Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
KS nr 206<br />
wydarzenia kulturalno - społeczne<br />
Wystawa poplenerowa studentów z Politechniki Śląskiej<br />
20 października w godzinach popołudniowych<br />
w Galerii Miejskiego Ośrodka<br />
Kultury w Dziale Kultury Dawnej przy Rynku<br />
9, odbyła się uroczysta wystawa poplenerowa<br />
studentów I roku z Wydziału Architektury<br />
Politechniki Śląskiej z Gliwic pt. „Sławków<br />
w rysunkach 5”. Otwarcia dokonała pani Małgorzata<br />
Reczko Burmistrz Miasta Sławkowa<br />
witając przybyłych gości: pana Wojciecha Paculę<br />
Przewodniczącego Rady Miejskiej, radnych,<br />
wspaniałych sławkowian i oczywiście<br />
młodych artystów i ich opiekuna Adama Styrylskiego.<br />
Na wystawie możemy obejrzeć rysunki:<br />
ruiny zamku biskupów krakowskich,<br />
zabudowę browaru, starą zabudowę przy ulicach:<br />
Krakowskiej, Browarnej, Olkuskiej,<br />
Krzywda czy w Rynku. Są również malownicze<br />
domy na Niwie. Owe prace prezentują studenci<br />
z kierunków architektury i urbanistyki oraz architektury wnętrz: Magdalena Chabowska, Kacper Cholewa, Radosław<br />
Fiołek - wyróżnienie, Grzegorz Klimek, Ewelina Kowalik, Marta Mandat, Paulina Marus i Aleksandra Nowak.<br />
Prace studentów w galerii Działu Kultury Dawnej MOK będzie można oglądać do 31 grudnia 2009 r.<br />
Instruktor MOK Bożena Hauzer<br />
Między rozbiorami i w Powstaniu Kościuszkowskim<br />
ciąg dalszy z Kuriera Sławkowskiego nr 205<br />
Tylko oficjalnie nie dotknął naszego regionu także<br />
II rozbiór Polski w 1793 r. Prusy zajęły całą Wielkopolskę<br />
i część Mazowsza. Wojska pruskie wkroczyły do Częstochowy.<br />
Ale i tym razem nie obyło się bez obcej interwencji,<br />
przede wszystkim jako kontrakcja na insurekcję kościuszkowską.<br />
Wojska rosyjskie wkroczyły już ponownie do Polski<br />
w roku 1792 w obronie uznawanej przez carycę Katarzynę<br />
II – konfederacji targowickiej. Oficjalnie były to wojska<br />
sprzymierzone, które wspierały „legalną władzę skonfederowanego<br />
narodu”. Silny korpus gen. Denisowa wkroczył również<br />
do Krakowa, rzekomo dla pilnowania spokojności publicznej.<br />
Tereny przyszłego Zagłębia były więc już osaczane<br />
przez zaborców. Prusacy po zajęciu Częstochowy (polska załoga<br />
wycofała się i ciągnęła przez Siewierz, Będzin, Sławków<br />
i Olkusz do Krakowa) odbyli tam naradę wojenną, a dowodzący<br />
gen. Moellendorf zarządził, aby wysunięto posterunki<br />
na przedpole, dla osłonięcia sił własnych. W ten sposób<br />
już pod koniec 1793 r. Prusacy wkroczyli do Siewierza, który<br />
przecież formalnie nie podlegał zaborowi. Patrole ciężkiej kawalerii<br />
pruskiej, bynajmniej nie zważając na nic, zaczęły rozjeżdżać<br />
się po okolicy dzisiejszego Zagłębia, już to dla obserwacji<br />
wojennych, albo też dokonywać rekwizycji żywności.<br />
Wszelki opór mieszkańców dławiony był siłą; chłopów, którzy<br />
stawiali opór przed tymi grabieżczymi rekwizycjami po<br />
prostu zabijano. Dwory, które starały się ratować swe majętności<br />
i sabotować pruskie zarządzenia rekwizycyjne – palono.<br />
Wprawdzie „dyplomatycznie” wojska rosyjskie wycofały<br />
się z Krakowa, w rejon Skalbmierza, a Tadeusz Kościuszko<br />
zaczął przygotowywać Kraków do obrony (wykorzystując<br />
swą wiedzę w zakresie fortyfikacji wojennych),<br />
lecz Prusacy pilnie obserwowali jego działania, zamierzając<br />
w każdej chwili oficjalnie wkroczyć do „wolnego” jeszcze obszaru<br />
województwa krakowskiego, które okrojone zostało<br />
przez Austriaków po I rozbiorze Polski. W odróżnieniu od<br />
Tadeusza Kościuszki, który nie zdołał z braku czasu stworzyć<br />
organizacji wywiadowczych i po prostu nie miał wystarczających<br />
informacji o nieprzyjacielu, szpiegowska siatka pruska<br />
stworzona na Śląsku przenikała na tereny między Brynicą<br />
a Przemszą i była bardzo dobrze zorganizowana.<br />
Nie miał więc Tadeusz Kościuszko praktycznie<br />
żadnych danych o koncentracji wojsk pruskich nad granicą,<br />
a były one alarmujące; „W Bytomiu i Tarnowicach (Tarnowskich<br />
Górach) stał sprowadzony z Nysy batalion grenadierów<br />
Hennenfelda, w Mysłowicach zakwaterowano batalion strzelców<br />
Eisenhardta. Piechota Ruitsa i 5 szwadronów kirasjerów<br />
księcia Eugena von Wuertemberga zatrzymały się w okolicach<br />
Częstochowy. Na linii Bytom-Siewierz rozstawiono tysiąc kawalerzystów<br />
z 4 regimentu Dallwiga z Raciborza i Głubczyc,<br />
z 9 regimentu Mengdena z Prudnika i Głogowa, z 12 regimentu<br />
Mannsteina z Opola i Lwówka oraz 14 regimentu Hoertza<br />
z Oławy i Strzelina. Dyslokacje wojsk przeprowadzał generał<br />
- Lejtnat von Schwerin(...). Od połowy kwietnia 1794<br />
r. gen. Schwerina zastąpił gen. Francois Andre Jaquier de Bernewy<br />
Favrat. Ściągnął on w okolice Bytomia dodatkowe posiłki<br />
z Dzierżoniowa, m.in. batalion strzelców dolnośląskich Schultza”<br />
(Z. Janeczek, H. Kocój - „Śląsk, a insurekcja kościuszkowska”).<br />
Wiadomo było, że Prusacy szykują się do wojny.<br />
24 marca Tadeusz Kościuszko ogłosił akt powsta-<br />
Dokończenie na str. 14<br />
13
Change language