzennego położenia punktów, zastosowano kilka podstawowych metod
pomiarowych, tj. wcięcie kątowe w przód, przestrzenne wcięcie kątowe oraz
wcięcie biegunowe. W celu określenia współrzędnych przestrzennych X, Y, Z
nowych punktów, poza pomiarem długości, kątów poziomych i kątów
pionowych, należało również wyznaczyć różnice wysokości między tymi
punktami, a reperami o znanych wysokościach. Zostało to wykonane
za pomocą technicznej niwelacji geometrycznej, a jako repery o znanych
wysokościach, przyjęto punkty założone przez Zakład Geodezji Instytutu
Inżynierii Lądowej Politechniki Poznańskiej.
W czasie wykonywania pomiarów geodezyjnych wyniki obserwacji
zapisywano w dziennikach polowych, na szkicach, a następnie opracowywano
je w formie elektronicznej. Wyniki pomiarów były na bieżąco kontrolowane,
błędy systematyczne wyeliminowano poprzez dobór odpowiedniej metody
pomiaru. Dążono do tego, by odczyty były wykonywane kilkakrotnie, a gdy
różnice między parami spostrzeżeń nie przekraczały wartości granicznych,
obliczano z nich odpowiednie średnie. W niniejszej pracy jako dopuszczalne
odchyłki przyjęto: dla pomiarów odległości ±3mm, dla kątów ±20 CC , ± 3mm dla
niwelacji. Jeśli zdarzało się, iż różnica między dwoma odczytami przekraczała
wartość dopuszczalną, element mierzono ponownie.
Analiza numeryczna Kościoła Najświętszej Marii Panny na Ostrowie Tumskim w Poznaniu
Rozdział III
50