tutaj - Bogatynia

Dzień Jedności8 grudnia, w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej MaryiPanny, odbył się w Bogatyni Dzień Jedności zorganizowanyprzez ks. Roberta Serafina, proboszcza parafii p.w. św. MaksymilianaMarii Kolbe. To wyjątkowe, modlitewne spotkanie rozpoczęłosię o godzinie 10.00 i zgromadziło sporą grupę wiernych,których, pomimo przenikliwego zimna, stale przybywało.Plan spotkania był bardzobogaty i trwał do późnego wieczora.Oprawę muzyczną i tanecznąoraz wsparcie modlitewnezapewniła wspólnota Odnowyw Duchu Świętym z parafiiśw. Wojciecha w Jeleniej Górze.Wśród gości byli również zaprzyjaźnieniksięża, którzy przez całyczas służyli sakramentem spowiedzi.Osobą, która prowadziłakonferencje i przybliżała trudnetematy: zranienia, przebaczeniai uzdrowienia wewnętrznego byłRobert Tekieli.W południe odmówionoAnioł Pański. To wyjątkowachwila, w której Kościół czci Maryjęza jej dobrowolną uległośćwobec bożego planu zbawienia.Po stosownym wprowadzeniuw temat zawierzenia i przypomnieniuroli Maryi jako pośredniczki,chętni wierni dokonaliaktu powierzenia swojego życiaJej Niepokalanemu Sercu.Po pysznym, ciepłym posiłkuw podziemiach kościoła zostałaodprawiona Droga Krzyżowa,której motywem przewodnimbyło przebaczenie. O tym,jak wiele jest jego aspektów i jakwielki ma ono wpływ na ludzkieżycie, pomogły zrozumieć prowadzonerozważania.Godzina 15.00 była wspomnieniemBożego Miłosierdzia.Odmówiono koronkę uzdrowienia,którą przeplatały rozważaniaw formie rachunku sumienia.Bolesna prawda, do której częstotrudno się nam przyznać, zanurzonaw zdroju Bożego Miłosierdziauzdrawia ducha i staje sięźródłem wewnętrznej wolności.Około godziny 16.00 rozpoczęłasię adoracja NajświętszegoSakramentu. W ciszy i skupieniukażdy mógł przedstawić swojeintencje. Następnym krokiembyło ogłoszenie Jezusa swoim Panem.Zgromadzeni podeszli doołtarza, na którym stała monstrancja,uklękli i wypowiedzielisłowa tej niezwykłej deklaracji.Po błogosławieństwie rozpoczęłysię przygotowania do uroczystejMszy Świętej - centralnegopunktu spotkania. Adwentowąhomilię o tym, jak prostowaćścieżki swego życia, wygłosił ks.Robert Serafin. Mszę zakończyłodługie, radosne uwielbienie.Nie był to jednak koniec spotkania.Wśród pieśni pełnych duchapięć grup rozpoczęło posługęmodlitwy wstawienniczej. Wieleosób ustawiło się w kolejce, bypoprosić o indywidualną modlitwę,kapłańskie błogosławieństwoczy fragment Pisma Świętegodo osobistego rozważenia.Te nietypowe rekolekcje byłydla przybyłych mieszkańcówBogatyni wyjątkowym przeżyciem.Atmosfera spontanicznejradości przeplatała się z chwilamiskupienia i zamyśleniem nadniełatwymi tematami cierpienia,przebaczenia, uzdrowienia zranień.Wszystko po to, aby otworzyćserce i owocnie przeżyć BożeNarodzenie.W nadchodzące święta wprowadza nas ks. Robert SerafinBożeNarodzenieCicha noc, święta noc, pokój niesie ludziom wszem… Słowa tej kolędyśpiewane są w różnych językach na całym świecie. Znamy je dobrze,słyszeliśmy je niejeden raz. Melodia przypomina nam chwile,które przeważnie kojarzą się z czymś dobrym, miłym, ciepłym, po prostuz domem rodzinnym. Dlaczego tak się dzieje? Skąd płynie ich moc?Niektórzy twierdzą, że to takzwana magia świąt. Nic bardziejmylnego: magia zakładałaby, żestaje się to udziałem tylko wtajemniczonychi spełniających jakieśokreślone warunki. A przecieżJezus, który jest źródłem tegowszystkiego, co nazywamy ŚwiętamiBożego Narodzenia przychodzido każdego bez wyjątku.Przychodzi do dzieci, młodzieży,dorosłych i starych, od tych najbiedniejszychi zapomnianych,po tych najbogatszych, i do tych,o których mówią wszyscy. Przychodzido chorych, potrzebujących,samotnych i odrzuconych.Jest w więzieniu, poprawczaku,w schroniskach i domach pomocy,jest w każdym domu, grupie,wspólnocie, Kościele. Zapytaszw jaki sposób? Bardzo prosto!Tajemnica jego obecności zamkniętajest w Twoim i moimsercu! To od nas zależy czy przyjdzie,czy obdarzy miłością, czy…Może się uśmiechasz czytając tesłowa, może myślisz sobie: to bujda.Jak w dzisiejszych czasachmożna pisać takie słowa? A właśniemożna. Nie jestem bajkopisarzem,ale księdzem, który wierzyw to, co napisał. Wiem, że takjest. Jezus to realna Osoba, to Bógwcielony, to ten, na którego czekaliIzraelici, to ten, do któregowołamy, gdy nam ciężko i braknadziei, to ten który nas zawszesłyszy i chce być z nami.Nie przyszedł na świat w pałacujako król, władca, dyktator,który mógłby kogokolwiek zmusićdo pójścia za Nim. Urodziłsię w ubogiej grocie w Betlejem.