Dźwigary ze środnikiem ze sklejki - Instytut Konstrukcji Budowlanych ...

formujących (w tym także dźwigarów z drewna klejonego) oraz planowane rozpoczęcie
produkcji dźwigarów klejonych w Polsce.
• Dźwigary z drewna klejonego równoległowarstwowo stosowane są jedynie przez
niemiecką firmę Thyssen Hünnebeck w przypadku dźwigarów typu Compact (C20/8 i C16/8).
Wśród dźwigarów stosowanych na rynku niemieckim, przedstawionych w artykule, jedynie
dźwigary typu Compact nie posiadają niemieckiego świadectwa dopuszczenia do stosowania,
ponieważ zdaniem ich producenta w tym przypadku nie jest to konieczne. Wynika to z
masywnej konstrukcji dźwigarów Compact, które są równocześnie najcięższe wśród
przedstawionych dźwigarów klejonych. Cena zakupu dźwigarów klejonych w ogóle jest
stosunkowo wysoka jednak sam fakt zastosowania przekroju dwuteowego daje wiele korzyści
– dźwigary Compact można łączyć z innymi elementami za pomocą wielu łączników
mocowanych do pasów (półek) dźwigara. Za sprawą warstwowego ułożenia elementów w
przekroju i użycia drewna świerkowego skłonność do odkształceń jest wyeliminowana, tym
bardziej że zastosowano świerk skandynawski charakteryzujący się wąskosłoistością.
W konsekwencji trwałość tych dźwigarów jest najwyższa w porównaniu z pozostałymi
przekrojami pełnościennymi (jedynie dźwigary kratownicowe posiadają większą trwałość).
Z obserwacji autora na budowach wynika, że dźwigary typu Compact wykazują skłonność
do powstawania niewielkich pęknięć na końcach (od czoła), co wynika zapewne z
zastosowania drewna świerkowego, które mimo braku tendencji do odkształceń posiada
naturalną skłonność do pęknięć. Nie bez znaczenia jest również fakt zastosowania w
przekroju dźwigara warstw o stosunkowo dużej grubości równej około 4 cm, które wobec
możliwości wielokrotnego nasiąkania od czoła i wysychania mogą pękać. Impregnacja nie
jest tutaj środkiem wystarczającym, ponieważ końce dźwigarów ulegają uszkodzeniom
podczas nieuniknionych uderzeń w trakcie montażu. Okresowe konserwacje dźwigarów mogą
minimalizować ryzyko powstawaniu uszkodzeń.
• Dźwigary ze środnikiem ze sklejki są obecnie stosowane przez francuską firmę Hüssor
(HW20 i HW24) oraz przez niemieckie firmy: Noe (H20) i Plettac (H200). Dźwigary ze
środnikiem ze sklejki należą do najlżejszych wśród dźwigarów pełnościennych, przy
parametrach wytrzymałościowych nie odbiegających od parametrów pozostałych dźwigarów,
wyjąwszy dźwigary francuskiej firmy Hüssor wykonane z drewna liściastego, posiadające
znaczną sztywność (sztywność tych dźwigarów przewyższa nawet sztywność masywnych
dźwigarów Compact – jednocześnie przy mniejszym ciężarze jednostkowym). Zastosowanie
drewna w tym przypadku wynika jednak ze specyficznej struktury drzewostanów we Francji,
które obfitują w drzewa liściaste. Trwałość dźwigarów ze środnikiem ze sklejki (określona
dla dźwigarów z pasami z drewna iglastego) jest przeciętna w porównaniu z trwałością
pozostałych dźwigarów. W zakresie technologiczności dźwigary te są korzystnym
rozwiązaniem (podobnie jak pozostałe dźwigary ze środnikiem z materiałów
drewnopochodnych) ze względu na niewielką grubość środnika w stosunku do szerokości
pasów. Umożliwia to pewne łączenie dźwigarów z innymi elementami za pośrednictwem
pasów dźwigara (rysunek 2).
• Dźwigary ze środnikiem z drewnianych płyt trójwarstwowych reprezentowane są
najliczniej. Dźwigary takie stosowane są przez austriacką firmę Doka (H16N, H20N, H30,
H36) oraz przez niemieckie firmy: Meva (HT16, HT20, HT24) i Wendler (dźwigar HW20 nie
uwzględniony w tabeli 1 ze względu na brak szczegółowych danych) oraz w ograniczonym
zakresie przez firmę Peri (dźwigar T20 nie stosowany w Europie). Dane dotyczące
poszczególnych dźwigarów przedstawione w artykule pozwalają sądzić, że dźwigary ze
środnikiem z płyt trójwarstwowych nie różnią się w sposób istotny od dźwigarów ze