1.3.4.A. Albanci u Jugoslaviji u Drugome svetskom ratu

Đorđe Borozan 357umjesto spriječavanja podsticala demonstrante na nasiljaprema izbjeglicama. 6Iako nema pouzdanih podataka o broju izbjeglica koje suod aprila do početka jula 1941. izbjegle u Crnu Goru, računase da se oko 75 posto vratilo u raniji zavičaj. Na osnovuizjave visokog italijanskog komesara za Crnu Goru od 26.jula 1941. sa Kosova i iz Metohije izbjeglo je u Crnu Goru5000 crnogorskih naseljenika. 7Ustanak u Crnoj Gori italijanske okupacione vlasti na Kosovui u Metohiji koriste da prikupe iz crnogorskih i srpskihsela sve preostale muškarce sposobne za borbu i smjeste ihu logor organizovan u prostorijama Pećke patrijaršije.Poslije jednomjesečnog zadržavanja taj logor je raspušten,a za to vrijeme sva starosjedilačka sela u okolini Istoka iPeći bila su prepuštena samovolji albanskog stanovništvakoje je vršilo nemilosrdnu pljačku imanja, ljetine i stoke. 8Izbjeglice koje su se zadržale u Dobruši, Đurakovcu, Peći,Vitomirici i drugima starosjedilačkim selima odvođene su naprisilan rad podizanja puteva kroz Albaniju, a tokom jesenii zime 1941. bile su angažovane i na održavanju putaČakor - Peć.6 Up. isto, 40-1-97, te V. Dedijer - A. Miletić, Proterivanje Srba sa ognjišta1941-1944, Beograd, 1989, 668-669.7 Up. Zbornik dokumenata i podataka o narodnooslobodilačkom ratu(NOR) Jugoslavije, tom XIII, knj. 1, Beograd, dok. 93.Poslije trinaestojulskog ustanka u Crnoj Gori prekinut je dolazak izbeglicau tom pravcu, a od onih do tada dobjeglih italijanske su okupacione vlastijedan dio smjestile u izbjegličke logore u Baru i Podgorici.8 Up. AVII, Beograd, NDA, 44-8-77, te V. Dedijer - A. Miletić, n.d., 670-672, i Đ. Borozan, n.d., 296.