Świadkami tego wydarzenia byłyAnioły, Maryja, Józef i zwierzęta.Też mi dwór. Do grona świadkówdołączyli pasterze, ludzie dobrejwoli. Potem ze swym orszakiemukazali się Mędrcy. Gloria, chwała,niesamowite uczucie! Jak tomożliwe?Jeśli ja miałbym odpowiedziećna to pytanie, to chciałbym wyznać,że wierzę, iż jest tak zawsze,gdy pozwalam – pozwalasz Boguwejść w swoje życie, codziennesprawy, by obdarował Cię miłościąi zgładził wszelki grzech. Natym polega cud Bożego Narodzenia.Jezus chce działać przez nas,przez nasze TAK Bogu. On znawartość wyciągniętej do zgodyręki, On wie ile kosztuje niejednanieprzespana noc, wie również coznaczy wybaczyć i prosić o wybaczenie.On nas zna lepiej niż mysami siebie i chce dać nam to, czegonajbardziej nam potrzeba…O czym pomyślałeś czytającte słowa? Może przypomniał Cisię ktoś, z kim dawno nie zamieniłeśsłowa, może osoba, do którejwarto zadzwonić i złożyć życzenia,może ktoś bardzo bliskia jednak daleki, może… Nie czekaj!Spójrz na Jezusa: w Jego twarzywidać tego człowieka. Z Jezusemmożesz zrobić to, czego dodzisiaj nie zrobiłeś. To nieważne,czy myśląc po ludzku się uda, czywyjdzie tak zgrabnie jak w filmach.Ważne jest to, że zrobiszcoś, co pozwoli Jezusowi dotrzećdo twojego serca, a potem do sercatej drugiej osoby.Przejdźmy do wigilii. To czasszczególny. Spotykamy się z tymi,którzy są z nami na co dzień,by wspólnie cieszyć się narodzinamiJezusa, chcemy zaprosićGo do naszych codziennychspraw i relacji i poprosić o błogosławieństwo.Wieczerzę rozpoczynamy,jeśli to tylko możliwe,z chwilą, gdy na niebie zabłyśniepierwsza gwiazdka. Tomoment ważny szczególnie dladzieci. Stajemy wszyscy i czyniącznak krzyża słuchamy fragmentuz drugiego rozdziału Ewangeliiwedług św. Łukasza, wersetyod 1 do 20. Po proklamacjiSłowa Bożego, Dobrej Nowiny,głowa domu prowadzi modlitwę.Pamiętamy w niej o żywych,prosząc o Boże błogosławieństwodla nich, ale również o zmarłych,prosząc dla nich o życie wieczne.Pamiętamy również o tych, którychnie ma pośród nas z różnychpowodów: bo wyjechali za chlebem,pracują, przebywają na misji,szpitalu a może w więzieniu…Nie można o nich zapomnieć!Po modlitwie bierzemy do rąkbiały opłatek symbolizujący naszcodzienny chleb i Jezusa, któryprzychodzi z darem pokoju, wybaczeniai miłości. Składamy sobieżyczenia i śpiewamy kolędy.Wspólna Wieczerza Wigilijnawnosi jeszcze jeden akcent: pustenakrycie przeznaczone dla gościa.To symbol otwartości i zabieganiao dobro innych, by takjak Jezus, nie być obojętnym nadrugiego człowieka.Wiele tradycji związanych jestz tym wieczorem. Wspólne śpiewaniekolęd, sianko pod obrusem,dwanaście potraw, prezenty…Chciałbym życzyć Wszystkim,którzy przeczytali te kilkasłów przede wszystkim tego,by Jezus na stałe zagościł w Ichsercach, był obecny na co dzieńw zmaganiach, radościach, smutkachi relacjach. Chciałbym życzyć,aby ten wieczór nie był jednorazowymepizodem, po którymzasiądziemy przed telewizoremczy komputerem, skupiającsię na sobie. Życzę, by tegowieczoru nikt nie był sam. Rozejrzyjmysię wokół siebie. Możezamiast kolejny wieczór spędzićprzed telewizorem, wartoNr 11 (43) grudzień 201218 www.bogatynia.plpójść z opłatkiem do babci, któraw tym roku została sama, dosąsiadki, o której niewiele wiemy,a mieszkamy w jednym blokujuż od wielu, wielu lat. Możewarto wziąć opłatek i wyciągnąćrękę do zgody, przeprosić, usiąśćna chwilę razem i zaśpiewać kolędę.To takie moje marzenia, aleprzecież w tę noc zdarzają się cuda.Niech staną się one równieżTwoim udziałem!Niech nowonarodzony Jezusbłogosławi Wszystkim i wspomagakażdego swoją łaską.Szczęść Boże!