Aneks - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

S e j mR z e c z y p o s p o l i t e j P o l s k i e jK a d e n c j a V IS p r a w o z d a n i e S t e n o g r a f i c z n ez 90 posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiejw dniach 13, 14 i 15 kwietnia 2011 r.ANEKSInterpelacje i zapytania poselskieoraz odpowiedzi na zapytaniaczęść 1Wa r s z a w a2 0 1 1

str.Podsekretarz stanu Piotr Kluz . . . . . . . . . . 426Podsekretarz stanu Janusz Zaleski . . . . . . . 427Sekretarz stanu Mikołaj Dowgielewicz . . . . 429Podsekretarz stanu Adam Fronczak. . . . . . 430Sekretarz stanu Jakub Szulc . . . . . . . . . . . . 432Podsekretarz stanu Grzegorz Wałejko . . . . 432Podsekretarz stanu Janusz Zaleski . . . . . . . 435Sekretarz stanu Jan Borkowski . . . . . . . . . 435Podsekretarz stanu Adam Rapacki . . . . . . . 436Podsekretarz stanu Marek Bucior. . . . . . . . 437Podsekretarz stanu Andrzej Massel . . . . . . 437Podsekretarz stanu Maciej Jankowski . . . . 438Podsekretarz stanu Radosław Stępień . . . . 439Podsekretarz stanu Zbigniew Wrona . . . . . 440Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . 441Sekretarz stanu Tomasz Siemoniak . . . . . . 442Sekretarz stanu Jakub Szulc . . . . . . . . . . . . 443Sekretarz stanu Tomasz Siemoniak . . . . . . 443Podsekretarz stanu Zbigniew Sosnowski. . . . .444Podsekretarz stanu Grzegorz Wałejko . . . . 445Podsekretarz stanu Zbigniew Sosnowski . . . 446Minister Elżbieta Bieńkowska . . . . . . . . . . . 450Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . 452Podsekretarz stanu Andrzej Butra . . . . . . . 453Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . 455Podsekretarz stanu Henryk Jacek Jezierski . . . 456Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . 458Podsekretarz stanu Andrzej Massel . . . . . . 461Podsekretarz stanu Jacek Kapica . . . . . . . . 461Sekretarz stanu Jakub Szulc . . . . . . . . . . . . 463Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . 464Podsekretarz stanu Lilla Jaroń . . . . . . . . . . 465Podsekretarz stanu Radosław Stępień . . . . .470Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . .470Podsekretarz stanu Maciej Jankowski . . . . .471str.Podsekretarz stanu Zbigniew Sosnowski . . . 472Sekretarz stanu Piotr Żuchowski . . . . . . . . .473Podsekretarz stanu Radosław Stępień . . . . .473Podsekretarz stanu Cezary Rzemek . . . . . . .474Podsekretarz stanu Radosław Stępień . . . . .475Podsekretarz stanu Andrzej Massel . . . . . . .476Podsekretarz stanu Marek Haber . . . . . . . . .476Minister Aleksander Grad . . . . . . . . . . . . . . .477Podsekretarz stanu Radosław Stępień . . . . .478Podsekretarz stanu Andrzej Massel . . . . . . .478Podsekretarz stanuJoanna Strzelec-Łobodzińska . . . . . . . . . . . .478Podsekretarz stanu Rafał Baniak . . . . . . . . 480Podsekretarz stanu Marek Haber . . . . . . . . .481Minister Bogdan Klich. . . . . . . . . . . . . . . . . 482Podsekretarz stanu Maciej Jankowski . . . . 483Sekretarz stanu Mieczysław Kasprzak . . . . 484Minister Elżbieta Bieńkowska . . . . . . . . . . . 485Podsekretarz stanu Janusz Zaleski . . . . . . . 486Podsekretarz stanu Maciej Jankowski . . . . 487Podsekretarz stanu Cezary Rzemek . . . . . . 488Sekretarz stanu Krystyna Szumilas. . . . . . 490Minister Bogdan Klich. . . . . . . . . . . . . . . . . .491Podsekretarz stanu Marek Haber . . . . . . . . 492Podsekretarz stanu Andrzej Massel . . . . . . 493Minister Aleksander Grad . . . . . . . . . . . . . . 494Sekretarz stanu Jarosław Duda . . . . . . . . . 495Minister Bogdan Klich. . . . . . . . . . . . . . . . . 496Podsekretarz stanuJoanna Strzelec-Łobodzińska . . . . . . . . . . . 497Sekretarz stanu Piotr Żuchowski . . . . . . . . 499Sekretarz stanu Krystyna Szumilas. . . . . . 499Podsekretarz stanu Jarosław Wojtowicz . . . .501Podsekretarz stanu Janusz Zaleski . . . . . . . 503

Załącznik nr 1Druk 4062Informacja Marszałka Sejmu o wpływie interpelacji i zapytań poselskichoraz odpowiedzi na interpelacje i zapytaniaINTERPELACJEInformuję, że wpłynęły następujące interpelacje:1) posła Artura Gierady oraz grupy posłów w sprawiepotrzeby przygotowania nowelizacji ustawy o renciesocjalnej wprowadzającej podwyższenie limitówosiąganego przychodu, po przekroczeniu którego zawieszasię wypłatę renty socjalnej – do ministra pracyi polityki społecznej – ponowna (20622),2) posła Jerzego Polaczka w sprawie zmiany odcinkówzwolnionych z opłat za przejazd autostradamiA1 i A4 w woj. śląskim, w związku z projektem rozporządzeniaRady Ministrów zmieniającym rozporządzeniew sprawie autostrad płatnych – do ministrainfrastruktury – ponowna (20751),3) poseł Anny Sobeckiej w sprawie zasad udzielanianocnej i świątecznej opieki lekarskiej – do ministrazdrowia (21534),4) posła Stanisława Witaszczyka w sprawie pakieturozwiązań przeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Gospodarki w ramach tzw. dużejustawy przeciwpowodziowej – do ministra gospodarki(21668),5) posła Stanisława Witaszczyka w sprawie pakieturozwiązań przeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracjiw ramach tzw. dużej ustawy przeciwpowodziowej– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(21669),6) posła Stanisława Witaszczyka w sprawie pakieturozwiązań przeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w ramachtzw. dużej ustawy przeciwpowodziowej – doministra pracy i polityki społecznej (21670),7) posła Stanisława Witaszczyka w sprawie pakieturozwiązań przeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Infrastruktury w ramach tzw.dużej ustawy przeciwpowodziowej – do ministra infrastruktury(21671),8) posła Stanisława Witaszczyka w sprawie pakieturozwiązań przeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Środowiska w ramach tzw. dużejustawy przeciwpowodziowej – do ministra środowiska(21672),9) posła Stanisława Witaszczyka w sprawie nakładaniakar pieniężnych wynikających z ustawyo odpadach – do ministra środowiska (21673),10) posła Stanisława Wziątka w sprawie likwidacjiurzędów pocztowych na przykładzie planu likwidacjiUrzędu Pocztowego w Świerczynie, gm. Wierzchowo– do ministra infrastruktury (21674),11) posła Jerzego Budnika w sprawie postulatuPolskiego Związku Krótkofalowców dotyczącego liberalizacjioraz ujednolicenia przepisów dotyczącychzgłaszania instalacji wytwarzających pola elektromagnetyczne– do ministra środowiska (21675),12) posła Józefa Piotra Klima w sprawie emeryturdla osób pracujących w szkodliwych warunkach – doministra pracy i polityki społecznej (21676),13) posła Jana Burego s. Antoniego w sprawietrudnej sytuacji obywateli i spekulacyjnego kreowaniacen cukru i paliw – do prezesa Rady Ministrów(21677),14) posła Janusza Cichonia w sprawie planowanychzmian w projekcie rozporządzenia ministrasprawiedliwości dotyczącego nowych siedzib oraz obszarówwłaściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowychi sądów rejonowych – do ministra sprawiedliwości(21678),15) posła Janusza Cichonia w sprawie naliczaniapodatku VAT w przypadku prowadzenia prac konserwatorskichprzy obiektach wpisanych do rejestru zabytków– do ministra finansów (21679),16) posła Jerzego Polaczka w sprawie wyjaśnieniaprzyczyn opóźnień prac projektowych dotyczącychmodernizacji linii kolejowych będących własnościąPKP PLK SA i możliwych konsekwencji dla pozyskiwaniaśrodków Unii Europejskiej na rozwój linii kolejowychw Polsce – do prezesa Rady Ministrów(21680),17) posła Jana Burego s. Antoniego w sprawie brakureakcji polskich władz na kolejne niepodparte faktamipublikacje książkowe żydowskiego pisarza JanaTomasza Grossa i jego antypolskich wypowiedzi medialnych– do ministra spraw zagranicznych (21681),18) posła Stanisława Wziątka w sprawie uhonorowaniawicemarszałka Sejmu RP śp. Jerzego Szmajdzińskiego– do ministra obrony narodowej (21682),19) posła Stanisława Wziątka w sprawie brakudialogu pomiędzy stroną rządową i przedstawiciela-

2mi Służby Celnej o skutkach procesu opisu i wartościowaniastanowisk służbowych funkcjonariuszycelnych – do ministra finansów (21683),20) posła Wiesława Andrzeja Szczepańskiegow sprawie wyceny gruntów rolników wywłaszczonychpod budowę obwodnicy Bojanowa i Rawiczaw ciągu drogi S5 w woj. wielkopolskim – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (21684),21) posła Krzysztofa Jurgiela w sprawie działańpodejmowanych przez Radę Ministrów wobec narodowegooperatora pocztowego Poczty Polskiej SA – doprezesa Rady Ministrów (21685),22) posła Krzysztofa Brejzy oraz grupy posłóww sprawie ochrony danych osobowych uczniów – doministra edukacji narodowej (21686),23) posłów Doroty Rutkowskiej i Cezarego Tomczykaw sprawie możliwości przesunięcia środkóww ramach Europejskiego Funduszu Społecznego napoddziałanie 6.1.2 – do ministra rozwoju regionalnego(21687),24) posłów Tomasza Piotra Nowaka i ArkadegoFiedlera w sprawie projektowanego systemu kształceniaratowników medycznych – do ministra zdrowiaoraz ministra edukacji narodowej (21688),25) poseł Magdaleny Kochan w sprawie wycofaniaprzez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń do art. 7i art. 38 Konwencji o prawach dziecka – do ministraedukacji narodowej (21689),26) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie zasad finansowania przygotowańolimpijskich z budżetu państwa – do ministrasportu i turystyki (21690),27) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie inwestycji sportowych realizowanychw 2011 r. z dofinansowaniem środkówz Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej – do ministrasportu i turystyki (21691),28) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. zachodniopomorskim– do ministra infrastruktury (21692),29) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. wielkopolskim– do ministra infrastruktury (21693),30) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. warmińsko-mazurskim– do ministra infrastruktury(21694),31) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. świętokrzyskim– do ministra infrastruktury (21695),32) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. śląskim– do ministra infrastruktury (21696),33) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. pomorskim– do ministra infrastruktury (21697),34) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. podlaskim– do ministra infrastruktury (21698),35) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. opolskim– do ministra infrastruktury (21699),36) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. mazowieckim– do ministra infrastruktury (21700),37) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. małopolskim– do ministra infrastruktury (21701),38) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. łódzkim– do ministra infrastruktury (21702),39) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. podkarpackim– do ministra infrastruktury (21703),40) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej w woj. lubuskim– do ministra infrastruktury (21704),41) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. lubelskim– do ministra infrastruktury (21705),42) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. kujawsko-pomorskim– do ministra infrastruktury (21706),43) posła Andrzeja Szlachty w sprawie planów likwidacjioddziałów Poczty Polskiej SA w woj. dolnośląskim– do ministra infrastruktury (21707),44) poseł Anny Sobeckiej w sprawie zasłonięciakrzyża w trakcie przemówienia w Zespole Szkół Katolickichwe Włocławku – do ministra edukacji narodowej(21708),45) poseł Anny Sobeckiej w sprawie wysokościnajniższego wynagrodzenia – do ministra pracy i politykispołecznej (21709),46) poseł Anny Sobeckiej w sprawie używania jednorazówekprzez szpitale – do ministra zdrowia (21710),47) poseł Anny Sobeckiej w sprawie wszczęcia dochodzeniaprzez litewską prokuraturę dotyczącegomateriałów zamieszczonych na polskim portalu Kresowy.pl– do ministra spraw zagranicznych (21711),48) poseł Anny Sobeckiej w sprawie wprowadzeniazakazu wjazdu do UE Władimira Putina – doministra spraw zagranicznych (21712),49) poseł Anny Sobeckiej w sprawie apelu ŚwiatowegoKongresu Żydowskiego o restytucję – do ministraspraw zagranicznych (21713),50) poseł Anny Sobeckiej w sprawie pozytywnegozaopiniowania prokuratora do pracy w ProkuraturzeGeneralnej – do ministra sprawiedliwości (21714),51) poseł Anny Sobeckiej w sprawie zmniejszeniadeficytu finansów publicznych – do ministra finansów(21715),52) posła Pawła Poncyljusza w sprawie zobowiązańpodatkowych nakładanych na podmioty prowadzącesprzedaż paliw, w szczególności oleju opałowego– do ministra finansów (21716),53) poseł Elżbiety Zakrzewskiej w sprawie sytuacjina lokalnym rynku pracy w jeleniogórskich powiatachgrodzkim i ziemskim – do ministra pracyi polityki społecznej (21717),

354) poseł Barbary Marianowskiej w sprawie zbytmałego nacisku położonego na konieczność zagospodarowaniaszlaków wodnych w Polsce w projekcie„Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju2030” – do ministra rozwoju regionalnego (21718),55) posłów Tomasza Lenza i Krzysztofa Brejzyw sprawie rozporządzenia ministra finansów z dnia20 grudnia 2010 r. w sprawie stawek, szczegółowegosposobu i trybu udzielania i rozliczania dotacji przedmiotowychdo posiłków sprzedawanych w barachmlecznych – do ministra finansów (21719),56) posła Jarosława Stawiarskiego w sprawie wzrostupodatku VAT na usługi konserwatorskie – do ministrafinansów (21720),57) posła Jarosława Stawiarskiego w sprawie nowegoprogramu terapeutycznego dotyczącego leczeniaWZW typu B, w którym zawarty został zapis ograniczającymożliwość zastosowania nowszych, bezpiecznychleków przeciwwirusowych w pierwszej linii leczeniatylko do wąskiej grupy chorych na WZW typuB, tzw. HBeAg+ – do ministra zdrowia (21721),58) posła Wojciecha Szaramy w sprawie mniejszościnarodowych na Śląsku – do prezesa Rady Ministrów(21722),59) posła Johna Abrahama Godsona w sprawieulg dla studentów uczelni zagranicznych – do ministranauki i szkolnictwa wyższego (21723),60) posła Johna Abrahama Godsona w sprawieskładki na ubezpieczenie zdrowotne – do ministrazdrowia (21724),61) posła Johna Abrahama Godsona w sprawiedotacji finansowej dla czasopisma „Tygiel Kultury”– do ministra kultury i dziedzictwa narodowego(21725),62) posła Johna Abrahama Godsona w sprawieFunduszu Pracy – do ministra pracy i polityki społecznej(21726),63) posła Krzysztofa Tchórzewskiego w sprawieżądań urzędów skarbowych zapłaty podatku VAT odwynagrodzeń syndyków przyznanych przez sądyupadłościowe – do ministra finansów (21727),64) posła Tadeusza Woźniaka w sprawie naliczaniaprzez ZUS zaliczek, a nie emerytur właściwychi wynikających z tego faktu konsekwencji dla osób,które wcześniej pobierały emerytury pomostowe – doministra pracy i polityki społecznej (21728),65) posła Romualda Ajchlera w sprawie opodatkowaniawniesienia wkładów niepieniężnych do spółekniebędących osobami prawnymi w okresie do 31 grudnia2010 r. – do prezesa Rady Ministrów (21729),66) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawiepodwyższenia stawki podatku VAT na usługi konserwatorskie– do ministra finansów (21730),67) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawiezmian w przepisach dotyczących odliczania podatkuVAT od paliwa do pojazdów z homologacją ciężarową– do ministra finansów (21731),68) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie zastosowaniaprocedur odwoławczych od raportu MAK– do prezesa Rady Ministrów (21732),69) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawiesprzedaży pakietu kontrolnego PKP Cargo – do ministrainfrastruktury (21733),70) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie budowygazociągu Nord Stream – do prezesa Rady Ministrów(21734),71) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawieprzesunięcia środków unijnych z kolei na inwestycjedrogowe – do ministra infrastruktury (21735),72) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie dyskryminacjipolskiej mniejszości na Litwie – do ministraspraw zagranicznych (21736),73) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie drastycznegowzrostu cen na rynku paliw – do ministrafinansów (21737),74) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie legitymacjistudenckich – do ministra nauki i szkolnictwawyższego (21738),75) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie warunkówlokalizacji elektrowni wiatrowych – do ministraśrodowiska (21739),76) poseł Anny Sobeckiej w sprawie sytuacjiw PLL LOT – do ministra skarbu państwa (21740),77) posła Krzysztofa Borkowskiego w sprawie wystawianiaświadectw przez lekarzy weterynarii naterenie powiatów Sokołów Podlaski oraz Łosice – doministra rolnictwa i rozwoju wsi (21741),78) posła Kazimierza Moskala w sprawie abolicjidla cudzoziemców od wielu lat przebywających w Polscenielegalnie – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21742),79) posła Piotra Walkowskiego w sprawie pozostającychw sprzeczności przepisów ustaw: o izbachrolniczych, o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskichz udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnegona rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz o podatkuod towarów i usług – do ministra rolnictwai rozwoju wsi (21743),80) posła Stanisława Ożoga w sprawie zasłonięciakrzyża w Zespole Szkół Katolickich we Włocławku– do ministra edukacji narodowej (21744),81) posła Stanisława Ożoga w sprawie nieudzieleniaodpowiedzi na pytania zadane w dniu 16 marca2011 r. w Sejmie podczas debaty nad informacją ministraspraw zagranicznych o założeniach polskiejpolityki zagranicznej w 2011 r. – do ministra sprawzagranicznych (21745),82) posła Romana Kaczora w sprawie toczącychsię prac nad projektem ustawy o refundacji leków,środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowegooraz wyrobów medycznych – do ministrazdrowia (21746),83) posła Jarosława Zielińskiego w sprawie wsparciapaństwa w zakresie podtrzymywania i rozwojumuzyki cerkiewnej w Polsce – do ministra kulturyi dziedzictwa narodowego (21747),84) posła Jarosława Zielińskiego w sprawie statusuzawodowego emerytowanych nauczycieli dyplomowanychi mianowanych podejmujących pracę w szko-

4łach w niepełnym wymiarze czasu pracy – do ministraedukacji narodowej (21748),85) poseł Marii Nowak w sprawie sytuacji w KatowickimHoldingu Węglowym, Kompanii Węgloweji Jastrzębskiej Spółce Węglowej – do ministra gospodarki(21749),86) poseł Marii Nowak w sprawie ograniczeniawysokości wynagrodzenia otrzymywanego ze stosunkupracy przez osoby niepełnosprawne pobierającerentę socjalną – do ministra pracy i polityki społecznej(21750),87) posła Adama Lipińskiego w sprawie rozliczaniastowarzyszeń za energię elektryczną w oparciuo taryfę C11 – do ministra gospodarki (21751),88) posła Adama Lipińskiego w sprawie likwidacjiprzez Zarząd Telewizji Polskiej SA emisji programówlokalnych na antenie TVP2 – do ministra kulturyi dziedzictwa narodowego (21752),89) posła Edwarda Czesaka w sprawie masowejlikwidacji szkół na terenach wiejskich – do ministraedukacji narodowej (21753),90) posła Aleksandra Chłopka w sprawie liczbywagonów w porannych pociągach InterRegio na trasieGliwice – Katowice – do ministra infrastruktury(21754),91) posła Aleksandra Chłopka w sprawie rezygnacjiprzez dowództwo Wojsk Lądowych z wysłania żołnierzyna szkolenia do Wojskowych Zakładów Mechanicznychw Siemianowicach Śląskich – do ministraobrony narodowej (21755),92) posłów Barbary Bartuś i Roberta Telusaw sprawie sposobu waloryzacji rent i emerytur – doprezesa Rady Ministrów (21756),93) posłów Krystyny Kłosin i Jana Kulasa w sprawiestanu, znaczenia i wprowadzenia w życie reformyszkolnictwa wyższego – do ministra nauki i szkolnictwawyższego (21757),94) posłów Krystyny Kłosin i Jana Kulasa w sprawiewspółpracy z uniwersytetami trzeciego wieku i ichstanu – do ministra edukacji narodowej (21758),95) posła Artura Górskiego w sprawie negatywnejoceny celników dotyczącej przepisów prawnych określającychsposób funkcjonowania Służby Celnej – doprezesa Rady Ministrów (21759),96) posła Jana Kaźmierczaka w sprawie rocznejkarencji na ponowne złożenie wniosku o wyjazd naleczenie uzdrowiskowe ze skierowaniem NFZ – doministra zdrowia (21760),97) posła Adama Krupy w sprawie zabezpieczeniaprzeciwpowodziowego gm. Popielów – do ministraśrodowiska (21761),98) posła Adama Krupy w sprawie rozszerzeniaopracowywanego przez Ministerstwo Zdrowia programuterapeutycznego dotyczącego analogów insulino leki inkretynowe – do ministra zdrowia (21762),99) posła Krzysztofa Brejzy w sprawie nadużywaniazaświadczeń lekarskich przez pracowników – doministra pracy i polityki społecznej (21763),100) posła Krzysztofa Brejzy w sprawie procederuunikania płacenia podatku akcyzowego od samochodówsprowadzanych z zagranicy – do ministra finansów(21764),101) posła Krzysztofa Brejzy w sprawie zasad prowadzeniadokumentacji rachunkowej przez organizacjepozarządowe – do ministra finansów (21765),102) posła Krzysztofa Brejzy w sprawie kształceniazawodowego w szkołach ponadgimnazjalnych– do ministra edukacji narodowej (21766),103) posła Jarosława Rusieckiego w sprawie dostępupacjentów do lekarza specjalisty – gastrologa– do ministra zdrowia (21767),104) posła Jarosława Rusieckiego w sprawie rozwiązaniaproblemu, jakim jest stosunek liczby ofertpracy w ramach prac interwencyjnych oraz robót publicznychdo liczby osób potrzebujących oraz chętnychdo podjęcia zatrudnienia w ramach tych prac– do ministra pracy i polityki społecznej (21768),105) posła Janusza Cichonia w sprawie naliczaniapodatku VAT w przypadku działalności placówek pozaszkolnych– do ministra finansów (21769),106) poseł Marzeny Okła-Drewnowicz w sprawienowelizacji ustawy o organizowaniu i prowadzeniudziałalności kulturalnej oraz ustawy o bibliotekach– do ministra kultury i dziedzictwa narodowego(21770),107) poseł Marzeny Okła-Drewnowicz w sprawieplanowanej lokalizacji zakładów spółki PKP PolskieLinie Kolejowe – do ministra infrastruktury (21771),108) posła Grzegorza Roszaka w sprawie zakazuużywania plastikowych butelek zawierających toksycznyzwiązek organiczny z grupy fenoli – bisfenolA – do ministra zdrowia (21772),109) posła Grzegorza Roszaka w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21773),110) posła Grzegorza Roszaka w sprawie wyodrębnieniaspecjalnego funduszu metropolitalno-miejskiegoz Funduszu Spójności – do ministra rozwojuregionalnego (21774),111) posła Grzegorza Roszaka w sprawie propozycjiwprowadzenia przepisów o rozwoju miast i rewitalizacji– do ministra infrastruktury (21775),112) posła Grzegorza Roszaka w sprawie opodatkowaniaprzychodu pracownika z tytułu udziałuw imprezie integracyjnej organizowanej przez pracodawcę– do ministra finansów (21776),113) posła Grzegorza Roszaka w sprawie zasadzwrotu kosztów podróży świadków w postępowaniukarnym i cywilnym – do ministra sprawiedliwości(21777),114) posła Łukasza Borowiaka oraz grupy posłóww sprawie istniejących programów wsparcia ze stronypaństwa dla nowych dyscyplin sportowych oraztrybu wydawania decyzji o utworzeniu polskiegozwiązku sportowego – do ministra sportu i turystyki(21778),115) posła Łukasza Borowiaka oraz grupy posłóww sprawie przeszkód natury prawnej przy realizacjiinwestycji melioracyjnych, wynikających z braku

5ujednolicenia zapisów w ustawach: Prawo wodne,Prawo budowlane i Prawo ochrony środowiska, wrazz aktami towarzyszącymi – do ministra środowiska(21779),116) posła Jarosława Gowina w sprawie finansowaniaprojektów renowacji zabytków – do ministrakultury i dziedzictwa narodowego (21780),117) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zintegrowanegosystemu informatycznego w MinisterstwieSkarbu Państwa – do ministra skarbu państwa(21781),118) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie obowiązkuprowadzenia pełnej rachunkowości przezorganizacje pozarządowe – do ministra finansów(21782),119) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie planówwprowadzenia ogłaszanych przez gminy konkursówna prowadzenie szkół – do ministra edukacjinarodowej (21783),120) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie wprowadzeniazapisów dotyczących bezpieczeństwa nadrogach – do prezesa Rady Ministrów (21784),121) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie rezygnacjize szkoleń załóg obsługujących transporterytypu Rosomak w Wojskowych Zakładach Mechanicznychw Siemianowicach Śląskich – do ministra obronynarodowej (21785),122) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie elektrowniwiatrowych – do prezesa Rady Ministrów(21786),123) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie przebudowydrogi S8 Wyszków – Białystok – do prezesaRady Ministrów (21787),124) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zwiększeniazatrudnienia większej liczby urzędników mianowanych– do prezesa Rady Ministrów (21788),125) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zapisóww projekcie ustawy z dnia 18 lipca 2010 r. o bezpieczeństwieosób przebywających na obszarach wodnych– do prezesa Rady Ministrów (21789),126) posła Jarosława Matwiejuka w sprawiewdrażania unijnych przepisów o sankcjach za nielegalnezatrudnianie cudzoziemców – do prezesa RadyMinistrów (21790),127) posła Wojciecha Kossakowskiego w sprawiemożliwości przywrócenia warunków nabywania prawado wcześniejszej emerytury z tytułu opieki naddzieckiem, zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrówz 15 maja 1989 r., które utraciło moc obowiązującąz dniem 1 stycznia 1999 r. – do ministra pracyi polityki społecznej (21791),128) posła Stanisława Rydzonia w sprawie funkcjonowaniaKarty Polaka – do ministra spraw zagranicznych(21792),129) posłów Stanisława Szweda i Jadwigi Wiśniewskiejw sprawie prawa do świadczenia pielęgnacyjnegodla najbliższych członków rodziny – do ministrapracy i polityki społecznej (21793),130) posła Jacka Osucha w sprawie przystosowaniaCMK do parametrów linii dużych prędkości(KDP) poprzez budowę nowego odcinka linii kolejowejpoprowadzonej w okolicach Olkusza – do ministrainfrastruktury (21794),131) posła Michała Wojtkiewicza w sprawie usuwaniadrzew i krzewów z terenów nieruchomości – doministra środowiska (21795),132) posła Jerzego Materny w sprawie nałożeniana budowane przez deweloperów drogi dojazdowe 23--procentowej stawki podatku VAT – do ministra finansów(21796),133) posła Kazimierza Moskala w sprawie niezapewnieniaprzez Ministerstwo Zdrowia wszystkimchorym na WZW typu B dostępu do nowoczesnychleków w pierwszej linii leczenia – do ministra zdrowia(21797),134) posła Jarosława Stawiarskiego w sprawieprojektu ustawy ograniczającej wysokość spreadówwalutowych w bankach – do ministra finansów orazministra gospodarki (21798),135) posła Ludwika Dorna w sprawie wyrokuWielkiej Izby Europejskiego Trybunału Praw Człowiekaw sprawie Lautsi i inni przeciwko RepubliceWłoskiej – do prezesa Rady Ministrów (21799),136) posła Ludwika Dorna w sprawie braku sukcesóweksportowych Grupy Bumar – do ministraskarbu państwa (21800),137) poseł Bożeny Szydłowskiej w sprawie kontrowersjiwokół projektu ustawy o refundacji leków,środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowegooraz wyrobów medycznych – do ministrazdrowia (21801),138) poseł Bożeny Szydłowskiej w sprawie interpretacjiart. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami– do ministra infrastruktury (21802),139) posła Jarosława Katulskiego w sprawieewentualnych planów przygotowania programu terapeutycznegodotyczącego leków inkretynowych –do ministra zdrowia (21803),140) posła Wojciecha Wilka w sprawie procedurobowiązujących podczas starania się o świadczenierentowe z tytułu niezdolności do pracy powstałejpoza granicami kraju – do ministra pracy i politykispołecznej (21804),141) posła Wojciecha Wilka w sprawie ograniczeniadopuszczalnej gęstości pól elektromagnetycznychw zakresie mikrofalowym na terenach przeznaczonychpod zabudowę mieszkaniową oraz w miejscachdostępnych dla ludności – do ministra infrastruktury(21805),142) poseł Bożeny Sławiak w sprawie przygotowańprojektu programu terapeutycznego dotyczącegodługo działających analogów insulin – do ministrazdrowia (21806),143) poseł Bożeny Sławiak w sprawie niekorzystnychdla samorządu powiatowego regulacji wprowadzonychustawą o finansach publicznych – do ministrafinansów (21807),144) poseł Anny Bańkowskiej w sprawie opłat zaoświetlenie dróg ekspresowych i obwodnic – do ministragospodarki (21808),

6145) poseł Anny Bańkowskiej w sprawie monopolistycznychpraktyk stosowanych przez firmy energetycznew zakresie pobierania opłat za oświetlenieulic – do ministra gospodarki oraz ministra infrastruktury(21809),146) posła Stanisława Kalemby w sprawie kwotFunduszu Pracy przyznanych na finansowanie aktywnychform przeciwdziałania bezrobociu w 2011 r.– do ministra pracy i polityki społecznej (21810),147) posła Stanisława Kalemby w sprawie ograniczaniaw 2011 r. wydatków z Funduszu Pracy narefundację wynagrodzeń i składek na ubezpieczeniespołeczne opłacanych za młodocianych pracownikówzatrudnionych w celu przygotowania zawodowego– do ministra pracy i polityki społecznej (21811),148) posła Jarosława Katulskiego w sprawie zablokowaniaw budżecie państwa środków FunduszuPracy przeznaczonych na wypłatę refundacji wynagrodzeńmłodocianych pracowników – do ministrafinansów (21812),149) posła Dariusza Seligi w sprawie zmianyw funkcjonowaniu poradni podstawowej opieki zdrowotneji gabinetów zabiegowych nocnej i świątecznejopieki zdrowotnej – do ministra zdrowia (21813),150) poseł Teresy Piotrowskiej w sprawie zmianw ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalnościkulturalnej oraz niektórych innych ustaw – doministra kultury i dziedzictwa narodowego (21814),151) posła Marka Opioły w sprawie nowego statutuSłużby Kontrwywiadu Wojskowego wprowadzającegom.in. Zarząd Ochrony Ekonomicznych InteresówSił Zbrojnych – do ministra obrony narodowej(21815),152) posła Marka Opioły w sprawie związków szefaSłużby Kontrwywiadu Wojskowego z zatrzymanymprzez CBA we wrześniu 2010 r. pełnomocnikiemw sprawach o wielomilionowe odszkodowania przedkościelną Komisją Majątkową – do prezesa Rady Ministrów(21816),153) posła Marka Opioły w sprawie podróży i harmonogramupracy prezesa Rady Ministrów DonaldaTuska w dniu 13 stycznia 2011 r. – do prezesa RadyMinistrów (21817),154) posła Zbigniewa Girzyńskiego w sprawieprojektu rozporządzenia ministra finansów z dnia 21marca 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisówustawy o podatku od towarów i usług, któregowejście w życie przewiduje się z dniem 1 kwietnia2011 r. – do ministra finansów (21818),155) poseł Iwony Arent w sprawie skutków objęciacałego terytorium obwodu królewieckiego porozumieniemo małym ruchu granicznym – do prezesaRady Ministrów (21819),156) poseł Iwony Arent w sprawie roli Warmiii Mazur podczas polskiej prezydencji w Radzie UniiEuropejskiej – do prezesa Rady Ministrów (21820),157) poseł Iwony Arent w sprawie ograniczenialiczby punktów medycznych przyjmujących w nocyi w dni świąteczne – do ministra zdrowia (21821),158) posła Tomasza Głogowskiego w sprawie dofinansowaniaczasopism kulturalnych w ramach programu„Literatura i czytelnictwo” – do ministra kulturyi dziedzictwa narodowego (21822),159) posła Witolda Klepacza w sprawie refundacjikompleksowego leczenia obrzęku limfatycznego – doministra zdrowia (21823),160) posła Witolda Klepacza w sprawie poprawyporządku i bezpieczeństwa ruchu drogowego w Szczekocinachpo dokonanej modernizacji drogi krajowejnr 78 – do ministra infrastruktury (21824),161) posła Stanisława Steca w sprawie realizacjiprzepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wynikającychz nowelizacji z października 2010 r. – doministra finansów (21825),162) posła Dariusza Bąka w sprawie szkodliwychdziałań władz ZUS w Warszawie i Radomiu – do ministrapracy i polityki społecznej (21826),163) posła Piotra Babinetza w sprawie planowanejlikwidacji Wydziału Pracy w strukturze SąduRejonowego w Jaśle – do ministra sprawiedliwości(21827),164) posła Jerzego Gosiewskiego w sprawie działaniapolskich bibliotek funkcjonujących zarównow dużych ośrodkach miejskich, jak i w niewielkichgminach – do ministra kultury i dziedzictwa narodowego(21828),165) posła Waldemara Andzela w sprawie wynagradzaniaczłonków korpusu służby cywilnej zatrudnionychna stanowiskach oskarżycieli skarbowych– do ministra finansów (21829),166) posła Roberta Telusa oraz grupy posłóww sprawie środków finansowych przewidzianych dlajednostek PSP z terenu woj. łódzkiego – do ministrafinansów (21830),167) posła Krzysztofa Sońty oraz grupy posłóww sprawie likwidacji Wydziału Pracy Sądu Rejonowegow Opocznie – do ministra sprawiedliwości (21831),168) posła Krzysztofa Sońty oraz grupy posłóww sprawie komunalizacji przedsiębiorstwa PKS w Radomiu– do ministra skarbu państwa (21832),169) poseł Izabeli Kloc oraz grupy posłów w sprawieliczby i wartości złożonych wniosków, podpisanychumów lub wydanych decyzji oraz wniosków o płatnośćw ramach NSRO na lata 2007–2013 – do ministrarozwoju regionalnego (21833),170) posła Mieczysława Golby w sprawie zmiany rozporządzeniadotyczącego podatku akcyzowego nakładanegona produkowane w Polsce wina gronowe, owocowei miody pitne – do ministra finansów (21834),171) posła Mieczysława Golby w sprawie obniżeniastawki podatku akcyzowego na paliwa silnikowe– do ministra finansów (21835),172) posła Mieczysława Golby w sprawie przyspieszeniabudowy autostrady A4 na odcinku Rzeszów– Korczowa – do ministra infrastruktury (21836),173) posła Aleksandra Chłopka w sprawie ewentualnejsprzedaży Polskich Kolei Linowych – do prezesaRady Ministrów (21837),

7174) poseł Barbary Bartuś w sprawie kontraktowaniaambulatoryjnych specjalistycznych świadczeńna 2011 r. – do ministra zdrowia (21838),175) poseł Barbary Bartuś w sprawie ograniczeniadostępu do świadczeń specjalistycznych w pow. gorlickimwskutek warunków kontraktowania ustanowionychprzez NFZ – do ministra zdrowia (21839),176) posła Krzysztofa Jurgiela oraz grupy posłóww sprawie procesu prywatyzacyjnego MałopolskiegoCentrum Biotechniki sp. z o.o. w Krasnem oraz przyszłościpolskiej biotechnologii – do ministra skarbupaństwa (21840),177) posła Krzysztofa Jurgiela oraz grupy posłóww sprawie obowiązkowych kursów typu e-learningdla służby doradczej w rolnictwie – do ministra rolnictwai rozwoju wsi (21841),178) posła Piotra Polaka w sprawie jak najszybszegowprowadzenia w życie przepisów dotyczącychmożliwości łączenia małych szkół podstawowychi przedszkoli w zespoły, zawartych w projekcie ustawyo systemie oświaty skierowanej do konsultacjispołecznych w marcu 2011 r. – do ministra edukacjinarodowej (21842),179) poseł Beaty Mazurek w sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu B – do ministra zdrowia (21843),180) poseł Beaty Mazurek w sprawie zmiany ustawyo podatku od towarów i usług w zakresie stawkiVAT na wyroby ciastkarskie i świeże ciastka – doministra finansów (21844),181) poseł Beaty Mazurek w sprawie obniżeniapoziomu życia emerytów i rencistów – do prezesaRady Ministrów (21845),182) poseł Beaty Mazurek w sprawie rozwoju geotermiina terenie pow. chełmskiego, włodawskiegoi krasnostawskiego – do ministra środowiska (21846),183) posła Adama Abramowicza w sprawie zamiarówścigania przez rząd „wulgarnych i bezczelnychspekulantów” – do prezesa Rady Ministrów (21847),184) poseł Gabrieli Masłowskiej w sprawie opodatkowaniapodatkiem dochodowym wypłaty odszkodowańdla członków spółdzielni ze środków własnychspółdzielni – do ministra finansów (21848),185) poseł Gabrieli Masłowskiej w sprawie realizacjiwniosków o przekształcenie prawa użytkowaniawieczystego w prawo własności nieruchomości – doministra infrastruktury oraz ministra sprawiedliwości(21849),186) posła Marka Polaka oraz grupy posłóww sprawie programu terapeutycznego dotyczącegoleczenia wirusowego zapalenia wątroby typu B – doministra zdrowia (21850),187) posła Waldemara Andzela w sprawie dalszejeksploatacji samolotu rządowego TU-154M – do ministraobrony narodowej (21851),188) posła Waldemara Andzela w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21852),189) posła Jana Warzechy w sprawie art. 151austawy Prawo zamówień publicznych regulującegomożliwość wypłacania wykonawcom zaliczek na wykonaniezamówienia publicznego – do prezesa RadyMinistrów (21853),190) posła Kazimierza Moskala w sprawie ministerialnychplanów dotyczących likwidacji wydziałówpracy Sądu Rejonowego w Ropczycach oraz Dębicy– do ministra sprawiedliwości (21854),191) posła Maksa Kraczkowskiego oraz grupy posłóww sprawie nieuwzględnienia w „Programie budowydróg krajowych na lata 2011–2015” drogi ekspresowejS11 na odcinku woj. wielkopolskiego – doprezesa Rady Ministrów (21855),192) posła Maksa Kraczkowskiego oraz grupy posłóww sprawie remontu drogi wojewódzkiej nr 180 naterenie Piły – do prezesa Rady Ministrów (21856),193) posła Maksa Kraczkowskiego oraz grupy posłóww sprawie planów likwidacji przez Pocztę PolskąSA placówek na terenie woj. wielkopolskiego – do prezesaRady Ministrów (21857),194) posła Marka Matuszewskiego w sprawietrudnej sytuacji rolników – do ministra rolnictwai rozwoju wsi (21858),195) posłanek Urszuli Augustyn i Izabeli KatarzynyMrzygłockiej w sprawie refundacji wynagrodzeńmłodocianych pracowników zatrudnionych w celuprzygotowania zawodowego przez rzemieślników – doministra pracy i polityki społecznej (21859),196) posła Mariana Filara w sprawie planowanejsprzedaży francuskiej firmie EDF spółki ENEA SA– do ministra skarbu państwa (21860),197) posłów Tomasza Lenza i Krzysztofa Brejzyw sprawie podstawy do ustalenia wysokości dotacjidla przedszkoli niepublicznych – do ministra edukacjinarodowej (21861),198) posła Jana Kochanowskiego w sprawie zwrotuczęści opłaty za kartę pojazdu pobieranej przezpowiaty w latach 2003–2005 – do ministra infrastruktury(21862),199) posła Krzysztofa Brejzy w sprawie przepisówKodeksu postępowania karnego regulujących obowiązekwysłuchania osoby zatrzymanej – do ministrasprawiedliwości (21863),200) posła Krzysztofa Brejzy oraz grupy posłóww sprawie sytuacji polskich szkół na Litwie – do ministraspraw zagranicznych (21864),201) poseł Elżbiety Zakrzewskiej w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21865),202) poseł Joanny Muchy w sprawie możliwości odstąpieniaod planów likwidacji Prokuratury Rejonowejw Parczewie – do ministra sprawiedliwości (21866),203) poseł Krystyny Łybackiej w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21867),204) posła Wiesława Andrzeja Szczepańskiegow sprawie braku możliwości rejestracji w Polsce po-

8jazdów samochodowych z kierownicą po prawej stronie– do ministra infrastruktury (21868),205) posłów Piotra Tomańskiego i Renaty Butrynw sprawie wprowadzenia zmian w ustawie o grachhazardowych w zakresie dotyczącym prowadzenialoterii fantowych – do ministra finansów (21869),206) posła Janusza Chwieruta w sprawie interpretacjizapisów w ustawie o gospodarce nieruchomościami– do ministra infrastruktury (21870),207) posła Janusza Chwieruta w sprawie zmianyustawy o sporcie oraz jej rozporządzeń wykonawczych,dotyczących w szczególności instruktorów szkolącychi egzaminujących żeglarzy ubiegających sięo uzyskanie patentów upoważniających do prowadzeniajachtów żaglowych po jeziorach, rzekach i morzach– do ministra sportu i turystyki (21871),208) poseł Bożeny Sławiak w sprawie zwolnieniaz podatku VAT usług konserwatorskich w zakresiemalarstwa i rzeźby polichromowanej – do ministrafinansów (21872),209) posła Adama Wykręta w sprawie rozporządzeniazaliczającego do pojęcia długu publicznegozobowiązania wynikające z umów o partnerstwie publiczno-prywatnym– do ministra finansów (21873),210) posła Dariusza Lipińskiego w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21874),211) posła Dariusza Lipińskiego w sprawie leczeniafenyloketonurii – do ministra zdrowia (21875),212) posła Ludwika Dorna w sprawie wprowadzaniaw błąd opinii publicznej przez ministra obronynarodowej w kwestii gotowości bojowej samolotówF-16 – do prezesa Rady Ministrów (21876),213) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Opatowiecw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21877),214) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Oleśnica w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21878),215) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Tarłów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21879),216) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Wiślica w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21880),217) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Wilczyce w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21881),218) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Wąchock w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21882),219) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Sobków w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21883),220) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Górno w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21884),221) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Słupia Jędrzejowskaw woj. świętokrzyskim – do ministra sprawwewnętrznych i administracji (21885),222) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Pińczów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21886),223) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Pacanów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21887),224) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Skalbmierzw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21888),225) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Osiek w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21889),226) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Ożarów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21890),227) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Obrazów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21891),228) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Oksa w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21892),229) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Nowy Korczynw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21893),

9230) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Klimontóww woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21894),231) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Mirzec w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21895),232) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Łoniów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21896),233) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. KazimierzaWielka w woj. świętokrzyskim – do ministra sprawwewnętrznych i administracji (21897),234) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Michałów w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21898),235) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Dwikozy w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21899),236) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Działoszycew woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21900),237) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Brody w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21901),238) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Chęciny w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21902),239) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Bieliny w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21903),240) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Bejsce w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21904),241) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Solec-Zdrójw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21905),242) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Starachowicew woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21906),243) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Sandomierzw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21907),244) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Sitkówka-Nowinyw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21908),245) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Samborzecw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21909),246) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Piekoszóww woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21910),247) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Morawicaw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21911),248) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Łubnice w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21912),249) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Zawichost w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21913),250) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Połaniec w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21914),251) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Wodzisławw woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21915),252) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Bogoria w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21916),253) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Kije w woj.świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21917),

10254) poseł Marii Zuby w sprawie pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych udzielonej przezrząd samorządowi i mieszkańcom gm. Suchednióww woj. świętokrzyskim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21918),255) posła Stanisława Wziątka w sprawie sytuacjiwojskowych emerytów i rencistów – do ministra obronynarodowej (21919),256) poseł Agnieszki Kozłowskiej-Rajewicz orazgrupy posłów w sprawie kryteriów oceny oraz standardówetycznych w pracy naukowej i dydaktycznejnauczycieli akademickich – do ministra nauki i szkolnictwawyższego (21920),257) posła Artura Gierady oraz grupy posłów w sprawiekonieczności uregulowania stawek podatku VAT naprodukty rolne – do ministra finansów (21921),258) posła Tomasza Piotra Nowaka oraz grupyposłów w sprawie podstawowych urządzeń melioracyjnychbędących własnością Skarbu Państwa – doministra rolnictwa i rozwoju wsi (21922),259) posła Krzysztofa Gadowskiego oraz grupyposłów w sprawie programu terapeutycznego dotyczącegoleczenia wirusowego zapalenia wątroby typuB – do ministra zdrowia (21923),260) posła Krzysztofa Gadowskiego oraz grupyposłów w sprawie wydania rozporządzenia zatwierdzającegowzory tablic drogowych D-52 i D-53 koniecznychdo oznakowania strefy ruchu w rozumieniuprzepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym – doministra infrastruktury (21924),261) posła Johna Abrahama Godsona w sprawieprac nad ustawą dotyczącą odwróconego kredytu hipotecznego– do ministra finansów (21925),262) posłów Jana Musiała i Tadeusza Arkitaw sprawie zapewnienia bezpieczeństwa uczniom szkółpodstawowych, którzy dojeżdżają do szkół, korzystającze zbiorowego transportu – do ministra edukacjinarodowej oraz ministra spraw wewnętrznych i administracji(21926),263) posła Adama Rogackiego w sprawie budowyi przebiegu linii kolei dużych prędkości – do ministrainfrastruktury (21927),264) posła Stanisława Ożoga w sprawie ustawy o działalnościleczniczej – do ministra zdrowia (21928),265) posła Stanisława Ożoga w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21929),266) posła Zbigniewa Girzyńskiego w sprawie stanowiskarządu wobec propozycji zmian w polskimprawie podatkowym w odniesieniu do wprowadzeniapodatku VAT na usługi szkoleniowe – do prezesaRady Ministrów (21930),267) posła Zbigniewa Girzyńskiego w sprawie stanowiskarządu wobec propozycji zmian w polskimprawie podatkowym w odniesieniu do wprowadzeniapodatku VAT na towary i usługi wydawnicze – doprezesa Rady Ministrów (21931),268) posła Stanisława Wziątka w sprawie planuprzekształcenia Polskiej Żeglugi Morskiej PrzedsiębiorstwaPaństwowego w spółkę prawa handlowego– do ministra skarbu państwa (21932),269) poseł Ewy Wolak w sprawie proponowanychzmian w refundacji preparatów żywieniowych – doministra zdrowia (21933),270) poseł Ewy Wolak w sprawie pomocy finansowejna zakup sprzętu operacyjnego dla Szpitala św.Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy – do ministra zdrowia(21934),271) posła Pawła Poncyljusza w sprawie wyłanianiauczestników zbliżającej się XVII Sesji SejmuDzieci i Młodzieży – do ministra edukacji narodowej(21935),272) posła Jana Kaźmierczaka w sprawie wprowadzeniazarządu komisarycznego w Polskim ZwiązkuCurlingu – do ministra sportu i turystyki (21936),273) poseł Moniki Wielichowskiej w sprawie rozbudowyZespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowychw Kudowie-Zdroju, pow. kłodzki, woj. dolnośląskie– do ministra rozwoju regionalnego oraz ministraedukacji narodowej (21937),274) poseł Moniki Wielichowskiej w sprawie odwołaniaSPZOZ w Kłodzku z dnia 14 grudnia 2010 r.od decyzji (sygn. WDR/46802 w/MKL/2010/DEC) wydanejprzez PFRON w Warszawie – do ministra pracyi polityki społecznej (21938),275) posła Adama Krupy w sprawie szczegółowegozdefiniowania w art. 403 ust. 4 ustawy Prawoochrony środowiska „kosztów inwestycyjnych”, naktórych pokrywanie jednostki samorządu terytorialnegomogą przeznaczać dotacje celowe w rozumieniuprzepisów ustawy o finansach publicznych – do ministraśrodowiska (21939),276) posła Leszek Redzimski oraz grupy posłóww sprawie przewlekłych procedur i umarzania postępowańw sprawach kierowanych do prokuraturyprzez Państwową Inspekcję Pracy – do ministra sprawiedliwości(21940),277) poseł Krystyny Kłosin oraz grupy posłóww sprawie realizacji „Krajowego planu działań w zakresieenergii ze źródeł odnawialnych” – do ministragospodarki (21941),278) posła Jarosława Wojciechowskiego w sprawiefinansowania oświetlenia dróg krajowych przez gminy– do ministra infrastruktury (21942),279) posła Jana Kamińskiego w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21943),280) posła Jana Kamińskiego w sprawie projektuustawy likwidującego Centralną Komisję Edukacyjną– do ministra edukacji narodowej (21944),281) posła Jana Kamińskiego w sprawie zmianw szkolnictwie wyższym – do ministra nauki i szkolnictwawyższego (21945),282) posła Jana Kamińskiego w sprawie nowelizacjiustawy o systemie oświaty – do ministra edukacjinarodowej (21946),

11283) posła Jana Kamińskiego w sprawie zmianw ustawie o kierujących pojazdami – do ministra infrastruktury(21947),284) posła Jana Kamińskiego w sprawie rezygnacjize szkolenia w wojsku – do ministra obrony narodowej(21948),285) posła Kazimierza Moskala w sprawie wykrytychprzez NIK poważnych nieprawidłowości podczasrealizacji inwestycji w ramach „Narodowego programuprzebudowy dróg lokalnych 2008–2011” – do ministrainfrastruktury oraz ministra spraw wewnętrznychi administracji (21949),286) posła Kazimierza Moskala w sprawie opóźnieńwe wprowadzeniu unijnej dyrektywy 2008/96/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie zarządzaniabezpieczeństwem infrastruktury drogowej – do ministrainfrastruktury (21950),287) posła Kazimierza Moskala w sprawie niewywiązaniasię rządu z obietnic sfinansowania dokończeniabudowy zbiornika przeciwpowodziowegow Świnnej Porębie w woj. małopolskim – do prezesaRady Ministrów (21951),288) posła Kazimierza Moskala w sprawie wykrytychprzez NIK nieprawidłowości w systemach informatycznychMinisterstwa Skarbu Państwa – do ministraskarbu państwa (21952),289) posła Kazimierza Moskala w sprawie grożącychPolsce kar nałożonych przez Komisję Europejskąza nieprawidłowości przy informatyzacji urzędówpracy oraz przy umowach podpisanych w ramachpierwszego priorytetu Programu Operacyjnego „Kapitałludzki” – do ministra pracy i polityki społecznejoraz ministra rozwoju regionalnego (21953),290) posła Kazimierza Moskala w sprawie nieprawidłowościprzy wdrażaniu aplikacji Syriusz dlaurzędów pracy – do ministra pracy i polityki społecznej(21954),291) posła Kazimierza Moskala w sprawie wzmożonejzachorowalności dzieci z woj. podkarpackiegona zapalenie płuc – do ministra zdrowia (21955),292) posła Kazimierza Moskala w sprawie wykrytegoprzez NIK nierzetelnego prowadzenia przez zarządcówdróg dokumentacji stanu technicznego drógpodczas realizacji inwestycji w ramach „Narodowegoprogramu przebudowy dróg lokalnych 2008–2011”– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(21956),293) posła Kazimierza Moskala w sprawie negatywnejopinii NIK o działalności Ministerstwa Środowiskaw zakresie nadzoru nad gospodarką zasobaminaturalnymi Polski – do ministra środowiska(21957),294) posła Wojciecha Szczęsnego Zarzyckiegow sprawie dramatycznej sytuacji rolników wiosną2011 r. – do prezesa Rady Ministrów (21958),295) posła Stanisława Szweda w sprawie ustawyo rozwiązywaniu sporów zbiorowych – do ministrapracy i polityki społecznej (21959),296) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie politykidotyczącej zmian granic jednostek samorząduterytorialnego – do prezesa Rady Ministrów (21960),297) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawieprzejęcia spółki ENEA SA przez francuską spółkęEDF – do ministra skarbu państwa (21961),298) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawieustawy o działalności leczniczej – do ministra zdrowia(21962),299) posła Grzegorza Sztolcmana w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21963),300) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie zakupu laptopów dlauczniów – do ministra infrastruktury (21964),301) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezapisów rozporządzenia ministra sportu i turystykiz dnia 4 marca 2011 r. w sprawie przewodników turystycznychi pilotów wycieczek – do ministra sportui turystyki (21965),302) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawie zatrudnianiaosób niepełnosprawnych w administracji publicznej– do ministra spraw zagranicznych (21966),303) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra obrony narodowej (21967),304) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra nauki i szkolnictwa wyższego(21968),305) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra infrastruktury (21969),306) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21970),307) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra edukacji narodowej (21971),308) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra zdrowia (21972),309) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra środowiska (21973),310) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra sprawiedliwości (21974),311) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra sportu i turystyki (21975),312) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra skarbu państwa (21976),313) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra rozwoju regionalnego(21977),

12314) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra rolnictwa i rozwoju wsi(21978),315) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra kultury i dziedzictwa narodowego(21979),316) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra finansów (21980),317) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra pracy i polityki społecznej(21981),318) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezatrudniania osób niepełnosprawnych w administracjipublicznej – do ministra gospodarki (21982),319) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiekorzystania przez mężczyzn i kobiety z uprawnieńzwiązanych z rodzicielstwem w służbach mundurowych– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(21983),320) poseł Marii Zuby w sprawie zwolnienia z podatkuakcyzowego skażonego alkoholu etylowego – doministra finansów (21984),321) poseł Ewy Drozd oraz grupy posłów w sprawiefinansowego wsparcia projektów dotyczącychrozwoju instytucji opieki nad dzieckiem do lat 3w ramach rządowego programu „Maluch” – do ministrapracy i polityki społecznej (21985),322) posła Michała Stuligrosza w sprawie współpracywizowej Polski i Australii – do ministra sprawzagranicznych (21986),323) posła Michała Stuligrosza w sprawie liberalizacjiustawy o przeciwdziałaniu narkomanii – doministra sprawiedliwości (21987),324) posła Grzegorza Roszaka w sprawie ustawyPrawo o aktach stanu cywilnego – do ministra sprawwewnętrznych i administracji (21988),325) posła Grzegorza Roszaka w sprawie ochronypraw polskich konsumentów w przypadku zawarciaumowy sprzedaży biletów na mecze Euro 2012 – doprezesa Rady Ministrów (21989),326) posła Grzegorza Roszaka w sprawie propozycjidotyczącej powierzenia Narodowemu BankowiPolskiemu praw autorskich do wzorów krajowychbanknotów – do ministra finansów (21990),327) posła Witolda Klepacza w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(21991),328) posła Wacława Martyniuka w sprawie przywróceniamożliwości dokonywania odpraw celnychprzesyłek drogowych w Urzędzie Celnym Port LotniczyKatowice-Pyrzowice – do ministra finansów(21992),329) poseł Anny Sobeckiej w sprawie bezpieczeństwadostaw węgla – do ministra środowiska (21993),330) poseł Anny Sobeckiej w sprawie wydatkówna badania i rozwój – do prezesa Rady Ministrów(21994),331) poseł Anny Sobeckiej w sprawie internetowejsprzedaży testu Multiselect – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (21995),332) poseł Anny Sobeckiej w sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby tybu B – do ministra zdrowia (21996),333) poseł Anny Sobeckiej w sprawie wprowadzeniazapisów dotyczących bezpieczeństwa na drogach– do ministra infrastruktury (21997),334) poseł Anny Sobeckiej w sprawie wydobyciagazu łupkowego – do ministra gospodarki (21998),335) poseł Anny Sobeckiej w sprawie paktu narzecz konkurencyjności – do prezesa Rady Ministrów(21999),336) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie realizacji programu „Mojeboisko – Orlik 2012” – do ministra sportu i turystyki(22000),337) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie planowanych przez rządzmian w ustawie o systemie oświaty – do ministraedukacji narodowej (22001),338) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie działań rządu na rzecz ograniczeniaburd i przypadków łamania porządku publicznegow związku z meczami piłkarskimi – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (22002),339) posła Stanisława Steca w sprawie racjonalizacjizatrudnienia w ZUS – do ministra pracy i politykispołecznej (22003),340) posła Stanisława Steca w sprawie występującychzaległości w realizacji wynagrodzeń – do prezesaRady Ministrów (22004),341) posła Stanisława Steca w sprawie pomocyfinansowej przy instalacji baterii słonecznych w budynkachwielorodzinnych będących własnością członkówspółdzielni mieszkaniowych oraz nieobjęcia pomocąfinansową innych ekologicznych źródeł pozyskiwaniaenergii – do ministra środowiska (22005),342) posła Stanisława Steca w sprawie sprzedażynieruchomości objętych umową dzierżawy – do ministrarolnictwa i rozwoju wsi (22006),343) posła Stanisława Steca w sprawie warunkówsprzedaży browaru w Czarnkowie – do ministra rolnictwai rozwoju wsi (22007),344) posła Stanisława Steca w sprawie realizacjirozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z dnia13 września 2010 r. w sprawie szczegółowych warunkówi trybu przyznawania pomocy finansowej w ramachdziałania: Przywracanie potencjału produkcjirolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowychoraz wprowadzenie odpowiednich działańzapobiegawczych – do ministra rolnictwa i rozwojuwsi (22008),345) posła Stanisława Steca w sprawie ubezpieczeńupraw rolnych – do ministra rolnictwa i rozwojuwsi (22009),

13346) posła Witolda Klepacza w sprawie bezpłatnegoprzejazdu autostradami A1 i A4 w aglomeracjiśląsko-zagłębiowskiej – do ministra infrastruktury(22010),347) posła Sławomira Woracha w sprawie koniecznościponownej legalizacji tablic rejestracyjnych – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (22011),348) poseł Barbary Bartuś w sprawie zwiększeniafunduszy na aktualizację ewidencji gruntów – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (22012),349) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawiezakupu 20 luksusowych aut terenowych przez InspektoratWsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy – do ministraobrony narodowej (22013),350) posła Łukasza Zbonikowskiego w sprawie prywatyzacjiLubuskich Zakładów Aparatów ElektrycznychLumel – do ministra skarbu państwa (22014),351) posłów Tadeusza Arkita i Jana Musiaław sprawie braku refundacji preparatu do leczenia fenyloketonurii– do ministra zdrowia (22015),352) posłów Tadeusza Arkita i Jana Musiaław sprawie sposobu przekazywania środków finansowychPFRON na przykładzie gm. Gorlice, woj.małopolskie – do ministra pracy i polityki społecznej(22016),353) posłów Tadeusza Arkita i Jana Musiaław sprawie zgodności niektórych przepisów ustawyo kierujących pojazdami z konstytucyjnymi zasadamirówności i swobody działalności gospodarczej – doministra infrastruktury (22017),354) posła Bogdana Bojki w sprawie dodatkowychśrodków na dofinansowanie aktywnych form przeciwdziałaniabezrobociu – do ministra pracy i politykispołecznej (22018),355) posła Bogdana Bojki w sprawie stworzeniawzajemnie uzupełniającego się systemu zachęt douczestniczenia w honorowym krwiodawstwie orazokreślenia działań w celu zapewnienia bezpiecznegopoziomu zapasów krwi i osocza na okres wakacyjny– do ministra zdrowia (22019),356) poseł Haliny Rozpondek w sprawie umieszczeniadrogi krajowej nr 46 Szlak Staropolskiw „Koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowaniakraju 2030” – do ministra infrastruktury(22020),357) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawietworzenia przeszkód biurokratycznych dla organizacjipozarządowych aplikujących o środki finansowez Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej – do ministrasportu i turystyki (22021),358) posłów Andrzeja Jaworskiego i Maksa Kraczkowskiegow sprawie projektu zmian w ustawie Ordynacjapodatkowa – do prezesa Rady Ministrów(22022),359) posła Jarosława Rusieckiego w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(22023),360) posła Jarosława Rusieckiego w sprawie zapisuustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawyPrawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniachnaukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytulew zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innychustaw, zakładającej wliczanie do skróconegoczasu pozostawionego adiunktom na uzupełnieniehabilitacji lat, które upłynęły przed wejściem w życieustawy – do ministra nauki i szkolnictwa wyższego(22024),361) posła Jarosława Rusieckiego w sprawie podjęciainicjatywy ustawodawczej zmierzającej do zmianyart. 403 ust. 4 i 5 ustawy Prawo ochrony środowiskapoprzez zastąpienie wyrazu „inwestycji” wyrazem„przedsięwzięć” – do ministra środowiska (22025),362) posła Andrzeja Walkowiaka w sprawie zablokowaniaśrodków Funduszu Pracy na refundacjękosztów zatrudnienia młodocianych pracowników– do ministra pracy i polityki społecznej (22026),363) posłów Marzeny Machałek i Adama Lipińskiegow sprawie likwidacji urzędów Poczty PolskiejSA – do ministra infrastruktury (22027),364) posłów Marzeny Machałek i Adama Lipińskiegow sprawie konieczności zwrotu przez Polskęunijnych środków pomocowych – do ministra rozwojuregionalnego (22028),365) poseł Marzeny Machałek w sprawie połączeniakolejowego z Drezna do Jeleniej Góry – do ministrainfrastruktury (22029),366) poseł Marii Zuby w sprawie konkursu na stanowiskoprezesa Radia Kielce – do ministra kulturyi dziedzictwa narodowego (22030),367) poseł Marii Zuby w sprawie uznania nowotworupłaskonabłonkowego krtani, czyli raka krtani,u pracowników Cementowni Małogoszcz za chorobęzawodową – do ministra zdrowia (22031),368) poseł Beaty Szydło oraz grupy posłów w sprawiesytuacji przewoźników drogowych i kierowcówpojazdów samochodowych o masie powyżej 3,5 t i poniżej12 t wykonujących transport drogowy na drogachkrajowych lub ich odcinkach, na których pobierasię opłatę – do ministra infrastruktury (22032),369) posła Piotra Polaka w sprawie planowanychi przeprowadzanych redukcji etatów w komendachpowiatowych Policji powiązanych z likwidacją posterunkówi komisariatów Policji w gminach – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (22033),370) posła Piotra Polaka w sprawie niepokojącowysokich cen oleju napędowego wykorzystywanegoprzez rolników do produkcji rolnej na wiosnę 2011 r.– do ministra rolnictwa i rozwoju wsi (22034),371) posła Piotra Polaka w sprawie podjęcia działańzapobiegających nadmiernemu wzrostowi cennawozów sztucznych na wiosnę 2011 r. – do ministrarolnictwa i rozwoju wsi (22035),372) poseł Beaty Mazurek w sprawie podwyższeniaprogów interwencji socjalnej – do ministra pracyi polityki społecznej (22036),373) poseł Beaty Mazurek w sprawie uruchomieniarezerwy ministra finansów na rzecz aktywnegoprzeciwdziałania bezrobociu na Lubelszczyźnie – doministra pracy i polityki społecznej (22037),

14374) posła Roberta Telusa oraz grupy posłóww sprawie trudnej sytuacji aptek w Polsce – do ministrazdrowia (22038),375) posłów Roberta Telusa i Krzysztofa Sońtyw sprawie dalszego postępowania dotyczącego sytuacjizakładu tekstylnego Optex SA w Opocznie – doministra skarbu państwa (22039),376) posła Roberta Telusa oraz grupy posłóww sprawie likwidacji Inspektoratu ZUS w Opocznie– do ministra pracy i polityki społecznej (22040),377) posła Jerzego Rębka oraz grupy posłóww sprawie ustalenia kontyngentu zezwoleń na międzynarodoweprzewozy drogowe między RzecząpospolitąPolską i Federacją Rosyjską – do ministrainfrastruktury (22041),378) posła Adama Krupy w sprawie zmiany zapisówustawy o systemie oświaty w zakresie bezpłatnegodowozu dzieci do szkół i przedszkoli realizowanegoprzez jednostki samorządu terytorialnego – doministra edukacji narodowej (22042),379) poseł Doroty Rutkowskiej oraz grupy posłóww sprawie stawki podatku VAT na usługi konserwatorskie– do ministra finansów (22043),380) posła Łukasza Tuska oraz grupy posłóww sprawie usunięcia z projektu ustawy o zmianie ustawyo finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnegomieszkania zmiany ograniczającej wiek kredytobiorcy– do ministra infrastruktury (22044),381) posła Wojciecha Saługi oraz grupy posłóww sprawie sprzedaży alkoholu na stacjach benzynowych– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(22046),382) posła Wojciecha Saługi oraz grupy posłóww sprawie przeniesienia tzw. zerówek z przedszkolido szkół – do ministra edukacji narodowej (22047),383) poseł Urszuli Augustyn oraz grupy posłóww sprawie mandatów nałożonych na przedsiębiorcówza niezłożenie w terminie sprawozdań o wytworzonychodpadach – do ministra środowiska (22048),384) posła Wojciecha Saługi oraz grupy posłóww sprawie zwiększenia bezpieczeństwa przejazdówbusami – do ministra spraw wewnętrznych i administracji(22049),385) posła Wojciecha Saługi oraz grupy posłóww sprawie wypalania traw – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (22050),386) posła Piotra Babinetza w sprawie refundacjiwynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikomszkolonym przez rzemieślników – do ministrapracy i polityki społecznej (22051),387) posła Waldemara Andzela w sprawie sytuacjimniejszości Polskiej mieszkającej na Litwie – do ministraspraw zagranicznych (22052),388) posła Dariusza Lipińskiego w sprawie nowelizacjiustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym– do ministra infrastruktury (22053),389) posła Dariusza Lipińskiego w sprawie skutecznegokarania osób znęcających się nad zwierzętami– do ministra sprawiedliwości (22054),390) posła Krzysztofa Brejzy w sprawie możliwościwykorzystania komunikacji głosowej w ramachtechnologii VoIP (Voice over Internet Protocol)w administracji publicznej – do ministra infrastruktury(22055),391) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie wzrostuopłaty za wydanie wiążącej interpretacji podatkowejna wniosek przedsiębiorców – do ministra finansów(22056),392) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie budowyGazociągu Północnego – do ministra gospodarki(22057),393) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie planowanychzmian w przepisach o mieszkalnictwie komunalnymi socjalnym – do prezesa Rady Ministrów(22058),394) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie ulgipodatkowej w związku z planami wprowadzenia dodatkowychpolis zdrowotnych – do prezesa Rady Ministrów(22059),395) posła Zenona Durki w sprawie możliwościkorzystania przez asystentów sędziów z urlopu naprzygotowanie do egzaminu adwokackiego, o którymmowa w art. 78c ustawy Prawo o adwokaturze – doministra sprawiedliwości (22060),396) poseł Anny Paluch oraz grupy posłóww sprawie opóźnień we wdrażaniu programu ISPAi Funduszu Spójności z lat 2004–2006 – do ministraśrodowiska (22061),397) poseł Anny Paluch oraz grupy posłów w sprawiewypełniania przez Polskę zobowiązań wynikającychz akcesji do UE w zakresie wspierania produkcjina rynku wewnętrznym energii ze źródeł odnawialnych– do ministra środowiska (22062),398) poseł Ewy Malik oraz grupy posłów w sprawiedziałań Ministerstwa Zdrowia wobec problemówzwiązanych z leczeniem obrzęku limfatycznego u kobietpo mastektomii – do ministra zdrowia (22063),399) poseł Ewy Malik oraz grupy posłów w sprawiereaktywacji przystanku kolejowego na odcinkuKozłów – Starzyny przy okazji modernizacji linii kolejowejE65 – Południe – do ministra infrastruktury(22064).Interpelacje te – zgodnie z art. 192 ust. 6 regulaminuSejmu – zostały przekazane adresatom.Jednocześnie informuję, że wpłynęły następująceodpowiedzi:1) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnieniaministra – na ponowną interpelację posła StanisławaSteca w sprawie zmian cen gazu (20187),2) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Anny Sobeckiej w sprawie propozycji dotyczącychskładki zdrowotnej (20189),3) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Barbary Marianowskiej w sprawie niepra-

15widłowości w funkcjonowaniu utrwalonego przez latasystemu placówek służby zdrowia w pow. tarnowskimoraz na terenie miasta Tarnowa (20319),4) ministra spraw wewnętrznych i administracjiJerzego Millera – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów– na interpelację posła Jerzego Polaczkaw sprawie uzyskania informacji o działaniach rząduwobec Federacji Rosyjskiej w okresie od kwietnia2010 r. do dnia otrzymania projektu raportu MiędzypaństwowegoKomitetu Lotniczego (MAK), w świetlewykazu braków dokumentów, danych i informacjizawartych w „Uwagach...” Rzeczypospolitej Polskiejprzekazanych 19 grudnia 2010 r. (20334),5) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Krystyny Kłosin w sprawiedworca kolejowego w Rumi (20381),6) podsekretarz stanu w Ministerstwie FinansówHanny Majszczyk – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Elżbiety Jakubiak w sprawie prowadzeniaprzez powiaty instytucji gospodarki budżetowej(20413),7) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Kazimierza Moskala w sprawie wielomiesięcznegoterminu oczekiwania na wizytę w poradniachendokrynologicznych (20426),8) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Lecha Kołakowskiegow sprawie funkcjonowania samorządu zawodowegow świetle ustawy o zawodzie psychologa i samorządziezawodowym psychologów (20446),9) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła HenrykaMłynarczyka w sprawie podjęcia działań mającychna celu wyjaśnienie przyczyn utrzymującego się odroku stanu alarmu powodziowego na rzece Wieprzw mieście Krasnystaw i okolicach oraz spowodowanieich usunięcia (20452),10) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Anny Sobeckiej w sprawie finansowania wszczepianiakardiowerterów-defibrylatorów (20488),11) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła RobertaKołakowskiego w sprawie niepokojących informacjio planowanej likwidacji sądów gospodarczych, w tymWydziału Gospodarczego Sądu Rejonowego w Ciechanowie(20504),12) sekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaStanisława Gawłowskiego – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła BronisławaDutki w sprawie reorganizacji Regionalnego ZarząduGospodarki Wodnej w Krakowie (20552),13) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posełAnny Paluch oraz grupy posłów w sprawie szkód powodziowychw woj. małopolskim (20559),14) ministra-członka Rady Ministrów MichałaBoniego – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów– na interpelację posła Dariusza Seligi oraz grupyposłów w sprawie działań dokonywanych przez rząd,polegających na zmniejszeniu deficytu budżetowegokosztem przyszłych emerytur Polaków, oszczędzającychwypracowane przez siebie środki finansowew OFE, oraz kosztów funkcjonowania KPRM w obecnymrządzie (20570),15) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościZbigniewa Wrony – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Dariusza Seligi w sprawieprawnokarnej oceny postępowania pracownikówMinisterstwa Finansów w związku z zaniedbaniamizwiązanymi z implementacją do krajowego porządkuprawnego dyrektyw UE (20596),16) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnieniaministra – na interpelację posłów Tomasza PiotraNowaka i Macieja Orzechowskiego w sprawie zmianykwalifikacji taryfowej opłat za energię elektrycznądla jednostek OSP (20615),17) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościZbigniewa Wrony – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Macieja Orzechowskiegooraz grupy posłów w sprawie zmian w prawie dotyczącychMistrzostw Europy w Piłce Nożnej Euro2012 (20619),18) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Teresy Piotrowskiejw sprawie ustawy z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianieustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacieoraz niektórych innych ustaw (20661),19) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Joanny Muchy w sprawieplanowanej likwidacji połączeń kolejowych z Lubelszczyznyw związku z zaniedbaniami w zakresie naprawrewizyjnych wagonów kolejowych (20664),20) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Elżbiety Zakrzewskiej w sprawie art. 132ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanychze środków publicznych (20666),21) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Elżbiety Streker-Dembińskiej w sprawieanalizy wykazu leków dopuszczonych do stosowaniaw Polsce w świetle zastrzeżeń TowarzystwaFarmaceutyczno-Ekonomicznego (20678),22) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Elżbiety Streker-Dembińskiejw sprawie leczenia nowatorską szczepionką przeciwczerniakowi (20679),23) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na in-

16terpelację poseł Bożeny Kotkowskiej w sprawie brakumożliwości leczenia w Polsce naczyniaka u dzieci(20683),24) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Mirosławy Nykielw sprawie dofinansowania kościelnych domów pomocyspołecznej (20689),25) ministra sportu i turystyki Adama Giersza nainterpelację posła Jerzego Borowczaka w sprawie wyrażeniazgody na działalność jako polski związeksportowy w dyscyplinie sport taneczny (20693),26) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – nainterpelację posła Marka Polaka w sprawie paleniatytoniu podczas przewozu pojazdem mechanicznymosób poniżej 13. roku życia (20694),27) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Gabrieli Masłowskiejw sprawie interpretacji przepisów rozporządzeniaRady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawieprzedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać naśrodowisko (20696),28) sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji NarodowejKrystyny Szumilas – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła SławomiraKłosowskiego w sprawie likwidacji szkół w woj.opolskim na granicy polsko-czeskiej (20698),29) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na interpelację posła SławomiraKłosowskiego w sprawie przyszłości KrajowegoFestiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (20699),30) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana interpelację posła Henryka Milcarza w sprawiepodjęcia działań w kierunku udzielenia pomocydwóm spółkom: Zakładowi Armatury Chemar sp.z o.o. oraz Odlewni Chemar sp. z o.o., w których ZU-CHiAP Chemar SA jako jednoosobowa spółka SkarbuPaństwa posiada 100% udziałów (20700),31) sekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyTadeusza Jarmuziewicza – z upoważnieniaministra – na interpelację posłów Tomasza Lenzai Krzysztofa Brejzy w sprawie zasad oznakowaniamiejsc kontroli przez strażników gminnych (miejskich)ruchu drogowego z użyciem przenośnych albozainstalowanych w pojeździe urządzeń rejestrujących(20701),32) sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony NarodowejCzesława Piątasa – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Danieli Chrapkiewicz w sprawieplanowanych zwolnień pracowników cywilnycharmii (20702),33) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Barbary Marianowskiejw sprawie nieprzestrzegania przez stronę niemieckąTraktatu między Rzecząpospolitą Polskąa Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwiei przyjaznej współpracy, podpisanego w Bonndnia 17 czerwca 1991 r., oraz dyskryminacji obywatelipolskich przez sądy Republiki Austrii przy jednoczesnymbraku dbałości polskich placówek dyplomatycznycho zapewnienie obywatelom polskim należytejpomocy prawnej (20704),34) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Barbary Marianowskiejw sprawie nieprzestrzegania przez stronę niemieckąTraktatu między Rzecząpospolitą Polskąa Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwiei przyjaznej współpracy, podpisanego w Bonndnia 17 czerwca 1991 r. (20705),35) ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka– z upoważnienia prezesa Rady Ministrów – nainterpelację posła Wiesława Andrzeja Szczepańskiegow sprawie braku możliwości oceny zgodnościw zakresie interoperacyjności kolei przez krajowejednostki notyfikowane w obszarze rynku kolejowego(20706),36) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – nainterpelację posła Józefa Piotra Klima w sprawie programuwspierającego pacjentów wymagających leczeniainsulinami analogowymi (20707),37) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaKrzysztofa Jurgiela w sprawie projektu ustawyo bezpieczeństwie osób przebywających na obszarachwodnych (20708),38) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Ewy Drozd oraz grupyposłów w sprawie uregulowań prawnych dotyczącychmożliwości uzyskania świadczeń emerytalnychw Polsce przez współmałżonków repatriantów polskiegopochodzenia (20709),39) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na interpelację posła PawłaArndta w sprawie nieuwzględnienia określonej grupyosób w ustawie o opłatach abonamentowych i jej późniejszychzmianach (20710),40) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na interpelację posła WojciechaSzaramy w sprawie inicjatywy potępiającejprześladowania chrześcijan na świecie (20712),41) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Anny Bańkowskiejw sprawie skuteczności egzekucji należności od dłużnikówalimentacyjnych (20714),42) sekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościStanisława Chmielewskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Mariusza Gradaw sprawie budowy Sądu Okręgowego i Sądu Rejonowegow Zamościu (20715),43) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – na

18– na interpelację posła Jarosława Stawiarskiegow sprawie gwałtownego wzrostu inflacji w styczniu2011 r. i spowodowanej tym drożyzny, zwłaszcza produktówżywnościowych (20749),65) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Krzysztofa Lipcaw sprawie znowelizowanego „Programu budowy drógkrajowych na lata 2011–2015”, który znacząco zmieniaprzyjęte wcześniej priorytety inwestycyjne i możeskutkować odroczeniem w czasie realizacji ważnychprzedsięwzięć inwestycyjnych dotyczących obwodnicyWąchocka na drodze krajowej nr 42 (20752),66) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła JerzegoPolaczka w sprawie wyjaśnienia informacji dotyczącejsprzecznych stanowisk GDDKiA oraz MinisterstwaFinansów w zakresie środków wynikającychz oszczędności przy przetargach na kontrakty drogowew latach 2009–2010 w kwocie 16 mld zł (20755),67) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMagdaleny Gaj – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Marka Rząsy w sprawie działańUrzędu Komunikacji Elektronicznej w celu wyeliminowaniatzw. konkursowych SMS-ów przychodzącychdo abonentów sieci komórkowych (20756),68) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła JackaOsucha w sprawie zagospodarowania części niewykorzystanychnieruchomości należących do PKP SA(20757),69) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaJacka Osucha w sprawie problemów z poprawnymdziałaniem numeru ratunkowego 112 na terenie MałopolskiZachodniej (20758),70) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jacka Osucha w sprawieprzeprowadzenia modernizacji budynku dworca PKPw Miechowie oraz konieczności remontu peronów nastacji Miechów (20759),71) sekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyTadeusza Jarmuziewicza – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jacka Osucha w sprawieremontu torów i zwiększenia prędkości pociągówosobowych na linii kolejowej nr 62 Sosnowiec Południowy– Tunel przez Olkusz (20761),72) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Kapicy – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Izabeli Leszczyny w sprawie niezgodnościpolskiego prawa akcyzowego z prawem wspólnotowymw zakresie alkoholu etylowego (20765),73) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Piotra van der Coghenaw sprawie niekontrolowanego rozsiewu parzącej roślinyzwanej barszczem Sosnowskiego (20766),74) sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony NarodowejCzesława Piątasa – z upoważnienia ministraoraz podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Piotra van der Coghenaw sprawie ewentualnego zagrożenia powodowanegoprzez smugi kondensacyjne tworzone przez samolotyodrzutowe (20767),75) minister pracy i polityki społecznej JolantyFedak na interpelację posła Marka Rząsy w sprawiezniesienia refundacji wynagrodzenia uczniów szkolonychprzez rzemieślników (20770),76) sekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyTadeusza Jarmuziewicza – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Marka Rząsy w sprawieustawy o kierujących pojazdami (20771),77) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMagdaleny Gaj – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Krzysztofa Brejzy w sprawieprzesyłania reklam gier losowych przez operatorówtelefonii komórkowej (20776),78) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówAndrzeja Parafianowicza – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Krzysztofa Brejzyw sprawie zasad prowadzenia egzekucji administracyjnejprzez miasta (20777),79) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela na interpelację posłaKrzysztofa Brejzy w sprawie przepisów regulującychodszkodowania dla podróżnych korzystających z usługkolei (20778),80) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Marii Zuby w sprawie rozszerzenia zakresuświadczeń pielęgnacyjnych w projekcie rozporządzeniaministra zdrowia w sprawie świadczeńgwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej(20779),81) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Piotra Kołodziejczyka– z upoważnienia ministra – na interpelację posełBeaty Małeckiej-Libery w sprawie realizacji projektuASEKU odnoszącego się do bezpieczeństwa osobistegoludzi i zabezpieczenia ich działań (20780),82) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Beaty Małeckiej-Libery w sprawie promocjiszczepień ochronnych jako najskuteczniejszejmetody profilaktyki chorób zakaźnych (20781),83) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Beaty Małeckiej-Libery w sprawie zaostrzeńdotyczących sprzedaży napojów energetycznych(20782),84) sekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyTadeusza Jarmuziewicza – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Krzysztofa Brejzy

19w sprawie znaków informujących o monitoringu zainstalowanymw miastach (20784),85) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Beaty Małeckiej-Libery w sprawie gwarancjiskładu i jakości wprowadzanych na rynek produktówżywieniowych dla niemowląt i małych dzieci(20785),86) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana interpelację posła Jerzego Budnika w sprawie rozwiązańsystemowych dla żołnierzy zawodowych odwoływanychze stanowisk służbowych w instytucjachcywilnych (20788),87) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówDominika Radziwiłła – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Wziątka w sprawieszczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnychzaliczanych do państwowego długu publicznego, w tymdo długu Skarbu Państwa (20789),88) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Wiesława Andrzeja Szczepańskiegow sprawie regulacji dotyczących sprzedaży napojówenergetyzujących (20791),89) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Wiesława AndrzejaSzczepańskiego w sprawie gospodarowania nieruchomościamiw Poczcie Polskiej SA (20792),90) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Wiesława AndrzejaSzczepańskiego w sprawie zlecania w latach 2007––2011 przez Pocztę Polską SA i zależne od niej spółkiopracowań firmom zewnętrznym (20793),91) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Krystyny Kłosin w sprawie możliwości połączeniadokumentu, jakim jest karta ubezpieczeniazdrowotnego, z nowym dowodem osobistym (20795),92) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana interpelację posła Wojciecha Szaramy w sprawiedalszych prac nad prototypem platformy bojowej Anders(20797),93) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaMariusza Grada w sprawie przywrócenia zlikwidowanegoposterunku Policji w Komarowie (20798),94) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Tomasza Lenzaw sprawie ponoszenia kosztów utrzymania oraz modernizacjipunktów świetlnych stanowiących własnośćzakładów energetycznych (20799),95) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaDariusza Lipińskiego w sprawie planowanych zmianw zakresie warunków pracy służb mundurowych(20801),96) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana interpelację posła Johna Abrahama Godsonaw sprawie spółki „Niewiadów” SA (20805),97) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Johna AbrahamaGodsona w sprawie wiz dla studentów z Afryki(20807),98) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówMacieja Grabowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Piotra van der Coghenaw sprawie stosowanego masowo procederu zaleganiaz zapłatą za faktury VAT powodującego bankructwofirm (20808),99) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jana Burego s. Antoniegow sprawie odbioru i utylizacji żarówek kompaktowychzawierających rtęć (20809),100) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jana Burego s. Antoniegow sprawie braku działań modernizacyjnychi remontowych na drodze krajowej nr 4 na odcinkuod Łańcuta do wschodniej granicy kraju (20810),101) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna interpelację poseł Elżbiety Streker-Dembińskiejw sprawie konsekwencji późnego wdrożeniadyrektywy Unii Europejskiej dotyczącej zamówieńpublicznych (20811),102) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Elżbiety Streker-Dembińskiejw sprawie efektów działalności Rady Akredytacyjneji Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia(20812),103) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówDominika Radziwiłła – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Elżbiety Streker-Dembińskiejw sprawie możliwości realizacji finansowania inwestycjiw ramach partnerstwa publiczno-prywatnego(20813),104) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Tadeusza Nalewajka – z upoważnieniaministra – na interpelację posła MichałaMarcinkiewicza w sprawie wydatkowania środkówna tworzenie małych firm na wsi (20814),105) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Michała Marcinkiewiczaw sprawie cofnięcia dotacji na szkolenieuczniów szkół zawodowych (20815),106) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Michała Marcinkiewicza w sprawiesprzedaży napojów energetycznych w sklepikachszkolnych (20816),

20107) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówMacieja Grabowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Michała Marcinkiewiczaw sprawie zwolnień usług kulturalnych z podatkuVAT (20817),108) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówDominika Radziwiłła – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Tomasza Garbowskiegow sprawie planu działań resortu na 2011 r. w zakresieprzygotowań Polski do organizacji turnieju finałowegoMistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFAEuro 2012 (20818),109) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna interpelację posła Tomasza Garbowskiegow sprawie planu działań resortu na 2011 r. w zakresieprzygotowań Polski do organizacji turniejufinałowego Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFAEuro 2012 (20820),110) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Tomasza Garbowskiegow sprawie planu działań resortu na 2011 r.w zakresie przygotowań Polski do organizacji turniejufinałowego Mistrzostw Europy w Piłce NożnejUEFA Euro 2012 (20821),111) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka na interpelację posła TomaszaGarbowskiego w sprawie planu działań resortu na2011 r. w zakresie przygotowań Polski do organizacjiturnieju finałowego Mistrzostw Europy w Piłce NożnejUEFA Euro 2012 (20823),112) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Józefa Rojka w sprawie nadzorunad handlem lekami w Polsce (20825),113) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Józefa Rojkaw sprawie zawierania umów przez OHP z pracodawcamizajmującymi się przygotowaniem zawodowympracowników młodocianych (20826),114) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jarosława Rusieckiegow sprawie zamiaru likwidacji Wydziału Pracy w SądzieRejonowym w Staszowie (20830),115) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiej– z upoważnienia prezesa Rady Ministrów– na interpelację posła Jarosława Rusieckiego w sprawielikwidacji jednostek gospodarczych i publicznycho znaczeniu strategicznym dla woj. świętokrzyskiego(20831),116) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jarosława Rusieckiegow sprawie zmiany granic właściwości Sądu Okręgowegow Kielcach (20832),117) ministra skarbu państwa Aleksandra Grada– z upoważnienia prezesa Rady Ministrów – na interpelacjęposła Jarosława Rusieckiego w sprawie decyzjiministra skarbu państwa odnośnie do przejęciaspółki ENEA SA przez państwową spółkę francuskąEDF (20833),118) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Adama Krupy w sprawie wprowadzeniazmian w systemie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej(20834),119) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Michała Stuligroszaw sprawie umów inwestorskich zawieranych w trybiespecustawy Euro 2012, w sytuacji gdy inwestycje niezostaną zrealizowane lub rozpoczęte (20836),120) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Michała Stuligroszaw sprawie rosyjskiej propozycji dotyczącej rehabilitacjiPolaków zamordowanych przez NKWD w 1940 r.(20837),121) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na interpelację posła Michała Stuligroszaw sprawie statusu studentów doktorantów(20838),122) sekretarza stanu w Ministerstwie SkarbuPaństwa Jana Burego na interpelację posła AdamaWykręta w sprawie możliwości przejęcia przez gminyczęści infrastruktury oświetleniowej będącej własnościąfirm energetycznych (20839),123) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Ryszarda Zawadzkiegow sprawie wydania zezwolenia na usunięcie drzewlub krzewów (20843),124) sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Kazimierza Plocke – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Krzysztofa Gadowskiegow sprawie sprzedaży przez Agencję NieruchomościRolnych gruntów, wobec których istnieją udokumentowaneroszczenia reprywatyzacyjne (20848),125) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Janusza Chwierutaw sprawie planowanej likwidacji wydziałów gospodarczychdziałających przy Sądach Rejonowych w Wadowicachi Chrzanowie (20849),126) ministra obrony narodowej Bogdana Klicha– z upoważnienia prezesa Rady Ministrów – na interpelacjęposłów Zbigniewa Kozaka i Andrzeja Jaworskiegow sprawie braku reakcji ministra skarbu państwai ministra obrony narodowej na trudną sytuację,w jakiej znalazła się Stocznia Marynarki Wojennejw Gdyni (20851),127) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na interpelację posła Sławomira Worachaw sprawie przyznawania stypendiów socjalnychw szkolnictwie wyższym (20852),128) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówWiesława Szczuki – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Sławomira Woracha w sprawie

21opodatkowania bezwarunkowej cesji wierzytelności(20853),129) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościZbigniewa Wrony – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Sławomira Worachaw sprawie niewłaściwego ukształtowania systemupomocy prawnej udzielanej z urzędu w postępowaniucywilnym (20855),130) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Łukasza Zbonikowskiegow sprawie zmniejszenia kwoty na wspieraniewalki z bezrobociem (20857),131) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Andrzeja Butry – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Zbigniewa Chmielowcaw sprawie opłacania składek na ubezpieczeniespołeczne i niezaliczania przez KRUS przy ustalaniuprawa do świadczenia emerytalnego składek opłacanychdo ZUS (20859),132) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Mariana Zalewskiego na interpelacjęposła Zbigniewa Chmielowca w sprawie zmianyzasad przyznawania świadczenia chorobowego dlarolników i jego wysokości (20860),133) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Tadeusza Nalewajka – z upoważnieniaministra – na interpelację posła StanisławaSteca w sprawie wypłat rent strukturalnych(20866),134) sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Kazimierza Plocke – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Stanisława Stecaw sprawie uruchomienia środków z rezerwy celowejprzeznaczonych na potrzeby melioracji dla samorząduwojewódzkiego (20868),135) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Andrzeja Butry – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Stanisława Stecaw sprawie importu z Niemiec mięsa wieprzowego,które jest zarażone dioksynami (20869),136) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Steca w sprawieremontu dworca kolejowego w Poznaniu (20870),137) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówMacieja Grabowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Steca w sprawieopodatkowania tzw. lokat dziennych (20871),138) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra –na interpelację posła Stanisława Steca w sprawieleczenia stwardnienia rozsianego (20873),139) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Tadeusza Nalewajka – z upoważnieniaministra – na interpelację posła StanisławaSteca w sprawie realizacji dodatkowej dopłatybezpośredniej do użytków zielonych (20874),140) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaTadeusza Arkita w sprawie stosowania przepisówustawy Kodeks wyborczy (20876),141) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Kapicy – z upoważnienia ministra – nainterpelację posłów Wiesława Kiliana i WaldemaraWiązowskiego w sprawie podwyższania stawek podatkuakcyzowego (20877),142) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMagdaleny Gaj – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Wiesława Kiliana w sprawiecyfryzacji radiofonii i telewizji w Polsce (20878),143) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na interpelację poseł Marzeny Machałekw sprawie wprowadzenia odpłatności za drugikierunek studiów (20880),144) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Piotra Stanke w sprawie niewystarczającegowdrożenia ptasiej dyrektywy i pozwaniaPolski przez Komisję Europejską do TrybunałuSprawiedliwości UE (20882),145) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana interpelację posła Piotra Stanke w sprawie wstrzymaniabudowy korwety Gawron i dramatycznej sytuacjiStoczni Marynarki Wojennej (20885),146) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Tadeusza Nalewajka – z upoważnieniaministra – na interpelację posła PiotraStanke w sprawie opieszałości przy rozpatrywaniuprzez ARiMR wniosków o pomoc na tworzenie nowychfirm na wsi (20886),147) sekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyTadeusza Jarmuziewicza – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Jarosława Zielińskiegow sprawie zapowiadanej redukcji połączeńkolejowych na trasie Białystok – Warszawa (20887),148) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Ożogaw sprawie braku nadzoru Generalnej Dyrekcji DrógKrajowych i Autostrad nad rozliczaniem się firm zesprzedanych winiet (20888),149) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiGrażyny Henclewskiej – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Ożoga w sprawienarastającego problemu upadłości małych sklepów(20889),150) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyPiotra Stycznia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Ożoga w sprawieprzepisów ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych(20890),151) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna interpelację posła Stanisława Ożogaw sprawie zaniechań rządu na polu kształcenia zawodowegomłodzieży (20892),152) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Stanisława Ożoga

22w sprawie uchwały Bundestagu o ustanowieniu Dniawypędzonych (20893),153) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na interpelację posła GrzegorzaRaniewicza w sprawie zmian systemowychw ZUS (20898),154) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Grzegorza Raniewiczaw sprawie poprawy bezpieczeństwa na torowiskach(20900),155) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na interpelację posłów JerzegoBorowczaka i Jana Kulasa w sprawie wsparciaksiążki, czytelnictwa i rozwoju bibliotek publicznych(20901),156) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na interpelację posłów Jerzego Borowczakai Jana Kulasa w sprawie studiującej młodzieżyw Polsce i prognozy na przyszłość (20902),157) podsekretarza stanu w Ministerstwie GospodarkiRafała Baniaka – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie sytuacjifinansowej polskich przedsiębiorstw (20903),158) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościIgora Dzialuka – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawieobowiązku wykonywania orzeczeń Trybunału PrawCzłowieka w Strasburgu (20904),159) ministra-członka Rady Ministrów MichałaBoniego – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie zatrudnieniaw administracji (20905),160) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówLudwika Koteckiego – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację poseł Anny Sobeckiejw sprawie gospodarczych planów polskiego rząduna przyszłość (20908),161) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawZagranicznych Macieja Szpunara – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na interpelację poseł AnnySobeckiej w sprawie paktu na rzecz konkurencyjności(20909),162) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawiezmiany zasad świadczenia nocnej i świątecznejopieki zdrowotnej (20910),163) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawZagranicznych Macieja Szpunara – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na interpelację poseł AnnySobeckiej w sprawie przyłączenia się Polski do paktuna rzecz konkurencyjności (20911),164) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawiesytuacji prawnej aplikanta radcowskiego, któryzdał egzamin radcowski, a nie został jeszcze wpisanyna listę radców prawnych (20912),165) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawieodcinka autostrady A1 między Piekarami Śląskimia Zabrzem (20913),166) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na interpelację poseł AnnySobeckiej w sprawie środków na prace konserwatorskie(20914),167) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia prezesa Rady Ministrów – na interpelacjęposeł Anny Sobeckiej w sprawie likwidacjiKomisji Majątkowej (20918),168) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie niewystarczającychlimitów przyjęć pacjentów przezlekarzy specjalistów (20919),169) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówDominika Radziwiłła – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie zadłużeniasamorządów (20920),170) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówLudwika Koteckiego – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawiezmian w systemie emerytalnym (20921),171) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na interpelację posełAnny Sobeckiej w sprawie wideorejestratorów w radiowozach(20922),172) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana interpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie szkoleniażołnierzy (20924),173) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Agnieszki Hanajczykw sprawie wyjaśnienia wątpliwości w związkuz porozumieniem wystosowanym przez wojewodęłódzkiego do wszystkich środowiskowych domów samopomocydla osób z zaburzeniami psychicznymi(20927),174) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Agnieszki Hanajczykw sprawie dofinansowania inwestycji w ekologiczneogrzewanie w gospodarstwach indywidualnych(20928),175) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Dominika – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Agnieszki Hanajczyk w sprawiezmian warunków udzielania kredytów (20929),176) minister pracy i polityki społecznej JolantyFedak na interpelację posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie rozszerzenia pomocy państwa dlażołnierzy górników (20930),177) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Łukasza Zbonikow-

23skiego w sprawie przepisów dotyczących zatrudnianiaosób z orzeczeniem o niepełnosprawności (20932),178) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Andrzeja Butry – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Roberta Telusa orazgrupy posłów w sprawie oznakowania świń rzeźnych(20934),179) sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa RadyMinistrów Julii Pitery – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła ZbigniewaKozaka w sprawie niejasnych okoliczności związanychz reprywatyzacją nieruchomości budynkowychi gruntowych w m.st. Warszawa oraz potencjalnychnieprawidłowości w postępowaniu urzędników prezydentam.st. Warszawy w związku z tym procederemreprywatyzacyjnym (20935),180) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Andrzeja Bętkowskiegow sprawie projektowanej zmiany granic właściwościSądu Okręgowego w Kielcach (20937),181) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana interpelację posłów Witolda Czarneckiego i AdamaHofmana w sprawie sprzedaży przez Skarb Państwaudziałów w KWB Konin w Kleczewie SA, KWBAdamów SA i ZE PAK SA (20938),182) minister pracy i polityki społecznej JolantyFedak – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów – nainterpelację posła Marka Matuszewskiego w sprawietrudnej sytuacji finansowej emerytów i rencistów(20940),183) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMagdaleny Gaj – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Grzegorza Roszaka w sprawieproblemów dotyczących dostosowania planów zagospodarowaniaprzestrzennego do ustawy o wspieraniurozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (20941),184) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Grzegorza Roszaka w sprawieudzielania osobom bezrobotnym refundacji na zakupaparatów słuchowych (20942),185) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Piotra Kołodziejczyka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaGrzegorza Roszaka w sprawie nakładania grzywienprzez funkcjonariuszy Policji w postępowaniu mandatowymwobec sprawców wykroczeń niemającychstałego zamieszkania na terytorium RP (20943),186) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościZbigniewa Wrony – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Grzegorza Roszakaw sprawie wątpliwości przy stosowaniu przepisówPrawa upadłościowego i naprawczego (20944),187) ministra-członka Rady Ministrów MichałaBoniego – z upoważnienia prezesa Rady Ministrów– na interpelację posła Jarosława Zielińskiego orazgrupy posłów w sprawie programów oszczędnościowychw administracji publicznej (20946),188) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówMacieja Grabowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Janusza Dzięcioła w sprawieopodatkowania należności z tytułu wygaśnięcia spółdzielczegoprawa do lokalu mieszkalnego (20947),189) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna interpelację posła Witolda Sitarzaw sprawie „Koncepcji przestrzennego zagospodarowaniakraju 2030” (20951),190) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówDominika Radziwiłła – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Stanisława Lamczyka w sprawierozporządzenia ministra finansów z dnia 23 grudnia2010 r. określającego szczegółowy sposób klasyfikacjitytułów dłużnych zaliczanych do państwowegodługu publicznego (20952),191) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na interpelację posła ArturaDunina w sprawie nowelizacji ustawy o opłatach abonamentowych(20954),192) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Tadeusza Nalewajka – z upoważnieniaministra – na interpelację posła WiesławaJanczyka w sprawie problemów z uzyskaniem przezdużą liczbę ekologicznych producentów rolnych dofinansowaniado poniesionych kosztów certyfikacji(kontroli) za 2009 r. (20955),193) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na interpelację posła TadeuszaTomaszewskiego w sprawie działań rządu narzecz ograniczenia ubóstwa dzieci w Polsce (20957),194) minister pracy i polityki społecznej JolantyFedak na interpelację posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie realizacji założeń programu „Solidarnośćpokoleń 50+” (20958),195) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Andrzeja Butry – z upoważnieniaministra – na interpelację posłów KlaudiuszaBalcerzaka i Łukasza Borowiaka w sprawie zainicjowaniareformy służb nadzoru i kontroli rynku żywnościowegow Polsce (Inspekcja Jakości HandlowejArtykułów Rolno-Spożywczych, Inspekcja Weterynaryjna)celem poprawy sytuacji na krajowym rynkużywnościowym oraz perspektyw rozwoju polskiegorolnictwa i przemysłu żywnościowego w kontekściepolskiej prezydencji w UE i wspólnej polityki rolnejpo 2013 r. (20960),196) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Beaty Szydłow sprawie budżetu Funduszu Pracy na 2011 r.i wstępnych zasad udzielania wsparcia finansowegona rzecz aktywizacji bezrobotnych (20967),197) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Jarosława Żaczka w sprawie ustawyo systemie informacji w ochronie zdrowia (20974),198) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnie-

24nia ministra – na interpelację posła Jarosława Żaczkaw sprawie społecznych i ekonomicznych skutkówdyrektyw unijnych związanych z CCS, których następstwemjest rezygnacja koncernu Vattenfall z budowystrategicznej elektrowni konwencjonalnej wrazz ZA Puławy SA (20975),199) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jarosława Żaczka w sprawiedokonania nakazanej ustawą korekty listy refundacyjnejleków (20977),200) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMagdaleny Gaj – z upoważnienia ministra– na interpelację posłów Zbigniewa Kozaka i LeonardaKrasulskiego w sprawie konkursów internetowychi gier SMS-owych (20979),201) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Arkadiusza Czartoryskiegow sprawie budowy obwodnicy miasta Ostrołękiw ciągu drogi krajowej nr 61 (Warszawa – Augustów)(20991),202) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Łukasza Zbonikowskiegow sprawie ograniczenia godzin nauczania historii(20993),203) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Marii Zubyw sprawie rosnącego bezrobocia w woj. świętokrzyskimi zatrważająco niskich kwot środków finansowychprzyznanych powiatowym urzędom pracy z FunduszuPracy na zwalczanie bezrobocia (20996),204) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Tadeusza Wityw sprawie prognozowanego 60-procentowego wzrostucen energii elektrycznej (20998),205) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Marka Asta w sprawieplanowanego zniesienia Sądu Rejonowego we Wschowie(21005),206) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Wojciecha Jasińskiegow sprawie rezygnacji przez regionalny zarząd gospodarkiwodnej z pogłębiania dna Wisły na obszarzezbiornika włocławskiego (21007),207) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na interpelację posła Dariusza Seligiw sprawie braku domu studenckiego w Skierniewicach(21010),208) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jacka Pilcha w sprawiebudowy odcinka autostrady A4 z Brzeska do Wierzchosławic(21014),209) wiceprezes Urzędu Ochrony Konkurencjii Konsumentów Małgorzaty Kozak – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na interpelację posła JarosławaMatwiejuka w sprawie produkcji niebezpiecznychzabawek (21023),210) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Beaty Mazurek w sprawiezmiany podstawy programowej nauczania historii(21033),211) podsekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Lilli Jaroń – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Beaty Mazurek w sprawieusunięcia z ustawy Karta Nauczyciela zapisu art. 42ust. 2 pkt 2 dotyczącego realizacji przez nauczycielidodatkowych nieodpłatnych godzin w ramach prowadzonychzajęć (21034),212) podsekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Lilli Jaroń – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Beaty Mazurek w sprawie projektukodeksu etyki nauczyciela (21035),213) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposeł Beaty Mazurek w sprawie nowych zasadudzielania świadczeń nocnej i świątecznej opieki lekarskieji pielęgniarskiej (21037),214) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Beaty Mazurek w sprawieniejasnej sytuacji dzieci objętych edukacją przedszkolnąi wczesnoszkolną (21038),215) sekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaStanisława Gawłowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posłów Anny Paluch i MarkaPolaka w sprawie zapewnienia w nowelizacji ustawyo ustanowieniu programu wieloletniego „Programbudowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba na lata2006–2010” środków finansowych na realizację zadaniaIV: Ochrona zlewni zbiornika (21039),216) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Jerzego Gosiewskiegow sprawie Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w Giżycku(21041),217) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Łukasza Zbonikowskiegow sprawie likwidacji placówek pocztowych(21042),218) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Andrzeja Butry na interpelacjęposła Jacka Osucha w sprawie podwyżek cen pieczywaod początku 2011 r. (21044),219) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację posła JerzegoWenderlicha w sprawie przewidywanych opłat zaprzejazd odcinkiem autostrady A1 stanowiącym fragmentobwodnicy Torunia (21049),

25220) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Piotra Stanke w sprawierozszerzenia transeuropejskiej sieci transportowejTEN-T w Polsce (21050),221) podsekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Lilli Jaroń – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Lidii Staroń w sprawie zasadregulujących postępowania dyscyplinarne wobec nauczycieli(21051),222) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMagdaleny Gaj – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Dariusza Lipińskiego w sprawieochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykamiw zakresie loterii i konkursów SMS–owych(21054),223) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Dariusza Lipińskiegow sprawie planu finansowego Funduszu Pracyna 2011 r. (21055),224) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na interpelację posła Mariusza Gradaw sprawie nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwiewyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytulenaukowym oraz o stopniach i tytule w zakresiesztuki oraz o zmianie niektórych ustaw – w zakresiewychowania fizycznego (21058),225) podsekretarza stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Zbigniewa Włodkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła MarkaŁatasa w sprawie prawnych możliwości utworzeniaszkoły dla dorosłych w strukturze zespołu szkół(21066),226) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyPiotra Stycznia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Zbigniewa Konwińskiegow sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty z tytułuwzrostu wartości nieruchomości (21067),227) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Artura Górskiegow sprawie wadliwych zasad waloryzacji emeryturi rent (21079),228) ministra sportu i turystyki Adama Gierszana interpelację posłów Krzysztofa Brejzy i TomaszaLenza w sprawie zasad organizacji wyjazdów turystycznychdo miejsc niebezpiecznych (21081),229) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posłanek Izabeli Kloc i MarzenyMachałek w sprawie wzrastających cen podręcznikówszkolnych w perspektywie roku szkolnego2011/2012 (21082),230) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posłanek Izabeli Kloci Marzeny Machałek w sprawie zmniejszenia środkówna aktywizację osób bezrobotnych (21083),231) ministra spraw zagranicznych RadosławaSikorskiego na interpelację poseł Anny Sobeckiejw sprawie wypowiedzi na temat błędu polskich pilotóww katastrofie pod Smoleńskiem (21087),232) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia analogamiinsulin (21088),233) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na interpelację poseł AnnySobeckiej w sprawie nowelizacji ustawy o organizowaniui prowadzeniu działalności kulturalnej orazniektórych innych ustaw wraz z projektami aktówwykonawczych (21089),234) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Dominika – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Anny Sobeckiej w sprawie oszczędnościw kontraktach drogowych (21092),235) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówDominika Radziwiłła – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na interpelację poseł Anny Sobeckiejw sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacjitytułów dłużnych (21093),236) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Waldemara Andzelaw sprawie zwrotu składek od wynagrodzenia z tytułuKarty Hutnika i dodatku z tytułu Dnia Hutnikaprzez ZUS (21095),237) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Edwarda Siarki w sprawiezagrożenia istnienia sanatoriów oraz uzdrowisk dladzieci i młodzieży, na przykładzie uzdrowiska w Rabce-Zdroju(21097),238) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Arkadego Fiedlera orazgrupy posłów w sprawie przygotowania specjalnychprogramów szkolnych uczących młodzież szeroko rozumianejtolerancji (21101),239) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Johna AbrahamaGodsona w sprawie świadczeń opiekuńczych (21103),240) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Johna Abrahama Godsonaw sprawie drogi ekspresowej S8 na terenie gm.Rzgów w woj. łódzkim (21104),241) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyPiotra Stycznia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Johna Abrahama Godsonaw sprawie TBS-ów (21106),242) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Łukasza Zbonikowskiegow sprawie masowej likwidacji placówek oświatowych(21111),

26243) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację posłów Jadwigi Wiśniewskieji Stanisława Szweda w sprawie przywróceniarefundacji wynagrodzeń i składki ubezpieczeniowejza pracowników młodocianych zatrudnionychw celu nauki zawodu (21115),244) minister pracy i polityki społecznej JolantyFedak na interpelację posłów Stanisława Szwedai Jadwigi Wiśniewskiej w sprawie prawa do odprawypośmiertnej (21116),245) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posłanek Izabeli Kloc i MarzenyMachałek w sprawie likwidacji szkół na tereniecałego kraju (21119),246) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Moniki Wielichowskiejw sprawie interpretacji przepisów dotyczącychcałodobowych ośrodków pobytu dla osób z niepełnosprawnościąintelektualną (21121),247) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Kazimierza Moskala w sprawieniewykorzystywania przez rektorów uczelni medycznychznaczenia inicjującej i opiniodawczej rolirad społecznych funkcjonujących przy szpitalach klinicznych(21127),248) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaKazimierza Moskala w sprawie licznych nieprawidłowościwykrytych przez NIK po kontroli w samorządachi instytucjach odpowiedzialnych za ochronę przeciwpowodziowąna Lubelszczyźnie (21135),249) ministra sportu i turystyki Adama Gierszana interpelację posła Kazimierza Moskala w sprawielicznych wykrytych przez NIK nieprawidłowości dotyczącychbudowy boisk w ramach programu „Mojeboisko – Orlik 2012” (21136),250) ministra sportu i turystyki Adama Gierszana interpelację posła Kazimierza Moskala w sprawiestwierdzonego przez NIK niepełnego wykorzystania„Orlików” oraz niewłaściwego nadzoru nad tymiobiektami (21139),251) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyPiotra Stycznia – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Kazimierza Moskala w sprawienegatywnej opinii NIK w zakresie pozyskiwanialokali i pomieszczeń mieszkalnych dla osób najuboższych(21142),252) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra –na interpelację posła Kazimierza Moskala w sprawienierzetelnego nadzoru Ministerstwa Zdrowia nadbadaniami klinicznymi produktów leczniczych i wyrobówmedycznych (21148),253) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Kazimierza Moskala w sprawie narastającegoproblemu nadwagi wśród dzieci (21152),254) ministra sportu i turystyki Adama Gierszana interpelację posła Kazimierza Moskala w sprawiebraku rzetelnej wiedzy na temat rzeczywistych kosztówbudowy „Orlików” przed przystąpieniem do ichbudowy przez samorządy (21153),255) sekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyTadeusza Jarmuziewicza – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Kazimierza Moskalaw sprawie konieczności dostosowania się Polski doprawodawstwa unijnego w zakresie ochrony lotnictwa(21156),256) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na interpelacjęposła Jarosława Rusieckiego w sprawie kontraktowaniaświadczeń stomatologicznych przez NFZ(21160),257) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana interpelację posła Henryka Siedlaczka w sprawieudzielania pomocy weteranom poszkodowanym w misjach(21163),258) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Marka Opioły w sprawiezagrożenia powodziowego dotyczącego gmin nadwiślańskichpow. płockiego (21174),259) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Waldemara Andzelaw sprawie projektu ustawy o wspieraniu rodzinyi systemie pieczy zastępczej (21175),260) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Lecha Kołakowskiegow sprawie restrukturyzacji sieci pocztowej w Łomżyi powiatach: łomżyńskim, kolneńskim, zambrowskim,wysokomazowieckim i grajewskim (21176),261) sekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościStanisława Chmielewskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Zbigniewa Kozakaw sprawie zanieczyszczania środowiska naturalnegoi zagrożenia życia ludzkiego w związku zeźle zabezpieczonymi wysypiskami śmieci, na przykładziezakładu Eko Dolina sp. z o.o. w Łężycachk. Gdyni (21177),262) minister rozwoju regionalnego ElżbietyBieńkowskiej na interpelację posła Tomasza Garbowskiegow sprawie długości procesu oceny wnioskówo unijne dotacje z regionalnych programów operacyjnych(21178),263) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Henryka Młynarczyka orazgrupy posłów w sprawie zmiany niekorzystnych dlarolników gm. Urszulin planów dyrekcji PoleskiegoParku Narodowego oraz interwencji w sprawie zmianyustawy Prawo łowieckie w zakresie szkód łowieckich(21179),

27264) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaKrzysztofa Brejzy w sprawie możliwości nowelizacjiprzepisów Kodeksu postępowania administracyjnegoregulujących terminy załatwiania spraw w administracjipublicznej (21182),265) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Kapicy – z upoważnienia ministra – nainterpelację posła Andrzeja Guta-Mostowego w sprawieograniczenia wymiaru czasu pracy Urzędu Celnegow Nowym Targu (21183),266) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Marzenny Drabw sprawie obniżenia środków Funduszu Pracy przeznaczonychna refundację wynagrodzeń pracownikówmłodocianych (21184),267) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Marii Zuby w sprawiewypłaty odszkodowań za nieruchomości położonew pasie projektowanej budowy drogi S7 na odcinkachze Skarżyska-Kamiennej do granic woj. mazowieckiegooraz z Jędrzejowa do granic woj. małopolskiego(21185),268) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Marii Zuby w sprawieodstąpienia od postulowanej likwidacji UrzęduPocztowego w Bliżynie i innych małych gminach naterenie woj. świętokrzyskiego (21186),269) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawZagranicznych Macieja Szpunara – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Moniki Wielichowskiejw sprawie planowanej budowy farmy wiatrowejprzez spółki Synergion Mladkov a.s. i Synergion HranićniVrch a.s. na granicy Rzeczypospolitej Polskiej(21189),270) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Kapicy – z upoważnienia ministra – nainterpelację posła Bogdana Bojki w sprawie rozważeniazmiany przepisu ustawy o grach hazardowychdotyczącego loterii fantowych organizowanych naszczytny cel społeczny (21190),271) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówMacieja Grabowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Bożenny Bukiewiczw sprawie obowiązku zapłaty podatku od nieruchomościwedług wyższej stawki w trakcie zawieszeniadziałalności gospodarczej (21191),272) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Bożenny Bukiewicz w sprawienowelizacji ustawy o Karcie Polaka (21193),273) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Marka Krząkały w sprawiezmiany wzoru legitymacji szkolnych (21197),274) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na interpelację posłaMarka Krząkały w sprawie rozwoju obszarów metropolitalnychi aglomeracyjnych Polski południowejz uwzględnieniem Ostrawskiego Obszaru Metropolitalnego(21199),275) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posłów Grzegorza Sztolcmanai Izabeli Leszczyny w sprawie zamiaru likwidacjiWydziału Gospodarczego Sądu Okręgowego w Częstochowie(21204),276) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana interpelację posła Grzegorza Napieralskiego w sprawieplanów likwidacji drukarni Polskiej Agencji Prasowej(21206),277) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Andrzeja Guta-Mostowegow sprawie budowy linii kolejowej Podłęże – Piekiełkowraz z odgałęzieniem w kierunku Nowy Targ– Zakopane (21210),278) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł Marii Nowakw sprawie rozporządzenia ministra pracy i politykispołecznej z dnia 14 września 2010 r. w sprawie standardówi warunków prowadzenia usług rynku pracy(21214),279) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Andrzeja Bętkowskiegow sprawie zamiaru likwidacji Wydziału Pracy w SądzieRejonowym w Staszowie (21215),280) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Antoniego Błądkaw sprawie zmiany obszaru właściwości Sądu Okręgowegow Tarnobrzegu, poprzez włączenie do jegowłaściwości Sądu Rejonowego w Sandomierzu, SąduRejonowego w Opatowie i Sądu Rejonowego w Staszowie(21218),281) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na interpelację posła Marka Zielińskiegooraz grupy posłów w sprawie subwencji oświatowejdla gmin wiejskich (21222),282) sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Kazimierza Plocke – z upoważnieniaministra – na interpelację posłów Jarosława Żaczkai Sławomira Zawiślaka w sprawie skuteczności programupomocy dla rolników poszkodowanych w wynikupowodzi, podtopień i innych klęsk żywiołowych(21224),283) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Jarosława Żaczkaw sprawie negatywnych skutków realizacji przez za-

29skiego w sprawie treści projektu rozporządzenia RadyMinistrów zmieniającego rozporządzenie w sprawieautostrad płatnych (21266),305) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na interpelację poseł Ewy Wolak w sprawiedofinansowania przebudowy i modernizacji drogi powiatowejnr 2075 D na odcinku Zabłoto – Kostomłotyoraz drogi powiatowej nr 2079 D na odcinku Kostomłoty– autostrada A4 (21274),306) podsekretarza stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Zbigniewa Włodkowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację poseł KrystynySkowrońskiej w sprawie reformy szkolnictwa zawodowego(21276),307) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaMarka Habera – z upoważnienia ministra – nainterpelację poseł Barbary Marianowskiej w sprawiekorekty w zaplanowanych przez wojewodę małopolskiegozmianach struktury systemu ratownictwamedycznego w Małopolsce (21277),308) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana interpelację poseł Marzeny Machałek w sprawierządowego projektu ustawy o zasadach wykonywanianiektórych uprawnień Skarbu Państwa (21281),309) sekretarza stanu w Ministerstwie Kulturyi Dziedzictwa Narodowego Piotra Żuchowskiego – z upoważnieniaministra – na interpelację posła Jerzego Polaczkaw sprawie publikacji archiwalnych materiałówźródłowych dotyczących powstań śląskich w 90. rocznicęzwycięskiego III powstania Śląskiego i powrotuczęści Górnego Śląska do macierzy (21282),310) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra –na interpelację poseł Elżbiety Zakrzewskiej w sprawieprogramu terapeutycznego dotyczącego leczeniacukrzycy lekami inkretynowymi (21286).Odpowiedzi te – zgodnie z art. 193 ust. 2 regulaminuSejmu – zostały przekazane posłom.Informuję również, że w regulaminowym terminienie wpłynęła odpowiedź na interpelację:1) poseł Izabeli Leszczyny w sprawie przyznawaniazasiłku dla bezrobotnych osobom, które skorzystałyz preferencyjnych warunków opłacania składekna ubezpieczenia społeczne w okresie 24 miesięcy oddnia rozpoczęcia działalności, na podstawie art. 18austawy o systemie ubezpieczeń społecznych – od ministrapracy i polityki społecznej (20764) – 20 dni.ZAPYTANIAInformuję, że wpłynęły następujące zapytania:1) posła Stanisława Rydzonia w sprawie potrzebywybudowania wału zabezpieczającego mieszkańcówDworów Drugich – do ministra środowiska (9079),2) posła Dawida Jackiewicza w sprawie niepokojącychinformacji na temat zamiaru likwidacji WydziałówPracy w Sądach Rejonowych w Oławie,Strzelinie, Oleśnicy, Świdnicy i Wołowie – do ministrasprawiedliwości (9080),3) posła Jana Widackiego w sprawie udostępnianiadokumentów osobowych znajdujących się w zbiorzezastrzeżonym Instytutu Pamięci Narodowej osobom,których te dokumenty dotyczą – do ministrasprawiedliwości (9081),4) posła Wojciecha Szaramy w sprawie likwidacjipunktów nocnej i świątecznej pomocy lekarskiejw woj. śląskim – do ministra zdrowia (9082),5) posła Jana Widackiego w sprawie cofnięcia dotacjina wydawanie czasopisma „Konteksty. PolskaSztuka Ludowa – do ministra kultury i dziedzictwanarodowego (9083),6) poseł Barbary Bartuś w sprawie przyszłościUrzędu Pocztowego Poczty Polskiej SA w Gródkunad Dunajcem – do ministra infrastruktury (9084),7) posła Arkadiusza Mularczyka w sprawie odstąpieniaod strategii Zarządu Poczty Polskiej SA przewidującejlikwidację Urzędu Pocztowego w Muszyniei zwolnienia pracowników w nim zatrudnionych – doministra infrastruktury (9085),8) posła Arkadiusza Mularczyka w sprawie odstąpieniaod strategii Zarządu Poczty Polskiej SA przewidującejlikwidację Urzędu Pocztowego w Gródkunad Dunajcem i zwolnienia pracowników w nim zatrudnionych– do ministra infrastruktury (9086),9) poseł Danieli Chrapkiewicz w sprawie prac nadtytoniową dyrektywą produktową (2001/37/WE) – doministra zdrowia (9087),10) posła Jarosława Stawiarskiego w sprawie nierespektowaniaprzywilejów zasłużonych honorowychdawców krwi w placówkach opieki medycznej w Kraśniku– do ministra zdrowia (9088),11) posła Mieczysława Marcina Łuczaka w sprawielikwidacji placówek Poczty Polskiej SA na obszarachwiejskich – do ministra infrastruktury (9089),12) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Wiśniowa – doprezesa Rady Ministrów (9090),13) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Niebylec – doprezesa Rady Ministrów (9091),14) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Frysztak – doprezesa Rady Ministrów (9092),15) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Czudec – do prezesaRady Ministrów (9093),16) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzie-

30laniu pomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Strzyżów – doprezesa Rady Ministrów (9094),17) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Zarszyn – doprezesa Rady Ministrów (9095),18) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Tyrywa Wołoska– do prezesa Rady Ministrów (9096),19) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Komańcza – doprezesa Rady Ministrów (9097),20) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Bukowsko – doprezesa Rady Ministrów (9098),21) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Besko – do prezesaRady Ministrów (9099),22) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Zagórz – do prezesaRady Ministrów (9100),23) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Sanok– do prezesa Rady Ministrów (9101),24) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Trzebownisko – doprezesa Rady Ministrów (9102),25) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Sanok – do prezesaRady Ministrów (9103),26) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Świlcza – do prezesaRady Ministrów (9104),27) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Lubenia – doprezesa Rady Ministrów (9105),28) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Krasne – do prezesaRady Ministrów (9106),29) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Kamień – do prezesaRady Ministrów (9107),30) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Hyżne – do prezesaRady Ministrów (9108),31) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Dynów– do prezesa Rady Ministrów (9109),32) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Chmielnik – doprezesa Rady Ministrów (9110),33) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Tyczyn – do prezesaRady Ministrów (9111),34) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Sokołów Małopolski– do prezesa Rady Ministrów (9112),35) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Głogów Małopolski– do prezesa Rady Ministrów (9113),36) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Boguchwała – doprezesa Rady Ministrów (9114),37) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Błażowa – doprezesa Rady Ministrów (9115),38) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Dynów – do prezesaRady Ministrów (9116),39) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Wielopole Skrzyńskie– do prezesa Rady Ministrów (9117),40) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzie-

31laniu pomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Ostrów – do prezesaRady Ministrów (9118),41) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Iwierzyce – doprezesa Rady Ministrów (9119),42) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Sędziszów Małopolski– do prezesa Rady Ministrów (9120),43) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Ropczyce – doprezesa Rady Ministrów (9121),44) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Tryńcza – doprezesa Rady Ministrów (9122),45) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Przeworsk– do prezesa Rady Ministrów (9123),46) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jawornik Polski– do prezesa Rady Ministrów (9124),47) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Gać – do prezesaRady Ministrów (9125),48) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Adamówka – doprezesa Rady Ministrów (9126),49) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Przeworsk – doprezesa Rady Ministrów (9127),50) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Sieniawa – doprezesa Rady Ministrów (9128),51) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Kańczuga – doprezesa Rady Ministrów (9129),52) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Żurawica – doprezesa Rady Ministrów (9130),53) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Stubno – do prezesaRady Ministrów (9131),54) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Przemyśl – doprezesa Rady Ministrów (9132),55) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Orły – do prezesaRady Ministrów (9133),56) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Medyka – do prezesaRady Ministrów (9134),57) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Krzywcza – doprezesa Rady Ministrów (9135),58) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Krasiczyn – doprezesa Rady Ministrów (9136),59) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Fredropol – doprezesa Rady Ministrów (9137),60) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Dubiecko – doprezesa Rady Ministrów (9138),61) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Bircza – do prezesaRady Ministrów (9139),62) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Krzeszów – doprezesa Rady Ministrów (9140),63) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jeżowe – do prezesaRady Ministrów (9141),64) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzie-

32laniu pomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jarocin – do prezesaRady Ministrów (9142),65) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Harasiuki – doprezesa Rady Ministrów (9143),66) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Ulanów – do prezesaRady Ministrów (9144),67) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Rudnik nad Sanem– do prezesa Rady Ministrów (9145),68) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nisko – do prezesaRady Ministrów (9146),69) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Żołynia – do prezesaRady Ministrów (9147),70) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Rakszawa – doprezesa Rady Ministrów (9148),71) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Markowa – doprezesa Rady Ministrów (9149),72) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Czarna – do prezesaRady Ministrów (9150),73) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Białobrzegi – doprezesa Rady Ministrów (9151),74) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Łańcut– do prezesa Rady Ministrów (9152),75) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Łańcut – do prezesaRady Ministrów (9153),76) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Wielkie Oczy – doprezesa Rady Ministrów (9154),77) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Stary Dzików – doprezesa Rady Ministrów (9155),78) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Lubaczów– do prezesa Rady Ministrów (9156),79) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Horyniec-Zdrój– do prezesa Rady Ministrów (9157),80) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Oleszyce – doprezesa Rady Ministrów (9158),81) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Narol – do prezesaRady Ministrów (9159),82) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Lubaczów – doprezesa Rady Ministrów (9160),83) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Cieszanów – doprezesa Rady Ministrów (9161),84) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Leżajsk– do prezesa Rady Ministrów (9162),85) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Kuryłówka – doprezesa Rady Ministrów (9163),86) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Grodzisko Dolne– do prezesa Rady Ministrów (9164),87) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nowa Sarzyna – doprezesa Rady Ministrów (9165),88) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzie-

33laniu pomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Leżajsk – do prezesaRady Ministrów (9166),89) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Solina – do prezesaRady Ministrów (9167),90) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Olszanica – doprezesa Rady Ministrów (9168),91) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Cisna – do prezesaRady Ministrów (9169),92) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Baligród – doprezesa Rady Ministrów (9170),93) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Lesko – do prezesaRady Ministrów (9171),94) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Wojaszówka – doprezesa Rady Ministrów (9172),95) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Miejsce Piastowe– do prezesa Rady Ministrów (9173),96) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Krościenka Wyżne– do prezesa Rady Ministrów (9174),97) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Korczyna – doprezesa Rady Ministrów (9175),98) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jaśliska – doprezesa Rady Ministrów (9176),99) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Chorkówka – doprezesa Rady Ministrów (9177),100) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Rymanów – doprezesa Rady Ministrów (9178),101) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jedlicze – do prezesaRady Ministrów (9179),102) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Iwonicz-Zdrój – doprezesa Rady Ministrów (9180),103) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Dukla – do prezesaRady Ministrów (9181),104) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Tarnowiec – doprezesa Rady Ministrów (9182),105) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Skołyszyn – doprezesa Rady Ministrów (9183),106) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Osiek Jasielski– do prezesa Rady Ministrów (9184),107) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nowy Żmigród– do prezesa Rady Ministrów (9185),108) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Krempna – doprezesa Rady Ministrów (9186),109) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Radymno– do prezesa Rady Ministrów (9187),110) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Dębowiec – doprezesa Rady Ministrów (9188),111) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Brzyska – doprezesa Rady Ministrów (9189),112) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzie-

34laniu pomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Kołaczyce – doprezesa Rady Ministrów (9190),113) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jasło – do prezesaRady Ministrów (9191),114) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Wiązownica – doprezesa Rady Ministrów (9192),115) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Roźwienica – doprezesa Rady Ministrów (9193),116) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Rokietnica – doprezesa Rady Ministrów (9194),117) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Radymno – doprezesa Rady Ministrów (9195),118) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Pruchnik – doprezesa Rady Ministrów (9196),119) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Pawłosiów – doprezesa Rady Ministrów (9197),120) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Laszki – do prezesaRady Ministrów (9198),121) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Chłopice – doprezesa Rady Ministrów (9199),122) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Żyraków – doprezesa Rady Ministrów (9200),123) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jodłowa – doprezesa Rady Ministrów (9201),124) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Czarna w pow.bieszczadzkim – do prezesa Rady Ministrów (9202),125) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Czarna w pow.dębickim – do prezesa Rady Ministrów (9203),126) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Pilzno – do prezesaRady Ministrów (9204),127) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Ustrzyki Dolne– do prezesa Rady Ministrów (9205),128) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Lutowiska – doprezesa Rady Ministrów (9206),129) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Domaradz – doprezesa Rady Ministrów (9207),130) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Brzozów – doprezesa Rady Ministrów (9208),131) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Brzostek – doprezesa Rady Ministrów (9209),132) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nozdrzec – doprezesa Rady Ministrów (9210),133) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Jasienica Rosielna– do prezesa Rady Ministrów (9211),134) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Haczów – do prezesaRady Ministrów (9212),135) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Dydnia – do prezesaRady Ministrów (9213),136) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzie-

35laniu pomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. miejskiej Dębica– do prezesa Rady Ministrów (9214),137) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. miejskiej Radymno– do prezesa Rady Ministrów (9215),138) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. miejskiej Jarosław– do prezesa Rady Ministrów (9216),139) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Dębica– do prezesa Rady Ministrów (9217),140) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Jarosław– do prezesa Rady Ministrów (9218),141) posła Kazimierza Moskala w sprawie wysokości,kryteriów i możliwych nieprawidłowości w udzielaniupomocy rządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej Jasło – doprezesa Rady Ministrów (9219),142) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Raniżów – do prezesa Rady Ministrów (9220),143) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Niwiska – do prezesa Rady Ministrów (9221),144) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Majdan Królewski – do prezesa Rady Ministrów(9222),145) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Dzikowiec – do prezesa Rady Ministrów (9223),146) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Cmolas – do prezesa Rady Ministrów (9224),147) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Kolbuszowa – do prezesa Rady Ministrów (9225),148) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Wadowice Górne – do prezesa Rady Ministrów(9226),149) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Tuszów Narodowy – do prezesa Rady Ministrów(9227),150) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Padew Narodowa – do prezesa Rady Ministrów(9228),151) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej Mielec – do prezesa Rady Ministrów(9229),152) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Gawłuszowice – do prezesa Rady Ministrów(9230),153) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Czermin – do prezesa Rady Ministrów (9231),154) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Borowa – do prezesa Rady Ministrów (9232),155) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Radomyśl Wielki – do prezesa Rady Ministrów(9233),156) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Przecław – do prezesa Rady Ministrów (9234),157) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Mielec – do prezesa Rady Ministrów (9235),158) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej na

36usuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Zaleszany – do prezesa Rady Ministrów (9236),159) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Zaklików – do prezesa Rady Ministrów (9237),160) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Radomyśl nad Sanem – do prezesa Rady Ministrów(9238),161) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Pysznica – do prezesa Rady Ministrów (9239),162) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Bojanów – do prezesa Rady Ministrów (9240),163) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Stalowa Wola – do prezesa Rady Ministrów(9241),164) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Grębów – do prezesa Rady Ministrów (9242),165) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Gorzyce – do prezesa Rady Ministrów (9243),166) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Nowa Dęba – do prezesa Rady Ministrów(9244),167) posłów Zbigniewa Chmielowca i KazimierzaMoskala w sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocy rządowej nausuwanie skutków powodzi w 2009 i 2010 r. na tereniegm. Baranów Sandomierski – do prezesa RadyMinistrów (9245),168) posła Artura Gierady w sprawie niejasnościprzepisów określających zasady skierowań na leczenieuzdrowiskowe – do ministra zdrowia (9246),169) posła Krzysztofa Tchórzewskiego w sprawieświadczeń mieszkaniowych dla żołnierzy – do ministraobrony narodowej (9247),170) posła Dariusza Kaczanowskiego w sprawieplanowanej likwidacji posterunków Policji na tereniepow. żyrardowskiego – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (9248),171) posła Jana Warzechy w sprawie regulacjii umocnienia brzegów rzeki Wisłoki w miejscowościDęborzyn – do ministra środowiska (9249),172) posła Jana Warzechy w sprawie działalnościzakładu Serwimed w Dębicy – do ministra środowiska(9250),173) posła Jana Warzechy w sprawie likwidacjiUrzędu Pocztowego w Jodłowej – do ministra infrastruktury(9251),174) posła Wiesława Rygla w sprawie zaniechanialikwidacji Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Ropczycach – do ministra sprawiedliwości (9252),175) posła Wiesława Rygla w sprawie przywróceniapracodawcom refundacji wynagrodzeń i składekubezpieczeniowych młodocianych pracowników odbywającychprzygotowanie zawodowe – do ministrapracy i polityki społecznej (9253),176) posła Józefa Rojka w sprawie przeciwdziałaniazagrożeniu osuwiskami w gm. Tarnów – do ministraśrodowiska (9254),177) posłów Krystyny Kłosin i Jana Kulasaw sprawie stanu i planów realizacji rządowego programu„Moje boisko – Orlik 2012” – do ministra sportui turystyki (9255),178) posłów Krystyny Kłosin i Jana Kulasaw sprawie 51-procentowej ulgi dla studentów w komunikacjipublicznej – do ministra nauki i szkolnictwawyższego (9256),179) posła Andrzeja Kani w sprawie planowanychewentualnie zmian w zakresie struktur organizacyjnychi przynależności terytorialnej prokuratur okręgowych– do ministra sprawiedliwości (9257),180) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiezamiaru likwidacji Urzędu Pocztowego w Pyzdrach– do prezesa Rady Ministrów (9258),181) posła Kazimierza Gwiazdowskiego w sprawiezmian w opiece zdrowotnej – do ministra zdrowia(9259),182) posła Kazimierza Gwiazdowskiego w sprawielikwidacji Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Zambrowie – do ministra sprawiedliwości (9260),183) posła Michała Wojtkiewicza w sprawie ilościi rodzaju zespołów ratownictwa medycznego na terenieTarnowa – do ministra zdrowia (9261),184) posła Witolda Gintowt-Dziewałtowskiegow sprawie stanu prac nad rządowym projektem ustawyo planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym– do prezesa Rady Ministrów (9262),185) posła Witolda Sitarza w sprawie szczególnejsytuacji osób niepełnosprawnych – do ministra pracyi polityki społecznej (9263),186) posła Włodzimierza Karpińskiego w sprawieuczęszczania 5-latków do oddziałów zerowych, w którychuczą się dzieci 6- i 7-letnie – do ministra edukacjinarodowej (9264),187) poseł Danieli Chrapkiewicz w sprawie pozwoleńna emisję dwutlenku węgla w Polsce – do ministragospodarki (9265),

37188) posła Wojciecha Wilka w sprawie grupowaniaszkół – do ministra edukacji narodowej (9266),189) posła Wojciecha Wilka w sprawie lekarzyuprawnionych do wydawania zaświadczeń o zdolnoścido wykonywania zawodu – do ministra zdrowia(9267),190) posła Stanisława Pięty w sprawie naprawywyrządzonych przez powódź szkód w gm. RadziechowyWieprz – do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9268),191) posła Stanisława Pięty w sprawie procesuprywatyzacji Śląskiej Wytwórni Wódek GatunkowychPolmos SA w Bielsku-Białej, w którym uczestniczyfirma rodzinnie powiązana z posłami PlatformyObywatelskiej, oraz działalności Rady Nadzorczeji Zarządu ŚWWG Polmos SA – do ministra skarbupaństwa (9269),192) posła Ireneusza Rasia w sprawie wstrzymaniarefundacji z Funduszu Pracy na 2011 r. dla pracodawcówszkolących młodocianych pracowników– do ministra pracy i polityki społecznej (9270),193) poseł Elżbiety Zakrzewskiej w sprawie 11 polskichplacówek dyplomatycznych nieposiadającychszefów w randze ambasadora – do ministra sprawzagranicznych (9271),194) posła Wojciecha Szaramy w sprawie środkówprzeznaczonych przez Ministerstwo RozwojuRegionalnego na wykonanie projektu spalarni śmieciw woj. śląskim – do ministra rozwoju regionalnego(9272),195) posła Sławomira Piechoty w sprawie możliwościprowadzenia przez stowarzyszenie Wspólnotacałodobowego ośrodka pobytu dla osób z niepełnosprawnościąintelektualną na podstawie przepisówustawy o pomocy społecznej – do ministra pracyi polityki społecznej (9273),196) poseł Iwony Arent w sprawie prywatyzacjiPKS w Olsztynie – do ministra skarbu państwa(9274),197) posła Jana Kochanowskiego w sprawie realizacjibudowy odcinka drogi ekspresowej S3 GorzówWielkopolski – Międzyrzecz – do ministra infrastruktury(9275),198) posła Jana Widackiego w sprawie prezentowaniastatystyki kryminalnej przez Policję – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9276),199) posła Andrzeja Adamczyka w sprawie zmianlokalizacji podstawowego zespołu ratownictwa medycznegona terenie pow. krakowskiego i chrzanowskiego– do ministra zdrowia (9277),200) posła Andrzeja Adamczyka w sprawie zabezpieczeniapowodziowego w gm. Skawina – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9278),201) poseł Beaty Mazurek w sprawie możliwościutworzenia muzeum cukrownictwa wieków na baziezabytkowych budynków po byłej Cukrowni Rejowiecw Rejowcu – do ministra kultury i dziedzictwa narodowegooraz ministra skarbu państwa (9279),202) poseł Beaty Mazurek w sprawie jakości usługmedycznych zakontraktowanych przez Lubelski OddziałWojewódzki NFZ w ramach nocnej i świątecznejpodstawowej opieki zdrowotnej świadczonych w Chełmie– do ministra zdrowia (9280),203) posła Kazimierza Moskala w sprawie sytuacjiWytwórni Filtrów PZL – Sędziszów SA w SędziszowieMałopolskim i jej pracowników – do ministraskarbu państwa (9281),204) posła Andrzeja Adamczyka w sprawie budowyautostrady A1 – do ministra infrastruktury(9282),205) posłów Grzegorza Roszaka i Marka Wojtkowskiegow sprawie nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych– do ministra edukacji narodowej oraz ministrapracy i polityki społecznej (9283),206) posła Adama Wykręta w sprawie włączenialeków inkretynowych – inhibitorów DPP IV do programuterapeutycznego dotyczącego analogów insulin– do ministra zdrowia (9284),207) posła Dariusza Lipińskiego w sprawie rozbudowyLiceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiegow Poznaniu – do ministra kultury i dziedzictwanarodowego (9285),208) posła Mirona Sycza w sprawie zgodnościz prawodawstwem unijnym ustawy o podatku akcyzowym– do ministra finansów (9286),209) posła Grzegorza Karpińskiego w sprawieprzystąpienia Polski do Europejskiego ObserwatoriumPołudniowego oraz Europejskiej Agencji Kosmicznej– do ministra nauki i szkolnictwa wyższego(9287),210) posła Adama Szejnfelda w sprawie realizacjiprogramu energetyki jądrowej w Polsce, w tym ewentualnejbudowy elektrowni jądrowej w Klempiczu– do ministra gospodarki (9288),211) poseł Izabeli Katarzyny Mrzygłockiej w sprawieproblemów ze stosowaniem nieprecyzyjnychprzepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjachrynku pracy oraz aktów wykonawczych do tejustawy – do ministra pracy i polityki społecznej(9289),212) poseł Grażyny Ciemniak w sprawie brakurozporządzenia określającego wymagania technicznedla pojazdów, których niespełnienie powoduje uznaniepojazdu za wycofany z eksploatacji – do ministrainfrastruktury (9290),213) posła Kazimierza Moskala w sprawie nieprawidłowościprzy wypłacie rządowych nagród dla strażakówbiorących udział w akcji powodziowej w 2010 r.w pow. mieleckim – do ministra spraw wewnętrznychi administracji (9291),214) posła Bogusława Wontora w sprawie możliwościdysponowania przez stowarzyszenie otrzymanądotacją na wnioskowane przez siebie przedsięwzięcie– do ministra finansów (9292),215) poseł Anny Zalewskiej w sprawie likwidacjiRivendell sp. z o.o. w Szczawnie-Zdroju – do ministraskarbu państwa (9293),216) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawie postępóww realizacji inwestycji związanych z organizacjąprzez Polskę i Ukrainę Mistrzostw Europy

38w Piłce Nożnej Euro 2012 – do ministra sportu i turystyki(9294),217) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawiekrajowego systemu ratowniczo-gaśniczego – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9295),218) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawie realizacjiprogramu „Moje boisko – Orlik 2012” – doministra sportu i turystyki (9296),219) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawie realizacjiinwestycji początkowych w górnictwie – doministra gospodarki (9297),220) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawie realizacjizadań związanych z promocją sportu w ramachDepartamentu Rozwoju i Promocji Sportu orazDepartamentu Infrastruktury Sportowej w MinisterstwieSportu i Turystyki – do ministra sportui turystyki (9298),221) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawie realizacjiustawy o ekwiwalencie pieniężnym z tytułuprawa do bezpłatnego węgla dla osób uprawnionychz przedsiębiorstw robót górniczych – do ministra gospodarki(9299),222) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawieprywatyzacji Przedsiębiorstwa Energetyki CieplnejSA w Jastrzębiu-Zdroju – do ministra skarbu państwa(9300),223) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawiewysokości dotacji przekazanej przez MinisterstwoInfrastruktury na budowę i remonty dróg w woj. śląskim– do ministra infrastruktury (9301),224) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawienieodpłatnego przekazywania jednostkom samorząduterytorialnego dworców kolejowych wraz z należącymido nich gruntami przez spółkę PKP SA – doministra infrastruktury (9302),225) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawienazw węzłów leżących na autostradzie A1 w miejscowościachBełk, Świerklany i Mszana – do ministrainfrastruktury (9303),226) posła Krzysztofa Gadowskiego w sprawiewysokości dotacji przekazanej przez MinisterstwoInfrastruktury na modernizację infrastruktury kolejowejna terenie subregionu zachodniego woj. śląskiego– do ministra infrastruktury (9304),227) posła Arkadiusza Mularczyka w sprawiemożliwości odstąpienia od strategii Zarządu PocztyPolskiej przewidującej likwidację Urzędu Pocztowegow Ropie i zwolnienia pracujących w nim pracowników– do ministra infrastruktury (9305),228) posła Marka Balickiego w sprawie programuterapeutycznego dotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu B – do ministra zdrowia(9306),229) posła Wiesława Rygla w sprawie decyzji MinisterstwaPracy i Polityki Społecznej dotyczącejwniosku złożonego przez samorząd pow. ropczycko-sędziszowskiegow dniu 14 lutego 2011 r. orazzmiany zasad współfinansowania ze strony samorząduprac publicznych i interwencyjnych – do ministrapracy i polityki społecznej (9307),230) posła Zbigniewa Kozaka w sprawie funkcjonowaniaPoczty Polskiej SA – do ministra infrastruktury(9308),231) poseł Gabrieli Masłowskiej w sprawie kryteriówzatrudnienia stosowanych w Komisji NadzoruFinansowego i poczynionych oszczędnościw kosztach zatrudnienia – do prezesa Rady Ministrów(9309),232) posła Leonarda Krasulskiego w sprawie wypłaconychpremii prezesowi NFZ oraz dyrektoromwojewódzkich oddziałów NFZ za 2010 r. – do ministrazdrowia (9310),233) posła Grzegorza Raniewicza w sprawie budynkówpo byłej Cukrowni Rejowiec – do ministraskarbu państwa (9311),234) posła Stanisława Rydzonia w sprawie przyszłościprojektu inwestycyjnego „Droga wodna górnejWisły” – do ministra środowiska (9312),235) posła Michała Stuligrosza w sprawie projekturozbudowy budynku Liceum Plastycznego im. PiotraPotworowskiego w Poznaniu – do ministra kulturyi dziedzictwa narodowego (9313),236) posła Łukasza Tuska w sprawie podjęciadziałań zmierzających do zmian w regulacji rynkucukru – do ministra rolnictwa i rozwoju wsi (9314),237) posła Łukasza Tuska w sprawie programupn. „Kierunki rozwoju biogazowni rolniczych w Polscew latach 2010–2020” – do ministra gospodarki(9315),238) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawiemożliwości dysponowania przez stowarzyszenieotrzymaną dotacją na wnioskowane przez siebieprzedsięwzięcie – do ministra rozwoju regionalnego(9316),239) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Zawady – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9317),240) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Zabłudów – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9318),241) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Turośń Kościelna– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9319),242) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nowinka – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9320),243) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Płaska – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9321),244) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Perlejewo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9322),

39245) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Poświętne – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9323),246) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Rudka – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9324),247) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Sidra – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9325),248) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Suchowola – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9326),249) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Supraśl – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9327),250) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Suraż – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9328),251) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Mielnik – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9329),252) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Szudziałowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9330),253) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Tykocin – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9331),254) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Wasilków – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9332),255) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Wyszki – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9333),256) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Czyże – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9334),257) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. DobrzyniewoDuże – do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9335),258) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Dąbrowa Białostocka– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9336),259) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Grodzisk – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9337),260) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Drohiczyn – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9338),261) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Dziadkowice – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9339),262) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Dubicze Cerkiewne– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9340),263) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Michałowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9341),264) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Milejczyce – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9342),265) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Narew – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9343),266) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Narewka – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9344),267) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nowy Dwór – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9345),268) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nurzec-Stacja– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9346),269) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Orla – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9347),270) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Gródek – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9348),271) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Janów – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9349),272) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Juchnowiec Kościelny– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9350),273) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wypo-

40sażenia dla jednostek OSP w gm. Kleszczele – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9351),274) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Korycin – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9352),275) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kuźnica – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9353),276) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Białowieża – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9354),277) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Boćki – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9355),278) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Brańsk – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9356),279) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Czarna Białostocka– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9357),280) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Czeremcha – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9358),281) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Wąsosz – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9359),282) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Trzcianne – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9360),283) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Miastkowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9361),284) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Piątnica – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9362),285) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Przytuły – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9363),286) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Wizna – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9364),287) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Radziłów – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9365),288) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Mały Płock – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9366),289) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Turośl – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9367),290) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kolno – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9368),291) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Grabowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9369),292) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Zbójna – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9370),293) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Śniadowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9371),294) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Rutka-Tartak –do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9372),295) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Klukowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9373),296) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Czyżew – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9374),297) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Szumowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9375),298) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Rutki – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9376),299) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kołaki Kościelne– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9377),300) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Wiżajny – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9378),301) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Szypliszki – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9379),

41302) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kulesze Kościelne– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9380),303) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Lipsk – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9381),304) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Bargłów Kościelny– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9382),305) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kobylin-Borzymy– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9383),306) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nowe Piekuty– do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9384),307) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Sokoły – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9385),308) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Szepietowo – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9386),309) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Jasionówka – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9387),310) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Jaświły – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9388),311) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Krypno – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9389),312) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie zakupunowej odzieży ochronnej oraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Łapy – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9390),313) posła Jarosława Matwiejuka w sprawie budowystacji elektroenergetycznych i linii przesyłowychw woj. podlaskim – do prezesa Rady Ministrów(9391),314) posła Bogusława Wontora w sprawie likwidacjiWydziału Gospodarczego Sądu Okręgowego w ZielonejGórze – do ministra sprawiedliwości (9392),315) posła Macieja Orzechowskiego w sprawieprzebudowy drogi krajowej nr 15 na odcinkach:Krotoszyn – Koźmin Wielkopolski oraz KoźminWielkopolski – Jarocin – do ministra infrastruktury(9393),316) posłów Tadeusza Tomaszewskiego i BogusławaWontora w sprawie działań zmierzających doprzystąpienia Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej– do ministra gospodarki (9394),317) posła Piotra Polaka w sprawie struktury podatkówzawartych w cenie oleju napędowego – doministra finansów (9395),318) posła Piotra Polaka w sprawie możliwościzmiany nazwiska obywatela poprzez dopisanie drugiegoczłonu – do ministra spraw wewnętrznych i administracji(9396),319) posła Tadeusza Wity w sprawie senackiegoprojektu ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa – doministra sprawiedliwości (9397),320) posła Zbigniewa Kozaka w sprawie akcji pracowniczychwydanych przez Skarb Państwa będącychw posiadaniu byłych pracowników Stoczni GdyniaSA – do ministra skarbu państwa (9398),321) poseł Beaty Mazurek w sprawie przyznaniaPowiatowemu Urzędowi Pracy w Chełmie dodatkowychśrodków finansowych na rzecz promocji zatrudnienia,łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacjizawodowej w 2011 r. – do ministra pracy i politykispołecznej (9399),322) poseł Beaty Mazurek w sprawie zmniejszeniaśrodków finansowych z PFRON na realizacjęprzez miasto Chełm zadań w 2011 r. w zakresiewsparcia osób niepełnosprawnych – do ministra pracyi polityki społecznej (9400),323) poseł Barbary Bartuś w sprawie planowanejlikwidacji placówki Poczty Polskiej SA w gm. Ropa– do ministra infrastruktury (9401),324) posła Adama Krupy w sprawie strategiiPoczty Polskiej SA na lata 2010–2015 w aspekciefunkcjonowania urzędów pocztowych na terenie woj.opolskiego – do ministra infrastruktury (9402),325) posła Macieja Orzechowskiego w sprawie budowyobwodnicy miejscowości Jarocin w ciągu drogikrajowej nr 11 – do ministra infrastruktury (9403),326) posła Macieja Orzechowskiego w sprawie budowyobwodnicy miasta Koźmina Wielkopolskiegow ciągu drogi krajowej nr 15 – do ministra infrastruktury(9404),327) posła Macieja Orzechowskiego w sprawie budowyobwodnicy miejscowości: Krotoszyn, Zdunyi Cieszków w ciągu drogi krajowej nr 15 – do ministrainfrastruktury (9405),328) posła Jana Kuriaty w sprawie zarządzeńi instrukcji b. Służby Bezpieczeństwa PRL – do ministraspraw wewnętrznych i administracji (9406),329) posła Dariusza Lipińskiego w sprawie postępowaniaadministracyjnego dotyczącego osiedla LotnictwaPolskiego w Poznaniu – do ministra infrastruktury(9407),330) posła Macieja Orzechowskiego w sprawieprzejęcia budynku dworca PKP przez gm. Opatówek– do ministra infrastruktury (9408).Zapytania te – zgodnie z art. 195 regulaminu Sejmu– zostały przekazane adresatom.

42Jednocześnie informuję, że wpłynęły następująceodpowiedzi:1) sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Kazimierza Plocke – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Roberta Kołakowskiegow sprawie dziewiętnastowiecznego dworu w Przedwojewie(8652),2) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na zapytanieposeł Barbary Bartuś w sprawie kontraktu naświadczenia w Oddziale Neurochirurgii PodhalańskiegoSzpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła IIw Nowym Targu (8721),3) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Izabeli Leszczyny w sprawielikwidacji Wydziału Gospodarczego Sądu Okręgowegow Częstochowie (8730),4) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posła JarosławaŻaczka w sprawie budowy nowej KomendyPowiatowej Policji w Rykach (8733),5) sekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaStanisława Gawłowskiego – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Mieczysława Marcina Łuczakaw sprawie elektrowni wiatrowych powstających lubmających powstać w Polsce (8735),6) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna zapytanie posła Grzegorza Karpińskiego w sprawiesieci autostrad i superszybkich kolei (8738),7) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Jana Kochanowskiegow sprawie zmniejszenia środków Funduszu Pracy na2011 r. na finansowanie programów promocji zatrudnieniai innych fakultatywnych zadań w ramach tzw.algorytmu oraz projektów systemowych ProgramuOperacyjnego „Kapitał ludzki” (8740),8) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posła GrzegorzaPisalskiego w sprawie realnych możliwościzwiększenia liczebności śląskiego garnizonu Policjiw 2011 r. (8743),9) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posła GrzegorzaPisalskiego w sprawie stanu wyposażenia Policjiw kamizelki kuloodporne (8745),10) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Roberta Kołakowskiego w sprawiezagrożenia likwidacją Oddziału Urazowo-OrtopedycznegoSPZZOZ w Płońsku (8747),11) sekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaStanisława Gawłowskiego – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na zapytanie posła Roberta Kołakowskiegow sprawie pogłębienia dna Wisły w częścidotyczącej zbiornika włocławskiego oraz regulacjiWisły w środkowym biegu na wysokości od gminy imiasta Wyszogród do Płocka (8748),12) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Henryka Gołębiewskiegow sprawie budowy przez inwestorów czeskich elektrowniwiatrowych w pasie granicznym lub jego bezpośredniejbliskości (8750),13) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaBernarda Błaszczyka – z upoważnienia prezesaRady Ministrów – na zapytanie posła CzesławaHoca w sprawie ostatecznego wyegzekwowaniakompleksowej kontroli firmy Kronospan w Szczecinkuprzeprowadzonej przez niezależnych naukowców,w tym zagranicznych, z obowiązkowym udziałemstrony społecznej, oraz natychmiastowego i definitywnegouregulowania kwestii ochrony środowiskanaturalnego (8752),14) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Suchej Beskidzkiej (8753),15) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Zakopanem (8754),16) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Wieliczce (8755),17) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Wadowicach (8756),18) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Bochni (8757),19) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Brzesku (8758),20) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Chrzanowie (8759),21) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Tarnowie (8760),22) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnienia

43ministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Krakowie (8761),23) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Gorlicach (8762),24) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Limanowej (8763),25) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Miechowie (8764),26) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Myślenicach (8765),27) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Nowym Sączu (8766),28) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Nowym Targu (8767),29) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Dąbrowie Tarnowskiej (8768),30) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Olkuszu (8769),31) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Oświęcimiu (8770),32) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawiefinansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Proszowicach (8771),33) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Józefa Rojka w sprawieterminowego ukończenia budowy autostradyA4 (8773),34) sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony NarodowejCzesława Piątasa – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Adama Wykręta w sprawie problemówz wyposażeniem polskiej armii w hełmy kevlarowe(8776),35) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana zapytanie posła Ryszarda Zbrzyznego w sprawieprzyszłości zakładów chemicznych Anwil SA we Włocławku(8780),36) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie poseł Barbary Bartuś orazgrupy posłów w sprawie likwidacji poczty w miejscowościuzdrowiskowej Wysowa-Zdrój (8781),37) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Marzeny Machałek w sprawiepołączenia kolejowego z Jeleniej Góry do LwówkaŚląskiego (8782),38) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na zapytanie poseł MarzenyMachałek w sprawie pomocy rządowej dla Bogatyni(8783),39) sekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaStanisława Gawłowskiego – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Piotra Stanke w sprawie nieuzyskaniaprawa do użytkowania obwodów rybackichprzez Koło PZW Przechlewo oraz TowarzystwoWędkarskie Płask w Płaszczycy (8784),40) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Piotra Stanke w sprawieplanowanej likwidacji urzędu pocztowego w miejscowościKonarzyny w pow. chojnickim (8785),41) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana zapytanie posłów Jerzego Borowczaka i Jana Kulasaw sprawie sytuacji ekonomicznej w ostatnich2 latach polskich portów morskich o podstawowymznaczeniu i prognozie rozwoju na najbliższą przyszłość(8786),42) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Haliny Olendzkiej w sprawieprojektu reformy organizacyjnej sądownictwapowszechnego przygotowywanej w MinisterstwieSprawiedliwości, zakładającej likwidację sądów pracy,w których wpływ spraw pracowniczych nie przekracza120 w ciągu roku (8788),43) podsekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Lilli Jaroń – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Zbigniewa Kozaka w sprawiesytuacji w pomorskiej oświacie oraz wynagrodzeńnauczycieli (8791),44) podsekretarz stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAnny Wypych-Namiotko – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Zbigniewa Kozakaoraz grupy posłów w sprawie kondycji polskich portówmorskich (8792),45) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Artura Ostrowskiego

44w sprawie likwidacji małych urzędów pocztowychw woj. łódzkim (8793),46) ministra obrony narodowej Bogdana Klicha– z upoważnienia prezesa Rady Ministrów – na zapytanieposła Zbigniewa Kozaka oraz grupy posłóww sprawie zmiany na stanowisku zastępcy szefa dospraw operacyjnych Służby Wywiadu Wojskowegow kontekście stanu bezpieczeństwa polskiego kontyngentuwojskowego w Afganistanie (8794),47) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Marka Matuszewskiegow sprawie złego stanu technicznego dworców kolejowych(8795),48) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Henryka Milcarza w sprawieplanowanej likwidacji Wydziału Pracy w SądzieRejonowym w Staszowie (8799),49) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Piotra Stachańczyka– z upoważnienia ministra – na zapytanie posła TadeuszaTomaszewskiego w sprawie przygotowań resortudo udziału w polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8800),50) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Dominika – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej (8802),51) podsekretarza stanu w Ministerstwie GospodarkiMarcina Korolca – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziału w polskiejprezydencji w Unii Europejskiej (8803),52) ministra kultury i dziedzictwa narodowegoBogdana Zdrojewskiego na zapytanie posła TadeuszaTomaszewskiego w sprawie przygotowań resortu doudziału w polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8805),53) minister nauki i szkolnictwa wyższego BarbaryKudryckiej na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu doudziału w polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8806),54) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej (8807),55) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej (8810),56) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej (8811),57) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościPiotra Kluza – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziału w polskiejprezydencji w Unii Europejskiej (8813),58) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej (8814),59) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychMikołaja Dowgielewicza – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej (8815),60) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaAdama Fronczaka – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej (8816),61) sekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakuba Szulca – z upoważnienia ministra – na zapytanieposeł Barbary Czaplickiej w sprawie refundacjiszczepionek przeciwko pneumokokom w grupach ryzyka(8817),62) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko na zapytanie posłaLucjana Karasiewicza w sprawie dyskryminowaniapraw ojców w aspekcie sprawowania władzy rodzicielskiejnad dzieckiem (8818),63) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Beaty Mazurek w sprawie projektuutworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw otulinie Poleskiego Parku Narodowego (8854),64) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw ZagranicznychJana Borkowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie posłanek Ewy Malik i AnnyPaluch w sprawie działań Ministerstwa Spraw Zagranicznychw kwestii ustalenia miejsca pochówkuśp. arcybiskupa Jana Cieplaka w Wilnie oraz możliwościsprowadzenia jego doczesnych szczątków doPolski (8855),65) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie poseł BeatyMazurek w sprawie nowej struktury organizacyjnejKomendy Miejskiej Policji w Chełmie (8857),66) podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Marka Buciora – z upoważnieniaministra – na zapytanie poseł Beaty Mazurek w sprawiefatalnego w skutkach przeniesienia orzecznictwalekarskiego ZUS z Inspektoratu w Chełmie dooddalonego o ponad 100 km Oddziału w Biłgoraju(8861),67) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Kazimierza Gwiazdowskiegow sprawie likwidacji połączeń kolejowych (8862),68) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie posłów Kazimierza Gwiaz-

45dowskiego i Zbigniewa Chmielowca w sprawie restrukturyzacjiPoczty Polskiej SA (8863),69) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Dariusza Lipińskiegow sprawie połączenia wschodniej i zachodniej obwodnicyPoznania z autostradą A2 (8866),70) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościZbigniewa Wrony – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Jana Widackiego w sprawieprezentowania przez Wydział Statystyki MinisterstwaSprawiedliwości danych dotyczących liczbyprawomocnie zasądzonych w latach 1999–2010 odszkodowańz tytułu niesłusznego skazania, a takżeliczby wznowionych w latach 1999–2010 postępowańw sprawach karnych (8868),71) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Andrzeja Sztorcaw sprawie refundowania ze środków Funduszu Pracywynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom(8869),72) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – oraz sekretarza stanuw Ministerstwie Zdrowia Jakuba Szulca – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Czesława Hocaw sprawie pilnego i obiektywnego wyjaśnienia przyczynodwołania przez starostę szczecineckiego dyrektoraPowiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznejw Szczecinku (8871),73) sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji Tomasza Siemoniaka– z upoważnienia ministra – na zapytanie poseł MarzenyMachałek w sprawie rządowej pomocy w odbudowiezniszczeń popowodziowych w gm. Olszyna naDolnym Śląsku (8872),74) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Zbigniewa Sosnowskiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posełBeaty Małeckiej-Libery w sprawie badań dotyczącychzachowania opon zimowych w różnych warunkachatmosferycznych (8873),75) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Andrzeja Pałysa w sprawielikwidacji Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Staszowie (8874),76) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawiedliwościGrzegorza Wałejko na zapytanie posłaJerzego Budnika w sprawie poprawy sytuacji lokaloweji kadrowej Sądu Rejonowego w Wejherowie(8875),77) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Zbigniewa Sosnowskiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posłaAdama Wykręta w sprawie poprawy efektywnościBiura Odzysku Mienia (8879),78) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna zapytanie posła Adama Wykręta w sprawieusprawnienia instytucjonalnej pomocy w zakresiepromocji projektów dotowanych przez UE (8880),79) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Krzysztofa Borkowskiegow sprawie środków Funduszu Pracy (8881),80) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Andrzeja Butry – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Wiesława Ryglaw sprawie niskiej opłacalności produkcji rolnejoraz drastycznie niskich cen skupu żywca wieprzowego(8882),81) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Zbigniewa Konwińskiegow sprawie refundowania kosztów kształceniamłodocianych pracowników w rzemieślniczych zakładachpracy (8883),82) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaHenryka Jacka Jezierskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie poseł Jadwigi Wiśniewskiejw sprawie uciążliwości dla środowiska naturalnego,jakie może nieść powstanie kopalni rud na tereniepow. myszkowskiego (8887),83) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła WaldemaraAndzela w sprawie możliwości odmrożenia środkówzgromadzonych w Funduszu Pracy i przeznaczeniaich na aktywizację zawodową osób pozostającychbez pracy (8890),84) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Zbysława Owczarskiegow sprawie przewidywanego terminu remontu i modernizacjidworca kolejowego w Charsznicy w woj.małopolskim (8891),85) podsekretarza stanu w Ministerstwie FinansówJacka Kapicy – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Jarosława Rusieckiego w sprawieobowiązku uiszczenia opłaty celnej za auto (8893),86) sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia JakubaSzulca – z upoważnienia ministra – na zapytanieposła Marka Opioły w sprawie zagrożenia likwidacjąoddziału urazowo-ortopedycznego Samodzielnego PublicznegoZespołu ZOZ w Płońsku (8894),87) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posłów Grzegorza Roszakai Marka Wojtkowskiego w sprawie dofinansowaniapracodawcom kosztów kształcenia oraz refundacjiwynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społecznemłodocianych pracowników (8899),88) podsekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Lilli Jaroń – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Marka Wojtkowskiego w sprawie realizacjiprzez samorządy terytorialne zapisów art. 42ustawy Karta Nauczyciela (8901),89) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia mi-

46nistra – na zapytanie poseł Jadwigi Wiśniewskiejw sprawie braku wyłączenia z opłat autostradowychcałego odcinka autostrady A1 przebiegającego w rejonieCzęstochowy (8902),90) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i PolitykiSpołecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie poseł Elżbiety Rafalskiejw sprawie zwiększenia środków dla woj. lubuskiegoz Funduszu Pracy (8903),91) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie poseł Elżbiety Rafalskiejw sprawie likwidacji urzędu pocztowego w miejscowościSkąpe w woj. lubuskim (8904),92) podsekretarza stanu w Ministerstwie SprawWewnętrznych i Administracji Zbigniewa Sosnowskiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posłaMarka Opioły w sprawie likwidacji gminnychposterunków Policji w pow. płockim (8906),93) sekretarza stanu w Ministerstwie Kulturyi Dziedzictwa Narodowego Piotra Żuchowskiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posła MarkaOpioły w sprawie możliwości sfinansowania przezMinisterstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego rewitalizacjizabytkowego budynku Liceum Ogólnokształcącegoim. Marszałka Stanisława Małachowskiegow Płocku (8907),94) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Tomasza Garbowskiegow sprawie wprowadzenia odpłatności za korzystaniez autostrady A4 na terenie woj. opolskiego (8910),95) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra – nazapytanie poseł Marzeny Machałek w sprawie połączeniaSamodzielnego Publicznego SpecjalistycznegoZespołu Gruźlicy i Chorób Płuc w Kowarach i SPZOZSzpitala Wojewódzkiego w Jeleniej Górze (8914),96) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie planowanego wprowadzenia opłat na dolnośląskimodcinku autostrady A4 (8915),97) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie wydłużenia relacji pociągu TLK 26102/3spółki PKP InterCity Lublin – Wrocław do JeleniejGóry (8916),98) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaMarka Habera – z upoważnienia ministra – nazapytanie poseł Bożeny Kotkowskiej w sprawie statusupublicznego Szpitala Powiatowego w Pszczynie(8921),99) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana zapytanie poseł Bożeny Kotkowskiej w sprawieprywatyzacji Śląskiej Fabryki Wódek GatunkowychPolmos SA w Bielsku-Białej (8922),100) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyRadosława Stępnia – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Czesława Czechyry w sprawieprzebudowy drogi krajowej nr 79, zwłaszcza naodcinku Ryczywół – Kozienice (8923),101) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Roberta Kropiwnickiegow sprawie remontu dworca PKP w Legnicy (8924),102) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Adama Krupy w sprawieprogramu pn. „Kierunki rozwoju biogazownirolniczych w Polsce w latach 2010–2020” (8925),103) podsekretarza stanu w Ministerstwie GospodarkiRafała Baniaka – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Adama Krupy w sprawie stanu usuwaniaazbestu w Polsce (8926),104) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaMarka Habera – z upoważnienia ministra – nazapytanie poseł Janiny Okrągły oraz grupy posłóww sprawie zmian zasad kontraktowania w zakresieratownictwa medycznego (8927),105) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana zapytanie posła Zbigniewa Matuszczaka w sprawiedalszych losów 3. Brygady Zmechanizowanej Legionówim. R. Traugutta w Lublinie oraz jej pododdziałustacjonującego w Chełmie (8928),106) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Zbigniewa Matuszczakaw sprawie projektu likwidacji Urzędu Pocztowegow Rejowcu (8929),107) sekretarza stanu w Ministerstwie GospodarkiMieczysława Kasprzaka – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Marii Zuby w sprawie liczbypodjętych przez przedsiębiorców decyzji o zawieszeniuwykonywania działalności gospodarczej w rozumieniuart. 14a ustawy o swobodzie działalnościgospodarczej (8931),108) minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiejna zapytanie poseł Jolanty Szczypińskiejw sprawie zadania: Nowy przebieg drogi krajowejnr 21 w Słupsku, etap I: Budowa i przebudowa ul. Koszalińskiej,ujętego na liście projektów indywidualnychdla Programu Operacyjnego „Infrastrukturai środowisko” na lata 2007–2013 (8933),109) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego – z upoważnienia ministra– na zapytanie poseł Beaty Mazurek w sprawie łamaniaprzepisów ustawy o ochronie przyrody na tereniePoleskiego Parku Narodowego (8935),110) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyMacieja Jankowskiego – z upoważnieniaministra – na zapytanie poseł Beaty Mazurek w sprawieplanów likwidacji małych urzędów pocztowychna terenach wiejskich (8937),111) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaCezarego Rzemka – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Andrzeja Biernata w sprawie projektuzarządzenia określającego warunki zawieraniai realizacji umów w rodzaju ratownictwo medyczne

47– projekt planu działania systemu państwowego ratownictwamedycznego dla woj. łódzkiego (8943),112) sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji NarodowejKrystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Jarosława Sellina w sprawie działań,jakie będą realizowane w placówkach edukacyjnychw związku z Narodowym Dniem Życia obchodzonymw Polsce już siódmy raz 24 marca (8945),113) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana zapytanie posła Mariusza Błaszczaka w sprawiedziałalności w Wojskowej Agencji Mieszkaniowejoraz Wojskowego Towarzystwa Budownictwa SpołecznegoKwatera sp. z o.o. (8946),114) podsekretarza stanu w Ministerstwie ZdrowiaMarka Habera – z upoważnienia ministra – nazapytanie posła Henryka Gołębiewskiego w sprawiewpisania na listę procedur refundowanych przezNFZ operacji chirurgicznych wykonywanych robotemda Vinci (8947),115) podsekretarza stanu w Ministerstwie InfrastrukturyAndrzeja Massela – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Zbysława Owczarskiegow sprawie przewidywanego terminu remontu i modernizacjidworca kolejowego w Kozłowie w woj. małopolskim(8948),116) ministra skarbu państwa Aleksandra Gradana zapytanie posła Mieczysława Marcina Łuczakaw sprawie przejęcia spółki ENEA SA przez państwowąspółkę francuską EdF (8950),117) sekretarza stanu w Ministerstwie Pracyi Polityki Społecznej Jarosława Dudy – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Mieczysława MarcinaŁuczaka w sprawie zmniejszenia środków FunduszuPracy na aktywizację zawodową osób bezrobotnych(8951),118) ministra obrony narodowej Bogdana Klichana zapytanie posła Jerzego Budnika w sprawie przyszłości115. Szpitala Wojskowego w Helu (8954),119) podsekretarz stanu w Ministerstwie GospodarkiJoanny Strzelec-Łobodzińskiej – z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów – na zapytanie posłaArkadiusza Mularczyka w sprawie zróżnicowanychcen eksportu rosyjskiego gazu dostarczanego przezGazprom do Polski w porównaniu do cen gazu dostarczanegodo państw Europy Zachodniej, tj. Niemiec,Włoch, Francji, Finlandii czy Turcji oraz podejmowanychdziałań rządu w tej sprawie (8958),120) sekretarza stanu w Ministerstwie Kulturyi Dziedzictwa Narodowego Piotra Żuchowskiego– z upoważnienia ministra – na zapytanie posłaHenryka Siedlaczka w sprawie przekazania na własnośćna rzecz Muzeum w Raciborzu obrazu „Kłoszboża” (8962),121) sekretarz stanu w Ministerstwie EdukacjiNarodowej Krystyny Szumilas – z upoważnienia ministra– na zapytanie posła Jana Kochanowskiegow sprawie likwidacji szkół (8964),122) podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwai Rozwoju Wsi Jarosława Wojtowicza – z upoważnieniaministra – na zapytanie posła Artura Duninaw sprawie automatycznego odrolnienia działekw granicach miast (8965),123) podsekretarza stanu w Ministerstwie ŚrodowiskaJanusza Zaleskiego na zapytanie posła WłodzimierzaKarpińskiego w sprawie utworzenia strefyochronnej zwierząt łownych w otulinie PoleskiegoParku Narodowego (8966).Odpowiedzi te – zgodnie z art. 195 regulaminuSejmu – zostały przekazane posłom.Informuję również, że w regulaminowym terminienie wpłynęły odpowiedzi na następujące zapytania:1) posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej – od ministra pracy i politykispołecznej (8808) – 21 dni,2) posłów Grzegorza Roszaka i Marka Wojtkowskiegow sprawie wątpliwości dotyczących działańEnergi Oświetlenie sp. z o.o. – od ministra gospodarki(8898) – 9 dni,3) poseł Anny Zalewskiej w sprawie funkcjonowaniai działalności Wałbrzyskich Zakładów KoksowniczychVictoria SA – od ministra skarbu państwa(8969) – 5 dni.

Załącznik nr 2Teksty interpelacji i zapytań poselskichoraz odpowiedzi na interpelacje i zapytaniaINTERPELACJEI n t e r p e l a c j a(nr 20622)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie potrzeby przygotowanianowelizacji ustawy o rencie socjalnejwprowadzającej podwyższenie limitówosiąganego przychodu, po przekroczeniuktórego zawiesza się wypłatę renty socjalnej– ponownaDziałając na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawyz dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatuposła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199,z późn. zm.) oraz art. 191 ust. 1 i art. 192 ust. 1Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P.z 2002 r. Nr 23, poz. 398, z późn. zm.), wnoszę interpelacjęposelską w sprawie ponownego rozpatrzeniapotrzeby przygotowania nowelizacji ustawyo rencie socjalnej.Szanowna Pani Minister! Pozwalam sobie na ponowieniepytań zawartych w interpelacji w sprawiepotrzeby przygotowania nowelizacji ustawy o renciesocjalnej (...) (interpelacja nr 20622), ponieważ uzyskaneodpowiedzi są dla mnie oraz dla dużej grupyspołecznej zainteresowanej tą sprawą niesatysfakcjonujące.Na pytania dotyczące rozważenia potrzebypodwyższenia limitów osiąganego przychodu, poprzekroczeniu którego zawiesza się wypłatę rentysocjalnej, w odrębnej ustawie oraz o rozszerzeniemożliwości szkoleń dla osób niepełnosprawnych dostałemogólną odpowiedź mówiącą, że sprawa ta„była kilkunastokrotnie przedmiotem pytań, wystąpieńposelskich oraz tematem różnego rodzaju komisji”oraz że „Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznejpo raz kolejny rozpoczęło analizę możliwości przeprowadzeniaoraz skutków nowelizacji ustawy o renciesocjalnej”. Przyjmuję to za dobry znak, ale taka sytuacjaciągnie się od lat. Sprawa ta dotyczy główniemłodych ludzi, dla których czas jest bardzo ważny.Nierozpoczęcie praktyki zawodowej w terminie, tużpo zakończeniu edukacji, grozi im ogromnymi problemamina rynku pracy w późniejszym czasie. Ponadtonie zgadzam się ze stwierdzeniem, że „osobypobierające rentę socjalną w większości nigdy nieosiągają samodzielności życiowe”. Młodzi, niepełnosprawniludzie, jeśli im tylko stan niepełnosprawnościna to pozwala, chcą pracować i normalnie żyć, zaśpraca jest dla nich również formą rehabilitacji i źródłempoczucia godności. Obecnie obowiązujące przepisyzdecydowanie komplikują podjęcie pracy.Pozwolę sobie zacytować fragment uzasadnieniarządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturachi rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznychoraz niektórych innych ustaw (druk nr 627):„Głównym celem nowelizacji jest zatem zwiększenietej aktywności przez uniezależnienie pobierania rentysocjalnej od wysokości osiąganego przychodu m.in.związanego z wykonywaną pracą zarobkową. Uchylenieart. 10 ustawy o rencie socjalnej umożliwia uzyskanieprzychodów niepowodujących zawieszeniaprawa do renty socjalnej.Nowelizacja ustawy jest skierowana przedewszystkim do tych, którzy obawiając się utraty stałegoźródła utrzymania, jakim jest renta socjalna, niepodejmują zatrudnienia lub podejmują je w niepełnymwymiarze czasu pracy (mimo stanu zdrowiaumożliwiającego pracę na pełnym etacie) czy też godząsię na niższe wynagrodzenie, gwarantujące imutrzymanie renty.Wyeliminowanie przepisu zawieszającego prawodo renty socjalnej (art. 10 ustawy o rencie socjalnej)jest dokonywane przede wszystkim z myślą o ludziachmłodych, którzy z racji swojego wieku, nieposiadając dostatecznego doświadczenia zawodowego,mają znacznie utrudnione wejście na rynek pracyi trudności związane z utrzymaniem stałego i pewnegoźródła dochodów. Renta socjalna gwarantujeciągły dochód, na którego utratę decyduje się niewieleosób. Ze statystyk ZUS wynika, że to właśnie młodeosoby niepełnosprawne (w wieku do 29 lat) stanowiąnajliczniejszą wiekową grupę pobierającą rentęsocjalną (ok. 124 tys.)”.W przeciwieństwie do aktualnej odpowiedzi rządowyprojekt ustawy widzi problem i został on jużdostatecznie zanalizowany. Czy coś się zmieniło odtego momentu? Projekt nie został wprowadzony wżycie z powodów innych niż kwestia renty socjalnej.

49Pytając zatem o zasadność wprowadzenia odrębnejnowelizacji, mam na uwadze przyspieszenie procedowanianad tą niezmiernie ważną dla wielotysięcznejgrupy społecznej sprawą. Uprzejmie proszę PaniąMinister o pochylenie się nad tym problemem i ponowniezadaję pytania.1. Czy według ministerstwa jest zasadne odrębneprzygotowanie nowelizacji ustawy z dnia 27 czerwca2003 r. o rencie socjalnej, wprowadzającej podwyższenielimitów osiąganego przychodu, po przekroczeniuktórego zawiesza się wypłatę renty socjalnej?2. Czy istnieje możliwość wprowadzenia zmian, poktórych osoby niepełnosprawne mogłyby korzystać zcałego dostępnego rynku szkoleń, w tym staży?Z poważaniemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 20751)do ministra infrastrukturyPoseł Artur Gieradaoraz grupa posłóww sprawie zmiany odcinków zwolnionychz opłat za przejazd autostradami A1 i A4w woj. śląskim, w związku z projektemrozporządzenia Rady Ministrówzmieniającym rozporządzenie w sprawieautostrad płatnych – ponownaPanie Ministrze! W odpowiedzi na złożoną przezemnie interpelację poselską odpowiadający w Panaimieniu pan wiceminister Radosław Stępień wskazałna formalnoprawne przesłanki ujęcia w przedmiotowymprojekcie rozporządzenia odcinków autostrad,na których nie pobiera się opłat.Pierwsza wskazana przesłanka – pozostawanieodcinka w zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowychi Autostrad w przypadku wymienionych przezemnie odcinków autostrad A1 i A4 na terenie aglomeracjigórnośląskiej jest bezsprzecznie spełniona.Co do drugiej, cytuję: odcinek zlokalizowany jestw okolicach najbardziej zurbanizowanych miast onajwiększym natężeniu ruchu, mających powyżej600 tys. ludności. Mogę stwierdzić bezsprzecznie, iżwszystkie osoby znające specyfikę aglomeracji górnośląskiejnie mają wątpliwości co do spełnienia tejprzesłanki. W wielu miejscach granice administracyjnepomiędzy poszczególnymi miastami wyznaczająw zasadzie jedynie tablice z nazwami miejscowości.Osoby spoza regionu odnoszą wrażenie, iż poruszająsię po jednym wielkim mieście. W taki sposób ukształtowanajest także publiczna komunikacja autobusowai tramwajowa czy ciągle przebudowywany, bysprostać zwiększającym się potrzebom mieszkańcówregionu i jego rozwijającej się gospodarki, wewnątrzaglomeracyjnyukład drogowy.W tym stanie rzeczy utrzymywanie stanowiskao niewłączeniu do projektu rozporządzenia Rady Ministrówodcinków autostrad A1: węzeł MiędzynarodowyPort Lotniczy (MPL) Katowice w Pyrzowicach– węzeł Piekary – węzeł Bytom – węzeł Sośnica, orazA4: węzeł Murckowska – węzeł Brzęczkowice zarównorozmija się z oczekiwaniami mieszkańców aglomeracjigórnośląskiej, jak i utrudni już skomplikowanąi odznaczającą się bardzo dużym natężeniemruchu samochodowego sytuację komunikacyjną wmiastach, gdyż wymienione odcinki autostrad stanowiąintegralne elementy wewnętrznego układudrogowego w obrębie miast metropolii Silesia.Proszę o odpowiedź, jakie jest stanowisko PanaMinistra wobec wniosku Górnośląskiego ZwiązkuMetropolitalnego przekazanego do resortu wraz zuzasadnieniem, w którym ta zrzeszająca miastaaglomeracji organizacja samorządowa przedstawiłaswoje negatywne stanowisko wobec nieujęcia wymienionychwyżej odcinków autostrad w projekcie rozporządzenia.Czy w ocenie Pana Ministra trzeci najważniejszyw kraju port lotniczy, jakim jest MiędzynarodowyPort Lotniczy Katowice-Pyrzowice, leżący w ciąguautostrady A1 obejmującej kilkanaście miast aglomeracji,nie jest jej integralnym elementem? Dojazdu doniego, który miała ułatwić budowa autostrady A1,nie można obciążać opłatami!Jako poseł na Sejm RP z okręgu wyborczego Katowiceodbieram również liczne sygnały mieszkańcówbędące komentarzem do propozycji rządowych.Sprowadzają się one do wniosku, iż propozycje zawartew projekcie rozporządzenia Rady Ministrów wprowadzająpo ponad 60 latach na nowo podział tej częściGórnego Śląska w taki sposób, iż opłaty za przejazdod węzła Bytom do węzła MPL Katowice-Pyrzowicemają uiszczać kierowcy na obszarze włączonymw 1922 r. do Polski, w przeciwieństwie do obszarurealizowanego odcinka Sośnica – Bytom będącego wgranicach państwa niemieckiego do 1945 r.Czy Pan Minister życzy sobie, aby proponowaneprzez niego rozwiązania były w ten właśnie sposóbkomentowane trwale przez opinię publiczną na GórnymŚląsku?Panie Ministrze, proszę o udzielenie odpowiedzizawierającej pełne stanowisko resortu w podniesionychprzeze mnie kwestiach.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Jerzy Polaczek

50I n t e r p e l a c j a(nr 21534)do ministra zdrowiaw sprawie zasad udzielania nocneji świątecznej opieki lekarskiejSzanowna Pani Minister! Na początku marcazmieniły się zasady udzielania nocnej i świątecznejopieki lekarskiej. Zmniejszyła się liczba placówek,które mogą przyjmować pacjentów. Obowiązujące od1 marca nowe zasady dotyczące udzielania nocnej iświątecznej opieki medycznej likwidują obowiązekrejonizacji, a pacjenci według założeń NFZ mogą wybieraćlecznicę, w której chcą skorzystać ze świadczeń.Według NFZ ma to sprzyjać zmniejszeniu odległościod miejsca zamieszkania pacjenta do miejsca,w którym otrzyma on poradę lekarską, a ponadto masię poprawić jakość usług. Tylko w Warszawie i Wrocławiuliczba placówek nocnej pomocy medycznej nieznaczniewzrosła, a w kilku się nie zmieniła. W pozostałychograniczenia są duże: np. w woj. zachodniopomorskimliczba punktów nocnej pomocy medycznejzmniejszyła się o 75%, radykalnie spadła teżliczba punktów świadczących tego typu pomoc w woj.śląskim i pomorskim. Dotychczas pomoc w przypadkunagłej choroby była udzielana wyłącznie przez teporadnie, które wskazał lekarz POZ, u którego danypacjent leczył się na co dzień. Od 1 marca opiekę nadpacjentami, codziennie w godz. 18–8, a w soboty, niedzielei święta przez całą dobę przejęły placówki wyłonioneprzez NFZ w ramach konkursu świadczeń.W ocenie NFZ zmiana przepisów regulujących zasadyudzielania nocnej i świątecznej pomocy lekarskiejma na celu poprawę systemu, który wcześniej niekonieczniespełniał swoją rolę, ponadto nowa formułama być bardziej korzystna dla pacjentów.W związku z powyższym pytam Panią Minister:Jakie działania podjął NFZ, aby rozwiązać problemchaosu związanego z poszukiwaniem przez pacjentóww nocy i święta placówki, do której można sięzgłosić po pierwszą pomoc?Toruń, dnia 17 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21668)do ministra gospodarkiPoseł Anna Sobeckaw sprawie pakietu rozwiązańprzeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Gospodarki w ramachtzw. dużej ustawy przeciwpowodziowejNa dyżurach w biurach poselskich oraz na spotkaniachz wyborcami zwracali się do mnie mieszkańcyz terenów popowodziowych i z terenów zagrożonychlokalnymi podtopieniami w sprawie ustawowejpomocy, która miała być przyznawana z przygotowywanejw 2010 r. ustawy przeciwpowodziowej.Osoby te są zaniepokojone faktycznym stanem kontynuowaniaprac nad tą ustawą.Przyjęta przez Sejm w czerwcu ustawa dotyczącaszczególnych zasad usuwania skutków powodzi z2010 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 835) nie załatwi problemówewentualnych klęsk żywiołowych, które mogąwystąpić w przyszłości.Jak wiadomo, ostatnie spotkanie dotyczące ofensywylegislacyjnej, w której to widnieje tzw. dużaustawa z pakietem rozwiązań przeciwpowodziowych,miało miejsce jesienią 2010 r.Obecnie jedyny pakiet przeciwpowodziowy regulujeustawa Prawo wodne z 18 lipca 2001 r. (Dz. U.Nr 115, poz. 1229), które uchwalił Sejm. Natomiastistotne zmiany odnoszące się do działań przeciwpowodziowychmiał przynieść pakiet ustaw w ramachtzw. jesiennej ofensywy legislacyjnej, opracowanyprzez kilka resortów, w tym Ministerstwo Gospodarki.W tym przypadku chodzi o pomoc przedsiębiorcomzalanych terenów.W związku z tym proszę Pana Premiera o udzielenieodpowiedzi na pytania:1. Jaki jest stan prac nad rozwiązaniami prawnymiw Ministerstwie Gospodarki dotyczącymi powyższegozagadnienia?2. Jakie dalsze działania planuje resort gospodarkiw celu zminimalizowania ewentualnych skutkówklęsk żywiołowych w przyszłości?Z poważaniemRadomsko, dnia 24 lutego 2011 r.Poseł Stanisław WitaszczykI n t e r p e l a c j a(nr 21669)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pakietu rozwiązańprzeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Spraw Wewnętrznychi Administracji w ramach tzw. dużej ustawyprzeciwpowodziowejNa dyżurach w biurach poselskich oraz na spotkaniachz wyborcami zwracali się do mnie mieszkańcyz terenów popowodziowych i z terenów zagrożonychlokalnymi podtopieniami w sprawie ustawowejpomocy, która miała być przyznawana z przygotowywanejw 2010 r. ustawy przeciwpowodziowej.Osoby te są zaniepokojone faktycznym stanemkontynuowania prac nad tą ustawą.

51Przyjęta przez Sejm w czerwcu ustawa dotyczącaszczególnych zasad usuwania skutków powodzi z2010 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 835) nie załatwi problemówewentualnych klęsk żywiołowych, które mogąwystąpić w przyszłości.Jak wiadomo, ostatnie spotkanie dotyczące ofensywylegislacyjnej, w której to widnieje tzw. dużaustawa z pakietem rozwiązań przeciwpowodziowych,miało miejsce jesienią 2010 r.Obecnie jedyny pakiet przeciwpowodziowy regulujeustawa o Prawie wodnym z 18 lipca 2001 r. (Dz.U. 2001 Nr 115, poz. 1229), które uchwalił Sejm. Natomiastistotne zmiany odnoszące się do działańprzeciwpowodziowych miał przynieść pakiet ustaww ramach tzw. jesiennej ofensywy legislacyjnej, opracowywanyprzez kilka resortów, w tym MinisterstwoSpraw Wewnętrznych i Administracji. W tym przypadkuchodzi m.in. o wprowadzenie polis katastroficznych,które to MSWiA miało przygotować wraz zubezpieczycielami dla powodzian i mieszkańców terenówzalewowych.W związku z tym proszę Pana Ministra o udzielenieodpowiedzi na pytania:— Jaki jest stan prac nad rozwiązaniami prawnymiw Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracjidotyczącymi powyższego zagadnienia?— Co do tej pory zostało już zrobione, a jakie rozwiązaniaprzewidziane są w najbliższym czasie?Z poważaniemRadomsko, dnia 24 lutego 2011 r.Poseł Stanisław WitaszczykI n t e r p e l a c j a(nr 21670)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie pakietu rozwiązańprzeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Pracy i PolitykiSpołecznej w ramach tzw. dużej ustawyprzeciwpowodziowejNa dyżurach w biurach poselskich oraz na spotkaniachz wyborcami zwracali się do mnie mieszkańcyz terenów popowodziowych i z terenów zagrożonychlokalnymi podtopieniami w sprawie ustawowejpomocy, która miała być przyznawana z przygotowywanejw 2010 r. ustawy przeciwpowodziowej.Osoby te są zaniepokojone faktycznym stanem kontynuowaniaprac nad tą ustawą.Przyjęta przez Sejm w czerwcu ustawa dotyczącaszczególnych zasad usuwania skutków powodzi z2010 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 835) nie załatwi problemówewentualnych klęsk żywiołowych, które mogąwystąpić w przyszłości.Ostatnie spotkanie dotyczące ofensywy legislacyjnej,w której to widnieje tzw. duża ustawa z pakietemrozwiązań przeciwpowodziowych, miało miejsce jesienią2010 r.Obecnie jedyny pakiet przeciwpowodziowy regulujeustawa Prawo wodne z 18 lipca 2001 r. (Dz. U.2001 Nr 115, poz. 1229), którą uchwalił Sejm. Natomiastistotne zmiany odnoszące się do działań przeciwpowodziowychmiał przynieść pakiet ustaw wramach tzw. jesiennej ofensywy legislacyjnej, opracowywanyprzez kilka resortów, w tym MinisterstwoPracy i Polityki Społecznej. W tym przypadku chodzio działania wspomagające różne formy niesienia pomocyofiarom klęsk żywiołowych – w tym powodzi.Działania Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznejw tym zakresie miały polegać na m.in. przyznaniuśrodków na prace interwencyjne przy budowie iumocnieniu wałów przeciwpowodziowych.W związku z tym proszę Panią Minister o udzielenieodpowiedzi na pytania:Jaki jest stan prac nad rozwiązaniami prawnymiw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej dotyczącymipowyższego zagadnienia?Co do tej pory zostało już zrobione, a jakie rozwiązaniaprzewidziane są w najbliższym czasie?Z poważaniemRadomsko, dnia 24 lutego 2011 r.Poseł Stanisław WitaszczykI n t e r p e l a c j a(nr 21671)do ministra infrastrukturyw sprawie pakietu rozwiązańprzeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Infrastruktury w ramachtzw. dużej ustawy przeciwpowodziowejNa dyżurach w biurach poselskich oraz na spotkaniachz wyborcami zwracali się do mnie mieszkańcyz terenów popowodziowych i z terenów zagrożonychlokalnymi podtopieniami w sprawie ustawowejpomocy, która miała być przyznawana z przygotowywanejw 2010 r. ustawy przeciwpowodziowej.Osoby te są zaniepokojone faktycznym stanem kontynuowaniaprac nad tą ustawą.Przyjęta przez Sejm w czerwcu ustawa dotyczącaszczególnych zasad usuwania skutków powodzi z2010 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 835) nie załatwi problemówewentualnych klęsk żywiołowych, które mogąwystąpić w przyszłości.Jak wiadomo, ostatnie spotkanie dotyczące ofensywylegislacyjnej, w której to widnieje tzw. dużaustawa z pakietem rozwiązań przeciwpowodziowych,miało miejsce jesienią 2010 r.

52Obecnie jedyny pakiet przeciwpowodziowy regulujeustawa Prawo wodne z 18 lipca 2001 r. (Dz. U.2001 Nr 115, poz. 1229), którą uchwalił Sejm. Natomiastistotne zmiany odnoszące się do działań przeciwpowodziowychmiał przynieść pakiet ustaw wramach tzw. jesiennej ofensywy legislacyjnej, opracowywanyprzez kilka resortów, w tym MinisterstwoInfrastruktury. W tym przypadku chodzi o działaniazwiązane z nadzorem budowlanym na terenach zalewowychi wspomaganie działań dotyczących różnychform odbudowywania gospodarstw zniszczonychw czasie powodzi.W związku z tym proszę Pana Ministra o udzielenieodpowiedzi na pytania:Jaki jest stan prac nad rozwiązaniami prawnymiw Ministerstwie Infrastruktury dotyczącymi powyższegozagadnienia?Co do tej pory zostało już zrobione, a jakie rozwiązaniaprzewidziane są w najbliższym czasie?Z poważaniemRadomsko, dnia 24 lutego 2011 r.Poseł Stanisław WitaszczykI n t e r p e l a c j a(nr 21672)do ministra środowiskaw sprawie pakietu rozwiązańprzeciwpowodziowych przygotowanychprzez Ministerstwo Środowiska w ramachtzw. dużej ustawy przeciwpowodziowejNa dyżurach w biurach poselskich oraz na spotkaniachz wyborcami zwracali się do mnie mieszkańcyz terenów popowodziowych i z terenów zagrożonychlokalnymi podtopieniami w sprawie ustawowejpomocy, która miała być przyznawana z przygotowywanejw 2010 r. ustawy przeciwpowodziowej.Osoby te są zaniepokojone faktycznym stanem kontynuowaniaprac nad tą ustawą.Przyjęta przez Sejm w czerwcu ustawa dotyczącaszczególnych zasad usuwania skutków powodzi z2010 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 835) nie załatwi problemówewentualnych klęsk żywiołowych, które mogąwystąpić w przyszłości.Jak wiadomo, ostatnie spotkanie dotyczące ofensywylegislacyjnej, w której to widnieje tzw. dużaustawa z pakietem rozwiązań przeciwpowodziowych,miało miejsce jesienią 2010 r.Obecnie jedyny pakiet przeciwpowodziowy regulujeustawa Prawo wodne z 18 lipca 2001 r. (Dz. U.2001 Nr 115 poz. 1229), którą uchwalił Sejm. Natomiastistotne zmiany odnoszące się do działań przeciwpowodziowychmiał przynieść pakiet ustaw wramach tzw. jesiennej ofensywy legislacyjnej, opracowywanyprzez kilka resortów, w tym MinisterstwoŚrodowiska. W tym przypadku chodzi o przygotowanieplanu zarządzania ryzykiem powodziowym, tzn.utworzenie mapy zagrożenia powodziowego orazmapy ryzyka powodziowego, które mają zapobiegać,chronić oraz prognozować ewentualne powodzie istwarzać sprawny system wcześniejszego ostrzegania.Do podjęcia takich działań obliguje nas unijnadyrektywa powodziowa.W związku z tym proszę Pana Ministra o udzielenieodpowiedzi na pytania:Jaki jest stan prac nad rozwiązaniami prawnymiw Ministerstwie Środowiska dotyczącymi powyższegozagadnienia?Co do tej pory zostało już zrobione, a jakie rozwiązaniaprzewidziane są w najbliższym czasie?Z poważaniemRadomsko, dnia 24 lutego 2011 r.Poseł Stanisław WitaszczykI n t e r p e l a c j a(nr 21673)do ministra środowiskaw sprawie nakładania kar pieniężnychwynikających z ustawy o odpadachDo mojego biura poselskiego zwrócili się na piśmieprzedstawiciele prywatnych gabinetów stomatologicznychw sprawie wprowadzonych zmian donowelizacji ustawy o odpadach, dotyczących nakładaniabardzo wysokich sankcji na posiadaczy odpadówlub transportujących je w trybie art. 79c (Dz. U.2010 r. Nr 185, poz. 1243).Osoby te są zaniepokojone wprowadzonymi zmianami,które budzą wątpliwości interpretacyjne w zakresieich stosowania. Osoby te są zdania, iż terminna przygotowanie złożenia zbiorczych zestawień wtak krótkim terminie (nowelizacja ustawy weszła zdniem 12 marca 2010 r., a termin złożenia zestawieńupływał 31 marca 2010 r.) jest wręcz niemożliwe, atrzykrotna wartość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia,za brak złożenia jednego dokumentu wnieprzekraczalnym terminie, jest nieadekwatna dopopełnionych uchybień.Dodatkowo lekarze uważają, iż właściwy organpowinien najpierw wezwać zobowiązany podmiot dozłożenia stosownego zestawienia bądź jego korekty,a dopiero później zastosować przepisy karne (w postacinałożenia kar pieniężnych).Wnioskodawcy podnoszą, że stosowanie takichsamych kar w stosunku do wszystkich podmiotówzobowiązanych do właściwego gospodarowania odpadamijest niesprawiedliwe – sankcje są takie same wstosunku do dużych placówek medycznych, jak i domałych (często jednoosobowych) gabinetów stomatologicznych.

53W związku z powyższym proszę Pana Ministra oudzielenie odpowiedzi na pytanie:Czy Ministerstwo Środowiska przewiduje zmianyw przedmiotowej ustawie polegające na zróżnicowaniukar pieniężnych w zależności od wielkości podmiotui ilości koniecznych do zagospodarowania odpadów?Z poważaniemRadomsko, dnia 24 lutego 2011 r.Poseł Stanisław WitaszczykI n t e r p e l a c j a(nr 21674)do ministra infrastrukturyw sprawie likwidacji urzędów pocztowychna przykładzie planu likwidacji urzędupocztowego w Świerczynie, gm. WierzchowoSzanowny Panie Ministrze! W ostatnim czasiePoczta Polska realizuje swój program oszczędnościowy,likwidując urzędy pocztowe na terenie całegokraju, między innymi również we wsi Świerczyna wgminie Wierzchowo. Na spotkaniu w Świerczynieprzedstawiciele Poczty Polskiej zakomunikowalimieszkańcom wsi, że w miejscu filii urzędu pocztowegobędzie prowadzona agencja pocztowa, w którejplanuje się świadczyć wszystkie powszechne usługipocztowe. Mieszkańcy Świerczyny, jak i sąsiednichmiejscowości kategorycznie sprzeciwiają się likwidacjifilii urzędu, ponieważ prywatna agencja pocztowanie budzi zaufania lokalnej społeczności. Ponadto argumentyprzedstawione na zebraniu nie przekonałyzarówno mieszkańców, jak i władz samorządowychgminy, tym bardziej iż planowane usługi pocztowemają być świadczone w sklepie z artykułami spożywczymii alkoholem. Samorząd oraz mieszkańcy uważają,że stanowisko Poczty Polskiej pełniącej funkcjęoperatora publicznego zobowiązanego do zapewnieniadostępności do usług pocztowych jest działaniemdyskryminującym ze strony instytucji użytecznościpublicznej.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z pytaniami:Jakie są kryteria wyznaczania do likwidacji małychurzędów pocztowych?Jakie działania planuje ministerstwo, aby zwiększyćdostępność usług pocztowych w małych miejscowościachw przypadku zlikwidowania w nich urzędupocztowego?Z poważaniemPołczyn-Zdrój, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Stanisław WziątekI n t e r p e l a c j a(nr 21675)do ministra środowiskaw sprawie postulatu Polskiego ZwiązkuKrótkofalowców dotyczącego liberalizacjioraz ujednolicenia przepisów dotyczącychzgłaszania instalacji wytwarzającychpola elektromagnetyczneSzanowny Panie Ministrze! Rozporządzenie ministraśrodowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawiezgłaszania instalacji wytwarzających pola elektromagnetyczne(Dz. U. z 2010 r. nr 130, poz. 879) określawzór formularza zgłoszenia instalacji wytwarzającychpola elektromagnetyczne. Zdaniem działaczyPolskiego Związku Krótkofalowców wzór ten nieuwzględnia specyfiki działania krótkofalowców amatorów.Sygnalizują oni m.in. następujące problemy:1. Przeciętny krótkofalowiec używa kilku lub nawetkilkunastu fal częstotliwości. Na każdym paśmieużywa kilku rodzajów emisji. Ilość używanychprzez niego anten zmienia się w ciągu roku. Przeciętnykrótkofalowiec ma ich kilka, a nawet kilkanaście.Niektóre są budowane tylko na kilka dni.Spełnienie wymogu zlecenia wyspecjalizowanym laboratoriomkosztownych pomiarów dla każdej z anten,a potem aktualizowanie tych analiz, jest dlakrótkofalowców amatorów niewykonalne także zewzględów finansowych (1500 zł netto + 23% VATkosztuje jeden pomiar).2. Działalność krótkofalowców jest wyłączniedziałalnością hobbystyczną, nie są z tym związaneżadne korzyści komercyjne. Osiąganie takich korzyścijest wręcz prawnie zabronione. Tymczasem wpunkcie 1 do załącznika rozporządzenia należy podaćwielkość produkcji lub wielkość świadczonych usług,a w punkcie 8 – czas funkcjonowania instalacji (dnitygodnia i godziny), chociaż powszechnie wiadomo,że funkcjonowanie radiostacji zależy od chęci i wolnegoczasu krótkofalowca.3. Określony w załączniku nr 2 wymóg dotyczącydokładnego określenia współrzędnych geograficznychanten instalacji z dokładnością 1/10 sekundylub w zaokrągleniu do 1 m jest w praktyce niemożliwydo spełnienia. Działacze Polskiego Związku Krótkofalowcówzwracają uwagę na to, że instalacje amatorskiezasadniczo różnią się od instalacji komercyjnychlub przemysłowych, które wyposażone są wodpowiednie, profesjonalne maszty i punkty wysokościowe.Po przedstawieniu ww. problemów, kieruję doPana Ministra dwa pytania:1. Czy przewidziana jest liberalizacja prawa www. zakresie tak, by wymogi, które to prawo określa,dotyczące zgłoszeń instalacji amatorskich, było przezkrótkofalowców amatorów wykonalne?2. Czy podejmie Pan Minister działania mającena celu jednolitą interpretację art. 122a ustawy Pra-

54wo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r.?Artykuł ten zobowiązuje do przysyłania wynikówpomiarów pola elektromagnetycznego. W objaśnieniudo załącznika nr 2 rozporządzenia ministra środowiskaz dnia 2 lipca 2010 r. jest informacja, że zgodniez art. 3 pkt. 21 ustawy Prawo ochrony środowiskaprzez pomiar rozumie się również obserwacje orazanalizy. Nie wszyscy wojewódzcy inspektorzy ochronyśrodowiska dopuszczają możliwość zastąpieniapomiaru obserwacją lub analizą.Wdzięczny będę Panu Ministrowi za udzielenieodpowiedzi na ww. pytania.Z poważaniemWejherowo, dnia 7 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21676)Poseł Jerzy Budnikdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie emerytur dla osób pracującychw szkodliwych warunkachSzanowna Pani Minister! Na jednym z dyżurówposelskich zgłosił się do mnie pan J. B. z prośbą opomoc w poniższej sprawie. Pan J. B. w latach 1974–1992, a więc 18 lat, pracował w warunkach szkodliwychdla zdrowia. Aby przejść na emeryturę, zgodniez przepisem ustawy należy osiągnąć wiek emerytalny,czyli ukończyć 65 lat, bądź też posiadać okreszatrudnienia wynoszący 25 lat, w tym w warunkachszkodliwych dla zdrowia. Z informacji uzyskanych zZUS-u wynika, iż zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy zdnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach zFunduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonymurodzonym po 31 grudnia 1948 r. przysługuje emeryturapo osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącegoco najmniej 65 lat dla mężczyzny. Prawo do ww.emerytury nie jest uzależnione od udowodnieniaokreślonego okresu ubezpieczenia. W myśl art. 87powołanej ustawy ustalona wysokość emerytury zostaniepodwyższona do określonej kwoty tylko wówczas,gdy ubezpieczony udowodni na przestrzeni życiaco najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.Biorąc pod uwagę sytuację osobistą,zainteresowany chciałby „dopracować ” do wymaganych25 lat, jednakże ZUS twierdzi, iż nie ma takiejmożliwości w obecnym stanie prawnym.W związku z powyższym, działając na podstawieart. 14 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. owykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr74, poz. 350, z późn. zm.), będę wdzięczny za udzielenieinformacji oraz wyjaśnienie aspektów prawnychopisanych w niniejszym piśmie.Proszę również Panią Minister o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Czy resort otrzymuje tego typu sygnały z innychwojewództw?2. Czy ministerstwo rozważa projekt zmian ustawodawczych?Z poważaniemBiałystok, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21677)do prezesa Rady MinistrówPoseł Józef Piotr Klimw sprawie trudnej sytuacji obywatelii spekulacyjnego kreowania cen cukru i paliwSzanowny Panie Premierze! Ceny w ostatnim czasie– szczególnie w sektorach spożywczym i paliwowym– rosną w zastraszającym tempie. I, co podkreślająeksperci, nie ma żadnego realnego uzasadnienia,by tak się działo. Według stanowiska zajętegoprzez dr. Piotra Szajnera z Instytutu Ekonomiki Rolnictwai Gospodarki Żywnościowej ktoś manipulujecenami. Ekonomista Marek Zuber jednoznaczniestwierdza, że to spekulanci podbijają ceny. Uzasadniającswoje stanowisko, Zuber konkluduje: „Ceny wPolsce podbijane są przez spekulantów. To wielki kapitałkręci rynkiem. Działa to w prosty sposób. Mającduże środki, korporacje lokują je w cukrze, któregotak naprawdę nie potrzebują. W efekcie firmy, którepotrzebują cukru do produkcji, nie mogą go dostać.To powoduje wzrost cen. Wtedy wielki kapitał postanawiasprzedać zapasy, które zgromadził. Na rynkujest panika, bo chociaż cukier znów się pojawia, jegocena utrzymuje się na wysokim poziomie”. A rząd iodpowiednie instytucje mające zapobiegać tego rodzajupraktykom zachowują się tak, jakby problemunie było. Takie działanie sprawia, że cukrownicyoraz krajowe koncerny paliwowe, zwiększając marże,osiągają coraz to większe zyski, nie patrząc na coraztrudniejsza sytuację finansową społeczeństwa. Faktu,że w działalności koncernu – w tym przypadkuGrupy Lotos – najważniejsze jest generowanie zysków,nie kryje jej prezes, który w wywiadzie udzielonymw styczniu br. Radiu PiN powiedział m.in.:„Zawsze są szanse na coraz lepsze wyniki (...), a dlazarządu jest to obowiązek, żeby wynik był coraz lepszy,a 1 mld zł (zysku) jest nie tylko w zasięgu, zaśgranica 5 zł za litr paliwa to jest nie tylko granicapsychologiczna, ale granica, którą musimy(!) przekroczyć”.Okazuje się, że koncerny paliwowe wykorzystująkażdy, nawet najmniejszy wzrost ceny baryłkijako pretekst do zwiększania zysków. Z koleispadki cen ropy na giełdach światowych niekoniecz-

55*)Raport Polskiej Koalicji Social Watch (PK SW) oraz Rady WykonawczejPolskiego Komitetu Europejskiej Sieci Przeciwdziałania Ubóstwu(PK EAPN – European Anti-Poverty Network) przygotowany naŚwiatowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej (20.02.20011 r.), zatytułowany„Ubóstwo i wykluczenie społeczne w Polsce”.nie przekładają się na relatywne do ich skali obniżkicen paliw wprowadzane przez koncerny.Zdrowy wolny rynek to taki, na którym ceny regulujeprawo podaży i popytu, to taki rynek, którychroniony jest stosownym prawem i jego sprawną egzekucjąprzed tymi, którzy próbują wykorzystywaćinstrumenty sprzeczne z literą prawa, a takim bezsprzeczniejest spekulowanie cenami. Do czego możedoprowadzić niekontrolowany liberalizm rynkowykreowany przez Platformę Obywatelską, możemyprzekonać się, obserwując niczym nieuzasadnionywzrost cen artykułów żywnościowych i paliw.Na potwierdzenie tej tezy pozwolę sobie za jednymz dzienników podać fakty przemawiające za spekulacyjnymidziałaniami, jakie mają miejsce na rynku.Ceny paliwalipiec 2008na światowych giełdach baryłka – 140 USDna stacjach w Polsce litr Pb 95 – 4,70 zł;marzec 2011na światowych giełdach baryłka – 113,28 USDna stacjach w Polsce litr Pb 95 – ponad 5 zł.Ceny buraka cukrowego w skupiestyczeń 2011 – 0,93 zł za kg buraka, 3,20–3,30zł/kg cukru w detalupoczątek lutego 2011 – 0,75 zł za kg, 3,80–3,90zł/kg cukrukoniec lutego – marzec 2011 – 0,66 zł za kg, ponad5 zł/kg cukru.Panie Premierze, obserwując, w jaki sposób drenowanesą kieszenie Polaków zarówno przez decyzjerządu, jak i poczynania rynkowych spekulantów(przy całkowitej bierności rządu), należy zadać sobiepytanie, jak wiele uciążliwości będzie w stanie znieśćpolskie społeczeństwo, w którym 13 mln obywatelijuż chwili obecnej cierpi niedostatek *) . To pytanie zadajęprzede wszystkim Panu i Pańskim ministrom.To wy odpowiadacie za losy państwa i jego obywateli.To gwoli przypomnienia, gdybyście o tym zapomnieli.Panie Premierze:1. Czy rząd nie dostrzega faktów świadczących onieuzasadnionym kreowaniu coraz to wyższych cen– szczególnie na artykuły żywnościowe – przez różnegorodzaju spekulantów?2. Czy podnoszenie cen paliw do pułapów nigdydotąd niemających miejsca w naszym kraju nie wpisujesię w założenia kierownictw koncernów naftowychfunkcjonujących na naszym rynku, nastawionychprzede wszystkim na generowanie coraz to wyższychzysków? Czy nie świadczy to o słabości naszegorynku, w którym nie reguły ekonomiczne, a raczejmonopolistyczna pozycja na nim decyduje o możliwościwindowania cen na poziom trudny do zaakceptowaniaprzez społeczeństwo?3. Czy rząd zamierza podjąć działania zapobiegającepatologicznym sytuacjom na rynku, o którychwcześniej wspomniałem?4. Czy wobec katastrofalnej sytuacji ekonomiczno-finansowej,jaka jest udziałem coraz to większegoodsetka obywateli, Pański rząd ma do zaproponowaniaspołeczeństwu rozwiązania pozwalające na godneżycie, czy wyłącznie wegetowanie?Z poważaniemPrzeworsk, dnia 16 marca 2011 r.Poseł Jan Bury s. AntoniegoI n t e r p e l a c j a(nr 21678)do ministra sprawiedliwościw sprawie planowanych zmian w projekcierozporządzenia ministra sprawiedliwościdotyczącego nowych siedzib oraz obszarówwłaściwości sądów apelacyjnych, sądówokręgowych i sądów rejonowychSzanowny Panie Ministrze! Projekt rozporządzeniaministra sprawiedliwości, który ma wejść w życie1 kwietnia 2011 r., ustala nowe siedziby oraz obszarywłaściwości zarówno sądów apelacyjnych, sądówokręgowych i sądów rejonowych. Proponowane zmianybudzą moje zaniepokojenie. Najważniejszym czynnikiem,które przemawia za pozostawieniem sądówrejonowych w obecnych lokalizacjach, jest funkcjonowaniejednostek w ramach jednego województwa.Zmiany struktury terytorialnej sądów okręgowychw 2001 r., tak aby znajdowały się one w granicachtego samego województwa, miały swoje uzasadnienie– umożliwiły obniżenie kosztów i usprawniły współpracęm.in. organów ścigania i wymiaru sprawiedliwościz Policją.Nie bez znaczenia jest również spójność administracyjna.Przykładem dobrej współpracy i obniżaniakosztów funkcjonowania mogą być sądy rejonowe wEłku, Giżycku, Olecku i Piszu. Prowadzą one wspólnąpolitykę rachunkowości, co zapewnia jednoliteprowadzenie ksiąg rachunkowych, ponoszenia wydatków.Jest to nierozerwalnie połączone z zapewnieniemłatwego obiegu informacji między sądami prowadzącymiksięgi wieczyste i katastrem nieruchomości,uproszczonym prowadzeniem obsługi bankowejsądów, funkcjonowaniem Krajowego Rejestru Sądowegow granicach województw.Mając powyższe na uwadze, samorząd województwawarmińsko-mazurskiego oraz jednostki samorząduterytorialnego, których dotyczy projektowanerozporządzenie, podjęły od 2001 r. szereg inicjatyw i

56działań, tworząc dogodną infrastrukturę komunikacyjnązapewniającą obywatelom właściwy dostęp doSądu Okręgowego w Olsztynie, a jednocześnie do siedzibywojewództwa. Umożliwia to mieszkańcom województwazałatwianie innych spraw pozostającychw kompetencji wszelkich organów i instytucji mającychsiedzibę na terenie miasta Olsztyna.Od wielu lat miasto Olsztyn wraz z UniwersytetemWarmińsko-Mazurskim podejmuje starania outworzenie w Olsztynie sądu apelacyjnego. Powołującw 2008 r. Wydział Prawa i Administracji na UniwersytecieWarmińsko-Mazurskim w Olsztynie, władzeuczelni otrzymały zapewnienie o utworzeniu wOlsztynie sądu apelacyjnego oraz prokuratury apelacyjnej.Absolwenci UWM byliby zapleczem kadrowymdla nowo powstałych jednostek apelacyjnych.Zmian spodziewam się raczej w tym kierunku, a nierozbicia dobrze funkcjonujących jednostek.Panie Ministrze, proszę o odpowiedź na pytania:Czemu ma służyć planowana zmiana?Czy planowane jest utworzenie sądu apelacyjnegow Olsztynie?Uprzejmie proszę o wyjaśnienie poruszonychkwestii.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 lutego 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21679)do ministra finansówPoseł Janusz Cichońw sprawie naliczania podatku VATw przypadku prowadzenia prackonserwatorskich przy obiektachwpisanych do rejestru zabytkówSzanowny Panie Ministrze! W związku z nowelizacjąustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29października 2010 r. pojawiły się zapytania środowiskakonserwatorskiego o jednoznaczną interpretacjęprzepisów odnośnie do naliczania podatku VAT wprzypadku prac przy obiektach wpisanych do rejestruzabytków.Zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o podatkuod towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. pracekonserwatorskie jako usługi związane z kulturązwolnione były z podatku VAT. Wraz z wejściem wżycie nowelizacji ustawy załącznik nr 4 z wykazemusług zwolnionych z VAT został uchylony.Art. 43 ust. 1 pkt 33b obowiązującej ustawy o podatkuod towarów i usług z dnia 29 października2010 r. mówi o zwolnieniu z podatku VAT usług kulturalnychwykonywanych przez indywidualnychtwórców, artystów i wykonawców w rozumieniu przepisówo prawie autorskim. Środowisko konserwatorskieuważa, że wyżej wymieniony przepis dotyczyrównież prac konserwatorskich.Należy pamiętać, że większość prowadzonychprac jest działaniami wieloletnimi, perspektywicznymi,a umowy były zawierane podczas obowiązywaniapoprzednich zapisów ustawy i wprowadzenie odstycznia 23% podatku VAT doprowadzi do niezrealizowaniawielu projektów. Tak drastyczne zwiększeniekosztów konserwacji zabytków – dziedzictwa kulturowego,dobra narodowego będzie miało negatywnywpływ na stan zachowania zabytków w Polsce.Rozpatrując powyższy problem, należy równieżporuszyć kwestię jednoosobowych działalności gospodarczych,które zajmują się konserwacją zabytków,np. konserwacją zabytków ruchomych wpisanych nalistę zabytków. Najczęstszymi odbiorcami tych prac sąkościoły parafialne oraz jednostki sektora finansówpublicznych, a powyższe działania konserwatorskiefinansowane są ze środków publicznych.Nasuwa się pytanie: Czy wykonywane prace konserwatorskie,wykonywane zarówno w ramach jednoosobowejdziałalności, jak i przez firmy zajmującesię renowacjami zabytków, są nadal zwolnione zVAT?Uprzejmie proszę o wyjaśnienie poruszonychkwestii.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 lutego 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21680)do prezesa Rady MinistrówPoseł Janusz Cichońw sprawie wyjaśnienia przyczyn opóźnieńprac projektowych dotyczących modernizacjilinii kolejowych będących własnością PKPPLK SA i możliwych konsekwencjidla pozyskiwania środków Unii Europejskiejna rozwój linii kolejowych w PolsceInfrastruktura kolejowa, będąca własnością PKPPolskich Linii Kolejowych SA (PKP PLK SA), jestprzestarzała i podlega modernizacji finansowanej, wznacznej części ze środków Unii Europejskiej. Modernizacjata wymaga przeprowadzenia uprzednich,kosztownych prac projektowych, które są finansowanerównież w znacznej części przy użyciu środkówUnii Europejskiej. Niejednokrotnie PKP PLK SApodpisuje z wykonawcami prac projektowych umowyzawierające postanowienia niekorzystne dla świadczącychusługi projektowe, zawierające często m.in.postanowienia dotyczące kar umownych za opóźnieniaw wykonaniu zadań określonych w umowach,niezależnie od przyczyny powstania tych opóźnień.

