1.3.4.A. Albanci u Jugoslaviji u Drugome svetskom ratu

Đorđe Borozan 355čele proces progona naseljenika. 3 One su, zapravo, činileudarnu pesnicu italijansko-albanske obavještajne službe(SIM) koja je od 1928. do 1941. iz Albanije pripremalakosovsku političku emigraciju za sprovođenje iredentističkihpretenzija prema Kosovu i Metohiji. Kačačke terorističkeorganizacije, organizovane od strane Albanske ambasade uBeogradu, Albanskog konzulata u Skoplju te obavještajnihpunktova po Kosovu i Metohiji, kao i od strane rukovodstvaorganizacija Besa u Jugoslaviji i Crna ruka (Dora ezeze) u Albaniji te Kosovskog komiteta, prenose talas progonana Drenicu, Gornje Pomoravlje, Ibarski Kolašin, Kosovo iNerodimlje, usmjeren prije svega na izgon naseljenika.Šovinistički nastrojeni Albanci sa Kosova te iz Metohije idrugih područja unutar protektorata pridružili su sekačačkim družinama i u ostvarenju velikoalbanske ideje pomažuizgon Crnogoraca i Srba, stvarajući time uslove daetnički očiste naznačene prostore.2.U takvim uslovima već od aprila, potom tokom maja i juna,masa naseljenika bježi preko Drenice ka Kosovu i sklanja seu još neugrožena naseljenička srpska sela i Prištinu, aodatle nastavlja bježati na srpsko upravno područje. IzMetohije odlaze Crnogorci, naseljenici, preko Dečana,Đakovice i Peći ka Čakoru da bi se sklonili na teritoriju CrneGore. U Prizrenu se bilježe i prva ubistva (pet Srba) te3 Na Kosovu i Metohiji se od 1919. do 1941. u svojstvu zemljoradnika, ana osnovu mjera i politike agrarne reforme, naselilo 13.538 porodica(među njima ponajviše iz Crne Gore - 6513, Srbije - 3671 te Bosne iHercegovine / BiH - 1943, uz takozvane autokoloniste - 545 porodica).Među naseljenicima je, prema statistici iz 1939. godine, evidentirano59.294 lica.