Nr 2-3/2011 (LV) ISSN 2083-7321 - Bibliotekarz Opolski

Bibliotekarz Opolski, www.bibliotekarzopolski.pl
Nr 2-3/2011 (LV)
Pod kierownictwem Tadeusza Chrobaka rozpoczęto w 1991 roku automatyzację procesów bibliotecznych,
dostosowując usługi biblioteki do zmieniających się potrzeb edukacyjno-informacyjnych czytelników. W 1994 roku
zakupiono i zaczęto wdrażać biblioteczny system informacyjny SOWA. Sprzęt komputerowy sukcesywnie
wymieniany był na nowocześniejszy, zbiory wzbogacały się o publikacje multimedialne, tradycyjne katalogi
zastąpiono bazami danych na nośnikach elektronicznych i udostępniono w sieci lokalnej i Internecie.
W latach dziewięćdziesiątych biblioteki publiczne usamodzielniły się, biblioteka wojewódzka z ośrodka
nadzorującego stała się dla samorządowych bibliotek publicznych doradcą merytorycznym; często wspierała
i broniła je przed różnymi zagrożeniami.
W dalszym ciągu dużą wagę przywiązuje się do spraw regionu. Dyrektor Chrobak prowadzi przemyślaną promocję
zbiorów bibliotecznych. Biblioteka organizuje sesje popularnonaukowe poświęcone tej tematyce, wydaje liczne
publikacje. Uroczyście świętowane są jubileusze zasłużonych regionalnych twórców, odbywają się imprezy
literackie. Twórczość opolskich pisarzy stała się tematem wielu bibliotecznych wydawnictw. Wznowiona została
seria bibliofilska reprintów książek rzadkich, które wydano na Opolszczyźnie przed rokiem 1950. W 1997 roku
biblioteka została dotkliwie poszkodowana w czasie powodzi. Dyrektor Chrobak nie załamał rąk, niezwykle
sprawnie kierował remontem biblioteki. Zdobywając odpowiednie fundusze, doprowadził do przebudowy całego
budynku. Powstała nowoczesna, funkcjonalna, dobrze wyposażona książnica, dostępna również dla czytelników
niepełnosprawnych. Energiczne, uparte dążenie do realizacji wytyczonych celów i skuteczność działań dyrektora,
przyczyniły się do stworzenia placówki zapewniającej odpowiednie warunki pracy czytelnikom i pracownikom.
Tadeusz Chrobak nie poprzestał na tym. Stworzył w Rogowie Opolskim nowoczesny ośrodek konferencyjny i bazę
hotelową, zlokalizowaną w zamku oraz w „Domu pod Kogutem”, specjalnie wyremontowanym i przystosowanym
do pełnienia tych funkcji.
Jego zasługą jest nawiązanie i poszerzenie kontaktów partnerskich WBP z bibliotekami i instytucjami
zagranicznymi w Rosji, Czechach, Słowacji, Niemczech, na Ukrainie i Węgrzech. Rezultatem tej współpracy jest
pozyskiwanie i wymiana zbiorów, wymiana doświadczeń pracowników, wzajemne uczestnictwo w konferencjach
i seminariach.
W czasie dwudziestosiedmioletniego kierowania biblioteką przez Tadeusza Chrobaka, Wojewódzka Biblioteka
Publiczna zasłużyła na opinię placówki prężnej, bogatej w różnorodne zbiory, tradycyjne i multimedialne,
o wysokim poziomie usług, wiernej tradycji, jednocześnie nowoczesnej, przyjaznej czytelnikom.
W 2000 roku Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wpisało bibliotekę na listę placówek tworzących
narodowy zasób biblioteczny. 15 grudnia 2006 roku WBP otrzymała status biblioteki naukowej. Także
Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich doceniło pracę biblioteki i dyrektora przyznając w 2001 roku medal
Bibliotheca Magna - Perennisque za wybitne dokonania i całokształt działalności na rzecz rozwoju bibliotekarstwa
polskiego i upowszechniania książki w społeczeństwie polskim oraz za zasługi dla SBP. W 2007 roku Tadeusz
Chrobak otrzymał medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, nadawany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego osobom lub instytucjom wyróżniającym się w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności
kulturalnej lub ochronie kultury i dziedzictwa narodowego.
Ostatnio Tadeusz Chrobak był inicjatorem ponownego pochówku Haugwitzów, byłych właścicieli zamku
w Rogowie Opolskim, którzy leżeli w bezimiennym grobie na krapkowickim cmentarzu. W listopadzie 2010 roku
szczątki Haugwitzów złożono w wyremontowanym grobowcu obok zamku.
W drugiej połowie lat osiemdziesiątych obok dyrektora do spraw merytorycznych zatrudnieni byli dyrektorzy do
spraw administracyjnych. Rotacja była spora, w ciągu pięciu lat stanowisko to pełniły trzy osoby: Marian
Kobylarski, Henryk Szwarc i Henryk Lewecki.
11