57Jak mnie wielokrotnie informowano, do takichopóźnień dochodzi bardzo często z przyczyn leżącychpo stronie zamawiającego (tj. PKP PLK SA), w tymze względu na przedłużające się procedury zatwierdzaniawykonanych prac projektowych przez PKPPLK SA, a także wprowadzane przez zamawiającegozmiany przyjętych uprzednio rozwiązań technicznychoraz zlecanie w ramach umowy dodatkowych,czasochłonnych prac projektowych. Powstałe w wynikutakich działań opóźnienia są następnie wykorzystywaneprzez zamawiającego do naliczania karumownych. Ponadto niejednokrotnie kwestionowanesą wartości dodatkowych prac wykonywanych na wyraźneżądanie zamawiającego. Zamawiający, działającw taki sposób, obniża należne wykonawcy wynagrodzenie,stosując potrącenie naliczonych przezsiebie kar umownych. W tej sytuacji wykonawcy sączęsto zmuszani do występowania na drogę sądowąw celu uzyskania należnego wynagrodzenia. Częstowypłata wynagrodzenia jest przedmiotem ugody. Natle tego rodzaju sytuacji wątpliwości powzięła KomisjaEuropejska. Z posiadanych przeze mnie informacjiwynika, że przedmiotem zainteresowania KE jestniewykorzystanie środków przekazanych przez UEna projekty modernizacji infrastruktury kolejowej wPolsce oraz nienależyty sposób rozliczania umów zwykonawcami prac projektowych.W związku z powyższym pozwalam sobie zadaćPanu Premierowi następujące pytania:1. Przy ilu projektach modernizacji linii kolejowychwystąpiły opóźnienia w realizacji prac projektowych?Jakie było średnie opóźnienie w przygotowaniudokumentacji projektowych i czego dotyczyły?2. W ilu projektach modernizacji linii kolejowychPKP PLK SA po zawarciu umowy z projektantemzmieniła założenia realizacji linii kolejowych i dlaczego?3. W ilu opóźnionych projektach firmy projektowemusiały finansować prace niezwiązane bezpośrednioz projektowaniem (np. geotechnika, geologia, pracegeodezyjne) i jaki procent wartości umowy one stanowiły?4. Jaki jest wpływ Ministerstwa Infrastrukturyna umowy zawierane przez PKP PLK SA z wykonawcamiprac projektowych modernizacji linii kolejowych?Czy w związku z finansowaniem prac projektowychze środków Unii Europejskiej minister infrastrukturykontroluje umowy zawierane przez PKPPLK SA z wykonawcami prac projektowych?5. Czy umowy takie były lub są przez ministrainfrastruktury zatwierdzane? Dlaczego umowy przewidujątak wysokie kary za opóźnienia, często przerastającekwotę samego zamówienia, w sytuacji gdywiększość opóźnień powstaje z przyczyn nieleżącychpo stronie wykonawców prac projektowych?6. Ile postępowań sądowych zakończyło się lubtoczy się przeciwko PKP PLK SA w związku z niewypłaceniemwynagrodzenia za realizowane praceprojektowe dotyczące modernizacji linii kolejowych?7. Jakie środki publiczne zostały wydane w związkuz zapadłymi wyrokami lub zawartymi ugodami?Jakie środki unijne nie zostały wykorzystane (a więcutracone przez Polskę) w związku z wejściem przezPKP PLK SA w spory z wykonawcami prac projektowych?8. Czy rząd jest w posiadaniu informacji o upadłościachlub utracie płynności finansowej przez firmyprojektowe, wynikających z przedstawionej wyżej politykiPKP PLK SA?9. Jak rząd ocenia działalność Komisji Oceny ProjektówInwestycyjnych (powoływanej przez kierownictwoPKP PLK SA) oraz Branżowej Komisji OcenyProjektów Inwestycyjnych, która prowadzi do opóźnieńw realizacji projektów?10. Jakie działania podjął minister infrastruktury,jako reprezentant Skarbu Państwa, w PKP PLKSA w celu eliminacji opóźnień wynikających z działańKOPI oraz BKOPI?11. Na jakim etapie znajdują się rozmowy z KomisjąEuropejską dotyczące niewykorzystania lub błędnegowykorzystania środków przeznaczonych na modernizacjelinii kolejowych w Polsce, w szczególności w częścidotyczącej projektów? Jakie jest zagrożenie, że jużprzyznane środki unijne nie zostaną wykorzystane?12. Jakie mogą być, zdaniem rządu, skutki finansowedla prac projektowych związanych z modernizacjąlinii kolejowych w Polsce, wynikające ze stanowiskaKE?13. Czy w związku z zaistniałą sytuacją w ocenierządu istnieje zagrożenie dla środków pochodzącychz budżetu Unii Europejskiej przyznanych dla wsparciamodernizacji polskich linii kolejowych? Jakie, sumarycznie,środki finansowe pochodzące z UE zostałyutracone lub są zagrożone w związku z politykąPKP PLK SA związaną z udzielanymi zamówieniamina prace projektowe dotyczące modernizacji linii kolejowych?Z poważaniemPiekary Śląskie, dnia 15 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21681)Poseł Jerzy Polaczekdo ministra spraw zagranicznychw sprawie braku reakcji polskich władzna kolejne niepodparte faktami publikacjeksiążkowe żydowskiego pisarzaJana Tomasza Grossa i jego antypolskichwypowiedzi medialnychSzanowny Panie Ministrze! W czasie II wojny światowejwielu Polaków życiem przypłaciło pomoc świadczonąŻydom. O skali pomocy, jakiej Polacy udzielaliosobom narodowości żydowskiej, niech świadczy ilość

58* ) Art. 55. Kto publicznie i wbrew faktom zaprzeczazbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1 (zbrodnie nazistowskie,komunistyczne i inne przestępstwa stanowiącezbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne),podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat3. Wyrok podawany jest do publicznej wiadomości. (Ustawaz dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej –Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424.)uhonorowań dokonanych przez Instytut Pamięci Męczennikówi Bohaterów Holocaustu Yad Vashem wJerozolimie. Spośród 22 tys. osób, którym przyznanomedal „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, ponad6 tys. stanowią Polacy. Pragnę przypomnieć, że niegdzie indziej jak w Polsce powstała jedyna w swymrodzaju organizacja podziemna działająca w latach1942–1945, której zadaniem było niesienie pomocy dlaŻydów w gettach oraz poza nimi. Została ona utworzonaprzez polski rząd na uchodźstwie pod nazwą RadaPomocy Żydom przy Delegacie Rządu RP na Kraj ikonspiracyjnym kryptonimem „Żegota”. Jednym zkierunków działania „Żegoty” było przygotowywaniefałszywych dokumentów, m.in. we współpracy zewspólnotami zakonnymi zaopatrywano Żydów w katolickiemetryki chrztu, które pomagały im ocaleć. Wsumie wydano osobom pochodzenia żydowskiego ok.60 tys. fałszywych dokumentów.Jakże cynicznie w tym kontekście jawi się stanowiskozaprezentowane przez Jana Tomasza Grossa,autora kolejnej kontrowersyjnej – ujmując rzecz najdelikatniej– książki „Złote żniwa”, który stwierdził,„że zjawiskiem powszechnym na całym terenie okupacjiniemieckiej (w Polsce) było traktowanie Żydówprzez ludność autochtoniczną w sposób nieprzyjazny.Jeśli chodzi o pomaganie Żydom, to było to marginalnezjawisko”. To skandal, że rząd polski nie podjąłżadnych działań, które położyłyby kres dalszemuszkalowaniu przez Grossa Polaków i przeinaczaniurzeczywistych faktów historycznych. Z jednej stronypragnąc przypomnieć, że negowanie holokaustu jestprawnie karane *) , trudno z drugiej przejść do porządkudziennego nad faktem kreowania przez Grossawypaczonego obrazu relacji polsko-żydowskich i negowaniaprzez niego historycznie udokumentowanychfaktów. Czy w takim przypadku nie powinny obowiązywaćtakie same kanony prawne, jak w przypadkunegowania zbrodni popełnionych na narodzie żydowskimpodczas II wojny światowej? To pytanie do PanaMinistra i odpowiednich instytucji powołanych doochrony prawdy i faktów historycznych.Panie Ministrze:Dlaczego rząd i kompetentne instytucje nie podejmujądziałań obnażających cyniczne i dalekie odprawdy postępowanie Jana Tomasza Grossa? Dlaczegonie podejmuje się skutecznych i zdecydowanychkroków w obronie prawdy historycznej i działańPolaków świadczących pomoc osobom narodowościżydowskiej – często z narażeniem własnegożycia i życia bliskich – w czasie II wojny światowej?Czy rząd zamierza podjąć kroki skutkujące postawieniemzapory przed dalszymi napastliwymi publikacjamii wypowiedziami Grossa skierowanymi przeciwnarodowi polskiemu?Czy w pełni zamierzone i cynicznie propagowaneantypolskie treści nie powinny podlegać – podobniejak w chwili obecnej ma to miejsce z wypowiedziami i hasłamiantyżydowskimi – usankcjonowaniu prawnemu?Z poważaniemPrzeworsk, dnia 16 marca 2011 r.Poseł Jan Bury s. AntoniegoI n t e r p e l a c j a(nr 21682)do ministra obrony narodowejw sprawie uhonorowania wicemarszałkaSejmu RP śp. Jerzego SzmajdzińskiegoSzanowny Panie Ministrze! Tragiczna katastrofaw Smoleńsku przerwała życie wielu wybitnychPolaków. W listopadzie ubiegłego roku w siedzibieministra obrony narodowej odbyły się uroczystościupamiętniające ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem,podczas których nadano imię śp. StanisławaJerzego Komorowskiego, podsekretarza stanu wMON, sali konferencyjnej. W katastrofie samolotuprezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiegopod Smoleńskiem, w drodze do Katynia, zginąłrównież Jerzy Szmajdziński, wicemarszałek SejmuRP, kandydat SLD i Porozumienia Społecznegona prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ministerobrony narodowej w latach 2001–2005.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z pytaniem: Czy zechce Pan Minister w sposóbszczególny uhonorować śp. Jerzego Szmajdzińskiego,wicemarszałka Sejmu RP, który wraz z wielomawybitnymi politykami zginął tragicznie w katastrofielotniczej pod Smoleńskiem?Z poważaniemPołczyn-Zdrój, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21683)do ministra finansówPoseł Stanisław Wziątekw sprawie braku dialogu pomiędzy stronąrządową i przedstawicielami Służby Celnejo skutkach procesu opisu i wartościowaniastanowisk służbowych funkcjonariuszycelnychSzanowny Panie Ministrze! Od początku 2011 r.funkcjonariusze celni pełnią służbę na nowo utwo-

59rzonych stanowiskach służbowych, które zostałyokreślone w akcie wykonawczym do ustawy o SłużbieCelnej. Przedstawiciele Służby Celnej uważają,że akty prawne wdrożone wraz z opisem i wartościowaniemstanowisk są przepisami szkodliwymi dlaSłużby Celnej i ogółu jej funkcjonariuszy oraz mająwpływ na pogorszenie jakości obsługi i bezpieczeństwaobywateli Unii Europejskiej. Zarządzenie wsprawie dokonywania opisu i wartościowania stanowiskfunkcjonariuszy celnych oraz rozporządzeniew sprawie stanowisk służbowych są zdaniem funkcjonariuszyw rzeczywistości przepisami martwymi,stosowanymi jedynie w zależności od wygody organówSłużby Celnej.Celem wartościowania jest też wprowadzenie uzasadnieniadla sprzeniewierzenia publicznych środkówpoprzez ich rozdysponowanie w sposób umożliwiającypodwyżki miesięczne rzędu nawet 2 tys. zł iwypłatę wyrównań wybranym funkcjonariuszom,jednocześnie pozbawiając podwyżek ogromnej większościfunkcjonariuszy odpowiedzialnych za kontrolę,zwalczających hazard, nadzorujących akcyzę, mającychbezpośredni kontakt z przedsiębiorcą i zatrudnionychna zewnętrznej granicy UE oraz w oddziałachcelnych wewnętrznych. Wdrożenie procesu wartościowaniai opisu stanowisk spowodowało takżedegradację wielu doświadczonych funkcjonariuszy.Projekt wdrażany w Służbie Celnej jest uznawany wśrodowisku funkcjonariuszy celnych za eksperymentalnyoraz mający negatywny wpływ na motywacjęcelników oraz ich poziom zaangażowania się w realizowanezadania.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z pytaniem: Czy Pan Minister podejmie dialogz przedstawicielami Służby Celnej i zapozna się zsytuacją funkcjonariuszy celnych spowodowanąwdrażaniem procesu opisu i wartościowania stanowisksłużbowych?Z poważaniemPołczyn-Zdrój, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21684)Poseł Stanisław Wziątekdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie wyceny gruntów rolnikówwywłaszczonych pod budowę obwodnicyBojanowa i Rawicza w ciągu drogi S5w woj. wielkopolskimSzanowny Panie Ministrze! Od lipca ubiegłegoroku trwa budowa obwodnicy Bojanowa i Rawicza wciągu drogi ekspresowej S5 w województwie wielkopolskim.Niestety, mimo że od wydania decyzji wywłaszczeniowychminęło już ponad pół roku, nadalwielu rolników nie otrzymało odszkodowania za odebranyim grunt pod budowę drogi ekspresowej. Zdajęsobie sprawę, że wiele osób nie zgodziło się na przedstawionąim propozycję odszkodowania, ale trudno ichnie zrozumieć, skoro wcześniej rzeczoznawcy przedstawiliim wyceny na o wiele większe kwoty. Brak byłow ogóle w tej kwestii współpracy między Urzędem Wojewódzkima GDDKiA, bowiem dokonane oszacowanianajpierw pokazywano rolnikom, a dopiero potemprzedstawicielom GDDKiA. Występują rażące różnicew wypłatach wynagrodzeń, np. jednemu rolnikowi za1 m² wypłaca się kwotę 15,38 zł, a drugiemu np. 35,20zł. Powoduje to sytuację podejrzeń co do prawidłowościprowadzonych wycen.Zwracam się zatem do Pana Ministra z następującymipytaniami:1. Dlaczego mimo upływu 8 miesięcy od daty wywłaszczeniawielu rolników nie otrzymało jeszczeodszkodowania?2. Ilu rolnikom i w stosunku do ilu działek niewypłacono odszkodowań?3. Kiedy należy spodziewać się, że rolnicy przybudowanej drodze ekspresowej S5 (Kaczkowo – Korzeńsko)otrzymają należne odszkodowania?4. Co jest powodem tak rażących różnic w wysokościwycen od 15 zł/m 2 do 35 zł/m²?Z poważaniemLeszno, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Wiesław Andrzej SzczepańskiI n t e r p e l a c j a(nr 21685)do prezesa Rady Ministróww sprawie działań podejmowanychprzez Radę Ministrów wobec narodowegooperatora pocztowego Poczty Polskiej SAPolacy są dumni z narodowego operatora pocztowegoPoczty Polskiej SA. Niestety w ostatnich latachprowadzone są działania, których celem jest doprowadzeniedo likwidacji spółki.Wielokrotnie podejmowałem interwencje mającena celu zatrzymanie przedmiotowego procesu.Szczególnie w ostatnim czasie można zauważyćnasilenie działań rządu wobec Poczty Polskiej SA polegającychm.in. na:1) planowanej przez rząd likwidacji ponad 4,9 tys.etatów. Wśród grup zawodowych objętych zwolnieniamiwymienia się listonoszy, naczelników urzędówpocztowych oraz pracowników zajmujących się bezpośredniąobsługą klientów;2) likwidacji 3 tys. z 5 tys. urzędów pocztowych.Przedmiotowe działania uniemożliwią mieszkańcom

60małych miast i wsi dostęp do usług pocztowych. Nastąpiutrata rynku oraz likwidacja miejsc pracy;3) strategia spółki Poczta Polska SA na lata 2010––2015 zmierza do zmarginalizowania Podlasia. Tworzysię 6 makroregionów: Warszawa, Gdańsk, Poznań,Katowice, Kraków i Łódź, zaś Białystok zostałprzyłączony do Warszawy.Za dwa lata polski rynek pocztowy zostanie otwartydla wszystkich operatorów europejskich. Podejmowanieprzedmiotowych działań zmierzających doniszczenia naszego operatora narodowego spowoduje,że Poczta Polska SA nie będzie w stanie konkurowaćz podmiotami zagranicznymi. Po Poczcie Polskiej pozostanietylko szkielet, łatwy do taniego przejęcia.W związku z powyższym zwracam się z prośbą doPana Premiera o zaniechanie działań mających nacelu likwidację Poczty Polskiej SA. W szczególnościproszę o wyjaśnienie następujących kwestii:1. Dlaczego przeprowadza się zwolnienia grupowe,mając na uwadze fakt, że w 2010 r. wypracowano1 mln godzin nadliczbowych?2. Dlaczego poczta wycofuje się ze świadczenianajbardziej rozwojowych i przyszłościowych usług(np. kurierskich)?3. Dlaczego wprowadzono w Centrum Poczty złeprogramy informatyczne?4. Czy Polacy nie zasługują na dobre usługi pocztowei czy likwidacja sieci urzędów pocztowych niepogorszy dostępu do usług pocztowych, co w szczególnościbędzie miało bardzo dotkliwie skutki dlapolskiej wsi?5. Dlaczego podjęto decyzję o tworzeniu wewnętrznejkonkurencji dla Poczty Polskiej SA, posługującejsię nowym logo?6. Jak ocenili likwidację własnej sieci usług pocztowychniezależni eksperci?Białystok, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21686)Poseł Krzysztof Jurgieldo ministra edukacji narodowejw sprawie ochrony danych osobowychuczniówSzanowna Pani Minister! Ze środków masowegoprzekazu, jak również bezpośrednio od zainteresowanychosób docierają do nas informacje dotycząceprzypadków ujawniania danych osobowych uczniów.Z powyższych wiadomości wynika, że problem jestnajwiększy na najniższym szczeblu kształcenia, tj. wszkołach podstawowych. W wielu placówkach edukacyjnychpodczas zebrań nauczycieli lub ich spotkańz rodzicami poruszane są zagadnienia ingerujące wistotny sposób w prywatność uczniów, w tym ujawnianesą tzw. dane wrażliwe, w szczególności dotyczącechorób lub trudnej sytuacji rodzinnej.Oczywiste jest, że prawidłowe funkcjonowanieszkół i prowadzenie procesu nauczania wymaga zbieraniai upubliczniania pewnych danych osobowych.Powstaje jednak pytanie, czy działania te są dokonywaneze świadomością istniejących regulacji prawnychi z troską o zachowanie prywatności uczniów.Jak wynika z rozmów z osobami, których ten problemdotyczy, wiele z nich nie protestuje z obawyprzed negatywnymi konsekwencjami dla ucznia wszkole. Powyższe zagadnienie powinno być zatemprzedmiotem odgórnych, systematycznych działań wszczególności w zakresie szkolenia nauczycieli.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Czy nauczyciele przechodzą szkolenia z zakresuochrony danych osobowych?2. Jakie inne działania podejmuje ministerstwo wcelu zapewnienia ochrony danych osobowych i prywatnościuczniów?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 15 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21687)Poseł Krzysztof Brejzaoraz grupa posłówdo ministra rozwoju regionalnegow sprawie możliwości przesunięcia środkóww ramach Europejskiego FunduszuSpołecznego na poddziałanie 6.1.2Pani Minister! W wielu urzędach pracy istniejeryzyko konieczności zastosowania zwolnień grupowychw stosunku do części pracowników kluczowych,tj. doradców zawodowych i pośredników pracy. Zwolnieniegrozi ok. 20% fachowców. W sytuacji pogłębiającegosię bezrobocia rola tych właśnie pracownikówwydaje się być nieoceniona. Są to osoby tworząceścieżki kariery zawodowej, pomagające bezrobotnymdostosować się do zmieniających się warunków narynku pracy. W obliczu dość drastycznych cięć środkówna formy aktywizacji zawodowej ci właśnie ludziebędą szczególnie potrzebni.Wynagrodzenia tych osób finansowane były ześrodków EFS poddziałania 6.1.2: Wsparcie powiatowychi wojewódzkich urzędów pracy w realizacji zadańna rzecz aktywizacji zawodowej osób bezrobotnychw regionie.Niektóre województwa, w tym np. woj. łódzkie,które reprezentujemy, wykorzystało limit środkóweuropejskich przewidzianych w tym poddziałaniu na

61lata 2007–2013. Dodać należy, że limity te zostaływykorzystane w najbardziej aktywnych województwach.W związku z taką sytuacją kierujemy do Pani Ministerpytania:1. Czy rząd rozważa możliwość przesunięcia środkówz innych działań EFS na poddziałanie 6.1.2?2. Jeśli tak, to w jakim terminie można się spodziewaćdecyzji?3. Jeśli nie, prosimy o podanie powodów.Z poważaniemWarszawa, dnia 4 lutego 2011 r.Posłowie Dorota Rutkowskai Cezary TomczykI n t e r p e l a c j a(nr 21688)do ministra zdrowiaorazministra edukacji narodowejw sprawie projektowanego systemukształcenia ratowników medycznychW związku z reformą szkolnictwa trwają pracenad systemowymi rozwiązaniami m.in. kształceniakadr medycznych, w tym na potrzeby systemu ratownictwamedycznego. Według środowisk oświatowychrozważane są dwie koncepcje rozwiązań systemowych:1) proponowana przez Ministerstwo Zdrowia, polegającana likwidacji szkół policealnych i przeniesieniakształcenia na poziom studiów wyższych,2) koncepcja MEN polegająca na likwidacji kształceniarealizowanego w szkołach policealnych na rzeczkształcenia w formie kursów.Przedstawione koncepcje wywołują liczne dyskusjew środowiskach nie tylko oświatowych. KonwentMarszałków Województw RP przedstawił swoje stanowiskow związku z projektem likwidacji kształceniaw zawodzie ratownik medyczny na poziomie średnimw szkołach policealnych. Konwent postuluje oponowne rozważenie projektowanych zmian w ustawieo Państwowym Ratownictwie Medycznym w zakresiewymagań kwalifikacyjnych ratowników medycznych,w szczególności utrzymania kształcenia napoziomie policealnym, przy jednoczesnym stworzeniuwarunków do kształcenia akademickiego.W uzasadnieniu konwent wyraża stanowisko, iżobecnie system ratownictwa medycznego odczuwaniedobór ratowników, a zatem zaprzestanie kształceniaw szkołach policealnych może wpłynąć nazmniejszenie zatrudnienia w zawodzie. Uczelnie wyższegłównie usytuowane są w dużych miastach, natomiastszkoły policealne na terenie całego krajuzapewniają bardziej dogodny dostęp do edukacji. Ponadtoistniejąca baza dydaktyczna wraz z doświadczoną,profesjonalną kadrą specjalistów zaspokajająwymogi jakości kształcenia, dzięki czemu absolwenciobecnych szkół są dobrze przygotowani do wykonywaniazadań zawodowych, zarówno pod względemteoretycznym, jak i praktycznym.Wprowadzony w 2006 r. zewnętrzny egzamin potwierdzającykwalifikacje zawodowe oraz standardywymagań egzaminacyjnych ujednoliciły wymaganiadotyczące kształcenia w tym zawodzie, co także stałosię gwarantem wysokiego poziomu nauczania. Pozdaniu egzaminu absolwenci otrzymują dyplom potwierdzającykwalifikacje zawodowe i tytuł zawodowy:ratownik medyczny, wraz z certyfikatem „Europass”,który jest licencją na wykonywanie zawoduratownika w krajach Unii Europejskiej.W odniesieniu do koncepcji MEN Zarząd OgólnopolskiegoStowarzyszenia Na Rzecz PolicealnegoSzkolnictwa Medycznego i Społecznego w Poznaniuwyraża zaniepokojenie planowaną przez MinisterstwoEdukacji Narodowej transformacją kształceniaw zawodach medycznych, polegającą na likwidacjikształcenia realizowanego w szkołach policealnychna rzecz kształcenia w formie kursów.Przeniesienie kształcenia ze szkół policealnych napoziom kursów budzi zaniepokojenie o jakość kształceniaw zawodach medycznych, których wykonywaniewiąże się z odpowiedzialnością za ludzkie zdrowiei życie. Specyfika pracy w systemie ochrony zdrowiawymaga gruntownej wiedzy i wysokich umiejętnościzawodowych. Zasadny wydaje się niepokój o jakośćwiedzy wyniesionej z kształcenia w formie kursów.Istniejąca baza dydaktyczna wraz z doświadczoną,profesjonalną kadrą specjalistów zaspokajają wymogijakości kształcenia, dzięki czemu absolwenci obecnychszkół są dobrze przygotowani do wykonywaniazadań zawodowych, zarówno pod względem teoretycznym,jak i praktycznym.Utrzymanie wielopoziomowego systemu kształceniaw zawodzie ratownik medyczny (szkoła policealna– licencjat – studia magisterskie) wydaje się zasadne.Kraje europejskie kształcą personel medycznyna różnych poziomach. Absolwenci kierunku ratownikmedyczny w szkołach policealnych osiągają kompetencjeporównywalne z innymi państwami UE,czego potwierdzeniem jest dokument „Europass”. Ponadtow odniesieniu do zawodu ratownika medycznegonie ma dyrektyw sektorowych, które nakazywałybyujednolicenie kształcenia w państwach członkowskichUnii Europejskiej.W związku z wzrostem zainteresowania młodzieżyzawodami medycznymi oraz mając na względzienajlepszą i najbardziej skuteczną metodę kształceniaratowników medycznych, zwracamy się do resortuzdrowia oraz resortu edukacji z następującymi pytaniami:1. Czy Ministerstwo Zdrowia prowadzi konsultacjez Ministerstwem Edukacji Narodowej przy przy-

62gotowywaniu projektowanego systemu kształceniaratowników medycznych?2. Jakie propozycje brane są pod uwagę przy projekcienowelizacji ustawy o Państwowym RatownictwieMedycznym?3. Czy kształcenie ratowników medycznych tylkona poziomie akademickim nie spowoduje, jak to mamiejsce w przypadku pielęgniarek, niedoboru ratownikówmedycznych w systemie opieki zdrowotnej?4. Czy przeniesienie kształcenia ze szkół policealnychna poziom kursów nie spowoduje obniżenia jakościkształcenia ratowników medycznych?Z poważaniemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Posłowie Tomasz Piotr Nowaki Arkady FiedlerI n t e r p e l a c j a(nr 21689)do ministra edukacji narodowejw sprawie wycofania przez RzeczpospolitąPolską zastrzeżeń do art. 7 i art. 38Konwencji o prawach dzieckaSzanowna Pani Minister! Resortowi edukacji zostałapowierzona koordynacja realizacji praw dzieckawynikających z umów międzynarodowych, a w szczególnościKonwencji o prawach dziecka przyjętej przezZgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych wdniu 20 listopada 1989 r. (Dz. U z 1991 r. Nr 120, poz.526). Rzeczypospolita Polska, ratyfikując konwencję,zgłosiła dwa zastrzeżenia:1) w odniesieniu do art. 7 konwencji Rzeczypospolitazastrzega, że prawo dziecka przysposobionego dopoznania rodziców naturalnych będzie podlegałoograniczeniu poprzez obowiązywanie rozwiązańprawnych umożliwiających przysposabiającym zachowanietajemnicy pochodzenia dziecka;2) Rzeczypospolita Polska zastrzega, że o granicywieku, od której dopuszczalne jest powołanie do służbywojskowej lub podobnej oraz uczestnictwo w działaniachzbrojnych, rozstrzyga prawo RzeczypospolitejPolskiej. Granica ta nie może być niższa niż przewidzianaw art. 38 konwencji: „Państwa Strony podejmąwszelkie możliwe kroki dla zapewnienia, aby osoby,które nie osiągnęły wieku piętnastu lat, nie brałybezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych”.W świetle obowiązującego prawa utrzymywaniepowyższych zastrzeżeń jest bezzasadne. Przepisy Kodeksurodzinnego i opiekuńczego stanowią, że osobaprzysposabiana powinna być wysłuchana po ukończeniu13. roku życia oraz że przysposobiony pełnoletnima prawo żądać wglądu do akt stanu cywilnego.Dlatego też zastrzeżenie wskazujące na potrzebę zachowaniaw tajemnicy adopcji jest bezprzedmiotowe.Również zastrzeżenie dotyczące granicy wieku dopuszczającejdo powołania do służby wojskowej wydajesię zbędne z uwagi na obowiązujące prawo wewnętrzne.Należy mieć na uwadze, że w ostatnim raporcieKomitet Praw Dziecka zasygnalizował, iż Polska powinnakontynuować i ukończyć proces wycofania zastrzeżeńdo konwencji.Zwracam się do Pani Minister z pytaniem: Dlaczegopomimo licznych apeli rzecznika praw dzieckaw sprawie konieczności wycofania zastrzeżeń do konwencji(wystąpienia generalnie z dnia 26 stycznia2009 r., 26 października 2009 r. oraz z 8 lutego 2011 r.)nie uregulowano tej kwestii do tej pory? Proszę PaniąMinister o przedstawienie wszystkich działań podjętychprzez resort w tym zakresie.Z poważaniemWarszawa, dnia 17 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21690)Poseł Magdalena Kochando ministra sportu i turystykiw sprawie zasad finansowania przygotowańolimpijskich z budżetu państwaSzanowny Panie Ministrze! Z dokumentów resortuwynika, że racjonalizacja systemu przygotowańolimpijskich w 2011 r. będzie polegać na kontynuacjimodelu ukierunkowanego na pełne zabezpieczeniepotrzeb szkoleniowych najbardziej utalentowanychzawodników, mających szanse na medale olimpijskie.Na ten cel przeznaczono w budżecie państwa w 2011 r.kwotę 30 mln zł. Bieżący rok będzie rokiem decydującymo kwalifikacjach olimpijskich przed igrzyskamiw Londynie.Wobec powyższego prosimy Pana Ministra o odpowiedźna następujące pytania:1. Ilu zawodników w 2011 r. będzie objętych indywidualnymprogramem przygotowań do igrzysk wLondynie i Soczi?2. Prosimy o imienny wykaz zawodników wraz zpodaniem przyznanych im kwot na rok 2011, którzyuczestniczą w programach Klub Polska – Londyn2012 i Klub Polska – Soczi 2014.3. Jaki jest obieg pieniędzy publicznych przeznaczonychna realizację ww. programów?4. Kto podejmuje decyzje i podpisuje umowy zesztabem szkoleniowym poszczególnych zawodnikówzakwalifikowanych do programu?

635. Jakie są kryteria kwalifikacji do udziału w programiei kto podejmuje imienne decyzje o włączeniuposzczególnych zawodników do programu?6. W jaki sposób resort wspiera przygotowania doigrzysk olimpijskich pozostałych polskich sportowców,w tym gry zespołowe?7. W jaki sposób i ile środków finansowych przeznaczysię w 2011 r. na przygotowania do igrzyskparaolimpijskich i światowych igrzysk głuchych?Z poważaniemWarszawa, dnia 17 marca 2011 r.Posłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorI n t e r p e l a c j a(nr 21691)do ministra sportu i turystykiw sprawie inwestycji sportowychrealizowanych w 2011 r. z dofinansowaniemśrodków z Funduszu Rozwoju KulturyFizycznejSzanowny Panie Ministrze! Wyrażamy zaniepokojeniew związku z informacją przekazaną na posiedzeniuKomisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki,dotyczącą planowanej struktury wydatkówinwestycyjnych.Resort planuje przeznaczyć na inwestycje w ramachlimitów wojewódzkich kwotę 139 894 tys. zł, tj.44,8% ogółu wydatków na inwestycje. Relacja tychwydatków przez wiele lat wynosiła 70%, 60%, ewentualnie50% na rzecz inwestycji wojewódzkich. Takastruktura wydatków na inwestycje powoduje ogromneniezadowolenie samorządów wojewódzkich. Rządod początku kadencji centralizuje wydatki na inwestycjesportowe ze środków Funduszu Rozwoju KulturyFizycznej. Jak wiemy, tak są realizowane inneprogramy i wydawane środki finansowe z budżetu naprogram Orlik 2012.Jednak prosimy Pana Ministra o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Czy tak drastyczne przesunięcie środków funduszuna inwestycje sportowe kosztem inwestycjiwojewódzkich jest celowym działaniem resortu, czywynika tylko z obniżonych wpływów do funduszu?2. Jakie środki finansowe z funduszu przeznaczonow latach 1997–2010 na dofinansowanie inwestycjisportowych ogółem z podziałem na inwestycjeo szczególnym znaczeniu dla sportu oraz inwestycjeo charakterze wojewódzkim?3. Prosimy o podanie limitów wydatków na dofinansowanieinwestycji wojewódzkich w 2011 r. wewszystkich województwach. Czy te limity odzwierciedlająstosowany algorytm podziału na województwa?Z poważaniemWarszawa, dnia 17 marca 2011 r.Posłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorI n t e r p e l a c j a(nr 21692)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. zachodniopomorskimSzanowny Panie Ministrze! Poczta Polska planowałazamknięcie 3 tys. swoich oddziałów i zwolnienieblisko 5 tys. pracowników. Plan był rozpisany na 3lata. Działania te miały doprowadzić do zmniejszeniasieci operatora do około 2 tys. oddziałów. Uzyskanew ten sposób oszczędności miały poprawić wynikifinansowe operatora, którego pozycję stale osłabiaprywatna konkurencja. Przez 5 lat Poczta Polskamiała zaoszczędzić ok. 1,7 mld zł.Nowy prezes Poczty Polskiej podjął decyzję owstrzymaniu procesu likwidacji oddziałów. Nie wycofałsię z zamiaru uruchomienia agencji pocztowychw tych miastach, gdzie z usług operatora korzystawięcej klientów. Dlatego zwracam się do Pana Ministraz następującymi pytaniami:1. Ile dotychczas oddziałów Poczty Polskiej zamkniętow województwie?2. Ile osób utraciło w związku z tym pracę w PoczciePolskiej w województwie?3. Ile dotychczas utworzono na terenie województwaagencji poczty i ile powstało w ten sposób nowychmiejsc pracy?Rzeszów, dnia 18 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21693)do ministra infrastrukturyPoseł Andrzej Szlachtaw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. wielkopolskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.

64I n t e r p e l a c j a(nr 21694)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SAw woj. warmińsko-mazurskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21699)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. opolskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21695)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. świętokrzyskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21700)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. mazowieckimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21696)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. śląskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21701)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. małopolskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21697)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. pomorskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21702)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. łódzkimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21698)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. podlaskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21703)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. podkarpackimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.

65I n t e r p e l a c j a(nr 21704)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej w woj. lubuskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21705)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. lubelskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21706)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj.kujawsko-pomorskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21707)do ministra infrastrukturyw sprawie planów likwidacji oddziałówPoczty Polskiej SA w woj. dolnośląskimPatrz interpelacja nr 21692, str. 63.I n t e r p e l a c j a(nr 21708)do ministra edukacji narodowejw sprawie zasłonięcia krzyża w trakcieprzemówienia w Zespole Szkół Katolickichwe WłocławkuSzanowna Pani Minister! Media informują o tym,że krzyż okazał się przeszkodą w wystąpieniu PaniMinister w Zespole Szkół Katolickich im. ks. JanaDługosza we Włocławku. Został więc zasłonięty naczas przemówienia. Zanim Pani Minister zaczęłaprzemawiać, wicedyrektor z zaskoczeniem zauważyła,że krzyż został zasłonięty planszą z napisem: Włocławek.Bez wahania odsłoniła znak męczeństwaChrystusa. Ale gdy tylko podeszła do drzwi, bannerponownie go zasłaniał. – W tym momencie podbiegłdo mnie człowiek z otoczenia minister Hall i bardzostanowczo zakazał mi przesuwania banneru. Zapytałam,o co mu chodzi. W odpowiedzi usłyszałam: Toma zasłaniać krzyż! – relacjonuje K. Z. – Nie pomogłyargumenty, że jest to odwzorowanie panoramy naszegomiasta. Mężczyzna skwitował je wypowiedzią:To tylko pani wie, a my nie jesteśmy na spotkaniumodlitewnym – przytacza wicedyrektor. Jako osobęwierzącą bardzo mnie to zabolało – dodaje.W związku z powyższym pytam Panią Minister:Czy było to tylko nadużycie samych pracowników,czy może realizacja wcześniejszych, z góry założonychustaleń?Toruń, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21709)Poseł Anna Sobeckado ministra pracy i polityki społecznejw sprawie wysokości najniższegowynagrodzeniaSzanowna Pani Minister! Prasa donosi, że Polacyzasługują na wyższe pensje. Choć koszty życiabezustannie pną się w górę, a drożyzna pustoszy naszeportfele, pensje Polaków stoją w miejscu. Od zeszłegoroku płaca minimalna wzrosła zaledwie o 69zł. Tak niewielka podwyżka nie jest w stanie zrekompensowaćPolakom drożyzny, jaką wywołała tegorocznapodwyżka choćby podatku VAT. Setki tysięcyrodzin łapie się za portfele i rezygnuje z zakupu wieluproduktów. Tymczasem obywatele Irlandii, Belgiiczy Hiszpanii nie muszą stawać przed takimi dylematami.Bo jak wynika z najnowszych badań Eurostatu,najniższe zarobki obywateli państw Unii Europejskiejsą nawet kilkakrotnie wyższe niż w Polsce.Zarobki Polaków drastycznie różnią się od pensji winnych państwach. Jak sprawdził Eurostat, podwzględem wysokości płacy minimalnej nasz krajznajduje się daleko za europejską czołówką. Zdecydowaniemniej od nas zarabiają za to Litwini, Rumunii Bułgarzy. Tymczasem w państwach, do grona którychod lat aspirujemy, płaca minimalna wynosi nawetkilka razy więcej niż w Polsce. Dla przykładunajniższe wynagrodzenie w Irlandii, o której częstolubił mówić premier Donald Tusk (54 l.), to prawie 6tys. zł! A to wcale nie najwięcej, gdyż w Luksemburgupo przeliczeniu na złotówki najniższa pensja wynosiponad 7 tys. zł. To są pieniądze, za które bardzotrudno jest wyżywić się wielu polskim rodzinom. Odpoczątku roku znacznie drożeją podstawowe artyku-

66ły żywnościowe, w tym np. cukier o 100%, pieczywoczy paliwa. To poważnie odbija się na kieszeni właśnietych najmniej zamożnych, ale przecież pracującychPolaków. Nie może być tak, że osoba uczciwiepracująca po 8 godz. dziennie nie jest w stanie sięutrzymać.W związku z powyższym pytam Panią Minister:1. Jakie kroki zamierza podjąć ministerstwo, abynajmniej zarabiającym Polakom żyło się lepiej?3. Czy ministerstwo zamierza w najbliższym czasiepodnieść płacę minimalną?Toruń, dnia 18 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21710)do ministra zdrowiaPoseł Anna Sobeckaw sprawie używania jednorazówekprzez szpitaleSzanowna Pani Minister! Prasa donosi, że szpitalekilkakrotnie używają jednorazówek. Ponad połowaszpitali kilkakrotnie wykorzystuje sprzęt jednorazowegoużytku. Podobno wszystkiemu winne sąpieniądze, bo często sterylizacja jest tańsza niż nowysprzęt. Dyrektorzy placówek twierdzą jednak, że pacjencisą bezpieczni, a więcej zła może wyrządzićniewłaściwa higiena rąk. O procederze poinformowałaIza Gospodarcza Polmed zrzeszająca firmysprzedające sprzęt medyczny. „Rzeczpospolita” zapytałao to dyrektorów kilku placówek. Wszyscytwierdzą, że u nich nic takiego nie ma miejsca, alesłyszeli, że w innych szpitalach to standard. Częśćsprzętu niszczy się w czasie sterylizacji, ale i na tomedycy znaleźli sposób. Wprowadza się wewnętrzneograniczenia, np. tubę do ułatwienia oddychania(według producenta jednorazową) sterylizuje się iwykorzystuje ją „tylko” pięć razy.Jeden z byłych dyrektorów szpitala w Warszawiemówi, iż tam, gdzie sterylizacja jest droższa niżsprzęt jednorazowy, nie robi się jej. Jeśli jest opłacalnadla placówki, pokusa oszczędności jest bardzoduża.Od 1 stycznia za takie praktyki na szpitale możnanakładać kary, ponieważ mimo wszystko, jak samanazwa wskazuje to sprzęt jednorazowego użytku, anie wielokrotnego po wcześniejszej sterylizacji. Jednakjak zwraca uwagę dyrektor szpitala w Grudziądzu,to producent, a nie państwowa Agencja OcenyTechnologii Medycznych ocenia, czy sprzęt możnawykorzystać po sterylizacji. A producent ma przecieżinteres w tym, by sprzedać jak najwięcej.W związku z powyższym pytam Panią Minister:1. Czy ministerstwo sprawuje kontrolę nad listąjednorazówek?2. W jaki sposób ministerstwo nadzoruje właściwewykorzystywanie sprzętu jednorazowego użytku?Toruń, dnia 17 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21711)Poseł Anna Sobeckado ministra spraw zagranicznychw sprawie wszczęcia dochodzeniaprzez litewską prokuraturę dotyczącegomateriałów zamieszczonych na polskimportalu Kresowy.plSzanowny Panie Ministrze! Media informują, żeProkuratura Generalna Litwy wszczęła dochodzeniew sprawie zamieszczonych na polskim portalu Kresowy.plmateriałów, w których, jej zdaniem, możnasię dopatrzyć próby naruszenia suwerenności Litwyprzy użyciu siły.Dochodzenie wszczęto na wniosek posła ZwiązkuOjczyzny Gintarasa Songaily, członka partii współrządzącejLitwą, znanego z antypolskiego nastawienia.Jego zdaniem większość filmów zamieszczonychna portalu nosi znamiona szowinizmu, agresywnegorewanżyzmu, a nawet ma charakter ekspansjonistyczny.Według posła w niektórych materiałach filmowychna portalu Kresowy.pl roszczenia terytorialnesą wysuwane nie tylko wobec Litwy, Białorusi,Ukrainy, ale też wobec Czech, Słowacji, Niemiec, anawet Rosji.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:Czy Ministerstwo Spraw Zagranicznych zamierzapodjąć jakieś działania w tej sprawie?Toruń, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21712)Poseł Anna Sobeckado ministra spraw zagranicznychw sprawie wprowadzenia zakazu wjazdudo UE Władimira PutinaSzanowny Panie Ministrze! Media informują, żew wywiadzie dla popularnej łotewskiej gazety „LatvijasAvīze”, opublikowanym 10 marca 2011 r., ministerspraw zagranicznych Łotwy Ģirts Valdis Kristovskisz przykrością zauważył, iż wśród krajów UEnie ma jednolitego stanowiska odnośnie do wniesieniana czarną listę nie tylko prezydenta BiałorusiAleksandra Łukaszenki, lecz również premiera Rosji

67Władimira Putina. W odpowiedzi na pytanie dziennikarza,czy można zrobić tak, żeby zablokowaćwjazd do UE nie tylko białoruskim, lecz również rosyjskimurzędnikom, wśród nich Władimirowi Putinowi,„który niedawno odwiedził Brukselę i zostałprzyjęty na wysokim szczeblu”, szef łotewskiego MSZodpowiedział: „Niestety, w polityce nie zawszewszystko odbywa się według jednego kryterium. Sąróżne układy sił, interesów i często właśnie one określająstosunek do tego lub innego państwa”.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:Jakie jest stanowisko polskiego rządu w tej sprawie?Toruń, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21713)Poseł Anna Sobeckado ministra spraw zagranicznychw sprawie apelu Światowego KongresuŻydowskiego o restytucjęSzanowny Panie Ministrze! Media donoszą, żeŚwiatowy Kongres Żydowski apeluje do Polski o restytucję.Ocaleni z zagłady potrzebują rekompensatza mienie utracone w Polsce, aby radzić sobie z problemamistarości – mówi sekretarz generalny WJCMichael Schneider. Podobnie jak przewodniczącyŚwiatowej Organizacji ds. Restytucji Mienia Żydowskiego(WJRO) Ronald S. Lauder, Schneider sugerował,że Polskę powinno być stać na rekompensaty,ponieważ „wydaje się być w lepszej sytuacji ekonomicznejniż trzy lata temu”. Wyraził żal, że sprawarestytucji żydowskiego mienia prywatnego ciągniesię tak długo: Sprawa ta ciągnie się od wielu lat. Zakażdym razem, kiedy wydaje się, że dochodzimy dorozwiązania problemu, następuje zmiana rządu wPolsce i musimy zaczynać znowu z nowym rządem– powiedział. Podkreślił też, że WJC docenia proizraelskąpolitykę rządu RP, ale nie powinno się tegołączyć z kwestią restytucji. – Nie mówimy tego wagresywny sposób. Polska jest krajem, który podziwiamy.Podziwiamy jej znakomite stosunki z Izraelem.Wzywamy jednak Polskę, aby postąpiła słuszniei ostatecznie zamknęła ten smutny rozdział historii– powiedział.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:Jakie jest stanowisko Pana Ministra w tej sprawie ijakie kroki podejmie rząd, aby zapobiec tego typuroszczeniom?Toruń, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Anna SobeckaI n t e r p e l a c j a(nr 21714)do ministra sprawiedliwościw sprawie pozytywnego zaopiniowaniaprokuratora do pracy w ProkuraturzeGeneralnejSzanowny Panie Ministrze! Media informują, żeprokurator L. P. z Wrocławia, który w stanie wojennymoskarżał opozycjonistów z Dolnego Śląska, atrzy lata temu w niesławie odchodził z ministerstwasprawiedliwości, wraca na szczyty prokuratorskiejhierarchii – został pozytywnie zaopiniowany do pracyw prestiżowej Prokuraturze Generalnej. NazwiskoP. można znaleźć na stronie internetowej InstytutuPamięci Narodowej poświęconej PRL-owskim prokuratorom,którzy oskarżali w stanie wojennym.Prokurator P. krzyczał na mnie w sądzie, nazywałwrogiem ludu i wichrzycielem. Domagał się dla mnienajwyższego wymiaru kary jako dla wroga porządkuprawnego socjalistycznej Polski – tak zachowanie komunistycznegoprokuratora relacjonował były opozycjonistaz Dolnego Śląska, którego prokurator P.oskarżał.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:1. Czy Pan Minister uważa, że pan prokurator L.P. jest właściwą osobą, aby pracować w ProkuraturzeGeneralnej?2. Jakimi powodami kierowano się przy pozytywnymzaopiniowaniu do pracy w Prokuraturze Generalnejosoby oskarżającej w stanie wojennym opozycjonistów?Toruń, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21715)do ministra finansówPoseł Anna Sobeckaw sprawie zmniejszenia deficytu finansówpublicznychSzanowny Panie Ministrze! Zapewnił Pan KomisjęEuropejską, że Polska w ciągu niespełna dwóchlat zmniejszy deficyt finansów publicznych z 7,9% do3% PKB. Jednak ekonomiści oceniają ten plan jakonierealny. Eksperci zastanawiają się nad wiarygodnościądanych i przewidują drastyczne cięcia wydatkówpublicznych po wyborach.W 2012 r. deficyt sektora finansów publicznychPolski spadnie z 7,9% do 3% PKB – zapewnił ministerfinansów Jacek Rostowski w liście do komisarzads. gospodarczo-walutowych UE. List Rostowskiegobył odpowiedzią na żądanie Komisji Europejskiej,

68aby Polska przedstawiła plan naprawy finansów publicznychw związku z wdrożoną wobec naszego krajutzw. procedurą nadmiernego deficytu. Niejasnejest, jaki jest realny poziom deficytu: czy jest to 7,7%PKB, czy 8,5% PKB, co ma związek z niejasnymioperacjami, po których gwałtownie spadły wydatkio 5–10 mld zł.Rostowski poinformował w piśmie do komisarzao wprowadzeniu w budżecie na 2011 r. reguły wydatkowej,która zakazuje wzrostu wydatków elastycznychbudżetu i nowych wydatków sztywnych do 1%powyżej stopy inflacji oraz o wprowadzeniu zakazuprzyjmowania przez rząd projektów ustaw, któreograniczają dochody sektora finansów publicznych.Zakaz ten ma obowiązywać do czasu zamknięcia procedurynadmiernego deficytu, a więc co najmniej doroku 2013. Szef resortu finansów zapowiedział opracowanieprzez rząd docelowej reguły wydatkowej,która będzie trwale ograniczała deficyt i redukowaławielkość sektora publicznego. Ma się ona odnosić nietylko do sektora rządowego, ale także do samorządów,dla których zostaną ustalone limity zadłużeniaw zależności od możliwości spłaty przez daną jednostkę.Skuteczność ministerialnych planów redukcji deficytukwestionuje główny ekonomista SKOK. Mechanizmślepych cięć i limitów działa jak miecz obosieczny,z jednej strony redukując wydatki, z drugiej– obniżając dochody – podkreśla Szewczak. Cięcia,limity, podwyżki podatków przełożą się na spadekkoniunktury, konsumpcji, sprzedaży, wzrostu gospodarczego,a na koniec – na spadek wpływów podatkowych– ostrzega.Gwałtowny wzrost deficytu w ostatnich dwóchlatach nastąpił, zdaniem Rostowskiego, za sprawąwiększego niż się spodziewano spadku wpływów podatkowych,zwłaszcza z podatku CIT od przedsiębiorstw.– To skutek rozliczania przez przedsiębiorstwawcześniejszych strat wywołanych kryzysem –tłumaczył komisarzowi Rostowski. Przecież całyczas mieliśmy w Polsce wzrost, więc dochody powinnyrosnąć. Albo więc dane makroekonomiczne są nieprawdziwe,albo rząd stracił panowanie nad sytuacjąw sektorze przedsiębiorstw – zauważa. Znaczna częśćwydatków sektora publicznego w ostatnim okresiewiązała się, jak podkreślił w liście minister, ze współfinansowaniemprojektów unijnych.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:1. Jakie wydatki spowodowały tak radykalneoszczędności powodujące spadek deficytu?2. Jakie konkretne kroki zamierza podjąć ministerstwow celu osiągnięcia założonego deficytu w2012 r.?3. Co Pan Minister Rostowski miał na myśli, mówiąc,iż gotów jest sięgnąć po dodatkowe środki dorealizacji osiągnięcia założonego deficytu?Toruń, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Anna SobeckaI n t e r p e l a c j a(nr 21716)do ministra finansóww sprawie zobowiązań podatkowychnakładanych na podmioty prowadzącesprzedaż paliw, w szczególności olejuopałowegoDo mojego biura poselskiego napływają informacjeod podmiotów prowadzących działalność gospodarcząw zakresie sprzedaży paliw, w szczególnościoleju opałowego, z których wynika, że na masowąskalę dochodzi do bankructw spowodowanych nakładaniemzobowiązań podatkowych wskutek kontroliurzędów celnych dotyczących prawidłowości oświadczeńnabywców oleju opałowego, iż olej ten będziezużyty wyłącznie do celów grzewczych.Chodzi o sytuację sprzed 1 marca 2009 r., czyliprzed wejściem w życie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r.o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11,ze zm.), która uchyliła ustawę z dnia 23 stycznia 2004 r.o podatku akcyzowym. Pod rządami wydanego napodstawie art. 65 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia2004 r. rozporządzenia ministra finansów z dnia 22kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatkuakcyzowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 87, poz. 825, ze zm.)sprzedawca oleju opałowego był obowiązany w ustawowookreślonych sytuacjach do uzyskania od nabywcyoświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczonedo celów opałowych lub też będą sprzedanez przeznaczeniem do celów opałowych. Przepisy rozporządzenianie nakładały na niego obowiązku weryfikowaniaprawdziwości danych w nim zawartych.Z informacji, które do mnie docierają, wynika, żepomimo przestrzegania przez sprzedawców przepisówrozporządzenia ministra finansów z dnia 22kwietnia 2004 r. organy kontrolujące sprzedawców,jeżeli okaże się, że nabywca przeznaczył olej opałowyna inny cel aniżeli grzewczy, skutkami naruszeniaprawa przez nabywców, obciążają sprzedawców.Obciążenie sprzedawcy odpowiedzialnością (czyto w sposób prawny czy faktyczny) za to, w jaki sposóbnabywca zużyje zakupiony olej opałowy, stoi woczywisty sposób w rażącej sprzeczności z zasadamipaństwa prawnego. Nie ma żadnych przesłanek naturyprawnej, by wobec braku obowiązku weryfikowaniaprzez sprzedawców prawdziwości danych zawartychw oświadczeniu (w stanie prawnym sprzed1 marca 2009 r.) nakładać na nich sankcje karnoskarbowe.Wagę problemu pokazuje fakt, że kwestionowanesą również oświadczenia wystawiane przezjednostki budżetowe czy inne instytucje publiczne.W piśmie pana ministra Jacka Kapicy, znak: AE1/0602/16/JQL/09/BMI 9-15723, skierowanego do marszałkaSejmu Bronisława Komorowskiego wyrażonejest stanowisko, że w stanie prawnym od 1 maja 2004r. do 28 lutego 2009 r. sprzedający nie tylko nie miałobowiązku weryfikowania prawdziwości wymaga-

69nych oświadczeń, ale też nie miał ku temu stosownychinstrumentów.Z mojej wiedzy wynika, że Komitet KoordynacyjnyDystrybutorów Lekkiego Oleju Opałowego wspieraprzedsiębiorców paliwowych w sporządzaniu skargkonstytucyjnych do Trybunału Konstytucyjnego.W związku z powyższym zwracam się z następującymipytaniami do Pana Ministra:1. Czy Ministerstwo Finansów dysponuje danymi,jaki odsetek skarg przedsiębiorców do sądów administracyjnychna decyzje dyrektorów izb celnych zapadającew opisanych wyżej okolicznościach w przedmiocieokreślenia zobowiązania podatkowego w podatkuakcyzowym jest uwzględnianych?2. Ministerstwo Finansów w powołanym piśmiepotwierdziło, że sprzedawcy w opisanej wyżej sytuacjinie powinni ponosić odpowiedzialności, czy składanesą pozwy do sądów powszechnych przez sprzedawcówprzeciwko Skarbowi Państwa w związku zopisaną sytuacją (bezprawiem legislacyjnym)? Jeżelitak, czy sądy powództwa te uwzględniają?3. Jak Pan Minister zamierza rozwiązać przedstawionyproblem, skoro oficjalne stanowisko potwierdzające,że sprzedawcy nie mieli obowiązku weryfikowaniaprawdziwości wymaganych oświadczeń,nie jest respektowane przez organy celne?4. Czy prawdą jest, że Komisja Europejska wzwiązku opisaną sytuacją złożyła skargę na Polskędo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej?Z poważaniemWarszawa, dnia 7 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21717)Poseł Paweł Poncyljuszdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie sytuacji na lokalnym rynku pracyw jeleniogórskich powiatach grodzkimi ziemskimSzanowna Pani Minister! Sytuacja na lokalnymrynku pracy w jeleniogórskich powiatach grodzkimi ziemskim – odwołując się do danych pozyskanychod dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w JeleniejGórze – zaczyna być nieciekawa. Według danychGUS stopa bezrobocia w Jeleniej Górze wynosiła nakoniec stycznia br. 11% i od 2009 r. stale rośnie, a wpowiecie jeleniogórskim – 22,1% i też stale rośnie.W jeleniogórskim PUP na koniec lutego 2011 r.zarejestrowanych było 8952 bezrobotnych, w tym zJeleniej Góry – 4259 osób, a z powiatu jeleniogórskiego– 4693, z czego prawo do zasiłku posiadało tylko1742 bezrobotnych.W ogólnej liczbie 8190 zarejestrowanych znajdujesię w sytuacji szczególnej na rynku pracy: do 25. rokużycia – 1081; długotrwale bezrobotnych – 4075; kobiet,które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniudziecka – 732; osób powyżej 50. roku życia – 2929;osób bez kwalifikacji zawodowych – 2868; osób bezdoświadczenia zawodowego – 1758; osób bez wykształceniaśredniego – 5848; osób samotnie wychowującychco najmniej jedno dziecko do 18. roku życia– 1199; osób, które po odbyciu kary pozbawienia wolnościnie podjęły zatrudnienia – 227; niepełnosprawnych– 648.Styczeń i luty br. również były kolejnymi miesiącami,w których odnotowano wzrost liczby bezrobotnychw Jeleniej Górze oraz we wszystkich gminachpowiatu jeleniogórskiego. Tendencja wzrostu liczbyosób pozostających bez pracy i zarejestrowanych wurzędzie utrzyma się, dopóki nie poprawi się ogólnystan gospodarki, co ma bezpośrednie przełożenie narozwój firm i tworzenie nowych miejsc pracy. Ponadtona niekorzystną sytuację na rynku pracy wpływawzrost napływu (rejestracji) absolwentów, zarównow liczbach bezwzględnych, jak i procentowo. Ma tozwiązek ze zwiększoną liczbą osób kończących studiawyższe, szkoły średnie, spowolnieniem gospodarczymoraz restrukturyzacją wielu gałęzi i branż gospodarczych,co przekłada się na znikome zapotrzebowaniena nowych pracowników.W najbliższych latach należy liczyć się z dalszymwzrostem liczby bezrobotnych w tej grupie. W 2011r. szkoły wyższe w Jeleniej Górze ukończy 998 osób.Przewiduje się, iż co najmniej 1/3 stanowią mieszkańcyJeleniej Góry i powiatu jeleniogórskiego, którzyzasilą lokalny rynek pracy. Niepokojące jest równieżto, że w 2010 r. przybyło rejestrujących się wtutejszym urzędzie bezrobotnych do 12 miesięcy oddnia ukończenia nauki nieposiadających kwalifikacjizawodowych, wzrost do 17,7% ogółu bezrobotnych wtej grupie.W 2010 r. zamiar zmniejszenia zatrudnienia zprzyczyn dotyczących zakładu w ramach zwolnieńgrupowych zgłosiło 8 pracodawców. Zgłoszenie dotyczyło733 pracowników, z czego 557 osób z terenudziałania jeleniogórskiego PUP. Wśród rejestrującychsię w 2010 r. było 650 osób zwolnionych z przyczyndotyczących zakładu pracy, 5,1% ogółu zarejestrowanychw 2010 r., w tym z Jeleniej Góry – 285osób, a z powiatu jeleniogórskiego – 365. W styczniui lutym br. zarejestrowały się 54 osoby zwolnione zprzyczyn leżących po stronie pracodawcy.W 2011 r. zamiar zmniejszenia zatrudnienia zprzyczyn dotyczących zakładu w ramach zwolnieńgrupowych zgłosiły: Poczta Polska SA, zwolnieniemzostanie objętych 27 osób z Jeleniej Góry i 7 osób zpowiatu jeleniogórskiego; przedsiębiorstwo ECO JeleniaGóra, zwolnienie grupowe nastąpi w okresie od1.04.2011 r. do 31.05.2011 r. i dotyczyć będzie 91 pracowników.Powiatowy Urząd Pracy w Jeleniej Górze wskazujei na to, że zamiar przeprowadzenia zwolnieńgrupowych mają: Dolnośląski Zakład Spółki PKPCARGO SA, Telekomunikacja Polska SA, AIG Bank

70Polska SA, Ruch SA, Zakład Ubezpieczeń na ŻycieSA i EnergiaPro SA oddział Jelenia Góra. Szczegółydotyczące ilości osób zwolnionych, w tym informacjao liczbie osób z terenu działania jeleniogórskiegoPUP, będą przekazane w późniejszym terminie.Niezwykle istotną sprawą w możliwościach ograniczaniabezrobocia jest nie tylko liczba bezrobotnych,ale także ich struktura według różnych kryteriów,tj. wieku osób bezrobotnych, poziomu wykształcenia,stażu pracy oraz okresu pozostawania bezpracy. Wszystkie te czynniki mają wpływ na czas pozowaniaw ewidencji urzędu pracy.W rejestrach Powiatowego Urzędu Pracy w JeleniejGórze przeważają osoby w wieku 25–34 lat,26,7%, oraz 45–54 lat, 25,9%. Sukcesywnie wzrastaliczba bezrobotnych we wszystkich grupach wyodrębnionychwedług wykształcenia. Najwięcej jednakosób zarejestrowanych legitymuje się wykształceniemgimnazjalnym i niższym oraz zasadniczym zawodowym,65,8% ogółu bezrobotnych.Niepokojący jest znaczny wzrost liczby bezrobotnychposiadających ponad 30 letni staż pracy. Wśródnich dominują osoby, z którymi w 2010 r. rozwiązanoumowy o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy.Jest to grupa osób, którym bardzo trudno wrócićna rynek pracy. Pracodawcy pomimo wsparcia proponowanegoprzez PUP nie byli zainteresowani zatrudnieniemtej grupy bezrobotnych ze względu naich wiek (większość to osoby powyżej 50. roku życia).W konsekwencji powiększa się liczba bezrobotnychpozostających w rejestrach powyżej 12 miesięcy, coczwarta osoba. W tej sytuacji zestawienie środkówprzeznaczonych na aktywne programy przeciwdziałaniabezrobociu w latach 2008–2011 oraz zaktywizowanychosób zarejestrowanych budzą niepokój.Oto środki FP przyznane (limit) w 20011 r. w stosunkudo wykonanych w 2010 r. mają się jak, w zaokrągleniudo pełnych tysięcy zł, 7993 mln zł do21,458 mln, zaś liczba osób zaktywizowanych odpowiedniojak 1554 do 3408.Tak małe w 2011 r. środki finansowe na aktywizacjęosób zarejestrowanych budzą zaniepokojenietak bezrobotnych, jak i pracodawców, w tym gminorganizujących roboty publiczne na rzecz utrzymaniaczystości, m.in. szlaków turystycznych, ścieżekrowerowych oraz poboczy dróg gminnych, powiatowychi wojewódzkich. A przecież rejon działania PowiatowegoUrzędu Pracy w Jeleniej Górze obejmujetereny pozbawione zakładów przemysłowych oraz innychdużych firm, region, który nastawiony jest nausługi, głównie w zakresie gastronomii i obsługi ruchuturystycznego. Nie dziwi więc duże zainteresowaniewśród osób bezrobotnych różnymi formamiwsparcia, w tym głównie programami staży, jednorazowymiśrodkami na podjęcie działalności gospodarczej,szkoleniami i przekwalifikowaniami.Również przedsiębiorcy, ze szczególnym uwzględnieniemmikro- i małych przedsiębiorców, są zainteresowanidofinansowaniem tworzenia dodatkowychmiejsc pracy dla skierowanych bezrobotnych. Aleśrodki przyznane na te cele w 2011 r. są stanowczoniewystarczające dla pokrycia chociażby częściowychpotrzeb lokalnego rynku pracy.Biorąc pod uwagę przedstawioną tu sytuacje PUPw Jeleniej Górze, na jego przykładzie należy stwierdzić,że nastąpiło poważne ograniczenie możliwościwychodzenie z bezrobocia poprzez tworzenie własnejdziałalności gospodarczej, że możliwości znalezieniapracy nawet przez bardzo aktywnych bezrobotnych wsytuacji kryzysu są minimalne, a samorządów nie staćna organizacje prac interwencyjnych – zatrudnianiabezrobotnych na obecnie oferowanych warunkach.Proszę więc o wskazanie stanowiska ministerstwaw powyższych sprawach:1. Dlaczego tak drastycznie ograniczono środki wporównaniu do lat ubiegłych?2. Jakie planowane są przedsięwzięcia organizacyjnei finansowe, zmierzające do poprawy wskazanejwyżej sytuacji?3. Powiatowe urzędy pracy z takimi małymi środkaminie są w stanie realizować na właściwym poziomieustawowych zadań. Kiedy więc mogą i na jakichzasadach spodziewać się dodatkowych środkówpieniężnych na aktywne przeciwdziałanie bezrobociuna swoim, terenie?Z poważaniemJelenia Góra, dnia 17 marca 2011 r.Poseł Elżbieta ZakrzewskaI n t e r p e l a c j a(nr 21718)do ministra rozwoju regionalnegow sprawie zbyt małego nacisku położonegona konieczność zagospodarowania szlakówwodnych w Polsce w projekcie „Koncepcjiprzestrzennego zagospodarowania kraju2030”Szanowna Pani Minister! Stan faktyczny stanowiącykontekst złożonej interpelacji: Do mojego biuraposelskiego zwrócili się przedstawiciele StowarzyszeniaMiłośników Ziemi Niepołomickiej, którzy podnosząargumenty, iż projekt „Koncepcji przestrzennegozagospodarowania kraju 2030” zawiera brakiw kwestii zagospodarowania szlaków wodnych żeglugitowarowej i pasażerskiej, energetyki wodnej orazturystyki i wypoczynku związanych z rzekami.Wprawdzie zasoby rzeczne Polski nie czynią znaszego kraju potentata w dziedzinie żeglugi śródlądowej,nie zmienia to jednak faktu, iż Odra czyWisła mogą i powinny być szeroko wykorzystywanezarówno w celach żeglugowych, jak i energetycznych.Jednocześnie powstaną wtedy warunki dorozwoju turystyki i wypoczynku bazujących na ww.infrastrukturze.

71Wobec powyższego konieczna jest dogłębna analizawniosków Stowarzyszenie Miłośników ZiemiNiepołomickiej:„Postulujemy przywrócenie zapisów projektu„Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju2030” wg wersji z dnia 18 maja 2010 r.1. Polskie drogi wodne, należące w większości doIII klasy żeglowności, zostaną zmodernizowane doIV klasy, zwłaszcza odrzańska droga wodna od KanałuGliwickiego do Szczecina i Świnoujścia, wraz zpołączeniami kanałami Odra–Sprewa i Odra–Hawelaz Berlinem oraz z europejskim systemem drógwodnych, co umożliwi transport wodny polskich towarówz wykorzystaniem nowoczesnych wielkowymiarowychśrodków transportu wodnego. Inne szlakiżeglowne to połączenie dorzecza Odry przez Bydgoszczdo Gdańska, droga E70, a także Wisła od ujściaPrzemszy. Na wschodnich obszarach Polski rozwójdróg wodnych przewidywany jest głównie dlacelów turystycznych. Transport wodny jest takżedziedziną gospodarki wodnej i jego rozwój musi byćskoordynowany z planami gospodarowania wodą wposzczególnych dorzeczach. Proekologiczna wartośćtransportu wodnego powinna być uwzględniona wzintegrowanym planowaniu przestrzennym kraju ijego regionów. Strona nr 91.2. Postulujemy wpisanie do projektu „Koncepcjiprzestrzennego zagospodarowania kraju 2030” inwestycjiobejmujących rozbudowę kaskady górnej Wisłyod Krakowa do Sandomierza lub co najmniej do ujściaDunajca.Według nas priorytetowe działania dotyczące zadańinwestycyjnych obejmują modernizację i rozbudowęskanalizowanego odcinka drogi wodnej górnejWisły, zwłaszcza budowę stopni wodnych Niepołomicei Podwale.Projekt KPZK 2030 nie odnosi się do „Programuochrony przed powodzią w dorzeczu górnej Wisły”, wktórym uwzględniono jako zadanie składowe budowęstopnia wodnego Niepołomice do stabilizacji korytaWisły poniżej Krakowa. Wnioski te popierają m.in.wójt gminy Igołomia-Wawrzeńczyce pismem z dnia7.02.2011 r. do Stowarzyszenia Miłośników ZiemiNiepołomickiej (znak: R.6332.3.2011) oraz MinisterstwoInfrastruktury pismem z dnia 16 lutego 2011 r.nr GT5/504/103/2011.3. Postulujemy o wpisanie do projektu „Koncepcjiprzestrzennego zagospodarowania kraju 2030” projektubudowy kanału śląskiego, dzięki któremu drogawodna górnej Wisły przez odrzańską drogę wodnązostanie włączona do europejskiego systemu drógwodnych.4. Postulujemy o wpisanie energetyki wodnej jakokolejnego źródła energii odnawialnej w rozdziale5.1.6: Zwiększanie produkcji energii ze źródeł odnawialnychprojektu „Koncepcji przestrzennego zagospodarowaniakraju 2030”.Obszarem predestynowanym do rozwoju energetykiwodnej jest możliwość dalszego wykorzystaniaenergetycznego rzeki Wisły przez budowę nowychstopni wodnych zwłaszcza na jej górnym odcinku odKrakowa do Sandomierza lub co najmniej do ujściaDunajca”.Wobec powyższego interpeluję:1. Czy kwestie gospodarczego wykorzystania rzek,zwłaszcza Wisły, były szczegółowo analizowane podczasprac nad projektem „Koncepcji przestrzennegozagospodarowania kraju 2030”?2. Czy w wyżej wymienionej kwestii były przeprowadzanekonsultacje społeczne ze środowiskami zainteresowanymi?3. Czy powyższe postulaty zostaną uwzględnionepodczas dalszych prac na projektem „Koncepcji przestrzennegozagospodarowania kraju 2030”?Z poważaniemTarnów, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Barbara MarianowskaI n t e r p e l a c j a(nr 21719)do ministra finansóww sprawie rozporządzenia ministra finansówz dnia 20 grudnia 2010 r. w sprawie stawek,szczegółowego sposobu i trybu udzielaniai rozliczania dotacji przedmiotowychdo posiłków sprzedawanych w barachmlecznychSzanowny Panie Ministrze! Zgodnie z art. 130ustawy o finansach publicznych dotacje przedmiotowesą to środki przeznaczone na dopłaty do określonychrodzajów wyrobów lub usług, kalkulowane wedługstawek jednostkowych. W przypadku gdy ustawabudżetowa ustali dotacje przedmiotowe do posiłkówsprzedawanych w barach mlecznych, ministerfinansów ustala, w drodze rozporządzenia, stawkioraz określa szczegółowy sposób oraz tryb udzielaniai rozliczania dotacji, w tym formę składania wniosków,informowania o ich przyjęciu lub odrzuceniu,warunki przekazywania i rozliczenia dotacji, terminzwrotu dotacji, uwzględniając łączne kwoty dotacjina poszczególne cele określone w ustawie budżetowejoraz mając na celu zapewnienie jawności i przejrzystościgospodarowania środkami budżetu państwa.Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenieministra finansów z dnia 20 grudnia 2010 r.w sprawie stawek, szczegółowego sposobu i trybuudzielania i rozliczania dotacji przedmiotowych doposiłków sprzedawanych w barach mlecznych. Zgodniez przedmiotowym rozporządzeniem stawkę dotacjiprzedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barachmlecznych, zwanej dalej „dotacją”, ustala się wwysokości 40% wartości zakupionych surowców, powiększonejo marżę gastronomiczną zastosowaną

72przez przedsiębiorcę, nie wyższą jednak niż 30%, powyłączeniu wartości ubytków naturalnych, liczonychw cenach gastronomicznych, wartości towarów handlowychi surowców sprzedawanych w stanie nieprzetworzonymoraz wartości surowców zużytych do sporządzaniapotraw w barze mlecznym i sprzedawanychinnym odbiorcom niż konsumentom spożywającymposiłki w barze mlecznym, liczonej w cenachgastronomicznych. W przypadku zakupu surowcówpoza jednostkami handlu detalicznego, w tym w hurcie,na targowiskach, bezpośrednio od producentów,wartość surowców podwyższa się o 20%. Pod pojęciemsurowców ustawodawca w § 2 pkt 2 rozumiesurowce zużyte do sporządzania posiłków w barachmlecznych, wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia.Mimo że załącznik ten zawiera wykaz 73rodzajów produktów, to budzi on wśród prowadzącychbary mleczne duże kontrowersje. Według korzystającychz dotacji wykaz jest nieracjonalny, ponieważpomija istotne produkty, które są konieczne doprzygotowania posiłków w tego typu punktach gastronomicznych,oferując jednocześnie produkty niewykorzystywanew takich placówkach. Wykaz pomijanp. mrożone warzywa, keczup, popularne owoce,majeranek, wskazując jednocześnie np. soczewicę,cieciorkę. Wykaz ten jest również niejednoznaczny irodzi wiele trudności w jednoznacznym zidentyfikowaniuproduktu. Obowiązujący wykaz surowców dosporządzania posiłków w barach mlecznych, do którychmogą być udzielane dotacje, powoduje, że cenyposiłków w tych punktach wzrosły. Warto podkreślić,że w Polsce działa ponad 150 barów mlecznych, któredla pewnej grupy obywateli są jedynym rozwiązaniemna zjedzenie ciepłego posiłku. Obecny stanprawny może również powodować, że bary mlecznestaną się nierentowne, co determinować będzie ichzamknięcie.Panie Ministrze! Jakie jest Pana stanowisko wprzedmiotowej sprawie? Czy podejmie Pan działaniaw celu zmiany obecnego stanu prawnego?Z poważaniemToruń, dnia 10 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21720)do ministra finansówPosłowie Tomasz Lenzi Krzysztof Brejzaustawy o podatku VAT i po wprowadzeniu jej rozporządzeniamiprzez ministerstwo okazało się, że podatekVAT na usługi konserwatorskie prowadzoneprzez specjalistyczne firmy wzrósł gwałtownie aż do23%. Jest to o tyle niepokojące, że może doprowadzićde facto do zniweczenia wysiłków zmierzających dowykorzystania środków unijnych przeznaczonychprzecież na to, aby zabytki były w odpowiedni sposóbkonserwowane.Najbardziej niepokojące jest to, że realizacja projektów,które już zostały przygotowane, a którychrealizację podpisano w formie umowy ze stawką VAT0% obowiązującą do końca 2010 r., są w tej chwilizagrożone, ponieważ realne koszty inwestycji wzrosłyo 23%.Nawiązując do pytania zadanego w sprawach bieżącychna 87. posiedzeniu Sejmu w dniu 18 marca br.do ministra finansów – które brzmiało: Jak w zaistniałejsytuacji mają sobie poradzić podmioty realizująceprojekty, na które umowy są już podpisane? Czyjest szansa, aby doprowadzić do zmiany niekorzystnegorozporządzenia? – i odpowiedzi podsekretarzastanu w Ministerstwie Finansów Macieja Grabowskiego,który potwierdził, że „sytuacja tych wykonawców,a również inwestorów, jest szczególna. Niemamy tu do czynienia z podniesieniem stawki podatkuo 1 punkt procentowy, jak to było na przykład wstosunku do robót budowlanych. Usługi te były zwolnione,a teraz zostały objęte stawką podstawową.Obecnie, jeśli chodzi o usługi konserwatorskie w stosunkudo zabytków i dzieł sztuki, rozważamy zastosowaniejakiegoś przejściowego zwolnienia z podatkuod towarów i usług. Analizy trwają. Dostrzegamy tenproblem. Natomiast, tak jak już powiedziałem, możemymyśleć, jak pan poseł już mówił, o jakichś przejściowychrozwiązaniach, które dotyczyłyby tych wykonawców,którzy zawarli kontrakty do końca zeszłegoroku”, pragnę zadać Panu Ministrowi następującepytania:1. Czy są prowadzone prace w Ministerstwie Finansówdotyczące problemu wzrostu VAT na usługikonserwatorskie?2. Kiedy możemy się spodziewać decyzji dotyczącejprzejściowego zwolnienia z podatku od towarów iusług robót budowlano-konserwatorskich zakontraktowanychdo końca 2010 r.?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Jarosław Stawiarskiw sprawie wzrostu podatku VAT na usługikonserwatorskieSzanowny Panie Ministrze! Do końca ubiegłegoroku na mocy polskich przepisów usługi konserwatorskiebyły zwolnione z podatku VAT. Po nowelizacji

73I n t e r p e l a c j a(nr 21721)do ministra zdrowiaw sprawie nowego programuterapeutycznego dotyczącego leczeniaWZW typu B, w którym zawarty został zapisograniczający możliwość zastosowanianowszych, bezpiecznych lekówprzeciwwirusowych w pierwszej liniileczenia tylko do wąskiej grupy chorychna WZW typu B, tzw. HBeAg+Szanowna Pani Minister! 18 lutego br. wydałaPani Minister rozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, w którymzawarty został zapis ograniczający możliwośćzastosowania nowszych, bezpiecznych leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko do wąskiejgrupy chorych na WZW typu B, tzw. HBeAg+.Skorzystać z tego będzie mogło jedynie ok. 20% chorychdotychczas nieleczonych. Biorąc pod uwagę statystykiprowadzone przez ekspertów, oznacza to, żestarym lekiem – lamiwudyną – będą leczeni wszyscychorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz 80%nowo wykrytych przypadków zachorowań.Tymczasem lamiwudyna nie tylko jest w dłuższejperspektywie czasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzichorym. Badania naukowe udowodniły, że lek tenpowoduje wystąpienie oporności (wywołuje mutacjęwirusa HBV) u 30% leczonych już po roku stosowania,a po 5 latach – aż u 80%. Wystąpienie opornościna lamiwudynę znacznie komplikuje dalszą terapię iobniża skuteczność kolejnych leków, przez co narażachorych na rozwój śmiertelnych chorób, w tym rakawątroby. Dlatego w zdecydowanej większości krajóweuropejskich, w tym Rumunii i Bułgarii, już się tegoleku nie stosuje. Co więcej, lamiwudyna, która zgodniez zapisami programu ma być podawana w pierwszejlinii leczenia zdecydowanej większości chorych,nie powinna być już w ogóle w ten sposób stosowana.W maju 2010 r. Europejska Agencja Leków (EMA)podjęła decyzję o zmianie charakterystyki tego leku(nazwa handlowa Zeffix) i w tej chwili zawiera onanastępujący zapis: „jako że wirus zapalenia wątrobytypu B może uodpornić się na preparat Zeffix, lekarzpowinien rozważyć przepisanie preparatu Zeffix tylkowówczas, gdy nie można zastosować innych opcjileczenia, które raczej nie prowadzą do wystąpieniaoporności na lek”. Zgodnie z opinią ekspertów podziałchorych na takich, którzy mogą dostać w pierwszejlinii nowe leki (entekawir, adefowir), i tych, którzybędą cały czas leczeni przestarzałą lamiwudyną,nie wynika z żadnych obowiązujących polskich czymiędzynarodowych wytycznych klinicznych. Wszystkieone mówią o tym, że lekiem pierwszego rzutu uwszystkich chorych, u których nie można zastosowaćinterferonu, powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir). Eksperci podkreślają, że nie mażadnych badań, które dowodziłyby słuszności dyskryminacjipacjentów z HBeAg-. Przeciwnie, te istniejącepokazują, że wszyscy chorzy największą korzyśćodnoszą z zastosowania od razu najskuteczniejszychnowych leków. Ponadto chorzy HBeAg- są toosoby, które zazwyczaj są zakażone od wielu lat izmiany włóknienia ich wątroby są najczęściej bardzomocno posunięte. Podawanie osobom z marskościąwątroby lamiwudyny, która dodatkowo może wywołaćmutację wirusa i utrudnić całe dalsze leczenie,tym bardziej jest nieetycznym procederem. Zgodniez nowym rozporządzeniem podział na pacjentówHBeAg+ i HBeAg- obowiązuje od 1 kwietnia br. i jednocześnienie daje możliwości automatycznie przejśćna nowe leki (entekawir, adefowir) chorym z HBe-Ag+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudyną przed1 kwietnia br. a u których mutacja (lekooporność)jeszcze nie nastąpiła. Ponadto w nowym programienadal nie uwzględniono tenofowiru, który (zgodnie zewszystkimi obowiązującymi standardami medycznymi)jest lekiem z wyboru u chorych, u których wystąpiłajuż oporność na lamiwudynę. Refundowane sąnatomiast, z niezrozumiałych względów, dwa mniejskuteczne w tym wskazaniu leki, których cena zbliżonajest do ceny tenofowiru. Nie zapewniono więcoptymalnej terapii stale poszerzającej się grupie chorychz opornością na lamiwudynę. Należy dodać, iżwśród osób z opornością na lamiwudynę istnieje grupachorych z zaawansowaną chorobą wątroby (marskość),która wyczerpała już wszystkie możliwościleczenia dostępne w istniejących programach terapeutycznychi zastosowanie tenofowiru byłoby dla nichleczeniem ratującym życie. Ograniczenie stosowanianowszych leków, zapisane w programie terapeutycznym,oznacza przenoszenie na chorych kosztu zakupuleków, które powinny należeć im się nieodpłatnie.Część chorych na własny koszt kupuje nowe leki wnadziei, że wkrótce będą one dostępne w ramach programuterapeutycznego. Niestety, miesięczne kosztyterapii przekraczają możliwości finansowe większościchorych. Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbomba zegarową i jeśli nie zostaną podjęteszybkie, zdecydowane działania w kierunku zapewnieniachorym w naszym kraju skutecznego leczenia,w najbliższym czasie dojdzie do konieczności leczeniabardzo licznych, poważnych konsekwencji zakażenia,do których należą marskość i rak wątroby, a tymsamym prowadzona od ponad 15 lat profilaktykaWZW typu B ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem, nie będzie skuteczna.W związku z powyższym chciałbym zadać PaniMinister następujące pytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynąw pierwszej linii leczenia, mimo wprowadzonych z

74zalecenia EMA (Europejska Agencja Leków) zmianw charakterystyce tego leku, ograniczających takiezastosowanie tylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części „Kryteria kwalifikacji”zapisu z punktu 6.1 „U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii” i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek udowodnionej skuteczności zarównou pacjentów wcześniej nieleczonych, jak u chorychz opornością na lamiwudynę, podczas gdy w tymostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniej skuteczneleki o podobnej cenie?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Jarosław StawiarskiI n t e r p e l a c j a(nr 21722)do prezesa Rady Ministróww sprawie mniejszości narodowych na ŚląskuWojewoda śląski powołał 16 marca br. pełnomocnikads. mniejszości narodowych i etnicznych. Poinformował,że do jego zadań należeć będzie koordynowaniew województwie śląskim działań na rzeczmniejszości, w tym w szczególności respektowanieich praw oraz przeciwdziałanie naruszaniu tych prawi dyskryminacji osób do nich należących. Decyzja wojewody,a w szczególności jej uzasadnienie, jest dlamnie niezrozumiała. Nie spotkałem się z żadnymiinformacjami o dyskryminacji mniejszości w naszymwojewództwie. Od kilku miesięcy zastępcą marszałkawojewództwa śląskiego jest przewodniczący RuchuAutonomii Śląska, któremu powierzono odpowiedzialnośćza kulturę i szkolnictwo. Wicemarszałeksejmiku mówi: „Jestem Ślązakiem, nie Polakiem,moją ojczyzną jest Górny Śląsk. Nie czuję się zobowiązanydo lojalności wobec Rzeczypospolitej”.Pytam Pana Premiera: Jakie prawa i jakichmniejszości nie są na Śląsku respektowane? Kto naruszaprawa mniejszości lub dyskryminuje osoby donich należące? Chyba nie jest to wywodzący się zPlatformy Obywatelskiej wojewoda śląski lub zdominowanyprzez PO zarząd województwa, współpracującyz wyżej wymienionym wicemarszałkiem.Z informacji prasowych wynika, iż sugestia powołaniapełnomocnika przyszła z MSWiA. Czy ta informacjajest prawdziwa, a jeśli tak, to jakimi przesłankamikierował się pan minister?W czasie marcowego kongresu Ruchu AutonomiiŚląska został wysunięty projekt zmiany KonstytucjiRP zmierzający do przekształcenia Rzeczypospolitejw unitarne państwo regionalne, umożliwiające uzyskaniestatusu autonomicznego wszystkim aspirującymdo tego regionom Polski. W autonomicznym województwieśląskim powołany byłby osobny rząd.Senat RP miałby składać się z członków rządów województwautonomicznych, które mogłyby ich powoływaći odwoływać, jeśli nie działaliby na rzecz swoichwyborców. Autonomia województwa śląskiegomiałaby obowiązywać od 2020 r.W kongresie RAŚ uczestniczyli przewodniczącyKlubu Parlamentarnego PO poseł Tomasz Tomczykiewiczoraz wicewojewoda śląski.Czy Panu Premierowi jest znany ten projekt? Jakijest Pana stosunek do proponowanych zmian? CzyPlatforma Obywatelska skieruje te propozycje do sejmowejkomisji konstytucyjnej?Od wielu miesięcy w mediach na Śląsku prowadzonajest kampania na rzecz deklarowania w rozpoczynającymsię 1 kwietnia spisie powszechnymnarodowości śląskiej zamiast polskiej. Zwolennicytakiej deklaracji zapowiadają akcje plakatową, druki kolportaż 100 000 ulotek i spoty telewizyjne, w którychmają przekonywać mieszkańców naszego województwado rezygnacji z deklarowania narodowościpolskiej. Wśród tych osób jest poseł Platformy ObywatelskiejMarek Plura, który stwierdził publicznie,iż: „tak naprawdę my Ślązacy pytamy co dzień Polski,czy nas wybiera, czy nas chce takimi, jakimi jesteśmynaprawdę, czyli Ślązakami obywatelstwa polskiego”.Pan Plura od ponad 3 lat jest posłem naSejm. Uchwala obowiązujące prawo na podstawieprzepisów konstytucji, która w swoim pierwszym artykulemówi, że Rzeczpospolita Polska jest dobremwspólnym wszystkich obywateli. Na tydzień przedspisem, korzystając z wsparcia lokalnym gazet, pytaPolskę, czy akceptuje Ślązaków!Panie Premierze Rządu Polskiego! Czy mógłbyPan panu posłowi, członkowi swojej partii, odpowiedziećna jego pytanie?Część regionalnych polityków, mających oparciew Platformie Obywatelskiej, chce doprowadzić dotego, aby spis powszechny na Śląsku zmienić w swoistyplebiscyt. Prowadzona od wielu miesięcy akcjadzielenia Ślązaków jest przez wielu odczytywanajako zabieg zmierzający do zapewnienia sobie poparciaw nadchodzących wyborach parlamentarnych.Panie Premierze! Apeluję o podjęcie działań, któredoprowadza do rzetelnego i spokojnego przeprowadzeniaspisu powszechnego na terenie województwaśląskiego. Wyniki spisu są potrzebne do lepszegofunkcjonowania państwa polskiego, pełnego określe-

75nia potrzeb i problemów jego obywateli. Nie dzielmyPolski i Polaków.Z poważaniemBytom, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21723)Poseł Wojciech Szaramado ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie ulg dla studentów uczelnizagranicznychSzanowna Pani Minister! Zwracam się do Pani Ministerz uprzejmą prośbą o udzielenie wyjaśnień wsprawie ulg studenckich na przejazdy transportowe.Zapisy ustawy budżetowej na rok 2011 z dnia 20stycznia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 29, poz. 150)wprowadzają podwyższenie do 51% ulgi na przewozydla studentów. Zgodnie z przekazaną mi informacjąosoby studiujące za granicą napotykają trudności wuzyskaniu tej ulgi w czasie pobytu w Polsce. Nie respektujesię faktu posiadania przez nich legitymacjiuczelni zagranicznej.W związku z powyższym zwracam się do Pani Ministerz uprzejmą prośbą o odpowiedź na pytanie: Czyulga transportowa dla studentów, o której mowa w ww.ustawie, przysługuje także obywatelom Polski kształcącymsię na uczelniach poza granicami kraju?Łączę wyrazy szacunkuŁódź, dnia 23 marca 2011 r.Poseł John Abraham GodsonI n t e r p e l a c j a(nr 21724)do ministra zdrowiaw sprawie składki na ubezpieczeniezdrowotneSzanowna Pani Minister! Zwracam się do PaniMinister z uprzejmą prośbą o zainteresowanie sprawąobowiązku regulowania składek na ubezpieczeniezdrowotne wynikającego z ustawy z dnia 27 sierpnia2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanychze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr210, poz. 2135).Zgodnie z zapisami art. 82 ustawy, w przypadkugdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niżjednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeniazdrowotnego, składka na ubezpieczenie zdrowotneopłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie.Powyższy przepis budzi protest wielu obywatelinaszego państwa. Kilkakrotnie miałem okazję rozmawiaćz emerytami, którzy prowadzą działalnośćgospodarczą. Wśród grupy moich rozmówców znalazłysię także osoby niepełnosprawne. Ustawa nakładana nich obowiązek dwukrotnego uiszczenia opłatyza ubezpieczenie zdrowotne.Nie będąc przekonanym do prawidłowości i celowościzapisów ustawy, zwracam się do Pani Ministero wyjaśnienie i odpowiedź na pytania:Dlaczego istnieje konieczność dwukrotnego regulowaniaopłat przez ww. grupy społeczne?Czy przewiduje się w najbliższym czasie podjęciedyskusji nad zmianą przepisów?Łączę wyrazy szacunkuŁódź, dnia 23 marca 2011 r.Poseł John Abraham GodsonI n t e r p e l a c j a(nr 21725)do ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie dotacji finansowej dla czasopisma„Tygiel Kultury”Szanowny Panie Ministrze! Zwracam się do PanaMinistra w sprawie nieprzyznania dotacji na rok2011 łódzkiemu „Tyglowi Kultury”.„Tygiel Kultury” to czasopismo o zasięgu ogólnokrajowym,od 15 lat wydawane w Łodzi. Jest to periodykniekomercyjny, niskonakładowy i jako takijest finansowany przede wszystkim z dotacji ministrakultury i dziedzictwa narodowego oraz łódzkiego samorządu,przyznawanych w drodze corocznych konkursów.Staranie się o dotację samorządową jest możliwejedynie w momencie zapewnienia „wkładu własnego”.Bez dotacji ministerialnej czasopismo nie będziew stanie uregulować tej kwoty. Środki finansowe pochodząceod sponsorów nie są wystarczające, aby„Tygiel Kultury” mógł wnioskować o dotację samorządową.Chciałbym zauważyć, że profil „Tygla Kultury”,jego założenia programowe oraz podejmowana tematykawielokulturowa znane są w Polsce i za granicaminaszego kraju. Nazwa „Tygiel Kultury” znaczywiele dla Łodzi. Powraca do jego historycznej wielokulturowości,przywraca jej znaczenie.Dziwi więc fakt, że mimo dotąd wysoko ocenianychwartości merytorycznych i w konsekwencji corocznieotrzymywanych dotacji, „Tygiel Kultury” nieuzyskał wspomnianej akceptacji.Zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbąo zainteresowanie sprawą i odpowiedź na pytanie:

76Czy możliwa jest zmiana decyzji i przyznanie dotacjiministerialnej na działalność „Tygla Kultury” narok 2011?Łączę wyrazy szacunkuŁódź, dnia 23 marca 2011 r.Poseł John Abraham GodsonI n t e r p e l a c j a(nr 21726)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie Funduszu PracySzanowna Pani Minister! W związku z licznymipytaniami, które kierują do mnie osoby bezrobotne,uprzejmie proszę o wyjaśnienie kwestii dotyczącejuruchomienia Funduszu Pracy w 2011 r.Zgodnie z przekazem, w roku bieżącym urzędypracy w Łodzi nie podejmują żadnych działań związanychz przeznaczeniem środków pochodzących zFunduszu Pracy, o których mowa w ustawie z dnia20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjachrynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz.1001, ze zm.). Należy zauważyć, że dla osób pozostającychbez zatrudnia propozycje szkoleń, staży i innychform pomocy okazują się niezwykle istotne wpróbie ponownego odnalezienia się na rynku pracy.Jest to dla nich szansa na zdobycie nowych kwalifikacjiułatwiających ponowne zatrudnienie.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z uprzejmą prośbą o odpowiedź na pytanie:Kiedy zostanie uruchomiony Fundusz Pracy w 2011 r.?Łączę wyrazy szacunkuŁódź, dnia 23 marca 2011 r.Poseł John Abraham GodsonI n t e r p e l a c j a(nr 21727)do ministra finansóww sprawie żądań urzędów skarbowychzapłaty podatku VAT od wynagrodzeńsyndyków przyznanych przez sądyupadłościoweSzanowny Panie Ministrze! Syndycy masy upadłościowejotrzymują z urzędów skarbowych wezwaniado zapłaty podatku VAT od wynagrodzeń za kilkaostatnich lat.Jak wynika z rozporządzenia ministra sprawiedliwościz 1998 r., utrzymanego w ustawie o VAT z11 marca 2004 r., syndyk ma przyznawane zaliczkina poczet wynagrodzenia w kwocie brutto i rozliczate kwoty jak przy umowie zlecenia z potrąceniemkosztów uzyskania przychodu i zaliczki podatku dochodowegood osób fizycznych. Tego sposobu rozliczeńnie kwestionowały zarówno sądy upadłościowe/gospodarcze, jak i urzędy skarbowe.Argumentem urzędów skarbowych, które naliczająpodatek VAT od wynagrodzeń za kilka ostatnichlat, jest to, że syndyk osiąga wynagrodzenie, którestanowi jego przychód, a ten jest obrotem gospodarczym.Taka interpretacja jest niezgodna z przepisamio podatku od towarów i usług, gdyż syndyk nie występujei nigdy nie występował w charakterze podmiotugospodarczego, nie ma go też w wykazie PolskiejKlasyfikacji Wyrobów i Usług.Podatnikami podatku VAT od towarów i usług sąosoby prawne, jednostki organizacyjne niemająceosobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonującesamodzielnie działalność gospodarczą bez względuna cel lub rezultat takiej działalności.Jak mówi orzecznictwo wojewódzkich sądów administracyjnych,syndyk masy upadłościowej nie jestpodatnikiem podatku VAT w rozumieniu powyższegoprzepisu, gdyż prowadzona przez niego działalnośćgospodarcza nie ma przymiotu samodzielności. Warunkiemuzyskania statusu podatnika VAT jest prowadzeniedziałalności gospodarczej na własny rachunek,a takiej nie wykonuje syndyk, gdyż działa on narachunek upadłego.O braku samodzielności w działaniu syndykaświadczy też to, że wszelkie czynności w zakresie zarząduoraz rozporządzania mieniem upadłego syndykwykonuje pod nadzorem sądu upadłościowego i sędziego– komisarza prowadzącego postępowanie upadłościowe.Sądowy proces cywilny, którym jest postępowanieupadłościowe, wyklucza jakąkolwiek samodzielnośćorganów tego postępowania, a więc sądu,sędziego komisarza i syndyka, żaden z tych organównie może działać samodzielnie.Syndyk masy upadłościowej, podobnie jak komornik,jest funkcjonariuszem publicznym sprawującymswą funkcję publiczną w oparciu o przepisy art. 13ust. 1 dyrektywy Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawiewspólnego systemu podatku od wartości dodanej– działającym jako organ władzy publicznej.Syndyk, który posiada jako jedyne źródło dochodówwynagrodzenie z tytułu prowadzenia postępowaniaupadłościowego, nie ma możliwości korzystaniaz odliczeń VAT i w przypadku naliczenia podatkuVAT stałby się jednostronnym płatnikiem tegopodatku.Nasuwa się też wniosek, że żądanie fiskusa dozapłaty podatku VAT od syndyków jest sprzeczne zKonstytucją RP, gdyż prowadzi do ponownego opodatkowaniaprzychodu, narusza też równość obywateliwobec prawa, gdyż wiele zawodów (adwokaci,radcowie prawni, biegli sądowi), w których prowadzisię działalność gospodarczą, nie jest obciążonych podatkiemVAT.

77Dlaczego urzędy skarbowe żądają zapłaty VAT,nie zapewniając możliwości jego przerzucenia na nabywcę,co w konsekwencji powoduje, że ten ciężarponosić będą podatnicy?Jak Pan Minister zamierza uregulować sprawępodatku VAT syndyków masy upadłościowej?Czy wstrzymane zostaną postępowania administracyjneprowadzone wobec syndyków?Z poważaniemSiedlce, dnia 17 marca 2011 r.Poseł Krzysztof TchórzewskiI n t e r p e l a c j a(nr 21728)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie naliczania przez ZUS zaliczek,a nie emerytur właściwych i wynikającychz tego faktu konsekwencji dla osób, którewcześniej pobierały emerytury pomostoweSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegow Kutnie zgłaszają się osoby, które po okresiepobierania emerytury pomostowej osiągnęły wiekemerytalny i powinny zacząć pobierać emeryturęwłaściwą naliczoną zgodnie z przepisami prawa wwysokości rzeczywiście należnej. Osoby te otrzymałydecyzje z ZUS o przyznaniu emerytury, na mocy którejZUS z urzędu przyznaje zaliczkę na poczet przysługującejemerytury od dnia osiągniecia wieku emerytalnego.W opinii wielu emerytów zaliczki są znacznie zaniżonew stosunku do kwot, jakie powinny być im naliczonepo przepracowanym okresie z uwzględnieniemodpowiednich przeliczników. Zgodnie z pouczeniem,odwołanie od tej decyzji nie przysługuje. Świadczeniobiorcyczują się pokrzywdzeni przyznaniem zaliczkina poczet mającej być w przyszłości wyliczonej zgodniez prawem emerytury w pełnej wysokości. Sytuacja tatrwa od wielu miesięcy i emeryt de facto nie wie, wjakiej wysokości osiągnął emeryturę i jaki procent tejemerytury stanowi zaliczka. Istnieje też obawa, że zaliczkamoże być wyższa niż przysługująca emeryturai być może ZUS w przyszłości karze zwracać nadpłaconekwoty. Żadne interwencje emerytów w tej sprawienie przynoszą pożądanych rezultatów, gdyż pracownicyZUS twierdzą, że nie mają odpowiedniegoprogramu komputerowego do obliczania emerytury, aręcznie nie mogą tego wykonać. Na zadawane pytaniaemeryci nie otrzymują odpowiedzi odnośnie do terminunaliczenia emerytury właściwej.Pani Minister:1. Od kiedy trwa bałagan w ZUS-ie związany znaliczeniem emerytur osobom, które osiągnęły wiekemerytalny po okresie pobierania świadczenia w postaciemerytury pomostowej?2. Kiedy ruszy program komputerowy pozwalającynaliczać emerytury w wysokościach wynikającychz przepisów prawa?3. Dlaczego obywatel Rzeczypospolitej Polskiej niema prawa odwołania się od decyzji ZUS o przyznaniuzaliczki na poczet przysługującej emerytury?4. Co będzie, w przypadku gdy świadczeniobiorcanie dożyje momentu naliczenia emerytury właściwej?Czy pieniądze przepadną, czy będą dziedziczoneprzez spadkobierców?5. Czy istnieje możliwość, że zaliczka jest naliczonaw wysokości wyższej niż przysługująca emerytura?Jeżeli tak, to czy możliwe jest, że organ emerytalno-rentowyzażąda zwrotu nadpłaconych kwotwraz z odsetkami?6. Czy świadczeniobiorca otrzyma jednorazowozwrot różnicy pomiędzy wypłaconą zaliczką a emeryturąwłaściwą wraz z odsetkami? Jeżeli tak, tokiedy to nastąpi?Warszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21729)do prezesa Rady MinistrówPoseł Tadeusz Woźniakw sprawie opodatkowania wniesieniawkładów niepieniężnych do spółekniebędących osobami prawnymi w okresiedo 31 grudnia 2010 r.Szanowny Panie Premierze! Do końca 2010 r.przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznychnie regulowały kwestii podatkowych związanychz wniesieniem aportów do spółek niebędącychosobami prawnymi. Doprowadziło to do licznych sporówpomiędzy podatnikami a organami podatkowymi.Podatnicy uważali, że wniesienie aportu do spółkiniebędącej osobą prawną, w szczególności wniesienieaportem udziałów i akcji nie rodzi skutków podatkowychdla wnoszącego aport, natomiast organy podatkowezajmowały z reguły stanowisko przeciwne.W konsekwencji kwestia sporna trafiała do rozstrzygnięciaprzez sądy administracyjne. W licznychwyrokach sądy administracyjne zajęły stanowisko,że aport udziałów/akcji do spółki niebędącej osobąprawną nie rodzi skutków podatkowych dla osobyfizycznej wnoszącej aport. Mimo to organy podatkowezajmowały odmienne stanowisko.Ostatnio stanowisko o braku podstawy prawnejdo opodatkowania aportu do spółek niemających osobowościprawnej podtrzymał Naczelny Sąd Administracyjnyw składzie poszerzonym w wyroku z dnia14 marca 2011 r. (sygn. II FPS 8/10). Według posze-

78rzonego składu czynność wniesienia aportem udziałówdo spółki osobowej nie stanowi przypadku nieodpłatnegozbycia, w związku z czym u wnoszącego niekreuje powstania przychodu podatkowego na gruncieart. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy PIT.Mimo wykształconej linii orzeczniczej o brakuopodatkowania aportów do spółek osobowych organypodatkowe wciąż, także po zapadnięciu wskazanejwyżej uchwały, zajmują stanowisko negatywne dlapodatników, co powoduje niepewność co do skutkówpodatkowych działań dokonanych przez nich przed31 grudnia 2010 r. i niepotrzebne kosztowne sporypodatkowe.W tej sprawie upór organów podatkowych możnaśmiało porównać ze znanym ministrowi finansówkonfliktem wokół opodatkowania dochodów z działówspecjalnych produkcji rolnej, sromotnie dla ministrazakończonym po kilku latach sporów.W związku z powyższym uprzejmie proszę o odpowiedźna następujące pytanie: Jakie działania zamierzapodjąć minister finansów w celu zapewnieniajednolitego stosowania prawa podatkowego w zakresieopodatkowania aportów do spółek niebędącychosobami prawnymi, dokonanych do końca 2010 r.przez osoby fizyczne?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21730)do ministra finansówPoseł Romuald Ajchlerw sprawie wprowadzenia podatku VATna usługi konserwatorskieSzanowny Panie Ministrze! Problem, z którymwystępuję, dotyczy nowelizacji ustawy o podatkuVAT, na mocy której podatkiem tym zostają objęteusługi konserwatorskie. Zmiana ta niewątpliwieprzyczyni się do znacznego ograniczenia tego rodzajuprac lub nawet ich zaniechania. Jeszcze wroku ubiegłym usługi konserwatorskie były zwolnionez podatku VAT, obecnie stawka podatku wynosiaż 23%.Pierwsze symptomy tego zjawiska są już zauważalne.Dyrektorzy muzeów wskazują, iż dostają wielepropozycji od firm świadczących prace renowatorskie,które oferują wykonanie prac po konkurencyjnychcenach. Według dyrektorów takie zjawisko niemiało miejsca, gdy usługi konserwatorskie nie podlegałypodatkowi VAT. Jest to dowód na to, iż nowelizacjaustawy wymusiła zmiany na rynku.Co więcej, rozporządzenie ministerstwa odnośniedo wprowadzenia 23-procentowego podatku od remontowaniazabytkowych obiektów może mieć negatywnywpływ na działania dążące do wykorzystaniafunduszy unijnych przeznaczonych na ten cel.Problem stanowią także projekty zaplanowane wlatach ubiegłych i obecnie realizowane, gdyż zmianyw ustawie spowodują nieprzewidywany wcześniej iznaczny wzrost kosztów tych prac, bo aż o 1/4.Szanowny Panie Ministrze, proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Dlaczego resort podejmuje decyzje prowadzącedo utrudnień i ograniczeń w pracach mających nacelu ochronę dziedzictwa narodowego?2. Czy istnieją szanse na modyfikację niesprzyjającychzarządzeń?3. Jakie rozwiązania zostaną podjęte w przypadkuniewypłacalności instytucji realizujących wcześniejzaplanowane prace konserwatorskie?4. Czy istnieją jakiekolwiek okoliczności pozwalającena zwolnienie usług renowacyjnych z podatkuVAT?Z poważaniemWłocławek, dnia 18 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21731)do ministra finansóww sprawie zmian w przepisach dotyczącychodliczania podatku VAT od paliwado pojazdów z homologacją ciężarowąSzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą występuję,dotyczy skarg obywateli dotyczących przepisówustawy z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy opodatku od towarów i usług oraz ustawy o transporciedrogowym. Przedsiębiorcy skarżą się na zmianypoczynione w zasadach odliczania podatku VAT odpaliwa do samochodów z homologacją ciężarową. Problemstanowi pojęcie pojazdu ciężarowego, odmiennierozumianego w zależności od tego, czy odliczenie podatkudotyczy samego auta, czy też wykorzystywanegopaliwa. Okazuje się bowiem, że tzw. auta z kratkązaliczają się do aut ciężarowych, jeśli chodzi o odliczanieVAT od ich zakupu. Natomiast w sytuacji, gdyodliczane jest paliwo od ww. aut przestają one byćtraktowane jako ciężarowe, gdyż takie stanowią w tejsytuacji jedynie pojazdy z jednym rzędem siedzeń.W związku z opisywaną ustawą nowelizującą,przedsiębiorcy napotykają także trudności wiążącesię z wymuszeniem dodatkowych kosztów. Problemdotyczy konieczności poddawania aut wykorzystywanychw prowadzeniu działalności gospodarczej ponownymbadaniom diagnostycznym, mającym na

79celu określenie, czy pojazd już zarejestrowany jakociężarowy jest pojazdem ciężarowym.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Dlaczego resort naraża przedsiębiorców na dodatkowekoszty badań diagnostycznych pojazdów,które już zostały zarejestrowane jako ciężarowe napodstawie wcześniejszych badań?2. Dlaczego auta z kratką kwalifikują się do pojazdówz homologacją ciężarową podczas odliczaniapodatku od ich kupna, a przestają nimi być w przypadkuodliczania podatku od paliwa do nich wykorzystywanego?Z poważaniemWłocławek, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiSzanowny Panie Premierze! Sprawa, z którą występuję,dotyczy zadeklarowanego przez Pana Premieraodwołania się od raportu MiędzypaństwowegoKomitetu Lotniczego w sprawie katastrofy w Smoleńsku10 kwietnia 2010 r. Według raportu ogłoszonego12 stycznia 2011 r. całkowitą odpowiedzialnośćza katastrofę TU-154 ponosi strona polska. Tuż pomoskiewskiej konferencji prasowej, gdzie ujawnionyzostał raport, Pan Premier podjął decyzję o złożeniuodwołania w przedmiotowej sprawie do instytucjimiędzynarodowych. Niestety, jak dotąd wszelkie głosyze strony rządu w tej sprawie ucichły. Od opublikowaniaraportu i oświadczenia Pana Premiera ozamiarze przedsięwzięcia czynności odwoławczychminęły niemalże trzy miesiące, jednak nie pojawiłasię żadna informacja na temat podjęcia procedur odwoławczych.Sprawie katastrofy smoleńskiej towarzyszy wielekontrowersji. Zaliczają się do nich także wnioski formułowaneprzez MAK odnośnie do wcześniejszychkatastrof lotniczych. Międzypaństwowy KomitetLotniczy wykazuje wyraźną tendencję do orzekania,iż przyczynami katastrof jest tylko i wyłącznie czynnikludzki. Odrzucane są twierdzenia, że mogą onebyć rezultatem złego stanu technicznego statków powietrznychi portów lotniczych, błędów obsługi naziemnej,zamachów terrorystycznych czy innych.Odpowiedzialnością za katastrofy lotnicze MAKustawicznie obwinia jedynie załogi samolotów. Tegorodzaju inklinacja powinna zostać wzięta pod szczególnąuwagę przez polski rząd, tym bardziej, iż katastrofasmoleńska była wydarzeniem, do którego doszłona terenie państwa, w którym komitet zostałpowołany.Szanowny Panie Premierze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Dlaczego Pan Premier tak długo zwleka z odwołaniemsię od raportu MAK?2. Kiedy nastąpi zapowiedziane przez Pana Premieraodwołanie?3. Czy prowadzone są jakiekolwiek działania wcelu zastosowania procedur odwoławczych?4. Czy brak działań w tej sprawie oznacza pełnąakceptację tez przedstawionych w rosyjskim protokole?Z poważaniemWłocławek, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21732)do prezesa Rady Ministróww sprawie zastosowania procedurodwoławczych od raportu MAKI n t e r p e l a c j a(nr 21733)do ministra infrastrukturyw sprawie sprzedaży pakietu kontrolnegoPKP CargoSzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą występujędotyczy zbywania większościowego pakietuakcji PKP Cargo. Przedmiotowa spółka stanowi jedyneprzedsiębiorstwo kolejowe przynoszące w ostatnimczasie zyski. Plany jej sprzedaży w okresie kryzysugospodarczego wydają się być nielogiczne, gdyżgrozi to zbyciem rentownej spółki, istotnej dla rozwojugospodarczego za bezcen.Sprawie sprzedaży akcji PKP Cargo towarzyszątakże inne niejasności i sprzeczności. Jedną z nichjest pełnomocnictwo do dokonania czynności prawnych,związanych ze zbyciem akcji spółki, któregoPan Minister rzekomo udzielił PKP Cargo w listopadzie2008 r., działając w ten sposób wbrew zapisomustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacjiPKP. Co więcej, tego typu posunięcie stanowiewenement w całej dotychczasowej, rodzimej prywatyzacjioraz naturalnie budzi wątpliwości co do zgodnościprzedsięwzięcia z prawem.Kolejne problematyczne zagadnienie stanowią domniemanezmiany w dokumentach Strategii dlaTransportu Kolejowego do 2013 r. wprowadzone bezkoniecznych konsultacji społecznych. Modyfikacje temiały za zadanie „legitymizowanie” planu prywatyzacjispółki, zmieniając wartość przewidywanych dochodówz jej sprzedaży w sytuacji, gdy nie zostałyjeszcze złożone żadne oferty cenowe.Sprzeczności dotyczące funkcjonowania polskichspółek kolejowych dotyczą działań rządu z jednej stronyprowadzących do prywatyzacji PKP Cargo, a wprzyszłości najprawdopodobniej także PKP Intercity

80i innych a z drugiej do powołania nowej spółki DworzecPolski SA. Co ważne, podmiot ten planuje wprowadzeniepodatku w formie opłaty peronowej, któraniewątpliwie zniechęci Polaków do korzystania z bardziejekologicznego i bezpieczniejszego transportupublicznego. Co gorsza, pierwsze przychody płynącez opłaty peronowej zostaną pochłonięte przez kosztyzwiązane z obsługą zarządu i administracji spółki,inwestycje zaś, zostaną odsunięte na dalszy plan.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Dlaczego sprzedaż spółki planowana jest w czasiekryzysu gospodarczego wymuszającego osiągnięcieniezadowalającej ceny?2. Czy Pan Minister rzeczywiście udzielił spółcePKP Cargo SA pełnomocnictwa do dokonywaniaczynności prawnych, związanych ze sprzedażą akcjipodmiotu gospodarczego? Jak Pan Minister wytłumaczyzłamanie w ten sposób zapisów ustawy w sprawiekomercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacjiPKP z 8 września 2008 r.?3. Czy Rada Ministrów dokonała domniemanychzmian w zapisach Strategii dla Transportu Kolejowegodo 2013 r.?4. Dlaczego w obliczu prywatyzacji spółek kolejowychpowoływana jest kolejna spółka Dworzec PolskiSA?5. Czy wraz z prywatyzacją PKP Cargo nie dojdziedo zbycia elementów infrastruktury kolejowej, którenie podlegają procesowi prywatyzacji na mocy przepisówunijnych?Z poważaniemWłocławek, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21734)do prezesa Rady Ministróww sprawie budowy gazociągu Nord StreamSzanowny Panie Prezesie! Sprawa, z którą występuję,dotyczy rządowego aktu niedopilnowania podstawowychinteresów gospodarczych naszego kraju,tj. uniemożliwienia zawijania do portów w Szczeciniei Świnoujściu wielkich jednostek wodnych o zanurzeniuprzekraczającym 13,5 m, poprzez wykazywaniebiernej i niedbałej postawy podczas podejmowaniadecyzji o rozpoczęciu budowy Gazociągu Północnego.Rura gazociągowa ułożona na głębokości 17,5 m,przecinająca tor podejściowy do portu w Świnoujściu,a tym samym blokująca dostępność zespołu portowegodla największych statków spowoduje znaczny regresw rozwoju ww. portów. Doprowadzi to także dosytuacji, w której funkcje polskiego zespołu portowegozostaną przejęte przez niemiecki Rostock. Tegotypu okoliczności nie są sytuacją bez wyjścia, gdyżproblem mógłby zostać rozwiązany poprzez umieszczeniegazociągu na odcinku toru wodnego prowadzącegodo Świnoujścia w dnie Bałtyku. Jednak działaniawymagane do zaaplikowania tego stosunkowoprostego rozwiązania zdają się przewyższać umiejętnościrządu.Ponadto budowa Nord Stream postawi pod znakiemzapytania byt powstającego już terminalu ciekłegogazu ziemnego stanowiącego fundament zróżnicowaniaźródeł dostaw energii nie tylko dla Polski,ale także dla innych państw Wspólnoty Europejskiej.Kwestii budowy gazociągu Nord Stream towarzyszytakże inna kontrowersja, a mianowicie pominięcieterytorium Polski, co oznacza poważne osłabienie pozycjinaszego kraju na arenie międzynarodowej i dajeRosji jeszcze większe możliwości manipulowania dostawamigazu do naszego kraju. Gazociąg Nord Streampozwoli na redukowanie, a nawet całkowite powstrzymywaniedostaw surowca do Polski bez limitowaniailości gazu dostarczanego do innych krajów.Pominięcie Polski w przypadku budowy gazociągunasuwa tym większe podejrzenia o polityczneprzyczyny tej decyzji, rozpatrując fakt, iż umiejscowieniegazociągu na dnie morza jest przedsięwzięciemniebezpiecznym, biorąc pod uwagę aspekt ekologiczny,oraz nieekonomicznym, gdyż poprowadzeniego drogą lądową wymagałoby znacznie mniejszychnakładów pieniężnych.Szanowny Panie Prezesie! Proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Z jakiego powodu nie zostały podjęte działaniazmierzające ku powstrzymaniu niekorzystnych dlapolskiej gospodarki decyzji?2. Dlaczego nie dołożono żadnych starań, aby naistotnym dla Polski odcinku Gazociąg Północny zostałumieszczony w dnie morskim?3. Dlaczego polityka gabinetu nacechowana jestnieustannymi ustępstwami, zaniedbaniami i brakiemasertywności skutkującymi przedkładanieminteresów Niemiec i Rosji nad interesy Polski?4. Dlaczego Polska jako jedyne państwo rejonuMorza Bałtyckiego nie była zainteresowana organizacjąwysłuchania politycznego z udziałem reprezentantówkonsorcjum zajmującego się budową gazociąguNord Stream?5. Jakim prawem władze konsorcjum zasugerowałyPolsce zmianę przebiegu jej własnego toru wodnegow celu wyeliminowania problemu bariery ograniczającejdostępność zespołu portowego Szczecin – Świnoujściedla statków o zanurzeniu powyżej 13,5 m?6. Z jakiego powodu nie zostały podjęte jakiekolwiekkroki w celu uzyskania odszkodowań dla rybaków,którzy stracą możliwość poławiania ryb w rejoniegazociągu?7. Jakim prawem Polska będąca członkiem UniiEuropejskiej nie jest traktowana na równi z innymipaństwami należącymi do wspólnoty?8. Jakim prawem Polsce odmawiane jest prawo doswobodnego transferu towarów i wolnej konkurencji,

81które tak często podkreślane jest w sloganach mówiącycho demokratycznej polityce UE?Z poważaniemWłocławek, dnia 16 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21735)do ministra infrastrukturyw sprawie przesunięcia środków unijnychz kolei na inwestycje drogoweSzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą sięzwracam, obejmuje zagadnienie zachwiania strukturywydatkowania unijnych środków na finansowanie polskiejinfrastruktury transportowej. Wbrew zaleceniomUnii Europejskiej rząd postanowił zredukowaćfundusze przeznaczone na transport kolejowy o blisko5 mld zł na rzecz budowy dróg. W ten sposób znacznieodstąpił od zalecanego przez UE modelu zakładającego,iż infrastruktura drogowa powinna pochłaniać conajwyżej 60% wydatków, podczas gdy kolei należy się40% tego udziału. Nie zostały poczynione także żadnekroki zmierzające w kierunku ustalenia strategii spójnościz dyrekcją transportową komisji.Podjęcie tego rodzaju decyzji stanowi bardzo nieekonomiczneposunięcie. Przede wszystkim prowadziono do nieuchronnej zapaści infrastruktury kolejowej.Ponadto zwiększenie wydatków na drogi przyczyni siędo ich intensywniejszego użytkowania przez ciężkitranzyt, a co za tym idzie do wzmożonej dewastacji, conastępnie wymusi zwiększenie kosztów ich napraw.Decyzja o transferze funduszy z kolei na systemdróg jest szczególnie niezrozumiała, biorąc pod uwagęfakt, iż przez lata infrastruktura kolejowa borykałasię z niedoborem środków na modernizację, teraz,kiedy jest to możliwe, fundusze tę są przeznaczanena inny cel.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Czym podyktowane było podejmowanie niekorzystnejdla kolei decyzji w tak trudnym dla transportukolejowego okresie?2. Dlaczego tak istotna decyzja nie została podjętana posiedzeniu rządu, a na konferencji prasowej?3. Dlaczego nie istnieją w tej sprawie żadne dokumenty?4. Czy rzeczywiście uda się w ten sposób znaczniepoprawić kondycję polskiej infrastruktury drogowej?Z poważaniemPoseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21736)do ministra spraw zagranicznychw sprawie dyskryminacji polskiej mniejszościna LitwieSzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą występuję,dotyczy dyskryminacji Polaków zamieszkującychterytorium Republiki Litewskiej. Brak tolerancjidla naszych rodaków przejawia się tam naróżnorakie sposoby, z których najistotniejszymi są:usuwanie polskich klas i szkół lub nauczanie w nichwiększości przedmiotów w języku litewskim, zmniejszanieich dofinansowania, dyskryminacja podczaszwrotów ziemi, zakaz publicznego posługiwania sięjęzykiem polskim jako językiem pomocniczym, a takżepolskimi imionami i nazwiskami, oraz usuwanietablic z polskojęzycznymi nazwami ulic i miejscowościna terenach, gdzie Polacy stanowią większość.Dyskryminacja polskiej mniejszości stanowi rażącyprzykład pogwałcenia zarówno zasad demokracji,praw człowieka, jak i dyrektywy Unii Europejskiejz dnia 29 czerwca 2009 r. mówiącej o równymtraktowaniu osób bez względu na ich pochodzenierasowe lub etniczne.Nieustępliwe stanowisko Litwy w przedmiotowejsprawie wydaje się być szczególnie nie na miejscu,biorąc pod uwagę, iż zarówno Litwa, jak i Polskaprzynależą do Unii Europejskiej.Powagi sprawie nadaje także fakt, iż brak poszanowaniadla praw Polaków zamieszkujących RepublikęLitewską jest problemem bardzo uciążliwym zewzględu na okoliczność, iż jest on zjawiskiem długotrwałym,mimo to wciąż brakuje perspektyw na jegorozwiązanie.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedzina następujące pytania:1. Jakie działania podejmowane są przez ministerstwow celu wyeliminowania dyskryminacji Polakówmieszkających na Litwie?2. Jeden z najgłośniejszych problemów, tj. kwestiausuwania tablic z polskimi nazwami, pojawił się jużstosunkowo dawno, a jednak nadal nie został rozwiązany.Jak długo polska mniejszość będzie musiałajeszcze czekać na efektywne działania resortu wobronie jej praw?Z poważaniemWłocławek, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiWłocławek, dnia 14 marca 2011 r.

82I n t e r p e l a c j a(nr 21737)do ministra finansóww sprawie drastycznego wzrostu cenna rynku paliwSzanowny Panie Ministrze! Podwyżki cen paliw należąobecnie do jednych z najbardziej palących problemówpolskiego społeczeństwa. Wartość paliw waha siębezustannie, wykazując wyraźną tendencję zwyżkową,a perspektyw na stabilizację sytuacji próżno szukać.Wzrost cen paliw odczuwają wszyscy, bez względu nato, czy są posiadaczami aut, czy też nie, gdyż zjawiskoto wywołuje falę podwyżek innych produktów i usług,jako że w ten sposób przedsiębiorcy rekompensują sobiezwiększone koszty transportu. Według danych GUSceny towarów i usług wzrosły o 3,8% w porównaniu zpoczątkiem roku poprzedniego. Natomiast wysokośćwynagrodzenia nie uległa poprawie, co najdotkliwiejodczuwają osoby gorzej i średnio sytuowane.Za czasów rządów Prawa i Sprawiedliwości niemilkły głosy w sprawie podwyżek cen paliw, którychwątkiem przewodnim było ustawiczne nękanie społeczeństwawizją ceny za litr benzyny wynoszącą 5zł. Prym w tej aktywności wiodło wielu politykówobecnej koalicji rządzącej. W latach 2005–2007 cenyzdecydowanie nie dorównywały obecnym, które przekroczyłyjuż psychologiczną barierę 5 zł za litr i dalejrosną. Niemniej jednak członkowie koalicji PO–PSLprzestali postrzegać wysokie ceny na rynku paliwjako skandaliczne.Na cenę paliw składają się jego wartość w rafinerii,akcyza, VAT, opłata paliwowa oraz marża stacji benzynowej.Wraz z początkiem bieżącego roku zwiększonezostały podatek VAT oraz opłata paliwowa, coszczególnie przyczyniło się do wzrostu kosztów tankowaniapojazdów, a co za tym idzie – pozostałych produktów.Istotnym czynnikiem zwiększającym cenępaliw są także ogromne marże stacji benzynowych.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy planowane są działania mające na celu ustabilizowaniejuż i tak wysokich cen na rynku paliw?2. Czy zdaniem Pana Ministra nie byłoby rozsądnezmniejszenie marży na paliwa?3. Czy przewidywane są rokowania z lideramifirm paliwowych w celu zredukowania marży?4. Czy działanie na szkodę obywateli jest jedynymsposobem gabinetu Donalda Tuska na załataniedziury budżetowej?5. Skoro sięganie do portfeli podatników jest rozwiązaniemproblemu deficytu budżetowego, to dlaczegojest on pięciokrotnie wyższy niż za kadencjipoprzedniego rządu?Z poważaniemWłocławek, dnia 18 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21738)do ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie legitymacji studenckichSzanowna Pani Minister! Zgodnie z rozporządzeniemw sprawie dokumentacji przebiegu studiów prawodo posiadania legitymacji studenckiej mają studencido dnia ukończenia studiów. Zatem w normalnymprzypadku student zwraca uczelni legitymacjęw dniu obrony.Dla każdego studenta jednym z najważniejszychprzywilejów związanych z posiadaniem legitymacjistudenckiej jest możliwość uzyskania ulg w przejazdachtransportu publicznego. W Polsce pewnym standardemjest studiowanie na drugim stopniu studiów,nie poprzestając jedynie na licencjacie. Studenci traktująstudia magisterskie właściwie jako kolejne dwalata studiów. Jednak na okres przypadający pomiędzytymi etapami studiów tracą status studenta, a coza tym idzie – legitymację studencką.Z kolei osoby kończące studia, najczęściej ma tomiejsce w czerwcu, właśnie w tym czasie zwracająlegitymacje. Dla absolwentów zaczyna się wtedy gorączkoweposzukiwanie pracy. W polskich warunkach,jak wiemy, ten proces trwa często jakiś czas,pomijając częste przypadki długotrwałego bezrobociaabsolwentów. Dużym udogodnieniem byłaby możliwośćzatrzymania legitymacji do czasu utraty jejważności, a więc do końca października. Byłaby toswoista pomoc o charakterze materialnym dla absolwentów,chociażby w celach poszukiwania pracy.Warto jeszcze nadmienić, że nie wszystkie jednostkiuczelni trzymają się sztywno zasad wynikającychz rozporządzenia i nie wymagają od studentówoddania w dniu obrony legitymacji studenckich. Powodujeto pewnego rodzaju dyskryminację studentówze względu na to, jaką uczelnię kończyli.Szanowna Pani Minister, proszę o odpowiedzi nanastępujące pytania:1. Jak ocenia Pani możliwość zachowania przezstudentów legitymacji do czasu utraty ich ważności,ewentualnie możliwość wprowadzenia innych rozwiązań,np. wydania innego dokumentu, aby absolwencimogli korzystać z ulg zasadniczo do końca października?2. Czy ministerstwo rozważa lub rozważało wprowadzenierozwiązań skutkujących możliwościami jakpowyżej?3. Czy są znane ministerstwu przypadki niewypełnianiaprzez niektóre uczelnie lub ich jednostkipostanowień wymienionego rozporządzenia? Jak oceniasię taką praktykę?Z poważaniemWłocławek, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Łukasz Zbonikowski

83I n t e r p e l a c j a(nr 21739)do ministra środowiskaw sprawie warunków lokalizacji elektrowniwiatrowychSzanowny Panie Ministrze! W ostatnim czasie wnaszym kraju powstaje coraz więcej elektrowni wiatrowych.Okazuje się, że przepisy dotyczące warunkówlokalizacji tych obiektów są niezbyt precyzyjne,na wielu płaszczyznach prawo wykazuje luki. W efekciedochodzi do patologicznych sytuacji. W zależnościod konkretnego przypadku, negatywne skutki dotycząsamych mieszkańców, a czasami inwestorów, którzypomimo dobrych chęci i wydatkowania określonychkwot muszą wycofać się z przedsięwzięcia.Najwięcej wątpliwości budzą przepisy dotycząceodległości elektrowni wiatrowych od zabudowańmieszkalnych. W obiegu prawnym funkcjonują tylkote dotyczące norm hałasowych, co w praktyce wiążesię z odległością przynajmniej 350 m. Jednak mieszkańcytakich domostw (oddalonych właśnie o 350 m)i tak odczuwają dyskomfort związany z hałasem. Ponadto,co ich zdaniem jest najgorsze, wiatraki o określonychporach dnia wpływają na powstawanie bardzodokuczliwego efektu cienia. Opisywany przypadekzostał opisany w lokalnej prasie, a dotyczy elektrowniwiatrowej w Brąchnówku (powiat toruński,gmina Chełmża).Wiele do powiedzenia w sprawach lokalizacji elektrowniwiatrowych mają lokalne samorządy, którepoprzez prawo miejscowe mogą kształtować przepisyokreślające kryteria lokalizacji wiatraków. Okazujesię, że wielu właścicieli gruntów chciałoby na swoimterenie elektrownię wiatrową, bo wiąże się to z bardzodobrym zarobkiem. Ze względu na określone odległościnie wszyscy mają zdolność do posadowieniana swoim terenie takiego obiektu. Znane są przypadki,w których rady gmin zwiększały minimalne odległościod zabudowań (argumentowano to dobremmieszkańców), aby określeni właściciele gruntów zostaliwyłączeni z możliwości inwestycji na ich terenie.Powody tego mają często najbardziej przyziemny charakter,związany z sąsiedzką rywalizacją – okazujesię, że jedynym domostwem znajdującym się w otoczeniupotencjalnego wiatraka jest obiekt samegowłaściciela gruntu.Warto zauważyć, że przepisy regulujące daną materięsą często wprowadzane w ostatniej chwili, wczasie, kiedy inwestorzy zainwestowali spore kwotypieniędzy.Proszę Pana Ministra o odpowiedzi na następującepytania:1. Czy zdaniem ministerstwa obecne regulacje sąwystarczające? Czy nie należałoby wprowadzić przepisówwprowadzających inne kryteria niż tylko związanez dopuszczalnym hałasem?2. Czy w praktyce owe 350 m jest wystarczające?3. Czy jest możliwe wprowadzenie jednolitegokryterium na terenie całego kraju?4. Czy ministerstwu są znane różne patologiczneprzypadki z całego kraju? Jaka jest skala takich zjawisk?Czy są jakieś instrumenty prawne zapobiegającepodobnym przypadkom?Z poważaniemWłocławek, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21740)do ministra skarbu państwaw sprawie sytuacji w PLL LOTSzanowny Panie Ministrze! Media donoszą, że wciągu pięciu lat Polskie Linie Lotnicze LOT miały aż11 prezesów pochodzących faktycznie z politycznegonadania. W ostatnich latach tylko w jednym rokuPLL LOT wykazały zysk. Dziś, choć mogłyby korzystaćz dobrego geograficznego położenia kraju, z doskonalewykwalifikowanych pracowników, którzyśrednio kosztują dwa i pół razy mniej niż pracownicyw zachodnich liniach, to spółka znajduje się na krawędzibankructwa, a jej majątek trwały jest wyprzedawany.Były prezes LOT, który na czele firmy stanąłw 2009 r., zarówno nie miał doświadczeń stricte menedżerskich,jak i nie legitymował się nawet wyższymwykształceniem. Obecny prezes – wybrany nato stanowisko w październiku ubiegłego roku – równieżprzyszedł do LOT jako osoba nieznająca rynkuprzewozów lotniczych. Kolejni prezesi LOT mieli teżpomysły, aby zamiast korzystać ze sztabu zatrudnionychpracowników, wynajmować szereg firm doradczychi konsultingowych. Wynajmowanie przez zarządfirm i osób z zewnątrz do rozmowy z pracownikamijest dla sytuacji w LOT bardzo znamienne.Piloci LOT są tańsi o blisko 30% niż na zachodzieEuropy, stewardesy prawie trzykrotnie, a mechanicyczterokrotnie. Szacuje się, że ogółem koszty pracowniczesą dwa i pół razy mniejsze niż w liniach zachodnich.Decyzje prezesów z politycznego nadania, niemającychwiedzy o rynku lotniczym, czy też transferowaniepieniędzy do firm doradczych zrobiły jednakswoje. Tragiczne w skutkach dla spółki okazało sięm.in. podpisanie w 2008 r., za prezesury nieżyjącegojuż D. N., kontraktów paliwowych. Obowiązującyprzez dwa lata kontrakt obligował LOT do płaceniaza paliwo nawet dwa razy więcej, niż płacili jego konkurenci.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:Dlaczego LOT jest na granicy bankructwa, skoro odkilkunastu lat miał wyższe ceny biletów niż w zachodnichliniach lotniczych, a przy tym wyższe za-

84pełnienie miejsc w samolotach przy jednocześnieniższych kosztach pracy?Toruń, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21741)Poseł Anna Sobeckado ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie wystawiania świadectwprzez lekarzy weterynarii na tereniepow. Sokołów Podlaski oraz ŁosiceSzanowny Panie Ministrze! Od kilku miesięcytrwa proceder bardzo restrykcyjnych działań wobecrolników, producentów trzody chlewnej, powiatowejinspekcji weterynaryjnej na terenie powiatów SokołówPodlaski oraz Łosice.Urzędowi lekarze weterynarii wydelegowaniprzez powiatowego lekarza weterynarii, pomimo wydanegoprzez RM rozporządzenia z dn. 30 grudnia2010 r. (które znosi obowiązek zaopatrywania wświadectwo zdrowia przesyłek świń przewożonychbezpośrednio do rzeźni), nadal na skupach zwierzątprowadzonych przez zakłady mięsne wypisują świadectwai pobierają od rolników znaczące opłaty. Pozapłaceniu przez producenta rolnego opłaty w jegoobecności lekarze niszczą ten dokument, gdyż nie jeston przydatny (prawo nie przewiduje, aby zakład kupującywymagał takiego świadectwa). Kiedy rolnicyprotestują, lekarz weterynarii nasyła policję, twierdząc,że działa zgodnie z wytycznymi MRiRW orazkrajowego lekarza weterynarii.W taki to sposób służby, które moim zdaniem powinnywspierać producentów rolnych, utrudniają impracę poprzez ograniczenie możliwości sprzedażytrzody chlewnej. Powiatowym lekarzom weterynariiudało się w powiecie sokołowskim i łosickim na skutekzastraszenia rolników rozpędzić i skasować kilkaskupów. Sfrustrowani i zdesperowani rolnicy transportujątrzodę chlewną kilkanaście, a nawet kilkadziesiątkilometrów do skupu w sąsiednim powieciesiedleckim (gm. Paprotnia), gdzie lekarze weterynariidziałają zgodnie z prawem. Sytuacja wystawianiaświadectw, pobierania opłat od rolnika, a późniejniszczenia dokumentu przez lekarzy weterynariirównież wystąpiła w powiecie siedleckim na tereniegm. Przesmyki, którą zgłosił wójt gminy.W związku z powyższym proszę o odpowiedź nanastępujące pytanie: Co ministerstwo uczyni, abycałkowicie zlikwidować nurtujący problem wystawianiaświadectw wraz z pobieraniem opłat na skupachprzez lekarzy weterynarii?Z poważaniemSiedlce, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Krzysztof BorkowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21742)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie abolicji dla cudzoziemcówod wielu lat przebywających w PolscenielegalnieSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Rzecznik praw obywatelskich wystąpił do ministraspraw wewnętrznych i administracji w sprawieabolicji dla cudzoziemców od wielu lat przebywającychw Polsce nielegalnie. Do biura rzecznika regularniewpływają skargi od cudzoziemców, którzy powielu latach nielegalnego zamieszkiwania w Polscezostali zatrzymani przez Straż Graniczną w celu wydalenialub zdecydowali się podjąć bezskuteczną, jaksię okazało, próbę uzyskania prawa pobytu w naszymkraju. Sytuacja życiowa tych osób zwykle jest dramatyczna.Żyją one w ciągłej obawie przez wydaleniem,a nielegalny pobyt sytuuje je w szarej strefie i narażana marginalizację w życiu społecznym, ekonomicznymi kulturalnym. Pomimo tych niekorzystnychzjawisk cudzoziemcy ci koncentrują często swoje życierodzinne i prywatne w Polsce i z Polską wiążąswoją przyszłość. Integrują się ze społecznością, wktórej żyją, tworząc trwałe więzi o charakterze osobistym,społecznym i gospodarczym. Deklarują takżechęć życia w zgodzie z polskim prawem i realizowanianakładanych przez to prawo obowiązków.W ocenie rzecznika przedstawiony wyżej problemwymaga rozwiązania kompleksowego, jakim jestwprowadzenie kolejnej abolicji dla cudzoziemcówprzebywających w Polsce nielegalnie. Zapewnieniemożliwości legalizacji pobytu osobom, które od wielujuż lat zamieszkują na terytorium Polski bez wymaganychprawem zezwoleń, pozwoli im na opuszczenieszarej strefy i umożliwi pełny i aktywny udział wżyciu społecznym, a także, w dalszej kolejności, podjęcierealnej konkurencji na rynku pracy.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa w tej sprawie?2. Czy w ministerstwie prowadzone są obecnieprace nad ustanowieniem abolicji dla cudzoziemcówzamieszkujących na terytorium Polski nielegalnie?3. Jakie działania zostały podjęte przez ministerstwopo interwencji RPO?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Kazimierz Moskal

85I n t e r p e l a c j a(nr 21743)do ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie pozostających w sprzecznościprzepisów ustaw: o izbach rolniczych,o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskichz udziałem środków Europejskiego FunduszuRolnego na rzecz Rozwoju ObszarówWiejskich oraz o podatku od towarów i usługSzanowny Panie Ministrze! Wolą ustawodawcywyrażoną w art. 5 ust. 1 pkt 11 i art. 36 ust. 1 pkt 2ustawy o rozwoju obszarów wiejskich było, ażeby beneficjentw celu uzyskania pomocy w ramach działaniapn.: Korzystanie z usług doradczych przez rolnikówi posiadaczy lasów, skorzystał z usług świadczonychprzez izby rolnicze. Podkreślenia wymaga, iżświadczone na rzecz potencjalnych beneficjentówusługi doradcze, o których mowa w rzeczonej ustawie,mają mieć charakter odpłatny.W związku z powyższym powstała wątpliwość,czy tego typu odpłatna działalność izb rolniczych niebędzie naruszała przepisu z art. 7 ust. 1 ustawy oizbach w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Przytoczonyprzepis z ustawy o izbach jednoznacznie wykluczaprowadzenie działalności gospodarczej przezizby rolnicze, natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawyo VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelkądziałalność producentów, handlowców lub usługodawców,w tym podmiotów pozyskujących zasobynaturalne oraz rolników, a także działalność osóbwykonujących wolne zawody, również wówczas, gdyczynność została wykonana jednorazowo w okolicznościachwskazujących na zamiar wykonywaniaczynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarczaobejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniutowarów lub wartości niematerialnychi prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.W konsekwencji Wielkopolska Izba Rolniczawystąpiła do ministra finansów o udzielenie interpretacjiindywidualnej. Z interpretacji nr ILPP1/443--962/10-7/AI, wydanej przez dyrektora Izby Skarbowejw Poznaniu w imieniu ministra finansów, jednoznaczniewynika, że rozpoczęcie świadczenia odpłatnychusług doradczych, o których mowa w ustawie orozwoju obszarów wiejskich, będzie rozumiane nagruncie ustawy o VAT jako prowadzenie działalnościgospodarczej. W praktyce usługi te podlegały będąopodatkowaniu na zasadach ogólnych z zastosowaniem23-procentowej stawki podatku, lecz do momentuprzekroczenia określonego limitu przysługiwałobędzie zwolnienie podmiotowe.Nadmienić należy, że podnoszony problem był jużprzedmiotem wystosowanej przeze mnie interpelacjiposelskiej skierowanej do prezesa Rady Ministróworaz ministra finansów, który w swojej odpowiedzipotwierdził prawidłowość udzielonej interpretacji podatkowejoraz zawartych w niej konkluzji. W świetlebrzmienia interpretacji organu podatkowego prawidłowąkonstatacją jest uznanie, że ustawa o izbachrolniczych w zakresie art. 5 ust. 1 pkt 6, art. 7 ust. 1pkt 1, art. 12 ust. 1 pkt 15 oraz ustawa o rozwojuobszarów wiejskich w zakresie art. 36 ust. 1 pkt 2pozostaje w oczywistej sprzeczności z art. 15 ust. 2ustawy o VAT.Zwracam się do Pana Ministra w sprawie pozostającychw sprzeczności przepisów następującychustaw:1) ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych(Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927, ze zm.,dalej zwanej ustawą o izbach);2) ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniurozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków EuropejskiegoFunduszu Rolnego na rzecz Rozwoju ObszarówWiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427, ze zm.,dalej zwanej ustawą o rozwoju obszarów wiejskich)oraz wydanych do niej aktów wykonawczych;3) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku odtowarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm., dalejzwanej ustawą o VAT).W tym stanie rzeczy zwracam się do Pana Ministrao wyjaśnienie: W jaki sposób samorządy rolniczemają realizować wolę ustawodawcy wyrażoną w ustawieo rozwoju obszarów wiejskich, w szczególności wjakim trybie izby rolnicze mają świadczyć odpłatneusługi doradcze na rzecz rolników, o czym mowa wart. 5 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 36 ust. 1 pkt 2ww. ustawy, nie narażając się na zarzut łamaniaprzepisu z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o izbach rolniczychwobec treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?Z szacunkiemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21744)Poseł Piotr Walkowskido ministra edukacji narodowejw sprawie zasłonięcia krzyża w ZespoleSzkół Katolickich we WłocławkuW związku z wydarzeniami we Włocławku, którebyły Pani udziałem, wyrażam zdecydowany sprzeciwwobec zachowania mającego na celu eliminację krzyżakatolickiego z tła podczas Pani wystąpienia w ZespoleSzkół Katolickich. Jak sama nazwa wskazuje,jest to szkoła katolicka, a więc niepubliczna placówkaprowadzona przez Kościół katolicki jako pozapaństwowąi suwerenną instytucję. Dalece niezrozumiałejest zachowanie Pani i Pani współpracowników,którzy zmusili dyrekcję szkoły do zasłonięcia miejsca,gdzie na banerze widnieje krzyż i to krzyż upamiętniającymorderstwo na bł. ks. Jerzym Popiełuszce.

86Niedopuszczalne jest, by w katolickiej Polsce, a naweti w żadnym innym państwie minister zmuszał gospodarzydo usuwania lub zasłaniania ich symboli religijnych.Nawet jeśli jest Pani ateistką lub innego wyznania,to nie miała Pani prawa do wymuszania decyzjio zasłonięciu krzyża w szkole, która jest już wnazwie szkołą katolicką.W związku z powyższym proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Czy wydała Pani polecenie zasłonięcia krzyżaw Zespole Szkół Katolickich we Włocławku?2. Jaki jest Pani stosunek do tego wydarzenia?3. Czy w każdej placówce oświatowej, którą Paniodwiedza, dochodzi do zasłaniania symboli religijnych?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21745)Poseł Stanisław Ożógdo ministra spraw zagranicznychw sprawie nieudzielenia odpowiedzi napytania zadane w dniu 16 marca 2011 r.w Sejmie podczas debaty nad informacjąministra spraw zagranicznych o założeniachpolskiej polityki zagranicznej w 2011 r.W dniu 16 marca 2011 r. odbyło się w Sejmie wysłuchanieinformacji ministra spraw zagranicznycho założeniach polskiej polityki zagranicznej w 2011r. Po przedstawieniu informacji przez Pana Ministramiała miejsce debata, podczas której między innymija zadałem Panu Ministrowi konkretne pytanie, naktóre nie otrzymałem odpowiedzi. Jakim kluczemkierował się Pan Minister przy odpowiadaniu na pytania?Dlaczego nie odpowiedział na moje? Powtarzamje zatem w niniejszej interpelacji.Usłyszeliśmy w wypowiedzi Pana Ministra i w wypowiedziachkoleżanek i kolegów posłów z Platformywzniosłe słowa o Partnerstwie Wschodnim, o dobrosąsiedzkichstosunkach ze Wschodem, natomiastprzejdźmy do konkretów. Na etapie konsultacji społecznychpraktycznie wydłużonych o kolejny miesiąci dwa tygodnie jest bardzo ważny dokument „Koncepcjaprzestrzennego zagospodarowania kraju”. Dokumentzaiste o znaczeniu strategicznym, gdyż będziepodstawą do negocjowania trzech perspektyw finansowychUnii Europejskiej. Dokument ten przedstawiapowiązania ze Wschodem jako pomocnicze i uzupełniające.Sprawa akcesji Ukrainy z Unią Europejskąjest pominięta, ten dokument milczy w tej sprawie. Niema mowy o rozbudowie przejść granicznych na wschodzie,nie ma mowy o wykorzystaniu LHS.Następna sprawa. Wspólna polityka rolna czy politykaenergetyczna jest chyba fikcją. Cena gazu rosyjskiegojest różna, w Niemczech, we Francji jest o30% niższa. Ulga zlikwidowana w ramach akcyzy nabiokomponenty – rząd przyznaje się, że chodzi ooszczędność w budżecie państwa rzędu 1,5 mld zł –chyba otwiera polski rynek niemieckiemu producentowi.Czy toczą się prace, jakie jest zaangażowanieresortu spraw zagranicznych w tej sprawie?I ostatnia kwestia. W odpowiedzi na interpelacjęz 9 kwietnia 2008 r. w sprawie powstałego centrumWidoczny Znak napisał Pan, że polski rząd nie bierzeudziału w tym przedsięwzięciu i będzie, cytuję: bacznieprzypatrywał się jego realizacji. Mam pytanie: Coz tego wynikło i czy Pan, Panie Ministrze, nadal sięprzypatruje, co będzie się działo po przyjęciu przezparlament niemiecki uchwały w sprawie dnia wypędzonych?Jaka była, czy jaka będzie reakcja?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21746)do ministra zdrowiaPoseł Stanisław Ożógw sprawie toczących się prac nad projektemustawy o refundacji leków, środkówspożywczych specjalnego przeznaczeniażywieniowego oraz wyrobów medycznychSzanowna Pani Minister! Zwracam się do Pani zinterpelacją w sprawie toczących się w chwili obecnejprac nad projektem ustawy o refundacji leków, środkówspożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowegooraz wyrobów medycznych.Otóż nie ulega wątpliwości, iż fenyloketonuria jestniezwykle rzadką i ciężką chorobą genetyczną, uwarunkowanąniedoborem enzymu uniemożliwiającegoprzemianę fenyloalaniny w tyrozynę. Nieleczona prowadzićmoże nie tylko do upośledzenia umysłowego,ale również nieodwracalnych zmian w mózgu. W Polscejest zarejestrowanych kilkadziesiąt takich przypadków.Nie trzeba podkreślać, iż tak ciężka chorobadotyka nie tylko pacjentów, ale również ich najbliższąrodzinę czy osoby, które się nimi opiekują. I to właśniena ich liczne prośby zwracam się do Pani Ministerz interpelacją.Największe wątpliwości w przedmiotowym projekcieustawy, jak wskazali zainteresowani, budziart. 15 ust. 1 dotyczący stworzenia wspólnych grupśrodków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego,w ramach których zostaną wyznaczonelimity refundacyjne. Ust. 5 pkt 1 ww. artykułu definiujepodstawę limitu refundacyjnego na poziomie

87najniższego kosztu trzydziestodniowego stosowania,według cen hurtowych.W ocenie zainteresowanych zapis ten w praktycespowoduje głównie refundację preparatów starszejgeneracji, a więc takich, które nie są tak skutecznejak ich nowsze odpowiedniki. Ponadto zapisy te zamknądrogę dostępu do nowszych i bardziej skutecznychpreparatów, których koszty zakupu niestety sądużo droższe. Warte podkreślenia w tym miejscu jestrównież to, iż wielu osób nie będzie stać na kontynuacjęleczenia preparatami nowszej generacji bez ichrefundacji, w wyniku czego będą zmuszone przejśćna starsze preparaty, co bez wątpienia odbije się naich stanie zdrowia. Pamiętać należy również o tym,że brak refundacji skutecznych preparatów jest równypogłębieniu się niepełnosprawności intelektualnejpacjentów. Warte zaznaczenia jest również to, że powrótdo najstarszych preparatów głównie u małychpacjentów, którzy są szczególnie wyczuleni na ichsmak, spowoduje ich szybką reakcję (np. w postaciwymiotów czy ich całkowitej nietolerancji). Należywziąć pod uwagę także to, że pacjenci posiadającyszeroki asortyment preparatów dla swoich potrzebsą w stanie dobrać ten najskuteczniejszy.Dodatkowo z punktu widzenia chorych wprowadzenielimitów refundacyjnych spowoduje całkowitylub częściowy zanik ich leczenia, gdyż miesięcznykoszt zakupu specjalnych produktów to kwota rzędu1500 zł. Warte zaznaczenia jest także to, że Polskajest jedynym krajem w Europie, który nie refundujeżywności chorym z fenyloketonurią.W związku z powyższym zwracam się z zapytaniem:1. Czy wprowadzenie proponowanych limitów refundacyjnychw ocenie Pani Minister jest rozsądnymrozwiązaniem?2. Jaki jest sens ograniczenia chorym dostępu dopreparatów nowszej generacji?3. Czy proponowane w przedmiotowym projekcieustawy zapisy naprawdę służą dobru pacjentów?Z poważaniemOława, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21747)Poseł Roman Kaczordo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie wsparcia państwa w zakresiepodtrzymywania i rozwoju muzykicerkiewnej w PolsceDo zadań mecenatu państwa w dziedzinie kulturypowinno należeć m.in. wspieranie działań mającychna celu podtrzymywanie i rozwój kultury mniejszościnarodowych i religijnych w Polsce. Jednym zunikalnych jej przejawów jest muzyka cerkiewna. Odtrzydziestu lat rokrocznie organizowany jest w województwiepodlaskim międzynarodowy festiwal tejmuzyki, podczas którego prezentuje swój dorobek artystycznykilkadziesiąt chórów z wielu krajów i kontynentów.Festiwal ten może się odbywać dzięki dofinansowaniuudzielanemu z budżetu państwa przezministra kultury.W 2011 r. resort kultury i dziedzictwa narodowegoprzyznał na organizację XXX jubileuszowej edycjiMiędzynarodowego Festiwalu Muzyki CerkiewnejHajnówka 2011 dofinansowanie w kwocie 118 tys. zł,co stanowi jedynie połowę wielkości dotacji ubiegłorocznej.Tak niskie dofinansowanie nie tylko nie pozwalana właściwą organizację jubileuszowej edycjifestiwalu (utrudnia ją również m. in. znaczny wzrostcen towarów i usług), ale może spowodować zagrożeniedla ciągłości prezentacji osiągnięć w dziedziniemuzyki cerkiewnej i w konsekwencji przyczynić siędo jej marginalizacji.Jak poinformowali organizatorzy, chęć uczestnictwaw tegorocznym festiwalu zgłosiło ponad 70 chórów,spośród których wybrano około 30 zespołów zPolski oraz 16 innych krajów Europy, Azji i Afryki.Potwierdziły one już swój udział w tegorocznej jubileuszowejedycji festiwalu. Brak środków finansowychmógłby oznaczać anulowanie zaproszenia dlaczęści spośród zakwalifikowanych chórów. Do takiejsytuacji nie wolno dopuścić.Międzynarodowy festiwal muzyki cerkiewnej wBiałymstoku ma długą tradycję, cieszy się niesłabnącapopularnością, a o jego znaczeniu i randze świadczyfakt, że dotychczas wzięło w nim udział około 650chórów z 35 krajów Europy, Ameryki Północnej, Azjii Afryki, w tym większość znaczących chórów z Polski.Dorobek ten zasługuje na dalsze wsparcie zestrony państwa.Siła i atrakcyjność kultury Rzeczypospolitej wynikałam.in. z jej różnorodności. Państwo polskiemimo kryzysu gospodarczego i finansowego stać chybana to, aby udzielić dotacji w łącznej wysokości 290tys. zł, zamiast przyznanych 118 tys. zł, na organizacjęfestiwalu sakralnej muzyki cerkiewnej. Przemawiająza tym nie tylko oczekiwania obywateli Polskiwyznania prawosławnego, ale również niekwestionowanapotrzeba ocalenia wielowiekowego dorobkukultury cerkiewnej stanowiącej ważny komponenttradycji Rzeczypospolitej.Wobec powyższego, działając na podstawie art. 14ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz.350, z późn. zm.), uprzejmie proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Jaka jest polityka rządu Donalda Tuska i kierowanegoprzez Pana Ministra resortu kultury idziedzictwa narodowego w zakresie podtrzymywaniai wspierania rozwoju mniejszości narodowych i religijnychw Polsce?

882. Czy Pan Minister skoryguje podjętą wcześniejdecyzję i zwiększy wysokość dotacji na organizacjęXXX jubileuszowej edycji Międzynarodowego FestiwaluMuzyki Cerkiewnej Hajnówka 2011 w Białymstoku?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21748)Poseł Jarosław Zielińskido ministra edukacji narodowejw sprawie statusu zawodowegoemerytowanych nauczycieli dyplomowanychi mianowanych podejmujących pracę wszkołach w niepełnym wymiarze czasu pracyDo mojego biura poselskiego zgłaszają się nauczyciele,którzy odeszli na emeryturę, posiadając stopieńawansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego lubmianowanego, a następnie w związku z potrzebamikadrowymi szkół i placówek oświatowych podjęli pracęw niepełnym wymiarze godzin, uzyskując zatrudnieniew charakterze nauczycieli kontraktowych.Wątpliwości tych osób sprowadzają się do pytania,czy prawidłowe i zgodne z prawem jest takie zatrudnienienauczyciela emerytowanego w niepełnym wymiarzeczasu pracy wobec faktu, że przejście na emeryturęnie unieważnia przecież kwalifikacji, doświadczenia,wiedzy i umiejętności, które stanowiły podstawędo awansu na stopień nauczyciela dyplomowanegoczy mianowanego. Mianowanie w rozumieniuKarty Nauczyciela od jej uchwalenia w 1982 r. byłoformą nawiązania stosunku pracy, lecz wprowadzenieobecnie obowiązującego systemu awansu zawodowegonauczycieli nadało inny sens mianowaniujako jednemu ze stopni w nauczycielskiej hierarchii.Wobec powyższego, działając na podstawie art.14. ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz.350, z późn. zm.), proszę o udzielenie odpowiedzi nanastępujące pytanie: W jaki sposób zgodnie z obowiązującymprawem powinien zostać nawiązany stosunekpracy z emerytowanym nauczycielem dyplomowanymlub mianowanym, który podejmuje się pracyw szkole lub placówce oświatowej na części etatu?Czy regulujące to przepisy lub przyjęta aktualnie interpretacjatego zagadnienia ulegały w ostatnich latachzmianie?Jednoznaczne wyjaśnienie powyższego problemuma duże znaczenia dla zatrudnionych w powyższymcharakterze nauczycieli ze względu na ich prestiż zawodowy,wymiar uposażenia i ewentualną zmianęwysokości świadczeń emerytalnych.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21749)do ministra gospodarkiPoseł Jarosław Zielińskiw sprawie sytuacji w Katowickim HoldinguWęglowym, Kompanii Węgloweji Jastrzębskiej Spółce WęglowejSzanowny Panie Premierze! Od pewnego czasu wprzemyśle węglowym trwa spór zbiorowy. Od miesiącajest on w Jastrzębskiej Spółce Węglowej, od dwóchtygodni – w Katowickim Holdingu Węglowym, a od21 marca br. – w Kompanii Węglowej. Według informacji,które docierają do mojego biura poselskiego,górnicy domagają się odejścia od strategii, która jestniekorzystna dla branży. Żądają zwiększenia zatrudnieniaze względu na konieczność wzrostu bezpieczeństwapracy w kopalniach, biorąc pod uwagę fakt,iż już w tym roku wydarzyło się w kopalniach 10wypadków śmiertelnych. W wyniku występującej inflacjigórnicy domagają się podwyżek. Twierdzą oni,że powiązanie wynagrodzenia z wydobyciem jest niesłuszne,ponieważ jako cel stawia się cięcie kosztówi wzrost wydobycia, zupełnie pomijając kwestie bezpieczeństwapracy i sprawy socjalne.Dlatego zwracam się z prośbą o ustosunkowaniesię do przedstawionych wyżej problemów oraz o przekazanieinformacji dotyczących:1) strategii dla Kompanii Węglowej,2) strategii dla Jastrzębskiej Spółki Węglowej,3) strategii dla Katowickiego Holdingu Węglowego.Proszę o odpowiedź na pytanie: Jaki jest plandziałań na najbliższe miesiące?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Maria Nowak

89I n t e r p e l a c j a(nr 21750)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie ograniczenia wysokościwynagrodzenia otrzymywanego ze stosunkupracy przez osoby niepełnosprawnepobierające rentę socjalnąSzanowna Pani Minister! Wiele osób niepełnosprawnychpobierających rentę socjalną jest zainteresowanychpodjęciem zatrudnienia. Wynika to zniskiej kwoty świadczenia niezapewniającego sfinansowaniapodstawowych potrzeb życiowych oraz chęcibycia aktywnym zawodowo. Niestety bardzo częstootrzymywanie renty socjalnej stoi w sprzeczności zpodjęciem zatrudnienia.Obecna wysokość świadczenia renty socjalnej wynosiokoło 500 zł. Nie wystarcza to oczywiście nawydatki związane z bieżącymi opłatami, zakupemżywności i lekarstw oraz prowadzeniem rehabilitacji,która w strukturze wydatków osób niepełnosprawnychjest wyjątkowo sporym obciążeniem.Stąd też konieczność podjęcia pracy zawodowej przeztakie osoby.Zgodnie z istniejącym prawem osoba pobierającarentę socjalną, aby po podjęciu pracy mogła nadal jąotrzymywać, nie może otrzymywać wynagrodzeniawyższego niż 1 tys. zł brutto. W przeciwnym wypadku,po przekroczeniu powyższej kwoty, renta socjalnajest odbierana.Osoby niepełnosprawne chcące podjąć pracę zawodowączują się poszkodowane i dyskryminowane.Minimalna wysokość świadczenia zmusza je do podjęciazatrudnienia. Rygorystyczne ustalenie limitówwynagrodzenia sprawia, że otrzymując nawet mniej,niż wynosi pensja minimalna, tracą prawo do rentysocjalnej, która ze wzglądu na ich ciężar niepełnosprawnościjest im przynależna. Niepełnosprawniczują się poszkodowani, gdyż przy zarobkach powyżej1 tys. zł brutto państwo polskie niesłusznie odbieraim tytuł osoby niepełnosprawnej. Dla wielu osób jestto od zawsze bariera, z powodu której nigdy nie podjęłypracy zawodowej. Sytuacja ta budzi w wielu środowiskachsprzeciw, szczególnie gdy od dłuższegoczasu głośno mówi się o wspieraniu promocji aktywizacjizawodowej i zatrudniania osób niepełnosprawnych,które na rynku pracy powinny być otoczoneszczególnymi prawami.Artykuł 32 Konstytucji RP gwarantuje równośćwobec prawa oraz to, że nikt nie może być dyskryminowany.Wydaje się, że obecna sytuacja prawna teprzepisy narusza. Nie ma bowiem automatycznegozawieszenia, a jedynie stopniowe zmniejszanie rentchorobowych i wypadkowych. W przypadku rent socjalnychodbierane jest prawo do jakiegokolwiek wysokościświadczenia. To zniechęca do wysiłku w poszukiwaniupracy. Likwidacja tego zapisu pozwoliłabywielu osobom niepełnosprawnym realizować swojeplany zawodowe i życiowe, które obecnie w wynikuistniejącej tzw. pułapki rentowej są nierealne. Apelujęo podjęcie działań celem zmiany przepisów prawaw przedmiocie opisanej sprawy.Proszę zatem o odpowiedź na pytanie: Czy wobecpowyższych faktów Ministerstwo Pracy i PolitykiSpołecznej zamierza zmienić przepisy określającezależność pomiędzy wysokością wynagrodzenia pobieranegoprzez pracującą osobę niepełnosprawnąotrzymującą rentę socjalną a wysokością tego świadczenia?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21751)do ministra gospodarkiPoseł Maria Nowakw sprawie rozliczania stowarzyszeńza energię elektryczną w oparciu o taryfę C11Szanowny Panie Premierze! Do mojego biura poselskiegodotarła informacja o problemach, jakiemają stowarzyszenia z rozliczaniem rachunków zaenergię elektryczną. Pomimo niewielkiego zużyciaenergii rachunki, jakie otrzymują za prąd, są bardzowysokie. Dzieje się tak, gdyż stowarzyszenia rozliczanesą przez dystrybutorów energii według taryfy C11.W taryfie tej są bardzo wysokie koszty stałe i różnegorodzaju opłaty dodatkowe, jakie płaci odbiorca.Doprowadza to do sytuacji, iż opłata za zużytą energięelektryczną stanowi tylko niewielki procent całegorachunku. Resztę stanowią wspomniane opłatystałe i różnego rodzaju opłaty dodatkowe.Rozliczanie stowarzyszeń za energię elektrycznąw oparciu o taryfę C11 wynika z rozporządzenia okształtowaniu i regulacji taryf w obrocie energiąelektryczna. Stowarzyszenia traktowane są tak samojak podmioty gospodarcze, np. sklepy. W wypadkustowarzyszeń, które nie prowadzą działalności gospodarczejlub nie mają stałych dotacji, powoduje torosnące problemy z regulacją rachunków za prąd.W mojej ocenie niesprawiedliwe i nieracjonalnejest rozliczanie stowarzyszeń działających non profitwedług tej samej taryfy, co w wypadku firm handlowychczy produkcyjnych.W związku z powyższym proszę Pana Premiera oudzielenie odpowiedzi na następujące pytanie: Czyistnieje możliwość zmiany stosownych przepisów, abystowarzyszenia nie były rozliczane za zużytą energięelektryczną przez zakłady energetyczne według taryfyC11, to znaczy tej samej, co podmioty gospodarcze?Jeżeli tak, to proszę o podanie terminu zmiany

90tych przepisów. Jeżeli nie, proszę o szczegółowe uzasadnienietakiej decyzji.Z wyrazami szacunkuLegnica, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21752)Poseł Adam Lipińskido ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie likwidacji przez Zarząd TelewizjiPolskiej SA emisji programów lokalnychna antenie TVP 2Szanowny Panie Ministrze! Od 3 stycznia 2011 r.decyzją Zarządu Telewizji Polskiej SA zlikwidowanazostała emisja pasma regionalnego na antenie TVP2. Oznacza to, iż programy lokalne produkowaneprzez ośrodki regionalne telewizji publicznej emitowanesą już tylko na antenie TVP Info.Zasięg techniczny TVP 2 obejmuje ponad 99%powierzchni Polski, natomiast TVP Info – tylko ok.75%. Miliony Polaków zostało pozbawionych dostępudo lokalnych programów, zwłaszcza informacyjnych.Decyzja ta szczególnie dotknęła Dolny Śląsk. Zewzględów technicznych TVP Info nie dociera do ok.1/3 mieszkańców województwa. Dla mieszkańcówKotliny Jeleniogórskiej czy ziemi zgorzeleckiej, płacącychregularnie abonament telewizyjny, oznaczato brak możliwości oglądania programów przygotowywanychprzez TVP Wrocław. Sytuacja ta budzizrozumiałe niezadowolenie mieszkańców tych terenów.Moim zdaniem emisja programów lokalnych naantenie TVP 2 powinna zostać przywrócona do nieodległegoprzecież czasu przejścia w całej Polsce nanadawanie w systemie naziemnej telewizji cyfrowej,co samoistnie rozwiąże ten problem.W związku z powyższym proszę Pana Ministra oudzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:1. Jakie były przyczyny likwidacji z dniem 3 stycznia2011 r. emisji programów lokalnych produkowanychprzez ośrodki regionalne telewizji na antenieTVP 2?2. Czy istnieje możliwość przywrócenia emisji programówlokalnych na antenie TVP 2 do czasu przejściaw całej Polsce na nadawanie cyfrowe?Z wyrazami szacunkuLegnica, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Adam LipińskiI n t e r p e l a c j a(nr 21753)do ministra edukacji narodowejw sprawie masowej likwidacji szkółna terenach wiejskichSzanowna Pani Minister! W ostatnim czasie niemalżeze wszystkich stron kraju dochodzą do nasniepokojące wieści o likwidacji setek szkół na terenachwiejskich. Zazwyczaj szkoły te, poza swoją podstawowąfunkcją, stanowią również centra kulturalnemiejscowości, w których się znajdują.W przytłaczającej większości przypadków przyczynąlikwidacji placówek szkolnych na terenachwiejskich są względy natury ekonomicznej, co bezpośredniowynika z wysokości subwencji oświatowejotrzymywanej przez jednostki samorządu terytorialnego,zwłaszcza gminy.Społeczne konsekwencje obserwowanego zjawiska,związanego z likwidacją szkół na terenach wiejskich,będą bardzo głębokie i są nie do zaakceptowania.Z pejzażu polskich wsi znikną miejsca stanowiąceich serca społecznego i kulturalnego życia, zaśdzieci będą zmuszone dojeżdżać do szkół oddalonychniejednokrotnie o wiele kilometrów od ich miejsc zamieszkania.Likwidacji ulegnie olbrzymia ilość miejscpracy, zwłaszcza dla nauczycieli, pozbawiając mieszkańcówwsi źródła utrzymania.W tym stanie rzeczy proszę o odpowiedź na następującepytania:1. Czy Ministerstwo Edukacji Naukowej planujewprowadzić rozwiązania, które zapobiegną masowejlikwidacji placówek szkolnych na terenach wiejskich,a jeżeli tak, to jakie?2. Czy Ministerstwo Edukacji Naukowej rozważamożliwość zwiększenia subwencji oświatowej dla jednosteksamorządu terytorialnego, a zwłaszcza gmin,w celu zapewnienia możliwości sfinansowania działalnościszkół wiejskich przez gminy?Z poważaniemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21754)do ministra infrastrukturyPoseł Edward Czesakw sprawie liczby wagonów w porannychpociągach InterRegio na trasieGliwice – KatowiceSzanowny Panie Ministrze! Wielu mieszkańcówwojewództwa śląskiego codziennie dojeżdża do Katowic.Są to zarówno studenci, jak i osoby pracujące.

91Zgodnie z informacjami, które otrzymuję od mieszkańcówmiasta Gliwice, poranne pociągi relacji Gliwice– Katowice są przepełnione, a jeżeli weźmiemypod uwagę fakt, iż na trasie pociągu dosiada się jeszczewiele osób z innych dużych miast województwaśląskiego leżących na linii przejazdu, wtedy w wagonachpanuje niesamowity ścisk. W zatłoczonychwagonach pasażer nie odczuwa żadnego komfortuzjazdy. W przepełnionych składach panuje takżebrak odpowiedniej cyrkulacji powietrza spowodowanejnadmiarem osób, co może prowadzić do omdleńi zasłabnięć.W związku z tym kieruję do Pana Ministra pytanie:Czy jest możliwe dodanie dodatkowych wagonówdo porannych składów pociągów spółki PKP PrzewozyRegionalne na odcinku trasy Gliwice – Katowice?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Aleksander ChłopekI n t e r p e l a c j a(nr 21755)do ministra obrony narodowejw sprawie rezygnacji przez dowództwo WojskLądowych z wysłania żołnierzy na szkoleniado Wojskowych Zakładów Mechanicznychw Siemianowicach ŚląskichSzanowny Panie Ministrze! Z artykułu prasowegodowiedziałem się ostatnio, że dowództwo WojskLądowych RP w styczniu br. zrezygnowało ze współpracyz Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi wSiemianowicach Śląskich, które szkoliły od 2005 r.naszych żołnierzy obsługi kołowych transporterówopancerzonych typu Rosomak, używanych m.in. namisji pokojowej w Afganistanie. Przy wyżej wymienionychzakładach znajduje się specjalistyczna bazado szkoleń na tego typu sprzęcie wojskowym. Powodemrezygnacji ze szkoleń dla naszych żołnierzy jest– jak podaje prasa – oszczędność ok. 3 mln zł rocznieprzez Ministerstwo Obrony Narodowej. Chciałbymnadmienić również, iż oszczędności w szkoleniu najtragiczniejszeokazały się w Siłach Powietrznych RP,gdzie być może niepełne przeszkolenie pilotów stałosię jedną z przyczyn katastrofy samolotu typu CASAw 2008 r. oraz samolotu typu Bryza w 2009 r.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z pytaniami:1. Czy polskie Siły Zbrojne są w stanie zapewnićodpowiednie przeszkolenie naszych żołnierzy w zakresieobsługi transporterów opancerzonych typuRosomak we własnym zakresie, jak miało to miejscew specjalistycznej bazie w Siemianowicach Śląskich?2. Czy Ministerstwo Obrony Narodowej musi szukaćoszczędności akurat w szkoleniach naszych żołnierzy?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Aleksander ChłopekI n t e r p e l a c j a(nr 21756)do prezesa Rady Ministróww sprawie sposobu waloryzacji renti emeryturUstawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturachi rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wart. 88 gwarantuje coroczną waloryzację świadczeńw oparciu o wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych,występujący w poprzedzającym roku kalendarzowym.Problematyka sposobu dokonywania podwyżekrent i emerytur budzi zaniepokojenie i niezadowolenieświadczeniobiorców wskutek narastających dysproporcjiw wysokości otrzymywanych należności.Dla wielu uprawnionych obowiązująca waloryzacjaprocentowa jest krzywdząca, gdyż znacząco zwiększaświadczenia osobom posiadającym już wysokie emeryturyi renty w odniesieniu do osób z minimalnymiświadczeniami.Jednocześnie Pan Premier zapowiedział już wubiegłym roku, iż rząd chce zaproponować kwotowąwaloryzację świadczeń emerytalnych, potwierdzającten fakt publicznym wystąpieniem i przekazaniemspołeczeństwu informacji o zmianie sposobu waloryzacjirent i emerytur na kwotową.Pragnę zaznaczyć, że w odpowiedzi na nasze interpelacjew sprawie waloryzacji rent i emerytur uzyskaliśmyod pani minister Fedak informację, iż MinisterstwoPracy i Polityki Społecznej nie prowadziżadnych prac w zakresie zmiany obowiązujących zasadpodwyżki świadczeń, utrzymując tym samymwaloryzację procentową.Emerytura jest świadczeniem pieniężnym mającymsłużyć jako zabezpieczenie bytu na starość osób,które ze względu na wiek nie posiadają już zdolnoścido pracy zarobkowej albo utraciły ją w znacznymstopniu oraz nie dysponują innymi źródłami dochodugwarantującymi możliwość utrzymania się. Pełni zatemfunkcję zabezpieczenia społecznego.Biorąc pod uwagę dysproporcje w zakresie otrzymywanychświadczeń emerytalno-rentowych, kolejnyraz postuluję o wprowadzenie waloryzacji mieszanej,czyli kwotowo-procentowej, która, w moim przekonaniu,byłaby najbardziej sprawiedliwa dla świadczeniobiorców.

92W związku z powyższym zwracamy się do PanaPremiera z zapytaniem:1. Czy Pan Premier zamierza zlecić prace nad dokonaniemzmian w zakresie obowiązujących zasadwaloryzacji rent i emerytur, które uwzględniałybywysokość składek odłożonych przez emeryta, a jednocześnienie pogłębiałyby tak znacząco dysproporcjimiędzy najniższymi a najwyższymi świadczeniami?2. Na jakiej podstawie zapowiedział Pan Premierzmiany, których realizacji Ministerstwo Pracy i PolitykiSpołecznej nie przewidywało?3. Dlaczego Pan Premier wycofał się z deklarowanejkwotowej waloryzacji rent i emerytur?4. Dlaczego świadczeniobiorcom zostają przekazywanesprzeczne informacje w zakresie zasad waloryzacjirent i emerytur?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21757)Posłowie Barbara Bartuśi Robert Telusdo ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie stanu, znaczenia i wprowadzeniaw życie reformy szkolnictwa wyższegoDziałalność Pani Minister zasługuje na wysokiszacunek i uznanie, bowiem po reformie systemu naukipodjęła Pani Minister bardzo trudne i złożoneprace nad reformą szkolnictwa wyższego. Jako posłowiepomorscy braliśmy aktywny udział w dyskusjinad tymi ważnymi reformami.Z naszych doświadczeń i konsultacji wynika, żenajwięcej dyskusji, sporów i emocji wywoływały pracenad reformą szkolnictwa wyższego. Dobrze się stało,iż w trakcie prac parlamentarnych udało się osiągnąćwiele uzgodnień. Naturalnie nad niektórymirozwiązaniami będą nadal trwały dyskusje. Wciążutrzymuje się duże zainteresowanie reformą szkolnictwawyższego. Obecnie bardzo wiele będzie zależałood sposobu i charakteru wprowadzenia w życiereformy szkolnictwa wyższego w Polsce. W trosce opozyskanie miarodajnych informacji uprzejmie PaniąMinister zapytujemy:1. Jak generalnie należy ocenić system konsultacjiw pracach nad Prawem o szkolnictwie wyższymoraz ustawą o stopniach naukowych i tytule naukowym?2. Jakie podstawowe, najważniejsze zmiany dlapracowników uczelni wyższych i studentów wprowadzareforma szkolnictwa wyższego?3. W jakim stopniu reforma szkolnictwa wyższegoułatwi i umocni współpracę uczelni z przedsiębiorstwamii firmami?4. Jak obecne zapisy i rozwiązania polskiej reformyszkolnictwa wyższego uwzględniają najnowszedokonania i osiągnięcia wysokorozwiniętych państwUnii Europejskiej?5. W jaki sposób Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaWyższego zamierza upowszechnić w społeczeństwierolę i znaczenia uchwalonej ostatnio w parlamenciereformy szkolnictwa wyższego?6. Jak organizacyjnie, czasowo i pod względemfinansowym będzie wyglądało wprowadzenie w życiereformy szkolnictwa wyższego?7. Jakie dodatkowe działania podejmie MinisterstwoNauki i Szkolnictwa Wyższego, aby sprawniewprowadzić w życie reformę szkolnictwa wyższego?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Posłowie Krystyna Kłosini Jan KulasI n t e r p e l a c j a(nr 21758)do ministra edukacji narodowejw sprawie współpracy z uniwersytetamitrzeciego wieku i ich stanuKształcenie dorosłych w nowoczesnym świecienabiera coraz większego znaczenia. Można powiedzieć,że społeczeństwo XXI wieku jest społeczeństwemnieustannie edukującym się.W województwie pomorskim coraz bardziej rozwijasię inicjatywa uniwersytetów trzeciego wieku.W wielu miastach pomorskich uniwersytety te ciesząsię dużą frekwencją wśród słuchaczy i wsparciemmiejscowych samorządów lokalnych. Nierzadko, myposłowie, jesteśmy proszeni o pomoc w charakterzeprelegentów, co też chętnie czynimy. Wydaje nam sięjednak, że zachodzi potrzeba pewnej współpracy uniwersytetówtrzeciego wieku z uczelniami wyższymi,jak też z Ministerstwem Edukacji Narodowej. W trosceo pozyskanie miarodajnych informacji uprzejmiePanią Minister zapytujemy:1. Jak ogólnie układa się współpraca kuratoriówoświaty w regionach z uniwersytetami trzeciego wieku?2. Jakim zasobem wiedzy na temat działalnościuniwersytetów trzeciego wieku dysponuje MinisterstwoEdukacji Narodowej?3. Jak generalnie zapatruje się Pani Minister nadziałalność uniwersytetów trzeciego wieku?

934. Czy i w jakim stopniu można mówić o wykrystalizowanejpolityce MEN wobec działalności uniwersytetówtrzeciego wieku?4. Jakie podstawowe postulaty i oczekiwania kierujądo MEN liderzy i organizatorzy uniwersytetówtrzeciego wieku?5. W jakim stopniu polskie doświadczenia uniwersytetówtrzeciego wieku nawiązują do kształceniadorosłych w Unii Europejskiej?6. Jakie inicjatywy i działania planuje MEN, abywesprzeć i umocnić funkcjonowanie uniwersytetówtrzeciego wieku?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Posłowie Krystyna Kłosini Jan KulasI n t e r p e l a c j a(nr 21759)do prezesa Rady Ministróww sprawie negatywnej oceny celnikówdotyczącej przepisów prawnychokreślających sposób funkcjonowaniaSłużby CelnejNa podstawie art. 192 regulaminu Sejmu przedkładamPanu Premierowi interpelację poselską wsprawie reformy przeprowadzonej przez MinisterstwoFinansów w Służbie Celnej, szczególnie waspekcie przepisów prawnych określających sposóbfunkcjonowania tej służby.W opinii przewodniczącego Związku ZawodowegoCelnicy PL wdrożone akty prawne wraz z opisem iwartościowaniem stanowisk w Służbie Celnej sąprzepisami wielce szkodliwymi dla służby oraz sposobujej funkcjonowania. Zarządzenie MinisterstwaFinansów w sprawie dokonywania opisu i wartościowaniafunkcjonariuszy celnych oraz rozporządzenieministerstwa w sprawie stanowisk służbowych sąprzepisami martwymi, stosowanymi uznaniowo winteresie organów Służby Celnej, sprzyjającymi kumoterstwui nepotyzmowi. Według przewodniczącegozwiązku jest to także swoiste uzasadnienie dla niesprawiedliweji obciążającej budżet polityki płac, awartościowanie stanowisk będzie sprzyjało zachowaniomkorupcyjnym w Służbie Celnej, jak też przyczyniasię do błędnej polityki kadrowej, która nie opierasię na takich przesłankach, jak staż, doświadczaniei kwalifikacje funkcjonariuszy, przez co mają onewpływ na pogorszenie jakości obsługi i bezpieczeństwaobywateli UE. Stanowią również zagrożenie dlainteresu publicznego.Obecnie wdrożona reforma nie daje pełnej możliwościprofesjonalizacji służby, a nawet nie pozwalana skuteczne ściganie licznych przestępstw oraz patologii,które w dużej mierze zagrażają społeczeństwui uczciwie działającym przedsiębiorstwom.Opracowanie wdrożenia reformy powierzono ośrodkowiodpowiedzialnemu za wieloletnie zaniedbaniaSłużby Celnej. W efekcie chybionych działań po wprowadzeniuprocesów modernizacyjnych większośćfunkcjonariuszy Służby Celnej ocenia jej kondycjęjako fatalną. Powszechne jest przeświadczenie, żenastąpił regres w efektywności służby i nie zostałyzrealizowane cele uchwały modernizacyjnej rządu.Głównymi postulatami przedstawionymi przezśrodowisko pracownicze Służby Celnej jest zrównaniepraw i obowiązków funkcjonariuszy celnych zinnymi służbami oraz spełnienie deklaracji składanychw styczniu 2008 r. przez Pana Premiera w zakresieuposażeń oraz naprawy wartościowania stanowiski nieingerencji przez Ministerstwo Finansóww kadry Służby Celnej.W związku z powyższym mam do Pana Premieranastępujące pytania:Jaki jest stosunek Pana Premiera do obecnie obowiązującychprzepisów prawnych regulujących funkcjonowanieSłużby Celnej, a także wobec stanowiskaśrodowiska celnego wyrażonego przez ZZ Celnicy PL?Czy Pan Premier uważa, że obecne przepisy prawnezabezpieczają właściwie prace Służby Celnej, a takżejakość obsługi i bezpieczeństwo obywateli UE?Czy nie należałoby zmodyfikować krytykowanychprzez związek aktów wykonawczych wydanych przezministra finansów w sprawie dokonywania opisu iwartościowania stanowisk funkcjonariuszy celnych?Jaki jest stopień realizacji celów zawartych wuchwale modernizacyjnej rządu?Czy nie uważa Pan Premier, że zaniechanie jakichkolwiekzmian może prowadzić do obniżaniaefektywności pracy Służby Celnej oraz rozwój szarejstrefy?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21760)do ministra zdrowiaPoseł Artur Górskiw sprawie rocznej karencji na ponownezłożenie wniosku o wyjazd na leczenieuzdrowiskowe ze skierowaniem NFZNa podstawie art. 192 ust. 3 Regulaminu SejmuRzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. (M.P.z 2009 r. Nr 5, poz. 47) zwracam się z prośbą o wyjaśnieniaw następującej sprawie.

94Do mojego biura poselskiego trafiają osoby ubezpieczonew NFZ ze skargą na praktykę stosowaną wsłużbie zdrowia, która pozwala na złożenie wnioskuo ponowny wyjazd do sanatorium dopiero po upływieroku od powrotu z poprzedniego turnusu sanatoryjnego.Osoby te wskazują, że rozpatrzenie złożonegowniosku przez NFZ jest długotrwałe (trwa zwykleminimum kilkanaście miesięcy). Zatem koniecznośćodczekania całego roku przed złożeniem kolejnegowniosku dodatkowo wydłuża czas na przyznanie skierowaniana leczenie uzdrowiskowe, co nieraz może byćpowodem pogorszenia stanu zdrowia. Praktyka blokowaniamożliwości składania wniosku o ponowneskierowanie przed upływem roku od powrotu z poprzedniegoturnusu jest według mojej wiedzy powszechniestosowana przez lekarzy w woj. śląskim.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Czy stosowanie rocznej karencji na ponownezłożenie wniosku o wyjazd na leczenie uzdrowiskoweobowiązuje w całym kraju, czy jest to praktyka stosowanalokalnie?2. Jaka jest podstawa prawna takich działańNFZ?Z wyrazami szacunkuGliwice, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21761)do ministra środowiskaPoseł Jan Kaźmierczakw sprawie zabezpieczeniaprzeciwpowodziowego gm. PopielówSzanowny Panie Ministrze! Gmina Popielów położonajest w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki Odry.W maju 2010 r. po raz kolejny mieszkańcy gminy Popielówstanęli w obliczu powodzi, która mogła stanowićżywioł, jaki miał miejsce w 1997 r.Największym niebezpieczeństwem, które groziłogminie Popielów, było przerwanie wału przeciwpowodziowegona rzece Odrze. Tylko dzięki sprawnieprzeprowadzonej akcji ratowniczej, przy bardzo dużymwsparciu jednostek ochotniczych straży pożarnych,wojska, a także wielkiego zaangażowaniamieszkańców, udało się nie dopuścić do przerwaniawału, ratując tym samym kilka tysięcy mieszkańcówmiejscowości Stare Siołkowice, Popielów, PopielowskaKolonia, Rybna, Stare Kolnie i Stobrawa.Obwałowania na tym odcinku rzeki Odry wymagająpodjęcia prac remontowo-modernizacyjnych. Na odcinkuStare Kolnie – Stare Siołkowice wały przeciwpowodziowenie były remontowane od czasów powojennych.Ich struktura jest naruszona przez liczne zakrzaczeniaoraz szkody spowodowane przez zwierzęta.W związku z powyższym, zwracam się do PanaMinistra z uprzejmą prośbą o odpowiedź na poniższepytania:1. Jak przedstawia się stan zabezpieczenia przeciwpowodziowegogminy Popielów?2. Jaki jest stan wałów przeciwpowodziowych narzece Odrze w tym rejonie?3. Jakie prace zostały podjęte po zeszłorocznej powodzi?4. Czy dokonany został przegląd tych obwałowań?5. Jakie prace zostaną podjęte w ramach usuwaniaskutków powodzi?6. Czy na te prace są zabezpieczone środki finansowe?7. Jak przedstawia się harmonogram prac w tymzakresie?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21762)do ministra zdrowiaPoseł Adam Krupaw sprawie rozszerzenia opracowywanegoprzez Ministerstwo Zdrowia programuterapeutycznego dotyczącego analogówinsulin o leki inkretynoweSzanowna Pani Minister! W Polsce szacuje się, żeok. 2,5 mln osób dotkniętych jest cukrzycą, natomiasttylko 60% tej populacji wie o tej chorobie. Cukrzyca,zwana potocznie chorobą cywilizacyjną, jestna świecie przyczyną ok. 4 mln zgonów rocznie, główniez powodu powikłań sercowo-naczyniowych, jaknp. udar mózgu i zawał serca. Ta „choroba cywilizacyjna”jest bardzo istotnym czynnikiem wpływającymna długość życia każdego człowieka, wpływa napogorszenie jego jakości, będąc jednocześnie głównąprzyczyną amputacji kończyn czy też niewydolnościnerek i przyczyną utraty wzroku.Jak podkreśla Polskie Stowarzyszenie Diabetyków,do kosztów bezpośrednich leczenia cukrzycy(leków, opieki lekarskiej, opieki szpitalnej) należyrównież dodać koszty pośrednie (zgony, trwałe inwalidztwo,zmniejszona wydajność w pracy, renty), któreprzekładają się na koszty całościowe leczenie cukrzycy.Ważnym zagadnieniem w aspekcie wzrostukosztów opieki medycznej związanej z cukrzycą typuII jest również konieczność leczenia samych powikłańtej choroby.

95Dlatego tak ważne jest opracowanie odpowiednichregulacji – programu, który pozwoli na długofalowecele związane z zapewnieniem chorym na cukrzycęmaksymalnego dostępu do nowoczesnych iskutecznych rozwiązań medycyny w dziedzinie leczeniacukrzycy, przy jednoczesnym racjonalnym wykorzystaniudostępnych środków finansowych z budżetupaństwa.W chwili obecnej resort zdrowia kierowany przezPanią Minister pracuje nad programem terapeutycznymdla analogów insulin. Polskie StowarzyszenieDiabetyków podkreśla, iż opracowywany programpowinien zostać poszerzony o doustne leki inkretynowe.Pacjenci, którzy wymagają leczenia poszczególnymimedykamentami, spełniający kryteria włączeniado programu terapeutycznego, powinni otrzymaćcałkowicie bezpłatny dostęp do leczenia DPP IVinhibitorami i GLP-1 analogami. Opracowywany programterapeutyczny powinien dawać możliwość zastosowaniau chorych takich rodzajów leków, którezapewnią im największą korzyść terapeutyczną, izgadzam się z Polskim Stowarzyszeniem Diabetyków,iż ta grupa lekarstw powinna być refundowanaprzez państwo, tym bardziej że rynek lekarstw oferujewiele nowoczesnych leków w zakresie leczeniacukrzycy.Niestety ze względu na wysokie koszty zakupunie są one dostępne dla chorych. Przykładem są analogiinsulin oraz leki inkretynowe. Te ostanie są toleki nowej klasy, które mogą skutecznie odsunąć wczasie rozpoczęcie insulinoterapii. Leki te uzyskałypozytywne rekomendacje Agencji Oceny TechnologiiMedycznych (wyrażone w: stanowisku nr 11/4/2010z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie finansowania ześrodków publicznych eksenatydu (Byetta®) w leczeniucukrzycy typu II, stanowisku Rady Konsultacyjnejnr 20/6/20100 z dnia 15 marca 2010 r. w sprawiezasadności zakwalifikowania leku liraglutidum (Victoza®)w leczeniu cukrzycy typu II jako świadczeniagwarantowanego; stanowisku Rady Konsultacyjnejnr 23/8/2010 z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zasadnościzakwalifikowania leku saksagliptyna (Onglyza®)w leczeniu cukrzycy typu II, stanowiskuRady Konsultacyjnej nr 24/9/2010 z dnia 12 kwietnia2010 r. w sprawie zasadności zakwalifikowanialeku wildagliptyna (Galvus®) w leczeniu cukrzycytypu II jako świadczenia gwarantowanego). NiestetyMinisterstwo Zdrowia nie podjęło decyzji o ich refundacji.Obecnie według Polskiego Stowarzyszenia Diabetykówleczenie cukrzycy nie jest pozbawione wad. Dlaprzykładu, metformina – tania i uznana metoda leczenia– w ok. 25% przypadków nie jest tolerowanaprzez pacjentów, co wymusza stosowanie innych grupleków, takich jak pochodnych sulfonylomoczników iinsuliny. Powikłania ich stosowania są z kolei częstąprzyczyną drugiego „koszyka” kosztów związanychz koniecznością leczenia polekowych hipoglikemii iich następstw. Ponadto terapia insuliną jak równieżpochodnymi sylfonylomocznika może powodowaćprzyrost masy ciała, co wpływa negatywnie na dalszeleczenie cukrzycy. Tworzy się błędne koło, którezmusza do zwiększania dawek insuliny w celu przełamaniainsulinoodporności. Podnosi to koszty leczeniacukrzycy.Dlatego też zwracam się do Pani Minister, aby wtoku prac nad programem terapeutycznym dla insulinanalogów rozważyć rozszerzenie tego programuo doustne leki inkretynowe. Bez wątpienia rozwiązaniem,które w perspektywie długofalowej może przyczynićsię do ograniczenia kosztów związanych z cukrzycą,jest zapewnienie chorym dostępu do odpowiedniegoleczenia, którego celem powinno być dążeniedo jak najlepszego wyrównania glikemii wewczesnym stadium. Włączenie do programu terapeutycznegodoustnych leków inkretynowych będzie nietylko bardzo ważnym czynnikiem warunkującymodpowiedni dostęp chorych na cukrzycę do nowoczesnychlekarstw, lecz również przyczyni się do ograniczeniacałościowych kosztów związanych z leczeniemcukrzycy.Mając na względzie dobro osób chorych na cukrzycęoraz ich prawidłowy dostęp do nowoczesnych lekarstwna cukrzycę, zwracam się do Pani Minister zuprzejmą prośbą o odpowiedź na poniższe pytania:1. Czy resort zdrowia widzi możliwość wprowadzenialeków inkretynowych do programu terapeutycznegodla analogów insulin?2. Jaki jest powód braku opracowywania programuterapeutycznego dla leków inkretynowych, skorood roku posiadają one pozytywną rekomendacjęAOTM i powinny być finansowane przez państwo?3. Kiedy możemy spodziewać się wdrożenia programuterapeutycznego dla analogów insulin?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21763)Poseł Adam Krupado ministra pracy i polityki społecznejw sprawie nadużywania zaświadczeńlekarskich przez pracownikówSzanowna Pani Minister! Zwracam się do PaniMinister w związku z obserwowanym przeze mniezjawiskiem nadużywania przez pracowników zaświadczeńlekarskich jako formy poprawy swojej sytuacjizawodowej. Dotyczy to w szczególności sytuacjirozwiązywania stosunku pracy. Według informacjiprzekazywanych mi przez pracodawców dość częstozdarza się, iż zaświadczenia są przedstawiane przezosoby, które mają zostać zwolnione z przyczyn dys-

96cyplinarnych. Również osoby już zwolnione przedstawiajączęsto zaświadczenia z datą wsteczną.Opisane powyżej praktyki sprawiają, że rozwiązywaniestosunku pracy jest jeszcze trudniejsze, niż towynika z przepisów Kodeksu pracy. W rezultacie pracodawcynie są nieraz w stanie zwolnić osoby, któradziała na szkodę firmy lub prezentuje jednoznacznienegatywny do niej stosunek. Przyczyną powyższychproblemów jest w szczególności łatwość dostępu dozaświadczeń lekarskich, umożliwiająca daleko posunięteinstrumentalne wykorzystywanie przepisów mającychw założeniu służyć ochronie pracowników. Jednocześnieosoba przebywająca bezpodstawnie na zwolnieniuchorobowym obciąża budżet Zakładu UbezpieczeńSpołecznych, co w czasie kryzysu finansów publicznychma znaczenie szczególne.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie są podstawy prawne oraz możliwości postronie pracodawców oraz służb państwowych doprzeprowadzenia kontroli zasadności wydawania zaświadczeńchorobowych przez lekarzy?2. Czy zdaniem ministerstwa obecne rozwiązaniadotyczące odpowiedzialności lekarzy za wystawianiezaświadczeń wbrew stanowi faktycznemu są wystarczające?3. Jakie działania ministerstwo rozważa w celupoprawy sytuacji w powyższym zakresie?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21764)do ministra finansówPoseł Krzysztof Brejzaw sprawie procederu unikania płaceniapodatku akcyzowego od samochodówsprowadzanych z zagranicySzanowny Panie Ministrze! Dotarły do mnie niepokojąceinformacje na temat procederu, który możnauznać za przestępczy oraz naruszający interesekonomiczny państwa polskiego. Samochody osobowenabywane w drodze wewnątrzwspólnotowego nabyciatowarów są poddawane przeróbkom przedpierwszą rejestracją na terytorium Polski. Przeróbkite mają charakter czasowy i polegają na wymontowaniuz części tylnej pojazdu wyposażenia przeznaczonegodo przewozu pasażerów oraz chwilowym zamontowaniuprzegrody (kraty) za przednim rzędemsiedzeń. Przeróbki te są dokonywane w sposób nietrwały,tak aby umożliwiały natychmiastowy powrótdo stanu pierwotnego.Przerobiony w ten sposób samochód trafia doniemieckiej stacji przeglądów (TUV), gdzie otrzymuje,w związku ze zmianą przeznaczenia, statussamochodu ciężarowego wraz ze stosowną adnotacjąw dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Polskie stacjekontroli pojazdów w zdecydowanej większości nieposługują się przepisami dotyczącymi podatku akcyzowego.W rezultacie właściciel pojazdu bez większychproblemów może na podstawie przetłumaczonychdokumentów niemieckich uzyskać zaświadczenie,że dany pojazd jest samochodem ciężarowym.Na podstawie wspomnianego zaświadczenia wydziałkomunikacji rejestruje pojazd bez opłaty podatkuakcyzowego.Wspomniane samochody po uzyskaniu stałej rejestracjisą przerabiane na samochody osobowe lubciężarowe czteroosobowe. W wyniku opisanych wyżejdziałań właściciel dysponuje samochodem osobowymbez uiszczenia podatku akcyzowego. Ponieważ znacznyodsetek takich pojazdów stanowią samochody luksusowe,straty Skarbu Państwa w przypadku jednegopojazdu potrafią sięgać nawet kilkudziesięciu tysięcyzłotych. W obecnych czasach kryzysu finansówpublicznych powyższy temat wydaje się szczególniewymagać zainteresowania właściwych organów.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa wobec powyżejprzedstawionego problemu i jakie działaniaplanuje ministerstwo w celu powstrzymania tegoprocederu?2. Jaka, w opinii ministerstwa, jest skala omówionychwyżej działań i jak wysokie mogą być rocznestraty budżetu państwa z tego tytułu?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21765)do ministra finansówPoseł Krzysztof Brejzaw sprawie zasad prowadzenia dokumentacjirachunkowej przez organizacje pozarządoweSzanowny Panie Ministrze! Rola organizacji pozarządowychw społeczeństwie obywatelskim jesttrudna do przecenienia. Fundacje i stowarzyszeniazajmują się organizowaniem życia kulturalnego idbają o dobra kultury i rodzime tradycje. Zajmują siępomocą udzielaną jednostkom najsłabszym, niejednokrotniezapobiegając ich wykluczeniu poza nawiasspołeczeństwa.Niestety w obowiązującym stanie prawnym działaniefundacji i stowarzyszeń napotyka liczne prze-

97szkody natury biurokratycznej. Wśród najważniejszychz nich należy wymienić konieczność prowadzeniapełnych ksiąg handlowych. W tym zakresie polskieprawo jest bardziej restrykcyjne w stosunku doorganizacji pozarządowych niż w stosunku do osobowychspółek prawa handlowego. Dysproporcja ta wydajesię nie być uzasadniona. Trudno przy tym twierdzić,aby niwelowało ją rozporządzenie w sprawieszczególnych zasad rachunkowości dla niektórychjednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzącychdziałalności gospodarczej. Nie wpływaono bowiem istotnie na czasochłonność prowadzeniadokumentacji, której tworzenie pochłania środki,które przynajmniej częściowo można by spożytkowaćna realizację celów statutowych organizacji pozarządowych.W związku z powyższym pragnę zapytać PanaMinistra:Jaki jest pogląd Pana Ministra na przedstawionypowyżej problem?Czy widzi Pan Minister możliwość wprowadzeniazmian o charakterze legislacyjnym, które uprościłybyzasady prowadzenia dokumentacji rachunkowejprzez organizacje pozarządowe?W jaki sposób, według danych, którymi dysponujeMinisterstwo Finansów, regulowana jest kwestiadokumentacji rachunkowej w organizacjach pozarządowychw innych państwach Unii Europejskiej?Z wyrazami szacunkuInowrocław, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21766)Poseł Krzysztof Brejzado ministra edukacji narodowejw sprawie kształcenia zawodowegow szkołach ponadgimnazjalnychSzanowna Pani Minister! Zwracam się do PaniMinister w związku z zaobserwowaną nasilającą siętendencją na rynku pracy. Z jednej strony środki masowegoprzekazu i urzędy pracy informują o rosnącejliczbie bezrobotnych absolwentów szkół wyższych. Zdrugiej – przedsiębiorcy bezskutecznie poszukują wykwalifikowanychpracowników fizycznych oraz pracownikówtechnicznych niższego szczebla. Na oba powyższezjawiska zwracają moją uwagę osoby zgłaszającesię do biura poselskiego z prośbą o podjęcie działańw kierunku poprawy sytuacji na rynku pracy.Nie znając dokładnych danych w powyższym zakresie,zwracam uwagę na widoczną tendencję spadkowąw zakresie zainteresowania kształceniem zawodowym.Dominująca większość absolwentów gimnazjówwybiera licea ogólnokształcące, a następniestudia uniwersyteckie. Oczekiwania tych osób częstorozmijają się z potrzebami pracodawców, którzy potrzebująwiększej liczby pracowników fizycznych lubtechnicznych niż absolwentów kierunków ogólnokształcącychlub humanistycznych.Szczególnie jaskrawym przykładem ilustrującympowyższe zjawisko może być bezskuteczne poszukiwanieprzez inowrocławskich przedsiębiorców wykwalifikowanychoperatorów CNC (tokarek elektronicznych).Pomimo znacznego popytu na pracownikówtej branży, w przeprowadzonych badaniach społecznychkształcenie w tym kierunku zapowiedziałojedynie dwóch gimnazjalistów w Inowrocławiu.Nie ulega wątpliwości, że zmiana powyższej sytuacjiwymaga działań na wielu płaszczyznach objętychzakresem kompetencji różnych organów. Istotną rolęodgrywa tu również funkcjonowanie nowoczesnegoi dobrze zorganizowanego kształcenia zawodowegona poziomie ponadgimnazjalnym.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo dysponuje danymi w zakresiezmian liczby kandydatów do szkół ponadgimnazjalnych,kształcących w zakresie zawodowym?2. Czy zmiany w zakresie kierunków kształcenia,w szczególności oferowanych zawodów, są konsultowanez przedstawicielami przedsiębiorców lub resortempracy?3. Czy ministerstwo prowadzi lub planuje akcjepromocyjne mające zachęcić młodzież do wybieraniakształcenia zawodowego?4. Czy ministerstwo rozważa możliwość prowadzeniaw gimnazjach zajęć informacyjnych dotyczącychperspektyw wynikających z kształcenia zawodowegooraz zawodów najbardziej poszukiwanych narynku pracy?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21767)do ministra zdrowiaPoseł Krzysztof Brejzaw sprawie dostępu pacjentów do lekarzaspecjalisty – gastrologaSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegowpłynął apel pacjentów, którzy borykają się zproblemem dostępu w rozsądnym terminie do lekarzaspecjalisty – gastrologa.W przypadku pacjentów cierpiących na tego typuschorzenia czas odgrywa tu kluczową rolę, natomiastna dzień dzisiejszy czas oczekiwania na wizytę jestzdecydowanie zbyt długi, co negatywnie oddziałuje

98na późniejszą ewentualną terapię. Ponadto wartozwrócić uwagę na fakt, iż rozwiązanie przedmiotowejkwestii stanowi obowiązek co do zabezpieczenia potrzebzdrowotnych pacjentów dotkniętych takimischorzeniami.Mając na uwadze powyższe, proszę Panią Ministero zainteresowanie się niniejszą sprawą, co napewno przyczyni się do poprawy sytuacji w zakresiedostępu w rozsądnym czasie do lekarza gastrologa.W związku z powyższym zwracam się z pytaniemdo Pani Minister: Jakie kroki należy podjąć, aby rozwiązaćproblem długiego oczekiwania na wizytę ulekarza specjalisty – gastrologa?Z poważaniemPoseł Jarosław RusieckiOstrowiec Świętokrzyski, dnia 18 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21768)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie rozwiązania problemu, jakim jeststosunek liczby ofert pracy w ramach pracinterwencyjnych oraz robót publicznychdo liczby osób potrzebujących oraz chętnychdo podjęcia zatrudnienia w ramach tych pracSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegowpływają liczne apele z prośbą o podjęcie działańw sprawie rozwiązania problemu, jakim jest liczbaofert pracy w ramach prac interwencyjnych orazrobót publicznych, co szczególnie odczuwalne jest wwojewództwie świętokrzyskim.Zatrudnianie osób w ramach ww. prac kierowanychdo nich przez urzędy pracy jest niezwykle ważnymelementem polityki zatrudniania w szeroko rozumianymznaczeniu i stanowi nierzadko jedynąmożliwość podjęcia pracy przez osoby, które z punktuwidzenia potencjalnego pracodawcy nie są poszukiwanymina rynku pracy pracownikami z uwagi nawiek, niepełnosprawność oraz inne tego typu kryteria.Ponadto liczba chętnych do podjęcia zatrudnieniatak dalece przekracza liczbę ofert, iż tworzone są listyosób oczekujących na zatrudnienie, a to wiąże sięz bardzo długim okresem oczekiwania, nierzadkokilkunastomiesięcznym. Warto również zwrócićuwagę na fakt, iż taka sytuacja doprowadza do powstawanianegatywnych zjawisk społecznych orazich eskalacji. Ludzie w trudnej sytuacji życiowej zmuszenisą do walki o miejsce w kolejce na liście oczekującychi jest to sytuacja wysoce bulwersująca orazszkodliwa dla społeczeństwa.Mając na uwadze powyższe, proszę Panią Ministero zainteresowanie się niniejszą sprawą. W związkuz powyższym, zwracam się z pytaniem do PaniMinister: Czy możliwe jest podjęcie działań i jeśli tak,to jakich, w celu rozwiązania problemu, jakim jestliczba ofert pracy w ramach prac interwencyjnychoraz robót publicznych w stosunku do liczby osób potrzebującychoraz chętnych do podjęcia zatrudnieniaw ramach prac interwencyjnych oraz robót publicznych?Z poważaniemPoseł Jarosław RusieckiOstrowiec Świętokrzyski, dnia 17 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21769)do ministra finansóww sprawie naliczania podatku VATw przypadku działalności placówekpozaszkolnychSzanowny Panie Ministrze! Ustawa o podatku odtowarów i usług obowiązująca od 1 stycznia 2011 r.wprowadziła znaczące zmiany w stosowaniu stawkipodatku VAT w zakresie świadczenia usług edukacyjnych.W dalszym ciągu zwolnieniem od tego podatkuzostały objęte w sposób podmiotowy jednostki objętesystemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemieoświaty w zakresie kształcenia i wychowania, uczelniei jednostki naukowe w zakresie kształcenia na poziomiewyższym, usługi prywatnego nauczania nawszystkich poziomach świadczone przez nauczycielioraz niektóre usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowaniazawodowego. Ustawodawca zastosowałtakże, jako jedyne, zwolnienie przedmiotowe wzakresie usług nauczania języków obcych.Dyrektywa unijna 2006/112/WE z dnia 28 listopada2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku odwartości dodanej zakłada stosowanie zwolnienia odtegoż podatku wobec podmiotów świadczących usługiw zakresie kształcenia dzieci i młodzieży, o ile jest tozwiązane z istnieniem interesu publicznego. Jest szeregpodmiotów realizujących na rynku edukacyjnympokrewne zadania, których zwolnieniem nie objęto, achodzi tu o zajęcia ściśle związane ze zwiększaniemszans edukacyjnych, poprawą jakości i efektywnościkształcenia na którymkolwiek z poziomów edukacjiszkolnej, czy też wprost pozwalające na uzyskaniewyższych kwalifikacji poprzez ugruntowanie i usystematyzowaniezdobywanej w szkole wiedzy. Kwestiete dotyczą placówek pozaszkolnych, które prowadzązajęcia z zakresu treningu pamięci, szybkiego czytania,rozwijania zdolności logicznego i twórczego myślenia,jak również placówek zajmujących się prowadzeniemkorepetycji z przedmiotów wykładanych wróżnego typu szkołach oraz placówek przygotowują-

99cych do zdawania egzaminów na wszelkiego typu poziomachnauczania szkolnego.Przyznaję, że zwolnieniem zostały objęte usługiprywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym,podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnymi wyższym realizowane przez nauczycieli, jednakżenie jest to rozwiązanie zbyt doskonałe, z uwagi nafakt stawiania w pozycji uprzywilejowania jednychwobec drugich, co godzi w konstytucyjną zasadę równościwobec prawa. Otóż, jak powszechnie wiadomo,większość prywatnych nauczycieli nie rejestruje swojejdodatkowej aktywności zawodowej, a zatem niepłaci podatków od uzyskiwanych dochodów, poza tymnawet gdyby to robiła, i tak zwykle korzystałaby zezwolnienia, nie przekraczając progu obrotów w ciąguroku podatkowego (w 2011 r. kwota 150 000 zł). Większepodmioty operujące na rynku edukacyjnym, zatrudniającnauczycieli, wykazując dochody i płacącpodatki i tak do tej pory nie mogąc konkurować zprywatnymi nauczycielami ceną, musiały dbać o jakośćkształcenia i choć w taki sposób podjąć się wyzwaniazwiązanego z operowaniem w warunkachgospodarki wolnorynkowej. Obecnie w myśl obowiązującejustawy placówki takie do cen swoich usługmuszą doliczać 23% podatku VAT, co w wydatny sposóbobniży ich konkurencyjność, a nawet może uniemożliwićjej prowadzenie w ogóle.Panie Ministrze, proszę o odpowiedź na pytania:Czy nie należałoby uznać, że działalność wszelkichpodmiotów realizujących usługi wspomagającewobec całego systemu oświaty stanowi wysoce istotnyinteres publiczny?Czy nie należy wobec tego rozciągnąć zwolnieniaprzedmiotowego od podatku od towarów i usług równieżna takie jednostki, niezależnie od ich formyprawnej?Uprzejmie proszę o wyjaśnienie poruszonych kwestii.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 lutego 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21770)Poseł Janusz Cichońdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie nowelizacji ustawyo organizowaniu i prowadzeniu działalnościkulturalnej oraz ustawy o bibliotekachSzanowny Panie Ministrze! Duży niepokój w środowiskachświętokrzyskich bibliotekarzy budzą planowanezmiany w ustawie o organizowaniu i prowadzeniudziałalności kulturalnej oraz w ustawie o bibliotekach.Kontrowersje wzbudza zmiana zapisu drugiej znich, która daje przyzwolenie na łączenie bibliotek zinnymi instytucjami kultury. Zdaniem znacznej częściśrodowiska może to doprowadzić do faktycznegozamykania kolejnych placówek, szczególnie w mniejszychgminach. Ich samorządy, zmuszone do różnegorodzaju oszczędności, wykorzystają tego rodzaju zapisydo działań likwidacyjnych. Wydaje się, że organem,z którym takowe zmiany powinny konsultowaćgminy, są wojewódzkie biblioteki publiczne, z wiążącąopinią w tejże materii.Obawy środowiska bibliotekarskiego wzbudza teżpropozycja powoływania dyrektorów bibliotek naczas określony. Zapis taki nie tylko może oznaczaćwyjęcie środowiska bibliotekarzy poza nawias wszystkichinnych grup zawodowych, których takowe obostrzenianie dotyczą. W opinii bibliotekarzy określonyczas umowy z dyrektorem nie tylko nie wzmacniajego pozycji, ale w konsekwencji czyni go szefem odwyborów... do wyborów.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następującepytania:1. Czy wspomnianymi zmianami ministerstwofaktycznie planuje powierzyć samorządom funkcjęswego rodzaju organizatora sieci bibliotek na swoimterenie, a jeśli tak, to w jaki sposób znowelizowanaustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalnościkulturalnej może zapobiec oszczędnościowemu wariantowidziałań gmin w tym zakresie?2. Czy ministerstwo obligatoryjnie wprowadzi zakazpowierzania stanowiska dyrektora biblioteki naczas nieokreślony, a jeśli tak, to jakie są tego powody?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Marzena Okła-DrewnowiczI n t e r p e l a c j a(nr 21771)do ministra infrastrukturyw sprawie planowanej lokalizacji zakładówspółki PKP Polskie Linie KolejoweSzanowny Panie Ministrze! Od pewnego czasuopina publiczna w województwie świętokrzyskim jestzaniepokojona planowanymi zmianami w lokalizacjizakładów spółki PKP Polskie Linie Kolejowe. Szczególnieśrodowiska kolejowe z niepokojem przyjmująpojawiające się w środkach masowego przekazu informacje,które mają potencjalnie zapowiadać likwidacjęwiększej części z 23 funkcjonujących dotąd zakładówPLK. W województwie świętokrzyskim oba-

100wy te są tym większe, że funkcjonują tu, jak dotąddwa zakłady: w Kielcach i w Skarżysku-Kamiennej.W miastach tych istotna część zatrudnionych łączyswe życie zawodowe z koleją, co w kontekście wspomnianychplanów przekształceń powoduje obawy ozwiększenie liczby bezrobotnych.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z prośbą o odpowiedź na pytanie: Czy wramach planowanych przekształceń na terenie województwaświętokrzyskiego ministerstwo planuje siedzibęspółki PKP Polskie Linie Kolejowe?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Marzena Okła-DrewnowiczI n t e r p e l a c j a(nr 21772)do ministra zdrowiaw sprawie zakazu używania plastikowychbutelek zawierających toksyczny związekorganiczny z grupy fenoli – bisfenol ASzanowna Pani Minister! Od 1 marca 2011 r. wpaństwach Unii Europejskiej obowiązuje zakaz stosowaniaorganicznej substancji bisfenol A (BPA) doprodukcji plastikowych butelek dla niemowląt. BisfenolA to wysoce toksyczny związek organiczny zgrupy fenoli stosowany powszechnie przy produkcjitworzyw sztucznych. Jak wykazały badania kanadyjskiez lat 2005–2009, jest on kancerogenny i powodujezaburzenia hormonalne u osób wystawionych najego wpływ. Nie stwierdzono przy tym, aby szkodliwebyły tylko wysokie dawki tego związku – niskie dawkiBPA potrafią także powodować choroby i zaburzenia,np. u kobiet w ciąży.Rząd Kanady i amerykańska agencja FDA zajmującasię kontrolą leków i żywności zażądały od producentówwycofania bisfenolu A z produkcji butelekniemowlęcych z tworzyw sztucznych, powodował onbowiem silne zaburzenia hormonalne u niemowląt.BPA jest używany niemal na całym świecie, m.in.do produkcji jednorazowych butelek do napojów orazfolii i jednorazowych pojemników plastikowych doprzechowywania żywności. Według badań amerykańskich,więcej tego związku znajduje się w tworzywachsztucznych pochodzących z krajów rozwijającychsię, ale występuje on także w tworzywach pochodzącychz Europy Zachodniej i USA.Dlatego też mając na uwadze powyższe, proszę oudzielenie odpowiedzi na pytania:1. Czy resort zdrowia posiada informacje dotyczącestosowania bisfenolu A w Polsce?2. Czy nadzorowane będą działania zmierzającedo wycofania z kraju butelek plastikowych dla niemowlat,które zawierają ten toksyczny związek organiczny?3. Czy planuje się również wprowadzenie zakazuużywania na terenie RP pozostałych tworzyw sztucznychzawierających bisfenol A?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21773)do ministra zdrowiaPoseł Grzegorz Roszakw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegodotarło pismo z Fundacji „Gwiazda Nadziei”z siedzibą w Katowicach. Fundacja ta zwraca się zprośbą o podjęcie działań w zakresie programu terapeutycznegoleczenia wirusowego zapalenia wątrobytypu B.Jak informuje ww. fundacja, 18 lutego 2011 r. zostałowydane rozporządzenie w sprawie nowego programuleczenia WZW typu B, w którym zawarty zostałzapis ograniczający możliwość zastosowanianowszych (bezpiecznych) leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko do wąskiej grupy chorychna WZW typu B, tzw. HBeAG+. Zdaniem fundacjiskorzystać z tego będzie mogło jedynie ok. 20%chorych, dotychczas nieleczonych. Biorąc pod uwagęstatystyki prowadzone przez ekspertów, oznacza to,że starym lekiem, lamiwudyną, będą leczeni wszyscychorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz 80%nowo wykrytych przypadków zachorowań.Ponadto organizacja ta informuje, że w maju 2010 r.Europejska Agencja Leków (EMA) podjęła decyzję ozmianie charakterystyki tego leku (nazwa handlowaZeffix) i w tej chwili zawiera on następujący zapis:jako, że wirus zapalenia wątroby typu B może uodpornićsię na preparat Zeffix, lekarz powinien rozważyćprzepisanie preparatu Zeffix tylko wówczas, gdy niemożna zastosować innych opcji leczenia, które raczejnie prowadzą do wystąpienia oporności na lek.W ocenie fundacji eksperci są zgodni, że WZWtypu B jest wirusową bombą zegarową i może w najbliższymczasie dojść do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby.Dodatkowo fundacja przekonuje, opierając się naopinii ekspertów, iż lekiem pierwszego rzutu uwszystkich chorych, u których nie można zastosowaćinterferonu, powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir).

101Biorąc po uwagę powyższe, jak i również prośbęFundacji „Gwiazda Nadziei”, proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, polegającychna poprawieniu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu 6.1: „U pacjentów HBeAg leczenie należyrozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+ leczenienależy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii”?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do powyższegoprogramu leczenia umożliwiającego objęcieleczeniem nowszymi lekami również chorych HBe-Ag+ i HBeAg-, którzy rozpoczęli leczenie lamiwudynąprzed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21774)Poseł Grzegorz Roszakdo ministra rozwoju regionalnegow sprawie wyodrębnienia specjalnegofunduszu metropolitalno-miejskiegoz Funduszu SpójnościSzanowna Pani Minister! W przyjętym 16 marca2011 r. stanowisku Unia Metropolii Polskich poparłainicjatywę Stowarzyszenia Eurocities na rzecz wyodrębnieniaspecjalnego funduszu metropolitalno-miejskiegoz Funduszu Spójności Unii Europejskiej.Propozycja tego stowarzyszenia zakłada zwiększenieudziału wielkich miast w podziale środków wperspektywie finansowej UE na lata 2014–2020 poprzezwyodrębnienie oddzielnego funduszu dla regionówmetropolitalnych. Zdaniem Unii Metropolii Polskichw naszym kraju także powinien powstać specjalnyprogram operacyjny na lata 2014–2020 nakierowanyna budowanie, zgodnie z „Koncepcją przestrzennegozagospodarowania kraju” i długookresowąstrategią rozwoju kraju, sieci polskich metropoliijako fragmentu takiej sieci w całej UE.Według prezydentów największych polskich miasttakie rozwiązanie przyczyni się do spójności terytorialnejEuropy, zaś w wymiarze krajowym stanie sięczynnikiem rozwoju i jego równoważenia – o ile polskiprogram operacyjny na lata 2014–2020 obejmieoprócz metropolii także inne duże ośrodki miejskie.W związku z tym pragnę zadać pytania:1. Jakie działania podejmuje ministerstwo w opisanejsprawie?2. Czy w ocenie resortu rozwoju regionalnego istniejemożliwość wyodrębnienia specjalnego funduszumetropolitalno-miejskiego?3. Jakie szanse i zagrożenia zawiera proponowanainicjatywa na rzecz wyodrębnienia tego funduszu?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21775)do ministra infrastrukturyPoseł Grzegorz Roszakw sprawie propozycji wprowadzeniaprzepisów o rozwoju miast i rewitalizacjiSzanowny Panie Ministrze! Rewitalizacja to działaniapodejmowane na obszarach miast, które uległydegradacji. Ma poprawić jakość życia mieszkańców.Obejmuje ona zarówno remont i modernizację obiektów,jak i działania społeczne, czyli np. budowę ścieżekrowerowych czy domów kultury. Celem rewitalizacjijest np. zagospodarowanie terenów zniszczonychprzez przemysł, poprawienie jakości życia nadużych osiedlach, odnowienie zabytków, stworzeniemiejsc pracy etc.Wiele miast opracowało lokalne programy rewitalizacjii stara się, choć ze zmiennym szczęściem, jewdrażać. Jak podaje gazeta „Rzeczpospolita”, tylkona stronie Śląskiego Związku Gmin i Powiatów wymienionychjest ponad 20 różnych projektów. W ocenieekspertów miastom brakuje przepisów dotyczącychrewitalizacji, dzięki którym szybciej mogłybywprowadzać w życie swoje projekty. Swoje ustawy orewitalizacji mają m.in. Francja czy Niemcy.Jak przekonują specjaliści, zakwalifikowanie rewitalizacjimogłoby zostać zaliczone do celów publicznych,których listę zawiera art. 6 ustawy o gospodarcenieruchomościami. Na tych propozycjach moglibyskorzystać również prywatni właściciele nieruchomości,którzy chcieliby skorzystać z funduszy na dofinansowanieremontu własnych kamienic.

102W związku z powyższym pragnę zadać pytaniaPanu Ministrowi:1. Jakie stanowisko prezentuje ministerstwo wopisanej przeze mnie sprawie?2. Czy w najbliższym czasie planuje się wprowadzenieprzepisów o rewitalizacji miast do obecnieobowiązujących ustaw?3. Czy w ocenie resortu infrastruktury zasadnajest propozycja dotycząca zakwalifikowania rewitalizacjido katalogu zadań własnych jednostek samorząduterytorialnego?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21776)do ministra finansówPoseł Grzegorz Roszakw sprawie opodatkowania przychodupracownika z tytułu udziału w imprezieintegracyjnej organizowanejprzez pracodawcęSzanowny Panie Ministrze! Każdy pracownik,który ma możliwość udziału w firmowej imprezie integracyjnej,uzyska przychód ze stosunku pracy.Przychodem tym będzie wartość zapłacona przezpracodawcę na jednego pracownika. Co więcej, samootrzymanie zaproszenia spowoduje powstanie przychodudo opodatkowania. Takie stanowisko prezentująorgany podatkowe. Można tu wymienić np. interpretacjenr: ILPB1/415-917/10-4/TW, IBPBII/1/415-653/10/HK, ITPB2/415-643/10/MU.Bardziej liberalnie do tej kwestii podchodzą sądyadministracyjne. W orzecznictwie przeważa pogląd,że w sytuacji gdy pracodawca organizuje imprezę integracyjnądla pracowników, ci ostatni nie uzyskująprzychodu. Eksperci radzą, iż trzeba doprecyzowaćprzepisy ustawy o PIT lub przynajmniej wydać ogólnąinterpretację podatkową. Pracodawcy nie wiedzą,które świadczenia dla pracowników opodatkowywać,a których nie.Kwestia przyznania określonych świadczeń pracownikomprzez pracodawcę rodzi wiele wątpliwościw zakresie ich opodatkowania. Uczestnictwo pracownikaw imprezie integracyjnej trudno uznać za przychódze stosunku pracy. Jest to element życia zawodowegomający na celu integrację załogi, który możenawet nie mieć waloru czysto rozrywkowego – dlaniektórych pracowników uczestnictwo wiąże się wyłączniez pewnym obowiązkiem.Urzędnicy skarbowi w zakresie interpretacji nieodpłatnegoprzychodu powołują się m.in. na uchwałęNSA wydaną w kwestii abonamentów medycznych(sygn. akt II FPS 1/10), zgodnie z którą świadczeniemjest nie tylko wykorzystana konkretna usługa,lecz także sama możliwość skorzystania z niej.W ocenie ekspertów w przypadku, gdy wartościświadczeń nie można przyporządkować do świadczeńuzyskiwanych przez konkretnego pracownika, a będzietak, gdy np. opłata jest wnoszona ryczałtowo –bez względu na to, czy pracownik ze świadczeń korzystał,czy też nie – brak jest podstaw do ustaleniakwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowaniaprzez pracodawcę kosztów organizowanej imprezy.Sądy administracyjne prezentują jednolitą linięorzeczniczą. Korzystne dla pracowników uczestniczącychw imprezach integracyjnych wyroki wydawałyostatnio WSA w Warszawie (wyrok z 3 marca2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1154/10), WSA we Wrocławiu(wyrok z 20 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1284/10), WSA w Poznaniu (wyrok z 9 grudnia2010 r., sygn. akt I SA/Po 718/10) oraz WSA w Szczecinie(wyrok z 20 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Sz862/09).Sądy uznają, że w sytuacji gdy pracodawca organizujeimprezę integracyjną dla pracowników, to ciostatni nie uzyskują przychodu. W efekcie pracodawcanie ma obowiązku pobrania zaliczek na podatekdochodowy od osób fizycznych. Wyroki dotyczą zwykleskarg na interpretacje indywidualne. Zdaniemskarżących firm, w przypadku gdy wysokość ponoszonychwydatków nie może być przypisana do konkretnegopracownika – bez względu na to, czy skorzystałon z poczęstunku podczas imprezy, czy teżnie – brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tytułuświadczeń nieodpłatnych w związku z organizacjąprzez pracodawcę imprez integracyjnych. Z takimstanowiskiem zgadzają się sądy.Dodatkowo eksperci wskazują, że nie ma uzasadnieniasposób obliczania przychodu proponowanyprzez organy podatkowe, tj. dzielenie łącznych kosztóworganizacji imprezy przez liczbę jej uczestnikówi ustalanie wirtualnego przychodu przypadającegona głowę zaproszonego pracownika. Z tych powodów,zdaniem ekspertów, stanowisko zaprezentowane wpowyższych wyrokach należy uznać za prawidłowe.Przedstawiając powyższe, proszę udzielenie odpowiedzina pytania:1. Jak ministerstwo zamierza rozwiązać ww. problem?2. Czy zostanie wydana przez resort interpretacjaogólna w powyższym zakresie?3. Czy rozważana jest możliwość zwolnienia z opodatkowaniatego rodzaju imprez, mając szczególniena uwadze korzystne wyroki sądowe w przedmiotowejsprawie?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Grzegorz Roszak

103I n t e r p e l a c j a(nr 21777)do ministra sprawiedliwościw sprawie zasad zwrotu kosztów podróżyświadków w postępowaniu karnymi cywilnymSzanowny Panie Ministrze! Przepis dekretu z1950 r., nakazujący podróżować świadkom wzywanychw procesach karnych i cywilnych tylko II klasą,sędziowie uznali za niekonstytucyjny. Zakwestionowanyprzez Trybunał Konstytucyjny przepis zawierał,że za koszty podróży uznaje „przejazd w klasienajniższej, w braku zaś takiego środka – koszty przejazdunajtańszym z dostępnych środków lokomocji”,z tym iż dotyczy świadka występującego tylko w procesiekarnym. Odmiennie, bardziej korzystnie dlaświadków problem zwrotów kosztów przejazdu zostałuregulowany w postępowaniu cywilnym.Trybunał zaznaczył przy tym, że funkcja zeznańświadków w obydwu postępowaniach jest tożsama ipolega na ustaleniu stanu faktycznego sprawy. Obowiązkiświadków są również takie same: stawieniesię, przysięga i zeznawanie zgodnie z prawdą. Nakładyna realizację tych obowiązków są identyczne wpostępowaniu karnym i cywilnym. Rodzaj procedurynie wpływa na wysokość kosztów podróży.Panie Ministrze! Mając na uwadze powyższe, proszęo udzielenie odpowiedzi: Czy w najbliższym czasiezostanie przedstawiony projekt ustawy o ujednoliceniupraw majątkowych świadków w postępowaniucywilnym i karnym?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21778)Poseł Grzegorz Roszakdo ministra sportu i turystykiw sprawie istniejących programów wsparciaze strony państwa dla nowych dyscyplinsportowych oraz trybu wydawania decyzjio utworzeniu polskiego związku sportowegoSzanowny Panie Ministrze! W komunikacie z 18października 2010 r., sporządzonym na podstawieustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U.Nr 127, poz. 857), minister sportu i turystyki zawarłliczący 68 pozycji wykaz polskich związków sportowych.Wykaz dyscyplin i dziedzin sportu, w którychmogą działać polskie związki sportowe, podlegał dynamicznymzmianom na przestrzeni lat. Wciąż pojawiająsię nowe formy uprawiania sportu, co prowadzido powstawania nowych dyscyplin.Bardzo dobrym przykładem takiej dynamicznierozwijającej się na polskim gruncie dziedziny sportujest petanque. Jej początków historycy doszukują sięjuż w czasach antycznych. Poprzez kolejne wieki taniezwykle prosta, ale dająca dużo emocji gra ewoluowałai tworzyła wiele odmian. Za historyczny zaczątekpetanque w formie, w jakiej jest rozgrywana dodziś, uważa się rok 1907. Za kolebkę uznawana jestFrancja, gdzie sport ten jest narodową dyscypliną jejmieszkańców. Obecnie gra rozprzestrzeniła się na 5kontynentach. W ponad 70 krajach należących doŚwiatowej Federacji Petanque, której Polska jestczłonkiem od 2003 r., zarejestrowanych jest ponad600 tys. licencjonowanych graczy. Polska FederacjaPetanque działa zgodnie z ustawą Prawo o stowarzyszeniachoraz ustawą o sporcie. Liczy kilkuset licencjonowanychzawodników zrzeszonych w 26 krajowychklubach.Polska Federacja Petanque jest niezwykle prężniedziałającą organizacją. Dobrym przykładem tej aktywnościjest chociażby rozegrany w terminie 19–20marca 2011 r. w Lesznie I Ogólnopolski Halowy TurniejPetanque o Puchar P.F.P. oraz OgólnopolskieHalowe Grand Prix Leszna. Zawody cieszyły sięogromnym zainteresowaniem.Naturalne jest, że dynamiczny rozwój nowej dyscyplinysportowej wiąże się z potrzebą właściwegouregulowania jej organizacji w skali kraju. Osobiściespotkaliśmy się z licznymi pytaniami ze strony szerokiegośrodowiska zawodników i sympatyków tegosportu dotyczącymi kwestii proceduralnych związanychz trybem powoływania przez ministra sportu iturystyki polskiego związku sportowego. Liczne pytaniadotyczyły również istniejących programówwsparcia dla nowych dyscyplin sportowych.Biorąc powyższe pod uwagę, zwracamy się doPana Ministra z prośbą o odpowiedź na poniższe pytania:1. Czy obecny status prawny Polskiej FederacjiPetanque pozwala na ubieganie się ww. organizacjio wsparcie ze strony państwa? Prosimy o podanieform, w jakich taką pomoc można by uzyskać.2. Czy funkcjonują programy, a jeśli tak, to jakie,wspierające rozwój nowych dyscyplin sportowych?3. Czy istnieje określony tryb postępowania w zakresiewydawania decyzji o utworzeniu polskiegozwiązku sportowego?4. Jakie warunki musi spełniać dziedzina lub dyscyplinasportu, żeby zostać dołączona do wykazu polskichzwiązków sportowych?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Łukasz Borowiakoraz grupa posłów

104I n t e r p e l a c j a(nr 21779)do ministra środowiskaw sprawie przeszkód natury prawnejprzy realizacji inwestycji melioracyjnych,wynikających z braku ujednolicenia zapisóww ustawach: Prawo wodne, Prawo budowlanei Prawo ochrony środowiska, wraz z aktamitowarzyszącymiSzanowny Panie Ministrze! W ostatnich latachobserwujemy w skali kraju występowanie zjawisklokalnych powodzi i podtopień. Są one powodem poważnychstrat materialnych, których skalę potęgujefakt regularnego zalewania tych samych terenów. Wwielu przypadkach sytuacja taka uniemożliwia normalnefunkcjonowanie i rozwój lokalnych społeczności.Władze samorządowe szczebla gminnego i powiatowegowe współpracy z władzami wojewódzkimipodejmują liczne działania celem poprawy sytuacji wtym zakresie. Chodzi tu o realizację przedsięwzięćpolegających m.in. na przebudowie koryt cieków wodnychoraz modernizację obwałowań i urządzeń imtowarzyszących.Jednostki samorządu terytorialnego napotykająjednak na liczne trudności związane z brakiem ujednoliceniazapisów w ustawach: Prawo wodne, Prawobudowlane i Prawo ochrony środowiska wraz z aktamitowarzyszącymi.Aktualny stan prawny rodzi konflikty pomiędzyadministratorami a dyrektorami ochrony środowiska.Prawo wodne zobowiązuje do utrzymania woptymalnym stanie urządzeń melioracji wodnych.Obowiązek ten jednak nie jest realizowany co najmniejz dwóch powodów: z powodu braku wystarczającejilości środków finansowych, a następnie wwyniku powstania nowych biocenoz i ekosystemów,które podlegają ochronie i powinny pozostać w stanienienaruszonym. Samorządy stają więc przed dylematem,którą z ustaw naruszyć. Brak jednoznacznychuregulowań prawnych oraz jasnych procedurnajbardziej odczuwalny jest przy działaniachochronnych lub w trakcie powodzi na obszarach Natury2000 i innych obszarach cennych przyrodniczo,a które jednocześnie stanowią tereny zagospodarowanerolniczo.Wojewódzkie zarządy melioracji i urządzeń wodnychudzielają uprawnienia organizacjom pozarządowym,które zajmują się ochroną przyrody. Oznaczato co najmniej trzykrotne wydłużenie procesu przygotowaniainwestycji, co w konsekwencji skutkujetym, że dana inwestycja ulega znacznemu przedrożeniu,a w ostateczności może dochodzić nawet doprzerwania (np. Południowy Kanał Obry) inwestycjijuż przygotowanych.Biorąc powyższe pod uwagę, zwracamy się doPana Ministra z prośbą o odpowiedź na poniższe pytania:1. Czy ministerstwo ma wiedzę o wyżej opisanychproblemach, na jakie napotykają jednostki samorządurealizujące inwestycje melioracyjne?2. Czy są prowadzone lub planowane prace mającena celu wyeliminowanie przeszkód prawnych wynikającychz rozbieżności w unormowaniach przywołanychwyżej ustaw?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21780)Poseł Łukasz Borowiakoraz grupa posłówdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie finansowania projektów renowacjizabytkówSzanowny Panie Ministrze! Na podstawie art. 192Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej pragnęzwrócić Pana uwagę na problem związany z finansowaniemrenowacji zabytków po wprowadzeniu 23-procentowegopodatku VAT na usługi konserwatorskie.Do końca 2010 r. prace konserwatorskie obłożonebyły 0-procentową stawką podatku VAT. Jednakżeobowiązująca od 2011 r. reforma podatkowa, zmieniającastawki podatku od towarów i usług, wprowadziłasporo niejasności w zakresie opodatkowania iw konsekwencji finansowania przedsięwzięć w dziedzinierenowacji zabytków. Zgodnie z nowymi stawkamifirmy wykonujące usługi renowacyjne zobowiązanesą odprowadzać podatek w wysokości 23%. Faktycznieoznacza to zwiększenie kosztów renowacjizabytków i dóbr kultury niemal o 1/4 oraz skutkujeznacznym zmniejszeniem ilości prac, które zostanąwykonane w najbliższych latach.Zmiany w systemie podatkowym dotykają wszczególności usługodawców, którzy prace konserwatorskierozpoczęli w poprzednich latach, a ze względuna rozmiar projektu zakończyli dopiero w 2011 r., gdyobowiązywały już nowe stawki podatkowe. Oznaczato, że są teraz zobowiązani odprowadzić podatek odusługi, którą wycenili, nie uwzględniając obciążeńwynikających z wprowadzenia nowej stawki VAT.Biorąc pod uwagę powyższe przesłanki, zwracamsię do Pana Ministra z uprzejmym zapytaniem o wysokośćśrodków, które Ministerstwo Kultury i DziedzictwaNarodowego planuje przeznaczyć w 2011 r.na renowację i konserwację zabytków, oraz z pytaniem,czy wysokość świadczeń uwzględni podwyżkę

105stawki podatku VAT w taki sposób, aby możliwe byłoutrzymanie ilości wykonywanych prac na dotychczasowympoziomie.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21781)do ministra skarbu państwaPoseł Jarosław Gowinw sprawie zintegrowanego systemuinformatycznego w Ministerstwie SkarbuPaństwaSzanowny Panie Ministrze! Ministerstwo SkarbuPaństwa od 2004 r. do 2010 r. wydało 11,1 mln zł nainformatyzację resortu, przy czym niemal 7,1 mln złprzeznaczono na zintegrowany system informatyczny.Przedmiotowy system miał być wiarygodnymźródłem informacji o ilości i wartości mienia SkarbuPaństwa. Jak jednak pokazał raport po kontroli NajwyższejIzby Kontroli, tak niestety nie jest. Przedewszystkim zastrzeżenia budzi sposób tworzenia raportuo stanie mienia Skarbu Państwa, który tworzonyjest poza systemem, a dane są wprowadzanedo niego ręcznie, co powoduje wątpliwości co do jegowiarygodności.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki zostaną podjęte w celu zmiany zaistniałejsytuacji?2. Dlaczego w resorcie nie jest wykorzystywanygenerator raportów Oracle Discoverer?3. Jakie kroki zostaną podjęte w celu zapewnieniapełnej wiarygodności umieszczanych tam danych?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21782)do ministra finansóww sprawie obowiązku prowadzenia pełnejrachunkowości przez organizacjepozarządoweSzanowny Panie Ministrze! Zgodnie z obowiązującymiprzepisami wszystkie organizacje pozarządowe,nawet te, które posiadają niewielkie dochody, sązobowiązane do prowadzenia pełnej rachunkowości.Jest to dość istotna bariera dla organizacji, którychdochody nie są znaczne, a koszty obsługi rachunkoweji sprawozdawczej są nieproporcjonalne do prowadzonejprzez daną organizację działalności.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki prawne zostaną podjęte w celuzmiany zaistniałej sytuacji?2. Czy uproszczenia w tym zakresie mogłyby prowadzićdo nadużyć ze strony takich organizacji?3. Jakich nadużyć mogłaby dokonać organizacja,której przychody nie przekraczają kilkunastu tysięcyzłotych rocznie uzasadniających stosowanie pełnejrachunkowości?4. Czy nie bardziej zasadne byłoby wprowadzenieobciążeń stosownie do skali działalności i przychodóworganizacji?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21783)do ministra edukacji narodowejw sprawie planów wprowadzeniaogłaszanych przez gminy konkursówna prowadzenie szkółSzanowna Pani Minister! Wedle informacji podanychw ostatnich dniach resort edukacji ponownierozważa rozwiązanie, zgodnie z którym samorządybędą mogły zlecać zadania oświatowe (w tym m.in.prowadzenie szkół) innemu podmiotowi, w tym organizacjipozarządowej. Tym samym, jeśli będą chętnido przejęcia szkoły, samorząd będzie mógł ogłosićkonkurs na jej prowadzenie i przekazać ją. Z wprowadzeniemprzedmiotowego rozwiązania nie zgadzająsię przedstawiciele Związku Nauczycielstwa Polskiegoi już zapowiadają akcję protestacyjną.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pani Minister z następującymi pytaniami:1. Czy wprowadzenie przedmiotowego rozwiązaniafaktycznie zapobiegnie likwidacji szkół?2. Jakie są faktyczne powody powrotu do przedmiotowegopomysłu?3. Jakie są przewidywane skutki ewentualnychzmian?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław Matwiejuk

106I n t e r p e l a c j a(nr 21784)do prezesa Rady Ministróww sprawie wprowadzenia zapisówdotyczących bezpieczeństwa na drogachSzanowny Panie Premierze! W dniu 20 grudnia2010 r. minął termin, w którym Polska miała wprowadzićzapisy dotyczące bezpieczeństwa na drogach.Przedmiotowe przepisy stworzone przez Unię miałyna celu obniżenie liczby wypadków śmiertelnych nadrogach.Dyrektywa unijna nakazuje dokonanie ocen podkątem bezpieczeństwa ruchu i okresowe zewnętrzneaudyty. Jest to obowiązkowe przy inwestycjach nadrogach należących do transeuropejskiej sieci transportowej,a w naszym kraju dotyczy to ponad 1000 km.Należy ponadto pamiętać, iż wprowadzenie przedmiotowychprzepisów było warunkiem koniecznymotrzymania dotacji, w wysokości 46 mld zł, na budowędróg.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Premiera z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki prawne zostaną podjęte w celuzmiany zaistniałej sytuacji?2. Jakie negatywne konsekwencje grożą w związkuz przekroczeniem terminu (20 grudnia 2010 r.)?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21785)do ministra obrony narodowejw sprawie rezygnacji ze szkoleń załógobsługujących transportery typu Rosomakw Wojskowych Zakładach Mechanicznychw Siemianowicach ŚląskichSzanowny Panie Ministrze! Transportery opancerzonetypu Rosomak stanowią jeden z głównychśrodków transportu żołnierzy przebywających na misjiw Afganistanie. Pojazdy te są bardzo dobrze ocenianezarówno przez ekspertów, jak i przez samychżołnierzy z nich korzystających w czasie patroli. Towłaśnie dzięki nim bezpieczeństwo żołnierzy znaczącowzrosło, jednak nie byłoby to możliwe, gdyby niewykwalifikowane załogi obsługujące te transportery.Dotychczas żołnierze byli wysłani na szkolenia organizowaneprzez producenta rosomaków, tj. WojskoweZakłady Mechaniczne (WZM) w Siemianowicach Śląskich.Ich program był przygotowywany przez wojskowychoraz ekspertów z WZM. Dodatkowym atutemprzedmiotowych szkoleń było to, iż szkolący sięmieli możliwość zapoznania się z budową transporterajuż na etapie jego produkcji. Niestety w styczniutego roku podjęto decyzję o rezygnacji z tego typuszkoleń i że armia sama będzie prowadzić je we własnymzakresie.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Jakie były powody rezygnacji ze szkoleń odbywającychsię u producenta rosomaków, tj. w WojskowychZakładach Mechanicznych (WZM) w SiemianowicachŚląskich?2. Jakie oszczędności to wygeneruje?3. Czy ograniczenie szkoleń w przedmiotowymzakresie nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństważołnierzy użytkujących transportery?4. Gdzie będą się odbywać szkolenia?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21786)do prezesa Rady Ministróww sprawie elektrowni wiatrowychSzanowny Panie Premierze! W Polsce średnie dobowezapotrzebowanie na energię elektryczną mieścisię w przedziale 22–24 tys. MW. Energia elektrycznaw naszym kraju w 94% pochodzi z elektrowni cieplnych(głównie węglowych), jednak w niedługim czasiemają zacząć powstawać elektrownie wiatrowe. Dotej pory Polskie Sieci Energetyczne wydały zezwoleniana przyłączenie do krajowej sieci energetycznejfarm wiatrakowych o łącznej mocy niemal 5 tys. MW.Już teraz wiadomo, iż tak duża ilość energii z farmwiatrakowych nie jest potrzebna. Dodatkowo pojawisię problem z odbiorem przedmiotowej energii, gdyżzakłady energetyczne zobowiązane są do odbieraniaenergii z farm wiatrakowych w pierwszej kolejności.Ponadto w 2011 r. do ich obowiązku będzie należałowykazanie, że 7% produkowanej energii pochodzi zeźródeł odnawialnych, a do 2020 r. ma to być aż 20%.Nie pozostaje również bez znaczenia fakt, iż cena energiiwiatrowej jest dwa razy wyższa niż pozostałej.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Premiera z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki zostaną podjęte w celu zmiany zaistniałejsytuacji?

