utgafa28

væri þrýst á um sakfellingu í málum tengdum bankahruni,bæði úr fjölmiðlum og meðal almennings. Á einum mestlesna fréttamiðli landsins var sem sagt haft eftir formanniLögmannafélags Íslands að líkindi væru annars vegar milliþeirra fjölmörgu sakamála sem tengjast efnahagsbrotumvegna hins svokallað bankahruns og þeirra aðstæðna þegarhryðjuverkamaðurinn Breivik drap 69 manneskjur og slasaði66 á einum degi í júlí 2011.Í alvöru.ályktun mínÍ meðferð þeirra efnahagsbrotamála sem komið hafa upp íkjölfar hruns íslenskra banka á árinu 2008 er áberandi hvaðverjendur sakborninga hafa skrifað margar greinar í fjölmiðlaum meðferð þeirra mála og réttindi sakborninga semþeir telja ekki gætt nægilega vel hjá rannsóknaraðilum eðadómstólum. Það fær mig til að hugsa hvers vegna í ósköpunumþað kemur bara fram í sakamálum sem kennd eru viðefnahagsbrot en ekki varðandi nokkur önnur sakamál. Hversvegna ætli dómstólar geti ekki leyst úr sekt eða sakleysiþeirra sem sakaðir eru um flókin efnahagsbrot, þegar sömudómstólar dæma í fjölda sakamála ár hvert án háværraathugasemda lögmanna eða ályktana stjórnar LögmannafélagsÍslands um meðferð slíkra mála? Hvers vegna erréttarríkisspjaldið nær eingöngu á lofti þegar kemur aðþessum málum?Þeir sem ég vísa til hafa fært rök fyrir máli sínu í greinumog viðtölum. Gott og vel. Ég vil trúa því að íslenskir dómstólarstandist þær kröfur sem til þeirra eru gerðar. Þeirvirðast gera það í öðrum sakamálum. Það hjálpar hins vegarekki umræðunni að bera aðstæður í samfélagi sem þarf aðtakast á við fordæmalaus fjöldamorð og hryðjuverk samanvið aðstæður þar sem þarf að takast á við við flókna fjármálagerninga.Það hefur frekar tilhneigingu til að afvegaleiðahana.04/04 álit