1072. Co będzie się działo z nadmiarem energii wiatrowej,do odbioru której zakłady energetyczne będązobowiązane?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21787)do prezesa Rady Ministróww sprawie przebudowy drogi S8Wyszków – BiałystokSzanowny Panie Premierze! Rada Gminy Szumowowyraża sprzeciw odnośnie do przesunięciaprzebudowy drogi S8 Wyszków – Białystok w „Programiebudowy dróg krajowych na lata 2011–2015”do inwestycji rezerwowych, które mogą być wykonanedo roku 2013. Projektowana trasa ekspresowaS8 na terenie województwa podlaskiego ma przebiegaćprzez gminę Szumowo. Dzięki przebudowie trasyekspresowej S8 gmina miałaby wielką szansę narozwój. Wybudowanie w całości tej trasy dałobymożliwość połączenia Białegostoku z Warszawą i –co za tym idzie – z pozostałą częścią kraju i innymipaństwami Europy. Zbudowanie tej trasy dałobyznaczący impuls do dalszego rozwoju lokalnych firmoraz znacznego wykorzystania potencjału turystycznegogminy.W latach 2008–2010 na drodze krajowej nr 8 naterenie powiatu zambrowskiego wydarzyło się 45 wypadkówi 348 kolizji drogowych, w wyniku czego 37osób zostało rannych i aż 12 osób straciło życie. Sąto liczby chyba najbardziej przemawiające za podjęciemniezwłocznie przebudowy S8 do standardówdrogi bezpiecznej.Mając powyższe na uwadze, zwracam się do PanaPrezesa Rady Ministrów z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki zostały poczynione w powyższejsprawie?2. Czy jest szansa na to, aby inwestycja ta znalazłasię na liście inwestycji rozpoczynających się w2013 r.3. Czy jest możliwość wybudowania dróg dojazdowychserwisowych?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21788)do prezesa Rady Ministróww sprawie zatrudnienia większej liczbyurzędników mianowanychSzanowny Panie Premierze! We wrześniu 2008 r.rząd przyjmował tzw. trzyletni plan limitu mianowańurzędników w służbie cywilnej na lata 2009–2011.Zakładał on docelowy wzrost liczby o 6 tys. Gdybyten plan został zrealizowany, to w administracji rządowejw tym roku powinno pracować już blisko 12tys. takich osób. W 2009 r. było ich bowiem tylko 5,4tys. Obecnie mamy ich zaledwie o 1 tys. więcej. Dodatkowotegoroczny limit został zmniejszony z 2,5tys. do 500 miejsc. Nie powinno być tak, iż oszczędzasię na liczbie tworzonych etatów, a jednocześnie ograniczasię liczbę mianowań. W zaistniałej sytuacjiurzędników mianowanych powinno być 20%, a nie– jak obecnie – zaledwie 5%, zwłaszcza że mimozmniejszania limitu miejsc przyszłych urzędnikówzainteresowanych mianowaniem nie brakuje. Liczbaurzędników służby cywilnej cały czas rośnie, zmieniasię jedynie dynamika tego wzrostu. W latach 2007––2010 udział urzędników wśród członków korpususłużby cywilnej wzrósł z 3,9% do 5,6%.Mając powyższe na uwadze, zwracam się do PanaPrezesa Rady Ministrów z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki zostały poczynione w powyższejsprawie?2. Czy jest możliwość zwiększenia zatrudnieniaosób mianowanych?3. Jeśli tak, to kiedy to nastąpi?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21789)do prezesa Rady Ministróww sprawie zapisów w projekcie ustawy z dnia18 lipca 2010 r. o bezpieczeństwie osóbprzebywających na obszarach wodnychSzanowny Panie Premierze! W projekcie ustawyz dnia 18 lipca 2010 r. o bezpieczeństwie osób przebywającychna obszarach wodnych wprowadza sięszereg zmian, które mogą stanowić przeszkody wdziałaniu organizacji pozarządowych, które aktywniedziałają i przyczyniają się do rozwoju ratownictwawodnego.

108Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Premiera z następującymi pytaniami:1. Czy nie byłoby zasadne rozszerzenie definicjikąpieliska o dodatkowe zapisy, precyzujące wymaganiazwiązane z odpowiednią infrastrukturą i wyposażeniem,gwarantującymi bezpieczeństwo, kulturępobytu i higienę wypoczynku na tego typu obiektach,a także dokonanie podziału kąpielisk na zorganizowanei prowizoryczne?2. Czy rozważane jest wprowadzenie podziału kąpieliskna zorganizowane i prowizoryczne?3. Dlaczego w art. 2 nie uwzględniono TowarzystwaZapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących(„TZTiRT”) – specjalistycznego stowarzyszenia ratownictwawodnego o zasięgu regionalnym?4. Dlaczego w art. 3 ust. 1 został pominięty zapiso zapewnieniu bezpiecznego wypoczynku nad wodą,realizowanego poprzez zapobieganie, a nie tylko organizowaniepomocy, a także ratowanie osób?5. Dlaczego zgodnie z art. 3 ust. 1 WOPR uzyskałwyłączność na organizację, prowadzenie szkoleń, egzaminowaniei nadawanie stopni ratownikom wodnym,skoro Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom iRatowania Tonących ma uprawnienia do: szkolenia,doszkalania, nadawania stopni z zakresu ratownictwawodnego?6. Czy rozważane jest wprowadzenie do art. 11zapisu, iż ekspertyzy funkcjonowania danego obiektumają być sporządzone przez organizacje ratownictwawodnego (a nie jedynie WOPR), które działają nadanym terenie i w danych obiektach, z którymi zostałypodpisane umowy na poziomie gminy lub właściwegoadministratora obiektu?7. Czy ust. 2 i 3 w art. 6 w obecnym brzmieniu niedoprowadzą do ograniczenia możliwości działaniainnych organizacji pozarządowych istniejących w sferzeratownictwa wodnego poprzez utrudnienie dostępudo pozyskiwania środków z budżetu państwa?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21790)do prezesa Rady Ministróww sprawie wdrażania unijnych przepisówo sankcjach za nielegalne zatrudnianiecudzoziemcówSzanowny Panie Premierze! Zgodnie z zapisamitzw. dyrektywy Frattiniego na terenie całej Unii Europejskiejmają zostać zharmonizowane zasady karaniaprzedsiębiorców, którzy nielegalnie zatrudniającudzoziemców. Polska ma czas na wdrożenie przedmiotowychprzepisów do 20 lipca br., jednak pojawiająpoważne wątpliwości, czy uda się dokonać implementacjiw przedmiotowym terminie. Jeżeli noweregulacje nie wejdą w życie w ww. terminie, może tooznaczać negatywne konsekwencje dla naszego krajuwłącznie z wielomilionowymi karami pieniężnymi.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Premiera z następującymi pytaniami:1. Jakie kroki prawne zostaną podjęte w celuzmiany zaistniałej sytuacji?2. Kiedy projekt ustawy trafi do Sejmu?3. Czy w związku z zaistniałą sytuacją termin 20lipca jest realny na dokonanie implementacji?4. Czy Rządowe Centrum Legislacji podjęło pracenad projektem przedmiotowej ustawy?5. Jeśli tak, to na jakim są one etapie?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 21791)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie możliwości przywróceniawarunków nabywania prawado wcześniejszej emerytury z tytułu opiekinad dzieckiem, zawartych w rozporządzeniuRady Ministrów z 15 maja 1989 r.,które utraciło moc obowiązującąz dniem 1 stycznia 1999 r.Rozporządzenie Rady ministrów z dnia 15 maja1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emeryturypracowników opiekujących się dziećmi wymagającymistałej opieki (Dz. U. z 1989 r. Nr 28, poz.149, z późn. zm.) przyznawało rodzicom, którzy opiekująsię dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy ido samodzielnej egzystencji albo też całkowicie niezdolnymdo pracy i którzy ponadto mieli co najmniej20-letni okres składkowy i nieskładkowy w przypadkukobiet lub 25-letni w przypadku mężczyzn. Niestetywspomniane rozporządzenie utraciło moc obowiązującąz dniem 1 stycznia 1999 r.Wraz z końcem obowiązywania rozporządzenia tysiącerodziców opiekujących się trwale chorym dzieckiemoraz jednocześnie pracujący na etacie pozbawienizostali możliwości wcześniejszego odejścia na emeryturę.Niejednokrotnie pracujący rodzic to jedyneźródło utrzymania w rodzinie, w przypadku gdy samodzielnieopiekuje się schorowanym dzieckiem, jestmu niezwykle ciężko godzić obowiązki w pracy i wdomu. Obecnie, nawet gdy ma już 25-letni okres skład-

109kowy i nieskładkowy, nie ma przepisów, które zezwoliłybymu przejść na wcześniejszą emeryturę.Warto podkreślić, iż opieka nad całkowicie niezdolnymdo pracy i samodzielnej egzystencji dzieckiemto opieka 24 godziny na dobę, wymagająca pełnegozaangażowania, oddania i poświecenia. Do tegododać trzeba jeszcze wysiłek włożony w pracę zarobkową.Po 1 stycznia 1999 r. tylko ci, którzy spełnialiwarunki zawarte w rozporządzeniu z 1989 r. przeddniem utraty mocy obowiązującej, mogą ubiegać sięo przejście na wcześniejsza emeryturę. To dyskryminującewobec tych, którzy spełniają warunki obecnie,lecz w wyniku utraty mocy obowiązującej pozbawienisą szansy na skorzystanie z możliwości przejściana wcześniejszą emeryturę z tytułu opieki nad dziećmiwymagającymi stałej opieki.W związku z pokrótce opisaną przeze mnie sytuacjązwracam się do Pani Minister z pytaniem: Czyministerstwo nie widzi potrzeby i nie przewiduje podjęciaprac nad ustawą, która przywróciłaby rodzicomopiekującym się całkowicie niezdolnym do pracydzieckiem możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę?Ełk, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Wojciech KossakowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21792)do ministra spraw zagranicznychw sprawie funkcjonowania Karty PolakaSzanowny Panie Ministrze! Ze względu na poczucietożsamości i przynależności do narodu polskiegosporo Polaków mieszkających za wschodniągranicą Rzeczypospolitej Polskiej w ostatnich latachubiegało się o obywatelstwo polskie na długo przeduchwaleniem przez Sejm RP ustawy o Karcie Polaka.Jedni otrzymywali pozytywne postanowieniaprezydenta RP w dość krótkim czasie, inni wciążczekali na decyzję.W międzyczasie weszła w życie ustawa o KarciePolaka, o zatwierdzenie której aktywnie starała sięm.in. Federacja Organizacji Polskich na Ukrainie. CiPolacy, którzy nie otrzymali odpowiedzi odnośnie doobywatelstwa, złożyli prośbę o Kartę Polaka, którąwkrótce otrzymali. Po jakimś czasie osoby te otrzymałyzawiadomienie o przyznaniu obywatelstwa polskiego,a wkrótce potem informację z Konsulatu Generalnegowe Lwowie o treści: „Konsulat informuje,że od daty wystawienia postanowienia prezydentaRP wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie bezwzględu na to, czy odebrał to postanowienie, czy nie.Kancelaria Prezydenta RP powiadamia właściwewładze w Polsce o nadaniu obywatelstwa polskiego idane te zostały wprowadzone do rejestrów obywatelipolskich w urzędach polskich. Jako obywatelowipolskiemu nie przysługuje Karta Polaka i jej posiadaczpowinien ją niezwłocznie zwrócić do konsulatu.Nie można się nią posługiwać i korzystać z ulg przewidzianychustawą o Karcie Polaka ani z wizy uzyskanejna jej podstawie”.W zasadzie osoby, którym przyznano obywatelstwopolskie, traktują decyzję prezydenta RP jakozadośćuczynienie, satysfakcję i dumę za lata trwaniai przetrwania w świadomości swej przynależnościnarodowej. To właśnie one są nadal „ambasadorami”Polski na Ukrainie, kultywując nadal tradycje swegonarodu wśród współobywateli Ukrainy, która jest ichmałą ojczyzną, z której większość nie ma zamiaruwyjeżdżać.W takiej sytuacji decyzja dotycząca unieważnieniaKarty Polaka i żądanie jej zwrotu jest, zdaniemPolaków mieszkających na Ukrainie, wielce krzywdzącai poniżająca ich godność. Nadto zwracają uwagę,że może zaistnieć sytuacja, iż m.in. ze względówfinansowych będą pozbawieni, zwłaszcza emeryci,możliwości odwiedzenia swoich krewnych w ukochanejhistorycznej ojczyźnie.W takiej sytuacji proszą oni o pilną nowelizacjęustawy o Karcie Polaka, a mianowicie art. 17 akapit5, który winien brzmieć:„Karta Polaka traci ważność z chwilą osiedleniasię na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”W przedstawionej sytuacji proszę o udzielenie odpowiedzina pytania:1. Czy ministerstwo także zauważa potrzebę nowelizacjiustawy o Karcie Polaka?2. Jeśli tak, to kiedy stosowny projekt ustawy zostaniezgłoszony do laski marszałkowskiej?Z wyrazami szacunkuOświęcim, dnia 17 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21793)Poseł Stanisław Rydzońdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie prawa do świadczeniapielęgnacyjnego dla najbliższych członkówrodzinyZgodnie z art. 17.1 ustawy z 28.11.2003 r. o świadczeniachrodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz.992, ze zm.). świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacjiz zatrudnienia w celu sprawowania opiekinad dzieckiem lub osobą z orzeczeniem o określonymstopniu niepełnosprawności przysługuje osobom spokrewnionymw innym niż w pierwszym stopniu tylkow wypadku, gdy nie ma osoby spokrewnionej wpierwszym stopniu i tylko tym, na których ciąży obo-

110wiązek alimentacyjny. Ustawa nie daje więc prawado tego świadczenia synowej i zięciowi oraz innymkrewnym, którzy bardzo często jednak sprawująopiekę nad niezdolnymi do samodzielnej egzystencjiczłonkami rodziny rezygnując z zatrudnienia.Takie zapisy niezgodne są z odczuciami społecznymi,odbierane są przez obywateli jako niesprawiedliwe,o czym informują nas i proszą o zmianę przepisów.Szanowna Pani Minister! Nasze społeczeństwostarzeje się i problem opieki nad osobami niezdolnymido samodzielnej egzystencji staje się dużym problememdla rodzin, ale także dla placówek opieki, wktórych ciągle brakuje miejsc.Biorąc powyższe pod uwagę, proszę Panią Ministero odpowiedź na następujące pytania:1. Czy przewiduje się zmianę ustawy o świadczeniachrodzinnych?2. Czy przewiduje się rozszerzenie kręgu osóbuprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego o najbliższychczłonków rodziny, faktycznie sprawującychopiekę?Z poważaniemBielsko-Biała, dnia 22 marca 2011 r.Posłowie Stanisław Szwedi Jadwiga WiśniewskaI n t e r p e l a c j a(nr 21794)do ministra infrastrukturyw sprawie przystosowania CMK doparametrów linii dużych prędkości (KDP)poprzez budowę nowego odcinka liniikolejowej poprowadzonej w okolicachOlkusza17 marca br. w Olkuszu odbyło się spotkanie informacyjnedotyczące modernizacji linii E65 – Południeodcinek: Grodzisk Mazowiecki/Zawiercie –Kraków/Katowice – Zwardoń/Zebrzydowice – granicapaństwa. W zaprezentowanych przez przedstawicieliCentrum Kolei Dużych Prędkości PKP PLKkoncepcjach przebiegu linii KDP znalazł się wariantpoprowadzenia nowej linii kolejowej przez okoliceOlkusza wraz z budową 2 peronów na stacji Olkusz--Południe.Wariant ten wart jest szczególnego rozważenia,gdyż daje możliwość aktywizacji nowych terenów iożywienia gospodarczego tej części Małopolski Zachodniej,która dotychczas była pozbawiona możliwościskorzystania z szybkiego połączenia kolejowegoKraków/Katowice – Warszawa. Podczas spotkania wOlkuszu zastępca dyrektora Centrum Kolei DużychPrędkości PKP PLK ocenił, że czwarty rozważanywariant poprowadzenia nowej linii o prędkości maksymalnejV=300 km/h (właśnie przez Olkusz) jestnajbardziej racjonalny z punktu widzenia czasu przejazduna odcinku Kraków – Warszawa i Katowice –Warszawa. Daje on również możliwość uruchomienielinii dużych prędkości dla dwóch aglomeracji, tj. krakowskieji katowickiej – pomiędzy którymi czas przejazdumógłby wynieś około 30 minut.Podczas spotkania dotyczącego budowy KDP zaprezentowanotakże koncepcje budowy stacji kolejowejOlkusz-Południe, na której mogłoby zatrzymywaćsię część szybkich pociągów. Z opracowanychwariantów wynika, że czas przejazdu pomiędzy odcinkiemOlkusz-Warszawa przy prędkości 300 km.na godz. wyniósłby zaledwie 60 minut. Nowo wybudowanymodcinek linii Olkusz-Katowice udałoby siępokonać w czasie 12 minut, zaś Olkusz-Kraków w17 minut.Budowa nowej linii kolejowej powinna być jednakszeroko konsultowana z lokalną społecznością. Zaprezentowanywstępnie wariant KDP został poprowadzonybowiem przez tereny zurbanizowane i jużzagospodarowane – w tym m.in. przez Szkołę Podstawowąw Żuradzie.Wobec powyższego proszę o udzielenie odpowiedzina poniższe pytania:1. Jaki jest wstępny koszt budowy nowego odcinakKDP w wersji z przebiegiem przez okolice Olkusza?Kiedy zostanie dokonany ostateczny wybór koncepcji,którędy ma przebiegać linia KDP?2. Jakie są realne szanse na powstanie w rejonieOlkusza nowej linii kolei dużych prędkości?3. Kiedy planowane jest rozpoczęcie procesu wykupuewentualnych gruntów?4. Czy w przypadku wybrania opcji przez Olkuszpewna jest budowa stacji kolejowej Olkusz-Południe,na której miałaby zatrzymywać się cześć szybkichpociągów?5. Czy w przypadku wybrania innego wariantuprzebiegu KDP niż przez Olkusz PKP PLK zamierzazmodernizować obecną infrastrukturę kolejową nalinii nr 62 Sosnowiec Płd. – Olkusz-Tunel do prędkościok 120 km/h, aby umożliwić przewoźnikom przejazdw dobrej prędkości szlakowej dla pociągów trasąKatowice – Olkusz-Tunel – CMK – Warszawa?Z poważaniemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Poseł Jacek Osuch

111I n t e r p e l a c j a(nr 21795)do ministra środowiskaw sprawie usuwania drzew i krzewówz terenów nieruchomościSzanowny Panie Ministrze! Ustawa z dnia 21maja 2010 r. o zmianie ustawy o udostępnianiu informacjio środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwaw ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływaniana środowisko oraz niektórych innychustaw wprowadziła pewne zmiany w zapisach ustawyo ochronie przyrody dotyczące m.in. uzyskiwaniazezwoleń na usunięcie drzew i krzewów.Jedną z istotniejszych zmian jest nowe brzmienieart. 83 ust. 6 pkt. 4 ww. ustawy, który mówi, że obowiązekuzyskania zezwolenia na usunięcie drzewdotyczy drzew w wieku powyżej 10 lat, a nie, jak wpoprzednim brzmieniu przepisu, gdzie obowiązekuzyskania zezwolenia na usunięcie drzewa dotyczyłdrzew w wieku powyżej 5 lat.Zmiany w ustawie o ochronie przyrody nie mówiąjednak nic o możliwości wycięcia bez zezwolenia niezależnieod wieku tzw. chwastów wśród drzew. Zarównow gospodarce rolnej, jak i leśnej stosowane jestpojęcie chwastu w odniesieniu do drzew mało wartościowych(np. topola, modrzew, wierzba), które niejednokrotniestwarzają zagrożenie dla ludzi.W efekcie możliwości zarządzania własnym terenemsą ciągle bardzo ograniczone.W związku z powyższym proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Czy zostanie zniesiona procedura zgłaszaniawycinki drzew?2. Czy wydawanie decyzji zostanie uproszczone?3. Czy czas wydawania decyzji zostanie skrócony?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21796)do ministra finansówPoseł Michał Wojtkiewiczw sprawie nałożenia na budowaneprzez deweloperów drogi dojazdowe23-procentowej stawki podatku VATpodatkiem VAT. Dotąd deweloperzy budujący drogidojazdowe (np. do swoich osiedli), aby następnie przekazaćje gminom, byli zwolnieni z płacenia podatku.Według nowych przepisów będą musieli od 1 kwietniadołożyć do takich inwestycji jeszcze 23-procentowyVAT. Taka infrastruktura dojazdowa stanowi jużobecnie od 10% do nawet 30% łącznych wydatków nabudowę. Tendencja jest taka, że w wielu przypadkachwarunkiem wydania dla dewelopera zgody na budowęjest zbudowanie przez niego pewnej infrastruktury(np. dróg dojazdowych), a następnie przekazaniejej gminom.Obłożenie tego typu inwestycji podatkiem VATspowoduje ogólny wzrost kosztów inwestycji, któryprzełoży się na ceny mieszkań. Spadający w ostatnichlatach popyt na mieszkania w stosunku do podażypowoduje, że firmy deweloperskie nie są w staniewziąć tych dodatkowych wydatków na siebie. Gminyzaś nie są w stanie na bieżąco radzić sobie z tworzenieminfrastruktury dla każdego nowo powstałegoosiedla. Dlatego też firmy deweloperskie, które przejmująte zadania, a później przekazują wybudowanąjuż infrastrukturę na rzecz samorządu za cenę jedyniewartości gruntu, powinny mieć pewne profity ztego względu, zaś jakiekolwiek utrudnienia i nakładaniedodatkowych obciążeń finansowych nie wpływająpozytywnie na realizację tego typu działań.Skutkiem wzrostu ceny mieszkań, związanego znałożeniem na infrastrukturę budowaną przez deweloperówpodatku, będzie jeszcze większy spadekpopytu, a oczywisty jest przecież fakt, że branża nieruchomościjest jedną z sił napędowych gospodarki.Wprowadzając więc takie przepisy, hamujemy rozwójgospodarczy naszego kraju, nie wspominając już oniwelowaniu możliwości zakupu własnego mieszkaniaprzez przeciętnego Polaka.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania. Czy wprowadzone zostanąprzepisy ułatwiające budowę przez dewelopera infrastruktury,którą planuje oddać na rzecz gminy? Czyplanowane są działania zapobiegające wzrostowi cenmieszkań po wprowadzeniu 23-procentowego podatkuna budowę infrastruktury przekazywanej następniesamorządom? Czy w tym przypadku nie byłbyzasadny powrót do stanu sprzed nowelizacji?Z wyrazami szacunkuPoseł Jerzy MaternaWarszawa – Zielona Góra, dnia 25 marca 2011 r.Szanowny Panie Ministrze! Dnia 1 kwietnia br.ma wejść w życie nowelizacja ustawy o podatku VAT,która określa, że infrastruktura taka jak drogi osiedlowe,przekazywana przez deweloperów nieodpłatniegminom, ma zostać obłożona 23-procentowym

112I n t e r p e l a c j a(nr 21797)do ministra zdrowiaw sprawie niezapewnieniaprzez Ministerstwo Zdrowia wszystkim chorymna WZW typu B dostępu do nowoczesnychleków w pierwszej linii leczeniaSzanowna Pani Minister! W połowie styczniarzecznik prasowy Ministerstwa Zdrowia zapewniałna łamach mediów, że w ciągu dwóch czy trzech tygodniwszyscy potrzebujący chorzy na WZW typu Bbędą mogli być leczeni nowymi lekami. MZ nie dotrzymałożadnej z tych obietnic – nie dość, że do nowychleków dostęp będzie miała tylko garstka chorych,to stanie się to dopiero od kwietnia, bo wtedynowy program zacznie faktycznie funkcjonować.Opublikowany na stronie internetowej MZ programterapeutyczny zawiera zapis, który ograniczazastosowanie nowych leków przeciwwirusowych tylkodo wąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw.Hbe+. W praktyce, biorąc pod uwagę statystyki prowadzoneprzez ekspertów, oznacza to, że cały czasstarymi lekami będzie leczonych ok. 80% pacjentów.Podział chorych na takich, którzy mogą dostać wpierwszej linii nowe leki, i tych, którzy będą cały czasleczeni przestarzałymi, nie wynika z żadnych obowiązującychpolskich czy międzynarodowych wytycznychklinicznych.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir) do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części „Kryteria kwalifikacji”zapisu z punktu 6.1 „U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii” i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21798)Poseł Kazimierz Moskaldo ministra finansów oraz ministra gospodarkiw sprawie projektu ustawy ograniczającejwysokość spreadów walutowych w bankachSzanowny Panie Ministrze! Sprawa dotyczącaspreadów walutowych ma wielki wymiar społeczny ijest przedmiotem zainteresowania blisko 500 tys.polskich kredytobiorców. W związku z doniesieniamimedialnymi dotyczącymi przerwania prac nad projektemustawy ograniczającej spready w bankachuprzejmie proszę o udzielenie odpowiedzi na następującepytania:1. Jakie jest stanowisko Ministerstwa Finansówwobec projektu ustawy dotyczącego zmian zasad naliczaniaspreadów walutowych przy spłacie kredytówhipotecznych w walutach – projektu zainicjowanegoprzez wicepremiera, ministra gospodarki WaldemaraPawlaka?2. Czy prawdą jest, że projekt ten został oprotestowanyprzez Ministerstwo Finansów, co z kolei spowodowałoostateczne zablokowanie tego projektu?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Jarosław StawiarskiI n t e r p e l a c j a(nr 21799)do prezesa Rady Ministróww sprawie wyroku Wielkiej IzbyEuropejskiego Trybunału Praw Człowiekaw sprawie Lautsi i inni przeciwkoRepublice WłoskiejSzanowny Panie Premierze! 18 marca br. WielkaIzba Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wydaławyrok w sprawie Lautsi i inni przeciwko RepubliceWłoskiej. Wielka Izba rozpatrywała odwołanierządu włoskiego od wyroku Trybunału z 3 października2009 r., który uznał obecność krzyża w publicz-

113nych szkołach włoskich za sprzeczną z EuropejskaKonwencją o ochronie praw człowieka i wolności podstawowych.W wyroku z 18 marca br. Wielka Izbauznała, że obecność krzyża w publicznych szkołachwłoskich nie narusza tejże konwencji.3 grudnia 2009 r. Sejm 357 głosami „za”, 40 „przeciw”,5 „wstrzymującymi się” podjął uchwałę w sprawieochrony wolności wyznania i wartości będącychwspólnym dziedzictwem narodów Europy, w którejuznał m.in., że znak krzyża jest nie tylko symbolemreligijnym i znakiem miłości Boga do ludzi, ale wsferze publicznej przypomina o gotowości do poświęceniadla drugiego człowieka, wyraża wartości budująceszacunek dla godności każdego człowieka i jegopraw, oraz wyraził zaniepokojenie decyzjami, któregodzą w wolność wyznania, lekceważą prawa i uczucialudzi wierzących oraz burzą pokój społeczny, i oceniłkrytycznie wyrok Europejskiego Trybunału PrawCzłowieka kwestionujący podstawy prawne obecnościkrzyży w klasach szkolnych we Włoszech.W postępowaniu odwoławczym przed Wielką Izbąuczestniczyły na mocy art. 36 Konwencji o ochroniepraw człowieka i wolności podstawowych, jako interweniujące(na rzecz obecności krzyża) strony, rządy:Armenii, Bułgarii, Cypru, Federacji Rosyjskiej, Grecji,Litwy, Malty, Monako, Rumunii i Republiki SanMarino.Uprzejmie proszę Pana Premiera o wyjaśnienie:Dlaczego rząd Rzeczypospolitej Polskiej skorzystał zokazji, by milczeć i nie przystąpił jako „interweniującastrona” do procesu w sprawie Lautsi vs. Włochyprzed Wielką Izbą Trybunału Praw Człowieka, pomimoże Sejm w swojej uchwale przyjętej miażdżącąwiększością głosów krytycznie ocenił wyrok Trybunałuw pierwszej instancji w tej sprawie?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21800)do ministra skarbu państwaPoseł Ludwik Dornw sprawie braku sukcesów eksportowychGrupy BumarSzanowny Panie Ministrze! W ostatnim czasieBumar nie zawarł żadnego znaczącego kontraktueksportowego. Taka sytuacja stoi w sprzeczności zzapowiedziami zarządu firmy dotyczącymi umów zIndiami, Irakiem i Peru. Uprzejmie proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Jakie kontrakty eksportowe i na jaką kwotęzostały zawarte przez Bumar w poszczególnych latachokresu 2008–2010?2. Kiedy zostanie podpisany kilkukrotnie zapowiadanyprzez prezesa Bumaru kontrakt z Indiami?3. Czy ma Pan świadomość, że w ostatnim czasiesukcesy eksportowe odnosi nawet serbski Yugoimport?W ostatnich trzech latach wartość eksportutego koncernu wzrosła ponaddwukrotnie. W ciągutego okresu Yugoimport sprzedał uzbrojenie warte1,2 mld dolarów. Jak to wyjaśnić? Czy serbski przemysłzbrojeniowy produkuje sprzęt wyższej jakości,czy może ich koncern jest – w przeciwieństwie donaszego – profesjonalnie zarządzany?4. Czy rząd monitoruje sytuację na światowymrynku uzbrojenia i kondycję przemysłu zbrojeniowegow innych krajach? Jeśli tak, to jak rząd ocenia wtym kontekście działalność Bumaru?Z poważaniemWarszawa, dnia 15 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21801)do ministra zdrowiaPoseł Ludwik Dornw sprawie kontrowersji wokół projektuustawy o refundacji leków, środkówspożywczych specjalnego przeznaczeniażywieniowego oraz wyrobów medycznychSzanowna Pani Minister! Art. 15 przekazanegodo prac w Komisji Zdrowia projektu ustawy o refundacjileków, środków spożywczych specjalnego przeznaczeniażywieniowego oraz wyrobów medycznych,przewiduje utworzenie grup środków spożywczychspecjalnego przeznaczenia żywieniowego, w ramachktórych zostaną wyznaczone limity refundacyjne.Limit refundacyjny określany jest na podstawie poziomunajniższego kosztu 30 dniowego stosowaniawedług cen hurtowych.Proponowane rozwiązanie budzi sprzeciw środowiskosób chorych na fenyloketonurię (PKU). Jakpodnoszą chorzy, wprowadzenie limitu spowoduje, żerefundowane będą tylko najtańsze preparaty starejgeneracji i tym samym zostaje zamknięta droga zakupupreparatów nowoczesnych i lepszych. Taki zapisjest nie do przyjęcia dla osób, które są zmuszoneprowadzić dietę eliminacyjną przez całe życie. Dietajest koniecznością terapii i nie ma innej możliwościleczenia fenyloketonurii.Preparaty starego typu są trudno przyswajalneprzez organizm, często powodują wymioty i złe samopoczucie;dla chorych, a w szczególności dzieci,akceptacja smaku preparatu jest bardzo trudna, dlategoteż często preparaty są zmieniane, gdy trzebauwzględniać potrzeby dzieci. Obecnie na rynku istniejeszeroka gama nowoczesnych preparatów, umoż-

114liwiająca dobranie kuracji do potrzeb poszczególnychchorych dzieci, dzieci w wieku szkolnym młodzieży,osób uprawiających sport, kobiet w ciąży, wg zapotrzebowańna witaminy, mikro- i makroelementyoraz wapń. Przewidywane zmiany znacząco ograniczątę swobodę, z przyczyn ekonomicznych, i przyczyniąsię do pogorszenia sytuacji chorych na fenyloketonurię.Należy podkreślić, że sytuacja osób cierpiącychna PKU jest wystarczająco trudna, gdyż Polska jakojeden z nielicznych krajów nie refunduje żywnościPKU. Koszt żywienia dla nastolatka przy zakupiespecjalnych produktów PKU, tj. chleba, pasztetów,makaronów, ryżu, kleików, i innych produktów, wynosiok. 1500 zł miesięcznie.Wprowadzenie limitów refundacyjnych spowodujew wielu przypadkach zaniechanie leczenia zewzględów czysto finansowych. Większość matek mającychchore dziecko na PKU nie ma możliwości powrotudo pracy lub jej podjęcia ze względu na to, żedzieci nie są przyjmowane do żłobków i przedszkoliprowadzonych przez państwo, ze względu na to, żenie ma możliwości przynoszenia własnego jedzenia.Tym samym, mając chore dziecko sytuacja finansowarodziny poprzez brak możliwości zarobkowania przezjedno z rodziców i tak jest bardzo ciężka.Wprowadzenie limitów jest zaprzepaszczeniempolityki ministra zdrowia, które miały polepszyć stanzdrowia i poziom życia chorych z fenyloketonurią.W związku z powyższym mam do Pani Ministernastępujące pytania:1. Jaka jest szansa na uwzględnienie trudnej sytuacjicierpiących na fenyloketonurię w przewidywanymprojekcie ustawy?2. Czy ministerstwo planuje podjąć działania mającena celu zwiększenie pomocy państwa względemrodzin, w których wychowuje się dziecko z fenyloketonurią?Jeśli tak, to jakie?W imieniu osób cierpiących na tę rzadką chorobęgenetyczną liczę, że Pani Minister pochyli się nadtym problemem.Z poważaniemPoznań, dnia 15 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21802)Poseł Bożena Szydłowskado ministra infrastrukturyw sprawie interpretacji art. 94 ust. 1 pkt 2ustawy o gospodarce nieruchomościamiSzanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiegozwrócili się samorządowcy z terenu gminyKostrzyn z prośbą pomoc w uzyskaniu interpretacjiwydanej przez Ministerstwo Infrastruktury art. 94ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarcenieruchomościami, który mówi, że w przypadkubraku planu zagospodarowania przestrzennegopodziału można dokonać, jeżeli jest zgodny z warunkamiokreślonymi w decyzji o warunkach zabudowyi zagospodarowania terenu, a w szczególnościw jakich przypadkach winien być stosowany wobecponiższych interpretacji organu odwoławczego.Ilustrując konieczność doprecyzowania lub interpretacjipowyższego przykładu, posłużę się jednym zwielu przypadków, o których wspominali włodarzegminy Kostrzyn. Wnioskiem z dnia 25 września 2009r. państwo P. wnieśli o zaopiniowanie wstępnego projektupodziału działki nr 240/2 o powierzchni 0,3273ha, jako zgodnego z załączoną decyzją o warunkachzabudowy. Burmistrz gminy Kostrzyn, rozpatrującprzedmiotowy wniosek, postanowieniem nr ZG--9430/52/2009 z dnia 4 grudnia 2009 r. zaopiniowałgo negatywnie, pisząc w uzasadnieniu:Zgodnie z art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami podziałumożna dokonać, jeśli jest zgodny z warunkamiokreślonymi w decyzji o warunkach zabudowy.Wnioskodawcy, państwo P. są właścicielami działkinr 240/2 o powierzchni 0,3273 ha, dla której burmistrzgminy Kostrzyn w dniu 16 listopada 2009 r.wydał decyzję o warunkach zabudowy nr ZZ–7331--WZ/98.5/09. Decyzja zezwala na wybudowanie nadziałce nr 240/2 o powierzchni 0,3273 na wybudowaniejednego budynku mieszkalnego oraz określa pozostałeuwarunkowania związane z tą zabudową.Państwo P., przedkładając powyższą decyzję,wnioskiem z dnia 25 września 2009 r. wnieśli o zaopiniowaniewstępnego projektu podziału działki240/2 na 4 działki pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinnąo powierzchni około 800 m 2 każda. Burmistrzgminy jako organ w przedmiotowej sprawie,rozpatrując powyższy wniosek o podział, postanowieniemnr ZG-7430/52/2009 z dnia 4 grudnia 2009 r.stwierdził jego bezzasadność, ponieważ zgodnie z decyzjąo warunkach zabudowy na działce nr 240/2można wybudować tylko jeden budynek mieszkalny,do wybudowania którego nie jest potrzebny podziałdziałki. Burmistrz w uzasadnieniu postanowieniapodkreślił, że przychylając się do wniosku państwaP., naruszyłby istotę wydanej przez siebie decyzji owarunkach zabudowy dla działki nr 240/2, w którejjednoznacznie określił, co na tej działce można wybudować,a powyższa decyzja została wydana zgodniez tym, o co wnosili wnioskodawcy.Państwo P. wnioskiem z dnia 18 grudnia 2009 r.,za pośrednictwem burmistrza gminy, złożyli zażaleniedo Samorządowego Kolegium Odwoławczego wPoznaniu na przedmiotowe postanowienie. SamorządoweKolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia10 lutego 2010 r. nr SKO-GN4001/2/10 orzekło uchylićzaskarżone postanowienie i sprawę przekazać organowiI instancji do ponownego rozpoznania. W

115uzasadnieniu orzeczenia Samorządowe KolegiumOdwoławcze zauważyło, co następuje:Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, zaś zaskarżonepostanowienie zapadło bowiem bez wystarczającegowyjaśnienia okoliczności sprawy oraz uzasadnieniaprzyjętego stanowiska. Samorządowe KolegiumOdwoławcze podkreśliło, że przede wszystkimnależy zauważyć, że, co wynika pośrednio z załączonejdo akt umowy notarialnej, przedmiotowa nieruchomośćstanowi grunt rolny. Jeśli jest tak w istocie,organ I instancji powinien przedmiotowe postanowienieumorzyć. Zgodnie bowiem z art. 92 ustawy ogospodarce nieruchomościami podziały gruntów rolnychbądź na takie cele wykorzystywanych, z przewidzianymiw przepisie wyjątkami, nie podlegająreglamentacji administracyjnej i jako czynność materialno-technicznapozostawiona jest swobodnemuuznaniu przez właściciela nieruchomości. Ponadtouchybieniu mającym wpływ na wynik sprawy wedługSamorządowego Kolegium Odwoławczego jest brakw aktach sprawy wypisu z rejestru gruntów, co sprawia,że na etapie postępowania odwoławczego niesposób niezbicie przesądzić o charakterze przedmiotowejnieruchomości.Organ I instancji, rozpatrując ponownie wniosekpaństwa P. z dnia 22 września 2009 r. o zgodnościproponowanego podziału działki nr 240/2 z decyzjąo warunkach zabudowy, w związku z wydanym postanowieniemSamorządowego Kolegium Odwoławczegoz dnia 10 lutego 2010 r., wydał postanowienieopiniujące negatywnie przedłożony projekt podziału.W uzasadnieniu burmistrz w szerszym zakresie powtórzyłargumentację co do zasady sprawy z postanowieniaz dnia 4 grudnia 2009 r. przytoczoną powyżej.Jednocześnie burmistrz polemizował ze stanowiskiemSamorządowego Kolegium Odwoławczego wsprawie, czy decyzja o warunkach zabudowy wydanana teren rolny (wg danych z ewidencji gruntów) jestpodstawą do dokonania podziału tego terenu. Burmistrzpotwierdził, że podziela pogląd SamorządowegoKolegium Odwoławczego, że jeżeli przedmiotempodziału jest nieruchomość rolna, to organ I instancjitakie postępowanie powinien umorzyć zgodnie zart. 92 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jednakgdy w dniu złożenia wniosku o podział w obrocieprawnym funkcjonuje decyzja o warunkach zabudowyi zagospodarowaniu terenu, to zgodnie z ustawąo gospodarce nieruchomościami wniosek właścicieladziałki o podział powinien być rozpatrywany w oparciuo art. 94 ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy. PaństwoP. w dniu 8 kwietnia 2010 r. ponownie złożyli zażaleniedo Samorządowego Kolegium Odwoławczego napostanowienie burmistrza o negatywnym zaopiniowaniuproponowanego podziału.Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniemnr SKO-6N-4001/241/10 z dnia 8 czerwca 2010 r.orzekło o uchyleniu zaskarżonego postanowienia iumorzeniu postępowania organu I instancji. W uzasadnieniuorgan odwoławczy stwierdził, że wbrewtemu, co twierdzi organ I instancji, decyzja ustalającawarunki zabudowy dla danego terenu z racji swojegodeklaratoryjnego charakteru nie może i niezmienia dotychczasowego przeznaczenia nieruchomości.Ten przywilej zarezerwowany jest wyłączniedla planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiastza pomocą decyzji o warunkach zabudowymożna jedynie doprowadzić do takiego zainwestowanianieruchomości, który w swoim charakterze i parametrachnawiązuje do sposobu zagospodarowaniajuż istniejącego w tym terenie. Tak więc sam faktwydania warunków zabudowy dla nieruchomości niesprawia, że nieruchomość do tej pory wykorzystywanana cele rolne traci taki charakter i staje się automatycznienieruchomością przeznaczoną pod zabudowęmieszkaniową. Organ odwoławczy twierdzidalej, że wobec powyższego przedmiotowa nieruchomośćw całości stanowi nadal grunt rolny, co zresztąwynika z załączonego wypisu z ewidencji gruntów,który z kolei stanowi, zgodnie z przepisami ustawy ogospodarce nieruchomościami, miarodajną informacjęo przeznaczeniu terenu będącego przedmiotembadania. A zatem organ I instancji orzekający w niniejszejsprawie, stwierdzając taki stan rzeczy, powinienpostępowanie podziałowe jako bezprzedmiotoweumorzyć. Strona skarżąca zaskarżyła takie rozstrzygnięcieSamorządowego Kolegium Odwoławczego doWojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.WSA sprawy jeszcze nie rozstrzygnął.Drugim przykładem ilustrującym niejasność art.94 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościamijest wniosek z dnia 27 września 2010 r. o zaopiniowanieprzedłożonego projektu podziału działki nr165/3 o pow. 0,3577 ha na podstawie wydanej przezburmistrza gminy Kostrzyn decyzji o warunkach zabudowynr ZS-7331-WZ/78/10 z dnia 31 sierpnia 2010 r.Burmistrz gminy Kostrzyn, rozpatrując powyższywniosek, wydał w dniu 7 października 2010 r. postanowienieo umorzeniu postępowania podziałowegojako bezprzedmiotowego (analogicznie jak w sprawiepaństwa P.) W uzasadnieniu podał, że:Właściciel działki nr 165/3 wniósł o zaopiniowaniejej podziału. Organ rozpatrując powyższy wniosekstwierdził, że obszar projektowanych działek nr165/6; 165/7 i 165/8 znajduje się na terenie, którywedług danych z ewidencji gruntów jest gruntem rolnymklasy IVb. Organ I instancji, posiłkując się orzeczeniemSamorządowego Kolegium Odwoławczego nrGN-4001/241/10 z dnia 8 czerwca 2010 r., które orzekło,że decyzja o warunkach zabudowy nie zmieniadotychczasowego przeznaczenia terenu, wynikającegoz danych z ewidencji gruntów, podtrzymuje to stanowiskoi tym samym zgodnie z art. 92 ustawy ogospodarce nieruchomościami obszar projektowanychdziałek nr 165/6; 165/7 i 165/8 nie podlega reglamentacjiadministracyjnej w postępowaniu podziałowym.Zmiana przeznaczenia terenu obejmującegoobszar projektowanych działek nr 165/6; 165/7i 165/8 nie wynika również z załączonej decyzji burmistrzagminy Kostrzyn nr ZS-7331-WZ/78/10 z dnia31 sierpnia 2010 r. o warunkach zabudowy, która

116ustala wyłącznie rodzaj zabudowy i zagospodarowaniaterenu. Pan M. K. złożył zażalenie na umorzeniepostępowania przez organ I instancji do SamorządowegoKolegium Odwoławczego w Poznaniu. SamorządoweKolegium Odwoławcze postanowieniem nrSKO-GN-4001/621/10 z dnia 22.12.2010 r. orzekło ouchyleniu zaskarżonego postanowienia i przekazaniuorganowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Wuzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławczestwierdziło:W niniejszej sprawie nie było podstaw do umorzeniapostępowania podziałowego. Organ I instancjipowinien, mimo że przedmiotowa nieruchomość stanowigrunt rolny, rozstrzygnąć co do istoty. Należybowiem rozróżnić sytuację, gdy właściciel nieruchomościrolnej planuje ją podzielić na działki większeniż 0,3 ha. Wówczas podziału, jako czynności materialno-technicznej,nie prowadzi się w postępowaniuadministracyjnym w trybie jej przepisów. Natomiastw przypadku gdy dochodzi do wydzielenia działekgruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha, podziałtakiej nieruchomości podlega reżimowi administracyjnemui mają zastosowanie przepisy ustawy o gospodarcenieruchomościami z określonymi w ustawieograniczeniami. Zatem z uwagi, że w przedmiotowejsprawie wnioskodawca przewidywał wydzielenie znieruchomości rolnej działek o powierzchni mniejszejniż 0,3 ha, organ I instancji zobowiązany był do przeprowadzeniapostępowania w niniejszej sprawie i oceny,czy z uwagi na powyższe ograniczenia projektowanypodział nieruchomości jest możliwy. Organodwoławczy twierdzi dalej, że nie przesądzając o rozstrzygnięciuw niniejszej sprawie, pragnie jedynieprzedstawić swoje stanowisko w kwestii podziału nieruchomościrolnych na działki o powierzchni mniejszejniż 0,3 ha, w sytuacji gdy dla terenu zostały wydanedecyzje o warunkach zabudowy. Zgodnie z przepisemart. 93 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościamiprzed zatwierdzeniem projektu podziałumusi być on zaopiniowany pod kątem jego zgodnościz ustaleniami planu miejscowego lub w przypadkujego braku, z przepisami odrębnymi bądź wcześniejwydanymi warunkami zabudowy. Jak wynika z ewidencjigruntów, przedmiotowa nieruchomość stanowigrunty rolne klasy IVb. Zgodnie z art. 93 ust. 2austawy o gospodarce nieruchomościami podział nieruchomościpołożonych na obszarach rolnych wg planumiejscowego lub wykorzystywanych na cele rolne,tak jak w rozpatrywanym przypadku, skutkującywydzieleniem działek poniżej 0,3 ha, jest dopuszczalnyjedynie w celu powiększenia sąsiedniej nieruchomościlub regulacji granic sąsiednich działek. Ograniczeniewprowadzone tym przepisem dotyczy zatemsytuacji, gdy jedynym celem podziału nieruchomościbyłoby wydzielenie działek o powierzchni mniejszejniż 0,3 ha, mających charakter działek budowlanych,a w rozpatrywanym przypadku wnioskodawca proponowałwłaśnie taki podział. Jak dalej SamorządoweKolegium Odwoławcze stwierdza, że bez znaczeniaw jego ocenie jest fakt, że dla nieruchomości będącejprzedmiotem podziału ustalono warunki zabudowy.Z uwagi, że decyzja taka zostaje wydana wsytuacji, gdy na danym terenie nie obowiązuje planmiejscowy, nie oznacza to, że za jej pomocą możnazmieniać przeznaczenie nieruchomości. Ten przywilejzarezerwowany jest wyłącznie dla planu zagospodarowaniaprzestrzennego. Oznacza to tyle, że jakkolwiekmożna ustalić warunki zabudowy dla nieruchomościrolnej i w efekcie ją zabudować, sam faktich ustalenia nie powoduje, że decyzja taka pozbawiagrunty rolne charakteru ze wszelkimi konsekwencjamina przykład ograniczeń w ich podziale. W sytuacjijak niniejsza, gdy celem podziału nieruchomościrolnej jest wydzielenie działki o powierzchnimniejszej niż 0,3 ha, mającej charakter niezabudowanejdziałki budowlanej, powinno mieć zastosowanieograniczenie z art. 93 ust. 2a ustawy o gospodarcenieruchomościami. Ponadto Samorządowe KolegiumOdwoławcze dodało, że abstrahując nawet odfaktu, że przedmiotowa nieruchomość jest nieruchomościąrolną, proponowany podział nie jest zgodny zwarunkami zabudowy ustalonymi decyzją o warunkachzabudowy, realizacją zamierzenia budowlanegodla obszaru działki nr 165/3. Wydzielenie z niej nowejdziałki naruszyłoby wskazane w decyzji parametryi wskaźniki dotyczące przyszłych inwestycji, a skarżący,pragnąc zabudować swoją nieruchomość zgodniez ustaleniami wynikającymi z treści decyzji, możeto zrobić bez dokonywania jej podziału.Użyte przez organ odwoławczy słowa „abstrahując”stawia organ I instancji przed pytaniem, czy art.93 ust. 2a jest „ważniejszy” od art. 94 ust. 2 pkt 1ustawy o gospodarce nieruchomościami. W art. 92ust. 2 jest również zapis, który mówi, ze za nieruchomościwykorzystywane na cele rolne i leśne uznajesię nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości,jak użytki rolne, jeżeli nie ustalono dla nichwarunków zabudowy i zagospodarowania terenu.Wobec powyższego orzecznictwa SamorządowegoKolegium Odwoławczego organ I instancji stanąłprzed dylematem zastosowania art. 94 ust. 1 pkt 2ustawy o gospodarce nieruchomościami.W związku z powyższym mam do Pana Ministranastępujące pytania:1. Czy według orzecznictwa SKO organ I instancjipowinien uznać, że w przypadku gdy decyzja o warunkachzabudowy dotyczy terenów, które wedługdanych z ewidencji gruntów stanowią grunty rolne,sprawę należy rozpatrywać w oparciu o art. 93 ust.2a, czyli że nie można dokonać podziału nieruchomościna podstawie wydanej decyzji o warunkach zabudowy,gdyż decyzja o warunkach nie zmienia przeznaczeniaterenu?2. Czy też organ I instancji powinien zastosowaćart. 92 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami,który mówi, że jeżeli na teren rolny została wydanadecyzja o warunkach zabudowy, to traci on charakterrolny i w katastrze nieruchomości nie będziefigurować jako wykorzystywany na cele rolne i leśne,a sprawę należy rozpatrywać w oparciu o art. 94 ust.

1171 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowiącyże podziału można dokonać, jeżeli jest zgodnyz decyzją o warunkach zabudowy?Z poważaniemPoznań, dnia 17 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21803)do ministra zdrowiaPoseł Bożena Szydłowskaw sprawie ewentualnych planówprzygotowania programu terapeutycznegodotyczącego leków inkretynowychDziałając na podstawie ustawy o wykonywaniumandatu posła i senatora – art. 14 ust. 1 pkt 7 z dnia9 maja 1996 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 73, poz. 350, zpóźn. zm.) oraz art. 191–193 regulaminu Sejmu (M.P.z 2002 r. Nr 23, poz. 390), zwracam się do Pani Ministerz zapytaniem:Czy Ministerstwo Zdrowia planuje przygotowanieprogramu terapeutycznego dla leków inkretynowych?Jak wiadomo, Ministerstwo Zdrowia pracuje aktualnienad przygotowaniem projektu programu terapeutycznegodla długo działających analogów insulin,ale oprócz chorych, którzy wymagają leczenia tą grupaleków, istnieje też grupa pacjentów, którzy w opiniilekarzy powinni przyjmować leki inkretynowe.Dzięki zastosowaniu leków z tej grupy u częścichorych możliwe jest odsunięcie w czasie rozpoczęciainsulinoterapii. Oznacza to możliwość ochronieniaich przed powikłaniami związanymi z insulinoterapią,w tym niedocukrzeniami i wzrostem wagi ciała,a także innymi powikłaniami cukrzycy, ponieważchorzy niechętnie stosują insulinoterapię i częstounikają jej wdrażania. Leki te obniżają hiperglikemiębez zwiększenia ryzyka hipoglikemii, a nawet powodująredukcję masy ciała. To niezwykle istotne korzyści,biorąc pod uwagę skalę i powagę tychże powikłań.Leki inkretynowe – inhibitory DPP IV uzyskałypozytywne rekomendacje Agencji Oceny TechnologiiMedycznych (wyrażone w stanowisku nr 11/4/2010 zdnia 15 lutego 2010 r. w sprawie finansowania ześrodków publicznych eksenatydu (Byetta®) w leczeniucukrzycy typu II; stanowisku Rady Konsultacyjnejnr 20/6/2010 dnia 15 marca 2010 r. w sprawiezasadności zakwalifikowania leku liraglutidum (Victoza®)w leczeniu cukrzycy typu 2 jako świadczeniagwarantowanego; stanowisku Rady Konsultacyjnejnr 23/8/2010 dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zasadnościzakwalifikowania leku saksagliptyna (Onglyza®)w leczeniu cukrzycy typu 2; stanowisku RadyKonsultacyjnej nr 24/9/2010 z dnia 12 kwietnia 2010r. w sprawie zasadności zakwalifikowania leku wildagliptyna(Galvus®) w leczeniu cukrzycy typu 2jako świadczenia gwarantowanego oraz stanowiskuRady Konsultacyjnej nr 48/14/2010 z dnia 5 lipca2010 r. w sprawie zasadności zakwalifikowania lekusitagliptin (Januvia®) w leczeniu cukrzycy typu 2 wskojarzeniu z metforminą (dwuskładnikowa terapiadoustna) oraz metforminą i sulfonylomocznikeim(trójskładnikowa terapia doustna), w przypadku gdydieta i ćwiczenia fizyczne oraz stosowanie tych lekównie wystarczają do odpowiedniej kontroli glikemii,jako świadczenia gwarantowanego w sprawie zasadnościzakwalifikowania w leczeniu cukrzycy typu 2.Niestety do tej pory Ministerstwo Zdrowia nie podjęłodecyzji o sposobie ich refundacji.Biorąc pod uwagę, jak powszechną i groźną chorobąjest cukrzyca, wydaje się zasadne, aby prace nadprogramem terapeutycznym zostały rozszerzone tak,aby umożliwiając indywidualne podejście do pacjenta,niosły kompleksowe rozwiązanie.W związku z powyższym bardzo proszę o poinformowanie:Czy zostaną podjęte kroki w celu rozwiązanianakreślonego przeze mnie problemu?Z poważaniemTuchola, dnia 11 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21804)Poseł Jarosław Katulskido ministra pracy i polityki społecznejw sprawie procedur obowiązujących podczasstarania się o świadczenie rentowe z tytułuniezdolności do pracy powstałej pozagranicami krajuSzanowna Pani Minister! W związku z otwarciemgranic dla pracowników z Polski i obecnością naszegokraju w strukturach Unii Europejskiej od kilkujuż lat znaczna liczba naszych rodaków pracuje legalniepoza granicami naszego kraju. Wielu znajdujezatrudnienie między innymi w rolnictwie lub budownictwie,chociażby we Włoszech, Niemczech czy Hiszpanii.Podczas wykonywania tej pracy dochodzićmoże do różnego rodzaju zdarzeń, które spowodująuszczerbek na zdrowiu powodujący niezdolność dopracy. Osoby takie po powrocie do kraju często starająsię o przyznanie świadczenia rentowego. Fakt,że do wypadku przy pracy doszło poza granicami Polski,rodzi jednak w związku z tym spore trudności.W związku z powyższym chciałbym zapytać:Czy Polak, który uległ wypadkowi podczas pracypoza granicami naszego kraju, może starać się w Polsceo rentę z tytułu niezdolności do pracy?

118Kto wówczas taką rentę z tytułu wypadku przypracy wypłaca?Czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych pośredniczyw staraniach o renty wypłacane przez instytucjeubezpieczeniowe z innych krajów?Jakie procedury obowiązują w tym względzie?Czy są określone terminy obligujące instytucjeubezpieczeniowe innych państw Unii Europejskiej dorozpatrywania tego typu spraw?Czy na wniosek ZUS instytucje ubezpieczenioweinnych krajów mają obowiązek udzielenia informacjidotyczącej zatrudnienia i ubezpieczenia naszych rodakówpodczas pobytu na ich terenie? Jakie terminyobowiązują w tym względzie?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21805)do ministra infrastrukturyPoseł Wojciech Wilkw sprawie ograniczenia dopuszczalnejgęstości pól elektromagnetycznychw zakresie mikrofalowym na terenachprzeznaczonych pod zabudowę mieszkaniowąoraz w miejscach dostępnych dla ludnościSzanowny Panie Ministrze! Na terenie naszegokraju powstaje coraz więcej stacji bazowych telefoniikomórkowej. Inwestycje te są niewątpliwie potrzebneze względu na rozwój telekomunikacji, ale budzą teżwiele kontrowersji ze względu na możliwość szkodliwegooddziaływania na ludzkie zdrowie pola elekromagnetycznego.Protesty pojawiają się szczególniewówczas, gdy urządzenia takie lokalizowane są wpobliżu lub wręcz w centrum osiedli mieszkaniowych.Przykładów tego typu sytuacji można by wymieniaćbardzo wiele. Tylko w ostatnich tygodniach protestyw związku z tego typu inwestycjami miały miejscechociażby w dwóch miejscowościach Lubelszczyzny:Kraśniku i Janowie Lubelskim. W pierwszymprzypadku maszt z przekaźnikami i antenami GSMstanął na dachu jednego z bloków w centrum osiedlamieszkaniowego (Osiedla Młodych), a w drugim lokalnysamorząd wydał zgodę na budowę stacji bazowejtelefonii komórkowej w bezpośrednim sąsiedztwieosiedla Zaolszynie. Protestujący mieszkańcyobawiają się przede wszystkim szkodliwego wpływupromieniowania elektromagnetycznego, ale też międzyinnymi spadku wartości mieszkań i gruntówznajdujących się pobliżu takich urządzeń.W związku z powyższym chciałbym Pana Ministrazapytać:1. Czy resort infrastruktury rozważa nowelizacjęprzepisów polegającą na ograniczaniu dopuszczalnejgęstości szkodliwych zdrowotnie pól elektromagnetycznychw zakresie mikrofalowym na terenach przeznaczonychpod zabudowę mieszkaniową oraz wmiejscach dostępnych dla ludności?2. Jakim rygorom, jeśli chodzi o lokalizację, podlegająw myśl obecnie obowiązujących przepisów tegotypu urządzenia?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21806)do ministra zdrowiaPoseł Wojciech Wilkw sprawie przygotowań projektu programuterapeutycznego dotyczącegodługo działających analogów insulinOtrzymałam od Polskiego Stowarzyszenia Diabetykówzapytanie w kwestii postępu pracy nad projektemprogramu terapeutycznego dla długo działającychanalogów insulin. Środowiska chorych na cukrzycęskarżą się na brak długofalowego i kompleksowegorozwiązania kwestii refundacji leczenia. Proponowanyprogram terapeutyczny powinien umożliwićzastosowanie leków na cukrzycę, zapewniającnajwiększe korzyści chorym.Prócz chorych wymagających leczenia analogamiinsulin istnieje też grupa pacjentów, którzy w opiniilekarzy powinni przyjmować leki inkretynowe. Dziękizastosowaniu leków z tej grupy u części chorychmożliwe jest odsunięcie w czasie rozpoczęcia insulinoterapii.Oznacza to możliwość ochrony ich przedpowikłaniami związanymi z insulinoterapią, w tymniedocukrzeniami i wzrostem wagi ciała, a także innymipowikłaniami cukrzycy Chorzy niechętnie stosująinsulinoterapię i często unikają jej wdrażania.Leki inkretynowe obniżają hiperglikemię bez zwiększaniaryzyka hipoglikemii, a nawet powodują redukcjęmasy ciała. To niezwykle istotne korzyści, biorącpod uwagę skalę i powagę tych powikłań. Wydaje sięwobec tego zasadne, aby program, nad którym pracujeMinisterstwo Zdrowia, umożliwiał także nieodpłatneleczenie lekami chorych, którzy spełnią kryteriaokreślone przez krajowego konsultanta w dziedziniediabetologii.Szacuje się, że w Polsce na cukrzycę cierpi ok. 2,5mln osób, z czego o chorobie wie tylko ok. 60% z nich.Cukrzyca jest na świecie przyczyną ok. 4 mln zgonówrocznie, głównie z powodu powikłań sercowo-naczyniowych,udarów mózgu i zawałów. Choroba w istotnysposób pogarsza jakość i skraca życie chorych.

119Skuteczne leczenie cukrzycy, które umożliwia zapobieganiepowikłaniom, wymaga indywidualnego podejściado chorego i zastosowania leków, które konkretnemuchoremu przyniosą największe korzyści.Szanowna Pani Minister! W świetle przedstawionychargumentów Polskie Stowarzyszenie Diabetykówproponuje:1. Uwzględnienie w obecnych pracach nad programemterapeutycznym rozwiązań kompleksowychprzekształcających obecne doraźne podejście do chorychna cukrzycę w system indywidualny umożliwiającydostęp do najlepszych i najefektywniejszychleków.2. System ten powinien w miarę upływu czasu irozwoju medycyny być modernizowany i aktualizowanyo nowe leki i metody walki z chorobą.3. Włączenie leków inkretynowych (inhibitorówDPP IV) do obecnie przygotowywanego programuterapeutycznego dla analogów insulin, co pozwoliudostępnić więcej opcji leczenia w ramach tego samegobudżetu.Biorąc pod uwagę powyższe, zwracam się do PaniMinister z następującym pytaniem: Czy MinisterstwoZdrowia planuje wprowadzenie programu terapeutycznegoz uwzględnieniem leków inkretynowych?Z poważaniemSulęcin, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21807)do ministra finansówPoseł Bożena Sławiakw sprawie niekorzystnych dla samorządupowiatowego regulacji wprowadzonychustawą o finansach publicznychOtrzymałam od Konwentu Starostów i WicestarostówLubuskich negatywne stanowisko w stosunkudo ww. ustawy. Zgodnie z art. 242 oraz art. 243ustawy z dnia 29 sierpnia 2009 r. o finansach publicznychregulacje prawne, według konwentu, nie przystajądo warunków, w jakich samorządy powiatowedziałają, mianowicie:1) art. 243. Algorytm, według którego wyliczanajest możliwość zaciągania zobowiązań i ich spłacania,wyklucza w większości powiatów ziemskich działaniai inwestycje prorozwojowe oraz uniemożliwiapraktyczne dozwolone prawem rolowanie zadłużenia,a tym samym obsługę dotychczasowego zadłużenia,np. po likwidacji publicznego SP ZOZ;2) art. 242. Zrównanie wydatków z dochodamibieżącymi nie budzi zastrzeżeń. Jednakże zaliczeniedo kategorii wydatków bieżących także spłat rat kapitałowychkredytu, zaciągniętych na spłatę zadłużeniapo SP ZOZ, przejętych przez powiat ogranicza,a niekiedy wyklucza, wykonywanie bieżących zadańpowiatu na właściwym poziomie;3) nie negują potrzeby podwyższenia poziomu dyscyplinybudżetowej, jednakże powiaty w przeciwieństwiedo gmin i województw nie mogą kreować wzrostuswoich dochodów bieżących. Nie pobierają bezpośredniopodatków i opłat, których wysokość można byregulować. Nie mają prawa prowadzić dochodowej,wspomagającej budżet działalności gospodarczej.Zgodnie z przywołaną na wstępie ustawą zlikwidowanogospodarstwa pomocnicze i zakłady budżetowe,których działalność istotnie wspomaga wykonywaniezadań własnych powiatu. Sytuację powiatów pogorszyłotakże rozporządzenie MF z 23.12.2010 r., zgodniez którym do długu wliczać należy również m.in.zobowiązania wynikające z umów o partnerstwie publiczno-prywatnym,leasingu i umów z odroczonymterminem zapłaty dłuższym niż rok.Konwent Starostów i Wicestarostów Lubuskichwnioskuje o:1) wyłączenie spod rygorów ustawy spłaty zadłużeniaprzejętego po zakończeniu likwidacji publicznychSP ZOZ – tak jak środków UE;2) oparcie bieżących dochodów powiatu o źródłajednoznacznie związane z lokalnym rozwojem społeczno-gospodarczym,np. udział w przyszłym podatkukatastralnym, w podatku VAT, a także poprzezprzekazanie powiatom zarządzania nieruchomościamirolnymi Skarbu Państwa;3) uznanie dochodów z opłaty skarbowej wnoszonejdo miast za usługi administracyjne starostw za dochódpowiatów. Gminy powinny uzyskać adekwatnąrekompensatę utraty tego dochodu w innym tytule;4) ustawowe uregulowanie sprawy zwrotów opłatwniesionych za karty pojazdu. Środki te zostały zebraneprzez starostwa w imieniu Skarbu Państwa iwykorzystane na ustawowe zadania własne w miejsceinnych niewykorzystanych przez państwo dochodówpowiatów w latach 2004–2006. Obecnie kwoty opłatpodwyższone o odsetki i koszty sądowe muszą zwracaćw wyniku prawomocnych wyroków sądowych. Grozito zapaścią finansową niektórych powiatów;5) prawne dopuszczenie do prowadzenia przezpowiaty działalności gospodarczej np. w oparciu ozasoby Skarbu Państwa administrowane przez starostów;6) ograniczenie ingerencji państwa w warunkifunkcjonowania administracji i realizacji zadań powiatowych,np. tzw. standardów zatrudnienia w domachpomocy społecznej, urzędach pracy itp. Główniew ten sposób rosną obecnie koszty bieżące powiatów,nierekompensowane dodatkowymi dochodami.7) dokonanie zmian w sposobie wyliczenia indywidualnegowskaźnika zadłużenia lub zmiana wskaźnikarównież ze względu na to, że aktualnie obowiązującyzniechęca do pozyskiwania środków zewnętrznychna inwestycje nawet przy minimalnym wkładzie

120własnym. W takim przypadku bowiem wskaźnik zart. 243 ulega zmniejszeniu;8) odstąpienie od narzucania j.s.t. obowiązku podwyższeniawynagrodzeń nauczycieli bez zapewnienianam realnego wpływu na jakość i wymiar pracy nauczycieli;9) uznanie prawa j.s.t. do decyzji, np. przez organstanowiący, o dalszym przeznaczeniu w refundowanychwydatków na przedsięwzięcia inwestycyjne. Wobecnie dopiero jako wolne środki mogą być przeznaczonena wydatki bieżące w następnym roku budżetowym;10) włączenie do budżetu powiatów dochodów iwydatków służb i inspekcji administracji zespolonej.Pozwoli to z jednej strony na ocenę potrzeb tych jednostekoraz wsparcie ich przez powiaty z innych źródeł,z drugiej urealniony zostanie i upublicznionypoziom rzeczywistych dochodów i wydatków administracjipowiatowej;11) włączenie do budżetu powiatu dochodów i wydatkówFunduszu Pracy realizowanego z bezpośredniejdotacji przez nasze jednostki organizacyjne, npurzędy pracy.Szanowny Panie Ministrze! Biorąc pod uwagę powyższąargumentację, zwracam się do Pana Ministraz następującymi pytaniami:1. Jakie jest Pana stanowisko wobec powyższejargumentacji?2. Czy jest możliwa nowelizacja ustawy z dnia 27sierpnia 2009 r. uwzględniając stanowisko KonwentuStarostów i Wicestarostów Lubuskich?Z poważaniemSulęcin, dnia 16 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21808)do ministra gospodarkiPoseł Bożena Sławiakw sprawie opłat za oświetlenie drógekspresowych i obwodnicSzanowny Panie Premierze! Zgodnie z ustawą zdnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U.z 1997 r. Nr 54, poz. 348) za oświetlenie dróg publicznych,z wyłączeniem autostrad i dróg ekspresowych,powinny płacić te gminy, przez które przebiegajądane trasy.Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad,powołując się na nowelizację ustawy Prawo energetyczne,uważa, że wspomniane wyłączenie z opłat zaoświetlenie dotyczy tylko autostrad i dróg ekspresowych,które są płatne.W związku z powyższym od początku br. dyrektorzylokalnych oddziałów GDDKiA wypowiadająumowy z dostawcami prądu na oświetlenie dróg ekspresowychoraz obwodnic, a koszty oświetlenia przerzucająna gminy.Samorządy, szczególnie te mniejsze, często nie sąw stanie pokryć wydatków związanych z oświetleniemdróg, gdyż stanowi to znaczącą część ich budżetu.Skutkiem takiego stanu może być coraz większailość dróg ekspresowych i obwodnic całkowicie pozbawionychoświetlenia i co z tym związane większe niebezpieczeństwodla ich użytkowników.W związku z powyższym proszę Pana Ministra oodpowiedź na następujące pytania:1. Czy ministerstwo planuje wprowadzić zmianyw Prawie energetycznym dotyczące sposobu finansowaniaoświetlenia dróg, których zarządcą jestGDDKiA?2. Czy w świetle obowiązujących przepisów możliwejest finansowanie przez Skarb Państwa oświetleniaobwodnic i dróg ekspresowych położonych naterenie małych gmin, dla których takie wydatki stanowiąznaczące obciążenie ich budżetu?Z poważaniemBydgoszcz, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21809)do ministra gospodarkiorazministra infrastrukturyPoseł Anna Bańkowskaw sprawie monopolistycznych praktykstosowanych przez firmy energetycznew zakresie pobierania opłat za oświetlenie ulicSzanowny Panie Premierze! Szanowny Panie Ministrze!Kilkadziesiąt gmin położonych na terenie województw:kujawsko-pomorskiego, łódzkiego, mazowieckiego,pomorskiego, warmińsko-mazurskiegooraz zachodniopomorskiego stanęło przed groźbą wyłączeniaoświetlenia ulicznego.Tak niekorzystna sytuacja jest efektem monopolistycznychpraktyk stosowanych przez dostawcęenergii elektrycznej świadczącego usługi na tereniewymienionych województw – koncern Energa Oświetleniesp. z o.o. Firma ta wykorzystuje fakt, że w wynikuprzekształceń w prawie energetycznym jest właścicielempoważnej części instalacji oświetlenia publicznychulic, placów oraz dróg.Nowe ceny usług związanych z dostawą energiioraz konserwacją ulicznych latarni przedstawioneprzez wspomnianego operatora są w wielu przypadkachwyższe o 200–300% od dotychczasowych, a wprzypadku gminy Ciechocinek wyższe nawet o600%.

121W związku z powyższym gminy, postawione defacto przed ultimatum, protestują przeciwko monopolistycznympraktykom firmy Energa, w wielu przypadkachnie podpisały nowej umowy na świadczenieusług energetycznych.Dlatego proszę Pana Ministra o odpowiedź na następującepytania:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa w przedstawionejsprawie?2. Czy samorządy, przy obecnym stanie prawnym,mają możliwość organizowania przetargów na dostawęenergii elektrycznej do celów oświetleniowychoraz konserwację infrastruktury energetycznej, takżew sytuacji, kiedy jej właścicielem jest spółka energetyczna?3. Czy ministerstwo przewiduje wprowadzenie takichzmian w prawie, które umożliwią rekomunalizacjęmajątku oświetleniowego, który w wielu przypadkachpowstał za pieniądze samorządów, a obecniejest własnością spółek energetycznych?Z poważaniemBydgoszcz, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Anna BańkowskaZ napływających do mego biura poselskiego informacji,a między innymi od starostów z województwawielkopolskiego oraz od Zarządu StowarzyszeniaGmin i Powiatów Wielkopolski, wynika, że przyznanew tym roku środki Funduszu Pracy przeznaczonedla powiatów na finansowanie aktywnych form przeciwdziałaniabezrobociu w 2011 r. zostały zmniejszoneo prawie 70% w stosunku do ubiegłorocznego planu,co będzie miało wpływ na radykalne pogorszeniesytuacji na lokalnych rynkach pracy. Może to w konsekwencjizahamować rozwój gospodarczy powiatówi przyczynić się do pogorszenia sytuacji osób pozostającychbez zatrudnienia.W wielu powiatach przyznane kwoty wystarcząjedynie na pokrycie zobowiązań powiatowych urzędówpracy wynikających z zawartych w 2010 r.umów.Drastyczne zmniejszenie środków na realizacjępodstawowych usług rynku pracy obniży dostępnośćusług i instrumentów rynku pracy dla bezrobotnychi spowoduje, że urzędy nie będą mogły prowadzić żadnejpolityki interwencjonizmu na rynku pracy. Wpłynieto na znaczny wzrost liczby osób bezrobotnychrejestrujących się w urzędach, co w konsekwencji będzieskutkowało wzrostem obligatoryjnych nakładówfinansowych na zasiłki dla bezrobotnych oraz składkina ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.Takie radykalne obniżenie w tym roku kwot finansowychFunduszu Pracy będzie skutkowałozmniejszeniem w 2012 r. środków w wysokości 7%kwoty, jakie otrzymują urzędy pracy na zatrudnieniepracowników na kluczowych stanowiskach, co spowodujeobniżenie poziomu świadczonych usług, a wkonsekwencji zmniejszenie zatrudnienia w powiatowychurzędach pracy.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko Ministerstwa Pracy i PolitykiSpołecznej w przedmiotowej sprawie?2. Czy resort podejmuje działania zmierzające dozwiększenia środków Funduszu Pracy na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu w 2011 r.?Z wyrazami szacunkuPoznań, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Stanisław KalembaI n t e r p e l a c j a(nr 21810)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie kwot Funduszu Pracyprzyznanych na finansowanie aktywnychform przeciwdziałania bezrobociu w 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21811)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie ograniczania w 2011 r. wydatkówz Funduszu Pracy na refundacjęwynagrodzeń i składek na ubezpieczeniespołeczne opłacanych za młodocianychpracowników zatrudnionych w celuprzygotowania zawodowegoOd kilku tygodni do mojego biura poselskiego wPoznaniu napływają niepokojące informacje w przedmiotowejsprawie, między innymi z WielkopolskiejIzby Rzemieślniczej, Wojewódzkiej Rady Zatrudnieniaw Poznaniu, Powiatowego Cechu Rzemiosł RóżnychMałej i Średniej Przedsiębiorczości w GrodziskuWielkopolskim oraz z Cechu Rzemiosł Różnych wZłotowie. Podkreślają one jednoznacznie, że ograniczeniewydatków na finansowanie kształcenia młodocianychpracowników spowoduje brak możliwościrealizacji zawartych w ochotniczych hufcach pracyna kilka lat umów dotyczących refundacji wynagrodzeńi realizacji ustawowego zadania nałożonego nagminy w zakresie dofinansowania pracodawcomkosztów kształcenia pracowników młodocianych zatrudnionychw celu praktycznej nauki zawodu.

122Stwierdzają, że podjęta na najwyższych szczeblachwładzy decyzja o ograniczeniu wydatków zFunduszu Pracy na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu oraz na wypłaty refundacji jest szkodliwaspołecznie i niesie za sobą wiele niebezpieczeństw, aprzede wszystkim:— w najbliższych miesiącach należy spodziewaćsię wzrostu bezrobocia, zwłaszcza wśród młodzieży,— brak wsparcia ze strony państwa szkolenia zawodowegoi jego ograniczenie przez pracodawcównegatywnie wpłynie na rynek pracy i jeszcze bardziejzwiększy odczuwalny w wielu zawodach deficyt wykwalifikowanychkadr na stanowiskach pracowniczych,zwłaszcza robotniczych,— deficyt zwiększy również otwarcie od 1 maja2011 r. niemieckiego rynku pracy na fachowców zPolski, w tym również na absolwentów szkół, którzyna terenie Niemiec znajdą o wiele bardziej atrakcyjneoferty nauki zawodu.Rzemieślnicy lub w ich imieniu właściwe cechydotrzymali wszelkich terminów związanych ze składaniemwniosków o zawarcie umowy o refundacjęoraz dostarczeniem kopii zawartych z młodocianymiumów o pracę, określonych w rozporządzeniu ministrapracy i polityki społecznej z dnia 19 grudnia2008 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie refundowaniaze środków Funduszu Pracy wynagrodzeńwypłacanych młodocianym pracownikom (Dz.U. Nr 235, poz. 1601). Jako podstawę prawną odmowyzawierania nowych umów komendanci wojewódzcyochotniczych hufców pracy podają decyzję w tejsprawie Departamentu Rynku Pracy MinisterstwaPracy i Polityki Społecznej oraz komendanta głównegoochotniczych hufców pracy z dnia 30 września2010 r., a przecież przepisy ustawy o promocji zatrudnieniai instytucjach rynku pracy oraz stosowne rozporządzenieministra pracy i polityki społecznej regulującesystem refundacji nie zostały zmienione inadal obowiązująW tej sytuacji należy się zastanowić, czy realizacjadoraźnych celów politycznych i ograniczenie za wszelkącenę deficytu budżetowego są warte pogłębienianiekorzystnych zjawisk na rynku pracy, które będąprzez kolejne lata bardzo negatywnie oddziaływać napolską gospodarkę.Mając na względzie konieczność rozwiązaniaprzedstawionego problemu, zwracam się do Pani Ministerz następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko Ministerstwa Pracy i PolitykiSpołecznej w przedmiotowej sprawie?2. Czy resort rozważa możliwość zmiany decyzji iumożliwienie pracodawcom refundacji wynagrodzeńza zatrudnionych młodocianych pracowników w celuprzygotowania zawodowego od 1 września 2010 r.?Z wyrazami szacunkuI n t e r p e l a c j a(nr 21812)do ministra finansóww sprawie zablokowania w budżecie państwaśrodków Funduszu Pracy przeznaczonychna wypłatę refundacji wynagrodzeńmłodocianych pracownikówDocierają do mnie liczne niepokojące wiadomościo wstrzymaniu refundacji wynagrodzeń młodocianychpracowników wypłacanych z Funduszu Pracy,będącym efektem zmienionego planu finansowego narok 2011. Zainteresowani, powołując się na ustawę opromocji zatrudnienia i instytucjach runku pracyoraz rozporządzenia wykonawcze, w których określonesą warunki, jakie musi spełniać pracodawca, abyumowa o dokonanie refundacji mogła być zawarta,twierdzą, iż taka sytuacja, że pracodawca mimo spełnieniawarunków otrzymuje odmowę w sprawie podpisaniawspomnianej umowy, jest niedopuszczalna,a środki gromadzone w Funduszu Pracy powinny byćwykorzystywane zgodnie z celami, dla których zostałon utworzony.Kształcenie zawodowe ma istotny wpływ na rynekpracy, na którym ze względu na brak wykwalifikowanychkadr na stanowiskach pracowniczych sytuacjai tak jest trudna. Konieczne jest więc wspieranieform kształcenia zawodowego, które zwiększająliczbę absolwentów przygotowanych do pracy w małychi średnich przedsiębiorstwach, a w ponad połowieprzypadków uczniowie szkół prowadzącychkształcenie zawodowe odbywają praktyki zawodowei zajęcia praktyczne właśnie u pracodawców. Z obserwacjirynku wynika, że absolwenci zasadniczychszkół zawodowych, którzy zajęcia praktyczne odbywalina podstawie umowy o pracę w celu przygotowaniazawodowego, łatwiej znajdują zatrudnienie.W związku z powyższym decyzja o wstrzymaniuśrodków na finansowanie kształcenia zawodowegojest wbrew interesom młodych osób chcących zdobyćzawód, przedsiębiorcom, a co za tym idzie, interesomcałego społeczeństwa.W związku z powyższym bardzo proszę o poinformowanie:W jaki sposób można rozwiązać zgłoszonyprzeze mnie problem?Z poważaniemTuchola, dnia 11 marca 2011 r.Poseł Jarosław KatulskiPoznań, dnia 11 marca 2011 r.Poseł Stanisław Kalemba

123I n t e r p e l a c j a(nr 21813)do ministra zdrowiaw sprawie zmiany w funkcjonowaniu poradnipodstawowej opieki zdrowotnej i gabinetówzabiegowych nocnej i świątecznej opiekizdrowotnejSzanowna Pani Minister! W związku z wykonywaniemmandatu poselskiego oraz na prośbę mieszkańcówgminy Gorzkowice zwracam się z prośbą owyjaśnienie zaistniałej sytuacji. Mianowicie doszłydo mnie informacje, że nastąpiły zmiany w funkcjonowaniuporadni podstawowej opieki zdrowotnej nocneji świątecznej oraz gabinetów zabiegowych nocnychi świątecznych opieki zdrowotnej. Dowiedziałemsię również, że Samorząd Gminy Gorzkowice nie uzyskałwcześniej jakiejkolwiek informacji na temat planowanychzmian w tym przedmiocie. Mieszkańcy sązaniepokojeni likwidacją takiej opieki oraz nie kryjązaskoczenia.Na uwadze mam dobro tych osób, dlatego chciałbympomóc w rozwiązaniu problemu oraz bardzobym prosił o odpowiedź na moje pismo wraz z wyjaśnieniemcałej sytuacji.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina pytanie: Czy istnieje szansa na przywrócenieopieki zdrowotnej nocnej i świątecznej w placówkachna terenie Piotrkowa Trybunalskiego?Z poważaniemSkierniewice, dnia 14 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21814)Poseł Dariusz Seligado ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie zmian w ustawie o organizowaniui prowadzeniu działalności kulturalnej orazniektórych innych ustawUstawa dotycząca zmian w organizowaniu i prowadzeniudziałalności kulturalnej ma na celu poprawieniejakości funkcjonowania instytucji, którewspółtworzą kulturę w całym kraju oraz są współodpowiedzialneza to, jak zmiany zachodzące w życiukulturalnym kraju przekładają się na naszą aktywnośćkulturalną w Europie i na świecie.Środowiska artystyczne są jednak zaniepokojoneniektórymi z wprowadzonych zmian. Dotyczą onem.in. sposobu zatrudniania dyrektorów instytucjioraz pracowników artystycznych. W ich opinii wykreśleniesłów „lub nieokreślony” spowoduje, że dyrektorzyoraz pracownicy zupełnie utracą możliwośćstabilnego zatrudnienia. Sugerują, aby umowa naczas określony obowiązywała na okres od dwóch doczterech sezonów artystycznych, następnie możliwebyłoby skorzystanie z umowy na czas nieokreślony.Zmianie powinny ulec również regulacje w zakresiewymagań kwalifikacyjnych oraz trybu ich stwierdzenia,zwłaszcza dyrektorów instytucji. Opinia związkówzawodowych działających na terenie danej instytucjimogłaby pomóc w podjęciu właściwej decyzji, niebyłaby ona wiążąca. Podobna opinia wymagana byłabyrównież od związków do dnia 30 kwietnia każdegoroku, w którym organizator będzie zamierzałprzedłużyć umowę na kolejny sezon.Pracownicy mają również wątpliwości co o zapisówmówiących o konieczności posiadania zgody pracodawcyna podjęcie innego zatrudnienia w wolnymczasie. Sytuacja materialna wielu artystów zmuszaich do zatrudniania się jako wykładowcy w szkołachoraz na uczelniach artystycznych, występują solo lubw innych zespołach artystycznych, zdobywając równieżdoświadczenie. Dzięki dodatkowym dochodommogą oni również podnosić swoje kwalifikacje, korzystającz różnego rodzaju warsztatów artystycznych.Wątpliwości dotyczą także łączenia instytucji kulturalnychłączących różne formy organizacyjne orazzapis o możliwości wyodrębniania jednostki lub jednostekorganizacyjnych w celu utworzenia na ich bazienowej instytucji kultury. Funkcjonowanie, organizacjapracy oraz struktura instytucji jest bardzo zróżnicowana.Również cele działalności są bardzo często rozbieżne.Zapisy zatem mogą być szczególnie szkodliwe dlabibliotek oraz instytucji artystycznych, może dochodzićdo manipulowania instytucjami, likwidacji niektórychjednostek kosztem powstania nowych, których funkcjonowaniegenerować będzie wyższe koszty.Wiele wątpliwości dotyczy także zapisów o niekorzystnychzasadach przyznawania nagród jubileuszowychi dodatkowych wynagrodzeń oraz braku zapisówo dodatkach przyznawanych pracownikom zaprace wykonywane w warunkach szkodliwych. Pracownicyartystyczni uważają, że na scenie i w pracowniachteatralnych występuje wiele szkodliwychdla zdrowia czynników – zapylenie, sztuczne oświetlenie,nadmierny hałas.W związku z tym mam do Pana Ministra następującepytania:1. Czy ministerstwo rozważa uwzględnienie sugestiiRady Krajowej Sekcji Pracowników InstytucjiArtystycznych NSZZ „Solidarność”?2. Czy nie obawia się Pan Minister, iż wprowadzonezmiany obniżą poziom funkcjonowania instytucjikulturalnych oraz ich oferty?3. Czy ministerstwo planuje wprowadzenie regulacjidotyczących łączenia instytucji kulturalnychtak, aby te, których struktura i cele są bardzo zróżnicowane,mogły pozostać odrębnymi placówkami?Warszawa, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Teresa Piotrowska

124I n t e r p e l a c j a(nr 21815)do ministra obrony narodowejw sprawie nowego statutu SłużbyKontrwywiadu Wojskowegowprowadzającego m.in. Zarząd OchronyEkonomicznych Interesów Sił ZbrojnychSzanowny Panie Ministrze! Od 1 stycznia 2011 r.wszedł w życie nowy statut Służby KontrwywiaduWojskowego wprowadzający m.in. Zarząd OchronyEkonomicznych Interesów Sił Zbrojnych, która tojednostka dotychczas stanowiła wydział jednego zzarządów SKW.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina poniższe pytania:1. Ile doniesień do prokuratury w związku z wykryciempodejrzeń korupcji w jednostkach podległychMON zostało skierowanych w kolejnych latach międzyrokiem 2006 a 2010 przez Pana Ministra, ŻandarmerięWojskową oraz Służbę Kontrwywiadu Wojskowego?2. Czy podniesienie rangi tej jednostki zwalczającejkorupcję w armii wynika z narastających problemówo tym charakterze w podległym Panu Ministrowiresorcie?Łączę wyrazy szacunkuPłońsk, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21816)do prezesa Rady MinistrówPoseł Marek Opioław sprawie związków szefa SłużbyKontrwywiadu Wojskowego z zatrzymanymprzez CBA we wrześniu 2010 r.pełnomocnikiem w sprawacho wielomilionowe odszkodowaniaprzed kościelną Komisją MajątkowąSzanowny panie Premierze! W dniach 17–18 lutegobr. telewizja TVN24 wyemitowała dwuczęściowyreportaż o związkach szefa Służby KontrwywiaduWojskowego, gen. bryg. J. N., z zatrzymanym przezCBA we wrześniu 2010 r. pełnomocnikiem w sprawacho wielomilionowe odszkodowania przed kościelnąKomisją Majątkową panem M. P. Komisja ta działałaod 1989 r., a jej przedmiotem był majątek wartmiliardy złotych. Jest więc rzeczą naturalną, że takiproces winien być bezwarunkowo osłaniany tzw. tarcząantykorupcyjną przez odpowiednie instytucje:CBA, ABW, wcześniej UOP, UKS. Z informacji zawartychw reportażu wynika, że osoba odpowiedzialnaza te działania, gen. bryg. J. N., dyrektor ZarząduOchrony Ekonomicznych Interesów Państwa UOP, anastępnie dyrektor Delegatury ABW w Krakowie,gdzie zakres działania komisji był niezwykle szeroki,przyjaźni się z byłym funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej,a następnie Służby Bezpieczeństwa, M.P., który był oficjalnym pełnomocnikiem w kilkudziesięciupostępowaniach odszkodowawczych prowadzonychprzed Komisją Majątkową, a następnie zostałzatrzymany przez CBA w związku z podejrzeniem okorupcję. Dodatkowo żona gen. bryg. J. N. była pracownicąjednej z firm podejrzanego o poważne przestępstwapana M. P. Konflikt interesów w opisanejsprawie jest więc bezsporny.W związku z powyższym, proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Czy w okresie sprawowania przez gen. bryg. J.N. funkcji dyrektora Zarządu Ochrony EkonomicznychInteresów Państwa Urzędu Ochrony Państwajednostka ta zajmowała się działalnością kościelnejKomisji Majątkowej, pana M. P. bądź którejkolwiekz należących do niego spółek? Jeśli tak, to w jakimokresie, na jakiej podstawie i jakie czynności podjęto?Czy działania te były koordynowane z innymi służbaminp. Policją lub urzędem kontroli skarbowej?2. Czy w okresie sprawowania przez gen. bryg. J. N.funkcji dyrektora Delegatury Agencji BezpieczeństwaWewnętrznego w Krakowie jednostka ta zajmowała siędziałalnością kościelnej Komisji Majątkowej, pana M.P. bądź którejkolwiek z należących do niego spółek?Jeśli tak, to w jakim okresie, na jakiej podstawie i jakieczynności podjęto? Czy działania te były koordynowanez innymi służbami, np. Policją lub CBA?3. Czy w okresie sprawowania przez gen. bryg. J.N. funkcji szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowegosłużba ta zajmowała się działalnością kościelnej KomisjiMajątkowej, pana M. P. bądź którejkolwiek znależących do niego spółek? Jeśli tak, to w jakimokresie, na jakiej podstawie i jakie czynności podjęto?Czy działania te były koordynowane z innymi służbami,np. Policją, ABW lub CBA?4. Czy w okresie sprawowania przez gen. bryg. J.N. funkcji dyrektora Zarządu Ochrony EkonomicznychInteresów Państwa UOP, dyrektora DelegaturyABW w Krakowie, a następnie szefa SKW pan M. P.był zabezpieczony w kartotece operacyjnej tychsłużb? Jeśli tak, to na jakiej podstawie i czy sprawdzonazostała legalność takiego działania?4. Czy w toku postępowań sprawdzających, wmyśl ustawy o ochronie informacji niejawnych, prowadzonychprzez ABW, a następnie SKW wobec gen.bryg. J. N. sprawdzany był charakter jego kontaktóworaz jego najbliższej rodziny z panem M. P.?5. Czy którakolwiek ze służb specjalnych próbowaławpływać na działania CBA w sprawie pana M.P. oraz jego firm i współpracowników? Jeśli tak, toktórych z ich przedstawicieli, kiedy i na jakiej podstawie?6. Czy w toku postępowania prowadzonego przezCBA w związku z działalnością M. P. badany jest

125wątek jego znajomości z gen. bryg. J. N. jako dyrektoremZarządu Ochrony Ekonomicznych InteresówPaństwa UOP, dyrektorem Delegatury ABW w Krakowie,a następnie szefem SKW?7. Czy Kolegium ds. Służb Specjalnych kiedykolwiekzajmowało się relacjami łączącymi gen. bryg. J.N. i pana M. P.? Jeśli tak, to kiedy, z czyjej inicjatywy,w jakim zakresie i z jakim skutkiem?Łączę wyrazy szacunkuPłońsk, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21817)do prezesa Rady MinistrówPoseł Marek Opioław sprawie podróży i harmonogramu pracyprezesa Rady Ministrów Donalda Tuskaw dniu 13 stycznia 2011 r.W dniu 13 stycznia 2011 r. po publikacji RaportuMAK prezes Rady Ministrów przerwał urlop wypoczynkowywe Włoszech i przyjechał do Warszawy nakonferencję prasową. Według rzecznika rządu pospotkaniu z dziennikarzami prezes Rady Ministrów„wrócił (do Włoch – przyp. Marek Opioła), żeby przywieźćrodzinę, którą tam zostawił”.W związku z powyższym proszę o odpowiedź napytania:1. Jakimi środkami transportu odbyła się drugapodróż, powrót do Włoch?2. Czy w jej trakcie prezes Rady Ministrów odbył jakiekolwiekspotkania, poza rodzinnymi, na których poruszałkwestie dotyczące katastrofy TU-154M nr 101?Łączę wyrazy szacunkuPłońsk, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21818)do ministra finansówPoseł Marek Opioław sprawie projektu rozporządzenia ministrafinansów z dnia 21 marca 2011 r. w sprawiewykonania niektórych przepisów ustawyo podatku od towarów i usług, któregowejście w życie przewiduje sięz dniem 1 kwietnia 2011 r.Szanowny Panie Ministrze! W nawiązaniu do mojegopytania w sprawach bieżących, które zadawałemPanu Ministrowi podczas posiedzenia Sejmu RP 17marca 2011 r., oraz idącej w ślad za tym interpelacjiposelskiej w sprawie podatku VAT na usługi konserwatorskiez satysfakcją zauważam reakcję Pana Ministraw postaci projektu rozporządzenie z dnia 21marca 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisówustawy o podatku od towarów i usług, któregowejście w życie przewiduje się z dniem 1 kwietnia2011 r. Po zapoznaniu się z tym projektem zauważamjednak, że proponowane tam rozwiązanie doraźnejest wysoce niewystarczające!Rozporządzenie to w rozdziale 12: Przepisy przejściowei końcowe w § 43 ust. 1 ma treść: Zwalnia sięod podatku w okresie do 31 grudnia 2011 r. usługipolegające na prowadzeniu prac konserwatorskich irestauratorskich dotyczących zabytków w rozumieniuodrębnych przepisów.Takie rozwiązanie, niestety, nie pozwala wykonaćzaplanowanych prac zgodnie z zawartym przed 1stycznia 2011 r. porozumieniem np. między prezydentemTorunia a ministrem kultury i dziedzictwanarodowego. Jak już relacjonowałem we wcześniejszejkorespondencji, zawarte są wieloletnie umowy odofinansowanie inwestycji w zakresie konserwacji irestauracji zabytków z udziałem środków Unii Europejskiejdo roku 2014. W projekcie: „Toruńska Starówka– ochrona i konserwacja dziedzictwa kulturowegoUNESCO” ostatnim rokiem realizacji inwestycjijest rok 2013. W związku z tym zasadne wydajesię, aby zwolnienie okresowe od podatku VAT byłozgodne w czasie z zawartymi umowami o dofinansowaniuprojektów. Takie załatwienie sprawy będziesłuszne i zgodne z interesem społecznym, jakim jestutrzymanie obiektów dziedzictwa kulturowego nawłaściwym poziomie.Jeżeli ten tryb i forma mają zdecydowanie szybsząszansę wejścia w życie od zmiany przepisów ustawy,tak aby zwolnienie przedmiotowe dla usług konserwatorskichz podatku VAT było trwałe (o co nadalusilnie będę zabiegał), czy nie rozważyłby Pan Ministerjako bardziej właściwego rozwiązania polegającegona przesunięciu wskazanej w projekcie rozporządzeniadaty na do 31 grudnia 2013 r.?Jeszcze bardziej rozsądnym w mojej opinii rozwiązaniemwydaje się umieszczenie bezpiecznego zapisu,że zwolnione z podatku VAT są wszelkie prace konserwatorskie,na które środki finansowe na podstawieprojektów były przyznane przed 1 stycznia 2011r. Byłoby to zgodne zarówno z zasadą niedziałaniaprawa wstecz, jak i zabezpieczałoby już prowadzoneprace przed ich załamaniem z powodu rozbieżnościwcześniej sporządzanych kosztorysów (bez podatkuVAT) z obecnie wprowadzonymi rozwiązaniami.Czy dostrzegając te ważne problemy, o którychpragnę Pana Ministra poinformować, dokona PanMinister pilnych zmian w projekcie rozporządzenialub przygotuje stosowną nowelizację ustawy, aby doprowadzićdo spokojnej i zgodnej z wcześniejszymstanem prawnym realizacji prac konserwatorskich wwielu miejscach Polski?

126Sprawa, o której pisze, dotyka miasto Toruń, aleproblem ma charakter szerszy i otrzymuję liczne sygnałyz całej Polski wpisujące się w moją argumentację.Będę zobowiązany za szybką interwencję PanaMinistra w tej sprawie.Z wyrazami szacunkuToruń, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21819)Poseł Zbigniew Girzyńskido prezesa Rady Ministróww sprawie skutków objęcia całego terytoriumobwodu królewieckiego porozumieniemo małym ruchu granicznymKierowany przez Pana Premiera rząd poprzez ministraspraw zagranicznych Radosława Sikorskiego,a także przy wsparciu parlamentarzystów PlatformyObywatelskiej (m.in. A. Halickiego), niezwykle mocnozaangażował się w projekt objęcia małym ruchemgranicznym (MRG) całego obszaru obwodu królewieckiego(OK). Umowa taka sprzeczna jest z obowiązującymporządkiem prawnym Unii Europejskiej.Zaangażowanie w zmianę wspólnotowych przepisówNiemiec i Francji, pomijając kontrargumenty graniczącejz OK Litwy, każe podejrzewać, iż we wprowadzeniuumowy w proponowanej przez ministra R.Sikorskiego i parlamentarzystów Platformy Obywatelskiejwersji decydujące znaczenie ma czynnik polityczny,pomijając zupełnie analizę ewentualnychskutków, zagrożeń i korzyści dla Rzeczypospolitej, aw szczególności Warmii i Mazur. Z uwagi na powyższeoraz fakt, iż podpisanie umowy o MRG w omawianymkształcie niesie za sobą następstwa dotykającewielu resortów (m.in. Ministerstwa Spraw Zagranicznych,Ministerstwa Spraw Wewnętrznych iAdministracji, Ministerstwa Zdrowia, MinisterstwaFinansów) i instytucji (m.in. Agencji BezpieczeństwaWewnętrznego, Policji, sanepidu, Izby Celnej, UrzęduKontroli Skarbowej, Straży Granicznej, głównego lekarzaweterynarii, pomorskiego i warmińsko-mazurskiegourzędów wojewódzkich) proszę Pana Premierao odpowiedź na następujące pytania:1. Która ze stron (polska, rosyjska, niemiecka czyfrancuska) była faktycznym inicjatorem objęcia małymruchem granicznym całego obwodu królewieckiego?Kiedy i w jakich okolicznościach podjętopierwsze rozmowy o rozszerzeniu projektowanejumowy o MRG na obszar całego OK?2. Dlaczego strona polska nie wzięła pod uwagęwątpliwości strategicznego partnera litewskiego, jednegoz dwóch państw UE bezpośrednio sąsiadującegoz rosyjską eksklawą, podzielając argumenty RepublikiFederalnej Niemiec i Federacji Rosyjskiej?3. Czy polski rząd rozważał objęciem Ukrainy rozszerzonąformułą umowy o małym ruchu granicznym,sięgającą Lwowa? Jeżeli tak, jakie podjął w tymkierunku działania i czy w ewentualnych negocjacjachrozważał wykorzystanie partnerów uczestniczącychobecnie w rozmowach na temat MRG w obwodziekrólewieckim?4. Czy strona polska, zabiegając o rozszerzenie wsposób naturalny strefy bezwizowej na terytoriumcałego obwodu królewieckiego, zabiega o objęcie takąmożliwością terenu całego województwa warmińsko--mazurskiego, pomorskiego, a także północnej częściwojewództwa podlaskiego? Jaki jest planowany geograficznyzasięg takiej umowy? Jak daleko (jaki promieńw kilometrach) w ramach projektowanej umowysięgać będzie strefa przygraniczna po stroniepolskiej?5. Czy strona polska dokonała analizy poziomuprzestępczości w obwodzie królewieckim, a także wynikającychz tego faktu zagrożeń dla RP?6. Jakie działania zamierza kierowany przez PanaPremiera rząd podjąć, aby decyzja o wprowadzeniuMRG nie spowodowała pogorszenia bezpieczeństwaw przygranicznym obszarze? Jakie są koszty ewentualnychdziałań?7. Czy podległe Panu instytucje dokonały ocenyewentualnego wzrostu zagrożenia terrorystycznegopo objęciu ruchem bezwizowym obywateli FederacjiRosyjskiej zamieszkującym OK? Jakie restrykcje(np. konieczność zamieszkiwania OK o więcej niż obligatoryjnyrok wstecz przed otrzymaniem zezwoleniana przekraczanie granicy w ramach MRG) poprawiającebezpieczeństwo zamierza Pana rządwprowadzić? Czy ewentualne podpisanie umowy oMRG związane jest z wzmożoną wymianą danych wramach Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) iwspółpracą służb Rzeczypospolitej Polskiej i FederacjiRosyjskiej?8. Czy stosowany w ramach podobnych umów zakazprzemieszczania się poza strefę przygranicznądotyczyć będzie także możliwości przekraczania granicyprzez mieszkańców OK także z państwem trzecim(np. Litwą)?9. Czy polski rząd zna dane odnoszące się do katastrofalnejoceny zdrowotnej mieszkańców obwodu(w tym gruźlica, HIV) i czy widzi w związku z tymzagrożenia dla obywateli RP?10. Czy polski rząd podejmując decyzję o objęciemMRG obszaru całego OK analizował skalę przemytutowarów bez akcyzy i niezgodnych z polskim prawem?Proszę o przedstawienie danych odnośnychwykrytego przemytu takich towarów (z rozdzieleniemna papierosy, alkohol, paliwo, narkotyki, dziełasztuki, broń itp.) oraz podanie przewidywań co dooceny rzeczywistej skali tego zjawiska, a także prognozpo wprowadzeniu MRG z całym OK.11. Ile wiz, według poszczególnych rodzajów, atakże przeznaczenia, wydał mieszkańcom OK Kon-

127sulat Generalny w Królewcu, a ile wiz rosyjskichuprawniających do przebywania na terytorium obwodukrólewieckiego otrzymali obywatele polscy zamieszkującyterytorium, które ma objąć projektowanaumowa o MRG? Jakie są statystyki odmów przyznaniawiz mieszkańcom obwodu?12. Jak wyglądają statystki odpraw granicznychna przejściach Rzeczypospolitej Polskiej z FederacjąRosyjską w 2010 r.? Co zamierza rząd Pana Premierauczynić, aby zminimalizować czas odprawy postronie rosyjskiej, sięgający nawet kilkunastu godzin?Czy rząd przeprowadził symulację, w jakimstopniu wprowadzenie umowy o MRG w zakładanymkształcie wpłynie na przepustowość przejśćgranicznych?13. Jakie założenia co do zwiększenia ruchu granicznegopo podpisaniu umowy przyjął Pana rząd?14. Czy w związku z ewentualną umową Panarząd rozważa rozbudowę infrastruktury granicznej,w tym budowę nowych przejść granicznych iturystycznych (m.in. Perły – Kryłowo i Michałkowo– Żeleznodorożnyj)? Jeżeli tak, to jaką, w jakichmiejscach i jaki będzie zakładany koszt takich inwestycji?15. Czy rząd przeanalizował potrzeby służb i inspekcjiodpowiedzialnych za obsługę przejść granicznych,zapewnienie bezpieczeństwa i ochronę interesówekonomicznych państwa? Czy znane są osobowe,sprzętowe i finansowe uwarunkowania wprowadzeniaumowy o MRG w takim kształcie?16. Jakie łącznie koszty utrzymania infrastrukturyprzejścia Grzechotki – Mamonowo II, wynikającez opóźnień po stronie rosyjskiej, poniósł budżetpaństwa (w samym 2008 r. miały one przekroczyć 2mln zł)? Jak w związku z 4-letnim brakiem wykorzystaniainfrastruktury na wspomnianym przejściuwygląda sprawa jej amortyzacji, a także gwarancjiwykonawczych, szczególnie w zakresie infrastrukturydrogowej i parkingowej?17. Jak w ocenie Pana rządu objęcie MRG całegoobwodu wpłynie na wydajność polskich służb (StrażyGranicznej, izby celnej, Policji, inspekcji sanitarnej,weterynaryjnej, nasiennej i innych)? Jakie działaniaplanuje Pan podjąć, aby wzmocnić potencjał tychsłużb w kontekście zwiększenia obowiązków i zadań?Jakie będą koszty takich działań?18. Jak Pan ocenia natężenie rozmów o objęciuMRG całego obwodu w kontekście informacji stronyrosyjskiej o możliwym (lub faktycznie już dokonanym)rozmieszczeniu przy granicy z Polską rakietIskander?19. Czy nie jest tak, że strona rosyjska w negocjacjachna szczeblu unijnym wykorzystuje rozmowy wsprawie OK w celu uzyskania reżimu bezwizowegodla całości Federacji Rosyjskiej?20. Omawiane zagadnienie ma wymiar międzyresortowy.Jak wyglądał tryb konsultacji i wypracowywaniapolskiego stanowiska wobec objęciaMRG mieszkańców całego obwodu królewieckiego?Które podmioty (ministerstwa, urzędy wojewódzkie,inspekcje i straże) brały udział w takich konsultacjachi czy któryś z nich wyraził zastrzeżenia? Jeżelitak, to jakie?Olsztyn, dnia 1 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21820)do prezesa Rady MinistrówPoseł Iwona Arentw sprawie roli Warmii i Mazurpodczas polskiej prezydencjiw Radzie Unii Europejskiej1 lipca br. Rzeczpospolita Polska obejmie przewodnictwow Radzie Unii Europejskiej. Przez sześćmiesięcy nasz kraj będzie miał okazję pokierowaćpracami UE, wprowadzając w jej agendę zagadnieniagospodarcze, społeczne i polityczne pod kątem specyfikicharakterystycznej dla naszego regionu Europy.Szczególnym miejscem w skali kraju, ale takżecałej 27 są Warmia i Mazury – region charakteryzującysię m.in. jednym z najwyższych w całej 27 poziomembezrobocia, bardzo silnym wykluczeniem komunikacyjnymczy cyfrowym. Województwo warmińsko-mazurskieto także piękno przyrody orazwiele przykładów skuteczności wykorzystywaniaśrodków z budżetu UE. Są to niezmiernie istotne argumentyw kontekście projektowania nowej perspektywyfinansowej oraz walki o jak najkorzystniejszykształt polityki spójności czy wspólnej polityki rolnej.Niestety, z dostępnych mi informacji wynika, iż Warmiai Mazury w projekcie wydarzeń polskiej prezydencjitraktowane są marginalnie.Z uwagi na powyższe proszę Pana Premiera o docenieniewojewództwa warmińsko-mazurskiego wplanach polskiej prezydencji oraz o odpowiedź na następującepytania:1. Jaką rolę dla województwa warmińsko-mazurskiego,będącego modelowym wzorcem dla argumentówo konieczności utrzymania wysokiego poziomuFunduszu Spójności, widzi Pan podczas polskiej prezydencji?2. Jakie wydarzenia o znaczeniu wspólnotowym,międzyrządowym, a także politycznym, gospodarczymczy kulturalnym zamierza Pana rząd podczaspolskiej prezydencji zorganizować na Warmii i Mazurach?3. Czy Pana rząd zamierza wykorzystać doświadczeniaWarmii i Mazur w wykorzystaniu środkóweuropejskich w walce o jak najkorzystniejszą dla Polskinową perspektywę finansową Unii Europejskiej?Jeżeli tak, to w jaki sposób?

1284. Czy Pana rząd zamierza wykorzystać pięknoWarmii i Mazur, reklamowane pod hasłem „MazuryCud Natury”, do promocji Polski podczas przewodnictwaRadzie UE? Jeżeli tak, to w jaki sposób?5. W jakim stopniu Pana rząd zamierza przedstawićpozytywne skutki wspólnej polityki rolnej i zabiegaćo jej jeszcze korzystniejszy kształt dla polskichrolników i polskiej gospodarki, między innymi poprzezzrównanie poziomu dopłat bezpośrednich? Jakiemiejsce w takich zabiegach widzi Pan dla rolniczegoregionu Warmii i Mazur?Proszę o przedstawienie zagadnień i spotkań ujętychw planie kalendarza polskiej prezydencji dotyczącychwojewództwa warmińsko-mazurskiego.Olsztyn, dnia 2 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21821)do ministra zdrowiaPoseł Iwona Arentw sprawie ograniczenia liczby punktówmedycznych przyjmujących w nocyi w dni świąteczneZ dniem 1 marca Narodowy Fundusz Zdrowia radykalnieograniczył liczbę punków medycznychprzyjmujących w nocy i w dni świąteczne (z 813 działającychw całym kraju pozostało 491). Niektóre miejscowościzostały całkowicie pozbawione nocnego dyżurulekarza, więc pacjenci zmuszeni są do odwiedzaniainnych odległych placówek. Dodatkowo zlikwidowanazostaje rejonizacja nocnej i świątecznej pomocymedycznej.W związku z powyższym proszę Panią Minister oudzielenie odpowiedzi na następujące pytania:1. Jakie jest uzasadnienie powyższej decyzji?2. Dlaczego NFZ nadal odpowiada za organizacjęi finansowanie ochrony zdrowia w Polsce, mimo żewywołuje jedynie coraz większy chaos? Co z proponowanąprzez PiS reformą budżetowego finansowaniaochrony zdrowia?3. Czy Pani Minister nie sądzi, że ograniczeniepunktów medycznych przyjmujących w nocy i dniświąteczne, a więc w czasie gdy komunikacja publicznafunkcjonuje dużo gorzej, narazi zdrowie i życiewielu ubogich osób?Olsztyn, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Iwona ArentI n t e r p e l a c j a(nr 21822)do ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie dofinansowania czasopismkulturalnych w ramach programu„Literatura i czytelnictwo”Szanowny Panie Ministrze! Tegoroczne rozstrzygnięciaprogramu „Literatura i czytelnictwo” przyznającedotacje dla czasopism kulturalnych wywołałysporo dyskusji. Ponadto zwraca uwagę fakt, żewiększość beneficjentów to pisma o charakterze społecznymlub społeczno-politycznym, a nie kulturalnym.Zwraca również uwagę sytuacja, iż wiele zasłużonychpism – o profilu zdecydowanie kulturalnym,literackim, artystycznym – nie otrzymało dotacji wtegorocznym rozstrzygnięciu.Sprawą wymagającą zmiany jest sposób podawaniaprzez instytucję oceniającą oceny końcowej, wtym przypadku jedynie oceny całościowej, bez rozbiciana poszczególne elementy, np. oceniające wartośćliteracką, edytorską, merytoryczną czy udział specjalistówdanej dziedziny. Ten fakt niepodania szczegółowejoceny utrudnia czasopismom ich rozwój, niepozwala na poprawienie ewentualnych usterek i lepszeprzygotowanie oferty wydawniczej w przyszłymroku.Chciałbym zwrócić uwagę Pana Ministra i podzielićsię swoim głębokim zdziwieniem, iż w tym rokudotacji nie uzyskał kwartalnik „Twój Blues”. Czasopismoto jest obecne na rynku wydawniczym od kilkunastulat, prezentuje bezdyskusyjnie wysoki poziomedytorski i merytoryczny w swojej dziedzinie.W minionych latach otrzymywało dotacje ministrakultury i dziedzictwa narodowego, a trudno dostrzec,aby poziom pisma w ostatnim roku uległ zmianie.Fakt nieotrzymania dotacji przez kwartalnik „TwójBlues” jest szczególnie przykry w tym roku, kiedypismo to otrzymało prestiżową nagrodę Keeping theBlues Alive – jako pierwsze w tej części Europy i szóstena kontynencie europejskim pismo uhonorowaneprzez kapitułę The Blues Foundation.Nieprzyznanie dotacji zadziwia tym bardziej, żekwartalnik ten wnioskował o stosunkowo niewielkąkwotę, bo jedynie 40 tys., przy określeniu rocznychkosztów wydawania pisma na 150 tys. (reszta kwotypozyskiwana jest z prenumeraty oraz ogłoszeń). Taniewielka kwota wnioskowana przez wydawcę kwartalnika„Twój Blues” zwraca szczególną uwagę wobeckwot, które otrzymały inne pisma, często nawetdo 140 tys., np. „Kwartalnik Romski”. Wydawałobysię zasadne wprowadzenie znacznie niższego górnegolimitu dofinansowania w przypadku kwartalników.W wywiadzie prasowym Pan Minister zapowiedziałmożliwość dodatkowej ścieżki dofinansowaniaposzczególnych tytułów, a nawet konkretnych numerówdanego wydawnictwa. W związku z powyższymchciałbym zapytać Pana Ministra: Czy istnieje moż-

129liwość dofinansowania w tym roku kwartalnika„Twój Blues”?Proszę również o odpowiedź, czy nie rozważa PanMinister wypracowania mechanizmów umożliwiającychdofinansowanie pism o charakterze stricte kulturalnym,gdyż jak pokazała praktyka, przegrywająone z wydawnictwami niewątpliwie cennymi (poświęconymimniejszościom etnicznym czy też życiuspołecznemu), acz nie mającymi zbyt wiele wspólnegoz kulturą.Z wyrazami szacunkuPoseł Tomasz GłogowskiTarnowskie Góry, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21823)do ministra zdrowiaw sprawie refundacji kompleksowegoleczenia obrzęku limfatycznegoSzanowna Pani Minister! Obrzęk limfatyczny jestchorobą przewlekłą wymagającą zintegrowanego,kompleksowego i interdyscyplinarnego działania lekarzy,pielęgniarek, fizjoterapeutów i psychologów.Powiększenie się obrzęku powoduje zmniejszenie sięogólnej sprawności fizycznej, jak również silnych dolegliwościachpsychicznych, na które przy chorobachzniekształcających najczęściej cierpią młode kobiety.Obrzęk limfatyczny występuje u 20 do 30% kobietleczonych z powodu raka piersi. Leczenie chirurgiczneraka piersi stanowi najczęstszą przyczynę rozwojuobrzęku limfatycznego na kończynie górnej. Szczególnieniebezpieczna jest radioterapia, która podobniejak przedłużone powikłania zapalane stymulujepowstanie procesu włóknienia i bliznowacenia w obrębiepachy, a to powoduje zamknięcie naczyń chłonnych,zastój chłonki i nasilenie obrzęku wskutek zaleganiapłynu i białek w przestrzeni śródmiąższoweji do zahamowania mobilizacji limfocytów, które biorąudział w procesie miejscowej i ogólnej odpornościkomórkowej. Może to być przyczyną częstego występowaniastanów zapalnych w tkankach z zastojemchłonki oraz częstszego występowania nowotworów.Ten rodzaj obrzęku limfatycznego prowadzi do bólu,który powstaje na skutek napięcia.Czas pojawienia się obrzęku limfatycznego od momentuzabiegu operacyjnego, szczególnie po napromienianiu,może być bardzo różny. Po usunięciu węzłówchłonnych lub przecięciu naczyń limfatycznychw ramach terapii nowotworowej obrzęk może pojawićsię zarówno bardzo szybko, jak i dopiero po kilkulatach wskutek powolnego skracania się blizn pooperacyjnych.Natomiast po napromienianiu obrzęk pojawiasię z powodu narastających zwłóknień.Po zakończeniu fazy intensywnej terapii przeciwobrzękowej,w momencie ustabilizowania objętościobrzękniętej kończyny ordynowane są rękawyuciskowe. Zgodnie z gwarancją producenta odzieżkompresyjna spełnia swoje właściwości przez okres6 miesięcy codziennego użytkowania. Należy zwrócićuwagę na konieczność stosowania ucisku przezcałe życie.W związku z powyższym kieruję do Pani Ministernastępujące pytania:1. Czy Ministerstwo Zdrowia bierze pod uwagęmożliwość uznania obrzęku limfatycznego jako choroby,a tym samym refundowanie leczenia pacjentówz obrzękiem limfatycznym, tak jak w innych krajachUnii Europejskiej?2. Odzież kompresyjna umieszczona jest w wykazieśrodków pomocniczych i wyrobów medycznychbędących przedmiotami ortopedycznymi. Czy ministerstwozamierza ująć odzież kompresyjną jakoświadczenia gwarantowane z zakresu zaopatrzeniaw wyroby medyczne dla chorych na obrzęk limfatyczny,pamiętając o konieczności stosowania uciskuprzez całe życie?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21824)do ministra infrastrukturyPoseł Witold Klepaczw sprawie poprawy porządkui bezpieczeństwa ruchu drogowegow Szczekocinach po dokonanej modernizacjidrogi krajowej nr 78Szanowny Panie Ministrze! Generalna DyrekcjaDróg Krajowych i Autostrad w Katowicach dokonałamodernizacji drogi krajowej DK78. Po przebudowiew mieście Szczekociny droga krajowa stwarza bardziejniebezpieczną sytuację w ruchu drogowym niżprzed modernizacją. Powodem tej sytuacji są nieprzemyślaneprzez projektanta i wykonawcę GDDKiA wKatowicach zwężenia jezdni w mieście i na ostrychzakrętach.Zlikwidowanie łuku jezdni na pl. T. Kościuszki dlasamochodów skręcających w prawo do drogi krajowejDK78 w kierunku Kielc powoduje, iż samochody ciężarowetamują ruch pojazdów poruszających się posąsiednim pasie jezdni. Ponadto istnieje uzasadnionaobawa, że przy tak dużym skręcie w prawo może dojśćdo przewrócenia się samochodu, gdyż koła naczepy,przyczepy nie toczą się, a przesuwają się po jezdni wbok, powodując ścieranie się opon i niszczenie jezdni.Spowoduje to zablokowanie tej trasy na kilka godzin,

130zniszczenie przewożonego mienia, a co najgorsze, zagrażażyciu i zdrowiu użytkowników drogi.Zamkniecie wyjazdu koło kościoła z pl. PannyMarii w kierunku Kielc na drogę krajową DK78 spowodowałoniebezpieczeństwo wystąpienia kolizji iwypadków drogowych. Zdaniem władz i mieszkańcówSzczekocin pierwotny wyjazd z pl. Panny Mariibył bardziej bezpieczny niż obecny. Podczas realizacjimodernizacji drogi krajowej DK78 zapomniano o bezpieczeństwie,o życiu i zdrowiu ludzi, o tych, którzyna co dzień w tym mieście mieszkają.Po konsultacji z mieszkańcami władze miastaSzczekociny proponują zmiany w projekcie przebudowydrogi krajowej w ul. Śląskiej, której modernizacjazostała przesunięta w czasie z uwagi na koniecznośćułożenia kolektora sanitarnego przed modernizacją.Zmiana dotyczy zwężenia jezdni po lewej stronie, patrzącod rynku w kierunku Katowic, co spowodujepozyskanie około 2 m pasa i możliwość wytyczeniaścieżki dla rowerów. Rozwiązanie, jakie zastosowanow ul. Żeromskiego (zwężenia jezdni po obu stronach),nie daje możliwości wytyczenia ścieżki dla rowerów.Aktualnie po modernizacji ul. Żeromskiego, jadąc rowerem,w przypadku mijania się z samochodem ciężarowymtrzeba zjeżdżać na chodnik, gdyż istniejepotencjalne zagrożenie wpadnięcia z rowerem podsamochód.W praktyce modernizacja GDDKiA nie spełniłaoczekiwań użytkowników drogi, wręcz stworzyłaniebezpieczeństwo dla ich życia i zdrowia.Zaistniała sytuacja wymaga korekty w przeprowadzanejmodernizacji z uwzględnieniem konsultacji społecznych,których brak było przy akceptacji projektu.W związku z powyższym kieruję do Pana Ministranastępujące pytania:1. Czy ministerstwo weźmie pod uwagę opinięwładz miasta Szczekociny, przedstawicieli Policji,ekspertów inżynierii drogowej, pracowników UrzęduMiasta i Gminy Szczekociny merytorycznie zajmującymisię tym zagadnieniem oraz postulaty mieszkańcówco do pogorszenia się bezpieczeństwa ruchu drogowegow mieście po modernizacji drogi krajowejDK78?2. Czy w celu zmniejszenia ryzyka występowaniawypadków w projekcie dokonywanej modernizacjidrogi krajowej DK78 zostanie przywrócony łuk jezdnina pl. T. Kościuszki, który został zlikwidowany dlasamochodów skręcających w prawo do drogi krajowejDK78 w kierunku Kielc?3. Czy w projekcie dokonywanej modernizacji drogikrajowej DK78 zostanie przywrócony wyjazd kołokościoła z pl. Panny Marii w kierunku Kielc na drogękrajową DK78, co będzie bardziej bezpieczne dlakierowców i przyczyni się do szybkiego i bezpiecznegorozładowania ruchu samochodów osobowych?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Witold KlepaczI n t e r p e l a c j a(nr 21825)do ministra finansóww sprawie realizacji przepisów ustawyo podatku od towarów i usług, wynikającychz nowelizacji z października 2010 r.Szanowny Panie Ministrze! Na spotkaniach poselskichw dalszym ciągu podnoszone są kwestiezwiązane z ostatnimi zmianami w ustawie o podatkuod towarów i usług oraz wątpliwości odnośnie do ichstosowania. Wątpliwości te dotyczą m.in. zastosowaniastawki 8% bądź 23% do obiektów sportowych,takich jak korty tenisowe, oraz odnośnie do usługsłużących poprawie kondycji fizycznej, kwalifikowanychw PKWiU pod numerem 93.13.10.0.Zdaję sobie sprawę, iż podatnik, który ma wątpliwości,może wystąpić o interpretację wiążącą na podstawieustawy Ordynacja podatkowa, jednak na odpowiedźtrzeba stosunkowo długo czekać.Dlatego zwracam się z pytaniem: Jakie jest stanowiskoresortu w powyższej sprawie?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21826)Poseł Stanisław Stecdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie szkodliwych działań władz ZUSw Warszawie i RadomiuPrezes ZUS w Warszawie, nie zwracając uwagi naprotesty rady i starosty powiatu lipskiego, rad i wójtówwszystkich gmin powiatu lipskiego, rady i burmistrzamiasta Lipsko, w dniu 29 grudnia 2010 r.wydał zarządzenie, na mocy którego z dniem 1 stycznia2011 r. rozpoczęto proces destrukcji ważnegopodmiotu na terenie powiatu lipskiego, jakim byłoBiuro Terenowe ZUS w Lipsku.Posłowie i senatorowie Prawa i Sprawiedliwościregionu radomskiego, okręg nr 17, w dniu 26 stycznia2011 r. zajęli negatywne stanowisko w tej sprawie iprzesłali je do prezesa ZUS w Warszawie. Treść tegostanowiska załączam jako integralną część niniejszejinterpelacji *) .Do mojego biura poselskiego wpłynęła odpowiedźod prezesa ZUS w Warszawie, w której uzasadnia onmotywy swego działania. Z odpowiedzi pana prezesaZUS w Warszawie posłowie i senatorowie dowiedzie-* ) Załącznik – w aktach Sekretariatu Posiedzeń Sejmu.

131li się, że argumenty posłów i senatorów przedstawianew stanowisku przesłanym do niego nie mogą przesłaniaćracji zakładu jako państwowej jednostki organizacyjnej.Te argumenty, które pan prezes ignoruje w stanowiskuposłów i senatorów, to m.in.:— nieliczenie się z potrzebami ani zdaniem zarównoobywateli powiatu lipskiego, jak i władz samorządowychwszystkich szczebli na terenie tegopowiatu,— na mocy zarządzenia pana prezesa ZUS wWarszawie, wydanego 29 grudnia 2010 r., przestałfunkcjonować od 1 stycznia 2011 r. merytorycznytrzon Biura Terenowego ZUS w Lipsku, a tym samymkilka tysięcy interesantów rocznie zmuszonychbędzie do załatwiania swoich spraw w Zwoleniuodległym o 25 km od Lipska, ponosząc dodatkoweuciążliwości i koszty.W odpowiedzi, którą pan prezes ZUS w Warszawieprzesłał posłom i senatorom, najważniejsze jestto, że aktualnie w ZUS realizowany jest projektPlatforma Usług Elektronicznych dla klientów ZUS(PUE) będący – jak pisze – innowacyjnym przedsięwzięciemw zakresie elektronicznej administracjipublicznej. Pisze też o obniżeniu kosztów funkcjonowaniaZUS, nie określając, jakiego rzędu są tooszczędności.Mając na względzie lekceważącą odpowiedź panaprezesa ZUS udzieloną posłom i senatorom, a takżeignorowanie przez pana prezesa argumentacji obywatelii samorządów powiatu lipskiego, zwracam siędo Pani Minister z następującymi pytaniami:1. Czy celem polityki Ministerstwa Pracy i PolitykiSpołecznej jest utrudnianie załatwiania sprawprzez interesantów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych?2. Jakiego rzędu oszczędności uzyska prezes ZUS,likwidując ZUS Biuro Terenowe w Lipsku?3. Czy pan prezes ZUS w Warszawie wie, kim sąinteresanci ZUS Biura Terenowego w Lipsku, i czywie, jakie dodatkowe koszty muszą oni ponosić, żebyzałatwiać sprawy w odległym o 25 km od Lipska Zwoleniu?4. Czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest instytucją,która w jakimś zakresie pełni rolę służebnąwobec obywateli, bo opisane zdarzenia nie potwierdzajątego?Wnosząc o zainteresowanie się funkcjonowaniemZUS w Warszawie, informuję, że takie szkodliwe decyzje,jakie zaprezentował pan prezes wobec społecznościpowiatu lipskiego, nie budują zaufania dowładz, lecz je niszczą.Z poważaniemRadom, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Dariusz BąkI n t e r p e l a c j a(nr 21827)do ministra sprawiedliwościw sprawie planowanej likwidacji WydziałuPracy w strukturze Sądu Rejonowego w JaśleSzanowny Panie Ministrze! W związku z projektowanąprzez Pana Ministra zmianą struktury SąduRejonowego w Jaśle, polegającej na likwidacji wydziałupracy, która związana jest z programemoszczędnościowym wdrażanym przez MinisterstwoSprawiedliwości, chciałbym zwrócić uwagę Pana Ministrana negatywne aspekty tego rozwiązania.Powiat jasielski obejmuje 10 gmin: 2 miejskie oraz8 gmin wiejskich. Zamieszkuje go ponad 114 tys.mieszkańców, z czego liczba zatrudnionych przekracza30 tys. osób. Liczba podmiotów gospodarki narodowejzarejestrowanych w powiecie jasielskim wynosikilka tysięcy, w tym zatrudniające na ogół po kilkasetosób jak np.: Zakład Tworzyw SztucznychGamrat SA, Rafineria Lotos Jasło SA, Grupa NowyStyl sp. z o.o., Poszukiwania Nafty i Gazu w Jaśle sp.z o.o., Fabryka Armatur Jafar SA, Vortumnus sp. zo.o. w Lisowie. W ciągu każdego roku Wydział PracySądu Rejonowego w Jaśle rozpoznaje sto kilkadziesiątspraw pracowniczych z obszaru jasielskiego rynkupracy.Działalność sądu w Jaśle ma swoją długą, sięgającąroku 1888, historię i społeczne uzasadnienie.Wydział Pracy funkcjonuje w strukturze Sądu Rejonowegow Jaśle od 25 lat. W tym czasie rozpatrzonotysiące spraw. Wydział zawsze oceniany był bardzowysoko, zarówno pod względem sprawności jak i poziomuorzecznictwa. W październiku 2008 r. oddanodo użytku nową siedzibę, której budowa wraz z wyposażeniemkosztowała 6 mln zł. Obok wydziału pracymieści się w niej wydział karny wraz z obsługąoraz biura kuratorów sądowych. Ograniczenie kataloguspraw rozpatrywanych przez Sąd Rejonowy prowadzido degradacji Jasła i powiatu jasielskiego jakoośrodka sądowego.Zdaniem środowiska prawniczego, a także RadyPowiatu w Jaśle, takie rozwiązanie nie przyniesienieznaczących oszczędności, a jedynie wydatki dla interesantów,którzy każdą sprawę dotyczącą praw pracowniczychbędą zmuszeni kierować do właściwegosądu na terenie byłego woj. krośnieńskiego. W efekcielikwidacja Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w Jaślebędzie powodować znaczne utrudnienia dla mieszkańcówpowiatu jasielskiego w dochodzeniu swoichpraw, wydłużenie procesu sądowego, a w konsekwencjiprzewlekłość prowadzenia spraw.W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się doPana Ministra z pytaniami:1. Czy w świetle powyższych argumentów uważaPan Minister za zasadne likwidowanie WydziałuPracy Sądu Rejonowego w Jaśle?

1322. Czy w ministerstwie, podczas prac nad programemoszczędnościowym odnośnie do Sądu Rejonowegow Jaśle, zwrócono uwagę na takie aspekty jakwysoki poziom sprawności i orzecznictwa tej jednostkioraz dokonane inwestycje na budowę i wyposażenienowej siedziby sądu?3. Czy rozważy Pan Minister rezygnację z niekorzystnegodla mieszkańców, pracowników, przedsiębiorcówi środowiska prawniczego oraz dla prestiżumiasta Jasła i powiatu jasielskiego projektu w postacilikwidacji Wydziału Pracy Sądu Rejonowegow Jaśle?Z poważaniemKrosno, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21828)Poseł Piotr Babinetzdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie działania polskich bibliotekfunkcjonujących zarówno w dużychośrodkach miejskich, jak i w niewielkichgminachSzanowny Panie Ministrze! W wyniku analizyprojektu ustawy o zmianie ustawy o organizowaniui prowadzeniu działalności kulturalnej jestem zaniepokojonyniektórymi zapisami proponowanego projektuustawy. Dotychczasowa stabilizacja sieci polskichbibliotek narażona została na szwank. Do tejpory realizacja dwóch programów ogólnopolskichprzyniosła małym bibliotekom publicznym wiele korzyścii zapewniła prawidłowe funkcjonowanie. Proponowanew projekcie ustawy zapisy mogą osłabić lubzaprzepaścić dotychczasowe osiągnięcia.Osoby zaangażowane w kierowanie tego typu placówkamizaniepokojone są możliwością wprowadzeniazapisu, który stanowi, że dyrektorzy instytucjikultury powołani na stanowiska przed dniem wejściaw życie niniejszej ustawy na czas nieokreślony pozostająna zajmowanych stanowiskach przez rok oddnia wejścia w życie ustawy. W terminie roku od dniawejścia w życie niniejszej ustawy organizatorzy mogąpowołać te osoby na stanowiska dyrektorów na czasokreślony od trzech do pięciu lat bez przeprowadzaniakonkursu (…), w przypadku niepowołania na stanowiskodyrektora na czas określony, dotychczasowystosunek pracy ulega rozwiązaniu z upływem tegookresu. W związku z tym istnieje uzasadniona obawaprzed wystąpieniem w całym kraju chaosu w prawidłowymfunkcjonowaniu bibliotek publicznych. Wstosunku do powyższego zdumiewa uzasadnienie zapisu,w którym autorzy projektu tłumaczą, że propozycjarezygnacji z możliwości powołania dyrektorana czas nieokreślony wzmocni jego pozycję oraz spowodujewiększe poczucie stabilności w działaniu instytucjikultury oraz że „rozwiązanie to gwarantujewiększą stabilność pracy dyrektora, co jest szczególnieistotne w instytucjach artystycznych”. Zapis tenw środowisku bibliotekarskim spotkał się z negatywnąoceną, głównie z uwagi na brak odniesienia dorealiów funkcjonowania instytucji kultury w gminach,gdzie do tej pory brak jest rozwiniętego rynkupracy, a w szczególności rynku profesjonalnych dyrektorówinstytucji kultury. Mowa tu o instytucjachpozostających w przeciwieństwie do dużych ośrodkówmiejskich. Może warto byłoby zastanowić się nadzmianą formy zapisu z obligatoryjnego na fakultatywny?W obecnej sytuacji spójność i efektywnośćdziałalności bibliotek może zapewnić wyłącznie całypakiet przepisów prawnych, a mianowicie nowa ustawao organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnejoraz nowa ustawa o bibliotekach wraz z rozporządzeniamiwykonawczymi.Panie Ministrze:Co zamierza Pan uczynić dla sprawnego, efektywnego,a przede wszystkim spójnego działania polskichbibliotek?Jakie podejmie Pan środki, aby dostosować projektowanezmiany do warunków istniejących nie tylkow ośrodkach wielkomiejskich, lecz także w instytucjachkultury w małych środowiskach, bez narażaniana destabilizację małych bibliotek publicznych?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21829)do ministra finansówPoseł Jerzy Gosiewskiw sprawie wynagradzania członków korpususłużby cywilnej zatrudnionychna stanowiskach oskarżycieli skarbowychSzanowny Panie Ministrze! Jako poseł na Sejm RPchciałbym zwrócić uwagę na system wynagradzaniapanujący w urzędach skarbowych, który dyskryminujestanowisko pracy oskarżyciela skarbowego.Stosownie do rozporządzenia prezesa Rady Ministrówz dnia 9 grudnia 2009 r. w sprawie określeniastanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacjizawodowych, stopni służbowych urzędników służbycywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzeniaoraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innychświadczeń przysługujących członkom korpususłużby cywilnej (Dz. U. Nr 211, poz. 1630) stanowiskoto należy do grupy stanowisk samodzielnych w służbiecywilnej i zostało usytuowane w hierarchii tychstanowisk wysoko (na poziomie radcy prawnego orazkierownika referatu). Jest to też jedno z nielicznychstanowisk pracy w urzędach skarbowych, do którego

133pełnienia konieczne jest posiadanie wykształceniawyższego profilowanego (prawniczego). Wydaje sięwięc, że intencją twórców rozporządzenia było docenienieroli, jaką stanowisko to odgrywa w realizowanejprzez urzędy skarbowe funkcji ścigania przestępstwi wykroczeń skarbowych. Praca oskarżycieliskarbowych obarczona jest też dużym stresemzwiązanym z charakterem realizowanych przez nichzadań. Tymczasem praktyka w urzędach skarbowychw sposób oczywisty dyskryminuje to stanowiskopracy nie tylko w wymiarze wynagrodzenia zasadniczego,ale także przysługujących pracownikomsłużby cywilnej co kwartał nagród motywacyjnych.Oskarżyciel skarbowy w istocie jest traktowany jakoszeregowy pracownik. Jego pensja (mnożnik kwotybazowej służący do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego)jest nie tylko znacząco mniejsza od pensjikierownika referatu, ale często także od pensji pracownikówumieszczonych niżej w tabeli hierarchiistanowisk urzędniczych (starszego specjalisty, starszegoinformatyka). Należy zauważyć, iż oskarżycielskarbowy swoją pracą w sposób bezpośredni przyczyniasię do wpływów budżetowych (poprzez negocjowaneze sprawcą kary grzywny, wymierzane mandatykarne). Wreszcie wszczęcie przez oskarżycielaskarbowego postępowania karnego skarbowego niejednokrotniemobilizuje sprawcę do wpłaty zobowiązaniapodatkowego. Na uwagę zasługuje również i taokoliczność, że oskarżyciele skarbowi samodzielniereprezentują finansowe organy dochodzenia przedsądami powszechnymi I i II instancji. Powyższe okolicznościzdają się jednak nie być dostrzegane przeznaczelników urzędów skarbowych oraz przedstawicieliMinisterstwa Finansów.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z uprzejmą prośbą o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Czy przysługujący członkowi korpusu służbycywilnej mnożnik służący do ustalenia wynagrodzeniazasadniczego powinien być uzależniony od usytuowaniadanego stanowiska pracy w tabeli grupstanowisk urzędniczych?2. Czy jest dopuszczalne, aby w obrębie tego samegourzędu skarbowego osoba piastująca stanowiskopracy należące do grupy stanowisk samodzielnych(oskarżyciel skarbowy) otrzymywała znaczącomniejsze wynagrodzenie od kierownika referatu (stanowiskausytuowanego niżej w grupie stanowisk samodzielnych)?3. Czy resort może wpłynąć w jakiś sposób napodniesienie rangi stanowiska oskarżyciela skarbowego(także w wymiarze płacowym)?4. Jaki jest stosunek resortu do przedstawionegoproblemu?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Waldemar AndzelI n t e r p e l a c j a(nr 21830)do ministra finansóww sprawie środków finansowychprzewidzianych dla jednostek PSP z terenuwoj. łódzkiegoSzanowny Panie Ministrze! Z informacji uzyskanejz Łódzkiego Zarządu Wojewódzkiego ZwiązkuZawodowego Strażaków „Florian” wynika, że ustawabudżetowa na rok 2011 przewiduje, że środki finansoweprzewidziane dla jednostek Państwowej StrażyPożarnej z terenu woj. łódzkiego wynoszą 2 279 000zł. ŁZWZZS „Florian” tym samy zwraca uwagę, żepowyższe wyliczenie jest błędne i znacząco zaniżone.Jest ono przede wszystkim niezgodne z ustawą z dnia29 października 2010 r. o zmianie ustawy o PaństwowejStraży Pożarnej (Dz. U. Nr 239, poz. 1589) dokonującąnowelizacji ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r.o Państwowej Straży Pożarnej.W świetle tej nowelizacji prawidłowe wyliczenieprzysługujących środków finansowych dla woj. łódzkiegowinno wykazać kwotę 7 619 000 zł. Wyliczenieto przedstawia się następująco: 1924 x 12 x 24 x 13,75= 7 619 000, gdzie: 1924 – ilość strażaków w systemiezmianowym, 12 – ilość służb w ciągu roku przewidzianychna zwiększenie dobowych stanów etatowych,24 – ilość godzin na służbie, 13,75 – stawka,ryczałt za nadgodzinę.Panie Ministrze, w związku powyższym zwracamysię do Pana z następującym pytaniem: Czy MinisterstwoFinansów podejmie działania zmierzającedo dokonania stosownej korekty w ustawie budżetowejna rok 2011?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21831)do ministra sprawiedliwościPoseł Robert Telusoraz grupa posłóww sprawie likwidacji Wydziału PracySądu Rejonowego w OpocznieSzanowny Panie Ministrze! Z posiadanych przeznas informacji wynika, że od 1 kwietnia bieżącegoroku likwidacji ulega Wydział Pracy Sądu Rejonowegow Opocznie. Sprawy z terenu powiatu opoczyń-

134skiego właściwe do rozpatrywania przez sądy pracykierowane mają być do Wydziału Pracy Sądu Rejonowegow Tomaszowie Mazowieckim (około 30 kmod Opoczna).Wydział Pracy istnieje w Sądzie Rejonowym wOpocznie od początku utworzenia sądu pracy i przeniesieniadawnych komisji odwoławczych przy urzędachmiast do sądownictwa powszechnego. Posiadadoświadczoną kadrę prawniczą. Ponadto około 3 lattemu oddany został do użytku nowy, komfortowy budynekSądu Rejonowego z ośmioma nowoczesnymisalami rozpraw. Budynek zaprojektowany został napotrzeby 6 wydziałów, w tym Wydział Pracy o łącznejpowierzchni ponad 80 m 2 .Bardzo istotny jest znaczny wpływ spraw do WydziałuPracy Sądu Rejonowego w Opocznie. Obecnie,do połowy marca bieżącego roku, zanotowano jużwpływ równy ubiegłorocznemu, tj. ponad 150 spraw.opoczyński sąd pracy rozpatruje między innymi sporyzbiorowe, czasem tyczące ilości około 100 pracownikówz jednego zakładu. Skierowanie tak znacznejilości spraw do Wydziału Pracy Sądu Rejonowego wTomaszowie Mazowieckim spowoduje znaczne obciążenietej placówki.Przeniesienie Wydziału Pracy Sądu Rejonowegow Opocznie wygeneruje także bardzo duże kosztyspołeczne, gdyż petentami tegoż wydziału są głównieosoby mało zamożne. To właśnie na nich przerzuconezostaną koszty wątpliwej reorganizacji wymiarusprawiedliwości. Znacznie zwiększa się koszty dojazdówdo sądu świadków, pełnomocników i stron. Łatwowięc przewidzieć nieuchronny skutek takiej reorganizacji,jakim będzie niewątpliwie ograniczenie,ze względów finansowych, dostępu niezamożnej częścispołeczeństwa do wymiaru sprawiedliwości. Wysokiekoszty zniechęcą wiele takich osób do dochodzeniaw swojej słusznej sprawie.Rozporządzenie ustalające właściwość sądów pracydla powiatu opoczyńskiego w Tomaszowie Mazowieckimnie znajduje żadnego uzasadnienia w przesłankachorganizacyjnych czy to ekonomicznych.Mając na uwadze powyższe, zwracamy się doPana z prośbą o odpowiedź na następujące pytania:1. Jakimi względami Ministerstwo Sprawiedliwościtłumaczy konieczność likwidacji Wydziału PracySądu Rejonowego w Opocznie?2. Czy w związku z reorganizacją MinisterstwoSprawiedliwości zamierza zmniejszyć liczbę etatóww Sądzie Rejonowym w Opocznie, czy też oszczędnościmaja polegać tylko i wyłącznie na zaoszczędzeniuna dodatkach funkcyjnych dla przewodniczącego WydziałuPracy i kierownika sekretariatu?3. Czy Ministerstwo Sprawiedliwości przewidujezwiększenie etatów w Sądzie Rejonowym w TomaszowieMazowieckim, jeżeli wpływ spraw z powiatuopoczyńskiego będzie utrzymywała się na obecnympoziomie?4. Z jakich środków Ministerstwo Sprawiedliwościzamierza pokryć koszty zabezpieczenia i utrzymaniaw należytym stanie pustych pomieszczeń pozlikwidowanym Wydziale Pracy Sądu Rejonowegow Opocznie?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21832)do ministra skarbu państwaPoseł Krzysztof Sońtaoraz grupa posłóww sprawie komunalizacji przedsiębiorstwaPKS w RadomiuDnia 20 marca 2008 r. prezydent miasta Radomiawystosował do Pana Ministra list intencyjny dotyczącykomercjalizacji Przedsiębiorstwa PaństwowejKomunikacji Samochodowej w Radomiu. W piśmietym wyraził gotowość włączenia się w procedurę komercjalizacjiw celu komunalizacji PPKS w Radomiu.W tym celu wystąpił do Rady Miejskiej w Radomiu owyrażenie zgody na wystąpienie z wnioskiem do ministraskarbu państwa na dokonanie przedmiotowejkomercjalizacji i nieodpłatne nabycie akcji spółkiPPKS Radom przez gminę Radom. Rada Miejska stosownąuchwałę przyjęła.PPKS w Radomiu jest przedsiębiorstwem użytecznościpublicznej i świadczy usługi w zakresie osobowegotransportu autobusowego, czym zaspakajaprzede wszystkim potrzeby społeczności lokalnej. Zadaniasamorządu i działalność PPKS Radom są tożsame,tak więc zostaje spełniona najważniejsza przesłankaprzyświecająca komunalizacji, to jest racjonalnewykorzystanie mienia społecznego do zaspakajaniapotrzeb zbiorowych ogółu mieszkańców Radomiai okolic.Samorządy zachęcane były do występowania okomunalizację takich przedsiębiorstw przez KrzysztofaŻuka, wiceministra skarbu, na łamach „Rzeczpospolitej”.Na spotkaniu reprezentatywnych organizacjizwiązkowych w PPKS Radom podjęto jednogłośnąuchwałę o poparciu załogi dla procesu komunalizacjiprzez gminę Radom. Zostało wysłane pismo do wojewodymazowieckiego jako organu założycielskiego zestanowiskiem załogi w powyższej sprawie.W 2011 r. przeniesiono siedzibę firmy (już skomercjalizowanejod 1 kwietnia 2010 r.) PKS Radom sp. zo.o. do Skaryszewa.Powstaje pytanie, czy fikcyjne przeniesienie siedzibyspółki poza Radom (gdyż faktycznie w działalnościspółki się nic nie zmieniło i rzeczywista siedzibajest dalej w Radomiu) miało na celu uniemożliwić

135nieodpłatne nabycie udziałów spółki przez gminęmiasta Radomia, a co za tym idzie, uratowanie ponad200 miejsc pracy w regionie szczególnie zagrożonymbezrobociem.Pytania:1. Czy Pan Minister wycofuje się z polityki resortuw sprawie komunalizacji przedsiębiorstw takichjak PPKS Radom?2. Czy ten konkretny wniosek został już rozpatrzonyi jaka jest decyzja ministra skarbu w tej sprawie?3. Czy lokalna społeczność miasta Radomia, 14.miasta co do wielkości i liczby mieszkańców, możeliczyć na podmiotowe traktowania przez ministraskarbu?4. Czy Pan Minister wydał zgodę wojewodzie mazowieckiemuna przeniesienie siedziby przedsiębiorstwaw celu uniemożliwienia skomunalizowania tegoprzedsiębiorstwa na rzecz gminy Radom?Warszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21833)Poseł Krzysztof Sońtaoraz grupa posłówdo ministra rozwoju regionalnegow sprawie liczby i wartości złożonychwniosków, podpisanych umów lub wydanychdecyzji oraz wniosków o płatność w ramachNSRO na lata 2007–2013Szanowna Pani Minister! W informacji miesięcznejWykorzystanie środków UE w ramach StrategiiWykorzystania Funduszu Spójności na lata 2004––2006 oraz Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia2007–2013, jaka pojawia się na stronach MinisterstwaRozwoju Regionalnego, przedstawia się wujęciu tabelarycznym liczby wskazujące na stan wykorzystaniaśrodków z podziałem na programy operacyjne,wnioski o dofinansowanie po ocenie formalnej,wnioski o dofinansowanie zatwierdzone, umowyo dofinansowanie oraz wnioski o płatność (tabela nr3 powyższego opracowania). Poziom wykorzystaniaalokacji na lata 2007–2013, jeśli chodzi zarówno oumowy o dofinansowanie, jak i o wnioski o płatność,przedstawiony jest w ujęciu procentowym z rozpisaniemna poszczególne programy operacyjne, tj.:— program „Innowacyjna gospodarka”,— program „Infrastruktura i środowisko”,— program „Kapitał ludzki”,— program „Pomoc techniczna”,— program „Rozwój Polski Wschodniej”,— program „Europejskiej Współpracy Terytorialnej”.W podawanych przez ministerstwo danych nieznajdujemy jednak danych uszczegółowionych, dotyczącychpoziomu wykorzystania alokacji z podziałemna poszczególne priorytety i działania w ramach programówoperacyjnych.Wobec powyższego zwracamy się do Pani Ministerz następującym pytaniem: Prosimy o przedstawieniezestawienia tabelarycznego danych dotyczącychpoziomu wykorzystania alokacji w ramachumów o dofinansowania, jak też wniosków o płatnośćz podziałem na poszczególne priorytety i działania wramach programów operacyjnych, tj.1) W ramach programu „Innowacyjna gospodarka”:Oś priorytetowa 1: Badania i rozwój nowoczesnychtechnologii:1.1: Wsparcie badań naukowych dla budowy gospodarkiopartej na wiedzy,1.1.1: Projekty badawcze z wykorzystaniem metodyforesight,1.1.2: Strategiczne programy badań naukowych iprac,1.1.3: Projekty systemowe,1.2: Wzmocnienie potencjału kadrowego nauki,1.3: Wsparcie projektów B+R na rzecz przedsiębiorcówrealizowanych przez jednostki naukowe,1.3.1: Projekty rozwojowe,1.3.2: Wsparcie ochrony własności przemysłowejtworzonej w jednostkach naukowych w wyniku pracB+R,1.4: Wsparcie projektów celowych;Oś priorytetowa 2: Infrastruktura sfery B+R:2.1: Rozwój ośrodków o wysokim potencjale badawczym,2.2: Wsparcie tworzenia wspólnej infrastrukturybadawczej jednostek naukowych,2.3: Inwestycje związane z tworzeniem infrastrukturyinformatycznej nauki; Oś priorytetowa 3:Kapitał dla innowacji:3.1: Inicjowanie działalności innowacyjnej,3.2: Wspieranie funduszy kapitału podwyższonegoryzyka,3.3: Tworzenie systemu ułatwiającego inwestowaniew MSP;Oś priorytetowa 4: Inwestycje w innowacyjneprzedsięwzięcia:4.1: Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R,4.2: Stymulowanie działalności B+R przedsiębiorstworaz wsparcie w zakresie wzornictwa przemysłowego,4.3: Kredyt technologiczny,4.4: Nowe inwestycje o wysokim potencjale innowacyjnym,4.5: Wsparcie inwestycji o dużym znaczeniu dlagospodarki,4.5.1: Wsparcie inwestycji w sektorze produkcyjnym,4.5.2: Wsparcie inwestycji w sektorze usług nowoczesnych;Oś priorytetowa 5: Dyfuzja innowacji:

1365.1: Wspieranie rozwoju powiązań kooperacyjnycho znaczeniu ponadregionalnym,5.2: Wspieranie instytucji otoczenia biznesuświadczących proinnowacyjne usługi oraz ich sieci oznaczeniu ponadregionalnym,5.3: Wspieranie ośrodków innowacyjności,5.4: Zarządzanie własnością intelektualną;Oś priorytetowa 6: Polska gospodarka na rynkumiędzynarodowym:6.1: Paszport do eksportu,6.2: Rozwój sieci centrów obsługi inwestorów isprzedających poza Polskę oraz powstawanie nowychterenów inwestycyjnych,6.2.1: Wsparcie dla sieci centrów obsługi inwestorówi sprzedających poza Polskę,6.2.2: Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnychw ramach przygotowania terenów inwestycyjnychdla projektów inwestycyjnych od podstaw,6.3: Promocja turystycznych walorów Polski,6.4: Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniuponadregionalnym,6.5: Promocja polskiej gospodarki,6.5.1: Promocja polskiej gospodarki na rynkachmiędzynarodowych,6.5.2: Wsparcie udziału przedsiębiorców w programachpromocji;Oś priorytetowa 7: Społeczeństwo informacyjne– budowa elektronicznej administracji;Oś priorytetowa 8: Społeczeństwo informacyjne– zwiększanie innowacyjności gospodarki:8.1: Wspieranie działalności gospodarczej w dziedziniegospodarki elektronicznej,8.2: Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesutypu B2B,8.3: Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu –e-Inclusion,8.4: Zapewnienie dostępu do Internetu na etapieostatniej mili;Oś priorytetowa 9: Pomoc techniczna;2) W ramach programu „Infrastruktura i środowisko”:I: Gospodarka wodno-ściekowa,II: Gospodarka odpadami i ochrona powierzchniziemi,III: Zarządzanie zasobami i przeciwdziałanie zagrożeniomśrodowiska,IV: Przedsięwzięcia dostosowujące przedsiębiorstwado wymogów ochrony środowiska,V: Ochrona przyrody i kształtowanie postaw ekologicznych,VI: Drogowa i lotnicza sieć TEN-T,VII: Transport przyjazny środowisku,VIII: Bezpieczeństwo transportu i krajowe siecitransportowe,IX: Infrastruktura energetyczna przyjazna środowiskui efektywność energetyczna,X: Bezpieczeństwo energetyczne, w tym dywersyfikacjaźródeł energii,XI: Kultura i dziedzictwo kulturowe,XII: Bezpieczeństwo zdrowotne i poprawa efektywnościsystemu ochrony zdrowia,XIII: Infrastruktura szkolnictwa wyższego,XIV: Pomoc techniczna – Europejski FunduszRozwoju Regionalnego,XV: Pomoc techniczna – Fundusz Spójności;3) W ramach programu „Kapitał ludzki”:Priorytety PO KL:— centralne:I: Zatrudnienia i integracja społeczna,II: Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnegoprzedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowiaosób pracujących,III: Wysoka jakość systemu oświaty,IV: Szkolnictwo wyższe i nauka,V: Dobre rządzenie,— regionalne:VI: Rynek pracy otwarty dla wszystkich,VII: Promocja integracji społecznej,VIII: Regionalne kadry gospodarki,IX: Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach;4) Program „Pomoc techniczna”:Priorytet 1: Wsparcie zasobów:Działanie 1.1: Wsparcie zatrudnienia,Działanie 1.2: Podnoszenie kwalifikacji,Priorytet 2: Wsparcie informatyczne realizacjiNarodowej Strategii Spójności:Działanie 2.1: Funkcjonowanie i rozwój systemuinformatycznego,Działanie 2.2: Infrastruktura informatyczna,Priorytet 3: Wsparcie realizacji operacji funduszystrukturalnych:Działanie 3.1: Funkcjonowanie instytucji zaangażowanychw realizację NSRO,Działanie 3.2: Indywidualne projekty kluczowe,Działanie 3.3: Ocena (ewaluacja) NSRO,Działanie 3.4: Koordynacja polityki spójnościWspólnoty z innymi politykami krajowymi, sektorowymii regionalnymi,Działanie 3.5: Wsparcie realizacji celu EuropejskaWspółpraca Terytorialna,Priorytet 4: Komunikacja i promocja:Działanie 4.1: Promocja i informacja,Działanie 4.2: Wymiana doświadczeń pomiędzyuczestnikami procesu realizacji NSRO;5) Program „Rozwój Polski Wschodniej”:Oś priorytetowa I: Nowoczesna gospodarka:I.1: Infrastruktura uczelni,I.2: Instrumenty inżynierii finansowej,I.3: Wspieranie innowacji,I.4: Promocja i współpraca,Oś priorytetowa II: Infrastruktura społeczeństwainformacyjnego:II.1: Sieć szerokopasmowa Polski Wschodniej,Oś priorytetowa III: Wojewódzkie ośrodki wzrostu:III.1: Systemy miejskiego transportu zbiorowego,

137III.2: Infrastruktura turystyki kongresowej i targowej,Oś priorytetowa IV: Infrastruktura transportowa:IV.1: Infrastruktura drogowa,Oś priorytetowa V: Zrównoważony rozwój potencjałuturystycznego opartego o warunki naturalne:V.1: Promowanie zrównoważonego rozwoju turystyki,V.2: Trasy rowerowe,Oś priorytetowa VI: Pomoc techniczna:VI.1: Wsparcie procesu wdrażania oraz promocjaprogramu;6) Program Europejskiej Współpracy Terytorialnej:Priorytet 1: Rozwój transgraniczny:1.1: Infrastruktura komunikacyjna i transportowa,1.2: Infrastruktura ochrony środowiska,Priorytet 2: Rozwój społeczno-gospodarczy:2.1: Rozwój współpracy transgranicznej w zakresieturystyki,2.2: Ochrona dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego,2.3: Projekty sieciowe,Priorytet 3: Wsparcie inicjatyw lokalnych (mikroprojekty);Priorytet 4: Pomoc techniczna;PWT „Południowy Bałtyk”:Priorytet 1: Konkurencyjność gospodarcza:1.1: Rozwój przedsiębiorstw,1.2: Integracja wyższego wykształcenia i rynkówpracy,1.3: Dostępność transportowa,Priorytet 2: Atrakcyjność i wspólna tożsamość:2.1: Zarządzanie środowiskiem Morza Bałtyckiego,2.2: Oszczędzanie energii i energia odnawialna,2.3: Zrównoważone wykorzystywanie dziedzictwanaturalnego i kulturowego dla rozwoju regionalnego,2.4: Inicjatywy społeczności lokalnych,Priorytet 3: Pomoc techniczna;PWT „Polska – Brandenburgia”:Priorytet 1: Wspieranie infrastruktury oraz poprawastanu środowiska:1.1: Budowa i poprawa infrastruktury,1.2: Ochrona i gospodarowanie zasobami naturalnymii kulturowymi oraz ochrona przeciwpożarowai usuwanie skutków katastrof oraz zapobieganieim,1.3: Rozwój regionalny i planowanie regionalneoraz rozwój współpracy między jednostkami samorząduterytorialnego,Priorytet 2: Wspieranie powiązań gospodarczychoraz współpracy sektorów gospodarki i nauki:2.1: Działania wspierające gospodarkę,2.2: Regionalny i lokalny marketing,2.3: Wpieranie sieci i kooperacja w zakresieB+R,Priorytet 3: Wspieranie dalszego rozwoju zasobówludzkich i transgranicznej kooperacji:3.1: Wspieranie projektów z zakresu kształceniaoraz zatrudnienia,3.2: Współpraca i spotkania (Fundusz MałychProjektów [FMP] i projekty sieciowe),Priorytet 4: Pomoc techniczna:4.1: Przygotowanie, realizacja, monitoring, ocenai kontrola interwencji,4.2: Działania uzupełniające pomoc techniczną;PWT „Polska – Meklemburgia”:Priorytet 1: Wspieranie działań na rzecz infrastrukturysłużącej współpracy transgranicznej i poprawiestanu środowiska na obszarze pogranicza:1.1: Poprawa transgranicznych połączeń komunikacyjnych(drogi, linie kolejowe, drogi wodne, ścieżkirowerowe),1.2: Wsparcie transgranicznej struktury gospodarczej,1.3: Działania na rzecz poprawy jakości wody,ochrony środowiska, krajobrazu, klimatu, ograniczenienegatywnego wpływu na środowisko oraz ryzykazwiązanego ze środowiskiem naturalnym,Priorytet 2: Wspieranie transgranicznych kontaktówgospodarczych i zacieśnienie współpracy gospodarczo-naukowej:2.1: Wspieranie polsko-niemieckich kontaktówgospodarczych i sieci współpracy gospodarczej,2.2: Działania na rzecz transgranicznego marketinguturystycznego i pozyskiwania inwestorów,2.3: Wspieranie transgranicznej współpracy i sieciośrodków naukowych, badawczych i technologicznychcelem ułatwienia dostępu do wiedzy i transferutechnologicznego,Priorytet 3: Transgraniczny rozwój zasobów ludzkichoraz wsparcie współpracy transgranicznej wzakresie ochrony zdrowia, kultury i edukacji:3.1: Wspólne projekty w zakresie podnoszeniakwalifikacji zawodowych, wydawania świadectw iuprawnień zawodowych w polsko-niemieckim obszarzewsparcia, edukacji ekologicznej,3.2: Wspieranie współpracy jednostek samorząduterytorialnego oraz prywatnych ośrodków kulturalnych,stowarzyszeń i innych instytucji działającychna rzecz rozwijania kontaktów transgranicznych iintegracji,3.3: Fundusz Małych Projektów (FMP),Priorytet 4: Pomoc techniczna:4.1: Przygotowanie, realizacja, monitoring i kontrolaoraz ewaluacja i analizy, działania informacyjnei promocyjne;PWT „Polska – Saksonia”:Priorytet 1: Rozwój transgraniczny:1.1: Gospodarka i nauka,1.2: Turystyka i działalność uzdrowiskowa,1.3: Transport i komunikacja,1.4: Środowisko przyrodnicze,1.5: Ład przestrzenny i planowanie regionalne,Priorytet 2: Transgraniczna integracja społeczna:

1382.1: Kształcenie i szkolenie,2.2: Kultura i sztuka,2.3: Infrastruktura społeczna,2.4: Bezpieczeństwo publiczne,2.5: Rozwój współpracy partnerskiej,2.6: Fundusz Małych Projektów;PWT „Polska – Czechy”Priorytet 1: Wzmacnianie dostępności komunikacyjnej,ochrona środowiska, profilaktyka zagrożeń:1.1: Wzmacnianie dostępności komunikacyjnej,1.2: Ochrona środowiska,1.3 Profilaktyka zagrożeń,Priorytet 2: Poprawa warunków rozwoju przedsiębiorczościi turystyki:2.1: Rozwój przedsiębiorczości,2.2: Wspieranie rozwoju turystyki,2.3: Wspieranie współpracy w zakresie edukacji,Priorytet 3: Wspieranie współpracy społecznościlokalnych:3.1: Współpraca terytorialna instytucji świadczącychusługi publiczne,3.2: Wspieranie przedsięwzięć kulturalnych, rekreacyjno-edukacyjnychoraz inicjatyw społecznych,3.3: Fundusz Mikroprojektów,Priorytet 4: Pomoc techniczna;PWT „Polska – Litwa”:Priorytet 1: Zwiększenie konkurencyjności i produktywnościna obszarze wsparcia:1.1: Poprawę infrastruktury ekonomicznej,1.2: Promowanie otoczenia biznesowego,1.3: Rozwój zrównoważonej turystyki transgranicznejoraz zachowanie kulturowego i historycznegodziedzictwa,Priorytet 2: Spójność transgraniczna i ogólna poprawajakości obszaru wsparcia:2.1: Rozwój nowych i wzmacnianie istniejącychsieci współpracy w obszarze społecznym i kulturalnym,2.2: Poprawa środowiska życia,Priorytet 3: Pomoc techniczna;Programy Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwai Partnerstwa:PWT „Polska – Białoruś – Ukraina”:Priorytet 1: Wzrost konkurencyjności obszaruprzygranicznego:1.1: Lepsze warunki dla przedsiębiorczości,1.2: Rozwój turystyki,1.3: Poprawa dostępności regionu,Priorytet 2: Poprawa jakości życia:2.1: Ochrona środowiska w obszarze przygranicznym,2.2: Sprawne i bezpieczne granice,Priorytet 3: Współpraca sieciowa oraz inicjatywyspołeczności lokalnych:3.1: Rozwój regionalnych i lokalnych możliwościwspółpracy transgranicznej,3.2: Inicjatywy społeczności lokalnych,Priorytet 4: Pomoc techniczna;PWT „Polska – Litwa – Rosja”:Priorytet 1: Przyczynianie się do rozwiązywaniawspólnych problemów i wyzwań:1.1: Zrównoważone wykorzystanie środowiska,1.2: Poprawa dostępności,Priorytet 2: Wspieranie rozwoju społecznego, gospodarczegoi przestrzennego:2.1: Rozwój turystyki,2.2: Rozwój potencjału ludzkiego poprzez poprawęwarunków społecznych, rządzenia i szans edukacyjnych,2.3: Zwiększenie konkurencyjności MŚP i rozwójrynku pracy,2.4: Wspólne planowanie przestrzenne i społeczno-ekonomiczne,Priorytet horyzontalny dotyczący kontaktów międzyludzkich,Programy współpracy transnarodowej:Program dla Europy Środkowej:Priorytety i obszary interwencji:Priorytet 1: Wspieranie innowacyjności na obszarzeEuropy Środkowej:Obszary interwencji priorytetu:P1.1: Poprawa ramowych warunków dla innowacji,P1.2: Tworzenie możliwości dla rozprzestrzenianiai stosowania innowacji,P1.3: Wspieranie rozwoju wiedzy,Priorytet 2: Poprawa zewnętrznej i wewnętrznejdostępności obszaru Europy Środkowej:Obszary interwencji priorytetu:P2.1: Poprawa wewnętrznych połączeń w obszarzeEuropy Środkowej,P2.2: Rozwój współpracy w dziedzinie multimodalnejlogistyki,P2.3: Promowanie mobilności bezpiecznej i zgodnejz zasadami zrównoważonego rozwoju,P2.4: Technologie informatyczno-komunikacyjnei rozwiązania alternatywne dla zwiększenia dostępu,Priorytet 3: Odpowiedzialne korzystanie ze środowiska:Obszary interwencji priorytetu:P3.1: Rozwój wysokiej jakości środowiska poprzezzarządzanie zasobami naturalnymi i dziedzictwemoraz ich ochroną,P3.2: Redukcja ryzyka oraz skutków zagrożeńnaturalnych i wywołanych działalnością człowieka,P3.3: Wspieranie wykorzystywania źródeł energiiodnawialnej i zwiększania efektywności energetycznej,P3.4: Wspieranie ekologicznych, przyjaznych środowiskutechnologii i działań,Priorytet 4: Podniesienie konkurencyjności orazatrakcyjności miast i regionów:Obszary interwencji priorytetu:P4.1: Rozwój policentrycznych struktur osadniczychoraz współpracy terytorialnej,P4.2: Uwzględnienie terytorialnych skutkówzmian demograficzno-społecznych w rozwoju miast iregionów,

139P4.3: Wykorzystanie zasobów kulturowych dlauatrakcyjnienia miast i regionów;Program współpracy międzyregionalnej InterregIV C.Jaki jest poziom wykorzystania alokacji z podziałemna poszczególne priorytety i działania w ramachprogramów operacyjnych?Warszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21834)do ministra finansówPoseł Izabela Klocoraz grupa posłóww sprawie zmiany rozporządzeniadotyczącego podatku akcyzowegonakładanego na produkowane w Polscewina gronowe, owocowe i miody pitneSzanowny Panie Ministrze! Zwracam się do PanaMinistra w sprawie zmiany rozporządzenia dotyczącegopodatku akcyzowego nakładanego na produkowanew Polsce wina gronowe, owocowe i miodypitne.Podstawą właściwej polityki gospodarczej w stosunkudo rolnictwa jest stwarzanie sprzyjającychwarunków dla rozwoju produkcji rolniczej w różnychjej sektorach, w tym tzw. niszowych, i warunków dojej przetwarzania. Jedną z dziedzin takiej produkcjijest uprawa winorośli. Wyrazem dobrej polityki gospodarczejrządu w stosunku do wsi i jej mieszkańcówbędzie sprzyjanie gospodarczemu wykorzystaniuuprawy winorośli. Wynika z tego to, żeprzepisy prawne (fiskalne, gospodarcze, celne) powinnysprzyjać rozwojowi tego rodzaju produkcji.Przykładem takiej troski w krajach Unii Europejskiejsą przepisy promujące produkcję win gronowychna bazie uprawy winorośli w tych krajach.Polska może rozwijać, w szerokim tego słowa znaczeniu,produkcję win gronowych, owocowych i miodówpitnych, które winny stać się polską specjalnościąw ramach Unii Europejskiej. Jednakże analizującstan prawny w zakresie podatków, można powiedzieć,że zostało zrobione wszystko, aby nie możnabyło rozwijać produkcji ww. wyrobów. Politykaobecnie proponowana doprowadzi do całkowitegoupadku rozwijającego się z takim trudem sektora,co wiąże się również ze znacznym wzrostem bezrobociaw tym sektorze, jak również w sektorachwspółpracujących (przemysł szklarski, cukrowniczyitp.) i w zasadniczy sposób ujemnie odbije się na rolnictwiei obszarach wiejskich.W wyniku zmiany obecnej „polityki fiskalnej”na postulowaną rolnicy, właściciele małych gospodarstwagroturystycznych, pasiek mogliby zakładaćwinnice, a to byłby sposób na to, żeby zagospodarowaćtereny górskie i podgórskie. Są to areałyo wielkości przykładowo pół hektara powierzchni.Obecnie to wszystko leży odłogiem i niszczeje,szczególnie w Małopolsce, na Podkarpaciu, DolnymŚląsku, w Lubuskiem.Na dzień dzisiejszy drobni producenci win są taksamo traktowani, jak potentaci na rynku wyrobówalkoholowych. Wykorzystując wzory z państw sąsiednich,Czech, Węgier, Austrii, można dać impulsdla tej produkcji w szerszym zakresie. Ponadtostatus przedsiębiorcy w tym przypadku winien byćnadawany wówczas, gdy ta produkcja nabierze jakichśpoważniejszych rozmiarów. Jednak na etapierozwoju, rozpoczęcia przedsięwzięcia po prostu nienależy nakładać zbyt ostrych wymagań, gdyż tozniechęci zainteresowanych.Należy dodać, że rozwój tego sektora przyniesieistotne korzyści naszemu państwu. Zwiększy toatrakcyjność turystyczną regionów, w których powstanąwinnice. Będzie to związane z tworzeniemnowych miejsc pracy przy uprawie winorośli, produkcjiwin oraz obsłudze ruchu turystycznego.1. Czy w resorcie kierowanym przez Pana Ministrasą prowadzone prace, aby w najbliższym czasieprzeanalizować kwestię wydania rozporządzeniazmieniającego te kwestie na postulowane?2. Czy Ministerstwo Finansów przygotowuje stosownezmiany, aby ułatwić właścicielom małych winnicprodukcję i dystrybucję swoich wyrobów?3. Kiedy te prace zostaną zakończone i przybiorąformę aktów prawnych?Z poważaniemJarosław, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21835)do ministra finansówPoseł Mieczysław Golbaw sprawie obniżenia stawki podatkuakcyzowego na paliwa silnikoweSzanowny Panie Ministrze! Coraz większe koszty,jakie ponoszą kierowcy w związku ze wzrostem cenpaliw na stacjach benzynowych, oraz obciążenia, jakiez tego tytułu ponoszą właściciele firm usługowychi produkcyjnych, budzą uzasadnione obawy iniepokój. Ceny paliw na polskich stacjach już nie rosną,a wręcz galopują. Przyczyny tego stanu rzeczysą wielorakie, ale wszystkie upoważniają do tego, abyrząd poczynił stosowne kroki w celu obniżania podatkuakcyzowego na paliwa silnikowe. Sytuacjawzrostu cen paliw generuje uzasadnione obawy,

140zwłaszcza ze strony uboższej części społeczeństwa,że wzrost cen paliw spowoduje wzrost kosztów transportu,a także cen artykułów tzw. pierwszej potrzeby,głównie żywności, poza tym zwiększy inflację, zwiększykoszty usług transportowych i produkcji.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z pytaniami:1. Czy Ministerstwo Finansów nie powinnozmniejszyć podatku akcyzowego na paliwa silnikowe?2. Dlaczego nie podejmuje Pan decyzji w sprawieobniżenia stawki akcyzy na paliwa silnikowe?3. Czy i w jakim terminie przewiduje się obniżeniestawki akcyzy?Z poważaniemJarosław, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21836)do ministra infrastrukturyPoseł Mieczysław Golbaw sprawie przyspieszenia budowy autostradyA4 na odcinku Rzeszów – KorczowaSzanowny Panie Ministrze! Zwracam się do PanaMinistra z prośbą o udzielenie informacji w sprawieprzyspieszenia budowy autostrady A4 na odcinkuRzeszów – Korczowa.Realizacja autostrady A4 jest jednym z podstawowychdla Podkarpacia przedsięwzięć. Rozwój nowoczesnejinfrastruktury komunikacyjnej, a szczególniedrogowej, będzie stanowił o wpływie na wzrost atrakcyjnościinwestycyjnej regionu, a w dalszej perspektywiedoprowadzi do szybszego wyrównywania poziomurozwoju Podkarpacia w stosunku do innychregionów kraju. Terminowe oddanie do użytku odcinkówautostrady, która połączy przez Polskę zachódEuropy z Ukrainą, ma niebagatelne znaczeniedla Polski i Ukrainy jako organizatorów MistrzostwEuropy w Piłce Nożnej Euro 2012.Podkarpacki odcinek A4 (ponad 160 km) ma byćoddany przed Euro 2012. Jednak z dostępnych informacjiwynika, że największe opóźnienia występująna odcinkach: Tarnów – Dębica, Rzeszów – Jarosławoraz Rzeszów Centralny – Rzeszów Zachodni. Zakończeniebudowy autostrady A4 w pełnym wymiarze ioddanie jej do użytkowania w połowie 2012 r. przedmistrzostwami Euro 2012 powinno być priorytetem,jeśli tak się nie stanie, nasz kraj się skompromituje,wykonanie autostrady fragmentarycznie na odcinkuRzeszów – Korczowa przy braku obwodnic takichmiast, jak Przeworsk i Łańcut spowoduje gigantyczneutrudnienia komunikacyjne zarówno w komunikacjilokalnej, jak i tranzytowej na tym odcinku. Nastąpispowolnienie rozwoju gospodarczego regionu.Wobec powyższego proszę Pana Ministra o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy faktem jest, że budowa autostrady A4 naodcinku Rzeszów – Korczowa nie zostanie zrealizowanado połowy 2012 r.?2. Czy Ministerstwo Infrastruktury jest w stanieokreślić termin ukończenia realizacji autostrady A4w pełnym zakresie?3. Czy Pan Minister, na podstawie dotychczasowegotempa budowy autostrady A4, widzi realnąmożliwość jej ukończenia przed rozpoczęciem mistrzostwEuro 2012?4. Czy zdaje sobie Pan Minister sprawę z konsekwencji,jakie wynikną w przypadku niedotrzymaniaww. terminu?Z wyrazami szacunkuJarosław, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21837)do prezesa Rady MinistrówPoseł Mieczysław Golbaw sprawie ewentualnej sprzedaży PolskichKolei LinowychSzanowny Panie Premierze! Do Polskich KoleiLinowych należy wiele wyciągów turystycznych m.in.kolej linowa na Kasprowy Wierch oraz kolej linowo--terenowa na Gubałówkę. Kolej linowa na KasprowyWierch, oprócz swojej funkcji turystycznej, jest takżeperłą polskiej sztuki użytkowej. Nie będę przytaczałtu całej historii kolejki na Kasprowy Wierch, alechciałem nadmienić tylko fakt, że była to pierwszatego typu kolejka linowa w Polsce, a sześćdziesiątana świecie.W zeszłym roku rząd ogłosił zamiar sprzedażyspółki, jaką są Polskie Koleje Linowe. Całe szczęście,że z tego zamiaru szybko się wycofano. Spółka ta wroku 2009 wypracowała 9,7 mln zł zysku, zatemwniosek nasuwa się sam, iż jest na tyle rentowna, żepaństwo polskie nie musi do niej dopłacać. Dziś znówna wokandzie pojawia się ten problem.Dlatego, w trosce o nasze dziedzictwo historyczne,a także o finanse publiczne państwa, kieruję do PanaPremiera pytania:1. Czy rząd RP naprawdę pragnie wystawić nasprzedaż Polskie Koleje Linowe?2. Dlaczego rząd RP chce sprzedawać rentownąspółkę Skarbu Państwa, jaką są Polskie Koleje Linowe?3. Jak zostanie zabezpieczone środowisko naturalne,gdy PKL znajdzie się w posiadaniu prywatne-

141go przedsiębiorcy, jeżeli część infrastruktury PolskichKolei Linowych mieści się na terenie TatrzańskiegoParku Narodowego?4. Dlaczego rząd RP nie liczy się z opinią DyrekcjiTatrzańskiego Parku Narodowego, która sprzeciwiasię sprzedaży PKL w obawie o naruszenie względówekologicznych?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Aleksander ChłopekI n t e r p e l a c j a(nr 21838)do ministra zdrowiaw sprawie kontraktowania ambulatoryjnychspecjalistycznych świadczeń na 2011 r.Zakończyło się kontraktowanie specjalistycznychambulatoryjnych świadczeń medycznych na 2011 r.,refundowanych przez NFZ. Jego wyniki budzą dużezdziwienie. NFZ podpisało umowy z wieloma nowymipodmiotami świadczącymi usługi medyczne. Bezkontraktów pozostały natomiast liczne gabinety iprzychodnie specjalistyczne istniejące od wielu lat narynku, zatrudniające specjalistów cieszących się dużymzaufaniem u chorych, wyposażone w nowy sprzętdiagnostyczny. W przypadku nowych świadczeniodawcówistnieje duże podejrzenie, że znając wcześniejwarunki kontraktowania zastosowało w swojej ofercieceny dumpingowe, zatrudniło wirtualnych specjalistów,nie posiadało żadnego sprzętu medycznego.Mimo zapewnień NFZ i Ministerstwa Zdrowia, żeo podpisaniu kontraktu ze świadczeniodawcą decydowałyprzede wszystkim zatrudnieni specjaliścii posiadana aparatura medyczna, to patrząc na końcowyefekt, wydaje się że liczyła się tylko jak najniższacena za świadczone usługi.NFZ gwarantował pełną dostępność chorym dospecjalistycznej opieki ambulatoryjnej. Realna rzeczywistośćpokazała coś innego. Wielu chorych straciłomożliwość leczenia się u swoich zaufanych lekarzy,z których usług korzystali często kilkadziesiątlat. Więcej, część z nich musi szukać specjalistycznejopieki lekarskiej w odległych od swojego miejsca zamieszkaniaporadniach.Doprowadziło to wszystko do dezorientacji pacjentówco do miejsca leczenia oraz zmusiło ich do płaceniaza usługi medyczne, dotychczas finansowane ześrodków NFZ.W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się doPani Minister z zapytaniem:1. Dlaczego tylko cena decydowała o zakontraktowaniuprzez NFZ specjalistycznych usług lekarskich?2. Jaki procent świadczeniodawców, którzy pierwszyraz przystąpili do konkursu ofert, spełnia – nieformalnie, a rzeczywiście – warunki kontraktowania?Szczególnie dotyczy to zatrudnionych specjalistówi posiadania sprzętu medycznego.3. Czy NFZ zamierza zweryfikować podpisaneumowy z tymi podmiotami, które nie spełniają warunkówkontraktowania?4. Czy wszyscy chorzy mają dostęp do ambulatoryjnejopieki specjalistycznej na warunkach z roku2010? Szczególnie dotyczy to możliwości dostępu dolekarzy jak najbliżej miejsca zamieszkania chorego.5. Jak wygląda w świetle obowiązujących obecnieprzepisów prawo chorego do swobodnego wyboru lekarza?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21839)do ministra zdrowiaPoseł Barbara Bartuśw sprawie ograniczenia dostępudo świadczeń specjalistycznychw pow. gorlickim wskutek warunkówkontraktowania ustanowionych przez NFZW związku ze sporym sprzeciwem, jaki wśródmieszkańców powiatu gorlickiego oraz zakładówopieki zdrowotnej działających na tym terenie wzbudzajązasady kontraktowania usług medycznych,zwracam się ponownie do Pani Minister w powyższejsprawie.Jak wynika z otrzymanych przeze mnie informacji,w wyniku ograniczenia bądź pozbawienia placówekświadczących usługi medyczne kontraktów nadotychczas realizowane zadania z zakresu opiekizdrowotnej w powiecie gorlickim nastąpiło wydłużenieokresu oczekiwania pacjentów na uzyskaniefachowej porady, a w szczególnych przypadkach nawetdo pozbawienia ich całkowitego dostępu do specjalisty.Odnosząc się do odpowiedzi Pani Minister, udzielonejna moje poprzednie interpelacje dotyczące poruszanejkwestii, pragnę podkreślić, iż kryteria stosowaneprzez NFZ przy wyborze placówek medycznychnie kierowały się dobrem pacjentów, a jedynieopierały się w znacznej mierze na względach finansowych.Również zawarte wyjaśnienia w otrzymanejkorespondencji budzą ogromne wątpliwości, przeczącrzeczywistej sytuacji.Za przykład może posłużyć specjalistyczny gabinetlekarski pulmonologiczny indywidualna praktykalekarska lek. med. M. W., która przez decyzję NFZ

142nie otrzymała kontraktu w 2011 r. na świadczenieusług medycznych z zakresu pulmonologii.Do mojego biura poselskiego w ostatnich miesiącachcoraz częściej zgłaszają się pacjenci pani doktorM. W., którzy wyrażają zdecydowany sprzeciw wobectak niezrozumiałego postępowania MOW NFZ. Wwyniku podjętej decyzji przez NFZ mieszkańcy powiatu,którzy pozostali od 1 stycznia 2011 r. bez opiekispecjalistycznej, w ostatnim czasie rozpoczęli zbieraniepodpisów. Na obecną chwile jest już 352 podpisyz podanym nr PESEL, co potwierdza ich wiarygodność.Głównie są to stali pacjenci pani Wójtowicz,których przebieg choroby niejednokrotnie jest bardzoskomplikowany, a tylko dokładna znajomość historiichoroby pozwala na jej skuteczne leczenie. Pacjencikorzystający z gabinetu opieki przez 20 lat ww. specjalistynie chcą podejmować dalszego leczenia u innychlekarzy, gdyż jak twierdzą, nie potrafią po tylulatach obdarzyć kogoś innego zaufaniem, a na leczeniew prywatnych gabinetach ich nie stać. Otrzymałamrównież informację, że pani M. W., kierując siędobrem swoich pacjentów, stara się udzielać darmowychporad i nieodpłatnie służy pomocą swoim stałymnajbardziej potrzebującym pacjentom i w przeciwieństwiedo NFZ nie kieruje się wyłącznie chłodnąkalkulacją zysków.Nawiązując do otrzymanej odpowiedzi od sekretarzastanu pana Jakuba Szulca na moje zapytanieposelskie w powyższej sprawie, pragnę wyrazić swojeobawy i wątpliwości.Według informacji w trakcie trwania procedurykonkursowej fundusz porównywał złożone przezświadczeniobiorców oferty w zakresie ciągłości, kompleksowości,dostępności, jakości udzielanych świadczeń,kwalifikacji personelu, wyposażenia w sprzęt iaparaturę medyczną.Zatem niezrozumiałe jest, że ludzie, którzy od 20lat bez przerwy leczyli się w ww. gabinecie, są terazpozbawieni tej możliwości z powodu niepodpisaniaumowy z świadczeniodawcą przez NFZ. I jak będziemożna wymagać ciągłości w przyszłym roku od ww.gabinetu, kiedy to został pozbawiony tej możliwościprzez NFZ? Ciągłość jest niewątpliwie w pulmonologiinieodzowna ponieważ leczenie wszystkich tychschorzeń jest długotrwałe, a wielu pacjentów po odebraniutemu gabinetowi kontraktu na 2011 r. zostałopozbawionych opieki specjalistycznej, co w skrajnychprzypadkach grozi nawet śmiertelnymi powikłaniami.Kolejnym kryterium, jak wyżej napisano, jest jakośćudzielanych świadczeń oraz kwalifikacje personelu.Zatem niezrozumiały jest fakt, iż gabinet, któryposiada najwyższą wczesną wykrywalność nowotworówpłuc w woj. małopolskim, został zamknięty,kiedy to właśnie ten gabinet powinien być promowanyze względu na swoją skuteczność. Ponadto z całąpewnością personel z 20-letnim stażem pracy w zawodzie,specjalistą pulmonologiem posiadającym specjalizacjęz zakresu internisty przedstawia wysokiekwalifikacje.Odnosząc się do kryterium dostępności, trzebazauważyć, że gabinet ten wywiązywał się bez zarzutuz zawartych kontraktów i realizował liczne tzw.nadwykonania, nie zwracając uwagi na fakt, iż możenie być szansy otrzymania za nie dodatkowych pieniędzy.Do mojego biura przyszły liczne pisma, któreten fakt potwierdzają. Poprzez brak kontraktu towłaśnie NFZ doprowadził do braku dostępu do specjalistycznejopieki biednym mieszkańcom powiatugorlickiego, co tym samym skazuje ich na śmierć,ponieważ schorzenia pulmonologiczne muszą być objętestałym leczeniem.Utrzymanie takiej decyzji małopolskiego oddziałuNFZ dramatycznie ograniczyło zakres lecznictwapulmonologicznego nie tylko stałych pacjentów ww.gabinetu, ale i wszystkich osób w powiecie gorlickim.Wątpliwe jest, mimo zapewnień zawartych w odpowiedzina moją wcześniejszą interpelację, by jedenpulmonolog dziecięcy i jeden pulmonolog internistabyli w stanie zapewnić wystarczającą opiekę dla populacjiponad 100-tysięcznego powiatu.Według otrzymanych zapewnień małopolski oddziałwojewódzki funduszu z uwagi na powstałe pokonkursach zmiany w strukturze umów zawartychna 2011 r. zamierzał szczególnie dokładnie monitorowaćdostęp pacjentów do świadczeń opieki zdrowotnej.Wobec powyższego czy nie zauważono w powieciegorlickim żadnych niepokojących sytuacji, w którychto pacjenci mają ograniczony dostęp do specjalistycznejopieki? Do mojego biura bowiem docierają nadalliczne sygnały o braku dostępu do specjalistycznejopieki zdrowotnej, w tym pulmonologii.W związku z tym muszę zauważyć, że biurokratycznepodejście do spraw niesienia pomocy pacjentombudzi mój stanowczy sprzeciw, zaś odnosząc się do odpowiedziotrzymanej na moje poprzednie zapytanieposelskie nasuwają się mi następujące pytania:1. Czy Pani Minister nie uważa, że większeoszczędności można zyskać na zapobieganiu niż leczeniuchoroby?2. Czy kierowany przez Panią Minister resort, pozapoznaniu się ze stanem faktycznym dot. zakontraktowaniausług pulmonologicznych w powieciegorlickim, może jeszcze zmienić decyzję NFZ, abyfaktycznie dobro pacjenta stało się tym dobrem najważniejszym?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Barbara Bartuś

143I n t e r p e l a c j a(nr 21840)do ministra skarbu państwaw sprawie procesu prywatyzacyjnegoMałopolskiego Centrum Biotechniki sp. z o.o.w Krasnem oraz przyszłości polskiejbiotechnologiiSzanowny Panie Ministrze! Skarb Państwa jestwłaścicielem 100% udziałów w kapitale zakładowymMałopolskiego Centrum Biotechniki sp. z o.o. z siedzibąw Krasnem.Ministerstwo Skarbu Państwa zamierza zbyć 70%udziałów spółki w trybie innym niż publiczny, tj. woparciu o wystąpienie z ofertą zbycia udziałów narzecz osób uprawnionych.Rozpoczęto już prywatyzację spółki – do 31 stycznia2011 r. wyznaczono termin składania wnioskówdotyczących chęci nabycia udziałów przez rolników ipracowników po cenach preferencyjnych.Każdy rolnik mógł złożyć wniosek o maksymalnie1% udziałów. Uprawnionych do złożenia takiego wnioskubyło ok. 90 tys. rolników i 350 pracowników.Do dnia 30 stycznia wpłynęło ok. 300 takich wniosków.Tymczasem 31 stycznia 2011 r. niejako hurtowowpłynęło 350 wniosków od rolników z woj. podkarpackiego.Po wywiadzie w terenie z rolnikamiokazało się, że podpisali oni umowy z inwestorem –bliżej nieznaną osobą, która pożyczy im pieniądze nawykup, po czym za gratyfikację w wysokości 10 tys.zł każdy z rolników odsprzeda inwestorowi nabytądrogą prywatyzacji Małopolskiego Centrum Biotechnikiziemię.Wobec powyższego chcielibyśmy zadać Panu Ministrowinastępujące pytania:1. Czy w pakiecie prywatyzacyjnym zapewnionorealizację dotychczasowych zadań związanych z biotechnologią?2. Czy w umowach zbycia zabezpieczono kwestięniemożności sprzedaży udziałów?Mikołów, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21841)Poseł Krzysztof Jurgieloraz grupa posłówdo ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie obowiązkowych kursów typue-learning dla służby doradczej w rolnictwieSzanowny Panie Ministrze! Zadaniami ośrodkówdoradztwa rolniczego są: prowadzenie doradztwa rolniczegoobejmującego działania w zakresie rolnictwa,rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskich gospodarstwdomowych, mające na celu poprawę poziomudochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjnościrynkowej gospodarstw rolnych; wspieraniezrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich; takżepodnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolnikówi innych mieszkańców obszarów wiejskich.Centrum doradztwa rolniczego powinno przekazywaćinformacje związane ze zmianami legislacyjnymioraz innymi, które dotyczą bezpośredniej pracydoradców związanych z realizowanymi programami– w praktyce oznacza to przekazywanie informacji„w dół”, tak by rolnik nie musiał jej szukać.Tymczasem coraz częściej zaczyna się „wypełniać”czas doradców organizowaniem różnego typu obowiązkowychegzaminów typu e-learning, zabierająctym samym niepotrzebnie czas przeznaczony na doradztwoi niejako podważając kompetencje i merytoryczneprzygotowanie doradców do pełnienia swojejfunkcji.Wobec powyższego chcielibyśmy zadać Panu Ministrowinastępujące pytania:1. Jaki jest cel takiego podejścia do sprawy – wprowadzeniaegzaminów typu e-learning dla doradców,które w ich ocenie są „czasochłonnym zawracaniemgłowy”? Czy doradztwo w terenie nie jest zdaniemministerstwa wystarczająco kompetentne do współpracyz rolnikami?2. Czy kursy typu e-learning są rzeczywiście miarodajnymźródłem podnoszenia kompetencji doradców?Warszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21842)Poseł Krzysztof Jurgieloraz grupa posłówdo ministra edukacji narodowejw sprawie jak najszybszego wprowadzeniaw życie przepisów dotyczących możliwościłączenia małych szkół podstawowych iprzedszkoli w zespoły, zawartych w projekcieustawy o systemie oświaty skierowanejdo konsultacji społecznych w marcu 2011 r.Szanowna Pani Minister! W lutym byliśmy świadkamiwielu decyzji podejmowanych przez lokalne samorządyw temacie likwidacji małych szkół podstawowych.W Sejmie RP odbyła się nawet debata dotyczącatego problemu. W dniu 9 marca 2011 r. MinisterstwoEdukacji Narodowej skierowało do konsultacjizewnętrznych projekt ustawy o zmianie ustawyo systemie oświaty. W ustawie zawarte są nowe prze-

144pisy regulujące ważne kwestie łączenia małych szkółczy przedszkoli w zespoły. W uzasadnieniu projektuustawy czytamy, że projektowana ustawa da samorządommożliwość nauczania dzieci w dotychczasowychbudynkach bez konieczności likwidacji szkół iprzenoszenia uczniów do innych placówek.Wprowadzenie jak najszybciej w życie cytowanychprzepisów zapobiegłoby prawdopodobnie likwidacjiwielu szkół. Samorządy na tę ustawę czekają.Pytam więc: Kiedy projekt ustawy o zmianieustawy o systemie oświaty będzie skierowany podobrady Wysokiej Izby i zostanie uchwalony?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21843)do ministra zdrowiaPoseł Piotr Polakw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu B18 lutego br. Pani Minister Zdrowia wydała rozporządzeniew sprawie nowego programu terapeutycznegoleczenia WZW typu B, w którym został zawartyzapis ograniczający możliwość zastosowanianowszych, bezpiecznych leków przeciwwirusowych wpierwszej linii leczenia tylko do wąskiej grupy chorychna WZW typu B, tzw. HBeAg+. Skorzystać ztego będzie mogło jedynie około 20% chorych dotychczasnieleczonych. Biorąc pod uwagę statystyki prowadzoneprzez ekspertów, oznacza to, że starym lekiem– lamiwudyną, będą leczeni wszyscy chorzywłączeni do leczenia dotychczas oraz 80% nowo wykrytychprzypadków zachorowań. Lamiwudyna jestw dłuższej perspektywie czasu nieskuteczna i szkodzichorym. Lek ten powoduje wystąpienie oporności(wywołuje mutacje wirusa HBV) u 30% leczonych jużpo roku stosowania, a po 5 latach aż u 80%. Wystąpienieoporności na lamiwudynę znacznie komplikujedalszą terapię i obniża skuteczność kolejnych leków,przez co naraża chorych na rozwój śmiertelnychchorób, w tym raka wątroby. Od 1 kwietnia br. z możliwościleczenia nowszymi lekami (entekawir, adefowir)nie będą mogli korzystać pacjenci z HBeAg- orazchorzy z HBeAg+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed 1 kwietnia br., a u których mutacja(lekooporność) jeszcze nie nastąpiła.Zgodnie z opinią ekspertów podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki (entekawir, adefowir), i tych, którzy będą całyczas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynika zżadnych obowiązujących polskich czy międzynarodowychwytycznych klinicznych. Wszystkie one mówiąo tym, że lekiem pierwszego rzutu u wszystkich chorych,u których nie można zastosować interferonu,powinien być jeden z nowszych leków antywirusowych.Ponadto nie ma żadnych badań, które dowodziłybysłuszności dyskryminacji pacjentów z HBe-Ag-. Przeciwnie, te istniejące pokazują, że wszyscychorzy największą korzyść odnoszą z zastosowaniaod razu najskuteczniejszych nowych leków. Ponadtochorzy z HBeAg- są to osoby, które zazwyczaj są zakażoneod wielu lat i zmiany włóknienia ich wątrobysą najczęściej bardzo mocno posunięte. Podawanieosobom z marskością wątroby lamiwudyny, która dodatkowomoże wywołać mutację wirusa i utrudnićcałe dalsze leczenie, tym bardziej jest nieetycznympostepowaniem.W nowym programie nadal nie uwzględniono lekutenofowir, który jest lekiem z wyboru u chorych, uktórych wystąpiła już oporność na lamiwudynę, iczęsto staje się lekiem ratującym życie dla pacjentówz zaawansowana marskością wątroby.Biorąc pod uwagę powyższe fakty, zwracam się zprośbą o odpowiedź na poniższe pytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymywać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir) dogrupy chorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków? Czyprawdą jest, że w maju 2010 r. Europejska AgencjaLeków (EMA) podjęła decyzję o zmianie charakterystykileku zawierającego lamiwudynę (nazwa handlowaZeffix) i w tej chwili zawiera ona nastepujacy zapis:Jako że wirus zapalenia wątroby typu B możeuodpornić się na preparat Zeffix, lekarz powinienrozważyć przepisanie preparatu Zeffix tylko wówczas,gdy nie można zastosować innych opcji leczenia,które raczej nie prowadzą do wystąpienia opornościna lek?3. Czy prawdą jest, że w zdecydowanej większościkrajów europejskich nie stosuje się lamiwudyny?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacji,zapisu z punktu 6.1: U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii, i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?5. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?6. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skuteczności

145zarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemChełm, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21844)do ministra finansówPoseł Beata Mazurekw sprawie zmiany ustawy o podatkuod towarów i usług w zakresie stawki VATna wyroby ciastkarskie i świeże ciastkaW grudniu 2010 r. Sejm wprowadził zapis do ustawyo VAT, który spowodował chaos na rynku piekarsko-ciastkarskim.Mimo publicznych zapowiedzi dotyczącychwzrostu VAT na ciastka tylko o 1%, w rzeczywistościpodatek VAT wzrósł o 16%, tj. z 7% w2010 r. do 23% w 2011 r.Podwyżki cen na wyroby ciastkarskie uderzyłyprzede wszystkim w polskich konsumentów, z którychgłówną grupą odbiorczą ww. artykułów spożywczychsą dzieci.Z dniem 1 stycznia 20011 r. zaczął obowiązywaćteż zapis o 14-dniowym terminie przydatności dospożycia ciastek i wyrobów ciastkarskich, a trwająceobecnie prace nad wydłużeniem tego terminu do 45dni zdają się świadczyć o braku merytorycznej analizyskutków wprowadzonych pod koniec 2010 r.zmian legislacyjnych. Producenci ciastek apelują oprzywrócenie zapisu obowiązującego do 31 grudnia2010 r., mówiącego, że niższa stawka VAT obowiązujena „wyroby ciastkarskie i ciastka świeże”. Jednocześnieostrzegają, że zapis warunkujący niższy VATna „wyroby ciastkarskie i ciastka świeże, którychdata minimalnej trwałości oznaczona zgodnie z odrębnymiprzepisami nie przekracza 45 dni, a w przypadkuoznaczania tych towarów zgodnie z odrębnymiprzepisami wyłącznie terminem przydatności dospożycia, termin ten również nie przekracza 45 dni”,będzie skutkował wieloma negatywnymi zjawiskami,dodatkowym chaosem, niezadowoleniem społeczeństwai pogorszeniem i tak już ciężkiej sytuacji finansowejproducentów ww. wyrobów cukierniczych.W związku z powyższym proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Czy prawdą jest, że termin przydatności do spożycialub data minimalnej trwałości muszą być naprodukcie oznaczone „zgodnie z odrębnymi przepisami”(rozporządzenie ministra rolnictwa i rozwojuwsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowaniaśrodków spożywczych)? W związku z tym nie będziemożliwości stosowania obniżonej stawki VAT 8% dlawyrobów sprzedawanych bez opakowania, na wagę,które nie są w ogóle oznaczone datą minimalnejtrwałości lub przydatności do spożycia, a przeznaczonesą do spożycia w okresie dłuższym niż 24 godzinyod wytworzenia?2. Czy prawdą jest, że w krajach Unii Europejskiejwszystkie ciastka i wyroby ciastkarskie, bez względuna okres przydatności do spożycia, są objęte niższąstawką VAT, oraz że zgodnie z przepisami unijnymizabrania się odmiennego traktowania jednorodnych,a przez to konkurujących ze sobą towarów i usług?Wobec takich towarów i usług należy stosować jednorodnąstawkę podatku VAT?3. Czy istnieje możliwość objęcia preferencyjnąstawką VAT wyrobów ciastkarskich i ciastek świeżychbez względu na termin przydatności do spożycia?A jeśli tak, to kiedy?Z poważaniemChełm, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21845)do prezesa Rady MinistrówPoseł Beata Mazurekw sprawie obniżenia poziomu życia emerytówi rencistówNiestety, pomimo zapowiedzi Pana Premiera, żewzrost podatku VAT nie przełoży się na wysoki wzrostcen żywności i innych dóbr, od stycznia 20011 r. cenytowarów i usług konsumpcyjnych według wstępnychdanych GUS są znacznie wyższe niż przed rokiem iniestety wciąż rosną. Więcej niż w grudniu ub. rokukonsumenci płacą za drób, owoce, warzywa oraz cukier.Wzrosły ceny mąki, mięsa wołowego i wieprzowego,jaj, ryżu oraz ryb. Wyższe są także ceny mleka,masła i pieczywa. Podrożały również napoje bezalkoholowe,w tym kawa, wody mineralne lub źródlane.Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowejpodał, że w styczniu hurtowe ceny jabłekwzrosły w ujęciu rocznym o 77%, zaś ceny gruszek o39%. Najbardziej podrożały warzywa przeznaczonena eksport, jak: kapusta pekińska, biała i czerwona(ponad dwukrotnie), buraki (o 97%), selery (o 94%),cebula (o 67%), marchew (o 63%) i pory (o 27%).Ponadto od nowego roku wzrosła znacząco cenanośników energii elektrycznej, gazu, paliw płynnych.Rosną ceny za wodę zimną i podgrzewaną, rosnąceny za ogrzewanie, gaz butlowy i węgiel opałowy,wywóz nieczystości stałych, podatek od gruntu, anajgorsze jest to, że wprowadzone przez MinisterstwoZdrowia ostatnie zmiany na tzw. liście lekówrefundowanych w radykalny sposób zaczęły ograni-

146czać możliwość skutecznego leczenia, tym bardziejże same leki również zdrożały.Dalej po stronie zwiększonych kosztów utrzymanianależy zapisać:— brak waloryzacji progów dochodowych umożliwiającychubieganie się o zasiłek z opieki społecznej,co rokrocznie znacznie ogranicza ilość uprawnionych,— brak waloryzacji progów dochodowych umożliwiającychubieganie się o dodatek mieszkaniowy, corównież skutecznie w sposób lawinowy obniża ilośćuprawnionych,— wprowadzenie ostatnio zmiany przepisów uniemożliwiającychzatrudnienie po osiągnięciu wiekuemerytalnego, emeryci zostali pozbawieni jakiejkolwiekszansy na podjęcie dodatkowej pracy w celu zapewnieniasobie minimum bytowego,— obniżenie w sposób znaczący wysokości zasiłkupogrzebowego.Panie Premierze! To głównie świadczeniobiorcyotrzymujący poniżej 1600 zł ubożeją najszybciej, tooni w sposób najbardziej odczuwalny ponoszą skutkipodnoszenia przez Pana rząd podatków pośrednich,to oni po opłaceniu wydatków sztywnych: czynszu,nośników energii, ogrzewania, leków coraz częściejograniczają w sposób nie do przyjęcia wydatki nadrożejącą żywność. Panie Premierze! Zapowiadającwe wrześniu 2010 r. wzrost VAT miał Pan wiedzę oniższych zbiorach w rolnictwie, a w grudniu, gdy rządzdecydował o wzroście VAT, cen nośników energii,paliw płynnych, wiedział o złych zbiorach i rosnącychcenach żywności. Wzrost VAT od wyższych cen, booczywiście inflacja rośnie, co już obserwujemy, zapewniawyższe wpływy z tego podatku do budżetupaństwa. Takie postepowanie Pana rządu wywołujeoburzenia i gniew środowisk bliskich emerytom i rencistom,którzy twierdzą, że tegoroczna waloryzacjarent i emerytur zostanie pochłonięta przez podwyżkicen podstawowych produktów, a podwyżki te wywołaneświadome przez działania rządu kosztem najuboższychzapewnią wyższe wpływy z VAT do budżetupaństwa.W związku z przedstawionymi powyżej argumentamiproszę o odpowiedzi na pytania:1. Czy rząd przewiduje możliwość podniesieniakwoty minimalnego świadczenia emerytalno-rentowego,jeśli tak, to o ile procent i kiedy to nastąpi?2. Czy i kiedy nastąpi waloryzacja progów dochodowychumożliwiających ubieganie się większej grupieemerytów i rencistów o zasiłek z opieki społecznej?3. Czy i kiedy nastąpi waloryzacja progów dochodowychumożliwiających ubieganie się o dodatekmieszkaniowy?4. Do czasu ewentualnego wprowadzenia nowychrozwiązań, czy przewiduje się możliwość wprowadzeniai wypłaty dodatku drożyźnianego dla najuboższych?5. W przypadku braku akceptacji powyższych rozwiązań,jakie działania i kiedy planuje podjąć rząd wcelu zabezpieczenia przetrwania najuboższym, którzyobecnie żyją w sytuacji poniżej progu minimalnejegzystencji, nie mogą liczyć na żadną pomoc z opiekispołecznej i ponoszą skutki rosnących cen podstawowychproduktów niezbędnych do życia?Z poważaniemChełm, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21846)do ministra środowiskaPoseł Beata Mazurekw sprawie rozwoju geotermii na tereniepow. chełmskiego, włodawskiegoi krasnostawskiegoJednym z odnawialnych źródeł energii jest energiageotermalna. Gromadzi się ona w gruntach, skałachoraz szczelinach skalnych. Woda z opadów wnika wgłąb ziemi, gdzie w wyniku kontaktu z intruzjami lubaktywnymi ogniskami magmy ulega nagrzaniu doznacznych temperatur. Tak nagrzana wędruje do powierzchniziemi jako gorąca woda lub para wodna.Ciepło uzyskiwane z energii Ziemi można wykorzystaćna różne sposoby. Jednym z nich są elektrowniegeotermalne, które służą do produkcji prądu elektrycznego.Inne zastosowania geotermii to ciepłownictwo,rolnictwo i ogrodnictwo (np. uprawy szklarniowe),hodowla ryb czy też zastosowanie przemysłowe,np. pasteryzacja mleka czy też suszenie drewna.Geotermia to źródła praktycznie niewyczerpalne,które nie podlegają wahaniom warunków klimatycznychi pogodowych oraz nie wydzielają do środowiskanaturalnego żadnych szkodliwych substancji. Jej pokładysą zasobami lokalnymi, tak więc mogą być pozyskiwanew pobliżu miejsca użytkowania. Ponadtourządzenia techniki geotermalnej nie zajmują wielemiejsca i nie wpływają na wygląd krajobrazu.Wody geotermalne znajdują się pod powierzchniąprawie 80% Polski, ich temperatura wynosi około25–150 ° C, a głębokość występowania od 1 do 10 km.Zasoby wód geotermalnych skoncentrowane są naobszarze Podkarpacia, w regionie grudziądzko–warszawskimoraz w pasie od Łodzi do Szczecina.W związku z powyższym pytam:1. Czy w obszarze powiatów chełmskiego, włodawskiegoi krasnostawskiego prowadzone są badaniazwiązane z ustaleniem zasobów wód termalnych orazocena możliwości wykorzystania rozpoznanych zasobów?2. Jeżeli tak, to jakie są wyniki tego typu działań?Czy istnieją perspektywiczne zasoby wód termalnychna ww. terenach?3. Czy Narodowy Fundusz Ochrony Środowiskai Gospodarki Wodnej przewiduje finansowanie geo-

147termii ze swoich środków, a jeśli tak, to na jakichzasadach?4. Jakie są efekty geotermii toruńskiej?5. Jakie są źródła finansowania tego typu przedsięwzięćna rzecz samorządów lokalnych?6. Czy Ministerstwo Środowiska wspiera rozwójgeotermii jako jednego z głównych źródeł energii odnawialnej?A jeśli tak, to w jaki sposób?Z poważaniemChełm, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21847)do prezesa Rady MinistrówPoseł Beata Mazurekw sprawie zamiarów ścigania przez rząd„wulgarnych i bezczelnych spekulantów”Szanowny Panie Premierze! Media przytoczyłyPańską wypowiedź na konferencji prasowej w dniu23 marca 2011 r.: „Żarty się skończyły. Będziemyszukali wszystkich dostępnych metod, aby tam, gdziejest to możliwe, ceny nie były efektem takiej wulgarnej,bezczelnej spekulacji”.Bardzo proszę o podanie dokładnego terminu, dokiedy rząd zakończy szukanie tych „wszystkich dostępnychmetod”.Jeżeli rząd i Pan Premier znalazł te metody doczasu otrzymania mojej interpelacji, proszę o poinformowanie:— jakie to są metody,— jakie będą przewidywane skutki zastosowaniakażdej z tych metod,— wobec kogo będą stosowane,— w jakim terminie rząd rozpocznie ich stosowanie.Z poważaniemBiała Podlaska, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21848)do ministra finansówPoseł Adam Abramowiczw sprawie opodatkowania podatkiemdochodowym wypłaty odszkodowań dlaczłonków spółdzielni ze środków własnychspółdzielniPanie Ministrze! W związku z wypłatą właścicielomlokali odszkodowań za szkody, np. z tytułu zalaniamieszkań, przez spółdzielnię mieszkaniową z tzw.środków własnych pojawia się pytanie: Czy kwotytych odszkodowań objęte są podatkiem dochodowymod osób fizycznych?Spółdzielnia twierdzi, „że w związku z wyczerpaniemsię limitu ubezpieczeniowego i związanymi ztym odmowami firmy ubezpieczeniowej wypłaty odszkodowań,spółdzielnia zdecydowała się przejąć nasiebie wypłatę odszkodowań z tego tytułu ze środkówwłasnych”. Powołując się na art. 9 ust. 1 art. 42austawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,informuję o konieczności wypełnienia PIT-8C.Czy takie działanie spółdzielni jest prawidłowe?Czy może wypłacać odszkodowanie ze środkówwłasnych, zamiast sfinansować remont z funduszuremontowego?Członkowie byliby w tej sytuacji podwójnie obciążeni– pierwszy raz, dokonując wpłat na fundusz remontowyi na ubezpieczenie oraz drugi raz, płacącpodatek dochodowy od odszkodowania wypłaconegoim przez spółdzielnię z tzw. środków własnych.Z poważaniemLublin, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Gabriela MasłowskaI n t e r p e l a c j a(nr 21849)do ministra infrastrukturyorazministra sprawiedliwościw sprawie realizacji wnioskówo przekształcenie prawa użytkowaniawieczystego w prawo własnościnieruchomościPanie Ministrze! Ustawą o przekształceniu prawaużytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomościz 7 września 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 91,poz. 1371) ustawodawca przyznał ustawowe bonifikatyod opłaty za przekształcenie osobom fizycznym,których dochód na jednego członka rodziny nie przekraczaprzeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wgospodarce narodowej i jeśli nieruchomość przeznaczonajest na cele mieszkaniowe. Także przyznanobonifikaty, jeśli osoby fizyczne otrzymały prawo użytkowaniawieczystego przed 5 grudnia 1990 r. orazgdy nieruchomość wpisana jest do rejestru zabytków(art. 4 ust. 8, 9 i 10).Ze względu na wyrok Trybunału Konstytucyjnegoprzepisy te obowiązują tylko do 8 sierpnia 2011 r.w odniesieniu do gruntów jednostek samorządu terytorialnego.Czy w sytuacji gdy upoważniona gmina odmawiarealizacji wniosku z żądaniem przekształcenia w terminiedo 8 sierpnia, uzasadniając odmowę wykona-

148niem prac przez rzeczoznawcę dopiero w październiku,i gdy z dużym prawdopodobieństwem możnauznać, że robi to celowo:— obywatel może i w jaki sposób wyegzekwowaćrealizację wniosku do 8 sierpnia;— czy może zaproponować własnego rzeczoznawcę(każdy rzeczoznawca jest osobą zaufania publicznego);— czy wnioski realizowane po 8 sierpnia będą zapewniałybonifikaty zawarte w okresie obowiązywaniaustawy na mocy K.p.a., czy też wnioskodawcybędą ich pozbawieni (nie z własnej winy)?Z poważaniemLublin, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Gabriela MasłowskaI n t e r p e l a c j a(nr 21850)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BWydane 18 lutego br. przez ministra zdrowia rozporządzeniew sprawie nowego programu terapeutycznegoleczenia WZW typu B, w którym ograniczonomożliwość zastosowania nowszych, bezpiecznychleków przeciwwirusowych w pierwszej linii leczeniatylko do wąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw.HBeAg+, wywołało poruszenie wśród pacjentów iosób zrzeszonych wokół fundacji działających w zakresieochrony zdrowia.W ich ocenie będzie mogło skorzystać z tego jedynie20% chorych dotychczas nieleczonych. Biorącpod uwagę statystyki prowadzone przez ekspertów,oznacza to, że starym lekiem, lamiwudyną, będą leczeniwszyscy chorzy włączeni dotychczas do leczeniaoraz 80% nowo wykrytych przypadków zachorowań.Tymczasem badania naukowe udowodniły, żelamiwudyna nie tylko jest w dłuższej perspektywieczasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzi chorym. Dlategoteż w większości krajów europejskich tego lekujuż się nie stosuje.Podkreślenia wymaga fakt, że Europejska AgencjaLeków podjęła decyzję o zmianie charakterystykilamiwudyny (nazwa handlowa Zeffix) i w tej chwilizawiera ona następujący zapis: „jako że wirus zapaleniawątroby typu B może uodpornić się na preparatZeffix, lekarz powinien rozważyć przepisanie preparatuZeffix tylko wówczas, gdy nie można zastosowaćinnych opcji leczenia, które raczej nie prowadzą dowystąpienia oporności na lek”. Eksperci zgodnietwierdzą, że podział chorych na takich, którzy mogądostać w pierwszej linii nowe leki (entekawir, adefowir),i tych, którzy będą cały czas leczeni przestarzałąlamiwudyną, nie znajduje pokrycia w żadnych obowiązującychpolskich czy międzynarodowych wytycznychklinicznych. Wszystkie one mówią o tym, żelekiem pierwszego rzutu u wszystkich chorych, u którychnie można zastosować interferonu, powinien byćjeden z nowszych leków przeciwwirusowych (wytycznewymieniają tu entekawir i tenofowir). Eksperci,powołując się na istniejące badania, podkreślają, żewszyscy chorzy największą korzyść odnoszą z zastosowaniaod razu najskuteczniejszych nowych leków.Ponadto chorzy HBeAg- są to osoby, które zazwyczajsą zakażone od wielu lat i zmiany włóknienia ich wątrobysą najczęściej bardzo mocno posunięte.Niepokój wśród specjalistów budzi fakt, że zgodniez nowym rozporządzeniem podział na pacjentówHBeAg+ i HBeAg- obowiązujący od 1 kwietnia br.nie daje możliwości automatycznie przejść na noweleki (entekawir, adefowir) chorym z HBeAg+, którzyrozpoczęli już leczenie lamiwudyną przed 1 kwietniabr., a u których mutacja (lekooporność) jeszcze nienastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiemz wyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę.Zapis w programie terapeutycznym ograniczającystosowanie nowszych leków oznacza przenoszenie nachorych kosztu zakupu leków, które powinny należećim się nieodpłatnie. Obecnie część chorych na własnykoszt kupuje nowe leki w nadziei, że wkrótce będąone dostępne w ramach programu terapeutycznego.Niestety, miesięczne koszty terapii przekraczają możliwościfinansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że jeśli nie zostaną podjęteszybkie działania w kierunku zapewnienia chorymna WZW typu B w naszym kraju skutecznego leczenia,w najbliższym czasie dojdzie do konieczności leczeniabardzo licznych poważnych konsekwencji zakażeniaHBV, do których należą marskość i rak wątroby.Istnieje również obawa, że prowadzona odponad 15 lat profilaktyka WZW typu B ze względuna ryzyko zakażenia zmutowanym, opornym wirusem,nie będzie skuteczna. Pytania:1. Jakimi przesłankami kierowało się MinisterstwoZdrowia, ograniczając grupy pacjentów, którzymogą otrzymać w pierwszej linii leczenia nowe leki(entekawir, adefowir) do grupy chorych HBeAg+, iczy istnieją podstawy naukowe uzasadniające takierozwiązanie?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części „Kryteria kwalifika-

149cji” zapisu z punktu 6.1 „U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii” i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyna przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Łączymy wyrazy szacunkuAndrychów, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21851)do ministra obrony narodowejPoseł Marek Polakoraz grupa posłóww sprawie dalszej eksploatacji samoloturządowego TU-154MSzanowny Panie Ministrze! Od kilku tygodni słyszymyinformacje o problemach z dalszą eksploatacjąsamolotu rządowego TU-154M. Samolot przeszedł pomyśleniewszystkie testy i uzyskał certyfikat pozwalającyprzewozić najważniejsze osoby w państwie tzw.head. Tymczasem zarówno od strony Kancelarii Sejmu,Senatu RP, jak i Kancelarii Prezydenta RP występujebrak zamówień na loty tą maszyną, pomimowcześniejszych wielokrotnych zapewnień, iż będą onenadal zainteresowane lotami samolotem TU-154M.Ostatni remont główny samolotów TU-154M, połączonyz przedłużeniem resursu i modyfikacją, zostałwykonany w zakładach lotniczych w Samarze wRosji. Zwycięzcą przetargu na remont samolotów zostałokonsorcjum firm MAW Telecom i Polit Elektronik,z którym podpisano umowę o wartości blisko 70mln zł. Takim oto sposobem Ministerstwo ObronyNarodowej wydało kilkadziesiąt milionów złotych naremont samolotów przeznaczonych do przewozu VIP--ów, podczas gdy większość państw wycofała się zeksploatacji tych maszyn z uwagi na wybitnie częstewypadki lotnicze z ich udziałem. Zaledwie kilka miesięcypo remoncie generalnym katastrofa z udziałemsamolotu TU-154M nie ominęła również naszegopaństwa, doprowadzając do największej tragedii whistorii powojennej Polski.Tymczasem na początku marca tego roku rosyjskieagencje informacyjne podały, że tamtejsza agencjalotnicza zarekomendowała zawieszenie eksploatacjisamolotów TU-154M w związku z wadliwą konstrukcją,mającą wpływ na awaryjność. Podano, żeagencja nakazała producentowi tupolewów opracowanieprogramu, który pozwoli na usunięcie częstopojawiających się w ciągu ostatnich lat usterek i awariiw tych maszynach. Mają one następnie zostaćprzekazane przedsiębiorstwom remontowym i użytkownikomtupolewów. Jeśli zalecenia te nie zostanąspełnione, Rosyjska Agencja Lotnicza rekomenduje,aby od lipca zawieszono eksploatację TU-154M.W związku z tym podjął Pan decyzję o ponownymzakazie wykonywania lotów typu head na pozostającymw dyspozycji 36 SPLT samolocie TU-154M nrboczny 102. Decyzja ta, choć słuszna, rodzi wiele pytańi wątpliwości co do dalszego losu i sensu utrzymywaniasamolotu TU-154M. Warto więc rozważyćscenariusz całkowitego wycofania z użycia tego samolotu,ponieważ samo jego utrzymanie powodujeogromne koszty. Nie widać sensu dalszego trwaniatakiego stanu, ponieważ Kancelarie Sejmu, Senatu iPrezydenta RP nie określiły jednoznacznie, czy będąkiedykolwiek występowały o udostępnienie TU-154M.Przyczyn takiego stanu rzeczy jest z pewnością wiele,ale nie chcę wnikać tu w szczegóły.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z prośbą o odpowiedz na następujące pytania:1. Czy istnieje uzasadnienie ekonomiczne do dalszejeksploatacji pozostającego do dyspozycji najważniejszychosób w państwie samolotu TU-154M nrboczny 102?2. Czy ministerstwo rozważa całkowite wycofaniez eksploatacji samolotu TU-154M nr boczny 102 i jegoewentualną sprzedaż?3. Czy Kancelarie Sejmu, Senatu bądź PrezydentaRP opowiedziały się jednoznacznie, czy kiedykolwiekwystąpią o udostępnienie na swoje potrzebysamolotu TU-154M nr boczny 102?Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21852)do ministra zdrowiaPoseł Waldemar Andzelw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! 18 lutego 2011 r. wydałaPani rozporządzenie w sprawie programu terapeutycznegoleczenia wirusowego zapalenia wątroby

150typu B, w którym zawarty został zapis ograniczającymożliwość zastosowania nowszych – bezpiecznychleków przeciwwirusowych w pierwszej linii leczeniatylko dla wąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw.HBeAg+. Jak twierdzą organizacje pożytku publicznegozajmujące się chorymi na WZW typu B, skorzystaćz tego będzie mogło jedynie ok. 20% chorychdotychczas nieleczonych. Biorąc pod uwagę statystykiprowadzone przez ekspertów, oznacza to, że „starym”lekiem – lamiwudyną – będą leczeni wszyscychorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz ok. 80%nowo wykrytych przypadków zachorowań.Tymczasem lamiwudyna jest nie tylko w dłuższejperspektywie czasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzichorym. Badania naukowe udowodniły, że lek tenpowoduje wystąpienie oporności u 30% leczonych jużpo roku stosowania, a po 5 latach aż u 80%. Wystąpienieoporności na ten lek znacznie komplikuje dalsząterapię i obniża skuteczność dalszych leków,przez co naraża chorych na rozwój śmiertelnych chorób,w tym raka wątroby. Z tego też powodu lek tenwycofano już w większości krajów europejskich, wtym w Bułgarii i Rumunii.Zgodnie z opinią ekspertów, podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki, jak np. entekawir, adefowir, i tych, którzy będącały czas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynikaz żadnych obowiązujących w Polsce czy świeciewytycznych. Wszystkie one mówią o tym, że lekiempierwszego rzutu u wszystkich chorych, u którychnie można zastosować interferonu, powinien być jedenz nowszych leków przeciwwirusowych. Brakujebadań dowodzących słuszności dyskryminacji pacjentówz HBeAg-. Przeciwnie, te istniejące pokazują,że wszyscy chorzy największą korzyść odnoszą zzastosowania od razu najskuteczniejszych nowychleków. Ponadto chorzy na HBeAg- są osobami zazwyczajzakażonymi od wielu lat i zmiany włókien ichwątroby są najczęściej bardzo mocno posunięte. Więcpodawanie osobom z marskością wątroby lamiwudyny,która dodatkowo może wywołać mutację wirusa,wydaje się być działaniem nieuzasadnionym.Zgodnie z rozporządzeniem podział pacjentów naHBeAg+ i HBeAg- obowiązuje od 1 kwietnia br. ijednocześnie nie daje możliwości automatycznieprzejść na nowe leki chorym z HBeAg+, którzy rozpoczęlijuż leczenie lamiwudyną przed tą datą, a uktórych mutacja (lekoodporność) jeszcze nie nastąpiła.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu tych leków. Część chorychna własny koszt kupuje nowsze leki z nadzieją,iż wkrótce znajdą się one na liście leków dostępnychw programie terapeutycznym. Niestety miesięcznekoszty terapii wielu chorych przewyższają ich możliwościfinansowe.Według większości ekspertów WZW typu B jest„wirusową bombą zegarową” i jeśli nie zostaną podjęteszybkie i zdecydowane działania w kierunkuzapewnienia chorym skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych, poważnych konsekwencji zakażeniaHBV, do których należą marskość wątroby czy rakwątroby.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z prośbą o odpowiedź na następujące pytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczenialiczby pacjentów, którzy mogą otrzymywać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir) dogrupy chorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii mimo wprowadzonych z zaleceniaEuropejskiej Agencji Leków zmian w charakterystycetego leku, ograniczających takie zastosowanie tylkodo wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna pozostawieniu do wyłącznej decyzji lekarzywyboru odpowiedniej terapii?4. Czy rozważane jest wprowadzenie zmian doprogramu terapeutycznego leczenia WZW typu Bumożliwiających objęcie leczeniem nowszymi lekamirównież chorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?Warszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21853)do prezesa Rady MinistrówPoseł Waldemar Andzelw sprawie art. 151a ustawy Prawo zamówieńpublicznych regulującego możliwośćwypłacania wykonawcom zaliczekna wykonanie zamówienia publicznegoSzanowny Panie Premierze! Art. 151a ustawy zdnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznychumożliwia wypłacanie wykonawcom zaliczek nawykonanie zamówienia publicznego. Wprowadzenietej regulacji miało na celu wsparcie przedsiębiorców.Dzięki temu rozwiązaniu wykonawcy, zwłaszcza ci,którzy nie posiadają znacznych środków finansowych,przez wprowadzenie instytucji zaliczek moglibywykonać zamówienie bez potrzeby zaciągania najego potrzeby kredytu. Sytuacja, w której przedsiębiorcazadłuża się, aby wykonać zamówienie publiczne,skutkuje również tym, że ma on mniejszą możliwośćbrania udziału w innych postępowaniach przetargowych,co może zmniejszać konkurencyjność narynku zamówień publicznych. Według danych opublikowanychw Biuletynie Zamówień Publicznych w2010 r. na około 57 tys. ogłoszonych zamówień pu-

151blicznych na roboty budowlane zaliczki zostały przewidzianew 279, zaś na 62 tys. zamówień ogłoszonychna dostawy zaliczki przewidziane zostały w 168 przypadkach.Tym samym przepis, którego rozwiązaniasą bardzo korzystne dla przedsiębiorców, jest stosowanyw stopniu marginalnym.W związku z tą sytuacją, zwracam się do PanaPremiera z następującymi pytaniami:1. Dlaczego w tak znikomym stopniu wykorzystywanajest możliwość wypłacania zaliczek na wykonaniezamówienia publicznego?2. Czy rząd planuje rozwiązania, które zwiększąstosowanie art. 151a ustawy Prawo zamówień publicznych?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21854)do ministra sprawiedliwościPoseł Jan Warzechaw sprawie ministerialnych planówdotyczących likwidacji wydziałów pracySądu Rejonowego w Ropczycach oraz DębicySzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy o wykonywaniu mandatuposła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz.2199, z późn. zm.), proszę o podjęcie działań w przedstawionejponiżej sprawie.W dotychczasowych działaniach rząd D. Tuskawielokrotnie informował, że wsłuchuje się w głos obywatelii działa na rzecz społeczeństwa obywatelskiego.Niestety słowa nie pokrywają się z decyzjami podejmowanymiprzez przedstawicieli rządu.Kolejną, jedną z antyobywatelskich decyzji jestrozporządzenie ministra sprawiedliwości z dnia 10marca 2001 r. zmieniające rozporządzenie w sprawieutworzenia sądów pracy i sądów ubezpieczeń społecznych.W wyniku tego rozporządzenia z dniem 1kwietna 2011 r. likwidacji ma ulec kilkadziesiąt wydziałówpracy w sądach.Wydaje się, że decyzja o wybiórczej likwidacji wydziałówpracy w niektórych sądach rejonowych niema nic wspólnego z tzw. racjonalizacją struktury sądów.Jako poseł z okręgu wyborczego, znający lokalneuwarunkowania i potrzeby mieszkańców, jestemgłęboko zaniepokojony i wyrażam stanowczy protestprzeciw działaniom, które nie tylko nie usprawniąpracy sądów, ale z pewnością pogorszą stan obsługiobywateli.Na obszarze działania sądów rejonowych m.in. wDębicy, Ropczycach, Leżajsku, Łańcucie, Strzyżowieczy też Jaśle znajduje się szereg zakładów pracy oróżnej, często niepewnej kondycji ekonomicznej.Skutkuje to i zapewne w najbliższym czasie będzie toskutkowało znaczną liczbę spraw spornych podlegającychwłaściwości wydziału pracy sądów rejonowych.Likwidacja ww. wydziałów pracy, oddaleniesiedziby sądu będą miały liczne, negatywne konsekwencje:— ograniczona zostanie realna możliwość dochodzeniapraw pracowniczych przez mieszkańców. Wprzeważającej liczbie do wydziału pracy wpływająsprawy z powództw pracowników. Z uwagi na skomplikowanąmaterię oraz niską znajomość prawa niejednokrotniejeszcze przed wniesieniem pozwów dosądu, a także w toku postępowania osobiście zasięgająoni w sekretariacie wydziału pracy informacji oprzysługujących im prawach oraz obowiązującej procedurze.Muszą też stawiać się, często wielokrotnie,na rozprawy;— udział w postępowaniu toczącym się w znacznymoddaleniu od miejsca prowadzenia działalnościbędzie się wiązał dla pracodawców z nieuchronnymistratami, które z kolei będą oddziaływać na osiąganedochody oraz status ewentualnych innych pracowników.Trzeba zaznaczyć, że większość pracodawcówna terenie objętym właściwością Sądu Rejonowego wRopczycach i Dębicy stanowią mali i średni przedsiębiorcy,a w szczególności osoby fizyczne prowadzącedziałalność gospodarczą;— kumulacja w jednym sądzie ważnych i zawiłychspraw pracowniczych z całego okręgu już przy obecnejliczbie wnoszonych pozwów niewątpliwie wpłyniena sprawność ich rozpatrywania, doprowadzi to doprzewlekłości postępowań i w konsekwencji do pokrzywdzeniastron, a przede wszystkim pracowników,często z naruszeniem przepisów prawa, pozbawionychzatrudnienia;— nowe rozporządzenie rodzić może skutki w postacilikwidacji etatów i związanej z tym utraty pracyprzez wieloletnich i doświadczonych pracownikówwydziałów pracy. Oddelegowanie zaś pracownikówtych wydziałów do pracy w innych miastach, mającna uwadze odległość, czas dojazdu, znajdzie odzwierciedleniew wydajności ich pracy, a po stronie SkarbuPaństwa spowoduje koszty związane z delegacją. Powyższez pewnością nie doprowadzi do racjonalizacjiwykorzystania kadry sądownictwa, a wręcz przeciwnie,jest działaniem na jej niekorzyść;— zahamowany zostanie rozwój społeczeństwaobywatelskiego świadomego swych praw oraz godzićw wizerunek państwa zapewniającego równy dostępdo wymiaru sprawiedliwości. Nastąpi również naruszeniepraw obywateli i spowoduje pogłębienie nierównościw rozwoju poszczególnych regionów.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy rozporządzenie z 10 marca 2011 r. zmieniającerozporządzenie w sprawie utworzenia sądów pracyi sądów ubezpieczeń społecznych jest elementemwdrażania przez rząd PO–PSL rozwoju polaryzacyjno-dyfuzyjnego?

1522. Proszę o szczegółowe przedstawienie, ile sprawz zakresu prawa pracy wpływało i było rozpoznawanychprzez Sądy Rejonowe w: Dębicy, Nisku, Tarnobrzegu,Stalowej Woli, Mielcu, Sanoku, Jarosławiu,Lubaczowie, Przeworsku, Przemyślu w 2002 r., 2005 r.,2010 r.3. Czy i jaka opinia Krajowej Rady Sądownictwabyła w kwestii likwidacji Wydziału Pracy Sądu Rejonowegow Dębicy i Wydziału Pracy Sądu Rejonowegow Ropczycach? Proszę o szczegółowe przedstawienietej opinii (kserokopię).4. Czy minister wziął pod uwagę skutki likwidacjiwydziałów pracy w Sądach Rejonowych w Ropczycachi Dębicy, w szczególności w zakresie społecznymi ekonomicznym w odniesieniu do potencjalnychstron postępowania? Proszę o przedstawienie szczegółowejanalizy.5. Jakie korzyści dla mieszkańców powiatu dębickiegoi ropczycko-sędziszowskiego będą związane zlikwidacją wydziałów pracy w Sądach Rejonowych wRopczycach i Dębicy?6. Czy i kiedy Pan minister wycofa się z tej nieuczciwejdecyzji krzywdzącej obywateli niektórychpowiatów?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21855)do prezesa Rady MinistrówPoseł Kazimierz Moskalw sprawie nieuwzględnienia w „Programiebudowy dróg krajowych na lata 2011–2015”drogi ekspresowej S11 na obszarzewoj. wielkopolskiegoSzanowny Panie Premierze! Ze smutkiem przyjąłeminformacje w sprawie nieuwzględnienia w „Programiebudowy dróg krajowych na lata 2011–2015”drogi ekspresowej S11 na obszarze woj. wielkopolskiego,w szczególności obwodnic Piły, Ujścia i Obornik.Droga S11 jest kręgosłupem naszego regionu.Łączy Śląsk z Bałtykiem, w wymiarze lokalnym północnąWielkopolskę z Poznaniem, a dalej z Warszawąi Berlinem. Droga S11 przoduje w rankingach natężeniaruchu oraz niestety w statystykach wypadków.Szczególnie trudna sytuacja panuje latem, gdy mieszkańcyz południa Polski podróżują nad morze, zaśPolacy z północnej części kraju kierują się na południe.Sygnalizacja świetlna w takich miastach jakUjście czy Oborniki powoduje kilometrowe korki iwydłuża czas dojazdu nawet o kilka godzin. Przezkilka lat, począwszy od kampanii wyborczej w 2007r., mieszkańcy Wielkopolski byli zapewniani przezczołowych polityków Pańskiego ugrupowania o priorytetowejroli budowy drogi ekspresowej S11, takżew formie pisemnych deklaracji programowych sygnowanychpodpisami oraz logo Platformy Obywatelskiej.M.in. z powodu tych obietnic Wielkopolanie taklicznie poparli Pana formację polityczną. Najwyraźniejtraktuje ich Pan jako obywateli niższej kategorii,niemających alternatywy, pozwalając na pozbawianieich złudzeń.W związku z powyższym uprzejmie proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy znana jest już ostateczna data rozpoczęciabudowy ww. odcinków drogi ekspresowej S11?2. Czy znany jest termin zakończenia budowy całejdrogi ekspresowej w ciągu S11?3. Czy bierze Pan jako premier polskiego rząduoraz lider Platformy Obywatelskiej odpowiedzialnośćza obietnice infrastrukturalne składane Polakomprzez wielkopolskich polityków Platformy Obywatelskiej?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21856)Poseł Maks Kraczkowskioraz grupa posłówdo prezesa Rady Ministróww sprawie remontu drogi wojewódzkiejnr 180 na terenie PiłySzanowny Panie Premierze! Po rozmowie z samorządowcamiziemi pilskiej oraz pracownikami i pacjentamiSzpitala Specjalistycznego w Pile proszę oinformacje w sprawie możliwości wsparcia inwestycjiremontu drogi wojewódzkiej nr 180 na terenie miastaPiła. Fragment ten jest w bardzo złym stanie technicznymi wymaga natychmiastowego remontu.Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiegoi podległe mu instytucje przewidują remont tego odcinkadopiero w 2012 r. W związku z tym, iż ten odcinekstanowi de facto jedyną drogę dojazdową doSzpitala Specjalistycznego w Pile, jego stan może zagrażaćzdrowiu i życiu osób transportowanym doszpitala. Szpital Specjalistyczny w Pile obsługujewiększość pacjentów powiatu pilskiego oraz, w niektórychspecjalizacjach, znaczną część pacjentów zdawnego woj. pilskiego obejmującego swym zasięgiemteren dzisiejszych ośmiu powiatów.W związku z powyższym uprzejmie proszę o odpowiedźna następujące pytania:

1531. Czy przewiduje Pan możliwość dofinansowaniaremontu wskazanego fragmentu drogi wojewódzkiejnr 180?2. Czy w przypadku tragedii spowodowanej transportempacjentów po drodze w tak złym stanie technicznymwyciągnie Pan konsekwencje wobec osóbodpowiadających za zaniedbania?3. Czy poprosi Pan o informacje na temat stanuww. fragmentu drogi wojewódzkiej nr 180?Z poważaniemPoseł Maks Kraczkowskioraz grupa posłówkształcie działalności na terenie całego kraju jak iWielkopolski?2. Czy Poczta Polska SA zamierza zmienić warunkiprzedstawiane potencjalnym ajentom, aby przystawałydo warunków prowadzenia rentownej działalnościgospodarczej?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Maks Kraczkowskioraz grupa posłówWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21857)do prezesa Rady Ministróww sprawie planów likwidacjiprzez Pocztę Polską SA placówek na tereniewoj. wielkopolskiegoSzanowny Panie Premierze! W ostatnich tygodniachprzedstawiciele pracowników Poczty PolskiejSA oraz mieszkańcy północnej Wielkopolski zwracalisię do mnie z prośbą o interwencję w sprawie planowanejprzez Ministerstwo Infrastruktury orazPocztę Polska SA likwidacji placówek Poczty Polskiejw mniejszych miejscowościach.Koncepcja likwidowania placówek ma dotknąćcałą Polskę, jednak w rejonie Wielkopolski ma byćona najdotkliwsza. Pomysł zastąpienia regularnychplacówek pocztowych ajencjami budzi mój głębokiniepokój. Warunki, jakie Poczta Polska SA proponujepotencjalnym ajentom, odstają od warunków niezbędnychdo prowadzenia efektywnej działalnościgospodarczej.Instytucja poczty od wieków była materią miastotwórczą.Dziś w dobie e-maili i SMS-ów placówkipocztowe pozostają głównym i często niezbędnymczynnikiem przepływu dokumentów i informacji zarównodla obywateli, jak i dla przedsiębiorstw orazinstytucji państwowych i samorządowych. Ograniczeniedostępu do placówek pocztowych wpłynie niekorzystniena warunki życia tysięcy Polaków, którzynp. w celu odbioru awiza zmuszeni będą pokonywaćkilka lub kilkanaście kilometrów.Zmiany w Zarządzie Poczty Polskiej SA i rozbieżnestanowiska jej władz w ww. sprawie potęgują niepokójpracowników poczty oraz jej klientów.W związku z powyższym uprzejmie proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy znana jest Panu liczba placówek, którePoczta Polska zamierza zlikwidować w obecnymI n t e r p e l a c j a(nr 21858)do ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie trudnej sytuacji rolnikówSzanowny Panie Ministrze! Polscy rolnicy są zaniepokojenizwiększającymi się ustawicznie kosztamiprodukcji rolnej. W tym roku na rynku zbóż siewnychznacznie wzrosły ceny materiału siewnego. Dla przykładu:cena tony jęczmienia jarego kwalifikowanegow 2010 r. wynosiła ok. 900 zł, obecnie jest to 1800 zł.Nawozy w ubiegłym roku kosztowały ok. 800 zł zatonę z VAT, obecnie kosztują 1300 zł za tonę. Podrożałytakże chemia, pasze, ropa itd.Wraz z kosztami produkcji rolnej maleją zyski rolników,gdyż ceny skupu produktów rolnych są niższeniż 15 lat temu. Dla przykładu: ceny żywca wieprzowegoz czasów rządu premiera Olszewskiego wynosiły4,60–4,80 zł za kilogram. Obecnie kształtują sięna poziomie 2,80 zł za kilogram. Malejące zarobkipolskich rolników i rosnące koszty produkcji rolnej,wraz ze wzrostem stawek VAT, mogą doprowadzić wkrótkim czasie do sytuacji, w której produkcja rolnastanie się nieopłacalna. Należy dbać o polską wieś,aby i tak ciężki los wskutek warunków życia i pracyrolników nie uległ drastycznemu pogorszeniu.W związku z powyższym proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Jakie kroki zamierza podjąć minister rolnictwa,aby wspomóc rolników w zakupie tańszego materiałusiewnego?2. Jakie działania zamierza ministerstwo rolnictwapodjąć, aby polscy rolnicy uzyskiwali większezyski z produkcji rolniczej?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Marek Matuszewski

154I n t e r p e l a c j a(nr 21859)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie refundacji wynagrodzeńmłodocianych pracowników zatrudnionychw celu przygotowania zawodowegoprzez rzemieślnikówSzanowna Pani Minister! W związku z licznymiinterwencjami członków cechu rzemiosł różnych wsprawie refundacji pracodawcom wynagrodzeń iskładek na ubezpieczenie społeczne opłacanych zamłodocianych pracowników zatrudnionych w celuprzygotowania zawodowego zwracamy się do PaniMinister z prośbą o wyjaśnienie sytuacji.Nasz niepokój budzą doniesienia, iż rzemieślnicynie otrzymują zwrotu kosztów kształcenia. Dlategoprosimy o odpowiedź na pytania:1. Czy ministerstwo monitoruje sytuację i jest wstanie zapobiec podobnym problemom w przyszłości?2. Czy Fundusz Pracy zabezpieczył środki na refundacjęwynagrodzeń młodocianych pracowników iskładek od tych wynagrodzeń, tak aby uzupełnić ew.niewypłacone zaległości i wznowić przyjmowanieuczniów do rzemiosła i małych firm i tym samymwspomagać kształcenie zawodowe?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Posłanki Urszula Augustyni Izabela Katarzyna MrzygłockaI n t e r p e l a c j a(nr 21860)do ministra skarbu państwaw sprawie planowanej sprzedaży francuskiejfirmie EDF spółki ENEA SAW ostatnich dniach otrzymałem stanowisko pracownikówspółki energetycznej ENEA SA zrzeszonychw związkach zawodowych dotyczące planowanejprzez Ministerstwo Skarbu Państwa sprzedażytejże spółki francuskiemu koncernowi Electricite deFrance. Tej sprawie poświęcone także było posiedzenieWojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego, któreodbyło się 21 marca 2011 r. pod przewodnictwemwojewody kujawsko-pomorskiego Ewy Mes.Panie Ministrze, wszelkie informacje, jakie uzyskałemna temat planowanej sprzedaży firmy ENEASA, zmuszają do poważnego zastanowienia się nadintencją i celami takiej transakcji. Żyjemy w czasach,w których zagwarantowanie dostępu do źródeł energiiwszelkiego typu staje się jednym z najważniejszychzadań państwa. Można śmiało powiedzieć, iżwiększość z konfliktów zbrojnych, ale i dyplomatycznych,z jakimi mamy do czynienia w ostatnich 20latach, ma właśnie podłoże w strategii surowcowejrealizowanej przez zaangażowane w nie kraje. Stądkażda decyzja, która ma na celu zmianę istniejącegostanu rzeczy w polskim sektorze energetycznym, nakazuje,w imię racji stanu, dogłębną analizę i podejmowaniespokojnych, wyważonych decyzji. Czy zatemplanowana sprzedaż spółki ENEA SA jest rzeczywiściew 100% zgodna z polską racją stanu i ekonomicznymzdrowym rozsądkiem? Czy MinisterstwoSkarbu Państwo konsultowało planowaną transakcjęz odpowiedzialnym za bezpieczeństwo energetycznekraju Ministerstwem Gospodarki? Czy nawiązującwspółpracę z potencjalnym inwestorem, jakim jestEDF, Ministerstwo Skarbu Państwa przeanalizowałohistorię tego przedsiębiorstwa i sposób jego funkcjonowania?Electricite de France to obecnie jedno znajwiększych przedsiębiorstw w Europie, praktyczniew pełni kontrolowane przez rząd Republiki Francuskiej,który także wspiera ten koncern w jego ekspansjina rynki zewnętrzne, jednocześnie blokującwejście konkurencji zagranicznej w sferę energetykina terytorium Francji. Dodatkowo warto zwrócićuwagę na fakt, iż we wszystkich krajach, w którychprzedsiębiorstwa francuskie inwestują, niezależnieod branży czy też drogi inwestycyjnej (zakup prywatyzowanychprzedsiębiorstw przez firmy francuskieczy wejście na rynek od podstaw), wszędzie współpracująz rodzimymi dla nich przedsiębiorstwami jakokooperantami, krajowych przedsiębiorców nie angażującnawet w roli podwykonawców. Liczne przykładytakich praktyk możemy znaleźć również w Polsce.Jest to zdumiewający wręcz przykład nie tylko pewnejsolidarności inwestorskiej, ale przede wszystkimwspółpracy rządu i podmiotów gospodarczych, któryw wielu kwestiach można postawić za wzór odpowiedzialneji strategicznie zorientowanej na zysk państwapolityki. Dlaczego więc Ministerstwo Skarbu Państwanie rozważa pójścia w tę stronę w sferze przedsiębiorstwenergetycznych, w tym spółki ENEA SA?ENEA SA jest przedsiębiorstwem przynoszącymco roku zyski liczone w milionach złotych. Są tośrodki w dużej mierze konsumowane przez akcjonariuszy,zwłaszcza przez Skarb Państwa, ale w świetlestojących przed naszym krajem wyzwań cywilizacyjnych,również w sferze energetycznej, gdzieniezbędna jest budowa nowych bloków energetycznych,przebudowa przestarzałych sieci przesyłowychi rozwój ekologicznej energetyki, powinny one pozostawaćw spółce, dając jej możliwość rozwoju i inwestowaniaw te strategicznie istotne obszary. Odnoszęjednak wrażenie, iż Ministerstwo Skarbu Państwa,wobec konieczności pospiesznego łatania dziurybudżetowej, woli sprzedać tą firmę, zadowalającsię mglistymi obietnicami inwestycji ze strony EDF.Dotychczasowa praktyka ze strony tego przedsię-

155biorstwa jak i innego francuskiego potentata energetycznego– Gaz de France, nakazuje daleko posuniętąrozwagę i sceptyczność.Panie Ministrze, biorąc pod uwagę zyski wypracowywaneprzez spółkę ENEA SA, jej zakup w przeciągukilku lat zwróci się nabywcy z nawiązką. Jakijest więc w tym momencie zysk państwa polskiego,poza jednorazowym szerszym zasileniem budżetu?Czy – jeśli Pan Minister nie widzi możliwości innejniż sprzedaż – nie lepsza byłaby postulowana przezstronę związkową sprzedaż dużego pakietu akcji poprzezGiełdę Papierów Wartościowych bez angażowaniainwestora strategicznego, przy jednoczesnymzachowaniu przez Skarb Państwa pakietu kontrolnego?Czy dla polskiej energetyki, dla możliwościkształtowania polityki energetycznej i dla strategicznegobezpieczeństwa państwa nie byłoby to działaniezdecydowanie lepsze? Czy nie warto rozważyć konsolidacjipolskich przedsiębiorstw energetycznych, byprzy połączonych możliwościach kapitałowych woparciu o generowane zyski rozpocząć tak bardzo potrzebnestrategiczne inwestycje, jednocześnie mającpełne poczucie bezpieczeństwa i odpowiedzialnościpo stronie państwa polskiego?Szanowny Panie Ministrze, liczę, że odniesie sięPan do zawartych w mojej interpelacji kwestii i szczegółowoodpowie na zadane w niej pytania.Z wyrazami szacunkuToruń, dnia 21 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21861)do ministra edukacji narodowejPoseł Marian Filarw sprawie podstawy do ustalenia wysokościdotacji dla przedszkoli niepublicznychSzanowna Pani Minister! Zgodnie z obowiązującymart. 90 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemieoświaty niepubliczne przedszkola, w tym specjalne,szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałamiintegracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowychspecjalnych i gimnazjów specjalnych orazszkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacjez budżetu gminy. Dotacje dla niepublicznychprzedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokościnie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danejgminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolachpublicznych w przeliczeniu na jednegoucznia, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokościnie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnegoucznia przedszkola i oddziału przedszkolnegow części oświatowej subwencji ogólnejotrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego– pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczneprzedszkole poda organowi właściwemu doudzielania dotacji planowaną liczbę uczniów, nie późniejniż do dnia 30 września roku poprzedzającegorok udzielania dotacji. W przypadku braku na tereniegminy przedszkola publicznego podstawą do ustaleniawysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszoneprzez najbliższą gminę na prowadzenie przedszkolapublicznego. Podstawą naliczania zatem dotacji dlaprzedszkoli niepublicznych są wszystkie wydatki bieżącezaplanowane w budżecie gminy na prowadzenieprzedszkoli publicznych, łącznie z wydatkami ponoszonymiz opłat uiszczonych przez rodziców uczniówtytułem wyżywienia i pobytu dzieci w przedszkolachponad 5 godzin dziennie.Część oświatowa subwencji ogólnej nie uwzględniafinansowania przedszkoli publicznych prowadzonychprzez jednostki samorządu terytorialnego.Przedszkola publiczne finansowane są więc z dochodówwłasnych gminy oraz opłat rodziców. Obecnystan prawny zobowiązuje samorząd do naliczania dotacjidla przedszkoli niepublicznych na podstawiewydatków gminy z obu tych źródeł. W ten sposóbprzedszkola niepubliczne w przeliczeniu na jednegoucznia otrzymują dotację wyższą od przeszkoli prowadzonychprzez gminę, biorąc pod uwagę wydatkipomniejszone o wpłaty rodziców. Przedszkola niepubliczne,przy obecnie obowiązujących zasadach ustalaniawysokości dotacji, otrzymują dotację naliczanąłącznie z opłatami uiszczonymi przez rodziców, a takżesame pobierają opłaty.Jak podnoszą eksperci, brak jest uzasadnienia dowliczania z budżetu gminy do dotacji dla przedszkoliniepublicznych tej części wydatków w przedszkolachniepublicznych, które w przedszkolach gminnychfinansowane są z opłat uiszczanych przez rodziców.Obowiązujące dziś przepisy powodują nieuzasadnioneobciążenie budżetu gminy dotacjami dlaprzedszkoli niepublicznych oraz nierówne traktowaniew finansowaniu kosztów pobytu dzieci w przedszkolachna terenie gminy ze środków publicznych.Pani Minister:Jakie jest Pani stanowisko w przedmiotowej sprawie?Czy podejmie Pani działania, aby podstawę naliczaniadotacji dla przedszkoli niepublicznych stanowiływydatki ponoszone w przedszkolach gminnychpomniejszone o wpłaty rodziców?Z poważaniemToruń, dnia 22 marca 2011 r.Posłowie Tomasz Lenzi Krzysztof Brejza

156I n t e r p e l a c j a(nr 21862)do ministra finansóww sprawie zwrotu części opłaty za kartępojazdu pobieranej przez powiaty w latach2003–2005Szanowny Panie Ministrze! Zwracam się do PanaMinistra z problemem, który został mi przedstawionyprzez Konwent Starostów i Wicestarostów Lubuskich,a powinien być rozpatrywany w skali kraju,gdyż dotyczy wszystkich powiatów w Polsce.Problem ten wiąże się z żądaniami właścicieli pojazdóww sprawie zwrotu opłat pobranych za wydaniekart pojazdów samochodów rejestrowanych po razpierwszy. Opłata ta została uznana przez TrybunałKonstytucyjny za niezgodną z przepisem art. 77 ust.4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawoo ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 oraz art.217 Konstytucji RP.W konsekwencji daje to możliwość odzyskiwanianienależnie pobranej opłaty od starostwa powiatowego,w którym rejestrowano samochód. Powoduje toznaczne obciążenie budżetów powiatów. Konwentywojewództw, a także Związek Powiatów Polskich wielokrotnieapelowały o uregulowanie tej sprawy orazo ustalenie procedury przejmowania tych zobowiązańprzez Skarb Państwa.Dla przykładu podam, iż powiaty nadgranicznegowojewództwa lubuskiego uzyskały z tego tytułu znaczącedochody w wysokości ponad 42 mln zł (powiatstrzelecko-drezdenecki ok. 9 mln zł, przy rocznymbudżecie ok. 40 mln). Dochody te w całości wydatkowanezostały na zadania własne powiatów, w tymzadania związane z oświatą, utrzymaniem i modernizacjądróg. Zwrot tych środków uniemożliwi sprawnedziałanie powiatów.Wobec braku reakcji przedstawicieli rządu w tejszczególnej dla powiatów sprawie zwracam się doPana Ministra o podjęcie działań w kwestii uregulowaniazaistniałego problemu, gdyż nie można w wynikuzaistniałej sytuacji obciążać tylko powiatów.Proszę o ustosunkowanie się do przedstawionegoproblemu.1. Dlaczego powiaty maja być obciążane kosztamizwiązanymi ze zwrotem opłat za kartę pojazdu?2. Czy ministerstwo weźmie pod uwagę zgłaszanew tej sprawie postulaty powiatów?3. Czy zostanie ustalona procedura przejmowaniaprzez Skarb Państwa tych zobowiązań?Z poważaniemPoseł Jan KochanowskiGorzów Wielkopolski, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21863)do ministra sprawiedliwościw sprawie przepisów Kodeksu postępowaniakarnego regulujących obowiązekwysłuchania osoby zatrzymanejSzanowny Panie Ministrze! Zwracam się do PanaMinistra w sprawie regulacji zawartych w art. 244 §2 ustawy Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z1997 r. Nr 89, poz. 555), które dotyczą obowiązkóworganów ścigania związanych z zatrzymaniem osobypodejrzanej. Zgodnie z brzmieniem przywołanegowyżej przepisu zatrzymanego należy natychmiastpoinformować o przyczynach zatrzymania i o przysługującychmu prawach, w tym o prawie do skorzystaniaz pomocy adwokata, oraz wysłuchać go.Moje wątpliwości budzi okoliczność, że powyższyprzepis nie wskazuje celu wysłuchania osoby podejrzanej,ani zakresu informacji, których powinna dotyczyćta czynność. W doktrynie prawa trafnie wskazujesię, że wysłuchanie powinno mieć na celu jedynieokreślenie zasadności zatrzymania i powinno obejmowaćjedynie fakty mające dla tej zasadności znaczenie.Jednakże niedookreślenie przepisu sprawia,że organy ścigania mogą próbować wykorzystywaćnałożony na nie obowiązek wysłuchania, aby pozyskiwaćod osoby zatrzymanej wiadomości z pominięciemszeregu gwarancji procesowych.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo dopuszcza możliwość nowelizacjipowyższego przepisu, w szczególności poprzezwskazanie celu lub zakresu czynności wysłuchania?2. Czy ministerstwo prowadzi lub planuje pracelegislacyjne w powyższym zakresie?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 20 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21864)Poseł Krzysztof Brejzado ministra spraw zagranicznychw sprawie sytuacji polskich szkół na LitwieSzanowny Panie Ministrze! W ostatnich dniachparlament Litwy przyjął nowelizację przepisów dotyczącychsystemu oświaty. Informacje o uchwalonychzmianach należy uznać za niepokojące, co potwierdzająliczne wiadomości otrzymywane przez nas odmieszkających na Litwie Polaków. Większość z tych

157wiadomości utrzymana jest w tonie apelu o pomoc iuzasadnia zainteresowanie się problemem ochronytożsamości przedstawicieli polskiej mniejszości.Przyjęta przez władze Litwy nowelizacja znacznieogranicza zakres przedmiotów, które mogą być nauczanepo polsku. Ponadto wprowadza tzw. optymalizacjęszkół polegającą na zamykaniu najmniejszychplacówek. Według szacunków przedstawicieli Polakówna Litwie z działających obecnie 120 szkół zamkniętazostanie ok. połowa.Dotychczasowe działania Ministerstwa Spraw Zagranicznychwskazują, że sprawy dotyczące Polakówna Wschodzie są Panu Ministrowi bliskie. Wobec powyższegojedynie z ostrożności wskazujemy na palącąpotrzebę podjęcia niezwłocznych działań w powyższymzakresie.Jednocześnie pragniemy zwrócić się do Pana Ministraz następującymi pytaniami:1. Jakie działania zostały podjęte przez ministerstwo,a jakie są planowane w związku z powyższąsytuacją?2. Czy w świetle danych ministerstwa możliwajest zmiana sytuacji na Litwie poprzez powstrzymaniewdrażania przepisów, o których mowa powyżej?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 20 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21865)do ministra zdrowiaPoseł Krzysztof Brejzaoraz grupa posłóww sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! 18 lutego br. Pani Ministerwydała rozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, wktórym zawarty został zapis ograniczający możliwośćzastosowania nowszych –bezpiecznych – lekówprzeciwwirusowych w pierwszej linii leczenia tylkodo wąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw. HBe-Ag+. Skorzystać z tego będzie mogło jedynie około20% chorych dotychczas nieleczonych. Biorąc poduwagę statystyki prowadzone przez ekspertów, oznaczato, że starym lekiem – lamiwudyną – będą leczeniwszyscy chorzy włączeni do leczenia dotychczasoraz 80% nowo wykrytych przypadków zachorowań.Tymczasem lamiwudyna nie tylko jest w dłuższejperspektywie czasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzichorym. Badania naukowe udowodniły, że lek tenpowoduje wystąpienie oporności (wywołuje mutacjęwirusa HBV) u 30% leczonych już po roku stosowania,a po 5 latach aż u 80%. Wystąpienie opornościna lamiwudynę znacznie komplikuje dalszą terapię iobniża skuteczność kolejnych leków, przez co narażachorych na rozwój śmiertelnych chorób, w tym rakawątroby. Dlatego w zdecydowanej większości krajóweuropejskich, w tym Rumunii i Bułgarii, już się tegoleku nie stosuje. Co więcej, lamiwudyna, która zgodniez zapisami programu ma być podawana w pierwszejlinii leczenia zdecydowanej większości chorych,nie powinna być już w ogóle w ten sposób stosowana.W maju 2010 r. Europejska Agencja Leków (EMA)podjęła decyzję o zmianie charakterystyki tego leku(nazwa handlowa Zeffix) i w tej chwili zawiera onanastępujący zapis: „jako że wirus zapalenia wątrobytypu B może uodpornić się na preparat Zeffix, lekarzpowinien rozważyć przepisanie preparatu Zeffix tylkowówczas, gdy nie można zastosować innych opcjileczenia, które raczej nie prowadzą do wystąpieniaoporności na lek”. Zgodnie z opinią ekspertów podziałchorych na takich, którzy mogą dostać w pierwszejlinii nowe leki (entekawir, adefowir), i tych, którzybędą cały czas leczeni przestarzałą lamiwudyną,nie wynika z żadnych obowiązujących polskich czymiędzynarodowych wytycznych klinicznych. Wszystkieone mówią o tym, że lekiem pierwszego rzutu uwszystkich chorych, u których nie można zastosowaćinterferonu, powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir). Eksperci podkreślają, że nie mażadnych badań, które dowodziłyby słuszności dyskryminacjipacjentów z HBeAg-. Przeciwnie, te istniejącepokazują, że wszyscy chorzy największą korzyśćodnoszą z zastosowania od razu najskuteczniejszychnowych leków. Ponadto chorzy HBeAg- są toosoby, które zazwyczaj są zakażone od wielu lat, azmiany włóknienia ich wątroby są najczęściej bardzomocno posunięte. Podawanie osobom z marskościąwątroby lamiwudyny, która dodatkowo może wywołaćmutację wirusa i utrudnić całe dalsze leczenie,tym bardziej jest nieetycznym procederem. Zgodniez nowym rozporządzeniem podział na pacjentówHBeAg+ i HBeAg- obowiązuje od 1 kwietnia br. ijednocześnie nie daje możliwości automatycznieprzejść na nowe leki (entekawir, adefowir) chorym zHBeAg+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed 1 kwietnia br., a u których mutacja (lekooporność)jeszcze nie nastąpiła. Ponadto w nowym programienadal nie uwzględniono tenofowiru, który(zgodnie ze wszystkimi obowiązującymi standardamimedycznymi) jest lekiem z wyboru u chorych, u którychwystąpiła już oporność na lamiwudynę. Refundowanesą natomiast, z niezrozumiałych względów,dwa mniej skuteczne w tym wskazaniu leki, którychcena zbliżona jest do ceny tenofowiru. Nie zapewnionowięc optymalnej terapii stale poszerzającej sięgrupie chorych z opornością na lamiwudynę. Należydodać, iż wśród osób z opornością na lamiwudynęistnieje grupa chorych z zaawansowaną chorobą wą-

158troby (marskość), która wyczerpała już wszystkiemożliwości leczenia dostępne w istniejących programachterapeutycznych, i zastosowanie tenofowirubyłoby dla nich leczeniem ratującym życie. Ograniczeniestosowania nowszych leków, zapisane w programieterapeutycznym, oznacza przenoszenie nachorych kosztu zakupu leków, które powinny należećim się nieodpłatnie. Cześć chorych na własny kosztkupuje nowe leki w nadziei, że wkrótce będą one dostępnew ramach programu terapeutycznego. Niestety,miesięczne koszty terapii przekraczają możliwościfinansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbomba zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkie,zdecydowane działania w kierunku zapewnienia chorymw naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby, a takżeprowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZW typuB, ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem, nie będzie skuteczna.Pytam więc Panią Minister:Jakie były podstawy naukowe ograniczenia grupypacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszej liniileczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia, mimo wprowadzonych zzalecenia EMA (Europejska Agencja Leków) zmianw charakterystyce tego leku, ograniczających takiezastosowanie tylko do wyjątkowych przypadków?Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części „Kryteria kwalifikacji”zapisu z pkt 6.1 „U pacjentów HBeAg- leczenie należyrozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+ leczenienależy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii”i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającychobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Poseł Elżbieta ZakrzewskaI n t e r p e l a c j a(nr 21866)do ministra sprawiedliwościw sprawie możliwości odstąpienia od planówlikwidacji Prokuratury Rejonowejw ParczewieSzanowny Panie Ministrze! W związku z informacjamiprzekazanymi przez Radę Powiatu w Parczewiewyrażam zaniepokojenie planowanymi przezMinisterstwo Sprawiedliwości działaniami restrukturyzacyjnymi,w wyniku których zlikwidowanamiałaby zostać Prokuratura Rejonowa w Parczewie.Likwidacja działającej od 37 lat jednostki wymiarusprawiedliwości spowoduje poważne utrudnienia wdostępie do tak ważnego organu ochrony prawnej dlaofiar przestępstw na terenie powiatu.Prokuratura Rejonowa w Parczewie obejmujeswoim zasięgiem obszar 1320 km 2 zamieszkiwanyprzez 51,5 tys. osób. Zakresem terytorialnym prokuraturaobejmuje miasto Parczew oraz gminy: Parczew,Siemień, Milanów, Jabłoń, Wisznice, Sławatycze,Sosnówkę i Hannę. Wskazać należy również, żena terenie działania prokuratury znajduje się przejściegraniczne w Sławatyczach oraz kompleksy wypoczynkowo-rekreacyjne.W tym miejscu podkreślić należy dobrą współpracęwładz samorządowych z organami wymiaru sprawiedliwości,których siedziba znajduje się w Parczewie.Wyrazem dobrych stosunków było nieodpłatneprzekazanie w trwały zarząd prokuraturze w Parczewienieruchomości o powierzchni 228,3 m 2 wrazz budynkiem garażowym o powierzchni 13 m 2 . Budynekinstytucji został w 2004 r. zmodernizowany igruntownie odremontowany na mocy decyzji starostypodjętej rok wcześniej.Środowisko lokalne podnosi argument, że likwidacjiProkuratury Rejonowej w Parczewie utrudnifunkcjonowanie organów ścigania na terenie powiatui doprowadzi do zmniejszenia bezpieczeństwa jegomieszkańców. W związku z powyższym zwracam sięz uprzejmą prośbą o udzielenie odpowiedzi na następującepytania:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa w przedmiotowejsprawie?2. Czy ministerstwo weźmie pod uwagę zdecydowanysprzeciw społeczności lokalnej i rozważy możliwośćodstąpienia od planów likwidacji ProkuraturyRejonowej w Parczewie?Z wyrazami szacunkuLublin, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Joanna MuchaJelenia Góra, dnia 23 marca 2011 r.

159I n t e r p e l a c j a(nr 21867)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! 18 lutego br. wydanezostało rozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, w którymzawarty został zapis ograniczający możliwość zastosowanianowszych, bezpiecznych leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko do wąskiejgrupy chorych na WZW typu B, tzw. HBeAg+. Skorzystaćz nich będzie mogło jedynie ok. 20% chorychdotychczas nieleczonych. Mając na uwadze statystykiprowadzone przez ekspertów, oznacza to, że starymlekiem (lamiwudyną) będą leczeni wszyscy chorzywłączeni obecnie do leczenia oraz 80% nowo wykrytychprzypadków zachorowań.Zdaniem organizacji działających na rzecz osóbchorych na WZW typu B leczenie lamiwudyną nietylko jest w dłuższej perspektywie czasu nieskuteczne,ale wręcz szkodzi chorym. Badania naukowe udowodniły,że lek ten powoduje wystąpienie oporności(wywołuje mutację wirusa HBV) u 30% leczonych jużpo roku stosowania, a po 5 latach aż u 80%. Wystąpienieoporności na lamiwudynę znacznie komplikujedalszą terapię i obniża skuteczność kolejnych leków,przez co naraża chorych na rozwój śmiertelnychchorób, w tym raka wątroby. Dlatego w zdecydowanejwiększości krajów europejskich, w tym Rumunii iBułgarii zaprzestano stosowania tego leku.Lamiwudyna, która zgodnie z zapisami programuma być podawana w pierwszej linii leczenia zdecydowanejwiększości chorych, nie powinna być w tensposób stosowana. W maju 2010 r. Europejska AgencjaLeków (EMA) podjęła decyzję o zmianie charakterystykitego leku (nazwa handlowa Zeffix) i w tejchwili zawiera ona następujący zapis: jako że wiruszapalenia wątroby typu B może uodpornić się na preparatZeffix, lekarz powinien rozważyć przepisaniepreparatu Zeffix tylko wówczas, gdy nie można zastosowaćinnych opcji leczenia, które raczej nie prowadządo wystąpienia oporności na lek.W opiniach ekspertów pojawia się pogląd, że podziałchorych na takich, którzy mogą dostać w pierwszejkolejności nowe leki (entekawir, adefowir), i tych,którzy będą cały czas leczeni przestarzałą lamiwudyną,nie wynika z żadnych obowiązujących polskichczy międzynarodowych wytycznych klinicznych.Wszystkie one mówią o tym, że lekiem pierwszegorzutu u wszystkich chorych, u których nie możnazastosować interferonu, powinien być jeden z nowszychleków przeciwwirusowych (wytyczne wymieniajątu entekawir i tenofowir). Podkreśla się również,że nie ma żadnych badań, które dowodziłybysłuszności dyskryminacji pacjentów z HBeAg–. Przeciwnie,te istniejące pokazują, że wszyscy chorzy największąkorzyść odnoszą z zastosowania od początkuterapii najskuteczniejszych, nowych leków. Ponadtochorzy HBeAg– są to osoby, które zazwyczaj są zakażoneod wielu lat i zmiany włóknienia ich wątroby sąbardzo mocno posunięte. Podawanie osobom z marskościąwątroby lamiwudyny, która dodatkowo możewywołać mutację wirusa i utrudnić całe dalsze leczenie,tym bardziej jest budzącym wątpliwości procederem.Zgodnie z nowym rozporządzeniem podział napacjentów HBeAg+ i HBeAg– obowiązuje od l kwietniabr. i jednocześnie nie daje możliwości automatycznegoprzejścia na nowe leki (entekawir, adefowir)chorym z HBeAg+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed l kwietnia br., a u których mutacja(lekooporność) jeszcze nie nastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiemz wyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę. Refundowane są natomiastdwa mniej skuteczne w tym wskazaniu leki, którychcena zbliżona jest do ceny tenofowiru. Nie możnazatem mówić o zapewnieniu optymalnej terapii staleposzerzającej się grupie chorych z opornością nalamiwudynę. Należy dodać, iż wśród osób z opornościąna lamiwudynę istnieje grupa chorych z zaawansowanąchorobą wątroby (marskość), którawyczerpała już wszystkie możliwości leczenia dostępnew istniejących programach terapeutycznychi zastosowanie tenofowiru byłoby dla nich leczeniemratującym życie.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu leków, które powinnynależeć im się nieodpłatnie. Cześć chorych na własnykoszt kupuje nowe leki w nadziei, że wkrótce będąone dostępne w ramach programu terapeutycznego.Niestety, miesięczne koszty terapii przekraczają możliwościfinansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbomba zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkie,zdecydowane działania w kierunku zapewnieniachorym w naszym kraju skutecznego leczenia,w najbliższym czasie dojdzie do konieczności leczeniabardzo licznych poważnych konsekwencji zakażeniaHBV, do których należą marskość i rak wątroby.W takiej sytuacji prowadzona od ponad 15 latprofilaktyka WZW typu B ze względu na ryzyko zakażeniazmutowanym, opornym wirusem stanie sięnieskuteczna.Bardzo proszę Panią Minister o odpowiedź naprzedstawione poniżej pytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczenia dogrupy pacjentów chorych HBeAg+, którzy mogąotrzymać w pierwszej linii leczenia nowe leki (entekawir,adefowir)?

1602. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynąw pierwszej kolejności leczenia mimo wprowadzonychzaleceń EMA (Europejska Agencja Leków) dotyczącychzmian w charakterystyce tego leku, ograniczającychtakie zastosowanie tylko do wyjątkowychprzypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu z punktu 6.1: U pacjentów HBeAg– leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+leczenie należy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii,i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg–, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed l kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemPoznań, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21868)do ministra infrastrukturyPoseł Krystyna Łybackaw sprawie braku możliwości rejestracjiw Polsce pojazdów samochodowychz kierownicą po prawej stronieSzanowny Panie Ministrze! Tysiące Polaków, którzyzdecydowali się na emigrację zarobkową do WielkiejBrytanii i Irlandii, po wejściu Polski do Unii Europejskiejzakupiły samochody w kraju swojego obecnegopobytu. Stanowi on dzisiaj znaczny składnik ichmajątku, na który zapracowali poza granicami kraju.Jednak Ci, którzy myślą o powrocie do Polski na stałe,obawiają się poważnych trudności podczas rejestracjitych samochodów we właściwych według miejscastałego zamieszkania starostwach. Odmawiająone dopuszczenia do ruchu takich pojazdów, powołującsię na rozporządzenia i wykładnię prawa w tymzakresie przygotowaną przez Ministerstwo Infrastruktury.Polska jest jednym z nielicznych krajów członkowskich,w których rejestracja takich samochodów jestniemożliwa. Organy administracji w państwach starejUnii nie czynią przeszkód, jeśli auto z kierownicąpo prawej stronie spełnia odpowiednie warunki technicznei zostanie poddane drobnym przeróbkom dostosowującymje do ruchu prawostronnego (bez koniecznościprzekładania kierownicy).Według docierających do mnie informacji wynika,że komenda główna na wniosek ministra infrastrukturywydała swego czasu opinię, z której wynika,że pojazdy RHD stanowią duże zagrożenie napolskich drogach. Rodzi się pytanie, czy są na tostatystyki, bowiem z dostępnych materiałów nie wynika,w ilu wypadkach sprawcami lub poszkodowanymibyły tego typu pojazdy. Rozumiem, że to pogorszeniebezpieczeństwa poprzez umieszczeniekierownicy po prawej stronie w ruchu prawostronnym,jaki obowiązuje w Polsce, wiąże się z manewramiwyprzedzania, omijania czy wymijania. Jednakistnieją możliwości zastosowania w tych pojazdachsystemów, np. Krugozor, które eliminują tenproblem. Najwyraźniej ministerstwo nie zamierzazmienić decyzji w tym zakresie.Jednak, wiedząc, że w wielu krajach Unii Europejskiejjeżdżą takie samochody na tablicach miejscowych,rodzi się pytanie, czy implementacja dyrektywpozwalających rejestrować samochody z kierownicąpo prawej stronie w Polsce została przeprowadzonaprawidłowo.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo ma rozeznanie, ilu naszychrodaków wróciło dotychczas do Polski z zakupionymisamochodami z kierownicą po prawej stronie?2. Ile takich samochodów jest obecnie w Polsce?3. Dlaczego rząd nie chce pomóc tej grupie Polaków?4. Na jakich zasadach zarejestrowane są pojazdyz kierownicą po prawej stronie jeżdżące na polskichnumerach rejestracyjnych?5. Czy ministerstwo nie zamierza jednak dostosowaćpolskich przepisów do dyrektyw 77/649/EWGoraz 70/311/EWG, z późn. zm., tak aby można byłote pojazdy rejestrować w Polsce?6. W ilu i których krajach Unii Europejskiej istniejemożliwość rejestracji samochodów z kierownicąpo prawej stronie, a w ilu i w których jest to niemożliwe?7. Czy według Pana implementacja dyrektyw unijnychzostała przeprowadzona prawidłowo w świetlewyroków polskich sądów?8. Jaki udział w wypadkach w latach 2007–2010stanowiły samochody z kierownicą z prawej strony?Z poważaniemLeszno, dnia 17 marca 2011 r.Poseł Wiesław Andrzej Szczepański

161I n t e r p e l a c j a(nr 21869)do ministra finansóww sprawie wprowadzenia zmian w ustawieo grach hazardowych w zakresie dotyczącymprowadzenia loterii fantowychSzanowny Panie Ministrze! Ustawa z dnia 19 listopada2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201,poz. 1540) nakłada obowiązek uzyskania pozwoleniana prowadzenie loterii fantowej. Wniosek o udzielenietakiego pozwolenia na prowadzenie loterii fantowej,w której wartość puli nie przekracza wysokości kwotybazowej (3271,39 zł na 2010 r.), poza wymaganymi12 załącznikami, nakłada na wnioskodawcę obowiązekuiszczenia opłaty w wysokości 50% kwoty bazowej(1630,70 zł na 2010 r.). Oprócz ww. opłaty organizatorzyloterii zobowiązani są uiścić 10-procentowypodatek dochodowy od wpływów uzyskanych zesprzedaży losów. Ponadto osoby pełniące funkcjenadzorowania loterii muszą posiadać świadectwo zawodowe,którego koszty uzyskania wynoszą ok. 1500zł, a które jest aktualne przez 5 lat. Łącznie kosztyzorganizowania małej loterii wynoszą ok. 3,5 tys. zł,a w przypadku wynajęcia osoby nadzorującej – ok.2,5 tys. zł. Przy założeniu, że los nie jest droższy niż5 zł, tylko na pokrycie ustawowych kosztów należałobysprzedać od 500 do 700 losów.Organizacje pozarządowe, przedszkola i szkoły zmałych miasteczek i wsi, gdzie liczba mieszkańców nieprzekracza 1500 osób, organizowały loterie fantowe,na których losami często były prace wykonane przezdzieci na lekcjach plastyki. Uzyskiwany w ten sposóbdochód, najczęściej nieprzekraczający kwoty 1000 zł,umożliwiał realizację celów statutowych, organizowaniejednorazowych akcji wspierających, zdobycie funduszyna pokrycie wkładu własnego wymaganego wtrakcie realizacji projektów unijnych. Niejednokrotnieloterie te dostarczały niewielkich kwot potrzebnychdo funkcjonowania stowarzyszeń, opłacenia bieżącychrachunków, kosztów korespondencji, zorganizowaniawieczoru wigilijnego czy Dnia Dziecka.Panie Ministrze, czy nie należałoby wnikliwieprzeanalizować tej części przedmiotowej ustawy, któradotyczy małych loterii fantowych, podsumowaćzysków oraz strat i dokonać takich zmian, którestworzą bardziej przyjazne warunki dla powstawanianowych inicjatyw społecznych i nie będą utrudniaćorganizacjom pozarządowym, szczególnie tym z małychmiejscowości, aktywnego działania na rzeczswojego środowiska?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 4 marca 2011 r.Posłowie Piotr Tomańskii Renata ButrynI n t e r p e l a c j a(nr 21870)do ministra infrastrukturyw sprawie interpretacji zapisów ustawyo gospodarce nieruchomościamiSzanowny Panie Ministrze! Uprzejmie informuję,że w ramach spotkań z wyborcami zostałem poproszonyprzez mieszkańców zamieszkujących w budynkuwielorodzinnym w Oświęcimiu o pomoc w wyjaśnieniuich wątpliwości.Mieszkańcy budynku wielorodzinnego wykupilimieszkania i stali się ich właścicielami. Natomiastgrunt, na którym położona jest nieruchomość, oddanyjest w użytkowanie wieczyste. Część osób zamieszkującychbudynek, tj. mieszkańcy jednej części zewspólną klatką schodową, jest zainteresowana zamianąużytkowania wieczystego nieruchomościgruntowej na formę własności. Przeszkodą jest fakt,że nie wszyscy mieszkańcy zamieszkujący resztę budynkuchcą wyrazić taką wolę.W związku z tym proszę o udzielenie informacji:Czy istnieje możliwość wystąpienia tylko części zainteresowanychzamianą z użytkowania wieczystegonieruchomości gruntowej na własność, tzn. czy jedenwłaściciel lub grupa właścicieli zamieszkujących wbudynku wielorodzinnym może wszcząć proceduręzmiany takiej formy własności?Z poważaniemOświęcim, dnia 19 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21871)Poseł Janusz Chwierutdo ministra sportu i turystykiw sprawie zmiany ustawy o sporcie oraz jejrozporządzeń wykonawczych, dotyczącychw szczególności instruktorów szkolącychi egzaminujących żeglarzy ubiegających sięo uzyskanie patentów upoważniającychdo prowadzenia jachtów żaglowychpo jeziorach, rzekach i morzachSzanowny Panie Ministrze! Uprzejmie informuję,że w ramach mojej działalności poselskiej skierowanyzostał wniosek w sprawie zmian w ustawie osporcie (art. 67). Po wejściu w życie tej ustawy i wprowadzonychtą ustawą zmianach w dotychczasowychprzepisach dotyczących szkolenia i egzaminowaniana uprawnienia do prowadzenia jachtów żaglowychi motorowych nastąpiła, zdaniem środowisk żeglarskich,dezorganizacja, także informacyjna. Zmianaustawy, zgodnie z opinią Departamentu Prawnego

162MSiT, na którą powołują się przedstawiciele PZŻ,spowodowała utratę przez wiele tysięcy instruktorównabytych uprawnień do szkoleń żeglarskich.Zbliża się sezon żeglarski i zdaniem przedstawicieliPolskiego Związku Żeglarskiego powinno sięrozpocząć szkolenia tysięcy adeptów chcących uzyskaćuprawnienia do prowadzenia jachtów i nadać im teuprawnienia. Powinni to być ludzie, którzy posiadająwymagane kwalifikacje i doświadczenie, a takie wymaganiaspełniają właśnie instruktorzy właściwychzwiązków sportowych, min. PZŻ i PZMWiNW.W związku z rozpoczętym w lutym sezonemszkoleń na stopnie żeglarskie oraz zapisami w ustawieo sporcie (art. 67) proszę o udzielenie informacji:1. Jakie zasady będą obowiązywały w uprawianiużeglarstwa w 2011 r., szczególnie w żeglarskimszkoleniu i uzyskiwaniu uprawnień do prowadzeniajachtów żaglowych?2. Kto może uzyskiwać uprawnienia do szkolenianowych kadr instruktorskich dla żeglarstwa ijaki udział w tym procesie będą miały związki sportowe,w tym przypadku np. PZŻ?3. Czy przygotowany projekt rozporządzeniaministra sportu i turystyki w sprawie szczegółowychwarunków uzyskiwania kwalifikacji zawodowych wsporcie będzie obowiązywał już po sezonie żeglarskim2011, aby nie wprowadzać zmian w trakcie sezonużeglarskiego?Z poważaniemOświęcim, dnia 19 marca 2011 r.Poseł Janusz ChwierutI n t e r p e l a c j a(nr 21872)do ministra finansóww sprawie zwolnienia z podatku VATusług konserwatorskich w zakresiemalarstwai rzeźby polichromowanejŚrodowiska konserwatorskie w Polsce zgłaszajądo mnie problemy związane ze zwolnieniem zpodatku VAT usług konserwatorskich w zakresie malarstwai rzeźby polichromowanej. Środowiska tez dużym niepokojem przyjęły nowelizację ustawy opodatku od towarów i usług z dnia 29 października2010 r. Wspomniana nowelizacja – w ich opinii – nieprzyniosła jednoznacznej odpowiedzi na to, czy pracekonserwatorskie w tym zakresie są w dalszym ciąguzwolnione z podatku od towarów i usług.Do końca 2010 r. konserwatorzy zabytków korzystalize zwolnienia od niniejszego podatku na podstawiezałącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca2004 r. (Dz. U. 2004, Nr 54, poz. 533, ze zm.), którystanowił, że usługi związane z kulturą są zwolnione zpodatku VAT. Załącznik nr 4 z wykazem usług zwolnionychz VAT został uchylony, ale część z przepisówznalazła się w tekście obecnie obowiązującej ustawy.Konserwatorzy przy wykonywaniu swoich obowiązkówpowołują się więc na art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawyo podatku od towarów i usług: „Zwalnia się od podatku(…) usługi kulturalne świadczone przez (…) indywidualnychtwórców i artystów wykonawców, w rozumieniuprzepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych,wynagradzane w formie honorariów, wtym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskichlub praw do artystycznego wykonania utworów”.Jednak jak twierdzą, art. 43 ust. 1 pkt 33b jestróżnie interpretowany i nie ma jednoznacznej wykładni.Poszukują więc pogłębionych odpowiedzi w innychustawach oraz w orzecznictwie Sądu Najwyższego.Konserwatorzy argumentują, że świadcząusługi o charakterze kulturalnym, więc przysługująim prawa autorskie do wykonanych utworów w postacidzieł plastycznych (konserwatorskich) oraz autorskichdokumentacji prac konserwatorskich. Dziełakonserwatorskie przez nich tworzone są dziełami oryginalnymii indywidualnymi, spełniają więc przesłankido uznania ich za utwory. Zdaniem konserwatorówcharakteru autorskiego można odmówić jedynie prostymczynnościom polegającym na czyszczeniu lub zabezpieczeniuprzedmiotu, ale każde uzupełnienie go onowy odtworzony element przesądza o tym, że rezultattej działalności ma charakter dzieła indywidualnego,podlegającego ochronie z mocy prawa autorskiego.Zasadniczą przesłanką – w ich opinii – przesądzającąo zastosowaniu w tym przypadku przepisówo prawie autorskim jest oryginalność i indywidualnośćrozwiązania konserwatorskiego, a nie to,na jakiej podstawie podjęto stosowne prace (umowazlecenie, umowa o pracę czy umowa o dzieło). Ponadtobiorąc pod uwagę art. 1 ustawy o Prawie autorskimi prawach pokrewnych „przedmiotem prawaautorskiego jest każdy przejaw działalności twórczejo indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiekpostaci, niezależnie od wartości, przeznaczeniai sposobu wyrażenia (…). W szczególności przedmiotemprawa autorskiego są utwory (…) plastyczne”.Brak jednoznacznej wykładni w tym zakresiepowoduje, że środowisko konserwatorskie nie możewłaściwie realizować swoich zadań. Wiele z prowadzonychprac jest działaniami wieloletnimi i umowyna ich wykonanie były zawierane podczas obowiązywaniastarej ustawy. Głównym inwestorem prac jestKościół, który nie jest płatnikiem VAT, i przy większychinwestycjach z trudem gromadzi środki finansowena udział własny i nie jest w stanie ponieść dodatkowychniebagatelnych kosztów na VAT. Pracekonserwatorskie chronią nasze dziedzictwo narodowe.Zabytkami będącymi świadectwem tego dziedzictwasą często właśnie kościoły, które nie dysponująśrodkami własnymi w takiej wielkości, aby ochronićto nasze dziedzictwo.Biorąc pod uwagę powyższe, zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:

1631. Czy usługi konserwatorskie w zakresie malarstwai rzeźby polichromowanej są zwolnione z podatkuVAT?2. Czy wspomniany art. 43 ust. 1 pkt 33b jest właściwydo uznania prawa zwolnienia z podatku VATww. usług konserwatorskich?3. Jakie jest opinia Pana Ministra o poruszanychzagadnieniach?Z poważaniemSulęcin, dnia 7 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21873)do ministra finansówPoseł Bożena Sławiakw sprawie rozporządzenia zaliczającegodo pojęcia długu publicznego zobowiązaniawynikające z umów o partnerstwiepubliczno-prywatnymPanie Ministrze! Od kilku tygodni środowiskasamorządowe zwracają uwagę polityków i opinii publicznejna obowiązujące od początku bieżącego rokurozporządzenie ministera finansów, które poszerzadefinicję długu publicznego o zobowiązania wynikającez umów o partnerstwie publiczno-prywatnym.Samorządowcy podkreślają rolę tego rodzaju współpracygmin z biznesem w tworzeniu szeroko pojętejgminnej infrastruktury. Wyrażają przy tym obawy,że powyższe rozporządzenie ministerstwa w wielkimstopniu ograniczy stosowanie tego narzędzia. Domagająsię w związku z tym zmiany powyższej decyzjiresortu.W związku z powyższym pragnę uzyskać informację:Jakie jest zdanie Ministerstwa Finansów odnośniedo negatywnej opinii samorządowców na tematposzerzenia definicji długu publicznego o zobowiązaniawynikające z umów o partnerstwie publiczno-prywatnym?Bielsko-Biała, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21874)do ministra zdrowiaPoseł Adam Wykrętw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! W dniu 18 lutego br.wydane zostało rozporządzenie w sprawie nowegoprogramu terapeutycznego leczenia WZW typu B, wktórym zawarty został zapis ograniczający możliwośćzastosowania nowszych bezpiecznych lekówprzeciwwirusowych w pierwszej linii leczenia tylkodo wąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw. HBe-Ag+. Skorzystać z tego będzie mogło jedynie około20% chorych dotychczas nieleczonych. Biorąc poduwagę statystyki prowadzone przez ekspertów, oznaczato, że starym lekiem – lamiwudyną, będą leczeniwszyscy chorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz80% nowo wykrytych przypadków zachorowań. Tymczasemlamiwudyna nie tylko jest w dłuższej perspektywieczasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzi chorym.Badania naukowe udowodniły, że lek ten powodujewystąpienie oporności (wywołuje mutację wirusaHBV) u 30% leczonych już po roku stosowania, apo 5 latach aż u 80%.Wystąpienie oporności na lamiwudynę znaczniekomplikuje dalszą terapię i obniża skuteczność kolejnychleków, przez co naraża chorych na rozwój śmiertelnychchorób, w tym raka wątroby. Dlatego w zdecydowanejwiększości krajów europejskich już siętego leku nie stosuje. Co więcej, lamiwudyna, którazgodnie z zapisami programu ma być podawanaw pierwszej linii leczenia zdecydowanej większościchorych, nie powinna być już w ogóle w ten sposóbstosowana. W maju 2010 r. Europejska Agencja Leków(EMA) podjęła decyzję o zmianie charakterystykitego leku (nazwa handlowa Zeffix) i w tej chwilizawiera ona następujący zapis: Jako że wirus zapaleniawątroby typu B może uodpornić się na preparatZeffix, lekarz powinien rozważyć przepisanie preparatuZeffix tylko wówczas, gdy nie można zastosowaćinnych opcji leczenia, które raczej nie prowadzą dowystąpienia oporności na lek.Zgodnie z opinią ekspertów, podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki (entekawir, adefowir), i tych, którzy będą całyczas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynika zżadnych obowiązujących polskich czy międzynarodowychwytycznych klinicznych. Wszystkie one mówiąo tym, że lekiem pierwszego rzutu u wszystkich chorych,u których nie można zastosować interferonu,powinien być jeden z nowszych leków przeciwwirusowych(wytyczne wymieniają tu entekawir i tenofowir).Eksperci podkreślają, że nie ma żadnych badań,które dowodziłyby słuszności dyskryminacji pacjentówz HBeAg-. Przeciwnie, te istniejące pokazują, żewszyscy chorzy największą korzyść odnoszą z zastosowaniaod razu najskuteczniejszych nowych leków.Ponadto chorzy HBeAg- są to osoby, które zazwyczajsą zakażone od wielu lat i zmiany włóknienia ich wątrobysą najczęściej bardzo mocno posunięte. Podawanieosobom z marskością wątroby lamiwudyny,która dodatkowo może wywołać mutację wirusa iutrudnić całe dalsze leczenie, tym bardziej jest nieetycznymprocederem.Zgodnie z nowym rozporządzeniem podział na pacjentówHBeAg+ i HBeAg- obowiązuje od 1 kwietniabr. i jednocześnie nie daje możliwości automatycznie

164przejść na nowe leki (entekawir, adefowir) chorym zHBeAg-, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed 1 kwietnia br., a u których mutacja (lekooporność)jeszcze nie nastąpiła. Ponadto w nowym programienadal nie uwzględniono tenofowiru, który (zgodnieze wszystkimi obowiązującymi standardami medycznymi)jest lekiem z wyboru u chorych, u którychwystąpiła już oporność na lamiwudynę. Refundowanesą natomiast z niezrozumiałych względów dwa mniejskuteczne w tym wskazaniu leki, których cena zbliżonajest do ceny tenofowiru. Nie zapewniono więc optymalnejterapii stale poszerzającej się grupie chorych zopornością na lamiwudynę.Należy dodać, iż wśród osób z opornością na lamiwudynęistnieje grupa chorych z zaawansowanąchorobą wątroby (marskość), która wyczerpała jużwszystkie możliwości leczenia dostępne w istniejącychprogramach terapeutycznych, i zastosowanietenofowiru byłoby dla nich leczeniem ratującym życie.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu leków, które powinnynależeć im się nieodpłatnie. Część chorych nawłasny koszt kupuje nowe leki w nadziei, że wkrótcebędą one dostępne w ramach programu terapeutycznego.Niestety, miesięczne koszty terapii przekraczająmożliwości finansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbomba zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkie,zdecydowane działania w kierunku zapewnienia chorymw naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby, a takżeprowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZW typuB ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem nie będzie skuteczna. W związkuz powyższym pragnę skierować do Pani Minister następującepytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacji,zapisu z punktu 6.1: U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii, i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21875)do ministra zdrowiaPoseł Dariusz Lipińskiw sprawie leczenia fenyloketonuriiSzanowna Pani Minister! Fenyloketonuria (PKU)jest rzadką chorobą genetyczną, uwarunkowaną niedoboremenzymu uniemożliwiającym przemianę fenyloalaninyw tyrozynę. W przypadku braku leczeniachoroba prowadzi do nieodwracalnych zmian w mózgu,znacznego stopnia upośledzenia rozwoju umysłowegoi motorycznego.W projekcie ustawy o refundacji leków, środkówspożywczych specjalnego przeznaczenie żywieniowegooraz wyrobów medycznych w art. 15 ust. 1 znajdujesię koncepcja stworzenia wspólnych grup środkówspożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego,w ramach których zostaną wyznaczone limityrefundacyjne. W ust. 5 pkt 1 przywołanego artykułudefiniuje się podstawę limitu refundacyjnegona poziomie najniższego kosztu 30-dniowego stosowaniawedług cen hurtowych.Zapis ten wzbudza protesty osób chorych na fenyloketonurięi ich rodzin. Ich zdaniem, zapisy w ustawiespowodują, iż refundowane będą tylko najtańszepreparaty starej generacji, a tym samym zostanie zamkniętadroga zakupu preparatów nowoczesnych ilepszych. Taki zapis jest nie do przyjęcia dla osób,które są zmuszone prowadzić dietę eliminacyjnąprzez całe życie. Dieta jest koniecznością terapii,gdyż nie ma innej możliwości leczenia tej choroby.Powrót do najstarszych metod leczenia PKU możew dramatyczny sposób pogorszyć standard i tak bardzotrudnego życia chorych na PKU. Dla chorych,a w szczególności dzieci, akceptacja smaku preparatujest bardzo trudna, dlatego też często preparaty sązmieniane, gdy trzeba uwzględniać potrzeby pacjentów.Często występują wymioty i nietolerancja preparatu.Mając szeroki wybór preparatów, można dobraćodpowiedni preparat dla każdego chorego, w dostosowaniudo potrzeb różnych grup wiekowych. Zabranie

165tej możliwości spowoduje brak możliwości leczeniachorych z powodów ekonomicznych, a tym samym zniweczenieefektów prowadzenia diety, co może doprowadzićdo nieodwracalnych zmian w mózgu.Z punktu widzenia chorych na PKU, ich sytuacjaw Polsce jest bardzo trudna, Polska jako jeden z niewielukrajów nie ma refundacji na żywność PKU.Koszt specjalnych produktów PKU, tj. chleba, pasztetów,makaronów, ryżu, kleików i innych niezbędnychproduktów, wynosi ok. 1500 zł miesięcznie.Wprowadzenie limitów refundacyjnych spowoduje wwielu przypadkach zaniechanie leczenia ze względówczysto finansowych.Większość matek mających chore dziecko naPKU nie ma możliwości powrotu do pracy lub jejpodjęcia ze względu na to, że dzieci nie są przyjmowanedo publicznych żłobków i przedszkoli, zewzględu na to, że nie ma możliwości przynoszeniawłasnego jedzenia. Tym samym, mając chore dziecko,sytuacja finansowa rodziny poprzez brak możliwościzarobkowania przez jedno z rodziców i tak jestbardzo ciężka.Wprowadzenie limitów może stać się zaprzepaszczeniempolityki Ministra Zdrowia, które miały polepszyćstan zdrowia i poziom życia chorych z fenyloketonurią.Wejście w życie proponowanych przepisówsprawi, iż Polska będzie znacząco opóźniona,jeśli chodzi o stosowanie nowoczesnych metod leczeniachorych z fenyloketonurią. Stąd też pragnę skierowaćdo Pani Minister następujące pytania:1. Jakie przesłanki spowodowały wprowadzeniedo projektu ustawy wspomnianych powyżej ograniczeńw refundacji leczenia fenyloketonurii?2. Jak, w opinii Pani Minister, powinien wyglądaćw Polsce skuteczny system leczenia fenyloketonurii?3. Czy Pani Minister rozważa propozycję takiejzmiany zapisów ustawowych, które przyczynią się dozwiększenia skuteczności terapii dla osób chorych nafenyloketonurię?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21876)do prezesa Rady MinistrówPoseł Dariusz Lipińskiw sprawie wprowadzania w błąd opiniipublicznej przez ministra obrony narodowejw kwestii gotowości bojowej samolotów F-16Szanowny Panie Premierze! Minister obrony narodowejBogdan Klich w wywiadzie udzielonym 25marca rozgłośni radiowej RMF FM stwierdził: większośćpolskich F-16 mogłaby włączyć się w operacjęlibijską, są combat ready. W świetle odpowiedzi nazapytanie poselskie nr 8318 jest to nieprawda. Odpowiadającymi w imieniu MON wiceminister CzesławPiątas napisał: Samoloty F-16 będą posiadałypełne możliwości bojowe w zakresie obrony indywidualnejz chwilą zaimplementowania ostatecznejwersji oprogramowania systemu AIDEWS wraz zcertyfikowaną bazą danych zagrożeń, co zgodnie zdeklaracjami strony amerykańskiej nastąpi w maju2013 r. Od tego momentu samoloty F-16 będą posiadałyzdolność wykonywania zadań w potencjalnychrejonach operacji w warunkach zagrożenia orazbędą spełniały wymagania określone dla statkówpowietrznych wydzielanych do Sił Wysokiej GotowościNATO. Przy całym moim krytycyzmie wobecpana Klicha odrzucam przypuszczenie, że nie wie ono tym, że nasze F-16 nie posiadają jeszcze pełnychzdolności bojowych, koniecznych m.in. do udziału woperacji NATO nad Libią. Żenująca nieudolność tegokłamstwa świadczy zatem albo o zadufaniu i poczuciucałkowitej bezkarności ministra, który sądzi, żezdemaskowanie jego kłamstw niczym mu politycznienie zaszkodzi, albo też o jego pogardzie wobec obywateli,których uznaje za niezdolnych do zdemaskowaniajego kłamstwa.Panie Premierze, uprzejmie proszę o odpowiedźna pytanie: Czy wypowiadanie przez Bogdana Klichałatwych do zdemaskowania i nieudolnych kłamstwnarusza, czy też nie, kryteria kompetencyjne, którestawia Pan przed członkami swego gabinetu?Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21877)Poseł Ludwik Dorndo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Opatowiecw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Opatowiec w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi dzia-

166łań zabezpieczających na przyszłość gm. Opatowiecprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Opatowcu, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaOpatowiec na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Opatowiecdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21878)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Oleśnicaw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Oleśnica w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Oleśnica przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów desz-

167czu. Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Oleśnicy, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Oleśnicana odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Oleśnicadla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21879)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Tarłóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Tarłów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Tarłów przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Tarłowie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaTarłów na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Tarłówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?

168Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21880)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Wiślicaw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Wiślica w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Wiślica przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na usunięcie których ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Wiślicy, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Wiślicana odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Wiślicadla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21881)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Wilczycew woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Wilczyce w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działań

169zabezpieczających na przyszłość gm. Wilczyce przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Wilczycach, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Wilczycena odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Wilczycedla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21882)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Wąchockw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Wąchock w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Wąchock przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów desz-

170czu. Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Wąchocku, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Wąchockna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Wąchockdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21883)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Sobkóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Sobków w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Sobków przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Sobkowie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaSobków na odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?

1715. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Sobkówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21884)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Górnow woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Górno w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Górno przed kolejnymipowodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na usunięcie których ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Górnie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaGórno na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Górno dlaskutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21885)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. SłupiaJędrzejowska w woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzie-

172lonej przez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Słupia Jędrzejowska w woj. świętokrzyskim pomocyw usunięciu zniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm.Słupia Jędrzejowska przed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Słupi Jędrzejowskiej, w tym ile rodzinuznano za poszkodowane i wymagające pomocy i najaką wartość ich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina SłupiaJędrzejowska na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzinpotrzebujących pomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina SłupiaJędrzejowska dla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21886)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Pińczóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Pińczów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Pińczów przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięć

173gminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Pińczowie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Pińczówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Pińczówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21887)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Pacanóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Pacanów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Pacanów przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Pacanowie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Pacanówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?

1744. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Pacanówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21888)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Skalbmierzw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Skalbmierz w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Skalbmierzprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Skalbmierzu, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaSkalbmierz na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Skalbmierzdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21889)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Osiekw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,

175poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Osiek w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Osiek przed kolejnymipowodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Osieku, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaOsiek na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Osiek dlaskutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21890)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Ożaróww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Ożarów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Ożarów przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy, co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatki

176ponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Ożarowie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaOżarów na odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Ożarówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21891)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Obrazóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Obrazów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Obrazów przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

177Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Obrazowie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Obrazówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Obrazówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21892)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Oksaw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Oksa w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Oksa przed kolejnymipowodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Oksie, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaOksa na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Oksa dlaskutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

178I n t e r p e l a c j a(nr 21893)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcomgm. Nowy Korczyn w woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Nowy Korczyn w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. NowyKorczyn przed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Nowym Korczynie, w tym ile rodzin uznanoza poszkodowane i wymagające pomocy i na jakąwartość ich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaNowy Korczyn na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina NowyKorczyn dla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21894)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Klimontóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Klimontów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Klimontówprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Po-

179wódź poczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy, co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliża sięlipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowych musząbyć wykonane prace związane z odbudową i zabezpieczeniemterenów powodziowych. Rodziny dotkniętepowodzią w ubiegłych latach obawiają się powrotuwielkiej wody, dlatego tak ważne jest, aby pomoc byłaim udzielona możliwie jak najszybciej i jak najszybciejzostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Klimontowie, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Klimontówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Klimontówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21895)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Mirzecw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Mirzec w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Mirzec przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

180Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Mircu, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Mirzecna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Mirzecdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21896)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Łonióww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Łoniów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Łoniów przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Łoniów, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Łoniówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Łoniówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

181I n t e r p e l a c j a(nr 21897)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. KazimierzaWielka w woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Kazimierza Wielka w woj. świętokrzyskim pomocy wusunięciu zniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. KazimierzaWielka przed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na usunięcie których ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Kazimierzy Wielkiej, w tym ile rodzinuznano za poszkodowane i wymagające pomocy i najaką wartość ich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina KazimierzaWielka na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina KazimierzaWielka dla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21898)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Michałóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Michałów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Michałówprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,

182obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na usunięcie których ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Michałowie, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Michałówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Michałówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21899)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Dwikozyw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Dwikozy w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Dwikozy przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

183Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Dwikozach, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaDwikozy na odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Dwikozydla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21900)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Działoszycew woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Działoszyce w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. Działoszyceprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Działoszycach, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaDziałoszyce na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Działoszycedla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

184I n t e r p e l a c j a(nr 21901)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Brodyw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Brody w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Brody przed kolejnymipowodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na usunięcie których ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Brodach, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaBrody na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Brody dlaskutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21902)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Chęcinyw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Chęciny w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Chęciny przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,

185obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Chęcinach, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaChęciny na odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Chęcinydla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21903)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Bielinyw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 roku owykonywaniu mandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Bieliny w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Bieliny przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

186Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Bielinach, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Bielinyna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Bielinydla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21904)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Bejscew woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Bejsce w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Bejsce przed kolejnymipowodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Bejscach, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaBejsce na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Bejsce dlaskutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

187I n t e r p e l a c j a(nr 21905)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Solec-Zdrójw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Solec-Zdrój w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Solec-Zdrójprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Solcu-Zdroju, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowanych i wymagających pomocy i na jakąwartość ich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Solec-Zdrójna odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Solec--Zdrój dla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21906)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm.Starachowice w woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Starachowice w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. Starachowiceprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,

188obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Starachowicach, w tym ile rodzin uznanoza poszkodowane i wymagające pomocy i na jakąwartość ich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Starachowicena odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Starachowicedla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21907)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Sandomierzw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Sandomierz w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. Sandomierzprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

189Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Sandomierzu, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaSandomierz na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie Sandomierz na usuwanie skutków powodzi,na odbudowę infrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina dla skutecznegozabezpieczenia mieszkańców gminy Sandomierzprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21908)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcomgm. Sitkówka-Nowiny w woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Sitkówka-Nowiny w woj. świętokrzyskim pomocy wusunięciu zniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. Sitkówka-Nowinyprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew gm. Sitkówka-Nowiny, w tym ile rodzinuznano za poszkodowane i wymagające pomocy i najaką wartość ich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Sitkówka-Nowinyna odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc może jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Sitkówka--Nowiny dla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

190I n t e r p e l a c j a(nr 21909)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Samborzecw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Samborzec w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Samborzecprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Samborcu, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaSamborzec na odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Samborzecdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21910)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Piekoszóww woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Piekoszów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Piekoszówprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Po-

191wódź poczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Piekoszowie, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Piekoszówna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc może jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Piekoszówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21911)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Morawicaw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Morawica w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Morawicaprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

192Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Morawicy, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Morawicana odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Morawicadla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21912)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Łubnicew woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Łubnice w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Łubnice przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Skutki ubiegłorocznego kataklizmu wnaszym województwie są odczuwalne do dziś. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze, obiektachużyteczności publicznej oraz w prywatnych zabudowaniachi gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącach udrękipotrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety, dopókizniszczenia nie zostaną usunięte i nie będą odbudowaneich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Łubnicach, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaŁubnice na odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie Łubnice na usuwanie skutków powodzi, naodbudowę infrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina dla skutecznegozabezpieczenia mieszkańców gminy Łubniceprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

193I n t e r p e l a c j a(nr 21913)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Zawichostw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Zawichost w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Zawichostprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Zawichoście, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Zawichostna odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Zawichostdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21914)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Połaniecw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Połaniec w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Połaniec przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,

194obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Połańcu, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Połaniecna odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc może jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Połaniecdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21915)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Wodzisławw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Wodzisław w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Wodzisławprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy, co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na usunięcie których ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.

195Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Wodzisławiu, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Wodzisławna odbudowę zniszczeń popowodziowych, ao jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Wodzisławdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21916)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Bogoriaw woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Bogoria w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Bogoria przedkolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Bogorii, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Bogoriana odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Bogoriadla skutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Maria Zuba

196I n t e r p e l a c j a(nr 21917)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcom gm. Kijew woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Marszałku! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz.708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Kije w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o konieczności podjęciawspólnie z władzami samorządowymi działańzabezpieczających na przyszłość gm. Kije przed kolejnymipowodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne skutki ubiegłorocznego kataklizmu. Powódźpoczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłym latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Kijach, w tym ile rodzin uznano za poszkodowanei wymagające pomocy i na jaką wartość ichszkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gminaKije na odbudowę zniszczeń popowodziowych, a ojaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Kije dlaskutecznego zabezpieczenia mieszkańców gminyprzed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21918)Poseł Maria Zubado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie pomocy w usunięciu zniszczeńpopowodziowych udzielonej przez rządsamorządowi i mieszkańcomgm. Suchedniów w woj. świętokrzyskimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z2003 r. Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210,poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z2006 r. Nr 104, poz. 708), proszę Pana Ministra oprzedstawienie informacji na temat dotychczas udzielonejprzez rząd samorządowi i mieszkańcom gm.Suchedniów w woj. świętokrzyskim pomocy w usunięciuzniszczeń popowodziowych oraz o koniecznościpodjęcia wspólnie z władzami samorządowymidziałań zabezpieczających na przyszłość gm. Suchedniówprzed kolejnymi powodziami.Szanowny Panie Ministrze! W wyniku zeszłorocznejpowodzi znacząco ucierpiały czterdzieści dwiegminy świętokrzyskie położone na terenach dwunastupowiatów. Do dziś w naszym województwie sąodczuwalne ubiegłoroczne skutki kataklizmu. Po-

197wódź poczyniła znaczne szkody w infrastrukturze,obiektach użyteczności publicznej oraz w prywatnychzabudowaniach i gospodarstwach. Do dziś wiele rodzinmieszka w mieszkaniach zastępczych udostępnionychprzez samorządy. Rodziny po miesiącachudręki potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Niestety,dopóki zniszczenia nie zostaną usunięte i nie będąodbudowane ich gospodarstwa, ich byt jest niepewny,gdyż nie mogą się usamodzielnić.Zarówno dla nich, jak i samorządów potrzebnajest rządowa pomoc. Ważne jest szybkie rozwiązanieproblemów bieżących, jednak kiedy co kilka lat występująpowodzie, a w ich efekcie powstają kolejnezniszczenia, na których usunięcie ogromne wydatkiponoszą mieszkańcy i samorządy tych gmin oraz całenasze społeczeństwo, konieczne jest podjęcie działań,które zabezpieczą te gminy na przyszłość przed powodziami.Kosztów realizacji tych przedsięwzięćgminy nie są w stanie same udźwignąć. I w tym zakresierównież nieodzowna jest pomoc rządu.Od tempa usunięcia zniszczeń na zalewanych terenachzależy bezpieczeństwo mieszkańców. Zbliżasię lipiec, czas największych w Polsce opadów deszczu.Przed tym okresem na terenach powodziowychmuszą być wykonane prace związane z odbudową izabezpieczeniem terenów powodziowych. Rodzinydotknięte powodzią w ubiegłych latach obawiają siępowrotu wielkiej wody, dlatego tak ważne jest, abypomoc była im udzielona możliwie jak najszybciej ijak najszybciej zostały przekazywane pieniądze potrzebującym.Wciąż do mojego biura poselskiego docierają sygnałyo wydłużających się pracach przy usuwaniuzniszczeń. Najczęstszym powodem niezakończeniaprac jest brak środków finansowych.Wobec opisanej powyżej sytuacji proszę Pana Ministrao odpowiedź na następujące pytania:1. Na jaką kwotę ogółem oszacowano straty powodziowew Suchedniowie, w tym ile rodzin uznano zaposzkodowane i wymagające pomocy i na jaką wartośćich szkody zostały oszacowane?2. O jaką kwotę wnioskowała do rządu gmina Suchedniówna odbudowę zniszczeń popowodziowych,a o jaką kwotę wnioskowała dla rodzin potrzebującychpomocy?3. W jakiej kwocie dotychczas rząd udzielił pomocygminie na usuwanie skutków powodzi, na odbudowęinfrastruktury i pomoc mieszkańcom?4. Czy i na jaką pomoc mogą jeszcze w bieżącymroku liczyć gmina i jej mieszkańcy?5. Jaką pomoc od rządu otrzyma gmina Suchedniówdla skutecznego zabezpieczenia mieszkańcówgminy przed kolejnymi powodziami?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister w przedmiotowej sprawie.Z wyrazami szacunkuPoseł Maria ZubaI n t e r p e l a c j a(nr 21919)do ministra obrony narodowejw sprawie sytuacji wojskowych emerytówi rencistówSzanowny Panie Ministrze! Środowisko emerytówi rencistów wojskowych ma poczucie zapomnieniai marginalizacji. Ich warunki socjalno-bytowepogarszają się z upływem czasu. Jako powód takiejsytuacji zainteresowani wskazują przepisy regulującezasady waloryzowania emerytur wojskowych.Przepisy te nie gwarantują zachowania stabilnejwartości ekonomicznej otrzymywanych świadczeń.Brak jest w nich mechanizmu umożliwiającego przystosowaniewartości świadczeń emerytalnych dowzrostu kosztów utrzymania. Możliwości zatrudnieniaemerytów służb mundurowych nawet o wysokichkwalifikacjach są minimalne. Wysokość emerytur irent zależy od: wysługi lat, stopnia wojskowego, stanowiskasłużbowego i co najważniejsze, od rokuprzejścia na emeryturę. Istnieją duże różnice w wypłacanychemeryturach wśród tych samych grup istopni wojskowych. Brak waloryzacji płacowej doprowadziłdo olbrzymich różnic. Wojskowe biura emerytalnesą nieugięte w swojej nieomylności, zaś emerytowaniżołnierze na miarę swoich sił walczą z determinacjąo należne im emerytury. Wojskowi, którzyprzeszli na świadczenia emerytalno-rentowe przed 1stycznia 1999 r., czyli przed wejściem w życie ustawyz dnia 17 grudnia 1998 r. o rentach i emeryturach zFUS, wbrew intencjom i wyraźnym zapisom tej ustawy,zostali objęci nowym systemem waloryzacji słusznienabytych rent i emerytur. Zmiana polegała naprzejściu z płacowego systemu waloryzowania świadczeńna system inflacyjny (wg wskaźnika inflacji wPolsce). Najważniejszym problemem środowiska emerytówi rencistów wojskowych oraz członków ich rodzinjest polityczna decyzja sprzed lat, która pozbawiłaemerytów i rencistów służb mundurowych tzw.waloryzacji płacowej. Ustawa sejmowa z 1993 r. o zaopatrzeniuemerytalnym żołnierzy zawodowych orazich rodzin obniżyła poziom emerytur ze 100% do 75%w stosunku do uposażeń kadry czynnej.Dlatego też zwracam się do Pana Ministra z następującympytaniem: Czy Pan Minister zamierzapodjąć kroki, które będą uwzględniały słuszne postulatywojskowych emerytów i rencistów?Z poważaniemPołczyn-Zdrój, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Stanisław WziątekWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.

198I n t e r p e l a c j a(nr 21920)do ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie kryteriów oceny oraz standardówetycznych w pracy naukowej i dydaktycznejnauczycieli akademickichSzanowna Pani Minister! W związku z licznymipostulatami, które wpływają do mojego biura poselskiegow związku z procedurami oceny pracy naukoweji dydaktycznej nauczycieli akademickich, proszęo odpowiedź na następujące pytania:1. Na jakim etapie są prace nad rozporządzeniami,które zawierają kryteria oceny naukowej dla poszczególnychdziedzin nauki?2. Czy w odniesieniu do kwestii etycznych ministerstworozważa przygotowanie uniwersalnego (ramowego)kodeksu dobrych praktyk, który wyznaczałbystandardy postępowania, np. w przypadku konfliktuinteresów lub łamania praw autorskich?Z poważaniemPoseł Agnieszka Kozłowska-Rajewiczoraz grupa posłówPoznań, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21921)do ministra finansóww sprawie konieczności uregulowania stawekpodatku VAT na produkty rolnePanie Ministrze! W obecnym systemie podatkowymod rolników pobierany jest VAT wysokości 5%na produkty rolne. Przy sprzedaży niektórych produktów(np. owies, słoma, siano) obowiązuje stawka8% i jest to uzasadnione tym, że produkty te zostałyzakwalifikowane jako surowce energetyczne. Jednaknie wszystkie te produkty mają przeznaczenie tylkoenergetyczne: np. słoma może służyć jako podściółkado uprawy pieczarek, zaś owies jako pasza dla koni.Wydaje się, że sprawiedliwym wyjściem z tej sytuacjibyłoby rozróżnienie stawek VAT-u w zależności odcelu i wprowadzenie oświadczeń, w jakim celu przedmiotoweprodukty są kupowane.Proszę o udzielenie odpowiedzi na pytanie: Jakiejest stanowisko Pana Ministra względem przedstawionychargumentów?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Artur Gieradaoraz grupa posłówI n t e r p e l a c j a(nr 21922)do ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie podstawowych urządzeńmelioracyjnych będących własnościąSkarbu PaństwaW ostatnich miesiącach organizowane są licznespotkania mieszkańców z samorządowcami w związkuz zagrożeniami powodziowymi. Utrzymujący sięwysoki poziom wody w strugach i kanałach oraz niskaretencja gruntu powodują zalewanie gospodarstwrolnych oraz zabudowań mieszkalnych. Zdaniem samorządowców,jednym z głównych powodów takiejsytuacji są wieloletnie zaniedbania w zakresie konserwacjirowów melioracyjnych i urządzeń hydrotechnicznychoraz zły stan infrastruktury przeciwpowodziowej.Analiza powtarzającego się zjawiska wskazuje, żewielu strat można by uniknąć, gdyby przy odpowiednioprowadzonej konserwacji prawidłowo funkcjonowałyurządzenia melioracyjne na zagrożonych terenach.Utrzymanie kanałów i wałów przeciwpowodziowychnależy do państwa i jest zadaniem zleconymsamorządowi wojewódzkiemu. Interwencje rolnikówi samorządowców skierowane do samorząduwojewództwa spotykają się z odpowiedzią, że przyznawanefundusze z budżetu państwa wystarczająna wykonanie niewielkiej ilości prac. Zbyt niskieśrodki w stosunku do potrzeb nie wystarczają na realizacjęustawowych zadań.Ponad 65% ze skontrolowanych przez NIK w latach2007–2009 urządzeń służących melioracji niespełniało wymagań. Niektóre z nich nie były konserwowaneod 20, a nawet 30 lat, o czym świadczyłym.in. rosnące w nich dorodne drzewa. Najgorzej sytuacjaprzedstawiała się tam, gdzie o rowy i przepustypowinni dbać właściciele gruntów.Według obowiązujących w Polsce przepisów, obowiązekdbania o stan urządzeń melioracyjnych spoczywana właścicielach gruntów, którzy mogą sięzrzeszać w spółki wodne. Problemy jednak w działalnościspółek wynikają głównie z braku pieniędzy,gdyż składki członkowskie nie wystarczają na realizacjębieżących zadań, od kilku lat nie są podnoszone,ponadto ściągalność składek od niepłacących właścicieligruntów wynosi od kilkunastu do kilkudziesięciuprocent. Nie korzysta się z narzędzi prawnych,aby zobowiązać właścicieli gruntów albo do płaceniana rzecz spółki wodnej, albo do samodzielnego czyszczeniarowów. Największe straty powodziowe powstająna ciekach rolnych i stanowią ok. 82%.Obowiązek oczyszczania urządzeń melioracyjnychciąży wprawdzie na właścicielach gruntów, naktórych one występują, jednak nadzór nad wypełnianiemtego obowiązku należy do starostów. Starostowie,jak wynika z raportów NIK, często niewykazywali zainteresowania ich utrzymaniem i

199konserwacją. Nie wydawali także decyzji zobowiązującychwłaścicieli do utrzymywania urządzeń melioracjiwodnej.Według kontrolerów NIK, niepokojące jest to, żezaniedbania z lat poprzednich ciągle się nawarstwiająi są już tak duże, że część urzędników nie podejmujeżadnych działań, bo nie potrafi poradzić sobiez problemem. Zdarzało się, że starostwa nie posiadałynawet aktualnych danych dotyczących stanu technicznegotych urządzeń na ich terenie.Pożądane są natychmiastowe działania starostówupowszechniające wśród właścicieli gruntów wiedzęo obowiązku konserwacji urządzeń melioracyjnych,gdyż nieoczyszczanie rowów, przepustów i studzienekgrozi kolejnymi podtopieniami i powodziami.Melioracje wodne podstawowe stanowią własnośćSkarbu Państwa i powinny być wykonywane, konserwowanei remontowane na jego koszt. Dlategowarunkiem do polepszenia obecnej sytuacji powinnobyć uporządkowanie i doprowadzenie do należytegostanu podstawowych urządzeń melioracyjnych będącychwłasnością Skarbu Państwa, a w konsekwencjido właściwej troski o własność państwową.Niewystarczające środki finansowe powodująmałą skuteczność działań przeciwpowodziowych.Inwestowanie oraz konsekwentna polityka państwa,polegająca na racjonalnej gospodarce zasobami wodnymiw Polsce, może zapobiec w znacznej mierzekosztownym skutkom powodzi. Według samorządówwojewódzkich potrzebne są zmiany w prawie,gdyż obecnie obowiązujący system prawny dotyczącyurządzeń melioracyjnych rozmywa odpowiedzialnośćza ich utrzymanie. Ponadto jest nieskutecznyw kwestii egzekwowania obowiązków wobec właścicieligruntów.W związku z powyższym zwracamy się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo przewiduje zwiększenie nakładówfinansowych na melioracje wodne podstawowestanowiące własność Skarbu Państwa?2. Czy możliwe będzie w przyszłości dofinansowaniespółek wodnych, by niwelując wieloletnie zaniedbania,zapobiegać podtopieniom i powodziom, obciążającymw konsekwencji budżet państwa?3. Czy ministerstwo nie powinno zainicjowaćzmian w przepisach prawa, które zapewniałyby większąskuteczność egzekwowania obowiązków dbaniao stan urządzeń melioracyjnych spoczywających nawłaścicielach gruntów?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Tomasz Piotr Nowakoraz grupa posłówI n t e r p e l a c j a(nr 21923)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BPani Minister! 18 lutego br. Ministerstwo Zdrowiawydało rozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu B, w którym zawarty został zapisograniczający możliwość zastosowania nowszych,bezpiecznych leków przeciwwirusowych w pierwszejlinii leczenia tylko do wąskiej grupy chorych na WZWtypu B, tzw. HBeAg+. Skorzystać z tego będzie mogłojedynie ok. 20% chorych dotychczas nieleczonych.Biorąc pod uwagę statystyki prowadzone przez ekspertówoznacza to, że starym lekiem (lamiwudyną)będą leczeni wszyscy chorzy włączeni do leczenia dotychczasoraz 80% przypadków zachorowań wykrytychpo raz pierwszy.Tymczasem lamiwudyna nie tylko jest w dłuższejperspektywie czasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzichorym. Badania naukowe udowodniły, że lek ten powodujewystąpienie oporności (wywołuje mutację wirusaHBV) u 30% leczonych już po roku stosowania, a po5 latach aż u 80%. Wystąpienie oporności na lamiwudynęznacznie komplikuje dalszą terapię i obniża skutecznośćkolejnych leków, przez co naraża chorych narozwój śmiertelnych chorób, w tym raka wątroby. Dlategow zdecydowanej większości krajów europejskich, wtym Rumunii i Bułgarii, już się tego leku nie stosuje.Co więcej, lamiwudyna, która zgodnie z zapisamiprogramu ma być podawana w pierwszej linii leczeniazdecydowanej większości chorych, nie powinnabyć już w ogóle w ten sposób stosowana. W maju 2010 r.Europejska Agencja Leków (EMA) podjęła decyzjęo zmianie charakterystyki tego leku (nazwa handlowaZeffix) i w tej chwili zawiera ona następującyzapis: jako że wirus zapalenia wątroby typu B możeuodpornić się na preparat Zeffix, lekarz powinienrozważyć przepisanie preparatu Zeffix tylko wówczas,gdy nie można zastosować innych opcji leczenia,które raczej nie prowadzą do wystąpienia opornościna lek.Zgodnie z opinią ekspertów podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki (entekawir, adefowir), i tych, którzy będą całyczas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynikaz żadnych obowiązujących polskich czy międzynarodowychwytycznych klinicznych. Wszystkie onemówią o tym, że lekiem pierwszego rzutu u wszystkichchorych, u których nie można zastosować interferonu,powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir).Eksperci podkreślają, że nie ma żadnych badań,które dowodziłyby słuszności dyskryminacji pacjen-

200tów z HBeAg–. Przeciwnie, te istniejące pokazują, żewszyscy chorzy największą korzyść odnoszą z zastosowaniaod razu najskuteczniejszych nowych leków.Ponadto chorzy HBeAg– są to osoby, które zazwyczajsą zakażone od wielu lat i zmiany włóknienia ich wątrobysą najczęściej bardzo mocno posunięte. Podawanieosobom z marskością wątroby lamiwudyny,która dodatkowo może wywołać mutacje wirusa iutrudnić całe dalsze leczenie, wydaje się tym bardziejbyć nieetycznym procederem.Zgodnie z nowym rozporządzeniem podział napacjentów HBeAg+ i HBeAg– zacznie obowiązywaćod 1 kwietnia br. i jednocześnie nie będzie dawałmożliwości automatycznego przejścia na nowe leki(entekawir, adefowir) chorym z HBeAg+, którzyrozpoczęli już leczenie lamiwudyną przed 1 kwietniabr., a u których mutacja (lekooporność) jeszczenie nastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiemz wyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę. Refundowane są natomiast zniezrozumiałych względów dwa mniej skuteczne wtym wskazaniu leki, których cena zbliżona jest doceny tenofowiru. Nie zapewniono więc optymalnejterapii stale poszerzającej się grupie chorych z opornościąna lamiwudynę. Należy dodać, iż wśród osóbz opornością na lamiwudynę istnieje grupa chorychz zaawansowaną chorobą wątroby (marskość), którawyczerpała już wszystkie możliwości leczenia dostępnew istniejących programach terapeutycznych i zastosowanietenofowiru byłoby dla nich leczeniem ratującymżycie.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu leków, które powinnynależeć im się nieodpłatnie. Cześć chorych na własnykoszt kupuje nowe leki w nadziei, że wkrótce będąone dostępne w ramach programu terapeutycznego.Niestety, miesięczne koszty terapii przekraczają możliwościfinansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbombą zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkie,zdecydowane działania w kierunku zapewnienia chorymw naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby, a takżeprowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZW typuB ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem nie będzie skuteczna.Biorąc pod uwagę powyższe fakty, proszę o odpowiedźna pytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir) do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynyw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu z punktu 6.1: U pacjentów HBeAg– leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+leczenie należy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii,i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg–, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Krzysztof Gadowskioraz grupa posłówI n t e r p e l a c j a(nr 21924)do ministra infrastrukturyw sprawie wydania rozporządzeniazatwierdzającego wzory tablic drogowychD-52 i D-53 koniecznych do oznakowaniastrefy ruchu w rozumieniu przepisów ustawyPrawo o ruchu drogowymPanie Ministrze! Nowelizacja ustawy Prawo o ruchudrogowym (t.j. ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.Prawo o ruchu drogowym: Dz. U. 1997 Nr 98, poz.602), dokonana ustawą z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianieustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. 2010 Nr 152, poz. 1018) wprowadziław art. 2 ust. 16a pojęcie tzw. strefy ruchu –rozumianej jako obszar obejmujący co najmniej jednądrogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczonesą odpowiednimi znakami drogowymi.Jednocześnie art. 14 wspomnianej wyżej ustawyz dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy Prawo oruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw narzucana zarządców dróg tworzących strefę ruchuobowiązek oznakowania strefy w ściśle określony

201sposób w terminie 24 miesięcy od wejścia w życienowelizacji. Dla porządku przypomnimy, że DziennikUstaw, w którym ukazała się nowelizacja, został opublikowany20.08.2010 r., zatem nowelizacja obowiązujeod 4.09.2010 r. i od tej daty biegnie 24-miesięcznyokres przejściowy, w którym zarządcy musząoznakować strefę ruchu. Ci jednak wciąż czekają nastosowane rozporządzenie ministra właściwego ds.transportu, wydane w porozumieniu z ministremwłaściwym do spraw wewnętrznych oraz ministremobrony narodowej na podstawie przepisów art. 7 ust.2 i 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.Tymczasem już 22.11.2010 r. do uzgodnień międzyresortowychtrafił projekt rozporządzenia ministrówinfrastruktury oraz spraw wewnętrznych iadministracji zmieniający rozporządzenie w sprawieznaków i sygnałów drogowych, przygotowany przezDepartament Transportu Drogowego MinisterstwaInfrastruktury. Wprowadza on do katalogu obowiązującychznaków drogowych znak D-52 „strefa ruchu”oznaczający wjazd do strefy ruchu oraz znakD-53, „koniec strefy ruchu” symbolizujący wyjazd ztej strefy.W związku z powyższym proszę o odpowiedź:1. Na jakim etapie są prace nad wspomnianymrozporządzeniem?2. Kiedy rozporządzenie wejdzie w życie, umożliwiającwprowadzenie do kodeksu drogowego nowychznaków oznaczających strefę ruchu?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Krzysztof Gadowskioraz grupa posłówI n t e r p e l a c j a(nr 21925)do ministra finansóww sprawie prac nad ustawą dotyczącąodwróconego kredytu hipotecznegoZe względu na kierowane do mnie pytania dotycząceprac nad ustawą o tzw. hipotece odwróconej,zwracam się do Pana Ministra z prośbą o informacjęw tej sprawie.Zgodnie z dostępnymi wiadomościami, w ubiegłymroku Pana resort pracował nad nową ustawą proponującąosobom po 60. roku życia skorzystanie z nowejusługi bankowej – tzw. kredytu odwróconego.W związku z brakiem szczegółowych informacjidotyczących kolejnych etapów związanych z powstaniemww. ustawy zwracam się do Pana Ministra zuprzejmą prośbą o odpowiedź na pytanie: Kiedy przewidujesię zakończenie prac nad projektem i związkuz tym wprowadzenie jakich regulacji prawnofinansowychprzewiduje nowe brzmienie ustawy?Z poważaniemŁódź, dnia 30 marca 2011 r.Poseł John Abraham GodsonI n t e r p e l a c j a(nr 21926)do ministra edukacji narodowejorazministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zapewnienia bezpieczeństwauczniom szkół podstawowych, którzydojeżdżają do szkół, korzystającze zbiorowego transportuSzanowna Pani Minister! Szanowny Panie Ministrze!Wielu gmin w całym kraju dotyczy problem niżudemograficznego. Mniejsza liczba dzieci przekłada sięna trudności, z jakimi spotykają się władze lokalne napoziomie gmin z utrzymaniem szkół podstawowych.Jako że gminy nie są w stanie ponieść znacznych kosztówutrzymania szkół podstawowych, szczególnie zaśtych z mniejszą ilością uczniów – zmuszone są do zamknięciawielu placówek. Chcąc jednak wywiązać sięz ciążącego na nich obowiązku, samorządy organizująuczniom bezpłatny transport, zapewniając opiekę wczasie przewozu dziecka do oddalonej szkoły lub zobowiązanesą do zwrotu kosztów przejazdu dziecka doszkoły środkami transportu publicznego. Zadanie torealizowane jest już na szeroką skalę w stosunku dodzieci uczęszczających do gimnazjów.Natomiast sytuacja, z którą mamy do czynieniaobecnie, dotyczy coraz większej liczby dzieci ze szkółpodstawowych w całym kraju. Niewątpliwie brakprzepisów regulujących organizację takich dowozówniepokoi rodziców, którzy coraz częściej interweniująw tej sprawie w naszych biurach poselskich. Zwracająuwagę, że pojazdy, którymi przewozi się kilkuletniedzieci, nie są specjalnie przystosowane i wyposażonew środki bezpieczeństwa, takie jak specjalnefotele czy pasy bezpieczeństwa. Poza tym są to najczęściejpojazdy mocno wyeksploatowane. Sugerująteż, że liczba opiekunów – obecnie zwyczajowo przypadajeden na 10–15 dzieci – nie zapewnia uczniompełnego bezpieczeństwa.Z uwagi na fakt, że problem dowozu dzieci doszkół podstawowych staje się coraz powszechniejszy,prosimy o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:Czy Ministerstwo Edukacji Narodowej wspólniez Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracjiopracowuje przepisy określające zarównostandardy techniczne pojazdów przeznaczonych do

202transportu dzieci, jak i zapewniające właściwą opiekęnajmłodszym uczniom podczas ich dowozu do szkół?Łączymy wyrazy szacunkuWarszawa, dnia 15 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21927)do ministra infrastrukturyPosłowie Jan Musiałi Tadeusz Arkitw sprawie budowy i przebiegu linii koleidużych prędkościKolej dużych prędkości to obecnie największa inwestycjakolejowa w Polsce. W związku z realizowanymprojektem prowadzone są konsultacje społecznedotyczące korytarzy przebiegu trasy. Celem konsultacjijest m.in. określenie punktów, które mogą byćkluczowe dla właściwego przebiegu linii trasy szybkiejkolei.Ten projekt, rozpoczęty w okresie rządów Prawai Sprawiedliwości, nie tylko pozwoli na skrócenie czasuprzejazdu między największymi polskimi miastami,ale daje również możliwość rozwoju terenów, naktórych umiejscowione będą przystanki kolei highspeed.Według wstępnych wariantów przebiegu linii koleidużych prędkości rozwidlenie trasy ma być umiejscowionew bliskich okolicach miasta Kalisza. Takalokalizacja daje też szansę na dobre skomunikowanieKalisza i całego subregionu z Poznaniem, Wrocławiem,Łodzią i stolicą kraju – Warszawą. Umiejscowienieprzystanku szybkiej kolei w Kaliszu pozwolirównież na bardziej równomierny rozwój woj. wielkopolskiego.W związku z toczącymi się pracami nad studiumwykonalności, których efektem ma być wytyczenieostatecznego przebiegu linii budowy kolei dużychprędkości, zwracam się do Pana Ministra z pytaniami:1. Czy planowane są w Wielkopolsce kolejne konsultacjespołeczne dotyczące przebiegu linii kolei dużychprędkości?2. Kiedy konsultacje dotyczące przebiegu linii koleidużych prędkości zostaną przeprowadzone w Kaliszu?3. Kiedy poznamy ostateczny przebieg trasy koleidużych prędkości?Kalisz, dnia 18 marca 2011 r.Poseł Adam RogackiI n t e r p e l a c j a(nr 21928)do ministra zdrowiaw sprawie ustawy o działalności leczniczejSzanowna Pani Minister! Sejm podczas posiedzenia18 marca bieżącego roku uchwalił ustawę o działalnościleczniczej. Zgodnie z tą ustawą samorządy,które nie przekształcą zadłużonych szpitali w spółki,będą musiały pokrywać ich ujemne wyniki finansowew ciągu trzech miesięcy od upływu terminu zatwierdzeniasprawozdania finansowego. W przypadku niewywiązaniasię z tego nakazu, w ciągu 12 miesięcybędą zmuszone do zmiany formy organizacyjno--prawnej albo do likwidacji samodzielnego publicznegozakładu opieki zdrowotnej.Mając na uwadze powyższe, zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Czy wraz z wejściem w życie ustawy o działalnościleczniczej przestanie obowiązywać ustawa ozakładach opieki zdrowotnej?2. Jeśli tak, to czy ustawa o działalności leczniczejzawierająca wiele bardzo ogólnych uregulowań opierającychsię na cywilistycznym punkcie widzenia zespołunorm jest wystarczającym aktem prawnymzabezpieczającym równy dostęp do opieki zdrowotnejwszystkim obywatelom, zgodnie z art. 60 KonstytucjiRzeczypospolitej Polskiej oraz art. 68, któryuwzględnia szczególne potrzeby w zakresie opiekizdrowotnej nad osobami w podeszłym wieku, niepełnosprawnymi,kobietami w ciąży oraz dziećmi?3. Czy uważa Pani, że po wejściu w życie nowejustawy szpitale podlegające prawom rynku będą prowadziłyswą działalność w zakresie mało rentownychbądź przynoszących stratę świadczeń zdrowotnych(w zakładach opiekuńczo-leczniczych, w oddziałachpaliatywnych, wewnętrznych, internistycznych, geriatrycznych,neurologicznych, psychiatrycznych, wporadniach ginekologicznych, logopedycznych, psychiatrycznychi innych)?4. Czy zapisy tej ustawy nie spowodują błędnejoceny rzeczywistego funkcjonowania zakładów opiekizdrowotnej, które dokonują nakładów inwestycyjnychna sprzęt i budynki, generując tym samymujemny wynik finansowy (wysoka amortyzacja) przyzachowaniu dobrej płynności finansowej? Czyli takichzakładów, które w wyniku działalności osiągająujemny wynik – stratę na działalności, przy zachowaniuwysokiej płynności finansowej.5. Zgodnie z art. 66 ustawy przed sporządzeniemaktu przekształcenia podmiot tworzący, na podstawiesprawozdania finansowego za ostatni rok obrotowy,ustala wskaźnik zadłużenia samodzielnegopublicznego zakładu opieki zdrowotnej. Wskaźnikten nawet przy stracie na działalności może przybieraćwartość w granicach 0,05, a nie 0,5, jak jest wskazanew paragrafie 68 ustawy. Czy nie uważa Pani, żepowyższe może być przesłanką do prywatyzacji do-

203brze funkcjonujących doinwestowanych zakładówopieki zdrowotnej, które cieszą się dużym zainteresowaniemzewnętrznym?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21929)do ministra zdrowiaPoseł Stanisław Ożógw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BDnia 18 lutego 2011 r. Pani Minister Zdrowia wydałarozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, w którymzawarty został zapis ograniczający możliwość zastosowanianowszych, bezpiecznych leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko do wąskiejgrupy chorych na WZW typu B, tzw. HBeAg+. Skorzystaćz tego będzie mogło jedynie około 20% chorychdotychczas nieleczonych. Biorąc pod uwagę statystykiprowadzone przez ekspertów, oznacza to, żestarym lekiem – lamiwudyną – będą leczeni wszyscychorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz 80%nowo wykrytych przypadków zachorowań.Tymczasem lamiwudyna nie tylko jest w dłuższejperspektywie czasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzichorym. Badania naukowe udowodniły, że lek tenpowoduje wystąpienie oporności (wywołuje mutacjęwirusa HBV) u 30% leczonych już po roku stosowania,a po 5 latach aż u 80%. Wystąpienie opornościna lamiwudynę znacznie komplikuje dalszą terapię iobniża skuteczność kolejnych leków, przez co narażachorych na rozwój śmiertelnych chorób, w tym rakawątroby. Dlatego w zdecydowanej większości krajóweuropejskich, w tym Rumunii i Bułgarii już się tegoleku nie stosuje.Co więcej, lamiwudyna, która zgodnie z zapisamiprogramu ma być podawana w pierwszej linii leczeniazdecydowanej większości chorych, nie powinnabyć już w ogóle w ten sposób stosowana. W maju 2010r. Europejska Agencja Leków (EMA) podjęła decyzjęo zmianie charakterystyki tego leku (nazwa handlowaZeffix) i w tej chwili zawiera ona następujący zapis:„jako że wirus zapalenia wątroby typu B możeuodpornić się na preparat Zeffix, lekarz powinienrozważyć przepisanie preparatu Zeffix tylko wówczas,gdy nie można zastosować innych opcji leczenia,które raczej nie prowadzą do wystąpienia opornościna lek”.Zgodnie z opinią ekspertów, podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki (entekawir, adefowir) i tych, którzy będą całyczas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynikaz żadnych obowiązujących polskich czy międzynarodowychwytycznych klinicznych. Wszystkie onemówią o tym, że lekiem pierwszego rzutu u wszystkichchorych, u których nie można zastosować interferonu,powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir).Eksperci podkreślają, że nie ma żadnych badań,które dowodziłyby słuszności dyskryminacji pacjentówz HBeAg-. Przeciwnie, te istniejące pokazują, żewszyscy chorzy największą korzyść odnoszą z zastosowaniaod razu najskuteczniejszych nowych leków.Ponadto chorzy HBeAg- są to osoby, które zazwyczajsą zakażone od wielu lat i zmiany włóknienia ich wątrobysą najczęściej bardzo mocno posunięte. Podawanieosobom z marskością wątroby lamiwudyny,która dodatkowo może wywołać mutację wirusa iutrudnić całe dalsze leczenie, tym bardziej jest nieetycznymprocederem.Zgodnie z nowym rozporządzeniem podział napacjentów HBeAg+ i HBeAg- obowiązuje od 1 kwietniabr. i jednocześnie nie daje możliwości automatycznieprzejść na nowe leki (entekawir, adefowir) chorymz HBeAg+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed 1 kwietnia, a u których mutacja (lekooporność)jeszcze nie nastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiemz wyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę. Refundowane są natomiast, zniezrozumiałych względów, dwa mniej skuteczne wtym wskazaniu leki, których cena zbliżona jest doceny tenofowiru. Nie zapewniono więc optymalnejterapii stale poszerzającej się grupie chorych z opornościąna lamiwudynę. Należy dodać, iż wśród osóbz opornością na lamiwudynę istnieje grupa chorychz zaawansowaną chorobą wątroby (marskość), którawyczerpała już wszystkie możliwości leczenia dostępnew istniejących programach terapeutycznych i zastosowanietenofowiru byłoby dla nich leczeniem ratującymżycie.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu leków, które powinnyotrzymywać nieodpłatnie. Cześć chorych, na własnykoszt kupuje nowe leki w nadziei, że wkrótce będąone dostępne w ramach programu terapeutycznego.Niestety, miesięczne koszty terapii przekraczają możliwościfinansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbomba zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkiezdecydowane działania w kierunku zapewnienia chorymw naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby, a takżeprowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZW typu

204B ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem, nie będzie skuteczna.Biorąc pod uwagę powyższe fakty, zwracamy siędo Pani Minister z prośbą o odpowiedź na poniższepytania:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir) do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie lamiwudyny wpierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu z punktu 6.1: „U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+leczenie należy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii”i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21930)do prezesa Rady MinistrówPoseł Stanisław Ożógw sprawie stanowiska rządu wobecpropozycji zmian w polskim prawiepodatkowym w odniesieniu do wprowadzeniapodatku VAT na usługi szkoleniowejednak dostrzegam, że określone działania zamiastdług ten ograniczać, prowadzą raczej do jego wzrostu.Przykładem takich nieracjonalnych działań jestwprowadzenie rozporządzeniem ministra finansów zdnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórychprzepisów ustawy o podatku od towarów podatkuVAT na usługi szkoleniowe. Do 31 grudnia 2010r. usługi w zakresie edukacji były zwolnione z podatkuVAT. Stawka została podniesiona nagle i w drastycznysposób, poprzez wprowadzenie od razu 23%podatku na wskazane usługi.Poważny problem stanowi rozliczenie usług szkoleniowych,które rozpoczęły się w poprzednim rokupodatkowym. Przykładem może być organizowanieusług szkoleniowych przez TNOiK w Toruniu. Organizacjakonferencji naukowej „Przełomy w zarządzaniu”rozpoczęła się w lutym 2010 r. Do 30 października2010 r. organizator zebrał zgłoszenia i przyjąłwpłaty za uczestnictwo. Następnie dokonano rezerwacjii podpisano umowy. Cenę ustalono na 900 zł oduczestnika konferencji. W następstwie wprowadzeniarozporządzenia od każdej kwoty z tytułu udziałuw konferencji organizator jest zobowiązany zapłacić23% VAT, tzn. pomniejszyć przychód o 168,30 zł.Strata organizatorów w tym konkretnym przypadkuwyniosła 7741,80 zł (46 osób x 168,30 zł).Podatek VAT w wysokości 23% jest podatkiemrujnującym rynek usług szkoleniowych. Ponoszeniewiększych kosztów może zmusić podmioty prowadzącedziałalność edukacyjną do szukania oszczędności.Oznacza to zwolnienia pracowników tych podmiotów– po to, aby uchronić się przed upadkiem.Ponadto pragnę zwrócić uwagę na problem nierównegotraktowania podmiotów. Zgodnie z ww. rozporządzeniemod podatku zwolnione są „usługi wzakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43ust. 1 pkt. 26 ustawy, świadczone przez uczelnie orazświadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymiusługami związane”. Oznacza to, że uczelnie, któremogą również zapewniać usługi szkoleniowe, są stawianew lepszej pozycji.W związku z powyższym pragnę zapytać PanaPremiera:1. Jakie jest stanowisko rządu w prezentowanejsprawie?2. Czy rząd dostrzega potrzebę nowelizacji prawa,która będzie uwzględniała powyższe postulaty?Z wyrazami szacunkuPoseł Zbigniew GirzyńskiWarszawa – Toruń, dnia 28 marca 2011 r.Szanowny Panie Premierze! Narastające kłopotybudżetu państwa, rosnące zadłużenie, a zwłaszczaperspektywa, że dług publiczny w relacji do PKBprzekroczy barierę 55%, skłaniają do szukania prorozwojowychrozwiązań w gospodarce, które pozwoląna ograniczenie długu publicznego. Z przykrością

205I n t e r p e l a c j a(nr 21931)do prezesa Rady Ministróww sprawie stanowiska rządu wobecpropozycji zmian w polskim prawiepodatkowym w odniesieniu do wprowadzeniapodatku VAT na towary i usługi wydawniczeSzanowny Panie Premierze! Narastające kłopotybudżetu państwa, rosnące zadłużenie, a zwłaszczaperspektywa, że dług publiczny w relacji do PKB przekroczybarierę 55%, skłaniają do szukania prorozwojowychrozwiązań w gospodarce, które pozwolą naograniczenie długu publicznego. Z przykrością jednakdostrzegam, że określone działania zamiast dług tenograniczać prowadzą raczej do jego wzrostu. Przykłademtakich nieracjonalnych działań jest wprowadzenierozporządzeniem ministra finansów z dnia 22grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisówustawy o podatku od towarów podatku VAT natowary i usługi wydawnicze, w tym książki.Pomijając fakt bardzo późnego ogłoszenia obowiązkupodatkowego (książki dotąd nie podlegałyopodatkowaniu podatkiem VAT), wprowadzenie nowegoobciążenia fiskalnego rodzi skutki odwrotne dozamierzonych. Okazuje się bowiem, że liczba zamówieńdotyczących druków książek spada ze względuna znacznie podwyższone koszty ich wydawania. Wpraktyce podatek VAT z tytułu usług wydawniczychstanowi bowiem nie 5%, lecz ok. 17%, przy czymkoszty wydania książki obciążają wydawcę.W procesie produkcji i dystrybucji dolicza się16,78% podatku VAT:1) drukarnia – dolicza 5%,2) wydawnictwo, sprzedając do hurtowni – dolicza5%,3) hurtownia, sprzedając do księgarni – ponowniedolicza 5%,4) księgarz, sprzedając klientowi – dolicza 5%,a zatem na każdym etapie do ceny dolicza się 5%.Istotną sprawą jest także fakt, że tzw. egzemplarzeobowiązkowe wysyłane przez każdego wydawcędo bibliotek (rozporządzenie ministra kultury i sztukiz dnia 6 marca 1997 r.) są także opodatkowane5-procentowym VAT-em.Wprowadzona regulacja prowadzi do sytuacjiznacznego wzrostu cen książek, co może zniechęcaćdo ich kupowania i tak niezbyt liczną (na tle całejpopulacji) liczbę nabywców. Poza tym prowadzi dosytuacji, że wydawcy prowadzący działalność nonprofit kwoty przeznaczone na wydanie nowych publikacjinaukowych przekazują na podatek. Jako przykładmożna podać wydawnictwo TNOiK w Toruniu,które zobowiązane do zapłaty ok. 180 000 zł podatkuVAT musi zrezygnować z wydania 17 nowych tytułów(prac doktorskich i habilitacyjnych, monografii i podręcznikówakademickich).W związku z powyższym pragnę zapytać PanaPremiera:1. Jakie jest stanowisko rządu w prezentowanejsprawie?2. Czy rząd dostrzega potrzebę nowelizacji prawa,która będzie uwzględniała powyższe postulaty?Z wyrazami szacunkuPoseł Zbigniew GirzyńskiWarszawa – Toruń, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21932)do ministra skarbu państwaw sprawie planu przekształcenia PolskiejŻeglugi Morskiej PrzedsiębiorstwaPaństwowego w spółkę prawa handlowegoSzanowny Panie Ministrze! Zasadniczym przedmiotemdziałalności grupy PŻM jest eksploatacja iżegluga morskich statków handlowych. Głównymiskładnikami majątku grupy PŻM jest kilkanaściestatków morskich oraz udziały, posiadane bezpośrednioi pośrednio w jednostkach zależnych. GrupaPŻM, w tym PŻM, jest stroną kilkunastu umów kredytowycho wartości kilkuset milionów USD, którychcelem jest sfinansowanie budowy nowych morskichstatków handlowych w ramach programu odnowyfloty grupy PŻM. Zgodnie ze strategią grupy PŻM nalata 2005–2015 prowadzenie tego programu jest niezbędnez punktu widzenia utrzymania przez grupęPŻM konkurencyjnej pozycji na rynku międzynarodowychprzewozów towarowych drogą morską. KomercjalizacjaPŻM (przekształcenie PŻM z przedsiębiorstwapaństwowego w spółkę prawa handlowego)rodzi ryzyko uznania przez kredytobiorców ryzyka,iż doszło do naruszenia umów kredytowych, któremoże skutkować wypowiedzeniem grupie PŻM umówkredytowych o wartości kilkuset milionów USD. KomercjalizacjaPŻM może również stanowić dla kredytodawcówuzasadnienie dla próby wyjścia z niekorzystnychz punktu widzenia kredytodawców umówkredytowych, które były zawarte na bardzo korzystnychdla PŻM warunkach finansowych, lub stanowićprzyczynę do ich zmiany na znacznie mniej korzystnefinansowo dla PŻM.Doceniając wagę gospodarki morskiej dla regionuzachodniopomorskiego, zwracam się do Pana Ministraz pytaniami:1. Dlaczego nie zostały przeprowadzone konsultacjespołeczne?2. Czemu mają służyć zmiany w PŻM, skoroprzedsiębiorstwo jest efektywne?Z poważaniemPołczyn-Zdrój, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Stanisław Wziątek

206I n t e r p e l a c j a(nr 21933)do ministra zdrowiaw sprawie proponowanych zmian wrefundacji preparatów żywieniowychSzanowna Pani Minister! Rodzice dzieci chorychna fenyloketonurię zwrócili się do mnie z prośbą opomoc w sprawie proponowanych zmian w refundacjipreparatów żywieniowych. W projekcie ustawy orefundacji leków, środków spożywczych specjalnegoprzeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych,która z podkomisji została skierowana do KomisjiZdrowia, jest założenie w art. 15 ust. 1 stworzeniawspólnych grup środków spożywczych specjalnegoprzeznaczenia żywieniowego, w ramachktórych zostaną wyznaczone limity refundacyjne.Ust. 5 pkt 1 powyższego artykułu definiuje podstawęlimitu refundacyjnego na poziomie najniższegokosztu 30-dniowego stosowania według cen hurtowych.Jak wskazują rodzice i opiekunowie dziecidotkniętych fenyloketonurią, wprowadzenie w życieproponowanych zmian w ustawie spowoduje, że refundowanebędą tylko najtańsze preparaty starejgeneracji i tym samym może zostać zamknięta drogazakupu preparatów nowoczesnych i lepszych.Dieta jest koniecznością w tej terapii, nie ma innejmożliwości leczenia tej choroby. Powrót do najstarszychmetod leczenia PKU w dramatyczny sposóbpogorszy standard i tak bardzo trudnego życia chorychna PKU. Proponowane zmiany, zdaniem rodziców,spowodują brak możliwości leczenia chorychz powodów ekonomicznych, a tym samym zniweczenieefektów prowadzenia diety, co doprowadzi donieodwracalnych zmian w mózgu. Wprowadzenielimitów refundacyjnych spowoduje w wielu przypadkachzaniechanie leczenia ze względów czysto finansowych.Dodatkowo większość matek mających choredziecko na PKU nie ma możliwości powrotu dopracy lub jej podjęcia ze względu na to, że dzieci niesą przyjmowane do państwowych żłobków i przedszkolize względu na to, że nie ma możliwości przynoszeniawłasnego jedzenia. Tym samym sytuacjafinansowa rodziny, w której jest chore dziecko, poprzezbrak możliwości zarobkowania przez jedno zrodziców i tak jest bardzo ciężka.Czy Ministerstwo Zdrowia w pracach nad projektemustawy uwzględnia trudną sytuację osób chorującychna fenyloketonurię?Z poważaniemWrocław, dnia 20 marca 2011 r.Poseł Ewa WolakI n t e r p e l a c j a(nr 21934)do ministra zdrowiaw sprawie pomocy finansowej na zakupsprzętu operacyjnego dla Szpitalaśw. Jadwigi Śląskiej w TrzebnicySzanowna Pani Minister! Kierownictwo Szpitalaśw. Jadwigi Śląskiej skierowało się do mnie z prośbąo zwrócenie uwagi na obecną sytuację i potrzeby tejznanej na całym świecie placówki medycznej. Szpitalw Trzebnicy w latach 70. i 80. korzystał jedynie ześrodków budżetowych przewidzianych dla szpitaliszczebla powiatowego. W wyniku tej sytuacji wyposażeniei nakłady inwestycyjne pozostawały dalekow tyle za osiągnięciami i społeczną rolą ośrodka będącegojedyną szansą dla pacjentów po urazowychamputacjach. Pierwszy i jedyny mikroskop operacyjny(Opton Carl Zeiss Jena produkcji DDR) dotarł doszpitala po wielu latach starań i zabiegów w połowielat 70. i służył chirurgom do 2005 r., kiedy zostałzłomowany. Wyposażenia szpitala poprawiło się nakrótko dopiero w 1993 r. przy okazji budowy nowejsiedziby, podyktowanej zresztą przymusem opuszczeniastarej (katastrofa budowlana i kapitalny remontklasztoru). Sprzęt, jaki otrzymał powołany wówczasprzez wojewodę wrocławskiego Ośrodek ReplantacjiKończyn, Mikrochirurgii i Chirurgii Ręki, mimo walorunowości już wówczas odbiegał jednak poziomemtechnicznym (z powodu ograniczonych środków) odwyposażenia wielu szpitali wojewódzkich i klinicznychniepełniących ostrego dyżuru replantacyjnego.W 2005 r. decyzją organu założycielskiego, jakim byłstarosta powiatowy, doszło do ponownego połączeniaSzpitala Powiatowego św. Jadwigi Śląskiej i OśrodkaReplantacji Kończyn w Trzebnicy w jeden zakładleczniczy i zmiany statusu Oddziału Chirurgii Rękiw Oddział Chirurgii Ogólnej. Mimo że personel, oddziałchirurgiczny i szpital de facto nadal tradycyjniesiłą rozpędu pełniły dyżur replantacyjny, dodatkoweobciążenie, amortyzacja sprzętu, ponoszone nakładyna długotrwałe i kosztowne leczenie pacjentów z najcięższymiurazami kończyn z całej Polski nie znajdowałyżadnego odzwierciedlenia w finansowych nakładachinwestycyjnych dla szpitala oraz w bieżącejwycenie kontraktów z kasą chorych, a później NFZ.Wręcz przeciwnie: po reformie finansowania służbyzdrowia z 1999 r. szpital przez kilka lat wykonywałzabiegi replantacyjne ratujące sprawność pacjentówwbrew swojemu interesowi ekonomicznemu z powoduskrajnie niskiej wyceny tych zabiegów. Rosnącadysproporcja między ponoszonymi kosztami a refundacjąrodziła zadłużenie, które nie sprzyjało jakimkolwiekinwestycjom w odnowę bazy sprzętowej. Kontynuacjaprogramu przeszczepowego, dalszy rozwójmikrochirurgii, wychodzący naprzeciw rosnącemuzapotrzebowaniu na zabiegi rekonstrukcyjne z użyciemtechnik mikrochirurgicznych wymagają jednak

207sprzętu o odpowiedniej precyzji i jakości. Nie możnawykonywać zabiegów mikrochirurgicznych bez mikroskopu(w krajach Unii Europejskiej szpital bezmikroskopu operacyjnego nie uzyskałby kontraktuna zabiegi mikrochirurgiczne). Zniwelowanie wieloletniegoniedofinansowania szpitala i uzupełnieniebraków sprzętowych oraz wymiana zużytego sprzętudaleko wykraczają poza możliwości organu założycielskiego,jakim jest Starostwo Powiatowe w Trzebnicy.Jak wynika z pisma skierowanego do mnie, wchwili obecnej, aby osiągnąć minimum standarduchirurgii ręki, pilnej wymiany i unowocześnienia wymagawyposażenie sali operacyjnej bezpośrednio rzutującena bezpieczeństwo pacjenta i możliwości lecznicze.Mając na względzie dobro pacjentów, zapewnieniewysokiej jakości i skuteczności przeprowadzanychzabiegów, a także umożliwienie podniesieniastandardów warunków pracy dla personelu szpitala,zwracam się do Pani Minister z pytaniem:Czy Ministerstwo Zdrowia w nakładach ponoszonychna finansowanie inwestycyjne szpitali na DolnymŚląsku może uwzględnić potrzeby Szpitala św.Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy w postaci wyasygnowaniaśrodków na zakup wyposażenia sali operacyjnej,a w szczególności mikroskopu operacyjnego?Z poważaniemWrocław, dnia 20 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21935)do ministra edukacji narodowejPoseł Ewa Wolakw sprawie wyłaniania uczestnikówzbliżającej się XVII sesji Sejmu Dziecii MłodzieżyDo mojego biura poselskiego napływają informacjeod podmiotów bezpośrednio związanych i zainteresowanychdziałalnością Sejmu Dzieci i Młodzieży.Wszystkie spotkania dotyczą § 2 pkt 2 regulaminuwyłaniania uczestników XVII sesji Sejmu Dzieci iMłodzieży w 2011 r.Paragraf 2 dotyczy zasad udziału w projekcie, ajego pkt 2 brzmi: W projekcie mogą brać udziałuczniowie gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych,którzy nie byli uczestnikami poprzednich sesji SejmuDzieci i Młodzieży.Punkt ten widnieje w takim kształcie dopiero odtego roku, wcześniej organizatorzy nie widzieli przeszkód,aby ktokolwiek nie mógł brać udziału w Sesjitylko dlatego, że już wcześniej był jej uczestnikiem.Organizatorami XVII sesji Sejmu Dzieci i Młodzieżysą Kancelaria Sejmu w porozumieniu z fundacją CentrumEdukacji Narodowej, Fundacją Projekt: Polskai Ministerstwem Edukacji Narodowej.W związku z powyższym problemem zwracam sięz następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo edukacji dysponuje wiedzą ozmianie przepisów dotyczących udziału młodzieży wprojekcie?2. Czy minister edukacji podziela i aprobuje punktwidzenia organizatorów, którzy ograniczają zdolnymi aktywnym jednostkom możliwość udziału w SejmieDzieci i Młodzieży wielokrotnie?3. Czy i jak minister edukacji ma zamiar rozwiązaćten problem w świetle kolejnych planowanychsesji?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21936)Poseł Paweł Poncyljuszdo ministra sportu i turystykiw sprawie wprowadzenia zarządukomisarycznego w Polskim ZwiązkuCurlinguZwrócili się do mnie przedstawiciele bardzo prężnegoi licznego w Gliwicach środowiska osób uprawiającychcurling (olimpijska dyscyplina w sportachzimowych). Po przedstawieniu mi szczegółowej informacjina temat obecnego stanu rozwoju tej dyscyplinysportu oraz swojego negatywnego stanowiska wsprawie roli, którą w rozwoju tej dyscypliny odgrywaPolski Związek Curlingu (PZC), przedstawiciele środowiskagliwickiego zobowiązali mnie do uzyskaniaopinii ministra sportu w sprawie konieczności wprowadzeniaw Polskim Związku Curlingu zarządu komisarycznego.Według uzyskanej przeze mnie informacji,ubiegłoroczna kontrola w Polskim ZwiązkuCurlingu (protokół kontroli z dnia 25 listopada 2010r.) wykazała bardzo wiele nieprawidłowości, a nawetprzypadków łamania prawa. Z protokołu pokontrolnegoi innych dokumentów, a także informacji przekazanychmi przez zawodników wynika m.in., iż:— władze związku wydały niezgodnie z przeznaczeniemok. 90 tys. zł dotacji, co stanowi 20% całościrocznej dotacji z ministerstwa (ok. 450 tys. zł),— na skutek zaniedbań prezes PZC jest zawieszonyw prawach członka Europejskiej Federacji Curlingu,a seniorskie reprezentacje wykluczone zostały zmistrzostw Europy, które są kwalifikacją olimpijską;o ile wiem, kadra Polski nie jest wykluczona w żadnejinnej dyscyplinie olimpijskiej,— PZC ma zobowiązania wobec ministerstwa,ale też długi wynikające z przegranego procesu w

208Trybunale Arbitrażowym w Lozannie, długi wobecfirmy dostarczającej stroje reprezentacyjne oraz wobecfirmy z Torunia za przygotowanie i udostępnienielodowiska na zgrupowanie; długi łącznie wynosząwięcej niż roczne dochody PZC niebędące ministerialnądotacją,— kontrola ministerstwa wykazała także liczneprzypadki łamania prawa (statutu, regulaminu zarządu)przez prezesa PZC i ludzi z nim związanych:nieuznawanie przez rok organu kontrolnego, czylikomisji rewizyjnej, i uniemożliwianie mu pracy; niezwoływanieposiedzeń zarządu; niezgodne z regulaminemposzerzenie składu zarządu,— według posiadanych przeze mnie informacji zdokumentów (pism i skarg) będących w posiadaniuministerstwa wynika też, że zarząd związku nie dopuściłdo udziału w zwołanym przez siebie nadzwyczajnymzjeździe klubu uprawnionego do udziału(ŚKC Katowice) oraz nie wpuścił do sali obrad delegatówz innych uprawnionych klubów (AZS Łódź iKS Warszowice); osiem innych klubów (na 17 istniejących)zarząd pozbawił prawa udziału w zjeździe,zapewniając sobie w ten sposób reelekcję.W związku z powyższym, a także mając na uwadzefakt, iż kluby oraz zawodnicy w kilku pismachzwracali się do Pana Ministra o wprowadzenie zarządukomisarycznego w PZC, proszę o informację:1. Jakie kroki naprawcze zamierza Pan podjąć wcelu uporządkowania sytuacji w Polskim ZwiązkuCurlingu?2. Czy zamierza Pan wystąpić o wprowadzenie wPZC zarządu komisarycznego?3. Czy w Pana ocenie nakreślona powyżej sytuacjajest przesłanką wystąpienia na drogę sądową owprowadzenie w Polskim Związku Curlingu zarządukomisarycznego?Z poważaniemGliwice, dnia 29 marca 2001 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21937)Poseł Jan Kaźmierczakdo ministra rozwoju regionalnegoorazministra edukacji narodowejw sprawie rozbudowy Zespołu SzkółOgólnokształcących i Zawodowychw Kudowie-Zdroju, pow. kłodzki,woj. dolnośląskieSzanowna Pani Minister! Założenia rozwoju edukacjiw powiecie kłodzkim przewidują dostosowaniesieci szkół do potrzeb mieszkańców, a zatem utrzymanieszkoły ponadgimnazjalnej w Kudowie-Zdroju.Biorąc pod uwagę malejącą liczbę uczniów w gimnazjachi szkołach podstawowych w Kudowie-Zdroju iokolicznych miejscowościach, w 2009 r. zarząd powiatukłodzkiego wystąpił z inicjatywą połączeniaw jeden zespół dotychczasowych: zespołu szkół ponadgimnazjalnychi zespołu szkół ogólnokształcących.Rada Powiatu Kłodzkiego uchwałą nr XXXVII/481/2009 z 28 sierpnia 2009 r. dokonała takiego połączenia.W uzasadnieniu do uchwały stwierdzono,że do czasu rozbudowy skrzydła z salami dydaktyczno-administracyjnymii pomieszczeniami sanitarnymiprzy ul. Zdrojowej 22a zespół szkół będzie funkcjonowałw dotychczasowych obiektach, tzn.: przyul. Zdrojowej 22a, przy ul. Fabrycznej 15, przy ul.Głównej 43.Rozwiązanie to jest bardzo trudne organizacyjnie(zajęcia w trzech oddalonych o siebie znacznie budynkach)oraz bardzo kosztochłonne (stare budynki wymagającetermomodernizacji). Także żaden z budynkówprzy ul. Fabrycznej 15 i Głównej 43b nie spełniawarunków bezpieczeństwa, wymagają one kapitalnegoremontu (budynek przy ul. Głównej 43 ma I i IIpiętro w stanie surowym). Ponadto szkoła praktycznienie dysponuje infrastrukturą sportową, pozamałą salką gimnastyczną nieprzystosowaną do gierzespołowych.Rozbudowa Zespołu Szkół Ogólnokształcących iZawodowych w Kudowie-Zdroju przy ul. Zdrojowej22a spowoduje:— przeniesienie działalności szkoły do jednegoobiektu przy ul. Zdrojowej 22a, a przez to znaczneobniżenie bieżących kosztów funkcjonowania szkołyoraz poprawa bezpieczeństwa uczniów (budynkiszkolne oddalone są od siebie w odległości 2,5 km),— rozwój szkolnictwa zawodowego poprzez stworzeniemożliwości praktycznej nauki zawodu,— stworzenie warunków sanitarnych i dydaktycznychspełniających wymagania szkoły XXI w.,— stworzenie warunków do prowadzenia zajęćwychowania fizycznego i uprawiania sportu (nie tylkoprzez uczniów zespołu szkół); wzbogaci też ofertępodmiotów turystycznych z gminy Kudowa-Zdrój ousługi sportowe (obozy, zgrupowania),— podniesienie poziomu i atrakcyjności kształceniaw szkole,— nowe kierunki kształcenia sportowego i artystycznego,a także nauki ścisłe, np. astronomia,— pełna dostępność dla osób niepełnosprawnych,tworzenie klas integracyjnych,— zwiększenie dochodów powiatu kłodzkiego zesprzedaży obiektów przy ul. Głównej oraz ul. Fabrycznej,— polepszenie warunków do uprawiania sportupobliskiego gimnazjum prowadzonego przez gminę,— umożliwienie mieszkańcom Kudowy-Zdrojuudziału w zajęciach rekreacyjnych i sportowych pozagodzinami zajęć szkolnych,— organizację imprez sportowych o charakterzelokalnym i ponadlokalnym,— lokalizację poradnictwa pedagogiczno-psychologicznegow obiektach.

209Szkoła swoim zasięgiem obejmuje uczniów kilkugmin: Kudowy-Zdroju, Lewina Kłodzkiego, Duszników-Zdrojui Szczytnej. Gmina Kudowa-Zdrój deklarujewspółpracę i współfinansowanie w budowę haliwidowiskowo-sportowej.Szanowna Pani Minister! Proszę o odpowiedź napytanie: Czy jest szansa, by Pani resort pomógł,wskazując możliwości i szanse na dofinasowanie dlatak strategicznego zadania dla Kudowy-Zdroju, jakimjest rozbudowa Zespołu Szkół Ogólnokształcącychi Zawodowych?Z wyrazami należnego szacunkuNowa Ruda, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Monika WielichowskaI n t e r p e l a c j a(nr 21938)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie odwołania się SPZOZ w Kłodzkuz dnia 14 grudnia 2010 r. od decyzji(sygn. WDR/46802 w/MKL/2010/DEC)wydanej przez PFRON w WarszawieSzanowna Pani Minister! Decyzją prezesa ZarząduPaństwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnychz dnia 1 grudnia 2010 r., doręczoną6 grudnia 2010 r., odmówiono zespołowi opieki zdrowotnejw Kłodzku wypłaty miesięcznego dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnychza miesiące sierpień, wrzesień oraz październik2010 r. Jednak strona stoi na stanowisku, iż niniejszadecyzja jest nieuzasadniona.Zgodnie z § 7 statutu zakładu opieki zdrowotnejw Kłodzku udziela świadczeń zdrowotnych ze środkówpublicznych nieodpłatnie oraz ze środków niepublicznychodpłatnie lub za częściową odpłatnością.Ponadto zgodnie z § 23 ust. 4 statutu zespół opiekizdrowotnej w Kłodzku utrzymywany jest z wpływówpochodzących nie tylko z kwot przekazywanych oddysponentów środków publicznych, ale także niepublicznych,tj. zakładów pracy, instytucji ubezpieczeniowych,organizacji społecznych, innych zakładówopieki zdrowotnej, osób fizycznych nieobjętych ubezpieczeniem,z wydzielonych działalności gospodarczych,darowizn, zapisów, spadków, ofiarności publicznej,a także środków finansowych pochodzeniazagranicznego.Fundusz nie wykazał, iż kwoty przeznaczone nawynagradzanie pracowników niepełnosprawnych pochodząze środków publicznych, biorąc pod uwagęfakt, iż zespół opieki zdrowotnej w Kłodzku dysponujezarówno środkami publicznymi, jak i niepublicznymi,z których realizuje swoje zobowiązania. Zgodniez art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407) miesięcznedofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeniapracownika w części finansowanej ze środków publicznych.Obowiązkiem funduszu jest w niniejszej sytuacjiwykazanie, iż źródłem finansowania wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych są środki publiczne,tym bardziej iż nie ma podstaw do takiego twierdzenia,bowiem nie wynika to wprost z żadnej dokumentacjizespołu opieki zdrowotnej w Kłodzku. Zgodniez przepisem z art. 7 K.p.a. w toku postępowaniaorgany administracji publicznej stoją na straży praworządnościi podejmują wszelkie kroki niezbędne dodokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz dozałatwienia sprawy, mając na względzie interes społecznyi słuszny interes obywateli.Ponadto zgodnie z dyspozycją przepisu z art. 9K.p.a. organy administracji publicznej są obowiązanedo należytego i wyczerpującego informowania strono okolicznościach faktycznych i prawnych, któremogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązkówbędących przedmiotem postępowania administracyjnego.Organy czuwają nad tym, aby strony iinne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosłyszkody z powodu nieznajomości prawa i w tym celuudzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.W przedmiotowej sytuacji odmowna decyzja prezesaZarządu Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych z dnia 1 grudnia 2010 r.wskazuje na ustawowe uregulowania prawne, jednaknie odnosi ich do stanu faktycznego przedmiotowejsytuacji i zdaniem strony nie jest poparta szczegółowympostępowaniem w tym zakresie. Przyjęte przezfundusz twierdzenie, iż strona jest jednostką sektorafinansów publicznych, nie pozwala na wyciągnięciewniosków, iż źródłem finansowania wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych są środki publiczne.Fundusz jest zobligowany do wyjaśnienia i wydaniaw tym zakresie decyzji jednoznacznie wskazującej,iż zespół opieki zdrowotnej w Kłodzku finansujewynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych ześrodków publicznych, natomiast kwestionowana decyzjanie wskazuje, iż taka sytuacja w odniesieniu dostrony ma miejsce.Ponadto w piśmie z dnia 6 października 2010 r.strona postępowania powołała się na stanowisko BiuraPełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnychw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej z grudnia2009 r. (znak: BON-I-52312-165-1-LK/2009)wskazujące na fakt, iż nie ma przesłanek do wyłączeniaprawa do dofinansowania pracodawcy z tytułuwynagrodzenia osób niepełnosprawnych w części sfinansowanychze środków uzyskanych przez pracodawcęze środków przekazywanych przez NFZ w ramachodpłatności za usługi. Należy wskazać jednak,iż organ administracyjny nie ustosunkował się w żadensposób do niniejszego stanowiska.Szanowna Pani Minister! SPZOZ w Kłodzkuudziela świadczeń zdrowotnych ze środków publicz-

210nych nieodpłatnie oraz ze środków niepublicznychodpłatnie lub za częściową odpłatnością. Jednostkata utrzymuje się z wpływów pochodzących od dysponentówśrodków publicznych (głównie NFZ), a takżeniepublicznych, tj. zakładów pracy, instytucji ubezpieczeniowych,organizacji społecznych, osób fizycznychnieobjętych ubezpieczeniem, wydzielonych działalnościgospodarczych, darowizn, zapisów, ofiarnościspołecznej, a także ze środków pochodzących zzagranicy.W 2010 r. jednostka ta pokryła w pełnej wysokościwynagrodzenia dla osób niepełnosprawnych w miesiącachsierpniu, wrześniu, październiku z wpływówuzyskanych ze środków niepublicznych. Środki te tokwota 741 970,22.Szanowna Pani Minister! Uprzejmie proszę o odpowiedźna pytanie: Czy wyliczenia potwierdzająceuzyskanie środków niepublicznych, wskazujące wymienionąkwotę 741 970,22, przez jednostki w odwołaniuod przedmiotowej decyzji są wystarczające, byuznać brak przesłanek do wyłączenia prawa do dofinasowaniapracodawcy przez PFRON?Z wyrazami należnego szacunkuNowa Ruda, dnia 29 marca 2011 r.Poseł Monika WielichowskaI n t e r p e l a c j a(nr 21939)do ministra środowiskaw sprawie szczegółowego zdefiniowaniaw art. 403 ust. 4 ustawy Prawo ochronyśrodowiska „kosztów inwestycyjnych”,na których pokrywanie jednostki samorząduterytorialnego mogą przeznaczać dotacjecelowe w rozumieniu przepisów ustawyo finansach publicznychSzanowny Panie Ministrze! Ustawą z dnia 20 listopada2009 r. o zmianie ustawy Prawo ochronyśrodowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z2009 r. Nr 215, poz. 1664) zlikwidowano powiatowei gminne fundusze ochrony środowiska i gospodarkiwodnej. W następstwie wprowadzenia tej regulacjiprawnej z dniem 1 stycznia 2010 r. jednostki samorząduterytorialnego wstrzymały wszystkie wypłacanedo tej pory dofinansowania.Wprowadzenie noweli ustawy z dnia 29 października2010 r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska(Dz. U. z dnia 6 grudnia 2010 r.) umożliwiłoponowne finansowanie ochrony środowiska i gospodarkiwodnej poprzez udzielenie dotacji celowej z budżetugminy i powiatu na finansowanie i dofinansowaniekosztów inwestycji – art. 403 ust. 4 ustawyPrawo ochrony środowiska.Pomimo wprowadzenia noweli ww. aktu prawnegoudzielenie przez gminę dofinansowania do transportui utylizacji odpadów zawierających azbest jest nachwilę obecną niemożliwe, gdyż nie jest to inwestycja.Przykładem jest gmina Głubczyce, która wstrzymaładofinansowania do usuwania wyrobów zawierającychazbest ze względu na opinię regionalnej izby obrachunkowej,która stwierdziła, iż transport i utylizacjaodpadów zawierających azbest nie jest inwestycją, atym samym środki z budżetu gminy nie mogą byćwydatkowane na ww. określone zadania.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z uprzejmą prośbą o odpowiedź na poniższepytania:1. Czy Panu Ministrowi znane są tego rodzajuperturbacje związane z ustawą Prawo ochrony środowiska?2. Czy nie należy dokonać w jak najszybszym terminienoweli ustawy Prawo ochrony środowiska,wprowadzając szczegółowy zapis w art. 403 ust. 4dotyczący zakresu inwestycji?3. W jaki sposób resort środowiska zamierza rozwiązaćzaistniały problem?4. Czy przy wprowadzeniu ostatniej noweli Prawaochrony środowiska były prowadzone konsultacje zresortem finansów?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21940)do ministra sprawiedliwościPoseł Adam Krupaw sprawie przewlekłych proceduri umarzania postępowań w sprawachkierowanych do prokuraturyprzez Państwową Inspekcję PracySzanowny Panie Ministrze! Rośnie liczba nieprawidłowościzwiązanych z realizacją obowiązków wynikającychze stosunku pracy: naruszania przepisówprawa pracy i przepisów bhp, nieterminowego wypłacaniawynagrodzeń, zmuszania do pracy w godzinachnadliczbowych bez dodatkowego wynagrodzenia,traktowania pracownika przez pracodawcę wsposób wskazujący na mobbing. Takie sygnały corazczęściej docierają do naszych biur poselskich.Na poparcie naszych sygnałów podajemy danestatystyczne. W roku 2008 nie wypłacono 91 mln złwynagrodzeń, a w 2009 r. – 142 mln. Wystarczyłytylko trzy kwartały ubiegłego roku, aby przekroczyći tę ostatnią liczbę. W tym okresie przybyło 8 tys.firm, które nie płacą wynagrodzeń swoim pracownikom(łącznie 72 tys. pracodawców).

211Od stycznia do listopada 2010 r. Państwowa InspekcjaPracy złożyła 1082 zawiadomienia do prokuraturyo podejrzeniu przestępstwa związanego z prawempracy. Do 13 grudnia ubiegłego roku prokuratorzyskierowali 70 aktów oskarżenia, a ukaranych zostało12 pracodawców. W 110 przypadkach odmówionowszczęcia postępowania i umorzono 197 spraw.Nieuczciwe firmy czują się bezkarne: nie wpuszczająinspektorów pracy na teren zakładu, utrudniajądostęp do dokumentacji czy nie odpowiadają nawezwania. Wiedzą, jak nikła jest możliwość ich ukarania.W związku z powyższym prosimy o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Czy Ministerstwo Sprawiedliwości zamierzapodjąć działania, aby nieuczciwi pracodawcy nie czulisię bezkarni?2. Jeśli tak, to jakie, w jakim terminie należy sięich spodziewać?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21941)do ministra gospodarkiPoseł Leszek Redzimskioraz grupa posłóww sprawie realizacji „Krajowego planudziałań w zakresie energii ze źródełodnawialnych”Szanowny Panie Ministrze! W związku z przyjęciemprzez Radę Ministrów 7 grudnia ub. r. „Krajowegoplanu działań w zakresie energii ze źródeł odnawialnych”przygotowanego przez MinisterstwoGospodarki plan ten w pkt 4 i w pkt 5 przewidywał,że jeszcze w 2010 r. miały zostać poczynione staraniaw celu zaproponowania nowych regulacji legislacyjnychskutkujących zwiększaniem udziału energii zeźródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energiibrutto (z uwzględnieniem rozwoju wszystkich technologiiOZE).Założono też utrzymanie wsparcia dla odnawialnychźródeł energii. W związku z tym mamy następującepytania do Pana Premiera, ministra gospodarki:1. Jakie to będą nowe lub dodatkowe formy wsparciafinansowego dla OZE, skąd będą pochodzić i jakiekwoty przewidziano dla poszczególnych rodzajów odnawialnychźródeł energii, skoro założono, że filaramizwiększenia udziału energii ze źródeł odnawialnychbędzie większe wykorzystanie biomasy orazenergii elektrycznej z wiatru?2. Jak dalece są zaawansowane i na czym polegająstarania zmierzające do zaproponowania nowychregulacji legislacyjnych mających skutkować zwiększaniemudziału energii ze źródeł odnawialnych wkońcowym zużyciu energii brutto?3. Jaki jest harmonogram działań podejmowanychw tym kierunku?4. Jeśli te starania zostaną w pełni zrealizowane,do ilu procent energii końcowej brutto wzrośnie pokryciezapotrzebowania Polski w energię elektrycznąi cieplną, jeśli już teraz szacuje się, że za 10 lat tawielkość wyniesie 15,5%?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21942)do ministra infrastrukturyPoseł Krystyna Kłosinoraz grupa posłóww sprawie finansowania oświetlenia drógkrajowych przez gminyW związku z licznymi zapytaniami i skargaminapływającymi do mojego biura poselskiego od samorządowcówz terenu Dolnego Śląska, dotyczącymikwestii obowiązku finansowania oświetlenia drógkrajowych przez gminy proszę Pana Ministra o wyjaśnieniepowyższego zagadnienia.W ostatnim czasie oddawane są liczne odcinki nowychdróg wyposażonych w infrastrukturę oświetleniową,których gminy nie są ani właścicielami, anizarządcami. Drogi te jednak leżą na terenie poszczególnychgmin, co prowadzi do obciążania gmin kosztamioświetlenia tych dróg, np. w gm. Kobierzyce odcinekAOW z Magnic do węzła Wrocław-Południe.W świetle obowiązujących obecnie przepisówzgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.) do zadań własnychgminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną,ciepło i paliwa gazowe należy planowanieoświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdującychsię na terenie gminy oraz finansowanie oświetleniaulic, placów i dróg publicznych znajdujących się naterenie gminy.Obecny stan prawny przy rosnącej liczbie nowobudowanych dróg z oświetleniem prowadzi do nadmiernegoobciążenia gmin, bez jednoczesnego zapewnieniaśrodków z budżetu państwa na ten cel.Wobec powyższego zwracam się do Pana Ministraz zapytaniem: Jakie działania zamierza podjąć PanMinister w celu zapobieżenia stanowi nadmiernego

212obciążenia finansowego gmin inwestycjami drogowymiw zakresie oświetlenia, których gmina ani nie jestwłaścicielem, ani na których realizację nie ma decydującegowpływu? Czy nie przewiduje się zmian przepisóww tym zakresie i powrotu do wcześniejszychrozwiązań?Z poważaniemWrocław, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Jarosław WojciechowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21943)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! 18 lutego Pani Ministerpodpisała rozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, w którymzawarty został zapis ograniczający możliwość zastosowanianowszych, bezpiecznych leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko do wąskiejgrupy chorych na WZW typu B, tzw. HBeAg+. Skorzystaćz tego będzie mogło jedynie około 20% chorychdotychczas nieleczonych. Biorąc pod uwagę statystykiprowadzone przez ekspertów, oznacza to, żestarym lekiem – lamiwudyną, będą leczeni wszyscychorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz 80%nowo wykrytych przypadków zachorowań.Tymczasem lamiwudyna nie tylko jest w dłuższejperspektywie czasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzichorym. Badania naukowe udowodniły, że lek tenpowoduje wystąpienie oporności (wywołuje mutacjęwirusa HBV) u 30% leczonych już po roku stosowania,a po 5 latach aż u 80%. Wystąpienie opornościna lamiwudynę znacznie komplikuje dalszą terapię iobniża skuteczność kolejnych leków, przez co narażachorych na rozwój śmiertelnych chorób, w tym rakawątroby. Dlatego w zdecydowanej większości krajóweuropejskich, w tym Rumunii i Bułgarii, już się tegoleku nie stosuje.Co więcej, lamiwudyna, która zgodnie z zapisamiprogramu ma być podawana w pierwszej linii leczeniazdecydowanej większości chorych, nie powinnabyć już w ogóle w ten sposób stosowana.Zgodnie z nowym rozporządzeniem podział napacjentów HBeAg+ i HBeAg– obowiązuje od 1 kwietniabr. i jednocześnie nie daje możliwości automatycznieprzejść na nowe leki (entekawir, adefowir) chorymz HBeAg+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed 1 kwietnia br., a u których mutacja(lekooporność) jeszcze nie nastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiemz wyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę. Refundowane są natomiast zniezrozumiałych względów dwa mniej skuteczne wtym wskazaniu leki, których cena zbliżona jest doceny tenofowiru. Nie zapewniono więc optymalnejterapii stale poszerzającej się grupie chorych z opornościąna lamiwudynę. Należy dodać, iż wśród osóbz opornością na lamiwudynę istnieje grupa chorychz zaawansowaną chorobą wątroby (marskość), którawyczerpała już wszystkie możliwości leczenia dostępnew istniejących programach terapeutycznych, i zastosowanietenofowiru byłoby dla nich leczeniem ratującymżycie.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu leków, które powinnynależeć im się nieodpłatnie. Część chorych na własnykoszt kupuje nowe leki w nadziei, że wkrótce będąone dostępne w ramach programu terapeutycznego.Niestety, miesięczne koszty terapii przekraczają możliwościfinansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbombą zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkiezdecydowane działania w kierunku zapewnienia chorymw naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby, a takżeprowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZW typuB ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem nie będzie skuteczna.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir) do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacji,zapisu z punktu 6.1: U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii, i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skuteczności

213zarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Pozostaję z szacunkiemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21944)Poseł Jan Kamińskido ministra edukacji narodowejw sprawie projektu ustawy likwidującegoCentralną Komisję EgzaminacyjnąSzanowny Panie Ministrze! Ministerstwo EdukacjiNarodowej ma już gotowy projekt ustawy, któralikwiduje Centralną Komisję Egzaminacyjną (CKE),okręgowe komisje egzaminacyjne oraz kuratoria wdotychczasowej formie. Ich zadania będą podzielonemiędzy nowe instytucje i urząd wojewódzki.Projekt zakłada, że nad edukacją ma czuwać naczelnyinspektor jakości edukacji w randze wiceministra.CKE ma zastąpić Krajowy Ośrodek JakościEdukacji. A w każdym województwie z połączeniaokręgowych komisji egzaminacyjnych oraz częścipracowników kuratoriów powstaną regionalne ośrodkijakości edukacji, które zajmą się egzaminamii sprawdzaniem pracy szkół.Powołany zostanie Krajowy Ośrodek RozwojuEdukacji, a w każdym powiecie regionalne centrumrozwoju edukacji. Poza tym w każdym województwiema powstać centrum informacji edukacyjno--zawodowej.Projekt wprowadza też szereg innych zmian,m.in. możliwość posyłania dwulatków do przedszkoliczy tworzenia grup szkół na terenie gminy.W związku z powyższym zwracam się do Pani znastępującymi pytaniami:1. Czy proponowane zmiany nie oznaczają, żeprzybędzie urzędów zajmujących się edukacją?2. Co jest przyczyną ww. zmian?3. Czy proponowane zmiany przyczynią się do jednolitościkształcenia w Polsce?4. Co jest powodem tworzenia grupy szkół i czyministerstwo nie zamierza się z tego pomysłu wycofać?Pozostaję z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Jan KamińskiI n t e r p e l a c j a(nr 21945)do ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie zmian w szkolnictwie wyższymSzanowna Pani Minister! Dobiegają końca pracenad reformą szkolnictwa wyższego. Na początkumarca swoje poprawki do nowelizacji ustawy Prawoo szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach i tytulenaukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztukiwniósł Senat. Ustawy miałyby wejść w życie 1 października2011 r.Zdaniem uczelnianych związków zawodowych reformaszkolnictwa wyższego nie gwarantuje zwiększenianakładów na naukę. A brak środków finansowychto najważniejszy problem wyższych uczelni.Niedoinwestowanie nauki i szkolnictwa wyższegojest jedną z przyczyn słabej pozycji Polski w budowaniuinnowacyjnej gospodarki.Nowe przepisy wprowadzają destabilizację zatrudnieniapracowników akademickich, umożliwiajązwolnienie pracowników mianowanych po jednokrotnejocenie negatywnej i ułatwiają rozwiązanie stosunkupracy. Ponadto – zdaniem związkowców – planowanezmiany ograniczą swobodę akademicką, niepoprawią sytuacji wyższych uczelni i nie zlikwidująfunkcjonujących tam patologii, np. wieloetatowościna polskich uczelniach.Do najważniejszych zapisów ustaw reformującychszkolnictwo wyższe należy m.in. wprowadzenie opłatza drugi kierunek studiów. Tylko najlepsi studencibędą zwolnieni z tej opłaty. Wprawdzie każdy studentbędzie mógł za darmo rozpocząć studia również nadrugim kierunku, jednak po każdym roku jego wynikiw nauce będą oceniane. Bezpłatnie studia będąmogli kontynuować ci, którzy spełnią takie kryteria,jakie muszą spełnić osoby otrzymujące stypendiumrektora, czyli stypendium naukowe.Inną ze zmian, które wprowadza nowelizacja, jestograniczenie tzw. wieloetatowości. Jeśli ustawa wejdziew życie, wykładowcy zatrudnieni na uczelniachpublicznych będą mogli pracować na etacie jeszczetylko w jednej placówce naukowej lub akademickiej,a i na to będą musieli uzyskać zgodę rektora.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Czy w pracach nad ustawą kierowany przez Paniąresort uwzględnia wnioski i propozycje uczelnianychzwiązków zawodowych?2. Czy w planach jest zwiększenie nakładów finansowychna wynagrodzenia pracowników wyższychuczelni?3. Jakie są powody ograniczenia tzw. wieloetatowościpracowników naukowych?Pozostaję z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Jan Kamiński

214I n t e r p e l a c j a(nr 21946)do ministra edukacji narodowejw sprawie nowelizacji ustawy o systemieoświatySzanowna Pani Minister! Związek NauczycielstwaPolskiego chce zmiany ministerialnego projektunowelizacji ustawy o systemie oświaty, szczególniezapisu umożliwiającego samorządom w sposób nieograniczonyzlecanie zadań oświatowych organizacjompozarządowym i innym podmiotom wyłonionymw konkursach.Jak twierdzą związkowcy, to kolejny krok do demontażuoświaty publicznej. Proponowana zmianaspowoduje, że gmina, powiat lub samorząd województwabędą mogły przekazywać innym podmiotom jużnie tylko pojedyncze szkoły czy placówki, ale wszystkieprzypisane im zadania oświatowe. Jest to wyzbywaniesię konstytucyjnych obowiązków państwa wobecobywateli, a co za tym idzie, proponowany zapismoże być sprzeczny z konstytucją.Obecnie przepisy pozwalają samorządom przekazywaćza porozumieniem stron prowadzenie szkółinnym podmiotom tylko wtedy, gdy są to małe szkoły,w których uczy się do 70 uczniów. W przypadkuszkół większych przekazane mogą zostać tylko teplacówki, które wcześniej formalnie zostały zlikwidowane.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie są merytoryczne przesłanki wprowadzanychzmian?2. Czy proponowane zmiany są konsultowane ześrodowiskiem nauczycieli?Pozostaję z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21947)do ministra infrastrukturyPoseł Jan Kamińskiw sprawie zmian w ustawie o kierującychpojazdamiSzanowny Panie Ministrze! 5 stycznia 2011 r. zostałaprzyjęta ustawa o kierujących pojazdami. Stowarzyszeniazrzeszone w Polskiej Federacji StowarzyszeńKierowca.pl aktywnie brały udział w pracachparlamentu RP nad tą ustawą. Niestety wiele z postulatówi uwag zgłaszanych przez te organizacje niezostało uwzględnionych, mimo że miały zasadniczycharakter – zgodności z Konstytucją RzeczypospolitejPolskiej. Wiele wątpliwości, o których mówiły stowarzyszenia,znalazło potwierdzenie w ekspertyzachprawnych, które wskazywały naruszenia przez ustawęwielu zasad prawnych: równości i swobodę działalnościgospodarczej.W związku z powyższym zwracam się do Pana znastępującymi pytaniami:Dlaczego nie uwzględniono w pracach nad ustawąwszystkich poprawek branżowców?Czy Pana zdaniem wspomniana ustawa ograniczazasady swobody działalności gospodarczej?Pozostaję z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21948)do ministra obrony narodowejPoseł Jan Kamińskiw sprawie rezygnacji ze szkolenia w wojskuSzanowny Panie Ministrze! Kołowe transporteryopancerzone Rosomak w Afganistanie są podstawowymipojazdami zapewniającymi bezpieczeństwopolskim żołnierzom. Żołnierze w rosomakach spędzają70–80% czasu. Wielu ekspertów wojskowych twierdzi,że gdyby nie transportery, ofiar byłoby znaczniewięcej. Dlatego, zdaniem żołnierzy i ekspertów, ważnejest wyszkolenie załóg obsługujących transportery(dowódca, kierowca i celowniczy), gdyż to oni odpowiadająza życie swoje i innych. Czasem w rosomakupoza bazę wyjeżdża 11 żołnierzy.Armia postanowiła jednak na szkoleniu zaoszczędzić.W tym roku dowództwo Wojsk Lądowych zrezygnowałoz wysyłania żołnierzy na szkolenie, któreod 2005 r. organizuje producent rosomaków – WojskoweZakłady Mechaniczne (WZM) w SiemianowicachŚląskich. Powstała tam nawet specjalna bazadla uczących się. Są m.in. symulatory i doskonaleprzygotowani instruktorzy oraz poligon. Żołnierzemieli też okazję poznać budowę rosomaków już naetapie ich produkcji.Przez pięć lat w bazie w WZM wyszkolono ok. 4,5tys. żołnierzy. Co roku wojskowi wraz ze specjalistamiz Siemianowic przygotowywali program szkolenia.Określał on, ilu i jakich specjalności żołnierzyw danym roku należy wysłać na kurs do Siemianowic.Ci, którzy go ukończyli, dostawali od WZM certyfikat.Potem swoje umiejętności doskonalili w wojskowychośrodkach szkoleniowych w Poznaniu i Ostródzie.Jednak w styczniu tego roku wojsko postanowiłozrezygnować ze współpracy z bazą w Siemianowi-

215cach. Dowództwo pionu szkolenia Wojsk Lądowychdoszło do wniosku, że armia poradzi sobie sama. Iżołnierze będą się uczyć obsługi rosomaka tylko wPoznaniu i w Ostródzie.Armia w ten sposób zaoszczędzi ok. 3 mln zł rocznie,bo tyle kosztuje szkolenie w Siemianowicach. Takwota to promil w ok. 25-miliardowym budżecieMON.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Co jest powodem rezygnacji z tego typu szkoleniadla żołnierzy?2. Jaka kwota w rzeczywistości zostanie zaoszczędzona?3. Czy w planach jest budowa nowoczesnegoośrodka szkolenia dla żołnierzy?4. Czy wojsko jest w stanie w odpowiedni sposóbwyszkolić żołnierzy do obsługi transporterów?Pozostaję z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21949)Poseł Jan Kamińskido ministra infrastrukturyorazministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie wykrytych przez NIK poważnychnieprawidłowości podczas realizacjiinwestycji w ramach „Narodowego programuprzebudowy dróg lokalnych 2008–2011”Szanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Najwyższa Izba Kontroli opublikowała informacjęo wynikach kontroli stanu realizacji „Narodowegoprogramu przebudowy dróg lokalnych 2008–2011”.NIK stwierdziła, że w toku robót drogowych doszłodo poważnych zaniedbań inwestorskich, co może grozićujawnieniem się wad technicznych i koniecznościąponownego wykonania niektórych prac.NIK informuje m.in., że: zarządcy dróg nierzetelniewywiązywali się z obowiązku oceny stanu technicznegosieci drogowej. Nie przeprowadzali wymaganychprzepisami badań lub przeprowadzali je wbardzo ograniczonym zakresie. NIK stwierdziła, żejedynie niewiele ponad 1/4 zarządców dróg przeprowadzałaobowiązkowe przeglądy prawidłowo, a ichwyniki wykorzystywała przy likwidacji zagrożeńbezpieczeństwa ruchu drogowego i uwzględniała przytypowaniu najpilniejszych do wykonania zadań. NIKzwraca również uwagę, że prawie połowa ze skontrolowanychzarządców dróg nie miała opracowanegoobowiązkowego planu rozwoju sieci drogowej. Dlategowyboru odcinków dróg do remontów lub przebudowydokonywano często na podstawie doraźnychwskazań, bez kompleksowego i systemowego podejściado problemu. W ocenie NIK ww. nieprawidłowościniosą ryzyko dla trwałości efektów programu.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo dostrzega zasygnalizowaneprzez NIK nieprawidłowości?2. Jakie działania zostaną podjęte w celu ich eliminacji?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21950)do ministra infrastrukturyPoseł Kazimierz Moskalw sprawie opóźnień we wprowadzeniuunijnej dyrektywy 2008/96/WEz 19 listopada 2008 r. w sprawie zarządzaniabezpieczeństwem infrastruktury drogowejSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.19 grudnia ub.r. minął termin, do którego polskiewładze powinny wprowadzić zapisy dotyczące bezpieczeństwana drogach. Niewprowadzenie dyrektywydo polskich przepisów oznacza nie tylko postępowaniekarne o naruszenie unijnego prawa, wszczynanestandardowo, gdy dyrektywa nie jest wdrożonalub jest wdrożona wadliwie, ale też możliwość utratymiliardów.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Z czego wynikają opóźnienia we wdrożeniu dyrektywy?2. Jak wygląda harmonogram prac związanych zjej wprowadzeniem?3. Jakie mogą być skutki finansowe niewprowadzeniaww. dyrektywy?4. Ile kosztować będzie wprowadzenie dyrektywydrogowej?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Kazimierz Moskal

216I n t e r p e l a c j a(nr 21951)do prezesa Rady Ministróww sprawie niewywiązania się rząduz obietnic sfinansowania dokończeniabudowy zbiornika przeciwpowodziowegow Świnnej Porębie w woj. małopolskimSzanowny Panie Premierze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.), proszęo podjęcie działań w przedstawionej poniżej sprawie.Budowa zbiornika przeciwpowodziowego w ŚwinnejPorębie utknęła w martwym punkcie, ponieważpuste okazały się być rządowe obietnice w sprawiepieniędzy na dokończenie zbiornika przeciwpowodziowegow małopolskiej Świnnej Porębie. W zeszłymroku Platforma Obywatelska zadeklarowała 325 mlnzł. Do tej pory na konto nie wpłynęła ani złotówka.Pieniądze zostały zamrożone na koncie NarodowegoFunduszu Ochrony Środowiska. Rząd, skreślając inwestycjęz budżetu państwa, w prosty sposób pozbyłsię drogiego problemu i właśnie na Narodowy FunduszOchrony Środowiska przerzucił obowiązek budowyzbiornika. Ministrowie zapomnieli jednak, żewygasła ustawa pozwalająca finansować budowę. Terazw pośpiechu trwają prace nad nowymi przepisami,a wykonawcy inwestycji nie dostają ani złotówkiza pracę. Faktury są wstrzymane. Już teraz brakuje30 mln zł. Z powodu braku pieniędzy doszło nawetdo absurdalnej sytuacji, w której narastające długimusiały zostać opłacone z prywatnych pieniędzy budowniczychzapory.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy Pan Premier dostrzega problem?2. Jakie działania podejmie rząd w celu wywiązaniasię z obietnic w sprawie zbiornika przeciwpowodziowegow Świnnej Porębie?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21952)Poseł Kazimierz Moskaldo ministra skarbu państwaw sprawie wykrytych przez NIKnieprawidłowości w systemachinformatycznych Ministerstwa Skarbu PaństwaSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Najwyższa Izba Kontroli opublikowała „Informacjęo wynikach kontroli funkcjonowania wybranychsystemów informatycznych Ministerstwa SkarbuPaństwa”, w której stwierdziła liczne nieprawidłowości.Najpoważniejszą z nich było niedostosowanie modułuZSI „Zbiorcza ewidencja mienia Skarbu Państwa”do obowiązujących w tym zakresie przepisów.Ministerstwo Skarbu Państwa nie wykorzystuje wpełni możliwości Zintegrowanego Systemu Informatycznego.Informatyzacja kosztowała MinisterstwoSkarbu Państwa w latach 2004 – lipiec 2010 ponad11,1 mln zł. Z tego 7,1 mln zł przeznaczono na ZintegrowanySystem Informatyczny (ZSI) – podstawowenarzędzie, za pomocą którego resort realizować miałswoje ustawowe zadania. W efekcie raport o staniemienia Skarbu Państwa tworzony jest poza systemem,a dane wprowadzane są ręcznie, co stawia podznakiem zapytania jego wiarygodność.Jednocześnie NIK negatywnie ocenia stopień realizacjiprzez Ministerstwo Skarbu Państwa ustawowychzadań z zakresu informatyzacji, krytykuje równieżbrak inicjatywy resortu w kwestii informatyzacji.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa w ww. sprawie?2. Jakie działania zostaną podjęte w celu wyeliminowaniaww. nieprawidłowości?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21953)Poseł Kazimierz Moskaldo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie grożących Polsce kar nałożonychprzez Komisję Europejskąza nieprawidłowości przy informatyzacjiurzędów pracy oraz przy umowachpodpisanych w ramach pierwszegopriorytetu Programu Operacyjnego„Kapitał ludzki”Szanowna Pani Minister! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Po raz pierwszy Polska zostanie ukarana przezKomisję Europejską karą ponad 100 mln zł. Z raportukońcowego z audytu Programu Operacyjnego

217„Kapitał ludzki”, podsumowującego, jak wydajemyunijne pieniądze, wynika, że Komisja chce nałożyćna Polskę dwie kary: pierwsza – mamy zwrócić blisko50 mln zł, które wydaliśmy na informatyzacjęurzędów pracy, druga – oddać Brukseli 5% wartościumów podpisanych w ramach pierwszego priorytetuPO KL (chodzi o blisko 70 mln zł). Według informacjimedialnych główne nieprawidłowości odkryteprzez audytorów Komisji dotyczyły procedur wyłanianiawykonawców. Chodzi m.in. o uchybienia przyzlecaniu prac nad aplikacją Syriusz. Największe zastrzeżeniaBrukseli budzi wyłonienie wykonawcySyriusza bez zastosowania procedury przetargowejczy konkursowej.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa w sprawiezarzutów zawartych w raporcie Komisji Europejskiej?2. Czy ministerstwo dostrzega zasygnalizowanenieprawidłowości?3. Czy ministerstwo podejmuje jakiekolwiek działaniamające na celu zmniejszenie wysokości kary lubcofnięcie decyzji o jej nałożeniu?4. Z jakiego źródła pochodzić będą środki na wypłaceniekary?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21953)Poseł Kazimierz Moskaldo ministra rozwoju regionalnegow sprawie grożących Polsce kar nałożonychprzez Komisję Europejską zanieprawidłowości przy informatyzacjiurzędów pracy oraz przy umowachpodpisanych w ramach pierwszegopriorytetu Programu Operacyjnego„Kapitał ludzki”Szanowna Pani Minister! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Po raz pierwszy Polska zostanie ukarana przezKomisję Europejską karą ponad 100 mln zł. Z raportukońcowego z audytu Programu Operacyjnego„Kapitał ludzki”, podsumowującego, jak wydajemyunijne pieniądze, wynika, że Komisja chce nałożyćna Polskę dwie kary: pierwsza – mamy zwrócić blisko50 mln zł, które wydaliśmy na informatyzacjęurzędów pracy, druga – oddać Brukseli 5% wartościumów podpisanych w ramach pierwszego priorytetuPO KL (chodzi o blisko 70 mln zł). Według informacjimedialnych główne nieprawidłowości odkryteprzez audytorów Komisji dotyczyły uchybień przyzlecaniu prac nad aplikacją Syriusz. Największe zastrzeżeniaBrukseli budzi wyłonienie wykonawcySyriusza bez zastosowania procedury przetargowejczy konkursowej.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko ministerstwa w sprawiezarzutów zawartych w raporcie Komisji Europejskiej?2. Czy ministerstwo dostrzega zasygnalizowanenieprawidłowości?3. Czy ministerstwo podejmuje jakiekolwiek działaniamające na celu zmniejszenie wysokości kary lubcofnięcie decyzji o jej nałożeniu?4. Z jakiego źródła pochodzić będą środki na wypłaceniekary?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21954)Poseł Kazimierz Moskaldo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie nieprawidłowości przy wdrażaniuaplikacji Syriusz dla urzędów pracySzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Po raz pierwszy Polska zostanie ukarana przezKomisję Europejską karą ponad stu milionów złotych.Z raportu końcowego z audytu Programu Operacyjnego„Kapitał ludzki”, podsumowującego, jakwydajemy unijne pieniądze, wynika, że Komisja chcenałożyć na Polskę dwie kary: pierwsza – mamy zwrócićblisko 50 mln zł, które wydaliśmy na informatyzacjęurzędów pracy; druga – oddać Brukseli 5% wartościumów podpisanych w ramach pierwszego priorytetuPO KL (chodzi o blisko 70 mln zł).Według informacji medialnych główne nieprawidłowościodkryte przez audytorów Komisji dotyczyłyuchybień przy zlecaniu prac nad aplikacją Syriusz.Największe zastrzeżenia Brukseli budzi wyłonieniewykonawcy Syriusza bez zastosowania proceduryprzetargowej czy konkursowej. Wdrażający systemurzędnicy Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich(CRZL), zlecając kolejne etapy pracy nad aplikacją,

218nie wykonywali choćby telefonów do konkurencyjnychfirm, aby sprawdzić, jaka jest cena rynkowa takichusług. W efekcie istnieje podejrzenie, że za każdyetap budowy Syriusza słono przepłacano.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Jak ministerstwo odnosi się do zarzutów zawartychw raporcie Komisji Europejskiej?2. Czy ministerstwo dostrzega zasygnalizowanenieprawidłowości?3. Jakie działania zostaną podjęte w celu ich wyeliminowania?4. Czy docierają do ministerstwa sygnały o podobnychnieprawidłowościach przy informatyzacji całejadministracji państwowej?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21955)do ministra zdrowiaPoseł Kazimierz Moskalw sprawie wzmożonej zachorowalności dzieciz woj. podkarpackiego na zapalenie płucSzanowna Pani Minister! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Aż 90% dzieci na oddziale pediatrycznym SzpitalaMiejskiego w Rzeszowie jest leczonych z powoduzapaleń płuc. Większość z nich to maluchy poniżejpierwszego roku życia, których stan był na tyle poważny,że leczenie w domu nie wchodziło w grę. Pełneręce roboty mają jednak pediatrzy w całym regionie.Do szpitali codziennie trafiają kolejni mali pacjenciz ciężkimi zakażeniami układu oddechowego.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo dostrzega problem?2. Jakie działania podejmuje ministerstwo w celuograniczenia wzmożonej zachorowalności dzieci z województwapodkarpackiego na zapalenie płuc?3. Czy do ministerstwa docierają sygnały o podobnymnasileniu zachorowalności dzieci na zapaleniepłuc w innych rejonach kraju?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Kazimierz MoskalI n t e r p e l a c j a(nr 21956)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie wykrytego przez NIKnierzetelnego prowadzenia przez zarządcówdróg dokumentacji stanu technicznego drógpodczas realizacji inwestycji w ramach„Narodowego programu przebudowy dróglokalnych 2008–2011”Szanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.Najwyższa Izba Kontroli opublikowała „Informacjęo wynikach kontroli stanu realizacji »Narodowegoprogramu przebudowy dróg lokalnych 2008––2011«”. NIK stwierdziła, że w toku robót drogowychdoszło do poważnych zaniedbań inwestorskich, comoże grozić ujawnieniem się wad technicznych i koniecznościąponownego wykonania niektórych prac.NIK informuje m.in. o zaniedbaniach w towarzyszącejinwestycjom dokumentacji. Ponad połowaskontrolowanych zarządców nie prowadziła tzw.książek dróg lub robiła to nieprawidłowo, dopuszczającdo powstania niekompletnej ewidencji. W dokumencietym, będącym swoistą „książeczką zdrowia”drogi, odnotowuje się przeglądy techniczne wszystkichobiektów mających wpływ na stan całości konstrukcjii bezpieczeństwo podróżujących. Brak takiejdokumentacji utrudnia wykonywanie bieżącychczynności związanych z utrzymaniem drogi i planowaniemremontów.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy ministerstwo dostrzega zasygnalizowaneprzez NIK nieprawidłowości?2. Jakie działania zostaną podjęte w celu ich eliminacji?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21957)do ministra środowiskaPoseł Kazimierz Moskalw sprawie negatywnej opinii NIKo działalności Ministerstwa Środowiskaw zakresie nadzoru nad gospodarkązasobami naturalnymi PolskiSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senato-

219ra (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.NIK opublikował raport na temat bezpieczeństwazaopatrzenia Polski w węgiel kamienny ze złóż krajowych.Wynika z niego, że przy obecnym tempie wydobyciawęgla kamiennego w Polsce złóż obecnie eksploatowanychoraz wytypowanych do eksploatacjiwystarczy do 2035 r. Bezpieczeństwu dostaw tegosurowca energetycznego zagraża nieracjonalne, aniekiedy wręcz rabunkowe wydobycie prowadzoneprzez przedsiębiorców. Z raportu NIK wynika, żeprzedsiębiorcy prowadzili często nieracjonalne wydobycieprzy biernej postawie ministra środowiska. Wocenie NIK minister m.in. nierzetelnie wypełniałswoje obowiązki w zakresie nadzoru nad gospodarkązasobami naturalnymi Polski. Nie zapewnił im odpowiedniejochrony, bo w większym stopniu uwzględniałbieżące interesy przedsiębiorców niż długofaloweinteresy Skarbu Państwa jako właściciela złóż.Nie wymagał od przedsiębiorców, aby w dokumentacjigeologicznej określali warunki ochrony eksploatowanychzłóż, zezwalając w wielu przypadkach naogólnikowe zapisy w tej kwestii.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Jakie jest stanowisko resortu środowiska wsprawie negatywnej opinii NIK o działalności ministerstwaw zakresie nadzoru nad gospodarką zasobaminaturalnymi Polski?2. Czy ministerstwo dostrzega zasygnalizowanyprzez NIK problem nieracjonalnego, a niekiedy wręczrabunkowego wydobycia węgla kamiennego?3. Jakie działania naprawcze zostały podjęte poopublikowaniu raportu?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21958)do prezesa Rady MinistrówPoseł Kazimierz Moskalw sprawie dramatycznej sytuacji rolnikówwiosną 2011 r.Dramatyczna sytuacja wiosną 2011 r. w rolnictwiewynika przede wszystkim z galopujących cen naśrodki do produkcji rolnej. Rosną ceny nawozów, paliw,części zamiennych, materiału siewnego i środkówochrony roślin.Bardzo wysoki wzrost odnotowuje się w roku bieżącym,w porównaniu do analogicznego okresu rokuubiegłego, w nawozach azotowych, fosforowych iwieloskładnikowych. W ciągu ostatniego roku cenytych nawozów wzrosły w granicach 30–35%. Środkiochrony roślin wzrosły w ciągu roku o 15%, paliwoo 20% oraz materiał siewny o 20%. Są to wielkościwzrostu, które w 2011 r. wielu rolników wyeliminujez produkcji.Nawozy produkują spółki Skarbu Państwa, którenie powinny nadmiernie zarabiać na rolnikach,szczególnie po takim roku, kiedy powodzie i podtopieniaupraw wyeliminowały całkowicie wielu rolnikówz produkcji, a w większości gospodarstw spowodowałyobniżenie plonu nawet ponad 50%. W woj.łódzkim wystąpiły w ubiegłym roku największe wkraju podtopienia upraw. Należy zauważyć, że wzwiązku z podtopieniami rolnicy nie otrzymali żadnejpomocy finansowej.Brak dochodów w 2010 r. lub ich obniżenie spowoduje,że wiosną w bieżącym roku rolnicy nie zastosująnawozów i środków ochrony roślin oraz znacznieograniczą podstawowe zabiegi agrotechniczne wobecwysokiego wzrostu cen paliwa.Dwukrotnie w ostatnich dwóch latach występowałemdo ministra rolnictwa i rozwoju wsi o skutecznewyeliminowanie nieuczciwych praktyk ze stronyproducentów, pośredników i handlowców zajmującychsię produkcją i dystrybucją środków produkcji,żerujących na rolnikach. Od kilku lat o wysokościcen środków produkcji rolnej decyduje przede wszystkimilość pieniędzy i termin ich spływu do rolników,to jest dopłat unijnych i dopłat za paliwo rolnicze.Zapowiadane przez ministra rolnictwa i rozwojuwsi odpowiednie działania, ukrócające ten proceder,nie doczekały się skutecznych rozwiązań. To nie rolnikjest w ostateczności adresatem pomocy unijnejoraz pomocy państwa, ale producenci środków produkcji,handlowcy i inni pośrednicy. Od kilku lat niktnie potrafi wyeliminować zmowy cenowej z polskiegorynku środków produkcji rolnej i rynku żywności.Rynek środków do produkcji rolnej jest poza wszelkąkontrolą, a zatem zgodnie z zapowiedziami liberałówz początku ostatniej dekady dwudziestego wieku,którzy twierdzili, że tylko rynek może odpowiednioregulować gospodarkę żywnościową. Efekty takiegoliberalnego myślenia skutecznie uderzają w roku bieżącymw polskich rolników.Z rynku żywnościowego trzeba szybko i skuteczniewyeliminować zmowy cenowe i złodziejskie praktyki,by pokrzywdzonym nie był rolnik, konsumentżywności i Skarb Państwa.W związku z powyższym mam następujące pytania.1. Co rząd zamierza zrobić z galopującymi cenamiśrodków do produkcji rolnej?2. Jakie natychmiastowe działania podejmie rząd,aby zmienić dramatyczną sytuację w rolnictwie?3. Czy rząd podejmie skuteczne działania, by rynekśrodków produkcji i rynek żywności w Polsce niebył bazą działania dla wielu nieuczciwych producentów,przetwórców i handlowców?

2204. Jakie działania planuje rząd podjąć, by poprawićopłacalność produkcji rolnej?Z poważaniemWieluń, dnia 29 marca 2011 r.Poseł Wojciech Szczęsny ZarzyckiI n t e r p e l a c j a(nr 21959)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie ustawy o rozwiązywaniu sporówzbiorowychArt. 9 ww. ustawy mówi, że: Rokowania kończąsię podpisaniem przez strony porozumienia, a w razienieosiągnięcia porozumienia – sporządzeniem protokołurozbieżności ze wskazaniem stanowiska stron.Zgodnie z art. 10, gdy strona, która wszczęła spór,podtrzymuje zgłoszone żądania, następnym etapemsą mediacje.Związkowcy, którzy wystąpili w spór zbiorowy,zgłosili mi, że pracodawcy odmawiają podpisania protokołurozbieżności, co powoduje, że nie mają formalnejpodstawy przejścia do następnego etapu – mediacji.Takie stanowisko potwierdził Departament Dialogui Partnerstwa Społecznego MPiPS.Art. 26 ww. ustawy przewiduje odpowiedzialnośćkarną za przeszkadzanie we wszczęciu lub prowadzeniuw sposób zgodny z prawem sporu zbiorowego, alespowoduje to przeciąganie sporu w czasie.Powyższe upoważnia do zadania pytań:1. Czy brak zgody pracodawcy na podpisanie protokołurozbieżności w sporze zbiorowym zamyka drogędo następnego etapu – mediacji?2. Czy przewiduje się zmianę przepisów lub ichdoprecyzowanie, aby w sytuacji braku podpisu pracodawcyna protokole rozbieżności spór zbiorowyprzeszedł w fazę mediacji?Z poważaniemBielsko-Biała, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21960)do prezesa Rady MinistrówPoseł Stanisław Szwedw sprawie polityki dotyczącej zmian granicjednostek samorządu terytorialnegoSzanowny Panie Premierze! Chciałbym zwrócićuwagę na problem związany z procedurą zmiany granicjednostek samorządu terytorialnego. Jest to wszczególności istotne w kontekście granic miast i obszarówwiejskich. Okazuje się, że wiele polskichmiast, i to wbrew pozorom tych mniejszych, borykasię z problemem braku terenów inwestycyjnych. Granicemiast w dużej ilości przypadków były określaneprzed kilkudziesięciu laty. Przez ten stosunkowo długiokres na ogół wykorzystano wszelkie tereny w ichobrębie. Powoduje to wiele różnych problemów związanychz rozwojem miast i planowaniem gospodarczymprzez ich władze.Małe miasta w sposób szczególny cierpią na problembezrobocia, jednak w wielu przypadkach nie sąw stanie zaoferować potencjalnym inwestorom żadnychterenów pod inwestycje. Takie funkcje mogłybyprzejąć sąsiednie gminy wiejskie. Jednak te częstostawiają sobie za cel inne priorytety, mają inne polezainteresowania, są też mniej atrakcyjne dla inwestorów.Należy zauważyć, że mieszkańcy gmin wiejskichkorzystają z infrastruktury miast, tam realizująwiele swoich potrzeb życiowych, zatem równieżw ich interesie jest to, aby sąsiednie miasta rozwijałysię jak najlepiej.Rozwiązaniem dla powyższego problemu jest właściwiejedynie zmiana granic administracyjnych,włączenie do miast okolicznych terenów. Takie propozycjeniestety niejako z zasady są skazane na porażkę,ponieważ władze gmin wiejskich nie zgadzająsię na te działania z różnych względów: brak przyzwoleniana zmniejszenie wpływów z podatków, powodynatury ambicjonalnej, zmniejszenie terytoriummoże wiązać się z utratą prestiżu. Nawet mieszkańcyterenów, które mogłyby wejść w skład miast, częstosprzeciwiają się takim działaniom. Obawiają sięwyższych opłat za media. Niektórzy przerażają sięmyślą, że nagle staną się mieszkańcami miast.Jednak, jak już wykazano wcześniej, takie praktykisą konieczne i obiektywnie uzasadnione, bezszkody dla nikogo. Interwencja ze strony władz centralnychwydaje się konieczna. Państwo musi dbać orównomierny rozwój wszystkich obszarów kraju itroszczyć o wszystkie grupy mieszkańców, starającsię o obiektywne i należyte rozstrzygnięcia. Trzebajednak liczyć się z możliwym sprzeciwem niektórychlokalnych społeczności. Należy zwrócić uwagę, żewiele ważnych kwestii w tej sprawie poruszył TrybunałKonstytucyjny w wyroku z 09.04.2009 (K 37/06).Szanowny Panie Premierze, proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Ile razy Rada Ministrów w obecnej kadencji dokonałazmian granic jednostek samorządu terytorialnego?Jakie to były przypadki?2. Czy Rada Ministrów zamierza występować zwłasnej inicjatywy w sprawie zmian granic jednosteksamorządu terytorialnego? Czy Pan Premier uważatakie działania za pożądane? Czy nie byłoby zasadnedokonanie jakiejś generalnej rewizji granic gminprzy pomocy np. wojewody?

2213. Czy zdaniem Pana Premiera obecne regulacjeprawne dotyczące poruszonej problematyki są odpowiednie?Z poważaniemWłocławek, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21961)do ministra skarbu państwaw sprawie przejęcia spółki ENEA SAprzez francuską spółkę EDFSzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą występuję,dotyczy decyzji Pana Ministra o przejęciuspółki ENEA SA przez państwową spółkę francuskąEDF, która może pociągnąć za sobą szereg negatywnychzjawisk gospodarczych i społecznych. Zostałyone przedstawione przez związkowców z ENEA SA.Jednym z najpoważniejszych zagrożeń wynikającychze sprzedaży największego dostawcy energii naterenie północno-zachodniej Polski przedsiębiorstwukontrolowanemu przez rząd innego państwa jestmożliwość utraty bezpieczeństwa energetycznego naszegokraju obejmującego niemalże 1/5 obszaru Polski.Ponadto w najbliższych trzech latach spółkaEDF nie będzie realizowała inwestycji sieciowychwymagających na zachodzie naszego kraju ponad 3,5mld zł. Kwota ta jest jedynie wymaganym minimum,gdyż włączając w to inwestycje w tzw. inteligentnesieci oraz opomiarowanie, winna ona być kilkakrotniewyższa. Sprzedaż ENEA SA zagrozi także realizacjibloku węglowego 1000 MW w Kozienicach, gdyżprzedsięwzięcie to jest niezgodne z polityką francuskiejspółki. Rezygnacja z inwestycji w energetykęwęglową doprowadzi do negatywnych konsekwencjizarówno finansowych, jak i społecznych.Kontrola koncernu EDF nad poznańską grupąnajprawdopodobniej doprowadzi także do systematycznegoeliminowania polskich kooperantów i zastępowaniaich zagranicznymi dostawcami – podobniejak miało to miejsce w przypadku dotychczasowychdziałań zachodnich branżowych inwestorów. PrzejęcieENEA SA przez francuski EDF uniemożliwi równieżrozwijanie projektu ratowania Zakładów Cegielskiegobiorących udział w produkcji małych elektrowni.Szanowny Panie Ministrze, proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Dlaczego została podjęta decyzja o sprzedażyENEA SA jednemu z najbardziej zadłużonych przedsiębiorstwenergetycznych, przedsiębiorstwu bazującemuna przestarzałych i wyeksploatowanych elektrowniachatomowych? Czy takie posunięcie rzeczywiścieprowadzi do zwiększenia efektywności gospodarczejprzedsiębiorstwa?2. Dlaczego nie jest planowane nabycie ENEA SAprzez PGNiG w celu stworzenia przedsiębiorstwamultienergetycznego?3. Co zamierza poczynić resort w związku z niebezpieczeństwemupadku Zakładów Cegielskiegoprodukujących silniki dla elektrowni?4. Jak Pan Minister ustosunkuje się do pozostałychwyżej opisanych zagrożeń?Z poważaniemWłocławek, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21962)do ministra zdrowiaw sprawie ustawy o działalności leczniczejSzanowna Pani Minister! Sprawa, z którą sięzwracam, dotyczy ustawy o działalności leczniczej,uchwalonej 18 marca br., otwierającej furtkę do zaistnieniaszeregu negatywnych zjawisk w sferzeochrony zdrowia.Powyższe rozporządzenie nieuchronnie prowadzido prywatyzacji szpitali i przychodni. Tego typu zjawiskonie jest czym innym niż dążeniem państwa dowyzbycia się jednego z jego kluczowych obowiązków,tj. zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa zdrowotnego,gdyż równy dostęp do opieki zdrowotnej bezwzględu na sytuację materialną obywatela stanie sięw tym wypadku jedynie mrzonką.Podstawę zapewnienia opieki medycznej powinnystanowić publiczne jednostki prowadzące działalnośćmedyczną, gdzie jednostki niepubliczne funkcjonująjedynie jako podmioty pomocnicze w tej sferze.Przekształcanie zakładów opieki zdrowotnej współki prawa handlowego niesie ze sobą poważne ryzykoznacznego obniżenia bezpieczeństwa Polakóww aspekcie opieki medycznej, gdyż przewodnim dążeniemspółek prawa handlowego jest osiągnięcie jaknajwiększego dochodu – kwestia zapewnienia należytejochrony zdrowia będzie sprawą drugorzędną.Ponadto nałożenie na samorządy obowiązku przekształcaniaplacówek zdrowia w spółki w wielu przypadkachdoprowadzi do rezygnowania szpitali z działalnościuznanych za nieopłacalne lub też do upadłościtych jednostek, gdyż samorządy odpowiedzialneza pokrywanie strat finansowych wygenerowanychprzez szpitale nie zawsze będą mogły sprostać temuzadaniu. Analizując tę sprawę, należy mieć na uwadzefakt, iż ujemny wynik finansowy jest bardzo częstymproblemem dotykającym polskie szpitale.

222Ustawa o działalności leczniczej stwarza takżeproblem zatrudniania pielęgniarek na podstawieumów cywilnoprawnych – temat ten został opisanyw mojej wcześniejszej interpelacji.Szanowna Pani Minister, proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Z jakiego powodu została podjęta decyzja oprzeniesieniu obowiązku zapewnienia bezpieczeństwazdrowotnego obywateli na wolny rynek?2. Dlaczego tak istotne zmiany dotyczące zakładówopieki zdrowotnej są wprowadzane w obliczukryzysu gospodarczego i nieustabilizowanego mechanizmukontraktowania usług medycznych?3. Jak resort zamierza zapewnić opiekę zdrowotnąobywatelom, którzy ze względów finansowych niebędą mogli pozwolić sobie na korzystanie z niepublicznychusług w tej sferze?4. Na jakiej podstawie resort sądzi, iż przekształcenieszpitali w spółki prawa handlowego umożliwiusprawnienie systemu opieki zdrowotnej oraz poprawęjego wydolności?Z poważaniemWłocławek, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 21963)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! Zgodnie z opinią wiciuekspertów z zakresu medycyny wirusowe zapaleniewątroby typu B jest wirusową bombą zegarową i, jeślinie zostaną podjęte zdecydowane działania w kierunkuskutecznego leczenia, w najbliższym czasiedojdzie do konieczności leczenia bardzo poważnychkonsekwencji zakażenia HBV, do których należąmarskość i rak wątroby, a także prowadzona od ponad15 lat profilaktyka WZW typu B ze względu naryzyko zakażenia zmutowanym, opornym wirusemnie będzie skuteczna.Wydaje się, że, wychodząc naprzeciw tym zagrożeniom,18 lutego br. Pani Minister wydała rozporządzeniew sprawie nowego programu terapeutycznegoleczenia WZW typu B. Jako poseł na Sejm RP otrzymujęwiele sygnałów od środowisk medycznych zaniepokojonychfaktem, że w nowym rozporządzeniuzawarto zapis ograniczający możliwość zastosowanianowszych i bezpiecznych leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko do wąskiej grupy chorychna WZW typu B, tzw. HBeAg+. Z opinii m.in.Fundacji Gwiazda Nadziei wynika, że skorzystać ztego będą mogło jedynie ok. 20% chorych dotychczasnieleczonych. Biorąc pod uwagę statystyki prowadzoneprzez ekspertów, oznacza to, że starym lekiem –lamiwudyną będą leczeni wszyscy chorzy włączenido leczenia dotychczas oraz 80% nowo wykrytychprzypadków zachorowań.Taki zapis jest o tyle niebezpieczny, że zgodnie zbadaniami naukowymi lamiwudyna nie tylko jest wdłuższej perspektywie czasu nieskuteczna, ale wręczszkodzi chorym. Wyniki udowodniły, że lek ten powodujewystąpienie oporności (wywołuje mutacje wirusaHBV) u 30% leczonych już po roku stosowania,a po 5 latach – aż u 80%. Wystąpienie oporności nalamiwudynę znacznie komplikuje dalszą terapię i obniżaskuteczność kolejnych leków, przez co narażachorych na rozwój śmiertelnych chorób, w tym rakawątroby. Dlatego w zdecydowanej większości krajóweuropejskich, w tym w Rumunii i Bułgarii, już siętego leku nie stosuje. Zgodnie z opinią ekspertów podziałchorych na takich, którzy mogą dostać w pierwszejlinii nowe leki (entekawir, adefowir), i tych, którzybędą cały czas leczeni przestarzałą lamiwudyną,nie wynika z żadnych obowiązujących polskich czymiędzynarodowych wytycznych klinicznych. Wszystkieone mówią o tym, że lekiem pierwszego rzutu uwszystkich chorych, u których nie można zastosowaćinterferonu, powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir).Z zapisów nowego rozporządzenia wynika, że programnadal nie uwzględnia tenofowiru, który zgodniez obowiązującymi standardami medycznymi jestlekiem z wyboru u chorych, u których wystąpiła jużoporność na lamiwudynę. Refundowane są natomiastdwa mniej skuteczne leki, których cena zbliżona jestdo ceny tenofowiru. Należy dodać, że wśród osób zopornością na lamiwudynę istnieje grupa chorych zzaawansowaną chorobą wątroby (marskość), którawyczerpała już wszystkie możliwości leczenia dostępnew istniejących programach terapeutycznych i zastosowanietenofowiru byłoby dla nich leczeniem ratującymżycie.Przytaczając powyższe argumenty, pragnę zapytaćPanią Minister:Jakie były podstawy naukowe ograniczenia grupypacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszej liniileczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWAtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynyw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejskiej Agencji Leków) zmian wcharakterystyce tego leku ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu z punktu 6.1: U pacjentów HBeAg– leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+leczenie należy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w mo-

223noterapii, i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Grzegorz SztolcmanI n t e r p e l a c j a(nr 21964)do ministra infrastrukturyw sprawie zakupu laptopów dla uczniówSzanowny Panie Ministrze! Z informacji prasowychwynika, że resort pracuje nad projektem ustawy, którazwalnia operatorów sieci komórkowych z części opłatkoncesyjnych. Środki te mają trafić na inwestycje wsieci oraz komputery dla uczniów. Rząd zgodził się nazmniejszenie opłat, ale w zamian część tych pieniędzyma być przeznaczona na laptopy dla uczniów.Wobec powyższego prosimy Pana Ministra o odpowiedźna następujące pytania:1. Na jakim etapie prac w rządzie znajduje się opisanainicjatywa ustawodawcza? Kiedy rząd skierujetę inicjatywę do Sejmu?2. Jakie środki finansowe zostaną przeznaczonez opłat koncesyjnych w najbliższych latach na realizacjęprogramu „Komputer dla ucznia”?3. Które szkoły lub roczniki uczniów otrzymają wpierwszej kolejności laptopy?4. Kto w imieniu rządu będzie prowadził koordynacjęprogramu zakupu komputerów dla uczniów iczy programowi zakupu komputerów towarzyszyćbędą inne programy adresowane do nauczycieliszkół?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Posłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorI n t e r p e l a c j a(nr 21965)do ministra sportu i turystykiw sprawie zapisów rozporządzenia ministrasportu i turystyki z dnia 4 marca 2011 r.w sprawie przewodników turystycznychi pilotów wycieczekSzanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiegozgłaszają się przewodnicy turystyczni, którzypragną zwrócić uwagę na nowelizowany tekstrozporządzenia ministra sportu i turystyki z dnia 4marca 2011 r. w sprawie przewodników turystycznychi pilotów wycieczek, w którym czytamy:17. Organizator turystyki powierzający na podstawieart. 30 ust. 1 ustawy wykonanie usługi przewodnikowiturystycznemu jest obowiązany w obsłudzegrupy turystów do zapewnienia udziału:1) przewodnika miejskiego — dla miast wymienionychw § 15, jeżeli program imprezy obejmujezwiedzanie miasta lub wybranych obiektów na jegoobszarze, w muzeach i obiektach zabytkowych, wktórych nie oprowadza uprawniony pracownik etatowy;2) przewodnika górskiego — na obszarach górskichokreślonych w § 13, jeżeli program imprezyprzewiduje wycieczki piesze poza obszarem zabudowymiejscowości;3) przewodnika miejskiego w przypadku, o którymmowa w § 16, lub przewodnika terenowego — wparkach narodowych, krajobrazowych i rezerwatachudostępnianych do ruchu turystycznego, jeżeli programimprezy obejmuje zwiedzanie tych miejsc, wmuzeach i obiektach zabytkowych, w których nieoprowadza uprawniony pracownik etatowy, a takżena obszarach, na których obowiązujące przepisy porządkoweprawa miejscowego nakładają taki obowiązek.Według osób zatrudnionych w turystyce świadczyto o kolejnym zepchnięciu miast, miejscowości terenówi obiektów leżących poza wielkimi miejskimaglomeracjami do miejsc drugiej kategorii, a przewodnikówterenowych do roli najzwyczajniej zbędnejprofesji. Dotychczas na terenach dużych miast oznacznej liczbie obiektów turystycznych obowiązywałyuprawnienia przewodnika miejskiego, a pozanimi – terenowego. Zdaniem przewodników turystycznychpowyższe przepisy powodują, iż organizatorturystyki nie musi w takich miejscach wynajmowaćprzewodnika, a rolę tę może spełnić pilot.Jakość oprowadzania w obu przypadkach jest diametralnieinna. Podważa to w ogóle sens istnieniainstytucji przewodnika terenowego i krzywdzi rzeszęludzi, którzy wytrwale pracują dla dobra polskiej turystyki.Szkolenie przewodników miejskich i terenowychniczym się nie różni poza obszarem uprawnień,a co więcej, Ci drudzy przechodzą często znacznietrudniejsze i żmudniejsze szkolenia. Zdaniem tychosób taka sytuacja może doprowadzić do sytuacji, żeinstytucja przewodnika terenowego straci sens, a jakośćoprowadzenia po obiektach drastycznie spadnie.Nie znajdą się więcej chętni na zdobywanie cennychi wartościowych, ale, niestety, także drogich uprawnieńprzewodnika terenowego.W związku z powyższym uprzejmie proszęo udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:1. Jakie przesłanki merytoryczne zdecydowałyo kierunkach zmian ww. rozporządzenia?2. Czy zmiana rozporządzenia może wpłynąć negatywniena jakość usług przewodników w miej-

224scach, gdzie nie ma obowiązku zapewnienia przewodników?3. Czy organizatorzy turystyki zobowiązani są wświetle obowiązujących przepisów do zatrudnianiaprzewodników w miejscach niewymienionych w § 17rozporządzenia?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Tadeusz TomaszewskiI n t e r p e l a c j a(nr 21966)do ministra spraw zagranicznychw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejSzanowny Panie Ministrze! W maju 2010 r. NajwyższaIzba Kontroli przeanalizowała temat zatrudnianiaosób niepełnosprawnych w administracji publicznej.Kontrola miała na celu zbadanie, czy organyadministracji publicznej podejmowały działania wcelu zwiększenia liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionychw urzędach administracji publicznej,oraz ocenę, czy prawa tych osób są respektowane, aśrodowisko, w którym pracują, wolne od barier. Zwyników kontroli wynika, że zdecydowana większośćosób niepełnosprawnych w naszym kraju pozostajepoza rynkiem pracy. To niekorzystne zjawisko utrzymujesię od wielu lat, mimo uruchomienia wielu programówmających na celu aktywizację zawodowąosób niepełnosprawnych. Z badań wynika, że w niedostatecznymstopniu zachęcano osoby niepełnosprawnedo udziału w prowadzonej rekrutacji, niewspółpracowano w tym obszarze z organizacjami,które je reprezentują, w niewielkim zakresie organizowanostaże i przygotowanie zawodowe, udział kontrolowanychjednostek w programach wspierającychaktywizację zawodową osób niepełnosprawnych byłniewystarczający. Zaniechanie przez kontrolowaneorgany powyższych działań, co NIK ocenia jako postępowanienierzetelne, przy jednoczesnym wzrościeustawowego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych,miało wpływ na wzrost wysokości wpłatna Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych(PFRON).Wobec powyższego proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Jak kształtowało się roczne średnie zatrudnienieosób niepełnosprawnych w resorcie oraz jednostkachpodległych i nadzorowanych w latach 2007––2010?2. Jakie zatrudnienie osób niepełnosprawnychplanuje się w resorcie i jednostkach podległych w2011 r.?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Tadeusz TomaszewskiI n t e r p e l a c j a(nr 21967)do ministra obrony narodowejw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21968)do ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejSzanowna Pani Minister! W maju 2010 r. NajwyższaIzba Kontroli przeanalizowała temat zatrudnianiaosób niepełnosprawnych w administracji publicznej.Kontrola miała na celu zbadanie, czy organyadministracji publicznej podejmowały działania wcelu zwiększenia liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionychw urzędach administracji publicznej,oraz ocenę, czy prawa tych osób są respektowane, aśrodowisko, w którym pracują, wolne od barier. Zwyników kontroli wynika, że zdecydowana większośćosób niepełnosprawnych w naszym kraju pozostajepoza rynkiem pracy. To niekorzystne zjawisko utrzymujesię od wielu lat, mimo uruchomienia wielu programówmających na celu aktywizację zawodowąosób niepełnosprawnych. Z badań wynika, że w niedostatecznymstopniu zachęcano osoby niepełnosprawnedo udziału w prowadzonej rekrutacji, niewspółpracowano w tym obszarze z organizacjami,które je reprezentują, w niewielkim zakresie organizowanostaże i przygotowanie zawodowe, udział kontrolowanychjednostek w programach wspierającychaktywizację zawodową osób niepełnosprawnych byłniewystarczający. Zaniechanie przez kontrolowaneorgany powyższych działań, co NIK ocenia jako postępowanienierzetelne, przy jednoczesnym wzrościeustawowego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych,miało wpływ na wzrost wysokości wpłat

225na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych(PFRON).Wobec powyższego proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Jak kształtowało się roczne średnie zatrudnienieosób niepełnosprawnych w resorcie oraz jednostkachpodległych i nadzorowanych w latach 2007––2010?2. Jakie zatrudnienie osób niepełnosprawnychplanuje się w resorcie i jednostkach podległych w2011 r.?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Tadeusz TomaszewskiI n t e r p e l a c j a(nr 21969)do ministra infrastrukturyw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21970)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21972)do ministra zdrowiaw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21968, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21973)do ministra środowiskaw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21974)do ministra sprawiedliwościw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21975)do ministra sportu i turystykiw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21971)do ministra edukacji narodowejw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21968, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21976)do ministra skarbu państwaw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.

226I n t e r p e l a c j a(nr 21977)do ministra rozwoju regionalnegow sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21968, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21982)do ministra gospodarkiw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21978)do ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21983)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie korzystania przez mężczyzni kobiety z uprawnień związanychz rodzicielstwem w służbach mundurowychI n t e r p e l a c j a(nr 21979)do ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21980)do ministra finansóww sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21966, str. 224.I n t e r p e l a c j a(nr 21981)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie zatrudniania osóbniepełnosprawnych w administracjipublicznejPatrz interpelacja nr 21968, str. 224.Szanowny Panie Ministrze! W Sejmie trwają pracenad nowelizacją ustaw regulujących funkcjonowaniesłużb mundurowych, których celem jest zwiększenieuprawnień funkcjonariuszy związanych z rodzicielstwem,w szczególności zrównanie praw kobieti mężczyzn. Rozwiązania rozpatrywane w Sejmie zinicjatywy Senatu są zgodne z dyrektywami Rady96/34/WE i 70/207/EWG.Wobec powyższego proszę o odpowiedź na następującepytania:1. Czy w obecnym stanie prawnym funkcjonariuszei pracownicy poszczególnych służb, w szczególnościmężczyźni, mogli korzystać z uprawnień rodzicielskich?2. Ile kobiet i mężczyzn jest obecnie zatrudnionychjako funkcjonariusze i pracownicy poszczególnychsłużb mundurowych? Jeżeli nie można podaćtych danych w liczbach etatów, to proszę o podanieproporcji procentowych zatrudnienia ww. osób wsłużbach mundurowych.3. Ile osób korzystało w latach 2008–2010 z uprawnieńrodzicielskich w służbach mundurowych?4. Jaki był koszt dla budżetu służb mundurowychw latach 2008–2010 wypłat świadczeń wynikającychz uprawnień rodzicielskich?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Tadeusz Tomaszewski

227I n t e r p e l a c j a(nr 21984)do ministra finansóww sprawie zwolnienia z podatku akcyzowegoskażonego alkoholu etylowegoSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (tekst jednolityustawy opracowany na podstawie: t.j. Dz. U. z 2003 r.Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135;Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z 2006 r. Nr104, poz. 708), kierując się szeroko pojętym interesemspołecznym, uprzejmie proszę Pana Ministra oprzedstawienie podjętych przez rząd premiera DonaldaTuska działań w celu wyeliminowania z obrotuna rynku odkażonego alkoholu etylowego i uszczelnieniasystemu podatkowego w zakresie dochodów ztytułu podatku akcyzowego od alkoholu etylowego.Szanowny Panie Ministrze! Wciąż na rynek krajowydo obrotu wprowadzane są kolejne hektolitryalkoholu etylowego nieodpowiadającego elementarnymnormom sanitarnym, uzyskanego w prostymprocesie odkażania skażonego alkoholu etylowego.Zorganizowane, przestępcze grupy zajmujące się odkażaniemi wprowadzaniem do handlu takiego alkoholuzbijają kapitał, wszak, po pierwsze, swoją działalnośćprowadzą nielegalnie poza całym systemempodatkowym, a po drugie, rozsiewają w kraju alkoholizm,który jest źródłem wielu nieszczęść w polskichrodzinach. Taka sytuacja ma miejsce, gdyż Polskajako państwo członkowskie UE została zobowiązanado zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholuetylowego całkowicie skażonego. Ponadto z faktu, żekontrola nad procesem skażenia w ramach szczególnegonadzoru podatkowego obejmuje ten proces tylkodo momentu skażenia, zaś nie obejmuje obrotu alkoholuskażonego. Zakończenie procedury zawieszenianastępuje w chwili zużycia tego alkoholu zgodnie zprzeznaczeniem, co w praktyce oznacza wytworzenieprzy jego użyciu zupełnie nowego produktu.W opinii ekspertów polskie prawo dopuszcza zdecydowanieza dużo skażalników. W tej grupie niestetywskazują też takie, jak np. bitrex, który w innychkrajach, w tym Czechach, nie jest uznawany za środekskażający.W opinii resortu rolnictwa, który w drodze rozporządzeniaokreśla środki dopuszczone do skażaniaalkoholu etylowego, problem nielegalnego wytwarzanianapojów alkoholowych na bazie skażonego alkoholulub alkoholu etylowego odzyskiwanego np. ześrodków zapobiegających zamarzaniu szyb nie leżypo stronie środków dopuszczonych do skażania alkoholuetylowego, ale po stronie czynników ekonomicznychstymulujących nielegalne działania pseudoprzedsiębiorców.Niestety wciąż pseudoprzedsiębiorcy funkcjonująna rynku i mają się dobrze, a negatywnymi ekonomicznymii społecznymi skutkami ich działalnościobciążani jesteśmy wszyscy.Wobec powyżej opisanej sytuacji zwracam się doPana Ministra o odpowiedź na następujące pytania:1. Co uczynił rząd Donalda Tuska, aby wyeliminowaćz rynku pseudoprzedsiębiorców wytwarzającychnapoje alkoholowe na bazie skażanego alkoholulub alkoholu etylowego odzyskiwanego np. ze środkówzapobiegających zamarzaniu szyb i wprowadzającychdo obrotu nieodpowiadających elementarnymnormom sanitarnym napojów spirytusowych w tensposób wytworzonych?2. Ile w latach 2007–2010 pseudoprzedsiębiorcówwyeliminowano z rynku?3. Jakie po roku 2007 zostały wprowadzone uregulowaniado polskiego porządku prawnego w celuzwiększenia efektywności kontroli sprawowanejprzez pracowników szczególnego nadzoru podatkowegooraz dla uszczelnienia systemu podatkowego?Wnoszę również o poinformowanie mnie o decyzjach,jakie pan premier podjął w przedmiotowejsprawie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21985)Poseł Maria Zubado ministra pracy i polityki społecznejw sprawie finansowego wsparcia projektówdotyczących rozwoju instytucji opieki naddzieckiem do lat 3 w ramach rządowegoprogramu „Maluch”Szanowna Pani Minister! W lutym 2011 r. Sejmuchwalił ustawę o opiece nad dziećmi w wieku do lat3, która wejdzie w życie 4 kwietnia br. W ustawiezaproponowane są rozwiązania mające na celu zapewnieniewłaściwej opieki nad dzieckiem. Wśródtych rozwiązań są formy opieki zbiorowej, czyli żłobki,kluby dziecięce, poprzez grupową opiekę, tj. opiekundzienny, do indywidualnej, czyli niani. Podmiotami,które mogą prowadzić opiekę instytucjonalną,są gminy, osoby fizyczne, osoby prawne i jednostkiorganizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.Aby wesprzeć działania na rzecz rozwoju infrastrukturyopieki nad dzieckiem do lat 3, rząd przeznaczyłna realizację tego zadania w 2011 r. 40 000 000 zł.4 marca 2011 r. Ministerstwo Pracy i PolitykiSpołecznej ogłosiło otwarty konkurs w ramach resortowegoprogramu „Maluch”. Program polega nawspółfinansowaniu przez budżet państwa tworzeniai funkcjonowania nowych miejsc opieki nad dziećmiw wieku do lat 3. Niestety z założeń programu wyni-

228ka, iż o dofinansowanie do projektów mogą ubiegaćsię tylko jednostki samorządu terytorialnego szczeblagminnego.W związku z powyższym zwracamy się do PaniMinister z pytaniami:1. Z czego wynika, że program „Maluch” skierowanyjest wyłącznie do jednostek samorządu terytorialnego(gmin)? (Są gminy, które nie są zainteresowanerealizowaniem tej ustawy, natomiast jestwiele innych podmiotów, które chcą objąć opiekądzieci do lat 3).2. Czy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznejprzewidziało inną formę pomocy dla podmiotówchcących prowadzić opiekę instytucjonalną, które niemogą skorzystać z dofinansowania w ramach programu„ Maluch”?Warszawa, dnia 23 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21986)do ministra spraw zagranicznychPoseł Ewa Drozdoraz grupa posłóww sprawie współpracy wizowej Polskii AustraliiAustralia to kraj wysoko rozwinięty, z wielokulturowymspołeczeństwem. W porównaniu z innymipaństwami (wskaźnik rozwoju społecznego) Australiajest notowana bardzo wysoko, jeśli chodzi m.in. o:jakość życia, swobodę działalności ekonomicznej,wolność osobistą i prawa polityczne, i obecnie znajdujesię na 2 miejscu po Norwegii. Miasta australijskiesą w światowej czołówce w dziedzinie życia kulturalnego.Wszystkie te czynniki sprawiają, że Australia powinnabyć państwem, które interesuje i do któregochce się podróżować, nie tylko w celach turystycznych,ale również z zamiarem zdobycia doświadczeniazawodowego, a co za tym idzie, podjęcia pracyzarobkowej.Niestety obywatele naszego kraju mogą udać siędo Australii, wyłącznie posiadając wizę turystyczną,która pozwala im na pobyt trzymiesięczny właśniew takim celu. Jeśli jednak chcą podjąć pracę i pozostaćw kraju dłużej, mają bardzo utrudnione zadanie,gdyż muszą wówczas ubiegać się o wizę studenckąuprawniającą do studiowania oraz pracy w wymiarzedo pół etatu. Wiąże się to jednak z uczęszczaniem nazajęcia i ponoszeniem wszelkich kosztów nauki.Tymczasem rząd australijski już od kilku lat oferujetzw. working holiday visa, która uprawnia dorocznego pobytu w tymże kraju, pracy, studiowaniai podróżowania. Wiza ta jest przeznaczona dla ludzimłodych, w wieku od 18 do 30 lat, i daje doskonałąmożliwość poznania nowego środowiska, wymianykulturowej, nauki języka oraz zdobycia cennego doświadczenia.Z przykrością trzeba stwierdzić, że nasz kraj nieoferuje swym obywatelom tego typu wizy do Australii.Polska ma już podpisane porozumienie o workingholiday visa z Kanadą i Nową Zelandią i z korzyściądla wszystkich powinna do tego grona dołączyć równieżatrakcyjna Australia. Poza tym wizę łączącąpracę i wakacje oferuje swoim obywatelom wiele krajów,w tym kraje członkowskie Unii Europejskiej.Wymiana kulturowa mogłaby zatem odbywać sięw obie strony, a zatem młodzi obywatele Australiirównież mogliby odwiedzać Polskę w ramach wakacjii pracy. To na pewno umocniłoby obraz naszego krajuna arenie międzynarodowej, jako obszaru otwartego,kosmopolitycznego i wielokulturowego. Ponadtowymiana między oboma krajami pozwoliłaby nanawiązanie wielu nowych kontaktów handlowych, apodpisanie porozumienia w sprawie takiej wizy byłobyargumentem w negocjacjach wizowych z innymikrajami, np. USA. Młodym Polakom working holidayvisa otworzyłaby drzwi do kariery, którą moglibykontynuować po powrocie do kraju.Czy w przeszłości odbywały się już rozmowy pomiędzyrządami obu krajów na temat współpracywizowej?Czy Polska jest zainteresowana podpisaniem porozumieniao working holiday visa z Australią?Poznań, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21987)Poseł Michał Stuligroszdo ministra sprawiedliwościw sprawie liberalizacji ustawyo przeciwdziałaniu narkomaniiPolskie prawo przewiduje karę do trzech lat więzieniaza posiadanie środków odurzających czy substancjipsychotropowych. Jeśli ilość środków lub substancjijest znaczna, to kara może wynieść od sześciumiesięcy do ośmiu lat. Jak przekonują działacze narzecz złagodzenia ustawy, Polska ma w tym względzienajbardziej restrykcyjne prawo w Unii Europejskiej.Za posiadanie, nawet śladowych ilości np. marihuany,skazuje się w Polsce ponad 9000 osób rocznie,a koszt stosowania prawa w tej dziedzinie wynosikilkadziesiąt milionów złotych.Wiele krajów europejskich, które tak samo jakPolska boryka się z problemem posiadania przezswoich obywateli substancji psychoaktywnych, stosujezupełnie inną taktykę. Ustawy o przeciwdziałaniunarkomanii są tak konstruowane, aby organyścigania zajmowały się przede wszystkim prześla-

229dowaniem producentów (hodowców) i handlarzy, anie ostatnich ogniw tego łańcucha, czyli konsumentów,którzy w większości przepadków mają po kilkanaścielat i niewielką ilość marihuany przy sobie.Jest to na pewno łatwy i szybki sposób do poprawieniapolicyjnych statystyk dotyczących zwalczanianarkomanii, jednak przez to angażujemy areszty,Policję, prokuraturę, sądy, a to wszystko kosztuje izabiera cenny czas.Godne naśladowania jest rozwiązanie stosowanew wielu landach w Niemczech, gdzie w przypadkuposiadania do trzech gram, np. marihuany, dostajesię mandat, a policja konfiskuje narkotyk. Jeśli sytuacjapowtórzy się, to dana osoba zostaje skierowanana badania do ośrodka uzależnień, gdzie udzielanajest jej fachowa pomoc w walce z nałogiem.Jak pokazuje wiele przykładów, ustawa o przeciwdziałaniunarkomanii w Polsce jest nieskuteczna,kosztowna i w żadnym stopniu się nie sprawdza.Można też z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić,że popularność dopalaczy w ostatnich latachzwiązana jest z konsekwencją penalizacji posiadaniamałej ilość miękkich narkotyków. Warto zastanowićsię nad zmianami, które doprowadzą do tego, abyzatrzymani z niewielką ilością substancji psychoaktywnychnie byli karani, ze względu na niski stopieńspołecznej szkodliwości czynu.Na jakim etapie jest nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniunarkomanii i jakie są jej główne założenia?Czy nie warto wprowadzić zmian w ustawie, któredoprowadzą do jej liberalizacji, tak aby obywatelenaszego kraju nie byli skazywani za posiadanie małychilości narkotyków?Czy nie warte rozważenia jest wprowadzenie takichrozwiązań, jakie stosuje się np. w wielu landachw Niemczech, tzn. traktowanie posiadania niewielkiejilość narkotyku na własny użytek jako wykroczeniekarane mandatem, a nie jako przestępstwo?Poznań, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21988)Poseł Michał Stuligroszdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie ustawy Prawo o aktach stanucywilnegoSzanowny Panie Ministrze! Do rzecznika prawobywatelskich wpływają skargi od osób, które chcąwstąpić w związek małżeński poza granicami kraju,a od których urzędy stanu cywilnego – wydającepotrzebne do tego zaświadczenia – wymagają podaniaimienia i nazwiska osoby, z którą chcą zawrzećmałżeństwo.Obecnie, zgodnie z obowiązującymi przepisami,obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiecniemający obywatelstwa żadnego państwa, którychce zawrzeć małżeństwo za granicą, musi uzyskaćstosowne zaświadczenie z urzędu stanu cywilnego.Urzędy wymagają, aby podać nazwisko i imięoraz obywatelstwo osoby, z którą chce wstąpić wzwiązek małżeński. Zdaniem RPO wzór zaświadczeniajest sprzeczny z prawem o aktach stanu cywilnegoz 1986 r., a także z konstytucją. W ocenie rzecznikapraw obywatelskich z przepisów ustawy jednoznaczniewynika, że zdolność zawarcia związku małżeńskiego,o którym mowa w zaświadczeniu, odnosisię jedynie do osoby, która zamierza małżeństwo zawrzećza granicą.Prawo prywatne międzynarodowe stanowi, iż omożności zawarcia małżeństwa rozstrzyga w stosunkudo każdej ze stron jej prawo ojczyste w chwili zawarciamałżeństwa. Prawnicy przywołują wyrokWojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku,który w wyroku z 6 sierpnia 2008 r. zaznaczył, że„nie podlega badaniu, czy, z kim i gdzie wnioskodawcazamierza zawrzeć związek małżeński ani jego rzeczywisteintencje, a jedynie to, czy spełnia on wymaganeprawem polskim przesłanki niezbędne do zawarciazwiązku małżeńskiego”.Panie Ministrze, proszę o udzielenie odpowiedzina pytania:1. Jakie stanowisko prezentuje ministerstwo wprzedmiotowej sprawie?2. Jakie czynności podejmie resort w powyższymprzypadku?3. Kiedy można spodziewać się ewentualnychzmian w przepisach wykonawczych do stosownejustawy?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21989)do prezesa Rady MinistrówPoseł Grzegorz Roszakw sprawie ochrony praw polskichkonsumentów w przypadku zawarcia umowysprzedaży biletów na mecze Euro 2012Szanowny Panie Premierze! Zgodnie z regulaminemsprzedaży biletów, którego autorem jest UEFA,w przypadku sporu dotyczącego np. niewłaściwie wystawionegobiletu o racjach stron będą decydowaćprzepisy szwajcarskie, a nie polskie. A te są dużomniej korzystne dla konsumentów. Nie pozwalająm.in. konsumentowi zwrócić zakupionego towaruprzez Internet bez podawania przyczyny. Aby wykupićbilety na Euro 2012, należy zarejestrować się na

230stronie internetowej UEFA. Z puli chętnych wylosowanezostaną osoby, które nabędą prawo do zakupubiletów. Kibice, którzy znajdą się w gronie szczęśliwców,będą musieli od razu uiścić należność za bilet nawybrany mecz. Tym samym zawrą z UEFA umowęsprzedaży biletów.Jak się okazuje, przepisy szwajcarskie nie są takkorzystne dla konsumentów jak prawo polskie. Nieistnieje np. instytucja zwrotu bez podania przyczynytowaru zakupionego przez Internet. Z regulaminuwynika ponadto, że wszelkie spory będą rozstrzyganeprzez sąd szwajcarski w Nyonie. Zdaniem prawnikówtakie postanowienie zamieszczone w regulaminiemoże jednak naruszać prawa polskich konsumentów.Zgodnie z prawem unijnym sąd krajowy (tu:sąd polski), rozpatrując sprawy objęte zakresem zastosowaniadyrektyw unijnych dotyczących ochronypraw konsumentów, ma obowiązek badać z urzęduswoją właściwość.Dodatkowo prawnicy wskazują, że jeżeli klauzulaumowna dotycząca właściwości sądu państwa obcegodla konsumenta jest sprzeczna z dyrektywą 93/13 lubdyrektywą 97/7/WE w sprawie ochrony konsumentóww przypadku umów zawieranych na odległość,wówczas nie wiąże ona konsumenta. Dyrektywa 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowachkonsumenckich ustanawia system ochronyprawnej, przyjmując, że konsument jest stroną słabsząniż przedsiębiorca.W sprawie Oceano Grupo Trybunał Sprawiedliwościnałożył na sądy krajowe obowiązek badania zurzędu nienegocjowanych klauzul umownych, wymuszającychwłaściwość sądu na niekorzyść konsumenta.Jak wyjaśniają specjaliści, gdyby klient wszcząłpostępowanie przed sądem polskim, sąd ten powinienrozważyć z urzędu, czy klauzula dotyczącajurysdykcji sądu szwajcarskiego jest sprzeczna z prawemunijnym. Jeżeli odpowiedź na tak postawionepytanie byłaby twierdząca, wówczas sąd polski powinienuznać się za właściwy do rozpoznania sprawy.Ponadto w ocenie prawników prawo polskie wprowadzaograniczenia dla wyboru prawa właściwego doumów zawieranych z konsumentami za pośrednictwemstrony internetowej. Prawo obce (szwajcarskie)będzie skuteczne pod warunkiem, że nie będzie wprowadzaćbądź ograniczać praw konsumentów przyznanychna podstawie prawa państwa zamieszkaniakonsumenta (tj. ustawy o ochronie konsumentóworaz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przezprodukt niebezpieczny). W świetle prawa unijnegowybór prawa nie może ograniczać przepisów bezwzględnieobowiązujących w danym państwie członkowskim,które zapewniają efektywną ochronęuprawnień konsumentów. Omawiane postanowieniaregulaminu korzystania ze strony internetowejUEFA mogą budzić wątpliwości dotyczące zgodnościz prawem krajowym i unijnym.Szanowny Panie Premierze, mając na uwadze powyższe,zwracam się z prośbą o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Czy stanowisko prawników można uznać za zasadnew opisanej przeze mnie sprawie?2. Czy dyrektywy 93/13/EWG oraz 97/7/WE będąskutecznie chronić praw polskich konsumentów wprzypadku rozpatrywania ewentualnego sporu przezwłaściwe sądy?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21990)do ministra finansówPoseł Grzegorz Roszakw sprawie propozycji dotyczącej powierzeniaNarodowemu Bankowi Polskiemu prawautorskich do wzorów krajowych banknotówSzanowny Panie Ministrze! Narodowy Bank Polskistoi na stanowisku, że wykorzystywanie wizerunkubanknotów w reklamie bez zgody NBP nie jestzgodne z prawem. Należy przyznać rację prawnikom,którzy wskazują, że w obecnym stanie prawnym niema wyraźnych podstaw, które uzasadniałyby takipogląd. W ocenie przedstawicieli banku koniecznejest wprowadzenie w Polsce regulacji symetrycznejdo tej, jaka obowiązuje w państwach należących dostrefy euro. Europejski Bank Centralny jest bowiemwłaścicielem praw autorskich do wzorów banknotóweuro. W konsekwencji EBC w drodze decyzji określił,jakiego rodzaju reprodukcje banknotów są dozwolone,a jakie są niedozwolone.Zdaniem NBP ochrona wizerunku polskich banknotównie powinna być mniejsza niż banknotów eurow krajach strefy euro. Należy zatem postulować, abyochrona wzorów polskich znaków pieniężnych byłauregulowana niebudzącymi wątpliwości przepisamirangi ustawowej, bowiem niektórzy komentatorzypostrzegają jednak znak pieniężny jako znak urzędowy,który nie podlega ochronie. Brak właściwej regulacjiprowadzi do różnicy stanowisk.Przedstawiając powyższe, pragnę zadać pytania:1. Czy w ministerstwie rozważana jest możliwośćpowierzenia Narodowemu Bankowi Polskiemu prawautorskich do wzorów krajowych banknotów na mocyodrębnej ustawy?2. Czy podzielany jest pogląd, że znak pieniężnyjest znakiem urzędowym, który nie podlega ochronie?3. Jakie stanowisko prezentuje resort w opisanejprzeze mnie sprawie?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Grzegorz Roszak

231I n t e r p e l a c j a(nr 21991)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! 18 lutego br. wydałaPani Minister rozporządzenie w sprawie nowego programuterapeutycznego leczenia WZW typu B, w którymzawarty został zapis ograniczający możliwośćzastosowania nowszych – bezpiecznych leków przeciwwirusowychw pierwszej linii leczenia tylko dowąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw. HBe-Ag+. Skorzystać z tego będzie mogło jedynie ok. 20%chorych dotychczas nieleczonych. Biorąc pod uwagęstatystyki prowadzone przez ekspertów, oznacza to,że starym lekiem – lamiwudyną – będą leczeni wszyscychorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz 80%nowo wykrytych przypadków zachorowań.Badania naukowe udowodniły, że lek ten powodujewystąpienie oporności (wywołuje mutację wirusaHBV) u 30% leczonych już po roku stosowania, a po5 latach aż u 80%. Wystąpienie oporności na lamiwudynęznacznie komplikuje dalszą terapię i obniża skutecznośćkolejnych leków, przez co naraża chorych narozwój śmiertelnych chorób, w tym raka wątroby. Dlategow zdecydowanej większości krajów europejskich,w tym Rumunii i Bułgarii, już się tego leku nie stosuje.Co więcej, lamiwudyna, która zgodnie z zapisamiprogramu ma być podawana w pierwszej linii leczeniazdecydowanej większości chorych, nie powinnabyć już w ogóle w ten sposób stosowana.Zgodnie z opinią ekspertów podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki (entekawir, adefowir), i tych, którzy będą całyczas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynikaz żadnych obowiązujących polskich czy międzynarodowychwytycznych klinicznych. Wszystkie onemówią o tym, że lekiem pierwszego rzutu u wszystkichchorych, u których nie można zastosować interferonu,powinien być jeden z nowszych lekówprzeciwwirusowych (wytyczne wymieniają tu entekawiri tenofowir).Eksperci podkreślają, że nie ma żadnych badań,które dowodziłyby słuszności dyskryminacji pacjentówz HBeAg-. Przeciwnie, te istniejące pokazują, żewszyscy chorzy największą korzyść odnoszą z zastosowaniaod razu najskuteczniejszych nowych leków.Ponadto chorzy HBeAg- są to osoby, które zazwyczajsą zakażone od wielu lat, i zmiany włóknienia ichwątroby są najczęściej bardzo mocno posunięte. Podawanieosobom z marskością wątroby lamiwudyny,która dodatkowo może wywołać mutację wirusa iutrudnić całe dalsze leczenie, tym bardziej jest nieetycznymprocederem.Zgodnie z nowym rozporządzeniem podział napacjentów HBeAg+ i HBeAg- obowiązuje od l kwietniabr. i jednocześnie nie daje możliwości automatycznieprzejść na nowe leki (entekawir, adefowir) chorymz HBeAg+, którzy rozpoczęli już leczenie lamiwudynąprzed l kwietnia br., a u których mutacja(lekooporność) jeszcze nie nastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiem zwyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę. Refundowane są natomiast, z niezrozumiałychwzglądów, dwa mniej skuteczne w tymwskazaniu leki, których cena zbliżona jest do ceny tenofowiru.Nie zapewniono więc optymalnej terapiistale poszerzającej się grupie chorych z opornością nalamiwudynę. Należy dodać, iż wśród osób z opornościąna lamiwudynę istnieje grupa chorych z zaawansowanąchorobą wątroby (marskość), która wyczerpała jużwszystkie możliwości leczenia dostępne w istniejącychprogramach terapeutycznych i zastosowanie tenofowirubyłoby dla nich leczeniem ratującym życie.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbomba zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkiezdecydowane działania w kierunku zapewnienia chorymw naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażenia HBV,do których należą marskość i rak wątroby, a takżeprowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZW typuB ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem, nie będzie skuteczna.W związku z powyższym kieruję do Pani Ministernastępujące pytania:1. Czy Ministerstwo Zdrowia zamierza wprowadzićzmiany do programu terapeutycznego leczeniaWZW typu B polegające na usunięciu w części: Kryteriakwalifikacji zapisu z pkt 6.1: „U pacjentów HBe-Ag- leczenie należy rozpocząć od lamiwudyny, a uosób HBeAg+ leczenie należy rozpocząć od innegoanalogu nukleozydowego lub nukleotydowego stosowanegow monoterapii” i pozostawienie tym samymlekarzom decyzji o wyborze odpowiedniej terapii, biorącpod uwagę to, iż lamiwudyna nie tylko jest wdłuższej perspektywie czasu nieskuteczna, ale wręczszkodzi chorym?2. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającychobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed l kwietnia 2011 r.?3. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Witold Klepacz

232I n t e r p e l a c j a(nr 21992)do ministra finansóww sprawie przywrócenia możliwościdokonywania odpraw celnych przesyłekdrogowych w urzędzie celnym Port LotniczyKatowice-PyrzowiceSzanowny Panie Ministrze! Na spotkaniach poselskichporuszany jest problem braku możliwościodpraw celnych przesyłek drogowych w urzędzie celnymPort Lotniczy Katowice-Pyrzowice. Aktualnieodprawiane mogą tam być wyłącznie przesyłki lotnicze.W innych portach lotniczych, jak Warszawa czyPoznań są dopuszczone odprawy celne przesyłek lotniczychi drogowych. Zainteresowane podmioty uznająistniejącą infrastrukturę w urzędzie celnym PortLotniczy Katowice-Pyrzowice za wystarczającą dowykonywania ww. czynności.Wobec powyższego proszę Pana Ministra o odpowiedźna pytanie: Jakie decyzje podejmie Pan Minister,aby rozszerzyć zakres odpraw celnych w urzędziecelnym Port Lotniczy Katowice-Pyrzowice?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21993)do ministra środowiskaPoseł Wacław Martyniukw sprawie bezpieczeństwa dostaw węglaSzanowny Panie Ministrze! Z medialnych doniesieńwynika, że bezpieczeństwu dostaw węgla zagrażanieracjonalne, a czasem wręcz rabunkowe wydobycie– stwierdził prezes NIK. – Kopalnie prowadząnieracjonalną gospodarkę złożami węgla obliczonąna maksymalizację zysku bez koncepcji ochrony zasobów.Polega to m.in. na wybiórczym eksploatowaniuzłóż, pomijaniu trudniejszych ich części (parcel),a w konsekwencji na niewielkim wykorzystaniu całościzasobów. Kontrola izby wykazała, że węgiel wkopalniach wydobywa się najczęściej tzw. systememścianowym, który umożliwia tanie wydobycie, alegeneruje wysokie straty w zasobach. Mogłyby być oneniższe, gdyby razem z systemem ścianowym konsekwentniekorzystano z innych metod, wybierającchoćby tzw. resztówki. Taka wybiórcza eksploatacja– podkreślono w raporcie – utrudniła lub nawet uniemożliwiładostęp do parcel uznanych obecnie (głównieze względu na koszty) za niezdatne do wydobycia.Kontrola wykazała, że w niektórych przypadkachdoszło do poważnego uszkodzenia takich zasobówpoprzez zastosowanie techniki niszczącej podbudowy.Polega ona na wydobyciu w pierwszej kolejnościwęgla z pokładu niżej położonego, przez co uniemożliwiasię późniejsze wydobycie surowca z pokładu położonegowyżej, jeśli nie zostanie pomiędzy nimi zachowanaodpowiednia odległość. W efekcie niektórezasoby już uległy zniszczeniu, a dostęp do innych stałsię jeszcze mniej opłacalny. W opinii NIK „przedsiębiorcyprowadzili często nieracjonalne wydobycieprzy biernej postawie ministra środowiska. (...) Ministernierzetelnie wypełniał swoje obowiązki w zakresienadzoru nad gospodarką zasobami naturalnymiPolski. Nie zapewnił im odpowiedniej ochrony, bow większym stopniu uwzględniał bieżące interesyprzedsiębiorców niż długofalowe interesy SkarbuPaństwa jako właściciela złóż. Nie wymagał od przedsiębiorców,aby w dokumentacji geologicznej określaliwarunki ochrony eksploatowanych złóż, zezwalającw wielu przypadkach na ogólnikowe zapisy w tej kwestii”– czytamy w raporcie.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:1. Dlaczego zaakceptował Pan dokumenty spółekwęglowych, przez które zasoby węgla w Polscezmniejszyły się o 2,5 mld t (do 10,4 mld t)?2. Czy w wyniku takiej decyzji spółki węglowezgubiły trudno dostępne złoża, zmieniając ich kwalifikacjęz nadających się do wydobycia na nienadającesię?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21994)do prezesa Rady MinistrówPoseł Anna Sobeckaw sprawie wydatków na badania i rozwójSzanowny Panie Premierze! Z raportu BankuŚwiatowego wynika, że w polskiej gospodarce zaniedbanowydatki na badania i rozwój. Brak też naciskuna innowacyjność. Autorzy raportu „Europe2020 Poland” zastrzegają, że nie ma pewności, iżPolska bez większych kłopotów jest w stanie wrócićdo wzrostu PKB znacząco przekraczającego 5%, anawet dorównać takim krajom, jak Brazylia, Chile,Korea Płd. czy Malezja. Zdaniem BŚ, spowolnienietempa wzrostu będzie wynikało przede wszystkimz mniejszego niż przed kryzysem finansowym napływuśrodków finansowych, wyższego kosztu obsługidługu, kurczącej się siły roboczej. Zdaniem BŚw Polsce nieuniknione są reformy, przede wszystkimwspierające poziom wykształcenia Polaków ikładące większy nacisk na wykorzystanie technolo-

233gii, co bezpośrednio łączy się z wyższym poziomemedukacji. Niepokoją dane mówiące o tym, że importwyrobów wysokiej techniki jest u nas trzykrotniewyższy od ich eksportu (12% wobec 4%). Wedługdanych Komisji Europejskiej Polska znajduje się naostatnim miejscu wśród krajów Unii Europejskiejpod względem procentowego udziału w eksporciewyrobów wysokiej techniki. Bardzo źle wypadamypod względem innowacyjności (wedle danych unijnejorganizacji Pro Inno Europe): wyprzedzamy w Uniijedynie Litwę, Rumunię, Łotwę i Bułgarię, a bardzodaleko nam do liderujących Szwecji, Finlandii, Niemiec,Danii i Wielkiej Brytanii.W związku z powyższym pytam Pana Premiera:1. Czy obecne nakłady na badania i rozwój wynosząceok. 0,7 PKB uważa Pan Premier za wystarczające?2. Finansowanie nauki w Polsce na jednego mieszkańcajest prawie dziesięciokrotnie niższe od średniejw starych państwach Unii. Jakie działania podjąłrząd, aby wyrównać tę różnicę?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21995)Poseł Anna Sobeckado ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie internetowej sprzedaży testuMultiselectSzanowny Panie Ministrze! W ogłoszeniach internetowychmożna znaleźć oferty sprzedaży najnowszychtestów dla osób starających się o przyjęcie doPolicji. Test typu Multiselect składa się z niemal 300pytań i według założeń kandydat nie ma możliwościprzygotować się do niego wcześniej. Zadaniem tegoetapu selekcji kandydatów jest zbadanie predyspozycjiosobowościowych do służby w Policji.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:1. Czy testy oferowane w Internecie mogą w jakikolwieksposób wpłynąć na wynik badania kandydatówdo służby w Policji, zakłócając proces selekcji?2. Czy Policja zmienia treść testów lub opracowujenowy test typu Multiselect?3. Czy MSWiA rozważa wprowadzenie innegosposobu badania osobowości kandydata, niż za pomocątestu Multiselect?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Anna SobeckaI n t e r p e l a c j a(nr 21996)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! Zwrócono się do mnie zprośbą o interwencję w sprawie programu terapeutycznegoleczenia wirusowego zapalenia wątroby typu B.18 lutego br. Pani Minister wydała rozporządzenie wsprawie nowego programu terapeutycznego leczeniaWZW typu B, w którym zawarty został zapis ograniczającymożliwość zastosowania nowszych – bezpiecznychleków przeciwwirusowych w pierwszej linii leczeniatylko do wąskiej grupy chorych na WZW typu B,tzw. HBeAg+. Skorzystać z tego będzie mogło jedynieok. 20% chorych dotychczas nieleczonych. Biorąc poduwagę statystyki prowadzone przez ekspertów, oznaczato, że starym lekiem – lamiwudyną – będą leczeniwszyscy chorzy włączeni do leczenia dotychczas oraz80% nowo wykrytych przypadków zachorowań. Tymczasemlamiwudyna nie tylko jest w dłuższej perspektywieczasu nieskuteczna, ale wręcz szkodzi chorym.Badania naukowe udowodniły, że lek ten powoduje wystąpienieoporności (wywołuje mutację wirusa HBV)u 30% leczonych już po roku stosowania, a po 5 latachaż u 80%. Wystąpienie oporności na lamiwudynęznacznie komplikuje dalszą terapię i obniża skutecznośćkolejnych leków, przez co naraża chorych na rozwójśmiertelnych chorób, w tym raka wątroby. Dlategow zdecydowanej większości krajów europejskich, wtym Rumunii i Bułgarii, już się tego leku nie stosuje.Co więcej, lamiwudyna, która zgodnie z zapisami programuma być podawana w pierwszej linii leczeniazdecydowanej większości chorych, nie powinna być jużw ogóle w ten sposób stosowana. W maju 2010 r. EuropejskaAgencja Leków (EMA) podjęła decyzję o zmianiecharakterystyki tego leku (nazwa handlowa Zeffix)i w tej chwili zawiera ona następujący zapis: jako żewirus zapalenia wątroby typu B może uodpornić się napreparat Zeffix, lekarz powinien rozważyć przepisaniepreparatu Zeffix tylko wówczas, gdy nie można zastosowaćinnych opcji leczenia, które raczej nie prowadządo wystąpienia oporności na lek.Zgodnie z opinią ekspertów, podział chorych natakich, którzy mogą dostać w pierwszej linii noweleki (entekawir, adefowir) i tych, którzy będą całyczas leczeni przestarzałą lamiwudyną, nie wynika zżadnych obowiązujących polskich czy międzynarodowychwytycznych klinicznych. Wszystkie one mówiąo tym, że lekiem pierwszego rzutu u wszystkichchorych, u których nie można zastosować interferonu,powinien być jeden z nowszych leków przeciwwirusowych(wytyczne wymieniają tu entekawir itenofowir). Eksperci podkreślają, że nie ma żadnychbadań, które dowodziłyby słuszności dyskryminacjipacjentów z HBeAg-. Przeciwnie, te istniejące poka-

234zują, że wszyscy chorzy największą korzyść odnosząz zastosowania od razu najskuteczniejszych nowychleków. Ponadto chorzy HBeAg- są to osoby, którezazwyczaj są zakażone od wielu lat i zmiany włóknieniaich wątroby są najczęściej bardzo mocno posunięte.Podawanie osobom z marskością wątrobylamiwudyny, która dodatkowo może wywołać mutacjęwirusa i utrudnić całe dalsze leczenie, tym bardziejjest nieetycznym procederem. Zgodnie z nowymrozporządzeniem podział na pacjentów HBeAg+ iHBeAg- obowiązuje od 1 kwietnia br. i jednocześnienie daje możliwości automatycznie przejść na noweleki (entekawir, adefowir) chorym z HBeAg+, którzyrozpoczęli już leczenie lamiwudyną przed 1 kwietniabr., a u których mutacja (lekooporność) jeszcze nienastąpiła.Ponadto w nowym programie nadal nie uwzględnionotenofowiru, który (zgodnie ze wszystkimi obowiązującymistandardami medycznymi) jest lekiemz wyboru u chorych, u których wystąpiła już opornośćna lamiwudynę. Refundowane są natomiast, zniezrozumiałych względów, dwa mniej skuteczne wtym wskazaniu leki, których cena zbliżona jest doceny tenofowiru. Nie zapewniono więc optymalnejterapii stale poszerzającej się grupie chorych z opornościąna lamiwudynę. Należy dodać, iż wśród osóbz opornością na lamiwudynę istnieje grupa chorychz zaawansowaną chorobą wątroby (marskość), którawyczerpała już wszystkie możliwości leczenia dostępnew istniejących programach terapeutycznych i zastosowanietenofowiru byłoby dla nich leczeniem ratującymżycie. Ograniczenie stosowania nowszychleków, zapisane w programie terapeutycznym, oznaczaprzenoszenie na chorych kosztu zakupu leków,które powinny należeć im się nieodpłatnie. Cześćchorych na własny koszt kupuje nowe leki w nadziei,że wkrótce będą one dostępne w ramach programuterapeutycznego. Niestety, miesięczne koszty terapiiprzekraczają możliwości finansowe większości chorych.Eksperci są zgodni, że WZW typu B jest wirusowąbombą zegarową i jeśli nie zostaną podjęte szybkie,zdecydowane działania w kierunku zapewnieniachorym w naszym kraju skutecznego leczenia, w najbliższymczasie dojdzie do konieczności leczenia bardzolicznych poważnych konsekwencji zakażeniaHBV, do których należą marskość i rak wątroby, atakże prowadzona od ponad 15 lat profilaktyka WZWtypu B ze względu na ryzyko zakażenia zmutowanym,opornym wirusem, nie będzie skuteczna.W związku z powyższym pytam Panią Minister:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszejlinii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia, mimo wprowadzonych zzalecenia EMA (Europejska Agencja Leków) zmianw charakterystyce tego leku ograniczających takiezastosowanie tylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu z punktu 6.1: „U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBeAg+leczenie należy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii”i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21997)do ministra infrastrukturyPoseł Anna Sobeckaw sprawie wprowadzenia zapisówdotyczących bezpieczeństwa na drogachSzanowny Panie Ministrze! Media donoszą, że 19grudnia 2010 r. minął termin, do którego polskie władzepowinny wprowadzić zapisy dotyczące bezpieczeństwana drogach. UE wydała je, by radykalnieobniżyć liczbę śmiertelnych wypadków. Niewprowadzeniedyrektywy oznacza zamrożenie albo cofnięcieunijnych dotacji. – Wymogi dyrektywy to nowy warunek,który musi być spełniony przy udostępnianiufunduszy, podobnie jak wymóg oceny wpływu inwestycjina środowisko – stwierdziła rzeczniczka KEHelen Kearns. Według Kearns niewprowadzenie dyrektywybędzie miało „jasny efekt w postaci odmowyBrukseli przekazania unijnych funduszy”. Czeka naswięc nie tylko postępowanie karne o naruszenie unijnegoprawa, wszczynane standardowo, gdy dyrektywanie jest wdrożona lub jest wdrożona wadliwie, aleteż możliwość utraty miliardów. Najbardziej zagrożonesą nowe projekty warte powyżej 50 mln euro.Te muszą bowiem zostać zatwierdzone przez KomisjęEuropejską. Gra idzie o ponad 15,3 mld zł. Tyle wynosząunijne dotacje na 11 projektów (w sumie budowa360 km tych dróg ma kosztować 22,2 mld zł).W związku z powyższym pytam Pana Ministra:1. Za opóźnienia we wprowadzeniu przepisów zamrażaprzekazanie pieniędzy lub nakłada kary finansowe.A to oznacza wielkie kłopoty w zbilansowa-

235niu wydatków na drogi, bo inaczej trzeba je będziebudować wyłącznie za własne pieniądze.2. Czy prawdą jest, że w sprawie dróg i dyrektywyrząd chce się ratować zarządzeniem dyrektora GeneralnejDyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z 2009r., które wprowadza obowiązkową ocenę i audyt bezpieczeństwaruchu, ale tylko dla inwestycji nadzorowanychprzez tę instytucję?3. Czy dla Komisji Europejskiej zarządzenie dyrektoraGDDKiA może być uznane za wypełnieniedyrektywy?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 21998)do ministra gospodarkiPoseł Anna Sobeckaw sprawie wydobycia gazu łupkowegoSzanowny Panie Ministrze! Zasoby gazu łupkowegow Europie to ok. 4 bln m 3 . Zdaniem analitykówza 20 lat jego największym producentem będzie Polska.Wydobycie ma u nas wynieść 10–30 mld m 3 rocznie.A to oznacza pełną samowystarczalność i jeszczezapasy na eksport – napisała „Rzeczpospolita”. Daneo europejskich zasobach to efekt badań firmy WorldMackenzie. Ocenia ona, że do 2030 r. zapotrzebowaniena gaz w Europie wzrośnie do 700 mln m 3 (w 2010 r.było to 550 mld m 3 ). Równolegle wzrośnie wydobyciegazu łupkowego w krajach Europy – ze 175 mld m 3 do200 mld m 3 . W latach 2008–2009 USA, dzięki wzrostowiwydobycia gazu łupkowego, przegoniły Rosję wprodukcji gazu i są światowym liderem. 15–20% wydobywanegow Stanach gazu to gaz ze złóż łupkowych.Chętne do wydobywania gazu z łupków są największeświatowe koncerny: Shell, Chevron, Exxon oraz Gazprom,którego szefowie wiele razy lekceważąco wypowiadalisię o przydatności gazu łupkowego.W związku z powyższym pytam Pana Ministra:Czy w obliczu tych danych pierwsza wersja polskiejumowy gazowej z Rosją (do 2037 r.) nie była działaniemna szkodę Polski, a zgodnym z interesami Rosjii Gazpromu?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Anna SobeckaI n t e r p e l a c j a(nr 21999)do prezesa Rady Ministróww sprawie paktu na rzecz konkurencyjnościSzanowny Panie Premierze! Z medialnych doniesieńwynika, że sześć krajów zdecydowało się dołączyćdo paktu na rzecz konkurencyjności: Polska,Dania, Litwa, Łotwa, Bułgaria i Rumunia. Na uczestnictwow inicjatywie nie zdecydowały się Wielka Brytania,Szwecja, Węgry i Czechy. Pan Premier powiedział,że Polska jest gotowa do przystąpienia do paktu.Co ważne, reguły i zasady paktu dla konkurencyjnościbędą przyjęte nie na spotkaniu strefy euro, ale na najbliższymspotkaniu Rady Europejskiej. Ważne, abyinstytucje wspólnotowe i Rada Europejska jako całośćmiały kluczowy wpływ na ostateczny rezultat negocjacji.Obawa, że wzmocni się pokusa tworzenia dwóchprędkości, to uproszczenie, ale coś z tego zagrożeniabyło – ta obawa została zażegnana.W związku z powyższym pytam Pana Premiera:1. Dlaczego w Polsce nie przeprowadzono żadnejpoważnej debaty o korzyściach i stratach, jakie wynikająz przystąpienia do paktu?2. Czy istniała możliwość przeforsowania i wynegocjowanialepszych i korzystniejszych dla Polski zasadpaktu, zamiast wchodzenia w ramy wymyśloneprzez innych i przystosowane do ich potrzeb?Toruń, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22000)do ministra sportu i turystykiPoseł Anna Sobeckaw sprawie realizacji programu„Moje boisko – Orlik 2012”Szanowny Panie Ministrze! Z informacji przekazanychprzez resort na posiedzeniu Komisji KulturyFizycznej, Sportu i Turystyki oraz artykułu w „GazecieWyborczej” z dnia 30 marca br. wynika dużezróżnicowanie w poszczególnych województwach wrealizacji programu budowy „Orlika”.Rząd, dostrzegając potrzebę zwiększenia pomocyfinansowej biednym gminom, w 2011 r. zwiększyłmaksymalne dofinansowanie z budżetu państwa wbudowie kompleksów „Orlik 2012”.Wobec powyższego prosimy Pana Ministra o odpowiedźna następujące pytania:1. Ile boisk typu „Orlik” wybudowano do końca2010 r. w poszczególnych województwach, a ile planujesię budować w 2011 r.?

2362. Prosimy o podanie w poszczególnych województwach,ile jest gmin, a w ilu gminach do końca roku2011 zostaną wybudowane boiska?3. Jaki był średni koszt budowy boisk „Orlik” wposzczególnych latach w skali kraju i poszczególnychwojewództwach?4. Czy rząd przewiduje inne niż obecnie funkcjonująceinstrumenty wsparcia dla gmin w roku 2012w tych gminach, gdzie brak jest boisk typu „Orlik”?5. Na jakich zasadach resort przewiduje w 2012 r.realizację projektów „Biały Orlik”?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Posłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorI n t e r p e l a c j a(nr 22001)do ministra edukacji narodowejw sprawie planowanych przez rząd zmianw ustawie o systemie oświatySzanowna Pani Minister! Media oraz nauczycielena spotkaniach z posłami informują o zamiarach rządudotyczących nowelizacji ustawy oświatowej. Celemnowelizacji ma być ułatwienie samorządom przekazywaniaszkół stowarzyszeniom i fundacjom. Przeciwkotakim rozwiązaniom protestują nauczycielezrzeszeni w związkach zawodowych oraz rodzice. Ichzdaniem to próba urynkowienia i prywatyzacji edukacji,która odbywać się będzie kosztem jakości.Brak mechanizmów wsparcia finansowego zestrony rządu dla samorządów w prowadzeniu małychplacówek oświatowych, zwłaszcza w środowiskachwiejskich, przenosi ciężar odpowiedzialności za likwidowanieszkoły na samorządy.W pełni identyfikujemy się z obawami części rodzicówi nauczycieli. Przekazywanie szkół organizacjompozarządowym nie może być jedynym pomysłemrządu na brak wystarczających środków finansowychz subwencji oświatowej dla jednostek samorządu terytorialnego.Wobec powyższego prosimy Panią Minister o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy rząd planuje nowelizację ustawy o systemieoświaty? Jeśli tak, to kiedy i jakie są główne obszaryplanowanych zmian?2. Ile placówek oświatowych prowadzonych przezsamorządy zostało zlikwidowanych w poszczególnychlatach między 2006 a 2010 r.?3. Wobec ilu placówek oświatowych samorządypodjęły uchwały o zamiarze likwidacji placówek dokońca lutego 2011 r.?4. Ile placówek oświatowych w poszczególnych latach2006 do 2010 prowadzą organizacje pozarządowei fundacje oraz ilu uczniów uczęszcza do tych placówek?Jaki jest to procent narastająco w latach2006–2010 w stosunku do placówek prowadzonychprzez j.s.t.?5. Jakie działania i instrumenty wsparcia finansowegorząd kieruje do samorządów w celu ich wsparciaw prowadzeniu małych szkół, zwłaszcza w środowiskuwiejskim?6. Jakie działania w latach 2007–2010 podjął resortedukacji w celu upowszechnienia wychowaniaprzedszkolnego, zwłaszcza w środowisku wiejskim?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Posłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorI n t e r p e l a c j a(nr 22002)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie działań rządu na rzeczograniczenia burd i przypadków naruszaniaporządku publicznego w związku z meczamipiłkarskimiSzanowny Panie Ministrze! W ostatnich latachrząd, parlament oraz kluby sportowe uczyniły wielena rzecz ograniczenia skutków działania pseudokibicówna meczach piłkarskich.Ostatnie wydarzenia przed meczem reprezentacjinarodowej w Kownie stawiają pod znakiem zapytaniaskuteczność działania instrumentów prawnychoraz zabezpieczeń przed burdami i bojówkami kibicówpiłkarskich.Wypowiedzi pana premiera i komendanta GłównegoPolicji sugerują potrzebę zaostrzenia istniejącychrozwiązań prawnych oraz potrzebę skuteczniejszegodziałania policji i służb porządkowych, a takżeszersze prowadzenie działań prewencyjnych przezPolski Związek Piłki Nożnej.Wydarzenia w Kownie rodzą obawy w kontekścieorganizacji przez Polskę Mistrzostw Europy UEFA2012.Wobec powyższego prosimy Pana Ministra o odpowiedźna następujące pytania:1. Jakie działania podjęły stosowne służby naszegopaństwa wobec uczestników burd przed i w trakciemeczu Polska–Litwa w Kownie?

2372. Czy Pan Minister zamierza w najbliższym czasiewystąpić z nowelizacją aktów prawnych, któremogą przyczynić się do poprawy bezpieczeństwaprzed meczami piłkarskimi, w czasie ich trwaniaoraz po ich zakończeniu?3. Jakie działania podejmie resort wspólnie z podległymisłużbami i organizatorami Euro 2012 narzecz bezpieczeństwa w czasie tej imprezy na polskichstadionach?4. Jakie są tendencje oraz szkody materialne wlatach 2005–2010 w związku z meczami piłkarskimiw ramach rozgrywek klubowych oraz reprezentacjinarodowej?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Posłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorI n t e r p e l a c j a(nr 22003)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie racjonalizacji zatrudnienia w ZUSSzanowna Pani Minister! Z informacji prasowychwynika, że w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych comiesiąc występuje 70 tys. nadgodzin.Związkowcy w ZUS-ie twierdzą, że jest to wynikzłej organizacji pracy. O złej organizacji pracy mówiąteż pracownicy z inspektoratów terenowych, gdziewedług zainteresowanych dokonuje się ciągłej reorganizacjizadań i przeniesień służbowych pracownikóww ramach inspektoratów bez względu na kosztydojazdu.Biorąc pod uwagę nowe zadania nadane dla ZUSz dniem 1 maja 2011 r. w związku ze zmianą ustawyo funkcjonowaniu systemu ubezpieczeń społecznychi występujące nadgodziny, ZUS winien rozważyćzwiększenie zatrudnienia, szczególnie absolwentówszkół wyższych.W związku z tym proszę o informację: Jakie podejmiedecyzje Pani Minister, aby zapewnić prawidłowefunkcjonowanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,szczególnie w zakresie stabilizacji zatrudnieniaw placówkach terenowych?Z poważaniemOborniki, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Stanisław StecI n t e r p e l a c j a(nr 22004)do prezesa Rady Ministróww sprawie występujących zaległościw realizacji wynagrodzeńSzanowny Panie Premierze! W naszym kraju z jednejstrony następują podwyżki cen artykułów żywnościowychoraz nośników energii, a z drugiej wzrastajązaległości w wypłacie wynagrodzeń przez pracodawcóww stosunku do swoich pracowników. Obecnie stronazwiązkowa szacuje je na kwotę 500 mln zł.Zaległości w realizacji wynagrodzeń powodująbrak stabilizacji w funkcjonowaniu niektórych rodzinżyjących z dochodów z pracy.W związku z tym proszę o informację: Jakie działaniabędzie podejmował rząd, aby ograniczyć zaległościw wypłacie wynagrodzeń?Z poważaniemOborniki, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22005)do ministra środowiskaPoseł Stanisław Stecw sprawie pomocy finansowej przy instalacjibaterii słonecznych w budynkachwielorodzinnych będących własnościączłonków spółdzielni mieszkaniowych oraznieobjęcia pomocą finansową innychekologicznych źródeł pozyskiwania energiiSzanowny Panie Ministrze! Na spotkaniach poselskichczłonkowie spółdzielni mieszkaniowychpodnoszą problem braku możliwości otrzymania pomocyfinansowej ze środków funduszu ochrony środowiskaprzy instalacji baterii słonecznych w budynkachwielorodzinnych, a jest to możliwe w budynkachjednorodzinnych.Bardzo często także jest poruszany problem ograniczeniawsparcia finansowego do instalacji bateriisłonecznych, choć występuje wiele innych równieskutecznych źródeł, jak choćby pompy ciepła.Z uwagi na olbrzymie znaczenie gospodarcze ispołeczne tych przytoczonych przykładów proszę oinformację: Jakie podejmie Pan Minister działania,aby umożliwić wsparcie finansowe dla budynkówwielorodzinnych będących własnością członkówspółdzielni mieszkaniowej oraz aby zapewnić wsparciedla pozostałych uzasadnionych ekonomicznieźródeł energii odnawialnej?Z poważaniemOborniki, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Stanisław Stec

238I n t e r p e l a c j a(nr 22006)do ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie sprzedaży nieruchomości objętychumową dzierżawySzanowny Panie Ministrze! W czasie dyżurów poselskichzgłaszają się prezesi spółdzielni rolniczych ispółek Skarbu Państwa, które dzierżawią grunty zAgencji Nieruchomości Rolnych. Jednostki te otrzymująpisma z agencji z informacją o prowadzonympostępowaniu w sprawie sprzedaży nieruchomościobjętych umowami dzierżawy. W piśmie tym nie mażadnej informacji o prawie pierwotnym i warunkachjego realizacji.Nadmieniam, że powyższe jednostki zatrudniająbyłych pracowników państwowych gospodarstw rolnych.W przypadku nieprzedłużenia dzierżawy lubbraku zabezpieczenia dobrych warunków pierwokupuosoby te będą bezrobotnymi.W związku z tym proszę o informację: Jakie działaniepodejmie resort, aby nie zwiększać bezrobociawśród byłych pracowników?Z poważaniemOborniki, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22007)Poseł Stanisław Stecdo ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie warunków sprzedaży browaruw CzarnkowieSzanowny Panie Ministrze! Agencja NieruchomościRolnych dokonała sprzedaży browaru w Czarnkowiew systemie ratalnym. W okresie spłat rat nabywcazobowiązał się do utrzymania zatrudnienia.W czasie dyżuru poselskiego w Czarnkowie zgłoszonoproblem zwolnienia z browaru 8 pracowników.Dla części pracowników wskazano stanowisko pracyw innej miejscowości.W związku z tym proszę o informację: Czy działanianabywcy Browaru Czarnków są zgodne z umowąsprzedaży?Z poważaniemOborniki, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Stanisław StecI n t e r p e l a c j a(nr 22008)do ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie realizacji rozporządzenia ministrarolnictwa i rozwoju wsi z dnia 13 września2010 r. w sprawie szczegółowych warunkówi trybu przyznawania pomocy finansowejw ramach działania: Przywracaniepotencjału produkcji rolnej zniszczonegow wyniku wystąpienia klęsk żywiołowychoraz wprowadzenie odpowiednich działańzapobiegawczychSzanowny Panie Ministrze! Z informacji ministerstwarolnictwa wynika, że zawarto umowy na182 mln zł na przyznanie pomocy finansowej wzwiązku ze stratami powodziowymi w budynkach,budowlach, maszynach lub urządzeniach służącychprodukcji rolnej. Możliwości są znacząco większe(400 mln), jednak komisje, które szacowały w czerwcuub.r. straty tylko w zbiorach, nie chcą korygowaćprotokołów, aby wykazać stratę w budynkach lub maszynachw wysokości minimum 10 tys. zł.W związku z tym ponownie proszę o podjęcie działańzmierzających do wykorzystania możliwości wynikającychz rozporządzenia ministra rolnictwa zdnia 13 września 2010 r. i zapytuję: Jakie działaniai kiedy podejmie Ministerstwo Rolnictwa i RozwojuWsi w powyższej sprawie?Z poważaniemOborniki, dnia 28 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22009)Poseł Stanisław Stecdo ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie ubezpieczeń upraw rolnychSzanowny Panie Ministrze! Ponownie podnoszęproblem konieczności roszczeń z zakresu ubezpieczeńupraw rolnych.Z informacji przedłożonych przez ministerstworolnictwa w dniu 24 marca br. wynika, że w 2010 r.zawarto 134 tys. umów na ubezpieczenia upraw, tonawet nie 10% rolników występujących o dopłatybezpośrednie.Ponieważ tylko odszkodowanie z tytułu ubezpieczeńpłodów rolnych jest realną pomocą finansowądla poszkodowanych, proszę o informacje: Jakie dzia-

239łanie podejmuje resort rolnictwa, aby zwiększyć zakresubezpieczeń upraw rolnych?Z poważaniemOborniki, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Stanisław StecI n t e r p e l a c j a(nr 22011)do ministra infrastrukturyw sprawie konieczności ponownej legalizacjitablic rejestracyjnychI n t e r p e l a c j a(nr 22010)do ministra infrastrukturyw sprawie bezpłatnego przejazduautostradami A1 i A4 w aglomeracjiśląsko-zagłębiowskiejSzanowny Panie Ministrze! Na Śląsku i w Zagłębiujuż ponad 10 tys. osób podpisało się pod petycją w sprawiebezpłatnej autostrady A1 od granicy w Gorzyczkachdo węzła Pyrzowice. Ci sami ludzie wspierająrównież starania o bezpłatną autostradę A4 na odcinkuod węzła Kleszczów do węzła Brzęczkowice.Akcja społeczna zainicjowana przez redakcję„Dziennika Zachodniego” rozwija się bardzo dynamicznie.Codziennie pod petycją podpisują się setkiludzi. Akcje wspierają inne śląskie media: Radio Katowice,Telewizja TVS, „Nowiny Rybnickie” i Radio90. W tej sprawie głos zabrali również samorządowcy.Odpowiednie stanowisko przesłał do Pana MinistraSejmik Województwa Śląskiego oraz GórnośląskiZwiązek Metropolitalny w imieniu 14 zrzeszonych wnim miast.Dlatego kieruję do Pana Ministra następujące pytania:1. Czy Panu Ministrowi wiadomo, że nieobjęcieww. odcinków autostrad A1 i A4 zwolnieniem z opłatbędzie skutkować drastycznym zwiększeniem ruchu,hałasu, zanieczyszczenia spalinami, zwiększeniemliczby wypadków i kolizji w wyniku koncentracji pojazdóww obszarze punktów poboru opłat zlokalizowanychw śródmieściach Bytomia i Katowic orazwyborem alternatywnych dróg z uwagi na chęćucieczki przed opłatami?2. Czy wobec rozwijającej się akcji społecznej MinisterstwoInfrastruktury przewiduje konsultacjespołeczne z przedstawicielami wszystkich organizacjii instytucji zaangażowanych w tę akcję?3. Czy Pan Minister planuje w tej sprawie wizytęna Śląsku, aby na miejscu przekonać się o wadze problemui swojej decyzji dla mieszkańców aglomeracji?4. Czy możemy w tej sprawie liczyć na poważnepotraktowanie, odmienne od tego, w jaki sposób resortinfrastruktury traktuje pasażerów polskichkolei?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Witold KlepaczSzanowny Panie Ministrze! Zwracam się do Panaz kwestią mającą duże praktyczne znaczenie dlawszystkich użytkowników wszelkiego rodzaju pojazdówpodlegających obowiązkowi legalizacji tablic rejestracyjnych,w myśl przepisów ustawy z dnia 20czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm).Zgodnie z obecną praktyką organów rejestrującychwłaściciel pojazdu, w sytuacji gdy w dowodzierejestracyjnym pojazdu skończy się miejsce na wpisywaniepotwierdzeń dokonania kolejnych okresowychprzeglądów technicznych samochodu, jest zobowiązanym.in. do odkręcenia tablicy rejestracyjneji udania się z nią bezpośrednio do wydziału komunikacjiwłaściwego starostwa. Dopiero wtedy, wraz zwydaniem nowego dowodu rejestracyjnego, urzędniksamodzielnie nakleja stosowny znak legalizujący natablicę rejestracyjną, dokonując w ten sposób tzw.ponownej legalizacji tablicy rejestracyjnej pojazdu.Należy podkreślić, iż powyższa procedura nie wiążesię z wymianą tablicy na nową, gdyż nalepka trafiana tę samą tablicę.Zgodnie z art. 75b Prawa o ruchu drogowym organrejestrujący legalizuje tablice rejestracyjne,umieszczając na nich znak legalizacyjny. Wydaje sięjednak, że powyższe uregulowanie ustawowe dotyczyjedynie pierwszej rejestracji danego pojazdu, połączonejz jednoczesnym wydaniem tablicy rejestracyjnejwłaścicielowi. Z kolei § 2.1. rozporządzenia ministrainfrastruktury z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawietrybu legalizacji tablic rejestracyjnych oraz warunkówtechnicznych i wzoru znaku legalizacyjnego (Dz.U. z 2002 r. Nr 133, poz. 1122, z późn. zm.) stanowi,iż legalizacji tablic rejestracyjnych dokonuje z urzęduorgan rejestrujący poprzez umieszczenie na nich wwyznaczonym miejscu znaku legalizacyjnego. Zgodniez ustępem drugim tego paragrafu organ rejestrujący,wydając zgodnie z odrębnymi przepisami dowódrejestracyjny lub pozwolenie czasowe, dokonuje zurzędu legalizacji tablic rejestracyjnych pojazdu, zzastrzeżeniem § 8 rozporządzenia (odnoszącego siędo tablic rejestracyjnych starego rodzaju).Z powyższych przepisów wynika zatem, że obowiązekbezpośredniego ponownego legalizowaniatablic rejestracyjnych przy wydaniu kolejnego dowodurejestracyjnego przez organy rejestrujące znajdujepodstawę jedynie w uregulowaniach rozporządzenia,nie zaś ustawy.Powyższą procedurę należy uznać za niepraktyczną,powodującą niepotrzebne utrudnienia dla kierow-

240ców (konieczność demontażu i ponownego montażutej samej tablicy rejestracyjnej), jak również za stanowiącądodatkowe i zbędne obciążenie dla organówrejestracyjnych, które i tak są obciążone szeregieminnych obowiązków wynikających z ustawy Prawo oruchu drogowym.O wiele prostszym rozwiązaniem byłoby uregulowanieumożliwiające właścicielowi pojazdu, po wizyciew urzędzie związanej z koniecznością wyrobieniai odebrania nowego dowodu rejestracyjnego, samodzielnenalepienie znaków legalizacyjnych, które byłybyjedynie wydawane przez urzędnika organu rejestrującego.Należy w tym miejscu podkreślić, iżznaki legalizacyjne i tak stanowią przedmiot obrotupomiędzy przedsiębiorcami je produkującymi a organamirejestrującymi, co umożliwia rozporządzenieministra infrastruktury z dnia 14 listopada 2002 r.w sprawie warunków produkcji oraz sposobu dystrybucjitablic rejestracyjnych i znaków legalizacyjnych(Dz. U. z 2002 r. Nr 1618, poz. 193, z późn. zm.). Powyższerozwiązanie uprościłoby powyższą proceduręoraz pozwoliłoby na uniknięcie niepotrzebnego odkręcaniai ponownego przykręcania tablic rejestracyjnychprzez właścicieli pojazdu, jednocześnie nieniweczyłyby ono celów i zasad ustawy Prawo o ruchudrogowym.Mając na względzie powyższe, uprzejmie zapytuję:1. Jakie argumenty oraz cele uzasadniają wykonywanieprocedury ponownej legalizacji tablic rejestracyjnej,w sposób opisany w art. 75b ustawy Prawoo ruchu drogowym oraz w rozporządzeniu ministrainfrastruktury z dnia 20 czerwca 2002 r., w sytuacjigdy nie dochodzi do ich wymiany podczas wymianydowodu rejestracyjnego?2. Czy Ministerstwo Infrastruktury prowadzi wchwili obecnej prace nowelizacyjne mające na celuzmianę treści przepisu art. 75b ustawy Prawo o ruchudrogowym lub rozporządzenia ministra infrastrukturyz dnia 20 czerwca 2002 r., w szczególnościjego § 2, które umożliwiłyby właścicielom pojazdówsamodzielne naklejanie znaków legalizujących na tablicerejestracyjne?3. Czy w opinii ministerstwa, na gruncie obecnieobowiązujących przepisów, jest możliwa taka ich interpretacja,która umożliwiałaby właścicielom pojazdówsamodzielne naklejanie znaków legalizującychna tablice rejestracyjne bez konieczności ich odkręceniai dostarczania do organu rejestrującego?Będę zobowiązany za szczegółową informację www. zakresie.Z poważaniemŁódź, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Sławomir WorachI n t e r p e l a c j a(nr 22012)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zwiększenia funduszyna aktualizację ewidencji gruntówDziałając na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawyo wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz art.191–193 regulaminu Sejmu, zwracam się do Pana wsprawie zwiększenia funduszy na modernizację ewidencjigruntów.Po reformie ustrojowej państwa od 1 stycznia1999 r. powołano Służbę Geodezyjną i Kartograficzną.Zgodnie z ustawą Prawo geodezyjne i kartograficznena czele służby stoi główny geodeta kraju, którypowoływany jest przez prezesa Rady Ministrów nawniosek ministra właściwego do spraw administracji.Organy administracji geodezyjno-kartograficznej zaśstanowią: marszałek województwa – wykonujący zadaniaprzy pomocy geodety województwa oraz starosta– wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego,wykonujący zadania z zakresu administracjirządowej.Dotychczasowa praktyka wykazuje, że najwięcejspraw z zakresu geodezji kumuluje się w starostwachi sprawy te dotyczą najbardziej żywotnych sprawmieszkańców, jakimi są ustalenia zakresu własności.W interesie nie tylko mieszkańców (osób fizycznych),ale także osób prawnych jest nowoczesna,zgodna z współczesnymi przepisami, ewidencja gruntówi budynków (kataster nieruchomości) oraz nowoczesnakomputerowa mapa zasadnicza.Doskonały przykład wadliwego prowadzenia katastrunieruchomości stanowi powiat gorlicki. Wynikato z niedoinwestowania służb geodezyjno-kartograficznych.Brak jest bowiem w tym regionie zgodnościtreści ewidencji gruntów ze stanem faktycznymnieruchomości w terenie. W powiecie gorlickim katasternieruchomości nie spełnia współczesnych wymogówprawa. Dla co najmniej 70% obszaru nie ma poprawniewykonanych map katastralnych (ewidencjigruntów). Tylko niecałe 30% granic własności jestgranicami prawnymi.Jak wynika z informacji Starostwa Powiatowegow Gorlicach, ok. 35% map katastralnych zostało wykonanychza czasów Franciszka Józefa na potrzebyadministracji austriackiej. Mapy te są niedokładne,można by je raczej określić jako historyczne mapypoglądowe, a nie jako nowoczesny kataster nieruchomości.Kolejne ok. 35% map w powiecie gorlickimzostało zrobione współcześnie (było to karygodne wyrzuceniepieniędzy) na bazie mapy zasadniczej i teżnie spełnia współczesnych wymogów prawa. Standardyobowiązującego prawa dla nowoczesnego państwawinny być obligatoryjne.Opracowania map komputerowych na potrzebyAgencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,ortofotomapa i wektoryzacja map katastralnych ob-

241nażyły szereg niezgodności między faktycznym przestrzennymstanem nieruchomości a wadliwym stanemgranic własności nieruchomości zarejestrowanymw katastrze, uzmysłowiły zwłaszcza rolnikomfatalny stan dokumentów katastru nieruchomości.Kataster nieruchomości wiąże się z mapą zasadniczą,gdyż mapa katastralna jest pochodną mapyzasadniczej. Większość naszego kraju jest pokrytamapami zasadniczymi w formie nie tylko analogowej,ale już cyfrowej. Niestety, powiatowi gorlickiemu dalekojest do takiego stanu rzeczy. Cyfrowa mapa zasadniczajest konieczna dla prawidłowego rozwojuregionu.Poprawnie wykonany kataster nieruchomości jestistotny dla każdego obywatela, ponieważ stanowi zestawinformacji i dokumentów prowadzonych przezadministrację rządową. Współcześnie wykorzystujesię go dla potrzeb planistycznych, inwestycyjnych,księgowowieczystych i wielu innych.Według obowiązującego w Polsce prawa katasternieruchomości to oparty na mapie spis i opis gruntów,budynków i lokali, stanowiących odrębny przedmiotwłasności. Nowoczesny kataster nieruchomościzawiera informacje dotyczące: gruntów (położenie,granice, powierzchnia, rodzaj użytków gruntowychi klas gleboznawczych), budynków, budowli i lokali(położenie, przeznaczenie, funkcje użytkowe i danetechniczne), oznaczenie ksiąg wieczystych oraz osobywłaściciela lub władającego gruntem. Rząd Polskiwedług obowiązującego prawa powinien być swoistymstrażnikiem (policjantem) nieruchomości orazgranic własności. Tego konsekwentnie domagamy sięod administracji rządowej.Dopóki nie zostaną ustalone granice prawne działekewidencyjnych i ich prawdziwe powierzchnie, granicenieruchomości udokumentowane w katastrzenieruchomości są niejednoznaczne i mogą się zmieniać.Jest to powodem nie tylko kłótni, zatargów sąsiedzkichi wielu postępowań sądowych, a administracjarządowa jest przyczyną i powodem oraz odpowiadaza ten stan rzeczy.Historia katastru jest ściśle związana z historiąpodatków od nieruchomości (zwłaszcza podatkówgruntowych). By móc nałożyć podatek od danej nieruchomości,należy najpierw dokładnie określić jejwielkość i rodzaj oraz właściciela.Niestety, fundusze na prace geodezyjne modernizującekataster nieruchomości są tak niskie, że wpowiecie gorlickim do końca 2010 r. starczały na wykonanieewidencji gruntów dla jednej miejscowościraz na 10 lat. Biorąc pod uwagę, że powiat gorlickima ok. 50 miejscowości o wadliwej ewidencji gruntów,to w tym tempie za 500 lat zostanie zaktualizowanaewidencja gruntów.Sytuacja ta pogłębia fatalny stan prawny wielunieruchomości. Jest to źródłem nie tylko konfliktówsąsiedzkich, ale stan ten utrudnia planowanie przestrzennei jest przeszkodą w gospodarce przestrzeniąoraz prowadzi do chaosu przestrzennego.Wadliwy kataster nieruchomości ma negatywnywpływ na projektowanie i realizację inwestycji.Utrudnienia i przewlekłość inwestycji w konsekwencjimają wpływ na kondycję polskiej gospodarki, stagnacjęi zacofanie. Stwarza to także zagrożenie dlaprawnego obrotu nieruchomościami.Zdziwienie moje tą sytuacją jest tym większe, żenasz rząd uważa się za nowoczesny, nowatorski i reformującygospodarkę. Zwracam się więc do PanaMinistra z prośbą o odniesienie się do tego tematu iudzielenie też odpowiedzi na pytania:1. Jakimi środkami na założenie nowej lub modernizacjęewidencji gruntów dysponuje ministerstwow 2011 r.?2. Czy ministerstwo, powiat gorlicki może liczyćna zwiększenie funduszy koniecznych do przeprowadzanianowej ewidencji gruntów?Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22013)Poseł Barbara Bartuśdo ministra obrony narodowejw sprawie zakupu 20 luksusowych autterenowych przez Inspektorat Wsparcia SiłZbrojnych w BydgoszczySzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą występuję,dotyczy wzbudzającego wątpliwości zakupuprzez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy20 aut Land Rover Discovery. Transakcja ta budziswoiste kontrowersje, gdyż przeznaczenie samochodówjest niejasne. Niedostępne są jakiekolwiekkonkretne informacje na temat funkcji, jakie miałybybyć spełniane przez przedmiotowe auta. Jedynymiinformacjami pojawiającymi się w tej kwestii sąwzmianki, iż auta kupiono z myślą o polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej, jednak jak do tej porypojazdy zostały przekazane jednostkom, które niemają wiele wspólnego z nadchodzącą prezydencją.Co więcej, zdaniem specjalistów pojazdy te nieznajdą większego zastosowania w armii z powodu ichparametrów technicznych, tj. m.in. braku dodatkowegowyposażenia umożliwiającego umieszczeniebroni czy też możliwości zainstalowania przyrządówdo łączności wojskowej.Zastrzeżenia budzą także warunki przetargu, napodstawie którego doszło do zakupu land roverów,gdyż głosy eksperckie wskazują, iż auta tej klasy opodobnym standardzie można nabyć już za 100 tys.zł. Tymczasem na każdy samochód kupiony przezIWSZ z Bydgoszczy wydano 250 tys. zł, co daje łącznąsumę 5 mln zł. W trudnej sytuacji, w jakiej znaj-

242dują się polskie Siły Zbrojne, fakt ten wywołuje szczególniewiele głosów krytyki.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Jak resort wytłumaczy zakup luksusowych autterenowych przez IWSZ w Bydgoszczy? Czy były onezakupem koniecznym, biorąc pod uwagę problemyfinansowe polskiego wojska?2. Jakie jest przeznaczenie zakupionych terenówek?3. Dlaczego doszło do zakupu samochodów po zdecydowaniewyższej cenie, niż było to możliwe?4. Skoro auta zostały kupione z szeroko pojmowanąmyślą o prezydencji Polski w UE, dlaczego zostałyone przekazane jednostkom z nią niezwiązanym?Z poważaniemWłocławek, dnia 29 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 22014)do ministra skarbu państwaw sprawie prywatyzacji Lubuskich ZakładówAparatów Elektrycznych LumelSzanowny Panie Ministrze! Sprawa, z którą występuję,dotyczy planowanego na kwiecień br. sfinalizowaniaprzejęcia spółki Lumel SA przez firmę RishabhInstruments Pvt. Ltd. Hinduska spółka zdecydowanienie kwalifikuje się do globalnych potentatóww branży, co powoduje wątpliwości w kwestiiprzekształcenia własnościowego zielonogórskich zakładów.Ponadto przejęcie rodzimego przedsiębiorstwaprzez Rishabh Instruments byłoby zjawiskiemwchłonięcia większej firmy przez mniejszą, gdyżroczne obroty przedsiębiorstwa Rishabh oceniane sąna około 10 mln USD, podczas gdy obroty generowaneprzez Lubuskie Zakłady Aparatów Elektrycznychwynoszą 72 mln zł. Co więcej, Lumel SA zajmuje sięprodukcją znacznie szerszego asortymentu produktów,a także prezentuje wyższy poziom pod względemtechnologicznym i merytorycznym. Ważnym aspektemprzemawiającym przeciwko przejmowaniu spółkiprzez hinduskiego inwestora jest także fakt, iżprzychody Lumel SA ciągle rosną, a zamówienia wybiegająna kilka lat naprzód.Transakcja nasuwa zastrzeżenia również z powoduzagrożeń, jakie za sobą niesie, tj. niebezpieczeństwadążenia Rishabh Instruments do wygaszaniaprodukcji w Polsce i przenoszenia jej do Indii. Nieznanyjest także los obecnych pracowników zakładów Lumelpo przejęciu ich przez hinduską spółkę. Jedynąinformacją na ten temat jest stwierdzenie przewodniczącej„Solidarności” w Lumelu, iż Hindusi nie proponująniczego poza tym, co zapewnia Kodeks pracy.Co więcej, niejasne są informacje dotyczące zamiarówkierownictwa firmy z Indii wobec LZAE Lumeldotyczące strategii działania, planowanych inwestycjiczy współpracy spółki z inwestorem.Szanowny Panie Ministrze! Proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy znana jest strategia działania, deklaracjeinwestycyjne i koncepcja współpracy pomiędzy spółkąa inwestorem po przejęciu zakładu przez hinduskąfirmę?2. Czy przedsiębiorstwo Rishabh Instruments posiadawystarczające środki, które pozwoliłyby mu inwestowaniedużych sum pieniędzy w rozwój Lumelu?3. Czy 600 pracownikom zielonogórskiej firmygrożą masowe zwolnienia? Jak będzie wyglądał pakietsocjalny tych, którzy utrzymają zatrudnienie wfirmie?4. Jak resort ustosunkowuje się do scenariuszaprzewidującego, iż hinduska spółka sprzeda atrakcyjnedziałki innym inwestorom, a produkcję przeniesiedo Indii, aby znacznie obniżyć koszty pracy?5. Dwa lata temu Lubuskie Zakłady AparatówElektrycznych zrealizowały inwestycję wartą 50 mlnzł, tymczasem zostały one wycenione na ok. jedyne30 mln zł. Czy cena nie została zaniżona?6. Dlaczego z przetargu odpadła polska firma FalubazSA?Z poważaniemWłocławek, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Łukasz ZbonikowskiI n t e r p e l a c j a(nr 22015)do ministra zdrowiaw sprawie braku refundacji preparatudo leczenia fenyloketonuriiDziałając na podstawie art. 191 i art. 192 regulaminuSejmu, składamy interpelację poselską do ministrazdrowia w sprawie braku refundacji preparatu doleczenia fenyloketonurii.Stan faktyczny: Fenyloketonuria jest rzadką chorobągenetyczną, która nieleczona prowadzi do nieodwracalnychzmian w mózgu, znacznego stopnia upośledzeniarozwoju umysłowego i motorycznego. Nieleczoneprzypadki chorych lub chorzy, u których zaniechanoleczenia przez długi czas, znajdują się wośrodkach pomocy społecznej na koszt państwa.Projekt ustawy o refundacji leków, środków spożywczychspecjalnego przeznaczenia żywieniowegooraz wyrobów medycznych zakłada stworzenie wspólnychgrup środków spożywczych specjalnego prze-

243znaczenia żywieniowego, w ramach których zostanąwyznaczone limity refundacyjne. Punkt ten spotykasię z coraz większym sprzeciwem ludzi chorych nafenyloketonurię.Refundacji mają podlegać najtańsze preparatystarej generacji, co spowoduje zamknięcie drogi zakupupreparatów nowoczesnych i lepszych. Spowodujeto także brak możliwości leczenia chorych z powodówekonomicznych, gdyż lepsze preparaty refundacjinie będą podlegać, co tym samym zniweczyefekty prowadzenia diety.Chorzy na fenyloketonurię twierdzą, że Polska jakojeden z niewielu krajów nie ma refundacji na taką żywność.Koszt specjalnych produktów, tj. chleba, pasztetów,makaronów, ryżu, kleików i innych niezbędnychproduktów, wynosi ok. 1500 zł miesięcznie.Wprowadzenie limitów refundacyjnych, w opinii chorych,spowoduje w wielu przypadkach zaniechanie leczeniaze względów czysto finansowych.Pytanie: Czy ministerstwo przewiduje wprowadzeniezmian w projekcie ustawy o refundacji preparatów stosowanychw leczeniu fenyloketonurii?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22016)Posłowie Tadeusz Arkiti Jan Musiałdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie sposobu przekazywania środkówfinansowych PFRON na przykładziegm. Gorlice, woj. małopolskieDziałając na podstawie art. 191 i art. 192 regulaminuSejmu, składamy interpelację poselską do ministrafinansów w sprawie sposobu przekazywaniaśrodków finansowych Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych na przykładziegminy Gorlice (woj. małopolskie).Stan faktyczny: Do tej pory, gdy jednostką prowadzącąwarsztaty terapii zajęciowej była jednostkasamorządu terytorialnego, środki finansowe PaństwowegoFunduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnychprzekazywane były przez powiat na rachunekdanej gminy. Następnie gmina przekazywałaśrodki finansowe funduszu na wyodrębniony rachunekwarsztatów. Zostało to zmienione, kiedy NIKzakwestionowała tę formę przekazywania środkówfunduszu, zalecając przekazywanie środków bezpośredniona rachunek warsztatów.Z uwagi na fakt, iż warsztaty są jednostką budżetowągminy, nowa forma przekazu środków finansowychspotyka się z sprzeciwem władz gmin, gdyż naruszazasady prowadzenia gospodarki finansowej jednostkibudżetowej (warsztatów) w ramach budżetu gminy.Pytania:1. Czy przekazywanie środków finansowych funduszuprzez powiat może odbywać się z pominięciemjednostki prowadzącej warsztat, w przypadku gdyjednostką prowadzącą jest gmina, a warsztat jest jednostkąbudżetową gminy i prowadzi gospodarkę finansową?2. Jak należy interpretować zapis § 15 ust. 1 rozporządzeniaministra gospodarki, pracy i politykispołecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatówterapii zajęciowej o brzmieniu: „Środki Funduszusą przekazywane zgodnie z umową jednostceprowadzącej warsztat na wyodrębniony rachunekbankowy warsztatu”?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22017)do ministra infrastrukturyPosłowie Tadeusz Arkiti Jan Musiałw sprawie zgodności niektórych przepisówustawy o kierujących pojazdami zkonstytucyjnymi zasadami równościi swobody działalności gospodarczejDziałając na podstawie art. 191 i art. 192 regulaminuSejmu, składamy interpelację poselską do ministrainfrastruktury w sprawie zgodności niektórychprzepisów ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. okierujących pojazdami z konstytucyjnymi zasadamirówności i swobody działalności gospodarczej.Stan faktyczny: Jak wynika z informacji, którąuzyskaliśmy od członków ogólnopolskiego stowarzyszeniaprzewoźników, kierowców zawodowych i ośrodkówszkolących kierowców Kierowca.pl w Szczecinieoraz przedstawicieli lokalnych firm szkolących kierowców,ustawa o kierujących pojazdami z dnia 5 stycznia2011 r. budzi wiele uwag i wątpliwości w zakresie zapisówdotyczących procedur i dodatkowych wymogówwobec podmiotów prowadzących działalność gospodarcząw sferze szkolenia kierowców. Zdaniem zainteresowanychustawa wprowadza szereg ograniczeń iwymogów dla działających dotąd na rynku ośrodków,dla których nowe rozwiązania ustawowe okazują sięnieprecyzyjnymi merytorycznie i prawnie barierami,w istotny sposób godzącymi w praktykowany dotychczassystem szkolenia kierowców.I tak m.in.:— ustawa wprowadza w art. 31 katalog wymogówwobec przedsiębiorców prowadzących ośrodki szko-

244lenia kierowców, którego charakter i zakres nie dotyczypoprawy jakości szkoleń, ale ogranicza się dotworzenia barier finansowych, formalnych i administracyjnych,po których spełnieniu uzyskiwane sąpreferencje mogące sprzyjać praktykom monopolistycznym(np. wyłączne prawo do szkolenia instruktorów,prowadzenia warsztatów w zakresie przedłużeniauprawnień, organizacji szkoleń na kartę rowerowąoraz prowadzenia szkoleń na odległość z wykorzystaniemtechnik komputerowych i Internetu);istnieje obawa, iż ustawowo określone „warunki materialne”dla tego typu działalności zdolne będą uzyskaćtylko nieliczne ośrodki, co może dyskryminowaćzakres aktywności mniejszych firm i w konsekwencjisparaliżować cały system nabywania ww.uprawnień,— art. 26 ust. 2 cyt. ustawy przyznaje prawo szkoleniana odległość z wykorzystaniem technik komputerowychi Internetu tylko ośrodkom posiadającympoświadczone dodatkowe wymagania – podczas gdytechniki te są na tyle powszechnie dostępne, że możeje stosować większość ośrodków bez żadnych administracyjnychpoświadczeń (jak jest od dawna w wielukrajach UE czy w USA),— z art. 53 ust. 1 i 4 wynikają kolejne warunkiograniczające swobodę ośrodków szkolenia – na rzeczwojewódzkich ośrodków ruchu drogowego,— art. 114 ust. 2 stanowi o warunkach w zakresiedoskonalenia techniki jazdy (co dotyczy np. szkoleniana symulatorach jazdy) dla ośrodków zobligowanychdo uzbrojenia w infrastrukturę lokalową oraz odpowiedniejkategorii pojazdy – które faktycznie nie sąniezbędne do stosowania symulatorów,— art. 54 ust. 2 przewiduje przechowywanie zapisuz praktycznej części egzaminu zaledwie przezokres 21 dni – co stoi w sprzeczności wobec standardówtransparentności i ogranicza prawo dostępu obywatelado dotyczących go urzędowych dokumentówi zbiorów danych.Zgłaszający – ogólnopolskie stowarzyszenie przewoźników,kierowców zawodowych i ośrodków szkolącychkierowców powołuje się na ekspertyzę prawnąsporządzoną przez prof. zw. dr. hab. nauk prawnychA. Bałabana, kierownika Katedry Prawa Konstytucyjnegoi Integracji Europejskiej Uniwersytetu Szczecińskiego.Stwierdza ona m.in., iż w efekcie wadliwejustawy zwiększono ciężary ponoszone przez podmiotyszkolące kierowców, które w rezultacie przenoszonesą na klientów, co oznacza spadek atrakcyjnościniektórych form szkolenia i może prowadzić do ograniczenialiczby podmiotów szkolących. Wnioski z tejekspertyzy według stowarzyszenia wskazują na naruszeniew ustawie zasad konstytucyjnych równościi swobody działalności gospodarczej – co daje podstawędo skargi na ustawę do Trybunału Konstytucyjnego,jak również do organów UE.Pytanie. Uprzejmie prosimy o odpowiedź naprzedstawione powyżej zastrzeżenia stowarzyszenia.Jakie jest stanowisko ministerstwa wobec opisanegopowyżej problemu?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22018)Posłowie Tadeusz Arkiti Jan Musiałdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie dodatkowych środkówna dofinansowanie aktywnych formprzeciwdziałania bezrobociuSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegodocierają informacje o ograniczeniu planu finansowegoFunduszu Pracy na 2011 r. Poszczególnepowiaty zmniejszają środki na walkę z bezrobociemnawet o 70% środków w stosunku do roku poprzedniego.Powyższe rozwiązania drastycznie ogranicząwdrożenie aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu.Doprowadzić to może do zmniejszenia nowychstanowisk pracy, w tym szczególnie w powiatach dotkniętychbezrobociem strukturalnym.Szanowna Pani Minister, proszę o informacje:Czy ministerstwo planuje podjęcie działań w celuzmiany tego niekorzystnego stanu rzeczy i czy planowanejest przez ministerstwo zwolnienie dodatkowychśrodków na dofinansowanie aktywnych formprzeciwdziałania bezrobociu?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22019)do ministra zdrowiaPoseł Bogdan Bojkow sprawie stworzenia wzajemnieuzupełniającego się systemu zachętdo uczestniczenia w honorowymkrwiodawstwie oraz określenia działańw celu zapewnienia bezpiecznego poziomuzapasów krwi i osocza na okres wakacyjnySzanowna Pani Minister! Przeprowadzane cyklicznieobserwacje potwierdzają, że w okresie wakacyjnymzawsze spadają zapasy krwi. W tym czasiestacje regionalne krwiodawstwa podnoszą problem

245malejących zapasów krwi i osocza. Zapotrzebowaniena krew rośnie nawet trzykrotnie ze względu nawiększą od przeciętnej liczbę wypadków komunikacyjnych.Statystykę krwiodawstwa w danym kraju analizujesię w oparciu o ilość krwiodawców na każdy tysiącmieszkańców. W Polsce to ok. 25 osób. W innychkrajach Europy zachodniej na 1000 mieszkańcówprzypada przeciętnie ok. 50–60 osób, czyli ok. 2 czyteż 2,5 razy więcej niż u nas. Można przyjąć, że gdybywskaźnik ten w Polsce wzrósł do 28 dawców na1000 mieszkańców, sytuacja natychmiast polepszyłabysię, i to w stopniu istotnym. Spadek zapasówkrwi i osocza w okresie letnim do niebezpiecznegopoziomu uzależniony jest od wielu przyczyn. W szczególnościczęść kół honorowych dawców krwi zawieszaw tym czasie działalność, a wielu krwiodawców, np.spośród uczniów i studentów, w tym czasie wyjeżdża.Oczywiście nie są to wszystkie i wyłączne przyczynyspadku zapasów krwi. Oprócz przyczyn czysto socjologicznychdostrzeżone mogą być także przyczynyprawno-organizacyjne. Dotyczy to głównie świadczeńnależnych honorowym krwiodawcom. W świadomościspołecznej brak właściwego rozeznania, co przysługujew związku z oddawaniem bezinteresowniekrwi. Świadczenia niematerialne przysługujące dawcomkrwi są czysto iluzoryczne. Pewne regulacjeprawne wręcz zniechęcają do oddawania krwi. Dotyczyto w szczególności zwolnienia od pracy w związkuz oddaniem krwi. Obecne rozwiązania ograniczajączas zwolnienia od pracy do czynności bezpośredniozwiązanych z oddaniem krwi.Poprzednie regulacje przyznające prawo do zwolnieniaod pracy na całą dniówkę roboczą – subiektywniei w świadomości potencjalnych dawców – z całąpewnością były korzystniejsze od aktualnie obowiązującychprzepisów. Oczywisty jest brak podstaw dodalszego obciążania pracodawców kosztami pozyskiwaniakrwi. Zasadne byłoby rozważenie możliwościwyrównania pracownikom (z budżetu ministra zdrowia)za pośrednictwem stacji krwiodawstwa równowartościutraconego wynagrodzenia bądź innej jeszczepostaci rekompensaty za bezinteresowną pomocdrugiemu człowiekowi. Oczywiście ekonomiczno-finansowyaspekt takich świadczeń winien być dodatkowoanalizowany pod kątem ich opłacalności i zuwzględnieniem tego, że uzyskiwanie świadczeń zaprzeczaidei honorowego krwiodawstwa. Dodatkowągrupą przywilejów dla honorowych krwiodawcówmogą być szczególne uprawnienia odnośnie do dostępudo leczenia bądź profilaktyki zdrowotnej.Ze względu na to, że rekompensata za oddaniekrwi jest sprzeczna z ideą bezinteresownej pomocydrugiemu człowiekowi, ten zakres problemu wymagawnikliwej analizy i możliwie szerokiej konsultacji zpodmiotami zainteresowanymi, w tym z kołami honorowychdawców krwi.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina pytania:1. Czy Minister Zdrowia podjął już określone działaniaw celu zabezpieczenia bezpiecznego poziomuzapasów krwi i osocza na okres wakacyjny?2. Czy Minister Zdrowia podjął już działania wzakresie stworzenia wzajemnie się uzupełniającegosystemu zachęt do uczestniczenia w honorowymkrwiodawstwie z uwzględnieniem stanu obecnego ioczekiwanego – możliwego do uzyskania?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22020)do ministra infrastrukturyPoseł Bogdan Bojkow sprawie umieszczenia drogi krajowej nr 46Szlak Staropolski w „Koncepcji politykiprzestrzennego zagospodarowania kraju2030”Szanowny Panie Ministrze! W przygotowywanymdokumencie „Koncepcja polityki przestrzennego zagospodarowaniakraju do 2030 r.”, który zawiera wizjęzagospodarowania kraju w perspektywie najbliższychdwudziestu lat, miastu Częstochowa zostałaprzypisana rola silnego obszaru regionalnego w ramachkonurbacji górnośląskiej. Tymczasem poprzezCzęstochowę przebiega również droga krajowa DK46 łącząca w tej przestrzeni ośrodki regionalne i trasękomunikacyjną na linii wschód – zachód. Znaczeniei waga tego połączenia komunikacyjnego byływielokrotnie podnoszone przez samorządy powiatów,miast i gmin leżących wzdłuż obecnej drogi krajowejnr 46, jak też przez Stowarzyszenie Szlak Staropolski,a podawane przez nich argumenty znajdowałyuznanie i akceptację.Powstać mógłby wygodny i drożny szlak komunikacyjny,istotny dla obsługi transportu międzynarodowegopomiędzy Europą Zachodnią a Ukrainą,Rosją i Azją Centralną. Planowana droga w Kudowie-Zdrojułączy się z układem autostrad przebiegającychprzez Czechy, prowadzących na zachodnietereny Europy. Z drugiej strony na wschodzie pozwalawykorzystać najkrótszy szlak drogowy do Kijowa.Będzie to zatem ważne połączenie pomiędzy projektowanymisilnymi ośrodkami regionalnymi, jak równieżistotne z punktu widzenia interesów międzynarodowychPolski. Takie rozwiązanie ułatwi tworzeniesieci powiązań funkcjonalnych: gospodarczych,społecznych, komunikacyjnych i kulturalnych pomiędzyprojektowanymi regionami. Zapewni efektywnewykorzystanie potencjału licznych miast leżącychna przebiegu tej drogi dla rozwoju kraju i

246poszczególnych regionów oraz wzmocni spójność terytorialnąkraju.Czy możliwe jest umieszczenie drogi ekspresowejS46 Szlak Staropolski w planach działania ministerstwa,a w konsekwencji w „Koncepcji polityki przestrzennegozagospodarowania kraju do 2030 r.”?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22021)Poseł Halina Rozpondekdo ministra sportu i turystykiw sprawie tworzenia przeszkódbiurokratycznych dla organizacjipozarządowych aplikujących o środkifinansowe z Funduszu Rozwoju KulturyFizycznejSzanowny Panie Ministrze! Kilka razy na posiedzeniachKomisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystykizwracałem uwagę przedstawicielom resortu,aby w ogłoszeniach dotyczących konkursów nie wymagaliod wnioskodawców wypisów z Krajowego RejestruSądowego, uznawanych – według resortu – zaaktualne 3 miesiące od daty wystawienia. Takie rozstrzygnięciaresortu powodują, że kilka tysięcy podmiotóww skali kraju musi 3–5 razy wnioskować owypisy z Krajowego rejestru Sądowego lub innychorganów, w tym właściwych starostów. Ogłoszony 30marca br. przez Pana Ministra II etap otwartego konkursuna dofinansowanie w 2011 r. zadań w zakresierozwoju sportu dla dzieci i młodzieży w ramach programu„Sport Wszystkich Dzieci” wymaga od wnioskodawcówm.in.: „aktualnego wypisu z KRS alboinnego rejestru, albo zaświadczenia bądź z informacjiz ewidencji właściwej formy organizacyjnej wnioskodawcy”.Ww. zapis jest zgodny z treścią § 10 ust.3 pkt 1 rozporządzenia Pana Ministra z dnia 23sierpnia 2010 r. w sprawie dofinansowania zadań ześrodków FRKF oraz rozporządzeniem ministra pracyi polityki społecznej z dnia 15 grudnia 2010 r. Wrozporządzeniu Pana Ministra w § 9 mówi się, żeudzielenie dofinansowania na realizację zadań związanychz rozwijaniem sportu dzieci i młodzieży orazsportu osób niepełnosprawnych następuje w drodzeotwartego konkursu, o którym mowa w ustawie odziałalności pożytku publicznego i o wolontariacie.Na podstawie ustawy o pożytku właściwy ministerwydał rozporządzenie z dnia 15 grudnia 2010 r., wktórym załącznik nr 1 „ Wzór – oferta realizacji zadaniapublicznego” tak objaśnia aktualny wypis z KRS:„24) odpis musi być zgodny z aktualnym stanem faktycznymi prawnym, niezależnie od tego, kiedy zostałwydany”. Wobec powyższego dopisek w ogłoszeniukonkursowym o treści: „Uwaga! Wypis z KrajowegoRejestru Sądowego jest uznany za aktualny w okresie3 miesięcy od daty wystawienia” jest – w świetle ww.aktów prawnych – samowolą urzędniczą powodującąutrudnienia w funkcjonowaniu organizacji pozarządowych,przejawem braku zaufania prawnego downioskodawców i obciąża zbędną pracą Krajowy RejestrSądowy oraz inne organy wydające wypisy.W związku z powyższym proszę w przyszłościo zmianę postępowania w przedmiotowej sprawie i oodpowiedzi na pytania:1. Dlaczego resort wprowadza takie utrudnieniadla wnioskodawców aplikacji o środki finansowe zfunduszy będących w dyspozycji Pana Ministra?2. Kiedy właściwe służby prawne Pana Ministradokonają stosownych zmian w ogłoszeniach konkursowych?3. Ile podmiotów złożyło w 2011 r. wnioski o środkifinansowe z budżetu i funduszy celowych w konkursachogłaszanych przez resort w poszczególnychogłoszeniach?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Tadeusz TomaszewskiI n t e r p e l a c j a(nr 22022)do prezesa Rady Ministróww sprawie projektu zmian w ustawieOrdynacja podatkowaSzanowny Panie Premierze! W ostatnich dniachw mediach gospodarczych pojawia się istotna liczbawypowiedzi przedsiębiorców zaniepokojonych kierunkiemzaproponowanych przez rząd zmian w Ordynacjipodatkowej. Zgodnie z nim koszt interpretacjipodatkowej ma wzrosnąć o 2500%, tj. z 40 zł do1000 zł.Koncepcja radykalnego podwyższenia kosztu uzyskaniaprzez przedsiębiorców interpretacji podatkowejgodzi w prawo do bezpiecznego prowadzenia działalnościgospodarczej, szczególnie w naszym krajuobarczonym gąszczem przepisów podatkowych przyjmowanychczęsto w ostatniej chwili (np. ostatnioczęść przepisów wykonawczych do zmienionego VATtuż przed nowym rokiem), kosztem bezpieczeństwai komfortu uczestników obrotu gospodarczego.Utrudnianie działającym na terenie naszego krajuprzedsiębiorcom dostępu do tak istotnych, równieżz punktu widzenia pewności gospodarowania, informacjiw skuteczny sposób godzi w możliwości bezpiecznegopod względem podatkowym rozwoju firm.Przez ostatnie lata Pana Premiera rządów obserwo-

247waliśmy pozorowane działania kolejnych ekspertówod naprawiania gospodarki i przepisów podatkowychzarówno w Ministerstwie Gospodarki, MinisterstwieFinansów, jak i komisji „Przyjazne Państwo”. Efektempracy ww. są opisywane przez organizacje przedsiębiorcówkolejne odsłony wyliczeń barier administracyjnychdla przedsiębiorców oraz innych utrudnieńw gospodarowaniu.Firmowany i potwierdzony przez Ministerstwo Finansówpomysł rodzi kolejne zagrożenie. W związkuz faktycznym ograniczeniem dostępności do interpretacjipodatkowej o wymiarze bariery finansowej, wkontekście trudnej sytuacji gospodarczej firm, należyspodziewać się, że pewne grono przedsiębiorców możeprzenieść część swojej aktywności gospodarczej (w raziezaistnienia wątpliwości podatkowych niemożliwychdo bezpiecznego i akceptowalnego pod wzglądemkosztowym rozstrzygnięcia) do szarej strefy.Panie Premierze, ewentualne wpływy do budżetupaństwa z tytułu zwiększonej o 2500% opłaty za wydanieinterpretacji podatkowej będą niczym wobecszkód, jakie wywoła faktyczne ograniczenie przez resortfinansów możliwości dostępu do narzędzia prowadzeniabezpiecznego pod względem podatkowymbiznesu dla przedsiębiorców działających w Polsce.W związku z powyższym uprzejmie proszę o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy zaaprobuje Pan tak drastyczną podwyżkęopłat za interpretację podatkową?2. Czy Pan Premier uzna za stosowne zwrócenieuwagi Rady Ministrów, przede wszystkim ministrowiJackowi V. Rostowskiemu, na zagrożenia dla budżetupaństwa z tytułu możliwych mniejszych wpływówpodatkowych związanych z przechodzeniem częściprzedsiębiorstw do szarej strefy – wobec ograniczaniaich praw w rozważanym zakresie?Łączymy wyrazy szacunkuWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.Posłowie Maks Kraczkowskii Andrzej JaworskiI n t e r p e l a c j a(nr 22023)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowego zapaleniawątroby typu BSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegowpłynęło pismo od Fundacji „Gwiazda Nadziei”w sprawie programu terapeutycznego leczeniawirusowego zapalenia wątroby typu B.Z treści pisma wynika, iż 18 lutego 2011 r. PaniMinister wydała rozporządzenie w przedmiotowejsprawie, w którym zawarty został zapis ograniczającymożliwość zastosowania nowszych – bezpiecznychleków przeciwwirusowych w pierwszej linii leczeniatylko do wąskiej grupy chorych na WZW typu B, tzw.HBeAg+. Zgodnie z rozporządzeniem z nowych lekówbędzie mogło skorzystać jedynie ok. 20% chorych,dotychczas nieleczonych. W konsekwencji starymlekiem lamiwudyną będą leczeni wszyscy chorzywłączeni do leczenia dotychczas oraz 80% nowo wykrytychprzypadków zachorowań.Należy w tym miejscu podkreślić, iż zgodnie z treściąprzedmiotowego pisma stosowanie lamiwudynyw dłuższej perspektywie czasu jest nie tylko nieskuteczne,ale również szkodliwe dla chorych. Badanianaukowe udowodniły, że lek ten powoduje wystąpienieoporności (wywołuje mutację wirusa HBV) u 30%leczonych już po roku stosowania, a po 50 latach ażu 80%. Wystąpienie oporności na ten lek komplikujedalszą terapię i obniża skuteczność innych leków,przez co naraża chorych na rozwój śmiertelnych chorób,w tym raka wątroby.W maju 2010 r. Europejska Agencja Leków (EMA)podjęła decyzję o zmianie charakterystyki lamiwudyny(nazwa handlowa Zeffix) i w tej chwili zawieraona następujący zapis: „jako że wirus zapalenia wątrobytypu B może uodpornić się na preparat Zeffix,lekarz powinien rozważyć przepisanie preparatu Zeffixtylko wówczas, gdy nie można zastosować innychopcji leczenia, które raczej nie prowadzą do wystąpieniaoporności na lek”.Ponadto w nowym programie nie uwzględnionotenofowiru, który jest lekiem z wyboru u chorych, uktórych wystąpiła już oporność na lamiwudynę. Refundowanesą natomiast dwa mniej skuteczne w tymwskazaniu leki, których cena zbliżona jest do cenytenofowiru. Dodatkowo wśród osób z opornością nalamiwudynę istnieje grupa chorych z zaawansowanąchorobą wątroby (marskość), która wyczerpała jużwszelkie możliwości leczenia dostępne w istniejącychprogramach terapeutycznych i zastosowanie tenofowirubyłoby dla nich leczeniem ratującym życie.Ograniczenie stosowania nowszych leków, zapisanew programie terapeutycznym, oznacza przenoszeniena chorych kosztu zakupu leków, które powinnynależeć im się nieodpłatnie. Tymczasem miesięcznykoszt terapii przekracza możliwości finansowe większościchorych. Jednocześnie nie istnieją żadne podstawyusprawiedliwiające słuszność dyskryminacjipacjentów z HBeAg-.W piśmie wskazano również, iż w przypadku niepodjęcianiezwłocznie działania w kierunku zapewnieniachorym w naszym kraju skutecznego leczeniaw najbliższym czasie dojdzie do konieczności leczeniabardzo licznych konsekwencji zakażenia HBV, doktórych należą marskość i rak wątroby, a prowadzonaod ponad 15 lat profilaktyka WZW typu B zewzględu na ryzyko zakażenia zmutowanym, opornymwirusem nie będzie skuteczna.Mając na uwadze powyższe, proszę Panią Ministero zainteresowanie się niniejszą sprawą.

248W związku z powyższym zwracam się z pytaniamido Pani Minister:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać nowe leki(entekawir, adefowir) do grupy chorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEMA (Europejska Agencja Leków) zmian wcharakterystyce tego leku, ograniczających takie zastosowanietylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części „Kryteria kwalifikacji”zapisu z punktu 6.1 „U pacjentów HBeAg- leczenienależy rozpocząć od lamiwudyny, a u osób HBe-Ag+ leczenie należy rozpocząć od innego analogunukleozydowego lub nukleotydowego stosowanego wmonoterapii” i pozostawienie tym samym lekarzomdecyzji o wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającegoobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ - HBeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir – lek o udowodnionej skutecznościzarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych, jak i uchorych z opornością na lamiwudynę, podczas gdy wtym ostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniejskuteczne leki o podobnej cenie?Z poważaniemPoseł Jarosław RusieckiOstrowiec Świętokrzyski, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22024)do ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie zapisu ustawy z dnia 18 marca 2011 r.o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwiewyższym, ustawy o stopniach naukowychi tytule naukowym oraz o stopniach i tytulew zakresie sztuki oraz o zmianie niektórychinnych ustaw, zakładającej wliczanie doskróconego czasu pozostawionego adiunktomna uzupełnienie habilitacji lat, któreupłynęły przed wejściem w życie ustawySzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegowpłynęło pismo w sprawie poprawki do treściustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy ostopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniachi tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórychinnych ustaw, która zakłada wliczanie doskróconego czasu pozostawionego adiunktom na uzupełnieniehabilitacji lat, które upłynęły przed wejściemw życie obecnie procedowanej ustawy.Z treści pisma wynika, iż proponowana nowelizacjaustawy spowoduje w wielu uczelniach masowezwolnienia wśród kadry naukowo-dydaktycznej. Wczęści z nich pracę stracić może nawet przeszło 60%najwyżej wykwalifikowanej kadry. Dodatkowo ustawaprzewiduje również znaczne zwolnienia wśródprofesorów nadzwyczajnych (wymuszone przejście naemeryturę w wieku 65 lat). Taka sytuacja zagroziistnieniu szeregu uczelni mających istotne znaczeniedla rozwoju wielu ośrodków regionalnych. Zwolnienietak dużej grupy osób o najwyższych kwalifikacjachmoże zachwiać rynkiem pracy wielu mniejszychośrodków akademickich i spowoduje skokowy wzrostbezrobocia wśród osób o najwyższych kwalifikacjachzawodowych.Należy również podkreślić, że zapis procedowanejpoprawki stoi w oczywistej sprzeczności z podstawowązasada prawa, zgodnie z którą „prawo nie działawstecz”. Zasada ta ma zapewniać przede wszystkimskuteczność, przejrzystość i pewność obowiązującegoprawa, tymczasem proponowane zmiany, łamiąc ją,powodują u obywateli utratę poczucia bezpieczeństwaprawnego. W praktyce bowiem senaty poszczególnychuczelni – na podstawie aktualnie obowiązującej ustawyPrawo o szkolnictwie wyższym – w swoich statutachwyznaczały pracownikom okres czasu przeznaczonydo uzyskania przez adiunkta habilitacji. Okresyte mogły być różne na poszczególnych uczelniach,z reguły były znacznie dłuższe niż podawany w obecnymprojekcie okres 8 lat. Na podstawie tak wyznaczonychokresów pracownicy podejmowali istotne decyzjeżyciowe dotyczące dalszej kariery naukowej.Tymczasem teraz, w trakcie trwania tego okresu, madojść do jego drastycznego skrócenia, a ponadto nowyzapis ustawy zakłada wliczenie do tego okresu lat,które już minęły. W obecnej chwili proponuje się masowezwolnienia przekraczające nawet 50–70% kadry– osób, które nie zdążą obronić habilitacji w ciągunajbliższych 2 lat. Warto tu zaznaczyć, że sama procedurahabilitacji trwa właśnie około 2 lat, więc szansęna jej zamknięcie mają jedynie osoby, które mająw obecnej chwili rozprawę praktycznie ukończoną.Zgodnie z treścią przedmiotowego pisma wprowadzenieww. poprawki stoi w sprzeczności z propozycjamistrony rządowej zgłoszonymi na posiedzeniusejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży wdniu 19 stycznia 2011 r., kiedy to Pani Minister zadeklarowała,że skrócony okres przewidziany na habilitacjęmiał się liczyć od początku, po wejściu wżycie tego przepisu.Mając na uwadze powyższe, proszę Panią Ministero zainteresowanie się niniejszą sprawą.W związku z powyższym zwracam się z pytaniamido Pani Minister:1. Jak Pani ocenia tę sytuację prawną i czym jąuzasadnia?2. Czy możliwe jest dokonanie zmian w procedowanejustawie, które pozwolą płynnie wprowadzić ją

249w życie, zapewniając jednocześnie ochronę praw nabytychna podstawie obecnie obowiązujących przepisów?3. Jakie kroki zamierza Pani podjąć, aby zmienićobecny stan rzeczy?Z poważaniemPoseł Jarosław RusieckiOstrowiec Świętokrzyski, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22025)do ministra środowiskaw sprawie podjęcia inicjatywyustawodawczej zmierzającej do zmianyart. 403 ust. 4 i 5 ustawy Prawo ochronyśrodowiska poprzez zastąpienie wyrazu„inwestycji” wyrazem „przedsięwzięć”Szanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiegowpłynął apel jednostki samorządu terytorialnegow sprawie praktycznej niemożliwości stosowania„Programu oczyszczania kraju z azbestu” poprzezwsparcie finansowe osób fizycznych zamierzającychrealizować takie przedsięwzięcie w zakresieusuwania azbestu z nieruchomości. Owa praktycznaniemożliwość wynika ze sformułowania art. 403 ust.4 i 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochronyśrodowiska po nowelizacji tejże ustawy w dnia 29października 2010 r. o zmianie ustawy Prawo ochronyśrodowiska. Z powołanego wyżej przepisu wynika,iż finansowanie ochrony środowiska i gospodarkiwodnej może polegać na udzielaniu dotacji celowej wrozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznychz budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanielub dofinansowanie kosztów inwestycji (...)Jak podkreślają zainteresowani, użyte sformułowanie„inwestycje” budzi wiele kontrowersji, biorącpod uwagę cel, jakiemu miała służyć wspomnianawyżej regulacja prawna (umożliwienie dotowania ześrodków budżetowych przedsięwzięć osób fizycznychw zakresie usuwania wyrobów zawierających azbest).Z uwagi na brak ustawowej definicji wyrazu „inwestycja”podmioty stosujące prawo (m.in. jednostkisamorządu terytorialnego) interpretują je literalnie,a więc nadają mu znaczenie potoczne, rozumiejąc podtym pojęciem „nakład gospodarczy, którego celemjest stworzenie nowych lub powiększenie już istniejącychśrodków trwałych” (...). Takie było ratio legisustawodawcy m.in. w art. 403 ust. 4 i 5 ustawy Prawoochrony środowiska, a to z kolei uniemożliwiaudzielenie dotacji na rzecz osób fizycznych przez jednostkisamorządu terytorialnego z przeznaczeniemna usuwanie z nieruchomości wyrobów zawierającychazbest, ponieważ takie czynności stanowiąstricte przedsięwzięcie, a nie inwestycję.Ponadto warto zauważyć, iż sytuacja zasygnalizowanapowyżej jako efekt końcowy odbiega od pierwotnegocelu nowelizacji, co widać również w uzasadnieniudo projektu. Wydaje się, iż autorzy projektuzakładali finansowanie szeroko rozumianych działańproekologicznych, m.in. wymianę azbestowych pokryćdachowych. Podobnie szerokie pojęcie nadawaliwyrazowi „inwestycje”, aczkolwiek analiza językowanie pozostawia wątpliwości, jak należy je rozumieć.W takiej sytuacji, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności,zainteresowani wskazują na możliwośćzwykłego błędu/przeoczenia w procesie ustawodawczym,polegającego na użyciu wyrazu, który nie mającdefinicji ustawowej, ma ugruntowane znaczeniepotoczne i któremu nie sposób nadać innego znaczeniapo to, aby móc zastosować art. 403 ust. 4 i 5 ustawyPrawo ochrony środowiska.Jednocześnie, jak podkreślają wnioskodawcy, należybrać pod uwagę negatywne konsekwencje nierozwiązaniatego problemu, zarówno po stronie osóbpotencjalnie uprawnionych do skorzystania z dotacji,bowiem brak dotacji spowoduje spadek zainteresowaniaw zakresie usuwania azbestu z nieruchomości,co w obliczu obowiązku jego usunięcia stanowi niewątpliwieproblem, jak i po stronie jednostek samorząduterytorialnego, bowiem udzielanie dotacji waktualnym stanie prawnym łączy się z ryzykiem zarzutunaruszenia dyscypliny finansów publicznych.Mając na uwadze powyższe, proszę Pana Ministrao zainteresowanie się niniejszą sprawą.W związku z powyższym zwracam się z pytaniemdo Pana Ministra:Czy istnieje możliwość podjęcia inicjatywy ustawodawczejzmierzającej do zmiany art. 403 ust. 4 i 5ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochronyśrodowiska (Dz. U. z 2008r. Nr 25, poz. 150, z późn.zm.) poprzez zastąpienie wyrazu „inwestycji” wyrazem„przedsięwzięć” w ww. artykule ustawy?Z poważaniemPoseł Jarosław RusieckiOstrowiec Świętokrzyski, dnia 24 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22026)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie zablokowania środków FunduszuPracy na refundację kosztów zatrudnieniamłodocianych pracownikówSzanowna Pani Minister! Kieruję do Pani interpelacjęw sprawie zablokowania środków FunduszuPracy na refundację kosztów zatrudnienia młodocianychpracowników.Zwrócił się do mnie z apelem prezes Kujawsko--Pomorskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości,

250przedstawiając problem wstrzymania refundacjikosztów szkolenia młodzieży. Wiadomo, że nauka zawoduskłada się z dwóch integralnych części: teoretycznej– przeprowadzanej w szkole i praktycznej –prowadzonej u pracodawcy. W ten sposób kształci sięnowych przedstawicieli zawodów poszukiwanychcały czas na rynku pracy. Jednak zatrudnianie iszkolenie uczniów łączy się z różnego rodzaju obciążeniamii obowiązkami narzucanymi przez przepisy.Dlatego bardzo pomocne są procedury dofinansowaniapracodawcom kształcenia młodych pracownikóworaz refundacji kosztów wynagrodzeń i składek ubezpieczeniowych,które należy opłacać. Niestety wrazz nowym rokiem pojawił się duży problem. Składanewnioski o refundację nie są rozpatrywane w ustalonymterminie. Spowodowane jest to nowym planemfinansowym Funduszu Pracy na rok 2011. Drastyczniezmniejszono w nim kwotę na dofinansowanie pracodawcomkształcenia młodocianych pracowników.Środki gromadzone w Funduszu Pracy powinnybyć wykorzystywane zgodnie z celami, dla którychzostał utworzony, czyli m.in. na wspieranie kształceniamłodocianych pracowników. Nie trzeba nikogoprzekonywać, jak ważne jest przygotowanie wyspecjalizowanychkadr dla przedsiębiorstw działającychw sferze usług i produkcji. (Stanowią one ponad 95%potencjału gospodarczego kraju.) Takim bezpośrednimprzygotowaniem do wykonywania zawodu jestwłaśnie praktyczna nauka u pracodawcy w ramachumowy o pracę. Zaznaczyć należy, że absolwenci, którzyprzeszli taki proces kształcenia, bez problemuznajdują zatrudnienie – nie zasilają więc rzeszy bezrobotnych.Jeśli młodzi ludzie będą korzystali z zagranicznychinicjatyw szkolenia, np. w Niemczech,istnieje ryzyko, że nie wrócą już do kraju, by swojąpracą służyć polskiej gospodarce. Prezes Kujawsko--Pomorskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości wswoim apelu pisze: Decyzja o wstrzymaniu środkówna finansowanie kształcenia zawodowego jest wbrewinteresom środowiska pracodawców, a co za tymidzie, interesom całego społeczeństwa. Trudno się ztym stwierdzeniem nie zgodzić. Również wojewódzkakomisja dialogu społecznego, której przewodniczywojewoda kujawsko-pomorski, poparła stanowiskowyrażone w apelu izby rzemiosła.W związku z tym zwracam się do Pani Ministerz następującymi pytaniami:1. Na jakiej podstawie wstrzymano podpisywanieumów o refundacje kosztów zatrudniania młodocianychpracowników, mimo prawidłowo złożonychwniosków?2. Czy podpisywanie umów zostanie wznowione?3. W jaki sposób w obecnej sytuacji ministerstwozamierza wspomagać proces kształcenia wykwalifikowanejkadry pracowniczej?Z poważaniemBydgoszcz, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Andrzej WalkowiakI n t e r p e l a c j a(nr 22027)do ministra infrastrukturyw sprawie likwidacji urzędów Poczty Polskiej SASzanowny Panie Ministrze! W mediach pojawiająsię niepokojące sygnały o planowanej restrukturyzacjiPoczty Polskiej. Oznaczać ma ona między innymilikwidację kilkuset urzędów i ok. 3 tys. oddziałówpocztowych na terenie całego kraju.Związkowcy z NSZZ „Solidarność” Poczty Polskiejszacują, że w bieżącym roku, w wyniku likwidacjiplacówek pocztowych, pracę straci ok. 5 tys.osób w formule wypowiedzenia umów o pracę orazok. 87 tys. pracowników w formie wypowiedzeniawarunków pracy/płacy.W ramach restrukturyzacji zaplanowano likwidacjęoddziałów pocztowych oraz fili w małych miejscowościach.Uważam, że to posunięcie spowodujeznaczne utrudnienia dla wielu mieszkańców, dla którychpoczta jest tradycyjnym oknem na świat. Umożliwiaona bowiem nie tylko odbieranie i nadawanieprzesyłek, ale co istotne, pobieranie rent i emerytur.Po likwidacji lokalnych urzędów osoby w podeszłymwieku będą musiały pokonywać dystans wielu kilometrów,aby dotrzeć do najbliżej położonej placówkipocztowej.Poczta Polska jest podmiotem o pozycji dominującejna rynku usług pocztowych w Polsce, dlatego powinna,w mojej ocenie, być łatwo dostępna dla każdegoobywatela, bez względu na miejsce zamieszkania.Należy także wspomnieć, że obecna słaba kondycjaPoczty Polskiej nie pozwoli jej w momencie otwarciarynku usług pocztowych w roku 2013 r. na konkurowaniez nowymi dostawcami usług pocztowych,co może w przyszłości oznaczać kolejne masowe zwolnieniapracowników. Firmie potrzebna jest mądra iprzemyślana restrukturyzacja, z pewnością jednakjej sytuacji nie polepszy ograniczenie dostępności jejusług dla tysięcy klientów.Szanowny Panie Ministrze, uwzględniając przedstawionąsytuację, prosimy o odpowiedź na następującepytania:1. Czy zdaniem Pana Ministra decyzja Poczty Polskiejo likwidacji urzędów pocztowych w mniejszychmiejscowościach jest uzasadniona?2. Czy kierowane przez Pana ministerstwo zamierzapodjąć działania zmierzające do zapobieżenia likwidacjiplacówek pocztowych w mniejszych miejscowościach?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Posłowie Marzena Machałeki Adam Lipiński

251I n t e r p e l a c j a(nr 22028)do ministra rozwoju regionalnegow sprawie konieczności zwrotu przez Polskęunijnych środków pomocowychSzanowna Pani Minister! Jak obszernie informująmedia, Polska może zostać po raz pierwszy odwstąpienia do Unii Europejskiej ukarana za nieprawidłowości,jakich dopuściła się przy wykorzystaniuunijnych środków pomocowych. Takie są wnioski zaudytu przeprowadzonego przez urzędników zBrukseli.Zarzuty Komisji Europejskiej dotyczą dwóch obszarów:budowy systemu informatycznego dla urzędówpracy oraz realizacji inwestycji z Programu Operacyjnego„Kapitał ludzki”. Łączna kwota, jaką będziemusiało zwrócić państwo, może sięgnąć 100 mln zł.Przy realizacji programu informatyzacji urzędówpracy największe wątpliwości budzi tryb zlecaniaprac nad aplikacją Syriusz, która miała być dużąbazą danych o bezrobociu w Polsce. Zastrzeżenia budzitakże znaczne opóźnienie w uruchomieniu wspomnianegosystemu oraz jego niska efektywność.Kwota, jaką będziemy musieli wpłacić do unijnejkasy, sięgnąć może z tego tytułu nawet 50 mln zł.Prawie 70 mln zł może wynieść z kolei kara związanaz realizacją Programu Operacyjnego „Kapitałludzki”, gdzie Komisja Europejska dopatrzyła sięomijania przez polskich urzędników procedur przetargowych.W związku z przedstawioną sytuacją prosimy Paniąo odpowiedź na następujące pytania:1. Jakie są rzeczywiste przyczyny nieprawidłowości,za które Komisja Europejska zamierza ukaraćnasz kraj?2. Czy istnieje możliwość negocjowania przez Polskęwysokości kar nakładanych przez Komisję Europejskąw opisanych przypadkach?3. Skąd rząd zamierza pozyskać środki na zapłaceniekar nałożonych przez Komisję Europejską?4. Jakie procedury kontrolne wprowadził bądźzamierza wprowadzić rząd, by uniknąć w przyszłościpodobnych sytuacji?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Posłowie Marzena Machałeki Adam LipińskiI n t e r p e l a c j a(nr 22029)do ministra infrastrukturyw sprawie połączenia kolejowego z Dreznado Jeleniej GórySzanowny Panie Ministrze! W lutym poprzedniegoroku parlamentarzyści i samorządowcy regionujeleniogórskiego oraz ziemi kłodzkiej wraz z KomitetemObrony Dolnośląskich Linii Kolejowych opracowaliwstępny projekt połączenia kolejowego Drezno– Kłodzko. Podpisali też deklarację współpracy narzecz uruchomienia takiego połączenia.Pociąg tej relacji stanowiłby bezpośrednie połączenieRepubliki Federalnej Niemiec z RzecząpospolitąPolską. Ponadto przejeżdżałby przez teren województwadolnośląskiego, podnosząc atrakcyjnośćturystyczną miejscowości na jego trasie. Wstępnezainteresowanie projektem wyraziła spółka PKP InterCity.Z informacji, które dotarły do nas od uczestnikówtrzeciego zjazdu zorganizowanego w ramach projektu„Moro” w czerwcu ub.r., wynika, że przy omawianiuinicjatywy „Wzmacnianie regionów miejskichi metropolitalnych na pograniczu polsko-niemieckimpoprzez polepszenie ich wzajemnej dostępności transportowej”strona niemiecka wyraziła zainteresowanieuruchomieniem połączenia kolejowego na trasieJelenia Góra – Kořenov – Tanvald – Zittau – Drezno.W związku z powyższą informacją prosimy PanaMinistra o odpowiedź na następujące pytania:Czy Ministerstwo Infrastruktury prowadzi jakiekolwiekrozmowy na temat uruchomienia połączeniakolejowego z Drezna w kierunku Kotliny Jeleniogórskiej?Czy Ministerstwo Infrastruktury mogłoby dofinansowaćew. połączenie kolejowe z Drezna do JeleniejGóry?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22030)Poseł Marzena Machałekdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie konkursu na stanowisko prezesaRadia KielceSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (jednolity tekstustawy opracowany na podstawie: t.j. Dz. U. z 2003 r.

252Nr 221, poz. 2199; Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135;Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446; Dz. U. z 2006 r. Nr104, poz.708), kierując się szeroko pojętym interesemspołecznym, proszę Pana Ministra o objęcie osobistymnadzorem przebiegu procedury konkursowej nawybór prezesa Radia Kielce, w celu wyeliminowaniadziałań niezgodnych z prawem.Uzasadnienie: W Radiu Kielce został ogłoszonykonkurs na stanowisko prezesa i wiceprezesa rozgłośni.Obecnie radiem zarządza były członek rady nadzorczejoddelegowany przez nową radę do ZarząduPolskiego Radia Kielce na stanowisko p.o. prezesapublicznej rozgłośni.Kiedy kilka tygodni temu Krajowa Rada Radiofoniii Telewizji powołała w nowym składzie Radę NadzorcząRadia Kielce, nowo wybrany przewodniczącyzapowiadał wówczas, że konkurs: „Ma mieć formułęotwartą, przysłuchiwać mu się będą mogli akredytowanidziennikarze. W trosce o przejrzystość wyboruczłonków zarządu każda odpowiedź będzie punktowana,a liczba zdobytych punktów przez kandydatówzostanie podana do publicznej wiadomości”.Konkurs został ogłoszony. Określone zostały terminyi warunki konkursu. W piątek 25 marca br.lokalna prasa podała, że w czwartek zebrała się RadaNadzorcza Radia Kielce i przeprowadziła I etap konkursuna prezesa i wiceprezesa Zarządu Radia Kielce.Na tym etapie rada dokonała merytorycznej oceny14 ofert kandydatów. Zgorszenie wśród opinii publicznejwywołała informacja, że w gronie kandydatówjest nazwisko delegowanego z rady nadzorczej dozarządzania radiem pełniącego obowiązki prezesa.Oczywiście na tym etapie konkursu rada nie odrzuciłatej oferty.Zatem kandyduje osoba, która jako członek radynadzorczej uczestniczyła w ustalaniu warunkówkonkursu i jej nazwisko widnieje pod wszystkimi dokumentamikonkursowymi. Zaś jako pełniąca obowiązkiprezesa zarządu rozgłośni do czasu wyborunowych członków zarządu miała nieograniczony dostępdo dokumentów spółki, kiedy innym kandydatomudostępniono zaledwie strukturę organizacyjnąi uproszczone sprawozdanie finansowe za 2009 r.! Niepodano im nawet tak istotnej informacji, jak ta, że w2011 r. wpływy z abonamentu są znacząco mniejszei że w wyniku ich spadku w kasie rozgłośni brakujeprawie 2 mln zł!Gdzie podziała się troska przewodniczącego radynadzorczej „o przejrzystość wyboru członków zarządu?”A czy zapowiadana procedura, że: „każda odpowiedźbędzie punktowana, a liczba zdobytych punktówprzez kandydatów zostanie podana do publicznejwiadomości”, nie jest farsą i kpiną z pozostałych kandydatów?Czy w procesie konkursowym postępowaniezgodne z prawem obowiązuje wszystkich kandydatówz wyjątkiem kandydującego p.o. prezesa? Czynie wszystkich kandydatów obowiązuje postępowaniez zachowaniem zasad etycznych i moralnych?Ustalono zgodnie z obowiązującym porządkiemprawnym, że wyłonienie prezesa ma nastąpić w procesiekonkursu. Zatem wiadomo, jeden kandydat wygra,pozostali muszą pogodzić się z przegraną. Startującw konkursie, kandydaci uwzględniali to ryzyko,ale ufali, że konkurs przeprowadzony zostanie przyzachowaniu równości szans, i jeżeli przegrają, to wuczciwej grze.Tymczasem po raz kolejny wydano publiczne pieniądzena ogłoszenie rekrutacyjne w „Rzeczpospolitej”i „Echu Dnia”, aby stworzyć wrażenie otwartościi jawności, po czym zanim kandydaci zdążyli napisaćswoje aplikacje, karty rozdano pod stołem. Dlaczegow warunkach konkursowych nikt nie napisał o jawnejnierówności i stronniczości?Z uwagi na przedstawione powyżej fakty uprzejmieproszę Pana Ministra o objęcie osobistym nadzoremprocedury konkursowej na wybór prezesa RadiaKielce, w celu wyeliminowania w tym procesiedziałań niezgodnych z prawem.Jednocześnie proszę Pana Ministra o udzielenieodpowiedzi na następujące pytania:Dlaczego Rada Nadzorcza Radia Kielce w I etapiekonkursu na prezesa i wiceprezesa zarządu RadiaKielce nie odrzuciła oferty pełniącego obowiązki prezesadelegowanego z rady nadzorczej do zarządzaniaradiem?Dlaczego wydatkowane są publiczne środki finansowena procedury pozorujące proces konkursowytylko po to, aby ogłosić, że osoba wcześniej wyznaczonana stanowisko prezesa została wybrana w konkursie?W jakiej wysokości wydatek zaplanowano na przeprowadzeniekonkursu?Jakie podejmie Pan Minister działania, aby kolejnekonkursy nie przebiegały w podobnej formie, pozawszelkimi zasadami etyki i moralności, z pominięciemobowiązującego prawa?Wnoszę o poinformowanie mnie, jakie działaniapodjął Pan Minister, aby wybór prezesa Radia Kielcezostał przeprowadzony z zachowaniem polskiego prawai z poszanowaniem wszystkich kandydatów.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22031)do ministra zdrowiaPoseł Maria Zubaw sprawie uznania nowotworupłaskonabłonkowego krtani, czyli rakakrtani, u pracowników CementowniMałogoszcz za chorobę zawodowąSzanowna Pani Minister! Działając na podstawieart. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykony-

253waniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz.350, z późn. zm.), kierując się szeroko pojętym interesemspołecznym, uprzejmie proszę Panią Ministero uznanie nowotworu płaskonabłonkowego krtani,czyli raka krtani, u pracownika Cementowni Małogoszczza chorobę zawodową.Uzasadnienie. W roku 1991, po ok. 13-letnimokresie pracy w Cementowni Małogoszcz, u panaH.P., zamieszkałego w Małogoszczy, lekarze zdiagnozowalinowotwór płaskonabłonkowy krtani. Po odejściupana P. z pracy na jego stanowisko przesuniętyzostał kolejny pracownik, u którego w roku 2006również stwierdzono tę chorobę. U obu chorych wystąpiłytakie same objawy i dolegliwości chorobowe.Choroba ujawniła się nawet o tej samej porze roku.Pan P. zatrudnieniowy był m.in. jako maszynista koparki.Jego praca polegała na obsłudze koparki spalinowejczerpakowej, wykonywał on rozładunek i załadunekmateriałów sypkich, m.in. takich jak klinkier,nawóz magnezowy, pyły żelazonośne, miał węglowy,dolomit, kamień gipsowy, pyły dymnicowe. Wciągu jednej zmiany roboczej rozładowywał od 2 do7 wagonów. Przy czym należy nadmienić, że bywałydni, gdy nie załadowano lub rozładowano żadnegowagonu, a bywały również takie dni, że było ich więcejniż 7. Należy nadmienić, że nie stosowano spryskiwaniaprzeładowywanych towarów, tylko w okresiezimy rozładowywane materiały sypkie były spryskiwaneprzez nadawcę ładunku.Zatem pan P. miał kontakt z substancjami chemicznymizawierającymi czynniki rakotwórcze, wtym ze spalinami z silnika Diesla w czasie pracy nakoparce spalinowej, olejem napędowym do silnikaDiesla, krzemionką krystaliczną występującą w pyłachdymnicowych, klinkierze itd. Ponadto przy przeładunkucementu i klinkieru cementowego był narażonyna bezpośredni kontakt ze związkami kancerogennymi,takimi jak bar, kadm, arsen i ich związki,oraz z metalami ciężkimi, tj. ołowiem i rtęcią, którew cemencie występowały w ilościach przekraczającychdopuszczalne normy.Pan P. na raka krtani rozchorował się w roku1991, mając 37 lat. Ciężki stan zdrowia oraz brakznajomości przepisów prawa zadecydowały, że staraniao uznanie jego choroby za chorobę zawodowąpodjął dopiero w 1998 r. Przez 12 lat usiłował doprowadzićw postępowaniu administracyjno sądowym,aby rak krtani został uznany za chorobę zawodową.Niestety w dniu 23 listopada 2010 r. panP. otrzymał wyrok NSA w Warszawie, który wyrokiemo sygn. akt II OSK 1232/10 ostatecznie i prawomocnieoddalił skargę kasacyjną od wyroku WojewódzkiegoSądy Administracyjnego w Kielcach zdnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Ke 53/10, wsprawie ze skargi H.P. na decyzję państwowego wojewódzkiegoinspektora sanitarnego w Kielcach zdnia 7 grudnia 2009 r., nr SE IIIa – 413/30/05 wprzedmiocie choroby zawodowej.Wobec powyżej opisanych faktów proszę PaniąMinister o odpowiedź na następujące pytania:1. Jak powszechne są w naszym kraju przypadkichorych na raka krtani, którzy starają się o uznanieich choroby za chorobę zawodową?2. Na jakiej podstawie za okres latencji dla nowotworówzawodowych uznaje się przeciętnie 15–20 lat,dlaczego 12-letni okres do ujawnienia się objawówchoroby przesądza o pozazawodowej etiologii rakakrtani, przecież jak w wielu sytuacjach prawdopodobnejest wystąpienie odstępstwa od zasady, tak równieżw tej jest możliwe, że choroba ta może wystąpićpo 12 latach pracy w środowisku narażonym na bezpośrednikontakt ze związkami kancerogennymi?3. Jakie działania powinien podjąć pan P., abyjego choroba została uznana za chorobę zawodową imógł z tego tytułu uzyskać podwyżkę renty, gdyż jestosobą niepełnosprawną ma trudności z mówieniem,jego tłumaczem jest żona, a ponadto ponosi wysokiekoszty leczenia?Wnoszę również o poinformowanie mnie o decyzjach,jakie Pani Minister podjęła w przedmiotowejsprawie.Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22032)do ministra infrastrukturyPoseł Maria Zubaw sprawie sytuacji przewoźników drogowychi kierowców pojazdów samochodowycho masie powyżej 3,5 t i poniżej 12 twykonujących transport drogowy na drogachkrajowych lub ich odcinkach, na którychpobiera się opłatęSzanowny Panie Ministrze! Na skutek rozporządzeniaRady Ministrów w sprawie dróg krajowychlub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną,oraz wysokości stawek opłaty elektronicznej,przedłożonego przez ministra infrastruktury, od1 lipca 2011 r. dramatycznemu pogorszeniu ulegniesytuacja kierowców zmuszonych uiszczać opłatę zaprzejazd drogami krajowymi ujętymi w załącznikunr 1 i nr 2 do niniejszego rozporządzenia. Wprowadzeniemyta niesie ze sobą daleko idące konsekwencje,które ekonomicznie uderzą przede wszystkim wprywatnych przewoźników drogowych wykonującychtransport osobowy lub towarowy oraz w zwykłychkierowców, użytkujących pojazdy o masie powyżej3,5 tony i poniżej 12 ton.Sprawa bardzo źle przedstawia się na terenie Małopolski,gdzie wskutek rozporządzenia wiele istotnychszlaków komunikacyjnych zapewniających kierowcomszczególnie dostęp do stolicy regionu Krako-

254wa oraz w kierunku południowym zostanie objętychsystemem płatnego użytkowania. Mam tutaj na myślidrogę krajową nr 94 na odcinku Dąbrowa Górnicza– Kraków, istniejącą obwodnicę miasta Krakowaoraz drogę krajową nr 7 na odcinku od Krakowa doLubnia.Trzeba wyraźnie zaznaczyć, iż taka decyzja rządudoprowadzi do sytuacji, w której znacząca część przewoźnikówi użytkowników płatnych odcinków drógbędzie zmuszona do rezygnacji z użytkowania określonychodcinków, co w rezultacie może doprowadzićdo likwidacji części podmiotów gospodarczych i pogorszysytuację na rynku pracy.Istnieje uzasadniona obawa, iż wiele osób korzystającychz codziennego transportu osobowego związanegoz dojazdem do miejsca pracy lub nauki będziemiało mocno utrudnione lub ograniczone możliwościswobodnej komunikacji. Będzie to skutkiem spodziewanegobardzo drastycznego wzrostu cen biletów,jakiego należy się spodziewać po nałożeniu kolejnejopłaty.Kolejnym negatywnym aspektem jest fakt, iż kierowcyszukający dodatkowych oszczędności będą wybieraćdrogi niższej kategorii, co z całą pewnościąwpłynie na zwiększenie ruchu samochodowego nadrogach samorządowych.Dlatego wobec powyższego oczekujemy od PanaMinistra o odpowiedzi na następujące pytania:1. Jakie czynniki zadecydowały o wyborze takich,a nie innych odcinków dróg płatnych, stanowiącychzałączniki nr 1 i nr 2 rozporządzenia Rady Ministrów,ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Małopolski?2. Czy w związku z wielce prawdopodobnym przeniesieniemruchu kołowego na drogi samorządowekierowany przez Pana Ministra resort przygotowujeplan ograniczenia negatywnych skutków nadmiernegonatężenia ruchu na rzeczowych drogach?3. Czy możliwe jest uwzględnienie przez Pana Ministrapostulowanego przez nas zwolnienia z przedmiotowychopłat kierowców busów i autobusów wykonującychregularne przewozy pasażerskie na trasachdo 100 km?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Beata Szydłooraz grupa posłówI n t e r p e l a c j a(nr 22033)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie planowanych i przeprowadzanychredukcji etatów w komendach powiatowychPolicji powiązanych z likwidacjąposterunków i komisariatów Policjiw gminachSzanowny Panie Ministrze! Z informacji napływającychod samorządów gminnych wynika, że nadużą skalę planowane są redukcje etatów w Policji.W województwie łódzkim takich redukcji planowanychjest prawie 300. Komendanci powiatowi Policjidostosowują się do tych odgórnie zarządzanych poleceńi na spotkaniach z samorządami gminnymi informująo takich koniecznościach i o likwidacji posterunkóworaz komisariatów Policji. W ten sposób wmniejszych gminach takie placówki będą zlikwidowane.Z jakich powodów dokonuje się redukcji etatówi likwidacji posterunków i komisariatów Policji wgminach?Czy takie działania nie przełożą się bezpośredniona zmniejszanie bezpieczeństwa obywateli?Z poważaniemPoddębice, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22034)Poseł Piotr Polakdo ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie niepokojąco wysokich cen olejunapędowego wykorzystywanego przezrolników do produkcji rolnej na wiosnę 2011 r.Szanowny Panie Ministrze! Olej napędowy to jedenz podstawowych środków produkcji w rolnictwie.Szczególnie w okresie wiosennym rolnicy zużywająduże ilości tego paliwa podczas prac polowych.Niestety w roku bieżącym cena oleju napędowegoosiągnęła niespotykaną do tej pory wysokośći przekroczyła magiczną barierę 5 zł/l. Tym samymw porównaniu choćby z rokiem ubiegłym ceny wzrosłyo złotówkę.Rolnicy od kilku lat w ramach wsparcia otrzymujązwrot części podatku akcyzowego oleju napędowegoużywanego do produkcji rolnej w wysokości 85gr/l razy 86 l na hektar użytków rocznie. Resort rolnictwazapowiadał podwyższenie tej kwoty. Przy wy-

255sokich cenach detalicznych w roku bieżącym byłabyto znacząca pomoc dla rolników. W budżecie na rok2011 takiego wsparcia jednak nie zaplanowano, jednocześnieod tego roku wzrosły podatki (akcyzowy ina fundusz drogowy) zawarte w cenie ON, a rolnicypraktycznie w ruchu drogowych nie uczestniczą.Jakie działania zamierza podjąć pan minister, abypomóc rolnikom oczekującym takiego wsparcia i obniżyćbezpośrednio lub pośrednio ceny oleju napędowegowykorzystywanego do produkcji rolnej?Z poważaniemPoddębice, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22035)Poseł Piotr Polakdo ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie podjęcia działań zapobiegającychnadmiernemu wzrostowi cen nawozówsztucznych na wiosnę 2011 r.Szanowny Panie Ministrze! Od grudnia 2010 r.jesteśmy świadkami gwałtownego, znaczącego, stałegowzrostu cen nawozów sztucznych. Rolnicy są tągrupą społeczną, która nie posiada wolnych środkówfinansowych, z których mogliby dokonać wcześniejszychzakupów nawozów. Z reguły więc zakupów tychdokonują na wiosnę bezpośrednio przed siewem. Niestetydziś ceny nawozów sztucznych są bardzo wysokie,w ciągu trzech miesięcy wzrosły o 30–40%. Wefekcie rolnicy znacząco ograniczają zakupy.Jakie działania zamierza podjąć rząd, aby zastopowaćwzrost cen nawozów sztucznych, a nawet jeobniżyć?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22036)Poseł Piotr Polakdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie podwyższenia progów interwencjisocjalnejPani Minister, wiemy, że zgodnie z art. 9 ust. 9ustawy o pomocy społecznej minister właściwy dospraw zabezpieczenia społecznego przedkłada corocznie,do dnia 15 kwietnia, Trójstronnej Komisji doSpraw Społeczno-Gospodarczych informację o wysokościminimum egzystencji ustalonego przez InstytutPracy i Spraw Socjalnych. Jeśli w danym rokukalendarzowym kwota kryterium dochodowego osobysamotnie gospodarującej i kwota kryterium dochodowegona osobę w rodzinie będzie równa lubniższa niż minimum egzystencji, Trójstronna Komisjado Spraw Społeczno-Gospodarczych może wystąpićdo Rady Ministrów z wnioskiem o zweryfikowaniekwot kryteriów dochodowych.Zgodnie z zapisami art. 9 ust. 1 ustawy o pomocyspołecznej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, zezm.): „Badania progu interwencji socjalnej dokonujeInstytut Pracy i Spraw Socjalnych.” Według ust. 2przytoczonego artykułu ustawy o pomocy społecznejminister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznegookreślił, w drodze rozporządzenia (Dz. U. z2005 r. Nr 211, poz. 1762), sposób ustalania proguinterwencji socjalnej, zakres potrzeb niezbędnych doegzystencji, minimalny zakres wydatków, okres orazźródło danych, z jakiego przyjmuje się wysokość centowarów i usług, uwzględniając poziom wydatkówgospodarstw domowych z I kwintyla rozkładu dochodów,których wydatki należy uwzględniać w badaniuprzy interwencji socjalnej. Eksperci Instytutu Pracyi Spraw Socjalnych opracowują koszyk dóbr i usługzapewniających zaspokojenie potrzeb egzystencjalnieniezbędnych na podstawie zalecanych norm spożycia,posiłkując się wiedzą o rzeczywistych zachowaniachkonsumpcyjnych gospodarstw domowych o niskichdochodach.W dobie pogłębiającego się kryzysu gospodarczego,wzrostu cen, braku pieniędzy w PFRON, NFZ,FP, rosnącym zadłużeniu samorządów od 2006 r.kwota kryterium dochodowego wynosząca dla osobysamotnie gospodarującej 477 zł, zaś dla osoby w rodzinie– 351 zł, utrzymuje się na tym samym poziomie.Pomimo drastycznego wzrostu cen na przestrzeni5 lat, a lawinowego w roku bieżącym, w podstawowymkoszyku dóbr i usług, niezbędnych do przeżycia,progi dochodowe nadal nie zostały podwyższone. Wwyniku tego w dzisiejszej Polsce w zatrważającymtempie rośnie skrajna postać niedostatku – ubóstwoi alienacja społeczna najuboższych.Jest iluzją, że system pomocy społecznej oferujeświadczenia bez względu na posiadany dochód, czylinp. specjalny zasiłek celowy (niepodlegający zwrotowi).Oczywiście zdaję sobie sprawę, iż działania pomocyspołecznej mogą być działaniami elastycznymi,dostosowanymi do aktualnej sytuacji bytowej osób irodzin, ale równocześnie wszystkie te działania i programysą uzależnione od środków finansowych, coprzy drastycznym ograniczeniu tych środków i propagowanejprzez rząd konieczności szukania oszczędnościi cięć budżetowych ogranicza w praktyce opiekęspołeczną do realizacji działań obligatoryjnych (tj.wypłacania świadczeń przyznanych m.in. na podstawieprogu dochodowego) oraz drastycznego ograniczaniapozostałych świadczeń. Jednocześnie przywo-

256ływane coraz częściej przez MPiPS uzupełnieniedziałań podejmowanych w ramach ustawy o pomocyspołecznej przez inne systemy świadczeń, zwłaszczaświadczeń rodzinnych, jest równie znikome i iluzoryczne.Od chwili wejścia ustawy o świadczeniachrodzinnych, tj. od 2004 r., nie było ani jednej waloryzacjiprogów dochodowych – wynoszą one 504 zł i 583zł w rodzinie z dzieckiem niepełnosprawnym. Z powodutak niskich progów dochodowych liczba miesięczniewypłacanych zasiłków rodzinnych od 2004r. do czerwca 2009 r. zmniejszyła się o 1720 tys. Tymsamym ogromna część polskich obywateli spychanajest na margines społeczny i pozostawiona bez jakiejkolwiekpomocy ze strony państwa, a rząd poprzeztego typu działania zmusza do ponoszenia kosztówkryzysu gospodarczego przede wszystkim osoby najuboższei rodziny wielodzietne.Aby problemy społeczne mogły być rozwiązywane,muszą w to być zaangażowane wspólne inicjatywyoraz działania rządu i samorządu terytorialnego orazniepublicznych podmiotów życia społecznego (organizacjipozarządowych), a także osób fizycznych nieobojętnychna sytuację bytową drugiego człowieka.Zatem w przypadku pomocy społecznej w obecnymczasie problem tkwi w pozostających do dyspozycjirealnych środkach finansowych. W związku z powyższymproszę o odpowiedzi na następujące pytania:1. Jakie są przesłanki twierdzenia, że w Polsce2011 r. można przeżyć miesięcznie za kwotę 478 zł(osoba samotna) i 352 zł (osoba w rodzinie), kiedynp. opłata za dziecko w przedszkolu to koszt co najmniej300 zł miesięcznie? Czyli rodzic na zakup żywnościoraz na pozostałe niezbędne koszty utrzymaniatego dziecka dysponuje kwotą 120 zł miesięcznie (52zł dochód plus 68 zł zasiłek rodzinny) i nie kwalifikujesię na żadne wsparcie z opieki społecznej.2. Czy rząd podniesie w br. progi dochodowe dopoziomu przynajmniej proponowanego przez członkówKomisji Trójstronnej ds. Społeczno- Gospodarczychw 2010 r.? Przypominam, że komisja zaproponowałaprogi w kwocie 546 zł dla osoby samotniegospodarującej oraz 415 zł dla osoby w rodzinie. Komisjaobradowała pod przewodnictwem wicepremieraWaldemara Pawlaka, a jej ustalenia zaakceptowałaPani Minister Jolanta Fedak. Jakie działaniaMPiPS podjęło lub planuje podjąć, by te progi zostałypodniesione?3. Pamiętając o wielokrotnych wcześniejszych,niezrealizowanych w powyższej kwestii obietnicach,proszę o przedstawienie ewentualnych działań osłonowychdla najuboższych proponowanych przez Paniresort, w sytuacji gdy progi dochodowe zostaną nadzisiejszym poziomie (np. podatek drożyźniany).Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Beata MazurekI n t e r p e l a c j a(nr 22037)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie uruchomienia rezerwy ministrafinansów na rzecz aktywnegoprzeciwdziałania bezrobociuna LubelszczyźniePani Minister! Wszystkie środowiska związane zmonitorowaniem rynku pracy apelują w sprawieprzydziału dodatkowych środków Funduszu Pracyna finansowanie aktywnych form przeciwdziałaniabezrobociu. Obecnie zaistniała sytuacja, która jestefektem ograniczenia na Lubelszczyźnie o ok. 62%środków finansowych dla powiatowych urzędów pracy,musi ulec zmianie. Praca urzędów pracy na Lubelszczyźniezostała sparaliżowana. Przyznane im wniewystarczającej ilości środki finansowe na początkubr. przeznaczone zostały głównie na pokrycie zobowiązańz ubiegłego roku, a nowe zobowiązaniazostały zawarte w ilości szczątkowej, zupełnie nieadekwatnejdo rosnącego poziomu bezrobocia. Nadzień dzisiejszy powiatowe urzędy pracy na Lubelszczyźniezostały pozbawione możliwości realizowaniaustawowych zadań. Jak apeluje Wojewódzka RadaZatrudnienia w Lublinie, powyższa sytuacja utrudniawdrażanie lokalnych strategii i programów z zakresurynku pracy, a podejmowane ostatnio doraźnedecyzje, zwłaszcza w zakresie finansowania walki zbezrobociem istotnie zaburzają zarządzanie strategicznew polityce rynku pracy.Ponadto jest to szczególnie ważna i pilna kwestiaz powodu drastycznego ograniczenia finasowania zadańz Państwowego Funduszu Rehabilitacji OsóbNiepełnosprawnych (np. w Chełmie w roku bieżącymnie ma pieniędzy na szkolenia, przystosowania stanowiskpracy do potrzeb osób z orzeczeniem o niepełnosprawności,brakuje ich też na zwrot wydatków nainstrumenty i usługi rynku pracy i przyznawanieśrodków na podjęcie działalności gospodarczej).W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina pytania:1. Jakie działania podjęło MPiPS w celu uruchomieniaprzez ministra finansów powyższej rezerwy?2. Czy, kiedy i w jakiej kwocie poszczególne urzędypracy w województwie lubelskim mogą liczyć naśrodki finansowe z Funduszu Pracy oraz z EuropejskiegoFunduszu Społecznego na współfinansowanieprogramów i aktywnych działań polityki rynkupracy?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Beata Mazurek

257I n t e r p e l a c j a(nr 22038)do ministra zdrowiaw sprawie trudnej sytuacji aptek w PolsceSzanowna Pani Minister! W ostatnim czasie pojawiająsię coraz częstsze głosy zaniepokojenia zestrony właścicieli aptek rodzinnych w Polsce. Podnosząoni niezwykle istotną dla ich przyszłości kwestięzwiązaną z ekspansją i zdominowaniem detalicznegorynku farmaceutycznego w Polsce przezduże sieci aptek.Apteki sieciowe stosują wyniszczające konkurencjępromocje i rabaty, posiadają zawyżone marże.Bardzo często także należą do właścicieli zagranicznych,nie odprowadzając tym samym podatków dobudżetu państwa polskiego. Powszechne jest przejmowanieaptek rodzinnych przez duże sieci.Realnym zagrożeniem jest także wprowadzenieprzez apteki sieciowe sztywnych cen, czyli w konsekwencjikilkukrotna podwyżka cen leków. Zagrożonejest ponadto kilka tysięcy miejsc pracy magistrów itechników farmacji oraz osób współpracujących z aptekami,bowiem apteki sieciowe zatrudniają znaczniemniej wykwalifikowanych farmaceutów.Mając na uwadze powyższe, zwracamy się do Paniz prośbą o odpowiedź na następujące pytania:1. Jakie działania zamierza podjąć MinisterstwoZdrowia w celu zabezpieczenia sytuacji aptek rodzinnychw Polsce?2. Czy Ministerstwo Zdrowia posiada dane lubprognozy dotyczące liczby osób zagrożonych utratąpracy na skutek ekspansji sieci dużych aptek w Polsce?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22039)do ministra skarbu państwaPoseł Robert Telusoraz grupa posłóww sprawie dalszego postępowaniadotyczącego sytuacji zakładu tekstylnegoOptex SA w OpocznieSzanowny Panie Ministrze! W związku z odpowiedziąPana na naszą interpelację dotyczącą sytuacjizakładu tekstylnego Optex SA w Opocznie, wktórej wyjaśnia Pan, że Ministerstwo Skarbu Państwaprowadzi działania w celu rozwiązania problemuspłaty należnych Skarbowi Państwa zobowiązańw porozumieniu z inwestorem strategicznym spółki,oraz to, iż, mając na uwadze trudną sytuację ekonomiczno-finansowąspółki Optex SA, MinisterstwoSkarbu Państwa analizuje zasadność udzieleniaspółce pomocy publicznej na jej ratowanie. Jako osobyzainteresowane tą sprawą uważamy, że są to pozytywnedziałania ministerstwa na rzecz zakładu,ale przede wszystkim pracowników, ich rodzin imiasta Opoczna.Panie Ministrze, w związku z powyższym zwracamysię do Pana z dodatkowymi następującymi pytaniami:1. Czy od czasu poprzedniej odpowiedzi, tj. 24stycznia 2011 r., ministerstwo podjęło już jakieś działaniana rzecz zakładu Optex SA w Opocznie?2. Czy Pan Minister może wskazać datę na finalizacjękonkretnych decyzji dotyczących tej spółki?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22040)Posłowie Robert Telusi Krzysztof Sońtado ministra pracy i polityki społecznejw sprawie likwidacji Inspektoratu ZUSw OpocznieSzanowna Pani Minister! Z posiadanych przeznas informacji wynika, że na rok bieżący planowanajest likwidacja Inspektoratu Zakładu UbezpieczeńSpołecznych w Opocznie. Najbliższą placówką ZUSbędzie wówczas oddział w Tomaszowie Mazowieckim,odległym o ok. 30 km od Opoczna.Likwidacja opoczyńskiego inspektoratu ZakładuUbezpieczeń Społecznych wygeneruje bardzo dużekoszty społeczne, gdyż jego petentami są głównieosoby starsze i mało zamożne, emeryci, renciści. Towłaśnie na nich przerzucone zostaną koszty tej wątpliwejreorganizacji. Znacznie zwiększa się kosztydojazdów petentów do oddziału ZUS w TomaszowieMazowieckim.Dodać należy, że likwidacja przedmiotowego inspektoratunie znajduje żadnego uzasadnienia wprzesłankach organizacyjnych czy to ekonomicznych.Mając na uwadze powyższe, zwracamy się doPana z prośbą o odpowiedź na następujące pytania:1. Jakimi względami Ministerstwo Pracy i PolitykiSpołecznej tłumaczy konieczność likwidacji InspektoratuZUS w Opocznie?

2582. W jaki sposób Ministerstwo Pracy i PolitykiSpołecznej zamierza zagospodarować pracownikówlikwidowanego Inspektoratu ZUS w Opocznie?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22041)do ministra infrastrukturyPoseł Robert Telusoraz grupa posłóww sprawie ustalenia kontyngentu zezwoleńna międzynarodowe przewozy drogowemiędzy Rzecząpospolitą Polskąi Federacją RosyjskąSzanowny Panie Ministrze! Dnia 2 lutego 2011 r.w Paryżu odbyło się posiedzenie polsko-rosyjskiejKomisji Mieszanej ds. międzynarodowych przewozówdrogowych. W trakcie spotkania uzgodniono kontyngentzezwoleń na międzynarodowe przewozy drogowe.Uzgodniono, że w roku 2011 kontyngent zezwoleńwyniesie dla strony polskiej odpowiednio:— 126 000 zezwoleń na przewozy dwustronne/tranzytowe (w roku 2010 było 125 000 zezwoleń),— 24 000 zezwoleń na przewozy do/z krajów trzecich(w roku 2010 było 25 000 zezwoleń).Strona rosyjska uzyskała identyczną ilość zezwoleńna rok 2011. Należy zaznaczyć, że w roku 2010Polska dysponowała 175 000 zezwoleń, a także 1143pozwoleniami EKMT, które zezwalały na transportna terenie Rosji.W roku bieżącym Polska dysponuje 1543 pozwoleniamiEKMT, przy czym z zakresem ważności naterytorium Rosji tylko 670 pozwoleniami. Nastąpiłozatem radykalne ograniczenie tych pozwoleń w stosunkudo roku 2010. To działanie jest wynikiem tzw.samoograniczenia liczby pozwoleń ze strony FederacjiRosyjskiej. Decyzję Rosjanie podjęli jednostronniew roku 2010 z konsekwencjami na rok 2011 i latanastępne (2012 r. i 2013 r.)Łącznie kontyngent zezwoleń na międzynarodoweprzewozy drogowe na teren Federacji Rosyjskiejna rok 2011, 2012 i 2013 został ograniczony o 40 000jazd rocznie w przewozach dwustronnych oraz do/zkrajów trzecich.Strona rosyjska zmniejszyła równocześnie liczbępozwoleń EKMT o 473 w stosunku do roku 2010, aw stosunku do roku 2011 aż o 873.Jest to zatem działanie niezwykle szkodliwe dlapolskich przewoźników, a także dla całej sfery usługtowarzyszących transportowi. Działania te przyniosąstraty tej dziedzinie gospodarki w wysokości ok.150 mln euro rocznie.Panie Ministrze! Dlaczego wprowadzał Pan wbłąd transportowców i całą Polską opinię publiczną,mówiąc o sukcesach w negocjacjach ze stroną rosyjskąw roku ubiegłym?Czy i jakie działania zamierza podjąć rząd, abyodbudować rynek przewozów do Rosji, choćby na poziomieroku 2010?Dlaczego tak łatwo przyjmujemy warunki dyktowanenam przez stronę rosyjską również w tej dziedzinie?Czy w związku z zamiarem Rosji wstąpienia doWTO nie należałoby zażądać od strony rosyjskiejgwarancji respektowania zasad swobodnego handlui wymiany usług, co jest podstawową zasadą przyjętąprzez tę organizację?W trakcie paryskiego spotkania strony uzgodniły,że na lata 2012 i 2013 będzie obowiązywał ten niezwykleniekorzystny kontyngent. W protokole zawartorównież dosyć niezrozumiały, zapis z którego wynika,że w przypadku zmniejszenia kontyngentuzezwoleń EKMT dla Polski lub FR w odniesieniu dostanu na rok 2011 strony mogą wypowiedzieć jednostronnieniniejszy protokół.Czy zatem powinniśmy spodziewać się kolejnychdziałań dotyczących zmniejszenia liczby zezwoleńEKTM dla polskich przewoźników? przecież i tak nastąpiłoradykalne ich zmniejszenie.Czy strona rosyjska mogła zupełnie bezkarnieograniczyć zezwolenia EKMT dla Polski, ale równieżdla innych państw?Czy komitet EKMT z siedzibą w Paryżu podjąłdziałania w stosunku do strony rosyjskiej związku zjednostronnymi działaniem Rosji?Panie Ministrze! Jak będzie wyglądała wymianakontyngentów zezwoleń na 2011 r.?Czy w tej wymianie strona polska będzie równoprawnympartnerem? Tzn. czy Polska otrzyma tylesamo zezwoleń w tym samym czasie co Rosja?Z ostatnich lat mamy bardzo złe doświadczenia wtej kwestii.Z poważaniemWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22042)do ministra edukacji narodowejPoseł Jerzy Rębekoraz grupa posłóww sprawie zmiany zapisów ustawy o systemieoświaty w zakresie bezpłatnego dowozudzieci do szkół i przedszkoli realizowanegoprzez jednostki samorządu terytorialnegoSzanowna Pani Minister! Ustawa z dnia 7 września1991 r. o systemie oświaty reguluje kwestię bez-

259płatnego obowiązkowego dowozu dzieci i uczniówprzez jednostki samorządu terytorialnego do podległychim placówek edukacyjnych. Zgodnie z art. 14aust. 3 ww. aktu prawnego, na gminie spoczywa obowiązekzapewnienia bezpłatnego dowozu dziecka sześcioletniegolub zwrot kosztów przejazdu dziecka,jeżeli droga z domu do najbliższego publicznegoprzedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkolepodstawowej przekracza 3 km. Zaś art. 17 ust. 3 ustawyo systemie oświaty stanowi, że obowiązek dowożeniauczniów przez jednostki samorządu terytorialnegodo placówek edukacyjnych ma zostać zapewniony,jeżeli droga z domu do szkoły uczniów klas I–IVprzekracza odległość 3 km oraz uczniów klas V–VIszkół podstawowych i gimnazjów, jeżeli droga uczniaz domu do szkoły przekracza odległość 4 km.Rada Miejska w Lewinie Brzeskiem wystosowałapoprzez przyjęcie stosownej uchwały nr VI/31/2011z dnia 28 lutego 2011 r. apel w sprawie zmiany treściart. 14a i art. 17 ustawy o systemie oświaty. Jaksłusznie podkreślają radni Rady Miejskiej w LewinieBrzeskim, zapisy ww. artykułów ustawy o systemieoświaty, które regulują kwestię dowozu uczniów idzieci do szkoły, ograniczają kompetencje jednostkisamorządu terytorialnego w aspekcie kompleksowegokształtowania polityki oświatowej.Nowelizacja ustawy o systemie oświaty, która dajemożliwość dzieciom w wieku 6 lat rozpoczęcia edukacjiszkolnej, wymusza na gminach podejmowaniedziałań związanych z wypełnieniem wszelkich uwarunkowańopiekuńczo-edukacyjno-technicznych związanychz przyjęciem tej grupy wiekowej do placówekszkolnych. Jednocześnie gmina musi prowadzić odpowiedniąpolitykę względem utrzymania liczbymiejsc w przedszkolach, aby tym samym zwiększyćdostęp do wychowywania przedszkolnego dla najmłodszychdzieci w wieku 3–4 lat. W tym elemencieznaczącym utrudnieniem dla gmin są zapisy art. 14ai art. 17 ustawy o systemie oświaty, albowiem nagruncie tych przepisów gmina nie może traktowaćna równi dzieci z jednej miejscowości tylko dlatego,że jedno dziecko nie jest objęte obowiązkowym dowozemrealizowanym przez gminę, ponieważ nie spełniapodstawowego kryterium, jakim jest długość drogiod domu do szkoły. W lokalnym środowisku mieszkańcówbudzi to znaczące kontrowersje i rodzi poczucieniesprawiedliwości społecznej. Niestety gminyjako jednostka samorządu terytorialnego zobowiązanajest do przestrzegania zasady: dozwolone jest tylkoto, co prawo wyraźnie przewiduje, zatem organomgminy wolno tylko to, na co zezwalają ustawy. Dlategoteż gminy niejednokrotnie, pomimo chęci objęciadowozem dzieci, które nie spełniają kryteriówustawowych w tym zakresie, nie mają instrumentuprawnego, który zezwoliłby tej jednostce na bezpłatnyprzewóz dzieci (nieobjętych obowiązkowym dowozem)do placówek edukacyjnych. Jest to również, jaksłusznie zauważają radni Rady Miejskiej w LewinieBrzeskim, utrudnieniem we wprowadzeniu reformyobniżania wieku szkolnego i zwiększenia dostępu dowychowywania przedszkolnego dzieci najmłodszych,gdyż uniemożliwia zastosowanie zachęty dla rodzicóww postaci darmowego dowożenia najmłodszychdzieci do przedszkoli.W związku z powyższym zwracam się z uprzejmąprośbą do Pani Minister o odpowiedź na poniższepytania:1. Czy problem z dowozem dzieci do placówek edukacyjnychznany jest resortowi edukacji?2. Czy resort edukacji nie widzi możliwości nowelizacjizapisów ustawy o systemie oświaty w takimkształcie, który będzie dawał większy wachlarz możliwościobjęcia dowozem uczniów i dzieci do placówekszkolno-przedszkolnych przez jednostki samorząduterytorialnego?3. Czy resort edukacji w tej kwestii podejmujedziałania? Jeśli tak, na jakim są one etapie oraz jakiezmiany wprowadza do ustawy o systemie oświaty?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22043)do ministra finansówPoseł Adam Krupaw sprawie stawki podatku VAT na usługikonserwatorskieSzanowny Panie Ministrze! W związku z nowelizacjąustawy o podatku VAT pojawił się poważny problemdotyczący „usług konserwatorskich”. Do grudnia2010 r. były one zwolnione z VAT – miały stawkę0%. Teraz zaś po podwyżce stawek od stycznia 2011r. będą obciążane stawką 23-procentową. Takie rozwiązaniedrastycznie podwyższy koszty remontu ikonserwacji zabytków. W nowej ustawie zlikwidowanozałącznik, który wymieniał takie zwolnienia, a wtreści ustawy tego zapisu nie ma, tak jak zrobiono wprzypadku innych zwolnień.Problem dotyczy w szczególności podmiotów, którejuż podpisały umowy i są w trakcie realizacji inwestycjinp. przy znacznym udziale środków unijnych.Pierwotne koszty wzrastają bowiem o 23%.Beneficjenci nie są w stanie dołożyć z własnych środkówtakich kwot, a wykonawcy muszą wystawiaćfaktury z nową stawką VAT.Panie Ministrze, prosimy zatem o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Czy jest to zamierzone działanie, czy może niedopatrzenie,które zostanie doprecyzowane stosownymrozporządzeniem?

2602. Czy może istnieje już jakiś inny dokument, którywyraźnie określa, że „usługi konserwatorskie”nadal będą miały zerową stawkę VAT?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22044)do ministra infrastrukturyPoseł Dorota Rutkowskaoraz grupa posłóww sprawie usunięcia z projektu ustawyo zmianie ustawy o finansowym wsparciurodzin w nabywaniu własnego mieszkaniazmiany ograniczającej wiek kredytobiorcySzanowny Panie Ministrze! W związku ze skierowaniempod obrady Komisji ds. Infrastruktury projektuustawy o zmianie ustawy o finansowym wsparciurodzin w nabywaniu własnego mieszkania apelujęo usunięcie z ww. projektu następującego zapisuograniczającego wiek kredytobiorcy: „dopłaty mogąbyć stosowane, jeżeli docelowy kredytobiorca złożywniosek o kredyt preferencyjny najpóźniej do końcaroku kalendarzowego, w którym kończy 35 lat”. Zapisten stanowi dyskryminację ze względu na wiekkredytobiorcy i jest, moim zdaniem, niezgodny zKonstytucją RP, a dokładnie z jej następującymi zapisami:Art. 31. 1. Ograniczenia w zakresie korzystania zkonstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawianetylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są koniecznew demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwalub porządku publicznego bądź dla ochronyśrodowiska, zdrowia i moralności publicznej, albowolności i praw innych osób. Ograniczenia te niemogą naruszać istoty wolności i praw.Art. 32. 1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscymają prawo do równego traktowania przez władzepubliczne.2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiupolitycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiekprzyczyny.Art. 71. 1. Państwo w swojej polityce społecznej igospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Rodziny znajdującesię w trudnej sytuacji materialnej i społecznej,zwłaszcza wielodzietne i niepełne, mają prawo doszczególnej pomocy ze strony władz publicznych.Art. 75. 1. Władze publiczne prowadzą politykęsprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowychobywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności,wspierają rozwój budownictwa socjalnego orazpopierają działania obywateli zmierzające do uzyskaniawłasnego mieszkania.W uzasadnieniu do przedmiotowego projektu ustawymożna przeczytać m.in., że „Wprowadzenie zmiany(limit maksymalnej granicy wieku) ma na celu ściślejszepowiązanie programu preferencyjnych kredytówmieszkaniowych „Rodzina na swoim” z celami politykispołecznej państwa, w szczególności w obszarzedziałań wpływających na poprawę sytuacji demograficznejkraju. Wprowadzenie kryterium wiekowegoukierunkuje oddziaływanie programu na tę grupę gospodarstwdomowych, którą z racji wieku cechuje najwyższazdolność tworzenia przyrostu naturalnego”.Z pewnością odebranie osobom możliwości skorzystaniaz pomocy państwa w nabyciu własnegomieszkania/domu nie wpłynie na poprawę sytuacjidemograficznej państwa. Na pewno obywatele zdecydująsię na jeszcze jedno dziecko w ciasnej kawalercelub po kupnie mieszkania na kredyt zaciągnięty na30 lat bez finansowego wsparcia (bardzo odciążającegofinansowo przez pierwsze 8 lat spłaty kredytu idającego wymierne oszczędności, które można przeznaczyćna rozwój i edukację dzieci).Poza tym z zamieszczonej w uzasadnieniu tabelinr 3: Powody rezygnacji z posiadania dzieci – osobynieposiadające potomstwa, wynika, że odsetek osób wwieku 35+ rezygnujących z posiadania dzieci z powodubraku odpowiednich warunków mieszkaniowychjest prawie identyczny (różnica zaledwie 1%) jak osóbw wieku 25–34 lat. Dlatego tłumaczenie, że te „danedodatkowo przemawiają za ustaleniem kryterium wiekudocelowego kredytobiorcy na poziomie nie wyższymniż 35 lat”, należy uznać za bezpodstawne.Jeśli celem państwa jest ograniczenie wydatków,to powinno się skupić głównie na tym, aby z programu„Rodzina na swoim” korzystały osoby nabywająceswoje pierwsze w życiu mieszkanie. Tymczasem zprogramu skorzystało i nadal korzysta mnóstwoosób, które posiadają lub posiadały już dom lubmieszkanie, ale je sprzedały, żeby kupić drugą nieruchomość,lub przepisały je np. na kogoś z rodziny.Wymierne oszczędności można było również uzyskaćpoprzez zmniejszenie współczynnika kształtującegowysokość średniego wskaźnika przeliczeniowegokosztu odtworzenia 1 m 2 powierzchni użytkowejbudynków mieszkalnych, co ustawodawca akuratproponuje w ww. projekcie, pisząc w uzasadnieniu, że„kryterium maksymalnej ceny/kosztu powinno takżeoddziaływać na rynek podaży, zachęcając do obniżaniacen nieruchomości i utrzymywania ich na poziomiemożliwym do zaakceptowania przez potencjalnychkredytobiorców”. Jest to jednak działanie dużospóźnione i szkoda, że ustawodawcy dopiero terazzaczęło zależeć na obniżce cen nieruchomości.Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Łukasz Tuskoraz grupa posłów

261I n t e r p e l a c j a(nr 22046)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie sprzedaży alkoholu na stacjachbenzynowychSzanowny Panie Ministrze! Trwają prace nadustawą zakazującą sprzedaży alkoholu na stacjachbenzynowych. Jej autorzy twierdzą, że istnieje wielesklepów, w których bez problemu można kupić alkoholo różnych porach dnia i nocy, a sprzedawanie gona stacjach źle kojarzy się z akcjami promującymitrzeźwość kierowców.Panie ministrze, uważamy, że wprowadzenie takiegozakazu raczej nie spowoduje zmniejszenia ilościosób prowadzących pojazdy pod wpływem alkoholu.Jeśli ktoś będzie chciał go kupić, to będzie szukałinnego sklepu, często znacznie oddalonego od miejscazamieszkania. Takie zachowanie może spowodowaćwłaśnie zwiększenie liczby osób wsiadających za kółkona tak zwanym podwójnym gazie.Według naszej wiedzy nie ma dostępnych statystyk,które jednoznacznie wskazywałyby na związekmiędzy dostępnością alkoholu na stacjach benzynowycha liczbą wypadków powodowanych przez pijanychkierowców.Panie Ministrze: Czy według ministerstwa wprowadzanietakiego zakazu jest sensowne? Przecież na stacjachbenzynowych zakupy robią nie tylko kierowcy.Z poważaniemWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22047)Poseł Wojciech Saługaoraz grupa posłówdo ministra edukacji narodowejw sprawie przeniesienia tzw. zerówekz przedszkoli do szkółSzanowna Pani Minister! W dniu 22 kwietnia2009 r. w życie weszły niektóre przepisy ustawy zdnia 19 marca 2009 r. o zmianie ustawy o systemieoświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 56, poz. 458), w tym przepis art. 12 powołanejustawy umożliwiający objęcie obowiązkiem szkolnymdzieci w wieku lat sześciu. W tym roku obowiązekodbycia rocznego przygotowania przedszkolnegoobejmie również dzieci w wieku lat pięciu. Właśniete dzieci i ich o rok starsi koledzy, których rodzice niezdecydowali się na wysłanie w tym roku do pierwszejklasy, mają zapewnione miejsca w przedszkolach.Traktowani są bowiem priorytetowo. Trudniej przedstawiasię sytuacja dzieci cztero- i trzyletnich, dlaktórych w bieżącym roku najprawdopodobniej zabrakniemiejsc w placówkach przedszkolnych.1 marca ruszył nabór na rok 2011/2012 i już pierwszegodnia w śląskich przedszkolach ustawiały sięogromne kolejki chętnych. Wielu rodziców zapewnebędzie musiało zatrudnić opiekunki bądź zrezygnowaćz pracy albo zapłacić kilkaset złotych miesięcznieza pobyt malucha w prywatnym przedszkolu.Pani Minister! W związku z tym, że brakujemiejsc w przedszkolach, natomiast szkoły borykająsię z brakiem uczniów, czy przeniesienie zerówek doszkół nie pomogłoby w zwiększeniu wolnych miejscw przedszkolach?Z poważaniemWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22048)do ministra środowiskaPoseł Wojciech Saługaoraz grupa posłóww sprawie mandatów nałożonychna przedsiębiorców za niezłożenie w terminiesprawozdań o wytworzonych odpadachSzanowny Panie Ministrze! Zgodnie z przepisamiustawy opracowanej przez Pański resort w 2010 r.każdy przedsiębiorca powinien do 31 marca złożyć wurzędzie marszałkowskim zbiorcze zestawienie danycho rodzajach i ilości odpadów wytworzonychprzez jego firmę. Brak zestawienia lub spóźnienie wjego złożeniu skutkuje wysoką karą pieniężną. W bieżącymroku termin składania raportów o odpadachupłynął 15 marca. Organizacje przedsiębiorców argumentują,iż informacja o tym fakcie nie dotarła naczas do zainteresowanych, natomiast dotkliwe karyfinansowe mogą być przyczyną upadku szczególniemniejszych firm.W związku z powyższym zawracamy się do PanaMinistra z prośbą o odpowiedź na pytania:Jakie działania podejmiecie Państwo, by w przyszłościuniknąć niepotrzebnego zamieszania i wypracowaćdobre rozwiązania prawne?Czy istnieje uzasadniona konieczność obciążaniaobowiązkiem sprawozdawczym przedsiębiorcy, skororealizują go firmy utylizacyjne?Czy w ramach walki z biurokracją nie wystarczyinformacja przedsiębiorcy o zawarciu umowy o odbiorzeodpadów?

262Czy ministerstwo widzi potrzebę zróżnicowanianakładanych sankcji w zależności od skali przewinienialub wielkości firmy (zasada „wszystkim porówno” chyba nie działa sprawiedliwie)?Czy zasadne jest jednakowe karanie tych, którzyw ogóle nie składają sprawozdań, i spóźniających sięz ich złożeniem?Jakie procedury należy uruchomić, by możliwebyło zweryfikowanie i ewentualne umorzenie już nałożonychkar?Z poważaniemWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22049)Poseł Urszula Augustynoraz grupa posłówdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zwiększenia bezpieczeństwaprzejazdów busamiSzanowny Panie Ministrze! W związku z przeprowadzonąprzez Inspekcję Transportu Drogowego akcjąbadania busów ujawniono, że prawie wszystkieprzewożą więcej pasażerów niż powinny. Przewoźnicyzaniżają w dowodach rejestracyjnych masę własnąpojazdu, aby mogli zabrać więcej osób, czyli miećwiększe zyski. Nikt nie zastanawia się nad bezpieczeństwempasażerów. Przecież każdy pojazd maokreślone maksymalne obciążenie, na jakie przygotowanajest jego konstrukcja. Przekroczenie tej wagimoże spowodować wiele uszkodzeń, które zagrażająbezpieczeństwu przewożonych osób.Panie Ministrze: Jakie działania w związku zkontrolą zamierza przedsięwziąć resort, aby zwiększyćbezpieczeństwo przejazdów i przestrzeganieprzepisów?Z poważaniemWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22050)Poseł Wojciech Saługaoraz grupa posłówdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie wypalania trawSzanowny Panie Ministrze! Niestety nawet w XXIw. ludzie nadal wierzą, że wypalanie traw użyźniaziemię i bardzo trudno ich przekonać, że jest wręczprzeciwnie. Szczególnie o tej porze roku strażacy wcałym kraju mają pełne ręce roboty. Tylko od początkumarca mieli już ponad tysiąc pięćset takich zgłoszeń.Czasami zdarza się, że ogień obejmuje ogromnąpowierzchnię. Pożary traw bywają np. efektem głupichwybryków nastolatków czy też przypadkowegozaprószenia ognia. Ale nadal niestety najczęściej sąefektem świadomego działania człowieka. Niestetynie działają na wyobraźnię ludzką informacje, iż każdegoroku właśnie w takich pożarach giną zwierzętai ludzie, że każdy pożar, a co za tym idzie, każda interwencjasporo kosztuje. Koszty to nie tylko wylanawoda, spalone paliwo, zużyty sprzęt, to przedewszystkim narażanie na niebezpieczeństwo i zagrożenieludzkiego życia. Wypalanie traw jest równieżgłówną przyczyną powstawania pożarów lasów. Podczaspożarów do atmosfery przedostaje się ogromnailość trującego tlenku węgla, który szkodzi namwszystkim.Panie Ministrze: Czy nie zasadnym wydaje sięzastosowanie wzmożonej akcji edukacyjnej wśródspołeczeństwa w tym temacie, być może świadomośćnegatywnych skutków, jakie powoduje wypalanietraw, bardziej podziała na ich wyobraźnię?Z poważaniemWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22051)Poseł Wojciech Saługaoraz grupa posłówdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie refundacji wynagrodzeńwypłacanych młodocianym pracownikomszkolonym przez rzemieślnikówSzanowna Pani Minister! W nawiązaniu do pisma,które Cech Rzemiosł i Przedsiębiorczości w Dębicyskierował do marszałka Sejmu RP, chciałbym zwrócićuwagę Pani Minister na sprawę refundacji wynagrodzeńwypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnionymw celu przygotowania zawodowego.Na podstawie obowiązujących przepisów pracodawca,który zamierza zatrudnić młodocianych,może wystąpić z wnioskiem o zawarcie umowy o refundacjęwynagrodzeń wypłacanych nieletnim orazskładek na ubezpieczenia społeczne od refundowanychwynagrodzeń. Zgodnie z § 6.1. rozporządzeniaministra pracy i polityki społecznej z dnia 26 kwietnia2007 r. (Dz. U. Nr 77, poz. 518) oraz zmianamiwprowadzonymi rozporządzeniem z dnia 19 grudnia2008 r. (Dz. U. Nr 235, poz. 1601), do kosztów kwali-

263fikujących się do objęcia pomocą zaliczają się: „wynagrodzeniai obowiązkowe składki na ubezpieczeniaspołeczne osób prowadzących szkolenie, koszty podróżyosób prowadzących szkolenie i uczestnikówszkolenia, w tym koszty zakwaterowania oraz innewydatki bieżące, w tym w szczególności wydatki namateriały bezpośrednio związane ze szkoleniem orazamortyzacja narządzi i wyposażenia (...), kosztyusług konsultacyjnych i doradczych związanych zeszkoleniem”.Komenda Główna Ochotniczych Hufców Pracy odpoczątku bieżącego roku szkolnego wstrzymała podpisywanieumów z rzemieślnikami na dotychczasowychwarunkach. Jako uzasadnienie swojej decyzjiKomenda Główna OHP podaje brak środków finansowychna ten cel. Jednakże, jak podkreślają rzemieślnicy,wyszkolenie młodocianego w systemieszkolnictwa ogólnego wiąże się z większymi kosztaminiż ponoszone w systemie zawodowym. Przy czymrzemieślnicy otrzymywali jedynie częściowy zwrotponiesionych kosztów.Praktyczna nauka zawodu odbywająca się bezpośredniow zakładach rzemieślniczych jest społecznie ihistorycznie uzasadniona. Tymczasem rynek pracyEuropy Zachodniej niedługo zostanie w całości otwarty.Pracodawcy z innych krajów szkolący młodzież sąwspierani przez swoje państwa i mogą zaoferować naszejmłodzieży doskonałe warunki kształcenia: internat,wyżywienie i po 650 euro na osobę – na I rokunauki. Może to spowodować w przyszłości brak wykwalifikowanejkadry na polskim rynku pracy.W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się doPani Minister z pytaniami:1. Czy w ministerstwie zauważany jest problemrefundacji wynagrodzeń wypłacanych młodocianympracownikom szkolonym przez rzemieślników?2. Czy prowadzone są prace (w porozumieniu lubz inicjatywy ministerstwa edukacji) nad reformąszkolnictwa zawodowego uwzględniające ten problem?3. Czy rozważy Pani Minister podjęcie działańmających na celu częściową refundację kosztów zatrudnieniadla pracodawców, którzy zawarli z uczniamiumowę o pracę?Z poważaniemKrosno, dnia 29 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22052)Poseł Piotr Babinetzdo ministra spraw zagranicznychw sprawie sytuacji mniejszości polskiejmieszkającej na LitwieSzanowny Panie Ministrze! Społeczność polskana Litwie to według szacunków 235–300 tys. osób.Polacy są najliczniejszą mniejszością narodową tegokraju, stanowiąc ok. 6,7% jego ludności. Głównymskupiskiem Polaków na Litwie jest okręg wileński,gdzie Polacy stanowią 26,11% mieszkańców. W samymWilnie mieszka 101 526 osób (ok. 20%) narodowościpolskiej. Najwięcej Polaków na Litwie mieszkajednak w gminie rejonowej Soleczniki (80%) i gminierejonowej Wilno (63%). Tymczasem dowiadujemy się,iż nowelizacja ustawy o oświacie, która prowadzi wrezultacie do zamknięcia niemal połowy polskichszkół w tym kraju, została podpisana przez prezydentLitwy panią Dalię Grybauskaite. Na niewiele zdałysię apele i prośby przedstawicieli mniejszości narodowejo zawetowanie tej ustawy, co według litewskichPolaków jest kolejnym przejawem realizowanej przezlitewski rząd „bezwzględnej polityki asymilacji”.Nowelizacja ustawy o oświacie wchodzi w życie 1lipca br. Przewiduje ona, że w szkołach mniejszościnarodowych na Litwie, w tym polskich, lekcje dotyczącehistorii Litwy, geografii Litwy, a także wiedzyo świecie w części dotyczącej Litwy będą prowadzonew języku litewskim. W litewskim języku w całościbędzie wykładany przedmiot o nazwie podstawy wychowaniapatriotycznego.Ustawa przewiduje, że od roku 2013 w szkołachlitewskich i szkołach mniejszości narodowych egzaminmaturalny z języka litewskiego zostanie ujednolicony.Natomiast w ramach tzw. optymalizacji sieciszkół w małych miejscowościach będą zamykaneszkoły mniejszości narodowych, w tym szkoły polskie,i pozostawiane będą jedynie szkoły litewskie.Według społeczności polskiej na Litwie w efekcie liczbaszkół polskich na Litwie zmniejszy się o połowę: zobecnych ok. 120 szkół polskich w Wilnie i na Wileńszczyźniepozostanie ok. 60.Wchodząca w życie ustawa nie jest jedynym przejawemdziałań zmierzających do dyskryminacjimniejszości polskiej. Od pewnego czasu zakazana jestrównież pisownia polskich nazwisk.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z prośbą o podjęcie pilnych działań zmierzającychdo poprawy sytuacji Polaków mieszkającychna Litwie oraz odpowiedź na następujące pytania:1. Jakie działania zostaną podjęte, by uchronićprzed likwidacją niemal połowę polskich szkół na Litwie?2. Czy ministerstwo dostatecznie wspierało mniejszośćpolską na Litwie w staraniach o utrzymaniemożliwości pisowni polskich nazwisk?3. Czy zostanie skierowany do instytucji europejskichprotest przeciwko dyskryminacji polskiej mniejszościna Litwie oraz prośba o zbadanie zgodnościdziałań podejmowanych przez litewskie władze z prawemmiędzynarodowym?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Waldemar Andzel

264I n t e r p e l a c j a(nr 22053)do ministra infrastrukturyw sprawie nowelizacji ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennymSzanowny Panie Ministrze! Aktualnie obowiązującaustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennymjest bardzo mocno krytykowana przezróżne środowiska, w tym przede wszystkim przez samorządowcówi urbanistów. Oczekują oni na zmianylegislacyjne, szczególnie w zakresie przepisów dotyczącychdecyzji o warunkach zagospodarowania i zabudowyterenu, które są nieprecyzyjne i pozwalająna bardzo dowolną interpretację. Kontrowersje dotyczątakże statusu studium uwarunkowań i kierunkówzagospodarowania przestrzennego gminy. W tejsytuacji zmiany ustawowe wydają się niezbędne.Dlatego też pragnę skierować do Pana Ministranastępujące pytania:1. Jak do tej pory przebiegał proces prac nad kompleksowązmianą ustawy o planowaniu i zagospodarowaniuprzestrzennym w Ministerstwie Infrastrukturyi Radzie Ministrów?2. Kiedy można oczekiwać skierowania projektupod obrady Sejmu?3. Jakie są proponowane przez Pana Ministragłówne kierunki zmian w przepisach o planowaniu izagospodarowaniu przestrzennym?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22054)do ministra sprawiedliwościPoseł Dariusz Lipińskiw sprawie skutecznego karania osóbznęcających się nad zwierzętamiSzanowny Panie Ministrze! W zeszłym tygodniuopinię publiczną zszokowała przedstawiona w mediachsprawa 8-letniego psa Lucky, który umierał zwycieńczenia zaledwie kilka metrów od płotu, naoczach właściciela i sąsiadów. Pies rasy husky zapewneby zdechł, gdyby nie interwencja krakowskiegoTowarzystwa Opieki nad Zwierzętami, które o jegosytuacji dowiedziało się dzięki anonimowemu rozmówcy.Mimo koszmarnego stanu psa troskliwa opiekapomogła i życiu psa nie zagraża już niebezpieczeństwo.Jego rehabilitacja potrwa jednak jeszcze wielemiesięcy. Właścicielowi psa prokurator postawił zarzutyznęcania się nad zwierzęciem, za co grozi rokpozbawienia wolności.Tego typu przypadki prowadzą do refleksji nadskutecznością polskiego systemu prawnego w zakresieprzeciwdziałania znęcaniu się nad zwierzętami.Problem ten już poruszałem przed rokiem w interpelacjinr 15709 w sprawie egzekwowania i zaostrzeniakar wobec sprawców niewłaściwego traktowania,znęcania się, maltretowania i zabijania zwierząt.W związku z powyższym pragnę skierować doPana Ministra następujące pytania:1. Jakie działania podjęto w ciągu ostatniego rokuw zakresie zwiększenia skuteczności karania sprawcówniewłaściwego traktowania, znęcania się, maltretowaniai zabijania zwierząt?2. Czy podjęte działania miały przełożenie na statystykidotyczące tego rodzaju przestępczości?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22055)do ministra infrastrukturyPoseł Dariusz Lipińskiw sprawie możliwości wykorzystaniakomunikacji głosowej w ramach technologiiVoIP (Voice over Internet Protocol)w administracji publicznejSzanowny Panie Ministrze! Pragnę poruszyć wniniejszej interpelacji rozwiązanie, którego wdrożeniena szerszą skalę może znacząco obniżyć kosztyfunkcjonowania administracji publicznej w Polsce.Z posiadanych przeze mnie informacji wynika, żew administracji publicznej komunikacja pomiędzyposzczególnymi jednostkami organizacyjnymi, któranie wymaga form pisemnych, odbywa się w głównejmierze przy pomocy telefonów komórkowych lub stacjonarnych.Chciałbym zwrócić uwagę Pana Ministra, że obecnieistnieją możliwości komunikacji głosowej przypomocy łączy internetowych. Technologia ta (VoIP– ang. Voice over Internet Protocol), nazywana popularnie„telefonią internetową”, jest znacznie tańszaod tradycyjnych połączeń telefonicznych, przy porównywalnejużyteczności. Co istotne, w większości aplikacjiopartych o technologię VoIP możliwe są darmowepołączenia głosowe przy wykorzystaniu do tegocelu komputerów.Połączenia głosowe w oparciu o technologię VoIPmogłyby być stosowane zarówno wewnątrz urzędów(pomiędzy poszczególnymi jednostkami organizacyjnymi),jak też pomiędzy petentami a danym urzędem.Jest to rozwiązanie warte wprowadzenia, po-

265nieważ w zdecydowanej większości jednostek organizacyjnychadministracji publicznej znajdują sięstanowiska komputerowe z podłączeniem do Internetu.Jednym z przykładów korzystnych działań wtym zakresie może być wprowadzenie na stronachinternetowych Ministerstwa Infrastruktury, jak teżUrzędu Komunikacji Elektronicznej możliwości darmowejrozmowy internauty z urzędnikiem w oparciuo technologię VoiceLink.Jednak w mojej opinii dopiero wprowadzenie naszerszą skalę w administracji publicznej rozwiązańopartych o technologię VoIP przyniosłoby znaczneoszczędności, co w obecnych czasach ma niebagatelneznaczenie.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy możliwe jest podjęcie przez MinisterstwoInfrastruktury działań zmierzających do aktywnejpromocji w stosowaniu technologii VoIP w ramachadministracji rządowej, tak aby jednostki organizacyjneadministracji rządowej mogły zastąpić, przynajmniejw części, telefonię stacjonarną i komórkowątechnologią VoIP?2. Czy istnieje możliwość opracowania i wdrożeniaprzez ministerstwo programu upowszechniającegopołączenia w technologii VoIP w pozostałej częściadministracji publicznej, a zwłaszcza w jednostkachsamorządu terytorialnego? Czy możliwe jest podjęcieprzez ministerstwo wspólnych działań z organizacjamizrzeszającymi samorządy, np. ze Związkiem MiastPolskich oraz Związkiem Województw RP?W związku z tym, że ww. propozycja aktywnej promocjirozwiązań VoIP objęłaby różne jednostki organizacyjne,w moim przekonaniu korzystne byłoby zaproponowanieprzez Ministerstwo Infrastrukturywspólnego jednego oznaczenia graficznego tej technologiina stronach internetowych danego urzędu.Podobne rozwiązanie stosowane jest w ramachBiuletynów Informacji Publicznej, co pomaga osobomużywającym Internetu w precyzyjnym zlokalizowaniubiuletynu na stronie internetowej danego urzędu.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 27 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22056)do ministra finansówPoseł Krzysztof Brejzaw sprawie wzrostu opłaty za wydaniewiążącej interpretacji podatkowejna wniosek przedsiębiorcówSzanowny Panie Ministrze! Zgodnie z obowiązującymiprzepisami opłata za interpretację jest jednakowadla wszystkich podmiotów i wynosi 40 zł. Jednakzgodnie z założeniami resortu finansów przedmiotowaopłata wzrośnie do 1000 zł dla niemalwszystkich kategorii podmiotów (banków, tzw. podatkowychgrup kapitałowych, zakładów ubezpieczeń,instytucji finansowych, funduszy emerytalnych,oddziałów firm zagranicznych). Tym samymstanowi to wzrost stawki za przedmiotową interpretacjęo 2500%.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Jakie są powody tak znaczącej podwyżki?2. Jaki był średni koszt wydania wiążącej interpretacjipodatkowej w 2010 r.?3. Ile interpretacji podatkowych zostało wydanychw 2010 r.?4. O ile, z tego tytułu, zwiększone zostaną dochodybudżetu?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 22057)do ministra gospodarkiw sprawie budowy Gazociągu PółnocnegoSzanowny Panie Ministrze! Gazociąg Północnyjest budowany do transportu gazu ziemnego z Rosjido Niemiec i państw Europy zachodniej. Plan budowyprzewiduje, iż gazociąg poprowadzony będzie po dnieMorza Bałtyckiego, omijając Polskę i republiki bałtyckie.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Na jakiej głębokości będzie zakopany gazociąg?2. Czy nie utrudni to statkom wpływania do portóww Szczecinie i Świnoujściu?3. Jeśli tak, to jakie kroki zostaną podjęte w celuumożliwienia żeglugi?4. Czy ewentualne szkody spowodowane przezprzepływające statki w całości obciążą spółkę budującągazociąg?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Jarosław Matwiejuk

266I n t e r p e l a c j a(nr 22058)do prezesa Rady Ministróww sprawie planowanych zmian w przepisacho mieszkalnictwie komunalnym i socjalnymSzanowny Panie Premierze! Zgodnie z założeniamizmian do nowelizacji ustawy o ochronie praw lokatorówi mieszkaniowym zasobie gminy mają nastąpićistotne zmiany w kwestii przyznawania mieszkańoraz dodatków. Przede wszystkim czynszemieszkań komunalnych mają odpowiadać warunkomrynkowym i tym samym stawka za czynsz ma pokrywaćprzynajmniej koszty utrzymania nieruchomości.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Premiera z następującymi pytaniami:1. Na jakim etapie są konsultacje międzyresortowe?2. Jakie ustalenie dotychczas poczyniono?3. Kiedy przedmiotowe zmiany wejdą w życie?4. Jakie kryteria będą brane pod uwagę przy ponownejweryfikacji dochodów osoby ubiegającej się ozawarcie umowy najmu lokalu?5. Czy rozważane jest wprowadzenie przepisówpozwalających na weryfikację przez gminy dochodównajemców lokali komunalnych i tym samym możliwościwypowiedzenia umowy najmu w przypadkunajemców o wysokich dochodach?6. Od kiedy i o ile będą ograniczane dodatki mieszkaniowe?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 22059)do prezesa Rady Ministróww sprawie ulgi podatkowej w związku zplanami wprowadzenia dodatkowych poliszdrowotnychSzanowny Panie Premierze! Od dłuższego czasurozważane było wprowadzenie dodatkowych ubezpieczeńzdrowotnych. Wiązałoby się to z koniecznościąwykupienia dodatkowych polis zdrowotnych. Osobytakie miałyby wówczas możliwość skorzystania z ulgipodatkowej, a w przypadku pracodawców ubezpieczającychpracowników będą mieli oni prawo wliczeniatego podatku w koszty prowadzonej działalności.Niestety już teraz wiadomo, iż jest mało prawdopodobne,aby przedmiotowa ulga weszła w życie.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Premiera z następującymi pytaniami:1. Jakie są rzeczywiste powody niewprowadzeniaulgi?2. Czy wprowadzenie ulgi jest sprzeczne z ustawąo finansach publicznych?3. Jeśli tak, to dlaczego?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukI n t e r p e l a c j a(nr 22060)do ministra sprawiedliwościw sprawie możliwości korzystaniaprzez asystentów sędziów z urlopuna przygotowanie do egzaminuadwokackiego, o którym mowa w art. 78custawy Prawo o adwokaturzeSzanowny Panie Ministrze! Ogólnopolskie StowarzyszenieAsystentów Sędziów zasygnalizowało miproblem wynikający z pojawiających się w praktycewątpliwości interpretacyjnych dotyczących art. 78custawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze(t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188, z poźn. zm.).Niniejszym zwracam się więc z uprzejmą prośbą owyrażenie opinii zawierającej odpowiedzi na poniżejprzedstawione pytania.Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z art. 66ust. 2 pkt 2 ww. ustawy do egzaminu adwokackiegoskładanego przed komisją, o której mowa w art. 78,bez odbycia aplikacji adwokackiej mogą przystąpićosoby, które przez okres co najmniej 5 lat w okresienie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku odopuszczenie do egzaminu zatrudnione były na stanowiskureferendarza sądowego, starszego referendarzasądowego, asystenta sędziego lub asystentaprokuratora.Treść wymienionego przepisu nie może budzić wątpliwościco do możliwości przystępowania przez asystentówsędziów do egzaminu adwokackiego na zasadachokreślonych w ustawie Prawo o adwokaturze.Wielu z zatrudnionych w sądach powszechnychasystentów sędziów zainteresowanych jest przystąpieniemdo wymienionego egzaminu celem podniesieniaswoich kwalifikacji zawodowych. Jednocześnieosiągnięcie pozytywnego wyniku z egzaminuwymaga długotrwałych przygotowań, które to mogąbyć realizowane jedynie w czasie wolnym od świadczeniapracy.W tym stanie rzeczy istotne z perspektywy tychosób jest rozstrzygnięcie, czy mogą one skorzystaćz urlopu przewidzianego w art. 78c ustawy Prawo o

267adwokaturze. Zgodnie z tym przepisem „Pracownikowiprzysługuje prawo do płatnego urlopu, w wymiarze30 dni kalendarzowych, na przygotowaniesię do egzaminu adwokackiego oraz zwolnienie odpracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia wcelu uczestniczenia w egzaminie wstępnym i adwokackim”.W mojej ocenie, literalna wykładnia cytowanegoprzepisu (art.78c ustawy Prawo o adwokaturze) prowadzido konkluzji, iż wymieniony urlop przysługujenie tylko aplikantowi adwokackiemu będącego pracownikiem,lecz każdemu pracownikowi.Na wstępie należy wskazać, iż ustawa Prawo oadwokaturze nie zawiera definicji pracownika, dlategouzasadnione jest odwołanie do art. 2 Kodeksupracy, zgodnie z którym pracownikiem jest osoba zatrudnionana podstawie umowy o pracę, powołania,mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Nie budziwątpliwości zatem, że osoba zatrudniona na stanowiskuasystenta sędziego jest pracownikiem w rozumieniuart. 2 Kodeksu pracy.Istotne jest także, że ustawodawca w ustawie Prawoo adwokaturze rozróżnia pojęcia „pracownik”oraz „pracownik wpisany na listę aplikantów adwokackich”.Zgodnie bowiem z art. 76a ust. 2 tejże ustawy:„Pracownikowi wpisanemu na listę aplikantówadwokackich przysługuje zwolnienie od pracy w celuuczestniczenia w obowiązkowych zajęciach szkoleniowych,z zachowaniem prawa do wynagrodzenia”.Brak jest zatem podstaw do uznania, iż wolą ustawodawcybyło utożsamienie pracownika w rozumieniuart. 78c ustawy Prawo o adwokaturze z pracownikiemwpisanym na listę aplikantów adwokackich, atym samym zawężenie kręgu osób uprawnionych dootrzymania płatnego urlopu w ww. wymiarze jedyniedo pracowników wpisanych na listę aplikantów adwokackich.Również wykładnia celowościowa przemawia zaszerokim rozumieniem „pracownika” w rozumieniuart. 78c Prawo o adwokaturze. Przepis ten bowiemzostał wprowadzony ustawą z dnia 30 czerwca 2005 r.o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze i niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 163, poz. 1361) w związkuz koniecznością dostosowania przepisów powyższejustawy na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie o sygn. P21/02 (OTK ZU nr 2/A/2004, poz. 9), w którym towyroku Trybunał Konstytucyjny, odpowiadając napytanie prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego,orzekł, że nabór na aplikację adwokacką i radcowskąjest sprawą publiczną, dotyczy bowiem korzystaniaz wolności wyboru zawodu (gwarantowanej wart. 65 ust. 1 konstytucji) i jako taka kwestia ta pozostajepoza zakresem regulacji wewnątrzkorporacyjnychi zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 65 ust. 1 konstytucjipodlega regulacji ustawowej.Rozwiązania legislacyjne przyjęte ustawą zmieniającąz 2005 r. na skutek złożonego wniosku przezNaczelną Radę Adwokacką o zbadanie jej zgodnościz konstytucją, w którym to wniosku zakwestionowałaona szereg wskazanych przez siebie przepisów takustawy nowelizującej, jak i znowelizowanej, w tymprzepisy dotyczące egzaminu konkursowego na aplikacjęadwokacką, ustalania zasad składania egzaminuadwokackiego, przystępowania do egzaminuadwokackiego bez odbycia aplikacji adwokackiej,wpisu na listę adwokatów bez odbycia aplikacji i zdawaniaegzaminu adwokackiego, za rozpoczętą jużaplikację, a także – świadczenia pomocy prawnejprzez osoby z wyższym wykształceniem prawniczymniebędące adwokatami, były poddane kontroli przezTrybunał Konstytucyjny co do ich zgodności z KonstytucjąRP, w wyniku której Trybunał Konstytucyjnyw wyroku z dnia 19 kwietnia 2006 r. (sygn. aktK 6/06) stwierdził, iż „Zadaniem ustawodawcy (iprzedmiotem jego odpowiedzialności) jest określenieoptymalnego w danej sytuacji modelu przygotowaniai wykonywania zawodu prawnika. Przyjęte rozwiązaniacechować musi wszakże koherencja i braksprzeczności, równe traktowanie osób wykonującychposzczególne zawody prawnicze lub aspirujących doich wykonywania, unikanie rozwiązań sprzyjającychomijaniu praw, a także przerzucaniu ryzyka niewłaściwieświadczonych usług prawniczych na odbiorcówtych świadczeń (w tym zwłaszcza: gorzej sytuowanych)”.Celem zatem powyższej regulacji byłotakie ukształtowanie przepisów ustawy, by umożliwićszeroki dostęp wszystkim osobom spełniającymwymagania niezbędne do przystąpienia zarówno doegzaminu końcowego, jak i wstępnego na zasadzierównego traktowania.Ostatecznie należy zwrócić uwagę, że taka interpretacjaomawianego przepisu koresponduje z art. 17Kodeksu pracy, w którym ustawodawca ustanowiłobowiązek ułatwiania pracownikom podnoszeniakwalifikacji zawodowych.Jednocześnie podnoszenie kwalifikacji zawodowychprzez asystentów sędziów jest ze wszech miarpożądane, albowiem wspierają oni sędziów w pracyorzeczniczej. Udzielenie im przedmiotowego urlopuskutkować będzie nie tylko poszerzeniem wiedzyprawniczej niezbędnej w trakcie wykonywanychprzez nich czynności służbowych, ale zapewni imtakże możliwość wypełnienia ustawowych obowiązkówwynikających z art. 82a w zw. z art. 155 § 8ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądówpowszechnych. Na mocy wymienionych przepisówasystenci sędziów zostali zobowiązani do stałego podnoszeniakwalifikacji zawodowych.Niezależnie od powyższego zasadne jest przekonanie,iż ułatwienie asystentom sędziów podnoszeniakwalifikacji zawodowych pozytywnie wpłynie na dobórkadr sędziowskich. Podniesie to bowiem liczbępotencjalnych kandydatów na stanowiska sędziowskiez uwagi na fakt, iż wielu asystentów sędziów,którzy planują wykonywanie zawodu adwokata, zamierzaubiegać się w przyszłości o stanowiska sędziowskie.Niedopuszczalnym jawi się przyjęcie tezy przeciwneji uznanie za pracownika w rozumieniu art. 78c

268ustawy Prawo o adwokaturze takiego, który jest aplikantemadwokackim. Wskazać należy bowiem, żeaplikant adwokacki nie jest osobą uprawnioną doprzystąpienia do egzaminu adwokackiego. Zgodnie zart. 77b ustawy: „Do egzaminu adwokackiego możeprzystąpić osoba, która odbyła aplikację adwokackąi otrzymała zaświadczenie o jej odbyciu, oraz osoba,o której mowa w art. 66 ust. 2”. Osoba wskazana wwymienionym przepisie nabywa zatem uprawnieniedo przystąpienia do egzaminu adwokackiego dopieropo ukończeniu aplikacji adwokackiej.Uznanie aplikanta adwokackiego za pracownikaw rozumieniu art. 78c ww. ustawy doprowadziłobytakże do nielogicznej konkluzji, iż urlop na przygotowaniedo egzaminu wstępnego na aplikację adwokackąprzysługuje wyłącznie aplikantowi adwokackiemu,a nadto sprzeczne jest z literalną, jak i celowościowąwykładnią tegoż przepisu.Konkludując, w moim przekonaniu przy zastosowaniureguł wykładni językowej, systemowej i celowościowejwykładnia przepisu art. 78c Prawa o adwokaturzepozwala na przyjęcie poglądu, zgodnie zktórym z płatnego urlopu, o jakim mowa w tym przepisie,mogą korzystać również asystenci sędziów podwarunkiem spełnienia wymogów kwalifikacyjnych,od których uzależnione jest przystąpienie do egzaminuadwokackiego bez konieczności odbywania aplikacjiadwokackiej.W związku z powyższym uprzejmie proszę PanaMinistra o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:1. Czy osobie zatrudnionej na stanowisku asystentasędziego przysługuje urlop na przygotowanie doegzaminu adwokackiego, o jakim mowa w art. 78custawy Prawo o adwokaturze, z prawem do wynagrodzenia?2. Czy osobie zatrudnionej na stanowisku asystentasędziego przysługuje prawo do zwolnienia od pracyz zachowaniem prawa do wynagrodzenia w celuuczestniczenia w egzaminie adwokackim?3. Czy wskazany w art. 78c ustawy o adwokaturzeokres 30 dni dotyczy urlopu i zwolnienia na czas egzaminuadwokackiego, czy też, niezależnie od urlopuwe wskazanym wymiarze, pracownikowi przysługujedodatkowo okres zwolnienia od pracy w dniach, wktórych przeprowadzany jest egzamin adwokacki?4. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanianr 1 i 2 proszę o wskazanie, czy pracodawca jestuprawniony do odmowy udzielenia pracownikowiasystentowi sędziego, który jest uprawniony do przystąpieniado egzaminu adwokackiego, urlopu i zwolnieniawskazanego w art. 78c ustawy Prawo o adwokaturze.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Zenon DurkaI n t e r p e l a c j a(nr 22061)do ministra środowiskaw sprawie opóźnień we wdrażaniu programuISPA i Funduszu Spójności z lat 2004–2006Istotnym źródłem finansowania realizacji KrajowegoProgramu Oczyszczania Ścieków Komunalnychustanowionego w celu wdrażania dyrektywy 91/271są środki Unii Europejskiej z programu ISPA i z FunduszuSpójności.Środki z programu ISPA przyznane Polsce w okresieprzedakcesyjnym w latach 2000–2003 oraz będąceich kontynuacją środki z Funduszu Spójności na lata2004–2006 dały łącznie kwotę 2,85 mld euro na inwestycjeproekologiczne. Zgodnie z zasadą (n+2) przyjętądla implementacji funduszy UE pieniądze zakontraktowanedo 2006 r. miały zostać wydane do końca2008 r. Środki nie zostały wydane, a termin zostałprzedłużony do końca 2010 r. Również i ten prolongowanytermin nie został dotrzymany, co świadczy ogłębokim braku profesjonalizmu i lekceważeniu obowiązkówprzez kierownictwa instytucji odpowiedzialnych,tj. Ministerstwa Środowiska i NFOŚ.Oburzeniem napawa informacja, że z 90 projektówfinansowanych z funduszy ISPA i FS nie rozliczonoostatecznie żadnego z nich. Kieruję więc doPana Ministra poniższe pytania:1. Kiedy nastąpi zrealizowanie płatności końcowychwdrażanych projektów?2. Dla ilu projektów finansowanych z funduszyISPA/FS zostaną dokonane płatności końcowe wroku 2011?3. Kiedy nastąpi ostateczne rozliczenie programuISPA/FS?4. Jakie są bezpośrednie przyczyny opóźnień wrozliczaniu projektów ISPA/FS?5. Ile środków programu ISPA/FS może zostaćutraconych z uwagi na powstałe opóźnienia?Warszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22062)do ministra środowiskaPoseł Anna Paluchoraz grupa posłóww sprawie wypełniania przez Polskęzobowiązań wynikających z akcesji do UEw zakresie wspierania produkcji na rynkuwewnętrznym energii ze źródeł odnawialnychKrajowe dokumenty strategiczne, których sporządzeniei przyjęcie w przewidzianej prawem formie

269wynika z międzynarodowych zobowiązań i ze zmieniającegosię prawa Unii Europejskiej, wyznaczają wzakresie produkcji energii ze źródeł odnawialnychcele coraz bardziej ambitne, lecz odległe w czasie.Polityka energetyczna Polski do 2030 r., jak słuszniezauważył Pan Minister w odpowiedzi na interpelacjęz dnia 25 listopada 2010 r., zakłada w roku 2020osiągnięcie udziału energii ze źródeł odnawialnychna poziomie 15%, a krajowy plan działania w zakresieenergii ze źródeł odnawianych ustanowiony wcelu wdrożenia dyrektywy 2009/28/WE, aktualnieobowiązującego prawa UE w dziedzinie energii zeźródeł odnawialnych, wyznacza cel do osiągnięcia wroku 2020 na 15,5%.Jakkolwiek dyrektywa 2001/77/WE została zastąpionanowym unijnym aktem prawnym, tj. dyrektywą2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Zobowiązaniena rok 2010 jest swego rodzaju celem pośrednim,a jego osiągnięcie – istotnym miernikiem zdolnościPolski do skutecznej realizacji zobowiązańwynikających z akcesji do Unii Europejskiej.Proszę zatem, po zakończeniu roku 2010, o jasnąodpowiedź, czy cel założony na rok 2010, tj. 7,5%energii ze źródeł odnawialnych w stosunku do zużyciaenergii elektrycznej brutto, został osiągnięty? Ileenergii elektrycznej rocznie Polska produkuje ze źródełodnawialnych? Jaki jest wzrost mocy wytwórczychw zakresie energii odnawialnej w ciągu ostatnichczterech lat?Warszawa, dnia 31 marca 2011 r.I n t e r p e l a c j a(nr 22063)do ministra zdrowiaPoseł Anna Paluchoraz grupa posłóww sprawie działań Ministerstwa Zdrowiawobec problemów związanych z leczeniemobrzęku limfatycznego u kobietpo mastektomiiSzanowna Pani Minister! Obecnie w Polsce narastaproblem zapadania kobiet na choroby nowotworowe.Poważnym problemem dla kobiet, które przeszływ wyniku choroby nowotworowej piersi zabiegmastektomii, jest możliwość leczenia i rehabilitacjiobrzęku limfatycznego bardzo często pojawiającegosię po operacji piersi.Głównymi przyczynami wystąpienia obrzęku limfatycznegow obszarze kończyny górnej są: zbyt agresywneusunięcie pachowych węzłów chłonnych, zastosowanieradioterapii uzupełniającej, która obejmujeobszar pachy, wystąpienie powikłań pooperacyjnychw postaci zapalenia i/lub przedłużonegochłonkotoku. Niedrożność dróg chłonnych prowadzido rozwoju obrzęku wskutek zalegania płynu i białekw przestrzeni śródmiąższowej i do zahamowania mobilizacjilimfocytów, które biorą udział w procesiemiejscowej i ogólnej odporności komórkowej. Jest toczęsto przyczyną występowania stanów zapalnych wtkankach z zastojem chłonki i częstego występowanianowotworów. Czasem obrzęk limfatyczny przechodziz fazy odwracalnej do fazy nieodwracalnej.Zaś zmniejszona w wyniku tej dolegliwości ruchomośćkończyny oraz ból mogą być, i często do tegodochodzi, przyczyną stresów emocjonalnych i problemówsocjalnych.Dla kobiet, które przeszły wszystkie problemyzwiązane z przebiegiem i leczeniem choroby nowotworowej,te dotkliwe konsekwencje leczenia operacyjnegostanowią nowy poważny problem, z jakim sąbardzo często, wobec nieodpowiedniego w tej kwestiipoziomu usług medycznych w Polsce, pozostawionesame sobie.W leczeniu chorych z przewlekłym obrzękiemchłonnym najistotniejszą sprawą jest zapewnieniezintegrowanego, kompleksowego i interdyscyplinarnegodziałania ze strony całego zespołu zapewniającegoopiekę chorym. Jedynie pełna współpraca lekarza,pielęgniarki, fizjoterapeuty i psychologa spełniaw tym przypadku optymalne warunki leczenia.Według Międzynarodowego Towarzystwa Limfologicznegostandardem przeciwobrzękowego postępowaniafizjoterapeutycznego, które podjęto w wielukrajach na świecie, jest połączenie zabiegu manualnegodrenażu limfatycznego z kompresją oraz ćwiczeniamileczniczymi. To tzw. kompleksowa terapiaprzeciwobrzękowa (KTP).W związku z sytuacją w Polsce kobiet cierpiącychna to schorzenie, proszę Panią Minister o odpowiedźna pytania:1. Czy w naszym systemie ochrony zdrowia funkcjonująplacówki medyczne, które są przygotowanedo świadczenia usług medycznych w ramach NarodowegoFunduszu Zdrowia na rzecz osób cierpiącychna obrzęki limfatyczne? Jeżeli takie już istnieją, tobardzo proszę je wskazać. Jeśli nie, to proszę o przedstawieniezamierzeń Ministerstwa Zdrowia w zakresieleczenia i rehabilitacji osób dotkniętych takimischorzeniami.2. Jakie są perspektywy dotyczące wdrożeniaw Polsce kompleksowej terapii przeciwobrzękowej?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.Poseł Ewa Malikoraz grupa posłów

270I n t e r p e l a c j a(nr 22064)do ministra infrastrukturyw sprawie reaktywacji przystankukolejowego na odcinku Kozłów – Starzynyprzy okazji modernizacji linii kolejowejE65 – PołudnieSzanowny Panie Ministrze! Na spotkaniu w dniu28 lutego br., ze społecznym komitetem PrzystanekSzczekociny w Urzędzie Gminy Szczekociny mieszkańcygminy przedstawili swoje postulaty i propozycjezwiązane z zamierzeniem likwidacji peronu wSzczekocinach przy okazji modernizacji linii Kozłów––Koniecpol. Mieszkańcy Szczekocin mieli okazję wyrazićswoje głębokie oburzenie z faktu planów likwidacjiperonu przez PKP PLK SA, która przystępujedo planu modernizacji linii E65 – Południe.Przez ostatnie 10 lat, od kiedy na tutejszym peronieprzestały zatrzymywać się pociągi, stopień skomunikowaniagminy Szczekociny z ważnymi ośrodkamimiejskimi w regionie ulegał systematycznemupogorszeniu. Sytuacja ta jest szczególnie uciążliwadla młodzieży uczącej się i studiującej w najważniejszychośrodkach akademickich w Polsce. Wielumieszkańców Szczekocin jest zmuszonych obecnie dodojeżdżania do miejsca pracy poza gminą, podobniemłodzież ze szkół ponadgimnazjalnych.W tej sytuacji przywrócenie możliwości korzystaniaz czynnego przystanku kolejowego na tej trasiespowoduje nie tylko rozwiązanie tej trudnej sytuacjidla mieszkańców, ale także przyczyni się do rozwojumiasta i jej perspektyw.Remont linii kolejowej 64 (Kozłów – Starzyny)miał być wykonany pod prędkość 160 km/h. Takaprędkość wymaga, ze względów bezpieczeństwa, abyperon nie znajdował się przy torze głównym, musiałbybyć wybudowany trzeci tor tylko pod peron. Przejściepomiędzy peronami może być tylko pod lub nadziemią, a na długości peronu musi być ograniczenieprędkości. Wszystkie te czynniki ogromnie podnosząkoszt inwestycji i, jak sądzę, przeważyły o pierwotnejdecyzji likwidacji peronu.W związku z tym zwracam się do Pana Ministraz zapytaniem: Czy możliwa jest zmiana planów ww.projektu w zakresie dostosowanej prędkości na liniiE65 ze 160 km/h na 140 km/h, co spowoduje, że kosztowneprace dostosowujące peron do wymogów użytkowaniatracą rację bytu?Pytanie jest tym bardziej zasadne, że przewoźnicyobsługujący tę linię, czyli PKP Przewozy Regionalneoraz PKP InterCity wyrazili, zainteresowanieobsługą pasażerów na peronie w Szczekocinach i wedługtych spółek byłoby to opłacalne rozwiązanietakże z punktu widzenia ich działalności.Czy Ministerstwo Infrastruktury może wpłynąćna usprawnienie prac trwających w PKP PLK centrumrealizacji inwestycji przy modernizacji linii kolejoweE65, biorąc pod uwagę konieczność skoordynowaniaplanów Przewozów Regionalnych i PKPInterCity w sprawie reaktywacji przystanku kolejowegow Szczekocinach?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Ewa Malikoraz grupa posłów

ZAPYTANIAZ a p y t a n i e(nr 9079)do ministra środowiskaw sprawie potrzeby wybudowaniawału zabezpieczającego mieszkańcówDworów DrugichSzanowny Panie Ministrze! W dniu 8 października2010 r. wniosłem do Pana Ministra interpelacjęw sprawie potrzeby rozwiązania zagrożenia powodziowegona przykładzie sołectwa Dwory Drugie w gminieOświęcim. Na zadane 4 pytania uzyskałem pełnąodpowiedź na pytania 1. i 2., natomiast odpowiedzina pytania 3. i 4. pomijają istotę sprawy (pismoo sygn. BMwpr-070-1028/57090/10/MK z dnia 23 listopada2010 r.).W szczególności pytania 3. i 4. dotyczyły wybudowaniawału o długości 2 km zabezpieczającego DworyDrugie od rzeki Wisły. Natomiast odpowiedź dotyczyłaremontu wału w sołectwach Przeciszów Lasoraz Stawy Monowskie. Potwierdza to także powołaniesię przez ministerstwo na obszar chroniony Natura2000, na którym znajduje się wał przeciwpowodziowyw tych miejscowościach.Teren Dworów Drugich nie obejmuje obszaru Natura2000, a tam musi być zbudowany nowy wał chroniący32 domostwa.W takiej sytuacji ponownie proszę o udzielenieodpowiedzi na pytania:1. Kiedy MZMiUW w Krakowie przystąpi do budowywału przeciwpowodziowego chroniącego DworyDrugie przed Wisłą?2. Czy ministerstwo bierze pod uwagę możliwośćprzesiedlenia części mieszkańców tego sołectwa, wyrażającychzgodę na przesiedlenie?Z wyrazami szacunkuOświęcim, dnia 14 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9080)Poseł Stanisław Rydzońdo ministra sprawiedliwościw sprawie niepokojących informacji na tematzamiaru likwidacji Wydziałów Pracyw Sądach Rejonowych w Oławie, Strzelinie,Oleśnicy, Świdnicy i WołowieRejonowego w Oławie, zaalarmowanych nieformalnymizapowiedziami likwidacji Wydziałów Pracy w SądachRejonowych w Oławie, Strzelinie, Oleśnicy, Świdnicy,Wołowie i prawdopodobnie Trzebnicy, zwracamsię do Pana Ministra z prośbą o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Czy w istocie którykolwiek spośród WydziałówPracy w Sądach Rejonowych w Oławie, Strzelinie,Oleśnicy, Świdnicy, Wołowie i Trzebnicy jest przeznaczonydo likwidacji?2. Jeśli jakikolwiek z ww. wydziałów sądowychma zostać na stałe zamknięty:a) jaki jest termin omawianej likwidacji?b) co stanowi przesłankę do tak radykalnego rozwiązania?c) czy wszyscy pracownicy określonych wydziałów,mających ulec likwidacji, zostali oficjalnie i dostateczniewcześnie poinformowani o planach ministerstwadotyczących placówki, w której są zatrudnieni?d) jakiemu sądowemu wydziałowi pracy będąpodlegać ww. rejony od dnia likwidacji miejscowychplacówek? Jeśli ma to być Wydział Pracy w SądzieRejonowym dla Wrocławia, dlaczego ministerstwonaraża na tak wysokie koszty dojazdów do Wrocławiazarówno pracowników likwidowanych wydziałówpracy, jak i wszystkie osoby, które w przyszłości będązmuszone dochodzić swoich praw przed sądem w takbardzo odległej miejscowości? Warto także podkreślić,iż w takiej sytuacji okres oczekiwania na każdyz etapów postępowania przed wrocławskim SądemRejonowym znacznie się wydłuży w absolutnie każdymprzypadku. Jakie alternatywne rozwiązanie jestw stanie przedstawić ministerstwo, aby uniknąćwspomnianych komplikacji?3. Uprzejmie proszę także Pana Ministra o przedstawieniewykazu wszystkich wydziałów sądowych,które na chwilę obecną ministerstwo i rząd przeznaczyłydo likwidacji na terenie całego Dolnego Śląska.Na zakończenie pozwolę sobie zaapelować do PanaMinistra o odstąpienie od przedmiotowej decyzji, jeślitakowa ma zostać wdrożona, powołując się na koniecznąochronę interesu społecznego.Z poważaniemWarszawa, dnia 15 marca 2011 r.Poseł Dawid JackiewiczSzanowny Panie Ministrze! W związku z informacjamiprzekazanymi mi przez pracowników Sądu

272Z a p y t a n i e(nr 9081)do ministra sprawiedliwościw sprawie udostępniania dokumentówosobowych znajdujących się w zbiorzezastrzeżonym Instytutu Pamięci Narodowejosobom, których te dokumenty dotycząPanie Ministrze, ponieważ ustawa z dnia 23 stycznia2009 r. (zwana potocznie „deubekizacyjną) zawieraistotną lukę, utrudniającą jej realizację odnośniedo osób, których dokumenty osobowe znajdowałysię w „zbiorze zastrzeżonym”, o którym mowaw art. 39 ustawy o IPN – na podstawie porozumieniaprezesa IPN oraz szefa ABW akta te zostały swoiścieodtajnione dla celów obliczenia wymiaru emerytury, alenie zostały udostępnione osobom, których dotyczyły.W tej sytuacji osoby, których dokumenty osobowezostały w ten sposób jednostronnie odtajnione, w przypadkugdy kwestionują podany przez IPN ZakładowiEmerytalno-Rentowemu MSW przebieg służby, niemają możliwości odwołania się od tego do sądu.Wydaje się, że porozumienie szefa ABW i prezesaIPN nie miało podstawy prawnej, co więcej, zostałodokonane z ewidentnym naruszeniem przepisówustawy o ochronie informacji niejawnych (por. szczególnieart. 4 powołanej ustawy). Stawia ono osoby –byłych funkcjonariuszy UOP, których akta osoboweznalazły się w zbiorze zastrzeżonym, w gorszej sytuacjiniż tych b. funkcjonariuszy organów bezpieczeństwaPRL, które nie przeszły weryfikacji, nie służyływ UOP. Uniemożliwia im bowiem wgląd we własneakta osobowe i skuteczne kwestionowanie przed sądemopisanego przez IPN na podstawie tych akt przebieguwłasnej służby.Zwracam się zatem do Pana Ministra z zapytaniem:Czy Ministerstwo Sprawiedliwości zamierzazainicjować bądź podjąć inicjatywę ustawodawcząrządu dla zgodnego z zasadami państwa prawa rozwiązaniatej kwestii?Łączę wyrazy szacunkuKraków, dnia 15 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9082)do ministra zdrowiaPoseł Jan Widackiw sprawie likwidacji punktów nocneji świątecznej pomocy lekarskiej w woj. śląskimPacjenci w woj. śląskim znów pełni obaw czekająna zmiany w sposobie podpisywania kontraktów naświadczenia medyczne udzielane nocą i w święta. Od1 marca br. kontrakty będzie podpisywał bezpośrednioNarodowy Fundusz Zdrowia, a nie jak do tej pory– poradnia rodzinna, na ogół zalecająca opiekę medycznątzw. punktom pomocy lekarskiej. Zapewnienieświadczeń spoczywało zatem na lekarzach rodzinnych.NFZ oszacował, że jeden punkt wystarczy na 50tys. mieszkańców. Oznacza to zmniejszenie ich liczbyo ponad 30%. Dotknie to przede wszystkim duże miasta,np.:— Gliwice – z 6 punktów pozostaną 2,— Zabrze – z 4 punktów pozostanie 1,— Sosnowiec – z 3 punktów pozostanie 1,— Katowice – z 8 punktów pozostaną 4.Wiele poradni rodzinnych nie było w stanie spełnićwarunków konkursu, gdyż wymagania NFZ pociągnęłybyza sobą duże koszty. Mieszkańców centrówdużych miast te zmiany raczej nie dotkną, aletych z odległych dzielnic już, niestety, tak. Przykłademmoże być katowicka Ligota czy zabrzańskiedzielnice Rokitnica i Helenka zupełnie pozbawionenocnej i świątecznej pomocy lekarskiej.Mając na uwadze dobro pacjentów i koniecznośćzapewnienia im nocnej opieki, zwracam się do PaniMinister z uprzejmą prośbą o odpowiedzi na następującepytania:1. Jaka jest opinia ministerstwa w tej sprawie?2. Czy ministerstwo rozważy wprowadzeniezmian w zarządzeniu, uwzględniających zastrzeżeniazawarte w tekście powyższego wystąpienia?Z poważaniemBytom, dnia 22 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9083)Poseł Wojciech Szaramado ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie cofnięcia dotacjina wydawanie czasopisma „Konteksty.Polska Sztuka Ludowa”Panie Ministrze! Jak się dowiaduję, w bieżącymroku nie przyznano dotacji dla kwartalnika „Konteksty.Polska Sztuka Ludowa”. Czasopismo to, ukazującesię od 1947 r., ma niekwestionowane zasługiw badaniach i popularyzacji polskiej sztuki ludowej.Jest ono cenione tak przez specjalistów, jak i przezczytelników zainteresowanych polską sztuka ludową.Jak żaden kwartalnik, nie jest ono w stanie utrzymaćsię bez dotacji. Dlatego też nieprzyznanie dotacji narok 2011 oznacza automatycznie zaniechanie wydawaniatego pożytecznego i w skali kraju unikalnegoczasopisma.

273Dlatego też zwracam się do Pana Ministra z zapytaniem,a zarazem apelem: Czy środowisko badaczyi miłośników polskiej sztuki ludowej może liczyćna zmianę decyzji i przyznanie kwartalnikowi „Konteksty.Polska Sztuka Ludowa” potrzebnej dotacji?Łączę wyrazy szacunkuKraków, dnia 15 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9084)do ministra infrastrukturyPoseł Jan Widackiw sprawie przyszłości Urzędu PocztowegoPoczty Polskiej SA w Gródku nad DunajcemDziałając na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawyo wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz art.191–193 regulaminu Sejmu, zwracam się do PanaMinistra w sprawie przyszłości urzędu Poczty Polskiejw Gródku nad Dunajcem.W ostatnim czasie do mojego biura poselskiegowpłynęło pismo od wójta gminy Gródek nad Dunajcem,który w imieniu swoim, jak i mieszkańców wyraziłgłębokie niezadowolenie z powodu działań kierownictwaPoczty Polskiej zmierzających do likwidacjina terenie gminy urzędów pocztowych.W skład gminy wchodzi 12 miejscowości i do niedawnana jej terenie funkcjonowały 3 urzędy pocztowew miejscowościach: Tropie, Rożnów i Gródek nadDunajcem. Jednakże wskutek decyzji podjętych przezwładze Poczty Polskiej zlikwidowano 2 pierwsze placówki.Mieszkańcy gminy już odczuwają negatywneskutki dokonanych zmian, m.in. utrudnienia w dostępiedo usług pocztowych, a także konieczność ponoszeniadodatkowych kosztów, a ponadto zaistniałaobawa, że i ostatni urząd pocztowy w ich gminie mateż zostać zlikwidowany.Jak wynika z ostatnich informacji, plan likwidacjiplacówek pocztowych na razie został zawieszony. Naostatnim posiedzeniu Sejmu RP podsekretarz stanuw Ministerstwie Infrastruktury pan Maciej Jankowskizapewniał, iż Poczta Polska nie planuje likwidacjiUrzędu Pocztowego w Gródku nad Dunajcem.Pragnę podkreślić, że ministerstwo powinno podjąćzdecydowane działania, aby Poczta Polska poprawiałaswoje funkcjonowanie poprzez zwiększenieilości i dostępności usług, a nie poprzez likwidacjęswoich placówek.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z zapytaniem:1. Czy mieszkańcy Gródka nad Dunajcem mogąmieć pewność, że w ich miejscowości pozostanieurząd pocztowy?2. Czy mieszkańcy innych miejscowości, gdzie dokonanojuż likwidacji placówek pocztowych, mogąmieć nadzieję na ich przywrócenie?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9085)do ministra infrastrukturyPoseł Barbara Bartuśw sprawie odstąpienia od strategii ZarząduPoczty Polskiej SA przewidującej likwidacjęUrzędu Pocztowego w Muszynie i zwolnieniapracowników w nim zatrudnionychSzanowny Panie Ministrze! Otrzymałem niepokojąceinformacje, że opracowana i wdrażana przezZarząd Poczty Polskiej SA strategia na lata 2010––2015 przewiduje likwidację urzędów pocztowychi zwolnienia pracownicze, w szczególności w małychmiejscowościach, takich jak Muszyna – gmina miejska,położona w powiecie nowosądeckim, w pobliżupasma Jaworzyny Krynickiej i Gór Leluchowskich.Gmina ta poza turystami odwiedzana jest przez kuracjuszyz całej Polski korzystających z leczeniauzdrowiskowego w profilu przede wszystkim choróbukładu oddechowego i układu pokarmowego. W Muszyniefunkcjonuje tylko jedna placówka pocztowaz nielicznym personelem świadczącym pełen zakresusług pocztowych dla mieszkańców, podmiotów gospodarczych,kuracjuszy i turystów.Relacje władz samorządowych, popartych doniesieniamiorganizacji zakładowych, wskazują, że placówkapocztowa w Muszynie ma zostać zlikwidowana,a załoga zwolniona. Podaje się, że zmiany te podyktowanesą rachunkiem ekonomicznym, a w zamianza likwidację placówek w małych miejscowościachma zostać zwiększona liczba tego typu placówekw dużych miastach.Zapomina się jednak, że pozbawienie ww. podmiotówdostępu do usług pocztowych doprowadzi do regresuw rozwoju gospodarczym gminy Muszyna, deprecjacjirangi uzdrowiska, a także dodatkowychkosztów dostępu do tego typu usług, potęgowanychrozległym obszarem o górzystym ukształtowaniu terenui utrudnieniami w komunikacji. Nie bez znaczeniajest także czynnik ludzki, tj. ochrona praw pracowników.Zwolnienia, które zapewne dotkną załogi,będą skutkować potęgowaniem się niekorzystnychzjawisk społecznych, takich jak bezrobocie czy innegorodzaju patologie.W tym stanie rzeczy zwracam się do Pana Ministraz prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czyistnieje możliwość zmiany strategii Poczty Polskiej

274zakładającej likwidację placówek pocztowych w miejscowościachtakich jak Muszyna i w efekcie odcięciemieszkańców, przedsiębiorców i turystów od usługpocztowych?Z wyrazami szacunkuNowy Sącz, dnia 13 marca 2011 r.Poseł Arkadiusz MularczykZ a p y t a n i e(nr 9086)do ministra infrastrukturyw sprawie odstąpienia od strategiiZarządu Poczty Polskiej SA przewidującejlikwidację Urzędu Pocztowego w Gródkunad Dunajcem i zwolnienia pracownikóww nim zatrudnionychSzanowny Panie Ministrze! Otrzymałem niepokojąceinformacje, że opracowana i wdrażana przezZarząd Poczty Polskiej SA strategia na lata 2010––2015 przewiduje likwidację urzędów pocztowychi zwolnienia pracownicze, w szczególności w małychmiejscowościach, takich jak Gródek nad Dunajcem.W gminie Gródek nad Dunajcem funkcjonuje tylkojedna placówka pocztowa z nielicznym personelem,świadczącym pełen zakres usług pocztowych dla mieszkańców,podmiotów gospodarczych i turystów.Z relacji władz samorządowych wynika, że placówkapocztowa w Gródku nad Dunajcem ma zostaćzlikwidowana, a załoga zwolniona.W mojej ocenie likwidacja urzędu pocztowego budzipoważne wątpliwości, ponieważ najbliższy urząddla całej gminy Gródek nad Dunajcem będzie w NowymSączu, a to jest w odległości 20–35 km od 12miejscowości położonych w tej gminie. Nie bez znaczeniajest także czynnik ludzki, tj. ochrona prawpracowników. Zwolnienia, które zapewne dotkną załogi,będą skutkować potęgowaniem się niekorzystnychzjawisk społecznych, takich jak bezrobocie czyinnego rodzaju patologie.W tym stanie rzeczy zwracam się do Pana Ministraz prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czyistnieje możliwość zmiany strategii Poczty Polskiejzakładającej likwidację placówek pocztowych w miejscowościach,takich jak Gródek nad Dunajcem, i w efekcieodcięcie mieszkańców, przedsiębiorców i turystówod usług pocztowych?Z wyrazami szacunkuNowy Sącz, dnia 13 marca 2011 r.Poseł Arkadiusz MularczykZ a p y t a n i e(nr 9087)do ministra zdrowiaw sprawie prac nad tytoniową dyrektywąproduktową (2001/37/WE)Zwracam się z zapytaniem do Pani Minister w sprawieprac nad tytoniową dyrektywą produktową(2001/37/WE).Środowisko handlu detalicznego w Polsce reprezentowaneprzez organizacje samorządu gospodarczego,które tworzą Komitet Handlu przy KIG, wyraziłonegatywne stanowisko wobec zmian dyrektywyproduktowej dotyczącej wyrobów tytoniowych,a w szczególności przeciwko potencjalnemu wprowadzeniuzakazu eksploatacji wyrobów tytoniowych,ujednolicania opakowań oraz zakazu lub ograniczaniaużywania składników. Według KIG tego typurozwiązania zaplanowane jako mające zniechęcić doużywania wyrobów tytoniowych nie spełniają stawianychprzed nimi celów, a zamiast tego przyczyniąsię do zaistnienia na rynkach krajów UE, które będązmuszone je zastosować, w tym w Polsce, szereguniekorzystnych zjawisk gospodarczych i społecznych.Obawy koncentrują się przede wszystkim wokół kosztówzwiązanych z dostosowaniem placówek handlowychdo planowanych rozwiązań, utraty znacznejczęści przychodów przez środowisko handlu poprzezzmniejszenie marż oraz wielkości legalnego rynku,a także braku skuteczności proponowanych rozwiązań.Zwracam się z zapytaniem do Pani Minister: Czyproponowane zmiany konsultowane były z KomitetemHandlu przy KIG oraz czy ministerstwo przygotujeoficjalne stanowisko w sprawie tytoniowej dyrektywyproduktowej?Z poważaniemPoseł Daniela ChrapkiewiczStarogard Gdański, dnia 3 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9088)do ministra zdrowiaw sprawie nierespektowania przywilejówzasłużonych honorowych dawców krwiw placówkach opieki medycznej w KraśnikuZasłużony honorowy dawca krwi z terenu miastaKraśnik próbował wejść poza kolejką na wizytę dolekarza w publicznej przychodni zdrowia. Chociażjest do tego upoważniony, co zostało potwierdzoneodpowiednim zapisem w legitymacji, spotkał się z oburzeniemzarówno personelu medycznego, jak i pacjentówczekających pod drzwiami. Podobna reakcja była

275w innej placówce w Kraśniku. Oczywiście zmusiło tostarszego honorowego krwiodawcę do odczekania kilkugodzin w długiej kolejce. Krwiodawcy mają prawowejść bez kolejki do lekarza w przychodni lub podejśćdo kasy w aptece. Reguluje to szczegółowo ustawao świadczeniach opieki zdrowotnej. W praktyce częstowygląda to inaczej.W związku z powyższym pragnę zapytać PaniąMinister:1. Do czyich obowiązków należy przestrzeganieprzywilejów honorowych zasłużonych dawców krwi?2. W jaki sposób kierownik danej placówki medycznejpowinien zadbać, by zasłużony honorowy dawcakrwi nie musiał się wykłócać o swoje przywileje?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Jarosław StawiarskiZ a p y t a n i e(nr 9089)do ministra infrastrukturyw sprawie likwidacji placówekPoczty Polskiej SA na obszarach wiejskichPlacówki Poczty Polskiej na terenach wiejskichspełniają istotną rolę w zakresie nadawania przezobywateli przesyłek pocztowych, dokonywania przelewówpieniężnych oraz korzystania z innych usługtego typu.Zaniepokojenie mieszkańców obszarów wiejskichbudzi fakt likwidacji placówek Poczty Polskiej, gdyżpowoduje to istotne utrudnienie w dostępie do usługpocztowych.Wobec powyższego kieruję do Pana Ministra zapytanie:Jakie są przyczyny likwidacji placówekPoczty Polskiej na terenach wiejskich?Z poważaniemWieluń, dnia 17 marca 2011 r.Poseł Mieczysław Marcin ŁuczakSzanowny Panie Premierze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o przekazanie informacji w przedstawionejponiżej sprawie.W ostatnim czasie w lokalnych mediach pojawiająsię informacje o nadzwyczajnej aktywności i działaniachlicznej grupy polityków (w tym niektórychparlamentarzystów) rzekomo decydujących o wysokościprzyznawanej jednostkom samorządu terytorialnegopomocy rządowej na usuwanie skutków powodzi.Rodzi się podejrzenie, że wsparcie i pomoc poszczególnymj.s.t. są udzielane na nie do końca przejrzystychi równych zasadach, niezgodnie z obowiązującymiprzepisami prawnymi. Wiele przesłanek wskazujena to, że podział publicznych środków finansowychdokonywany przez ministra (przy udziale wojewody)jest nierzetelny i nieuczciwy. Nie chcąc wierzyć, żeudzielanie pomocy rządowej j.s.t. na usuwanie skutkówpowodzi jest cyniczną grą polityczną, proszęo pełną i jasną odpowiedź na poniższe pytania:1. Jakie całkowite straty (proszę podać wartośćzniszczeń w zł) w wyniku powodzi poniosła gmina(2009–2010), w tym w:a) infrastrukturze drogowej,b) budynkach komunalnych?2. Jakie wsparcie finansowe (kwota w zł) ze stronyrządu uzyskał samorząd gminy na pokryciewszystkich strat (2009–2011), w tym w:a) infrastrukturze drogowej,b) budynkach komunalnych?3. Proszę wymienić kryteria, które zadecydowałyo wysokości przyznawanej powiatowi pomocy?4. Czy przy podejmowaniu decyzji o przyznawanejpomocy miały wpływ nadzwyczajne działania „wpływowych”osób? Proszę wymienić konkretne działaniai osoby, które zdecydowały o ostatecznym wsparciufinansowym samorządu.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Kazimierz MoskalZ a p y t a n i e(nr 9090)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. WiśniowaZ a p y t a n i e(nr 9091)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. NiebylecPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.

276Z a p y t a n i e(nr 9092)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. FrysztakZ a p y t a n i e(nr 9096)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Tyrywa WołoskaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9093)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. CzudecPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9097)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KomańczaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9094)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. StrzyżówZ a p y t a n i e(nr 9098)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BukowskoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9095)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ZarszynZ a p y t a n i e(nr 9099)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BeskoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

277Z a p y t a n i e(nr 9100)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ZagórzZ a p y t a n i e(nr 9104)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ŚwilczaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9101)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej SanokZ a p y t a n i e(nr 9105)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. LubeniaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9102)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. TrzebowniskoZ a p y t a n i e(nr 9106)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KrasnePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9103)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. SanokZ a p y t a n i e(nr 9107)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KamieńPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

278Z a p y t a n i e(nr 9108)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. HyżnePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9109)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej DynówZ a p y t a n i e(nr 9112)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Sokołów MałopolskiPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9113)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Głogów MałopolskiPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9110)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ChmielnikZ a p y t a n i e(nr 9114)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BoguchwałaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9111)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. TyczynZ a p y t a n i e(nr 9115)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BłażowaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

279Z a p y t a n i e(nr 9116)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DynówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9117)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Wielopole SkrzyńskieZ a p y t a n i e(nr 9120)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Sędziszów MałopolskiPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9121)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RopczycePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9118)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. OstrówZ a p y t a n i e(nr 9122)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. TryńczaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9119)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. IwierzycePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9123)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej PrzeworskPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

280Z a p y t a n i e(nr 9124)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Jawornik PolskiZ a p y t a n i e(nr 9128)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. SieniawaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9125)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. GaćPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9129)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KańczugaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9126)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. AdamówkaZ a p y t a n i e(nr 9130)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ŻurawicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9127)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PrzeworskZ a p y t a n i e(nr 9131)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. StubnoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

281Z a p y t a n i e(nr 9132)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PrzemyślZ a p y t a n i e(nr 9136)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KrasiczynPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9133)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. OrłyZ a p y t a n i e(nr 9137)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. FredropolPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9134)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. MedykaZ a p y t a n i e(nr 9138)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DubieckoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9135)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KrzywczaZ a p y t a n i e(nr 9139)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BirczaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

282Z a p y t a n i e(nr 9140)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KrzeszówZ a p y t a n i e(nr 9144)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. UlanówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9141)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. JeżowePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9142)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. JarocinZ a p y t a n i e(nr 9145)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Rudnik nad SanemPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9146)do prezesa Rady Ministrów w sprawiewysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. NiskoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9143)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. HarasiukiZ a p y t a n i e(nr 9147)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ŻołyniaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

283Z a p y t a n i e(nr 9148)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RakszawaZ a p y t a n i e(nr 9152)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej ŁańcutPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9149)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. MarkowaZ a p y t a n i e(nr 9153)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ŁańcutPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9150)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. CzarnaZ a p y t a n i e(nr 9154)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Wielkie OczyPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9151)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BiałobrzegiZ a p y t a n i e(nr 9155)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Stary DzikówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

284Z a p y t a n i e(nr 9156)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej LubaczówZ a p y t a n i e(nr 9160)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. LubaczówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9157)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Horyniec-ZdrójPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9158)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. OleszycePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9161)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. CieszanówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9162)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej LeżajskPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9159)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. NarolZ a p y t a n i e(nr 9163)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KuryłówkaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

285Z a p y t a n i e(nr 9164)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Grodzisko DolneZ a p y t a n i e(nr 9168)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. OlszanicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9165)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nowa SarzynaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9169)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. CisnaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9166)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. LeżajskZ a p y t a n i e(nr 9170)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BaligródPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9167)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. SolinaZ a p y t a n i e(nr 9171)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. LeskoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

286Z a p y t a n i e(nr 9172)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. WojaszówkaZ a p y t a n i e(nr 9176)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. JaśliskaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9173)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Miejsce PiastoweZ a p y t a n i e(nr 9177)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ChorkówkaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9174)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Krościenka WyżneZ a p y t a n i e(nr 9178)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RymanówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9175)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KorczynaZ a p y t a n i e(nr 9179)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. JedliczePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

287Z a p y t a n i e(nr 9180)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Iwonicz-ZdrójZ a p y t a n i e(nr 9184)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Osiek JasielskiPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9181)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DuklaZ a p y t a n i e(nr 9185)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nowy ŻmigródPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9182)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. TarnowiecZ a p y t a n i e(nr 9186)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KrempnaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9183)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. SkołyszynZ a p y t a n i e(nr 9187)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej RadymnoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

288Z a p y t a n i e(nr 9188)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DębowiecZ a p y t a n i e(nr 9192)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. WiązownicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9189)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BrzyskaZ a p y t a n i e(nr 9193)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RoźwienicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9190)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KołaczyceZ a p y t a n i e(nr 9194)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RokietnicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9191)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. JasłoZ a p y t a n i e(nr 9195)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RadymnoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

289Z a p y t a n i e(nr 9196)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PruchnikZ a p y t a n i e(nr 9200)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ŻyrakówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9197)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PawłosiówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9198)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. LaszkiZ a p y t a n i e(nr 9201)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. JodłowaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9202)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Czarnaw pow. bieszczadzkimPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9199)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ChłopiceZ a p y t a n i e(nr 9203)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Czarnaw pow. dębickimPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

290Z a p y t a n i e(nr 9204)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PilznoZ a p y t a n i e(nr 9208)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BrzozówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9205)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Ustrzyki DolnePatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9206)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. LutowiskaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9207)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DomaradzZ a p y t a n i e(nr 9209)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BrzostekPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9210)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. NozdrzecPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9211)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Jasienica RosielnaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

291Z a p y t a n i e(nr 9212)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. HaczówPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9213)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DydniaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9214)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. miejskiej DębicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9215)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. miejskiej RadymnoZ a p y t a n i e(nr 9216)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. miejskiej JarosławPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9217)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej DębicaPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9218)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej JarosławPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Z a p y t a n i e(nr 9219)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. wiejskiej JasłoPatrz zapytanie nr 9090, str. 275.Patrz zapytanie nr 9090, str. 275.

292Z a p y t a n i e(nr 9220)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. RaniżówSzanowny Panie Premierze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),prosimy o przekazanie informacji w przedstawionejponiżej sprawie.W ostatnim czasie w lokalnych mediach pojawiająsię informacje o nadzwyczajnej aktywności i działaniachlicznej grupy polityków (w tym niektórychparlamentarzystów) rzekomo decydujących o wysokościprzyznawanej jednostkom samorządu terytorialnegopomocy rządowej na usuwanie skutków powodzi.Rodzi się podejrzenie, że wsparcie i pomoc poszczególnymj.s.t. są udzielane na nie do końca przejrzystychi równych zasadach, niezgodnie z obowiązującymiprzepisami prawnymi. Wiele przesłanekwskazuje na to, że podział publicznych środków finansowychdokonywany przez ministra (przy udzialewojewody) jest nierzetelny i nieuczciwy. Nie chcącwierzyć, że udzielanie pomocy rządowej j.s.t. na usuwanieskutków powodzi jest cyniczną grą polityczną,prosimy o pełną i jasną odpowiedź na poniższepytania:1. Jakie całkowite straty (proszę podać wartośćzniszczeń w zł) w wyniku powodzi poniosła gmina(2009–2010), w tym w:a) infrastrukturze drogowej,b) budynkach komunalnych?2. Jakie wsparcie finansowe (kwota w zł) ze stronyrządu uzyskał samorząd gminy na pokryciewszystkich strat (2009–2011), w tym w:a) infrastrukturze drogowej,b) budynkach komunalnych?3. Proszę wymienić kryteria, które zadecydowałyo wysokości przyznawanej powiatowi pomocy?4. Czy przy podejmowaniu decyzji o przyznawanejpomocy miały wpływ nadzwyczajne działania „wpływowych”osób? Proszę wymienić konkretne działaniai osoby, które zdecydowały o ostatecznym wsparciufinansowym samorządu.Z poważaniemPosłowie Zbigniew Chmielowieci Kazimierz MoskalZ a p y t a n i e(nr 9221)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. NiwiskaPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9222)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Majdan KrólewskiPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9223)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. DzikowiecPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9224)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. CmolasWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.

293Z a p y t a n i e(nr 9225)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. KolbuszowaZ a p y t a n i e(nr 9229)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. wiejskiej MielecPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9226)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Wadowice GórnePatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9227)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Tuszów NarodowyPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9230)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. GawłuszowicePatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9231)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. CzerminPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9228)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Padew NarodowaZ a p y t a n i e(nr 9232)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BorowaPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.

294Z a p y t a n i e(nr 9233)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Radomyśl WielkiPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9234)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PrzecławZ a p y t a n i e(nr 9237)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ZaklikówPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9238)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Radomyśl nad SanemPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9235)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. MielecZ a p y t a n i e(nr 9239)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. PysznicaPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9236)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. ZaleszanyZ a p y t a n i e(nr 9240)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. BojanówPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.

295Z a p y t a n i e(nr 9241)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Stalowa WolaZ a p y t a n i e(nr 9245)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na tereniegm. Baranów SandomierskiPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9242)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. GrębówPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9243)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. GorzycePatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Patrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9246)do ministra zdrowiaw sprawie niejasności przepisówokreślających zasady skierowańna leczenie uzdrowiskoweDziałając na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawyz dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posłai senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn.zm.) oraz art. 191 ust. 1 i art. 195 ust. 1 RegulaminuSejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M. P. z 2002 r. Nr 23,poz. 398, z późn. zm.), wnoszę zapytanie poselskiew sprawie niejasności przepisów określających zasadyskierowań na leczenie uzdrowiskowe.Przedmiotowa niejasność dotyczy § 5 pkt 2 Załącznikado zarządzenia nr 4\2010\DSM prezesa NarodowegoFunduszu Zdrowia.Proszę Panią Minister o udzielenie odpowiedzi napytanie: Czy pilny wyjazd na dłuższy okres w sprawachrodzinnych osoby, której wyznaczono terminleczenia uzdrowiskowego, może być traktowany jakowypadek losowy?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Artur GieradaZ a p y t a n i e(nr 9244)do prezesa Rady Ministróww sprawie wysokości, kryteriów i możliwychnieprawidłowości w udzielaniu pomocyrządowej na usuwanie skutków powodziw 2009 i 2010 r. na terenie gm. Nowa DębaPatrz zapytanie nr 9220, str. 292.Z a p y t a n i e(nr 9247)do ministra obrony narodowejw sprawie świadczeń mieszkaniowychdla żołnierzySzanowny Panie Ministrze! Zaniepokojenie wśródżołnierzy budzi zdanie pana Czesława Piątasa, wiceministraobrony narodowej, iż po roku funkcjonowanianie wyklucza modyfikacji systemu wypłaty świadczeńmieszkaniowych.

296Obecnie ok. 43 tys. żołnierzy, głównie służby kontraktowej,otrzymuje co miesiąc od 300 do 900 zł, cojest znaczącym wkładem do budżetu tych rodzin i pozwalaim pokrywać koszty utrzymania mieszkań.Żołnierze obawiają się, że zmiany ograniczą ichdostęp do świadczeń, a tym samym utrudnią zaspokojeniepotrzeb mieszkaniowych, ponieważ zmniejszasię ilość mieszkań w zasobach Wojskowej AgencjiMieszkaniowej ze względu na zbyt małą ilość budowanychnowych mieszkań.Czy ministerstwo ma zamiar zmienić sposób naliczaniaświadczeń mieszkaniowych?Czy, a jeśli tak, to kiedy, będzie możliwość wykupieniamieszkań funkcyjnych?Z poważaniemSiedlce, dnia 16 marca 2011 r.Poseł Krzysztof TchórzewskiZ a p y t a n i e(nr 9248)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie planowanej likwidacjiposterunków Policji na tereniepow. żyrardowskiegoSzanowny Panie Ministrze! Z dużym niepokojemodebrałem docierające do mnie głosy samorządowcówi mieszkańców pow. żyrardowskiego, iż planowanajest na terenie powiatu likwidacja trzech posterunkówPolicji w następujących gminach: Wiskitki, Radziejowicei Puszcza Mariańska.Władze powiatu, które zgłosiły się do mojego biuraposelskiego z prośbą o interwencję w przedmiotowejsprawie, podobnie jak mieszkańcy uważają, iżlikwidacja posterunków Policji przyczyni się do pogorszeniastanu bezpieczeństwa. Znaczna odległośćdzieląca najbliższy posterunek Policji od potrzebującychpomocy mieszkańców uniemożliwi również niezwłocznąinterwencję w sytuacjach kryzysowych.Należy podkreślić, iż lokalne władze współpracowałyi będą współpracowały z funkcjonariuszami Policji.Mając na względzie konieczność zapewnieniamieszkańcom bezpieczeństwa, większość z samorządówdobrowolnie ponosi znaczne wydatki na rzeczPolicji, np. dofinansowuje zakup samochodów, benzyny,często nie pobiera czynszu za przekazane funkcjonariuszompomieszczenia. Traktują jednostkidziałające na terenie gminy jako własne, działającena rzecz lokalnej społeczności, co w sytuacji przejęciazadania przez jednostkę powiatową i komisariatw Mszczonowie nie będzie już tak oczywiste.Warto też zwrócić uwagę, iż:— proponowane rozwiązanie w odniesieniu dogminy Radziejowice nie sprawdziło się już wcześniej,— stosowanie nowoczesnych technologii nie zastąpibezpośrednich kontaktów ludności z funkcjonariuszami,wiedzy środowiskowej policjantów, odczego przecież w wielu przypadkach zależy skutecznośćdziałania,— nadal utrzymuje się wysoki poziom zagrożeniaprzestępczością, co neguje przeprowadzenia tak głębokichzmian,— nowe zadania inwestycyjne w powiecie, tj. budowaautostrady, obwodnic, modernizacja S8, spowodująpowstanie nowych zagrożeń, w szczególnościw rejonie gmin Radziejowice i Wiskitki,— dynamiczny rozwój gmin wiąże się ze wzrostemliczby mieszkańców.W związku z podniesionym problemem uprzejmieproszę Pana Ministra o odpowiedź na następującepytania:1. Czy możliwa jest interwencja zmierzająca doprzeanalizowania zasadności planów Policji w pow.żyrardowski zmierzających do likwidacji znacznejczęści posterunków Policji?2. Czy tego rodzaju działania organizacyjne praktykowanesą również w innych częściach kraju?3. Jak Pan ocenia występujące w tej sytuacji odrzuceniedotychczas stosowanej – ważnej z przyczynekonomicznych, a także społecznych – oferty konkretnejpomocy dla Policji ze strony samorządów? Czy postawieniew takiej sytuacji przyjaznych samorządów,chcących wspólnie z Policją ponosić koszty zapewnieniamieszkańcom bezpieczeństwa, daje szansę na kontynuacjętej współpracy w przyszłości?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Dariusz KaczanowskiZ a p y t a n i e(nr 9249)do ministra środowiskaw sprawie regulacji i umocnienia brzegówrzeki Wisłoki w miejscowości DęborzynSzanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiegozgłosili się przedstawiciele mieszkańcówmiejscowości Dęborzyn (powiat dębicki), prosząc o bardzopilną interwencję w sprawie obsuwisk lewegobrzegu rzeki Wisłoki przy drogach gminnych nr 56,459, 478 w tej miejscowości. Na skutek powodzi, któremiały miejsce w ostatnich latach, a zwłaszcza ubiegłorocznejz maja i czerwca, rzeka Wisłoka oberwałabrzegi u podnóża ww. drogi, zabierając ziemię uprawnąi drzewa właścicielom prywatnym. Obecny stanlewego brzegu rzeki jest krytyczny i styka się z krawędziądrogi na kilku jej odcinkach. Sytuacja ta zagrażabezpieczeństwu wszystkich użytkowników tejdrogi. Mieszkańcy uważają, że bez szybkiego podjęcia

297prac mających na celu zabezpieczenie zagrożonychodcinków lewego brzegu rzeki przy następnej powodzilub nawet przy wystąpieniu podwyższonego stanuwody przedmiotowa droga może ulec zniszczeniu, coskutkować będzie pozbawieniem ich możliwości dojazdudo posesji, pól, lasów. Od 2006 r. mieszkańcyDęborzyna wielokrotnie zwracali się w tej sprawieo pomoc do Urzędu Gminy Jodłowa, wojewody podkarpackiego,zarządów gospodarki wodnej w Warszawie,Krakowie i Rzeszowie oraz Ministerstwa Środowiska.Niestety ich postulaty nie zostały zrealizowaneprzez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnejw Krakowie ze względu na brak środków finansowychna ten cel.W związku z przedstawionym wyżej stanem faktycznymzwracam się do Pana Ministra z następującympytaniem: Czy ministerstwo może skierowaćdodatkowe środki finansowe do RZGW w Krakowiena regulację i umocnienie brzegów rzeki Wisłokiw miejscowości Dęborzyn?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jan WarzechaSzanowny Panie Ministrze! W dniu 23 lutego2011 r. wpłynęło do mojego biura poselskiego pismogrupy mieszkańców osiedla Słoneczne w Dębicyw sprawie działalności zakładu Serwimed. Przedsiębiorstwoto posiada zezwolenie z 2008 r. na unieszkodliwianieniebezpiecznych odpadów medycznychi weterynaryjnych metodą D16 w swoim dębickimzakładzie mieszczącym się ok. 100 m od pierwszychzabudowań osiedla. Mieszkańcy uważają, że działalnośćtego zakładu negatywnie wpływa na zdrowie,m.in. przez emisję do atmosfery fetoru i cząsteczekutylizowanych w zakładzie odpadów, co ma skutkowaćzwiększeniem się w tym rejonie liczby osób,u których wystąpiły zapalenia górnych dróg oddechowychoraz różnego typu alergii. Sygnatariusze pismatwierdzą również, że zakład ten nie spełnia podstawowychwymogów sanitarnych oraz łamie przepisydotyczące utylizacji odpadów. Według skarżących sięmieszkańców to może mieć negatywne oddziaływaniena środowisko. Innym argumentem, który przedstawiają,jest artykuł zamieszczony w nr 207/2010gazety codziennej „Nowiny” z dnia 22–24 października2010 r. pt. „Podkarpacka wojna o rynek poszpitalnychśmieci”.W związku z tą sytuacją grupa mieszkańców osiedlaSłoneczne zwróciła się do mnie z prośbą o przekazanienurtujących ich pytań Panu Ministrowi o następującejtreści:1. Czy ministerstwo zamierza podjąć działaniamające na celu ustalenie, czyw dębickim zakładzie Serwimed w procesie unieszkodliwianiaodpadów przestrzegane są obowiązująceprzepisy?2. Czy w związku z nowelizacją ustawy o odpadachz 2005 r. zostało wydane rozporządzenie dopuszczającedo wstępnego unieszkodliwiania odpadówmedycznych i weterynaryjnych w sposób przewidzianymetodą D16?3. Czy po nowelizacji ustawy o odpadach w 2005r. można było poddawać wstępnemu unieszkodliwianiuzakaźne odpady medyczne i weterynaryjne?4. Czy możliwe było spalanie zakaźnych odpadówmedycznych i weterynaryjnych, poddanych tylkowstępnemu unieszkodliwieniu w cementowniach, czywolno było wykorzystać te odpady do produkcji cementu?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Jan WarzechaZ a p y t a n i e(nr 9250)do ministra środowiskaw sprawie działalności zakładuSerwimed w DębicyZ a p y t a n i e(nr 9251)do ministra infrastrukturyw sprawie likwidacji Urzędu Pocztowegow JodłowejSzanowny Panie Ministrze! Mieszkańcy i władzesamorządowe gminy Jodłowa w powiecie dębickim,województwo podkarpackie, wyrażają zaniepokojeniei sprzeciw wobec planów likwidacji Urzędu Pocztowegow Jodłowej. Teren gminy jest górzysty, o bardzorozproszonej zabudowie, a przedmiotowy urząd pocztowyjest jedyną tego typu placówką na jej obszarze.Już w obecnej sytuacji znaczna część mieszkańcówmusi pokonywać wielokilometrowe trasy, aby skorzystaćz usług pocztowych. Likwidacja tej placówki będziemieć bardzo negatywne konsekwencje dla całejspołeczności gminy Jodłowa. W związku z utrudnieniamikomunikacyjnymi i dodatkowymi kosztamidotknie ona zwłaszcza osoby starsze. Zmniejszeniesię dostępu do usług pocztowych wpłynie także nafunkcjonowanie instytucji samorządowych, społecznychoraz przedsiębiorców prowadzących działalnośćgospodarczą. Restrukturyzacja Poczty Polskiej, jakonarodowego operatora, powinna oprócz aspektówekonomicznych brać pod uwagę również aspekt powszechnegodostępu do usług pocztowych, ze szczególnymuwzględnieniem obszarów wiejskich.W związku z przedstawionym problemem zwracamsię do Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Czy likwidacja Urzędu Pocztowego w Jodłowejjest decyzją ostateczną?

2982. Czy w tak ważnej kwestii dla mieszkańcówgminy Jodłowa nie powinny zostać przeprowadzonekonsultacje z samorządem i społecznością lokalną?3. Czy jednym z głównych sposobów restrukturyzacjiPoczty Polskiej musi być likwidacja placówekpocztowych, zwłaszcza na terenach wiejskich?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9252)do ministra sprawiedliwościPoseł Jan Warzechaw sprawie zaniechania likwidacji WydziałuPracy w Sądzie Rejonowym w RopczycachSzanowny Panie Ministrze! Zwracam się z pytaniem:Czy istnieją przesłanki pozwalające na pozostawienie,jak to miało miejsce dotychczas, WydziałuPracy w Sądzie Rejonowym w Ropczycach? Jakie jestna dzień dzisiejszy stanowisko ministerstwa w tejsprawie?Pragnę wyjaśnić, że Sąd Rejonowy w Ropczycachobejmuje swoim działaniem cały powiat ropczycko--sędziszowski, liczący 72 tys. mieszkańców i obszar550 km 2 . Miasto Ropczyce, które w 2012 r. będzieobchodzić 650-lecie nadania praw miejskich, od początkuzwiązane było z jednostkami wymiaru sprawiedliwości,których obecność była konsekwencjąnaturalnych potrzeb lokalnej społeczności. Likwidacjawydziału pracy będzie więc degradacją ośrodkasądowego oraz zaburzeniem wieloletnich standardówsądowych panujących w naszym regionie.W związku z powyższym zwracam się z prośbą opozostawienie wydziału pracy w strukturach SąduRejonowego w Ropczycach.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9253)Poseł Wiesław Rygieldo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie przywrócenia pracodawcomrefundacji wynagrodzeń i składekubezpieczeniowych młodocianychpracowników odbywającychprzygotowanie zawodoweSzanowna Pani Minister! Zwracam się z pytaniem:Czy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznejprzewiduje przywrócenie pracodawcom refundacjiwynagrodzeń i składek ubezpieczeniowych młodocianychpracowników odbywających przygotowaniezawodowe? Jakie instrumenty stosuje obecnie rządw kwestii ochrony i rozwoju tzw. praktycznej naukizawodu?Wyjaśniam, że Komenda Główna OHP, refundującadotychczas koszty wynagrodzenia i ZUS-u młodocianych,od początku obecnego roku szkolnegowstrzymała podpisanie umów z pracodawcami nadotychczasowych warunkach. W skutek czego pracodawcynie będą otrzymywać refundacji za szkoleniauczniów. Swoją decyzję Komenda Główna OHP motywujebrakiem środków finansowych na ten cel.Powyższa sytuacja wzbudza poważne zaniepokojeniewśród podkarpackich rzemieślników i przedsiębiorców.Praktyczna nauka zawodu odbywająca siębezpośrednio w zakładach rzemieślniczych jest jednąz najlepszych, a jednocześnie najtańszych form naukizawodu, stosowaną od zarania dziejów w całej Europie.Nietrafiona reforma edukacyjna doprowadziła dozamknięcia wielu szkół zasadniczych i warsztatówszkolnych, a co za tym idzie, do produkowania rzeszbezrobotnych teoretyków i powszechnego braku dobrychpraktyków. Dlatego uważam, że refundacjaw wysokości 130–200 zł miesięcznie na jednegoucznia nie jest ciężarem, którego polski rząd nie jestw stanie udźwignąć.Wobec powyższego proszę o wzięcie powyższej argumentacjipod uwagę i o odpowiedź w powyższejkwestii.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9254)do ministra środowiskaPoseł Wiesław Rygielw sprawie przeciwdziałaniazagrożeniu osuwiskami w gm. TarnówSzanowny Panie Ministrze! Stan faktyczny stanowiącykontekst złożonego zapytania. W ubiegłymroku w czasie ulewnych deszczy na terenie woj. małopolskiegopowstało przeszło 1300 osuwisk, którew wielu miejscach zniszczyły infrastrukturę drogową,uszkodziły lub kompletnie zniszczyły ponad tysiącbudynków mieszkalnych. Jak pisałem kilka miesięcytemu, skala zniszczeń oraz zagrożenie osuwiskamijest tak wielkie, że wiele gmin potrzebuje specjalnejpomocy od państwa. Niestety, jak informująspecjaliści, pomimo że wciąż mamy kalendarzowązimę, niektóre osuwiska już zaczynają się poruszać.Ci sami uważają, że wystarczą wiosenne roztopy i pierwszeulewne deszcze, a powtórzy się scenariusz z ubiegłegoroku, natomiast mieszkańcy i samorządowcy

299zwracają uwagę na niedostateczne działania rząduw tym zakresie. Osuwiska wciąż stanowią poważnezagrożenie w gminie Tarnów.W tym zakresie zgłaszam zapytanie poselskie1. Jakie działania ze strony ministerstwa zostałyprzeprowadzone w celu zabezpieczenia terenów osuwiskowychna terenie gminy Tarnów?2. Jakie działania podejmie w najbliższym czasieministerstwo w celu zabezpieczenia osuwisk na tereniegminy Tarnów?3. Czy gmina Tarnów otrzyma pomoc z budżetupaństwa w razie wystąpienia ewentualnych osuwisk?Na jaki rodzaj pomocy może liczyć samorząd i mieszkańcy?Z poważaniemTarnów, dnia 14 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9255)do ministra sportu i turystykiPoseł Józef Rojekw sprawie stanu i planówrealizacji rządowego programu„Moje boisko – Orlik 2012”Boiska sportowe realizowane w ramach rządowegoprogramu „Moje boisko – Orlik 2012” cieszą się ogromnąpopularnością. Praktycznie już chyba w każdejgminie funkcjonują takie boiska. W tym zakresie możnamówić o przełomowych zmianach w polskim sporcie.To niewątpliwie jeden z największych sukcesówspołecznych i sportowych rządu Donalda Tuska.Bardzo cieszymy się, iż pomimo światowego kryzysufinansowego program „Moje boisko – Orlik2012” jest w naszym kraju konsekwentnie realizowany.W trosce o pozyskanie najbardziej aktualnych i miarodajnychinformacji uprzejmie Pana Ministra zapytujemy:Ile dotychczas w skali kraju oddano do użytkuboisk sportowych w ramach rządowego program„Moje boisko – Orlik 2012”? Jakie plany budowy tychboisk założono na rok 2011? Jako posłów pomorskichinteresuje nas liczba dotychczas oddanych „Orlików”w naszym regionie. Ile „Orlików” w woj. pomorskimzostanie zbudowanych w roku kalendarzowym 2011?Jakie jest znaczenie społeczne i sportowe „Orlików”w gminach i w regionach? W jakim stopniu MinisterstwoSportu i Turystyki monitoruje wykorzystanieboisk „Orlików”?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Posłowie Krystyna Kłosini Jan KulasZ a p y t a n i e(nr 9256)do ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie 51-procentowej ulgi dla studentóww komunikacji publicznejWiadomo nam, jak wielką wagę przykłada rządPO–PSL do poziomu kształcenia na poziomie wyższymi wyrównywania szans polskiej młodzieży. Idziebowiem także o to, aby również młodzież z mniejszychmiast i wsi miała podobne szanse w dostępiedo edukacji na poziomie wyższym.Kwestia dojazdów młodzieży do wyższych uczelnima istotne znaczenie w dostępie do szkolnictwawyższego. Od wieli lat była postulowana kwestiawprowadzenia 51-procentowych ulg dla studentóww komunikacji publicznej, szczególnie w komunikacjikolejowej. Jednak dopiero rząd Donalda Tuskapotrafił te zapowiedzi wprowadzić w życie. Dużaw tym jest też zasługa Ministerstwa Nauki i SzkolnictwaWyższego. Dlatego uprzejmie Panią Ministerzapytujemy:W jaki sposób doszło do ustanowienia 51-procentowychulg dla studentów w komunikacji publicznej?Czy ulgi te obejmą studentów wszystkich typów szkółwyższych (np. dziennych, zaocznych, publicznych, niepublicznych)?Jak wielka generalnie grupa studentówkorzysta już w tym roku kalendarzowym z tej 51-procentowejulgi w komunikacji publicznej? Jaki kosztfinansowy w budżecie państwa na 2011 r. wiązał się,podkreślmy, z tak potrzebnym i korzystnym dla społeczeństwawprowadzeniem 51-procentowych ulg dlastudentów w komunikacji publicznej?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Posłowie Krystyna Kłosini Jan KulasZ a p y t a n i e(nr 9257)do ministra sprawiedliwościw sprawie planowanych ewentualniezmian w zakresie struktur organizacyjnychi przynależności terytorialnejprokuratur okręgowychSzanowny Panie Ministrze! Od kilku miesięcyśrodowisko prokuratorskie na północnym Mazowszujest mocno zaniepokojone tym, co mówi się w kuluarachministerstwa, a mianowicie tym, że prokura-

300tura okręgowa w Ostrołęce i Płocku zmieni swojąpodległość apelacyjną.W związku z powyższym uprzejmie proszę PanaMinistra o udzielenie informacji, czy resort sprawiedliwościplanuje dokonanie zmian w zakresie strukturorganizacyjnych i przynależności terytorialnejprokuratur okręgowych funkcjonujących w obrębiewoj. mazowieckiego poprzez ograniczenie właściwościProkuratury Apelacyjnej w Warszawie do dwóchprokuratur okręgowych funkcjonujących w mieściestołecznym oraz przesunięcie Prokuratury Okręgowejw Płocku do okręgu Prokuratury Apelacyjnejw Łodzi, a Prokuratury Okręgowej w Ostrołęce dowłaściwości terytorialnej Prokuratury Apelacyjnejw Białymstoku.Gdyby głosy te potwierdziły się, to należałobyuznać, że ministerstwo podejmuje kolejną próbę robieniaczegoś, co raz już zrobiło i przerobiło. Takierozwiązania były już wdrażane w różnych wariantach,z których się wycofano, ponieważ nie spełniłypokładanych i oczekiwanych nadziei, założeń i oczekiwań.Mam jednak nadzieję, że każda reorganizacjastruktur podległych Ministerstwu Sprawiedliwościzostanie rzetelnie, skrupulatnie i starannie skonsultowanaz zainteresowanym środowiskiem, a takżebędzie oparta na dotychczasowych doświadczeniach.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9258)do prezesa Rady MinistrówPoseł Andrzej Kaniaw sprawie zamiaru likwidacji UrzęduPocztowego w PyzdrachSzanowny Panie Premierze! Na dyżurze poselskimw dniu 22 marca 2011 r. przyjąłem przedstawicielimieszkańców Pyzdr, którzy mając podpisy ponad150 osób, prosili o interwencję u Pana Premieraw sprawie zamiaru władz Poczty Polskiej sp. z.o.o.o likwidacji Urzędu Pocztowego w Pyzdrach. Zdaniemmieszkańców i organizacji społecznych i kołaSLD w Pyzdrach i Kołaczkowie likwidacja urzędupocztowego uniemożliwi wielu mieszkańcom miastai gminy Pyzdry korzystanie z usług pocztowych orazprzyczyni się do niszczenia mienia poczty w postacinowych budynków tamtejszego urzędu pocztowego.W imieniu tej grupy mieszkańców proszę PanaPremiera o zobowiązanie podległych urzędnikówrządowych do ponownej analizy zamierzeń ZarząduPoczty Polskiej w sprawie likwidacji urzędu pocztowego.Wobec powyższego proszę Pana Premiera o odpowiedźna następujące pytania:1. Czy istnieje możliwość utrzymania w Pyzdrachurzędu pocztowego w najbliższych latach?2. Jaka jest obecnie wartość majątku PP sp. z o.o.w Pyzdrach?3. Czy Zarząd Poczty Polskiej konsultuje zmianyw sieci urzędów pocztowych z przedstawicielamiwładz samorządowych?Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Poseł Tadeusz TomaszewskiZ a p y t a n i e(nr 9259)do ministra zdrowiaw sprawie zmian w opiece zdrowotnejSzanowna Pani Minister! Otrzymałem pismo ZarząduWojewództwa Podlaskiego, z którego wynika,że widzi on konieczność przeprowadzenia zmiansystemowych w opiece zdrowotnej, a w szczególnościzwiązanych z wprowadzeniem możliwości przekształceniasamodzielnych publicznych zakładówopieki zdrowotnej w spółki kapitałowe bez koniecznościuprzedniej likwidacji tych zakładów opiekizdrowotnej.Niestety niektóre proponowane w projekcie ustawyo działalności leczniczej rozwiązania, a w szczególnościzapisy zobowiązujące organy założycielskiedo podjęcia określonych działań w przypadku wykazaniaprzez publiczny zakład opieki zdrowotnej ujemnegowyniku finansowego, nie spotkały się z akceptacjąZarządu Województwa Podlaskiego. Obowiązekpokrycia przez jednostkę samorządu terytorialnegoujemnego wyniku finansowego albo przekształceniaw spółkę i przejęcia zobowiązań stanowić będzie dużeobciążenie dla budżetu tej jednostki, biorąc pod uwagękrótki termin na realizację tych przedsięwzięć, jaki jego obligatoryjność w stosunku do wszystkich zakładów,w przypadku których zaistnieją przesłankido podjęcia określonych działań.Przewidziane w projekcie ustawy o działalnościleczniczej mechanizmy wsparcia dla organów założycielskich,które dokonają przekształcenia samodzielnychpublicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółkikapitałowe na zasadach i w terminie określonychw tym projekcie ustawy, są dalece niewystarczające.Obecnie jednostki samorządu terytorialnego przekazująduże kwoty ze swoich budżetów na wydatki majątkowew podległych jednostkach. Dla przykładumożna podać, iż w latach 2009–2010 na wydatki ma-

301jątkowe tylko w zakładach opieki zdrowotnej nadzorowanychprzez woj. podlaskie, przeznaczono z budżetuwojewództwa kwotę w wysokości 33 736 434zł, w 2011 r. planowane jest przeznaczenie na ten celkwoty w wysokości 58 712 458 zł. Ponadto w latach2009–2010 udzielono poręczeń kredytów na łącznąkwotę 27 420 tys. zł. Konieczność pokrycia ujemnegowyniku finansowego samodzielnych publicznych zakładówopieki zdrowotnej albo uregulowania przejętychzobowiązań po przekształceniu ich w spółki spowoduje,że jednostki samorządu terytorialnego niebędą miały możliwości prowadzenia innych istotnychz punktu widzenia rozwoju województwa zadań inwestycyjnycho charakterze regionalnym.Przekształcenie najbardziej zadłużonych samodzielnychpublicznych zakładów opieki zdrowotnejw spółki kapitałowe przyniesie wymierne efekty tylkowtedy, gdy zostaną spełnione łącznie następującewarunki:— organy założycielskie przejmą wszystkie zobowiązaniawymagalne samodzielnych publicznychzakładów opieki zdrowotnej i jednocześnie otrzymajądotacje z budżetu państwa na spłatę tych zobowiązań,— ulegnie poprawie poziom finansowania świadczeńopieki zdrowotnej,— samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnejzostaną zrestrukturyzowane w takim stopniu,który zagwarantowałby niegenerowanie strat finansowych,a tym samym niezadłużanie zakładów.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Jakie jest uzasadnienie proponowanego przezRadę Ministrów rozwiązania, w zakresie opisanymw moim zapytaniu, w wyniku którego zamiast wprowadzeniakompleksowych rozwiązań systemowych,które w sposób radykalny zmieniałyby sposób finansowaniaświadczeń opieki zdrowotnej, organy władzypaństwowej próbują scedować na jednostki samorząduterytorialnego odpowiedzialność za złą kondycjęfinansową publicznych zakładów opieki zdrowotnej,która w głównej mierze wynika z wadliwego systemufinansowania świadczeń opieki zdrowotnej?2. Czy przeprowadzono analizy dotyczące zwiększeniawydatków z budżetów jednostek samorząduterytorialnego, w tym z budżetu województwa podlaskiego,związanych z rozwiązaniami, których dotyczymoje zapytanie i jaki był wynik tych analiz?3. Czy jest możliwe udzielenie jednostkom samorząduterytorialnego dotacji z budżetu państwa napokrycie zobowiązań wynikających z wprowadzeniarozwiązań opisanych w moim zapytaniu?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Kazimierz GwiazdowskiZ a p y t a n i e(nr 9260)do ministra sprawiedliwościw sprawie likwidacji Wydziału Pracyw Sądzie Rejonowym w ZambrowiePanie Ministrze! W związku z przesłanym do mojegobiura poselskiego stanowiskiem Zarządu PowiatuZambrowskiego sprzeciwiającego się likwidacjiSądu Pracy IV Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Zambrowie i przekazaniu spraw należących dowłaściwości tego sądu Sądowi Pracy i UbezpieczeńSpołecznych w Łomży proszę Pana Ministra o wyjaśnienietej sprawy.Likwidacja sądu pracy spowoduje znaczne ograniczeniedostępu mieszkańców powiatów zambrowskiegoi wysokomazowieckiego do sądu. Niektórzypracownicy, aby dochodzić swoich roszczeń, będązmuszeni dojeżdżać do najbliższego sądu nawet ok.100 km. Tak będzie np. w przypadku mieszkańcówgmin: Ciechanowiec, Klukowo, Sokoły, Zawady, którzyjuż teraz pokonują odległość ok. 40–50 km. Należyzauważyć, że na tym terenie nie ma osobowychpołączeń kolejowych, a dojazd do sądu w Łomży częstobędzie odbywał się z przesiadkami.Ponadto trzeba podkreślić, iż na obszarze właściwościSądu Pracy w Zambrowie znajduje się kilkazakładów pracy zatrudniających po kilkuset osóbnp.: PPB Zamtex SA w Zambrowie, Dobroplast FabrykaOkien i Drzwi PCV w Starym Laskowcu, ZakładMleczarski w Zambrowie należący do SpółdzielniMleczarskiej Mlekpol w Grajewie, SpółdzielniaMleczarska Mlekovita w Wysokiem Mazowieckiem,które ze względu na pogłębiający się kryzys gospodarczymają trudności w realizowaniu obowiązkówpracowniczych. Do takich zakładów należy m.in. likwidowanePPB Zamtex SA w Zambrowie, w którymkilkuset pracowników nie otrzymało wynagrodzeniaza pracę przez okres kilku miesięcy. W przypadkulikwidacji sądu pracy pozbawi się ich ochrony prawnej,gdyż nie mając środków na bieżące utrzymanie,trudno im będzie znaleźć środki na pokrycie kosztówprzejazdu do oddalonej o ok. 30 km Łomży.Z pisma ministra sprawiedliwości DO-I-011-27/10z dnia 10.02.2011 r. wynika, że zniesione zostaną wydziałypracy w sądach rejonowych, w których etatyzacjapionu pracy nie przekracza 0,5 etatu sędziowskiego.Zdaniem Zarządu Powiatu Zambrowskiegoreorganizacja sądów pracy w oparciu tylko o kryteriumetatyzacji jest niewłaściwa. Ministerstwo Sprawiedliwościpowinno dążyć do ułatwienia obywatelomdostępu do wymiaru sprawiedliwości. Należyzapewnić środki finansowe na utrzymanie sądówpracy działających przy sądach rejonowych mającychswoją siedzibę w miastach powiatowych. Do tych sądówpołożonych blisko obywatela przychodzi dużaliczba interesantów, którzy mają możliwość uzyskaniawyczerpujących i bezpłatnych informacji odno-

302śnie do dochodzonych roszczeń, możliwość zapoznaniasię z aktami sprawy oraz zgłaszania odpowiednichwniosków dowodowych. Ponadto ich sprawyrozpatrywane są bardzo sprawnie, czego nie możnapowiedzieć o dużych sądach, gdzie pierwsze terminyrozpraw wyznaczane są po upływie trzech miesięcyi później.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina następujące pytania:1. Jaka jest przyczyna likwidacji Sądu Pracy IVWydziału Pracy w Sądzie Rejonowym w Zambrowiei przekazania spraw należących do właściwości tegosądu Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łomży?Czy przeprowadzono analizę dotyczącą terminówzałatwiania spraw obywateli przez Sąd Pracy i UbezpieczeńSpołecznych w Łomży w przypadku likwidacjiSądu Pracy IV Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Zambrowie i jakie były wyniki tej analizy?2. W jakiej sytuacji dopuszcza Pan pozostawienieSądu Pracy IV Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Zambrowie i czy jest jeszcze możliwa zmiana Panadecyzji w sprawie likwidacji tego sądu, biorąc pod uwagęfakt, że dla dobra całej społeczności prawo obywatelido wymiaru sprawiedliwości powinno być postrzeganeprzede wszystkim w świetle jego bliskości?Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Poseł Kazimierz GwiazdowskiZ a p y t a n i e(nr 9261)do ministra zdrowiaw sprawie ilości i rodzaju zespołówratownictwa medycznegona terenie TarnowaSzanowna Pani Minister! Dotarły do mnie bardzoniepokojące informacje o decyzji wojewody małopolskiegoodnośnie do likwidacji na terenie miasta Tarnowadwóch z czterech zespołów ratownictwa medycznegotypu S i zastąpienia ich karetkami typu P.Samorząd miasta Tarnowa wielokrotnie zabiegało zwiększenie liczby zespołów ratownictwa medycznegoobsługiwanych przez Powiatową Stację PogotowiaRatunkowego w Tarnowie. Tymczasem w odpowiedziwładze województwa obniżają poziom bezpieczeństwamieszkańców i osób przebywających na jegoterenie.Sytuacja jest niezrozumiała, gdyż doświadczeniepokazuje, że ilość wezwań realizowanych przez PowiatowąStację Pogotowia Ratunkowego na terenieTarnowa wskazuje na potrzebę zwiększenia ilościkaretek typu S stacjonujących w mieście, a nie jejzmniejszenia.Zarówno samorząd miasta Tarnowa, jak i jegomieszkańcy wyrażają swój stanowczy sprzeciw wobecpowyższej decyzji oraz uzasadnione obawy o bezpieczeństwozdrowia i życia mieszkańców regionu tarnowskiego.W związku z powyższym proszę o odpowiedź nanastępujące pytania:1. Dlaczego tak ważna dla mieszkańców regionutarnowskiego decyzja odnośnie do ilości i rodzaju zespołówratownictwa medycznego zapada bez uwzględnieniaopinii lokalnego samorządu?2. Czy Ministerstwo Zdrowia przewiduje interwencjęw powyższej sprawie, skutkującą zwiększeniemilości karetek typu S na terenie Tarnowa?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9262)Poseł Michał Wojtkiewiczdo prezesa Rady Ministróww sprawie stanu prac nad rządowymprojektem ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennymSzanowny Panie Premierze! Z posiadanych przezmnie informacji wynika, że na początku obecnej kadencjiSejmu RP w Ministerstwie Infrastrukturyrozpoczęto prace nad projektem ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym. Sejm wcześniejparokrotnie podejmował prace nad projektamiustaw obejmujących ten zakres, będącymi przedłożeniamirządowymi i poselskimi, jednak mimo szczególnegoznaczenia regulacji nie doprowadzono praclegislacyjnych do pomyślnego finału. Nadal racjonalnegospodarowanie przestrzenią, optymalne wykorzystanielokalizacji inwestycji, ochrona obszarówcennych krajobrazowe i ekologicznie wymagają w miaręmożliwości szybkiego uchwalenia prawa regulującegozasady gospodarki przestrzennej.Mając na uwadze powyższe, uprzejmie proszęo udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:1. Na jakim etapie są prace nad projektem ww.ustawy?2. W jakim terminie można oczekiwać złożeniaprojektu ustawy do laski marszałkowskiej?3. Czy treść projektu ustawy była przedmiotemkonsultacji społecznych?Z poważaniemPoseł Witold Gintowt-DziewałtowskiWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.

303Z a p y t a n i e(nr 9263)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie szczególnej sytuacjiosób niepełnosprawnychSzanowna Pani Minister! Do mojego biura poselskiegow Kaliszu zgłosił się po poradę i pomoc obywatelz niezwykle skomplikowaną sytuacją osobistą,z której wynika jednak szerszy problem. Ten młodyczłowiek tuż po odebraniu dyplomu ukończenia studiów(czerwiec 2000 r.), a przed rozpoczęciem jakiejkolwiekpracy stał się ofiarą ciężkiego wypadku drogowego(lipiec 2000 r.). Wskutek odniesionych obrażeńposiada orzeczoną I grupę niepełnosprawnościi ze względu na charakter tej niepełnosprawnościpraktycznie nie ma szans na zatrudnienie. Z tytułuwypadku otrzymuje stałe comiesięczne odszkodowaniewypłacane przez PZU. Odszkodowanie to, zgodniez przepisami skarbowymi, nie jest kwalifikowanejako dochód. Jako bezrobotny jest zarejestrowanyw PUP i zobowiązany jest zgłaszać się co miesiąc poewentualne oferty pracy. Ponieważ wypadek nastąpiłjuż po zakończeniu nauki, to ZUS nie przyzna żadnejrenty inwalidzkiej.Oprócz całości nieszczęścia głównym problememjest kwestia ubezpieczenia społecznego i wynikającegoz tego prawa do leczenia w ramach NFZ. Obecnieskładkę opłaca PUP z tytułu zarejestrowania bezrobotnego,jednakże najchętniej pozbyłby się tego wydatkuwobec perspektywy opłacania jej do wiekuemerytalnego poszkodowanego. W tej sprawie skierowałjuż pismo do odpowiedniego departamentu ministerstwa.Pojawia się więc pytanie szerszej natury: Kto winienopłacać składki na ubezpieczenie społeczne dlaosób w takiej sytuacji? Podobno jest ich niewielew skali kraju, ale jednak są. Czy istnieje jakieś uregulowanieprawne? Jeśli nie, to czy nie należałobyw trybie pilnym dokonać stosownej nowelizacji i wskazaćsposób ubezpieczenia osób tak ciężko dotkniętychprzez los, być może podobnie jak z Funduszu Kościelnegoopłaca się składki za osoby duchowne? Jeśli zaśubezpieczenie miałby opłacać PUP, to czy ma senszgłaszanie się do urzędu po pracę, skoro nie ma nanią nadziei przez kilkadziesiąt lat? Kto może zezwolićna odstępstwo od tej, niewątpliwie zbędnej w tymprzypadku, comiesięcznej mitręgi?Proszę uprzejmie o rozważenie tej bardzo nietypowejsytuacji zarówno w aspekcie tej konkretnej osoby(w razie potrzeby służę danymi personalnymi), jaki w aspekcie koniecznych uregulowań prawnych.Będę zobowiązany za odpowiedzi na postawionepytania szczegółowe.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Witold SitarzZ a p y t a n i e(nr 9264)do ministra edukacji narodowejw sprawie uczęszczania 5-latkówdo oddziałów zerowych, w których uczą siędzieci 6- i 7-letnieSzanowna Pani Minister! Zgodnie z założeniamiministerstwa od 2012 r. 5-letnie dzieci mają iść dozerówki, natomiast 6-latki do pierwszej klasy. W związkuz tym faktem zgłosiła się do mojego biura poselskiegomieszkanka Puław prowadząca od roku punktprzedszkolny, który zlokalizowany jest na terenieszkoły, gdzie funkcjonuje także oddział zerowy połączonyz pierwszą klasą. Jak informuje zainteresowana,dyrektor szkoły planuje zrekrutować już w tymroku do oddziału zerowego także pięciolatków. Rodzicenie są entuzjastycznie nastawieni do tego pomysłu,albowiem ich 5-letnie dzieci będą się uczyćz 6- i 7-latkami, co w ocenie opiekunów rodzi obawyo wpływ na rozwój emocjonalny ich pociech.W związku z powyższym chciałbym zapytać:1. Czy rodzic ma prawo o decydowaniu, gdzie będziechodził jego pięciolatek, czy do punktu przedszkolnego,czy do zerówki połączonej z pierwszą klasą?2. Czy dyrektor placówki może połączyć w jednymoddziale nauczania trzy roczniki 5-, 6- i 7-latków?Warszawa, dnia 17 marca 2011 r.Poseł Włodzimierz KarpińskiZ a p y t a n i e(nr 9265)do ministra gospodarkiw sprawie pozwoleń na emisjędwutlenku węgla w PolsceBranża energetyczna wskazuje, że bez darmowychpozwoleń na emisję CO 2prąd w Polsce zdrożejenawet o 80%. Izba Gospodarcza Energetyki i OchronyŚrodowiska domaga się podjęcia jak najszybszychrozmów z Komisją Europejską. Dodatkowe dobrowolnei ograniczone do krajów Unii Europejskiej obciążeniaw walce ze zmianami klimatu budzą obawyprzemysłu i niektórych krajów. Chodzi o to, by Brukselazłagodziła swoje stanowisko w sprawie kryteriówprzydziału darmowych pozwoleń na emisję CO 2do 2013 r. Przyjęcie obecnych interpretacji UE będzieoznaczało wzrost cen energii elektrycznej w 2013 r.o ok. 6–150 zł za MWh zależnie od tego, ile będąkosztować uprawnienia. Konieczność zakupu uprawnieńemisyjnych spowoduje wzrost cen w pierwszymokresie o co najmniej 30%, a docelowo doprowadzi doich podwojenia w obrocie hurtowym.

304Pytanie: Czy resort w zakresie pozwoleń na emisjęCO 2zamierza wprowadzić stosowne regulacje,które przeciwdziałać będą wzrastaniu cen?Z poważaniemPoseł Daniela ChrapkiewiczStarogard Gdański, dnia 25 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9266)do ministra edukacji narodowejw sprawie grupowania szkółSzanowna Pani Minister! Cieszę się, że kierowanyprzez Panią Minister resort pracuje nad zmianamiw ustawie o systemie oświaty, które mają być po częściodpowiedzią na problemy związane z niżem demograficznym,z jakimi borykają się placówki oświatowei organy je prowadzące. Jednym ze sposobówzmniejszenia niekorzystnych skutków niżu demograficznegoma być umożliwienie tworzenia grup szkół,a przez to konsolidacja zasobów edukacyjnych i bardziejefektywne zarządzanie tymi zasobami. To z pewnościąrozwiązanie, nad którego wprowadzeniembędzie się zastanawiało wiele samorządów. Obawiamsię jednak, że w szerokim jego zastosowaniu mogąsię pojawić pewne utrudnienia.Ministerstwo Edukacji Narodowej chce umożliwićtworzenie grup złożonych z przedszkoli i szkół podstawowychoraz gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych.Tymczasem w zdecydowanej większości przypadkóworganami prowadzącymi dla przedszkoli,szkół podstawowych i gimnazjów są gminy, a dla szkółponadgimnazjalnych powiaty. W tej sytuacji tworzeniegrup gimnazjalno-licealnych może okazać się niemożliwe.Trudno się bowiem spodziewać, że gminybędą chciały przekazywać prowadzenie gimnazjówpowiatom lub powiaty będą chciały rezygnować z prowadzeniaszkół ponadgimnazjalnych na rzecz gmin.W związku z powyższym chciałbym zapytać:1. Czy rozważane jest umożliwienie tworzeniagrup złożonych ze szkół podstawowych i gimnazjów?2. Jeśli nie, to jakie argumenty przemawiają przeciwkotakiemu rozwiązaniu?3. Jakimi warunkami obwarowana ma być możliwośćgrupowania szkół?4. Czy by do takiego połączenia doszło koniecznabędzie zgoda na przykład rad rodziców lub rad pedagogicznychgrupowanych szkół?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Wojciech WilkZ a p y t a n i e(nr 9267)do ministra zdrowiaw sprawie lekarzy uprawnionychdo wydawania zaświadczeń o zdolnoścido wykonywania zawoduSzanowna Pani Minister! Problem, o który chciałemzapytać Panią Minister, dotyczy sytuacji, jakienapotykają osoby szukające pracy. Jednym z warunkówzatrudnienia jest uzyskanie zaświadczenia o brakuprzeciwwskazań do pracy na danym stanowiskupracy. Pojawiają się jednak wątpliwości, kto możetaki dokument wydać. Część pracodawców honorujebowiem zaświadczenia wystawiane przez lekarza rodzinnego,pod którego opieką znajduje się przyszłypracownik, a część wymaga dokumentu wystawionegoprzez lekarza ze specjalnością z zakresu medycynypracy.W związku z powyższym chciałbym również zapytać:1. Kto według obecnie obowiązujących przepisówmoże wydawać zaświadczenia o zdolności do wykonywaniazawodu?2. Uprawnienia takie posiada każdy lekarz rodzinny,czy jest to domena tylko i wyłącznie specjalistówz zakresu medycyny pracy?3. Czy aby uzyskać takie zaświadczenie potrzebnejest skierowanie na badania od przyszłego pracodawcy?4. Jeśli tak, to jakie są procedury w przypadkuosób zakładających własną działalność gospodarczą?5. Opłaty związane z przeprowadzeniem stosownychbadań i uzyskaniem takiego zaświadczenia sąodgórnie, urzędowo ustalone czy lekarze, podmiotyje wykonujące mają w tej mierze wolną rękę?Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9268)Poseł Wojciech Wilkdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie naprawy wyrządzonych przezpowódź szkód w gminie Radziechowy WieprzSzanowny Panie Ministrze! Podbeskidzie byłojednym z tych regionów Polski, który został bardzomocno spustoszony przez ubiegłoroczną powódź.Z uwagi na uwarunkowania geograficzne, podtopieniai powodzie są na Podbeskidziu bardzo poważnymzagrożeniem. Potencjał powodziowy górskich poto-

305ków i rzek jest bardzo poważny. Największa rzekaPodbeskidzia – Soła zajmuje w tej materii drugiemiejsce wśród karpackich dopływów Wisły. DorzeczeSoły znajduje się w strefie wysokich opadów sięgającychod 750 do 1300 mm. Wysokie stany wody występująw miesiącach marzec–kwiecień w związku z wiosennymtopnieniem śniegu i miesiącach lipiec–sierpień,spowodowane obfitymi deszczami. Wody Soły,jak i innych rzek Podbeskidzia charakteryzują sięwysoką kulminacją wezbrań i bardzo krótkim czasemwezbrań (wahania stanu wód należą do największychw Europie). Takie uwarunkowania sprawiają,że jedynym sposobem walki z żywiołem jest odpowiedniowczesna prewencja. Dlatego ciągłe prace poprawiającei umacniające koryta rzeczne są niezbędnedla zapewnienia mieszkańcom Podbeskidzia bezpieczeństwa.Niestety, choć od ostatniej powodzi minęło już półroku, należy stwierdzić, że szkody wyrządzone w korytachrzecznych Podbeskidzia w ogromnej częścinadal są nienaprawione. Szczególnie źle wygląda sytuacjaw gminie Radziechowy Wieprz. Tutaj Sołamiejscami zmieniła bieg koryta. Brzegi nadal są nieumocnione,a koryto zostało znacznie spłycone przeznaniesione tony żwiru. W wypadku pojawienia siękolejnych wezbrań, zagrożone są domy prywatne,szkoła, boisko „Orlik”, kolektor ścieków, a nawet drogaekspresowa S69.Gminy Żywiecczyzny występują z prośbami o interwencjędo Regionalnego Zarządu GospodarkiWodnej w Krakowie, jednak nie przynosi to żadnegoodzewu w postaci konkretnych działań. Mieszkańcyi samorządowcy gminy Radziechowy Wieprz żądalispotkania z dyrekcją RZGW. Na spotkanie przybyłjedynie przedstawiciel filii w Żywcu, który poinformował,że nie ma funduszy na wykonanie niezbędnychprac. Tymczasem mieszkańcy utrzymują, że nawykonanie pewnych prac nie potrzeba aż tak wielkichnakładów finansowych. Chodzi głównie o wybranieżwiru z utworzonych samorzutnie w trakciepowodzi wysp, co spowodowałoby powrót rzeki donaturalnego koryta.W związku z powyższym uprzejmie pytam: CzyPan Minister zamierza wystąpić do premiera o wygospodarowaniez rezerwy budżetowej niezbędnychśrodków, które umożliwią usunięcie szkód powodziowychw gminie Radziechowy Wieprz?Z poważaniemBielsko-Biała, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Stanisław PiętaZ a p y t a n i e(nr 9269)do ministra skarbu państwaw sprawie procesu prywatyzacji ŚląskiejWytwórni Wódek Gatunkowych Polmos SAw Bielsku-Białej, w którym uczestniczy firmarodzinnie powiązana z posłamiPlatformy Obywatelskiej, oraz działalnościRady Nadzorczej i ZarząduŚWWG Polmos SASzanowny Panie Ministrze! Zwracam się do PanaMinistra o udzielenie informacji dotyczących:1. Trybu, zasad i sposobu przygotowania i przeprowadzeniaprywatyzacji – transakcji sprzedażyŚląskiej Wytwórni Wódek Gatunkowych Polmos SAw Bielsku-Białej oraz o wyjaśnienie niektórychaspektów tego procesu w kontekście celowości, transparentnościi rzetelności.2. Radykalnego pogorszenia się wyników spółkiw okresie kierowania nią przez obecny zarząd, tj.w okresie bezpośrednio poprzedzającym proces prywatyzacji.3. Podejmowania niewystarczających działań przezzarząd spółki celem wyjaśnienia pracownikom założeńprogramu naprawczego, co generuje konfliktywewnętrzne i niszczy dialog społeczny.4. Podejmowanych działań przez Radę NadzorcząŚWWG Polmos SA, tj. powołania na funkcję członkazarządu i dyrektora handlowego osoby nieposiadającejżadnego doświadczenia w branży.Otóż w związku z prowadzoną procedurą prywatyzacjispółki Skarbu Państwa – Śląskiej WytwórniWódek Gatunkowych Polmos SA w Bielsku-Białejpragnę zwrócić uwagę Pana Ministra na pojawiającesię poważne wątpliwości co do prawidłowości w prowadzeniuprzygotowań do sprywatyzowania ww.przedsiębiorstwa oraz w samym procesie prywatyzacji,w tym jej uczestników i potencjalnych nabywców,o których wiadomość powziąłem na podstawie licznychsygnałów, które do mnie docierają.Zwracam uwagę Pana Ministra na termin, w jakimprzeprowadzany jest proces prywatyzacyjny.Otóż w sytuacji, gdy finanse państwa znalazły sięw fatalnym stanie, o czym świadczy chociażby ostatniainicjatywa rządu dotycząca obniżenia składek doOFE, zadziwiające jest podejmowanie decyzji o sprzedażymajątku narodowego za każdą cenę, czyli nieprzy zastosowaniu minimalnej ceny wywoławczeji w formie przetargu, a na zasadzie: ile kto da. Zarzutten być może nie byłby tak istotny, gdyby nie sytuacjaekonomiczna, w jakiej znajduje się obecnie prywatyzowanaspółka oraz cała branża spirytusowa w Polsce.Czas upływającej kadencji Sejmu i rządu PlatformyObywatelskiej nie powinien być wykorzystany napochopną sprzedaż wartościowych spółek. Decyzjaw tym zakresie powinna zostać pozostawiona nowemukierownictwu Ministerstwa Skarbu Państwa,

306zwłaszcza jeżeli pojawia się sytuacja ewidentnego konfliktuinteresu, tj. uczestniczenia w procesie prywatyzacjifirmy związanej rodzinnie z parlamentarzystamiPlatformy Obywatelskiej z Krakowa, o czym niżej.Proszę o odpowiedź na następujące pytania:1. Jakie uzasadnienie ekonomiczne i gospodarczema decyzja o prywatyzacji spółki, która jeszcze 2 latatemu odnotowała kilkumilionowe zyski, a już w ubiegłymroku poważną stratę?2. Czy jest to odpowiedni moment na sprzedażostatniej państwowej spółki monopolowej posiadającejjeszcze liczący się udział w rynku alkoholowymw Polsce, spółki, która mimo straty nie jest zagrożonaupadłością, ma potencjał: m.in. znaki towaroweExtra Żytnia, Advocaat, i prowadzi restrukturyzacjeekonomiczną oraz w zakresie restylingu swoich wyrobów?3. Dlaczego podjęto tak niekorzystną decyzję o sposobiewyłaniania inwestora, tzn. nie na zasadzie przetarguz zastosowaniem ceny wywoławczej i zarazemminimalnej, a na zasadzie: ile kto da?4. Dlaczego Ministerstwo Skarbu Państwa niewspiera prywatyzacji pracowniczej, chociaż pracownicyŚWWG Polmos SA założyli spółkę i, jak informują,posiadają inwestora strategicznego?5. Czy Ministerstwo Skarbu Państwa uwzględniaw negocjacjach z potencjalnymi nabywcami prawapracowników obejmujące pakiet socjalny i gwarancjezatrudnienia?Z uwagi na fakt, iż w gronie potencjalnych inwestorówzainteresowanych zakupem spółki znajdujesię po raz kolejny spółka Alti Plus SA z Krakowa, napodstawie informacji, jakie powziąłem, podejrzewam,że spółka ta nie tak dawno nabyła pośrednio lub bezpośrednioinne przedsiębiorstwo z branży spirytusowej,a mianowicie Przedsiębiorstwo Przemysłu SpirytusowegoPolmos w Warszawie. Jeżeli to prawda,to jest to o tyle istotne, iż zbyte przez MSP przedsiębiorstwoPolmos w Warszawie wkrótce po jego sprzedażydoprowadzone zostało na skraj upadłości. Nadto,jak wynika z raportu NIK, cena sprzedaży niezostała w całości zapłacona przez inwestora i zdaniemNIK – raport ze stycznia 2006 r. – wycena tejspółki była zaniżona. Warto więc zwrócić uwagęw tym zakresie na dokładne zbadanie każdego inwestorapod kątem jego ewentualnych dalszych planówco do nabywanego przedsiębiorstwa, ze względu chociażbyna utrzymanie poziomu zatrudnienia w prywatyzowanymzakładzie i interes Skarbu Państwaoraz społeczności lokalnej, a także na zdolność finansowąinwestora i gwarancje zapłaty. Zwracam uwagę,iż wyeliminowanie takich niewiarygodnych inwestorówpowinno stanowić priorytet przy wyborze ofertyzakupu, tak aby zapewnić sens i rzetelność przebieguprocesu prywatyzowania spółki.Prezesem spółki Alti Plus SA w Krakowie jest panL. G., blisko związany więzami rodzinnymi z posłamiPlatformy Obywatelskiej: panem posłem JarosławemGowinem (szwagier) oraz z panem posłem ŁukaszemGibałą (syn). Żywię przekonanie, iż fakt ten nie mażadnego znaczenia dla wyboru inwestora. Uważamjednak za konieczne wyjaśnienie przed zakończeniemprywatyzacji kwestii warunków dotychczasowejwspółpracy handlowej pomiędzy ŚWWG Polmos SAw Bielsku-Białej a firmą Alti Plus SA w Krakowie.Spółka Alti Plus SA jest jednym z głównych odbiorcówwyrobów prywatyzowanej Śląskiej WytwórniWódek Gatunkowych Polmos SA w Bielsku-Białej.Nadto przypominając Panu Ministrowi o odwołanejna skutek – jak podano – interwencji pani ministerJulii Pitery, wcześniejszej prywatyzacji ŚWWGPolmos w Bielsku Białej sprzed 2 lat, tj. w marcu2009 r., w sprawie której ja także interweniowałem,proszę o odpowiedź: Jakie zaszły zmiany od tej datyw stanie faktycznym i prawnym, że ponownie dopuszczasię do udziału w prywatyzacji tak mocno powiązanąpolitycznie i rodzinnie firmę z Krakowa?Przecież 2 lata temu właśnie z tych względów – jakpodano – unieważniono postępowanie prywatyzacyjnei nie wyłoniono inwestora, tłumacząc to brakiemtransparentności i przejrzystości całego procesu, naco składać się miał udział w tym procesie spółki AltiPlus SA z Krakowa. Obecnie sytuacja się powtarza.Czy zatem obecnie już brak jest takich zagrożeń? Czycoś się zmieniło? Czy sprawę zbadała pani ministerJulia Pitera, i to nie tylko w kontekście powiązańpolitycznych i rodzinnych spółki z Krakowa z posłamiPlatformy Obywatelskiej, ale także w kontekścienadzwyczajnych, bardzo korzystnych warunkówhandlowych w zakresie cen, rabatów, upustów, bonifikatprzyznanych spółce Alti Plus przez ZarządŚWWG Polmos w Bielsku-Białej?Ponadto proszę o udzielenie odpowiedzi na kolejnepytania:1. Czy prawdą jest, że spółka Alti Plus SA posiadaszczególnie korzystne warunki handlowe – najkorzystniejszez wszystkich odbiorców hurtowychŚWWG Polmos SA, zarówno w zakresie cen, jak i rabatów,upustów czy bonifikat, także tych naliczanychretrospektywnie?2. Czy takie warunki handlowe są uzasadnioneekonomicznie i gospodarczo?3. Czy preferowanie jednego odbiorcy nie powodujeodwrócenia się od spółki innych kontrahentów, cowpływa na spadek sprzedaży i zmniejszenie udziałuw rynku?4. Czy sprzedaż na rzecz Alti Plus SA gwarantujeŚWWG Polmos SA choć minimalny zysk, czy też odbywasię ze stratą?Takie pytania rodzą obawy i domysły pracownikówPolmosu, którzy podejrzewają, że ze stworzeniatakich warunków handlowych i tylko dla tej spółkiwynika strata odnotowana przez Polmos w ostatnich2 latach. Powstaje wątpliwość, czy strata ta nie jestprzypadkowa (a celowa) w kontekście prowadzonegoobecnie procesu prywatyzacyjnego, w którym głównymoferentem jest nie kto inny, jak właśnie spółkaAlti Plus SA, oraz czy nie jest aby tak, że za nadzwyczajnezyski wynikające z wyjątkowych warunkówhandlowych stworzonych przez kierownictwo ŚWWG

307Polmos SA tylko dla spółki Alti Plus SA spółka tachce obecnie kupić bielski Polmos. A zatem wprost:Czy za pieniądze bielskiego Polmosu spółka Alti PlusSA zamierza ten Polmos kupić?Chciałbym również wiedzieć:1. Czy prawdą jest, że pod kierownictwem obecnegozarządu spółki, tj. w okresie poprzedzającym prywatyzacjęwyniki ekonomiczne spółki radykalnie siępogorszyły, a udział w rynku uległ zmniejszeniu?2. Czy prawdą jest, że zarząd spółki zlecił restylingmarki Extra Żytnia firmie zagranicznej, co pozaponiesieniem znaczących kosztów nie przyniosło jakichkolwiekefektów w zakresie wzrostu sprzedaży?3. Czy prawdą jest, że w okresie poprzedzającymprywatyzację dokonuje się w ramach tzw. restrukturyzacjizwolnień wieloletnich pracowników spółki,równocześnie tworząc w spółce nowe, niejednokrotniedublujące się stanowiska dyrektorskie, np. dyrektorahandlowego i dyrektora ds. sprzedaży?4. Czy prawdą jest to, że mimo trudnej sytuacjifinansowej spółki i rozbudowania w niej w ostatnimokresie stanowisk kierowniczych zarząd dodatkowozawarł umowę o doradztwo z zewnętrzną firmą z Warszawy,co skutkuje comiesięcznymi wydatkami sięgającymiprawie 20 000 zł?5. Czy prawdą jest to, że na skutek błędów w kierowaniuprzedsiębiorstwem w grudniu 2010 r., tj.w okresie największego zapotrzebowania na produktyalkoholowe, pomimo zamówień odbiorców przerwanoprodukcję wyrobów spółki, ponieważ nie zabezpieczonowystarczającej ilości butelek?6. Czy prawdą jest, że członkowie kierownictwaspółki korzystają na jej koszt w godzinach pracy z nieodpłatnychlekcji języka obcego?Na te liczne pytania oczekuję odpowiedzi PanaMinistra po wnikliwym zbadaniu sprawy. Natomiastmoje wątpliwości co do zasadności oraz ekonomiczneji gospodarczej celowości stosowania przez ŚWWGPolmos SA tak niezrozumiale korzystnych warunkówhandlowych dla spółki Alti Plus SA zamierzamwyjaśnić przy pomocy Najwyższej Izby Kontroli, doktórej zdecydowałem się zwrócić z wnioskiem o przeprowadzeniekontroli w trybie nadzwyczajnym, o ilewyjaśnienia Pana Ministra i podjęte działania niebędą zadowalające.Z poważaniemBielsko-Biała, dnia 14 marca 2011 r.Poseł Stanisław PiętaZ a p y t a n i e(nr 9270)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie wstrzymania refundacjiz Funduszu Pracy na 2011 r.dla pracodawców szkolącychmłodocianych pracownikówUprzejmie informuję, iż docierają do mnie liczneapele pracodawców, m.in. Małopolskiej Izby Rzemiosłai Przedsiębiorczości, w sprawie niekorzystnej dlanich decyzji dotyczącej wstrzymania refundacjiz Funduszu Pracy na rok 2011 dla pracodawców szkolącychmłodocianych pracowników, którzy w trakciepracy pobierają naukę zawodu. Pracodawcy zatrudniającymłodocianych pracowników w pierwszymroku nauki nie otrzymują refundacji kosztów poniesionychna wynagrodzenia i składki na ubezpieczeniespołeczne. Decyzja o zawieszeniu wypłat zapadła 1 października2010 r., już po zakończeniu procesu zawieraniaprzez pracodawców umów z młodocianymipracownikami. Zaistniała sytuacja doprowadzi dozaniechania przez pracodawców procesu szkoleniamłodocianych, co w konsekwencji będzie skutkowaćw niedługim czasie brakiem na rynku pracy wykwalifikowanychrak do pracy i zwiększeniem liczbybezrobotnych.W związku z powyższym zwracam się z prośbąo informację: Jakie działania podejmie ministerstwow związku z zaistniałą sytuacją?Z wyrazami szacunkuKraków, dnia 21 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9271)Poseł Ireneusz Raśdo ministra spraw zagranicznychw sprawie 11 polskich placówekdyplomatycznych nieposiadających szefóww randze ambasadoraSzanowny Panie Ministrze! Z mojego rozeznaniawynika, że aktualnie 11 polskich placówek dyplomatycznychnie posiada szefów w randze ambasadora.Najbardziej niepokoi mnie wielomiesięczny jużwakat w Pakistanie ze względu na rolę tego krajuw konflikcie afgańskim oraz w Kijowie ze względu nato, że Ukraina pełni rolę strategicznego partnera Polskina Wschodzie. Pytam więc Pana Ministra:1. Kiedy wreszcie zostaną obsadzone wakaty ambasadorskie?

3082. Jakie działania na arenie międzynarodowej zamierzapodjąć rząd, aby wymusić na Litwie traktowanietamtejszych Polaków zgodnie z zasadami obowiązującymiw państwach demokratycznych? Uważam,że o takich sprawach, jak szkolnictwo polskie,pisownia polskich nazwisk, prawo nieskrępowanegoużywania języka polskiego w życiu publicznym, rozmawiaćnależy z Litwinami nie tylko w układzie bilateralnym,ale też na forum międzynarodowym,zwłaszcza w instytucjach Unii Europejskiej.3. Czy rząd Donalda Tuska zamierza zrealizowaćprzedwyborcze zapowiedzi Platformy Obywatelskieji podjąć kroki skutkujące formalnym związaniem sięPolski Kartą Praw Podstawowych? Nie ma już przecieżprzeszkody w rodzaju: rząd wolał nie ryzykowaćproblemów z ratyfikowaniem traktatu lizbońskiegoprzez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.Z poważaniemJelenia Góra, dnia 17 marca 2011 r.Poseł Elżbieta ZakrzewskaZ a p y t a n i e(nr 9272)do ministra rozwoju regionalnegow sprawie środków przeznaczonychprzez Ministerstwo Rozwoju Regionalnegona wykonanie projektu spalarni śmieciw woj. śląskimDecyzją Ministerstwa Rozwoju Regionalnego GórnośląskiZwiązek Metropolitalny utracił ostatecznieszansę na otrzymanie 600 mln zł na budowę spalarniśmieci; inwestycja ta tym samym nie znalazła sięna liście inwestycji otrzymujących dotacje bez konkursu.Metropolia nie dotrzymała terminów, nie dostarczyładokumentów i w efekcie zaprzepaściła szansęna rozpoczęcie przedsięwzięcia, które nie tyle jestpotrzebne i korzystne dla regionu, ale wręcz niezbędnei decydujące o najbliższej przyszłości.Jednak pojawiła się szansa na pozyskanie 12,78mln zł na sporządzenie projektu spalarni, co umożliwiłobypodjęcie starań o pozyskanie dotacji UE po2013 r. Warunkiem jest jednak podpisanie tzw. preumowyw ciągu 30 dni od wydania decyzji przez MinisterstwoRozwoju Regionalnego. Urzędnicy GZMjuż piętrzą trudności – to zbyt krótki okres czasu nawyrażenie zgody przez zarząd metropolii i przegłosowanieuchwały przez 14 rad miast wchodzącychw skład GZM.Oczywiście można polemizować z opiniami, czymiesiąc to wystarczający czas na pozyskanie niemałejprzecież sumy. Trudno oprzeć się wrażeniu, żeprezydenci tworzący GZM winni uczynić wszystko,aby rozwiać fatalną atmosferę po utracie ponad półmiliardowejdotacji. Posiedzenie zarządu można zwołaćw trybie nadzwyczajnym; nadzwyczajne sesjerady miasta też nie są niczym niemożliwym do realizacji.Niemniej, zważywszy na fakt, iż skutki utratykolejnej dotacji odczują przede wszystkim mieszkańcyaglomeracji i przyszłe pokolenia, a nie prezydenciposzczególnych miast, zwracam się do Pani Ministerz uprzejmą prośbą o odpowiedź na pytanie: Czy ministerstworozważy możliwość przedłużenia miesięcznegoterminu na podpisanie wstępnej umowyo dotację na projekt spalarni?Z poważaniemBytom, dnia 12 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9273)Poseł Wojciech Szaramado ministra pracy i polityki społecznejw sprawie możliwości prowadzeniaprzez stowarzyszenie Wspólnotacałodobowego ośrodka pobytu dla osóbz niepełnosprawnością intelektualnąna podstawie przepisów ustawyo pomocy społecznejSzanowna Pani Minister! Na podstawie art. 16ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniumandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 221,poz. 2199, ze zm.) zwracam się z zapytaniem, czy napodstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocyspołecznej możliwe jest prowadzenie przez stowarzyszeniecałodobowego ośrodka pobytu dla osób z niepełnosprawnościąintelektualną.Stowarzyszenie Wspólnota w Wojtówce działa od20 lat i zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r.Prawo o stowarzyszeniach jest dobrowolnym, samorządnym,trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych,które samodzielnie określa swoje cele, programydziałania i struktury organizacyjne oraz uchwalaakty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Statutowymcelem stowarzyszenia jest m.in. tworzenieośrodków opieki, wspólnego życia i pracy z osobaminiepełnosprawnymi intelektualnie w oparciu o ośrodkiCamphill działające na świecie, poprzez wspólneżycie, pracę i opiekę, prowadzenie gospodarstwa rolnego,warsztatów oraz organizowanie życia kulturalnegoi wypoczynku. Camphill to nazwa ruchu, w ramachktórego działają wspólnoty, w jakich żyją, ucząsię i pracują pod opieką lekarzy, rodzin i wolontariuszyosoby chore i niepełnosprawne.Podkreślenia wymaga rozdział dwóch sfer działalnościstowarzyszenia Wspólnota w Wojtówce, któreprowadzi ośrodek wsparcia dla osób niepełnosprawnychintelektualnie, a od 2002 r. w ramachzadania zleconego –również środowiskowy dom sa-

309mopomocy na podstawie umowy zawartej z gminąLądek-Zdrój.Ośrodek wsparcia prowadzony przez stowarzyszenieWspólnota w Wojtówce to społeczność samopomocowamieszkających razem osób sprawnych i niepełnosprawnych,którzy na bazie wspólnie prowadzonegogospodarstwa domowego poza mieszkaniem mogąkorzystać z wzajemnej pomocy, terapii oraz szerokorozumianego wsparcia. Wszystkie osoby zamieszkującena z prowadzonym przez stowarzyszenie środowiskowymdomem samopomocy, który działa w oparciuo obowiązujące przepisy prawa jako placówkapomocy społecznej.Mając na względzie obowiązujące uregulowaniaprawne, specyfikę działalności stowarzyszenia orazmożliwość realizowania przez nie różnego typu działań,stowarzyszenie wspiera osoby niepełnosprawne,umożliwiając im godne warunki życia, rozwój osobistyi emocjonalny oraz integrację społeczną, tak ważnązwłaszcza dla osób niepełnosprawnych intelektualnie.W ocenie stowarzyszenia brak jest więc przesłanekdo stwierdzenia, że prowadzona przez niedziałalność wymaga uzyskania zezwolenia wojewodyna prowadzenie domu pomocy społecznej.Pismem z dnia 14 lutego 2010 r. nr PS.II.9013--23/10 Wydział Polityki Społecznej DolnośląskiegoUrzędu Wojewódzkiego poinformował zarząd stowarzyszenia,iż zostało wszczęte postępowanie administracyjnew sprawie wymierzenia kary pieniężnejw związku z niedopełnieniem wymagań formalnychzwiązanych z uzyskaniem zezwolenia na prowadzeniew ramach działalności statutowej domu pomocyspołecznej.Po dokonaniu analizy prawnej oraz ocenie rzeczywiścieprowadzonej przez stowarzyszenie działalnościstatutowej, zarząd stowarzyszenia nie podzielastanowiska Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiegozawartego w protokole kontroli z dnia 25.11.2010 r.oraz w ww. piśmie stwierdzającym prowadzenie przezstowarzyszenie działalności o cechach placówki zapewniającejcałodobową opiekę osobom niepełnosprawnym,co miałoby skutkować uzyskaniem zezwoleniawojewody na prowadzenie domu pomocyspołecznej.Stowarzyszenie Wspólnota w Wojtówce nigdy niezamierzało prowadzić dziennego domu opieki, co sugerująkontrolujący w protokole kontroli doraźnejprzeprowadzonej w dniu 25.11.2010 r., a głównymjego celem jest wsparcie osób niepełnosprawnychw codziennym życiu.Dlatego też zwracam się z zapytaniem: Czy napodstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocyspołecznej możliwe jest prowadzenie przez stowarzyszeniecałodobowego ośrodka pobytu dla osób z niepełnosprawnościąintelektualną?Łączę wyrazy szacunkuWrocław, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Sławomir PiechotaZ a p y t a n i e(nr 9274)do ministra skarbu państwaw sprawie prywatyzacji PKS w OlsztynieDo tutejszego biura zwrócili się przedstawicielezwiązków zawodowych działających w PKS w Olsztynie,PKS w Ostródzie i PKS w Bartoszycach z prośbąo pomoc w uzyskaniu informacji na temat przesłanek,jakimi kierowało się Ministerstwo SkarbuPaństwa przy wyborze oferenta dla PKS w Olsztynie.Z wyjaśnień przedstawicieli związków zawodowychwynika, że sprawa ta budzi wiele wątpliwości i jestprzyczyną niepokoju wśród członków załogi i ich rodzin.Mając powyższe na względzie, proszę o naświetlenietej sprawy oraz o odpowiedzi na następujące pytania:1. Jakie motywy spowodowały, że firma RetailProvider sp. z o. o. stała się wyłącznym inwestoremdopuszczonym przez Ministerstwo Skarbu Państwado negocjacji?2. Czy zasadnym jest wydzielenie z grupy prywatyzowanychPKS w Ostródzie i Bartoszycach PKSw Olsztynie? Czy nie korzystniej byłoby zaproponowaćcałą tę grupę jednemu inwestorowi?Z poważaniemOlsztyn, dnia 22 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9275)do ministra infrastrukturyPoseł Iwona Arentw sprawie realizacji budowy odcinkadrogi ekspresowej S3 Gorzów Wielkopolski –MiędzyrzeczSzanowny Panie Ministrze! Gratuluję Panu Ministrowipodjęcia decyzji o realizacji budowy odcinkadrogi ekspresowej S3 Gorzów Wielkopolski – Międzyrzeczjako naturalnego skomunikowania północnejczęści Polski z autostradą A2.Chciałbym poinformować, iż z planowanej kwoty1,6 mld zł na budowę drogi S3 na odcinku Gorzów– Międzyrzecz oferenci złożyli oferty jej wykonaniana kwotę o połowę mniejszą.W związku z powyższym kieruję do Pana Ministranastępujące pytania:1. Czy ewentualnie zaoszczędzona kwota mogłabybyć wykorzystana na realizację drugiej nitki obwodnicyGorzowa i Międzyrzecza?

3102. Czy tak prowadzona inwestycja uwzględniającate dwa odcinki nie da kolejnych oszczędności orazzamknie pewien etap budowy?Z poważaniemPoseł Jan KochanowskiGorzów Wielkopolski, dnia 22 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9276)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie prezentowania statystykikryminalnej przez PolicjęPanie Ministrze! W prezentowanym przez KomendęGłówną Policji raporcie „Stan bezpieczeństwa w Polscew roku 2010” brak jest liczby przestępstw stwierdzonych,a prezentowane są jedynie liczby wszczętychpostępowań i współczynniki wykrywalności.Niepodawanie danych dotyczących liczby przestępstwstwierdzonych, po pierwsze, nie zezwala naporównanie przestępczości polskiej z przestępczościąw innych krajach. We wszystkich krajach statystykikryminalne (policyjne) posługują się jednostkamistatystycznymi takimi jak przestępstwa stwierdzonelub zgłoszone, a nadto liczbą wszczętych spraw i liczbąwykrytych sprawców. Po drugie, nie pozwalają naweryfikację podanego w raporcie współczynnika wykrywalności,który jest ilorazem liczby przestępstwwykrytych podzielonych przez liczbę przestępstwstwierdzonych razy 100%. Po trzecie, nie pozwala naporównywanie danych statystycznych za rok 2010z danymi za lata ubiegłe, kiedy to podawano liczbęprzestępstw stwierdzonych. Po czwarte wreszcie,brak pełnych danych dotyczących przestępczościujawnionej wbrew intencji autorów, nie informujeo stanie bezpieczeństwa w Polsce.Panie Ministrze, zwracam się do Pana z pytaniem:Jaki był cel zmiany sposobu prezentowania danychstatystyki kryminalnej z czytelnego, pełnego, kompatybilnegoze statystykami w innych krajach i umożliwiającegoporównywanie danych dotyczących przestępczościujawnionej w Polsce z różnych lat na sposóbmniej czytelny, niepełny i niekompatybilny takz dotychczasową statystyką polską, jak i ze statystykamiinnych krajów?Łączę wyrazy szacunkuKraków, dnia 18 marca 2011 r.Poseł Jan WidackiZ a p y t a n i e(nr 9277)do ministra zdrowiaw sprawie zmian lokalizacji podstawowegozespołu ratownictwa medycznego na tereniepow. krakowskiego i chrzanowskiegoSzanowna Pani Minister! Na podstawie art. 195ust. 1 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej(MP z 2002 r. Nr 23, poz. 398, z późn. zm.) kieruję doPani Minister zapytanie poselskie w sprawie zmianlokalizacji podstawowego zespołu ratownictwa medycznegona terenie powiatu krakowskiego i chrzanowskiego.Zgodnie z wojewódzkim planem działania systemuPaństwowego Ratownictwa Medycznego obowiązującymdo 30 czerwca 2011 r. teren miasta i gminyKrzeszowice, powiat. krakowski, jest zabezpieczanyprzez dwa zespoły ratownictwa medycznego, zarównopodstawowy (ZRM P) oraz specjalistyczny (ZRMS). Jak wskazują statystyki przytaczane przez wojewodęmałopolskiego, w 2010 r. na obszarze miastai gminy Krzeszowice zespoły ratownictwa medycznegointerweniowały 2285 razy, co daje ok. 6 interwencjina dobę. Obiektywnie stwierdzając, funkcjonującyw tym kształcie system sprawdza się bez zarzutu,dając optymalne poczucie bezpieczeństwa mieszkańcom.Zasięg działania tych zespołów jest niezwyklerozległy, gdyż oprócz gminy Krzeszowice obsługująone także gminę Zabierzów oraz w znaczących częściachgminę Jerzmanowice-Przeginia oraz gminęCzernichów, jak też w razie potrzeby gminę Alwernia.Powszechnie wiadomo, jak wygórowane są potrzebyw aspekcie ratownictwa medycznego na terenieww. gmin ze względu na zagęszczenie zaludnieniaoraz obecność wielu ważnych ciągów komunikacyjnych,które przecinają poszczególne gminy, w tymautostradę A4, drogę krajową nr 79 i 94 czy drogęwojewódzką nr 780, które są obecne w niechlubnychstatystykach wypadków komunikacyjnych. Obecnośćdwóch zespołów karetek w Krzeszowicach w świetleprzytoczonych argumentów jest zatem zaledwie minimumw kontekście zabezpieczenia medycznego.Z informacji uzyskanych od wojewody małopolskiegowynika, iż w nowym wojewódzkim planiedziałania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego,który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2011 r.planowane jest przesunięcie zespołu podstawowegopogotowia ratunkowego, funkcjonującego w ramachKrakowskiego Pogotowia Ratunkowego stacjonującegow Krzeszowicach na teren powiatu chrzanowskiegodo miejscowości Babice.Pragnę poinformować, iż jestem stanowczo przeciwnyco do planowanych zmian lokalizacji karetek ipozbawienia mieszkańców gminy Krzeszowice i sąsiednichpoczucia bezpieczeństwa w zakresie ratownictwamedycznego. Dlatego zwracam się do Pani Ministerz prośbą o odpowiedź na następujące pytania:

3111. Czy przewiduje Pani Minister włączyć się w działaniaskutkujące pozostawieniem dwóch zespołów ratownictwamedycznego w Krzeszowicach?2. Czy kierowany przez Panią Minister resort zamierzazbadać, w jakim zakresie dostępność doświadczeń zdrowotnych z zakresu pomocy medycznejprzedszpitalnej dla mieszkańców gminy Krzeszowicejest w sposób odpowiedni zabezpieczona?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9278)Poseł Andrzej Adamczykdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zabezpieczenia powodziowegow gm. SkawinaSzanowny Panie Ministrze! Na podstawie art. 195ust. 1 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej(MP z 2002 r. Nr 23, poz. 398, z póź. zm.) kieruję doPana Ministra zapytanie poselskie w sprawie zabezpieczeniapowodziowego w gminie Skawina.W ostatnim czasie docierają do mnie monity zarównoprzedstawicieli samorządu gminy Skawina,jak też mieszkańców żywotnie zainteresowanych tematemochrony przeciwpowodziowej ich najbliższejokolicy. W ostatnich latach, szczególnie zaś w rokuubiegłym, kiedy znaczne obszary naszego kraju zmagałysię ze skutkami powodzi, również gmina Skawinaponiosła z tego tytułu ogromne straty. Należywspomnieć, iż największe zagrożenie powodziowe naterenie ww. generują następujące cieki wodne: rzekiWisła i Skawinka oraz potok Cedron.Pomimo wielokrotnych zapewnień organów rządowychi samorządowych, jakie powszechne były poustąpieniu wielkiej wody w roku ubiegłym, do tejpory działania skutkujące likwidacją szkód powodziowychoraz realizacją sprawnego systemu ochronyprzeciwpowodziowej są dalece niewystarczające.Najczęściej przyczyną takiego stanu rzeczy jest powoływaniesię na brak środków finansowych wystarczającychna realizację konkretnych przedsięwzięćinwestycyjnych w zakresie ochrony przeciwpowodziowej.Dlatego wobec powyższego zwracam się do PanaMinistra z następującym zapytaniem:1. Czy przewiduje Pan Minister w najbliższym czasieskutecznie doprowadzić do zabezpieczenia środkówfinansowych w zakresie prac naprawczych brzegów,wałów oraz śluz rzek Wisła i Skawinka oraz konserwacjikoryta potoku Cedron na uszkodzonych i zagrożonychodcinkach w granicach gminy Skawina?2. Czy kierowany przez Pana Ministra Resort zamierzaopracować i wdrożyć warunki prawno-finansowedla aktywnego współuczestnictwa samorządu gminySkawina w zakresie realizacji zadań związanychz zapewnieniem bezpieczeństwa powodziowego?Z poważaniemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9279)Poseł Andrzej Adamczykdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegoorazministra skarbu państwaw sprawie możliwości utworzeniamuzeum cukrownictwa wiekówna bazie zabytkowych budynków po byłejCukrowni Rejowiec w RejowcuBudynek główny Cukrowni Rejowiec powstałw 1896 r., a ze względu na swoją murowaną strukturęwykonaną z połączenia takich materiałów budowlanychjak kamień ciosany (tzw. opoka) i cegła, jakounikatowy obiekt budowlany pod względem architektonicznym,wpisany został do rejestru zabytków.W tym samym okresie i przy wykorzystaniu takiejsamej technologii budowlanej wzniesione zostałyrównież budynki mieszkalne dla pracowników CukrowniRejowiec, które do dnia dzisiejszego charakteryzująsię dobrym stanem technicznym i są nadalzamieszkane. Niniejsze budowle pozostałe po CukrowniRejowiec nadal stanowią integralne i zabytkowo– reprezentacyjne miejsce dla mieszkańcówRejowca.Cukrownia Rejowiec była jednym z najważniejszychw całym regionie zakładów zapewniającychpracę i źródło utrzymania zarówno swoim licznympracownikom, jak i wielu okolicznym rolnikom. DodatkowoCukrownia Rejowiec, kiedy jeszcze funkcjonowałasprawowała patronat nad szkołami, placówkamioświatowo-wychowawczymi oraz ośrodkamikultury i sportu, jak również wspierał wszelkie inicjatywyspołeczne poprzez ich dofinansowanie (akcjecharytatywne, festyny, wycieczki i kolonie dla dziecii młodzieży).Mając na uwadze powyższe, mieszkańcy Rejowcaproponują utworzenie na bazie zabytkowych budynkówpo Cukrowni Rejowiec muzeum cukrownictwawieków. Lokalizacja takiego muzeum w budynkugłównym fabryki oraz na przyległych terenach pozwoliłabyocalić od zapomnienia zabytkową architekturęi tym samym wyjątkową historię przemysłu cukrowniczegona ziemiach polskich. Zachowanie i przekazaniemłodszym generacjom nie tylko z terenu Re-

312jowca, ale również mieszkańcom obszaru całej wschodniejPolski najważniejszych tradycji i wartości związanychz cukrownictwem polskim, jest możliwe właśniedzięki muzeum cukrownictwa wieków.W imieniu mieszkańców Rejowca proszę o odpowiedźna następujące pytania: Czy możliwa jestzmiana decyzji ministra skarbu państwa o rozbiórcezabytkowych budynków i budowli fabrycznych po byłejCukrowni Rejowiec w Rejowcu ul. Fabryczna 16,tak by (o co apeluje w imieniu całej społeczności lokalnejwójt Rejowca) na bazie tych zabudowań powstałomuzeum cukrownictwa wieków?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9280)do ministra zdrowiaPoseł Beata Mazurekw sprawie jakości usług medycznychzakontraktowanych przez LubelskiOddział Wojewódzki NFZ w ramach nocneji świątecznej podstawowej opieki zdrowotnejświadczonych w ChełmiePani Minister! Mieszkańcy Chełma i powiatuchełmskiego są zbulwersowani i zasadnie skarżą jakośćusług medycznych zakontraktowanych prze LubelskiOddział NFZ w ramach nocnej i świątecznejpodstawowej opieki zdrowotnej. Pani Minister, okazujesię, że miało być lepiej, a niestety ostatnie zmianywprowadzone przez Pani resort w praktyce skutkująznacznym pogorszeniem, a nawet w niektórychprzypadkach brakiem dostępu do tych usług medycznych.Od początku marca br. zgłaszają się do mojegobiura poselskiego w Chełmie pacjenci, którzy musieliskorzystać w Chełmie z porady lekarskiej w godzinachnocnych lub w dzień świąteczny. Okazuje się,że NZOZ B.D.M. UNI-MED SC z Białej Podlaskiej,który świadczy te usługi od 1 marca br. mieszkańcomChełma i powiatu chełmskiego, przyjmuje chorychw fatalnych warunkach, dużo gorszych, niż odbywałosię to w roku poprzednim. Usługi świadczone sąw zbyt małych pomieszczeniach, na drugim piętrze,gdzie większość chorych nie może znaleźć źle oznaczonejwindy. Chory często z wysoką gorączką, rodzicez małymi płaczącymi dziećmi, chorzy niepełnosprawnipo wejściu na II piętro schodami trafiajądo małej, przeludnionej poczekalni i w kilkugodzinnejkolejce do lekarza czekają na zimnej klatce schodowej.Pani Minister, powyższe zarzuty mogą wydawaćsię śmieszne i błahe – jak informuje lokalna prasa,tak zostały potraktowane przez współwłaściciela firmyNZOZ B.D.M. UNI-MED SC, radnego województwalubelskiego z Platformy Obywatelskiej, co rodzidodatkowe wątpliwości co do przejrzystości całej sytuacji.Jednakże piszę o tym, pamiętając wszystkiewypowiedzi Pani Minister, a było ich wiele, w którychzapewniała Pani, iż dobro pacjenta jest podstawowymcelem pracy Pani i resortu zdrowia. Trudnąuwierzyć, że wynegocjowany przez NZOZ B.D.M.UNI-MED SC ryczałt miesięczny za zapewnienie gotowoścido udzielania świadczeń w miejscu udzielaniaświadczeń nie pozwala na zabezpieczenie podstawowychwydawałoby się wymogów – godziwych warunkówoczekiwania na świadczenie oraz udzielaniaświadczenia.Niestety dochodzą do mnie również informacjeo poważniejszych nieprawidłowościach udzielaniapowyższych świadczeń. Przez niecały miesiąc świadczeniapodstawowej opieki zdrowotnej w nocy i w dniświąteczne przez NZOZ B.D.M. UNI-MED SC zdarzyłosię już, iż firma scedowała swoje, zakontraktowanei opłacane przez NFZ obowiązki w sposób nieuprawnionyna Stację Ratownictwa Medycznegow Chełmie – np. lekarz z gabinetu wezwał pogotowiedo pacjenta do domu, zamiast pojechać do niego na wizytędomową i ewentualnie dopiero wtedy po stwierdzeniuzagrożenia życia powinien tę karetkę wezwać.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina pytania:1. Jeżeli prawdą są doniesienia lokalnych mediów,iż kontrola Lubelskiego Oddziału NFZ wykazała, żeopisany przeze mnie standard świadczenia usług medycznychjest prawidłowy, czy to znaczy, że MZ godzisię na „nowe standardy”, zgodnie z którymi chorzyczekają w kolejce na poradę lekarską siedząc na schodachna klatce schodowej?2. Czy prawdą jest, że NZOZ B.D.M. UNI-MEDSC dostaje od NFZ za zapewnienie gotowości doudzielania świadczeń medycznych w ramach nocneji świątecznej podstawowej opieki zdrowotnej ryczałtmiesięczny w kwocie 1 zł od każdego mieszkańcaChełma i powiatu chełmskiego?3. Czy prawdą jest, że NZOZ B.D.M. UNI-MED SCdysponuje tylko i wyłącznie jednym samochodem sanitarnym,który służy kilku jednostkom tej firmyw różnych miastach na terenie województwa lubelskiego?Czy prawdą jest, iż nawet ten jedyny samochódsanitarny nie spełnia odpowiednich wymagań?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Poseł Beata Mazurek

313Z a p y t a n i e(nr 9281)do ministra skarbu państwaw sprawie sytuacji Wytwórni Filtrów PZL –Sędziszów SA w Sędziszowie Małopolskimi jej pracownikówSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o przekazanie informacji w przedstawionejponiżej sprawie.W ostatnim czasie docierają do mnie liczne niepokojącesygnały na temat sytuacji w Wytwórni FiltrówPZL – Sędziszów SA w Sędziszowie Małopolskim.Firma jest jednym z większych w powiecie ropczyckosędziszowskimzakładem pracy. Wytwórnia FiltrówPZL – Sędziszów powstała w 1939 r. w ramach CentralnegoOkręgu Przemysłowego. Od 1955 r. fabrykaspecjalizuje się w produkcji filtrów i wkładów dooczyszczania paliwa, powietrza i oleju do samochodówosobowych, dostawczych, ciężarowych, autobusów,silników stacjonarnych i przemysłowych, ciągnikówi maszyn rolniczych oraz filtrów do filtracji cieczyi olejów hydraulicznych. WF PZL – Sędziszówdostarcza swoje wyroby z przeznaczeniem do pierwszegomontażu do ponad 60 największych producentówsilników, samochodów osobowych, ciężarowych,maszyn roboczych, ciągników i maszyn rolniczychw Polsce oraz do wszystkich większych sieci serwisówgwarancyjnych. Oferta rynkowa obejmuje ponad1500 wyrobów w standardzie oraz ponad 2000 wyrobówprodukowanych w niewielkich ilościach na zamówienieklienta. Oferta ta jest systematycznie rozszerzana.WF PZL – Sędziszów posiada własną siećdystrybucji, która obejmuje ok. 40 hurtowni patronackichrozmieszczonych na terenie całego kraju.Sytuacja, w jakiej znajduje się wytwórnia filtrów,może doprowadzić w najbliższym czasie do upadkuspółki i wzrostu bezrobocia w Sędziszowie Małopolskimi powiecie ropczycko-sędziszowskim, w którymrynek pracy już jest bardzo ubogi w oferty.W związku z powyższym proszę o pełną i jasnąodpowiedź na poniższe pytania:1. Na jakim etapie znajduje się proces przekształcaniawytwórni filtrów?2. Jakie działania zostały podjęte w celu zabezpieczeniasocjalnego pracowników firmy?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Poseł Kazimierz MoskalZ a p y t a n i e(nr 9282)do ministra infrastrukturyw sprawie budowy autostrady A1Szanowny Panie Ministrze! Dnia 13 sierpnia 2010 r.GDDKiA rozstrzygnęła przetarg na dokończenie budowyautostrady A1 na odcinku Świerklany – Gorzyczkio długości 18,3 km. Zwycięzcą przetargu jestfirma Alpine Bau, ta sama, która wcześniej realizowałaten kontrakt, ale GDDKiA zerwała z nią umowęz powodu – jak twierdzi – notorycznego uchylania sięwykonawcy od wykonywania zapisów kontraktu.Dnia 1 października 2010 r. podpisano umowę z wykonawcą.Zgodnie z warunkami przetargu, które GDDKiApostawiła ubiegającym się o zlecenie wykonawcom,autostrada ma być oddana do użytku w kwietniu2012 r. Wartość kontraktu to ponad 555 mln zł, przyczym należy zwrócić uwagę, że poprzedni kontrakt zfirmą Alpine Bau na realizację tego samego zadaniawynosił 1,1 mld zł, z czego wykonawcy wypłacono ok.370 mln zł.Po rozstrzygnięciu przetargu i ponownym wyłonieniutej samej firmy do budowy odcinka A1 GDDKiAzastrzegała, że „w związku z negatywnymi doświadczeniamizwiązanymi ze współpracą z firmą AlpineBau w ramach poprzedniego kontraktu zamierzaw sposób szczególny i niezwykle skrupulatny monitorowaćwszystkie, nawet najmniejsze działania wykonawcy”.Padały deklaracje, że „nie może być mowyo jakiejkolwiek tolerancji dla działań podobnych donotowanych w ramach poprzedniego kontraktu, którenaraziły realizację inwestycji na wielomiesięczneopóźnienie”.W ostatnim czasie docierają do opinii publicznejinformacje dotyczące możliwości ponownego zerwaniakontraktu z firmą Alpine Bau. Lokalne mediapodają także bardzo niepokojące wiadomości, pisząctakże o interwencjach na poziomie ministerialnym,podejmowanych w tej sprawie przez posła PlatformyObywatelskiej. Docierają także sygnały o poważnymzaniepokojeniu lokalnych samorządów możliwościąponownego zerwania kontraktu.Dlatego wobec powyższego zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Jaki jest obecnie stan realizacji umowy międzyGDDKiA a Alpine Bau na dokończenie budowy autostradyA1 na odcinku Świerklany – Gorzyczki?2. Czy prawdziwe są informacje o poważnychopóźnieniach na budowie tego odcinka autostrady?3. Czy prawdą jest, że zaistniały poważne przesłankimogące skutkować zerwaniem przez GDDKiAwyżej wymienionej umowy na realizację omawianegow tym piśmie odcinka autostrady?Z poważaniemPoseł Andrzej AdamczykWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.

314Z a p y t a n i e(nr 9283)do ministra edukacji narodowejorazministra pracy i polityki społecznejw sprawie nauczycielskichświadczeń kompensacyjnychSzanowna Pani Minister! Do naszych biur poselskichzgłosili się nauczyciele praktycznej nauki zawoduz Centrum Kształcenia Praktycznego w Inowrocławiuw sprawie dotyczącej uzyskania świadczeniakompensacyjnego na mocy ustawy z dnia 22 maja2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.Poinformowali oni, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznychw Bydgoszczy kwestionuje ich prawo doświadczenia kompensacyjnego. Jako podstawę odmowyZUS wskazuje art. 2 pkt 1 wyżej cytowanej ustawyw związku z art. 2 pkt 5 i 7 ustawy z dnia 7 września1991 r. o systemie oświaty, w których nie wymieniasię nauczycieli centrów kształcenia praktycznego(wtym nauczycieli praktycznej nauki zawodu).W związku z powyższym będziemy wdzięczni zapilne zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawieoraz dodatkowo pragniemy zapytać: Czy ustawa o nauczycielskichświadczeniach kompensacyjnych obejmujenauczycieli centrów kształcenia praktycznego(w tym nauczycieli praktycznej nauki zawodu)?Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Posłowie Grzegorz Roszaki Marek WojtkowskiZ a p y t a n i e(nr 9284)do ministra zdrowiaw sprawie włączenia leków inkretynowych –inhibitorów DPP IV do programuterapeutycznego dotyczącegoanalogów insulinPani Minister! W ostatnich tygodniach prezes ZarząduGłównego Polskiego Stowarzyszenia Diabetykówprzedstawił prośbę o włączenie do opracowywanegoprzez Ministerstwo Zdrowia projektu programuterapeutycznego dla długo działających analogów insulintakże leków inkretynowych: inhibitorów DPPIV. Podstawą powyższego apelu środowiska diabetologicznegojest niepodważalny fakt, iż oprócz chorychpotrzebujących leczenia analogami insulin istniejeteż grupa pacjentów wymagających przyjmowaniawłaśnie leków inkretynowych. Pomagają one odsunąćw czasie insulinoterapię, a tym samym uniknąćwynikających z niej powikłań. Zwraca się też uwagę,że leki inkretynowe: inhibitory DPP IV w roku 2010uzyskały już pozytywną opinię Agencji Oceny TechnologiiMedycznych. Wydaje się więc, że włączenie doprogramu terapeutycznego dla analogów insulin wymienionejpowyżej grupy leków jest zasadne i konieczne.W związku z powyższym pragnę się poinformować:Jakie jest stanowisko Ministerstwa Zdrowiaw sprawie włączenia leków inkretynowych: inhibitorówDPP IV do powstającego programu terapeutycznegodla analogów insulin?Z poważaniemBielsko-Biała, dnia 28 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9285)Poseł Adam Wykrętdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie rozbudowy Liceum Plastycznegoim. Piotra Potworowskiego w PoznaniuSzanowny Panie Ministrze! Liceum Plastyczneim. Piotra Potworowskiego w Poznaniu mieści sięw zaadaptowanym w latach pięćdziesiątych budynkuszkoły podstawowej, wybudowanej społecznie przezmieszkańców osiedla przed II wojną światową. Mimolicznych modernizacji i doraźnych napraw szkoła niemieści się w standardach, które posiadają inne tegotypu placówki, a szczególnie te, które prowadząkształcenie artystyczne. Budynek liceum jest ciasny,a pracownie plastyczne nie pozwalają na swobodnerealizowanie zadań programowych oraz planowanieprojektów związanych z nowoczesną edukacją artystyczną.Liceum Plastyczne im. Piotra Potworowskiegow Poznaniu wiąże swoją przyszłość z rozwojem kierunkówprojektowych oraz nowych mediów. W tymroku obchodzi 65-lecie istnienia. Motywem przewodnimroku jubileuszowego są dokonania znakomitychabsolwentów liceum. W procesie rekrutacji przyjmowanajest młodzież z całego regionu. Istnieje potrzebazapewnienia uczniom dobrych standardów nauczania,tj. takich warunków, by mogli realizowaćnie tylko program nauczania, ale również własne pasjetwórcze, co na pewno zaprocentuje w przyszłości.W opinii młodzieży i rodziców, mimo problemów lokalowych,liceum plastyczne w Poznaniu jest szkołąprzyjazną, bezpieczną, dobrze przygotowującą dopodjęcia dalszej edukacji.Koniecznym warunkiem dla dalszego rozwojuszkoły jest rozbudowa budynku o nowe skrzydło dy-

315daktyczne wraz z aulą audiowizualną. Uzyskanieśrodków finansowych na modernizację liceum plastycznegow Poznaniu zależy przede wszystkim oddecyzji Pana Ministra, stąd też zwracam się z następującymipytaniami:1. Czy Panu Ministrowi jest znana trudna sytuacjalokalowa Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiegow Poznaniu?2. W jaki sposób Pan Minister zamierza pomócw rozwiązaniu problemów lokalowych i wesprzeć rozbudowęLiceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiegow Poznaniu?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9286)do ministra finansówPoseł Dariusz Lipińskiw sprawie zgodności z prawodawstwemunijnym ustawy o podatku akcyzowymSzanowny Panie Ministrze! W związku z wydanąprzez Pana indywidualną interpretacją z dnia 10 lutego2011 r. (nr IPPP1/443-1777/08/11-5/S/SM) naskutek orzeczenia WSA w Warszawie, sygn. akt IIISA/Wa 613/09, podtrzymanego wyrokiem NSA, sygn.akt I GSK 1171/09, jak również licznymi kontrowersjamioraz opiniami pojawiającymi się przy pracachnad nowelizacją ustawy o podatku akcyzowym, dotyczącychzgodności regulacji krajowych z prawodawstwemunijnym (dyrektywa Rady 2003/96/WEz 27.10.2003 r., Dz. U. L 283/51, ze zm. oraz dyrektywaRady 2008/118/WE z 16.12.2008 r., która uchyliładyrektywę Rady 92/12/EWG z 25.02.1992 r., Dz. Urz.UE 19), w sprawie opodatkowania olejów smarowychwykorzystywanych na cele inne niż opał bądź paliwooraz ich kontroli przy zakupach, produkcji, w składachpodatkowych i pod nadzorem urzędów celnych,o które pytałem Pana Ministra już we wrześniu 2008 r.podczas prac nad nowelizacją ustawy o podatku akcyzowym,m.in. w zapytaniu poselskim nr 2480,zwracam się ponownie z prośbą o kolejne wyjaśnieniaw przedmiotowej materii.Jak wynika z przytoczonych powyżej orzeczeń sądowych,kwestie poruszane przeze mnie, dotyczące proponowanychwtedy rozwiązań, które w konsekwencjizapewnień ministerstwa o pełnej zgodności proponowanychregulacji wprowadzały zapisy dotyczące spornycholejów smarowych, znalazły się w znowelizowanejustawie o podatku akcyzowym, w tym m.in.:— uznanie przez ustawodawstwo polskie olejówsmarowych za należące do grupy podlegającej akcyzie(art. 89 ust. 1 pkt 11 oraz załącznik 1 poz. 27 doustawy o podatku akcyzowym z 6 grudnia 2010 r.),niezależnie od ich zastosowania, wbrew jasnym i czytelnymzapisom dyrektywy energetycznej (art. 2 ust. 4lit. b i art. 20 ust. 1),— nałożenie na oleje smarowe wykorzystywane doinnych celów niż opał lub paliwo, w sposób sprzecznyz prawodawstwem unijnym, podatku akcyzowego nawarunkach jak dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych(przeznaczonych na napęd lub opał), o którychmowa w dyrektywie horyzontalnej 2008/118/WE,— objęcie ewentualnego zwolnienia olejów smarowychwykorzystywanych do innych celów niż opałlub paliwo (§ 10 pkt 2 rozporządzenia ministra finansówz 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatkuakcyzowego) warunkami koniecznymi do zwolnieniaod akcyzy, w tym warunkami kontroli, zabezpieczeniamiakcyzy i innymi utrudnieniami określonymim.in. w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowymz 6 grudnia 2008 r. oraz w rozporządzeniachwykonawczych, pomimo iż oleje smarowe wykorzystywanedo innych celów niż opał lub paliwo, w świetleprzepisów unijnych, nie podlegają akcyzie i winnebyć wyłączone, a nie zwolnione spod zakresu stosowaniapodatku akcyzowego (nie można zwolnić odakcyzy wyrobu, który podatkowi temu nie podlega),co wbrew zapewnieniom ministerstwa okazało sięniezgodne z prawodawstwem UE.Informuję, że w odpowiedzi na interpelacje i zapytaniaposelskie oraz pisma posłów na Sejm RP, jakrównież moje zapytanie poselskie nr 2480 podkreślałPan, że „przepisy o podatku akcyzowym zostały jużimplementowane do krajowego porządku prawnego,tj. ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym(Dz. U. Nr 29, poz. 257, z późn. zm.) orazrozporządzenia ministra finansów z dnia 26 kwietnia2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego(Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500, z późn. zm.). Regulacjeodnoszące się do olejów smarowych przewidująbowiem zwolnienia z akcyzy olejów smarowych w zależnościod ich przeznaczenia. System zwolnień nieobejmuje olejów smarowych do silników, w efekcieczego oleje smarowe do silników podlegają opodatkowaniukrajową akcyzą”, co w perspektywie czasuokazało się jednak błędne.Zapewniał Pan również, że „projekt ustawy o podatkuakcyzowym doprecyzowuje przepisy normująceopodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów smarowych,które funkcjonują już w aktualnej ustawiez dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym”, cow świetle judykatury okazało się być nieprawdziwe,vide: ostatni wyrok WSA, sygn. akt I SA/Sz 638/10.Warto nadmienić, jak podkreślają sądy administracyjne,że o ile orzecznictwo sądowe nie ma w polskimsystemie prawnym charakteru precedensowego,to w zakresie interpretacji podatkowych orzecznictwoto zyskuje szczególnie na znaczeniu. Jak bowiemwskazuje art. 14a Ordynacji podatkowej, ministerfinansów winien dążyć do zapewnienia jednolitegostosowania prawa podatkowego przez organypodatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonu-

316jąc w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniuorzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnegolub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.Orzecznictwo to ma więc normatywne przełożeniena tworzenie warunków jednolitego stosowaniaprawa podatkowego w płaszczyźnie ogólnej.Mając na uwadze powyższe, jak również uzasadnieniasądów administracyjnych, opinie ekspertów,prawników i doradców podatkowych, proszę Panao odpowiedź na następujące pytania:1. Czy w świetle wydanej indywidualnej interpretacjipodatkowej (IPPP1/443-1777/08/11-5/S/SM),która zgodnie z rozstrzygnięciami sądów administracyjnych(WSA i NSA) uznaje, że ustawa o podatkuakcyzowym, dotycząca olejów smarowych wykorzystywanychdo celów innych niż opał lub paliwo, jestsprzeczna z prawodawstwem unijnym, w konsekwencjiczego nałożone obowiązki wynikające z przepisówkrajowych, jak również nałożony podatek akcyzowysą rażącym naruszeniem prawa UE, a prymat pierwszeństwanależy przyznać samej dyrektywie, ministerstwozamierza wprowadzić stosowne zmiany,które obejmą wszystkich przedsiębiorców wykorzystującycholeje smarowe z przeznaczeniem na innecele niż opał lub paliwo, zgodnie z konstytucyjną zasadąrówności wobec prawa, jak również ideą interpretacjipodatkowych, które mają zapewnić stosowaniejednolitego prawa?2. Dlaczego Ministerstwo Finansów konsekwentniei z uporem, wbrew – jak się okazało – bezwarunkowymi precyzyjnym przepisom dyrektywy, nie zastosowałowprost wyłączenia spornych wyrobów spoddziałania kontroli, obowiązków administracyjnychoraz podatku akcyzowego, pomimo wniosków przedsiębiorców,interpelacji i zapytań poselskich posłów,opinii prawników i doradców podatkowych, jak równieżopinii Rady Legislacyjnej przy Kancelarii PrezesaRady Ministrów z dnia 7 października 2009 r., którąprzygotował prof. dr hab. Włodzimierz Nykiel?3. Czy w związku z prawomocnym orzecznictwemsądów, na podstawie którego wydał Pan interpretacjęindywidualną, nr IPPP1/443-1777/08/11-5/S/SM,która zmienia radykalnie stanowisko ministerstwa,jakie wcześniej prezentowane było w innych interpretacjachdotyczących olejów smarowych, zamierzaPan uregulować zaistniały stan prawny, m.in. poprzezwydanie interpretacji ogólnej w kwestiach nabywania,przetwarzania i sprzedaży olejów smarowychwykorzystywanych do innych celów niż opałlub paliwo, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 14austawy Ordynacja podatkowa, z uwzględnieniem wykładnisądowej i w zgodzie z przepisami UE?4. Czy Polska, wprowadzając podatek akcyzowyoraz szczególną kontrolę na oleje smarowe wykorzystywanedo innych celów niż opał lub paliwo, dochowałaprocedury z tym związanej, zgodnie z art. 20ust. 2 dyrektywy energetycznej, tj. powiadomiła niezwłocznieKomisję Europejską o uwzględnieniu olejówsmarowych w katalogu wyrobów objętych kontroląprzemieszczania, w zgodzie z przepisami dyrektywyhoryzontalnej?5. Jakie konsekwencje dla budżetu państwa niesieze sobą niedostosowanie krajowych przepisów w przedmiotowejsprawie oraz co w tej kwestii zamierza zrobićministerstwo finansów?Czy Ministerstwo Finansów posiada dane i monitorujewysokość wypłacanych przez organy celne odszkodowańzasądzanych przez sądy za szkody wyrządzoneostatecznymi decyzjami podatkowymi i jakiej wielkościsą to wydatki z budżetu państwa w skali kraju?Z poważaniemBartoszyce, dnia 22 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9287)Poseł Miron Syczdo ministra nauki i szkolnictwa wyższegow sprawie przystąpienia Polski doEuropejskiego Obserwatorium Południowegooraz Europejskiej Agencji KosmicznejSzanowna Pani Minister! Jednym ze strategicznychzałożeń podjętych przez Ministerstwo Naukii Szkolnictwa Wyższego jest wsparcie kierunków,które mają szczególne znaczenie dla gospodarki narodowej.Do listy tej należą przedmioty techniczne,matematyczne oraz przyrodnicze. Założenie to jestzgodne z dokumentem Europa 2020, w którym zwracasię uwagę na konieczność rozwoju innowacyjnościw krajach Unii Europejskiej. Jednym z takich przedmiotówjest astronomia, o czym świadczy uchwalenieprzez Sejm RP 2011 roku Jana Heweliusza, wybitnegoastronoma. Z tej okazji pozwalam sobie spytaćPanią Minister, czy planowane jest przystąpienie Polskido Europejskiego Obserwatorium Południowego,a także Europejskiej Agencji Kosmicznej, które sąpodmiotami prowadzącymi badania astronomicznew skali międzynarodowej. Mając na uwadze opinietoruńskich astronomów uważam, że byłoby to doskonałewzmocnienie potencjału polskiej astronomii,która odnosi sukcesy w stali międzynarodowej. Wiązałobysię to także z możliwością wykorzystaniasprzętu badawczego przez polskich uczonych oraznawiązania kontaktów i współpracy z zagranicznymiośrodkami badawczymi, co było podstawą reformyszkolnictwa wyższego w 2011 r.W związku z powyższym chciałbym wyrazić swojepełne poparcie dla przedmiotowej inicjatywy i podjęciadziałań przez Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaWyższego.Z poważaniemToruń, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Grzegorz Karpiński

317Z a p y t a n i e(nr 9288)do ministra gospodarkiw sprawie realizacji programu energetykijądrowej w Polsce, w tym ewentualnejbudowy elektrowni jądrowej w KlempiczuSzanowny Panie Ministrze! Tereny północnejWielkopolski stanowią najmniej przemysłowo rozwiniętączęść całego woj. wielkopolskiego. Na obszarzetym nie zlokalizowano bowiem w przeszłości żadnychdużych ośrodków naukowych, badawczo-naukowychczy przemysłowych, które umożliwiałyby znaczącyrozwój gospodarczy tego regionu. Lukę tę wypełniają,poza kilkoma dużymi firmami, głównie małei średnie przedsiębiorstwa oraz rozwijający się dopierood niedawna sektor uczelni wyższych. Niestety,to za mało. Sytuacja ta wpływa negatywnie na atrakcyjnośćtych terenów, a tym samym możliwości podnoszeniastandardów życia obywateli. Stwarza równieżpoważne zagrożenie nierównomiernego rozwojurynku pracy. Powstaje bowiem zagrożenie wzrostembezrobocia na jednych obszarach województwa i jednocześnie„nadmiarem” rąk do pracy w innych. Małaatrakcyjność rynku pracy Wielkopolski północnejskłania ludzi do poszukiwania lepszej, ciekawszej pracyw Poznaniu i innych wielkopolskich miastach albowręcz poza granicami naszego regionu. Dotyczy tozwłaszcza młodych, dobrze wykształconych osób.Jednym ze sposobów na zwiększenie atrakcyjnościWielkopolski północnej byłoby zlokalizowanie natym terenie dużego ośrodka przemysłowo-naukowego,który dałby impuls do rozwoju technologicznego,technicznego, naukowego oraz społecznego subregionu.Rozwiązaniem mogłaby być np. lokalizacja planowanejelektrowni jądrowej w Klempiczu. Umiejscowienietak poważnej inwestycji na tym terenienie tylko zwiększyłoby bezpieczeństwo energetycznepółnocno-zachodniej części Polski i całego kraju, aledałoby również szansę na rozkwit inwestycji oraz zapewniłomożliwość rozwoju gospodarczego tej częściPolski. Wiąże się to także z istotnym wzrostem zapotrzebowaniana energię elektryczną, które – zgodniez szacunkami – w roku 2030 będzie większe odobecnego o ok. 54%. Ponadto współpraca polskichi wielkopolskich instytucji zarówno z branży high--tech, jak i naukowych z firmami, jak: Electricité deFrance SA, GE-Hitachi Nuclear Energy AmericasLLC czy Westinghouse Electric Company LLC, mogłabyzaowocować znacznym rozwojem sektora zaawansowanychtechnologii, który jest motorem napędowymnajlepiej rozwiniętych gospodarek naświecie. Istotnym więc skutkiem takiej inwestycjiw tym rejonie Wielkopolski byłoby polepszenie sytuacjispołeczno-ekonomicznej lokalnej społeczności.Szanowny Panie Ministrze! Koncepcja budowyelektrowni jądrowej na terenie Klempicza powstałajuż w latach 70. ubiegłego wieku. Dziś m.in. dziękiopracowaniom Agencji Rynku Energii wiadomo, żerozwój energetyki jądrowej w Polsce jest koniecznością,gdy weźmie się pod uwagę długoterminowe prognozy.Wspomniana koncepcja dotyczyła mającej powstaćelektrowni „Warta”. Na jej potrzeby przeprowadzonezostały wszelkie badania, które potwierdziłyatrakcyjność tych terenów pod planowaną inwestycję.Predyspozycje obszaru północnej Wielkopolskipod budowę elektrowni jądrowej wiążą się z dobrymiwarunkami sejsmicznymi, tektonicznymi oraz geologiczno-inżynierskimi.Również wynik analizy hydrologicznejtego obszaru był pozytywny.Teren, na którym miałaby powstać elektrownia,nie jest zurbanizowany, posiada dobrze rozwiniętąinfrastrukturę przemysłową, a jego przydatność podwzględem rolniczym jest niska. Północna Wielkopolskajest również doskonałym wyborem pod względemdostępności komunikacyjnej, zarówno w skali krajowej,jak i międzynarodowej, dzięki lotniskom w Poznaniu– 60 km od Klempicza, w Bydgoszczy – 120km i w samej Pile – 40 km od Klempicza (lotniskow Pile przejął od Agencji Mienia Wojskowego samorządpowiatowy, co powinno być podstawą do lepszego wykorzystaniai zagospodarowania lotniska).Dobrze rozwinięta jest także sieć dróg wojewódzkichi krajowych łączących te tereny z zachodemi wschodem Polski oraz południem i północą (drogiS10 i S11). W powiecie czarnkowsko-trzcianeckim,na terenie którego znajduje się wieś Klempicz, zlokalizowanyjest też największy węzeł komunikacji kolejowejPolski północno-zachodniej w Krzyżu Wielkopolskim.Miasto Piła natomiast ze swoimi uczelniamii kilkoma tysiącami studentów, oprócz ośrodków akademickichPoznania, Bydgoszczy, Torunia i Szczecina,może być zapleczem szkolenia wykwalifikowanychrąk do pracy oraz rozwoju myśli naukowo-technicznej.Ważnym elementem dla realizacji planów, o którychpiszę, jest akceptacja społeczna. Ale i to kryteriumspełnia lokalizacja w Klempiczu. Na terenie gminyLubasz, powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego orazw subregionie pilskim występuje akceptacja dla lokalizacjiomawianej inwestycji w Wielkopolsce północnej.Jednym z przykładów może być powołanie dożycia w 2009 r. Stowarzyszenia „Klempicz – tak”,w skład którego weszli przedstawiciele gmin i powiatówsąsiedzkich dla tego terenu, a mianowicie z Piły,Czarnkowa, Trzcianki, Chodzieży, Międzychodu,Wągrowca i Złotowa. Warto podkreślić, że ta inicjatywao charakterze lokalnym stanowi społecznedziałanie zgodne ze strategią rządu, której istotnympunktem jest tworzenie właśnie lokalnych struktur(LCI, LKI oraz GPI) informacji i współpracy z operatoremelektrowni. Ponadto na terenie samej gminyLubasz przeprowadzono w ubiegłym roku sondażspołeczny (organizatorem był urząd gminy), w którymprawie 60% gospodarstw domowych opowiedziałosię pozytywnie za budową. Warto podkreślić, iż badanieankietowe nie było poprzedzone żadną akcjąmającą na celu przekonanie mieszkańców gminy do

318omawianej inwestycji. Można więc przypuszczać, iż pozytywnezainteresowanie będzie jeszcze większe poprzeprowadzeniu stosownych akcji edukacyjnych i informacyjnych.Oczywiście proces informacji i edukacjispołecznej w zakresie energetyki jądrowej musi i takbyć podjęty i prowadzony, zwłaszcza po ostatnich wydarzeniachw Japonii.Szanowny Panie Ministrze! W obecnym dramatycznymczasie w historii Japonii nie sposób, oczywiście,nie wspomnieć o potencjalnych zagrożeniachenergetyki atomowej i reakcjach na ostatnie wydarzenia.Podnoszone do tej pory często w Polsce bezpieczeństwoelektrowni atomowych zostało ponowniepublicznie zakwestionowane. Głosy takie i opinie napływająnie tylko ze środowisk organizacji ekologów,ale także ze strony władz państw takich jak np. Niemcy.Presja ta jest silna, lecz wydaje się, iż nie powinnaspowodować nieprzemyślanych reakcji i pochopnychdecyzji. Należy zatem dostrzec przyczyny tragedii Japończykówi odnieść je do faktycznego ryzyka dla Polakówi naszych sąsiadów, a nie do ryzyka abstrakcyjnego.Dziś już wiadomo, jak wiele czynników sięzbiegło w jednym czasie, powodując awarię w elektrowniFukushima. Można stwierdzić, że cały system zabezpieczeńtej starej elektrowni (planowano zamknięciejej w ciągu roku) zadziałał poprawnie w sytuacjinajwiększego trzęsienia ziemi, jakie nawiedziłoKraj Kwitnącej Wiśni od ponad 150 lat. Warto też zauważyć,że bezpośrednią przyczyną katastrofy stałosię uszkodzenie systemów chłodzenia, którego dokonałaniszcząca fala tsunami, a nie samo trzęsienie ziemi.Elektrownia Fukushima była przygotowana równieżna tsunami – na falę 6,5-metrową, lecz fala z ostatnichdni miała jednak powyżej 7 m wysokości.Ocenę ryzyka dla Polski należy rozpocząć więcod stwierdzenia kilku istotnych faktów. Po pierwsze,w naszym kraju nawet największych historycznychtrzęsień ziemi w żaden sposób nie można byłoby porównywaćdo trzęsień w Japonii. Chcę przez to powiedzieć,że współczesne konstrukcje elektrowni atomowychwytrzymają każde możliwe wstrząsy w Polsce,a systemy bezpieczeństwa wyłączą elektrownię wodpowiednim momencie. Po drugie, w Polsce będziebudowana elektrownia najnowszej generacji, którejpoziom zabezpieczeń jest na znacznie wyższym poziomieniż ten w starej elektrowni Fukushima. Po trzecie,w Polsce nie występuje zjawisko tsunami. Nawetjeśliby kiedykolwiek wystąpiło, to Klempicz jest położonyznacznie dalej od Morza Bałtyckiego niż Żarnowiec,zatem ryzyko jest niewątpliwie mniejsze.Po czwarte, jedna z najbardziej prawdopodobnych lokalizacjielektrowni, jaką jest Klempicz, ma potwierdzone,przez przeprowadzone ekspertyzy, dobre uwarunkowaniasejsmiczne, tektoniczne i geologiczno-inżynierskie,a także (co okazuje się ostatnio bardzoistotne) hydrologiczne. Te argumenty sprawiają, że niepowinniśmy wątpić w bezpieczeństwo nowej elektrowniatomowej i nadal powinniśmy popierać jej powstanie.Chciałbym jednak poznać opinię na ten tematPana Ministra. Być może nie posiadamy bowiem w Wielkopolsceinformacji ważnych i istotnych dla potencjalnejrealizacji tego przedsięwzięcia.Szanowny Panie Ministrze! Znany jest już ogólnyplan działań koniecznych do wprowadzenia energetykijądrowej w Polsce obejmujący pięć etapów.Wynika z niego, że do końca 2013 r. nastąpi ustalenielokalizacji i zawarcie kontraktu na budowę pierwszejelektrowni atomowej, następnie do 2020 r. zostaniewybudowany pierwszy blok pierwszej elektrowni,a dalej budowa kolejnych elektrowni będziekontynuowana.Wiem, że lokalizacja w Klempiczu znalazła się nadrugim miejscu po lokalizacji w Żarnowcu, spośródtych, które – jak rozumiem – najlepiej rokują na przyszłość.Klempicz został nieco niżej oceniony jedynieze względu na uwarunkowania techniczno-ekonomicznezwiązane z systemami chłodzenia i możliwościąwykorzystania części istniejącej infrastrukturyw Żarnowcu. Jednak, jak to stwierdzono w dokumencie„Informacja na temat przebiegu prac orazo planowanych dalszych działaniach PGE w związkuz realizacją programu budowy elektrowni jądrowych”przedłożonym przez ministra skarbu państwa na posiedzeniuRady Ministrów z dnia 25 stycznia 2011 r.,pomimo że w 2010 r. spółka PGE EJ 1 nabyła 113 haw gminach Krokowa i Nadole, negatywne decyzjeo ulokowaniu tam elektrowni jądrowej nie wyeliminująŻarnowca, gdyż będzie on brany pod uwagę jakomiejsce powstania elektrowni konwencjonalnej. Niema jednak żadnych informacji, a tym bardziej gwarancjidla lokalizacji w Klempiczu.Chciałbym w związku z powyższym zatem zapytać:Czy zasadne i możliwe jest w przyszłości ulokowanieelektrowni atomowej właśnie w Klempiczu,skoro potrzeby energetyczne północnej połowy Polskisą bezdyskusyjne, a teren Żarnowca i tak zostanie zagospodarowanypod inną elektrownię?Ponadto chciałbym zapytać: Co będzie czynione dalej,aby przedsięwzięcie budowy elektrowni jądrowejw Polsce, w tym w jednej wsi Klempicz, było możliwe?Chciałbym zapytać także:Jakie działania władz centralnych muszą być jeszczepodjęte, oraz kiedy to nastąpi, w celu podjęciaostatecznej decyzji o budowie elektrowni jądrowej,w tym w Klempiczu?Czy wobec nacisków ze strony organizacji zainteresowanychtym, by opóźnić budowę elektrowniatomowych w Polsce, takich jak organizacje ekologicznelub jak państwa rozwinięte, które nie emitujątak dużych ilości CO 2jak nasz kraj, a wobec obecnychregulacji UE osiągają znaczną przewagę gospodarcząpoprzez możliwość handlowania limitami emisji gazówcieplarnianych, rząd nie opóźni powstania elektrowniatomowej, ale dołoży wszelkich starań, by jejpowstanie przyczyniło się do zwiększenia standardówbezpieczeństwa energetycznego w Polsce?Czy rząd planuje wykorzystać ostatnie doświadczeniaJaponii w celu zaadaptowania metod ocenyryzyka, zapewniania bezpieczeństwa społeczeństwai minimalizacji skutków ewentualnych zagrożeń?

319Jakie działania władz zostaną podjęte, by dokonaćprofesjonalnych i pełnych analiz ryzyka i zagrożeńlokalnych, regionalnych i globalnych, by tymsamym zapewnić absolutne bezpieczeństwo przyszłejelektrowni?Jakie inne środki zostaną podjęte, by zapobiecchoćby najdrobniejszemu potencjalnemu zagrożeniuzwiązanemu z elektrownią atomową w Polsce?Czy w sytuacji ogromnych doświadczeń japońskichfirm w dziedzinie bezpieczeństwa nuklearnegonie należy włączyć większej liczby firm z Japoniiw proces realizacji elektrowni, niż dotychczas planowano?Czy wobec dużego poparcia społecznego w północnejWielkopolsce oraz zaangażowania i współpracywładz samorządowych regionu, wyrażonego m.in.przez powołanie Stowarzyszenia „Klempicz – tak”,nie jest zasadne wykorzystanie tego cennego potencjałupoprzez podjęcie decyzji o lokalizacji elektrowniatomowej w Klempiczu?Jakie działania władz centralnych zostaną podjęte,aby stworzyć przyjazne warunki do intensywnegorozwoju regionu północnej Wielkopolski, gdyby zapadładecyzja o zlokalizowaniu tu tak zaawansowanejtechnologicznie inwestycji, jaką jest elektrownia atomowa,w kontekście niewątpliwie dużego zaangażowaniaregionalnych władz samorządowych oraz osóbzrzeszonych w Stowarzyszeniu „Klempicz – tak”?Czy podjęte zostaną działania mające na celuutworzenie równocześnie z elektrownią atomowąparku naukowo-technologicznego, który połączyłbyfirmy high-tech ze środowiskiem naukowym północnejWielkopolski, w celu ułatwienia komercjalizacjiefektów badań naukowych np. poprzez tworzenieinnowacyjnych firm działających przy współpracylub na potrzeby nowej elektrowni atomowej w Klempiczu?W czym administracja samorządowa (wojewódzka,powiatowa i gminna) oraz lokalne i regionalneorganizacje pozarządowe mogą pomóc administracjikrajowej oraz inwestorowi w pomyślnym przeprowadzeniuprojektu budowy elektrowni jądrowej w Klempiczu?Jeśli tak, to jakie w tym zakresie są oczekiwaniarządu, a jakie jednostek mających realizowaćprogram rządowy?Z poważaniemPiła, dnia 21 marca 2011 r.Poseł Adam SzejnfeldZ a p y t a n i e(nr 9289)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie problemów ze stosowaniemnieprecyzyjnych przepisów ustawyo promocji zatrudnienia i instytucjachrynku pracy oraz aktów wykonawczychdo tej ustawyZ uwagi na problemy związane z interpretacjąprzez powiatowe urzędy pracy zapisów ustawy o promocjizatrudnienia i instytucjach rynku pracy orazaktów wykonawczych uprzejmie proszę o zapoznaniesię z poniższymi problemami i odpowiedź na pytania.1. Czy na podstawie rozporządzenia ministra pracyi polityki społecznej z dnia 17 kwietnia 2009 r.w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenialub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanegobezrobotnego oraz przyznania bezrobotnemuśrodków na podjęcie działalności gospodarczej jestmożliwe przyznanie środków na podjęcie działalnościgospodarczej osobie bezrobotnej zarejestrowanejw Powiatowym Urzędzie Pracy w Ząbkowicach Śląskichwnioskującej o prowadzenie działalności gospodarczej:sklep warzywno-spożywczy w Warszawie?2. Firma świadcząca usługi transportowe zamierzazłożyć wniosek o refundację kosztów wyposażenialub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanegobezrobotnego i zamierza zatrudnić pracownikakierowcę. Możliwości co do zakupów są ograniczone,gdyż nie można zakupić głównego narzędzia pracy,tj. samochodu, zgodnie z rozporządzeniem Komisji(WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawiestosowania art. 87 i 88 traktatu do pomocy deminimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str.5).W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzi,czy w ramach refundacji kosztów możnazakupić następujący sprzęt:1) opony do naczepy – 6 szt. koszt ok. 9000 zł,2) opony do ciągnika siodłowego – 2 szt. koszt ok.4000 zł,3) lusterka boczne do ciągnika siodłowego – kosztok. 1000 zł,4) lampa reflektorów – koszt ok. 250 zł,5) lampa halogenowa – 2 szt. koszt ok. 200 zł,6) lampy tylne i boczne do naczepy – koszt ok.300 zł,7) nawigacja – koszt ok. 500 zł,8) laptop dla kierowcy – koszt ok. 2000 zł,9) okładziny hamulcowe – koszt ok. 150 zł,10) bębny hamulcowe – 3 szt. koszt ok. 600 zł,11) zestaw naprawczy rozpieraczy – 3 szt. kosztok. 4000 zł,12) zawór pneumatyczny – koszt ok. 7000 zł,13) regulator hamulca – 6 szt. koszt ok. 2500 zł,14) poduszki – miechy pneumatyczne (wspomagająceukład zawieszenia pojazdu) koszt ok. 600 zł.

320Sprzęt wymieniony w pkt 9–14 wspomagający systemhamulcowy ciągnika siodłowego ułatwiający zatrzymaniepojazdu o wysokiej masie ładowności.15) amortyzatory – koszt ok. 600 zł,16) silnik dmuchawy (służący do ogrzewania i chłodzeniakabiny) – koszt ok. 100 zł,17) olej silnikowy – koszt ok. 500 zł,18) kostka elektromagnetyczna do skrzyni biegów– 100 zł,19) zawór sterowania chłodniczki grzewczej,wspomaga układ systematyki centralnej nawiewnejpojazdu – koszt ok. 400 zł.Wymienione zakupy w sztukach stanowią kompletdo jednego pojazdu wraz z naczepą.3. Czy jest możliwe, aby osoba bezrobotna, któraotrzymała jednorazowo środki na podjęcie działalnościgospodarczej w okresie 12 miesięcy prowadzeniadziałalności gospodarczej, oprócz dofinansowanejdziałalności gospodarczej uruchomiła jakąkolwiekspółkę?4. Czy przez cały okres trwania umowy o refundacjekosztów wyposażenia stanowiska pracy dlaskierowanego bezrobotnego zawartych w ramachprojektu do 30. roku życia oraz 45/50+, tj. 24 miesiące,winna być zatrudniona osoba w przedziale wiekowymokreślonym w danym projekcie? Co zrobić, jeżeliw ewidencji danego PUP-u nie figurują osobyw danym przedziale wiekowym? Czy i w jakiej sytuacjimożna skierować osobę bezrobotną spoza przedziałuwiekowego?Z poważaniemPoseł Izabela Katarzyna MrzygłockaWałbrzych, dnia 17 luty 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9290)do ministra infrastrukturyw sprawie braku rozporządzeniaokreślającego wymagania techniczne dlapojazdów, których niespełnienie powodujeuznanie pojazdu za wycofany z eksploatacjiSzanowny Panie Ministrze! Stowarzyszenie ForumRecyklingu Samochodów zwróciło się do mniez prośbą o zainteresowanie sprawą dotyczącą brakurozporządzenia, które powinno być wydane zgodniez delegacją ustawową zawarta w art. 3a ustawy o recyklingupojazdów wycofanych z eksploatacji z dnia20 stycznia 2005 r. Zmiana w ustawie z dnia 22 stycznia2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 145) spowodowałazmianę ustawy o recyklingu pojazdów wycofanychz eksploatacji. W tej ustawie został dodany m.in.art. 3a zawierający delegację kierowaną do ministrawłaściwego do spraw transportu do wydania rozporządzeniaw sprawie określenia wymagań technicznychdla pojazdów, których niespełnienie powoduje,że pojazd ten zostaje uznany za pojazd wycofany z eksploatacji(odpad). Jednakże do dnia dzisiejszego rozporządzenieto nie zostało wydane, mimo że jego projektzałączony był do ww. projektu ustawy o odpadachoraz niektórych innych ustaw. Celem rozporządzeniabyło zapobieganie m.in. handlowi dokumentamikompletnie zniszczonych pojazdów w celu legalizacjipojazdów kradzionych.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Jakie są przyczyny, że dotychczas (po roku) niezostała wykonana ustawowa delegacja do wydaniarozporządzenia, które miało się przyczynić do zwalczaniapatologii w zakresie recyklingu pojazdów wycofanychz eksploatacji?2. W jaki sposób Ministerstwo Infrastruktury zamierzaograniczyć działalność szarej strefy w zakresiesprzedaży kompletnie zniszczonych pojazdów (nawetspalonych), m.in. na aukcjach internetowych?Łączę wyrazy szacunkuBydgoszcz, dnia 22 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9291)Poseł Grażyna Ciemniakdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie nieprawidłowości przy wypłacierządowych nagród dla strażaków biorącychudział w akcji powodziowej w 2010 r.w pow. mieleckimSzanowny Panie Ministrze! Działając na podstawieustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora(Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.),proszę o podjęcie działań w przedstawionej poniżejsprawie.W maju i czerwcu ub. r. region Podkarpacia dotknęłypowodzie wszechczasów. Pod wodą znalazłosię ok. 120 km 2 . Zalanych bądź podtopionych byłotysiące gospodarstw. W walce z żywiołem brały udziałrzesze mieszkańców, setki strażaków, policjantów,żołnierzy i tysiące druhów z OSP. Heroizm i poświęcenietych ostatnich doceniło MSWIA, które postanowiłoprzekazać im nagrody. Mimo że od ubiegłorocznychpowodzi minęło już sporo czasu, nie milknąecha bulwersujących sytuacji z nimi związanych.W lokalnej prasie pojawiają się niepokojące informacjeo tym, że rządowe pieniądze, zamiast nagrodzićstrażacki trud, wygenerowały przestępczy proceder.Wielu druhów z powiatu mieleckiego walczących wieledni z powodzią nie otrzymało ani grosza. Za tonagrody, tysiąc złotych na głowę, dostali ludzie, któ-

321rzy na wałach nie spędzili ani minuty. Strażacy, którzyzostali pominięci, są rozgoryczeni. Twierdzą, żeto niesprawiedliwe, bo gdy oni jeździli na wały, toinni siedzieli w domu, a i tak dostali nagrodę.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z następującymi pytaniami:1. Czy do ministerstwa docierały sygnały dotyczącenieprawidłowości przy wypłacie rządowych nagróddla strażaków?2. Jakie działania zostały podjęte w celu ich wyeliminowania?3. Czy ministerstwo przewiduje przekazanie dodatkowychśrodków na wypłatę nagród dla pominiętychstrażaków?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9292)do ministra finansówPoseł Kazimierz Moskalw sprawie możliwości dysponowaniaprzez stowarzyszenie otrzymaną dotacjąna wnioskowane przez siebie przedsięwzięciePanie Ministrze! Na podstawie obowiązującychprzepisów, szczególnie ustawy o finansach publicznych,beneficjent może dowolnie dysponować otrzymanądotacją ze środków budżetu państwa, samorząduterytorialnego czy europejskich, np. z EuropejskiegoFunduszu Społecznego, czy musi ją wydawaćtylko zgodnie z przeznaczeniem określonym w zawartejumowie. Beneficjent otrzymuje dotację celowąw ramach projektu. Podpisuje umowę, która przewidujeprzekazywanie dotacji w formie zaliczki rozłożonejna transze, płatne według harmonogramu płatności.Umowa zawiera oczywiście postanowienie, żew razie wykorzystania środków w całości lub częścina cel inny niż określony w projekcie lub niezgodniez umową podmiot przyznający środki może rozwiązaćumowę w trybie natychmiastowym i żądać od beneficjentazwrotu otrzymanej dotacji wraz z odsetkami.Beneficjent, mając kłopoty finansowe, pożycza sobieśrodki z otrzymanej dotacji na spłatę swoich zobowiązań,które nie wynikają z realizacji projektu. Pechowodla niego, podmiot przyznający dotację przeprowadzakontrolę realizacji zadania i zauważa, że nawydzielonym koncie brakuje środków, które przekazałbeneficjentowi na realizowany program. Okazuje się,że beneficjent pożyczył sobie ok. 150 000 zł z 250 000zł przeznaczonych na realizację programu. Oczywiściebeneficjent poinformował podczas kontroli, że środkipożyczył i odda. Należy również dodać, że 100 000 złprzeznaczył na realizację zadania.Panie Ministrze! Mając na względzie powyższyproblem, pozwalam sobie zatem zadać Panu Ministrowinastępujące pytania:1. Czy podmiot, który otrzymał dotację celową,nie może w żadnym przypadku pożyczyć sobie jej części,nawet gdy w danym momencie nie jest mu onaw pełni potrzebna?2. Czy wykorzystanie dotacji celowej na swojewłasne cele, niewynikające z dotacji, jest naruszeniemprzepisów prawa? Jeśli tak, to czy beneficjent,który otrzymał dotację, musi ją zwrócić, czy możnago potraktować ulgowo, gdyż tylko sobie środki z dotacjipożyczył?3. Czy stwierdzenie wydatków niekwalifikowanychi podwójne finansowanie niektórych wydatkówjest jednoznaczne z ich zwrotem?4. Czy przeznaczenie części dotacji niezgodniez umową na inny cel, podwójne finansowanie niektórychwydatków i finansowanie wydatków niekwalifikowanychjest nieprawidłowością, korektą finansową,nadużyciem czy może tylko drobnym uchybieniem?5. Co zdaniem Pana Ministra może/powinienzrobić podmiot przyznający dotację w opisanych sytuacjach?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9293)Poseł Bogusław Wontordo ministra skarbu państwaw sprawie likwidacji Rivendell sp. z o.o.w Szczawnie-ZdrojuDo mojego biura poselskiego zgłosili się radniRady Miejskiej Szczawna-Zdroju zaniepokojeni likwidacjąfirmy Rivendell sp. z o.o., w której Agencja RozwojuPrzemysłu SA wraz z gminą Szczawno-Zdrójposiada większość udziałów. Istnieje uzasadnionaobawa, że na skutek likwidacji spółki dojdzie do niekorzystnegodla udziałowców rozporządzenia mieniemspółki, zaś gmina Szczawno-Zdrój utraci możliwośćdalszego rozwoju. W dniu 24 marca 2011 r.zaplanowana jest aukcja wyprzedaży istotnej częścimajątku spółki. Uruchomiona wyprzedaż majątkumoże negatywnie odbić się na sytuacji ekonomicznospołecznejprzedmiotowej gminy, ale również i samegoSkarbu Państwa.Wiele lat temu udziałowcy spółki Rivendell zaoferowaligminie Szczawno-Zdrój propozycję rozwojumiasta poprzez stworzenie tam pola golfowego w ramachkompleksu hotelowo-usługowego, jakim stałasię opisywana spółka. Gmina wniosła aportem doopisywanej spółki około 100 ha gruntów rolnych wokółnajbardziej atrakcyjnej części miasta, tj. zabytkowegokompleksu hotelowego Dworzysko, z przeznaczeniemna uruchomienie przedmiotowego polagolfowego. Opisane zamierzenie inwestycyjne miało

322uatrakcyjnić ofertę uzdrowiska, stworzyć nowe miejscapracy orz przynieść korzyści finansowe gminie.Była to próba powrotu do przedwojennych tradycjigolfowych w okolicy.Gmina wniosła majątek o ogromnym znaczeniudla miasta z myślą o podniesieniu jej prestiżu do rangikurortu na skalę europejską. Około 100 ha wniesionychgruntów przeliczono po cenie rolnej na udziałymiasta w Rivendell, co dało około 10% udziałóww spółce. Gmina zgodziła się na niskie przeliczeniewkładu, bo oczekiwano w zamian gwałtownego przyśpieszeniajej rozwoju. Okazało się, że według pozyskanychinformacji spółka nigdy nie przystąpiła dorealizacji projektu pól golfowych, a co więcej ogłosiła14 grudnia 2010 r. swoją likwidację. Niezrozumiałejest, że obecnie Rivendell sprzedaje grunty budowlane,które zostały wcześniej wniesione przez gminęjako rolne. Zachodzi obawa, że udziałowcy spółki, nielicząc się z interesem społecznym mieszkańcówSzczawna-Zdroju, doszli do wniosku, że na likwidacjifirmy można zarobić więcej wskutek wyprzedażyaportu wniesionego przez gminę, którego wartośćznacząco wzrosła po jego przekwalifikowaniu nagrunty budowlane, niż na jej dalszej działalności.Zastanawiający jest też fakt szybkiej wyprzedażymajątku spółki. W dniu 24 marca 2011 r. zaplanowanoaukcję, na której wystawiono opisywane gruntyo powierzchni około 40 ha po cenie 29 zł/1 m 2 orazkilkuhektarowe działki w cenie 50 zł/1 m 2 . Szybkawyprzedaż prowadzi do rażącej obniżki ceny aukcyjnej,a rozdrobnienie majątku spowoduje, że gminautraci możliwości realizacji zamierzenia inwestycyjnegow postaci pola golfowego wskutek braku około100 ha przestrzeni w atrakcyjnej lokalizacji.W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się dopana z zapytaniem poselskim:1. Na jakiej podstawie podjęto decyzję o likwidacjispółki Rivendell?2. Kiedy możliwe jest przeprowadzenie w spółceaudytu oraz odpowiedniej kontroli celem wyjaśnieniasprawy?3. Jakie są możliwości resortu zmierzające do zapobiegnięciawyprzedaży majątku spółki?Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9294)do ministra sportu i turystykiPoseł Anna Zalewskaw sprawie postępów w realizacji inwestycjizwiązanych z organizacją przez Polskęi Ukrainę Mistrzostw Europy w Piłce NożnejEuro 2012Panie Ministrze! Mistrzostwa Europy w piłce nożnejEuro 2012 zbliżają się wielkimi krokami. Pozostajecoraz mniej czasu na wybudowanie zaplanowanychinwestycji, wśród których najważniejsze są stadiony.Proszę o przekazanie informacji o postępachw budowie stadionów, mających służyć za arenę wydarzeńsportowych w 2012 r.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9295)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie krajowego systemuratowniczo-gaśniczegoPanie Ministrze! Krajowy system ratowniczo-gaśniczyjest strukturą tworzącą jednolity i spójnyukład skupiający powiązane ze sobą różne podmiotyratownicze, tak aby można było podjąć skuteczniekażde działanie ratownicze. W ramach systemu możliwejest dysponowanie jednostek systemu do działańratowniczych oraz alarmowanie podmiotów współdziałających,co odbywa się za pośrednictwem powiatowegostanowiska kierowania PSP, współdziałającegoze stanowiskami dyżurnymi administracji samorządowejwójtów (burmistrzów, prezydentówmiast) i starostów oraz zintegrowanego z punktamialarmowymi komponentów systemu, do których zaliczająsię także ochotnicze straże pożarne.Rozwijanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczegow celu zapewnienia skutecznego działania,także w kontekście współpracy z OSP, wymaga nakładówfinansowych, dlatego proszę o udzielenie informacji:1. Ile środków zabezpieczono w budżecie na krajowysystem ratowniczo-gaśniczy z przeznaczeniemna funkcjonowanie OSP?2. Na jakie konkretnie cele będą te pieniądze przeznaczone?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9296)do ministra sportu i turystykiw sprawie realizacji programu„Moje boisko – Orlik 2012”Panie Ministrze! Rządowy program „Moje boisko– Orlik 2012” umożliwił każdej polskiej gminie sta-

323ranie się o dofinansowanie na budowę nowoczesnych,ogólnodostępnych i nieodpłatnych obiektów sportowo-rekreacyjnychsłużących lokalnej społeczności.Program trwa już kilka lat i cieszy się ogromnymzainteresowaniem wśród gmin, które chcą rozbudowaći unowocześnić swoją bazę sportową. Widać takżejego efekty, dlatego proszę o przedstawienie danychobrazujących realizację rządowego programu„Moje boisko – Orlik 2012”:1. Ile boisk udało się do tej pory wybudować?2. Jak liczba ta przedstawia się na tle liczby inwestycjiplanowanych w założeniach programu?3. Ile pieniędzy przekazano na ten cel z budżetupaństwa?4. Czy zostanie osiągnięte założenie dotyczącezbudowania Orlika w każdej gminie?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9297)do ministra gospodarkiw sprawie realizacji inwestycjipoczątkowych w górnictwiePanie Ministrze! W 2010 r. po raz pierwszy w budżeciepaństwa znalazło się 400 mln zł, których przeznaczeniemjest wsparcie strategicznych z punktuwidzenia polskiego przemysłu energetycznego i wydobywczegoinwestycji początkowych w górnictwie.Proszę o udzielenie informacji:1. Jak rozdysponowano te kwotę?2. Według jakich kryteriów dokonano podziałuśrodków?3. Jakie podmioty (spółki) i na realizację jakichinwestycji otrzymały budżetową dotację?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9298)do ministra sportu i turystykiw sprawie realizacji zadań związanychz promocją sportu w ramachDepartamentu Rozwoju i Promocji Sportuoraz Departamentu Infrastruktury Sportowejw Ministerstwie Sportu i TurystykiPanie Ministrze! Departament Rozwoju i PromocjiSportu odpowiada za całość spraw związanychz promocją i upowszechnianiem sportu na różnychpłaszczyznach życia publicznego w Polsce, zaś DepartamentInfrastruktury Sportowej troszczy się o kondycjęobiektów sportowych i innej infrastruktury.W zakresie ich działań leży m.in. dążenie do stworzeniawarunków do uprawiania sportu przez osoby niepełnosprawne,zwłaszcza zagrożone wykluczeniemspołecznym, czy też wdrażanie programów rządowychwspierających prozdrowotną politykę realizowaną zarównona szczeblu centralnym, jak i lokalnym.Mając na uwadze kompleksowy charakter działańministerstwa, proszę o udzielenie informacji na następującetematy:1. Jakie inwestycje sportowe o charakterze strategicznymi regionalnym wspiera obecnie ministerstwo?2. Ile pieniędzy na realizację tych inwestycji przekazanow latach 2008, 2009, 2010 i do tej pory w roku2011?3. Jakie inwestycje uzyskały wsparcie finansowe?4. Jakie programy mające na celu rozwój usportowieniadzieci, młodzieży lub osób niepełnosprawnychsą obecnie realizowane?5. Jakie środki przeznacza się corocznie na szkoleniekadry wojewódzkiej, animatorów sportu i animatorówOrlik 2012?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9299)do ministra gospodarkiw sprawie realizacji ustawy o ekwiwalenciepieniężnym z tytułu prawa do bezpłatnegowęgla dla osób uprawnionychz przedsiębiorstw robót górniczychPanie Ministrze! W dniu 31 marca 2011 r. upływaustawowy termin składania do oddziałów ZakładuUbezpieczeń Społecznych wniosków o wypłatę ekwiwalentupieniężnego za deputat węglowy za lata 2008i 2009 na warunkach określonych w ustawie o ekwiwalenciepieniężnym z tytułu prawa do bezpłatnegowęgla dla osób uprawnionych z przedsiębiorstw robótgórniczych (Dz. U. z 2007 r. Nr 147, poz. 1031).Zwracam się zatem do Pana Ministra jako dysponentadotacji przekazanej na realizację zadań, o którychmowa w ustawie, z prośbą o informację:1. Czy minister prowadzi bieżący monitoring wypłatekwiwalentu?2. Ile pieniędzy przekazano do Zakładu UbezpieczeńSpołecznych na zabezpieczenie tegorocznychwypłat ekwiwalentu pieniężnego rekompensującegolata 2008 i 2009?

3243. Ilu osobom wypłacono ekwiwalent za lata 2008i 2009 w roku 2010, a ilu w roku 2009, który obejmowałlata 2006 i 2007?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9300)do ministra skarbu państwaw sprawie prywatyzacji PrzedsiębiorstwaEnergetyki Cieplnej SA w Jastrzębiu-ZdrojuPanie Ministrze! Decyzją z dnia 7 maja 2010 r.miała się rozpocząć prywatyzacja PEC SA w Jastrzębiu-Zdrojuw trybie negocjacji podjętych na podstawiepublicznego zaproszenia zgodnie z art. 33 ust. 1pkt 3 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji.Proszę o informację: Czy minister podtrzymujeswoje stanowisko w sprawie planów związanychz przekształceniami własnościowymi spółki PEC SAw Jastrzębiu-Zdroju?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9301)do ministra infrastrukturyw sprawie wysokości dotacji przekazanejprzez Ministerstwo Infrastrukturyna budowę i remonty dróg w woj. śląskimPanie Ministrze! W ramach „Programu budowydróg krajowych na lata 2011–2015” oraz innych programówrządowych Ministerstwo Infrastrukturyprzekazuje środki na rozbudowę i remonty infrastrukturyi sieci drogowej.Proszę o następujące informacje:1. Ile wyniosło wsparcie udzielone przez ministerstwowojewództwu śląskiemu w podziale na lata2008, 2009 i 2010?2. Jakie kategorie dróg, i ile kilometrów, zostaływyremontowane lub wybudowane?3. Jakie jednostki samorządu terytorialnego otrzymaływsparcie, na jaki cel i w jakiej wysokości?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9302)do ministra infrastrukturyw sprawie nieodpłatnego przekazywaniajednostkom samorządu terytorialnegodworców kolejowych wraz z należącymido nich gruntami przez spółkę PKP SAPanie Ministrze! Nowelizacja ustawy o komercjalizacji,restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwapaństwowego PKP umożliwia przekazywanieprzez spółkę PKP SA dworców kolejowych wraz z należącymido nich gruntami na rzecz jednostek samorząduterytorialnego. Warunkiem przekazania jestzachowanie w budynku obsługi podróżnych.Proszę o informację: Ile dotychczas gruntów i nieruchomościPKP SA przekazały samorządom w 2010 r.,a ile zamierzają przekazać w roku bieżącym?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9303)do ministra infrastrukturyw sprawie nazw węzłów leżącychna autostradzie A1 w miejscowościach Bełk,Świerklany i MszanaPanie Ministrze! Na południowym odcinku trasyautostrady A1, na odcinkach Bełk – Świerklany i Świerklany– Gorzyczki, znajdą się 3 węzły położone naterenie miejscowości Mszana, Świerklany i Bełk. Odjakiegoś czasu wiele emocji wzbudza kwestia nadaniatym węzłom ostatecznych nazw. Wielokrotnie już interweniowałem,by węzeł zlokalizowany w Mszanienosił nazwę najbliższego, stutysięcznego miasta, będącegosiedzibą największej w Europie spółki produkującejwęgiel koksujący. Według ostatnich propozycjiwęzeł w Mszanie miałby zachować nazwę dwuczłonowąJastrzębie-Zdrój, natomiast ten w Świerklanachnazywałby się Wodzisław Śląski lub Żory, a w Bełku– Rybnik lub Orzesze.Proszę o informację: Jakie ostatecznie nazwy zostanąnadane wyżej wymienionym węzłom?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof Gadowski

325Z a p y t a n i e(nr 9304)do ministra infrastrukturyw sprawie wysokości dotacji przekazanejprzez Ministerstwo Infrastrukturyna modernizację infrastruktury kolejowejna terenie subregionu zachodniegowoj. śląskiegoPanie Ministrze! Subregion zachodni województwaśląskiego tworzy 25 jednostek samorządu terytorialnego,wśród których są Jastrzębie-Zdrój i Żory,będące powiatami grodzkimi, oraz miasta i gminywchodzące w skład powiatów rybnickiego, wodzisławskiegoi raciborskiego. Jako jeden z najbardziejzurbanizowanych obszarów Polski subregion zachodnima gęstą sieć połączeń kolejowych, których modernizacjawymaga sporo nakładów. Ministerstwosystematycznie podpisuje umowy na modernizacjękolejnych odcinków torów, a z danych wynika, że nakoniec lutego 2011 r. umowy obejmują modernizację2000 km torów. Uruchomiono też program modernizacjidworców kolejowych.Proszę o informacje:1. Ile pieniędzy przeznaczono na modernizację infrastrukturykolejowej na terenie subregionu zachodniego,a zwłaszcza na obszarze powiatów wodzisławskiegoi rybnickiego?2. Czy program remontów dworców kolejowychobejmie te zlokalizowane na terenie ww. powiatów?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Krzysztof GadowskiZ a p y t a n i e(nr 9305)do ministra infrastrukturyw sprawie możliwości odstąpieniaod strategii Zarządu Poczty Polskiejprzewidującej likwidację Urzędu Pocztowegow Ropie i zwolnienia pracującychw nim pracownikówSzanowny Panie Ministrze! Otrzymałem niepokojąceinformacje, że opracowana i wdrażana przezZarząd Poczty Polskiej SA strategia na lata 2010––2015 przewiduje likwidację urzędów pocztowychi zwolnienia pracownicze, w szczególności w małychmiejscowościach, takich jak Ropa. W gminie Ropafunkcjonuje tylko jedna placówka pocztowa z nielicznympersonelem świadczącym pełen zakres usługpocztowych dla mieszkańców, podmiotów gospodarczychi turystów. Kilkanaście miesięcy wcześniej zlikwidowanoUrząd Pocztowy w miejscowości Łosiew gminie Ropa. Zapewniano wówczas, że w siedzibachgmin urzędy pocztowe nie będą likwidowane.Z relacji władz samorządowych wynika, że placówkapocztowa w Ropie ma zostać zlikwidowana, a załogama być zwolniona. W mojej ocenie likwidacja urzędupocztowego w Ropie budzi poważne wątpliwości, ponieważspowoduje to, że w całej gminie nie będzieżadnego urzędu pocztowego. Natomiast najbliższyurząd pocztowy będzie się znajdował w miejscowościGorlice, ok. 20 km od Ropy Nie bez znaczenia jesttakże czynnik ludzki, tj. ochrona praw pracowników.Zwolnienia, które zapewne dotkną załogę, będą skutkowaćpotęgowaniem się niekorzystnych zjawisk społecznych,takich jak bezrobocie czy innego rodzajupatologie.W tym stanie rzeczy zwracam się do Pana Ministraz prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czyistnieje możliwość zmiany strategii Poczty Polskiejzakładającej likwidację placówek pocztowych w takichmiejscowościach jak Ropa, a w efekcie odcięciemieszkańców, przedsiębiorców i turystów od usługpocztowych?Z wyrazami szacunkuNowy Sącz, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Arkadiusz MularczykZ a p y t a n i e(nr 9306)do ministra zdrowiaw sprawie programu terapeutycznegodotyczącego leczenia wirusowegozapalenia wątroby typu BSzanowna Pani Minister! Zwróciła się do mnieFundacja „Gwiazda Nadziei” zaniepokojona zapisamirozporządzenia ministra zdrowia z dnia 18 lutego2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawieświadczeń gwarantowanych z zakresu programówzdrowotnych. Zdaniem zainteresowanych nowy programterapeutyczny leczenia WZW typu B poważnieogranicza stosowanie nowszych, bezpiecznych i bardziejskutecznych leków, co może w niedalekiej przyszłościskutkować negatywnymi konsekwencjamiw postaci zwiększenia częstości występowania poważnychkonsekwencji zakażenia HBV, takich jakmarskość czy nowotwór wątroby.W związku powyższym zwracam się do Pani Ministerz następującymi pytaniami, przekazanymiprzez zainteresowanych:1. Jakie były podstawy naukowe ograniczeniagrupy pacjentów, którzy mogą otrzymać w pierwszej

326linii leczenia nowe leki (entekawir, adefowir), do grupychorych HBeAg+?2. Dlaczego program terapeutyczny leczenia WZWtypu B rekomenduje zastosowanie leku lamiwudynaw pierwszej linii leczenia mimo wprowadzonych z zaleceniaEuropejskiej Agencji Leków (EMA) zmianw charakterystyce tego leku, ograniczających takiezastosowanie tylko do wyjątkowych przypadków?3. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B polegającychna usunięciu w części: Kryteria kwalifikacjizapisu punktu 6.1 „U pacjentów HBeAg- leczenie należyrozpoczynać od lamiwudyny, a u osób HbeAg+leczenie należy rozpocząć od innego analogu nukleozydowegolub nukleotydowego stosowanego w monoterapii”i pozostawienie tym samym lekarzom decyzjio wyborze odpowiedniej terapii?4. Czy możliwe jest wprowadzenie zmian do programuterapeutycznego leczenia WZW typu B umożliwiającychobjęcie leczeniem nowszymi lekami równieżchorych HBeAg+ i HbeAg-, którzy rozpoczęlileczenie lamiwudyną przed 1 kwietnia 2011 r.?5. Dlaczego w programach terapeutycznych pominiętotenofowir, lek o udowodnionej skuteczności zarównou pacjentów wcześnie nieleczonych, jak i u chorychz odpornością na lamiwudynę, podczas gdy w tymostatnim wskazaniu refundowane są dwa mniej skuteczneleki o podobnej cenie?Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9307)Poseł Marek Balickido ministra pracy i polityki społecznejw sprawie decyzji Ministerstwa Pracyi Polityki Społecznej dotyczącej wnioskuzłożonego przez samorządpow. ropczycko-sędziszowskiegow dniu 14 lutego 2011 r. oraz zmiany zasadwspółfinansowania ze strony samorząduprac publicznych i interwencyjnychSzanowna Pani Minister! Zwracam się z uprzejmąprośbą o pozytywne rozpatrzenie wniosku powiaturopczycko-sędziszowskiego z dnia 14 lutego 2011 r.o przyznanie dodatkowych środków w wysokości1 326 000 zł z Funduszu Pracy z rezerwy ministrana realizację programu na rzecz promocji zatrudnienia,łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej(program związany z aktywizacją osób bezrobotnychna terenach, na których miały miejsceklęski żywiołowe). Pragnę podkreślić, że powyższywniosek został przedłożony przez samorząd powiaturopczycko-sędziszowskiego, na terenie którego miałymiejsce kilkakrotne powodzie w ostatnich latach.Szkody, jakie powstały, powodują bardzo trudną sytuacjęmiejscowych samorządów w odniesieniu dousuwania ich skutków w infrastrukturze komunalnej.Ogromne straty ponieśli również mieszkańcypowiatu w mieniu prywatnym. Kosztowne usuwanieskutków tych kataklizmów potrwa jeszcze wiele lat,a każda pomoc z budżetu państwa jest nieoceniona.Równocześnie proszę o rozważenie możliwości zrezygnowaniaz zasady współfinansowania ze stronysamorządów i zwolnienie beneficjentów z obowiązkuzapewnienia nie niższej niż 75-procentowa efektywnościzatrudnienia po okresie 6-miesięcznych pracpublicznych i interwencyjnych. W trudnej sytuacjifinansowej samorządów popowodziowych wydaje sięto jak najbardziej uzasadnione. Z uwagi na powyższei bardzo niekorzystną sytuację na rynku pracyuprzejmie proszę o pozytywne rozpatrzenie niniejszejprośby.W związku z tym kieruję do Pani Minister następującepytania:1. Czy powiat ropczycko-sędziszowski otrzymadodatkowe środki z rezerwy ministerstwa na realizacjęprogramu na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzeniaskutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej,o które wnosił w dniu 14 lutego 2011 r.?2. Czy możliwe będzie zrezygnowanie z zasadywspółfinansowania ze strony samorządów na rzeczpełnego pokrycia kosztów zatrudnienia przez budżetpaństwa w odniesieniu do prac publicznych i interwencyjnych?3. Czy możliwe będzie zwolnienie beneficjentówz obowiązku zapewnienia nie niższej niż 75-procentowaefektywności zatrudnienia po okresie 6-miesięcznychprac publicznych i inwestycyjnych?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9308)do ministra infrastrukturyw sprawie funkcjonowaniaPoczty Polskiej SAPoseł Wiesław RygielSzanowny Panie Ministrze! Od kilku lat PocztaPolska SA według opinii publicznej boryka się z poważnymiproblemami logistycznymi dotyczącymi dostarczaniaróżnego rodzaju przesyłek, a także z bardzodługimi kolejkami do okienka pocztowego. W Polscezostają likwidowane urzędy pocztowe, co powodujepoważne utrudnienie dla osób korzystającychz usług poczty, a zarazem jest to dobra okazja do za-

327robku dla firm konkurencyjnych, istniejących narynku polskim. Jeżeli dany urząd pocztowy nie zostaniezlikwidowany, to na pewno poskutkuje to likwidacjąkilku okienek pocztowych, co powoduje poważnekomplikacje w obsłudze klienta. Standardemw urzędach pocztowych w Polsce są długie kolejkioczekujących zdenerwowanych petentów, niemiłai powolna obsługa, a przede wszystkim chaos panującyw segregacji przesyłek i listów, co uniemożliwiaszybkie wydanie przesyłki. Likwidując okienka pocztowe(tym samym stanowiska pracy), urzędy pocztowezamieniają się w swoistego rodzaju kioski, oferującprócz usług pocztowych codzienna prasę, licznywybór pocztówek, kalendarzy, notesów, artykułówpiśmienniczych czy nawet zniczy i bombek choinkowych.Wszystko to po to, by zamaskować straty wynikającez likwidacji stanowisk, a tym samym obsługimniejszej ilości petentów. Zmienianie podstawowejfunkcji Poczty Polskiej, czyli wysyłania i dostarczaniaróżnego rodzaju przesyłek, powoduje przedewszystkim stratę klientów, którzy wolą skorzystaćz usług konkurencyjnych, często tańszych, firm pocztowych.Kontrowersje w funkcjonowaniu poczty pojawiająsię również przy obsłudze adresatów przez listonoszy.Co prawda da się zauważyć na ulicach całego kraju,że listonosze radzą sobie jak tylko mogą, by roznieśćjak największą ilość przesyłek (podręczne wózeczki,większe torby czy nawet w odleglejszych rejonach samochód),jednak nawet te sposoby nie są w stanieuchować danego adresata od tzw. awizo, które najczęściejzostawiane jest w skrzynce pod nieobecnośćadresata. Jednak zdarza się, że dana osoba była w domuw czasie, gdy listonosz roznosił przesyłki, mimo toznalazła w skrzynce awizo, co więcej, okazywało się,że jest ono powtórne, nie mając pierwszego! Awizostwarza wbrew pozorom wiele kłopotów dla przeciętnegoPolaka korzystającego z usług Poczty PolskiejSA. Awizo nie wyjaśnia, kto do nas napisał albo coprzysłał, to jeszcze jest problem z odebraniem takiejprzesyłki, gdyż listonosz wciąż ma ją przy sobie albopoczta jest już zamknięta. Najbardziej absurdalnejest to, że jeżeli awizo dotyczy pisma urzędowego, towładza i tak uznaje, że pismo zostało skutecznie dostarczone,nawet jak nikt go nie odbierze, czyli nieodebranieprzesyłki z decyzją administracyjną z urzędupocztowego w ciągu 14 dni od daty doręczeniadrugiego awizo skutkuje tym, że w mocy prawa uznajesię, że została ona skutecznie doręczona. W takimrazie nasuwa się istotne bardzo pytanie: Czy awizasą potrzebne? Ile osób w Polsce codziennie dostajeawizo, nie wiadomo, gdyż nie jest prowadzona takaewidencja, jednak wiadome, jest to, że wizyta na poczciez awizo w ręku jest bardzo długotrwała.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra o odpowiedź na następujące pytania:1. Dlaczego Poczta Polska boryka się z tak dużymiproblemami logistycznymi w kwestii dostarczaniaprzesyłek?2. Dlaczego na porządku dziennym są bardzo długiekolejki osób oczekujących do okienka pocztowego,praktycznie w każdej placówce pocztowej w Polsce?3. Dlaczego Poczta Polska likwiduje stanowiskaw urzędach, zastępując je różnego rodzaju gadżetami,gazetami i artykułami, które mają przyciągnąćklientów na pocztę?4. Czy Poczta Polska, a tym samym Skarb Państwanie widzi, że, likwidując placówki pocztowe, pozbawiasię zysków, a przede wszystkim traci klientów?5. Czy ministerstwo sądzi, że awizowanie przesyłekprzez listonoszy ma sens, skoro w myśl przepisówprawa nie jest istotne czy adresat odbierze ją, czy nie– zostanie potraktowana jako odebrana?6. Dlaczego listonosze niedokładnie roznosząprzesyłki, awizując, nawet gdy adresat jest w domu?Czy ministerstwo ma pomysł, jak usprawnić pracęlistonoszy?7. Dlaczego na poczcie zdarzają się liczne zaginięciaprzesyłek? Kto odpowiada za niedostarczenieprzesyłki na miejsce? Czy ministerstwo posiada ewidencjęilości skarg złożonych na Pocztę Polską przezniezadowolonych i poszkodowanych adresatów?8. Czy ministerstwo zamierza podjąć kroki mającena celu usprawnienie obsługi petentów w okienkachpocztowych? Czy ministerstwo ma w planachwspółfinansowanie kursów „miłej i rzetelnej obsługiklienta” dla pracowników Poczty Polskiej?9. Czy do ministerstwa wpływają skargi dotyczącepracy Poczty Polskiej?10. Czy Poczta Polska poprzez swoją strategię likwidacjiokienek pocztowych nie obawia się, że w krótkimczasie straci monopol na usługi pocztowe w krajuna rzecz prywatnych firm?11. Czy ministerstwo zdaje sobie sprawę, że likwidacjaurzędów pocztowych lub pojedynczych stanowiskpozbawia pracy wiele osób, co zwiększa stopębezrobocia w naszym kraju? Czy osoby zwolnionez powodu redukcji placówek pocztowych dostają rekompensaty?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9309)do prezesa Rady MinistrówPoseł Zbigniew Kozakw sprawie kryteriów zatrudnieniastosowanych w Komisji Nadzoru Finansowegoi poczynionych oszczędnościw kosztach zatrudnieniaPanie Premierze! W związku z poszukiwaniemoszczędności w sytuacji zadłużenia państwa proszęo odpowiedź na pytania:

328Ile osób zatrudnionych jest w Komisji NadzoruFinansowego?Czy planuje się redukcję zatrudnienia?Jakie kryteria stosuje się przy zatrudnianiu osóbw poszczególnych pionach Komisji Nadzoru Finansowego?Bezpieczeństwo oszczędności zgromadzonych w podmiotachna rynku finansowym oraz kończąca się kadencjaobecnego przewodniczącego w bieżącym rokusą przesłankami do przeanalizowania, na ile nadzórnad rynkiem finansowym jest sprawny.Z poważaniemLublin, dnia 4 kwietnia 2011 r.Poseł Gabriela MasłowskaZ a p y t a n i e(nr 9310)do ministra zdrowiaw sprawie wypłaconych premii prezesowiNFZ oraz dyrektorom wojewódzkichoddziałów NFZ za 2010 r.Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia przyznałwysokie premie podległym sobie dyrektorom oddziałówwojewódzkich za 2010 r. Sprawą zainteresowałosię Ministerstwo Zdrowia, które stwierdziło, że niebyło jasnych reguł nagradzania i zarządziło kontrolę,gdyż w skali całego kraju nagrody i premie wyniosłysetki milionów złotych.W związku z powyższym zwracam się do PaniMinister z prośbą o odpowiedź na poniższe pytania:1. Jakie są wyniki przeprowadzanej pod koniec2010 r. kontroli w Centrali Narodowego FunduszuZdrowia w sprawie nieprawidłowości przyznawaniapremii przez prezesa NFZ?2. W jakiej wysokości premię otrzymał prezes NarodowegoFunduszu Zdrowia?3. W jakiej wysokości otrzymali premię dyrektorzywojewódzkich oddziałów NFZ?4. Jak wyglądają jasne kryteria przyznawania nagródi premii i które zasady zostały naruszone przezprezesa NFZ?5. Dlaczego NFZ przyznaje tak wysokie premieswoim pracownikom, zamiast przekazać te pieniądzena świadczenia zdrowotne w konkretnych oddziałachNFZ, w których cyklicznie brakuje pieniędzy?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Leonard KrasulskiZ a p y t a n i e(nr 9311)do ministra skarbu państwaw sprawie budynków po byłejCukrowni RejowiecBudynek po byłej cukrowni jest dla społecznościlokalnej bardzo ważnym obiektem budowlanym podwzględem historycznym. Cukrownia przez wiele latsprawowała patronat nad szkołami, ośrodkami kulturyi sportu, jak również wspierała wszelkie inicjatywyspołeczne poprzez ich dofinansowanie. Budynekten został wpisany do rejestru zabytków. Cukrowniaod początku swojego istnienia zatrudniała wiele pokoleńmieszkańców Rejowca. Ze względu na historięprzemysłu cukrownictwa na wschodzie samorządowcychcą na bazie budynku utworzyć muzeum cukrownictwawieków.Zwracam się z zapytaniem do Ministerstwa SkarbuPaństwa: Czy istnieje możliwość przekazanie budynkusamorządowi w celu utworzenia muzeum cukrownictwawieków?Chełm, dnia 28 marca 2011 r.Poseł Grzegorz RaniewiczZ a p y t a n i e(nr 9312)do ministra środowiskaw sprawie przyszłości projektuinwestycyjnego „Droga wodna górnej Wisły”Szanowny Panie Ministrze! Dziękując za odpowiedźna zapytanie poselskie z dnia 7 stycznia 2011 r.,pragnę stwierdzić, że nie rozwiała ona moich wątpliwościco do potrzeby zmiany polityki dotyczącej inwestycjihydrotechnicznych związanych z potrzebamitransportowymi. W takiej sytuacji uprzejmie proszęo uzupełniające rozpatrzenie zapytania poselskiegona podstawie poniższej argumentacji.Trudno jest zaakceptować następującą opinię:„Program ten (tj. program »Wisła 2000«), jak i jegozałożenia, w związku z nowymi realiami gospodarczo-transportowymi,jakie wytworzyły się w Polscew okresie transformacji, uległ przewartościowaniu.Wskutek powyższego nie zachodzą ekonomiczneprzesłanki tych inwestycji hydrotechnicznych, podyktowanychpierwotnie głownie potrzebami transportowymi”.Jak w takim wypadku odnieść się do działań podejmowanychna rzecz rozwoju żeglugi śródlądowejpoza granicami Polski? W stosunku bowiem np. doFrancji:

329„Rozważając na temat rozbudowy sieci śródlądowychdróg wodnych żeglownych, nie zauważamy, żenp. Francja z dobrą od wieków i nowoczesną sieciądróg wodnych jak: Sekwana, Rodan, Ren, Mozela czykanały na północy kraju, nadal chce ją rozbudowywać.Oto 3 kwietnia 2009 r. Voies Navigables deFrance (instytucja rządowa o nazwie Drogi ŻeglowneFrancji, nadzorująca drogi wodne w skali całego kraju)obwieściła uruchomienie procedur przygotowawczychdo budowy wielkogabarytowego kanału żeglugowegodługości 106 km dla połączenia Sekwany/Paryżaz rzeką Skalda, a ściślej miejscowości Compiegnez Aubencheul-au-Bac. Budowa planowana jest nalata 2011–2015 kosztem 4,2 mld euro (w tym już rozpoczęteprace archeologiczne). Kanał będzie miał54 m szerokości i 4,5 głębokości, 7 stopni ze śluzamio spadzie 6,5–30 m. O ile obecna sieć żeglugowa dopuszczatransport barkami o nośności 650 t, to tennowy kanał będzie przystosowany dla zestawówpchanych o ładowności 4400 t przy zanurzeniu 3 m.Przewiduje się, że będzie nim transportowanych 13mln t ładunków, głównie pomiędzy Francją, Belgią,Holandią i Niemcami. Inwestycja ta będzie istotnadla rozwoju regionalnego, narodowego i europejskiego.Źródło: „Aktywizacja Odrzańskiej Drogi Wodnejjako ważnego elementu Środkowoeuropejskiego KorytarzaTransportowego (CETC)” – K. Woś, M. Mikułowski,„Studia nad rozwojem Dolnego Śląska”nr 1/38/2010, www.umwd.dolnyslask.pl, Urząd MarszałkowskiWojewództwa Dolnośląskiego, Wrocław,sierpień 2010.Tymczasem transportowe wykorzystanie skanalizowanegoodcinka „Drogi wodnej górnej Wisły”przez towarową żeglugę śródlądową ogranicza siędziś tylko do przewozów kruszywa pobieranego z korytarzeki na potrzeby krakowskiego obszaru metropolitalnego.Żegluga odbywa się niestety tylko nakrótkich odcinkach od miejsca poboru kruszywa z dnarzeki do miejsca jego wyładunku. Mimo tej działalnościnie są utrzymane głębokości tranzytowe szlakużeglownego, np. wjazd do śluzy Smolice z powodu odsypiskautworzonego przez rzekę Skawę jest niemożliwynawet dla łodzi turystycznych.Generalnie warunki żeglugowe skanalizowanegoodcinka „Drogi wodnej górnej Wisły” od Broszkowicdo stopnia wodnego Przewóz, tj. od km 0+600 do92+600, nie pozwalają na transport wodny barkamio ładowności 1000 t.Ten stan rzeczy powoduje, że żadne przedsiębiorstwożeglugowe nie zagwarantuje np. rytmicznychi stałych dostaw węgla z kopalń z rejonu Oświęcimiado krakowskich elektrociepłowni, które choć zlokalizowanesą nad samą rzeką, to zaplecze technicznezwiązane z dostawą węgla ukierunkowane jest natransport kolejowy. Z kolei indywidualni odbiorcywęgla zaopatrywani są transportem samochodowym.Należy podkreślić, że proces inwestycyjny w przygotowanieskanalizowanej drogi wodnej trwał ponad50 lat. Przez tak długi okres rzeka była wyłączonaz funkcji ciągu transportowego i tym samym nie odgrywałażadnej roli w życiu gospodarczym regionu.Pierwsze stopnie wodne (Przewóz, Łączany, Dąbie)zostały wybudowane z przyczyn pozażeglugowych,następne (Kościuszko, Smolice, Dwory) były uzupełnieniemzabudowy kaskady górnej Wisły. Planowanowykorzystać żeglugę śródlądową do przewozu węgla,lecz nie inwestowano w profesjonalne nabrzeża przeładunkowe.Ówcześnie nie istniały prywatne przedsiębiorstważeglugowe. Zostały one zlikwidowanedekretem o upaństwowieniu żeglugi i statków w 1948 r.Zadania żeglugi państwowej ograniczono tylko dopozyskiwania kruszywa z dna rzeki oraz przewożeniakamienia przeznaczonego do wykonywania budowliregulacyjnych w korycie rzeki.Obecnie istnieją prywatne przedsiębiorstwa żeglugowe,lecz rozwój pasażerskiej, towarowej i turystycznejżeglugi śródlądowej w Małopolsce uwarunkowanyjest przez rozbudowę (tj. wzniesienie kolejnychstopni wodnych) i modernizację „Drogi wodnejgórnej Wisły” oraz budowę przyległej do niej infrastruktury.Głównym zadaniem państwa jest zapewnienieciągłości i sprawności systemu transportowego, lecznależy mieć świadomość, że przedsięwzięcia w gospodarcewodnej nie są czysto komercyjne, dlatego kosztyponoszone przez użytkowników dróg wodnych(opłaty kanałowe, śluzowe itp.) powinny być tylkouzupełnieniem części kosztów eksploatacji. Powszechnieznane są zalety transportu wodnego śródlądowego:— niska emisyjność,— niska energochłonność,— niska wypadkowość.Wpływ drogi wodnej na stan środowiska naturalnegojest bezdyskusyjnie mniejszy od wpływu autostradi linii kolejowych.W dniu 24 lutego 2011 r. został zaprezentowanyw Warszawie nowy raport Banku Światowego pt.„W kierunku gospodarki niskoemisyjnej w Polsce”,według którego Polska może przekształcić swoją gospodarkęw gospodarkę niskoemisyjną z takim samympowodzeniem, z jakim przekształciła gospodarkęcentralnie planowaną w wolnorynkową na początkulat 90. ubiegłego wieku, choć nie będzie to łatwezadanie.Kluczowymi filarami niskoemisyjnej strategii gospodarczejw Polsce będzie przejście na niskoemisyjneźródła energii, poprawa efektywności energetycznejna poziomie odbiorców końcowych oraz odpowiedniapolityka transportowa.Z uwagi na powyższe trudno bronić się przedstwierdzeniem, że rozpoczęcie działań na rzecz rozbudowyinfrastruktury dla transportu wodnegośródlądowego jest koniecznością.Niestety w „Projekcie koncepcji przestrzennegozagospodarowania kraju do roku 2030” z dnia 25stycznia 2011 r. bez dyskusji wprowadza się budowęwyłącznie dróg bitych, kolejowych, lotniczych, a drogiwodne przedstawia się jako inwestycje ingerujące

330za mocno w środowisko naturalne. Z trudem przychodzipogodzić takie stanowisko ze zobowiązaniamiklimatycznymi Polski oraz z ideą zrównoważonegorozwoju, która zakłada minimalizowanie działańczłowieka na stan środowiska i rozsądne gospodarowaniezasobami naturalnymi.Odnosząc się do wypowiedzi sekretarza stanupana Stanisława Gawłowskiego: „Reasumując, nachwilę obecną inwestycje wymienione przez pana posłaStanisława Rydzonia nie są ujęte w ProgramieOperacyjnym »Infrastruktura i środowisko«, obejmującymgrupę największych inwestycji publicznych,z perspektywą realizacyjną do 2015 r. Nie oznacza tojednak, że przy konstruowaniu dalszych zamierzeńinwestycyjnych oba wymienione projekty będą pozbawioneszans na realizację”, zwracam się do Pana Ministraz prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytania:1. Czy Ministerstwo Środowiska podejmie działaniaw celu likwidacji odsypisk i przywrócenia odpowiedniejgłębokości tranzytowej skanalizowanegoodcinka „Drogi wodnej górnej Wisły” od Oświęcimiado Krakowa?2. Czy Ministerstwo Środowiska zainteresowanejest wdrożeniem programu wsparcia dla budowy portówzaładunkowych i rozładunkowych oraz powołaniemkonsorcjum, w skład którego wchodziliby armatorzy,kopalnie, samorządy i odbiorcy węgla?3. Czy Ministerstwo Środowiska złoży wnioseko wpisanie do „Koncepcji przestrzennego zagospodarowaniakraju do roku 2030” zamierzeń inwestycyjnychobejmujących rozbudowę kaskady górnej Wisłyz Krakowa do Sandomierza lub co najmniej z Krakowado ujścia Dunajca (w tym budowę stopni wodnychNiepołomice i Podwale jako inwestycji priorytetowych)oraz budowę Kanału Śląskiego?Z wyrazami szacunkuOświęcim, dnia 18 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9313)Poseł Stanisław Rydzońdo ministra kultury i dziedzictwa narodowegow sprawie projektu rozbudowy budynkuLiceum Plastycznego im. PiotraPotworowskiego w PoznaniuLiceum Plastyczne im. Piotra Potworowskiegow Poznaniu jest jedną z nielicznych tego typu placówekw Wielkopolsce. Edukacja w szkole trwa czterylata i obejmuje kształcenie w zakresie ogólnym orazprzedmioty artystyczne: rysunek, malarstwo, rzeźba,podstawy fotografii i filmu, podstawy projektowania,historia sztuki oraz reklama wizualna i projektowanieprzestrzenne jako główne przedmioty kierunkowe.W czasie nauki uczniowie uczestniczą w licznychplenerach plastycznych oraz innych formach pozalekcyjnejedukacji plastycznej, m.in.: w warsztatachi konkursach. Realizowany jest również programobejmujący zajęcia z historii muzyki, dodatkowe zajęciaz historii sztuki oraz zajęcia zespołu wokalnego.Nauka w liceum kończy się egzaminem dyplomowym,absolwenci otrzymują tytuł zawodowy plastyka i dziękitemu mogą kontynuować naukę w uczelniach artystycznych.Liceum Plastyczne mieści się w zaadaptowanymw latach pięćdziesiątych budynku szkoły podstawowej,wybudowanym społecznie przez mieszkańcówosiedla przed II wojną światową. Mimo licznych modernizacjii doraźnych napraw szkoła nie mieści sięw standardach, które posiadają inne tego typu placówkiw Polsce, a w szczególności te, które prowadząkształcenie artystyczne. Gmach liceum jest zbytmały, pracownie nie pozwalają na swobodne realizowaniezadań programowych oraz planowanie projektówzwiązanych z nowoczesną edukacją artystyczną.Szkoła wiąże swoje plany na przyszłość z rozwojemkierunków projektowych i nowych mediów, a bez odpowiednieji dobrze wyposażonej bazy dydaktycznejmoże się to okazać nie do zrealizowania.W tym roku szkoła obchodzi 65-lecie istnieniai chciałaby w roku swojego jubileuszu zapewnićuczniom dobre standardy nauczania, by mogli w godziwychwarunkach realizować nie tylko programnauczania, ale również własne pasje twórcze, co napewno zaprocentuje w przyszłości.Czy istnieje szansa na znalezienie funduszy nadofinansowanie projektu rozbudowy tak ważnego dlaregionu Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiegow Poznaniu?Poznań, dnia 29 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9314)Poseł Michał Stuligroszdo ministra rolnictwa i rozwoju wsiw sprawie podjęcia działań zmierzającychdo zmian w regulacji rynku cukruSzanowny Panie Ministrze! Obecnie klienci kupującycukier są bardzo zdenerwowani, że musząpłacić ponad 5 zł za 1 kg. W niektórych rejonach cenacukru sięga prawie 6 zł. Rozterki przeżywają równieżproducenci buraków cukrowych, gdyż cena za burakicukrowe jest taka, że ich produkcja staje się nieopłacalna,a za tzw. kwotę poza limitem cena jestkatastrofalna. Zdajemy sobie sprawę z tego, że jest towynik tzw. zmiany polityki realizowanej przez UnięEuropejską w roku 2006, gdyż Polska uprawiała 270tys. ha buraków, a obecnie uprawia 190 tys. Jest tobardzo duże zmniejszenie.

331Od 1 lipca 2011 r. będziemy przewodniczyć UniiEuropejskiej. Dlatego proszę i mam pytanie: Czy ministerrolnictwa chce zaproponować Unii Europejskiejodejście od dotychczasowej polityki w zakresierynku cukru, zmianę, w ten sposób, aby zwiększyćkwotę produkcji w naszym kraju i aby nie dochodziłoz jednej strony do tak dramatycznych spadkówcen produkcji buraka, a z drugiej strony do wzrostucen za sprzedany cukier? W Polsce klienci pytają,dlaczego w Niemczech można kupić cukier za półeuro, a u nas trzeba płacić euro – ponad 5 zł. Tojest dla nich niezrozumiałe, skoro jesteśmy na wspólnymrynku.W związku z tym proszę o szczegółowe informacje,co chcecie w tym zakresie zrobić, żeby tę sytuacjęnaprawić.Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9315)do ministra gospodarkiPoseł Łukasz Tuskw sprawie programu pn. „Kierunki rozwojubiogazowni rolniczych w Polsce w latach2010–2020”Szanowny Panie Ministrze! Budowa biogazownirolniczych w naszym kraju może być ważnym czynnikiemrozwoju sektora energii pochodzącej z odnawialnychźródeł energii. Jest to istotne w aspekcie2020 r., w którym to Polska zobowiązała się do wypracowaniaodpowiednich wskaźników udziału energiipochodzącej ze źródeł odnawialnych w energetycznymbilansie finalnym państwa. Równocześnie utylizacjarolniczych odpadów organicznych może przysporzyćwłaścicielom gospodarstw rolnych oraz producentomartykułów rolnych i spożywczych wymiernychkorzyści finansowych. W celu rozwoju biogazownirolniczych w Polsce został opracowany przezresort rolnictwa i rozwoju wsi program pn.: „Kierunkirozwoju biogazowni rolniczych w Polsce w latach2010–2020”, który został przyjęty przez Radę Ministróww dniu 13 lipca 2010 r. Program ten ma określićoptymalizację warunków do rozwoju instalacjiwytwarzających biogaz rolniczy.Wobec powyższego chciałbym, żeby pani ministerprzedstawiła główne założenia tego programu oraz,na początek, jakie są jego efekty w roku 2010 r. Jestto, co prawda, dopiero rok funkcjonowania tego programu,ale myślę, że jakieś wnioski można już z tegowyciągnąć.Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Łukasz TuskZ a p y t a n i e(nr 9316)do ministra rozwoju regionalnegow sprawie możliwości dysponowania przezstowarzyszenie otrzymaną dotacjąna wnioskowane przez nie przedsięwzięciePani Minister! Na podstawie obowiązującychprzepisów, szczególnie ustawy o finansach publicznych,beneficjent może dowolnie dysponować otrzymanądotacją rozwojową ze środków unijnych, np. z EuropejskiegoFunduszu Społecznego. Czy musi ją wydawaćtylko zgodnie z przeznaczeniem określonymw zawartej umowie?Instytucja pośrednicząca udzieliła beneficjentowidotację rozwojową w ramach projektu. Umowaprzewiduje przekazywanie dotacji w formie zaliczkirozłożonej na transze, płatne według harmonogramupłatności. Umowa zawiera postanowienie, żew razie wykorzystania środków w całości lub częścina cel inny niż określony w projekcie lub niezgodniez umową instytucja pośrednicząca może rozwiązaćumowę w trybie natychmiastowym. Rozwiązanieumowy we wskazanym trybie obliguje beneficjentado zwrotu otrzymanej dotacji wraz z odsetkami.Moim zdaniem powyższe w pełni koresponduje z treściąart. 211 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych.Beneficjent, mając kłopoty finansowe, „pożycza”sobie środki z otrzymanej dotacji na spłatę swoichzobowiązań, które nie wynikają z realizacji projektu,oraz cześć z nich rozlicza w ramach innych projektów.Podmiot przyznający dotację przeprowadzakontrolę realizacji zadania i wykorzystania środkówz dotacji. Pechowo dla beneficjenta instytucja pośredniczącazauważa, że na wydzielonym konciebrakuje środków, które przekazała beneficjentowina realizowany program. Okazuje się, że beneficjent„pożyczył” sobie ok. 150 000 zł z 250 000 zł przeznaczonychna realizację programu. Oczywiście beneficjentpoinformował podczas kontroli, że środki„pożyczył” i że je odda. Dodać należy również, że100 000 zł przeznaczył na realizację zadania. Ponadtopodczas kontroli stwierdzono wydatki niekwalifikowaneoraz dokumenty potwierdzające podwójnefinansowanie niektórych wydatków, czymbeneficjent zdaniem kontrolujących naruszył jednocześnieart. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1525/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie(WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawierozporządzenia finansowego mającego zastosowaniedo budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1) oraz zapisy rozporządzeniaRady (WE) nr 1083/2006 z 11 lipca 2006 r.ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące EuropejskiegoFunduszu Rozwoju Regionalnego, EuropejskiegoFunduszu Społecznego oraz Funduszu Spój-

332ności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, które mówi o zakazie współfinansowania innegoinstrumentu wspólnotowego.Pani Minister, mając na względzie powyższy problem,pozwalam sobie zatem zadać Pani Ministernastępujące pytania:1. Czy podmiot, który otrzymał dotację rozwojową,nie może w żadnym przypadku „pożyczyć” sobiejej części, nawet gdy w danym momencie nie jest muona w pełni potrzebna?2. Czy wykorzystanie dotacji rozwojowej na swojewłasne cele, niewynikające z dotacji, jest naruszeniemprzepisów prawa? Jeśli tak, to czy beneficjent,który otrzymał dotację, musi ją zwrócić, czy możnago potraktować ulgowo, gdyż tylko sobie środki z dotacji„pożyczył”?3. Czy stwierdzenie wydatków niekwalifikowanychi podwójne finansowanie niektórych wydatkówjest jednoznaczne z ich zwrotem?4. Czy przeznaczenie części dotacji rozwojowejniezgodnie z umową na inny cel, podwójne finansowanieniektórych wydatków i finansowanie wydatkówniekwalifikowanych jest nieprawidłowością, korektąfinansową, nadużyciem czy może tylko drobnymuchybieniem?5. Co zdaniem Pani Minister może/powinna zrobićinstytucja pośrednicząca przyznająca dotacjęw opisanych sytuacjach?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Tadeusz TomaszewskiZ a p y t a n i e(nr 9317)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. ZawadySzanowny Panie Ministrze! Ochotnicza straż pożarnajest umundurowaną organizacją społecznąskładającą się z grupy ochotników, przeznaczonąw szczególności do walki z pożarami, klęskami żywiołowymii innymi miejscowymi zagrożeniami. Jednakaby mogli oni wykonywać swoje zadania, potrzebnyjest specjalistyczny sprzęt, w tym nowa dzieżochronna.Dlatego, mając powyższe na uwadze, zwracam siędo Pana Ministra z następującymi pytaniami:1. Czy planowany jest zakup nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego sprzętu specjalistycznego?2. Kiedy zostanie dokonany zakup i jego przekazanie?3. Jaki to będzie sprzęt?4. Jakiej wartości będzie to zakup?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Jarosław MatwiejukZ a p y t a n i e(nr 9318)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. ZabłudówPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9319)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Turośń KościelnaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9320)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. NowinkaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9321)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. PłaskaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

333Z a p y t a n i e(nr 9322)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. PerlejewoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9327)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SupraślPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9323)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. PoświętnePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9328)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SurażPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9324)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. RudkaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9329)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. MielnikPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9325)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SidraPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9330)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SzudziałowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9326)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SuchowolaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9331)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażenia dlajednostek OSP w gm. TykocinPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

334Z a p y t a n i e(nr 9332)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. WasilkówPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9337)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. GrodziskPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9333)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. WyszkiPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9338)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. DrohiczynPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9334)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. CzyżePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9339)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. DziadkowicePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9335)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Dobrzyniewo DużePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9340)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Dubicze CerkiewnePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9336)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Dąbrowa BiałostockaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9341)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. MichałowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

335Z a p y t a n i e(nr 9342)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. MilejczycePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9347)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. OrlaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9343)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. NarewPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9348)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. GródekPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9344)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. NarewkaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9349)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. JanówPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9345)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nowy DwórPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9350)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Juchnowiec KościelnyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9346)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nurzec-StacjaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9351)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. KleszczelePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

336Z a p y t a n i e(nr 9352)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. KorycinPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9357)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Czarna BiałostockaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9353)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. KuźnicaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9358)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. CzeremchaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9354)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. BiałowieżaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9359)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. WąsoszPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9355)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. BoćkiPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9360)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. TrzciannePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9356)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. BrańskPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9361)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. MiastkowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

337Z a p y t a n i e(nr 9362)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. PiątnicaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9367)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. TuroślPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9363)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. PrzytułyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9368)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. KolnoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9364)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. WiznaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9369)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. GrabowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9365)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. RadziłówPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9370)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. ZbójnaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9366)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Mały PłockPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9371)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażenia dlajednostek OSP w gm. ŚniadowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

338Z a p y t a n i e(nr 9372)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Rutka-TartakPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9377)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kołaki KościelnePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9373)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. KlukowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9378)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. WiżajnyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9374)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. CzyżewPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9379)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SzypliszkiPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9375)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SzumowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9380)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kulesze KościelnePatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9376)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. RutkiPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9381)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. LipskPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.

339Z a p y t a n i e(nr 9382)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Bargłów KościelnyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9387)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. JasionówkaPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9383)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Kobylin-BorzymyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9384)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. Nowe PiekutyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9385)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SokołyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9386)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. SzepietowoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9388)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. JaświłyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9389)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. KrypnoPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9390)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zakupu nowej odzieży ochronnejoraz dodatkowego wyposażeniadla jednostek OSP w gm. ŁapyPatrz zapytanie nr 9317, str. 332.Z a p y t a n i e(nr 9391)do prezesa Rady Ministróww sprawie budowy stacjielektroenergetycznych i linii przesyłowychw woj. podlaskimSzanowny Panie Premierze! Energia w woj. podlaskimjest bardzo droga. W związku z powyższympodjęto rozmowy nad budową stacji elektroenerge-

340tycznych i linii przesyłowych. Współpracę przy tejinwestycji deklarują władze województwa i samorządowcy.Pomoc przy tej inwestycji deklarują przedstawicieleośmiu starostw: białostockiego, grajewskiego,kolneńskiego, łomżyńskiego, sejneńskiego, suwalskiego,wysokomazowieckiego, zambrowskiego. Tęw woj. podlaskim poprowadzą Polskie Sieci ElektroenergetyczneOperator SA. Inwestycja będzie realizowanaw ramach projektu połączenia elektroenergetycznegoPolska – Litwa. Dzięki niej poprawi siębezpieczeństwo energetyczne w naszym regionie.Do 2015 r. przewidziana jest: budowa linii 400 kVOstrołęka – Łomża – Narew, rozbudowa rozdzielni400 kV w stacji 400/110 kV Narew, budowa linii 400kV Ełk – Łomża, budowa stacji 400 kV Łomża orazbudowa linii 400 kV Ełk – granica Polski (kierunekAlytus).Mając powyższe na uwadze, zwracam się do panaprezesa Rady Ministrów z następującymi pytaniami:1. Na jakim etapie jest przedmiotowa sprawa?2. Czy jest możliwość dofinansowania tego przedsięwzięciaze środków UE?3. Jakie kroki zostaną podjęte w sprawie budowylinii 400 kV Ostrołęka – Łomża – Narew, rozbudowyrozdzielni 400 kV w stacji 400/110 kV Narew, budowylinii 400 k//Ełk – Łomża, budowy stacji 400 kV Łomżaoraz budowy linii 400 KV Ełk – granica Polski(kierunek Alytus)?Z wyrazami szacunkuBiałystok, dnia 30 marca 2010 r.Poseł Jarosław MatwiejukZ a p y t a n i e(nr 9392)do ministra sprawiedliwościw sprawie likwidacji WydziałuGospodarczego Sądu Okręgowegow Zielonej GórzeSzanowny Panie Ministrze! Kilka tygodni temuzwracałem się do Pana Ministra z interpelacją w sprawieplanowanej likwidacji wydziałów gospodarczychsądów okręgowych. Otrzymałem odpowiedź, któranie wyczerpała moich wątpliwości co do słusznościpodjętych przez Pana Ministra działań.W pierwotnym założeniu miało dojść do likwidacji8 wydziałów gospodarczych SO. W wydanym przezPana Ministra rozporządzeniu likwiduje się 3 wydziały,w tym w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze.Zdziwienie moje budzi fakt, że pomiędzy likwidowanymwydziałem gospodarczym SO w Zielonej Górzea wydziałami gospodarczymi w innych sądach okręgowych,które nie zostały zlikwidowane, ilość rozpatrywanychspraw jest porównywalna. Wcześniej zapewniałPan Minister, że przy ewentualnej likwidacjibędzie to podstawowy argument. Zapoznając się jednakz analizą wpływów, załatwień i pozostałości orazich struktury w pionie gospodarczym za 2010 r., stwierdzam,że wynika z tego coś innego, ponieważ w ZielonejGórze w repetytorium GC wpłynęło 118 spraw,w Częstochowie – 128, w Olsztynie – 142 sprawy.W sprawach Ga odwoławczych do Sądu Gospodarczegow Zielonej Górze wpłynęło 107 spraw, w Częstochowie– 83, w Olsztynie – 143, w Toruniu – 125.Dodać mogę, że w Zielonej Górze spraw GNc było 157,GCo – 101, Gz – 95. Łącznie w 2010 r. do V WydziałuGospodarczego wpłynęło 578 różnych spraw.Panie Ministrze, środowisko lubuskiego biznesujest zbulwersowane faktem likwidacji wydziału. Dlaprzedsiębiorców rozpatrywanie prawie 600 spraww sądzie w Poznaniu będzie bardzo uciążliwe i kosztochłonne.Oszczędności, jakie Pan Minister zyska,moim zdaniem w postaci dwóch dodatków służbowych,przewodniczącego wydziału i kierownika sekretariatu,jest niewspółmierne do potencjalnychkosztów przedsiębiorców. Oni, Panie Ministrze, niemają dobrego skomunikowania z Poznaniem. Wyjazddla nich do Poznania, gdyby chcieli skorzystać z publicznychśrodków transportu, będzie całodziennąlub dwudniową wyprawą. Samochodem niejednokrotniebędą musieli pokonać w jedną stronę ponad200 km.W kontekście przedstawionej sytuacji pozwalamsobie zadać Panu Ministrowi następujące pytania:1. Dlaczego Ministerstwo Sprawiedliwości likwidujeWydział Gospodarczy w Sądzie Okręgowymw Zielonej Górze, jeżeli ilość rozpatrywanych sprawjest porównywalna z innymi istniejącymi wydziałamigospodarczymi w sądach okręgowych?2. Co spowodowało, że z ośmiu planowanych dolikwidacji wydziałów SO zostają zlikwidowane trzy?3. Ile na likwidacji Wydziału Gospodarczego SOw Zielonej Górze zaoszczędzi Ministerstwo Sprawiedliwościśrodków finansowych, a o ile potencjalniewzrosną koszty przedsiębiorców, którzy będą musielirozstrzygać swoje sprawy w Poznaniu?4. Czy dla dobra rozwoju woj. lubuskiego, funkcjonującegow nim biznesu nie może Pan Minister wycofaćsię ze swojej decyzji?Z poważaniemZielona Góra, dnia 1 kwietnia 2011 r.Poseł Bogusław Wontor

341Z a p y t a n i e(nr 9393)do ministra infrastrukturyw sprawie przebudowy drogi krajowejnr 15 na odcinkach: Krotoszyn –Koźmin Wielkopolskioraz Koźmin Wielkopolski – JarocinSzanowny Panie Ministrze! Pragnę złożyć naPana ręce zapytanie dotyczące przebudowy drogikrajowej nr 15 na odcinkach: Krotoszyn – KoźminWielkopolski oraz Koźmin Wielkopolski – Jarocin.Krajowa piętnastka na wymienionych wyżej odcinkachjest obecnie w fatalnym stanie; wymaga poprawystanu nawierzchni oraz likwidacji kolein. Aktualnystan drogi przekłada się na bezpieczeństwouczestników ruchu. Czarne statystyki wskazują, doilu śmiertelnych wypadków dochodziło na tej trasie.Niezbędne jest więc ułożenie nowej nawierzchni orazwykonanie elementów poprawy bezpieczeństwauczestników ruchu drogowego, takich jak budowaazyli na przejściach dla pieszych, chodników na dojściachdo zatok autobusowych oraz odcinków ścieżekrowerowych.Modernizacja i rozbudowa drogi krajowej nr 15 naodcinkach: Krotoszyn – Koźmin Wielkopolski orazKoźmin Wielkopolski – Jarocin jest niezwykle ważnadla mieszkańców powiatu krotoszyńskiego. Remontdrogi z całą pewnością zwiększy potencjał rozwojowypowiatu jak i, co najważniejsze, poprawi bezpieczeństwomieszkańców. Ponadto po modernizacji krajowejpiętnastki droga ta powinna stać się ważnym, w dobrymstanie ciągiem komunikacyjnym, tworzącymz drogą S5 alternatywną trasę podróży Poznań –Wrocław.Mając na uwadze konieczność poprawy warunkówjazdy na drodze krajowej nr 15 na odcinkach:Krotoszyn – Koźmin Wielkopolski oraz Koźmin Wielkopolski– Jarocin wnoszę do Pana Ministra zapytanieo działania i harmonogram prac podejmowanychprzez GDDKiA nad przebudową tej trasy.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Maciej OrzechowskiZ a p y t a n i e(nr 9394)do ministra gospodarkiw sprawie działań zmierzającychdo przystąpienia Polski do EuropejskiejAgencji KosmicznejPanie Premierze! Komisje Edukacji, Nauki i Młodzieżyoraz Gospodarki na wspólnym posiedzeniu10 czerwca 2010 r. rozpatrzyły informacje ministragospodarki oraz ministra nauki i szkolnictwa wyższegona temat innowacyjnej roli technik satelitarnychw kontekście członkostwa Polski w EuropejskiejAgencji Kosmicznej. Biorąc pod uwagę przedstawionemateriały, opinie zaproszonych ekspertów oraz przeprowadzonądyskusję, komisje w dezyderacie przekazanymdo prezesa Rady Ministrów między innymipostulowały, aby:— uznać działalność kosmiczną, zgodnie z politykąUE, za jeden z priorytetów państwa,— niezwłocznie podjąć negocjacje z ESA w celujak najszybszej akcesji Polski do ESA,— zaplanować w budżecie na 2011 r. środki finansowena współpracę z ESA w wysokości umożliwiającejrealizację zatwierdzonych już programów współpracyPolski jako europejskiego kraju kooperującegoz ESA,— podjąć prace nad utworzeniem krajowej instytucjikoordynującej polską działalność kosmiczną,— wdrożyć działania ukierunkowane na optymalnewykorzystanie istniejącego polskiego potencjałunaukowego i przemysłowego w technologiach kosmicznychoraz rozwój tego potencjału, zwłaszcza poprzezwykorzystanie programów i środków finansowych UEprzeznaczonych na działalność kosmiczną,— wprowadzić w życie program wykorzystywaniaprzestrzeni kosmicznej w Polsce przygotowany przezMinisterstwo Gospodarki.W odpowiedzi na dezyderat skierowany 26 lipca2010 r. do marszałka Sejmu Grzegorza Schetyny wicepremier,minister gospodarki Waldemar Pawlakw pełni podzielił ww. postulaty i zapowiedział wystąpieniedo prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o udzieleniezgody na rozpoczęcie negocjacji z ESA do końca2010 r.Uwzględniając zapisy wprowadzonego w życietraktatu lizbońskiego reformującego Unię Europejską,w którym polityce kosmicznej Unii przyznanojeden z wiodących kierunków rozwoju, znalezieniesię Polski w gronie pełnoprawnych członków ESAstaje się niezmiernie ważne.Artykuł 10 traktatu pozwala integrować się wybranymkrajom w elitarny klub w celu realizacjiwspólnych przedsięwzięć istotnych dla całej Unii.Tak stało się z paktem konkurencyjności w zakresieEuro. Podobnie stać się niebawem może z zagadnieniamiw zakresie innowacyjności, dla której politykakosmiczna i ESA jest naturalnym forum aktywności.

342Nie dopuszczając do dalszej polityki wykluczania Polskiz należnego jej miejsca i pozycji, należy ubiegaćtakie zagrożenia i sfinalizować należne nam członkostwojak najszybciej.Wobec powyższego pozwalamy zatem sobie zadaćPanu Premierowi następujące pytania:1. Czy rząd Polski, zgodnie z zapowiedzią PanaPremiera, rozpoczął negocjacje z ESA? Jeżeli nie, todlaczego?2. Na jakim etapie jest realizacja postulatów skierowanychw dezyderacie do prezesa Rady Ministrów?Z poważaniemPosłowie Tadeusz Tomaszewskii Bogusław WontorZielona Góra, dnia 1 kwietnia 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9395)do ministra finansóww sprawie struktury podatków zawartychw cenie oleju napędowegoSzanowny Panie Ministrze! W marcu 2011 r. cenaoleju napędowego przekroczyła 5 zł/litr. Takiego poziomucen tego paliwa jeszcze w historii naszego krajunie było. Paliwa w Polsce są obciążone wielomapodatkami, które w końcowej cenie stanowią bardzowysoki procent kosztów.Jaka jest struktura wszystkich kosztów, w szczególnościpodatków, zawartych w cenie litra oleju napędowego?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9396)Poseł Piotr Polakdo ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie możliwości zmiany nazwiskaobywatela poprzez dopisanie drugiego członuJaka jest procedura zmiany nazwiska poprzez dopisaniedrugiego członu nazwiska panieńskiego matki?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9397)do ministra sprawiedliwościPoseł Piotr Polakw sprawie senackiego projektu ustawyo Krajowej Radzie SądownictwaSzanowny Panie Ministrze! Z zainteresowaniemprzyglądam się pracom nad senackim projektemustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa. Przyznam,że jestem sceptycznie nastawiony do funkcjonowania,zadań i kompetencji Krajowej Rady Sądownictwa.Brałem udział w debacie, lecz nie otrzymałemodpowiedzi na moje pytania. Nie przypominam sobieżadnych inicjatyw KRS, które by zmierzały do poprawieniawydajności pracy sędziów, szybszego orzekaniaczy otworzenia się na zewnętrzne kontrole w zakresiepolityki finansowej czy administracyjnej.W związku z tym zapytuję Pana Ministra:1. Jakie organy czy mechanizmy zapewniają niezawisłośćsędziowską i niezależność sądów w innychpaństwach Unii Europejskiej?2. Jakie jest uzasadnienie dla wpisania do konstytucjiKrajowej Rady Sądownictwa?3. W których państwach demokratycznych niezależnościsędziowskiej strzegą organy konstytucyjnej?4. Dlaczego Najwyższa Izba Kontroli nie możekontrolować w zakresie procedur i polityki finansowejwymiaru sprawiedliwości?5. Jakie działania podejmuje KRS w reakcji nadziesiątki przegrywanych spraw corocznie przed EuropejskimTrybunałem Praw Człowieka w związkuz przewlekłością postępowań?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Tadeusz WitaSzanowny Panie Ministrze! W związku z problememzgłoszonym na moje ręce przez zainteresowanegomieszkańca, a dotyczącym chęci zmiany nazwiskapoprzez dopisanie drugiego członu – nazwiskapanieńskiego matki, proszę o odpowiedź napytanie:

343Z a p y t a n i e(nr 9398)do ministra skarbu państwaw sprawie akcji pracowniczych wydanychprzez Skarb Państwa będących w posiadaniubyłych pracowników Stoczni Gdynia SASzanowny Panie Ministrze! Po likwidacji zakładuStocznia Gdynia SA do mojego biura poselskiego zaczęłozgłaszać się wielu byłych pracowników stocznibędących w posiadaniu imiennych akcji pracowniczychwydawanych im przez Skarb Państwa. Przylikwidacji stoczni w świetle ustawy o postępowaniukompensacyjnym z dnia 19.12.2008 r. nie zostałuwzględniony wykup tych akcji przez Skarb Państwa.Akcje pracownicze były wydawane proporcjonalniedo liczby przepracowanych lat pracy i były teżekwiwalentem za możliwość wypłaty gotówki – zarządstoczni wydał na takie rozwiązanie zgodę. Akcjemają wartość materialną i w przyszłości miały przynieśćpracownikom korzyści finansowe.Zamknięcie stoczni uniemożliwiło byłym pracownikomsprzedaż tych akcji, nawet po cenie nominalnej,gdyż znalezienie nabywcy jest bardzo trudne,ponieważ żaden akcjonariusz nie kupi akcji likwidowanejspółki. Ludzie ci czują się oszukani, a imienneakcje trzymane w rękach stały się bezwartościowe.W związku z powyższym zwracam się do ministrao odpowiedź na poniższe pytania:1. Dlaczego byli pracownicy stoczni nie zostali poinformowaniprzez ministerstwo, co mogą zrobić z nabytymiakcjami? Dlaczego nie podjęto rozmów na tentemat?2. Dlaczego akcje pracownicze nie zostały ujętew ustawie kompensacyjnej?3. Dlaczego byli stoczniowcy nie mają możliwościpodjęcia środków finansowych za posiadane akcje?4. Jakie rozwiązanie powyższej sprawy przewidujeministerstwo?5. Czy ministerstwo ma w planach projekt nowelizacjiustawy o postępowaniu kompensacyjnym poprzezstworzenie możliwości wykupu akcji przez MinisterstwoSkarbu bądź zarządcę kompensacji?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Zbigniew KozakZ a p y t a n i e(nr 9399)do ministra pracy i polityki społecznejw sprawie przyznania PowiatowemuUrzędowi Pracy w Chełmie dodatkowychśrodków finansowych na rzecz promocjizatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobociai aktywizacji zawodowej w 2011 r.Pani Minister! Z informacji powszechnie dostępnychwynika, że Powiatowy Urząd Pracy w Chełmiewstrzymał z dniem 16.02.20011 r. przyjmowaniewniosków dotyczących realizacji refundacji kosztówdojazdu na staż, do pracy i zakwaterowania finansowanychz Funduszu Pracy i Europejskiego FunduszuSpołecznego. Aktualne zwroty ww. kosztów są tylkorealizowane dla osób, którym przyznano prawo dorefundacji na podstawie pisma wydanego przez PUPChełmie do 31.12.2010 r. Z dniem 01.03.2011 r. PUPwstrzymał do odwołania przyjmowanie wniosków nastaż, zaś z dniem 08.03.2011 r. wstrzymano przyjmowaniewniosków o przyznanie stypendium na kontynuowanienauki. Co będzie dalej, na jakie formy walkiz bezrobociem będą pieniądze i na jak długo, niktnie wie.Lokalny rynek pracy w Chełmie i w powiatach:chełmskim, włodawskim i krasnostawskim jest rynkiemszczególnie trudnym, ponieważ słaba kondycjagospodarcza miasta Chełm, jak i ww. powiatów powodujeutrzymywanie się bezrobocia na wysokimpoziomie. Na koniec 2010 r., jak wynika z oficjalnychdanych statystycznych, poziom bezrobocia na tereniepowiatu chełmskiego był dużo wyższy niż odnotowanyw skali ogólnokrajowej i tak: miasto Chełm –16,2%, powiat chełmski – 16,7%, przy ogólnopolskiejstopie bezrobocia 12,3%. Nie do przyjęcia jest obecnasytuacja, gdy PUP dysponuje tak małymi środkamifinansowymi, iż nie wystarczają one, by realizowaćpodstawowe zadania urzędów pracy wynikające z ustawyo promocji zatrudnienia z dnia 20 kwietnia 2004 r.,takie jak aktywizacja osób bezrobotnych.Dodatkowo należy zauważyć, że te znikome środkizostały jeszcze zmniejszone o finansowanie zobowiązańi umów zawartych w 2010 r. W konsekwencjiw bieżącym roku zostaną ograniczone wszystkie formydziałań na rzecz osób bezrobotnych, co przy niskiejpodaży miejsc pracy na otwartym rynku pracymoże generować społeczne niezadowolenie. Częstojedyną szansą na znalezienie pracy przez bezrobotnychze szczególnych grup podwyższonego ryzyka,osoby długotrwale bezrobotne, osoby bezrobotnemłode do 25 r. ż., osoby bezrobotne po 55 r. ż., byłyprogramy aktywizacyjne organizowane i finansowaneprzez PUP. Obecnie sytuacja na lokalnym chełmskimrynku pracy staje się dramatyczna. Wzrastabezrobocie, bezrobotni pozostają bez pomocy, a urządpracy nie może zaplanować żadnych działań, ponie-

344waż nie wie, jakimi pieniędzmi będzie dysponowałw najbliższym czasie.Do podobnej sytuacji doszło też w wielu urzędachpracy na terenie całej Polski. Na początku marca br.usłyszeliśmy mgliste zapewnienia wiceministra pracyi polityki społecznej, że resort wystąpił do MinisterstwaFinansów o dodatkowe środki na aktywizacjębezrobotnych, że resort nie pozostawi urzędówpracy, a docelowo bezrobotnych bez wsparcia oraz żema nadzieję, iż dodatkowe środki będą mogły byćuruchomione w ciągu kilku tygodni. Co ciekawsze,wiceminister w podsumowaniu swojej wypowiedzidodał, że sytuacja finansowa Funduszu Pracy jestdobra, ma nadwyżkę, dlatego spodziewa się, że MFpozytywnie zaopiniuje wniosek.W związku z zaistniałą sytuacją proszę o udzielenieodpowiedzi na pytania:1. W zaistniałej sytuacji, czyli braku pieniędzy nawiększość form walki z bezrobociem i aktywizacjizawodowej osób bezrobotnych, jakie działania wedługministerstwa powinien podjąć urząd pracy w celurealizacji ustawowych zadań?2. Z jakich powodów mimo zapewnień rządu, iżFundusz Pracy dysponuje wystarczającymi środkamifinansowymi dla powiatowych urzędów pracy, tak drastycznieograniczono środki finansowe na ten cel, z sumy7 mld w 2010 r. do 3,2 mld zł w roku bieżącym?3. Czy i ewentualnie kiedy oraz w jakiej kwociePowiatowy Urząd Pracy w Chełmie otrzyma dodatkoweśrodki finansowe na rzecz promocji zatrudnienia,łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacjizawodowej w 2011 r.?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9400)Poseł Beata Mazurekdo ministra pracy i polityki społecznejw sprawie zmniejszenia środkówfinansowych z PFRON na realizacjęprzez miasto Chełm zadań w 2011 r.w zakresie wsparcia osób niepełnosprawnychZgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacjizawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych wraz z późniejszymi zmianamido zadań powiatu należy miedzy innymi:1) dofinansowanie: zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny,przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze;sportu, kultury, rekreacji i turystyki osób niepełnosprawnych;likwidacji barier architektonicznych,w komunikowaniu się i technicznych w związkuz indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych;uczestnictwa osób niepełnosprawnychi ich opiekunów w turnusach rehabilitacyjnych;2) dofinasowanie kosztów tworzenia i działaniawarsztatów terapii zajęciowej;3) finasowanie szkoleń dla osób niepełnosprawnychzarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy;4) zwrot wydatków na instrumenty lub usługirynku pracy dla osób niepełnosprawnych poszukującychpracy i niepozostających w zatrudnieniu;5) jednorazowe dofinansowanie rozpoczęcia działalnościgospodarczej, rolniczej lub wniesienia wkładudo spółdzielni socjalnej przez osobę niepełnosprawną,6) zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracydla osób niepełnosprawnych zarejestrowanych w powiatowymurzędzie pracy;7) zwrot części kosztów wynagrodzeń i składek naubezpieczenia społeczne osoby niepełnosprawnej.Dofinansowaniami z PFRON dysponuje MiejskiOśrodek Pomocy Rodzinie w Chełmie. To tutaj niepełnosprawnichełmianie ustawiają się w kolejce podofinasowanie do zakupu pieluchomajtek, protez,aparatów słuchowych i innych sprzętów rehabilitacyjnychoraz do turnusów rehabilitacyjnych.Na realizację zadań ustawowych w 2011 r. MOPRotrzymał z PFRON 1 658 834 zł. Dla porównaniaw roku 2008 kwota dofinasowania wynosiła 2 756 007zł, w roku 2009 – 2 225 856 zł, a w roku 2010 r. –1 955 603 zł. Oznacza to zmniejszenie pieniędzy w ciąguostatnich lat o prawie 1100 tys. zł.Według danych Głównego Urzędu Statystycznegow Chełmie mieszka ponad 12 tys. osób niepełnosprawnych.Już rok 2010 był rokiem wyjątkowo ciężkimdla niepełnosprawnych chełmian, ponieważ drastyczniezmniejszono środki PFRON pozostawionedo dyspozycji naszego samorządu. Miasto Chełmotrzymało na realizację zadań z zakresu rehabilitacjizawodowej i społecznej o 270 253 zł mniej niż w roku2009 i 800 404 zł mniej niż w roku 2008 (spadek odpowiednioo 12% i 30%). Spowodowało to znaczneograniczenie ilości i wielkości dofinansowań ze środkówPFRON do wszystkich form pomocy udzielanejniepełnosprawnym mieszkańcom Chełma. Ze względuna znaczne ograniczenie środków PFRON pozostawionychdo dyspozycji samorządowi miasta ChełmPowiatowy Urząd Pracy w Chełmie nie udzielał dofinansowańdo kosztów szkolenia dla osób niepełnosprawnychoraz zwrotów kosztów wyposażenia stanowiskpracy dla osób niepełnosprawnych.Podsumowując, z dofinansowań ze środkówPFRON w ubiegłym roku skorzystały we wszystkichformach łącznie 1334 niepełnosprawne osoby (w porównaniudo 2009 roku oznacza to zmniejszenieo 1934 osoby tj. 60%) na łączną wartość 1 955 185 zł.Z 1408 wniosków o dofinansowania od osób niepełnosprawnychtylko 51% zostało załatwionych pozytywnie.Nie mając podstaw, by nie wierzyć w zapewnieniaprzedstawicieli Pani resortu, byłam pewna, że w 2011 r.w związku z ustawą uchwaloną przez Sejm w dniu

34529 października 2010 r. o zmianie ustawy o rehabilitacjizawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osóbniepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw,która zawiera m.in. zmiany przepisów mające na celuzrównoważenie budżetu PFRON, nastąpi obiecywanastabilizacja i zrównoważenie finansowych podstawsystemu wspierania osób niepełnosprawnych.Jak deklarował w imieniu Pani Minister sekretarzstanu pan Jarosław Duda niespełna jeszcze 4 miesiącetemu, 3 grudnia 2010 r., w odpowiedzi na interpelacjęposelską nr 19303: „Wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwi racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków Państwowego FunduszuRehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dzięki czemumożliwe będzie uzyskanie środków niezbędnych dozapewnienia właściwego poziomu finansowania zadańokreślonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r.o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214,poz. 1407), w tym określonego w ww. ustawie dofinansowaniadziałalności warsztatów terapii zajęcioweji zakładów aktywności zawodowej, a także innychzadań realizowanych przez samorządy i organizacjepozarządowe działające na rzecz osób niepełnosprawnych”.W Chełmie okazuje się, że obiecywaneprzez MPiPS zapewnienie właściwego poziomu finansowaniazadań PFRON, to kolejne zmniejszenieśrodków finansowych i w konsekwencji dalsze znacznepogorszenie sytuacji osób niepełnosprawnych.Niepełnosprawni nie dostaną w ogóle pieniędzy na:turnusy rehabilitacyjne, sport, kulturę, rekreację i turystykę.MOPR nie dopłaci także do: szkoleń, przystosowaniastanowisk pracy do potrzeb osób z orzeczeniem oniepełnosprawności, imprez o charakterze integracyjnym,rehabilitacji zawodowej niepełnosprawnych.Pomimo tych drastycznych ograniczeń pozostałezadania będą finansowane na niższym poziomie niżw roku ubiegłym. Mniej pieniędzy jest na: zaopatrzeniew sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty ortopedycznei środki pomocnicze, likwidację barier architektonicznych,zwrot wydatków na instrumenty i usługirynku pracy, przyznawanie środków na podjęciedziałalności gospodarczej.Jednocześnie, jak Pani Minister powinna wiedzieć,równie drastyczne ograniczenie środków finansowychz Funduszu Pracy oraz z NarodowegoFunduszu Zdrowia skutkuje zupełnym brakiem pomocyosobom niepełnosprawnym. Muszę w tym miejscuprzypomnieć, że na podstawie rozporządzeniaministra zdrowia z 18 października 2010 r. zmieniającegorozporządzenie w sprawie kierowania na leczenieuzdrowiskowe (Dz. U. 2010 Nr 202, poz. 1342)osoba dorosła będzie mogła starać się o wyjazd naleczenie uzdrowiskowe raz na 18 miesięcy, wcześniejtermin ten wynosił 12 miesięcy. Wprowadzona zmianaspowodowana jest tym, że wydłuża się liczba osóbzakwalifikowanych do leczenia sanatoryjnego. Z danychMinisterstwa Zdrowia wynika, że pod koniec2009 r. na potwierdzenie skierowań na leczenie uzdrowiskoweczekało aż 425 228 osób. Czas oczekiwaniawynosił w poszczególnych oddziałach NFZ od 16 miesięcydo nawet 2 lat. W tę kolejkę wpiszą się w tymroku niepełnosprawni chełmianie, którzy nie pojadąna turnus rehabilitacyjny.W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzina pytania:1. Jakie są przyczyny tak drastycznego zmniejszeniaśrodków finansowych z PFRON na realizację przezmiasto Chełm podstawowych zadań w ramach systemuwsparcia osób niepełnosprawnych w 2011 r.?2. W jakiej kwocie na dzień 31.12.2010 r. PFRONodnotował przeterminowane należności z tytułu obowiązkowychwpłat na PFRON, o których mowa w art.21 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r.,Nr 214, poz. 1407, ze zm.)? Proszę podać dane liczbowe.3. Jaki był poziom ściągalności obowiązkowychwpłat na PFRON z tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnychw roku 2010? Proszę podać daneliczbowe.4. Jakie firmy zalegały z tytułu wpłat, o którychmowa wyżej? Proszę o podanie 50 firm, których zaległościbyły lub są najwyższe, z wyszczególnieniemkwot zaległości przypadających na poszczególne podmioty.5. Czy ograniczanie środków z PFRON jest efektempogłębiającego się kryzysu gospodarczego, któryw ten sposób bardzo boleśnie dotyka grupę społecznąbędącą w najtrudniejszym położeniu – osobyniepełnosprawne? Jeżeli tak, to jakie działania planujepodjąć MPiPS, by tej sytuacji, która – mamnadzieję również dla Pani Minister – jest nie doprzyjęcia, zapobiec?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9401)do ministra infrastrukturyPoseł Beata Mazurekw sprawie planowanej likwidacji placówkiPoczty Polskiej SA w gm. RopaGmina Ropa jest niewielką gminą reaktywowanąw 1991 r. poprzez wydzielenie miejscowości z gminyGorlice i gminy Uście Gorlickie. Położona jest w dolinierzeki Ropy pomiędzy wzgórzami Beskidu Niskiego,na szlaku komunikacyjnym Nowy Sącz–Gorlice.W skład gminy wchodzą miejscowości: Ropa,Klimkówka i Łosie. W przysiółku o nazwie PodchełmieRzeszowskie krzyżują się szlaki turystyczne:z Gorlic przez Bielankę i Florynkę do Jamnicy orazz Grybowa przez Suchą Homolę do Wysowej. Ruch

346turystyczny wiąże się także z tzw. gorlickimi Pieninami– przełomem rzeki Ropy, w którego górnej częściznajduje się zapora Klimkówka.Mieszkańcy gminy Ropa z dużym niepokojem obserwująsytuację dotyczącą Poczty Polskiej, w tymplacówki w miejscowości Ropa. Informacje o możliwejlikwidacji urzędu pocztowego w Ropie są powodemlicznych protestów społeczności lokalnej, w tymkierowanych też do mojego biura. Próba działańzmierzających do zamknięcia Urzędu Pocztowegow Ropie może prowadzić do wniosku, że mieszkańcygmin wiejskich ciągle są uważani za obywateli drugiejkategorii.Wzniosłe hasła o założeniach strategicznych PocztyPolskiej zmierzających do rzekomej poprawy sytuacjiekonomicznej oraz poprawy rentowności prowadzonejdziałalności poprzez zmniejszenie kosztówfunkcjonowania spółki w ocenie wielu osób jest próbąodwrócenia uwagi od ograniczenia działalności największegokrajowego operatora. Ponadto działaniate prowadzą do niepotrzebnych zwolnień pracownikówi zwiększania bezrobocia w małych miejscowościach,gdzie o pracę jest o wiele trudniej niż w większychmiastach. Agencje pocztowe nie są zaś w staniezastąpić działalności urzędów pocztowych. Wprowadzenieplanowanych zmian w znacznym stopniuograniczyłoby świadczone usługi i utrudniło dostępdo nich.W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się doPana Ministra z zapytaniami:1. Czy Pan Minister nie uważa, że zamierzonedziałania Zarządu Poczty Polskiej SA, określonew strategii firmy na lata 2010–2015, są dyskryminującedla mieszkańców terenów wiejskich?2. Czy obawy mieszkańców dot. likwidacji urzęduPoczty Polskiej w Gminie Ropa są uzasadnione?3. Czy można jednak liczyć, że ta placówka pozostaniei nie będzie ograniczeń w jej funkcjonowaniu?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9402)do ministra infrastrukturyPoseł Barbara Bartuśw sprawie strategii Poczty Polskiej SAna lata 2010–2015 w aspekcie funkcjonowaniaurzędów pocztowych na tereniewoj. opolskiegoSzanowny Panie Ministrze! Strategia Poczty Polskiejna lata 2010–2015 przewiduje podjęcie szeregudziałań, których nadrzędnym celem ma być poprawasytuacji finansowej spółki oraz przygotowanie jej dokonkurowania na zliberalizowanym od 2013 r. rynkuusług pocztowych.Jednym z podstawowych działań mających nacelu wypracowanie ww. założeń jest reorganizacjasieci placówek pocztowych. Działanie to ma na celuograniczenie kosztów utrzymywania placówek pocztowychna terenie kraju poprzez ich przekształceniew agencje pocztowe, które będą obsługiwane przezpodmioty prywatne.Z dużym niepokojem mieszkańcy wielu miejscowościwojewództwa opolskiego przyjmują fakt, iżw ich miejscowości urząd pocztowy zostanie zlikwidowanybądź też przekształcony w agencję pocztową,która będzie funkcjonować nie jako publiczny operatorpocztowy, który jest zobligowany do świadczeniapowszechnych usług pocztowych, lecz jako podmiotprywatny działający na zasadzie rachunku ekonomicznego.Sytuacja taka jest między innymi w gminieBranice, gdzie tutejszy urząd pocztowy ma zostaćprzekształcony w agencję pocztową. W lokalnym środowiskumieszkańców – słusznie zresztą – budzi towiele kontrowersji oraz negatywnych emocji wobecPoczty Polskiej.W związku z powyższym zwracam się do PanaMinistra z uprzejmą prośbą o odpowiedź na poniższepytania:1 W jakich miejscowościach województwa opolskiegodotychczasowo funkcjonujące urzędy pocztowezostaną przekształcone w agencje pocztowe?2. Ile urzędów pocztowych ulegnie likwidacjioraz ilu pracowników poczty polskiej straci z powodutego przekształcenia pracę w województwieopolskim?3. Czy Poczta Polska zapewni ciągłość świadczeńusług pocztowych, jeżeli dana agencja pocztowa, np.w miejscowości Branice, która obsługuje całą gminęBrancie, zostanie ze względu na rachunek ekonomicznyzamknięta?Z poważaniemGłubczyce, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9403)do ministra infrastrukturyPoseł Adam Kurpaw sprawie budowy obwodnicy miejscowościJarocin w ciągu drogi krajowej nr 11Szanowny Panie Ministrze! Pragnę złożyć naPana ręce zapytanie poselskie dotyczące budowy obwodnicymiejscowości Jarocin w ciągu drogi krajowejnr 11.

347Wzmożony ruch samochodowy, zwłaszcza aut ciężarowych,ulicami Jarocina staje się coraz bardziejuciążliwy dla mieszkańców. Hałas, zanieczyszczenieśrodowiska oraz zwiększona liczba wypadków to niejedyne minusy braku obwodnicy miasta.Warto zaznaczyć, że realizacja wyczekiwanejprzez samorządowców i mieszkańców inwestycjiskróci czas przejazdu, poprawi komunikację orazprzyniesie szansę na dalszy rozwój gospodarczy miasta,jak i powiatu jarocińskiego. Przede wszystkimjednak zwiększy się bezpieczeństwo uczestników ruchudrogowego.Władze samorządowe i mieszkańcy powiatu jarocińskiegood dłuższego już czasu podejmują działaniazmierzające do budowy obwodnicy miasta, a realizacjainwestycji została ujęta w „Programie budowydróg krajowych na lata 2011–2015”.W związku z powyższą sytuacją zwracam się doPana Ministra z pytaniami:1. Kiedy rozpoczną się prace inwestycyjne przybudowie obwodnicy miasta Jarocina w ciągu drogikrajowej nr 11?2. Jak przedstawia się harmonogram prac przedmiotowejinwestycji?3. Czy realizacja ewentualnej inwestycji obejmujerównież wariant włączenia dróg krajowych nr 12i 15 do obwodnicy?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Maciej OrzechowskiZ a p y t a n i e(nr 9404)do ministra infrastrukturyw sprawie budowy obwodnicymiasta Koźmina Wielkopolskiegow ciągu drogi krajowej nr 15Szanowny Panie Ministrze! Pragnę złożyć naPana ręce zapytanie dotyczące budowy obwodnicymiasta Koźmina Wielkopolskiego w ciągu drogi krajowejnr 15.Wzmożony ruch samochodowy, zwłaszcza aut ciężarowych,ulicami Koźmina Wielkopolskiego staje sięcoraz bardziej uciążliwy dla mieszkańców; obniżajakość życia, powoduje wzrost problemów zdrowotnychwskutek hałasu, emisji spalin oraz zwiększonejliczby wypadków. Budowa obwodnicy Koźmina pozwoliomijać centrum miasta i przyniesie szansę nadalszy rozwój gospodarczy gminy. Realizacja inwestycjiskróci czas przejazdu, poprawi komunikacjęi bezpieczeństwo mieszkańców, zaś niewybudowanieobwodnicy będzie skutkowało dalszym niszczeniembudynków. Jak twierdzą samorządowcy, już terazopóźnienia w realizacji inwestycji uniemożliwiają odnowęstarego rynku oraz budowę mieszkań socjalnych,które miasto ujęło w planie inwestycyjnym na2011 r.Budowa obwodnicy Koźmina Wielkopolskiego zostałapodzielona na dwa etapy i jest obecnie przygotowywanado realizacji. Dla etapu I decyzję lokalizacyjnąwydano w 2004 r., a dla etapu II – w 2005 r.W 2007 r. wydano również decyzję środowiskową dlacałego przedsięwzięcia. Pod koniec bieżącego rokuwygaśnie pozwolenie na realizację inwestycji. Budowatej obwodnicy została ujęta w „Programie budowydróg krajowych na lata 2011–2015”.W związku z powyższą sytuacją zwracam się doPana Ministra z pytaniami:1. Kiedy rozpoczną się prace inwestycyjne przybudowie obwodnicy miasta Koźmina Wielkopolskiegow ciągu drogi krajowej nr 15?2. Jak przedstawia się harmonogram prac przedmiotowejinwestycji?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Maciej OrzechowskiZ a p y t a n i e(nr 9405)do ministra infrastrukturyw sprawie budowy obwodnicy miejscowości:Krotoszyn, Zduny i Cieszków w ciągudrogi krajowej nr 15Szanowny Panie Ministrze! Pragnę złożyć naPana ręce zapytanie poselskie dotyczące budowy obwodnicymiejscowości: Krotoszyn, Zduny i Cieszkóww ciągu drogi krajowej nr 15.Wymienione wyżej miasta ulegają powolnej, alestałej degradacji. Proces niszczenia trwa od dawna,ale stopniowo się nasila, szczególnie w ostatnich latach.Powodem tego stanu rzeczy jest znaczny wzrostnatężenia ruchu na drodze krajowej nr 15 będącejalternatywą dla trasy S5 Poznań – Wrocław. Konsekwencjąwzmożonego ruchu samochodowego jestrównież gwałtowny wzrost zanieczyszczenia, którywpływa na stan zdrowia mieszkańców powiatu krotoszyńskiego.Obecnie samochody osobowe, jak i ciężarowe zmuszonesą do poruszania się wąskimi uliczkami miasta.Budowa obwodnicy Krotoszyna, Zdun i Cieszkowapozwoli kilkotonowym pojazdom omijać gęstozabudowane centrum. Ponadto inwestycja skróciczas przejazdu, poprawi komunikację i bezpieczeństwomieszkańców.

348Aktualnie w opracowaniu jest Studium korytarzowewraz z analizą wielokryterialną oraz Studiumtechniczno-ekonomiczno-środowiskowe wraz z materiałamido decyzji o środowiskowych uwarunkowaniachdla budowy obwodnicy Krotoszyna, Zdun i Cieszkowaw ciągu drogi krajowej nr 15.W związku z powyższą sytuacją zwracam się doPana Ministra z pytaniami:1. Kiedy mogą rozpocząć się prace inwestycyjneprzy budowie obwodnicy miast Krotoszyn, Zduny,Cieszków w ciągu drogi krajowej nr 15?2. Jak przedstawia się harmonogram prac przedmiotowejinwestycji?Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Poseł Maciej OrzechowskiZ a p y t a n i e(nr 9406)do ministra spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie zarządzeń i instrukcjib. Służby Bezpieczeństwa PRLSzanowny Panie Ministrze! Wobec braku możliwościotrzymania od Instytutu Pamięci Narodowejtreści następujących dokumentów wytworzonychprzez b. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji:1) zarządzenia b. ministra spraw wewnętrznychi administracji 043/90,2) instrukcji 058/90 z dnia 10 maja 1990 r.,pragnę zapytać Pana Ministra: Czy istnieje możliwośćzapoznania się z tymi dokumentami, o ile sąone w dyspozycji obecnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,która „odziedziczyła” dokumentację pob. Służbie Bezpieczeństwa b. PRL?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9407)do ministra infrastrukturyPoseł Jan Kuriataw sprawie postępowania administracyjnegodotyczącego osiedla Lotnictwa Polskiegow PoznaniuSzanowny Panie Ministrze! W związku z toczącymsię od wielu lat postępowaniem administracyjnymprowadzonym przez ministra infrastruktury,dotyczącym stwierdzenia nieważności orzeczeniaz 29 grudnia 1953 r., Wojskowa Agencja Mieszkaniowawstrzymała proces sprzedaży lokali mieszkalnychna osiedlu Lotnictwa Polskiego w Poznaniu. Powstałakuriozalna sytuacja polegająca na tym, że częśćmieszkańców osiedla wykupiła swoje mieszkania,a nawet je dalej sprzedała i sprzedaje, a pozostalimieszkańcy w tych samych budynkach są pozbawieniprawa wykupu mieszkań. Kilkuletnia zwłokaw załatwieniu tej sprawy jest zupełnie niezrozumiała.Na rozstrzygnięcie ministra infrastruktury czekaod wielu lat:— wielu mieszkańców osiedla Lotnictwa Polskiegow Poznaniu chcących uregulować status prawnymieszkań,— wielu byłych właścicieli gruntów oczekującychna odszkodowanie od Skarbu Państwa,— Wojskowa Agencja Mieszkaniowa – mogącaśrodki ze sprzedaży lokali przeznaczyć na budowęnowych mieszkań.Aktualnie minister infrastruktury co jakiś czassprawę zawiesza, gdyż niektóre osoby (strony postępowaniaadministracyjnego) umierają i trzeba czekaćna postanowienia sądów o nabyciu spadku. Taka sytuacjamoże trwać jeszcze 50 lat. W związku z tympragnę skierować do Pana Ministra następujące pytania:1. Jakie są przyczyny zwłoki w załatwieniu przedmiotowejsprawy?2. Kiedy zostanie ona ostatecznie rozstrzygnięta?Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 1 kwietnia 2011 r.Z a p y t a n i e(nr 9408)do ministra infrastrukturyPoseł Dariusz Lipińskiw sprawie przejęcia budynku dworca PKPprzez gm. OpatówekSzanowny Panie Ministrze! Gmina Opatówek starasię o przejęcie dworca oraz przyległych do niegodróg od Polskich Kolei Państwowych. Negocjacjew sprawie przejęcia tych nieruchomości trwają już odponad dwóch lat. Samorządowcy deklarują wyremontowaniezdewastowanego obiektu pod warunkiemnieodpłatnego przekazania przez PKP. Ze względuna swój stan obiekt wymaga wysokich nakładów finansowych.Warto zaznaczyć, że dzięki ustawie z 29 października2010 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji,restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa

349państwowego „Polskie Koleje Państwowe” oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 247, poz. 1651) jednostkisamorządu terytorialnego będą mogły zdecydowaniełatwiej przejmować na własność albo uzyskiwaćprawo użytkowania wieczystego nieruchomościwraz z usytuowanymi na niej budynkami dworcówkolejowych w celu wykonania remontu tychdworców.W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się doPana Ministra z pytaniami:1. Na jakim etapie jest procedura przejęcia przezgminę Opatówek budynku dworca oraz przyległychdróg od Polskich Kolei Państwowych?2. Kiedy te nieruchomości mogą stać się własnościąsamorządu?Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Poseł Maciej Orzechowski

ODPOWIEDZI NA ZAPYTANIAO d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Roberta Kołakowskiegow sprawie dziewiętnastowiecznego dworuw Przedwojewie (8652)Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytaniepana posła Roberta Kołakowskiego z dnia 26 stycznia2011 r., przesłane przez Pana Marszałka przypiśmie z dnia 10 lutego 2011 r., znak: SPS-024-8652/11, w sprawie zabytkowego dworu w Przedwojewiegmina Opinogóra Górna, uprzejmie informuję, co następuje.Aktualnie dwór w Przedwojewie, położony nadziałce nr 356 o pow. 0,8282 ha w obrębie Przedwojewogmina Opinogóra Górna jest przedmiotem umowydzierżawy zawartej do dnia 28 lutego 2014 r.Przed przejęciem do Zasobu Własności Rolnej SkarbuPaństwa w okresie działalności Stacji Oceny Odmianw Przedwojewie” w pomieszczeniach dworu zostaływydzielone mieszkania. W dwóch mieszkaniach zamieszkująnajemcy – byli pracownicy stacji, pozostałaczęść nie jest zamieszkana.Do ww. nieruchomości zostały zgłoszone roszczeniaspadkobierców byłych właścicieli. Zgodnie z art. 29ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniunieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa(Dz. U. z 2007 r., Nr 231, poz. 1700, z późn.zm.) pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości zasobuprzysługuje:1) byłemu właścicielowi zbywanej nieruchomościlub jego spadkobiercom, jeżeli nieruchomość zostałaprzejęta na rzecz Skarbu Państwa przed dniem 1 stycznia1992 r.;2) spółdzielni produkcji rolnej władającej faktyczniezbywaną nieruchomością, której użytkowanieustanowione na rzecz tej spółdzielni wygasło na podstawieart. 16 ust. 2 z dniem 31 grudnia 1993 r.;3) dzierżawcy zbywanej nieruchomości, jeżelidzierżawa trwała faktycznie przez okres co najmniejtrzech lat;4) zarządzającemu specjalną strefą ekonomicznąw odniesieniu do nieruchomości położonych w granicachspecjalnych stref ekonomicznych.Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 5 lit. c ww. ustawyagencja może w drodze umowy nieodpłatnie przekazaćna własność jednostce samorządu terytorialnegonieruchomości przeznaczone w miejscowymplanie zagospodarowania przestrzennego lub studiumuwarunkowań i kierunków zagospodarowaniaprzestrzennego gminy na cele związane z realizacjąinwestycji infrastrukturalnych służących wykonywaniuzadań własnych w zakresie m. in. edukacjipublicznej i kultury.Mając na uwadze powyższe oraz zainteresowanieZwiązku Literatów na Mazowszu pozyskaniem niniejszejnieruchomości, pragnę poinformować, iż nieodpłatneprzekazanie jej na rzecz związku jest niemożliwena gruncie ww. ustawy. Związek mógłby jąnabyć wyłącznie w przypadku wzięcia udziału w przetargui zaoferowania najwyższej ceny, o ile były właściciellub dzierżawca nie skorzystałby z przysługującegomu pierwszeństwa w nabyciu. Istnieje natomiastmożliwość nieodpłatnego przekazania niniejszejnieruchomości, po uprzednim wyłączeniu jejz przedmiotu dzierżawy, na rzecz jednostki samorząduterytorialnego w celu realizacji zadań własnych,w tym z zakresu edukacji i kultury.Ewentualne wnioski w tej sprawie należy kierowaćdo oddziału terenowego Agencji NieruchomościRolnych w Warszawie.Warszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuKazimierz Plockesekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Barbary Bartuśw sprawie kontraktu na świadczeniaw Oddziale Neurochirurgii PodhalańskiegoSzpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła IIw Nowym Targu (8721)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepani poseł Barbary Bartuś, posła na SejmRP, z dnia 15 lutego 2011 r., przesłane przy piśmiepana Marka Kuchcińskiego, wicemarszałka Sejmu,z dnia 23 lutego 2011 r. (znak: SPS-024-8721/11),w sprawie kontraktu na świadczenia w OddzialeNeurochirurgii Podhalańskiego Szpitala Specjalistycznegoim. Jana Pawła II w Nowym Targu uprzejmieproszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.Zasady realizacji świadczeń opieki zdrowotnej finansowanychze środków publicznych zostały określonew przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ześrodków publicznych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164,poz. 1027, ze zm.), aktach wykonawczych do ww.ustawy oraz zarządzeniach prezesa NFZ, dotyczącychpostępowań w sprawie zawarcia umów o udzie-

351lanie świadczeń opieki zdrowotnej w poszczególnychrodzajach i zakresach.Zgodnie z art. 97 ww. ustawy do zakresu działaniaNarodowego Funduszu Zdrowia należy m.in.określanie jakości i dostępności oraz analiza kosztówświadczeń opieki zdrowotnej w zakresie niezbędnymdla prawidłowego zawierania umów o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej oraz przeprowadzaniekonkursów ofert, rokowań i zawieranie umów o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej. Ponadto, zgodniez art. 146 ust. 1 ww. ustawy, prezes Narodowego FunduszuZdrowia określa przedmiot postępowaniaw sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeńopieki zdrowotnej, kryteria oceny ofert oraz warunkiwymagane od świadczeniodawców.Odnosząc się do kwestii zawartych w treści zapytania,przede wszystkim należy zwrócić uwagę nazasady zawierania umów o udzielanie świadczeńopieki zdrowotnej. Zgodnie z przepisem art. 107 ust. 5pkt 8 i 10 cytowanej ustawy do zadań dyrektora oddziałuwojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowianależy przeprowadzanie postępowań w sprawiezawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,w tym świadczeń wysokospecjalistycznych,a także zawieranie i rozliczanie umów o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej, w tym świadczeń wysokospecjalistycznych,oraz zawieranie i rozliczanieumów o realizację programów zdrowotnych. Podstawądo udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanychze środków publicznych, zgodnie z przepisemart. 132 ust 1 ww. ustawy, jest umowa o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej zawarta pomiędzyświadczeniodawcą a dyrektorem oddziału wojewódzkiegoNarodowego Funduszu Zdrowia. Zgodnie z przepisemart. 134 przytoczonej ustawy Narodowy FunduszZdrowia jest obowiązany zapewnić równe traktowaniewszystkich świadczeniodawców ubiegającychsię o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opiekizdrowotnej i prowadzić postępowanie w sposób gwarantującyzachowanie uczciwej konkurencji. W trakcietrwania procedury konkursowej, zgodnie z art.148 cytowanej na wstępie ustawy, fundusz porównujezłożone przez świadczeniodawców oferty w zakresieciągłości, kompleksowości, dostępności, jakościudzielanych świadczeń, kwalifikacji personelu, wyposażeniaw sprzęt i aparaturę medyczną oraz cenyi liczby oferowanych świadczeń opieki zdrowotnej,oraz kalkulacji kosztów, a następnie, zgodnie z przepisemart. 142 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy, może wybraćofertę lub większą liczbę ofert, które zapewniają możliwienajlepsze warunki udzielania świadczeń opiekizdrowotnej.Jednocześnie należy zwrócić uwagę na fakt, iżw trakcie postępowania konkursowego świadczeniodawcamoże negocjować liczbę i cenę planowanych doudzielenia świadczeń opieki zdrowotnej, co bezpośredniowynika z art. 142 ust. 6 cytowanej ustawy.Należy jednak podkreślić, iż ilość planowanych świadczeńambulatoryjnych, szpitalnych, a także świadczeńopieki zdrowotnej z innych zakresów wynikaz danych historycznych, prognozy wynikającej z danychepidemiologicznych oraz przepisu art. 132 ust.5 ww. ustawy, w świetle którego wysokość łącznychzobowiązań funduszu wynikających z zawartych zeświadczeniodawcami umów nie może przekroczyćwysokości wydatków przewidzianych na ten celw planie finansowym funduszu.Mając na uwadze przytoczone przepisy, uprzejmieinformuję Pana Marszałka, iż Ministerstwo Zdrowiazwróciło się do Małopolskiego Oddziału WojewódzkiegoNarodowego Funduszu Zdrowia o zajęcie stanowiskaco do kwestii i pytań poruszonych w treścizapytania. Zgodnie z wyjaśnieniami płatnika świadczeń,w celu zakontraktowania świadczeń na rok2011 i lata następne, małopolski oddział funduszu ogłosiłi przeprowadził postępowania konkursowe zgodniez przyjętym planem zakupu świadczeń i w trybieokreślonym cytowaną na wstępie ustawą. Do konkursuofert ogłoszonego przez fundusz mogły przystąpićna równych prawach wszystkie podmioty z obszaruzdefiniowanego w ogłoszeniu konkursowym,spełniające wymagania określone w przepisach szczegółowych.Każda prawidłowo złożona oferta podlegałaocenie według jednolitych i jawnych kryteriów(jakość, dostępność, ciągłość, kompleksowość, cena),określonych w zarządzeniu nr 73/2009/DSOZ prezesaNarodowego Funduszu Zdrowia z dnia 13 listopada2009 r. w sprawie określenia kryteriów oceny ofertw postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej (ze zm.). Ostateczniewyborowi podlegały oferty uszeregowane wedługtzw. rankingu końcowego, począwszy od najwyżejocenionej aż do wyczerpania kwoty danego postępowania.Należy zaznaczyć, że obowiązujące szczegółowekryteria oceny ofert, zapisy ustawowe (art. 134 ust 1cytowanej na wstępie ustawy) oraz praktyka orzecznicza(decyzja prezesa UOKiK nr RWA - 9/2009z dnia 10 lipca 2009 r.) nie pozwalają na stosowaniejakichkolwiek preferencji wobec dotychczasowychświadczeniodawców w stosunku do nowych oferentów,gdyż takie praktyki byłyby uznane za przejawnierównego traktowania. Wobec powyższego procedurakonkursowa nie gwarantuje kontynuacji umowyz dotychczasowym świadczeniodawcą, jeżeli jegooferta została oceniona niżej niż oferty pozostałychpodmiotów, w tym nowych oferentów.Jak wskazuje Małopolski OW NFZ, w postępowaniukonkursowym w rodzaju: leczenie szpitalne, ofertaOddziału Neurochirurgii Podhalańskiego SzpitalaSpecjalistycznego im. Jana Pawła II w NowymTargu została oceniona i sklasyfikowana na ostatniejpozycji, co uniemożliwiło jej wybór. Przygotowującsię do rozmów z oferentem, komisja konkursowa dodatkowopoddała analizie profil świadczeń realizowanychw ww. oddziale, stwierdzając, iż w przeważającejwiększości sprawozdawane świadczenia związanez urazami mogą być realizowane i rozliczanetakże w ramach oddziału chirurgii urazowo-ortope-

352dycznej, pełniącym całodobowy dyżur w ramach wieloprofilowegoszpitala.W szczególności, jak wskazuje Narodowy FunduszZdrowia, szpital specjalistyczny w Nowym Targuzatrudnia 2 lekarzy specjalistów w dziedzinie neurochirurgii,którzy mogą samodzielnie wykonywaćleczenie urazów głowy w oddziale ortopedii i traumatologiinarządu ruchu, natomiast posiadany przezszpital sprzęt diagnostyczno-leczniczy pozwala naudzielanie natychmiastowej pomocy lekarskiej pacjentomz urazami głowy w ramach oddziału chirurgiiurazowo-ortopedycznej. W związku z powyższymnależy przypuszczać, iż liczba pacjentów w stanie nagłym,wymagających transportu do innych ośrodków,będzie znikoma i zbliżona do okresu, gdy oddziałneurochirurgiczny funkcjonował jako odrębna jednostkaorganizacyjna, przekazując również wtedyniektóre przypadki do ośrodków o wyższej referencyjności.W tej sytuacji, zgodnie ze stanowiskiem funduszu,koszty pojedynczych przypadków ewentualnegotransportu będą nieporównywalnie niższe niżutrzymywanie wydzielonego oddziału neurochirurgiiwobec możliwości zapewnienia tych samych świadczeńw oddziale urazowo-ortopedycznym.Uwzględniając natomiast stan powstały po rozstrzygnięciupostępowań konkursowych, MałopolskiOW NFZ dokonał już zwiększenia planu umowy dlaoddziału chirurgii urazowo-ortopedycznej PodhalańskiegoSzpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła IIw Nowym Targu z uwagi na możliwość rozliczaniaświadczeń dotychczas wykonywanych w oddzialeneurochirurgii.Z poważaniemSekretarz stanuJakub SzulcSzanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepani poseł Izabeli Leszczyny w sprawie likwidacjiWydziału Gospodarczego Sądu Okręgowegow Częstochowie, przesłane przy piśmie z dnia 23 lutego2011 r. nr SPS-024-8730/11, uprzejmie przedstawiam,co następuje.Prace analityczne dotyczące oceny zasadnościfunkcjonowania niewielkich wydziałów gospodarczychpodjęte zostały przez Ministerstwo Sprawiedliwościprzede wszystkim z uwagi na znaczący spadekwpływu spraw na przestrzeni ostatnich lat. Analizafunkcjonowania sądownictwa gospodarczego stanowiłapodstawę decyzji o likwidacji wydziałów gospodarczychw niektórych sądach okręgowych oraz rejonowychi przekazaniu spraw rozstrzyganych w tychkomórkach organizacyjnych do właściwości miejscowejsąsiednich, większych jednostek. Z punktu wiedzeniaetatyzacji, obciążenia i racjonalnego wykorzystaniakadry utrzymywanie niewielkich wydziałówgospodarczych nie znajduje bowiem uzasadnienia.Podkreślić trzeba, że projektowane zmiany organizacyjneuwarunkowane są potrzebą racjonalizacjistruktury sądów, które winny składać się z wydziałówo odpowiednim potencjale kadrowym, jak teżkoniecznością zapewnienia właściwego wykorzystaniawysokospecjalizowanej kadry orzeczniczej.Uprzejmie informuję, że w wyniku oceny funkcjonowaniawydziałów gospodarczych w sądach okręgowychpodjęta została decyzja o utrzymaniu WydziałuGospodarczego w Sądzie Okręgowym w Częstochowie.Rozporządzenie ministra sprawiedliwości z dnia18 marca 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawieutworzenia sądów gospodarczych, uwzględniającezniesienie niewielkich wydziałów gospodarczychw sądach okręgowych i sądach rejonowych, nie zawierazatem przepisów dotyczących likwidacji wymienionegowydziału gospodarczego.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Podsekretarz stanuGrzegorz WałejkoWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwości- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Izabeli Leszczynyw sprawie likwidacji Wydziału GospodarczegoSądu Okręgowego w Częstochowie (8730)O d p o w i e d źpodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Jarosława Żaczkaw sprawie budowy nowej Komendy PowiatowejPolicji w Rykach (8733)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. SPS-024-8733/11), przekazującego zapytanie posła na Sejm RP panaJarosława Żaczka w sprawie budowy nowej KomendyPowiatowej Policji w Rykach, uprzejmie przedstawiamnastępujące informacje.Z wyjaśnień przekazanych przez Komendę GłównąPolicji wynika, iż w 2007 r. zainicjowane zostałydziałania mające na celu zapewnienie nowej lokalizacjiKomendy Powiatowej Policji w Rykach. W dniu6 października 2008 r. Komenda Wojewódzka Policji

353w Lublinie przesłała do Komendy Głównej Policji,celem akceptacji, program inwestycji pn. „Budowanowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w Rykach”przy ul. Dolnej. Z uwagi na nieuregulowanystan prawny nieruchomości przeznaczonej pod budowękomendant główny Policji nie wyraził zgody narealizację ww. inwestycji.Powyższe przedsięwzięcie ujęte zostało w projekcieplanu inwestycyjnego Komendy Wojewódzkiej Policjiw Lublinie na lata 2011–2013 przedstawionymw 2010 r. na wartość szacunkową 18 mln zł (w tym:na 2011 r. – 0,5 mln zł, na 2012 r. – 2 mln zł, na 2013 r.– 3 mln zł, na 2014 r. – 12,5 mln zł).Obecnie nieruchomość przeznaczona pod budowęnowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w Rykachpod względem formalnym nie wykazuje przeszkód doprzekazania jej na rzecz Skarbu Państwa – KomendyWojewódzkiej Policji w Lublinie, gdyż na podstawieuchwały nr LIX/322/2010 Rady Miejskiej w Rykachz dnia 18 marca 2010 r. w sprawie zmian miejscowegoplanu zagospodarowania przestrzennego miastaRyki – I etap działki oznaczone w ewidencji gruntównr 3515, 3516/3, 3517, 3518, 3519/3, 3520/1 o łącznejpowierzchni 5688 m 2 leżą na terenie przeznaczonympod zabudowę usługową z zakresu usług publicznych,symbol: 29U.Z uwagi, iż przystąpienie do umowy darowiznybądź złożenie wniosku o przekazanie nowej nieruchomościw trwały zarząd wymaga zgody komendantagłównego Policji, komendant wojewódzki Policjiw Lublinie wystąpił z wnioskiem o wyrażenie zgodyna pozyskanie ww. nieruchomości pod budowę nowejsiedziby Komendy Powiatowej Policji w Rykach. Mającna uwadze sytuację finansową Policji oraz szereginnych rozpoczętych inwestycji przez Komendę WojewódzkąPolicji w Lublinie, komendant główny Policjiuznał, iż zasadne będzie wstrzymanie się z działaniamiinwestycyjnymi. Ewentualne rozpoczęciedziałań inwestycyjnych uzależnione jest od poprawysytuacji finansowej Policji, uzyskania zapewnieniao przyznaniu na ten cel środków finansowych bądźzaistnienia możliwości pozyskania dofinansowaniaze źródeł pozabudżetowych, np. w wyniku konstruktywnejwspółpracy z lokalnymi władzami samorządowymi.Nadmienić należy, iż przedmiotowa inwestycjanie była objęta środkami pochodzącymi z ustanowionegoustawą z dnia 12 stycznia 2007 r. „Programumodernizacji Policji, Straży Granicznej, PaństwowejStraży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach2007–2011” (Dz. U. Nr 35, poz. 213, z późn. zm.). Tymniemniej w latach 2007–2009 ze środków pochodzącychz ww. programu sfinansowany został remontkompleksowy pomieszczeń dla osób zatrzymanych(PDOZ), usytuowanych w Komendzie Powiatowej Policjiw Rykach, na łączną kwotę około 762 tys. zł.Odnosząc się do kwestii działań podejmowanychprzez władze samorządowe gminy Ryki, uprzejmieinformuję, iż uchwałą nr XXII/119/2008 z dnia 6 marca2008 r. Rada Miejska w Rykach udzieliła zgody nadokonanie darowizny na rzecz Skarbu Państwa – KomendyWojewódzkiej Policji w Lublinie nieruchomościpod inwestycję: budowę nowej siedziby KomendyPowiatowej Policji w Rykach oznaczonej w ewidencjigruntów numerami działek 3516/3, 3517 i 3518 o łącznejpowierzchni 2912 m 2 , a uchwałą nr XXVIII/151/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. kolejnej nieruchomościoznaczonej w ewidencji gruntów numerami działek3515, 3519/3 i 3520/1 o łącznej powierzchni 2776 m 2 .Natomiast wspomniana powyżej uchwała nr LIX/322/2010 Rady Miejskiej w Rykach z dnia 18 marca2010 r. spowodowała usunięcie przeszkód formalnoprawnych,umożliwiając Komendzie WojewódzkiejPolicji w Lublinie podjęcie czynności zmierzającychdo pozyskania ww. nieruchomości.W kontekście problemu dotyczącego terminu realizacjiprzedsięwzięcia uprzejmie informuję, iż warunkiemformalnym do rozpoczęcia jego realizacjijest przedłożenie przez Komendę Wojewódzką Policjiw Lublinie zaakceptowanego przez komendantagłównego Policji programu inwestycji pn. „Budowanowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w Rykach”,opracowanego stosownie do postanowień rozporządzeniaRady Ministrów z dnia 2 grudnia 2010 r.w sprawie szczegółowego sposobu i trybu finansowaniainwestycji z budżetu państwa (Dz. U. Nr 238, poz.1579). Jednocześnie, zgodnie z art. 135 ust. 1 ustawyz dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), na budowęww. nieruchomości niezbędna jest zgoda ministrawłaściwego do spraw skarbu państwa.Z uwagi na uwarunkowania budżetowe rozpoczęciefinansowania ww. zadania będzie możliwe po zapewnieniupłynnego finansowania procesu inwestycyjnego.W 2011 r. nakłady finansowe skierowanogłównie na przedsięwzięcia kontynuowane, dającemożliwość uzyskania jak najszybszych efektów rzeczowych,lub rozpoczęcie budowy siedzib jednostekmieszczących się w obiektach wynajmowanych.Komenda Wojewódzka Policji w Lublinie czynistarania o pozyskanie wsparcia finansowego przedmiotowejinwestycji od władz Starostwa Powiatowegow Rykach, w zakresie wykonania dokumentacjitechnicznej.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Podsekretarz stanuAdam Rapacki

354O d p o w i e d źsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie posłaMieczysława Marcina Łuczakaw sprawie elektrowni wiatrowychpowstających lub mających powstać w Polsce(8735)Odpowiadając na zapytanie posła MieczysławaMarcina Łuczaka w sprawie elektrowni wiatrowychpowstających lub mających powstać w Polsce, przesłaneprzez Pana Marszałka pismem z dnia 28 lutego2011 r., znak: SPS-024-8735/11, przekazuję poniższąinformację.Kwestie związane z wpływem turbin wiatrowychna życie ludzi mieszkających w otoczeniu siłowniwiatrowych są analizowane na etapie procedury ocenyoddziaływania na środowisko. Zgodnie z § 2 ust. 1pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znaczącooddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r.Nr 213, poz. 1397), zwanego dalej rozporządzeniem,instalacje planowane na lądzie wykorzystujące siłęwiatru do produkcji energii, o mocy nominalnej elektrowninie mniejszej niż 100 MW, lub instalacje planowanew obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiejwykorzystujące siłę wiatru do produkcji energii,wymagają zawsze przeprowadzenia oceny oddziaływaniana środowisko. Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1pkt 6 rozporządzenia, w przypadku instalacji wykorzystującychsiłę wiatru do produkcji energii o całkowitejwysokości nie niższej niż 30 m, których mocjest mniejsza niż 100 MW, oraz wszystkich zlokalizowanychna obszarach objętych niektórymi formamiochrony przyrody (parki narodowe, rezerwaty przyrody,parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu,obszary Natura 2000, użytki ekologicznei zespoły przyrodniczo-krajobrazowe) na mocy ustawyz dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody(Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, ze zm.), taki obowiązekprzeprowadzenia oceny oddziaływania naśrodowisko może zostać nałożony. W myśl art. 71 ust.2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiuinformacji o środowisku i jego ochronie, udzialespołeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenachoddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199,poz. 1227, ze zm.), zwanej dalej ustawą OOŚ, przedrealizacją przedsięwzięć wymienionych w rozporządzeniukonieczne jest uzyskanie decyzji o środowiskowychuwarunkowaniach, a w określonych przypadkachrównież przeprowadzenie oceny oddziaływaniana środowisko.Ocena oddziaływania na środowisko wiąże sięz przeprowadzeniem postępowania administracyjnego,które w szczególności obejmuje: weryfikację raportuo oddziaływaniu planowanego przedsięwzięciana środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą OOŚopinii i uzgodnień oraz zapewnienie możliwościudziału społeczeństwa w postępowaniu. W ramachww. oceny, w myśl art. 62 ust. 1 ustawy OOŚ, określasię, analizuje oraz ocenia bezpośredni i pośredniwpływ na środowisko oraz zdrowie i warunki życialudzi, dobra materialne, zabytki, wzajemne oddziaływaniemiędzy ww. elementami, możliwość oraz sposobyzapobiegania i zmniejszania negatywnego oddziaływaniaprzedsięwzięcia na środowisko, a takżewymagany zakres monitorowania.Kluczowym materiałem dowodowym w przeprowadzanejocenie jest przygotowywany przez inwestoraraport o oddziaływaniu planowanego przedsięwzięciana środowisko. W dokumencie tym powinnyznaleźć się informacje dotyczące zagrożeń dla środowiskaoraz ludzi, jakie wiązać się będą z realizacją,eksploatacją/użytkowaniem i likwidacją inwestycji.Ważnym elementem raportu są prognozy propagacyjnehałasu oraz pola elektromagnetycznego generowanegoprzez elektrownię wiatrową. Kolejnym elementemoceny oddziaływania na środowisko, którypolega na kontroli merytorycznej zawartości dokumentacjii służy weryfikacji zaproponowanych przezinwestora warunków realizacji przedsięwzięcia, jestuzgodnienie z regionalnym dyrektorem ochrony środowiskaoraz zasięgnięcie opinii organu inspekcjisanitarnej. Podczas gdy pierwszy z ww. organówuzgadnia środowiskowe uwarunkowania planowanegoprzedsięwzięcia, inspektor sanitarny wydaje opinięuwzględniającą wymagania higieniczne i zdrowotne,jakie powinny zostać zapewnione przy jegorealizacji. W ten sposób brane pod uwagę są ww. wymaganialokalnych społeczności zamieszkującychobszary w pobliżu planowanych farm wiatrowych.W procedurze oceny oddziaływania na środowiskoszczególną uwagę zwraca się na oddziaływania w zakresiehałasu projektowanych elektrowni wiatrowych.Organ administracyjny wydający decyzję o środowiskowychuwarunkowaniach ma obowiązek, napodstawie zgromadzonego materiału dowodowego,ocenić, czy planowana do realizacji elektrownia wiatrowaspełniać będzie normy przewidziane w rozporządzeniuministra środowiska z dnia 14 czerwca2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasuw środowisku (Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 826). Tenakt prawny określa akceptowalne wartości hałasu,wyrażone odpowiednimi wskaźnikami dla terenówprzeznaczonych:— pod zabudowę mieszkaniową,— pod szpitale i domy opieki społecznej,— pod budynki związane ze stałym lub czasowympobytem dzieci i młodzieży,— na cele uzdrowiskowe,— na cele rekreacyjno-wypoczynkowe,— na cele mieszkaniowo-usługowe.Jeżeli zaistnieje ryzyko wystąpienia ponadnormatywnychoddziaływań akustycznych dla ww. obszarów,organ administracyjny musi zastosować odpowiednieśrodki minimalizujące obniżające poziomhałasu do dopuszczalnych w rozporządzeniu warto-

355ści, tak aby planowane siłownie wiatrowe nie wpływałynegatywnie na funkcjonowanie osób mieszkającychw sąsiedztwie projektowanej farmy wiatrowej.W przypadku braku szans na wypracowanie akceptowalnegorozwiązania w powyższym zakresie, następujeodmowa zgody na realizację przedsięwzięcia.Jednocześnie zaznaczam, iż poziom hałasu i skalaoddziaływania akustycznego elektrowni wiatrowychsą możliwe do określenia wyłącznie podczasprocedury oceny oddziaływania na środowisko. Napotrzeby raportu o oddziaływaniu na środowisko prowadzonesą bowiem specjalistyczne badania dotyczącepropagacji hałasu. Znane są również na tym etapieszczegóły techniczne inwestycji, niezbędne do wykonaniadokładnych obliczeń akustycznych. Poziomhałasu emitowany przez siłownie wiatrowe zależnyjest od wielu czynników. Pod uwagę należy wziąć nietylko parametry techniczne samej turbiny, ale takżeukształtowanie terenu, prędkość i kierunek wiatru,czy rozchodzenie się fal dźwiękowych w powietrzu.Jednocześnie istotna jest kwestia samego modeluelektrowni, wysokości wieży oraz innych szczegółowychtechnicznych uwarunkowań zastosowanychprzy każdym projekcie. Wszystkie te uwarunkowaniasą brane pod uwagę i analizowane w procedurze ocenyoddziaływania na środowisko.Wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,w przypadku gdy przeprowadzana jest ocenaoddziaływania na środowisko, będzie także związanez zapewnieniem możliwości udziału społeczeństwa.Organ właściwy do wydania ww. decyzji zobowiązanyjest do podania do publicznej wiadomości informacjio możliwościach, sposobie i miejscu składaniauwag i wniosków do raportu o oddziaływaniu na środowisko,wskazując 21-dniowy termin ich składania.Zgodnie bowiem z art. 29 oraz art. 80 ustawy OOŚkażdy ma prawo do składania uwag i wnioskóww ramach udziału społeczeństwa w postępowaniu,a organ administracji właściwy do wydania decyzjio środowiskowych uwarunkowaniach jest zobowiązanyje rozpatrzyć przed wydaniem decyzji. W związkuz powyższym, w ramach przeprowadzanych konsultacjize społeczeństwem, mieszkańcy terenów sąsiadującychz projektowaną siłownią wiatrową mogązapoznać się z zebraną w sprawie dokumentacją orazwnieść wszelkie swoje uwagi. Organ administracjimusi ustosunkować się do nich w swoim rozstrzygnięciu.Uznać należy zatem, iż wpływ elektrowni wiatrowychna życie ludzi mieszkających w otoczeniu projektowanychfarm wiatrowych jest szczegółowo badanyi analizowany na etapie oceny oddziaływaniana środowisko. Zabezpieczenie przed ewentualnymnegatywnym wpływem turbin wiatrowych odbywasię poprzez spełnienie przez inwestora wszelkich wymogówwskazanych w szeregu ustaw i aktach wykonawczychdotyczących tego rodzaju działalności, przyjednoczesnym wykorzystaniu najlepszych dostępnychrozwiązań technicznych i technologicznych.Stopień uciążliwości oraz poziom i rodzaje zagrożeńwynikające z realizacji przedmiotowego zamierzeniainwestycyjnego powinny zostać zidentyfikowane w raporcieo oddziaływaniu na środowisko i zweryfikowanepodczas oceny oddziaływania na środowisko.Organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowychuwarunkowaniach na podstawie materiału dowodowegowinien w ww. decyzji zawrzeć warunki,których spełnienie zagwarantuje, iż realizacja przedsięwzięcianie spowoduje jego znaczącego oddziaływaniana zdrowie ludzi.W ten sam sposób identyfikowany i badany jestwpływ turbin wiatrowych na środowisko naturalne,w tym na awifaunę. Farmy wiatrowe mogą oddziaływaćnegatywnie na środowisko i jego elementy, przyczym obecnie wydaje się, że najbardziej szkodliwywpływ tego rodzaju przedsięwzięcia mogą wywieraćnie tylko na ptaki, ale zwłaszcza na nietoperze.W związku z powyższym w procedurze ocen oddziaływaniana środowisko zwraca się szczególną uwagęna określenie uwarunkowań związanych z wpływemprojektowanych parków wiatrowych na awifaunęi chiropterofaunę. Podobnie bowiem jak w przypadkuhałasu, ilość czynników determinujących wielkość,skalę i zasięg oddziaływania elektrowni wiatrowychjest bardzo duża i nie jest możliwe prognozowaniewpływu na ptaki i nietoperze turbin wiatrowych bezdokładnych badań. Są one wykonywane na potrzebyraportu o oddziaływaniu na środowisko, który, jakzostało wskazane wyżej, stanowi podstawowy dokumenti materiał dowodowy w procedurze oceny oddziaływaniana środowisko. Jednocześnie, ze względuna biologię i ekologię poszczególnych gatunków,jedne z nich są bardziej podatne na kolizje z siłowniamiwiatrowymi, np. ze względu na wielkość rozmiarówciała, mało zwrotny lot, wykorzystywaniewysokich budowli (np. wież wiatraka) jako miejsc godów,inne natomiast unikają tego typu konstrukcji.Biorąc pod uwagę możliwe zagrożenia dla obu grupzwierząt, funkcjonują specjalne wytyczne, dotycząceproblematyki wpływu energetyki wiatrowej na awifaunęi chiropterofaunę. Obecnie Generalna DyrekcjaOchrony Środowiska prowadzi prace zmierzającedo wydania nowych wytycznych w powyższym zakresie.Będą one oparte o uaktualnioną wiedzę i przeprowadzonew ostatnim czasie badania. Ujednolicąrównież podejście do tej problematyki oraz wypracująwłaściwe standardy.W ocenie oddziaływania na środowisko analizujesię wpływ projektowanych turbin wiatrowych nie tylkona ptaki i nietoperze, ale również na pozostałeelementy środowiska, a także na tereny objęte powierzchniowymiformami ochrony przyrody, np. rezerwatyprzyrody czy obszary Europejskiej Sieci EkologicznejNatura 2000. Jeżeli istnieje ryzyko wystąpieniaszkód w którymkolwiek ze składników środowiska,nakładane są na inwestora obowiązki wykonaniaadekwatnych działań minimalizujących, łagodzącychlub kompensujących. Przy czym wystąpienieznaczącego negatywnego oddziaływania na przedmiotyi cele ochrony obszarów Natura 2000 oraz integralnośći spójność całej sieci, powoduje zaistnieniekonieczności spełnienia przesłanek zawartych w art. 34

356ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody(Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 1220, ze zm.), co nie jestmożliwe, gdyż nie można udowodnić braku istnieniaalternatywnych rozwiązań w zakresie lokalizacji dlafarmy wiatrowej. W przypadku braku możliwości wyeliminowaniaznaczącego negatywnego oddziaływaniana środowisko następuje odmowa zgody na realizacjęprzedsięwzięcia.Z przedstawionych wyżej uwarunkowań wynika,iż wpływ elektrowni wiatrowych zarówno na ludzi,jak również na całość środowiska zależy od wieluczynników i zmiennych. Nie jest zatem możliwe ogólneopisanie wszelkich możliwych sytuacji, które determinowaćbędą ewentualne oddziaływanie farmwiatrowych. Natomiast podkreślić należy, iż każdyprojekt turbin wiatrowych oceniany jest indywidualnie.Służy temu doskonałe narzędzie, jakim jest ocenaoddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,dokładnie identyfikująca, badająca i analizującawszystkie uwarunkowania związane z wpływem planowanejinwestycji na ludzi i środowisko. Wydana pojej przeprowadzeniu decyzja o środowiskowych uwarunkowaniachnakłada na inwestora szereg obowiązków,gwarantujących spełnienie standardów jakościśrodowiska, w tym w odniesieniu do hałasu, oraz zapobiegającychwystąpieniu znaczącego negatywnegooddziaływania dla życia i zdrowia ludzi oraz środowiska.Jednocześnie zaznaczam, iż kwestie związane z jakościąi opłacalnością energii pochodzącej z farmwiatrowych nie podlegają resortowi środowiska. Problematykątą zajmuje się Ministerstwo Gospodarki.Warszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuStanisław Gawłowskiministra rozwoju regionalnegona zapytanie posła Grzegorza Karpińskiegow sprawie sieci autostrad i superszybkich kolei(8738)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismopana Marszałka z dnia 28 lutego br., do któregozostało dołączone pismo, znak: SPS- 024-8738/11,dotyczące zapytania pana posła Grzegorza Karpińskiegow sprawie rozbudowy sieci autostrad i superszybkichkolei, uprzejmie informuję, że w wspieraniebudowy powiązań pomiędzy największymi ośrodkamimiejskimi, wspierając ich rozwój, stanowi ważnezałożenie polityki zagospodarowania przestrzennegokraju wskazanej w projekcie Koncepcji PrzestrzennegoZagospodarowania Kraju 2030 (KPZK 2030).W Polsce jak w innych krajach wysoko rozwiniętychpolityka przestrzenna kładzie nacisk na rozwójkolei wysokich prędkości i podnoszenie jakości transportupublicznego: osiągnięcie w roku 2030 szkieletowejsieci połączeń o standardzie obecnej autostradyna sieci powiązań głównych ośrodków miejskich,zwłaszcza pomiędzy Warszawą, Gdańskiem, Szczecinem,Poznaniem, Bydgoszczą i Toruniem, Łodzią,Wrocławiem, konurbacją górnośląską, Krakowem,Rzeszowem i Lublinem, wraz z otwartym układemzagranicznym metropolii europejskich (Berlina, Pragi,Wiednia, Bratysławy i Budapesztu, Kijowa, Mińskai Moskwy) oraz zapewnienie powiązań pomiędzyWarszawą, Poznaniem, Łodzią, Wrocławiem, konurbacjągórnośląską, Krakowem oraz Bydgoszczą i Toruniemkolejami dużych prędkości, a z perspektywąrozwoju po 2030 r. także w kierunku Szczecina i Gdańskaoraz metropolii europejskich – Berlina, Pragi,Wiednia.W związku z przewidywaną dalszą koncentracjądziałalności gospodarczej na obszarach zurbanizowanychpojawi się większe zapotrzebowanie na rozwójszynowego transportu zbiorowego w relacjachmiędzy- i wewnątrzaglomeracyjnych. KPZK 2030proponuje podejmowanie działań służących integracjitransportu zbiorowego obejmującego różne środkitransportu i elementy infrastruktury: kolej aglomeracyjną,tramwaje, autobusy, system kierowania ruchemitd.Proponowane w projekcie koncepcji inwestycjeopierają się przede wszystkim na realizacji obecnychplanów rządowych, określonych w aktach prawnychoraz dokumentach strategicznych i operacyjnych regulującychzałożenia inwestycji infrastrukturalnychw sektorze transportu. KPZK 2030 określa także kilkapołączeń „brakujących” w obecnych planach, tj. istotnychz punktu widzenia potrzeb płynących z założeniao zintegrowanym systemie rozwoju, jak m.in.rozwinięcie szkieletu kolei dużych prędkości Warszawa–Toruń/Bydgoszcz.Pragnę podkreślić, że projekt KPZK 2030, któryjest obecne na etapie konsultacji i uzgodnień międzyresortowych,nie jest dokumentem realizacyjnym,lecz wizyjnym. Koncepcja przedstawia, jak Polskapowinna wyglądać za 20 lat i co państwo/samorządypowinni zrobić, aby tę wizję urzeczywistnić. Narzędziarealizacji tej prognozy, jakie leżą po stronie tychorganów, to przede wszystkim instrumenty z zakresulegislacji i instytucjonalne/organizacyjne. Zapewneniektóre propozycje zawarte w KPZK 2030 mogąwpłynąć na wybór projektów z tego zakresu w nowejperspektywie finansowej UE. Dokument ten więcwpływa pośrednio na działania stricte inwestycyjne,ale o nich nie decyduje. W związku z tym nie możnaudzielić w tej chwili wiążącej odpowiedzi na tematterminów i źródeł finansowania działań inwestycyjnychz zakresu infrastruktury transportowej na tereniewojewództwa kujawsko-pomorskiego.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.MinisterElżbieta Bieńkowska

357O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Jana Kochanowskiegow sprawie zmniejszenia środkówFunduszu Pracy na 2011 r. na finansowanieprogramów promocji zatrudnienia i innychfakultatywnych zadań w ramachtzw. algorytmu oraz projektów systemowychProgramu Operacyjnego „Kapitał ludzki”(8740)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposelskie pana Jana Kochanowskiego w sprawieplanowanego pomniejszenia środków FunduszuPracy na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu,przekazaną przez Marszałka Sejmu RP pismemz dnia 28 lutego 2011 r., sygn.: SPS-024-8740/11,uprzejmie informuję.Poziom zaplanowanych wydatków Funduszu Pracyna aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu narok bieżący określony został w ustawie budżetowejna kwotę 3 235 080 tys. zł.Na podstawie projektu ustawy budżetowej, decyzjamiz dnia 21 lutego 2011 r., środki na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu dla powiatowychurzędów pracy w woj. lubuskim, naliczone według wzorualgorytmu określonego w rozporządzeniu z dnia17 lipca 2009 r. w sprawie algorytmu ustalania kwotśrodków Funduszu Pracy na finansowanie zadańw województwie (Dz. U. Nr 123, poz. 1019), zostałyprzyznane ogółem w kwocie 27 581,3 tys. zł.W trakcie prac parlamentu nad ustawą budżetowąna 2011 r. w ramach tak zaplanowanej kwoty wydatkówFunduszu Pracy na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu dokonano zmiany strukturytych wydatków, która pozwoliła na zwiększenie puliśrodków przeznaczanej dla powiatowych urzędówpracy o 464 mln zł. Kwota ta podlega podziałowi nawojewództwa zgodnie z rozporządzeniem w sprawiealgorytmu ustalania kwot środków Funduszu Pracyna finansowanie zadań w województwie. I tak dlawoj. lubuskiego limit został zwiększony o kwotę8892,3 tys. zł. Decyzje dla powiatowych urzędów pracyzostaną przygotowane po otrzymaniu podziałuśrodków przesłanego od marszałka woj. lubuskiego.Minister pracy i polityki społecznej jest aktywnyw monitorowaniu sytuacji na krajowym rynku pracywynikającej z poziomu i stopy bezrobocia na poszczególnychlokalnych rynkach pracy, jak również reagujew przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, poprzezuruchomienie środków istniejącej rezerwyśrodków Funduszu Pracy będącej w dyspozycji ministralub wnioskowanie w sprawie zmiany planu finansowegoFunduszu Pracy w oparciu o realizowanedodatkowe przychody Funduszu Pracy.Rezerwa ministra pracy i polityki społecznej naliczonana podstawie planu finansowego FunduszuPracy na 2011 r. wynosi 163 964,4 tys. zł. Środkirezerwy na realizację programów przyznawane sąprzez ministra z jego inicjatywy lub na wniosekmarszałka województwa. Aktualnie urzędy mogąskładać wnioski na finansowanie programów aktywizacjizawodowej bezrobotnych zwolnionych z pracyz przyczyn niedotyczących pracowników orazpracowników objętych zwolnieniami monitorowanymina programy związane z aktywizacją bezrobotnychna terenach, na których miały miejsce klęskiżywiołowe, oraz na dofinansowanie programów specjalnych.Środki na powyższe programy są uruchamianena bieżąco. Priorytetem na rok 2011 są programyspecjalne kierowane do bezrobotnych i poszukującychpracy, w stosunku do których stosowaneulgi i instrumenty rynku pracy okazały się niewystarczającedo powrotu na rynek pracy bądźutrzymania miejsc pracy.Reagując na napływające wnioski instytucji realizującychzadania finansowane z Funduszu Pracy,w oparciu o przepis art. 29 ust. 12 ustawy o finansachpublicznych, w dniu 25 lutego br. minister pracy i politykispołecznej wystąpił do ministra finansów z wnioskiemo wyrażenie zgody na zmianę planu finansowegoFunduszu Pracy skutkującą zwiększeniemśrodków Funduszu Pracy na realizację w 2011 r. zadańna rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutkówbezrobocia i aktywizacji zawodowej łącznie o kwotę1 200 605 tys. zł., w tym o zwiększenie środkówFunduszu Pracy przeznaczonych na refundowaniewynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społecznemłodocianych pracowników o kwotę 80 000 tys. zł.W dniu 7 marca 2011 r. minister finansów odmówiłudzielenia takiej zgody, uzasadniając odmowę wdrożeniemprocedur oszczędnościowych dotyczących koniecznościograniczenia nadmiernego deficytu instytucjirządowych i samorządowych do 3% PKB w 2012 r.Minister pracy i polityki społecznej będzie nadalzabiegał o uruchomienie dodatkowych środków FunduszuPracy w ramach nieplanowanych przychodóww roku 2011.Jednocześnie należy także wskazać, że prowadzoneaktualnie w Sejmie prace nad rządowym projektemustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeńspołecznych oraz o zmianie niektórych ustaw pozwalająoczekiwać, że w przypadku uchwalenia przezSejm RP poprawki wniesionej przez Klub ParlamentarnyPolskiego Stronnictwa Ludowego do projektuwyżej wymienionej ustawy, ograniczającej od dnia1 kwietnia br. poziom składki na ubezpieczenie emerytalnepochodzącej ze składki ubezpieczonego, odprowadzanejprzez Zakład Ubezpieczeń Społecznychdo otwartych funduszy emerytalnych, możliwe będzieistotne ograniczenie wydatków budżetu państwana pokrycie niedoboru w Funduszu UbezpieczeńSpołecznych wynikającego z tytułu przekazywaniado otwartych funduszy emerytalnych części składkiemerytalnej. Ta oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa, realizowane dotychczas na rynku

358pieniężnym, oraz związane z tym koszty, przez cozmniejszy się również narastające obecnie zagrożeniedla długu publicznego, który zbliża się do II proguostrożnościowego, określonego w ustawie o finansachpublicznych na poziomie 55% PKB, a pod rządaminowej ustawy budżetowej i znowelizowanejustawy o finansach publicznych pozwoli w konsekwencjina zmianę planu finansowego FunduszuPracy i zwiększenie wydatków funduszu przeznaczanychna aktywne formy przeciwdziałania bezrobociujeszcze przed 1 maja 2011 r. zgodnie z uzasadnionymipotrzebami krajowego rynku pracy.Środki na działania aktywizujące bezrobotnychmogą być pozyskiwane również ze źródeł innych niżFundusz Pracy. Urzędy pracy mogą się o nie ubiegaćmiędzy innymi w ramach realizowanych projektów,które są finansowane ze środków unijnych. Wysokośćśrodków pozyskiwanych przez urzędy pracy jest uzależnionaw dużym stopniu od ich aktywności orazkreatywności w zakresie opracowywania kompleksowychdziałań na rzecz bezrobotnych oraz zaangażowaniaw ubieganie się o środki na ich realizację.Odnosząc się do pytania o działania mające nacelu zwiększenie standardów usług rynku pracy, pragnępoinformować, że w Dzienniku Ustaw nr 177z dnia 28 września 2010 r. pod pozycją 1193 zostałoopublikowane rozporządzenie ministra pracy i politykispołecznej z dnia 14 września 2010 r. w sprawiestandardów i warunków prowadzenia usług rynkupracy. Jest to rozporządzenie niezwykle ważne z punktuwidzenia jednolitego działania publicznych służbzatrudnienia, bowiem określa, w jaki sposób publicznesłużby zatrudnienia powinny prowadzić podstawoweusługi rynku pracy, tj. pośrednictwo pracy,poradnictwo zawodowe i informację zawodową, pomocw aktywnym poszukiwaniu pracy oraz organizacjęszkoleń.Nowe rozporządzenie weszło w życie z dniem 29grudnia 2010 r. (z wyjątkiem wybranych przepisów)i zgodnie z art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnieniai instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórychinnych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33) od tegodnia przestały obowiązywać rozporządzenia ministrapracy i polityki społecznej z dnia 2 marca 2007 r.:— w sprawie standardów usług rynku pracy (Dz. U.Nr 47, poz. 314),— w sprawie szczegółowych warunków prowadzeniaprzez publiczne służby zatrudnienia usług rynkupracy (Dz. U. Nr 47, poz. 315).Nowe rozporządzenie zachowuje większość dotychczasowychrozwiązań, określonych w uchylanychrozporządzeniach. Zasadnicza zmiana ma charakterformalny i polega na integracji obu aktów prawnychw jeden, co zwiększy czytelność i ułatwi stosowanieprzepisów, oraz na przeniesieniu części przepisów zestandardów stanowiących załącznik do rozporządzeniado jego części głównej.Rozporządzenie uwzględnia modyfikacje w zakresiepodstawowych usług rynku pracy, wprowadzone ww.ustawą zmieniającą. Wykorzystuje ono również doświadczeniaurzędów pracy w stosowaniu dotychczasobowiązujących przepisów, jak i urzędów wojewódzkich,które są zobowiązane do kontroli stosowaniaprzez urzędy pracy przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynkupracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.)oraz wydanych na jej podstawie rozporządzeń.Najważniejszym celem rozporządzenia jest zapewnienie,aby podstawowe usługi rynku pracyświadczone były w jednolity sposób na terenie całegokraju dla wszystkich grup klientów urzędu pracy,tzn. bezrobotnych, poszukujących pracy, pracodawcówi przedsiębiorców, a także dla osób niezarejestrowanychw powiatowych urzędach pracy, uprawnionychdo korzystania z określonych form pomocy.Rozporządzenie określa, w jakich sytuacjach poszczególneusługi rynku pracy mają być realizowane, jakpowinny być dokumentowane i jakie muszą być zapewnionewarunki dla ich właściwej realizacji. Określaono także terminy podejmowania przez urządpracy wybranych działań na rzecz klientów, regulujezakres oraz kierunki przepływu informacji pomiędzystanowiskami w urzędzie pracy odpowiedzialnymiza oferowane usługi, a także pomiędzy urzędamipracy zaangażowanymi w realizację danej usługi.W wydanym rozporządzeniu duży nacisk położonona dostosowanie świadczenia poszczególnych usługdo potrzeb różnych grup osób korzystających z pomocyurzędów pracy oraz na zapewnienie, że usługi terealizowane będą w warunkach gwarantujących bezpieczeństwozarówno klientów, jak i pracownikówurzędów pracy świadczących usługi.Część przepisów rozporządzenia ma charakterogólny i obowiązuje oba poziomy samorządu terytorialnego,jednak ze względu na specyfikę realizowanychdziałań część przepisów sformułowana zostałaodrębnie dla wojewódzkiego i powiatowego urzędypracy. Warto zwrócić uwagę, że w stosunku do dotychczasobowiązujących rozporządzeń ograniczonoliczbę postępowań dla powiatowych urzędów pracyw ramach standardów usług rynku pracy.Główne zmiany o charakterze merytorycznymwprowadzane w nowym rozporządzeniu dotyczą formydokumentowania działań, sposobu wymiany i upowszechnianiainformacji o usługach rynku pracy,form realizacji poszczególnych usług oraz zakresuinformacji pozyskiwanych od klientów. Ponadto doprecyzowanodziałania szczegółowe wojewódzkichi powiatowych urzędów pracy przy realizacji poszczególnychusług oraz relacje pomiędzy tymi urzędamiw przypadku działań na rzecz tego samego klienta.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Podsekretarz stanuMarek Bucior

359O d p o w i e d źpodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Grzegorza Pisalskiegow sprawie realnych możliwości zwiększenialiczebności śląskiego garnizonu Policji w 2011 r.(8743)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. SPS-024-8743/11), przekazującego zapytanie posła na Sejm RP panaGrzegorza Pisalskiego w sprawie realnych możliwościzwiększenia liczebności śląskiego garnizonu Policjiw 2011 r., uprzejmie przedstawiam następująceinformacje.Na wstępie wskazać należy, iż proces uzupełnianiakadr Policji jest procesem ciągłym i zależnym odwielu czynników. Corocznie do służby w Policji przyjmowanychjest od 3 tys. do 6 tys. kandydatów. Liczbata uzależniona jest od liczby wakatów, liczby chętnychi zdolnych do służby kandydatów, od możliwościich przeszkolenia, a także od wysokości środków finansowych,jakie Policja może przeznaczyć na procedurędoboru kandydatów do służby oraz na ichzatrudnienie.Ogólny limit przyjęć do służby w Policji w danymroku dzielony jest pomiędzy województwa proporcjonalniedo liczby występujących w nich wakatów. Przyczym, biorąc pod uwagę inne czynniki, takie jaknp. liczba kandydatów w danym województwie, możliwejest dokonanie odpowiednich korekt.Z informacji przekazanych przez Komendę GłównąPolicji wynika, iż garnizon śląski jest liczebnienajwiększym garnizonem w Polsce, stąd też posiadaproporcjonalnie największą liczbę wakatów. W 2010 r.do służby w jednostkach Policji na terenie województwaśląskiego przyjętych zostało ponad 270 kandydatów,czyli ok. 10% wszystkich nowo przyjętych policjantów.Ze względu na ww. zmianę zasad naliczeń etatowychw Policji liczba etatów policyjnych w województwieśląskim wzrośnie o 473 etaty, przez co liczbastanowisk wakujących w tym województwie osiągnieokoło 1/7 ogółu wakatów w Policji. Przyjąć zatem należy,iż w 2011 r. jednostki Policji z terenu województwaśląskiego zasili odpowiednio 1/7 nowo przyjętychpolicjantów.Zgodnie z zapowiedzią komendanta głównego Policjiliczba kandydatów przyjętych do służby w Policjiw 2011 r. ma być większa niż w roku ubiegłym (3098),a zatem szacuje się, że służbę na Śląsku rozpocznieokoło 500 nowych policjantów.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Podsekretarz stanuAdam RapackiO d p o w i e d źpodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Grzegorza Pisalskiegow sprawie stanu wyposażenia Policjiw kamizelki kuloodporne (8745)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. SPS-024-8745/11) przekazującego zapytanie posła na Sejm RP panaGrzegorza Pisalskiego w sprawie stanu wyposażeniaPolicji w kamizelki kuloodporne, uprzejmie przedstawiamnastępujące informacje.W 2010 r. Komenda Główna Policji zakupiła 2542szt. kamizelek kuloodpornych różnych typów, w tym:— 1975 szt. kamizelek kuloodpornych na mundur,— 417 szt. kamizelek kuloodpornych kamuflowanych,— 150 szt. kamizelek kuloodpornych zintegrowanychna mundur.W przypadku przetargu na 60 kamizelek kuloodpornychprzeznaczonych do głębokiego kamuflażuodstąpiono od umowy z przyczyn leżących po stroniewykonawcy.Na koniec 2010 r. na stanie Policji znajdowało się:— 4872 szt. kamizelek kuloodpornych na mundur,— 41 822 szt. kamizelek kuloodpornych kamuflowanych,— 539 szt. kamizelek kuloodpornych ciężkich,co stanowiło pokrycie najpilniejszych potrzeb liniowychna poziomie odpowiednio 19%, 70% oraz31%.Należy wskazać, że uzyskanie wskaźnika zabezpieczeniapotrzeb Policji w obszarze wyposażeniaw kamizelki kuloodporne na poziomie 100% jest ściśleuzależnione od wysokości posiadanych przez Policjęśrodków budżetowych przeznaczonych na realizacjęwydatków rzeczowych oraz od liczby kamizelekkuloodpornych wycofywanych z użytkowania w efekcieprowadzonych corocznie badań diagnostycznychweryfikujących ich parametry ochronne.W świetle powyższego nie jest możliwe określeniedaty uzyskania pełnego zabezpieczenia potrzeb w zakresiekamizelek kuloodpornych, nie są bowiem obecnieznane kwoty, jakie w kolejnych latach Policjaotrzyma z przeznaczeniem na realizację zakupuwspomnianego wyposażenia.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Podsekretarz stanuAdam Rapacki

360O d p o w i e d źpodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Roberta Kołakowskiegow sprawie zagrożenia likwidacją OddziałuUrazowo-Ortopedycznego SPZZOZ w Płońsku(8747)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposelskie pana posła Roberta Kołakowskiego,przekazane przy piśmie z dnia 7 marca 2011 r.(znak: SPS-024-8747/11), w sprawie zagrożenia likwidacjąOddziału Urazowo-Ortopedycznego SPZ-ZOZ w Płońsku uprzejmie proszę o przyjęcie poniższego.Korzystanie ze świadczeń zdrowotnych zgodniez rejonizacją wynikającą z miejsca zamieszkaniazwiązane było z ustawą z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnymubezpieczeniu zdrowotnym (uchyloną1 kwietnia 2003 r.). Art. 60 powyższej ustawy przyznałbowiem ubezpieczonym prawo do wyboru szpitalaspośród tych, które zawarły umowę z kasą chorych,do której należy ubezpieczony, na podstawieskierowania, z wyjątkiem przypadków nagłego zagrożeniażycia i zdrowia. Natomiast w świetle obowiązującegoustawodawstwa (ustawy z dnia 27 sierpnia2004 r. o świadczeniach zdrowotnych finansowanychze środków publicznych Dz. U. z 2008 r. Nr 164,poz. 1027, z późn. zm.) świadczeniobiorca ma prawowyboru świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnychświadczeń specjalistycznych bądź szpitalnychspośród wszystkich świadczeniodawców, którzyzawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnejz Narodowym Funduszem Zdrowia. Ponadtopacjent ma prawo leczyć się na podstawie skierowaniana terenie całego kraju. Odmowa udzieleniaświadczeń z tytułu tzw. rejonizacji stanowi naruszenieprawa pacjenta. W sytuacji takiego naruszeniapacjent ma możliwość skierowania skargi do dyrektorazakładu, w którym doszło do odmowy udzieleniaświadczenia, właściwego oddziału NFZ, organu nadzorunad zakładem lub do rzecznika praw pacjenta.Nadmieniam, iż dokonana analiza danych i wybranychwskaźników przedmiotowego oddziału uzyskanychod SPZZOZ w Płońsku za rok 2010 ukazuje,iż współczynnik wykorzystania łóżek w oddziale urazowo-ortopedycznymwynosi blisko 298,1 (wartośćoznacza liczbę dni w roku, w których łóżka są wykorzystywanedla hospitalizacji). Natomiast w odniesieniudo roku wskaźnik procentowego wykorzystaniałóżka wynosi 80%, stanowiąc za tym wartośćpożądaną dla tej specjalności.Odnosząc się natomiast do likwidacji oddziału,należy podkreślić, iż zgodnie z art. 67 ustawy o zakładachopieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14,poz. 89, z późn. zm.) nadzór nad publicznym zakłademopieki zdrowotnej sprawuje podmiot, któryutworzył zakład. W przypadku SPZZOZ w Płońskujest to powiat płoński. Natomiast minister zdrowianie posiada kompetencji w zakresie przekształcaniaczy likwidacji ww. zakładu opieki zdrowotnej, dlaktórego nie jest organem założycielskim. Albowiemzgodnie z art. 36 ustawy o ZOZ likwidacja publicznegozakładu opieki zdrowotnej następuje w drodzeuchwały właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego(w tym przypadku powiatu płońskiego).Jednocześnie uprzejmie informuję, iż przedmiotowauchwała powinna określać sposób i formę zapewnieniaosobom korzystającym z oznaczonych rodzajowoświadczeń zdrowotnych likwidowanego zakładu dalsze,nieprzerwane udzielanie takich świadczeń, bezistotnego ograniczenia ich dostępności, warunkówudzielania i jakości, oraz termin zakończenia działalnościnie wcześniej niż 3 miesiące od daty podjęciauchwały o likwidacji. Zgodnie z art. 43 ust. 2 i 3 ustawyprojekt uchwały o likwidacji publicznego zakładuopieki zdrowotnej wymaga opinii wojewody oraz opiniiwłaściwych organów gminy i powiatu, którychludności zakład udziela świadczeń zdrowotnych,a także sejmiku województwa, jeśli zasięg działaniazakładu obejmuje województwo lub jego znacznączęść, co stosuje się odpowiednio przy podejmowaniuuchwały o przekształceniu zakładu, jeżeli w wynikuprzekształcenia ma nastąpić likwidacja lub istotneograniczenie poszczególnych rodzajów działalnościzakładu i udzielanych świadczeń zdrowotnych. Ponadtozgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 2 KonstytucjiRP samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniuwładzy publicznej. Przysługującą mu w ramachustaw istotną część zadań publicznych samorządwykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.Nadmieniam, iż na mocy art. 36 minister zdrowiamoże odmówić zgody na likwidację lub przekształceniepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, w wynikuktórego ma nastąpić jego likwidacja lub istotne ograniczenieposzczególnych rodzajów działalności zakładui udzielanych świadczeń zdrowotnych, tylkow przypadku, gdy zakład udziela określonych świadczeńzdrowotnych jako jedyny w województwie i niejest możliwe dalsze udzielanie tych świadczeń w innymzakładzie opieki zdrowotnej. Nie dotyczy to SPZ-ZOZ w Płońsku, albowiem nie udziela on świadczeńzdrowotnych w zakresie chirurgii urazowo-ortopedycznejjako jedyny w województwie mazowieckim.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Podsekretarz stanuCezary Rzemek

361O d p o w i e d źsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -na zapytanie posła Roberta Kołakowskiegow sprawie pogłębienia dna Wisły w częścidotyczącej zbiornika włocławskiegooraz regulacji Wisły w środkowym bieguna wysokości od gminy i miasta Wyszogróddo Płocka (8748)Odpowiadając na zapytanie pana posła RobertaKołakowskiego z dnia 21 lutego 2011 r., znak: SPS--024-8748/11, w sprawie pogłębienia dna Wisły w częścidotyczącej zbiornika włocławskiego oraz regulacjirzeki Wisły w środkowym biegu na wysokości odgminy i miasta Wyszogród do Płocka, uprzejmie informuję,iż odpowiedź została przygotowana w oparciuo informacje udzielone przez prezesa KrajowegoZarządu Gospodarki Wodnej.1. Czy to prawda, że pieniądze przeznaczone naoczyszczenie dna Wisły w zbiorniku włocławskim zostałyzdjęte z planu inwestycyjnego?2. Kiedy rozpoczną się prace polegające na oczyszczeniudna Wisły w zbiorniku włocławskim?Na wniosek Regionalnego Zarządu GospodarkiWodnej (RZGW) w Warszawie na liście indykatywnejProgramu Operacyjnego „Infrastruktura i środowisko”umieszczony został projekt „Ekologiczne bezpieczeństwostopnia wodnego Włocławek: modernizacjastopnia wodnego we Włocławku i poprawa bezpieczeństwapowodziowego zbiornika włocławskiego”.Realizacja projektu planowana była w ramachtrzech pakietów:— pakiet 1. – przebudowa i remont obiektów stopniawodnego w woj. kujawsko-pomorskim,— pakiet 2. – rozbudowa zapory bocznej Borowiczkii rozbudowa wałów wstecznych Słupiankii lewego wału Rosicy w woj. mazowieckim,— pakiet 3. – przebudowa dwóch zapór bocznychzbiornika włocławskiego: zapory w Nowym Duninowie,zapory Jordanów – Tokary – Radziwie oraz makroniwelacjaw czaszy zbiornika w woj. mazowieckim.W trakcie opracowywania dokumentacji technicznejokazało się, że przewidywane koszty całości robótznacznie przekraczają dotychczas szacowaną kwotę.Wobec braku możliwości zwiększenia całkowitej wartościprojektu i konieczności ograniczenia jej do kwotydyspozycyjnej 152,55 mln zł konieczna była rezygnacjaw projekcie z pakietu 3., zawierającego m.in.oczyszczenie czaszy zbiornika włocławskiego.Pomimo ww. trudności, z uwagi na znaczenie tegoprzedsięwzięcia dla ochrony przed powodzią, RZGWw Warszawie będzie czynił starania o uzyskanieśrodków finansowych na jego realizację. Prace projektowezwiązane z pakietem 3. będą kontynuowanepo uzyskaniu ostatecznej decyzji środowiskowej, którawarunkuje zakończenie projektu i przystąpieniedo robót. Procedura oceny oddziaływania na środowiskojest prowadzona przez prezydenta miasta Płocka.Od uwarunkowań zawartych w decyzji środowiskowejzależeć będzie również koszt oczyszczenia dnazbiornika i zagospodarowania urobku.Jednocześnie informuję, że dążąc do poprawy stanukoryta Wisły i międzywala po powodziach z 2010 r.,RZGW w Warszawie wykonał najpilniejsze roboty naodcinku od Wyszogrodu do Włocławka. Wartość tychprac to ponad 8 mln zł, pokryto je ze środków rezerwycelowej budżetu państwa będącej w dyspozycjiministra spraw wewnętrznych i administracji. Wykonanom.in.: roboty pogłębiarskie w korycie Wisłyod Świniar do Kępy Polskiej oraz na odcinku międzyPłockiem a Wyszogrodem, odcinkowe zabezpieczeniai naprawy uszkodzonych zapór bocznych, zapory dolinoweji wałów wstecznych zbiornika we Włocławku,wału przeciwpowodziowego w Dobrzykowie orazskarpy w Wyszogrodzie. Dokonano również remontówuszkodzonych obiektów w pompowniach Borowiczkii Tokary.W 2011 r. RZGW w Warszawie przewiduje kontynuacjęww. prac zarówno w zakresie odcinkowychzabezpieczeń zapór i wałów, remontów w pompowniach,jak i robót pogłębiarskich na Wiśle powyżejWyszogrodu oraz usuwania sedymentów w cofkowejczaszy zbiornika. Koszt szacunkowy tych prac to ponad10 mln. zł, ich rozpoczęcie nastąpi po uzyskaniupotwierdzenia finansowania.3. Czy zostanie stworzony system prawny umożliwiającyprzeprowadzenie podstawowych prac regulacyjnychi refulacyjnych rzeki?Nie przewiduje się stworzenia specjalnego systemuprawnego dla prowadzenia prac regulacyjnychi refulacyjnych rzeki. Realizacja takich robót powinnabyć zgodna z obowiązującymi w tym zakresie regulacjamiprawnymi, w tym przepisami środowiskowymi.4. Kiedy zostanie stworzony wieloletni programregulacji koryta rzeki Wisły wraz z zabezpieczeniemfinansowym pozwalającym wdrożyć program?Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiegoi Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającaramy wspólnotowego działania w dziedziniepolityki wodnej, tzw. ramowa dyrektywa wodna(RDW), zobowiązuje wszystkie państwa członkowskiedo podjęcia działań na rzecz ochrony śródlądowychwód powierzchniowych, wód przejściowych,wód przybrzeżnych oraz wód podziemnych. Jej celemjest osiągnięcie do 2015 r. (a w uzasadnionych przypadkachdo 2021 lub 2027 r.) dobrego stanu wódi ekosystemów od nich zależnych. Zapisy dyrektywynakazują opracować plany gospodarowania wodamina poszczególnych obszarach dorzeczy istniejącychw danym państwie.Zgodnie z tymi wymogami sporządzono plan gospodarowaniawodami na obszarze dorzecza Wisły.Dokument ten jest podstawą do podejmowania decyzjimających wpływ na stan zasobów wodnych, a ponadtookreśla zasady gospodarowania wodami w trakcie6-letniego cyklu planistycznego. Ustalenia planu

362gospodarowania wodami uwzględnia się w koncepcjiprzestrzennego zagospodarowania kraju, strategiirozwoju województwa oraz w planach zagospodarowaniaprzestrzennego województwa. Plan ma wpływnie tylko na kształtowanie gospodarki wodnej, aletakże na inne sektory, w tym m.in. na: przemysł,gospodarkę komunalną, rolnictwo, leśnictwo, transport,rybołówstwo, turystykę.Ponadto pragnę poinformować, iż w związkuz koniecznością transpozycji do prawa polskiego postanowieńdyrektywy Parlamentu Europejskiegoi Rady 2007/60/WE z dnia 23 października 2007 r.w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzanianim (Dz. Urz. UE L 288 z 6.11.2007, str. 27) zostałprzygotowany projekt ustawy o zmianie ustawy Prawowodne oraz niektórych innych ustaw. Ustawauchwalona przez parlament została przekazana prezydentowiRP do podpisu w dniu 10 stycznia 2011 r.Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 31 stycznia2011 r. podpisał ustawę o zmianie ustawy Prawowodne oraz niektórych innych ustaw i zarządził jejogłoszenie w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej,w związku z czym proces transpozycji ww. dyrektywyzostał zakończony. Ustawa nowelizującazostała opublikowana w dniu 15 lutego br. (Dz. U.Nr 32, poz. 159).Celem nadrzędnym tej dyrektywy jest ograniczaniestrat powodziowych poprzez właściwe zagospodarowywanieterenów narażonych na zjawisko powodzi.Zgodnie z dyrektywą 2007/60/WE oraz nowelizacjąustawy Prawo wodne sporządzone zostanąistotne dokumenty planistyczne:— wstępna ocena ryzyka powodziowego (opracowanado dnia 22 grudnia 2011 r.); określone zostanąw niej obszary, na których istnieje znaczące ryzykopowodzi lub wystąpienie znaczącego ryzyka powodzijest prawdopodobne (tzw. obszary narażone na niebezpieczeństwopowodzi);następnie dla tych obszarów będą sporządzone:— mapy zagrożenia powodziowego (opracowanedo dnia 22 grudnia 2013 r.); na mapach zagrożeniaokreślone zostaną obszary, na których prawdopodobieństwowystąpienia powodzi jest: niskie (raz na500 lat), średnie (nie częściej niż co 100 lat) oraz wysokie(raz na 10 lat); ponadto, wskazane zostaną głębokościwody oraz prędkości przepływu wody.Uzupełnieniem map zagrożenia powodziowegobędą:— mapy ryzyka powodziowego (opracowane dodnia 22 grudnia 2013 r.), w których uwzględnionazostanie liczba mieszkańców dotkniętych powodzią,zagrożenia dla infrastruktury, w tym szczególnie dlainstalacji mogących zagrażać środowisku, jaknp. oczyszczalnie ścieków, oraz wszelkie inne informacjemające wpływ na szacowanie ryzyka.Następnie dla całych obszarów dorzeczy przygotowanezostaną:— plany zarządzania ryzykiem powodziowym(opracowane do dnia 22 grudnia 2015 r.); będą oneobejmować wszystkie aspekty zarządzania ryzykiempowodziowym, w szczególności działania ukierunkowanena zapobieganie, ochronę i właściwe przygotowanie,w tym prognozowanie, powodzi, i systemywczesnego ostrzegania; dla obszarów, gdzie występujelub może wystąpić istotne ryzyko powodzi ustalonezostaną odpowiednie cele zarządzania ryzykiem powodziowym.Plany zarządzania ryzykiem powodziowymuwzględniać będą m.in. analizę kosztów i korzyści,zasięg powodzi i trasy przejścia fali powodziowej, obszaryo potencjalnych możliwościach retencyjnych,a także cele środowiskowe zawarte w ramowej dyrektywiewodnej, zasady gospodarowania wodą i gruntami,elementy planowania przestrzennego i zagospodarowaniaterenu oraz ochronę przyrody.5. Czy zostanie wprowadzony przejrzysty systemodpowiedzialności za prowadzenie działań przeciwpowodziowych?Działania związane z zabezpieczeniem przeciwpowodziowymprowadzone są według podziału kompetencjiprzewidzianego w przepisach ustawy z dnia18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r.Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.). W świetle art. 11 ust. 1ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne prawawłaścicielskie w stosunku do wód publicznych stanowiącychwłasność Skarbu Państwa, z zastrzeżeniemart. 13, wykonują:1) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej– w stosunku do wód morza terytorialnego orazmorskich wód wewnętrznych wraz z wodami ZatokiGdańskiej;2) prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej– w stosunku do wód istotnych dla kształtowania zasobówwodnych oraz ochrony przeciwpowodziowej,w szczególności wód podziemnych oraz śródlądowychwód powierzchniowych:a) w potokach górskich i ich źródłach,b) w ciekach naturalnych, od źródeł do ujścia,o średnim przepływie z wielolecia równym lub wyższymod 2,0 m 3 /s w przekroju ujściowym,c) w jeziorach oraz sztucznych zbiornikach wodnych,przez które przepływają cieki, o których mowaw lit. b,d) granicznych,e) w śródlądowych drogach wodnych;3) dyrektor parku narodowego – w stosunku dowód znajdujących się w granicach parku, z wyłączeniemwód, o których mowa w pkt 2 lit. d oraz lit. e,które są sklasyfikowane w klasie wyższej niż klasaI, na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r.o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43,z późn. zm.);4) marszałek województwa, jako zadanie z zakresuadministracji rządowej wykonywane przez samorządwojewództwa – w stosunku do wód istotnych dlaregulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa,służących polepszeniu zdolności produkcyjnej glebyi ułatwieniu jej uprawy oraz w stosunku do pozostałychwód niewymienionych w pkt 1– 3.

363Zgodnie z przytoczonymi przepisami odpowiedzialnośćza zabezpieczenie przeciwpowodziowe w państwieponoszą ww. jednostki administracji samorządoweji rządowej.6. Czy zostanie utworzony specjalny fundusz wspierającysamorządy gminne w zakresie walki z zagrożeniemprzeciwpowodziowym (w tym wsparcie odbudowyzniszczonych w efekcie powodzi infrastruktur)?Zgodnie z informacjami przekazanymi przez ministraspraw wewnętrznych i administracji, w ustawiebudżetowej na 2011 r. przewidziana została rezerwacelowa na przeciwdziałanie i usuwanie skutkówklęsk żywiołowych w wysokości ponad 1,422 mldzł, które to środki znajdują się w dyspozycji MSWiA.Środki tej rezerwy przeznaczone zostaną także nadziałania związane z usuwaniem zdarzeń klęskowychz roku 2010, w tym na zasiłki celowe na remonti odbudowę budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych.Wyrażam przekonanie, iż przedstawione wyjaśnieniastanowią wyczerpującą odpowiedź na pytaniazawarte w zapytaniu pana posła Roberta Kołakowskiego.Warszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuStanisław Gawłowskipodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Henryka Gołębiewskiegow sprawie budowy przez inwestorów czeskichelektrowni wiatrowych w pasie granicznymlub jego bezpośredniej bliskości (8750)Odpowiadając na zapytanie posła Henryka Gołębiewskiegow sprawie budowy przez inwestorów czeskichelektrowni wiatrowych w pasie granicznym lubjego bezpośredniej bliskości, przesłane przy piśmiez dnia 28 lutego 2011 r., znak: SPS-024-8750/11, poniżejprzedstawiam stosowne informacje.Pytanie nr 1: Czy znane są Panu Ministrowi planyinwestycyjne strony czeskiej zlokalizowania farmwiatrowych w pasie granicznym lub jego bezpośredniejbliskości?W pierwszej kolejności pragnę przedstawić uwarunkowaniaprawne będące podstawą do współpracypomiędzy Polską a Czechami w przypadku planowanychprzedsięwzięć, np. farm wiatrowych, którychrealizacja może znacząco wpłynąć na środowiskow kontekście transgranicznym.W przypadku planowanych przedsięwzięć, którychrealizacja może znacząco oddziaływać na środowiskona terytorium innego państwa, przeprowadzasię postępowanie transgraniczne będące integralnączęścią postępowania w sprawie oceny oddziaływaniana środowisko.Procedurę oceny oddziaływania na środowisko,w tym również w kontekście transgranicznym, należyprzeprowadzić dla każdej planowanej działalnościmogącej znacząco oddziaływać na środowisko, którejrealizacja wiąże się z zamierzeniem budowlanym lubjakąkolwiek inną ingerencją w środowisko polegającąna przekształceniu lub zmianie sposobu wykorzystaniaterenu, w tym również na wydobywaniu kopalin.Stanowi ona obligatoryjny element procesu decyzyjnegozmierzającego do wydania zezwolenia na realizacjęplanowanego przedsięwzięcia, będący jednocześnieinstrumentem pomocniczym zapewniającymrównorzędne traktowanie aspektów ochrony środowiskaz zagadnieniami społecznymi, ekonomicznymii innymi uwarunkowaniami zarówno w trakcie realizacji,eksploatacji, jak i ewentualnej likwidacjiprzedsięwzięcia.Podstawami prawa międzynarodowego i unijnegoregulującego postępowania transgraniczne w sprawieoceny oddziaływania na środowisko są odpowiednio:Konwencja o ocenach odziaływania na środowiskow kontekście transgranicznym (Dz. U. z 3 grudnia1999 r. Nr 9, poz. 1110), zwana dalej konwencjąz Espoo, oraz dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranychprzez niektóre przedsięwzięcia publicznei prywatne na środowisko naturalne (Dz. U. UE. L.85. 175. 40, z późn. zm.), zwana dalej dyrektywą 85/337/EWG.Konwencja z Espoo stwarza międzynarodoweramy prawne dla procedury oceny oddziaływania naśrodowisko, w przypadkach gdy działalność realizowanaw jednym kraju, tj. na obszarze strony pochodzenia,zasięgiem oddziaływania obejmuje terytoriuminnego kraju, czyli strony narażonej, mogąc tymsamym powodować znaczące szkodliwe skutki dlaśrodowiska. Konwencja ta zapewnia właściwym organomadministracji oraz społeczeństwu strony narażonejmożliwość udziału w postępowaniu w sprawietransgranicznej oceny oddziaływania na środowiskoprzed podjęciem decyzji, a co za tym idzie, dajemożliwość wpływania na sposób realizacji zamierzonegoprzedsięwzięcia mogącego znacząco szkodliwieoddziaływać na terytorium państwa narażonego.Jednocześnie nakłada na stronę pochodzenia realizującąplanowane przedsięwzięcie mogące oddziaływaćtransgranicznie następujące obowiązki:1) informowania o planowanej działalności państwnarażenia, na terytorium których w wyniku realizacjizamierzonego przedsięwzięcia może ujawnić sięznaczące oddziaływanie transgraniczne,2) wykonania i udostępnienia zainteresowanympaństwom sąsiedzkim dokumentacji oceny oddziaływaniana środowisko,

3643) niezwłocznego zaproponowania stronie narażonej,po ukończeniu dokumentacji oceny oddziaływaniana środowisko, konsultacji transgranicznychmających na celu m.in. przedyskutowanie potencjalnegooddziaływania transgranicznego planowanejdziałalności oraz środków eliminowania lub redukowaniatego oddziaływania,4) umożliwienia udziału w postępowaniu społecznościlokalnych z państw narażonych na prawachrównych tym, jakie przysługują społeczeństwu państwa,w którym ma być realizowana działalność,5) przekazania stronie narażenia decyzji końcowejw celu weryfikacji jej zgodności co do ustaleń podjętychw trakcie postępowania transgranicznego,zarówno na etapie zgłaszania uwag i zastrzeżeń przezspołeczeństwo strony narażonej w wyniku analizydokumentacji oceny oddziaływania na środowisko,jak również na etapie konsultacji transgranicznych,6) fakultatywnego wykonania analizy porealizacyjnej,która ma pozwolić na zweryfikowanie stopniazgodności badań i analiz wykonanych na etapie ocenyoddziaływania na środowisko oraz skutecznościzastosowanych środków redukujących i minimalizującychoddziaływania planowanego przedsięwzięciaw trakcie jego eksploatacji z rzeczywistym oddziaływaniem.Postanowienia ww. aktów prawnych zostały inkorporowanedo krajowego porządku prawnego,w szczególności do ustawy z dnia 3 października2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jegoochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiskaoraz o ocenach oddziaływania na środowisko(Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.), zwanejdalej ustawą o.o.ś.Ustawa ta w art. 104 i art. 105 stanowi, iż postępowaniew sprawie oceny oddziaływania na środowiskow kontekście transgranicznym przeprowadza sięw następujących przypadkach:1) w razie stwierdzenia możliwości wystąpieniaznaczącego transgranicznego oddziaływania na środowiskopochodzącego z terytorium Polski na skutekrealizacji przedsięwzięć objętych decyzją o środowiskowychuwarunkowaniach lub decyzją o pozwoleniuna budowę, decyzją o pozwoleniu na realizację inwestycjidrogowej oraz decyzją o zezwoleniu na realizacjęinwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego,w przypadku gdy w ramach postępowania w sprawiewydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniachnie była przeprowadzona ocena oddziaływaniana środowisko,2) na wniosek innego państwa, na którego terytoriummoże oddziaływać przedsięwzięcie,3) gdy podejmowane za granicami Polski przedsięwzięciemoże znacząco oddziaływać na środowiskona jej terytorium.Mając na uwadze powyższe uwarunkowaniaprawne, uprzejmie informuję, iż Republika Czeska,wypełniając postanowienia art. 3 konwencji z Espoooraz w związku z art. 7 dyrektywy 85/337/EWG, pismamiz dnia 3 lutego 2009 r., znak: 4227/ENV/08,oraz 14 kwietnia 2009 r., znak: 22478/ENV/09, przedłożyłaRzeczypospolitej Polskiej powiadomienie odpowiednioo planowanej budowie farmy wiatrowejw miejscowości Lichkov oraz Mladkov, przekazującjednocześnie podstawowe informacje o planowanychzamierzeniach i jego potencjalnych wpływach na środowisko.Następnie Rzeczpospolita Polska po analizieprzedłożonych dokumentów pismami z dnia 18 marca2009 r., znak: DOOŚ-82/2579/09/pf, oraz z dnia11 sierpnia 2009 r., znak: DOOŚsoos-82/1450/775/09/pf, poinformowała stronę pochodzenia, iż przystępujedo postępowania transgranicznego na prawachstrony narażenia, odpowiednio dla farmy wiatrowejLichkov i Mladkov. W tym przypadku organem polskiejadministracji publicznej uczestniczącym w ww.procedurach transgranicznych jest generalny dyrektorochrony środowiska oraz regionalny dyrektor ochronyśrodowiska we Wrocławiu, właściwy ze względuna obszar możliwego oddziaływania transgranicznego.Generalny dyrektor ochrony środowiska pełnitutaj funkcję koordynującą i jest odpowiedzialny zabezpośrednie kontakty z właściwymi organami państwapochodzenia oddziaływania.Ponadto informuję, że po zapewnieniu udziałuzainteresowanego społeczeństwa zamieszkującegoobszary przygraniczne bezpośrednio narażone naskutki realizacji przedmiotowych inwestycji, któremiało możliwość zgłaszania uwag i wniosków względemsposobu realizacji tejże inwestycji przez okres21 dni, Polska pismem z dnia 25 września 2009 r.,znak: DOOŚsoos-082/2579/1-68/09/pf, zgłosiła stronieczeskiej uwagi co do zakresu dokumentacji ocenyoddziaływania na środowisko sporządzanej przezczeskiego inwestora w trybie art. 4 konwencji z Espoo.Już na tym etapie procedury strona polska wskazała,że wariant lokalizacyjny zaproponowany przez inwestorajest kontrowersyjny m.in. ze względu na jegousytuowanie w bezpośrednim sąsiedztwie granicypaństwowej oraz w niedalekiej odległości, tj. 800 m,od zabudowań mieszkalnych po stronie polskiej, argumentującto jego negatywnym wpływem na zdrowieludzi oraz krajobraz. Dlatego też, już na etapiescopingu, czyli określania zakresu dokumentacji ocenyoddziaływania na środowisko, Rzeczpospolita Polskapoprosiła stronę czeską o wskazanie i opracowanieinnego racjonalnego wariantu lokalizacyjnego dlaplanowanych farm wiatrowych Lichkov i Mladkov.Działając również zgodnie z art. 3 ust. 6 konwencjiz Espoo, strona polska na prośbę strony pochodzeniapismem z dnia 1 października 2009 r., znak: DOOŚsoos-082/1949/1102/09/pf,udostępniła tej drugiejinformacje o środowisku na terytorium Polski mogącymbyć narażonym na negatywne oddziaływaniaw celu ich uwzględnienia na etapie sporządzania dokumentacjioceny oddziaływania na środowisko.Kolejnym etapem w przedmiotowej procedurzebyło przekazanie przez stronę pochodzenia pismemz dnia 29 grudnia 2010 r., znak: 113373/ENV/10, w trybieart. 4 konwencji z Espoo dokumentacji oceny od-

365działywania na środowisko w języku czeskim. Zgodniez polskim prawodawstwem przedłożona dokumentacjaoceny oddziaływania na środowisko, po jejczęściowym przetłumaczeniu na język urzędowyRzeczypospolitej Polskiej, niezwłocznie została przekazanaw trybie art. 118 pkt 1 ustawy z dnia 3 października2009 r. o udostępnianiu informacji o środowiskui jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronieśrodowiska oraz o ocenach oddziaływania naśrodowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, ze zm.) regionalnemudyrektorowi ochrony środowiska we Wrocławiu,jako organowi właściwemu ze względu naobszar możliwego transgranicznego oddziaływaniana środowisko, w celu zapewnienia udziału społeczeństwaw procedurze transgranicznej.Następnie regionalny dyrektor ochrony środowiskawe Wrocławiu wyłożył przedmiotową dokumentacjędo wglądu opinii publicznej z możliwością składaniado niej uwag i wniosków w terminie 21 dni oddnia publicznego ogłoszenia. Ponadto zwrócono się zprośbą o zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawiedo właściwych organów administracji regionalneji lokalnej województwa dolnośląskiego.Na podstawie analizy przedłożonej dokumentacjidokonanej przez właściwe organy administracji publicznejoraz po uwzględnieniu uwag społeczeństwastrony narażenia zgłoszonych na etapie udziału opiniipublicznej Rzeczpospolita Polska pismem z dnia14 marca 2011 r., znak: DOOŚ-tos.440.6.2011.PF3,przedłożyła Republice Czeskiej w myśl art. 4 ust. 2konwencji z Espoo swoje stanowisko względem sposoburealizacji zamierzonych działań. W piśmie tymwskazano na braki merytoryczne dotyczące sposobuprzeprowadzonej oceny oddziaływania na środowisko,w szczególności w zakresie przeprowadzonegowariantowania lokalizacyjnego, zgodności wybranejlokalizacji z planami zagospodarowania przestrzennego,zakresu przedsięwzięcia, oddziaływań skumulowanychmogących ujawnić się na terytorium Polski,oceny transgranicznego oddziaływania na zdrowieludzi, walory krajobrazowe, klimat akustyczny,florę, faunę oraz obszary chronione po stronie polskiej,potencjał turystyczny obszarów położonych naterytorium Polski. Jednocześnie wskazano, iż jedynymoptymalnym środkiem minimalizującym i łagodzącymwszelkie negatywne wpływy tejże inwestycjina terytorium Polski będzie zmiana wariantu lokalizacyjnegona mniej ingerujący w sposób transgranicznyna środowisko.Ponadto w piśmie tym strona polska poinformowała,iż oczekuje na przedstawienie pisemnych wyjaśnieńna wszystkie wątpliwe oraz niejasne kwestieporuszone przez stronę polską w oficjalnym stanowisku.Jednocześnie wskazano, że wyjaśnienia te będąpodstawą do dalszego procedowania w sprawie transgranicznegooddziaływania na środowisko, czyliprzeprowadzenia konsultacji transgranicznych przewidzianychw art. 5 konwencji z Espoo, o którychzorganizowanie wnioskowała strona polska.Konsultacje transgraniczne na mocy art. 5 konwencjiz Espoo powinny dotyczyć m.in. potencjalnegooddziaływania transgranicznego planowanejdziałalności i środków redukowania lub eliminowaniatego oddziaływania. Mogą one również odnosićsię do możliwych wariantów planowanej działalności,łącznie z wariantem jej zaniechania, i możliwychśrodków łagodzenia znaczącego szkodliwegooddziaływania transgranicznego oraz monitorowaniana koszt strony pochodzenia skutków zastosowaniatakich środków.Pytanie 2: Czy ww. lokalizacja farm wiatrowychstanowić będzie zagrożenie środowiska i mieszkańcówpobliskich sołectw stanowiących turystyczno-rekreacyjnezaplecze Dolnego Śląska?Odpowiadając na pytanie pana posła dotyczącewpływu planowanej lokalizacji farmy wiatrowej naśrodowisko i zdrowie ludzi, uprzejmie informuję, iżna podstawie dokumentacji oceny oddziaływania naśrodowisko dla planowanej farmy wiatrowej Lichkovi Mladkov sporządzonej przez stronę czeską, nie jestmożliwe jednoznaczne udzielenie odpowiedzi na topytanie.Jak wskazano powyżej, przedłożona dokumentacjaoceny oddziaływania na środowisko zawiera szeregbraków merytorycznych odnośnie do ewentualnychoddziaływań planowanego przedsięwzięcia naterytorium Polski, uniemożliwiając tym samym dokładnei precyzyjne określenie wpływów transgranicznych.Dlatego też Rzeczpospolita Polska w swoim stanowiskuz dnia 14 marca 2011 r., znak: DOOŚ--tos.440.6.2011.PF3, poprosiła stronę czeską o uzupełnienietych braków oraz wyjaśnienie kwestii pozostającychwątpliwymi w zakresie wariantowanialokalizacyjnego, zgodności wybranej lokalizacji z planamizagospodarowania przestrzennego, działań inwestycyjnychwchodzących w zakres przedmiotowegoprzedsięwzięcia, oddziaływań skumulowanychmogących ujawnić się na terytorium Polski, ocenytransgranicznego oddziaływania na zdrowie ludzi,walory krajobrazowe, klimat akustyczny, florę, faunęoraz obszary chronione po stronie polskiej, jak równieżpotencjał turystyczny obszarów położonych naterytorium Polski.Zaznaczam, iż autorzy dokumentacji oceny oddziaływaniana środowisko stawiają pewne hipotezyodnośnie do negatywnego wpływu tejże inwestycji naśrodowisko na terytorium Polski, niemniej jednaknie popierają tych tez wiarygodnymi wynikami przeprowadzonychbadań i analiz środowiskowych. Dlategoteż strona polska zawnioskowała o uzupełnieniedokumentacji oceny oddziaływania na środowiskoo oddziaływania transgraniczne wraz z przedstawieniemmetodyki prowadzonych badań. Dopiero wówczasbędzie można jednoznacznie się wypowiedziećw kwestii oddziaływań transgranicznych na terytoriumPolski.Niemniej jednak po analizie dotychczasowej wersjidokumentacji oceny oddziaływania na środowisko,

366tj. zawierającej braki i niespójności, można wywnioskować,iż w wyniku realizacji tejże inwestycji naterytorium Polski mogą ujawnić się ewentualne oddziaływaniao charakterze transgranicznym. Mającto na uwadze, strona polska w swoich dotychczasowychstanowiskach kilkukrotnie wnioskowała o opracowaniealternatywnej lokalizacji omawianej inwestycji,co na chwilę obecną wydaje się jedynym racjonalnymśrodkiem minimalizującym i łagodzącymnegatywne skutki środowiskowe.Warszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuBernard Błaszczykpodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -na zapytanie posła Czesława Hocaw sprawie ostatecznego wyegzekwowaniakompleksowej kontroli firmy Kronospanw Szczecinku przeprowadzonejprzez niezależnych naukowców, w tymzagranicznych, z obowiązkowym udziałemstrony społecznej, oraz natychmiastowegoi definitywnego uregulowania kwestii ochronyśrodowiska naturalnego (8752)Odpowiadając na pismo Pana Marszałka z dnia28 lutego 2011 r., znak: SPS-024-8752/11, dotyczącezapytania posła Czesława Hoca z dnia 15 lutego 2011 r.w sprawie ostatecznego wyegzekwowania kompleksowejkontroli firmy Kronospan w Szczecinku przeprowadzonejprzez niezależnych naukowców, w tymzagranicznych, z obowiązkowym udziałem stronyspołecznej, oraz natychmiastowego i definitywnegouregulowania kwestii ochrony środowiska naturalnego,przekazuję poniższe informacje.Odpowiadając na wniosek pana posła w sprawieprzeprowadzenia kontroli spółek Kronospan w Szczecinkuprzez niezależnych naukowców, w tym zagranicznych,uprzejmie wyjaśniam:— zgodnie z ustawą z dnia 20 lipca 1991 r. o InspekcjiOchrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44,poz. 287, z późn. zm.) kontrole przestrzegania przepisówo ochronie środowiska realizuje InspekcjaOchrony Środowiska. Zadania te realizuje na szczeblucentralnym główny inspektor ochrony środowiskaoraz na szczeblu wojewódzkim w imieniu wojewody,jako kierownika zespolonej administracji wojewódzkiej,wojewódzki inspektor ochrony środowiska.Możliwość udziału ekspertów zewnętrznychpodczas kontroli prowadzonej przez Inspekcję OchronyŚrodowiska została wykreślona z ww. ustawyo Inspekcji Ochrony Środowiska wskutek wprowadzonychzmian w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r.o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r.Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.),— zgodnie z art. 379 ustawy z dnia 27 kwietnia2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r.Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) kontrolę przestrzeganiai stosowania przepisów o ochronie środowiska sprawująmarszałek województwa, starosta oraz wójt,burmistrz lub prezydent miasta, każdy w zakresieobjętym właściwością tych organów. Na podstawieust. 3 pkt 1 ww. artykułu w ramach tych kontrolimożliwy jest udział ekspertów zewnętrznych.W świetle powyższego uprzejmie informuję PanaMarszałka, że nie widzę prawnej możliwości dla organówInspekcji Ochrony Środowiska do wyegzekwowaniakompleksowej kontroli firmy Kronospan w Szczecinkuprzeprowadzonej przez niezależnych naukowców,w tym zagranicznych, z obowiązkowym udziałemstrony społecznej, oraz natychmiastowego i definitywnegouregulowania kwestii ochrony środowiskanaturalnego.Poniżej w odpowiedzi na pytania pana posła pragnęprzedstawić Panu Marszałkowi informacje dotyczącedziałań podejmowanych w związku z negatywnymoddziaływaniem na środowisko spółek Kronospanw Szczecinku:W latach 2009 i 2010 Wojewódzki InspektoratOchrony Środowiska w Szczecinie przeprowadził szeregkontroli kompleksowych wraz z pomiarami naterenie wszystkich spółek Kronospan prowadzącychdziałalność przy ul. Waryńskiego 1 w Szczecinku.Wyniki kontroli zostały wykorzystane m.in. do ocenyoddziaływania ww. spółek na środowisko oraz ocenyrealizacji zapisów pozwoleń na emisję oraz pozwoleniazintegrowanego. Kontrole procedur związanychz nadzorem nad eksploatacją instalacji wykazały szeregnaruszeń warunków poszczególnych decyzji.Zachodniopomorski WIOŚ pismami z dni: 25 lutego2010 r., 2 marca 2010 r., 31 maja 2010 r. oraz 13grudnia 2010 r. skierował do marszałka woj. zachodniopomorskiegowystąpienia informujące o ustaleniachkontroli wraz z wnioskami o podjęcie stosownychdziałań, zgodnie z art. 195 ust. 2 ustawy Prawoochrony środowiska.W ocenie Inspekcji Ochrony Środowiska dla uregulowaniazagadnień ochrony środowiska w spółkachKronospan najważniejszym zadaniem jest obecniedostosowanie przez marszałka woj. zachodniopomorskiegowszystkich decyzji administracyjnychdotyczących gospodarczego korzystania ze środowiska,posiadanych przez spółki Kronospan do obowiązującychprzepisów.1. Czy wobec powyższego jest w Polsce szansa, bytaki koncern działał w oparciu o rzeczywiste najnowszedostępne technologie i nie wpływał degradującona środowisko przyrodnicze oraz nie zagrażał zdrowiui życiu obecnie mieszkających, jak i przyszłychpokoleń?

367W ocenie zachodniopomorskiego wojewódzkiegoinspektora ochrony środowiska emisja zanieczyszczeńdo powietrza ze spółek Kronospan w Szczecinku,mimo wzrostu produkcji, nie powoduje przekroczeńwartości dopuszczalnych, określonych w posiadanychprzez nie pozwoleniach wydanych przez wojewodęzachodniopomorskiego i marszałka woj. zachodniopomorskiego.Wskazują na to wyniki pomiarówwykonanych przez WIOŚ w Szczecinie podczasszeregu kontroli oraz wyniki pomiarów własnychspółek Kronospan wykonywanych na zlecenie przezspecjalistyczne firmy zewnętrzne spełniające wymogiokreślone w ustawie P.o.ś. Ze względu jednak nawystępujące uciążliwości i liczne skargi mieszkańcówSzczecinka dotyczące w szczególności zapachóworaz pyłów zasadne jest zdaniem ZachodniopomorskiegoWIOŚ nałożenie na spółki Kronospan dodatkowychobowiązków w posiadanych pozwoleniachzwiązanych z nakładającymi się na siebie emisjamii ich wpływem na jakość powietrza w Szczecinku.Zadania te przyczyniłyby się do ograniczenia oddziaływaniana środowisko spółek Kronospan i podjęciamożliwych środków zapobiegawczych przed zanieczyszczaniemśrodowiska. Zapewnić ten cel mogąodpowiednie zapisy w pozwoleniach ustalających dopuszczalneemisje zanieczyszczeń oraz właściwieprzygotowane procesy inwestycyjne. NatomiastWIOŚ w Szczecinie, w ramach swoich kompetencji,ponownie dokona kontroli dotrzymywania warunkówokreślonych w pozwoleniach.Dotychczas zostały podjęte następujące działaniamające na celu ograniczenie uciążliwości spółek Kronospan:— Zachodniopomorski WIOŚ, w związku zestwierdzeniem emisji amoniaku do powietrza bez wymaganychuregulowań w wyniku przeprowadzonegopostępowania administracyjnego w trybie art. 367ustawy Prawo ochrony środowiska, wydał następującedecyzje:a) dla Kronospan Szczecinek sp. z o.o. – decyzjęz dnia 31 sierpnia 2010 r. wyznaczającą termin usunięcianaruszenia polegającego na emisji do powietrzaamoniaku z instalacji wentylacji linii prasowaniapłyt MDF-2 bez wymaganego pozwolenia, do dnia28 listopada 2011 r.,b) dla Kronospan Polska sp. z o.o. – decyzję z dnia30 września 2010 r. wyznaczającą termin usunięcia naruszeniapolegającego na emisji do powietrza amoniakuz instalacji wentylacji linii prasowania płyt bez wymaganegopozwolenia, do dnia 28 listopada 2011 r.;— regionalny dyrektor ochrony środowiska w Szczecinieprowadzi postępowanie w sprawie szkody w środowiskuspowodowanej przez Kronospan Szczecineksp. z o.o. (na wniosek burmistrza Szczecinka); zewzględu na zgłoszenie uwag przez burmistrza Szczecinkado materiału zebranego w trakcie prowadzonegopostępowania wyznaczony został nowy terminzakończenia postępowania do dnia 31 marca 2011 r.;— w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiskatrwają prace nad wnioskiem do NFOŚiGW o sfinansowaniewykonania badań składu chemicznegoodpadów na hałdzie należącej do Kronospan Szczecineksp. z o.o. oraz wykonania badań środowiskawokół hałdy;— marszałek woj. zachodniopomorskiego w wynikuprowadzonego postępowania administracyjnegowydał następujące decyzje:– dla Kronospan Chemical Szczecinek sp. z o.o.z dnia 24 lutego 2011 r., znak WRiOŚ-II-KS/7740/3--8/10/11, zmieniającą pozwolenie zintegrowane naprowadzenie instalacji do produkcji formaliny orazinstalacji do produkcji żywic, polegającą m.in. na określeniudopuszczalnej emisji amoniaku (po 0,38 kg/h)z emitorów dwóch układów destylacji żywic,– dla Kronospan Polska sp. z o.o. z dnia 15 lutego2011 r., znak: WRiOŚ-II-BKow/7720/1-13/10, zmieniającąpozwolenie sektorowe na wprowadzanie gazówlub pyłów do powietrza z instalacji do produkcjipłyt wiórowych, w tym na emisję amoniaku z dwóchemitorów (po 8 kg/h); postępowanie w stosunku KronospanSzczecinek sp. z o.o. w przedmiocie zmianypozwolenia sektorowego nie zostało zakończone.2. Jak rozwiązać poważny i niebezpieczny problemhałdy poprodukcyjnej z aktualnymi odciekamii emisją gazów w wyniku przemian biochemicznychwewnątrz tej hałdy, a także poważną kwestię wspólnejkanalizacji deszczowej trzech spółek?W kwestii hałdy odpadów poprodukcyjnych informuję,że spółka Kronospan Szczecinek rozpoczęławydobywanie odpadów z hałdy. Podczas kontroliprzeprowadzonej w 2009 r. przez WIOŚ w Szczeciniestwierdzono, że proces wydobycia odpadów prowadzonybył bez wymaganego art. 54a ustawy o odpadachpozwolenia na wydobycie odpadów ze składowiska.W związku z tym zastosowano wobec prezesaspółki sankcję karną w postaci mandatu w maksymalnejwysokości.Po wystąpieniu zachodniopomorskiego wojewódzkiegoinspektora ochrony środowiska do marszałkawoj. zachodniopomorskiego w listopadzie 2009 r. w sprawiehałdy odpadów drzewnych właściwe organy ochronyśrodowiska wydały nw. decyzje:– marszałek woj. zachodniopomorskiego decyzjąz dniem 11 marca 2010 r., znak: WRiOŚ-II-WR-7710/1/10, umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanieadministracyjne w sprawie udzielenia wnioskowanegoprzez Kronospan Szczecinek sp. z o.o. pozwoleniana wytwarzanie odpadów poprzez wydobycie z hałdyodpadu zakwalifikowanego jako odpad o kodzie030105 – trociny, wióry, ścinki, drewno, płyta wiórowai fornir inne niż wymienione w 030104,– minister środowiska decyzją z dnia 29 września2010 r., znak 281-107/42404/10/MT, utrzymał w mocyzaskarżoną decyzję marszałka województwa; w uzasadnieniudecyzji wskazano, że „...jeśli zrekultywowanahałda negatywnie oddziałuje na środowisko, tokwestia eliminacji tego oddziaływania może i powinnabyć rozważana poprzez usunięcie odpadów z tego terenuz przywróceniem środowiska do stanu właściwe-

368go. Rozstrzygnięcie tej kwestii powinno nastąpićw trybie art. 362 ustawy Prawo ochrony środowiska”.Podczas kolejnej kontroli przeprowadzonej w okresie14 października – 15 listopada 2010 r. na tereniespółki Kronospan Szczecinek przez WIOŚ w Szczeciniestwierdzono, że na terenie hałdy odpadów poprodukcyjnychpracowała ładowarka i spycharka.Wewnątrz hałdy ustawiony był przesiewacz, za pomocąktórego drobną frakcję kierowano na wywrotkii wywożono. Grubą frakcję kierowano do pojemnikaz opisem „pojemnik na odpady drzewne i drewnopochodnekolor zielony, przeznaczenie odpadów Borman”.Przedstawione przez spółkę Kronospan Szczecinekdokumenty oraz złożone wyjaśnienia nie wskazałyjednoznacznie, gdzie trafiła gruba frakcja odpadówhałdy odpadów poprodukcyjnych. ZachodniopomorskiWIOŚ wystąpieniem z dnia 13 grudnia 2010 r.,znak: WI.OP.0932/11-2/2010, poinformował o powyższymmarszałka woj. zachodniopomorskiego.W kwestii dotyczącej wspólnej kanalizacji deszczowejwszystkich trzech spółek informuję, że w posiadanymprzez spółkę Kronospan Szczecinek pozwoleniuwodnoprawnym – decyzja wojewody zachodniopomorskiegoz dnia 11 marca 2005 r., znak K-SR-S--3/6811/9/05 – na pobór wód podziemnych z własnegoujęcia oraz na odprowadzanie ścieków opadowychi ze stacji uzdatniania wody do rowu melioracji szczególnejw zlewni jeziora Trzesiecko ujęto wszystkiezlewnie znajdujące się na terenie prowadzenia działalnościprzez spółki Kronospan. W ten sposób organochrony środowiska wyraził zgodę na odprowadzaniewód opadowych wspólną kanalizacją. W ocenie zachodniopomorskiegoWIOŚ zasadne byłoby rozważenienałożenia na spółki Kronospan w pozwoleniuwodnoprawnym dodatkowych obowiązków w zakresiemonitorowania jakości pobieranej wody i jakościścieków odprowadzanych do kanalizacji spółki KronospanSzczecinek oraz przyjęcie rozwiązań techniczno-eksploatacyjnych,które zapewnią dotrzymaniestandardów jakości środowiska. Analizę w tymzakresie powinien przeprowadzić organ ochrony środowiska,w tym przypadku marszałek woj. zachodniopomorskiego.Zachodniopomorski WIOŚ pismemz dnia 25 lutego 2010 r. skierował wystąpienie domarszałka woj. zachodniopomorskiego o rozważeniepodjęcia działań w powyższej sprawie.3. Sprawa występowania chorób i schorzeń w powiecieszczecineckimZagadnienia z zakresu epidemiologii i występowaniaokreślonych chorób i schorzeń pozostają w kompetencjiministra zdrowia. Stanowisko odnośnie dodanych w powiecie szczecineckim zajęło MinisterstwoZdrowia, Departamentu Zdrowia Publicznego,w piśmie z dnia 23 marca 2010 r., znak MZ-ZP-Ś-078--16443-5/WS/10, skierowanym do członka zarząduKronospan Szczecinek sp. z o.o. (kopia w załączeniu)*) .* ) Załącznik – w aktach Sekretariatu Posiedzeń Sejmu.4. Kronospan Polska sp. z o.o. nie posiada pozwoleńna wytwarzanie odpadów, ich składowanie, transport,przetwarzanie i magazynowanie. Proszę o wyjaśnienie,co się do tej pory działo i dzieje z odpadamipowstałymi na terenie tej spółki?Podczas kontroli WIOŚ w Szczecinie ustalono, żew wyniku eksploatacji instalacji do produkcji płytwiórowych mogą powstawać odpady z podgrupy03 01: odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcjipłyt, 15 01: odpady opakowaniowe (włącznie z selektywniegromadzonymi komunalnymi odpadamiopakowaniowymi), 15 02: sorbenty, materiały filtracyjne,tkaniny do wycierania i ubrania ochronne. Doczasu kontroli spółka nie prowadziła ewidencji wytwarzanychodpadów. W dniu 25 lutego 2010 r. wydanozarządzenie pokontrolne nr 2/OP/2010 zobowiązującedo usunięcia stwierdzonych w tym zakresienieprawidłowości. Kronospan Polska sp. z o.o.uregulowała stan formalnoprawny w zakresie gospodarkiodpadami, uzyskała w tym zakresie pozwolenie:decyzję z dnia 24 stycznia 2011 r. wydaną przezmarszałka woj. Zachodniopomorskiego, znak:WRiOŚ-II-BKoc/7710/17-11/10/11.5. Przy ul. Leśnej na obszarze podmokłym z dużąilością oczek wodnych firma Kronospan doprowadziłado zasypywania tego terenu odpadami. Wobec powyższegojakie działania zostaną podjęte w tej sprawiew celu powstrzymania tego procederu i wywożeniaodpadów, które są zagrożeniem dla środowiska,w tym również wód podziemnych z pokładów, z którychkorzystają mieszkańcy Szczecinka?Odnosząc się do wywiezienia odpadów na gruntyprzy ul. Leśnej, informuję, iż na działki 8/4 i 8/2 spółkaKronospan Szczecinek wywiozła odpady trocin,wiórów, żużli, popiołów, gruzu betonowego i ceglanegobez zezwolenia na ich składowanie lub odzysk.W związku z powyższym zachodniopomorski wojewódzkiinspektor ochrony środowiska w Szczecinieskierował wystąpienie do marszałka woj. zachodniopomorskiegoo naliczenie opłaty podwyższonej zaskładowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym.Ponadto zostało skierowane wystąpieniedo burmistrza miasta Szczecinek o wydanie decyzjiw trybie art. 34 ustawy o odpadach nakazującej spółceusunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonegona ten cel. Burmistrz miasta Szczecinek decyzjąz dnia 26 lutego 2010 r., znak K-7661/3/22/0910, nakazałKronospan Szczecinek sp. z o.o. usunięcie odpadówzgromadzonych na nieruchomości przy ul. Leśnejw Szczecinku (działki nr 8/2 i 8/4 obręb 18 miastaSzczecinek). Spółka złożyła odwołanie od decyzjiburmistrza miasta Szczecinek do SamorządowegoKolegium Odwoławczego w Koszalinie. Decyzją z dnia22 kwietnia 2010 r., znak SKO.424/754/2010, SamorządoweKolegium Odwoławcze uchyliło przedmiotowądecyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpatrzeniaprzez organ pierwszej instancji. KronospanSzczecinek decyzję tę zaskarżył do WSA w Szczecinie,który wyrokiem z dnia 3 listopada 2010 r., sygn.

369akt IISA/Sz 519/10, uchylił ww. decyzję SKO. Aktualniesprawa toczy się w SKO w Koszalinie.Dodatkowo pragnę poinformować, że uchwałąnr V/35/11 z dnia 8 marca 2011 r. Sejmik WojewództwaZachodniopomorskiego określił program ochronypowietrza dla strefy powiat szczecinecki ze względuna stwierdzone przekroczenie poziomu docelowegoprzez średnioroczne stężenie benzo(a)pirenu – napodstawie rocznej oceny jakości powietrza za rok2007. Poziom docelowy powinien zostać osiągniętyw roku 2013 za pomocą ekonomicznie uzasadnionychdziałań technicznych i technologicznych, Sejmikustalił zaś termin realizacji programu na 2020 r.Jednocześnie informuję, że w ocenie stanu jakościpowietrza za rok 2009, przekazanej marszałkowi woj.zachodniopomorskiego w marcu 2010 r., ze względuna stwierdzone przekroczenie standardu jakości powietrzaprzez 24-godzinne stężenia pyłu PM10 nastanowisku w Szczecinku ul. Artyleryjska niezbędnejest opracowanie programu ochrony powietrza równieżdla pyłu PM10. W ocenie tej wskazano zakładynależące do spółek Kronospan zlokalizowane na terenienieruchomości przy ul. Waryńskiego 1 w Szczecinkujako jedną z potencjalnych przyczyn przekroczeńpoziomu dopuszczalnego pyłu PM10 w strefiepowiat szczecinecki. Wnioski takie są wynikiem analizyinwentaryzacji emisji przeprowadzonej w 2009 r.przez WIOŚ w Szczecinie na potrzeby wykonania obliczeńmodelowych wykorzystanych w rocznej oceniem.in. do określenia na obszarze woj. zachodniopomorskiegoprzestrzennego rozkładu stężeń pyłuPM10 oraz warunków meteorologicznych. Wedługdanych znajdujących się w wojewódzkiej bazie emisjiemisja pyłu z tych zakładów stanowi ponad 50% emisjize źródeł punktowych pochodzących z obszarucałego powiatu szczecineckiego. Przeprowadzonorównież analizę porównawczą dobowych stężeń pyłuPM10 w dniach z przekroczeniami ze stężeniami występującymiw tych dniach na innych stanowiskachpomiarowych w woj. zachodniopomorskim. Spośródstwierdzonych na podstawie pomiarów w Szczecinkuw 2009 r. 39 dni z przekroczeniami średniodobowegopoziomu dopuszczalnego pyłu PM10 wynoszącego 50mg/m 3 wskazano 13 dni, w których wpływ zakładównależących do spółek Kronospan mógł stanowićgłówną przyczynę przekroczeń. Były to w większościdni z przewagą wiatrów wiejących z kierunków południowychi południowo-wschodnich, przenoszącychzanieczyszczenia emitowane przez te zakłady na obszaryzamieszkane miasta Szczecinek.Odnosząc się do stwierdzeń przedstawionychw uzasadnieniu zapytania, wyjaśniam, że z pomiarówWIOŚ w Szczecinie wynika, iż największe stężeniabenzo(a)pirenu (B(a)P) w powietrzu na tereniemiasta Szczecinka w latach 2008–2010 zaobserwowanow okresach zimowych, natomiast dla okresówletnich stężenie tej substancji w powietrzu znaczniesię obniżało. Wobec powyższego można wnioskować,że wzrost stężenia B(a)P w powietrzu w Szczecinkuzwiązany jest z sezonowym działaniem urządzeńgrzewczych na terenie miasta. Należy jednak zaznaczyć,że specyficzne warunki lokalizacji miasta (położonejest ono pomiędzy dwoma jeziorami) w połączeniuz dużą emisją zanieczyszczeń z emitorów instalacjispółek Kronospan przy niskich prędkościachwiatru mogą powodować efekt kumulowania się zanieczyszczeńw powietrzu, w tym pyłu PM10 i zawartegow nim B(a)P. Pomiary emisji B(a)P emitowanegoprzez zakłady spółek Kronospan w latach 2009i 2010 wykonane przez WIOŚ oraz na zlecenie spółekKronospan wykazały nieznaczną emisję tego związkudo powietrza. Aktualne pozwolenie na wprowadzaniegazów i pyłów do powietrza przez KronospanPolska – decyzja znak: WRiOŚ-II-BKow/7720/1-13/10wydana w dniu 15 lutego 2011 r. przez marszałkawoj. zachodniopomorskiego zezwala na emisję tej substancji,nie określając wartości dopuszczalnej.Wykonywane od 2007 r. przy ul. Artyleryjskiejw Szczecinku pomiary manualne pyłu PM10 nie wykazały– w latach 2007 i 2008 – przekroczeń standardówjakości powietrza określonych dla stężeń 24-godzinnychoraz dla stężenia średniorocznego. Danepomiarowe za lata 2009 i 2010 wykazały, że standardjakości powietrza dla 24-godzinnych stężeń PM10został przekroczony. Wykonywane (podczas kontroli)przez WIOŚ w Szczecinie pomiary emisji pyłów z emitorówzakładowych nie wykazywały przekroczeńwartości określonych w pozwoleniach. Nie wykluczato wpływu zakładów spółek Kronospan na wysokośćstężeń PM10 w Szczecinku. Analizę taką powinienuwzględnić będący w przygotowaniu program ochronypowietrza dla tego zanieczyszczenia.Mając na uwadze skalę uciążliwości emisji zanieczyszczeńz instalacji spółek Kronospan, w listopadzie2010 r. WIOŚ w Szczecinie uruchomił zakupionąze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiskai Gospodarki Wodnej w Szczecinie automatycznąstację pomiarową zanieczyszczeń powietrzaw Szczecinku. Na stacji mierzone są stężenia dwutlenkusiarki, tlenków azotu, pyłu zawieszonegoPM10, amoniaku oraz warunki meteorologiczne. Interpretacjatych danych będzie możliwa po zakończeniurocznych serii pomiarowych, a więc na początku2012 r. Wyniki pomiarów on-line dostępne są na stronieinternetowej WIOŚ w Szczecinie.Należy dodać, że emisja amoniaku do powietrzaz instalacji spółek Kronospan nie była określonaw pozwoleniach na wprowadzanie do powietrza gazówi pyłów, co było błędem wnioskodawcy oraz organówuprawnionych do ich wydawania. Jak wspomnianowcześniej, w wyniku działań pokontrolnych zachodniopomorskiegoWIOŚ marszałek woj. zachodniopomorskiegodecyzjami z lutego 2011 r. określił dopuszczalnąemisję amoniaku dla Kronospan ChemicalSzczecinek sp. z o.o. oraz Kronospan Polska sp. z o.o.Reasumując, należy stwierdzić, że dotychczasowedziałania zachodniopomorskiego WIOŚ sukcesywnieprowadzą do poprawy w dostosowywaniu się spółekKronospan do przestrzegania wymogów ochrony środowiska.

370Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka,że zachodniopomorski WIOŚ zaplanował przeprowadzeniew II kwartale 2011 r. kolejnej kontrolispółek Kronospan wraz z pomiarami emisji zanieczyszczeń.Warszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuBernard Błaszczyksekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania Powiatowego CentrumPomocy Rodzinie w Suchej Beskidzkiej (8753)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8753/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Suchej Beskidzkiej, proszę o przyjęcie poniższychwyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiato-

371wych o kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatsuski w 2011 r. otrzymał środki finansowe PFRONwg algorytmu w wysokości 1 425 513 zł (tj. 221 556 złmniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Sekretarz stanuJarosław DudaO d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Zakopanem (8754)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8754/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Zakopanem, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawy z dnia27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznejoraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.) dozadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnia-

372niu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz. 1652)zmianą definicji najniższego wynagrodzenia, wskaźnikten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, została rozszerzonao osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki na finansowaniedodatkowych kosztów zatrudniania pracownikówniepełnosprawnych, o których zwrot mogą ubiegaćsię zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj.o około 30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiattatrzański w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 186 479 zł(tj. 136 727 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Wieliczce (8755)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8755/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodzi-

373nie w Wieliczce, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust.1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822.000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiat

374wielicki w 2011 r. otrzymał środki finansowe PFRONwedług algorytmu w wysokości 1 460 209 zł (tj. 207 704zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON są formądofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Wadowicach(8756)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8756/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Wadowicach, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj.o około 30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.

375Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatwadowicki w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 164 046 zł(tj. 336 301 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Bochni (8757)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8757/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Bochni, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592,z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymi ustawamizadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawy z dnia27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznejoraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.) dozadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 usta-

376wy o rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatbocheński w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON wg algorytmu w wysokości 1 758 069 zł(tj. 259 019 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, z późn.zm.) zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększeniawydatków o kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Sekretarz stanuJarosław Duda

377O d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Brzesku (8758)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8758/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Brzesku, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,poz. 1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określoneinnymi ustawami zadania publiczne o charakterzeponadgminnym w zakresie m.in. wspierania osóbniepełnosprawnych. Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn.zm.) do zadań powiatu należy m.in. podejmowaniedziałań dotyczących rozwiązywania problemów osóbniepełnosprawnych. Zakres tych zadań oraz sposóbich realizacji definiuje samorząd powiatowy (art. 35aust. 1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak i aktualne, zidentyfikowane potrzeby niepełnosprawnychmieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz. 1652)zmianą definicji najniższego wynagrodzenia, wskaźnikten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, została rozszerzonao osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki na finansowaniedodatkowych kosztów zatrudniania pracownikówniepełnosprawnych, o których zwrot mogą ubiegaćsię zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj.o około 30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. obniżeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,

378którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatbrzeski w 2011 r. otrzymał środki finansowe PFRONwedług algorytmu w wysokości 1 772 744 zł (tj. 188 183zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art. 29ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.) zwróciłsię do ministra finansów z prośbą o wyrażenie zgodyna dokonanie zmian w planie finansowym PFRONna 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewy redystrybucyjne(w tym 98 277 000 zł dla samorządów powiatowychna realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Chrzanowie(8759)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8759/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Chrzanowie, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.

379Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatchrzanowski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 2 091 502 zł(tj. 260 285 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Tarnowie (8760)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8760/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Tarnowie, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepeł-

380nosprawnych. Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiattarnowski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 575 687 zł(tj. 479 866 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewy

381redystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Krakowie (8761)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8761/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Krakowie, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w po-

382zycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatkrakowski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 4 197 748 zł(tj. 737 895 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Sekretarz stanuJarosław DudaO d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Gorlicach (8762)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8762/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Gorlicach, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrud-

383nianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatgorlicki w 2011 r. otrzymał środki finansowe PFRONwedług algorytmu w wysokości 2 884 825 zł (tj. o 433 702zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Limanowej (8763)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8763/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodzi-

384nie w Limanowej, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35aust. 1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010w pozycji przelewy redystrybucyjne, należy wskazać,że w 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunkudo 2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiat

385limanowski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 615 452 zł(tj. 392 494 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Miechowie (8764)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8764/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Miechowie, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592,z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymi ustawamizadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawy z dnia27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznejoraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.) dozadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35aust. 1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237,poz. 1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupapracowników, których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj.o około 30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.

386Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatmiechowski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 642 178 zł(tj. 99 068 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, z późn.zm.) zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększeniawydatków o kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Myślenicach(8765)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8765/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Myślenicach, proszę o przyjęcie poniższychwyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,poz. 1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określoneinnymi ustawami zadania publiczne o charakterzeponadgminnym w zakresie m.in. wspierania osóbniepełnosprawnych. Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn.zm.) do zadań powiatu należy m.in. podejmowaniedziałań dotyczących rozwiązywania problemów osóbniepełnosprawnych. Zakres tych zadań oraz sposóbich realizacji definiuje samorząd powiatowy (art. 35aust. 1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,

387w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatmyślenicki w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 952 262 zł(tj. 248 841 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Sekretarz stanuJarosław Duda

388O d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Nowym Sączu(8766)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8766/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Nowym Sączu, proszę o przyjęcie poniższychwyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust.1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237,poz. 1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupapracowników, których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiar-

389kowanego lub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatnowosądecki w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 4 129 425 zł(tj. 593 353 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Nowym Targu(8767)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8767/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Nowym Targu, proszę o przyjęcie poniższychwyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust.1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237,poz. 1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupapracowników, których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.

390Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatnowotarski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 1 699 276 zł(tj. 323 197 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodziniew Dąbrowie Tarnowskiej (8768)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8768/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Dąbrowie Tarnowskiej, proszę o przyjęcie poniższychwyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działań

391dotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust.1 pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatdąbrowski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 759 569 zł(tj. 114 358 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewy

392redystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Olkuszu (8769)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8769/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Olkuszu, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237,poz. 1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupapracowników, których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorzą-

393dów. Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatolkuski w 2011 r. otrzymał środki finansowe PFRONwedług algorytmu w wysokości 1 945 791 zł (tj. 282 628zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawie art.29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę pokreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.Sekretarz stanuJarosław DudaO d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Oświęcimiu (8770)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8770/11, w sprawie finansowaniaPowiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Oświęcimiu, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrud-

394nianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów powiatowychna realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatoświęcimski w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 2 149 254 zł(tj. 361 098 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON są formądofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa Rojkaw sprawie finansowania PowiatowegoCentrum Pomocy Rodzinie w Proszowicach(8771)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poselskie pana posła Józefa Rojka, przesłaneprzez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., znak: SPS-024-8771/11, w sprawie fi-

395nansowania Powiatowego Centrum Pomocy Rodziniew Proszowicach, proszę o przyjęcie poniższychwyjaśnień.Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządziepowiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592, z późn. zm.) powiat wykonuje określone innymiustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnymw zakresie m.in. wspierania osób niepełnosprawnych.Ponadto zgodnie z art. 35a ustawyz dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych(Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.)do zadań powiatu należy m.in. podejmowanie działańdotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych.Zakres tych zadań oraz sposób ich realizacjidefiniuje samorząd powiatowy (art. 35a ust. 1pkt 1 ww. ustawy).W obszarze wspierania osób niepełnosprawnychmieszczą się zadania z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej określone przepisem art. 35a ustawyo rehabilitacji (…). Zadania te realizowane są przywspółudziale środków własnych będących w dyspozycjipowiatów, a środki Państwowego Funduszu RehabilitacjiOsób Niepełnosprawnych, które samorządypowiatowe otrzymują według algorytmu, mającharakter wspierający te zadania.Pragnę zauważyć, że decyzję o przeznaczeniuśrodków PFRON na określone zadania podejmuje,w formie uchwały, rada powiatu – art. 35a ust. 3 ustawyo rehabilitacji (…) – która, dokonując określonychrozstrzygnięć, powinna uwzględniać zapisy powiatowegoprogramu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,jak również aktualne, zidentyfikowane potrzebyniepełnosprawnych mieszkańców powiatu.Ponadto uprzejmie informuję, że zmniejszenie wysokościśrodków PFRON przekazywanych wedługalgorytmu samorządom powiatowym dotyczyłowszystkich powiatów w Polsce i wynikało z koniecznościprzeznaczenia zdecydowanie większych środkówna obligatoryjne zadanie z zakresu rehabilitacjizawodowej osób niepełnosprawnych, jakim jest dofinansowaniedo wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.Od 1 stycznia 2009 r., w związku z wprowadzonąprzez ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiuosób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 237, poz.1652) zmianą definicji najniższego wynagrodzenia,wskaźnik ten, uwzględniany przy naliczaniu dofinansowaniado wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,wzrósł o prawie 30%. Ponadto grupa pracowników,których zatrudnianie uprawnia pracodawcędo otrzymywania dofinansowania do wynagrodzeńpracowników niepełnosprawnych, zostałarozszerzona o osoby posiadające uprawnienia emerytalne.PFRON musiał również zapewnić środki nafinansowanie dodatkowych kosztów zatrudnianiapracowników niepełnosprawnych, o których zwrotmogą ubiegać się zakłady pracy chronionej.Pragnę podkreślić, że liczba pracowników niepełnosprawnychzarejestrowanych w systemie SODiRznacznie wzrosła, co pociągnęło za sobą wzrost wydatkówPFRON na dofinansowanie do wynagrodzeń(według danych PFRON – stan na dzień 1 marca2011 r. – liczba zatrudnionych osób niepełnosprawnychu pracodawców objętych dofinansowaniem dowynagrodzeń była w grudniu 2010 r. w stosunku dogrudnia 2008 r. większa o ponad 62 tys. osób, tj. o około30%).Środki PFRON musiały także zostać zabezpieczonena realizację zadania ustawowego dotyczącegozlecania realizacji zadań z zakresu rehabilitacji zawodoweji społecznej osób niepełnosprawnych fundacjomoraz organizacjom pozarządowym mającychcharakter ogólnopolski lub ponadregionalny.Należy podkreślić, że PFRON obowiązany jest dozapewnienia przede wszystkim środków finansowychna realizację tytułów obligatoryjnych, do których należyrealizacja uprawnień pracodawców zatrudniającychosoby niepełnosprawne. Taką kategorię wydatkówstanowią także środki przekazywane algorytmemsamorządom na finansowanie uczestnictwaosób niepełnosprawnych w warsztatach terapii zajęciowejczy też działania zakładów aktywności zawodowej.Przedstawione powyżej okoliczności spowodowałyrealne zmniejszenie kwot przekazanych do samorządów.Porównując plan finansowy PFRON określonyustawą budżetową państwa na lata 2008 i 2010 w pozycjiprzelewy redystrybucyjne, należy wskazać, żew 2010 r. nastąpiło w stosunku do 2008 r. zmniejszeniewysokości środków dla samorządów powiatowycho kwotę 208 644 000 zł, tj. o 25% (w stosunku do2009 r. ta kwota jest mniejsza o około 6%).Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, pragnęzaznaczyć, że w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życieustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianieustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej orazzatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 226, poz. 1475). W ww.ustawie zawarte zostały między innymi przepisy dokonującezmian z zakresu dofinansowania do wynagrodzeńosób niepełnosprawnych (np. od 1 marca2011 r. pracodawcy nie przysługuje miesięczne dofinansowaniena pracowników zaliczonych do umiarkowanegolub lekkiego stopnia niepełnosprawności,którzy mają ustalone prawo do emerytury) oraz zasadwpłat i możliwości udzielenia ulg we wpłatachz tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych.Należy zauważyć, że wdrożenie znowelizowanychprzepisów umożliwiło racjonalizację i ograniczenieniektórych wydatków PFRON, dzięki czemu pozyskanośrodki niezbędne dla zapewnienia właściwegopoziomu finansowania wielu istotnych społecznie zadańz zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej,realizowanych m.in. przez samorządy.W planie finansowym PFRON określonym ustawąbudżetową państwa na 2011 r. w pozycji przelewyredystrybucyjne przewidziano dla samorządów po-

396wiatowych na realizację zadań 535 363 000 zł (tj.o 82 822 000 zł mniej niż w roku ubiegłym). Powiatproszowicki w 2011 r. otrzymał środki finansowePFRON według algorytmu w wysokości 631 818 zł(tj. 131 354 zł mniej niż w 2010 r.).Pragnę jednak poinformować, że z uwagi na powyższąnowelizację Zarząd PFRON na podstawieart. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)zwrócił się do ministra finansów z prośbą o wyrażeniezgody na dokonanie zmian w planie finansowymPFRON na 2011 r., m.in. w zakresie zwiększenia wydatkówo kwotę 100 734 000 zł w pozycji przelewyredystrybucyjne (w tym 98 277 000 zł dla samorządówpowiatowych na realizację zadań).Jednocześnie pragnę podkreślić, że osoby niepełnosprawnewymagające wsparcia są przede wszystkimpełnoprawnymi mieszkańcami województw i powiatów,a środki przekazywane przez PFRON sąformą dofinansowania realizacji przez samorządy zadaniawłasnego polegającego na wspieraniu ich niepełnosprawnychmieszkańców.Z szacunkiemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Józefa RojkaSekretarz stanuJarosław Dudaw sprawie terminowego ukończeniabudowy autostrady A4 (8773)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 28 lutego 2011 r., znak: SPS-024-8773/11,przy którym przekazano interpelację pana posła JózefaRojka w sprawie terminowego ukończenia budowyautostrady A4, uprzejmie przekazuję następującąinformację w przedmiotowej sprawie.W dniu 23.02.2011 r. konsorcjum NDI SA/SBGRANIT SA – Skopje (wykonawca ww. odcinka) złożyłooświadczenie o odstąpieniu od kontraktu, jakouzasadnienie podając brak należnych płatności, brakpozytywnego rozstrzygania roszczeń, opóźnieniaw rozpatrywaniu roszczeń. Należy zaznaczyć, iż podokonaniu weryfikacji przedmiotowe zarzuty nie zostaływ żaden sposób potwierdzone. Wobec powyższegoGDDKiA uznała powiadomienie konsorcjum NDISA/SB GRANIT SA – Skopje za bezzasadne. Dodatkowopotwierdziły się uprzednie zarzuty kierowanedo konsorcjum o opóźnieniach w realizacji kontraktu,a leżące całkowicie po stronie tego konsorcjum.W zakresie terminowości płatności na rzecz wykonawcyuprzejmie wyjaśniam, iż zgodnie z wymogamidyscypliny finansów publicznych GDDKiA poprzezOddział GDDKiA w Krakowie, jak i OddziałGDDKiA w Rzeszowie każdorazowo, na bieżąco i w terminachprzewidzianych zapisami umów kontraktowychdokonywała i dokonuje wszelkich płatności wynikającychz kompletnych, prawidłowo sporządzonychi potwierdzonych wniosków o płatność wykonawców.Powyższe płatności dokonywane były, podwarunkiem potwierdzenia przez nadzór inwestorskifaktycznie wykonanych robót bądź usług w stosunkudo ich ilości i jakości, po dokonaniu odbioru i wystawieniustosownego świadectwa płatności.W tym stanie rzeczy w dniu 23 lutego 2011 r. GeneralnaDyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDD-KiA) odstąpiła od umowy nr I/94/ZR-R-4/2010 z dnia05.02.2010 r. na realizację zadania inwestycyjnegopod nazwą „Budowa autostrady A4 na odcinku odwęzła Brzesko do węzła Wierzchosławice w km 479+000– 499+800”, konsekwencją czego jest wstrzymanierobót i opuszczenie placu budowy przez dotychczasowegowykonawcę robót. Odstąpienie uprawomocniłosię w dniu 09.03.2011 r.W związku z powyższym obecnie celem GDDKiAjest jak najszybsze, ponowne wybranie nowego wykonawcyrobót i wznowienie budowy autostrady A4na przedmiotowym odcinku. Mając na uwadze terminywynikające z przepisów Prawa zamówień publicznych,jak również czas niezbędny na inwentaryzacjęplacu budowy oraz dokończenie robót budowlanychprzez nowego wykonawcę, zakończenie robót naprzedmiotowym odcinku w ocenie GDDKiA jest możliwew drugiej połowie 2013 r.Na niektórych z kontraktów A4 GDDKiA jestw trakcie rozpatrywania roszczeń wykonawców (zarównofinansowych, jak i terminowych o wydłużenieczasu na ukończenie), głównie z uwagi na skutki powodzi,która wystąpiła w 2010 r.Mając na uwadze powyższe, pragnę podkreślić, iżresort infrastruktury dołoży wszelkich możliwychstarań w zakresie pilnego wznowienia robót budowlanychna odcinku od Brzeska do Wierzchosławicoraz na bieżąco będzie monitorować stan zaawansowaniaprac.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.Podsekretarz stanuRadosław Stępień

397O d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Obrony Narodowej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Adama Wykrętaw sprawie problemów z wyposażeniempolskiej armii w hełmy kevlarowe (8776)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Adama Wykręta w sprawie problemówz wyposażeniem polskiej armii w hełmy kevlarowe(SPS-024-8776/11), uprzejmie proszę o przyjęcienastępujących wyjaśnień.Okres przechowywania i trwałości hełmów kompozytowycheksploatowanych w Siłach ZbrojnychRzeczypospolitej Polskiej został określony na dziesięćlat, zgodnie z „Zasadami eksploatacji kamizelekochronnych oraz hełmów. Wymagania ogólne.” (dokumentstanowiący załącznik do rozkazu nr 266 szefaInspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych z dnia 30października 2008 r.).W latach 2008–2010 wycofano z jednostek wojskowychi przekazano do rejonowych baz materiałowychok. 10,5 tys. hełmów. W bieżącym roku planuje sięwycofanie ok. 9 tys. hełmów wzór 2000. Kolejne hełmybędą wycofywane sukcesywnie, odpowiednio doroku produkcji.Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest materiał,z jakiego wykonane są hełmy – sprasowanewarstwy włókien aramidowych, o nazwie przemysłowejtkaniny Kevlar. Tkanina ta charakteryzuje siębardzo dużą wytrzymałością i małym ciężarem, jednakpodlega procesowi starzenia. Producenci włókienokreślają niezmienność ich właściwości (wytrzymałość)na okres co najmniej dziesięciu lat, stąd producenthełmów wyznaczył okres gwarancji na dostarczonehełmy na dziesięć lat.Natomiast badania hełmów kompozytowych dostarczanychdo armii realizowane są w oparciu o zasadyokreślone w Polskiej Normie PN-V-87001. Normata określa wymagania ogólne oraz sposób przeprowadzeniabadań hełmów i sposób interpretacjiwyników. Jednak są to badania w oparciu o metodęinwazyjną, niszczenie (przez ostrzeliwanie określonejliczby egzemplarzy), dlatego nie można ich zastosowaćdo badania pojedynczych egzemplarzy hełmów,które osiągnęły normę docelowej eksploatacji. Ponadtow instrukcji użytkowania producent określił, iżhełmy, których czerepy zostały w sposób widocznyzdeformowane lub posiadają uszkodzenia w postaciwgnieceń, rozwarstwień, przebić lub rozcięć, jak równieżhełmy ostrzelane, należy wycofać z użytkowania.Takie hełmy zaleca się skierować do utylizacji.Odnosząc się do pytania pana posła Adama Wykrętadotyczącego planów Ministerstwa Obrony Narodowejw kwestii właściwego zaopatrzenia Sił ZbrojnychRzeczypospolitej Polskiej w omawiany sprzęt,informuję, że – mając na uwadze bezpieczeństwo żołnierzyużytkujących hełmy kompozytowe – sukcesywniewycofywane będą z eksploatacji te hełmy,które osiągną normę docelowej eksploatacji (dziesięćlat). Jednocześnie dokonywane będą zakupy nowychhełmów. Od 2006 r. zakupiono ponad 25,5 tys. hełmówbojowych wzór 2005. Liczba ta w pełni zabezpieczyłapotrzeby żołnierzy kierowanych do pełnieniamisji w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowegow Afganistanie. Zgodnie z „Planem modernizacjitechnicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiejw latach 2011–2012” w bieżącym roku planuje sięzakupić ok. 6,5 tys. hełmów bojowych wzór 2005,a w 2012 r. ok. 7 tys., w tym po 2 tys. rocznie z przeznaczeniemdla Polskiego Kontyngentu Wojskowegow Afganistanie.Wszyscy żołnierze wykonujący zadania w rejonachbezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia (PolskiKontyngent Wojskowy w Afganistanie) oraz przewidywanegozagrożenia (Siły Odpowiedzi OrganizacjiTraktatu Północnoatlantyckiego i Grupy BojoweUnii Europejskiej) wyposażeni są w najnowsze typyhełmów kompozytowych (wzór 2005) zapewniającychnajwyższy stopień ochrony balistycznej.Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, pozostajęw przekonaniu, że uzna je Pan Marszałek za wystarczającei jednocześnie pragnę zapewnić, że resort obronynarodowej priorytetowo traktuje sprawy bezpieczeństważołnierzy użytkujących uzbrojenie i sprzętwojskowy.Z wyrazami szacunku i poważaniaWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuCzesław Piątasministra skarbu państwana zapytanie posła Ryszarda Zbrzyznegow sprawie przyszłości zakładów chemicznychAnwil SA we Włocławku (8780)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu doprzekazanego przy piśmie SPS-024-8780/11 z dnia28 lutego 2011 r. zapytania posła Ryszarda Zbrzyznegow sprawie przyszłości zakładów chemicznych AnwilSA we Włocławku, spółki zależnej PKN Orlen SA,w której kapitale zakładowym koncern posiada90,35% akcji, ENERGA Spółka Akcyjna w Gdańsku– 4,15% akcji, a pozostałe 5,50% akcji należy do pozostałychakcjonariuszy (akcjonariat rozproszony),przekazuję poniżej treść odpowiedzi PKN Orlen SAna szczegółowe pytania pana posła zawarte w tymzapytaniu.

3981. Czy PKN Orlen (w którym kontrolę korporacyjnąposiada jeszcze Skarb Państwa), mający ok. 90%akcji Anwilu planuje sprzedaż tej firmy w całości?Zgodnie ze strategią Grupy PKN Orlen na lata2009–2013, realizując koncepcję optymalizacji aktywówniezwiązanych z podstawową działalnościąPKN Orlen SA („PKN Orlen”), Anwil został przeznaczonydo dezinwestycji.W 2009 r. PKN Orlen rozpoczął próbę dezinwestycjiwiększościowego pakietu akcji Anwilu w ramachsprzedaży bezpośredniej. Ze względu na otrzymanieniesatysfakcjonujących ofert w czerwcu 2010 r.podjęto decyzję o zakończeniu ówczesnego procesusprzedaży i jednocześnie rozpoczęto prace analitycznemające na celu rozważenie dezinwestycji spółkiw innej strukturze transakcji, bardziej atrakcyjnejdla potencjalnych inwestorów.2. Czy planowany jest podział firmy i sprzedaż jejposzczególnych części?Należy zauważyć, iż nieudana próba sprzedaniawiększościowego pakietu akcji Anwilu ujawniła zainteresowanieinwestorów poszczególnymi liniamibiznesowymi: kompleksem nawozowym i kompleksemPCW. PKN Orlen nie wyklucza zatem możliwościsprzedaży spółki w częściach i traktuje takąstrukturę transakcji jako alternatywę wobec zbyciaAnwilu w całości.Ze względu na ewentualną konieczność uregulowaniapowiązań biznesowo-technologicznych pomiędzyGrupą Kapitałową Orlen a Anwilem oraz przygotowaniaspółki do potencjalnej dezinwestycji PKNOrlen byłby w stanie zakończyć transakcję w 2012 r.Aktualnie PKN Orlen wykorzystuje okazje do zakupuakcji od pozostałych akcjonariuszy mniejszościowychAnwilu, co ma na celu zwiększenie atrakcyjnościspółki dla potencjalnych docelowych inwestorów,stanowiąc element strategii dezinwestycji.3. Dlaczego Zarząd Anwilu SA nie informujeprzedstawicieli związków zawodowych o przyszłościzakładu?Spotkania Zarządu Anwilu ze związkami zawodowymiodbywają się regularnie. Na spotkaniachtych oprócz przedstawienia bieżącej sytuacji firmyporuszane są kwestie związane z planami działańwewnątrz firmy, w tym jej dalszego rozwoju. Zamierzeniaco do przyszłości zakładu, w tym ewentualnychdziałań związanych ze zmianami własnościowymi,stanowią wyłączną kompetencję akcjonariuszyspółki.4. Czy jest opracowana strategia rozwoju włocławskiegoAnwilu i jak ona wygląda?Anwil jest częścią Grupy Kapitałowej Orlen, a coza tym idzie, odgrywa znaczącą rolę w segmencie petrochemii.Ma to niewątpliwie przełożenie na jejudział w planach średnioterminowych dotyczącychcałej grupy kapitałowej, w tym nakładach na rozwój.Jeśli chodzi zaś o szczegóły dotyczące strategii spółki,to wskazać należy, że stanowią one tajemnicę handlową,a zatem nie mogą być w pełni ujawniane. Informacjena ten temat mogą pojawić się wyłączniew oficjalnej komunikacji PKN Orlen.5. Czy planowane są zwolnienia pracowników czyteż objęci będą oni gwarancjami wynikającymi z pakietusocjalnego, który będzie ewentualnie towarzyszyłprocesowi prywatyzacji tych zakładów?Spółka Anwil SA jest od wielu lat spółką prywatną,więc nie jest możliwa jej prywatyzacja. Procesewentualnej zmiany stosunków własnościowych w spółcejest kwestią, która dotyczy wyłącznie decyzji akcjonariuszy,a zatem ewentualne kwestie związanez zapewnianiem pakietów socjalnych mogą być rozważaneprzez właściciela na etapie negocjacji warunkówewentualnej umowy sprzedaży pakietu akcjispółki z potencjalnym inwestorem.W cytowanej powyżej odpowiedzi PKN Orlen SApodkreślił, iż jako spółka publiczna, zgodnie z ustawąo ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentówfinansowych do zorganizowanego systemuobrotu oraz o spółkach publicznych, zobowiązanyjest do przekazywania Komisji Nadzoru Finansowegoi spółce prowadzącej rynek regulowany oraz dopublicznej wiadomości wszelkich istotnych dla spółkiinformacji poufnych w rozumieniu art. 154 ustawyo obrocie instrumentami finansowymi. Zgodnie z rozporządzeniemministra finansów w sprawie informacjibieżących i okresowych przekazywanych przezemitentów papierów wartościowych, PKN Orlen raportujena bieżąco wszelkie wymagane tymi przepisamizdarzenia. Informacje te są przekazywane dowiadomości publicznej i powszechnie dostępne narównych zasadach dla wszystkich akcjonariuszyspółki. Przepisy te narzucają możliwość udzieleniaodpowiedzi na zadane pytania jedynie w takim zakresie,który wynika z informacji przekazanychwcześniej do wiadomości publicznej.Przekazując powyższe, uprzejmie informuję PanaMarszałka, iż w mojej ocenie, prowadzony przez PKNOrlen SA proces przygotowania spółki Anwil SA dopotencjalnej dezinwestycji prowadzony jest zgodniez kompetencjami Zarządu PKN Orlen SA, przyuwzględnieniu uwarunkowań rynku producentówwyrobów petrochemicznych oraz powiązań biznesowo-technologicznychpomiędzy Anwilem a GrupąKapitałową Orlen.Proces ten stanowi realizację „Strategii GrupyPKN Orlen 2009–2013”, zatwierdzonej przez radęnadzorczą tej spółki w dniu 25 listopada 2008 r., któraprzewiduje sprzedaż majątku kompleksu PCW orazsprzedaż segmentu nawozów. W tych obszarach brakjest naturalnych synergii z działalnością rafineryjnąkoncernu, który widzi swoją rolę jako strategiczny dostawcasurowców dla sektora chemicznego.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.MinisterAleksander Grad

399O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Barbary Bartuśoraz grupy posłóww sprawie likwidacji poczty w miejscowościuzdrowiskowej Wysowa-Zdrój (8781)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pani poseł Barbary Bartuś oraz grupy posłóww sprawie placówki pocztowej w miejscowościWysowa-Zdrój, które zostało przesłane przy piśmiez dnia 28 lutego br., znak: SPS-024-8781/11, przedstawiam,co następuje.Na wstępie pragnę zaznaczyć, że minister infrastruktury,który reprezentuje Skarb Państwa wobecPoczty Polskiej SA i posiada uprawnienia przewidzianedla walnego zgromadzenia, może ingerować w sprawyspółki jedynie w zakresie określonym w przepisach.Zgodnie z § 26 ust. 2 Statutu Poczty PolskiejSA wszelkie sprawy związane z prowadzeniem sprawspółki (w tym organizacja funkcjonowania placówekpocztowych) należą do kompetencji zarządu. Jednocześniezgodnie z art. 375 1 Kodeksu spółek handlowychwalne zgromadzenie i rada nadzorcza nie mogąwydawać zarządowi wiążących poleceń dotyczącychprowadzenia spraw spółki.W myśl powyższego zwróciłem się do ZarząduPoczty Polskiej SA z prośbą o przedstawienie wyjaśnieńw sprawie kwestii poruszonych w przedmiotowymzapytaniu. Poczta Polska SA jako operator narodowyzobowiązana jest do utrzymania wymaganychprawem wskaźników dostępności do powszechnychusług pocztowych. Obowiązek ten związany jestz koniecznością utrzymania odpowiedniej w skali całegokraju gęstości sieci placówek pocztowych, zarównona obszarach miejskich (7 tys. mieszkańców na1 placówkę), jak i na obszarach wiejskich (85 km 2 na1 placówkę), a także utrzymania ogólnej liczby conajmniej 8240 placówek operatora rozmieszczonychz uwzględnieniem występującego na danym obszarzezapotrzebowania na usługi pocztowe.Opierając się na uzyskanych od Zarządu PocztyPolskiej SA informacjach, wyjaśniam, że wszelkiedziałania spółki oparte są na przeprowadzanychprzez jednostki terytorialne Poczty Polskiej SA szczegółowychanalizach ekonomiczno-organizacyjnychz uwzględnieniem rzeczywistego zapotrzebowania nausługi pocztowe na danym obszarze oraz zapewnienialokalnym społecznościom właściwej dostępnoścido usług pocztowych. Dotyczy to również terenówwzmożonego rozwoju gospodarczego i infrastrukturalnego.Planowanie i realizacja zmian w sieci placówekpocztowych opiera się na przeprowadzeniu analizo charakterze ekonomiczno-organizacyjnym dotyczącychplacówek przekształcanych i tworzonych w ichmiejsce placówek w nowej formie organizacyjnej.Szczegółowej analizie poddawane są dotychczas uzyskiwanei szacowane przychody i ponoszone kosztyzwiązane z funkcjonowaniem placówek. W każdymprzypadku dokonywana jest ocena zasadności dokonywanejzmiany, z uwzględnieniem rzeczywistegozapotrzebowania na usługi pocztowe na danym obszarzeoraz zapewnienia lokalnym społecznościomwłaściwej dostępności do usług pocztowych. Analizowanesą również możliwości organizacyjne, eksploatacyjnei komunikacyjne przeprowadzenia planowanejzmiany, m.in. pod względem niepogorszenia jakościświadczonych usług na danym terenie oraz wpływtej zmiany na inne placówki pocztowe funkcjonującena danym obszarze.Należy podkreślić, że konieczność przeprowadzaniadziałań mających na celu optymalizację sieci placówekpocztowych i procesów w nich realizowanychoraz zmian w organizacji pocztowej służby doręczeńwynika z obserwowanego w ostatnich latach poważnegospadku przychodów ze sprzedaży powszechnychusług pocztowych (będącego odzwierciedleniem ogólnoświatowegotrendu wypierania tradycyjnych usługprzez intensywnie rozwijające się usługi substytucyjne,głównie elektroniczne), przy jednoczesnym obligatoryjnymwymogu zachowania przez Pocztę PolskąSA odpowiedniej dostępności do usług na tereniekraju, co w konsekwencji wymusza poszukiwanierozwiązań w celu ograniczenia kosztów działalnościoperatora.Dostałem zapewnienia ze strony Zarządu PocztyPolskiej SA, że w przypadku zgłaszania przez mieszkańcówzwiększonego zapotrzebowania na usługipocztowe dokonywana jest analiza potrzeb i opłacalnościutworzenia ewentualnie nowej placówki(np. agencji pocztowej), zmiany godzin funkcjonowaniafunkcjonujących placówek lub zapewnienia innejformy obsługi mieszkańców (np. poprzez ruchomepunkty obsługi klientów lub listonoszy). Działaniazwiązane z obecną reorganizacją placówek pocztowychzakładają zagęszczenie sieci placówek na określonychterenach poprzez tworzenie nowych agencjipocztowych, co w efekcie zwiększa dostępność klientówdo usług pocztowych, skraca czas oczekiwaniana obsługę, umożliwia wydłużony czas pracy placówek(w godzinach pracy punktów handlowo- usługowych,w których działają agencje).Uzyskałem ze strony Zarządu Poczty Polskiej SAinformację, iż zmiana formy organizacyjnej placówkipocztowej w miejscowości Wysowa-Zdrój ujęta jestw planie przekształceń na rok bieżący, jednakże decyzjaw tej sprawie nie została jeszcze podjęta. Dokonanazostanie szczegółowa ocena ekonomiczno-organizacyjnaplanowanej zmiany, a wyniki tej ocenybędą podstawą do rozstrzygnięcia przedmiotowejsprawy.Niezależnie od decyzji w przedmiotowej sprawieZarząd Poczty Polskiej SA zapewnia, że dostępnośćdo usług powszechnych będzie w pełni zachowana zewzględu na fakt, iż niezależnie od formy organizacyj-

400nej placówki pocztowej znajduje się ona w systemieorganizacyjnym i logistycznym Poczty Polskiej, realizującpełny zakres usług powszechnych.Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję, żezaprezentowane informacje w sposób wyczerpującywyjaśniają kwestie poruszone w zapytaniu.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMaciej Jankowskipodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie połączenia kolejowegoz Jeleniej Góry do Lwówka Śląskiego (8782)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelacjępani Marzeny Machałek, poseł na SejmRzeczypospolitej Polskiej, skierowaną do pana CezaregoGrabarczyka, ministra infrastruktury pismemnr SPS-024-8782/11 z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawiepołączenia kolejowego z Jeleniej Góry do LwówkaŚląskiego, przedstawiam poniższe informacje.Linia kolejowa nr 283 na odcinku Jelenia Góra –Lwówek Śląski jest linią drugorzędnej kategorii, jednotorową,niezelektryfikowaną, na której obecnieruch odbywa się z prędkością 30 km/h. W 2010 r. naprzedmiotowym odcinku w obu kierunkach kursowałośrednio ok. 5 pociągów na dobę.Omawiany odcinek linii kolejowej jest w złym stanietechnicznym i wymaga kompleksowej wymianynawierzchni. Z uzyskanych informacji wynika, iż linianr 283 nie znajduje się w wykazie odcinków liniikolejowych do wyłączenia z sieci zarządzanej przezPKP Polskie Linie Kolejowe SA.Zgodnie z przygotowywanym „Wieloletnim programeminwestycji kolejowych 2010–2013” zarządcainfrastruktury kolejowej PKP Polskie Linie KolejoweSA nie przewiduje działań modernizacyjnych na odcinkulinii nr 283 Jelenia Góra – Lwówek Śląski. Dlauzyskania długotrwałej poprawy oferty przewozowejprzedmiotowego odcinka linii nr 283 należy wykonaćnaprawę główną, której szacowany koszt wynosi ok.35 mln zł. Jednakże decyzja o naprawie tego odcinkapowinna wynikać z przeprowadzonych analiz ekonomiczno-finansowych,jak również z realnych możliwościpozyskania dodatkowych środków na jego realizację– również z uwzględnieniem środków będącychw gestii władz samorządowych. Wydaje się zatemzasadne, aby modernizacja przedmiotowego odcinkalinii nr 283 znalazła się w wykazie zadań realizowanychw ramach Regionalnego Programu Operacyjnegodla Województwa Dolnośląskiego w kolejnejperspektywie finansowej.Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż decyzja ta powinnawynikać również z realnych możliwości leżącychpo stronie podaży i popytu na pasażerskie przewozykolejowe. Bez tych elementów nie ma ekonomicznegouzasadnienia do wydatkowania dodatkowychśrodków finansowych.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Masselsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie pomocy rządowej dla Bogatyni (8783)Szanowny panie Marszałku! W nawiązaniu do pismaz dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. SPS-023-8783/11),przekazującego zapytanie posła na Sejm RP pani MarzenyMachałek w sprawie pomocy rządowej dla Bogatyni,uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Straty w infrastrukturze komunalnej jednosteksamorządu terytorialnego województwa dolnośląskiegopowstałe w wyniku ubiegłorocznej powodzi,oszacowane zostały na łączną kwotę ponad 511 mlnzł, z czego w gminie Bogatynia na 125,2 mln zł.Minister spraw wewnętrznych i administracjiz rezerwy celowej budżetu państwa na przeciwdziałaniei usuwanie skutków klęsk żywiołowych na odbudowęzniszczonej w wyniku powodzi z 2010 r. infrastrukturykomunalnej przekazał jednostkom samorząduterytorialnego województwa dolnośląskiegośrodki finansowe w następującej wysokości:— w 2010 r. 54 jednostki samorządu terytorialnegowojewództwa dolnośląskiego otrzymały środkifinansowe w wysokości 58,2 mln zł, w tym gminaBogatynia 8,5 mln zł,— w 2011 r. 63 jednostki samorządu terytorialnegowojewództwa dolnośląskiego otrzymały dofinansowaniew wysokości 36,2 mln zł, w tym na odbudowędróg i mostów gmina Bogatynia otrzymała środkifinansowe w wysokości 2 mln zł.Jednocześnie nadmienić należy, że gmina Bogatyniauczestniczy w projekcie dotyczącym usuwaniaskutków powodzi mającej miejsce w maju i czerwcu2010 r. w 18 najbardziej poszkodowanych jednost-

401kach z 8 województw, (tzw. projekt 3 x 200) współfinansowanymz trzech źródeł (po ok. 200 mln zł):— środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnegowraz z zapewnionym współfinansowaniemkrajowym, które zostaną przekazane w ramachregionalnych programów operacyjnych unijnych pochodzącychz tzw. dostosowania technicznego,— środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiskai Gospodarki Wodnej,— środków będących w gestii ministra spraw wewnętrznychi administracji.W ramach przedmiotowego projektu ze środkówbędących w dyspozycji ministra spraw wewnętrznychi administracji samorząd gminy Bogatynia na realizację22 zadań związanych z odbudową dróg i mostówotrzymał środki finansowe w wysokości 30,6mln zł. Dofinansowanie zadań związanych z likwidacjąszkód powodziowych w gminie Bogatynia z pozostałychkomponentów ww. projektu przedstawiasię następująco:— środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego– 1,3 mln zł wnioskowane przez gminęBogatynia na rok 2011 na odbudowę zniszczeń przyul. Waryńskiego,— środki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiskai Gospodarki Wodnej – 1,19 mln zł przyznanew ramach umowy z dnia 14 grudnia 2010 r., BogatyńskieWodociągi w ramach umowy dotacyjnej z dnia20 sierpnia 2010 r. otrzymały środki finansowe w wysokości3,4 mln zł. W ramach przyznanych środkówfinansowych dotychczas wypłacono 1 mln zł.Na pokrycie szkód powstałych w infrastrukturzekomunalnej w wyniku ubiegłorocznej powodzi gminaBogatynia otrzymała dotychczas środki finansowew wysokości 43,6 mln zł.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuTomasz Siemoniaksekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Piotra Stankew sprawie nieuzyskania prawa do użytkowaniaobwodów rybackich przez Koło PZWPrzechlewo oraz Towarzystwo WędkarskiePłask w Płaszczycy (8784)Odpowiadając na zapytanie pana posła PiotraStanke przekazane pismem pana Marka Kuchcińskiego,wicemarszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej,znak: SPS-024-8784/11, z dnia 28 lutego 2011 r.w sprawie nieuzyskania prawa do użytkowania obwodówrybackich przez Koło PZW Przechlewo orazTowarzystwo Wędkarskie Płask w Płaszczycy, uprzejmieinformuję, że odpowiedź została przygotowanana podstawie informacji uzyskanych z Krajowego ZarząduGospodarki Wodnej.1. Dlaczego Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnejw Gdańsku pominął w procedurze konkursowejofert na oddanie w użytkowanie obwodów, o którychmowa w niniejszym zapytaniu (obwód rybacki jezioraGwiazda na cieku bez nazwy w zlewni rzeki Brdy,obwód rybacki Jeziora Płaszczyckiego na cieku beznazwy w zlewni rzeki Brdy, obwód rybacki JezioraPrzechlewskiego na cieku bez nazwy w zlewni rzekiLipczynki)?Pominięcie w ogłoszeniu o konkursie ofert na oddaniew użytkowanie obwodu rybackiego wód obwodówrybackich jeziora Gwiazda na cieku bez nazwyw zlewni rzeki Brdy oraz wód obwodu rybackiegoJeziora Płaszczyckiego na cieku bez nazwy w zlewnirzeki Brdy jest wynikiem nieuregulowanego stanuprawnego wyżej wspomnianych jezior. Z uwagi nawątpliwości administratora tych wód, którym jestZarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych WojewództwaPomorskiego, co do płynącego charakteru jezior ogłaszaniekonkursu i przeprowadzanie procedury konkursowejwydaje się nie być zasadne. Dlatego też doczasu wyjaśnienia kwestii formalnoprawnych konkursyna przedmiotowe obwody nie zostaną ogłoszone.Odnosząc się natomiast do wód obwodu rybackiegoJeziora Przechlewskiego na cieku bez nazwy w zlewnirzeki Lipczynki, informuję, że przeprowadzonaekspertyza wykazała, że wody Jeziora Przechlewskiegopowinny być zaliczone do wód stojących, cowiąże się z wyłączeniem wód przedmiotowego jezioraz obwodów rybackich. Zgodnie bowiem z przepisamiart. 13 ustawy Prawo wodne obwody rybackie ustanawiasię jedynie na śródlądowych wodach powierzchniowychpłynących.2. Co stanęło na przeszkodzie, aby wspomnianeorganizacje (Koło PZW Przechlewo, TowarzystwoWędkarskie Płask, Koło Miłośników Przechlewa,Stowarzyszenie „Młodzi Młodym”) w drodze postępowaniakonkursowego mogły użytkować ww. obwodyrybackie?W świetle udzielonej odpowiedzi na pytanie 1 uprzejmieinformuję, że zgodnie z zapisami art. 12 ust. 5ustawy o rybactwie śródlądowym uprawnionym dorybactwa w obwodzie rybackim może być tylko jednaosoba fizyczna albo prawna albo jednostka organizacyjnanieposiadająca osobowości prawnej. Należyrównież podkreślić, że oferta konkursowa przygotowanaprzez oferenta powinna spełnić wszystkie wymogiokreślone rozporządzeniem z 31 stycznia 2007 r.w sprawie konkursu ofert na oddanie w użytkowanieobwodu rybackiego.3. Czy będzie możliwe przejęcie ww. obwodów rybackichw komunalne zasoby gminy Przechlewo?Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisamiprzekazanie przez dyrektora regionalnego zarządu

402gospodarki wodnej praw do rybackiego korzystaniaz publicznych śródlądowych wód powierzchniowychpłynących następuje wyłącznie w drodze przeprowadzonegokonkursu ofert. Konkurs ofert na oddaniew użytkowanie obwodu rybackiego ma na celu wyłonienieużytkownika rybackiego, który zapewni gwarancjęprowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej.Zgodnie z powyższym do czasu wyjaśnienia kwestiicharakteru wód jezior Gwiazda i Płaszczyckie nie mamożliwości przejęcia ich przez gminę.Natomiast w przypadku Jeziora Przechlewskiego,które nie jest wodą płynącą, właścicielem wody orazryb, zgodnie z przepisami art. 13 ust. 1 ustawy Prawowodne, jest właściciel gruntów pod wodami przedmiotowegojeziora.Wyrażam przekonanie, iż przedstawione wyjaśnieniastanowią wyczerpującą odpowiedź na zapytaniepana posła.Warszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuStanisław Gawłowskipodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Piotra Stankew sprawie planowanej likwidacjiurzędu pocztowego w miejscowościKonarzyny w pow. chojnickim (8785)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Piotra Stanke, przesłane przypiśmie z dnia 28 lutego br., znak: SPS-024-8785/11,w sprawie urzędów pocztowych na terenie kraju,przedstawiam, co następuje.Na wstępie pragnę zaznaczyć, że minister infrastruktury,który reprezentuje Skarb Państwa wobecPoczty Polskiej SA i posiada uprawnienia przewidzianedla walnego zgromadzenia, może ingerować w sprawyspółki jedynie w zakresie określonym w przepisach.Zgodnie z § 26 ust. 2 Statutu Poczty PolskiejSA wszelkie sprawy związane z prowadzeniem sprawspółki (w tym organizacja funkcjonowania placówekpocztowych) należą do kompetencji zarządu. Jednocześniezgodnie z art. 375 1 Kodeksu spółek handlowychwalne zgromadzenie i rada nadzorcza nie mogąwydawać zarządowi wiążących poleceń dotyczącychprowadzenia spraw spółki.W myśl powyższego zwróciłem się do ZarząduPoczty Polskiej SA z prośbą o przedstawienie wyjaśnieńw sprawie kwestii poruszonych w przedmiotowymzapytaniu. Poczta Polska SA jako operator narodowyzobowiązana jest do utrzymania wymaganychprawem wskaźników dostępności do powszechnychusług pocztowych. Obowiązek ten związany jestz koniecznością utrzymania odpowiedniej w skali całegokraju gęstości sieci placówek pocztowych, zarównona obszarach miejskich (7 tys. mieszkańców na1 placówkę), jak i na obszarach wiejskich (85 km 2 na1 placówkę), a także utrzymania ogólnej liczby conajmniej 8240 placówek operatora rozmieszczonychz uwzględnieniem występującego na danym obszarzezapotrzebowania na usługi pocztowe.Opierając się na uzyskanych od Zarządu PocztyPolskiej SA informacjach, wyjaśniam, że wszelkiedziałania spółki oparte są na przeprowadzanychprzez jednostki terytorialne Poczty Polskiej SA szczegółowychanalizach ekonomiczno-organizacyjnychz uwzględnieniem rzeczywistego zapotrzebowania nausługi pocztowe na danym obszarze oraz zapewnienialokalnym społecznościom właściwej dostępnoścido usług pocztowych. Dotyczy to również terenówwzmożonego rozwoju gospodarczego i infrastrukturalnego.Planowanie i realizacja zmian w sieci placówekpocztowych opiera się na przeprowadzeniu analizo charakterze ekonomiczno-organizacyjnym dotyczącychplacówek przekształcanych i tworzonych w ichmiejsce placówek w nowej formie organizacyjnej.Szczegółowej analizie poddawane są dotychczas uzyskiwanei szacowane przychody i ponoszone kosztyzwiązane z funkcjonowaniem placówek. W każdymprzypadku dokonywana jest ocena zasadności dokonywanejzmiany, z uwzględnieniem rzeczywistegozapotrzebowania na usługi pocztowe na danym obszarzeoraz zapewnienia lokalnym społecznościomwłaściwej dostępności do usług pocztowych. Analizowanesą również możliwości organizacyjne, eksploatacyjnei komunikacyjne przeprowadzenia planowanejzmiany, m.in. pod względem niepogorszenia jakościświadczonych usług na danym terenie oraz wpływtej zmiany na inne placówki pocztowe funkcjonującena danym obszarze.W chwili obecnej konkretne wskazanie placówekwytypowanych do przekształcenia na terenie województwapodlaskiego nie jest możliwe, gdyż trwająanalizy przedmiotowej kwestii. Pragnę jednocześnieprzekazać, iż Zarząd Poczty Polskiej przekazał miinformację, że zmiana formy organizacyjnej placówkipocztowej w miejscowości Wizna ujęta jest w planieprzekształceń na rok bieżący, jednakże decyzjaw tej sprawie nie została jeszcze podjęta.Należy podkreślić, że konieczność przeprowadzaniadziałań mających na celu optymalizację sieci placówekpocztowych i procesów w nich realizowanychoraz zmian w organizacji pocztowej służby doręczeńwynika z obserwowanego w ostatnich latach poważnegospadku przychodów ze sprzedaży powszechnychusług pocztowych (będącego odzwierciedleniem ogólnoświatowegotrendu wypierania tradycyjnych usługprzez intensywnie rozwijające się usługi substytucyjne,głównie elektroniczne), przy jednoczesnym obligatoryjnymwymogu zachowania przez Pocztę Pol-

403ską SA odpowiedniej dostępności do usług na tereniekraju, co w konsekwencji wymusza poszukiwanierozwiązań w celu ograniczenia kosztów działalnościoperatora.Dostałem zapewnienia ze strony Zarządu PocztyPolskiej SA, że w przypadku zgłaszania przez mieszkańcówzwiększonego zapotrzebowania na usługipocztowe dokonywana jest analiza potrzeb i opłacalnościutworzenia ewentualnie nowej placówki(np. agencji pocztowej), zmiany godzin funkcjonowaniafunkcjonujących placówek lub zapewnienia innejformy obsługi mieszkańców (np. poprzez ruchomepunkty obsługi klientów lub listonoszy). Działaniazwiązane z obecną reorganizacją placówek pocztowychzakładają zagęszczenie sieci placówek na określonychterenach poprzez tworzenie nowych agencjipocztowych, co w efekcie zwiększa dostępność klientówdo usług pocztowych, skraca czas oczekiwaniana obsługę, umożliwia wydłużony czas pracy placówek(w godzinach pracy punktów handlowo- usługowych,w których działają agencje).Odnosząc się natomiast do kwestii Urzędu Pocztowegow miejscowości Konarzyny, pragnę poinformować,że Zarząd Poczty Polskiej SA zapewnił mnie,iż zmiana formy organizacyjnej placówki pocztowejw miejscowości Konarzyny nie jest ujęta w planieprzekształceń na rok bieżący. Ponadto informuję, żeplacówki pocztowe planowane do przekształceńw roku bieżącym, jak i na lata kolejne poddawane sąwyżej opisywanej szczegółowej ocenie ekonomiczno--organizacyjnej pod kątem planowanej zmiany. Wynikitej oceny będą podstawą do rozstrzygnięciaprzedmiotowej sprawy w przyszłości.Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję, że zaprezentowaneinformacje w sposób wyczerpujący wyjaśniająkwestie poruszone w zapytaniu pana posła.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMaciej Jankowskiministra skarbu państwana zapytanie posłów Jerzego Borowczakai Jana Kulasaw sprawie sytuacji ekonomicznej w ostatnich2 latach polskich portów morskicho podstawowym znaczeniu i prognozie rozwojuna najbliższą przyszłość (8786)W związku z otrzymanym w dniu 3 marca 2011 r.pismem (znak.: SPS-024-8786/11), przy którym załączonazostała interpelacja pana Jerzego Borowczaka,posła na Sejm RP, oraz pana Jana Kulasa, posłana Sejm RP, dotycząca bilansu finansowego i ekonomicznegoportów morskich Gdynia, Gdańsk, Szczecin--Świnoujście za 2009 r., wskaźników finansowych i ekonomicznychtych portów za 2010 r. oraz możliwości ichrozwoju w najbliższych kilku latach, poniżej przedstawiamżądane informacje.I. Jakim bilansem finansowym i ekonomicznymzamknęły swoją działalność porty morskie Gdańska,Gdyni oraz Szczecina-Świnoujścia w roku 2009?Jakie podstawowe wskaźniki finansowe i ekonomicznetych portów morskich odnotowano w minionym2010 r.?Na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U.z 2010 r. Nr 33, poz. 179, ze zm.) powołane zostałytrzy spółki prawa handlowego do zarządzania portamio podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej,tj. portu w Gdańsku, Gdyni i Szczecinie-Świnoujściu.Przedmiot działalności tych spółek zostałszczegółowo uregulowany w przepisach tej ustawy(art. 7), a jego podstawę stanowi założenie wprowadzeniaw przypadku tych spółek rozdziału sfery eksploatacyjnejod administracyjnej. Tym samym spółki tenie wykonują „typowej” działalności usługowej związanejz działalnością portów, niemniej jednak wyniki finansoweoraz wskaźniki ekonomiczne tych spółekw sposób najpełniejszy oddają rzeczywistą sytuacjęposzczególnych portów oraz mogą być uznane za reprezentatywnedla ogółu podmiotów funkcjonującychw danym porcie (w których w większości Skarb Państwanie ma udziału).Poniżej prezentuję, z zastrzeżeniem zawartym poniżej,wyniki finansowe i wskaźniki ekonomicznespółek zarządzających portami o podstawowym znaczeniudla gospodarki narodowej, których akcjonariuszemjest Skarb Państwa i nad którymi ministerskarbu państwa sprawuje nadzór właścicielski.Zastrzec przy tym należy, iż analizując wynikifinansowe i wskaźniki ekonomiczne wszystkich trzechspółek, uwzględnić należy, że mimo iż są to podmiotydziałające w tym samej branży, to specyfika każdegoz portów (uwarunkowana m.in. ich położeniem,parametrami torów podejściowych, infrastrukturąoraz związaną z tym różną ofertą przeładunkową)wyklucza wyprowadzenie miarodajnych wnioskówwyłącznie na podstawie danych liczbowych. Tym samymnieobiektywne i nierzetelne mogą okazać sięwnioski uzyskane wyłącznie z porównania poszczególnychdanych.II. Jakie rysują się możliwości i perspektywy rozwojupolskich portów morskich o podstawowym znaczeniuw najbliższych latach?W zakresie funkcjonowania portów każda z trzechspółek opracowuje długookresowe (strategiczne) planyrozwoju portów.1. Zarząd Morskich Portów Szczecin i ŚwinoujścieSA działa obecnie na podstawie Strategii RozwojuPortów w Szczecinie i Świnoujściu na lata 2007–2020.Plan inwestycyjny spółki zakłada wydatkowanie na

404Podstawowe dane finansowe i ekonomiczne (w tys. zł)ZMP Gdynia SA ZMP Gdańsk SA ZMP Szczecin-Świnoujście SA2009 2010 2009 2010 2009 2010Przychody ze sprzedaży 139 299,7 139 404,8 120 324,1 129 845,4 117 707,5 127 011,5Zysk/strata ze sprzedaży 22 263,5 21 881,0 9816,7 16 090,8 6517,8 15 325,0Zysk/strata na działalności operac. 15 931,5 22 701,8 12 318,9 18 751,5 9857,2 39 777,0Zysk/strata netto 31 252,9 43 321,4 11 096,7 18 192,2 7847,2 39 842,0Aktywa 901 954,6 982 984,4 509 953,7 564 327,5 886 768,7 918 344,1Aktywa obrotowe 207 590,9 266 855,7 32 725,3 41 639,7 81 648,7 135 987,0Zapasy 1207,1 443,2 1152,9 1074,9 55,0 46,0Aktywa trwałe 694 363,7 716 128,6 477 228,4 522 687,8 805 120,0 782 357,1Zobowiązania 44 619,9 81 970,0 33 240,4 39 914,3 231 218,0 228 441,8Zobowiązania krótkoterminowe 21 743,4 15 340,1 19 606,0 34 144,7 31 029,3 31 700,0Należności krótkoterminowe 13 246,7 12 095,3 17 407,0 16 308,6 36 872,3 23 647,1Kapitały własne 857 334,7 901 014,4 384 503,8 395 202,1 655 550,7 689 902,2Zatrudnienie średnioroczne 327,4 323,0 267,75 260,17 325,63 287,97Kluczowe wskaźniki charakteryzujące sytuację finansową i majątkową spółki w latach 2009–2010ZMP Gdynia SAZMP Gdańsk SAZMPSzczecin-Świnoujście SAWskaźniki Sposób wyliczenia 2009 2010 2009 2010 2009 2010Rentowność nettoRentowność sprzedażyRentowność nettomajątkuPłynność bieżącaWysoka płynnośćObrotowość należnościhandlowychw dniachWynik netto * 100Przychody ze sprzedażyWynik na sprzedaży * 100Przychody ze sprzedażyWynik netto * 100Aktywa ogółemAktywa obrotoweZobowiązania krótkoterminoweAktywa obrotowe – Zapasy – Czynne RMKZobowiązania krótkoterminoweStan należności * 360Przychody ze sprzedaży22,44% 31,17% 9,22% 14,23% 6,7% 31,2%15,98% 15,58% 8,16% 12,57% 5,5% 12%3,47% 4,41% 2,18% 3,29% 0,88% 4,32%9,55 17,16 1,67 1,15 2,63 4,179,40 16,99 1,55 1,08 2,63 4,1633 24 43,85 37,52 47 41Stan zobowiązań * 360Obrotowość zobowiązańhandlowych w dniachKoszty operacyjne11 12 13,8 14,2 22 25Struktura aktywówStruktura finansowamajątkuAktywa trwałe * 100Aktywa obrotoweKapitały własneAktywa ogółem334,5% 268% 1458% 1350% 986,1% 575,5%95,3% 91,9% 75,40% 70% 73,9% 75,1%

405inwestycje strategiczne w latach 2010–2014 łączniekwoty ok. 728 mln zł (m.in. na budowę, rozbudowęi modernizację infrastruktury portowej), natomiastw latach 2015–2020 kwotę 294 mln zł (m.in. na budowęnabrzeży, budowę infrastruktury portowej).Warte podkreślenia jest, iż spółka, zgodnie z ustawąz dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresieterminalu regazyfikacyjnego skroplonegogazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2009 r. Nr 84,poz. 700, ze zm.), jest jednym z kilku podmiotów realizującychinwestycję w zakresie budowy terminaluregazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu,wymaganej z uwagi na istotny interes bezpieczeństwapaństwa. Do zadań postawionych spółcew zakresie tej inwestycji należą: budowa infrastrukturyportowej, w tym stanowiska statkowego wyposażonegow urządzenia cumownicze, odbojowe i nawigacyjne,a także infrastruktury umożliwiającejzamontowanie instalacji do przesyłu gazu i poboruwody z morza.Obok powyższej inwestycji spółka podejmuje działaniaw zakresie budowy i przedłużenia nabrzeżyportu, przebudowy infrastruktury kolejowej i drogowej.Na realizacje szeregu inwestycji służących poprawieinfrastruktury portowej spółka w 2010 r. poniosłałącznie wydatki w wysokości ok. 20 mln zł.Wszystkie podjęte bądź zakończone już działaniaorganizacyjne i inwestycyjne wpisują się w pełniw realizację głównego celu strategii rozwoju portówmorskich, którym jest poprawa konkurencyjnościpolskich portów morskich, wzrost ich udziału w rozwojuspołeczno-gospodarczym kraju oraz podniesienieich rangi w międzynarodowej sieci transportowej.Wzrost przeładunków towarów drobnicowych, regularnychpołączeń liniowych oraz liczby zawinięćstatków pasażerskich, a także inwestycje związanez przygotowaniem infrastruktury dla terminalakontenerowego na Ostrowie Grabowskim i ZachodniopomorskiegoCentrum Logistycznego, dofinansowanychw ramach Programu SPOT na lata2004–2006, realizują priorytety strategii, jakimi są:rozwój oferty usługowej w portach, poprawa stanuinfrastruktury portowej oraz budowa wizerunkuportu jako bieguna zrównoważonego rozwoju regionui gminy.Zarząd Morskich Portów Szczecin i ŚwinoujścieSA kładzie duży nacisk na budowę infrastrukturytechnicznej umożliwiającej realizację inwestycji suprastrukturalnychprzez spółki przeładunkowe działającew portach w Szczecinie i Świnoujściu orazstwarzającej dogodne warunki dla inwestorów zewnętrznychzainteresowanych działalnością przeładunkowo-składową.Prowadzone są także rozmowyz potencjalnymi inwestorami zewnętrznymi w sprawielokalizacji ich inwestycji przeładunkowych naterenie portów w Szczecinie lub Świnoujściu.Reasumując, na dzień dzisiejszy spółka w pełnirealizuje założenia zaktualizowanej „Strategii rozwojuportów morskich w Szczecinie i Świnoujściu nalata 2010–2020”. Wszelkie działania inwestycyjnew niej zawarte przebiegają zgodnie z przyjętym harmonogramem.2. Zarząd Morskiego Portu Gdańsk SA obecnierealizuje cele strategiczne wpisujące się w koncepcjezałożeń „Strategii rozwoju portów morskich do roku2015”. Dodatkowo podejmowane są działania celempodniesienia konkurencyjności portu, wykorzystaniaatutów portu głębokowodnego, dostosowania infrastrukturyi potencjału do obecnych i spodziewanytrendów na rynku portowym oraz dywersyfikacji dotychczasowejstruktury ładunkowej w kierunku uniwersalności.Strategia spółki na najbliższe lata przewidujew szczególności działania polegające na przyciągnięciuinwestorów, wspieraniu podmiotów operującychna terenach portowych, poprawie infrastrukturyportowej oraz poprawie infrastruktury zapewniającejdostęp do portu. Strategia długoterminowa portuopracowana została w roku 2007 na lata 2007–2030.Projektem rozwojowym, który zdecydowaniezwiększył zdolności przeładunkowe portu, a takżew pełni realizował dążenia do uniwersalności, byłowybudowanie i uruchomienie głębokowodnego i wydajnegoterminalu kontenerowego DCT Gdańsk. Terminalzwiększył zdolność przeładunkową portu o 1mln TEU i uchodzi za jeden z najnowocześniejszychna Bałtyku. Zaowocowało to gwałtownym wzrostemprzeładunku kontenerów w Gdańsku i w roku 2010Port Gdańsk przeładował najwięcej kontenerówwśród polskich portów. Głównym partnerem biznesowymzostał największy światowy armator statkówkontenerowych Maersk, który w styczniu ubiegłegoroku rozpoczął zawinięcia do Gdańska dużymistatkami oceanicznymi (8000 TEU) obsługującymipołączenia bezpośrednie z największymi portami dalekowschodnimi.Równocześnie rozpoczął się z Gdańskaserwis feederowy do portów bałtyckich, a tymsamym Port Gdańsk uzyskał status pierwszego naBałtyku hubu kontenerowego, co stanowi konkurencjędla portów niemieckich i innych dużych portóweuropejskich. Terminal posiada plany dalszej rozbudowy,która powinna się rozpocząć w najbliższychlatach.Dodatkowo jednym z najważniejszych celów strategicznychZMPG SA jest wzmocnienie potencjałuportu służącego bezpieczeństwu energetycznemukraju.Na przestrzeni lat 2010–2020 planowane jest wydatkowanieok. 5782,51 mln zł na realizacje zadańinwestycyjnych na terenie Portu Gdańsk, w tymudział ZMP Gdańsk SA to 417 mln zł.3. Zarząd Morskiego Portu Gdynia SA. Zawartaw „Strategii rozwoju Portu Gdynia do roku 2015”wizja rozwoju gdyńskiego portu zakłada utrzymywaniestabilnej i mocnej pozycji portu w regionie bałtyckimjako wiodącego w obsłudze ładunków drobnicowych,w tym głównie zjednostkowanych, przewożonychw kontenerach i w systemie ro-ro, na podstawierozwiniętej sieci połączeń multimodalnychz zapleczem oraz licznych linii regularnych żeglugi

406bliskiego zasięgu, połączeń promowych i żeglugi wycieczkowej.Mocna pozycja portu będzie wynikałaz zapewniania odpowiednich standardów bezpieczeństwaobsługi osób i ładunków oraz standardówochrony środowiska, a także stałej dbałości o wysokąsprawność i efektywność funkcjonowania portu. Z koleimisją Zarządu Morskiego Portu Gdynia SA jestkonsekwentne i stałe udoskonalane działania, planowanew długim horyzoncie czasowym, w celu zapewnianiawarunków do stabilnego i zrównoważonegorozwoju sektora usługowego Portu Gdynia poprzezrozwój infrastruktury, wspieranie dobrych praktykrynkowych i dbałość o dobro otoczenia społecznego.Wielkość nakładów inwestycyjnych w 2010 r. osiągnęławartość 75,9 mln zł, a wysokość uzyskanegodofinansowania z Funduszu Spójności UE wyniosła48,5 mln. Plan inwestycyjny na lata 2011–2013 zakładadalsze inwestycje w infrastrukturę portową (w rozbudowęi modernizację) w wysokości ok. 500 mln złi uzyskanie ok. 300 mln dofinansowania unijnego.Potwierdzeniem dobrej kondycji finansowej portujest niesłabnące tempo inwestycji w infrastrukturęportową, która pozwoli w przyszłości zapewnić prawidłowefunkcjonowanie i rozwój portu. W ciąguostatnich 3 lat wyniosły one 290 mln zł. W minionymroku zakończono prace przy budowie górnej rampystanowiska ro-ro przy nabrzeżu Rumuńskim (15mln zł), oddano do użytku magazyn wysokiego składowaniao powierzchni 8000 m 2 (12 mln zł) oraz dokończonomodernizację nabrzeża Pomorskiego (23mln zł).4. „Polityka morska Rzeczypospolitej Polskiej doroku 2020”. Aktualnie prowadzone są prace, koordynowaneprzez ministra infrastruktury jako ministrawłaściwego do spraw gospodarki morskiej, nadopracowaniem dokumentu „Polityka morska RzeczypospolitejPolskiej do roku 2020”. Dokument tendefiniuje podstawowe założenia i cele prowadzące domaksymalnego wykorzystania szans i korzyści wynikającychz nadmorskiego położenia kraju. Swoimzakresem obejmuje on rozwój portów morskich, jakoistotnego elementu składowego infrastruktury krajustanowiącego naturalne spoiwo transportu lądowegoz morskim. Obok celów, konkretnych działań, projektten wskazuje na spodziewane ich efekty, które polegaćmają m.in. na przekształceniu portów morskichw intermodalne węzły transeuropejskiej sieci transportowej.Warszawa, dnia 21 marca 2011 r.MinisterAleksander GradO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwości- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Haliny Olendzkiejw sprawie projektu reformy organizacyjnejsądownictwa powszechnego przygotowywanejw Ministerstwie Sprawiedliwości, zakładającejlikwidację sądów pracy, w których wpływspraw pracowniczych nie przekracza 120w ciągu roku (8788)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepani poseł Haliny Olendzkiej w sprawie projektureformy organizacyjnej sądownictwa powszechnegoprzygotowanej w Ministerstwie Sprawiedliwości,zakładającej likwidację sądów pracy, w którychwpływ spraw pracowniczych nie przekracza 120w ciągu roku, przesłane przy piśmie z dnia 28 lutego2011 r., nr SPS-024-8788/11, uprzejmie przedstawiam,co następuje.Na wstępie pragnę zwrócić uwagę, że zgodniez art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawoo ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070,z późn. zm.), minister sprawiedliwości może przekazaćjednemu sądowi rejonowemu rozpoznawaniespraw z zakresu prawa pracy z obszaru właściwościwięcej niż jednego spośród sądów rejonowych działającychw tym samym okręgu sądowym.Na podstawie wskazanego przepisu minister sprawiedliwościjest zatem uprawniony do zniesienia wydziałupracy w sądzie rejonowym i przekazania sprawrozstrzyganych w takiej komórce organizacyjnej dosąsiedniej jednostki sądowej. Funkcjonowanie wydziałupracy w strukturze każdego sądu rejonowegonie jest bowiem obligatoryjne.Uzasadniając reorganizację polegającą na zniesieniuniewielkich wydziałów pracy w sądach rejonowych,podnieść należy, że w ostatnich latach odnotowanyzostał znaczący spadek wpływu spraw z zakresuprawa pracy do sądów rejonowych (z 324 382spraw w 2001 r. do 95 062 w 2010 r.).W wyniku przeprowadzonej analizy obejmującejzarówno liczbę wpływających spraw, jak i obciążeniepracą sędziów podjęta została decyzja o likwidacjiwydziałów pracy w niektórych sądach rejonowychi przekazaniu spraw pracowniczych do właściwościmiejscowej sąsiednich jednostek.W kontekście omawianej reorganizacji podnieśćrównież należy, że na 165 sądów rejonowych, w którychdziałają obecnie wydziały pracy, w 128 jednostkachetatyzacja pionu pracy nie przekracza 1 etatu.Dane te ukazują drastyczne rozproszenie kadryorzeczniczej w pionie pracy. Jest to zjawisko niekorzystnenie tylko ze względu na właściwe zarządzaniekadrami, ale również dla zapewnienia odpowiedniegopoziomu orzecznictwa.

407Z punktu widzenia etatyzacji, obciążenia i racjonalnegowykorzystania kadry, utrzymywanie niewielkichwydziałów pracy w sądach rejonowych nieznajduje uzasadnienia. Zakłada się, że wpływ sprawpracowniczych powinien być na tyle duży, aby stanowiłobciążenie co najmniej dla 2 etatów sędziowskich.Dopiero w takiej sytuacji w pełni zasadne jest utworzeniewydziału pracy.Podkreślić trzeba, że projektowane zmiany organizacyjneuwarunkowane są potrzebą racjonalizacjistruktury sądów, które winny składać się z wydziałówo odpowiednim potencjale kadrowym, jak teżkoniecznością zapewnienia właściwego wykorzystaniawysokospecjalizowanej kadry orzeczniczej.W przypadku omawianej reorganizacji kwestiezwiązane z poszukiwaniem oszczędności w wydatkachresortu sprawiedliwości nie mają decydującegoznaczenia.Analizą w zakresie zasadności funkcjonowanianiewielkich wydziałów pracy objęte zostały m.in.sądy rejonowe, do których wpływ spraw z repertoriów„P” i „P-upr” w 2009 r. nie przekroczył 120,a więc średnio jedynie 10 spraw w miesiącu. W okręgukieleckim kryterium to spełniały wydziały pracy sądówrejonowych w: Busku-Zdroju, Końskich i Pińczowie,gdyż w 2009 r. do wskazanych jednostek wpłynęłoodpowiednio: 56, 87 i 69 spraw pracowniczych. Sprawyz zakresu prawa pracy z obszaru sądów rejonowychw Busku-Zdroju i Pińczowie przejmie Sąd Rejonowyz Jędrzejowie, a z obszaru Sądu Rejonowego w Końskich– Sąd Rejonowy w Kielcach.Ponadto w wyniku szczegółowej analizy funkcjonowaniawydziałów pracy w sądach rejonowych okręgukieleckiego, w tym konsultacji przeprowadzonychz prezesem Sądu Okręgowego w Kielcach, podjętazostała decyzja o zniesieniu Wydziału Pracy w SądzieRejonowym w Staszowie i przekazaniu spraw rozpoznawanychprzez ten wydział do Sądu Rejonowegow Sandomierzu.Z uwagi na niewielką liczbę spraw z zakresu prawapracy wpływających do omawianych sądów rejonowych,negatywne skutki społeczne omawianej reorganizacjibędą miały znacznie ograniczony zakrespodmiotowy.Reasumując, uprzejmie informuję panią poseł, żerozporządzenie ministra sprawiedliwości z dnia 10 marca2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawieutworzenia sądów pracy i sądów ubezpieczeń społecznych(Dz. U. Nr 60, poz. 303) uwzględnia zniesieniez dniem 1 kwietnia 2011 r. wydziałów pracy w sądachrejonowych w: Busku-Zdroju, Końskich, Pińczowiei Staszowie.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Podsekretarz stanuGrzegorz WałejkoO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Edukacji Narodowej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Zbigniewa Kozakaw sprawie sytuacji w pomorskiej oświacieoraz wynagrodzeń nauczycieli (8791)Szanowny Panie Marszałku! W związku z zapytaniempana posła Zbigniewa Kozaka z dnia 28 lutego2011 r., nr SPS-024-8791/11, w sprawie sytuacjiw pomorskiej oświacie oraz wynagrodzeń nauczycieliuprzejmie przekazuję następujące wyjaśnienia.Ad 1–2 i 4. Związki zawodowe zrzeszające nauczycielisą dla ministra edukacji narodowej ważnympartnerem społecznym, z którym – zgodnie z przepisamiustaw, ustaleniami zawartymi w porozumieniachoraz niepisanymi zasadami dialogu społecznego– konsultowane są wszystkie planowane przezrząd rozstrzygnięcia, istotne dla polskiej oświaty. Dokonywaneprzeze mnie zmiany systemowe wprowadzanebyły w poszanowaniu przepisów ustawy z 23maja 1991 r. o związkach zawodowych, które dająreprezentatywnym organizacjom związkowym prawodo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych.Warto podkreślić, iż z analizy wykazu spotkań,w których uczestniczyli przedstawiciele związkówzawodowych, wynika, że w pierwszym półroczu 2010 r.spotkania te odbywały się średnio częściej niż jedenraz w tygodniu. Konsultacje te w praktyce dalekowykraczają poza ustawowe zobowiązania organówpaństwa wobec związków zawodowych, dając związkommożliwość udziału w tworzeniu prawa oświatowegona każdym etapie jego powstawania.Jednocześnie uprzejmie nadmieniam, że nauczycielepotrzebują ustawy, która w sposób szczególnyureguluje ich status zawodowy i zagwarantuje należneim prawa oraz wzmocni osoby najbardziej zaangażowanew swoją pracę i wzrost efektywności kształceniauczniów. Uważam, że nauczyciele jako grupazawodowa, która wykonuje pracę o szczególnym znaczeniu,zasługują na opisanie jej statusu zawodowegow sposób jasny i adekwatny do stawianych wyzwań.W miejsce obecnych, skomplikowanych i interpretowanychna wiele sposobów przepisów powinni otrzymaćzrozumiały, nowoczesny dokument, dający poczuciebezpieczeństwa, w tym także zapewniającyuprawnienia odpowiednie do charakteru wykonywanejpracy – akt prawny, który sprosta rosnącym oczekiwaniom.Zasadność tych oczekiwań potwierdzająnieustannie napływające sygnały z różnych środowiskbranżowych, związkowych i samorządowych,a także od pojedynczych nauczycieli.W związku z powyższym zainicjowałam dialogz partnerami, dla których istotny jest status zawodowynauczyciela. Dialog ten jest podejmowany na forumZespołu opiniodawczo-doradczego, którego zadaniemjest przygotowanie propozycji założeń doku-

408mentu dotyczącego statusu zawodowego nauczycieli,wypracowanie najlepszych rozwiązań zapewniającychpoprawę jakości i skuteczności nauczania, przyjednoczesnym zapewnieniu tej grupie zawodowejprzywilejów adekwatnych do charakteru wykonywanejpracy.W skład zespołu weszli przedstawiciele: parlamentarzystów– byli ministrowie edukacji, środowisksamorządowych, strony rządowej, w tym poszczególnychministrów prowadzących szkoły i placówkioświatowe, środowisk oświatowych i naukowych, organizacjibranżowych oraz partnerów społecznych,w tym reprezentatywnych związków zawodowych(Sekcja Krajowa Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”,Związek Nauczycielstwa Polskiego orazForum Związków Zawodowych). Ten 32-osobowy zespółdaje szansę wypracowania optymalnych i nowoczesnychkoncepcji formalnoprawnych w zakresiewłaściwego uregulowania statusu zawodowego grupyliczącej ok. 600 tys. osób. W trakcie kolejnych spotkańczłonkowie zespołu przedstawiają postulaty,stanowiska i opinie, które będą przesłanką do tez doprojektu zapisu nowych rozwiązań regulujących statuszawodowy nauczyciela. Dopiero zakończenie praczespołu pozwoli na przeprowadzenie analizy dotyczącejcharakteru dalszych prac legislacyjnych w zakresieprzepisów regulujących status zawodowy nauczycieli.Jednocześnie wyjaśniam, że szersze informacjena temat prac zespołu są sukcesywnie zamieszczanena stronie internetowej Ministerstwa Edukacji Narodowejpod adresem: www.men.gov.pl, na podstronie:Status zawodowy nauczycieli/Prace zespołu.Ad 3 i 5. Przepis art. 42 ustawy z dnia 26 stycznia1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97,poz. 674, z późn. zm.) był wielokrotnie zmienianyprzez kolejne nowelizacje ww. ustawy. Początkowookreślał on tygodniowy obowiązkowy wymiar godzinzajęć dydaktycznych, opiekuńczych i wychowawczychnauczycieli, bez wskazania maksymalnego tygodniowegoczasu pracy. Przepis stanowiący, że czas pracynauczycieli nie może przekroczyć 40 godzin w tygodniu,został wprowadzony nowelą Karty Nauczycielaz dnia 5 czerwca1992 r. W art. 42 przepisy ust. 1 i 2,dotyczące charakteru zajęć realizowanych w ramach40 godzin pracy, wprowadziła ustawa z dnia 14 czerwca1996 r. o zmianie ustawy Karta Nauczyciela (Dz. U.Nr 87, poz. 395). Natomiast brzmienie powyższychprzepisów obowiązujące do dnia 31 sierpnia 2009 r.zostało określone ustawą z dnia 15 lipca 2004 r.o zmianie ustawy Karta Nauczyciela oraz o zmianieniektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 179, poz. 1845).W ramach 40-godzinnego tygodnia pracy oraz otrzymywanegowynagrodzenia nauczyciel nie tylko realizujezajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze,ale również wykonuje inne czynności wynikającez zadań statutowych szkoły, np. bierze udział w posiedzeniachrady pedagogicznej, przeprowadza spotkaniaz rodzicami, sprawdza prace pisemneuczniów, a także przygotowuje się do prowadzeniazajęć, dokształca we własnym zakresie i doskonalizawodowo.Ostatnia nowelizacja przepisu art. 42 ww. ustawyzostała dokonana ustawą z dnia 21 listopada 2008 r.o zmianie ustawy Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2009 r.Nr 1, poz. 1) i weszła w życie z dniem 1 września 2009 r.Obowiązujące brzmienie przepisu art. 42 ust. 2 pkt2 ustawy Karty Nauczyciela było poprzedzone konsultacjamistrony rządowej z nauczycielskimi związkamizawodowymi, co odnotowano w protokole z dnia21 października 2008 r.Celem nowelizacji było uszczegółowienie przepisówprawa pracy nauczycieli pod kątem racjonalizacjiprocesu kształcenia i wychowania dzieci i ucznióww publicznych przedszkolach, szkołach i placówkachoświatowych. W związku z powyższym w art. 42 ust.2 ww. ustawy doprecyzowano zakres niektórych zadańi obowiązków nauczycieli realizowanych ponadobowiązkowe zadania edukacyjne (pensum). Dokonanotego poprzez odwołanie się do godzin pozostającychdo dyspozycji dyrektora szkoły, o których mowaw przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 2pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemieoświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn.zm.), czyli w przepisach o ramowych planach nauczania.Godziny te, z wyjątkiem godzin przeznaczonychna zwiększenie liczby godzin obowiązkowych zajęćedukacyjnych, przeznaczone są na zajęcia wpływającena zwiększanie szans edukacyjnych, rozwijanieuzdolnień i umiejętności uczniów. Wśród kataloguobowiązków zawodowych nauczyciela w szkołachpodstawowych i gimnazjach ustawa wyodrębniła zajęciaopieki świetlicowej. Wprowadzono także obowiązekrejestrowania tych zajęć przez nauczycieliszkół podstawowych, szkół podstawowych specjalnych,gimnazjów i gimnazjów specjalnych w wymiarze2 godzin tygodniowo, a przez nauczycieli szkółponadgimnazjalnych – 1 godziny tygodniowo.Podsumowując tę część rozważań, należy jednoznaczniestwierdzić, iż regulacja przepisu art. 42 ust. 2pkt 2 lit. a i b ustawy Karta Nauczyciela wynika z prowadzeniaspójnej polityki oświatowej sprzyjającejedukacji młodego pokolenia, a ponadto aktualnebrzmienie przepisu jest zgodne z przepisami dotyczącymiorganizacji nauczania oraz uwarunkowane historycznymbrzmieniem art. 42 ust. 1–2 ustawy KartaNauczyciela. Natomiast zajęcia, o których mowaw art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ww. ustawy, są godzinamipłatnymi. Jest to praca nauczyciela wykonywanaw ramach tygodniowego czasu pracy (do 40 godzin)oraz adekwatnie ustalonego wynagrodzenia.Ad 6. Odnosząc się do kwestii wynagrodzenia zagodziny ponadwymiarowe, należy stwierdzić, iż w myślart. 35 ust. 1–3 ustawy Karta Nauczyciela w szczególnychwypadkach, podyktowanych wyłącznie koniecznościąrealizacji programu nauczania lub zapewnieniaopieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych,nauczyciel może być obowiązany do odpłatnejpracy w godzinach ponadwymiarowych zgodniez posiadaną specjalnością, których liczba nie

409może przekroczyć 1/4 tygodniowego obowiązkowegowymiaru godzin zajęć. Przydzielenie nauczycielowiwiększej liczby godzin ponadwymiarowych może nastąpićwyłącznie za jego zgodą, jednak w wymiarzenieprzekraczającym 1/2 tygodniowego obowiązkowegowymiaru godzin zajęć.Przez godzinę ponadwymiarową rozumie się przydzielonąnauczycielowi godzinę zajęć dydaktycznych,wychowawczych lub opiekuńczych powyżej tygodniowegoobowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych,wychowawczych lub opiekuńczych. Przezgodzinę doraźnego zastępstwa rozumie się przydzielonąnauczycielowi godzinę zajęć dydaktycznych, wychowawczychlub opiekuńczych powyżej tygodniowegoobowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych,wychowawczych lub opiekuńczych, której realizacjanastępuje w zastępstwie nieobecnego nauczyciela.Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe i zagodziny doraźnych zastępstw wypłaca się według stawkiosobistego zaszeregowania nauczyciela, z uwzględnieniemdodatku za warunki pracy. Na podstawieart. 30 ust. 6 pkt 2 ww. ustawy organ prowadzącybędący jednostką samorządu terytorialnego, uwzględniającprzewidywaną strukturę zatrudnienia, określadla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego,w drodze regulaminu, m.in. szczegółowewarunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia zagodziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw.W myśl art. 30 ust. 6a ustawy Karta Nauczycielapowyższy regulamin podlega uzgodnieniu zezwiązkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli.Zgodnie z ww. przepisami organ prowadzący szkołęokreśla w regulaminie wynagradzania nauczycielim.in. szczegółowe warunki obliczania i wypłacaniawynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe. Definicjagodzin ponadwymiarowych została określonaustawą. Są to godziny przydzielone nauczycielowii ujęte w palnie organizacyjnym szkoły. Ustalanieprzez dyrektora szkoły, za jakie godziny ponadwymiarowenauczycielowi nie przysługuje prawo do wynagrodzenia,jest przekroczeniem uprawnień ustawowych.Nauczycielowi przysługuje prawo do wynagrodzeniaza każdą przepracowaną godzinę ponadwymiarową,natomiast w przypadku godzin niezrealizowanychwynagrodzenie przysługuje na mocyprawa pracy. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy KartaNauczyciela, w zakresie spraw wynikających ze stosunkupracy, nieuregulowanych przepisami ustawy,mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy.W Dzień Edukacji Narodowej, który zgodnie z art. 74ustawy Karta Nauczyciela nie jest dniem wolnym odpracy, lecz jedynie dniem wolnym od zajęć lekcyjnych,nauczyciel może być pozbawiony możliwości przepracowaniagodzin ponadwymiarowych, ale w zakresiewynagrodzenia korzysta z przepisów dotyczącychpracowników pozostających w gotowości do pracy.Ad 7. W myśl § 9 ust. 1–21 rozporządzenia ministraedukacji narodowej i sportu z dnia 8 listopada2001 r. w sprawie warunków i sposobu organizowaniaprzez publiczne przedszkola, szkoły i placówkikrajoznawstwa i turystyki (Dz. U. Nr 135, poz. 1516)wycieczkę lub imprezę przygotowuje się pod względemprogramowym i organizacyjnym, a następnieinformuje się uczestników o podjętych ustaleniach,a w szczególności o: celu, trasie, harmonogramie i regulaminie.Zapewnienie opieki i bezpieczeństwa przezszkolę uczniom podczas wycieczek i imprez odbywasię w sposób określony w przepisach wydanych napodstawie ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturzefizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 i Nr 102,poz. 1115) i ustawy o systemie oświaty. Na podstawie§ 10 ust. 1 rozporządzenia program wycieczki lubimprezy organizowanej przez szkolę, listę uczestników,imię i nazwisko kierownika oraz liczbę opiekunówzawiera karta wycieczki lub imprezy, którą zatwierdzadyrektor szkoły. Zgodnie z kartą wycieczkipoczątkiem wycieczki jest wyjazd, a końcem – powrótdzieci do szkoły, a więc czas pracy nauczycielarealizującego zajęcia opiekuńczo-wychowawczew ramach wycieczki szkolnej jest taki sam, jak czastej wycieczki.W sytuacji wycieczki trwającej 24 godziny należypamiętać, że Karta Nauczyciela ogranicza wymiarczasu pracy nauczyciela do 40 godzin tygodniowo,a zatem nie upoważnia także dyrektora szkoły dopowoływania dodatkowych obciążeń dla nauczycieliw zakresie czasu pracy powyżej wskazanego. Przyczym w art. 42c ust. 1 ww. ustawy ustawodawca nakładana nauczycielu obowiązek pracy w ciągu 5 dnitygodnia, nie przewidując w tym względzie okresurozliczeniowego (dyrektor szkoły może ustalić czterodniowytydzień pracy wyłącznie nauczycielom dokształcającymsię, wykonującym inne ważne społeczniezadania lub – jeżeli to wynika z organizacji pracyw szkole). Ustalony dla nauczyciela pięciodniowy tydzieńpracy może ulec skróceniu tylko wtedy, gdyw dzień roboczy dla nauczyciela przypada świętookreślone w ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniachwolnych od pracy (Dz. U. Nr 4, poz. 28, z późn. zm.).Jeżeli jednak święto przypada w dzień wolny dla nauczyciela,to nie powoduje to zmniejszenia tygodniowejliczby dni pracy.Problem konieczności wydłużenia czasy pracy nauczyciela(opiekuna) podczas imprez wyjazdowychpowyżej ograniczeń wynikających z ustawy KartaNauczyciela, w odniesieniu do maksymalnego czasupracy, powinien zostać rozwiązany przez pracodawcę,czyli dyrektora szkoły, poprzez odpowiedniezwiększenie stanu osobowego wycieczki (czy zielonejszkoły). W sytuacjach szczególnych możliwe jest ponadtoskorzystanie przez pracodawcę (organizatorawycieczki czy zielonej szkoły) z przepisów powszechnychregulujących wykonywanie zadań wykraczającychpoza zakres obowiązków pracowniczych.Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, żewszelkie inne (niż realizowane w szkole) formy organizacyjnewykonywania zadań szkolnych są integralnymelementem systemu kształcenia. Odpowiednio,ustawodawca nie powołuje tu odrębnych i szczegól-

410nych zasad dotyczących wykonywania zadań pracowniczychw okresie imprez wyjazdowych. Mają tu zatemzastosowanie w pełni przepisy ogólne, które determinująorganizację pracy w szkole. Decyzje o organizacjiwyjazdu na wycieczkę szkolną, obsadziekadrowej, zabezpieczeniu podejmuje dyrektor szkoływ ścisłym odniesieniu do obowiązujących przepisóww zakresie pragmatyki zawodowej nauczycieli, statutuszkoły i możliwości finansowych wynikającychz planu finansowego szkoły.Ponadto uprzejmie informuję, że w myśl art. 42cust. 3 ustawy Karta Nauczyciela za zajęcia dydaktyczne,wychowawcze lub opiekuńcze, wykonywanew dniu wolnym od pracy, nauczyciel otrzymuje innydzień wolny od pracy. W szczególnie uzasadnionychprzypadkach zamiast dnia wolnego nauczyciel otrzymujeodrębne wynagrodzenie, w wysokości ustalonejw sposób określony w przepisach wydanych na podstawieart. 30 ust. 5 ww. ustawy.Ad 8–10. Odnosząc się do kwestii pracy nauczycieliw okresie ferii, należy stwierdzić, iż w myśl art.64 ust. 1–2 ustawy Karta Nauczyciela nauczycielowizatrudnionemu w szkole, w której w organizacji pracyprzewidziano ferie letnie i zimowe, przysługujeurlop wypoczynkowy w wymiarze odpowiadającymokresowi ferii i w czasie ich trwania. Zgodnie z zapisamiww. ustawy nauczyciel może być zobowiązanyprzez dyrektora do wykonywania w czasie tych feriinastępujących czynności: przeprowadzania egzaminów,prac związanych z zakończeniem roku szkolnegoi przygotowaniem nowego roku szkolnego, opracowywaniaszkolnego zestawu programów oraz uczestniczeniaw doskonaleniu zawodowym w określonejformie. Czynności te nie mogą łącznie zająć nauczycielowiwięcej niż 7 dni. Zgodnie z powyższym nauczycielmoże w czasie ferii, na polecenie dyrektoraszkoły, w której jest zatrudniony, wykonywać tylkoenumeratywnie wymienione czynności.Należy pamiętać, że na podstawie art. 65 KonstytucjiRzeczypospolitej Polskiej każdemu zapewnia sięwolność wyboru i wykonywania zawodu oraz wyborumiejsca pracy, a w myśl art. 66 ust. 2 Konstytucji RPpracownik ma prawo do określonych w ustawie dniwolnych od pracy i corocznych płatnych urlopów.Zgodnie z powyższym nauczyciele mają wolnośćwyboru w zakresie sposobu spędzania wolnego czasu,w tym ewentualnego dodatkowego zarobkowaniaw okresie urlopu.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.Podsekretarz stanuLilla JarońO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Zbigniewa Kozakaoraz grupy posłóww sprawie kondycji polskich portów morskich(8792)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu doprzekazanego pisma z Ministerstwa Finansów orazMinisterstwa Gospodarki z zapytaniem posła ZbigniewaKozaka oraz grupy posłów w sprawie kondycjipolskich portów (SPS-024-8792/11) MinisterstwoInfrastruktury w odpowiedzi na interpelację poselskąprzekazuje stanowisko resortów infrastrukturyoraz finansów.Ad 1. i Ad 7.Rząd polski wykazuje zainteresowanie sprawamizwiązanymi z gospodarką morską, o czym świadczym.in. powołanie przez premiera Donalda Tuska jużw 2007 r. Międzyresortowego Zespołu do Spraw PolitykiMorskiej RP. Jest to organ pomocniczy premieraw sprawach morskich. Zespół opracował projektdokumentu „Polityka morska RP do 2020 r.”, któryzostał przyjęty w dniu 22 marca 2011 r. i w najbliższymczasie zostanie przekazany do konsultacji społecznychi uzgodnień międzyresortowych.Zadaniem zespołu jest także monitorowanie przebiegurealizacji polityki morskiej RP. Raporty z przebiegurealizacji polityki morskiej RP za 2008 r. oraz2009 r. zostały przyjęte natomiast za 2010 r. jestobecnie procedowany. Ponadto zespół przygotowujestanowiska rządu dotyczące spraw związanych z politykąmorską krajową oraz europejską.Uprzejmie informuję, że podstawą do opracowania„Polityki morskiej RP do 2020 r.” były przyjętew dniu 14 września 2009 r. „Założenia polityki morskiejRP”, które dostępne są na stronie internetowejMinisterstwa Infrastruktury. Natomiast dokument„Polityka morska RP do 2020 r.” zostanie opublikowanyna stronie internetowej w chwili rozpoczęciakonsultacji społecznych, co powinno nastąpić w kwietniu2011 r.Zainteresowanie gospodarką morską wyrażonejest także poprzez udział resortu infrastrukturyw pracach nad modyfikacją transeuropejskiej siecitransportowej TEN-T, której celem jest włączenie doTEN-T polskich portów jako punktów węzłowychkrajowej i europejskiej infrastruktury transportowej.Rząd wspiera także tworzenie autostrad morskichmiędzy portami polskimi i europejskimi. Jednąz nich jest powstała już autostrada morska Gdynia– Karlskrona, na której realizowane jest stałe i regularnepołączenie promowe.Dokumentem wspierającym rozwój gospodarkimorskiej jest także nowelizowana obecnie „Strategiarozwoju portów morskich do 2015 r.”. Głównym celemstrategii jest poprawa konkurencyjności polskich

411portów morskich oraz wzrost ich udziału w rozwojuspołeczno-gospodarczym kraju oraz podniesienie rangiportów morskich w międzynarodowej sieci transportowej.Strategia rozwoju portów morskich do2015 r. jest dokumentem w dalszym ciągu aktualnym,zawierającym założenia dotyczące rozwoju portówmorskich, w oparciu o które działają zarządyportów morskich.Program rozwoju portów morskich ma stać siętakże elementem opracowywanej przez resort infrastrukturystrategu rozwoju transportu, która jestczęścią składową rządowego planu uporządkowaniastrategii rozwoju w Polsce.Rok 2010 był także kolejnym rokiem realizacjiustawy z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu programuwieloletniego „Program ochrony brzegówmorskich” (Dz. U. Nr 67, poz. 621). W roku 2010 r.kwota przekazana z budżetu państwa na finansowaniezadań ustawy, przeznaczona do wykorzystaniaprzez Urzędy Morskie w Gdyni, Słupsku i Szczecinie,zgodnie z przyjętym harmonogramem wynosiła43 642 tys. zł. Jednakże w związku z trudną sytuacjąpowodziową podjęto decyzję o zmniejszeniu kwotyprzeznaczonej do wykorzystania w 2010 r. na realizacjęprogramu. Ostateczna kwota do wykorzystaniaprzez urzędy morskie wynosiła 38 076 tys. zł. Działaniazaplanowane do realizacji w 2010 r. obejmowałysztuczne zasilanie plaż, budowę i remont trwałychumocnień brzegu oraz monitoring brzegu.Ad 2.Rząd wspiera inicjatywy samorządowe związanez rozwojem gospodarki morskiej. Cyklicznie obejmujepatronatem konferencje organizowane przez samorządoraz uczestniczy w promocji gospodarki morskiej.Obecnie trwają prace nad zmianą ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym. Planowanieprzestrzenne obszarów morskich zostaniewłączone do ogólnego krajowego systemu planowaniaprzestrzennego jako jego integralna część. Wprowadzonyzostanie obowiązek uzgadniania projektówplanów dla morza terytorialnego i morskich wód wewnętrznych(opracowywanych przez urzędy morskie)nie tylko, jak dotąd, z samorządami gmin nadmorskich,ale także z samorządami wojewódzkimi. Jednocześnieutrzymany zostanie dotychczas obowiązującyszeroki zakres uzgodnień i opiniowania projektówplanów przestrzennych sporządzanych dla pasanadbrzeżnego (w szczególności udział administracjimorskiej, która jest odpowiedzialna za zarządzanieobszarami morskimi).W porównaniu z dotąd obowiązującymi przepisamidoprecyzowany zostanie i poszerzony zakres postanowieńplanów morskich. Wprowadzone zostanąrozwiązania umożliwiające wzajemne skoordynowanieplanów morskich i lądowych. Jest to zgodne z zasadązintegrowanego zarządzania obszarami przybrzeżnymi(ZZOP), które może być zdefiniowane jakociągły i dynamiczny proces, w którym decyzje są podejmowanedla zrównoważonego użytkowania, rozwojui ochrony przybrzeżnych (lądowych i morskich)obszarów i zasobów.Wprowadzenie planowania przestrzennego na obszarachmorskich i przybrzeżnych sprzyja łatwiejszemui bardziej efektywnemu prowadzeniu procesówinwestycyjnych w tych obszarach, wspierając w tensposób lokalne inicjatywy samorządowe i inicjatywylokalnych społeczności oraz przedsiębiorstw. Urzędymorskie, na wniosek ministerstwa, rozpoczęły przygotowaniado sporządzenia planów zagospodarowaniaobszarów morskich. Obecnie Polska bierze równieżudział w projektach międzynarodowych, m.in.BaltSeaPlan, w ramach którego dla wybranych obszarówsporządzane są pilotażowe plany zagospodarowaniaprzestrzennego.Ad 3.Sprawa przywrócenia stawki 0% VAT od towarówi usług wykonywanych w polskich portach zostałazapoczątkowana już dwa lata temu. Ministerstwo Infrastruktury,Ministerstwo Finansów oraz MinisterstwoGospodarki wraz z przedstawicielami portówmorskich prowadziło rozmowy co do zmiany ustawyo podatku od towarów i usług w punkcie dotyczącymportów morskich, która prowadziłaby do zgodnościpolskich przepisów z dyrektywą 2006/112/WE.W dniu 18 marca br. Sejm uchwalił nowelizacjęustawy o podatku od towarów i usług, która m.in.poszerza zakres usług portowych objętych zerowąstawką VAT. Znowelizowana ustawa ma wejść w życiednia l kwietnia 2011 r., a obecnie oczekuje na podpisprezydenta RP.Ad 4.Podstawą wszystkich przeprowadzonych kontrolicelnych towarów w portach morskich jest analiza ryzykaoparta o aktualne zagrożenia dla obrotu towarowegoz krajami trzecimi. Bazując na aktualizowanychdanych wewnętrznych i zewnętrznych, opracowywanesą dyrektywy dla systemów celnych wskazującena wystąpienie możliwych zagrożeń. Służbacelna dąży do tego, aby legalna działalność gospodarcza,która nie rodzi ryzyka powstania strat budżetowych,naruszenia procedur celnych i akcyzowychoraz nie zagraża w inny sposób społeczeństwu, odbywałasię przy minimalnej i niezbędnej ingerencjifunkcjonariuszy celnych. Zwiększono jej skutecznośćw realizacji zadań poprzez szacowanie ryzyka, koncentrującsię na tych obszarach, które stwarzają lubmogą stwarzać wysokie ryzyko, starając się jednocześnienie utrudniać prowadzenia legalnej działalnościgospodarczej przez przedsiębiorców. Ponadto uprzejmieinformuję, iż w zakresie zarzutów dotyczącychkontroli fitosanitarnej właściwym do zajęcia stanowiskajest Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa.Ad 5.Umowa AGN, sporządzona 19 stycznia 1996 r. naforum Śródlądowego Komitetu Transportu EKGONZ, zaleca budowę dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowymi przypisanie im właściwych parametróweksploatacyjnych. W umowie tej wskazuje sięrównież na brakujące w sieci europejskiej drogi wodneoraz pożądaną rozbudowę szlaków wodnych, któremogą mieć europejskie znaczenie transportowe.

412Dla obszaru Polski wyodrębniono trzy trasy drógwodnych oraz kilka portów śródlądowych, które potencjalniemogłyby stanowić elementy jednolitej siecieuropejskich dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym.Przystąpienie Polski do tego porozumieniaoznaczałoby wolę pełnego wywiązania się z jego postanowieńi realizacji sugerowanych inwestycji. Podstawowekryterium dla dróg wodnych o międzynarodowymznaczeniu to posiadanie parametrów co najmniejIV klasy drogi wodnej. Wpisane do AGN drogiwodne przebiegające przez terytorium Polski niespełniają tego kryterium, co stanowi podstawowąbarierę dla podpisania przez Polskę porozumienia.Aktualnie przyjęcie zobowiązań nałożonych umowąAGN oznaczałoby nie tylko potrzebę poniesieniatrudnych do oszacowania, bardzo wysokich nakładówfinansowych, ale także wyważenia skutków gospodarczychi środowiskowych, szczególnie w kontekścieobowiązującego prawa UE. Obligatoryjnymisą tu przepisy wynikające ze stosowania postanowieńramowej dyrektywy wodnej – dyrektywy 2000/60/ECz 23 października 2000 r. oraz dyrektywy Rady 92/43/ECC z 21 maja 1992 r. o ochronie siedlisk przyrodniczych,a także dyrektywy Rady 79/409/ECCz 2 kwietnia 1979 r. o ochronie dzikich ptaków, w śladza którymi nastąpiło wyznaczenie obszarów Natura2000. Należy też przypomnieć, że staraniem MinisterstwaŚrodowiska do obszarów chronionych Natura2000 wpisano, mimo zastrzeżeń MinisterstwaInfrastruktury, wszystkie tereny obejmujące główneśródlądowe drogi wodne w Polsce.Zalecenia UE w kierunku podjęcia konkretnychdziałań związanych z realizacją celu, jakim jest przejściena mniej energochłonne, czystsze oraz bezpieczniejszeformy transportu, którym odpowiada żeglugaśródlądowa, znajdują odzwierciedlenie w działaniachrządu. Realizacji warunków wspierających w Polscekonkurencyjność żeglugi śródlądowej służy m.in. poprawastanu śródlądowych dróg wodnych oraz tworzenieintegracji żeglugi śródlądowej z multimodalnymiłańcuchami dostaw ładunków. W tym kierunkuMinisterstwo Infrastruktury, we współpracy z KrajowymZarządem Gospodarki Wodnej oraz środowiskiemżeglugowym, przystąpiło do działań zmierzającychdo opracowania „Programu rozwoju infrastrukturytransportu wodnego śródlądowego w Polsce”.Program ten w swoim dwuetapowym wdrażaniui proponowanych horyzontach czasowych, będącypropozycją programu wieloletniego, zakłada w pierwszejkolejności przywrócenie śródlądowym drogomwodnym parametrów eksploatacyjnych według klasydróg wodnych, która została im przypisana, a w drugimetapie rozwój infrastrukturalny tych dróg wodnych,które zyskają określone priorytety transportowe,w sposób zgodny z wymogami klasyfikacji europejskiej.Pierwsza część programu została już opracowana.Całość programu gotowa będzie do końca lipca2011 r. Jednocześnie należy podkreślić, że w opracowywanejprzez Ministerstwo Infrastruktury strategiirozwoju transportu będzie również część zawierającastrategię rozwoju transportu wodnego śródlądowego.Ad 6.Ministerstwo Infrastruktury przygotowało projektnowelizacji uchwały zawierający aktualizacjęharmonogramu realizacji programu budowy kanałuprzez Mierzeję Wiślaną do roku 2019 oraz kosztorysuinwestycji związku z tym, iż:1) program wieloletni p.n. „Budowa drogi wodnejłączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską”, ustanowionyuchwałą Nr 276/2007 Rady Ministrów z dnia13 listopada 2007 r., nie miał wykonanej strategicznejoceny oddziaływania na środowisko, której wymógnakłada ustawa z dnia 15.11.2008 r. o udostępnianiuinformacji o środowisku i jego ochronie,udziale społeczeństwa w ochronie środowiska orazo ocenach oddziaływania na środowisko;2) harmonogram prac inwestycyjnych nie brałpod uwagę położenia kanału na obszarach Natura2000 i wydłużonych procedur środowiskowych związanychz taką lokalizacją;3) zakres prac inwestycyjnych nie zakładał koniecznościpogłębienia toru głównego na Zalewie Wiślanymna całej jego długości do Elbląga;4) program nie został wpisany przez ówczesnyrząd do dokumentów planistycznych RP;5) ponadto nie zakładał możliwości wystąpieniatransgranicznego oddziaływania.Projekt nowelizacji uwzględnia cztery wariantylokalizacji inwestycji, wskaźnik inflacji, zwiększonąkubaturę robót czerpalnych, czas potrzebny do wykonaniabadań środowiskowych, techniczne możliwościwykonawstwa oraz znaczące zmiany regulacjiprawnych. Proponowane przedłużenie okresu realizacjiwynika przede wszystkim z długotrwałych procedurzwiązanych z zagadnieniami środowiskowymi(w tym konieczność opracowania strategicznej ocenyoddziaływania na środowisko dla programu). Należypodkreślić, że do tej pory w ramach tych zagadnieńwykonano ocenę rozmieszczenia i liczebności ptakówwodnych na terenie polskiej części Zalewu Wiślanegow okresie lipiec – grudzień 2009 r. oraz marzec – sierpień2010 r. Podpisano kolejną umowę we wrześniu2010 r. obejmującą okres wykonania od września2010 do końca 2011 r., w ten sposób zamknięty zostaniecykl 2-letnich badań. W maju 2010 r. podpisanoumowę na wykonanie badania dna polskiej części ZalewuWiślanego wraz z Zatoką Elbląską. Ponadtowszczęto postępowanie dla zadania inwentaryzacjiichtiofauny w polskiej części Zalewu Wiślanego wrazz Zatoką Elbląską. Umowa obejmuje okres 3-letni,zakończy się na koniec 2012 r.Podsumowując, Ministerstwo Infrastruktury czyniwszelkie starania w celu realizacji inwestycji budowydrogi wodnej przez Mierzeję Wiślaną.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.Podsekretarz stanuAnna Wypych-Namiotko

413O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Artura Ostrowskiegow sprawie likwidacji małych urzędówpocztowych w woj. łódzkim (8793)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Artura Ostrowskiego przesłaneprzy piśmie z dnia 28 lutego br. (znak: SPS-024-8793/11) w sprawie małych urzędów pocztowych w woj.łódzkim, przedstawiam, co następuje.Na wstępie pragnę zaznaczyć, że minister infrastruktury,który reprezentuje Skarb Państwa wobecPoczty Polskiej SA i posiada uprawnienia przewidzianedla walnego zgromadzenia, może ingerować w sprawyspółki jedynie w zakresie określonym w przepisach.Zgodnie z § 26 ust. 2 statutu Poczty Polskiej SAwszelkie sprawy związane z prowadzeniem sprawspółki (w tym organizacja funkcjonowania placówekpocztowych) należą do kompetencji zarządu. Jednocześniezgodnie z art. 375 1 Kodeksu spółek handlowychwalne zgromadzenie i rada nadzorcza nie mogąwydawać zarządowi wiążących poleceń dotyczącychprowadzenia spraw spółki.W myśl powyższego zwróciłem się do ZarząduPoczty Polskiej SA z prośbą o przedstawienie wyjaśnieńw sprawie kwestii poruszonych w zapytaniupana posła.Poczta Polska SA jako operator narodowy zobowiązanajest do utrzymania wymaganych prawemwskaźników dostępu do powszechnych usług pocztowych.Obowiązek ten związany jest z koniecznościąutrzymania odpowiedniej w skali całego kraju gęstościsieci placówek pocztowych, zarówno na obszarachmiejskich (7 tys. mieszkańców na 1 placówkę), jaki na obszarach wiejskich (85 km 2 na 1 placówkę),a także utrzymania ogólnej liczby co najmniej 8240placówek operatora rozmieszczonych z uwzględnieniemwystępującego na danym obszarze zapotrzebowaniana usługi pocztowe.Opierając się na uzyskanych od Zarządu PocztyPolskiej SA informacjach, wyjaśniam, że wszelkiedziałania spółki oparte są na przeprowadzanychprzez jednostki terytorialne Poczty Polskiej SA szczegółowychanalizach ekonomiczno-organizacyjnych,z uwzględnieniem rzeczywistego zapotrzebowania nausługi pocztowe na danym obszarze oraz zapewnienialokalnym społecznościom właściwego dostępu dousług pocztowych. Dotyczy to również terenówwzmożonego rozwoju gospodarczego i infrastrukturalnego.Planowanie i realizacja zmian w sieci placówekpocztowych opiera się na przeprowadzeniu analizo charakterze ekonomiczno-organizacyjnym, dotyczącychplacówek przekształcanych i tworzonychw ich miejsce placówek w nowej formie organizacyjnej.Szczegółowej analizie poddawane są dotychczasuzyskiwane i szacowane przychody i ponoszone kosztyzwiązane z funkcjonowaniem placówek. W każdymprzypadku dokonywana jest ocena zasadnościdokonywanej zmiany, z uwzględnieniem rzeczywistegozapotrzebowania na usługi pocztowe na danymobszarze oraz zapewnienia lokalnym społecznościomwłaściwego dostępu do usług pocztowych. Analizowanesą również możliwości organizacyjne, eksploatacyjnei komunikacyjne przeprowadzenia planowanejzmiany, m.in. pod względem niepogorszenia jakościświadczonych usług na danym terenie, oraz wpływtej zmiany na inne placówki pocztowe funkcjonującena danym obszarze.Należy podkreślić, że konieczność przeprowadzaniadziałań mających na celu optymalizację sieci placówekpocztowych i procesów w nich realizowanychoraz zmian w organizacji pocztowej służby doręczeńwynika z obserwowanego w ostatnich latach poważnegospadku przychodów ze sprzedaży powszechnychusług pocztowych (będącego odzwierciedleniem ogólnoświatowegotrendu wypierania tradycyjnych usługprzez intensywnie rozwijające się usługi substytucyjne,głównie elektroniczne), przy jednoczesnym obligatoryjnymwymogu zachowania przez Pocztę PolskąSA odpowiedniego dostępu do usług na tereniekraju, co w konsekwencji wymusza poszukiwanierozwiązań w celu ograniczenia kosztów działalnościoperatora.Dostałem zapewnienia ze strony Zarządu PocztyPolskiej SA, że w przypadku zgłaszania przez mieszkańcówzwiększonego zapotrzebowania na usługipocztowe dokonywana jest analiza potrzeb i opłacalnościutworzenia ewentualnie nowej placówki(np. agencji pocztowej), zmiany godzin funkcjonowaniafunkcjonujących placówek lub zapewnienia innejformy obsługi mieszkańców (np. poprzez ruchomepunkty obsługi klientów lub listonoszy). Działaniazwiązane z obecną reorganizacją placówek pocztowychzakładają zagęszczenie sieci placówek na określonychterenach, poprzez tworzenie nowych agencjipocztowych, co w efekcie zwiększa dostęp klientówdo usług pocztowych, skraca czas oczekiwania na obsługę,umożliwia wydłużony czas pracy placówek(w godzinach pracy punktów handlowo-usługowych,w których działają agencje).Biorąc pod uwagę powyższe, Zarząd Poczty PolskiejSA poinformował mnie, że zmiana formy organizacyjnejplacówki pocztowej w miejscowości Mniszkówujęta jest w planie przekształceń na rok bieżący,jednakże decyzja w tej sprawie nie została jeszczepodjęta. Dokonana zostanie szczegółowa ocena ekonomiczno-organizacyjnaplanowanej zmiany, a wynikitej oceny będą podstawą do ostatecznego rozstrzygnięciaprzedmiotowej sprawy.Niezależnie od decyzji w sprawie, zarząd zapewniłmnie, że dostęp do usług powszechnych będzie w pełnizachowany, ze względu na fakt, iż niezależnie odformy organizacyjnej placówki pocztowej znajduje sięona w systemie organizacyjnym i logistycznym Pocz-

414ty Polskiej, realizując pełny zakres usług powszechnych.Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję, żezaprezentowane informacje w sposób wyczerpującywyjaśniają kwestie poruszone w zapytaniu panaposła.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMaciej Jankowskiministra obrony narodowej- z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -na zapytanie posła Zbigniewa Kozakaoraz grupy posłóww sprawie zmiany na stanowisku zastępcyszefa do spraw operacyjnych Służby WywiaduWojskowego w kontekście stanubezpieczeństwa polskiego kontyngentuwojskowego w Afganistanie (8794)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając, z upoważnieniaprezesa Rady Ministrów, na zapytanie panaposła Zbigniewa Kozaka oraz grupy posłów w sprawiezmiany na stanowisku zastępcy szefa do sprawoperacyjnych Służby Wywiadu Wojskowego w kontekściestanu bezpieczeństwa kontyngentu wojskowegow Afganistanie (SPS-024-8794/11), uprzejmieproszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.Zmiana na stanowisku zastępcy szefa Służby WywiaduWojskowego nastąpiła na wniosek szefa tejsłużby, w związku z perspektywą objęcia przez wspomnianegozastępcę innego stanowiska w sektorzepolskich służb specjalnych i nie miała związku z aktywnościąSłużby Wywiadu Wojskowego w Afganistanie.W ostatnich miesiącach 2010 r., wskazanychw zapytaniu posłów jako okres znaczących sukcesówpolskiego wywiadu w Afganistanie, wspomniany zastępcanie nadzorował pracy w tym obszarze, a czyniłto dyrektor pionu operacyjnego, obecny zastępca szefaSłużby Wywiadu Wojskowego. W związku z tympragnę podkreślić, że zmiana kadrowa na omawianymstanowisku nie spowodowała zakłóceń w koordynacjipracy operacyjnej wywiadu.Jeżeli natomiast chodzi o ujawnienie przez Wikileakswspomnianych w zapytaniu dokumentów, pragnępoinformować, że fakt ten nie ma bezpośredniegowpływu na stan zabezpieczenia pracy oficerówpolskiego wywiadu w Afganistanie na odcinku odpowiadającymza pozyskiwanie osobowych źródeł informacji.Służba Wywiadu Wojskowego nie zna dokumentówujawnionych przez Wikileaks, w którychwystępowałyby nazwiska oficerów polskiego wywiadu.Wydaje się, że w medialnych informacjach na tentemat dominowało dążenie do nadania im charakterusensacyjnego. Pragnę zapewnić, że Służba WywiaduWojskowego nie odnotowała strat w związku z ujawnionymiprzez Wikileaks informacjami o jego pracyw Afganistanie.Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, wyrażamnadzieję, że uzna je Pan Marszałek za satysfakcjonujące.Z wyrazami szacunku i poważaniaWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterBogdan Klichpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Marka Matuszewskiegow sprawie złego stanu technicznegodworców kolejowych (8795)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana Marka Matuszewskiego, posła na SejmRzeczypospolitej Polskiej, skierowane do pana CezaregoGrabarczyka, ministra infrastruktury, pismemnr SPS-024-8795/11 z dnia 28 lutego 2011 r., w sprawiezłego stanu technicznego dworców kolejowychprzedstawiam poniższe informacje.W ramach działania 1.2: Kolej, Regionalnego ProgramuOperacyjnego Województwa Łódzkiego nalata 2007–2013, zatwierdzonego decyzją Komisji Europejskiejnr K(2007)4580 z dnia 2 października2007 r., planowana jest na lata 2011–2013 realizacjaprogramu „Budowa, przebudowa przystanków kolejowychna trasach Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej –poprawa dostępności komunikacyjnej poprzez utworzenieintermodalnych przystanków z Łódzką KolejąAglomeracyjną”. Zakres obejmuje budowę lub przebudowę17 przystanków kolejowych wraz z infrastrukturązwiązaną z obsługą podróżnych – stworzeniesystemów parkingów dla samochodów „parkuji jedź” („park & ride”) oraz systemu parkingów dlarowerów („bike & park”) zlokalizowanych na następującychodcinkach linii kolejowych: linia kolejowanr 15 Bednary – Łódź Kaliska, odcinek Łowicz – ŁódźKaliska:— przystanek Radogoszcz Zachód – budowa nowegoprzystanku,— przystanek Smardzew – przebudowa przystanku,— przystanek Glinnik Wieś – budowa nowegoprzystanku,

415— stacja Glinnik – przebudowa przystanku,— przystanek Swędów – przebudowa przystanku,— stacja Stryków – przebudowa przystanku,— przystanek Bratoszewice – przebudowa przystanku– relokacja,— stacja Głowno – przebudowa przystanku,— przystanek Domaniewice Centrum – budowanowego przystanku;linia kolejowa nr 16 Łódź Widzew – Kutno, odcinekŁódź Widzew – Ozorków:— przystanek Zgierz Jaracza – budowa nowegoprzystanku,— przystanek Zgierz Północ – budowa nowegoprzystanku,— stacja Zgierz Kontrewers – przebudowa przystanku,— przystanek Grotniki – przebudowa przystanku,— stacja Chociszew – przebudowa przystanku,— przystanek Ozorków Nowe Miasto – budowanowego przystanku;linia kolejowa nr 25 Łódź Kaliska – Dębica, odcinekŁódź Kaliska – Łódź Choiny:— przystanek Pabianicka – budowa nowego przystanku;linia kolejowa nr 540 Łódź Chojny – Łódź Widzew:— przystanek Dąbrowa – budowa nowego przystanku.Odnośnie do obiektów dworcowych PKP SA przekazałoinformację, iż w ramach projektu planowanesą do realizacji następujące inwestycje:— przebudowa budynków dworcowych na stacjachStryków i Głowno wraz z otoczeniem (w tymparking); dworce te aktualnie są nieczynne z uwagina zawieszenie ruchu pasażerskiego na linii nr 15 naodcinku Zgierz – Łowicz, jednak PKP PLK SA w dniu23 września 2010 r. podpisało umowę z wykonawcąjej modernizacji, która zakończy się w IV kwartale2011 r.; po zakończeniu modernizacji ruch pasażerskizostanie przywrócony; samorządy lokalne pisemniezadeklarowały wolę zagospodarowania przedmiotowychbudynków dworcowych po modernizacji;— budowa parkingów z ciągami komunikacyjnymiw 7 miejscach: Zgierz –Kontrewers, Chociszew,Ozorków Nowe Miasto, Smardzew, Glinnik Wieś,Swędów, Bartoszewice.Ponadto należy nadmienić, iż w celu objęcia ewentualnymfinansowaniem ze środków budżetu państwastosowane są następujące kryteria kwalifikacji obiektówdworcowych do przedsięwzięć inwestycyjnych:— liczba odprawianych pasażerów miesięcznie/rocznie,— liczba odprawianych pociągów miesięcznie/rocznie,— lokalizacja na sieci,— znaczenie dworca jako węzła komunikacyjnego,— komplementarność z modernizacjami PKPPLK SA,— komplementarność przebudowy dworca z modernizacjąperonów i dojść,— konstruktywna współpraca z samorządem lokalnym,— koncepcja zagospodarowania powierzchni dworca.Według powyższych kryteriów w latach 2011––2012 uruchomionych zostało 68 inwestycji w kolejowychobiektach dworcowych. Jednocześnie informujemy,iż według informacji PKP SA dworzec w Ozorkowienie jest ujęty w projekcie planu inwestycji do2012 r., natomiast w odniesieniu do dworca w ZgierzuPKP SA realizuje w latach 2010–2011 inwestycję pn.„Przebudowa dworca kolejowego w Zgierzu”, współfinansowanąze środków budżetowych. Zakres robótbudowlanych w ramach prowadzonej inwestycji obejmuje:— kompleksową przebudowę układu funkcjonalno-użytkowegow budynku dworca,— wymianę pokrycia dachowego,— ocieplenie elewacji,— wymianę instalacji elektrycznej, teletechnicznej,sanitarnej,— budowę przyłącza wodno-kanalizacyjnego,— budowę instalacji c.o. wraz z kotłownią gazową,— budowę monitoringu i instalacji alarmowej,— budowę miejsc parkingowych,— zagospodarowanie terenów przyległych.Całkowity koszt inwestycji wynosi 2 383 600,00 zł,w tym środki budżetu państwa – 1 898 800,00 zł, a środkiwłasne PKP SA – 484 800,00 zł. Planowany terminzakończenia inwestycji – czerwiec 2011 r.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Masselpodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwości- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Henryka Milcarzaw sprawie planowanej likwidacji WydziałuPracy w Sądzie Rejonowym w Staszowie (8799)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Henryka Milcarza w sprawie planowanejlikwidacji Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Staszowie, przesłane przy piśmie z dnia 28lutego 2011 r., nr SPS-024-8799/11, uprzejmie przedstawiam,co następuje.Na wstępie pragnę poinformować pana posła, żerozporządzenie ministra sprawiedliwości z dnia 10marca 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawieutworzenia sądów pracy i sądów ubezpieczeń społecznych(Dz. U. Nr 60, poz. 303) uwzględnia zniesienie

416z dniem 1 kwietnia 2011 r. siedemdziesięciu czterechwydziałów pracy w sądach rejonowych, w tym WydziałuPracy w Sądzie Rejonowym w Staszowie.Uzasadniając przedmiotową zmianę organizacyjną,podnieść należy, że w ostatnich latach odnotowanyzostał znaczący spadek wpływu spraw z zakresuprawa pracy do sądów rejonowych (z 324 382 spraww 2001 r. do 95 062 w 2010 r.).W wyniku przeprowadzonej analizy podjęta zostaładecyzja o likwidacji wydziałów pracy w niektórychsądach rejonowych i przekazaniu spraw pracowniczychdo właściwości miejscowej sąsiednich jednostek.W kontekście omawianej reorganizacji podnieśćrównież należy, że na 165 sądów rejonowych, w którychdziałają obecnie wydziały pracy, w 128 jednostkachetatyzacja pionu pracy nie przekracza 1 etatu.Dane te ukazują drastyczne rozproszenie kadryorzeczniczej w pionie pracy. Jest to zjawisko niekorzystnenie tylko ze względu na właściwe zarządzaniekadrami, ale również dla zapewnienia odpowiedniegopoziomu orzecznictwa.Z punktu widzenia etatyzacji, obciążenia i racjonalnegowykorzystania kadry, utrzymywanie niewielkichwydziałów pracy w sądach rejonowych nieznajduje uzasadnienia. Zakłada się, że wpływ sprawpracowniczych powinien być na tyle duży, aby stanowiłobciążenie co najmniej dla 2 etatów sędziowskich.Dopiero w takiej sytuacji w pełni zasadne jest utworzeniewydziału pracy.W wyniku szczegółowej analizy funkcjonowaniawydziałów pracy w sądach rejonowych okręgu kieleckiego,w tym konsultacji przeprowadzonych z prezesemSądu Okręgowego w Kielcach, podjęta zostaładecyzja o zniesieniu Wydziału Pracy w Sądzie Rejonowymw Staszowie i przekazaniu spraw rozpoznawanychprzez ten wydział do Sądu Rejonowego w Sandomierzu.Z uwagi na niewielką liczbę spraw z zakresu prawapracy wpływających do staszowskiego sądu rejonowego,negatywne skutki społeczne omawianej reorganizacjibędą miały znacznie ograniczony zakrespodmiotowy.Pragnę jednocześnie podkreślić, że dobre warunkilokalowe Sądu Rejonowego w Staszowie nie mogąstanowić argumentu decydującego o ukształtowaniustruktury wewnętrznej tej jednostki, szczególnie gdyzważy się, że w sądzie funkcjonują również inne wydziałyorzecznicze.Odpowiadając na pytanie pana posła dotyczącekonsultacji planów likwidacji wydziałów pracy w sądachrejonowych ze środowiskiem sędziowskim,uprzejmie informuję, że projekt rozporządzenia ministrasprawiedliwości zmieniającego rozporządzeniew sprawie utworzenia sądów pracy i sądów ubezpieczeńspołecznych, w części dotyczącej okręgu kieleckiego,był opiniowany przez prezesów Sądu Okręgowegow Kielcach oraz Sądu Apelacyjnego w Krakowie.Ponadto wskazany projekt był przedmiotemrozpoznania Krajowej Rady Sądownictwa w dniu 10lutego 2011 r. W przedstawionej opinii rada podniosła,iż dostrzega potrzebę zmian w strukturze organizacyjnejsądownictwa pracy i, co do zasady, pozytywnieopiniuje projekt. Odniesienie do niewielkichzastrzeżeń zgłoszonych przez KRS znalazło się w uzasadnieniuprojektu rozporządzenia, w części dotyczącejoceny skutków regulacji.Jednocześnie pragnę podkreślić, że zniesienie WydziałuPracy w Sądzie Rejonowym w Staszowie niemoże być utożsamiane z planami likwidacji tej jednostki,gdyż obecnie w Ministerstwie Sprawiedliwościnie są prowadzone prace legislacyjne w tym zakresie.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuGrzegorz Wałejkopodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8800)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. SPS-024-8800/11), dotyczącego zapytania posła na Sejm RP panaTadeusza Tomaszewskiego w sprawie przygotowańresortu do udziału w polskiej prezydencji w Unii Europejskiej,uprzejmie przedstawiam następujące informacje.Mając na uwadze dotychczasowy rozwój przestrzeniwolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości,prezydencja Polski w Radzie Unii Europejskiej w drugiejpołowie 2011 r. skupi swoje wysiłki na skutecznymwdrażaniu inicjatyw o zasadniczym znaczeniudla realizacji programu sztokholmskiego. Stawiającobywateli UE w centrum zainteresowania UE, prezydencjabędzie prowadziła działania mające na celudalsze wdrażanie i opracowywanie mechanizmówzapewniających ochronę obywateli. Do najważniejszychpriorytetów w obszarze spraw wewnętrznychw okresie polskiej prezydencji zaliczyć należy:1) zwalczanie przestępczości narkotykowej, w szczególnościnielegalnej produkcji i przemytu narkotykówsyntetycznych i ich prekursorów (działaniate stanowią wzmocnienie wymiaru wschodniegowspółpracy UE w zwalczaniu przestępczości narkotykowej);

4172) rozwijanie praktycznych aspektów zintegrowanegozarządzania granicami oraz sprzyjanie upowszechnianiunajlepszych praktyk w zakresie ochronygranic;3) rozwijanie wymiaru mobilności i bezpieczeństwapolityki Partnerstwa Wschodniego poprzez zainicjowaniei wdrożenie różnych form współpracyw sferze skutecznej ochrony granic, zwiększenia zdolnoścido zarządzania migracjami (w tym do zwalczanianielegalnej migracji) i współpracy policyjnejw zwalczaniu przestępczości zorganizowanej i innychpoważnych form przestępczości;4) kontynuacja prac nad Wspólnym EuropejskimSystemem Azylowym (CEAS), aktywne poszukiwaniei negocjowanie porozumień politycznych w sprawiekluczowych aktów prawnych;5) usprawnienie mechanizmów ochrony ludnościw UE poprzez poprawę ram prawnych, zdynamizowanieprocesu wdrażania przyjętych rozwiązań i umacnianiepraktycznej współpracy pomiędzy agendamiUE i odpowiednimi władzami państw członkowskich.W świetle dynamicznie zmieniającej się sytuacjimiędzynarodowej w Afryce Północnej i na BliskimWschodzie, niezależnie od zdefiniowanych dotychczaspriorytetów, prezydencja polska będzie kontynuowaćdziałania, które wynikają z agendy UE, oraz będziedążyć do szybkiego, solidarnego i skutecznego reagowaniana skutki wydarzeń w Afryce Północnej i naBliskim Wschodzie dla bezpieczeństwa wewnętrznegoUE. W związku z powyższym z jednej strony prezydencjapolska będzie wspierać działania na rzeczochrony granic zewnętrznych UE i walki ze zjawiskiemnielegalnej imigracji, w szczególności działaniaagencji Frontex w tym zakresie, z drugiej natomiast– na rzecz skutecznego procedowania w stosunkudo osób, które będą wymagały zapewnieniaochrony międzynarodowej.Szczególny nacisk zostanie położony na rozwijaniemobilności i bezpieczeństwa w ramach politykiPartnerstwa Wschodniego poprzez zainicjowanie nowychoraz wzmocnienie istniejących form współpracyw sferze ochrony granic, zwiększenia zdolności dozarządzania migracjami (w tym promowania legalneji zwalczania nielegalnej migracji), współpracy policyjnej(zwalczania przestępczości zorganizowaneji poważnych form przestępczości, w tym zwalczaniahandlu ludźmi). Prezydencja wspierać będzie dalszedziałania związane z ustanowieniem wieloletniegoprogramu szkoleniowego Euroeast Police dla państwPW. Prezydencja będzie dążyć do sprawnego wykonywaniaplanów działania w sprawie liberalizacjiwizowej dla Ukrainy i Mołdowy, kładąc nacisk nawykonywanie zobowiązań i kryteriów związanychz bezpieczeństwem, rządami prawa i wymiarem sprawiedliwości.Rozwijany będzie dialog wizowy z pozostałymikrajami PW w oparciu o indywidualną ocenęgotowości do niego.Jednocześnie uprzejmie informuję, że wydatki narealizację programu wieloletniego pn. „Przygotowanie,obsługa i sprawowanie przewodnictwa Polskiw Radzie Unii Europejskiej w II połowie 2011 r.” ujmowanesą w rozdziale klasyfikacji budżetowej75076: Przygotowanie i sprawowanie przewodnictwaw Radzie Unii Europejskiej. Poniższe zestawienieprzedstawia wielkość wydatków resortu spraw wewnętrznychi administracji poniesionych na ww. celw 2010 r. oraz zaplanowanych na rok 2011 i 2012:WyszczególnienieCzęść 27:InformatyzacjaCzęść 42: SprawywewnętrzneWykonaniewydatkóww 2010 r.w tys. złPlanwydatkówna rok 2011w tys. złPrzewidywanewydatkiw roku 2012w tys. zł63 25 220 100045 506 36 499 70Ogółem 45 569 61 719 1070Ponadto w rezerwie celowej budżetu państwa na2011 r. została zabezpieczona kwota 1 070 000 zł narealizację zadania specjalnego pn. „Budowa systemuobiegu informacji niejawnych”. Wniosek o uruchomieniewskazanej rezerwy został już przygotowanyprzez MSWiA i w najbliższym czasie zostanie przekazany− za pośrednictwem Agencji BezpieczeństwaWewnętrznego, która jest jednostką koordynującąww. zadanie − do pełnomocnika rządu ds. przygotowaniaorganów administracji państwowej i sprawowaniaprzez RP przewodnictwa w Radzie UE.Pragnę również poinformować, iż na chwilę obecnąw kalendarzu formalnych i nieformalnych spotkańorganizowanych podczas polskiej prezydencjiw II połowie 2011 r. w Polsce w ramach resortu sprawwewnętrznych i administracji zaplanowanych jest27 spotkań z udziałem przedstawicieli Komisji Europejskiej,w tym 10 z udziałem ministrów państw UniiEuropejskiej.Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuPiotr Stachańczykpodsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8802)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. SPS-024-8802/11)dotyczące przygotowań resortu finansów do polskie-

418go przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej w drugiejpołowie 2011 r. pragnę uprzejmie udzielić odpowiedzina pytania pana posła Tadeusza Tomaszewskiego.1. Jakie priorytety z obszarów kompetencji PanaMinistra będzie realizować rząd w czasie prezydencji?Obszar kompetencji ministra finansów w kontekścieudziału w procesie decyzyjnym w Unii Europejskiejnieodłącznie wiąże się z zakresem zadań, któresą realizowane w toku prac Rady ds. Gospodarczychi Finansowych (Ecofin). Hasło przewodnie II półroczato: „Reformy strukturalne, szybszy wzrost gospodarczy,zdrowsze finanse publiczne”.Podczas sprawowania polskiej prezydencji w UniiEuropejskiej w drugiej połowie 2011 r. w nawiązaniudo agend prac Rady ds. Gospodarczych i Finansowychzaplanowano realizację następujących kluczowychpriorytetów:— efektywne wprowadzenie w życie rozwiązańsłużących wzmocnieniu wzrostu gospodarczego;— stworzenie podstaw stabilizacji finansów publicznychw UE;— wdrażanie – w ramach strategii „Europa 2020”– inicjatyw na rzecz zatrudnienia;— szybkie i adekwatne reagowanie na bieżącą sytuacjęgospodarczą.Powyższe priorytety będą realizowane m.in. poprzeznastępujące aktywne działania w toku prac naforum Rady ds. Gospodarczych i Finansowych:— kontynuowanie wdrażania wzmocnionej koordynacjipolityki gospodarczej w UE, w tym realizacjipierwszego roku funkcjonowania tzw. semestru europejskiego;— wspieranie działań i propozycji zmierzających dopoprawy regulacji i nadzoru rynków finansowych orazdo opracowania zasad zarządzania kryzysowego;— wdrażanie rozwiązań zwiększających integralnośći przejrzystość sektora finansowego;— monitorowanie funkcjonowania nowych ramnadzoru makro- i mikroostrożnościowego;— kontynuowanie działania związanego z ustanowieniemEuropejskiego Mechanizmu Stabilności;— sprawne przeprowadzenie rocznej proceduryprzyjęcia budżetu UE na 2012 r.;— kontynuowanie wypracowywania rozwiązańw obszarze opodatkowania sektora finansowego, w tymprzede wszystkim w zakresie uproszczenia regulacji,zmniejszenia obciążeń administracyjnych, a takżeprzeciwdziałania nadużyciom oraz dobrego zarządzaniaw zakresie opodatkowania dochodów z oszczędności;— kontynuowanie prac zmierzających do polepszaniajakości regulacji, zmniejszenia obciążeń administracyjnych,a także przeciwdziałania nadużyciom;— dążenie do wypracowywania i prezentowaniaprzez UE skoordynowanego, jednolitego stanowiskana spotkaniach G20 na szczeblu ministrów finansówi prezesów banków centralnych, a także przygotowywaniei prezentowanie stanowiska UE na forum MiędzynarodowegoFunduszu Walutowego, Grupy BankuŚwiatowego oraz utrzymanie bliskich relacji z innymimiędzynarodowymi i regionalnymi instytucjamifinansowymi oraz organizacjami zajmującymi sięintegracją gospodarczą.2. Jakie środki finansowe w latach 2010–2011w budżecie resortu są przeznaczone na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej?Rada Ministrów zapewniła finansowanie zadańzwiązanych z prezydencją w dniu 23 czerwca 2009 r.uchwałą nr 113/2009 w ramach programu wieloletniego„Przygotowanie, obsługa i sprawowanie PrzewodnictwaPolski w Radzie Unii Europejskiej w IIpołowie 2011 r. (z późn. zm.)”.W 2010 r. na zadania związane z przygotowaniemdo prezydencji Ministerstwo Finansów dysponowałośrodkami w wysokości 1793 tys. zł. W 2011 r. MinisterstwoFinansów posiada środki w wysokości 3023tys. zł. Limit środków przyznany w ustawie budżetowejna 2011 r. wynosił 2887 tys. zł, dodatkowo dnia25 lutego 2011 r. decyzją ministra finansów przyznanośrodki w wysokości 136 tys. zł z rezerwy celowej(cz. 83, poz. 51: Przygotowanie, obsługa i sprawowanieprzewodnictwa Polski w Radzie Unii Europejskiejw II połowie 2011 r.).3. Czy w ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędąsię spotkania formalne lub nieformalne ministrówpaństw Unii Europejskiej z udziałem KomisjiEuropejskiej w obszarach, które Pan koordynuje?Podczas przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiejdo tradycji należy organizowanie nieformalnychspotkań różnego szczebla w kraju sprawującym przewodnictwo.Model prezydencji Polski został określonyw dokumencie „Program przygotowań RzeczypospolitejPolskiej do objęcia i sprawowania Przewodnictwaw Radzie Unii Europejskiej” przyjętym przezRadę Ministrów w dniu 13 stycznia 2009 r. Kierującsię zamierzeniem podniesienia atrakcyjności odbywającychsię posiedzeń, a także w celu promocji polskichregionów, przewidziano zorganizowanie większościspotkań poza Warszawą. Spotkania możnapodzielić na dwie grupy:1) organizowane przez pełnomocnika rządu dospraw przygotowania organów administracji rządoweji sprawowania przez Rzeczpospolitą Polską przewodnictwaw Radzie Unii Europejskiej (nieformalnerady sektorowe, szczyty UE – państwa trzecie);2) organizowane przez resorty (konferencje, seminaria,posiedzenia grup roboczych, warsztaty).Zgodnie z dokumentem zatytułowanym „Obiektyrekomendowane jako miejsca spotkań krajowychpodczas polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiejw 2011 r.”, zatwierdzonym przez Radę Ministróww lipcu 2009 r., wśród rekomendowanych pozaWarszawą miejsc znalazły się m.in. Kraków, Poznań,Wrocław. Tym samym spotkania organizowane są„region po regionie” w kolejnych, następujących posobie miesiącach w celu ograniczenia kosztów i zoptymalizowanianakładów ludzkich, logistycznychi technicznych. We wskazanych centrach konferen-

419cyjnych ze względu na konieczność racjonalizacjikosztów organizacji spotkań odbywać się będąwszystkie spotkania rangi ministerialnej, a takżewybrane duże konferencje wymagające szczególnychnakładów logistycznych.Podczas polskiej prezydencji w Polsce odbędzie sięjedno nieformalne spotkanie Rady ds. Gospodarczychi Finansowych, w którym wezmą udział ministrowiefinansów krajów Unii Europejskiej, a także m.in: prezesikrajowych banków centralnych, przedstawicieleKomisji Europejskiej, Sekretariatu GeneralnegoRady Unii Europejskiej, Parlamentu Europejskiego.Spotkanie odbędzie się 16–17 września br. we Wrocławiu.Uprzejmie informuję, iż powyższa odpowiedź zostałaprzekazana także drogą elektroniczną na adres:sps.interpelacje@sejm.gov.pl.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuJacek Dominikpodsekretarza stanuw Ministerstwie Gospodarki- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8803)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi napismo z dnia 28 lutego br., znak: SPS-024-8803/11,dotyczące zapytania posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań Ministerstwa Gospodarkido polskiej prezydencji w Unii Europejskiejprzekazuję informację w ww. kwestii. Poniżejprzedstawiam odpowiedzi na pytania posła TadeuszaTomaszewskiego.1. Jakie priorytety z obszarów kompetencji ministragospodarki będzie realizować rząd w czasie prezydencji?Do najważniejszych kwestii realizowanych przezMinisterstwo Gospodarki w trakcie polskiej prezydencjibędą należały rynek wewnętrzny i zewnętrznapolityka energetyczna. Oprócz tego Ministerstwo Gospodarkibędzie prowadzić podczas polskiego przewodnictwaw Radzie UE tematy w zakresie wspólnejpolityki handlowej.— Rynek wewnętrzny. W kontekście wychodzeniaEuropy z najpoważniejszego od lat 30. XX w. kryzysugospodarczego szczególnej rangi nabiera jedna z sześciukwestii priorytetowych polskiej prezydencji w UEzwiązana z kluczowym osiągnięciem integracji europejskiej– pogłębienie i dokończenie budowy rynkuwewnętrznego. Implementacja priorytetu będzieopierać się na projekcie odnowy rynku wewnętrznegoprzedstawionym przez Komisję Europejską jesienią2010 r. – Single Market Act. Prezydencja zamierzapoświęcić szczególną uwagę rozwojowi handlu elektronicznego.Aby umożliwić uczestnikom rynku UEkorzystanie w pełni z usług elektronicznych, niezbędnejest ograniczenie barier prawnych i administracyjnychwraz ze zwiększeniem zaufania użytkowników.W tym celu podjęte zostaną działania na rzeczzniesienia barier uniemożliwiających przeprowadzanietransakcji transgranicznych on-line oraz dalszeprace nad obniżaniem cen w usługach roamingowych.Priorytetem polskiej prezydencji będą takżedziałania związane z dalszym rozwojem rynku usług,który generuje ok. 70% unijnego PKB.Jedną z priorytetowych kwestii dotyczących rynkuwewnętrznego będzie poprawa otoczenia regulacyjnego,w którym funkcjonują europejskie przedsiębiorstwa.W ramach inicjatywy smart regulationszczególna uwaga zostanie poświęcona instrumentowioceny wpływu regulacji stosowanemu w procesiestanowienia prawa. Ponadto szczególny nacisk zostaniepołożony na zwiększenie korzyści z funkcjonowaniajednolitego rynku dla przedsiębiorstw, w szczególnościsektora MŚP. Na rok 2011 przypada podsumowaniedziałań, do jakich państwa członkowskiezobowiązały się, przyjmując Small Business Act.Wspieraniu rozwoju europejskich przedsiębiorcówma służyć program Erasmus dla przedsiębiorców.Dodatkowo w ramach dalszej harmonizacji polskaprezydencja będzie także dążyć do finalizacji pracnad stworzeniem systemu patentowego, taniego i łatwodostępnego dla europejskich przedsiębiorców.Prezydencja położy również nacisk na dalsze otwieraniesię rynku europejskiego na kontakty handlowez partnerami zewnętrznymi. Kluczowe znaczenie makonieczność eliminacji przez kraje trzecie barier pozataryfowych,które unijnym towarom i usługomograniczają lub uniemożliwiają dostęp do tych rynków.— Zewnętrzna polityka energetyczna. Polska prezydencja– nawiązując do nowego umocowania traktatowegopolityki energetycznej UE (traktat z Lizbony)– zamierza poświęcić szczególną uwagę zewnętrznemuwymiarowi polityki energetycznej, mającejfundamentalne znaczenie dla zapewnienia bezpiecznejprzyszłości UE w coraz bardziej zglobalizowanymświecie. Prace nad nową strategią energetyczną nanajbliższą dekadę oraz wyzwania stojące przed UEw perspektywie średnio- i długoterminowej powodują,że istnieje potrzeba przeprowadzenia analizy aktualnegostanu zewnętrznej polityki energetycznejUE oraz wypracowania wniosków pozwalających najej wzmocnienie. Pozycja Unii wobec głównych producentów,konsumentów i państw tranzytowych surowcówenergetycznych może być zdecydowanie silniejsza,jeśli zostaną podjęte aktywne działania po-

420zwalające na sprawniejsze funkcjonowanie UE w międzynarodowymśrodowisku energetycznym, co przełożysię na znaczne oszczędności i lepsze warunki dorozwoju gospodarczego.— Wspólna polityka handlowa. Zgodnie z zaprezentowanąprzez Komisję Europejską jesienią 2010 r.nową strategią handlową UE („Handel, wzrost i sprawyświatowe. Polityka handlowa jako główny komponentStrategii Europa 2020”) kwestią o fundamentalnymznaczeniu dla UE i jej dalszego wzrostu w kontekścierelacji ze światem jest pilne pomyślne zakończenienegocjacji Rundy Doha na forum ŚwiatowejOrganizacji Handlu. Ambicją polskiej prezydencji będziewykorzystanie obecnie rysującej się szansy nazamknięcie z sukcesem do końca 2011 r. trwającychjuż 10 lat negocjacji handlowych w ramach RundyDoha. Liberalizacja handlu światowego i wzajemneotwarcie rynków stanowią podstawę do zapewnienianiezbędnych warunków do globalnego zrównoważonegowzrostu gospodarczego.Niezwykle istotne będzie także zaangażowaniepolskiej prezydencji w gospodarczo-handlowe wzmocnieniewschodniego wymiaru Europy, na wzór zaangażowaniaUE w basenie Morza Śródziemnego. W tymzakresie polska prezydencja zwróci szczególną uwagęna potrzebę jak największego zaawansowania negocjacjipogłębionej umowy o wolnym handlu UE –Ukraina, z nadzieją, że jeszcze przed końcem 2011 r.będzie możliwa finalizacja tych negocjacji. Polskaprezydencja będzie wspierała proces akcesji Rosji doWTO, licząc, że rok 2011 będzie rokiem, w którymw imieniu UE powita tego dużego i ważnego sąsiadaEuropy w gronie państw członkowskich WTO. Wyzwaniemdla polskiej prezydencji będzie także przeanalizowaniedostępnych środków w celu normalizacjistosunków handlowych z innymi krajami WNP,w tym także z Białorusią. Dotyczy to również uzgodnieniapodejścia po stronie UE do kwestii umowyo partnerstwie i współpracy UE – Białoruś oraz akcesjiBiałorusi do WTO.Ważnymi kwestiami w trakcie polskiego przewodnictwabędą także negocjacje umów o wolnym handluz krajami azjatyckimi. Polska prezydencja będziewspierała proces tych negocjacji oraz zawieranieumów o wolnym handlu UE – Indie, UE – Singapuri UE – Malezja. Możliwe jest otwarcie podobnych negocjacjiz Wietnamem.2. Jakie środki finansowe w latach 2010–2011w budżecie resortu są przeznaczone na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej?Ministerstwo Gospodarki otrzymało na realizacjęzadań związanych z prezydencją środki w wysokości5 642 000 PLN (szczegółowa tabela poniżej), zgodniez uchwałą nr 113/2009 z dnia 23 czerwca 2009 r. RadaMinistrów przyjęła program wieloletni pn. „Przygotowanie,obsługa i sprawowanie przewodnictwa Polskiw Radzie Unii Europejskiej w II połowie 2011 r.”(uchwała Rady Ministrów nr 113/2009 została zmienionauchwałą nr 209/2009 z dnia 2 grudnia 2009 r.,uchwałą nr 65/2010 z dnia 28 kwietnia 2010 r. orazuchwałą nr 114/2010 z dnia 27 lipca 2010 r.).2010 r. 2011 r. 2012 r. Całość896 000 PLN 4 498 000 PLN 248 000 PLN 5 642 000 PLNŚrodki z programu wieloletniego są przeznaczonew szczególności na:— przygotowanie kadr, w tym m.in.: szkoleniaz wiedzy oraz umiejętności miękkich, staże w WydzialeEkonomiczno-Handlowym Stałego PrzedstawicielstwaPolski przy UE i instytucjach unijnych,wizyty studyjne w państwach członkowskich UE i instytucjachunijnych,— konsultacje i wizyty programowe z państwamiczłonkowskimi oraz instytucjami unijnymi,— tłumaczenia pisemne materiałów związanychz przygotowaniami programowymi MG do polskiejprezydencji,— zakup sprzętu i wyposażenia dla MG oraz ekspertówMG,— organizację spotkań MG w Polsce związanychz programem ministerstwa na polską prezydencję,— oddelegowanie ekspertów w celu wzmocnieniakadrowego Wydziału Ekonomiczno-Handlowego StałegoPrzedstawicielstwa Polski przy UE, StałegoPrzedstawicielstwa Polski przy OECD i UNIDO.3. Czy w ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędąsię spotkania formalne lub nieformalne ministrówpaństw Unii Europejskiej z udziałem KomisjiEuropejskiej w obszarach, które koordynuje ministergospodarki?Ministerstwo Gospodarki planuje zorganizowaćw kraju w trakcie polskiej prezydencji następującespotkania ministrów państw Unii Europejskiej z udziałemKomisji Europejskiej:— nieformalne posiedzenie Rady ds. Konkurencyjnościw dniach 21–22 lipca br. w Sopocie,— konferencję ministrów ds. gospodarczych PartnerstwaWschodniego w dniu 8 września br. w Krynicy-Zdrojuw trakcie XXI Forum Ekonomicznego,— nieformalne posiedzenie Rady ds. Transportu,Telekomunikacji i Energii (w formacie energia) w dniach19–20 września br. we Wrocławiu,— Forum Rynku Wewnętrznego w dniach 3–4października br. w Krakowie,— konferencję nt. polityki energetycznej (współorganizowanąz Ministerstwem Skarbu Państwai Urzędem Regulacji Energetyki) w dniach 10–11października br. w Krakowie.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Podsekretarz stanuMarcin Korolec

421O d p o w i e d źministra kultury i dziedzictwa narodowegona zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8805)Szanowny Panie Marszałku! W związku z panapismem z dnia 28 lutego br. (znak: SPS-024-8805/11)przesyłam odpowiedź na zapytanie posła TadeuszaTomaszewskiego w sprawie przygotowań resortu dopolskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej.W obszarze kultury prezydencja podejmie działaniana rzecz uwidocznienia istotnej roli, jaką w budowaniukapitału intelektualnego Europy odgrywarozwój kluczowych kompetencji kulturowych orazkreatywności. Prezydencja będzie również sprzyjaćkontynuowaniu dyskusji na temat unijnych instrumentówwsparcia kultury po 2013 r., a także miejscakultury w relacjach zewnętrznych Unii, szczególniew kontekście Partnerstwa Wschodniego. Kontynuowanebędą także prace nad realizacją inicjatywyutworzenia Znaku Dziedzictwa Europejskiego.W obszarze spraw audiowizualnych prezydencjazwróci szczególną uwagę na promowanie różnorodnościkulturowej i treści kreatywnych (EuropejskaAgenda Cyfrowa). Podstawowym priorytetem w zakresiepolityki audiowizualnej będą zagadnienia digitalizacji,udostępniania i ochrony dziedzictwa kultury,a w szczególności zasobów audiowizualnychi filmowych, również w kontekście rozwoju unijnejbiblioteki cyfrowej Europeana. Prezydencja będzietakże dążyć do cyfryzacji europejskich kin.W obszarze praw autorskich priorytetem prezydencjibędzie prowadzenie działań legislacyjnych dotyczącychtzw. utworów osieroconych. Są to utworynadal objęte prawami autorskimi, w stosunku do którychnie można ustalić właścicieli praw lub miejscaich pobytu.Na przygotowania do polskiego przewodnictwaw Unii Europejskiej Ministerstwo Kultury i DziedzictwaNarodowego dysponuje środkami pochodzącymiz programu wieloletniego pn. „Przygotowanie, obsługai sprawowanie przewodnictwa Polski w RadzieUnii Europejskiej w II połowie 2011 r.” oraz z budżetuministra KiDN, w tym środkami, które stanowiączęści budżetów dwóch narodowych instytucji odpowiadającychza realizację programu kulturalnegopolskiej prezydencji, oraz środkami przeznaczonymina realizację programu „Polska prezydencja 2011 –promesa”.Szczegółowy podział środków prezentuje poniższatabela.Odpowiadając na pytanie pana posła nt. planowanychprzez MKiDN spotkań ministerialnych, pragnępoinformować, że w ramach polskiej prezydencji odbędąsię dwa takie spotkania. W dniach 8–10 wrześniabr. we Wrocławiu odbędzie się nieformalne spotkanieministrów ds. audiowizualnych, a w dniach28–29 listopada br. formalne posiedzenie Rady UniiEuropejskiej ds. Edukacji, Młodzieży, Kultury i Sportu.Posiedzenie Rady odbędzie się tradycyjnie w Brukseli.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterBogdan Zdrojewskiministra nauki i szkolnictwa wyższegona zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8806)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposła Tadeusza Tomaszewskiego (SPS-024--8806/11) poniżej uprzejmie przekazuję odpowiedzina pytania zadane przez pana posła.Pytanie 1: Jakie priorytety z obszarów kompetencjiPani Minister będzie realizować rząd w czasie prezydencji?Odpowiedź: Myślą przewodnią działań podejmowanychprzez Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaWyższego w kontekście przygotowań do objęcia i spra-RokRealizacja zagranicznego programukulturalnego(Instytut Adama Mickiewicza)Program wieloletniRealizacja krajowego programukulturalnego(Narodowy InstytutAudiowizualny)Realizacja zadań własnych(w tym środki przeznaczone na wzmocnieniekadrowe w placówkach oraz realizację wydarzeńtowarzyszących)2010 1 725 000 1 725 000 471 0002011 6 710 000 2 495 000 2 334 000Środki ministra kultury przeznaczone na realizację programu kulturalnego wraz z Europejskim Kongresem KulturyInstytut Adama Mickiewicza Narodowy Instytut AudiowizualnyProgram ministra KiDN „Polska prezydencja 2011– promesa”2010 2 949 000 1 761 800 –2011 11 316 000 15 471 100 20 000 000

422wowania polskiej prezydencji jest kapitał intelektualny.Celem MNiSW jest podjęcie na forach Unii Europejskiejdebaty na temat pełnego wykorzystaniakapitału intelektualnego Europy oraz horyzontalnegopodejścia do tworzenia polityk, zwłaszcza procesuprzygotowywania dokumentów strategicznych, jakrównież zastosowanie koncepcji pełnego wykorzystaniakapitału intelektualnego do wsparcia innych sektorowychpriorytetów prezydencji MNiSW. Wartoprzy tym dodać, że znaczenie pełnego wykorzystaniakapitału intelektualnego Europy podkreśliła w swoichkonkluzjach zarówno Rada UE ds. Konkurencyjności(listopad 2010 r.), jak i Rada Europejska (luty2011 r.).Koncepcja pełnego wykorzystania kapitału intelektualnegozostanie wykorzystana jako wsparciew dyskusjach i pracach nad dokumentami dotyczącymim.in. mobilności i modernizacji uniwersytetów(priorytety MNiSW w zakresie szkolnictwa wyższego)oraz przyszłych programów ramowych UE i ichspójności z innymi instrumentami wsparcia, zwłaszczainstrumentami stosowanymi w ramach politykispójności (priorytety MNiSW w obszarze badań naukowych).Rozwój mobilności studentów i nauczycieli akademickichjest jednym ze strategicznych kierunkówwspółpracy państw członkowskich Unii Europejskieji Komisji Europejskiej w ramach programu „Edukacjai szkolenie 2020”. W ramach prac nad priorytetemMNiSW planuje włączyć się w prace nad analizą raportudotyczącego programu „Uczenie się przez całeżycie” oraz w debatę nad przyszłą generacją programówwspólnotowych.Modernizacja europejskich uniwersytetów zostałauznana za podstawowy warunek sukcesu odnowionej„Strategii lizbońskiej”. Dyskusje prowadzone naforach unijnych wskazują na wzrastającą gotowośćpaństw członkowskich UE do modernizacji swoichsystemów szkolnictwa wyższego. Zagadnienie to jestrównież tematem priorytetowym dla rządu RP, któregocelem jest reforma krajowego systemu szkolnictwawyższego, a w konsekwencji stworzenie warunkówsprzyjających do powstawania światowej klasyuczelni w naszym kraju.Celem działań MNiSW w pracach nad przyszłymiprogramami ramowymi UE jest doprowadzenie dostworzenia bardziej dostępnego dla małych zespołówbadawczych oraz małych i średnich przedsiębiorstwprogramu ramowego UE. Szczególna uwaga zostaniepoświęcona także kwestiom upraszczania zasad administracyjno-finansowychzwiązanych z uczestnictwemw programie ramowym UE.Odnośnie do kwestii spójności przyszłych programówramowych UE z innymi instrumentami wsparciaMNiSW planuje podjąć inicjatywy, celem którychbędzie zaprogramowanie instrumentów synergii programyramowe – fundusze strukturalne.Pytanie 2: Jakie środki finansowe w latach 2010––2011 w budżecie resortu są przeznaczone na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej?Odpowiedź: Finansowanie zadań związanych z przygotowaniamii sprawowaniem prezydencji, realizowanychprzez wszystkie urzędy, w tym MNiSW, zostałozabezpieczone w programie wieloletnim pn.„Przygotowanie, obsługa i sprawowanie PrzewodnictwaPolski w Radzie Unii Europejskiej w II połowie2011 r.” Wielkości środków określone w programiewieloletnim stanowią limity kwot przypisanych dysponentomczęści budżetowych na finansowanie wskazanychw programie wydatków związanych z prezydencją.W ramach programu wieloletniego MNiSW otrzymałona zadania związane z prezydencją 551 tys. złw 2010 r. i 3528 tys. zł w 2011 r.Pytanie 3: Czy w ramach polskiej prezydencjiw Polsce odbędą się spotkania formalne lub nieformalneministrów państw Unii Europejskiej z udziałemKomisji Europejskiej w obszarach, które Panikoordynuje?Odpowiedź: Podczas prezydencji MNiSW zorganizujenieformalne posiedzenie Rady UE ds. Konkurencyjnościw części dotyczącej badań naukowych(lipiec 2011 r.) z udziałem ministrów państw członkowskichUE oraz komisarza ds. badań, innowacjii nauki.Obok spotkań nieformalnych organizowanychprzez MNiSW w Polsce w Brukseli będą odbywałysię także formalne posiedzenia Rady UE ds. Konkurencyjności(wrzesień i grudzień 2011 r.) oraz RadyUE ds. Edukacji, Młodzieży i Kultury (listopad 2011 r.),będące we właściwości MNiSW, z udziałem ministrówpaństw członkowskich UE oraz komisarza odpowiedzialnegoza dany obszar.Dodatkowo, MNiSW zorganizuje podczas polskiejprezydencji 9 konferencji, w których przewidywanyjest udział komisarzy i ministrów nauki i szkolnictwawyższego państw członkowskich UE (m.in. III EuropejskiSzczyt Innowacyjności, Innowacje dla integracjicyfrowej, konferencja uczestników programu stypendialnegoKE Marie Curie, „Strategiczny plantechnologiczny w dziedzinie technologii energetycznych”),11 specjalistycznych wydarzeń towarzyszącychbez udziału przedstawicieli wysokiego szczebla(konferencje, seminaria), 9 spotkań na szczeblu eksperckim(m. in. Grupa Dyrektorów Generalnych ds.Szkolnictwa Wyższego, międzynarodowa grupa koordynującaprace procesu bolońskiego, Komitet EuropejskiejPrzestrzeni Badań i Innowacji, grupa roboczads. badań). Wykaz spotkań planowanych doorganizacji przez MNiSW podczas polskiej prezydencjistanowi załącznik do niniejszego pisma* ) .Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.MinisterBarbara Kudrycka* ) Załącznik – w aktach Sekretariatu Posiedzeń Sejmu.

423O d p o w i e d źministra obrony narodowejna zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8807)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytaniepana posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej (SPS-024-8807/11), uprzejmieproszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.Ministerstwo Obrony Narodowej, wspólnie z MinisterstwemSpraw Zagranicznych, będzie odpowiedzialneza działania przewodnictwa RzeczypospolitejPolskiej w Radzie Unii Europejskiej w zakresie wspólnejpolityki bezpieczeństwa i obrony, tj. funkcjonującejw ramach Unii Europejskiej od 1999 r. współpracypaństw członkowskich ukierunkowanej na umożliwienieorganizacji skutecznej reakcji w przypadkuwystąpienia w jakimkolwiek miejscu na świecie sytuacjikryzysowej, w wyniku której może zaistniećzagrożenie dla bezpieczeństwa państw członkowskichUnii Europejskiej. Głównym narzędziem istniejącymw powyższym zakresie są wojskowe i cywilnemisje reagowania kryzysowego Unii Europejskiej.W celu zwiększenia skuteczności stosowania tego narzędziarealizowane są inicjatywy służące rozwojowizdolności wojskowych i cywilnych państw członkowskich(w wymiarze wojskowym realizowane główniew ramach Europejskiej Agencji Obrony). Współpracaw ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obronyjest w założeniu komplementarna wobec działalnościOrganizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, niestanowiąc dla niej konkurencji.Dla Polski Unia Europejska stanowi jeden z podstawowychfilarów bezpieczeństwa, obok członkostwaw Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiegoi partnerstwa strategicznego ze Stanami ZjednoczonymiAmeryki. O ile dwa ostatnie filary mają namzapewnić przede wszystkim bezpieczeństwo w tradycyjnymtego słowa znaczeniu (w szczególności gwarancjedla integralności terytorialnej), udział wewspólnej polityce bezpieczeństwa i obrony ma służyćzwiększeniu naszej odporności na tzw. nowe lub niestandardowezagrożenia, o mieszanym cywilno-wojskowymcharakterze. Udział w pracach na tym polunależy także rozpatrywać w szerszym kontekścieczłonkostwa Polski w Unii Europejskiej, które w wymiarzemiędzynarodowym wzmacnia pozycję Polskina arenie międzynarodowej i zwiększa szanse na realizacjęnaszych narodowych interesów.W ramach priorytetowych obszarów przewodnictwaPolska realizować będzie inicjatywy służące:1) zwiększeniu użyteczności grup bojowych UniiEuropejskiej przez:— dostosowanie struktury dowodzenia grup domożliwości ich poszerzania o komponent morski i lotniczy,— umożliwienie włączenia w skład grup komponenturealizującego zadania cywilne,— możliwość wydłużenia dyżuru bojowego grupz sześciu do dwunastu miesięcy i zróżnicowania okresuich gotowości (trzydziestu dni w pierwszym półroczui dziesięciu dni w drugim),— powrót do propozycji wysuwanych w 2009 r.przez szwedzką prezydencję dotyczących możliwościużycia grupy bojowej jako tzw. odwodu strategicznegodla operacji Unii Europejskiej lub jako tzw. InitialEntry Force, czyli siły szybkiego reagowania,— zwiększenie zakresu wspólnego finansowaniagrup w ramach tzw. mechanizmu Athena;2) harmonizacji wojskowych i cywilnych mechanizmówplanistycznych oraz dowodzenia, jak też łączeniui udostępnianiu zdolności wojskowych – mającna uwadze fakt, że stałe struktury planowania i dowodzeniaw Unii Europejskiej obecnie funkcjonujątylko dla misji cywilnych, a planowanie i prowadzenieoperacji wojskowych realizowane jest przez dowództwatworzone ad hoc na bazie zadeklarowanychwcześniej dowództw narodowych; dwoistość systemówplanowania i dowodzenia znacząco utrudniaUnii Europejskiej pełne wykorzystanie jej zasadniczegoatutu, jakim jest różnorodność posiadanychśrodków reagowania kryzysowego; z tego względuministrowie spraw zagranicznych i obrony państwTrójkąta Weimarskiego w liście do wysokiego przedstawicielado spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwaCatherin Ashton, wystosowanym w grudniu2010 r., postulują zsynchronizowanie cywilnychi wojskowych procesów planistycznych oraz dowodzeniaUnii Europejskiej; działając w tym duchu, przewodnictwoRzeczypospolitej Polskiej zamierza zainicjowaćdyskusję na ten temat, włącznie z możliwościąutworzenia stałej cywilno-wojskowej struktury planistyczneji dowodzenia;3) poprawie relacji Unia Europejska – OrganizacjaTraktatu Północnoatlantyckiego – w tym zakresieniezbędne jest podjęcie intensywnych działań w obszarzeharmonizacji rozwoju zdolności i współpracymisji reagowania kryzysowego działających na tymsamym teatrze;4) wzmocnieniu współpracy Unii Europejskiej zewschodnimi sąsiadami w dziedzinie bezpieczeństwai obrony – naszym celem długofalowym jest rozwójkooperacji Unii Europejskiej z państwami EuropyWschodniej i Zakaukazia do poziomu podobnego, jakiwystępuje w przypadku relacji Unia Europejska –Afryka; przewodnictwo Rzeczypospolitej Polskiejstanowić będzie sposobność do zainicjowania długofalowychdziałań w tym zakresie; będziemy dążyć dootwarcia unijnej oferty szkoleniowej dla słuchaczyz państw Europy Wschodniej i Zakaukazia oraz –w miarę możliwości – nawiązania współpracy naukowejplacówek naukowo-badawczych z państw członkowskichUnii Europejskiej i państw wschodnich.

424Odnosząc się do kwestii finansowych związanychz polskim przewodnictwem w Radzie Unii Europejskiej,pragnę poinformować, że realizowanie przezMinisterstwo Obrony Narodowej resortowej częściprogramu wieloletniego „Przygotowanie, obsługa i sprawowaniePrzewodnictwa Polski w Radzie Unii Europejskiejw II połowie 2011 r.”, ustanowionego na podstawieuchwały Rady Ministrów nr 113/2009 z dnia23 czerwca 2009 r., na dzień 31 grudnia 2010 r. wygenerowałokoszty w wysokości 230,7 tys. zł. W budżecieresortu na 2011 r. wydatki związane z przewodnictwemRzeczypospolitej Polskiej w Radzie UniiEuropejskiej zaplanowano na kwotę 3548 tys. zł, w tym590,0 tys. zł na działania w ramach przywołanegoprogramu.Jeżeli natomiast chodzi o wspomniane w zapytaniupana posła Tadeusza Tomaszewskiego ewentualnespotkania ministrów obrony państw członkowskichUnii Europejskiej z udziałem Komisji Europejskiej,pragnę poinformować, że w trakcie przewodnictwaRzeczypospolitej Polskiej planowane są dwa spotkania:nieformalne – we Wrocławiu w dniach 29 i 30września br. oraz posiedzenie Rady do Spraw Zagranicznychw gronie ministrów obrony – w Brukseliw dniach 21 i 22 listopada br. Do niedawna na takiegotypu spotkania byli zapraszani przedstawiciele dyrekcjids. stosunków zewnętrznych Komisji Europejskiej.Obecnie jednak, w związku z transformacją strukturUnii Europejskiej po wejściu w życie Traktatu Lizbońskiego,wskazane osoby uczestniczą w posiedzeniachjako przedstawiciele Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych.W związku z tym Komisja Europejskanie uczestniczy już regularnie w spotkaniach ministrówobrony państw Unii Europejskiej.Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, wyrażamnadzieję, że uzna je Pan Marszałek za satysfakcjonujące.Z wyrazami szacunku i poważaniaWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterBogdan Klichministra rozwoju regionalnegona zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8810)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 28 lutego br. dotyczącego zapytania posłaTadeusza Tomaszewskiego przekazuję w załączeniuinformację na temat przygotowań MinisterstwaRozwoju Regionalnego do udziału w polskiej prezydencjiw Unii Europejskiej.Zapytanie pana posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań MRR do udziału w polskiejprezydencji w Unii Europejskiej.1. Jakie priorytety z obszarów kompetencji Pani Ministerbędzie realizować rząd w czasie prezydencji?15 marca br. Rada Ministrów przyjęła dokumentpt. „Program 6-miesięczny polskiej prezydencji w RadzieUE w II połowie 2011 r.”, który do kluczowychpriorytetów polskiej prezydencji zalicza rynek wewnętrzny,stosunki ze Wschodem, wzmocnienie zewnętrznejpolityki energetycznej UE, wspólną politykębezpieczeństwa i obrony, Wieloletnie Ramy Finansowena lata 2014–2020 (WRF) oraz pełne wykorzystaniekapitału intelektualnego Europy. Politykaspójności jako polityka, której alokacja wynosi ponad1/3 budżetu UE, stanowić będzie jeden z głównychelementów dyskusji nad WRF po 2013 r.Głównym celem prac Ministerstwa Rozwoju Regionalnegow okresie przygotowań i sprawowaniaprezydencji polskiej w Radzie UE są działania w obszarzepolityki spójności (PS). Rezultaty tych prac sąo szczególnym znaczeniu dla Polski. Polityka spójnościw sposób wymierny oddziałuje na uwarunkowaniai przebieg procesów rozwojowych oraz głębokiezmiany strukturalne i instytucjonalno-systemowew Polsce. W związku z powyższym Polska, będąc największymbeneficjentem polityki spójności, ma szczególnąrolę do odegrania w debacie o przyszłości tejpolityki – zarówno podczas prezydencji, jak i podczascałego procesu negocjacji rozporządzeń dla politykispójności po 2013 r.Polska prezydencja przypada na szczególny momentprac UE. Przewidziana na przełom czerwcai lipca 2011 r. publikacja komunikatu KE ws. propozycjiwieloletnich ram finansowych (WRF) zakończyetap nieformalnej debaty nad kształtem polityk i budżetuUE w perspektywie po 2013 r. i zapoczątkujeformalną dyskusję (negocjacje) na podstawie przedstawionychdodatkowo przez KE projektów pakietówlegislacyjnych dla poszczególnych polityk UE.Sprawowanie prezydencji przez Polskę w początkowymokresie negocjacji pakietu stanowi szansę naukierunkowanie dyskusji na wybrane aspekty PS,a także promowanie jej jako kluczowego elementupolityki rozwoju Unii Europejskiej, bez naruszaniazasady neutralności prezydencji. W momencie, kiedybędą zapadały decyzje mające wpływ na ostatecznykompromis w Radzie, czyli podczas prezydencji duńskiejlub cypryjskiej, Polska będzie mogła prezentowaćswoje interesy w sposób bardziej otwarty.Główny wysiłek w okresie trwania prezydencji,ale również na późniejszym etapie debaty o przyszłościpolityki spójności, powinien być skoncentrowanyna wypracowaniu konkretnych rozwiązań dla przyszłejPS pozwalających na dalsze wzmocnienie jejatrybutów terytorialnej polityki rozwoju, wspierającejcele strategii „Europa 2020”, a jednocześnie naodpowiednim wpisaniu jej do europejskiego systemu

425zarządzania gospodarczego, zwłaszcza w obszarzewarunkowości.Wymagać to będzie od prezydencji polskiej silnejdeterminacji i wykorzystania wszystkich możliwychpoziomów i sposobów oddziaływania na aktorów biorącychudział w tej dyskusji. Przypadający na prezydencjępolską początek negocjacji rozporządzeń dlaPS po 2013 r. daje po raz pierwszy Polsce możliwościzarządzania agendą europejską, przez codzienne,bezpośrednie kontakty z instytucjami europejskimi,a także możliwość pośredniczenia między nimi a państwamiczłonkowskimi w tych obszarach negocjacyjnychPS, które zostały wybrane przez Polskę, w porozumieniuz Danią i Cyprem. Dodatkowo początkowafaza negocjacji daje także większe możliwościdyskusji na różnych poziomach, z udziałem różnychaktorów, także spoza grona polityki spójności i pozastołem negocjacyjnym. Umożliwi to nieformalne promowaniepodejścia do rozwoju reprezentowanegoprzez PS. Rok 2011 będzie pierwszym, w którym zaczniew pełni działać nowa edycja krajowych programówreform i system europejskiego semestru, co równieżbędzie miało duży wpływ na negocjacje pakietówprogramowych poszczególnych polityk UE oraz ichalokacji finansowych. Biorąc powyższe pod uwagę,prezydencja polska postara się również wypełnić lukędebaty na temat tej polityki na poziomie politycznymprzez organizację spotkań odpowiednich ministrów– formalnego, w ramach Rady ds. Ogólnych, i nieformalnego.Przeprowadzenie debaty na wysokim szczeblupowinno pomóc także w toczących się równoleglenegocjacjach pakietu finansowego dla PS jako częściWRF.W związku z powyższym polska prezydencja w obszarzePS stawia sobie następujące 3 cele:1) zapewnienie sprawnego przebiegu negocjacjipakietu rozporządzeń dla polityki spójności po 2013 r.oraz doprowadzenie do możliwie najdalszego konsensusuw wybranych obszarach;2) wzmocnienie atrybutów polityki spójności (zintegrowanepodejście do rozwoju i zorientowanie narezultaty) jako terytorialnej polityki rozwoju w ramachnowego unijnego systemu zarządzania gospodarczego(ang. economic governance) i strategii „Europa2020”;3) podniesienie rangi politycznej polityki spójności.Powyższe cele strategiczne będą realizowane napodstawie motta prezydencji, które w nawiązaniu dopolskiego stanowiska ws. polityki spójności po 2013 r.z 18 sierpnia 2010 r. brzmi następująco: „Politykaspójności jako skuteczna, efektywna i terytorialniezróżnicowana odpowiedź na wyzwania rozwojoweUnii Europejskiej”.Zgodnie z mottem polskiej prezydencji „Politykaspójności jako skuteczna, efektywna i terytorialniezróżnicowana odpowiedź na wyzwania rozwojowe”zostały wyznaczone dwa główne tematy przewodnieprogramu: „Zintegrowane podejście do rozwoju” i „Zorientowaniepolityki spójności na rezultaty”. Prezydencjapolska przewiduje, że dodatkowe tematy: „Architekturacelów”, „System wdrażania i zarządzaniafinansowego” i „Zasady ogólne”, mogą również stanowićważny element programu, który zostanie o nie uzupełnionyw zależności od przebiegu debaty w I połowie2011 r., podziału kompetencji między MRRa MSZ, jeśli chodzi o negocjowanie aspektów finansowychPS czy zakresu propozycji Komisji w pakiecierozporządzeń.2. Jakie środki finansowe w latach 2010–2011 w budżecieresortu są przeznaczone na przygotowania dopolskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej?Finansowanie zadań stojących przed MinisterstwemRozwoju Regionalnego w czasie przygotowaniai sprawowania prezydencji przez Polskę w RadzieUE jest możliwe z dwóch źródeł. Pierwszym z nichjest program wieloletni prezydencji pt. „Przygotowanie,obsługa i sprawowanie przewodnictwa Polskiw Radzie Unii Europejskiej w II połowie 2011 r.”.Drugim źródłem są środki unijne.I. Program wieloletniW programie wieloletnim pt. „Przygotowanie, obsługai sprawowanie przewodnictwa Polski w RadzieUnii Europejskiej w II połowie 2011 r., ustanowionymna podstawie uchwały nr 113/2009 Rady Ministrówz dnia 23 czerwca 2009 r., zmienionej uchwałąnr 65/2010 Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 2010 r.,przewidziano dla wszystkich resortów na lata 2010––2012 kwotę 429 534 000 zł, z czego MinisterstwuRozwoju Regionalnego na lata 2010–2012 zostałaprzypisana kwota w wysokości 2 100 000 zł.W roku 2010 kwota ta wynosiła 688 000 zł. Programwieloletni zakładał wydatkowanie w 2010 r.środków na określone kategorie wydatków: przygotowaniekadr (szkolenia), spotkania krajowe i zagranicznew związku z przygotowaniami do prezydencji,tłumaczenia oraz zakup wydatków bieżących orazinwestycyjnych związanych z prezydencją.Na rok 2011 MRR dysponuje kwotą w wysokości1 295 000 zł. Część tej kwoty w wysokości 236 tys. złstanowią wydatki sztywne, przeznaczone na wzmocnieniekadrowe SPRP w Brukseli (Wydział PolitykiRegionalnej i Spójności) w trakcie prezydencji. Dodatkowow 2011 r. wyodrębniono, w związku z zadaniamirealizowanymi w trakcie prezydencji, kategoriekosztów (SE): organizacja i obsługa spotkań eksperckichoraz (WT) inne wydarzenia/spotkania towarzyszącew kraju.Na rok 2012 resort rozwoju regionalnego ma dodyspozycji 117 000 zł.II. Środki UECzęść kosztów poniesionych na organizację wydarzeńbędzie również finansowana ze środków UniiEuropejskiej w ramach Europejskiego FunduszuSpołecznego i Programu Operacyjnego „Pomoc techniczna”.3. Czy w ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędąsię spotkania formalne lub nieformalne ministrówpaństw Unii Europejskiej z udziałem KomisjiEuropejskiej w obszarach, które Pani koordynuje?

426W ramach polskiej prezydencji odbędzie się w Polscew dniu 25 listopada 2011 r. na terenie MiędzynarodowychTargów Poznańskich nieformalne spotkanieministrów ds. polityki regionalnej, spójności terytorialneji rozwoju miast.Natomiast formalne spotkanie ministrów odpowiedzialnychza politykę spójności w ramach formacjiRady odbędzie się w Brukseli w grudniu 2011 r.Odnośnie do konkretnej daty tego wydarzenia prowadzonesą jeszcze ustalenia z Ministerstwem SprawZagranicznych.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterElżbieta Bieńkowskaministra skarbu państwana zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8811)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma, znak: SPS-024-8811/11, przesyłam odpowiedźna interpelację pana posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu Skarbu Państwado prezydencji Polski w Radzie Unii Europejskiej.1. Jakie priorytety z obszarów kompetencjiPana Ministra będzie realizować rząd w czasie prezydencji?Uprzejmie informuję, iż Ministerstwo SkarbuPaństwa (MSP), mając na względzie zakres kompetencjiresortu oraz obszary tematyczne w ramach 18--miesięcznego programu trio (Polska–Dania–Cypr)i 6-miesięcznego programu polskiej prezydencji, zaszczególnie istotne uważa zagadnienia z zakresustrategicznego priorytetu rządu pn. „Bezpieczna Europa”.W opinii MSP zbliżające się przewodnictwo Polskiw Radzie Unii Europejskiej będzie sprzyjającym momentemdla podtrzymania wysokiego znaczeniadziałań związanych z bezpieczeństwem, konkurencyjnościąi unifikacją europejskiego rynku energii.Ponadto szczególnie ważnym obszarem, równieżw kontekście dodatkowych kosztów wynikającychz planów redukcji emisji gazów cieplarnianych, będziezapewnienie konkurencyjności nowych inwestycjiw tych sektorach. Z uwagi na powyższe MSP jakoresort sprawujący nadzór właścicielski nad spółkamiz sektorów energii, ropy i gazu podkreśla, iż prace naforum unijnym w zakresie nowej strategii energetycznejoraz implementacji III pakietu rynku wewnętrznegoenergii będą miały wpływ na dalszedziałania oraz powodzenie inwestycji prowadzonychprzez spółki energetyczne działające w Polsce.2. Jakie środki finansowe w latach 2010–2011w budżecie resortu są przeznaczone na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej?W budżecie Ministerstwa Skarbu Państwa w latach2010–2011 r. zaplanowano 341 tys. zł na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej(ustawa budżetowa).3. Czy w ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędąsię spotkania formalne lub nieformalne ministrówpaństw Unii Europejskiej z udziałem KomisjiEuropejskiej w obszarach, które Pan koordynuje?Ministerstwo Skarbu Państwa m.in. współkoordynujez Ministerstwem Gospodarki i Urzędem RegulacjiEnergetyki organizację konferencji energetycznejna szczeblu ministrów Unii Europejskiej, która odbędziesię w październiku 2011 r. w Krakowie.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterAleksander Gradpodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwości- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8813)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań resortu sprawiedliwości do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej, odnoszącsię do poszczególnych, poruszonych w nim zagadnień,uprzejmie przedstawiam, co następuje.Ad pytania nr 1 dotyczącego priorytetów realizowanychprzez rząd w czasie polskiej prezydencji z obszaruwymiaru sprawiedliwości.W dniu 15 marca 2011 r. Rada Ministrów przyjęła„Program 6-miesieczny polskiej prezydencji w RadzieUE w II połowie 2011 r.”. Dokument ten prezentujekierunek prac i priorytety, które zostaną obranepodczas polskiego przewodnictwa w Radzie UE.Dokument składa się z dwóch części: części strategiczneji części operacyjnej. Część strategiczna dokumentuzawiera ogólną prezentację głównych priorytetówprezydencji. Ostatecznie wyselekcjonowano3-kierunkowe obszary (Integracja europejska jakoźródło wzrostu, Bezpieczna Europa, Europa korzy-

427stająca na otwartości), w ramach których sprecyzowanoogólne priorytety Polski w Radzie UE na czastrwania prezydencji.W ramach ogólnego priorytetu: Integracja europejskajako źródło wzrostu znajduje się bezpośrednieodniesienie do 28. reżimu prawnego, który jest wskazanyrównież jako priorytet w części operacyjnej programu– wymiar sprawiedliwości.W części operacyjnej dokument prezentuje priorytetyi program posiedzeń rad sektorowych, na którychtoczyć się będą prace nad poszczególnymi inicjatywamii instrumentami. W zakresie właściwościMS pozostają działania na forum Rady ds. WymiaruSprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. Ogólnympriorytetem w obszarze wymiaru sprawiedliwości i sprawwewnętrznych jest „Ochrona praw i bezpieczeństwaobywateli w Unii Europejskiej”.W zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnychpriorytetem będą działania mające na celuuproszczenie wykonywania przysługujących obywatelompraw w sferze majątkowej. W tym aspekcieistotne znaczenie będą miały prace nad:— projektem rozporządzenia w sprawie dziedziczeniai spadków międzynarodowych,— zmianą rozporządzenia nr 44/2001 w sprawiejurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeńw sprawach cywilnych i handlowych (tzw. Brukselą I),— zaprezentowanym przez Komisję Europejskąprojektem rozporządzenia dotyczącym europejskiegoprawa umów – wprowadzenie tzw. opcjonalnego „28.reżimu prawnego”, który powinien usuwać realnebariery w międzynarodowym handlu internetowympowodujące utrudnienia dla konsumentów,— projektem w sprawie poprawy skuteczności wykonywaniaorzeczeń sądowych w Unii Europejskiej– zajmowanie rachunków bankowych.W zakresie współpracy sądowej w sprawach karnychpriorytety Ministerstwa Sprawiedliwości koncentrująsię wokół dwóch kwestii. Pierwsza to wzmocnieniepraw procesowych i pozaprocesowych ofiarprzestępstw, druga to wzmocnienie praw procesowychosób podejrzanych lub oskarżonych w postępowaniachkarnych. Prace skoncentrują się nad:— projektem dyrektywy dotyczącej praw ofiar,który będzie służył stworzeniu na poziomie UE minimalnegozakresu uprawnień procesowych, jakiepowinny przysługiwać ofiarom,— projektem dyrektywy dotyczącej dostępu doadwokata w postępowaniu karnym.W zakresie prawa gospodarczego, z punktu widzeniaMinisterstwa Sprawiedliwości, za priorytetoweuznane zostały działania zmierzające do uproszczeniaotoczenia prawnego dla przedsiębiorców, w tymrównież poprzez zapewnienie większej przejrzystościzasad prowadzenia działalności gospodarczej. Jakorozwiązania, które mogłyby przyczynić się do poprawysytuacji, prowadzone będą prace nad projektemrozporządzenia w sprawie połączenia niektórych rejestrówdziałalności gospodarczej.Ad pytania nr 2 o środki finansowe w budżecieresortu w latach 2010–2011 przeznaczone na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej.Uchwałą nr 113/2009 z dnia 23 czerwca 2009 r.Rada Ministrów ustanowiła program wieloletni pn.„Przygotowanie, obsługa i sprawowanie przewodnictwaPolski w Radzie Unii Europejskiej w II połowie2011 r.”. Ministerstwo Sprawiedliwości na realizacjęzadań w roku 2010 otrzymało kwotę 720 000 zł, zaśw 2011 r. – l 798 000 zł.Ad pytania nr 3 o planowane w Polsce w ramachpolskiej prezydencji spotkania formalne lub nieformalneministrów państw Unii Europejskiej z udziałemKomisji Europejskiej w obszarach, które koordynujeMS.W ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędziesię nieformalne spotkanie Rady UE ds. WymiaruSprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, w którejudział wezmą ministrowie sprawiedliwości państwUE oraz przedstawiciele Komisji Europejskiej. W chwiliobecnej trwają ostateczne ustalenia co do daty i miejscatego wydarzenia (wariantowo spotkanie będziemiało miejsce w lipcu w Sopocie lub we wrześniu weWrocławiu).Ponadto MS (wraz z MSWiA) jest zaangażowanew organizację spotkania UE – Rosja w obszarze wymiarusprawiedliwości i spraw wewnętrznych. W spotkaniutakim udział biorą: aktualna oraz przyszłaprezydencja, a także przedstawiciele KE.MS planuje również organizację dwóch konferencjitematycznych, na które zaproszeni zostaną równieżministrowie sprawiedliwości państw członkowskichUE.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuPiotr Kluzpodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8814)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na pismoz dnia 28 lutego 2011 r., znak: SPS-024-8814/11,poniżej przedstawiam odpowiedź na zapytanie posłaTadeusza Tomaszewskiego w sprawie przygotowań

428resortu środowiska do udziału w polskiej prezydencjiw Radzie Unii Europejskiej.Jakie priorytety z obszaru środowiska będzie realizowaćrząd w czasie prezydencji?Przygotowując się do przejęcia przewodnictwaw Radzie UE w obszarze środowiska, rząd stoi nastanowisku, że kraje Unii Europejskiej powinny poszukiwaćnowych rozwiązań, które pozwolą skuteczniei efektywnie zapobiegać utracie zasobów na poziomieglobalnym. Obecne metody ochrony środowiskanie gwarantują zachowania zasobów dla przyszłychpokoleń, co zagraża bezpieczeństwu ekologicznemuEuropejczyków.Kluczową rolę w obecnej dyskusji nad nowymikierunkami polityki ochrony środowiska odgrywająsprawy finansowania ochrony środowiska oraz kwestieefektywności podejmowanych działań. Istotnebędą prace nad unijną strategią ochrony różnorodnościbiologicznej oraz działania związane z zapobieganiemzmianom klimatu, jak również dotyczącedziałań globalnych podejmowanych na rzecz ochronyśrodowiska.Priorytety, które będą stanowić wiodącą rolęw czasie prezydencji to:1. Zapobieganie zmianom klimatu oraz adaptacjaEuropy do tych zmian.Świat potrzebuje nowej polityki klimatycznej poroku 2012, która zagwarantuje solidarne, globalne,a zarazem skuteczne działania na rzecz ochrony klimatu.Celem prezydencji jest wypracowanie na forumRady jednolitego stanowiska Unii Europejskiejw tym zakresie oraz dążenie do osiągnięcia prawniewiążącego nowego porozumienia w czasie KonferencjiStron Konwencji Narodów Zjednoczonych w SprawieZmian Klimatu w Durbanie w Republice PołudniowejAfryki (COP17/MOP7).Prezydencja uważa za bardzo istotne wzmocnieniedziałań mających na celu przygotowanie Europyna skutki zmian klimatu, dlatego w czasie posiedzenianieformalnej rady środowiska zamierza przeprowadzićdyskusję na temat możliwości zintensyfikowaniadziałań w zakresie adaptacji.2. Ochrona różnorodności biologicznej.Utrata różnorodności biologicznej to jeden z największychproblemów środowiskowych, z jakimUnia Europejska powinna się zmierzyć ze względuna realne i wymierne zagrożenia, jakie ze sobą niesie– m.in. naruszenie funkcji ekosystemów, utratęzasobów genetycznych i inne oddziaływania sprzężone,których skutki trudno jest przewidzieć, a któremają przełożenie na zdrowie i bezpieczeństwożycia ludzi.Zadaniem prezydencji będzie kontynuacja praczwiązanych z wdrażaniem unijnego planu działań narzecz bioróżnorodności. Jedną z najważniejszych barier,z jakimi Unia Europejska będzie musiała sobieporadzić, aby spełnić cele znaczącego powstrzymaniautraty różnorodności biologicznej w 2020 r. będziezapewnienie finansowania tych działań. Prezydencjazamierza przeprowadzić dyskusje na ten temat, któremogą stać się wkładem do dalszych prac nad wieloletnimiramami finansowymi oraz nowym funduszemLIFE+.Warunkiem skuteczności prowadzonych działańjest również integrowanie ochrony bioróżnorodnościz działaniami prowadzonych w różnych sektorachgospodarki. Prezydencja zamierza moderować dyskusjęo instrumentach, które mogą wspomagać osiągnięciecelu powstrzymania utraty bioróżnorodności,m.in. o planowaniu przestrzennym i gospodarce leśnej.3. Wspieranie globalnego procesu zrównoważonegorozwoju (Rio +20).Ważnym wydarzeniem 2012 r. będzie podsumowaniedokonań Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro z 1992 r.Będzie to okazja do rewizji dotychczasowych zobowiązańoraz zaproponowanie nowych kierunków rozwojuochrony środowiska, w tym nowego systemuzarządzania środowiskiem (International EnvironmentalGovernance), co przyczyni się do zintensyfikowaniaglobalnych wspólnych wysiłków na rzeczochrony środowiska. Prezydencja zamierza dołożyćstarań mających na celu wsparcie dialogu w ramachUnii Europejskiej co do przygotowania ambitnychpropozycji Unii Europejskiej na Szczyt Ziemi w 2012 r.4. Inne ważne zagadnienia.W związku z toczącą się obecnie debatą na tematnowych wyzwań polityki ochrony środowiska możnaspodziewać się, że nowe kierunki działań Unii Europejskiejzostaną wytyczone w 7. Programie Działańna rzecz Środowiska (7EAP). Prezydencja zamierzawyciągnąć wnioski z podsumowania 6. programui pracować nad konstruktywnym wkładem do nowejpropozycji. Istotne będzie również przeprowadzaniedebaty i przyjęcie mapy drogowej dla inicjatywy flagowejw ramach strategii Europa 2020 – Europyefektywnie korzystającej z zasobów (Resource EfficientEurope). Prezydencja zamierza kontynuowaćprace nad nową konwencją w sprawie rtęci.Jakie środki finansowe w latach 2010–2011 w budżecieresortu są przeznaczone na przygotowania dopolskiego przewodnictwa w Radzie UE?W budżecie Ministerstwa Środowiska na realizacjezadań związanych z przygotowaniami, a następniesprawowaniem prezydencji przewidziano następująceśrodki:— 991 000 zł w 2010 r. oraz l 459 000 zł w 2011 r.w ramach programu wieloletniego pt. „Przygotowanie,obsługa i sprawowanie przewodnictwa Polskiw Radzie Unii Europejskiej w II połowie 2011 r.”,— 987 000 zł w 2011 r. w budżecie ogólnym DepartamentuWspółpracy z Zagranicą MinisterstwaŚrodowiska.Tym samym kwota ogólna przewidziana w budżecieministerstwa na przygotowania i sprawowanieprezydencji Polski w Radzie UE w latach 2010–2011wyniesie 3 437 000 zł.Zawarta została również umowa pomiędzy ministremśrodowiska a Narodowym Funduszem OchronyŚrodowiska i Gospodarki Wodnej w sprawie dofi-

429nansowania ze środków Narodowego FunduszuOchrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zadaniapn. „Przygotowanie oraz zapewnienie obsługi polskiegoprzewodnictwa w Radzie Unii Europejskiejoraz towarzyszących działań edukacyjnych, informacyjnychi promocyjnych, w obszarze kompetencji resortuśrodowiska, w tym jednostek podległych i nadzorowanychprzez ministra środowiska” na kwotę9 000 000 zł.Czy w ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędąsię spotkania formalne lub nieformalne ministrówpaństw Unii Europejskiej z udziałem Komisji Europejskiejw obszarze środowiska?W czasie polskiej prezydencji odbędzie nieformalnespotkanie ministrów ds. środowiska w Sopociew dniach 11–12 lipca 2011 r., w którym wezmą udziałrównież przedstawiciele Komisji Europejskiej (komisarzds. środowiska, komisarz ds. działania w dziedzinieklimatu).Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuJanusz Zaleskisekretarza stanuw Ministerstwie Spraw Zagranicznych- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8815)Szanowny Panie Marszałku! W związku z zapytaniemposła Tadeusza Tomaszewskiego w sprawieprzygotowań do przewodnictwa Polski w Radzie UEw załączeniu przekazuję odpowiedzi na postawionepytania.1. Jakie priorytety z obszarów kompetencji PanaMinistra będzie realizować rząd w czasie prezydencji?Rada Ministrów przyjęła na posiedzeniu w dniu15 marca 2011 r. dokument pt. „Program 6-miesięcznypolskiej Prezydencji w Radzie UE w II połowie2011 r.”. Polska prezydencja będzie dążyć do wprowadzeniaUnii Europejskiej na tory trwałego rozwojui skupi się na trzech podstawowych priorytetach:— Integracja europejska jako źródło wzrostu gospodarczego.Polska swoimi inicjatywami chce przyczynićsię do wprowadzenia Europy na ścieżkę szybkiegowzrostu gospodarczego, aby zwiększyć dobrobytjej obywateli. Zdaniem Polski, wzmocnienie wzrostugospodarczego powinno odbywać się po przezrozwój rynku wewnętrznego (w tym elektronicznego)oraz wykorzystanie budżetu UE do budowy konkurencyjnejEuropy, a także otwieranie nowych rynkówzbytu dla UE, czemu posłużą negocjacje handlowe.— Bezpieczna Europa. Budowanie wzrostu gospodarczegow Unii nie będzie możliwe bez zapewnieniabezpieczeństwa energetycznego, działań na rzeczwzmacniania polityki bezpieczeństwa i obrony orazstabilizacji granic i bezpieczeństwa wewnętrznego,czy wreszcie bezpieczeństwa żywnościowego.— Stabilne sąsiedztwo. Dostatek społeczeństwUnii Europejskiej zależy nie tylko od sytuacji wewnętrznej,lecz również od stosunków z państwamitrzecimi i sytuacji poza Unią. Prezydencja będzie dążyćdo poszerzania strefy wartości i regulacji europejskichpoprzez dalsze rozszerzanie UE i rozwójwspółpracy z państwami sąsiedzkimi. Prezydencjabędzie wspierała demokratyzację i budowę nowoczesnychstruktur państwowych w krajach Afryki Północnej,co jest w interesie tych społeczeństw, któreprzechodzą trudny okres zmian systemowych. Wsparciedemokracji jest w interesie UE. Prezydencja polskabędzie też dążyć do dalszego wzmocnienia PartnerstwaWschodniego. Poprzez budowę stref wolnegohandlu z państwami Partnerstwa prezydencja przyczynisię do powiększenia strefy objętej zasadamii regulacjami unijnymi.Mając na uwadze dynamiczną sytuację zarównow samej Unii Europejskiej, jak i wokół jej granic(zwłaszcza w państwach Afryki Północnej), zmianyw programie są prawdopodobne. Konsultacje z unijnymiinstytucjami (Komisja, Parlament Europejski)mają m.in. zagwarantować, że program polskiej prezydencjijest całkowicie zgodny z obowiązującym kalendarzemlegislacyjnym w UE.2. Jakie środki finansowe w latach 2010–2011w budżecie resortu są przeznaczone na przygotowaniado polskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej?Zgodnie z programem wieloletnim pn. „Przygotowanie,obsługa i sprawowanie Przewodnictwa Polskiw Radzie Unii Europejskiej w II poł. 2011 r.”, ustanowionymna mocy uchwały Rady Ministrów nr 113/2009, z późn. zm., w latach 2010–2011 przewiduje sięrealizację następujących zadań związanych z przygotowaniemi obsługą prezydencji:Centralna część programu wieloletniegoW części centralnej programu realizowane są następującezadania:— obsługa pełnomocnika rządu do spraw przygotowaniaorganów administracji rządowej i sprawowaniaprzez Rzeczpospolitą Polską przewodnictwa w RadzieUE,— przygotowanie osób uczestniczących w realizacjizadań związanych ze sprawowaniem przez Polskęprzewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej,— organizacja i obsługa spotkań odbywającychsię podczas przewodnictwa Polski w Radzie UE,— działania promocyjne i informacyjne dotycząceprezydencji.Środki finansowe przeznaczone na realizacjęprzedmiotowych zadań ujęte są w budżecie Minister-

4301) Zadanie w kompetencji MSZ.2) Zadanie w kompetencji KPRM.3) Zadanie wyodrębnione z zadania specjalnego: SPRP orazinne placówki dyplomatyczne.stwa Spraw Zagranicznych, w tym środki budżetoweujęte są w ramach części budżetowej 45: Sprawy zagranicznei członkostwo Rzeczypospolitej Polskiejw Unii Europejskiej. Środki na realizację projektuszkoleniowego finansowanego z Europejskiego FunduszuSpołecznego w ramach Programu Operacyjnego„Kapitał ludzki” przypisane są Kancelarii PrezesaRady Ministrów.W roku 2010 przeznaczono na zadania w częścicentralnej programu wieloletniego 8634 tys. zł.W 2011 r. przeznaczono na zadania w części centralnejprogramu wieloletniego 121 780 tys. zł.Resortowa cześć programu wieloletniegoW ramach zadania: Udział ministerstw i urzędówcentralnych w realizacji zadań związanych z przygotowaniemi obsługą przewodnictwa Polski w RadzieUnii Europejskiej realizowane są zadania własne ministerstwi urzędów centralnych (23 ministerstwai urzędy centralne) i dodatkowe zadania specjalne.Zadania własne:1) organizacja i obsługa spotkań eksperckich w IIpołowie 2011 r.,2) przygotowanie kadr,3) tłumaczenia i inne koszty biurowe związanez prezydencją,4) inne wydatki bieżące,5) obsługa spotkań zagranicznych,6) zakup sprzętu i oprogramowania IT do obsługispotkań związanych z prezydencją,7) inne wydarzenia/spotkania towarzyszące w kraju,8) obsługa spotkań zagranicznych przez placówkidyplomatyczne 1) ,9) obsługa spotkań z udziałem premiera 2) ,10) wzmocnienie kadrowe SP RP oraz innych placówekdyplomatycznych 3) .Na realizację zadań własnych w MSZ przeznaczonow 2010 r. kwotę 3516 tys. zł, natomiast w 2011 r.17 903 tys. zł.Zadania specjalneResort spraw zagranicznych jest koordynatoremdwóch zadań specjalnych mających charakter horyzontalnyi służących w głównej mierze wszystkimpodmiotom zaangażowanym w przygotowanie i sprawowanieprezydencji: SP RP oraz inne placówki dyplomatyczneoraz system motywacyjno-lojalnościowy.Na zadanie specjalne: SP RP oraz inne placówkidyplomatyczne przeznaczono w 2010 r. kwotę 197 tys.zł, a w 2011 r. 23 593 tys. zł. Na zadanie: Systemmotywacyjno-lojalnościowy przeznaczono w 2011 r.środki w wysokości 12 142 tys. zł (w 2010 r. nie przewidzianośrodków na ten cel).Ponadto resort spraw zagranicznych uczestniczyw realizacji zadania specjalnego: Budowa systemuobiegu informacji niejawnych koordynowanego przezAgencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Na ww. zadanieprzeznaczono w 2011 r. środki dla MSZ w wysokości3000 tys. zł (w 2010 r. nie przewidziano środkówna ten cel).3. Czy w ramach polskiej prezydencji w Polsce odbędąsię spotkania formalne lub nieformalne ministrówpaństw Unii Europejskiej z udziałem KomisjiEuropejskiej w obszarach, które Pan koordynuje?W trakcie przewodnictwa Polski w Radzie UE planowanajest w polskich miastach organizacja 19 spotkańministrów, w tym nieformalnych posiedzeńRady UE w jej różnych składach, i nieformalnychspotkań ministrów, a także 29 konferencji ministerialnych.Natomiast posiedzenia Rady Europejskiejoraz formalne posiedzenia Rady UE w jej różnychskładach będą miały miejsce w Brukseli i Luksemburgu.Jednocześnie uprzejmie informuję, iż co dozasady w posiedzeniach Rady UE oraz w spotkaniachministrów państw członkowskich UE uczestniczą zarównoprzedstawiciele Komisji Europejskiej, jak i SekretariatuGeneralnego Rady UE.W załączeniu uprzejmie przekazuję zestawienieww. spotkań 4) .Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuMikołaj Dowgielewiczpodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tadeusza Tomaszewskiegow sprawie przygotowań resortu do udziałuw polskiej prezydencji w Unii Europejskiej(8816)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz 28 lutego br., zn. SPS-024-8816/11, przesyłamponiżej odpowiedzi na zapytania pana posła TadeuszaTomaszewskiego w sprawie przygotowań MinisterstwaZdrowia do udziału w polskiej prezydencjiw Radzie UE w II połowie 2011 r.Ad 1. Polska prezydencja w obszarze zdrowia publicznegopołoży szczególny nacisk na dwa tematy:zmniejszanie różnic w zdrowiu społeczeństw Europyoraz zapobieganie chorobom mózgu oraz chorobomneurodegeneracyjnym, w tym chorobie Alzheimera.W ramach priorytetu poświęconego zmniejszaniuróżnic w zdrowiu społeczeństw Europy polska prezydencjazamierza skoncentrować się na trzech zagadnieniach:4) Załącznik – w aktach Sekretariatu Posiedzeń Sejmu.

431a) zmniejszaniu różnic w zdrowiu między państwamiczłonkowskimi UE oraz państwami członkowskimiUE i państwami sąsiednimi,b) miejscu zdrowia publicznego w politykach zdrowotnych,roli promocji, profilaktyki, edukacji i prewencjijako instrumentów pozwalających kształtowaćzachowania prozdrowotne od najwcześniejszegookresu rozwoju człowieka,c) zapobieganiu najczęściej występującym u dziecichorobom układu oddechowego i zaburzeniom komunikacyjnymjako podstawy zmniejszania różniczdrowotnych, społecznych i ekonomicznych występującychw późniejszym okresie rozwoju człowieka.Celem priorytetu jest zwrócenie uwagi państwczłonkowskich UE i krajów sąsiednich na utrzymującesię różnice w zdrowiu społeczeństw Europy.Szczególna uwaga i dyskusja poświęcona zostaniechorobom układu oddechowego i zaburzeniom komunikacyjnymu dzieci. Podkreślone zostanie, że dążącdo budowania zdrowego społeczeństwa Europy, koniecznejest wypracowanie instrumentów pozwalającychograniczać i zwalczać występowanie tych choróbi zaburzeń poprzez wprowadzanie programów badańprzesiewowych oraz utworzenie sieci instytucji zajmującychsię monitoringiem zjawisk zdrowotnych.Polska prezydencja podkreśli także fakt, że dobrakondycja zdrowotna i prawidłowy rozwój człowiekaw okresie wczesnorozwojowym ma wpływ na jego sytuacjęspołeczną i ekonomiczną w późniejszym okresierozwoju.Polska prezydencja podejmie również dyskusję natemat celowości umieszczenia zdrowia publicznego(zapobieganie chorobom i promocja sprzyjającychzdrowiu stylów życia) w centrum polityk zdrowotnychna szczeblu centralnym i samorządowym.Realizacji priorytetu służyć będzie zorganizowanietrzech konferencji eksperckich i jednej konferencji ministerialnej,a także przyjęcie konkluzji Rady UE.W ramach priorytetu poświęconego zapobieganiuchorobom mózgu oraz chorobom neurodegeneracyjnym,w tym chorobie Alzheimera, polska prezydencjazamierza położyć nacisk na działania obejmujące realizacjęi wspieranie krajowych polityk zdrowotnychpoprzez identyfikację potrzeb organizacyjnych i finansowychw kontekście zagrożeń, jakimi są starzenie sięspołeczeństw i rosnąca liczba zachorowań na chorobyneurodegeneracyjne i udary mózgu, jak równieżuwzględnienie aspektu zdrowotnego w starości.Celem proponowanych działań jest poprawa jakościopieki zdrowotnej osób dotkniętych chorobamitypowymi dla wieku podeszłego, w szczególności chorobamimózgu, jak również wsparcie psychologiczne,socjalne i organizacyjne rodzin i opiekunów. Polskaprezydencja podkreśli, że niezbędne jest połączenieproblematyki demograficznego starzenia się i uwarunkowańwystępowania chorób neurodegeneracyjnychi udarów mózgu z koniecznością zapewnieniawłaściwej i adekwatnej opieki zdrowotnej i społecznej,wymagającej multidyscyplinarnego i wielosektorowegopodejścia. Polska prezydencja wskaże, że w celuzmniejszenia stygmatyzacji, marginalizacji i wykluczeniaspołecznego osób starszych należy doprowadzićdo wzrostu zrozumienia oraz świadomości publicznejw kwestii chorób typowych dla wieku podeszłego.W wymiarze globalnym oznacza to realizacjędziałań mających na celu zmniejszenie nierównościw zdrowiu i w życiu społecznym oraz odpowiedź nawyzwania demograficzne związane ze starzeniem sięspołeczeństw europejskich i implikujące je wyzwaniadla polityk zdrowotnych, w tym ekonomiczne i finansowe.Polska prezydencja zwróci także uwagę, że podejmowaniedziałań na rzecz zdrowego i aktywnego starzeniasię stanowi ważne zadanie w zakresie opóźnianiai zmniejszania częstości występowania choróbtypowych dla wieku podeszłego.Celowi temu służyć będzie zorganizowanie eksperckiejkonferencji naukowej zakończonej przyjęciemkonkluzji pokonferencyjnych.Polska prezydencja w zależności od potrzeby i stanowiskpaństw członkowskich podejmie i będzie kontynuowaćw obszarze zdrowia również inne tematyzwiązane z inicjatywami Komisji Europejskiej, dotyczącem.in. partnerstwa na rzecz innowacyjnościw zakresie zdrowego i aktywnego starzenia się, e-zdrowia,antybiotykooporności czy informacji dla pacjentao lekach na receptę.Ad 2. W ramach programu wieloletniego „Przygotowanie,obsługa i sprawowanie PrzewodnictwaPolski w Radzie Unii Europejskiej w II połowie 2011 r.”wydatkowano w 2010 r. 622 tys. zł, natomiast na rok2011 zaplanowano środki w wysokości 2557 tys. zł.Środki te w 2011 r. przeznaczone będą na realizacjęm.in. następujących zadań: organizacja i obsługaspotkań eksperckich, przygotowanie kadr (staże,szkolenia, wizyty studyjne), tłumaczenia, obsługaspotkań zagranicznych, inne wydarzenia oraz spotkaniatowarzyszące w kraju, wzmocnienie kadroweStałego Przedstawicielstwa RP przy UE (w Brukseli)i innych placówek dyplomatycznych.Ad 3. W ramach polskiej prezydencji odbędzie sięjedno nieformalne spotkanie ministrów zdrowia UEw dniach 4–6 lipca 2011 r. w Sopocie. W spotkaniutym wezmą udział, oprócz przedstawicieli KomisjiEuropejskiej, ministrowie zdrowia państw członkowskichUE, państw kandydujących do UE, państwEFTA oraz przedstawiciele: Sekretariatu GeneralnegoRady UE, Parlamentu Europejskiego, ŚwiatowejOrganizacji Zdrowia (WHO) oraz Agencji UE (EuropejskiegoCentrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób– ECDC). Spodziewany jest udział łącznie ok. 200delegatów. Ponadto minister zdrowia w rządzie RPbędzie przewodniczyć formalnej Radzie EPSCO(Rada ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowiai Ochrony Konsumentów), która odbędzie się w grudniu2011 r. w Brukseli.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Podsekretarz stanuAdam Fronczak

432O d p o w i e d źsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Barbary Czaplickiejw sprawie refundacji szczepionek przeciwkopneumokokom w grupach ryzyka (8817)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pani poseł Barbary Czaplickiej, przekazaneprzy piśmie z dnia 28 lutego 2010 r., znak: SPS--024-8817/11, w sprawie kryteriów, jakie będą branepod uwagę przy najbliższym przetargu na zakupszczepionki przeciwko pneumokokom dla dzieci z grupryzyka, uprzejmie proszę Pana Marszałka o przyjęcienastępujących informacji.W oparciu o zapotrzebowanie zgłaszane przezGłówny Inspektorat Sanitarny, zakupy szczepionekstosowanych do obowiązkowych szczepień realizowanesą na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r.o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnychu ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570, ze zm.).Zgodnie z art. 18 ust. 5 ww. ustawy, szczepionkisłużące do przeprowadzania obowiązkowych szczepieńochronnych zakupuje minister właściwy dospraw zdrowia zgodnie z przepisami o zamówieniachpublicznych. Koszt zakupu szczepionek, o którychmowa w ust. 5 ustawy, finansowany jest z budżetupaństwa z części, której dysponentem jest ministerwłaściwy do spraw zdrowia.Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, zamawiający, w tym przypadku jest nimZakład Zamówień Publicznych przy Ministrze Zdrowia,który realizuje zakup szczepionek na zlecenie ministrazdrowia, nie może opisywać przedmiotu zamówienia wsposób utrudniający uczciwą konkurencję.Oznacza to, że zamawiający nie może stosowaćoznaczeń, które wskazują na konkretnego producentazdolnego do wykonania zamówienia lub konkretnyprodukt spełniający wymagania zamawiającego alboz użyciem parametrów charakterystycznych dla konkretnegoproduktu.Kryteria oceny ofert stosowane przy wyborze wykonawcyzamówienia są publikowane wraz z ogłoszeniemo zamówieniu w specyfikacji istotnych warunkówzamówienia m.in. w Biuletynie Zamówień Publicznychoraz na stronie Zakładu Zamówień Publicznychprzy Ministrze Zdrowia.Wobec powyższego informuję Pana Marszałka, żenie ma możliwości, aby kryteria, jakie będą branepod uwagę przy najbliższym przetargu na zakupszczepionki przeciwko pneumokokom dla dzieci do 2.roku życia, były podane do publicznej wiadomościprzed opublikowaniem powyższego ogłoszenia.Obecnie dostępne są dwie szczepionki skoniugowaneprzeciw pneumokokom przeznaczone dla dzieci(Prevenar 13 firmy Pfizer i Synflorix firmy GSK),które mogą być stosowane w realizacji PSO. Zarównoskuteczność szczepionki Prevenar 13, jak i Synflorixw zapobieganiu inwazyjnej chorobie pneumokokowejIChP (w tym również w zapaleniu płuc, izolowanejbakteriemii czy zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych)nie była badana. Zgodnie z zaleceniami WHOocena potencjalnej skuteczności obu powyższychszczepionek w zapobieganiu IChP oparta jest na porównaniuodpowiedzi immunologicznej w odniesieniudo siedmiu serotypów zawartych w szczepioncePrevenar, której skuteczność ochronną udowodnionowcześniej.Należy także podkreślić, iż szczepionka ordynowanazgodnie ze wskazaniami od 2. miesiąca do5. roku życia jest 13-walentna. Druga szczepionkaordynowana od 2. miesiąca do 2. roku życia obejmuje10 serotypów. Obie szczepionki nie mogą być podawanezamiennie w cyklu szczepienia ze względu naróżniący je skład oraz sposób wytwarzania rzutującyna komponenty białkowe (nośnikowe) zawarte w gotowychszczepionkach. Dotąd nie zostały przeprowadzonebadania dotyczące bezpieczeństwa i wpływunaprzemiennego podawania powyższych szczepionekna odpowiedź immunologiczną organizmu. Jednak,co warto podkreślić, zarówno po szczepiące 10-, jaki 13-walentnej może w dawce przypominającej zostaćpodana szczepionka 23-walentna (Pneumovax lubPneumo 23).Jednocześnie należy zauważyć, iż oba produkty,pomimo odmiennych właściwości, zapewniają realizacjęobiektywnej potrzeby zamawiającego, choćw różnym stopniu i ze zróżnicowaną efektywnością.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJakub Szulcpodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwościna zapytanie posła Lucjana Karasiewiczaw sprawie dyskryminowania praw ojcóww aspekcie sprawowania władzy rodzicielskiejnad dzieckiem (8818)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając naprzesłane przy piśmie wicemarszałka Sejmu z dnia2 marca 2011 r. zapytanie pana posła Lucjana Karasiewiczaw sprawie dyskryminowania praw ojcóww aspekcie sprawowania władzy rodzicielskiej naddzieckiem, uprzejmie informuję, co następuje.Będąca przedmiotem zapytania poselskiego sprawasądowa o sygn. akt III Nsm 259/10 prowadzonaprzez Sąd Rejonowy w Mikołowie o zmianę kontaktówz dzieckiem i zmianę wyroku rozwodowego w czę-

433ści dotyczącej władzy rodzicielskiej była i nadal pozostajeprzedmiotem zainteresowania DepartamentuSądów Powszechnych Ministerstwa Sprawiedliwości.Analiza toku przeprowadzonego w sprawie postępowaniadokonana została zarówno w związku z pismempani J. S., jak i pana K. W.Uprzejmie informuję, że skarżącym zostały udzieloneodpowiedzi, a ponadto w ramach przysługującychministrowi sprawiedliwości uprawnień związanychz wykonywaniem zwierzchniego nadzoru naddziałalnością administracyjną sądów zlecono czynnościnadzorcze w postaci przeprowadzenia doraźnejlustracji w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich SąduRejonowego w Mikołowie.W związku z zaistniałymi uchybieniami w tokuprowadzonego postępowania zobowiązano prezesawskazanego sądu do udzielenia informacji w przedmiociepodjętych w ramach nadzoru czynności.Odnosząc się do podnoszonych przez pana posłapytań, pragnę wyjaśnić, że z posiadanych przez MinisterstwoSprawiedliwości danych statystycznychdotyczących rozstrzygnięć o władzy rodzicielskiejz podziałem na płeć stron wynika, iż w sprawachrozwodowych na wydane ogółem w 2007 r. 40 795rozstrzygnięć w 23 302 przypadkach władzę rodzicielskąpowierzono matce, a w 1596 – ojcu. Razem matcei ojcu władza rodzicielska została powierzonaw 15 121 sprawach, a w 354 – oddzielnie matce i ojcu, zaśw 422 wydano inne w tym zakresie rozstrzygnięcie.Natomiast w 2008 r. odnotowano 22 228 rozstrzygnięćo powierzeniu władzy rodzicielskiej matce, zaś1592 ojcu na ogólną liczbę 39 500 orzeczeń w tymzakresie. Razem wykonywanie władzy rodzicielskiejojcu i matce powierzono w 14 912 sprawach, a oddzielniematce i ojcu – w 381, zaś w 387 rozstrzygniętow inny sposób.W 2009 r. spośród wydanych ogółem 39 004 orzeczeńrozstrzygnięcie o powierzeniu władzy rodzicielskiejmatce zawiera 20 516, zaś ojcu – tylko 1503.W 16 174 sprawach władzę rodzicielską powierzonorazem matce i ojcu, zaś w 362 – oddzielnie każdemuz rodziców, natomiast w 449 wydano inne rozstrzygnięcie.Przedstawione dane wskazują na utrzymywaniesię na zbliżonym poziomie liczby orzeczeń sądowych,w których władzę rodzicielską nad dzieckiem powierzonoojcu, jak również w których władzę przyznanoobojgu rodzicom.Podkreślić przy tym należy, że MinisterstwoSprawiedliwości nie posiada danych statystycznych,w ilu sprawach o powierzenie opieki nad dzieckiemwystępowała matka, a w ilu ojciec, gdyż zgromadzenietakich informacji wymagałoby analizy konkretnychakt sprawy. Nie dysponuje również danymi za2010 r. dotyczącymi przedmiotowej problematyki,gdyż zestawienia takie jeszcze nie zostały nadesłanez Głównego Urzędu Statystycznego.Główny Urząd Statystyczny gromadzi dane dotycząceprawomocnie orzeczonego rozwodu, na podstawieprzesyłanych z sądów okręgowych kart statystycznych(D-R1).W kontekście wyrażonych przez pana posła wątpliwościco do zabezpieczania przez sądy dobra i interesudziecka oraz przeciwdziałania dyskryminacjiojców w kontaktach z dziećmi, jak też udzielaniaprzez sądy rodzinne pomocy rodzicom w zabezpieczaniui egzekwowaniu ich praw wskazać należy, że decydującymkryterium, na podstawie którego sąd powinienrozstrzygać o wykonywaniu władzy rodzicielskiej,jest dobro dziecka.Ograniczenie i pozbawienie praw rodzicielskichmoże nastąpić tylko w przypadkach określonychw ustawie i tylko na podstawie prawomocnego orzeczeniasądu.W sytuacji powzięcia przez sędziego rodzinnegoinformacji o zagrożeniu dobra dziecka zostaje wszczętez urzędu postępowanie opiekuńcze, w którymsąd bada prawidłowość wykonywania przez rodzicówwładzy rodzicielskiej.W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w opiecenad małoletnim sąd może rodzicom władzę rodzicielskąograniczyć w sposób wskazany w art. 109 K.r.o.Rodzina pozostaje wówczas pod kontrolą sąduopiekuńczego tak długo, jak trwa wspomniane ograniczenie.Natomiast w sytuacji nadużywania przezrodziców władzy rodzicielskiej bądź rażącego zaniedbywaniaprzez nich swych obowiązków względemdziecka sąd pozbawi ich władzy rodzicielskiej (art.111 K.r.o.).W toku ustalania praw dziecka organy władzypublicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko sąobowiązane do wysłuchania i w miarę możliwościuwzględnienia zdania dziecka (art. 72 ust. 3 konstytucji).Obowiązek taki wynika również z przepisówKodeksu postępowania cywilnego, umieszczonychw części dotyczącej spraw rodzinnych i opiekuńczych(art. 576 § 2 K.p.c.).Podkreślić przy tym należy, że sąd opiekuńczyw nagłych wypadkach wydaje z urzędu wszelkie potrzebnezarządzenia nawet w stosunku do osób, którenie podlegają jego właściwości miejscowej.Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego precyzująwypadki wymagające ingerencji sądu w sprawowaniewładzy rodzicielskiej, tj. przesłanki jej ograniczenia,zawieszenia oraz pozbawienia.Sądy mają także obowiązek nadzorowania i badaniaśrodowiska dziecka. W sprawach opiekuńczychprowadzą postępowanie z urzędu, ustalając sytuacjęrodzinną, zlecając przeprowadzenie przez kuratorasądowego wywiadu środowiskowego dotyczącego małoletniego.Oprócz kuratora źródłem informacji o małoletnimi jego środowisku są jednostki pomocy społecznej, jakchociażby powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodekpomocy społecznej, placówka opiekuńczo-wychowawcza,ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, a także ośrodekinterwencji kryzysowej.Odnosząc się do kwestii kontaktów rodziców z dzieckiem,podnieść należy, że polskie ustawodawstwo jest

434wyposażone w instrumenty pozwalające rodzicomdochodzić swoich praw i je egzekwować.Podkreślić jednak należy, że ocena prawidłowościrozstrzygnięcia w tym zakresie pozostaje pozakompetencjami ministra sprawiedliwości, któryw ramach czynności nadzorczych nie jest uprawnionydo ingerowania w czynności orzecznicze sądów(art. 37 i art. 39 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawoo ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98,poz. 1070, ze zm.).Katalog elementów kontaktów z dzieckiem obejmującypobyt z dzieckiem, bezpośrednie porozumiewaniesię, utrzymywanie korespondencji oraz korzystaniez innych środków porozumiewania się na odległośćma charakter otwarty i zawiera najważniejszeskładniki tych kontaktów.W przypadku utrudnień w realizowaniu przez rodzicaprawa do kontaktów z dzieckiem przepisy Kodeksupostępowania cywilnego dają możliwość wystąpieniaprzez uprawnionego do sądu opiekuńczegoz wnioskiem o przymusowe odebranie dziecka napodstawie przepisów art. 598 1 i następnych K.p.c.bądź z wnioskiem o egzekucję widzeń w trybie art.1050 K.p.c. lub art. 1051 K.p.c. Wybór postępowaniazależy wyłącznie od wierzyciela, sąd bowiem w wyżejwymienionych sprawach nie działa z urzędu.W przypadku uwzględnienia wniosku o wydaniedziecka sąd w postanowieniu określa termin, w jakimzobowiązany powinien oddać je wnioskodawcy.W razie niezastosowania się do postanowienia przezrodzica zobowiązanego sąd na wniosek uprawnionegorodzica zleci kuratorowi sądowemu przymusoweodebranie dziecka, zgodnie z art. 598 6 i artykułaminastępnymi K.p.c. Natomiast w przypadku uwzględnieniawniosku złożonego w trybie art. 1050 K.p.c.lub art. 1051 K.p.c. sąd ma możliwość nakładania nazobowiązanego rodzica kary grzywny.Podkreślić należy, że w celu zabezpieczenia efektywnościwykonania orzeczeń w sprawie kontaktówz dziećmi prowadzone są obecnie zaawansowane pracenad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawyKodeks postępowania cywilnego (druk sejmowynr 3063). Projekt, który ma na celu kompleksoweuregulowanie problematyki wykonywania orzeczeńdotyczących kontaktów z dziećmi, został przedstawionyna posiedzeniu podkomisji sejmowej.W odniesieniu do kwestii zagwarantowania interesuojca w postępowaniu zabezpieczającym uprzejmiewyjaśniam, że przepisy Kodeksu postępowaniacywilnego regulujące postępowanie zabezpieczające,jak również postępowanie o odebranie małoletniegoi postępowanie egzekucyjne nie różnicują uprawnieńprocesowych z uwagi na płeć stron czy uczestnikówpostępowania.Zauważyć należy, że rozstrzygnięcie sądu opiekuńczegowydane w wyniku rozpoznania wnioskuo zabezpieczenie roszczenia, w przypadku skutecznegowniesienia zażalenia przez stronę lub uczestnikapostępowania, podlega jedynie kontroli sądu IIinstancji.Ponadto Ministerstwo Sprawiedliwości w związkuz przyjęciem przez Radę Ministrów w dniu 17 maja2007 r. „Programu działań rządu w sprawie wykonywaniawyroków Europejskiego Trybunału PrawCzłowieka wobec Rzeczypospolitej Polskiej” realizujeobowiązek nałożony w pkt 13.1.3 programu, któryprzewiduje monitorowanie skali problemu w zakresienieskuteczności egzekucji postanowień sądowych dotyczącychkontaktów z dzieckiem bądź nakazującychwydanie dziecka.Na marginesie dodać należy, że z danych statystycznychzgromadzonych w 2010 r. wynika, iż dosądów rodzinnych wpłynęło 583 000 spraw, w tym2292 wnioski dotyczyły egzekucji sądowej w trybieart. 1050–1051 K.p.c. Uwzględnionych zostało 419wniosków, zaś 1073 wnioski dotyczyły wydania dzieckaw trybie art. 598 1 K.p.c., z czego ostatecznie pozytywnierozpoznano 224 wnioski.Powyższe dane pozwalają wnioskować, że sprawyo wydanie dziecka stanowią niewielki odsetek wszystkichkategorii spraw należących do właściwości wydziałówrodzinnych i nieletnich.Należy także zaznaczyć, że w praktyce wielu rodzicówz powodzeniem i bez udziału sądu regulujekontakty z dziećmi. Dopiero gdy zainteresowani niesą w stanie osiągnąć porozumienia, sprawę rozstrzygasąd opiekuńczy.Odnosząc się do podniesionej przez pana posła kwestii„spraw istotnych”, przykładowo można wskazać, żedo spraw takich należą m.in.: wybór dla dziecka imienia,określenie miejsca jego pobytu, wybór szkołyi przyszłego zawodu, decyzja co do leczenia dziecka, jakrównież co do wyjazdu dziecka za granicę.W sprawach istotnych dotyczących dziecka, w przypadkubraku porozumienia między rodzicami, ostatecznądecyzję podejmuje sąd opiekuńczy.Ponadto pragnę poinformować, że zarządzeniemnr 98 prezesa Rady Ministrów z dnia 19 września2007 r. został powołany Międzyresortowy Zespół dospraw Poprawy Skuteczności Wykonania OrzeczeńSądowych, którego zadaniem jest podjęcie działańzmierzających do poprawy skuteczności wykonaniaorzeczeń sądowych, jak i analiza potrzeb legislacyjnychm.in. w zakresie problematyki poruszanej w przedstawionymzapytaniu.Przedstawiając powyższe, pozostaję w przekonaniu,że udzielona odpowiedź wyczerpuje oczekiwaniapana posła.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.Podsekretarz stanuGrzegorz Wałejko

435O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Beaty Mazurekw sprawie projektu utworzenia strefyochronnej zwierząt łownych w otuliniePoleskiego Parku Narodowego (8854)W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka z dnia 3marca 2011 r., znak: SPS-024-8854/11, przesyłającezapytanie pani poseł Beaty Mazurek, dotycząceutworzenia strefy ochronnej zwierząt łownych w otuliniePoleskiego Parku Narodowego, uprzejmie informuję,że do ministra środowiska nie wpłynął wniosekPoleskiego Parku Narodowego o utworzenie ww. strefy.W związku z powyższym obecnie nie prowadzi sięw tym zakresie żadnych prac legislacyjnych. Z uzyskanychinformacji wynika, że powyższy temat zostałporuszony w trakcie jednego z posiedzeń radynaukowej parku.Sprawę utworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw otulinie parku narodowego reguluje art. 11ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronieprzyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn.zm.). Zgodnie z tym przepisem minister właściwy dospraw środowiska ustanawia w drodze rozporządzeniaw otulinie parku narodowego strefę ochronnązwierząt łownych, określając obszary wchodzącew jej skład oraz kryteria i sposoby utrzymania właściwejliczebności i struktury populacji poszczególnychgatunków zwierząt łownych. W tym przypadkuminister właściwy do spraw środowiska kieruje siępotrzebą ochrony gatunków zwierząt łownych w parkunarodowym, tworzenia strefy bezpieczeństwa dlagatunków zwierząt łownych wychodzących na żerowiskapoza obszar parku narodowego oraz utrzymaniawłaściwej liczebności i struktury populacji poszczególnychgatunków zwierząt łownych na obszarzeparku narodowego w celu zachowania równowagiprzyrodniczej. Zgodnie z art. 11 ust. 5 ustawyo ochronie przyrody, ochrona zwierząt łownych w strefieochronnej zwierząt łownych należy do zadań dyrektoraparku narodowego.W sytuacji, gdy park narodowy złoży wniosekw sprawie utworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw jego otulinie, rozporządzenie w tej sprawiepoddawane jest procesowi legislacyjnemu, w trakciektórego prowadzone są w szerokim zakresie konsultacjeze społeczeństwem oraz z zainteresowanymipodmiotami, w tym m.in. z wojewodą, marszałkiemwojewództwa, jednostkami samorządów terytorialnych,na terenie których położona jest strefa, orazz instytucjami i organizacjami społecznymi związanymiz ochroną przyrody.Ponadto pragnę nadmienić, że zgodnie z art. 126ust. 7 i 8 ustawy o ochronie przyrody szkody wyrządzoneprzez zwierzęta łowne występujące w parkachnarodowych i strefach ochronnych zwierząt łownychszacuje się oraz dokonuje za nie wypłat odszkodowańwedług zasad określonych w rozdziale 9 ustawy z dnia13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 r.Nr 127, poz. 1066, z późn. zm.), a odszkodowania zaszkody spowodowane przez zwierzęta łowne na ww.obszarach są pokrywane ze środków parku narodowego.Jednocześnie uprzejmie informuję, że zapytaniaw ww. sprawie skierowane do ministra środowiskanadesłali uprzednio: pan poseł Sławomir Zawiślak,pan poseł Tadeusz Sławecki, załączając pismo panaRoberta Jakubca, prezesa Lubelskiej Izby Rolniczej,pan Robert Jakubiec, prezes Lubelskiej Izby Rolniczej,pan poseł Marian Starownik, pan poseł MariuszGrad oraz pan Marian Rudnik, prezes OkręgowejRady Łowieckiej w Chełmie. Na wszystkie wymienionepisma udzielone zostały odpowiedzi.Reasumując, uważam, że wyrażone obawy dotycząceutworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw otulinie Poleskiego Parku Narodowego należyuznać za przedwczesne i nieuzasadnione.Warszawa, dnia 22 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuJanusz Zaleskisekretarza stanuw Ministerstwie Spraw Zagranicznych- z upoważnienia ministra -na zapytanie posłanek Ewy Maliki Anny Paluchw sprawie działań MinisterstwaSpraw Zagranicznych w kwestii ustaleniamiejsca pochówku śp. arcybiskupaJana Cieplaka w Wilnie oraz możliwościsprowadzenia jego doczesnych szczątkówdo Polski (8855)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepań posłanek Ewy Malik i Anny Paluch (pismonr SPS-024-8855/11 z dnia 3 marca br.) w sprawiedziałań Ministerstwa Spraw Zagranicznych w kwestiiustalenia miejsca pochówku śp. arcybiskupa JanaCieplaka w Wilnie oraz możliwości sprowadzenia jegodoczesnych szczątków do Polski uprzejmie informuję,że Wydział Konsularny Ambasady RP w Wilnie występowałjuż do miejscowej kurii biskupiej z zapytaniemo grób arcybiskupa Jana Cieplaka.Pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. kanclerz kuriibiskupiej w Wilnie ksiądz Robertas Šalaševičius oficjalniepotwierdził, że prochy arcybiskupa Cieplakanadal spoczywają w katedrze wileńskiej. Poinformowałtakże, iż inicjatywę przeniesienia prochów arcy-

436biskupa Jana Cieplaka do Polski, z którą w 2009 r.wystąpił poseł Jarosław Pięta wraz z grupą zagłębiowskichposłów Platformy Obywatelskiej, zna metropolitaarchidiecezji wileńskiej kardynał A. J. Bačkisoraz biskup pomocniczy J. Tunaitis.Jest sprawą oczywistą, że decyzja o ewentualnymwszczęciu starań mających na celu sprowadzenie prochówarcybiskupa Cieplaka do Polski musiałaby zostaćgłęboko przemyślana i uzgodniona z EpiskopatemPolski.Ministerstwo Spraw Zagranicznych nie jest zwolennikiemprzenoszenia do Polski prochów wszystkichPolaków zmarłych na obczyźnie, związanychz krajem, w którym zostali pochowani i często dlaniego bardzo zasłużonych. Takich polskich grobówjest wiele również na terytorium Litwy. W przypadkuarcybiskupa Jana Cieplaka powód pochowania gow Wilnie, mimo że nie zdążył on objąć arcybiskupstwa,był dla ówczesnych władz Rzeczypospolitej i władzkościelnych oczywisty. Przeniesienie miejsca wiecznegospoczynku arcybiskupa Jana Cieplaka prowadziłobydo zatarcia kolejnego śladu polskiej obecnościw Wilnie.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJan Borkowskipodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Beaty Mazurekw sprawie nowej struktury organizacyjnejKomendy Miejskiej Policji w Chełmie (8857)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 3 marca 2011 r. (sygn. SPS-024-8857/11) przekazującego zapytanie posła na Sejm RP paniBeaty Mazurek w sprawie nowej struktury organizacyjnejKomendy Miejskiej Policji w Chełmie uprzejmieprzedstawiam następujące informacje.Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia1990 r. o Policji (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277,z późn. zm.) organem administracji rządowej właściwymw sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi orazutrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznegona obszarze powiatu jest komendant powiatowy(miejski) Policji. Jego wyłączne kompetencje w zakresietworzenia, likwidacji lub przekształcania komórekw komendzie powiatowej (miejskiej) Policji określa§ 10 zarządzenia nr 1041 komendanta głównegoPolicji z dnia 28 września 2007 r. w sprawie szczegółowychzasad organizacji i zakresu działania komend,komisariatów i innych jednostek organizacyjnychPolicji (Dz. Urz. KGP Nr 18, poz. 135).W gestii komendanta miejskiego Policji w Chełmiepozostaje właściwe zorganizowanie na terenie powiatujednostek Policji z odpowiednimi komórkami organizacyjnymi,w których liczba policjantów dostosowanajest do liczby mieszkańców, wielkości terenu,stopnia zagrożenia przestępczością oraz realizacjiustawowych zadań Policji.Należy zaznaczyć, że na polecenie komendantawojewódzkiego Policji w Lublinie podlegli komendancimiejscy i powiatowi Policji dokonali analizy strukturorganizacyjnych. Wnioski z powyższej analizypozwalają uznać, że struktura organizacyjna Policjina Lubelszczyźnie, zwłaszcza na terenie powiatuchełmskiego, wymaga wprowadzenia zmian mającychna celu usprawnienie służby. Warto podkreślić,że poziom bezpieczeństwa na terenie powiatu chełmskiegojest stosunkowo wysoki. W związku z powyższympodstawowym celem jest utrzymanie obecnegopoczucia bezpieczeństwa lub jego poprawa. Zamierzenieto możliwe jest do realizacji poprzez polepszeniewskaźnika czasu reakcji na zgłoszenie, przy zwiększeniucałodobowych służb policyjnych.Tworzone jednostki Policji mają zapewnić całodobowąsłużbę patrolowo-interwencyjną na podległymterenie. Należy podkreślić, że na skuteczność i sprawnośćinterwencji mają wpływ patrole rozlokowanew terenie, a nie siedziby posterunków.Zgodnie z treścią zarządzenia nr 254 komendantagłównego Policji z dnia 15 marca 2010 r. w sprawieplanowania strategicznego, sprawozdawczości i ocenypracy Policji (Dz. Urz. KGP Nr 4, poz. 13) zostałyustalone priorytety komendanta głównego Policjiskładające się na planowanie strategiczne w Policji.Priorytet III dotyczy podniesienia jakości czynnościprowadzonych na miejscu przestępstwa i wykroczenia.Warto podkreślić, że istotne znaczenie dla tegopriorytetu ma m.in. miernik dotyczący czasu reakcjina zdarzenie. W związku z powyższym jest on monitorowany,a dane na jego temat zbierane są w zestawieniusprawozdawczym określonym w zarządzeniunr 254 komendanta głównego Policji.Dla powiatu chełmskiego oceny czasu reakcji zapierwsze dwa miesiące funkcjonowania w nowychstrukturach wydają się potwierdzać słuszność zmian.Ponad 75% zdarzeń (wymagany próg to 70%) zostałoobsłużonych poniżej zakładanego dla terenu wiejskiegoczasu, czyli 18 minut od zgłoszenia. Obecniezbyt wcześnie jest na jednoznaczną ocenę, jak wdrożenienowej struktury organizacyjnej wpłynie naczas reakcji na interwencje.Należy także zaznaczyć, że żaden z policjantówz likwidowanych posterunków nie stracił pracy. Etatywraz z zajmującymi je funkcjonariuszami z likwidowanychjednostek Policji zostały przesunięte dofunkcjonujących posterunków Policji.Niezależnie od powyższego podkreślenia wymaga,że komendant główny Policji zalecił przy podej-

437mowaniu decyzji reorganizacyjnych zachowanie rozwagii uzyskanie konsensusu z władzami samorządowymi.Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAdam Rapackipodsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Beaty Mazurekw sprawie fatalnego w skutkach przeniesieniaorzecznictwa lekarskiego ZUS z Inspektoratuw Chełmie do oddalonego o ponad 100 kmOddziału w Biłgoraju (8861)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi naprzekazane przy piśmie z dnia 2 marca 2011 r., znak:SPS-024-8861/11, zapytanie pani poseł Beaty Mazurekw sprawie fatalnego w skutkach przeniesieniaorzecznictwa lekarskiego ZUS z Inspektoratu w Chełmiedo oddalonego o ponad 100 km Oddziału w Biłgorajupragnę uprzejmie wyjaśnić, że kwestie organizacjiorzecznictwa lekarskiego Zakładu UbezpieczeńSpołecznych reguluje rozporządzenie ministrapolityki społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawieorzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273,poz. 2711). Usytuowanie lekarzy orzeczników i głównegolekarza orzecznika w oddziale zapewnia bezpośredninadzór nad wykonywaniem orzekania o niezdolnoścido pracy przez lekarzy orzeczników orazszybsze załatwienie spraw z uwagi na większe możliwościelastycznego zarządzania zespołem lekarzyorzecznictwa lekarskiego.Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zapewnił,że Zakład Ubezpieczeń Społecznych w swoichdziałaniach ukierunkowanych na obsługę osób ubezpieczonychdąży do zapewnienia jak najwyższej jakościświadczonych usług. W ramach tych działań zakładdokłada starań, aby postępowanie związanez ustalaniem uprawnień do świadczeń z ubezpieczeńspołecznych prowadzone było z uwzględnieniem racjonalnegowydatkowania środków publicznych i dotrzymywaniastandardów orzeczniczych – zgodniez wymogami formalnymi gwarantującymi prawidłowyprzebieg procesu orzeczniczego.Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jednocześniepodkreślił, że przy podejmowaniu decyzjiprzez kierownictwo Oddziału w Biłgoraju o zlokalizowaniulekarzy orzeczników w siedzibie oddziałuuwzględniono również konieczność organizowaniaposiedzeń wyjazdowych lekarzy orzeczników zarównodo Inspektoratu w Chełmie, jak i w Zamościu.Przy kierowaniu spraw, które są rozpatrywane przezlekarzy orzekających w tych inspektoratach, uwzględniasię przede wszystkim dostępność środków komunikacjioraz odległość od miejsca zamieszkania ubezpieczonegodo siedziby zakładu, tak aby wprowadzonezmiany organizacyjne nie powodowały utrudnieńdla osób ubezpieczonych.Lekarze orzecznicy realizują zadania związanez orzekaniem o niezdolności do pracy przy zachowaniuzasad określonych obowiązującymi przepisami,w świetle których istnieje możliwość wydania orzeczeniabez potrzeby osobistego stawienia się ubezpieczonegow oddziale zakładu, a w szczególności:— osoby, które w ocenie lekarza leczącego są niezdolnedo odbycia podróży na badanie, nie muszą nabadanie do lekarza orzecznika przyjeżdżać; informacjao tym zawarta jest w treści formularza stanowiącegoskierowanie na badanie; w takich przypadkachbadanie zostanie przeprowadzone w miejscu pobytutej osoby;— jeżeli dokumentacja medyczna dołączona downiosku o ustalenie uprawnień do świadczenia jestwystarczająca do wydania orzeczenia, orzeczeniemoże zostać wydane bez przeprowadzania bezpośredniegobadania;— ewentualne badania dodatkowe, konsultacjespecjalistyczne lub obserwacje szpitalne zlecanew postępowaniu orzeczniczym są wykonywane w placówkachsłużby zdrowia znajdujących się w pobliżumiejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMarek Buciorpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Kazimierza Gwiazdowskiegow sprawie likwidacji połączeń kolejowych(8862)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposła Kazimierza Gwiazdowskiego w sprawielikwidacji połączeń kolejowych przekazuję poniższeinformacje.Ministerstwo Infrastruktury podjęło działaniakoordynacyjne mające na celu wyeliminowanie w jaknajwiększym zakresie niedogodności, jakie napoty-

438kają podróżujący transportem kolejowym. W szczególnościzobowiązano PKP InterCity SA do podjęciadziałań mających na celu dostosowanie oferty połączeńdo możliwości jej obsługi z punktu widzeniamożliwości taborowych: uzgodniono odwołanie ok. 30pociągów pospiesznych TLK, głównie na trasach, naktórych pociągi kursowały co godzinę, tak aby odzyskaćwagony do obsługi relacji, w których popyt zestrony pasażerów jest znacząco większy niż podażmiejsc siedzących. Uzgodnione zmiany, które zostaływprowadzone z dniem 1 marca 2011 r., nie pozbawiłymieszkańców województwa podlaskiego żadnychistotnych połączeń kolejowych. Na trasie Białystok– Warszawa nadal kursuje 9 połączeń pośpiesznychTLK spółki PKP InterCity oraz 3 pociągi InterRegiospółki Przewozy Regionalne.Umiejętne wprowadzenie zmian w rozkładzie jazdyumożliwia uzyskanie oszczędności w zakresie liczbywagonów niezbędnych do realizacji oferty przyzachowaniu liczby przewożonych pasażerów. Działaniatakie przynoszą efekty w przypadku zidentyfikowanianierównomiernego wykorzystania składówpociągów w przeciwnych kierunkach na danej trasie.Zgodnie z przekazanymi przez PKP InterCity SA informacjamipodjęte kroki pozwoliły na zmniejszenie opołowę deficytu w zakresie niezbędnej liczby wagonówpotrzebnych do prawidłowego realizowania opracowanejoferty. Ponadto PKP InterCity SA w 2011 r. planujeskierować do napraw rewizyjnych ok. 950–1050wagonów. Do dnia 11 marca br. zakontraktowano 673naprawy rewizyjne wagonów. Powyższe działania powinnypowodować systematyczną poprawę warunkówpodróżowania transportem kolejowym w zakresieprzewozów dalekobieżnych.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Masselpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posłów KazimierzaGwiazdowskiego i Zbigniewa Chmielowcaw sprawie restrukturyzacji Poczty Polskiej SA(8863)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie posłów Kazimierza Gwiazdowskiego i ZbigniewaChmielowca, które zostało przysłane przypiśmie z dnia 2 marca br., znak: SPS-024-8863/11,w sprawie restrukturyzacji Poczty Polskiej SA,przedstawiam, co następuje.Na wstępie pragnę zaznaczyć, że minister infrastruktury,który reprezentuje Skarb Państwa wobecPoczty Polskiej SA i posiada uprawnienia przewidzianedla walnego zgromadzenia, może ingerować w sprawyspółki jedynie w zakresie określonym w przepisach.Zgodnie z § 26 ust. 2 Statutu Poczty PolskiejSA wszelkie sprawy związane z prowadzeniem sprawspółki (w tym organizacja funkcjonowania placówekpocztowych) należą do kompetencji zarządu. Jednocześniezgodnie z art. 375 1 Kodeksu spółek handlowychwalne zgromadzenie i rada nadzorcza nie mogąwydawać zarządowi wiążących poleceń dotyczącychprowadzenia spraw spółki.W myśl powyższego zwróciłem się do ZarząduPoczty Polskiej SA z prośbą o przedstawienie wyjaśnieńw sprawie kwestii poruszonych w przedmiotowymzapytaniu. Poczta Polska SA jako operator narodowyzobowiązana jest do utrzymania wymaganychprawem wskaźników dostępności do powszechnychusług pocztowych. Obowiązek ten związany jestz koniecznością utrzymania odpowiedniej w skali całegokraju gęstości sieci placówek pocztowych, zarównona obszarach miejskich (7 tys. mieszkańców na1 placówkę), jak i na obszarach wiejskich (85 km 2 na1 placówkę), a także utrzymania ogólnej liczby conajmniej 8240 placówek operatora rozmieszczonychz uwzględnieniem występującego na danym obszarzezapotrzebowania na usługi pocztowe.Opierając się na uzyskanych od Zarządu PocztyPolskiej SA informacjach, wyjaśniam, że wszelkiedziałania spółki oparte są na przeprowadzanychprzez jednostki terytorialne Poczty Polskiej SA szczegółowychanalizach ekonomiczno-organizacyjnychz uwzględnieniem rzeczywistego zapotrzebowania nausługi pocztowe na danym obszarze oraz zapewnienialokalnym społecznościom właściwej dostępnoścido usług pocztowych. Dotyczy to również terenówwzmożonego rozwoju gospodarczego i infrastrukturalnego.Planowanie i realizacja zmian w sieci placówekpocztowych opiera się na przeprowadzeniu analizo charakterze ekonomiczno-organizacyjnym dotyczącychplacówek przekształcanych i tworzonych w ichmiejsce placówek w nowej formie organizacyjnej.Szczegółowej analizie poddawane są dotychczas uzyskiwanei szacowane przychody i ponoszone kosztyzwiązane z funkcjonowaniem placówek. W każdymprzypadku dokonywana jest ocena zasadności dokonywanejzmiany, z uwzględnieniem rzeczywistegozapotrzebowania na usługi pocztowe na danym obszarzeoraz zapewnienia lokalnym społecznościomwłaściwej dostępności do usług pocztowych. Analizowanesą również możliwości organizacyjne, eksploatacyjnei komunikacyjne przeprowadzenia planowanejzmiany, m.in. pod względem niepogorszenia jakościświadczonych usług na danym terenie oraz wpływtej zmiany na inne placówki pocztowe funkcjonującena danym obszarze.

439W chwili obecnej konkretne wskazanie placówekwytypowanych do przekształcenia na terenie województwapodlaskiego nie jest możliwe, gdyż trwająanalizy przedmiotowej kwestii. Pragnę jednocześnieprzekazać, iż Zarząd Poczty Polskiej przekazał miinformację, że zmiana formy organizacyjnej placówkipocztowej w miejscowości Wizna ujęta jest w planieprzekształceń na rok bieżący, jednakże decyzjaw tej sprawie nie została jeszcze podjęta.Należy podkreślić, że konieczność przeprowadzaniadziałań mających na celu optymalizację sieci placówekpocztowych i procesów w nich realizowanychoraz zmian w organizacji pocztowej służby doręczeńwynika z obserwowanego w ostatnich latach poważnegospadku przychodów ze sprzedaży powszechnychusług pocztowych (będącego odzwierciedleniem ogólnoświatowegotrendu wypierania tradycyjnych usługprzez intensywnie rozwijające się usługi substytucyjne,głównie elektroniczne), przy jednoczesnym obligatoryjnymwymogu zachowania przez Pocztę PolskąSA odpowiedniej dostępności do usług na tereniekraju, co w konsekwencji wymusza poszukiwanierozwiązań w celu ograniczenia kosztów działalnościoperatora.Dostałem zapewnienia ze strony Zarządu PocztyPolskiej SA, że w przypadku zgłaszania przez mieszkańcówzwiększonego zapotrzebowania na usługipocztowe dokonywana jest analiza potrzeb i opłacalnościutworzenia ewentualnie nowej placówki(np. agencji pocztowej), zmiany godzin funkcjonowaniafunkcjonujących placówek lub zapewnienia innejformy obsługi mieszkańców (np. poprzez ruchomepunkty obsługi klientów lub listonoszy). Działaniazwiązane z obecną reorganizacją placówek pocztowychzakładają zagęszczenie sieci placówek na określonychterenach poprzez tworzenie nowych agencjipocztowych, co w efekcie zwiększa dostępność klientówdo usług pocztowych, skraca czas oczekiwaniana obsługę, umożliwia wydłużony czas pracy placówek(w godzinach pracy punktów handlowo- usługowych,w których działają agencje).Odnosząc się do kwestii poruszonych w trzecimpytaniu, uprzejmie przekazuję, iż w związku z trwającymianalizami dotyczącymi przekształceń sieciprzed ich zakończeniem nie jest możliwa odpowiedźna pytanie, ilu pracowników będzie dotyczyła redukcja.Pragnę jednak poinformować, że Zarząd PocztyPolskiej prowadzi działania osłonowe mające na celuzminimalizowania skutków społecznych zwolnieńgrupowych w każdym ich etapie. Należy podkreślić,że działania są nastawione przede wszystkim namożliwość utrzymania przez pracowników zatrudnieniaw Poczcie Polskiej poprzez system alokacjipracowników na inne miejsce w strukturze spółkiw ramach wakatów powstających w różnych jednostkach.Jednocześnie stale prowadzony jest monitoringwolnych miejsc pracy, specjaliści z Centrum ZarządzaniaKadrami identyfikują spośród osób przewidzianychdo zwolnień tych pracowników, którzymogą podlegać alokacji, tj. zatrudnieni byli na podobnychstanowiskach lub zajmowali inne stanowiska,ale posiadają wymagane wykształcenie i kompetencjelub mogą je szybko uzupełnić.Dodatkowo pragnę poinformować, iż przy przekształceniachplacówek własnych w agencje pocztowebrana będzie pod uwagę możliwość zawieraniaumów agencyjnych z byłymi pracownikami PocztyPolskiej, co pozwoli na zachowanie ciągłości obsługiklientów indywidualnych i zapewni odpowiednią jakośćrealizowanych usług.Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję, żezaprezentowane informacje w sposób wyczerpującywyjaśniają kwestie poruszone w zapytaniu panówposłów.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMaciej Jankowskipodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Dariusza Lipińskiegow sprawie połączenia wschodniej i zachodniejobwodnicy Poznania z autostradą A2 (8866)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Dariusza Lipińskiego, przekazaneprzy piśmie z dnia 2 marca 2011 r., znak: SPS--024-8866/11, w sprawie połączenia wschodniej i zachodniejobwodnicy Poznania z autostradą A2 przedstawiamnastępujące informacje i wyjaśnienia.W kwestii, jak przebiegały i jakim wynikiem zakończyłysię negocjacje GDDKiA i spółki AutostradaWielkopolska na temat zakresu prac przy węzłachGłuchowo i Kleszczewo, uprzejmie informuję, iż realizacjawęzłów Głuchowo i Kleszczewo, o którychmówi umowa koncesyjna o budowę i eksploatację autostradyA2 z 1997 r., miała się rozpocząć po przystąpieniudo budowy drogi ekspresowej S5. Lokalizacja,typ węzłów oraz ich parametry geometrycznezostały określone w projekcie wstępnym opracowanymna podstawie decyzji o ustaleniu lokalizacji autostradypłatnej A2 z 1996 r. W związku z zaplanowaniemnowego układu drogowego regionu oraz decyzjąo budowie drogi ekspresowej S11 tworzącejzachodnią obwodnicę Poznania należało uwzględnićpodłączenie do autostrady dodatkowej drogi, a tymsamym przyjąć do projektowania zwiększony prognozowanyruch na autostradzie i łącznicach węzłów.Modyfikacje w stosunku do projektu wstępnego spowodowałyzwiększenie zakresu prac m.in. w ilościach

440robót ziemnych, nawierzchni, zwiększeniu szerokościobiektów inżynierskich, wysokości ekranów akustycznychoraz przebudów kolizji z infrastrukturątechniczną. Negocjacje strony publicznej z koncesjonariuszemdotyczyły kształtu węzłów oraz parametrówtechnicznych, jakim powinny odpowiadać poszczególnewęzły autostradowe. Pod uwagę branebyło rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia16 stycznia 2002 r. w sprawie przepisów techniczno--budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz. U.z 2002 r. Nr 12, poz. 116, wraz z późn. zm.) oraz kwestiebezpieczeństwa użytkowników autostrady. PonadtoGeneralna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostradbyła zobowiązana do uzgodnienia ze spółką kosztówbudowy. Zgodnie z zapisami umownymi z powodumodyfikacji projektu wstępnego koncesjonariuszowiprzysługuje zwrot wzrostu wydatków.Odnośnie do aktualnego podziału obowiązkóww zakresie budowy obu węzłów pomiędzy GDDKiAa spółką Autostrada Wielkopolska, informuję, iż w myślumowy koncesyjnej do zaprojektowania i wybudowaniawęzłów zobowiązana jest Autostrada WielkopolskaSA. W stosunku do rozwiązań opisanych umowąkoncesyjną GDDKiA wprowadziła zmiany w układziedrogowym. W węźle Głuchowo pierwotnie przewidywanopołączenie z autostradą wyłącznie drogiS5 i wybudowanie węzła jako trójwlotowego. W węźleGłuchowo z autostradą połączone zostaną dwiedrogi: S5 prowadząca na południe od autostrady i drogaS11 prowadząca na północ od autostrady. Obecnierealizowany wariant polega na budowie węzła składającegosię z dwóch „trąbek”: jednej umiejscowionejna autostradzie, włączającej S5 od południa, a drugiej,umieszczonej na drodze ekspresowej S5, włączającejS11 od północy. Pierwszą z nich buduje koncesjonariusznatomiast drugi z obiektów leży w gestiiGDDKiA. W przypadku węzła Kleszczewo cały zakresprac spoczywa na spółce.Jednocześnie uprzejmie informuję, iż w wyniku przeprowadzonegopostępowania przetargowego na wybórwykonawcy budowy węzła Głuchowo wybrano firmęStrabag sp. z o.o., z którą w najbliższym czasie zostaniepodpisana umowa na budowę, natomiast dla węzłaKleszczewo obecnie trwa procedura przetargowa.Spółka koncesyjna przygotowuje umowy wykonawczena budowę przedmiotowych węzłów z terminemzakończenia oraz przekazaniem do użytkowaniaprzed mistrzostwami Euro 2012.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.Podsekretarz stanuRadosław StępieńO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwości- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Jana Widackiegow sprawie prezentowania przez WydziałStatystyki Ministerstwa Sprawiedliwościdanych dotyczących liczby prawomocniezasądzonych w latach 1999–2010 odszkodowańz tytułu niesłusznego skazania, a także liczbywznowionych w latach 1999–2010 postępowańw sprawach karnych (8868)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi napismo Pana Marszałka z dnia 2 marca br., nr SPS--024-8868/11, przekazujące zapytanie poselskiepana Jana Widackiego, posła na Sejm RzeczypospolitejPolskiej, w sprawie danych statystycznych dotyczącychliczby prawomocnie zasądzonych odszkodowańi zadośćuczynień w trybie art. 552 Kodeksupostępowania karnego uprzejmie informuję, jak następuje.Po przeanalizowaniu kwestionowanych przezpana posła danych statystycznych z zakresu prawomocniezasądzonych odszkodowań w trybie art. 552Kodeksu postępowania karnego zamieszczonych nastronie internetowej wyjaśniam, że są one poprawne.W roku 2009 prawomocnie zasądzono odszkodowanieza niesłuszne skazanie wobec 18 osób, zaśzadośćuczynienie wobec 6 osób. W I półroczu 2010 r.na podstawie art. 552 § 1 i 2 Kodeksu postępowaniakarnego zasądzono odszkodowanie 15 osobom, natomiastzadośćuczynienie – 9. Z przykrością jednakstwierdzam, że opis tabeli nie był wystarczająco precyzyjnyi zamieszczone w tabeli informacje o prawomocniezasądzonych zadośćuczynieniach za niesłuszneskazanie mogły być odczytane także jakodane o odszkodowaniach. Za tę nieścisłość przepraszam.Dziękując za zwrócenie uwagi na opisany powyżejbrak precyzji w załączeniu przedstawiam zmodyfikowanątabelę, prezentującą w sposób jednoznacznydane statystyczne za lata 1999–2010 odnośniedo odszkodowań i za lata 2009 i 2010 z zakresuzasądzonych zadośćuczynień. Tabela będzie zamieszczonana stronie internetowej MinisterstwaSprawiedliwości.Ponadto uprzejmie przedstawiam w załączeniuopracowanie tabelaryczne zawierające dostępne w WydzialeStatystyki Ministerstwa Sprawiedliwości informacjeo liczbie spraw o wznowienie postępowaniakarnego w sądach powszechnych w latach 2005–2010.Tabela prezentuje liczbę spraw do załatwienia w sądachokręgowych i apelacyjnych w danym okresiesprawozdawczym (spraw, które pozostały do załatwieniaz poprzedniego okresu sprawozdawczego, i spraw,które wpłynęły w danym okresie sprawozdawczym),a także liczbę spraw o wznowienie postępowania kar-

441nego, które zostały załatwione w określonym przedzialeczasowym* ) .Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuZbigniew Wronasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Andrzeja Sztorcaw sprawie refundowania ze środkówFunduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanychmłodocianym pracownikom (8869)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Andrzeja Sztorca w sprawie refundowaniaze środków Funduszu Pracy wynagrodzeńwypłacanych młodocianym pracownikom, przekazanąwystąpieniem Marszałka Sejmu RP z dnia2 marca 2011 r., znak: SPS-024-8869/11, uprzejmieinformuję.Fundusz Pracy wspomaga finansowanie kształceniazawodowego młodocianych na dwa sposoby:1) po pierwsze, zgodnie z art. 12 ust 7 ustawy z dn.20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjachrynku pracy (Dz. U. 2008 r. Nr 69, poz. 415,z późn. zm.) jest to możliwość refundacji wynagrodzeńpracodawcom i składek na ubezpieczenie społecznedla młodocianych pracowników, którzy mająumowy o pracę w celu przygotowania zawodowego,realizowanego w dwóch formach: nauki zawodu (2–3lata) lub przyuczenia do pracy (3–6 miesięcy); zgodniez przepisami wynagrodzenie młodocianych możebyć refundowane w kolejnych latach nauki zawoduodpowiednio w wysokości 4%, 5% i 6% przeciętnegomiesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodoweji są to obecnie kwoty rzędu 137 zł, 171 zł i 206 zł.;przy formie przyuczenia do pracy refunduje się 4%przeciętnego wynagrodzenia (137 zł); dystrybucjątych środków zajmują się Ochotnicze Hufce Pracy;2) po drugie, od 2009 r. na podstawie art. 108 ust.1 pkt 55 ustawy o promocji zatrudnienia (…) z FunduszuPracy wypłacana jest pracodawcom obligatoryjnadotacja za wykształcenie młodocianego; po zakończeniuprzygotowania zawodowego; (wcześniejfinansowana z budżetu); przy 2-letnim okresie kształceniaw wysokości 4587 zł, przy 3-letnim okresiekształcenia – 7645 zł, a w przypadku przyuczenia dopracy – 240 zł za każdy miesiąc kształcenia; kwoty* ) Załącznik – w aktach Sekretariatu Posiedzeń Sejmu.te podlegają waloryzacji o wskaźniki inflacji, a ichwysokość wynika z przepisu art. 70b ustawy z dn. 7 września1991 o systemie oświaty (Dz. U. 2004 r. Nr 256,poz. 2572, z późn. zm.); dystrybucja tych środkówrealizowana jest przez gminy.W planie finansowym Funduszu Pracy na rok2011 środki przeznaczone dla Ochotniczych HufcówPracy na refundowanie wynagrodzeń i składek naubezpieczenia społeczne młodocianych pracownikówokreślone zostały na kwotę 170 mln zł. Taką kwotąśrodków dysponuje komendant główny OHP z przeznaczeniemna zawieranie nowych umów z pracodawcamioraz na wypłatę refundacji wynikającychz umów zawartych w roku 2009 i 2010.Zdaniem komendanta głównego OHP ustalonaw planie finansowym Funduszu Pracy na 2011 r.kwota środków na refundację wynosząca 170 mln złnie zabezpieczy w całości zobowiązań wynikającychz już podpisanych umów z pracodawcami. Niezbędneśrodki Funduszu Pracy do pełnej realizacji wypłatna podstawie zawartych umów to kwota ponad 205,6mln zł. W związku z powyższym deficyt środków napokrycie wydatków związanych z podpisanymi umowamiwynosi 35,6 mln zł.Środki z Funduszu Pracy przeznaczone w 2010 r.na obligatoryjne dotacje za wykształcenie młodocianychpracowników były znacznie wyższe niż środkiskierowane na refundację wynagrodzeń i przekroczyły330 mln zł. Natomiast w planie Funduszu Pracyna rok 2011 przewidziano kwotę 303 mln zł.Komendant główny OHP dysponuje środkami finansowymiFunduszu Pracy przeznaczonymi na refundacjęwynagrodzeń i w związku z tym może onpodejmować zobowiązania finansowe tylko do wysokościśrodków zabezpieczonych na ten cel w planiefinansowym, gdyż zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U.z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.) „jednostkisektora finansów publicznych mogą zaciągać zobowiązaniado sfinansowania w danym roku do wysokościwynikającej z planu wydatków (…) pomniejszonejo płatności wynikające ze zobowiązań zaciągniętychw latach poprzednich (…)”.W związku z powyższym należy stwierdzić, że komendantgłówny OHP jest właściwym organem dopodjęcia decyzji o zawieraniu umów o refundację wynagrodzeńwypłacanych młodocianym pracownikom,a także o wstrzymaniu zawierania umów w sytuacjibraku możliwości sfinansowania zobowiązań wynikającychz tych umów w ramach środków FunduszuPracy przeznaczonych na ten cel w planie FunduszuPracy na 2011 r.Rada Ministrów, określając wydatki FunduszuPracy na rok bieżący, kierowała się koniecznościąograniczeń wydatków publicznych w celu korekty deficytusektora instytucji rządowych i samorządowychdo poziomu nie wyższego niż 3% PKB oraz ograniczeniapotrzeb pożyczkowych budżetu państwa,związanych z koniecznością uzupełniania niedoboruw Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS), wynikającegoz dotychczasowego systemu emerytalnego,

442powstającego w wyniku przekazywania części składkiemerytalnej do otwartych funduszy emerytalnych(OFE), powodujących narastające zagrożenia dla długupublicznego, który zbliża się do II progu ostrożnościowego,określonego w ustawie o finansach publicznych(...), na poziomie 55% PKB.Aktualnie prowadzone w Sejmie prace nad rządowymprojektem ustawy o zmianie ustawy o systemieubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórychustaw pozwalają oczekiwać, że w przypadku uchwaleniaprzez Sejm RP poprawki wniesionej przez klubparlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego doprojektu wyżej wymienionej ustawy, ograniczającejod dnia 1 kwietnia br. poziom składki na ubezpieczenieemerytalne pochodzącej ze składki ubezpieczonego,odprowadzanej przez ZUS do OFE, możliwebędzie istotne ograniczenie wydatków budżetu państwana pokrycie niedoboru w FUS z tytułu przekazywaniado OFE części składki emerytalnej.Osiągnięcie tego celu możliwe będzie równieżw przypadku przyjęcia przez Sejm rządowego projektuustawy o zmianie niektórych ustaw związanychz funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych,zgodnie z którym z dniem 1 maja 2011 r. składkado otwartych funduszy emerytalnych ograniczonazostanie w 2011 r. do poziomu 2,3% podstawy wymiaruskładki.Ta oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa realizowane dotychczas na rynku finansowymoraz związane z tym koszty, przez co zmniejszysię również zagrożenie wspomnianego wyżej przekroczeniaII progu ostrożnościowego, a pod rządaminowej ustawy budżetowej i znowelizowanej ustawyo finansach publicznych (…) pozwoli w konsekwencjina zmianę planu finansowego Funduszu Pracy i zwiększeniewydatków funduszu przeznaczanych na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu, w tym narefundację wynagrodzeń młodocianych pracowników,zgodnie z uzasadnionymi potrzebami krajowegorynku pracy.Reagując na zaistniałą sytuację, w oparciu o przepisart. 29 ust. 12 ustawy o finansach publicznych,w dniu 25 lutego br. minister pracy i polityki społecznejwystąpił do ministra finansów z wnioskiem o wyrażeniezgody na zmianę planu finansowego FunduszuPracy skutkującą zwiększeniem środków FunduszuPracy na realizację w 2011 r. zadań na rzeczpromocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobociai aktywizacji zawodowej łącznie o kwotę 1 200 605tys. zł, w tym o zwiększenie środków Funduszu Pracyprzeznaczonych na refundowanie wynagrodzeńi składek na ubezpieczenia społeczne młodocianychpracowników o kwotę 80 000 tys. zł. W dniu 7.03.2011r. minister finansów odmówił udzielenia takiej zgody,uzasadniając odmowę wdrożeniem procedur oszczędnościowychdotyczących konieczności ograniczenianadmiernego deficytu instytucji rządowych i samorządowychdo 3% PKB w 2012 r.Jeśli chodzi o to, jakie zasady przyznawania refundacjibędą obowiązywały w 2011 r., to należy podkreślić,że przepisy w tym zakresie nie zmieniły się. Jednakze względu na fakt, że refundacja ta ma charakterfakultatywny w przypadku braku środków FunduszuPracy na finansowanie tego rodzaju pomocy dla pracodawców,komendant główny OHP nie będzie mógłpodjąć zobowiązań wobec pracodawców.Należy także podkreślić, iż ograniczenie środkówFunduszu Pracy na refundowanie pracodawcom wynagrodzeńwypłacanych młodocianym nie pozbawiamłodzieży możliwości kształcenia w formie praktycznejnauki zawodu, gdyż pracodawcy, którzy podpisaliz młodocianymi umowy o pracę w celu przygotowaniazawodowego, są tymi umowami związani i powinnije kontynuować.Informuję ponadto, iż na bieżąco monitoruję sytuacjęna krajowym rynku pracy oraz w poszczególnychwojewództwach, a w przypadku jej niekorzystnegorozwoju podejmę środki polegające na uruchomieniu163 mln zł z istniejącej rezerwy środkówFunduszu Pracy będącej w dyspozycji ministra, a takżekolejnym wnioskowaniu w sprawie zmiany planufinansowego Funduszu Pracy w oparciu o realizowanedodatkowe przychody Funduszu Pracy. Ministerpracy i polityki społecznej liczy na to, że działaniatakie spotkają się ze wsparciem ze strony sejmowejkomisji do spraw budżetu poprzez wyrażenie pozytywnejopinii w zakresie ewentualnych wnioskówkierowanych do ministra finansów w oparciu o przepisyart. 29 ust. 1 pkt. 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia2009 r. o finansach publicznych.Na koniec należy jeszcze raz wyraźnie podkreślić,iż choć uznaję, że wspieranie kształcenia młodych ludziodbywających przygotowanie zawodowe u pracodawcówma istotne znaczenie w realizacji kształceniazawodowego, to jednak ograniczenie środków na refundacjępracodawcom wynagrodzeń wypłacanychmłodocianym pracownikom nie wynika z decyzji ministrapracy, lecz okoliczności opisanych powyżej.Z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudasekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Czesława Hocaw sprawie pilnego i obiektywnego wyjaśnieniaprzyczyn odwołania przez starostęszczecineckiego dyrektora Powiatowej StacjiSanitarno-Epidemiologicznej w Szczecinku(8871)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 2 marca 2011 r. (sygn. SPS-024-8871/11) dotyczącego zapytania posła na Sejm RP pana

443Czesława Hoca w sprawie pilnego i obiektywnego wyjaśnieniaprzyczyn odwołania przez starostę szczecineckiegodyrektora Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznejw Szczecinku uprzejmie przedstawiamnastępujące informacje.Na wstępie pragnę zauważyć, iż stosownie doprzepisów ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działachadministracji rządowej (t.j. Dz. U. z 2007 r.Nr 65, poz. 437, z późn. zm.) minister spraw wewnętrznychi administracji w zakresie działu: administracjapubliczna (vide: art. 6 ww. ustawy) nie jestwłaściwy do prezentowania opinii i stanowisk w każdejsprawie należącej do zakresu zadań realizowanychprzez jednostki samorządu terytorialnego, którychzakres i sposób wykonywania regulują przepisyszczególne. Pragnę zaznaczyć, że organy samorząduterytorialnego wykonują zadania i kompetencje z zakresuróżnych dziedzin administracji publicznej, regulowaneprzepisami różnych aktów prawnychmieszczących się w działach administracji rządoweji podległych różnym podmiotom.Jednocześnie warto wskazać, iż stosownie do art. 33ust. 1 pkt 5 ustawy o działach administracji rządowejorganem właściwym w sprawach warunków sanitarnychi nadzoru sanitarnego pozostaje minister właściwydo spraw zdrowia.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 17 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuTomasz Siemoniaksekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Czesława Hocaw sprawie pilnego i obiektywnego wyjaśnieniaprzyczyn odwołania przez starostęszczecineckiego dyrektora Powiatowej StacjiSanitarno-Epidemiologicznej w Szczecinku(8871)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismo,znak: SPS-024-8871/11, z dnia 2 marca 2011 r.,przy którym przekazano interpelację poselską panaCzesława Hoca z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawiewyjaśnienia przyczyn odwołania przez starostę szczecineckiegopaństwowego powiatowego inspektorasanitarnego w Szczecinku, uprzejmie informuję, conastępuje.Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 14 marca1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U.z 2006 r. Nr 122, poz. 851, z późn. zm.) państwowegopowiatowego inspektora sanitarnego i jego zastępcępowołuje i odwołuje starosta za zgodą państwowegowojewódzkiego inspektora sanitarnego. Mając nauwadze powyższe, uprzejmie informuję, że z informacjiprzekazanej przez Wojewódzką Stację Sanitarno--Epidemiologiczną w Szczecinie do Głównego InspektoratuSanitarnego wynika, że starosta szczecineckizwrócił się do zachodniopomorskiego państwowegowojewódzkiego inspektora sanitarnego z prośbą o wyrażeniezgody na odwołanie ze stanowiska państwowegopowiatowego inspektora sanitarnego w Szczecinku.W odpowiedzi na powyższą korespondencjęzachodniopomorski państwowy wojewódzki inspektorsanitarny pismem z dnia 16 lutego 2011 r. wyraziłzgodę w przedmiotowej sprawie.Ponadto pragnę uprzejmie poinformować, żeszczegółowymi informacjami dotyczącymi odwołaniapaństwowego powiatowego inspektora sanitarnegow Szczecinku dysponuje starosta szczecinecki, którypodejmował decyzję w przedmiotowym zakresie.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJakub Szulcsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie rządowej pomocy w odbudowiezniszczeń popowodziowych w gm. Olszynana Dolnym Śląsku (8872)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 2 marca 2011 r. (sygn. SPS-023-8872/11), przekazującego zapytanie posła na Sejm RP paniMarzeny Machałek w sprawie rządowej pomocy w odbudowiezniszczeń popowodziowych w gminie Olszynana Dolnym Śląsku, uprzejmie przedstawiam następująceinformacje.Straty w infrastrukturze komunalnej jednosteksamorządu terytorialnego województwa dolnośląskiegopowstałe w wyniku ubiegłorocznej powodzioszacowane zostały na łączną kwotę ponad 511 mlnzł, z czego w gminie Olszyna na 3,1 mln zł.Minister spraw wewnętrznych i administracjiz rezerwy celowej budżetu państwa na przeciwdziałaniei usuwanie skutków klęsk żywiołowych, na odbudowęzniszczonej w wyniku powodzi z 2010 r. infrastrukturykomunalnej przekazał jednostkom samorząduterytorialnego województwa dolnośląskiegośrodki finansowe w następującej wysokości:

444— w 2010 r. 54 jednostki samorządu terytorialnegowojewództwa dolnośląskiego otrzymały środkifinansowe w wysokości 58,2 mln zł, w tym gminaOlszyna 0,5 mln zł,— w 2011 r. 63 jednostki samorządu terytorialnegowojewództwa dolnośląskiego otrzymały dofinansowaniew wysokości 36,2 mln zł, w tym na odbudowędróg i mostów gmina Olszyna otrzymała środkifinansowe w wysokości 0,7 mln zł.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuTomasz Siemoniakpodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Beaty Małeckiej-Liberyw sprawie badań dotyczących zachowaniaopon zimowych w różnych warunkachatmosferycznych (8873)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 3 marca 2011 r. (sygn. SPS-024-8873/11) przekazującego zapytanie posła na Sejm RP paniBeaty Małeckiej-Libery w sprawie badań dotyczącychzachowania opon zimowych w różnych warunkachatmosferycznych uprzejmie przedstawiam następująceinformacje.Na wstępie należy zaznaczyć, że MinisterstwoSpraw Wewnętrznych i Administracji nie dysponujewiedzą ani też materiałami świadczącymi o istnieniujednoznacznych wyników badań dotyczących zachowaniaopon zimowych w różnych warunkach atmosferycznych.Opinię w tej sprawie można kształtowaćw oparciu o badania prowadzone przez instytuty i stowarzyszeniamotoryzacyjne, w tym także zagraniczne,jak również w oparciu o badania prowadzonei publikowane przez redakcje czasopism motoryzacyjnych.Na podstawie analizy dostępnych publikacji możnastwierdzić, że o ile zalety opon zimowych na nawierzchnipokrytej śniegiem i lodem są nie do podważenia,o tyle taka ocena dla nawierzchni asfaltowejsuchej lub mokrej nie wypada już tak korzystnie. Jestto spowodowane dążeniem producentów do osiągnięcianajlepszych wyników dla ogumienia zimowegow skrajnych warunkach atmosferycznych. Na obecnymetapie postępu technologicznego w dalszym ciąguwystępuje prawidłowość, że im lepiej radzi sobieopona w trudnych warunkach zimowych, tym osiągagorsze rezultaty na innego rodzaju nawierzchniach.Na mokrej nawierzchni droga hamowania opon zimowychw stosunku do opon letnich wydłuża się naweto 20%. Przykładowo, wyniki testów (ADAC 2010/2011) przeprowadzonych przez niemiecki automobilklubADAC i fundację Warentest wskazują, że niektóremodele opon całorocznych, użytkowane w określonychwarunkach atmosferycznych i drogowych, mogąstanowić alternatywę dla ogumienia zimowego.Zestawiając wady i zalety stosowania opon zimowych,trzeba mieć na względzie, że w dużej mierzeo bezpiecznej drodze hamowania decyduje stan nawierzchni,a nie sama jej temperatura.Przedstawione uwarunkowania sprawiają, żew bardzo zmiennych warunkach jesienno-zimowychnie zawsze stosowanie ogumienia zimowego będziekorzystniejsze z punktu widzenia bezpieczeństwauczestników ruchu drogowego. Warto również podkreślić,że dotychczas brak jest w przedmiotowymzakresie rekomendacji Komisji Europejskiej, a ustawodawstwoposzczególnych krajów europejskich jestbardzo zróżnicowane.Wynika to również z położenia geograficznegoEuropy i związanej z tym różnorodności warunkówpogodowych, nawet w obrębie jednego państwa. Należyponadto zaznaczyć, że w Polsce zima ma bardzozróżnicowany przebieg, zarówno jeśli chodzi o opadyatmosferyczne, jak i amplitudę temperatur. Ponadtozupełnie inaczej wygląda eksploatacja pojazdu zimąw warunkach jazdy miejskiej i pozamiejskiej. W związkuz tym, w przypadku ewentualnego uwzględnieniapostulatu wprowadzenia obowiązku stosowania oponzimowych, należałoby bardzo wnikliwie rozważyć,w jakim okresie stosowanie tego rodzaju ogumieniamiałoby z założenia wpływ na poprawę bezpieczeństwajazdy.Przytoczone argumenty wskazują, że sformułowanierzetelnych wniosków co do zasadności stosowaniaogumienia zimowego w danym okresie kalendarzowymnie jest możliwe. Tym samym niemożliwejest obecnie wprowadzenie w policyjnym SystemieEwidencji Wypadków i Kolizji (SEWIK) rubryki zawierającejinformację na temat wyposażenia pojazduw ogumienie zimowe. Wiedza na temat rodzaju ogumieniapojazdów uczestniczących w wypadkach i kolizjachdrogowych musiałaby zostać skonfrontowanaze szczegółową informacją na temat warunków atmosferycznych,w tym także w zakresie temperaturynawierzchni jezdni w chwili zdarzenia. Dlatego teżwydaje się, iż jedynie szczegółowe badania, oparte naanalizie konkretnych zdarzeń drogowych, przeprowadzoneprzez specjalistyczne ośrodki, a nie ogólnieformułowane wnioski z bazy SEWIK, mogłyby doprowadzićdo określenia prawidłowości dotyczącychbezpieczeństwa pojazdów w różnych warunkach pogodowych.Jednocześnie uprzejmie informuję, że kwestiawłaściwego określenia warunków technicznych pojazdóworaz zakresu ich niezbędnego wyposażenia,podniesiona w wystąpieniu, należy do zadań ministrainfrastruktury, do którego właściwości należą

445sprawy objęte działem administracji rządowej:Transport.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuZbigniew Sosnowskipodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwości- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Andrzeja Pałysaw sprawie likwidacji Wydziału Pracyw Sądzie Rejonowym w Staszowie (8874)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Andrzeja Pałysa w sprawie likwidacjiWydziału Pracy w Sądzie Rejonowym w Staszowie,przesłane przy piśmie z dnia 3 marca 2011 r.,nr SPS-024-8874/11, uprzejmie przedstawiam, co następuje.Na wstępie pragnę poinformować, że rozporządzenieministra sprawiedliwości z dnia 10 marca 2011 r.zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzeniasądów pracy i sądów ubezpieczeń społecznych (Dz. U.Nr 60, poz. 303) uwzględnia zniesienie z dniem 1 kwietnia2011 r. siedemdziesięciu czterech wydziałów pracyw sądach rejonowych, w tym Wydziału Pracy w SądzieRejonowym w Staszowie.Uzasadniając przedmiotową zmianę organizacyjną,podnieść należy, że w ostatnich latach odnotowanyzostał znaczący spadek wpływu spraw z zakresuprawa pracy do sądów rejonowych (z 324 382 spraww 2001 r. do 95 062 w 2010 r.). W związku z tym podjętazostała decyzja o likwidacji wydziałów pracy w niektórychsądach rejonowych i przekazaniu spraw pracowniczychdo właściwości miejscowej sąsiednichjednostek.W kontekście omawianej reorganizacji wskazaćtrzeba, że na 165 sądów rejonowych, w których działająobecnie wydziały pracy, w 128 jednostkach etatyzacjapionu pracy nie przekracza 1 etatu. Dane teukazują drastyczne rozproszenie kadry orzeczniczejw pionie pracy. Jest to zjawisko niekorzystne nie tylkoze względu na właściwe zarządzanie kadrami, alerównież dla zapewnienia odpowiedniego poziomuorzecznictwa.Z punktu widzenia etatyzacji, obciążenia i racjonalnegowykorzystania kadry, utrzymywanie niewielkichwydziałów pracy w sądach rejonowych nieznajduje uzasadnienia. Zakłada się, że wpływ sprawpracowniczych powinien być na tyle duży, aby stanowiłobciążenie co najmniej dla 2 etatów sędziowskich.Dopiero w takiej sytuacji w pełni zasadne jest utworzeniewydziału pracy.Zmiana organizacyjna polegająca na zniesieniuniewielkich wydziałów pracy w sądach rejonowychuwarunkowana jest potrzebą racjonalizacji strukturysądów, które winny składać się z wydziałów o odpowiednimpotencjale kadrowym, jak też koniecznościązapewnienia właściwego wykorzystania wysokospecjalizowanejkadry orzeczniczej. W tym przypadkukwestie związane z poszukiwaniem oszczędnościw wydatkach resortu sprawiedliwości nie mają decydującegoznaczenia.W wyniku szczegółowej analizy funkcjonowaniawydziałów pracy w sądach rejonowych okręgu kieleckiegopodjęta została decyzja o zniesieniu WydziałuPracy w Sądzie Rejonowym w Staszowie i przekazaniuspraw rozpoznawanych przez ten wydział doSądu Rejonowego w Sandomierzu.Pragnę przy tym wskazać, że dla oceny zasadnościprzeprowadzenia omawianej zmiany organizacyjnejistotne znaczenie ma fakt, że została ona pozytywniezaopiniowana przez prezesa Sądu Okręgowegow Kielcach.Z uwagi na niewielką liczbę spraw z zakresu prawapracy wpływających do staszowskiego sądu rejonowegonegatywne skutki społeczne omawianej reorganizacjibędą miały znacznie ograniczony zakrespodmiotowy.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuGrzegorz Wałejkopodsekretarza stanuw Ministerstwie Sprawiedliwościna zapytanie posła Jerzego Budnikaw sprawie poprawy sytuacji lokaloweji kadrowej Sądu Rejonowego w Wejherowie(8875)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelacjępana posła Jerzego Budnika w sprawiepoprawy sytuacji lokalowej i kadrowej Sądu Rejonowegow Wejherowie, przesłaną przy piśmie z dnia 3 marca2011 r. nr SPS-024-8875/11, uprzejmie informuję,co następuje.Odnosząc się do pytania dotyczącego sytuacji lokalowejSądu Rejonowego w Wejherowie, należy podnieść,że w grudniu 2008 r. Sąd Okręgowy w Gdańskuzakupił nieruchomość w Wejherowie.W 2009 r. wykonana została inwentaryzacja przedmiotowegobudynku oraz koncepcja jego zagospoda-

446rowania na potrzeby Sądu Rejonowego w Wejherowie,a w 2010 r. w wyniku przeprowadzonego postępowaniaprzetargowego wyłoniono wykonawcę naopracowanie dokumentacji wraz z wykonaniem robótremontowych. Zakończenie prac i oddanie obiektu doużytkowania planowane jest w I połowie 2013 r.Jednocześnie należy podkreślić, że w 2010 r., pozaprzygotowaniem prac remontowych w budynku SąduRejonowego w Wejherowie, prowadzono również robotyremontowe w siedzibie V Zamiejscowego WydziałuKsiąg Wieczystych w Pucku.Zaznaczyć trzeba, że Sąd Okręgowy w Gdańskuod wielu lat prowadzi działania zmierzające do rozwiązanianiedoboru powierzchni i stworzenia pracownikomprawidłowych warunków pracy w jednostkachcałego okręgu gdańskiego. Poprawa warunkówlokalowych w ostatnich latach następuje poprzez pozyskaniew drodze zakupu lub przejęcia obiektóworaz ich przystosowanie i zmodernizowanie, co wymagaznacznych środków finansowych z budżetupaństwa.W związku z obowiązującą tzw. regułą wydatkowąbrakuje możliwości przeznaczenia dodatkowychśrodków finansowych na dostosowanie budynkuw Wejherowie dla potrzeb sądu, a tym samym przyśpieszeniarealizacji remontu. Ewentualne zwiększeniefinansowania może nastąpić jedynie w ramachzmian planu wydatków pomiędzy jednostkami apelacjigdańskiej.Odnosząc się natomiast do sytuacji kadrowejSądu Rejonowego w Wejherowie, wskazać należy, żepoziom obciążenia pracą sędziów tego sądu jest zróżnicowanyw zależności od pionu orzeczniczego. Obciążeniepracą sędziów jest statystycznie zdecydowaniewyższe od przeciętnego w kraju w pionie karnym.W pionie rodzinnym jest nieznacznie wyższe od przeciętnego,natomiast w pionie cywilnym zdecydowanieniższe niż przeciętne. Jednocześnie poziom rzeczywistejobsady sędziowskiej (po odliczeniu okresównieobecności w pracy – zwolnienia lekarskie, urlopyitp.) w poszczególnych pionach orzeczniczych sięgajedynie 65% limitu posiadanych przez sąd etatóworzeczniczych.W tym stanie rzeczy brakuje podstaw do dalszegozwiększania limitu etatów w tym sądzie. Wskazaćbowiem należy, że minister sprawiedliwości, korzystającz uprawnienia wynikającego z przepisu art. 56§ 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustrojusądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1010, z późn.zm.), dokonał w 2007 r. przesunięcia dwóch stanowisksędziowskich (i związanych z nimi etatów),zwolnionych w jednym z sądów apelacji gdańskiej, doSądu Rejonowego w Wejherowie, mając na uwadzekryteria określone w § 1 cyt. Przepisu, tj. racjonalnewykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego orazpotrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnychsądów.Aktualna sytuacja w zakresie obciążenia pracąw pionie karnym ma zatem charakter przejściowy i powinnazostać rozwiązana w ramach dotychczasowegolimitu etatów i stanu kadrowego sądu m.in. w trybieart. 22 § 1a wskazanej wyżej ustawy Prawo o ustrojusądów powszechnych.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuGrzegorz Wałejkopodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Adama Wykrętaw sprawie poprawy efektywnościBiura Odzysku Mienia (8879)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 3 marca 2011 r. (sygn. SPS-024-8879/11), dotyczącego zapytania posła na Sejm RP panaAdama Wykręta w sprawie poprawy efektywnościBiura Odzysku Mienia, uprzejmie przedstawiam następująceinformacje.Decyzją Rady Unii Europejskiej 2007/845/WSiSWz dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącą współpracy pomiędzybiurami ds. odzyskiwania mienia w państwachczłonkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacjikorzyści pochodzących z przestępstwa lubinnego mienia związanego z przestępstwem (Dz. Urz.UE. L 332 z 18.12.2007 r.) każde państwo członkowskiew terminie do dnia 18 grudnia 2008 r. zostałozobowiązane do utworzenia lub wyznaczenia krajowegobiura ds. odzyskiwania mienia (ang. Assets RecoveryOffice – ARO), którego celem jest usprawnienieprocesu poszukiwania i identyfikacji korzyściuzyskanych z przestępstwa.Uwzględniając różnice w systemach prawnychpaństw członkowskich, uregulowania unijne umożliwiająumieszczenie biura ds. odzyskiwania mieniaw strukturach:— organów administracji (np. finansowej);— organów ścigania (np. prokuratury, policji);— organów sądowniczych.Poprzez tworzenie biur ds. odzyskiwania mieniaUnia Europejska ma na celu wzmocnienie i usprawnieniedotychczasowej współpracy w zakresie rozpoznaniamajątkowego za granicą prowadzonej w ramachMiędzyagencyjnej Sieci Odzyskiwania MieniaCamden – CARIN. Współpraca ta dotychczas obejmowałanieoficjalne działania ukierunkowane na ustalenieskładników majątkowych powiązanych z przestępstwemoraz ich lokalizacji. Były to zarówno działaniastanowiące w rozumieniu przepisów prawakrajowego czynności operacyjno-rozpoznawcze (m.in.

447wywiad, obserwacja), jak i oficjalne sprawdzenia(m.in. w policyjnych bazach danych czy rejestrachpublicznych) oraz inne ustalenia.Zgodnie z przyjętymi założeniami tworzenie biurds. odzyskiwania mienia ma na celu intensyfikacjęnieformalnej współpracy w ramach CARIN. Państwaczłonkowskie zostały zobligowane do utworzeniatego typu struktur i wyznaczenia ich jako punktówkontaktowych CARIN; państwa mają obowiązek zapewnićbiurom ds. odzyskiwania mienia warunkido prowadzenia współpracy międzynarodowej z biuramids. odzyskiwania mienia innych państw członkowskichUnii Europejskiej bez względu na statuskrajowy tych jednostek; biura ds. odzyskiwania mieniamają wymieniać informacje zgodnie z reżimemokreślonym w decyzji ramowej Rady 2006/960/WSiSW z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie uproszczeniawymiany informacji i danych wywiadowczychmiędzy organami ścigania państw członkowskichUnii Europejskiej (Dz. Urz. UE. L 386 z 29.12.2006 r.).Problematyka utworzenia w Polsce biura ds. odzyskiwaniamienia stała się przedmiotem prac grupymiędzyresortowej, w której brali udział przedstawicieleMinisterstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji,Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Sprawiedliwości,Prokuratury Krajowej, Komendy GłównejPolicji oraz Komendy Głównej Straży Granicznej.Ostatecznie w Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji został opracowany dokument pt.„Biuro ds. Odzyskiwania Mienia – propozycja rozwiązań”zaakceptowany przez ministra spraw wewnętrznychi administracji. Założenia przedstawionew przedmiotowym dokumencie zostały poparte przezprzedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości, MinisterstwaFinansów oraz Komendy Głównej Policjii stały się podstawą do prac mających na celu wprowadzeniewłaściwych rozwiązań systemowych.W dniu 18 grudnia 2008 r. została podpisana deklaracjawspółpracy pomiędzy ministrem finansów,ministrem sprawiedliwości – prokuratorem generalnym,ministrem spraw wewnętrznych i administracjiw sprawie współdziałania przy stosowaniu decyzjiRady Unii Europejskiej 2007/845/WSiSW z dnia6 grudnia 2007 r. dotyczącej współpracy pomiędzybiurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskichw dziedzinie wykrywania i identyfikacjikorzyści pochodzących z przestępstwa lub innegomienia związanego z przestępstwem. Ponadto, celemszczegółowego określenia zasad współdziałania w obszarzeskutecznego wypełniania zadań dotyczącychwykrywania i identyfikacji nielegalnie uzyskanychkorzyści i innego mienia pochodzącego z działalnościprzestępczej, w dniu 15 września 2009 r. podpisanezostało porozumienie pomiędzy ministrem spraw wewnętrznychi administracji, ministrem finansów i ministremsprawiedliwości w sprawie współpracy w wykrywaniui identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwalub innego mienia związanego z przestępstwemw zakresie zadań Krajowego Biura ds. OdzyskiwaniaMienia.Z uwagi na rangę oraz złożoność problematykikrajowy system ds. odzyskiwania mienia oparty zostało trzy filary: filar centralny – Komenda GłównaPolicji wzmocniony dwoma filarami pomocniczymiusytuowanymi w ramach Ministerstwa Sprawiedliwościi Ministerstwa Finansów. Po rozdzieleniu MinisterstwaSprawiedliwości i Prokuratury Generalnejtrzeci filar został umiejscowiony w ProkuraturzeGeneralnej.W tak powstałym systemie rolę instytucji wiodącejspełnia Komenda Główna Policji, gdzie zostałoutworzone Krajowe Biuro ds. Odzyskiwania Mienia.Szefem Krajowego Biura ds. Odzyskiwania Mieniajest komendant główny Policji. Zadania związanez funkcją Krajowego Biura ds. Odzyskiwania Mieniarealizuje Wydział ds. Odzyskiwania Mienia usytuowanyw strukturze Biura Kryminalnego KomendyGłównej Policji utworzony na mocy rozkazu organizacyjnegonr 120/08 z dnia 4 grudnia 2008 r. w sprawiezmian organizacyjno-etatowych w KomendzieGłównej Policji.Do głównych zadań wydziału należy:1) zapewnianie wymiany informacji, pomiędzyjednostkami organizacyjnymi Policji i innymi uprawnionymikrajowymi podmiotami oraz odpowiednimiorganami państw Unii Europejskiej, dotyczącychujawniania, identyfikowania, zabezpieczania i odzyskiwaniamienia pochodzącego z przestępstwa lubmającego związek z przestępstwem;2) współdziałanie z krajowymi podmiotami uprawnionymido ujawniania, identyfikowania, zabezpieczaniai odzyskiwania mienia, w szczególności z podległymilub nadzorowanymi przez ministra właściwegodo spraw wewnętrznych, ministra właściwegodo spraw finansów publicznych, ministra sprawiedliwościoraz prokuratora generalnego.Wymienione powyżej zadania odpowiadają działaniombiur odzyskiwania mienia w całej Unii Europejskiej,które w każdym kraju stanowią centralnypunkt kontaktowy dla przychodzących i wychodzącychzapytań (biura są odpowiedzialne za zbieraniedostępnych w danym państwie informacji dotyczącychskładników majątkowych, stąd koniecznośćwspółdziałania z krajowymi podmiotami, a następnieprzekazanie ich partnerom zagranicznym).W związku z tym należy wskazać, iż Wydział ds.Odzyskiwania Mienia dokonuje jedynie ustalaniaskładników majątkowych i pośredniczy w wymianieinformacji, lecz nie prowadzi postępowań przygotowawczychi co za tym idzie nie dokonuje tymczasowegozajęcia mienia, prowadzącego do zabezpieczeniamajątkowego. Zadania te realizowane są przezcałą Policję.Przed Wydziałem ds. Odzyskiwania Mienia postawionoponadto następujące zadania:1) prowadzenie „zbioru dobrych praktyk” oraz upowszechnianierozwiązań sprzyjających ujawnianiu iidentyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwalub innego mienia związanego z przestępstwem;

4482) opracowywanie propozycji zmian w przepisachprawa regulujących problematykę dotyczącą ujawniania,identyfikowania, zabezpieczania i odzyskiwaniamienia pochodzącego z przestępstwa lub mającegozwiązek z przestępstwem;3) prowadzenie (pozaoperacyjnej) współpracymiędzynarodowej dotyczącej problematyki ujawniania,identyfikacji, zabezpieczania i odzyskiwaniamienia pochodzącego z przestępstwa lub mającegozwiązek z przestępstwem, w szczególności w zakresiedziałalności Międzyagencyjnej Sieci OdzyskiwaniaMienia Camden (CARIN).W ramach ww. „dobrych praktyk” rozpowszechnionoszereg materiałów szkoleniowych opracowanychprzez WOM BK KGP oraz systematycznie prowadzonolokalne doskonalenia zawodowe dla funkcjonariuszyKWP/KSP, podczas których w 2010 r.przeszkolono ok. 700 osób. Ponadto opracowano programszkolenia specjalistycznego z zakresu tymczasowegozajęcia mienia ruchomego i zabezpieczeniamienia, zatwierdzony decyzją komendanta głównegoPolicji, który realizowany jest jednocześnie w SzkołachPolicji w Katowicach, Legionowie i Pile orazw Wyższej Szkole Policji w Szczytnie. Program skierowanyjest do policjantów ze wszystkich jednosteki komórek organizacyjnych Policji, które w swoichzadaniach mają ujawnianie i ustalanie składnikówmajątkowych sprawców przestępstw. Funkcjonariuszewydziału biorą w tych szkoleniach udział w charakterzewykładowców.Wydział ds. Odzyskiwania Mienia BK KGP reprezentujeponadto polską Policję, prowadząc (pozaoperacyjną)współpracę międzynarodową między innymiw następujących projektach współfinansowanychze środków Komisji Europejskiej:1) CEART – Centre of Excellence in Assets Recoveryand Training (projekt dla „ustanowienia centrówdoskonalenia zawodowego w zakresie odzyskiwaniamienia i wdrożenia programu profesjonalnegoszkolenia”);2) EUDEFI – EU to Deliver Excellence in FinancialInvestigation, UE (nowe możliwości działań śledczychw zakresie przestępczości finansowej).W Wydziale ds. Odzyskiwania Mienia dokonujesię także comiesięcznej analizy wyników uzyskiwanychprzez poszczególne jednostki Policji. Oceniepoddawana jest wartość zabezpieczonego mieniaw korelacji ze średnią wartością mienia zabezpieczonegou podejrzanego oraz wartości uzyskiwane w poszczególnychobszarach, tj.:1) monitorowanie wskaźnika procentowego sprawzakończonych z zabezpieczeniem majątkowym dospraw zakończonych pozytywnie;2) monitorowanie wartości zabezpieczonego mieniaw postępowaniach o przestępstwa z art. 178a Kodeksukarnego;3) monitorowanie wartości zabezpieczonego mieniaprzypadającej na jednego podejrzanego w postępowaniacho przestępstwa z art. 178a K.k.;4) monitorowanie wartości zabezpieczonego mieniaprzypadającej na jednego podejrzanego z uwzględnieniemwartości mienia zabezpieczonego przez CentralneBiuro Śledzce KGP;5) monitorowanie wartości zabezpieczonego mieniaogółem oraz wartości zabezpieczonego mienia najednego podejrzanego w 7 rodzajach przestępstw(udział w bójce lub pobiciu, uszczerbek na zdrowiu,kradzież mienia, kradzież samochodu, kradzież z włamaniem,przestępstwa rozbójnicze oraz uszkodzeniemienia).Monitorowanie w cyklu miesięcznym wynikóww obszarze zabezpieczenia mienia prowadzone byłoregularnie od stycznia 2009 r., a wyniki systematycznieprzesyłano do komend wojewódzkich i KomendyStołecznej Policji.W 2010 r. Policja zabezpieczyła mienie o wartości307 319 741 zł, w porównaniu z 2009 r. (277 793 899zł) nastąpił wzrost o 10,6%.W styczniu i lutym 2011 r. zabezpieczono mienieo wartości 67 304 072 zł, co w porównaniu z analogicznymokresem 2010 r. daje wzrost o 23%.Podkreślenia przy tym wymaga, że kwestia poprawyefektywności i skuteczności działań podejmowanychprzez służby zaangażowane w proces odzyskiwaniamienia pochodzącego z czynów przestępczychjest stałym elementem strategii i programówz obszaru porządku i bezpieczeństwa publicznego realizowanychw Ministerstwie Spraw Wewnętrznychi Administracji.Obecnie trwają prace nad projektem strategii„Sprawne Państwo 2011–2020”, która ma zostaćprzyjęta przez Radę Ministrów w czerwcu 2011 r. Wśródzakładanych celów ww. dokumentu jest cel o nazwie„Sprawne funkcjonowanie służb odpowiedzialnychza bezpieczeństwo i porządek publiczny”. W ramachpodpunktu „Przeciwdziałanie, zapobieganie, zwalczanieprzestępstw i zagrożeń związanych z bezpieczeństwempowszechnym” znajduje się działanie pn.„Sprawne odzyskiwanie mienia pochodzącego z przestępstw”.Wskazano w nim, iż pozbawianie sprawcówkorzyści majątkowych pochodzących z popełnianychprzez nich przestępstw stanowi istotny element w walcez przestępczością, szczególnie zorganizowaną.W celu skutecznego odzyskiwania i zabezpieczaniamienia pochodzącego z przestępstw konieczne są szkoleniadla funkcjonariuszy Policji i innych służb orazprokuratorów. Niezbędna jest sprawna wymiana informacjipomiędzy instytucjami, urzędami oraz organamiwładzy publicznej na potrzeby prowadzonychczynności służbowych, w tym m.in. z generalnym inspektoreminformacji finansowej w zakresie danychobejmujących transakcje podejrzane i ponadprogowe,mogące mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniemterroryzmu. Należy zorganizować wspólnysystem gromadzenia danych na temat odzyskiwanegoi zabezpieczanego mienia przez wszystkie instytucjei służby, które wykonują tego typu zadania.Ponadto ww. zagadnienie zostało uwzględnionew projektach następujących dokumentów procedowa-

449nych w ramach prac resortu spraw wewnętrznychi administracji:— „Rządowy program przeciwdziałania korupcjina lata 2011–2016”;— „Rządowy plan zwalczania przestępczości zorganizowanejw Polsce”.Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracjiod listopada 2006 r. uczestniczy w ramach projektutwinningowego Transition Facility 2005 i TransitionFacility 2006 „Poprawa działań antykorupcyjnychw Polsce” w pracach nad stworzeniem narzędziainformatycznego wspierającego pracę prokuratorów,policjantów i funkcjonariuszy Straży Granicznej,Centralnego Biura Antykorupcyjnego, AgencjiBezpieczeństwa Wewnętrznego, służb skarbowychoraz żołnierzy Żandarmerii Wojskowej w zakresieodzyskiwania mienia pochodzącego z czynów przestępczych.Należy podkreślić, iż powyższe przedsięwzięciebyło wzorowane i realizowane na podstawie doświadczeńPolicji niemieckiej nabytych przy tworzeniu i praktycznymwykorzystaniu systemu nazwanego ArchiwumOdzyskiwania Mienia.Opracowany ostatecznie Elektroniczny SystemOdzyskiwania Mienia (ESOM), którego właścicielempraw jest MSWiA, stanowi skuteczny, pomocniczy instrumentelektroniczny do wykorzystywania przezprowadzących dochodzenie funkcjonariuszy ww. podmiotóww celu efektywnego odzyskiwania mienia pochodzącegoz czynów przestępczych. U podstaw stworzeniasystemu leżała chęć wspierania doskonaleniazawodowego oraz wykorzystania jako narzędzia pomocniczegodla wszystkich, którzy podejmują czynnościw przedmiotowym obszarze. Jego przeznaczeniemjest podanie prawnych, taktycznych i przede wszystkimpraktycznych instrukcji w zwięzłej formie.Głównym celem utworzenia i wdrożenia ElektronicznegoSystemu Odzyskiwania Mienia (ESOM) jestudoskonalenie metod i zasad pozbawiania przestępcówkorzyści majątkowych pochodzących z przestępstwkarnych, jak i karnoskarbowych. Ponadtorozwiązania proponowane w ramach ESOM pozwalająna usprawnienie i podniesienie efektywnościwszelkich czynności związanych z pozbawianiemmienia sprawców przestępstw i osób czerpiących korzyściz przestępstw.Obecnie Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie, przywsparciu MSWiA, w związku z projektem szkoleniowymfinansowanym w ramach PO „Kapitał ludzki”,priorytet V: Dobre rządzenie, działanie 5.2: Wzmocnieniepotencjału administracji samorządowej pt.„Poprawa skuteczności odzyskiwania mienia pochodzącegoz czynów przestępczych” realizuje cykl szkoleńdla pracowników/funkcjonariuszy organów ściganiauczestniczących w systemie odzyskiwania mieniasprawców przestępstw. Celem szkolenia jest doskonalenieumiejętności funkcjonariuszy służb państwowychz zakresu ujawniania i zabezpieczaniamienia sprawców na poczet grożących im kar i środkówkarnych o charakterze majątkowym w ramachczynności operacyjnych i procesowych oraz z zakresuobsługi programu ESOM. W latach 2010–2011 planowanejest przeszkolenie 270 osób (przedstawicielePolicji, Straży Granicznej, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,Żandarmerii Wojskowej, powszechnych jednostekorganizacyjnych prokuratury, służb skarbowych).Dodać należy, że w dniach 20–21 października2010 r., z inicjatywy Ministerstwa Spraw Wewnętrznychi Administracji oraz Komendy Głównej Policji,Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie zorganizowaław Warszawie międzynarodową konferencję pt. „Doświadczeniaw budowie krajowego systemu odzyskiwaniamienia na tle rozwiązań europejskich”. W trakciekonferencji podkreślono, że zwiększenie skutecznościsłużb i instytucji uczestniczących w procesieodzyskiwania mienia pochodzącego z czynów przestępczychjest ściśle skorelowane z potrzebą dokonaniaszeregu zmian o charakterze prawno-organizacyjnym.Wskazano na konieczność transpozycji nagrunt krajowy nowoczesnych i skutecznych rozwiązańfunkcjonujących w innych państwach UE, w szczególnościw kontekście kompleksowego podejścia dozagadnienia przestępczości finansowej oraz stworzeniaspecjalnego funduszu zarządzającego składnikamimajątkowymi pochodzącymi z czynów przestępczychi podlegających odzyskaniu.Należy również wskazać, iż w związku z koniecznościąimplementacji przez Polskę decyzji ramowejRady 2006/960/WSiSW z dnia 18 grudnia 2006 r.w sprawie uproszczenia wymiany informacji i danychwywiadowczych między organami ścigania państwczłonkowskich Unii Europejskiej i decyzji ramowejRady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r.w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanychw ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawachkarnych (Dz. Urz. UE L 350/60 z 30.12.2008 r.)została podjęta decyzja o dostosowaniu krajowychprzepisów również do decyzji Rady 2007/845/WSiSWz dnia 6 grudnia 2007 r.W rezultacie działań podjętych przez resort sprawwewnętrznych i administracji we współpracy z ProkuraturąGeneralną oraz Ministerstwem Finansówopracowano propozycje nowelizacji szeregu ustaw,które stanowią obecnie integralną część projektuustawy o wymianie informacji z organami ściganiapaństw członkowskich Unii Europejskiej, który znajdujesię obecnie na etapie uzgodnień międzyresortowych.Powyższy akt prawny wprowadzi szereg zmianw ustawie z dnia 6 kwietnia 1997 r. o Policji (t.j. Dz. U.z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.), ustawie z dnia29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U.z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), ustawie z dnia29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2002 r.Nr 72, poz. 665, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t.j. Dz. U.z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.), w ustawie z dnia13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacjipodatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004 r.

450Nr 269, poz. 2681, z późn. zm.), w ustawie z dnia 22maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz. U.z 2010 r. Nr 11, poz. 66, z późn. zm.), ustawie z dnia29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi(t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384, z późn. zm.) orazw ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych(Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.).Proponowane zmiany prawne mają na celu głównie:1) rozszerzenie uprawnień Policji poprzez umożliwieniedostępu do informacji chronionych tajemnicami:skarbową i zawodowymi, które są przetwarzaneprzez fundusze inwestycyjne, osoby wykonującedziałalność w zakresie obrotu papierami wartościowymii innymi instrumentami finansowymi, podmiotywykonujące działalność na podstawie ustawy o giełdachtowarowych oraz informacji o umowach kredytowychzawieranych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe(w chwili obecnej Policja posiadadostęp jedynie do informacji objętych tajemnicą bankowąi ubezpieczeniową);2) uzyskanie przez Policję, w określonych przypadkachi ograniczonym ustawowo zakresie, możliwościdostępu do podstawowych informacji objętychróżnego rodzaju tajemnicami już na etapie wykonywaniaczynności operacyjno-rozpoznawczych, na zasadziemechanizmu trafienie/brak trafienia; przedmiotowaregulacja pozwoliłaby na ustalenie, czy konkretnaosoba posiada rachunek bankowy, czy jestpłatnikiem podatku oraz czy jest stroną umowy ubezpieczenia;po uzyskaniu odpowiedzi twierdzącej następowałybydalsze czynności związane z ustalaniemskładników majątkowych już pod kontrolą sądu (napodstawie art. 20 ustawy o Policji); w przypadku odpowiedzinegatywnej uniknięto by konieczności prowadzeniabezzasadnych ustaleń.Przyjęcie proponowanych regulacji w znaczącysposób usprawni prowadzenie śledztw finansowychoraz ujawnianie i odzyskiwanie mienia w Polsce. Należypodkreślić, że projektowane poszerzenie uprawnieńma charakter ograniczony jedynie do najcięższychprzestępstw, a uprawnienia będą przysługiwałyna ściśle określonych zasadach (zgoda sądu i/lubkomendanta głównego/wojewódzkiego Policji).Przedstawiając powyższe, jednocześnie pragnępoinformować, że doświadczenia dwóch latach funkcjonowaniakrajowego systemu odzyskiwania mieniawskazują, iż niezbędne jest wypracowanie kompleksowychi innowacyjnych rozwiązań usprawniającychczynności w przedmiotowym obszarze. Koniecznejest podjęcie dyskusji pomiędzy MSWiA, MinisterstwemFinansów, Prokuraturą Generalną, KomendąGłówną Policji oraz ewentualnie MinisterstwemSprawiedliwości na temat założeń reformy krajowegosystemu odzyskiwania mienia pochodzącego z czynówprzestępczych. Dyskusja ta obejmować powinnaw szczególności zagadnienia:— efektywnego zarządzania zabezpieczonym mieniem,np. poprzez utworzenie specjalnego funduszuzarządzającego składnikami majątkowymi pochodzącymiz czynów przestępczych i podlegających odzyskaniu,— wypracowywania wspólnych standardów postępowaniaw zakresie kwestii związanych z odzyskiwaniemmienia pochodzącym z czynów przestępczych– powołanie tzw. śledczych finansowych,— zwiększenie funkcjonalności BOM np. poprzezwyposażenie go w multidyscyplinarną strukturę wykorzystującąekspertów z różnych służb i organówfunkcjonujących na zasadzie łączników pomiędzyBOM a tymi podmiotami.Realizacja powyższego musi być ściśle skorelowanaz rekomendacjami i zaleceniami dla Polski zawartymiw raporcie ewaluatorów unijnych, którzy w dniach18–22 października 2010 r. odbyli wizytę eksperckąw ramach V rundy ewaluacji wzajemnych dotyczącychprzestępczości finansowej i dochodzeń w sprawachfinansowych. Celem wizyty było wskazanie ewentualnychluk w polskim systemie odzyskiwania mieniawraz z propozycją poprawy sytuacji. Po przyjęciuww. dokumentu na forum unijnym, co nastąpi w kwietniu2011 r., Polska będzie miała 18 miesięcy na wprowadzeniezaproponowanych zmian.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuZbigniew Sosnowskiministra rozwoju regionalnegona zapytanie posła Adama Wykrętaw sprawie usprawnienia instytucjonalnejpomocy w zakresie promocji projektówdotowanych przez UE (8880)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Adama Wykręta, które zostałodołączone do pisma pana marszałka Marka Kuchcińskiegoz dnia 3 marca br. (znak: SPS-024-8880/11),dotyczące usprawnień instytucjonalnej pomocy w zakresiepromocji projektów dotowanych przez UnięEuropejską, poniżej przedstawiam wyjaśnienia.Pragnę zapewnić, że Ministerstwo Rozwoju Regionalnegoprowadzi szereg działań komunikacyjnychzmierzających do podwyższenia poziomu wiedzyi świadomości na temat funduszy europejskich, kierowanychdo opinii publicznej, potencjalnych beneficjentów,jak również beneficjentów już realizującychprojekty. Działania informacyjne i promocyjne w zakresiefunduszy europejskich prowadzone są dwutorowo:1) jako szeroko pojęta promocja funduszy europejskicho charakterze przekrojowym, oparta m.in. naprzykładach ciekawych, właściwie realizowanychprojektów (kampanie medialne, eventy, serwisy in-

451ternetowe, koordynacja punktów informacyjnych)oraz2) jako działania wspierające beneficjentów w realizacjiobowiązków (w tym obowiązku promocji) wynikającychz prowadzonych przez nich projektówwspółfinansowanych z funduszy UE.Działania wspierające beneficjentów są prowadzoneprzez instytucje systemu wdrażania funduszy europejskich,tj.: instytucję koordynującą NarodoweStrategiczne Ramy Odniesienia w zakresie informacjii promocji, instytucje zarządzające poszczególnymiprogramami operacyjnymi oraz poszczególne instytucjepośredniczące i wdrażające (wytyczne MRRw zakresie informacji i promocji nakładają na instytucjezarządzające programami operacyjnymi, krajowymii regionalnymi, obowiązek przekazania podlegającymim właściwym instytucjom pośredniczącymi wdrażającym szczegółowych zasad wypełnianiaobowiązków informacyjnych w zakresie projektówwspółfinansowanych z FE, zaś instytucje te zobligowanesą te zasady przekazać dalej – beneficjentom).W tym celu w portalu Fundusze Europejskie i w serwisachinternetowych poszczególnych programówzostały założone specjalne zakładki poświęcone promocjiprojektów, w których są udostępnione do pobraniawłaściwe logotypy wraz z wytycznymi do ichstosowania. Praktyką stosowaną przez MinisterstwoRozwoju Regionalnego, jak również poszczególne instytucjesystemu wdrażania funduszy europejskichsą również wykłady otwarte oraz bieżące konsultacjeorganizowane i realizowane w punktach informacyjnychfunduszy europejskich, prowadzonych w całymkraju. Natomiast w ramach poszczególnych programówoperacyjnych instytucje zarządzające we współpracyze swoimi instytucjami pośredniczącymi prowadząrównież wiele działań służących pomocy beneficjentomw zakresie promocji projektów dotowanychz funduszy europejskich. Instytucje te publikująporadniki i podręczniki poświęcone promocji projektówdofinansowanych w ramach programów, a takżeprowadzą szkolenia z zakresu promowania projektów.Przykładem jest zakończony w ubiegłym rokucykl seminariów, warsztatów i wykładów poświęconychzasadom wypełniania obowiązków informacyjnychi promocyjnych, zrealizowany przez instytucjewdrażające program Infrastruktura i środowisko”.Inną dobrą praktyką jest inicjatywa prowadzonaprzez instytucję zarządzającą programem „RozwójPolski Wschodniej” pt. „Promuj z pomysłem”, którejcelem jest zainspirowanie beneficjentów programu„Rozwój Polski Wschodniej” do promowania projektówwspółfinansowanych z funduszy europejskich.„Promuj z pomysłem” to szkolenia, platforma wymianydobrych praktyk i konkurs dla beneficjentów tegoprogramu. W trakcie warsztatów beneficjenci poszerzająwiedzę z zakresu współpracy z dziennikarzami,przygotowywania ciekawych materiałów dla mediów,organizacji konferencji, prowadzenia działań promocyjnychw Internecie, tworzenia efektywnej wizualizacjimateriałów informacyjnych i promocyjnych orazzasad oznakowania projektów w ramach programu„Rozwój Polski Wschodniej”. Natomiast do konkursu„Promuj z pomysłem”, ogłoszonego 1 października2010 r., można zgłaszać atrakcyjne działania promocyjne,które dotyczą projektów finansowanych z programu„Rozwój Polski Wschodniej” i zostaną zrealizowanedo 31 maja 2011 r.Jeśli chodzi o program „Innowacyjna gospodarka”(PO IG), pierwsze działania instytucji zarządzającejkierowane do opinii publicznej i potencjalnychbeneficjentów miały miejsce już na przełomie lat2006 i 2007, kiedy została przeprowadzona pierwszakampania promocyjna PO IG – jej zadaniem byłoprzedstawienie komunikatu, iż jest przygotowywanyprogram oferujący wsparcie w wybranych dziedzinach,kierowany do konkretnych grup odbiorców.Przekazywana informacja miała za zadanie poinformowanieo założeniach programu i zachęcenie doposzukiwania dalszych informacji. Dalsze działaniainformacyjne i promocyjne, w tym kampanie medialne,konferencje, stałe prowadzenie i aktualizacjastrony www.poig.gov.pl, są realizowane na bieżąco.Stale prowadzone są też badania opinii publicznej natemat znajomości programu, potrzeb komunikacyjnychgrup docelowych i skuteczności prowadzonychdziałań.Odnosząc się do przywołanego w piśmie argumentu,że znaczna część ankietowanych beneficjentównie ma wystarczającej wiedzy w zakresie promocji,przypuszczam, iż pan poseł, powołując się na „analizęprzeprowadzoną przez ministerstwo”, odnosi siędo prezentowanych wyników badania „Ocena wiedzybeneficjentów z zakresu spełniania wymagań promocjirealizowanych projektów Programu Operacyjnego„Innowacyjna gospodarka” 2007–2013 przeprowadzonegoprzez MillwardBrown SMG/KRC w październiku2010 r. (raport dostępny na stronie programupod adresem: http://www.poig.gov.pl/AnalizyRa-portyPodsumowania/Strony/default.aspx#zakladka-=2&strona=1). Wnioski zawarte w prezentowanymraporcie nie potwierdzają jednak przedstawionegow piśmie stanowiska, iż ponad połowa ankietowanychnie potrafiła wskazać nawet jednego dokumentudotyczącego zasad promocji. Zgodnie z raportem(kluczowe dane w tym zakresie są przedstawionem.in. na slajdach nr 11, 13, 15, 17, 19 i 21):— zdecydowana większość badanych beneficjentówzna cel prowadzonych działań promocyjnychw ramach PO IG; cel prowadzenia tego rodzaju działańwydaje się respondentom oczywisty, a promocjępostrzegają jako naturalną konsekwencję uzyskiwaniaśrodków na realizację projektów,— badani najczęściej wskazywali na koniecznośćinformowania, skąd pochodzą środki,— znajomość celu prowadzonych działań promocyjnychbyła najmniejsza w grupie małych przedsiębiorstwi mikroprzedsiębiorstw; wśród dużych przedsiębiorstworaz instytucji otoczenia biznesu panujeprzekonanie co do konieczności prowadzenia działańinformacyjnych w zakresie projektu w celu informowaniaopinii publicznej o pochodzeniu środków finansowych,

452— ponad 60% badanych beneficjentów zadeklarowało,że zna wymogi informacyjno-promocyjne. Bliskoco piąty badany zna część wymogów, które musispełnić, realizując projekt. Grupami deklarującymiznajomość wszystkich wymagań byli: przedstawicielejednostek naukowych oraz instytucji otoczenia biznesu,— najbardziej znanymi źródłami informacji natemat prowadzenia działań informacyjno-promocyjnych(wymienionymi spontanicznie) są: umowa, Internet(ogólnie), portale poświęcone funduszom unijnymi „Przewodnik w zakresie promocji projektówfinansowanych w ramach Programu Operacyjnego-”Innowacyjna gospodarka” 2007–2013 dla beneficjentówi instytucji zaangażowanych we wdrażanieprogramu”. Oprócz tych źródeł beneficjenci dopytywanio inne, wskazywali na instytucje wdrażającePO IG oraz punkty informacyjne.W kontekście przedstawienia ww. informacji natemat podejmowanych działań informacyjno-promocyjnychw ramach PO IG oraz wyników najnowszegobadania „Ocena wiedzy beneficjentów z zakresu spełnianiawymagań promocji realizowanych projektówProgramu Operacyjnego „Innowacyjna gospodarka”2007–2013 IZ PO IG uważa, że instytucjonalna pomocdla beneficjentów w zakresie promocji projektówdotowanych przez Unię Europejską jest na odpowiednimpoziomie. IZ PO IG stale monitoruje zakreswszystkich prowadzonych działań informacyjno-promocyjnych,reagując na zgłaszane podczas spotkańotwartych i szkoleń potrzeby beneficjentów. Z tą myśląpowstał m.in. dokument zbiorczo traktujący kwestiepromocyjne związane z realizacją projektów,ukazujący konkretne przykłady tych działań – „Przewodnikw zakresie promocji projektów finansowanychw ramach Programu Operacyjnego „Innowacyjnagospodarka” 2007–2013 dla beneficjentów i instytucjizaangażowanych we wdrażanie programu”.Powyższy dokument dostępny jest na stronie www.poig.gov.pl., a w wersji papierowej jest dystrybuowanydo punktów informacyjnych w regionach podczas organizowanychszkoleń i konferencji, a także indywidualniew odpowiedzi na zapotrzebowanie zgłaszaneprzez beneficjentów.Opisane powyżej stosowane narzędzia i inicjatywyrealizowane z poziomu Ministerstwa RozwojuRegionalnego, poszczególnych programów operacyjnychi instytucji zapewniających wdrażanie tych programówzapewniają dostęp beneficjentów do wiedzyniezbędnej do podjęcia promocji realizowanych projektóworaz wpływają na wzrost świadomości społeczeństwaco do korzyści wynikających z obecnościw Unii Europejskiej i, co się z tym wiąże, możliwościkorzystania z funduszy europejskich.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.MinisterElżbieta BieńkowskaO d p o w i e d źsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Krzysztofa Borkowskiegow sprawie środków Funduszu Pracy (8881)Szanowny Panie Marszałku! W związku z przekazanymprzy piśmie SPS-024-8881/11 z dnia 4 marca2011 r. zapytaniem, jakie złożył poseł Krzysztof Borkowskiw sprawie środków Funduszu Pracy w 2011 r.,uprzejmie informuję zgodnie z poniższym.Plan finansowy Funduszu Pracy na 2011 r. stanowiącyzałącznik do uchwalonej przez Sejm RP w dniu20 stycznia 2011 r. ustawy budżetowej na rok 2011 zakłada,że wydatki na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu wyniosą 3 235 080 tys. zł. W trakcieprac parlamentu nad ustawą budżetową na 2011 r.w ramach zaplanowanej kwoty wydatków FunduszuPracy na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociudokonano zmiany struktury tych wydatków, która pozwoliłana zwiększenie puli środków przeznaczanejdla powiatowych urzędów pracy o 464 mln zł.Rada Ministrów, określając wydatki FunduszuPracy na rok bieżący, kierowała się koniecznościąograniczeń wydatków publicznych w celu korekty deficytusektora instytucji rządowych i samorządowychdo poziomu nie wyższego niż 3% PKB oraz ograniczeniapotrzeb pożyczkowych budżetu państwa związanychz koniecznością uzupełniania niedoboru w FunduszuUbezpieczeń Społecznych (FUS) wynikającegoz dotychczasowego systemu emerytalnego, powstającegow wyniku przekazywania części składki emerytalnejdo otwartych funduszy emerytalnych (OFE)powodujących narastające zagrożenia dla długu publicznego,który zbliża się do II progu ostrożnościowego,określonego w ustawie o finansach publicznychna poziomie 55% PKB.Mając powyższe na uwadze, Rada Ministrówprzyjęła propozycje zmiany w funkcjonowaniu OFE.Ich celem jest z jednej strony zabezpieczenie interesówprzyszłych emerytów, z drugiej – zmniejszenienarastającego zadłużenia państwa. Na 700 mld złzadłużenia aż 200 mld zł jest wynikiem finansowaniaOFE tym długiem. Tylko w 2010 r. wysokość refundacjiFUS składki przekazywanej do OFE wyniosła22,5 mld zł, zaś od początku reformy emerytalnejw 1999 r. do 2010 r. bezpośredni koszt refundacjiz budżetu państwa ubytku składki emerytalnej w FUSwskutek jej przekazania do OFE wyniósł ok. 162 mldzł. Po uwzględnieniu kosztu finansowania koszt refundacjiwzrasta o kolejne 61,5 mld zł. Reforma okazałasię więc bezwzględnie konieczna. Zgodnie z projektemrządowym w latach 2012–2013 zmniejszeniuz 7,3% do 2,3% ulegnie składka przekazywana doOFE. W kolejnych latach składka przekazywana doOFE będzie stopniowo rosnąć, tak aby w 2017 r. osiągnąć3,5%. Projekt ustawy o zmianie niektórych

453ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeńspołecznych uzyskał akceptację Rady Ministrówi trafił do Sejmu RP.Wcześniej prowadzone były prace nad rządowymprojektem ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeńspołecznych oraz o zmianie niektórych ustaw,do którego w trakcie prac sejmowych poprawkęwniósł Klub Parlamentarny Polskiego StronnictwaLudowego ograniczającą od dnia 1 kwietnia br. poziomskładki na ubezpieczenie emerytalne pochodzącejze składki ubezpieczonego odprowadzanej przezZUS do OFE, zbieżną w tym zakresie z aktualnymprojektem rządowym. W przypadku uchwaleniaprzez Sejm RP ograniczenia wysokości przekazywanejdo OFE składki, zgodnie z ww. projektami, możliwebędzie istotne ograniczenie wydatków budżetupaństwa na pokrycie niedoboru w FUS z tytułu przekazywaniado OFE części składki emerytalnej. Należyzaznaczyć, że deficyt budżetu państwa z ww. tytułurośnie w tempie ok. 2000 mln zł miesięczne.Taka oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa realizowane dotychczas na rynku pieniężnymoraz związane z tym koszty, przez co zmniejszysię również zagrożenie wspomnianego wyżej przekroczeniaII progu ostrożnościowego, a pod rządaminowej ustawy budżetowej i znowelizowanej ustawyo finansach publicznych pozwoli w konsekwencji nazmianę planu finansowego Funduszu Pracy i zwiększeniewydatków funduszu przeznaczanych na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu w połowie2011 r. zgodnie z uzasadnionymi dodatkowymi potrzebamikrajowego rynku pracy, określanymi na1500 mln zł. Bez takiej zmiany niemożliwe jest uzyskaniezgody ministra finansów, w oparciu o przepisyart. 29 ust. 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.o finansach publicznych, na zmianę planu finansowegoFunduszu Pracy i zwiększenie jego wydatkóww 2011 r.Minister pracy i polityki społecznej wystąpił w dniu25.02.2011 r. do ministra finansów o zwiększenie wydatkówFunduszu Pracy w 2011 r. o kwotę 1200 mlnzł. W dniu 7.03.2011 r. minister finansów odmówiłudzielenia takiej zgody, uzasadniając ją wdrożeniemprocedur oszczędnościowych dotyczących koniecznościograniczenia nadmiernego deficytu instytucji rządowychi samorządowych do 3% PKB w 2012 r.Zapewniam, że minister pracy i polityki społecznejpozostanie aktywnym w monitorowaniu sytuacjina krajowym rynku pracy oraz jej rozwoju wynikającegoz poziomu i stopy bezrobocia w poszczególnychwojewództwach, jak i reagowaniu w przypadku niekorzystnegorozwoju sytuacji poprzez uruchamianieśrodków istniejącej rezerwy środków Funduszu Pracybędącej w dyspozycji ministra, a także kolejnymwnioskowaniu w sprawie zmiany planu finansowegoFunduszu Pracy w oparciu o realizowane dodatkoweprzychody Funduszu Pracy. Liczę, że działania takiespotkają się ze wsparciem ze strony sejmowej komisjido spraw budżetu poprzez wyrażenie pozytywnej opiniiw zakresie ewentualnych wniosków kierowanychdo ministra finansów w oparciu o przepisy art. 29ust. 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych.Z szacunkiemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudapodsekretarza stanuw Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Wiesława Ryglaw sprawie niskiej opłacalności produkcji rolnejoraz drastycznie niskich cen skupużywca wieprzowego (8882)W odpowiedzi na pismo z dnia 4 marca 2011 r.,znak: SPS-024-8882/11, przysyłam odpowiedź na interpelacjęposelską z dnia 3 marca 2011 r. pana WiesławaRygla, posła na Sejm RP, w sprawie niskiejopłacalności produkcji rolnej oraz drastycznie niskichcen skupu żywca wieprzowego.Analizując sytuację w poszczególnych sektorachprodukcji rolnej, trzeba stwierdzić, iż na poszczególnychrynkach poziom opłacalności produkcji jestzróżnicowany i uzależniony od wielu czynników.Część z nich, jak np. warunki agrometeorologiczne,jest niezależna od człowieka, ale ma istotny wpływna wielkość zbiorów, a w efekcie również na poziomcen oraz opłacalność produkcji rolnej. Należy równieżzwrócić uwagę, że poszczególne gałęzie produkcjirolniczej są ze sobą wzajemnie powiązane. Dlaprzykładu niskie ceny zbóż powodują spadek ich opłacalności,natomiast mają pozytywne przełożenie naopłacalność produkcji zwierzęcej. Z kolei wzrost pogłowiazwierząt powoduje zwiększone zapotrzebowaniena pasze, a tym samym może spowodować wzrostcen zbóż i wzrost ich opłacalności. Pożądanym byłobywzajemne zbilansowanie produkcji roślinnej i produkcjizwierzęcej z zapotrzebowaniem rynku, jednakw praktyce gospodarki rynkowej, szczególnie w warunkachpostępującej globalizacji, jest to trudno osiągalne.Stąd też wahania cen i zróżnicowanie opłacalnościprodukcji rolnej będzie nieuniknione takżew przyszłości.Minister rolnictwa i rozwoju wsi wielokrotnieprzedstawiał na posiedzeniach Rady Unii Europejskiejds. Rolnictwa i Rybołówstwa sprawy priorytetowedla polskiego rolnictwa mające wpływ na poziomdochodów rolników, dążąc konsekwentnie dotego, aby w ramach wspólnej polityki rolnej w UniiEuropejskiej we właściwym terminie uruchamianebyły mechanizmy mające na celu niwelowanie niekorzystnychzjawisk na rynkach rolnych czy wcześniej-

454sze przeciwdziałanie tym zjawiskom. W listopadzie2010 r. na wniosek Polski uruchomiona została sprzedażzbóż znajdujących się w magazynach interwencyjnych,co wpłynęło na spowolnienie wzrostu cenzbóż i złagodzenie sytuacji na rynku paszowym. Polskawnioskowała również o uruchomienie wsparciarynku wieprzowiny. Na przełomie 2010 r. i 2011 r.sytuacja na tym rynku uległa dalszemu pogorszeniuw związku z kryzysem związanym z wykryciem dioksynw Niemczech. Wniosek Polski i innych państwczłonkowskich o uruchomienie wsparcia rynku wieprzowinyuzyskał poparcie Komisji Europejskieji w dniu 24 stycznia 2011 r. na posiedzeniu Rady UEds. Rolnictwa i Rybołówstwa, podjęto decyzję o uruchomieniudopłat do prywatnego przechowywaniawieprzowiny. W ramach mechanizmu, zawieszonegoz dniem 22 lutego, a ostatecznie zamkniętego w dniu4 marca 2011 r., w całej UE złożono wnioski o objęciedopłatami 144 tys. t mięsa wieprzowego, w tym w Polsce9 tys. t. W związku z wysokimi cenami zbóż naposiedzeniu Komitetu Zarządzającego ds. WspólnejOrganizacji Rynków Rolnych w dniu 17.02.2011 r. przyjętoprojekt rozporządzenia Komisji, zgodnie z którymzawiesza się pobieranie ceł na import pszenicyzwyczajnej innej niż wysokiej jakości (CN 1001 90 99)oraz jęczmienia (CN 1003 00) importowanych obecniew ramach kontyngentów taryfowych o zredukowanejstawce celnej. Zawieszenie ceł będzie obowiązywałodo dnia 30.06.2011 r. Przepisy mają zastosowaniedo zboża, którego bezpośredni transport rozpoczniesię co najmniej do końca czerwca 2011 r.Na rynku trzody chlewnej sytuacja cenowa w Polsceuległa poprawie. Od początku lutego 2011 r. cenaskupu żywca wieprzowego rośnie. W drugim tygodniumarca 2011 r. wg danych ZSRIR MRiRW cenawyniosła 4,19 zł/kg w wadze żywej i była o 6 gr (1,3%)wyższa w porównaniu do tygodnia poprzedniego.W stosunku do analogicznego okresu roku 2010 r.cena jest wyższa o 47 gr (12,0%).Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi podejmujedziałania stymulujące popyt wewnętrzny i eksport.Prowadzi działania stwarzające warunki dla eksportuna rynki państw trzecich, m.in. Chin, Rosji, Ukrainy.Wdrożono rozwiązania systemowe, takie jaknp. Fundusz Promocji Mięsa Wieprzowego, utworzonyna podstawie ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o funduszachpromocji produktów rolno-spożywczych. Natomiastna podstawie ustawy z dnia 7 marca 2007 r.o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałemśrodków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzeczRozwoju Obszarów Wiejskich za krajowy system jakościżywności uznane zostały System GwarantowanejJakości Żywności (QAFP) opracowany przez UnięProducentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnegooraz System Jakości Wieprzowiny PQS (Pork QualitySystem) opracowany przez Polski Związek Hodowcówi Producentów Trzody Chlewnej „Polsus” orazzwiązek „Polskie Mięso”. W ramach działań resorturealizowany jest program zwalczania choroby Aujeszkyegou świń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.Uznanie Polski jako kraju wolnego od chorobyAujeszkyego wpłynie pozytywnie na eksport polskiegomięsa i żywca wieprzowego, a także pozyskiwanienowych rynków zbytu.Czynnikami różnicującymi ceny kwalifikowanegomateriału siewnego są możliwości wykorzystaniaziarna i wartość plonotwórcza odmian. Nasiona odmianjakościowych np. pszenic są ok. 10% droższe niżnasiona odmian paszowych. Wiosną 2010 r. przeważałytendencje spadkowe, nasiona zbóż jarych były5–10% tańsze niż rok wcześniej. Podobnie jak przedrokiem kształtowały się ceny sadzeniaków ziemniaka.Praktycznie nie zmieniły się jedynie ceny nasionkukurydzy. Obserwowane obecnie zmiany cen nieodbiegają od prawidłowości wieloletnich. Przewagapopytu na nasiona nad podażą skutkuje wzrostemcen materiału siewnego, które rosną szybciej niż cenyziarna. Wprowadzony w 2007 r. system dopłat do zużyciakwalifikowanego materiału siewnego zbóż,ziemniaków i roślin strączkowych stymulująco wpływana popyt i ożywienie na rynku nasion poprzezczęściowe przejmowanie ciężaru kosztu zakupu takiegomateriału. Dopłaty do kwalifikowanego materiałusiewnego cieszą się coraz większym zainteresowaniemproducentów rolnych, o czym świadczy ponad60 tys. wniosków o przyznanie dopłaty z tytułuzużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnegokategorii: elitarny lub kwalifikowany. Wzrost zainteresowaniaproducentów rolnych uzyskaniem dopłatdo zakupionego i zużytego do siewu lub sadzenia materiałusiewnego w 2010 r. wskazuje jak ważnym elementemwparcia dla polskiego rolnictwa stały siędopłaty. W stosunku do 2009 r. powierzchnia gruntówobjęta dopłatami wzrosła o 150 tys. ha. Wedługdanych Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i GospodarkiŻywnościowej (IERiGŻ) w 2010 r. odnotowano spadekdynamiki wzrostu cen środków ochrony roślinz 6,6% w 2009 r. do 3,1%. Minister podejmuje nieustannedziałania w celu zwiększenia asortymentuśrodków ochrony roślin na rynku. Na podstawie danychz rejestru środków ochrony roślin w latach2008–2010 minister rolnictwa i rozwoju wsi wydał481 zezwoleń na dopuszczenie do obrotu środkówochrony roślin, dla porównania w latach 2005–2007wydano 159 zezwoleń. Jednocześnie dokonano usprawnieniaprocesu rejestracji środków ochrony roślin,które wpłynęły na przyspieszenie tempa rozpatrywanychwniosków dotyczących środków ochrony roślinoraz wpływają pozytywnie na konkurencyjność natym rynku. Według IERiGŻ zaobserwowano znacznąpoprawę uwarunkowań produkcji rolnej w zakresienawozów mineralnych. Średnioroczne ceny nawozówmineralnych w 2010 r. były o ok. 18,4% niższe w porównaniuz 2009 r. W tym samym okresie znaczącopoprawiły się relacje cen nawozów mineralnych docen skup zbóż. W 2010 r. 1 kg NPK (nawozy azotowo--potasowo-fosforowe) stanowił równowartość sprzedaży5,7 kg pszenicy, tj. o 2,8 kg mniej niż w 2009 r.W warunkach gospodarki rynkowej minister rolnictwai rozwoju wsi nie ma bezpośredniego wpływu

455na kształtowanie się cen detalicznych środków produkcjirolnej, ponieważ zakłady produkcyjne ustalająje we własnym zakresie, kierując się rachunkiemekonomicznym zysków i strat oraz aktualną sytuacjąpanującą na rynku. Na poziom cen środków produkcjirolniczej (środków ochrony roślin i nawozów)wpływają przede wszystkim ceny surowców, energiii ogólne koszty produkcji. Minister rolnictwa i rozwojuwsi, dostrzegając problemy, w szczególnościwzrost cen, spotykał się wielokrotnie z producentami,dystrybutorami środków ochrony roślin i nawozóworaz przedstawicielami związków zawodowychw celu omówienia podejmowanych działań na rzeczpoprawy zaistniałej sytuacji.Polska, przystępując do Unii Europejskiej, przyjęławspólnotowy dorobek prawny zapewniający swobodnyprzepływ towarów na obszarze całej Unii Europejskiej.Organy administracji publicznej co dozasady nie mają kompetencji do wprowadzania ograniczeńswobodnego przepływu towarów pomiędzypaństwami członkowskimi Unii Europejskiej, zwłaszczaw przypadku gdy nie dysponują jakimikolwiekdowodami na to, że wprowadzana na rynek danegopaństwa członkowskiego żywność może stanowić poważneryzyko dla zdrowia ludzi. Wprowadzanie przezPolskę jakichkolwiek działań mających na celu dyskryminowaniepodmiotów wprowadzających na polskirynek towary z innych uprawnionych do tegopaństw (z państwa członkowskiego UE czy państwatrzeciego), nie jest dozwolone. Powyższa zasada w bardzoistotny i jednoznacznie pozytywny sposób wpłynęłana sytuację polskich rolników producentów drobiui jaj w okresie wystąpienia w Polsce grypy ptaków.Wywóz/eksport zarówno mięsa drobiowego, jaki jaj przebiegał bez poważniejszych zakłóceń, co pozwoliłouniknąć wystąpieniu dekoniunktury na rynkutych produktów.Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Butrasekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Zbigniewa Konwińskiegow sprawie refundowania kosztów kształceniamłodocianych pracowników w rzemieślniczychzakładach pracy (8883)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Zbigniewa Konwińskiego w sprawierefundowania kosztów kształcenia młodocianychpracowników w rzemieślniczych zakładach pracyuprzejmie informuję:Fundusz Pracy wspomaga finansowanie kształceniazawodowego młodocianych na dwa sposoby:1. Po pierwsze, zgodnie z art. 12 ust. 7 ustawyz dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnieniai instytucjach rynku pracy (Dz. U. 2008 r., Nr 69,poz. 415, z późn. zm.), jest to możliwość refundacjiwynagrodzeń pracodawcom i składek na ubezpieczeniespołeczne dla młodocianych pracowników, którzymają umowy o pracę, w celu przygotowania zawodowego,realizowanego w dwóch formach: nauki zawodu(2–3 lata) lub przyuczenia do pracy (3–6 miesięcy);zgodnie z przepisami wynagrodzenie młodocianychmoże być refundowane w kolejnych latach naukizawodu odpowiednio w wysokości 4%, 5% i 6% przeciętnegomiesięcznego wynagrodzenia w gospodarcenarodowej i są to obecnie kwoty rzędu 137 zł, 171 złi 206 zł; przy formie przyuczenia do pracy refundujesię 4% przeciętnego wynagrodzenia (137 zł). Dystrybucjątych środków zajmują się Ochotnicze HufcePracy.2. Po drugie, od 2009 r. na podstawie art. 108 ust. 1pkt 55 ustawy o promocji zatrudnienia (…) z FunduszuPracy wypłacana jest pracodawcom obligatoryjnadotacja za wykształcenie młodocianego po zakończeniuprzygotowania zawodowego (wcześniej finansowanaz budżetu); przy 2-letnim okresie kształcenia– w wysokości 4587 zł, przy 3-letnim okresie kształcenia– 7645 zł, a w przypadku przyuczenia do pracy– 240 zł za każdy miesiąc kształcenia. Kwoty te podlegająwaloryzacji o wskaźniki inflacji, a ich wysokośćwynika z przepisu art. 70b ustawy z dnia 7 września1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 2004 r., Nr 256,poz. 2572, z późn. zm.). Dystrybucja tych środkówrealizowana jest przez gminy.Odpowiadając na pytanie pana posła, należy zatemwyraźnie podkreślić, że oprócz fakultatywnejformy pomocy, jaką jest refundacja wynagrodzeń wypłacanychmłodocianym pracownikom, pracodawcyotrzymują także obligatoryjne wsparcie w formie dofinansowaniakosztów kształcenia młodocianych pozakończeniu nauki.Jednocześnie przypominam, iż minister właściwydo spraw pracy, pomimo posiadania w swych kompetencjachpewnych zadań z zakresu wspierania pracodawcówprowadzących przygotowanie zawodowemłodocianych, nie jest właściwym organem odpowiadającymza edukację młodzieży na poziomie zawodowymi obecnie nie przewiduje dodatkowych formwsparcia finansowego dla pracodawców, jak opisanepowyżej.W 2010 r. na refundację wynagrodzeń młodocianychpracowników i składek na ubezpieczenia społeczneod wypłacanych wynagrodzeń wydano kwotę230 mln zł ze środków Funduszu Pracy. KomendantGłówny OHP określił zapotrzebowanie środkówFunduszu Pracy na ten cel na rok 2011 na poziomie250 mln zł, a w planie finansowym Funduszu Pracyprzyjętym przez Sejm w ustawie budżetowej przyznanokwotę 170 mln zł. Wystarcza to z trudem na po-

456krycie zobowiązań związanych z refundacją wynagrodzeńpracowników młodocianych kontynuującychnaukę zawodu w drugiej i trzeciej klasie, nie pozwalana zaciąganie nowych zobowiązań finansowych.Środki z Funduszu Pracy przeznaczone w 2010 r.na obligatoryjne dotacje za wykształcenie młodocianychpracowników były znacznie wyższe niż środkiskierowane na refundację wynagrodzeń i przekroczyły330 mln zł. Natomiast w planie Funduszu Pracyna rok 2011 przewidziano kwotę 303 mln zł.Rada Ministrów, określając wydatki FunduszuPracy na rok bieżący, kierowała się koniecznościąograniczeń wydatków publicznych w celu korekty deficytusektora instytucji rządowych i samorządowychdo poziomu nie wyższego niż 3% PKB oraz ograniczeniapotrzeb pożyczkowych budżetu państwa związanychz koniecznością uzupełniania niedoboruw Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS), wynikającegoz dotychczasowego systemu emerytalnegopowstającego w wyniku przekazywania części składkiemerytalnej do otwartych funduszy emerytalnych(OFE) powodujących narastające zagrożenia dla długupublicznego, który zbliża się do II progu ostrożnościowego,określonego w ustawie z dnia 27 sierpnia2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz.1240, z późn. zm.) na poziomie 55% PKB.Aktualnie prowadzone w Sejmie prace nad rządowymprojektem ustawy o zmianie ustawy o systemieubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórychustaw pozwalają oczekiwać, że w przypadku uchwaleniaprzez Sejm RP poprawki wniesionej przez KlubParlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego doprojektu ww. ustawy ograniczającej od dnia 1 kwietniabr. poziom składki na ubezpieczenie emerytalnepochodzącej ze składki ubezpieczonego, odprowadzanejprzez ZUS do OFE, możliwe będzie istotne ograniczeniewydatków budżetu państwa na pokrycieniedoboru w FUS z tytułu przekazywania do OFEczęści składki emerytalnej.Osiągnięcie tego celu możliwe będzie równieżw przypadku przyjęcia przez Sejm rządowego projektuustawy o zmianie niektórych ustaw związanychz funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych,zgodnie z którym z dniem 1 maja 2011 r. składkado otwartych funduszy emerytalnych ograniczonazostanie w roku 2011 r. do poziomu 2,3% podstawywymiaru składki.Ta oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa realizowane dotychczas na rynku finansowymoraz związane z tym koszty, przez co zmniejszy się równieżzagrożenie wspomnianego wyżej przekroczenia IIprogu ostrożnościowego, a pod rządami nowej ustawybudżetowej i znowelizowanej ustawy o finansach publicznych(…) pozwoli w konsekwencji na zmianę planufinansowego Funduszu Pracy i zwiększenie wydatkówfunduszu przeznaczanych na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu, w tym na refundację wynagrodzeńmłodocianych pracowników, zgodnie z uzasadnionymipotrzebami krajowego rynku pracy.W oparciu o przepis art. 29 ust. 12 ustawy o finansachpublicznych w dniu 25 lutego br. wystąpiłam doministra finansów z wnioskiem o wyrażenie zgodyna zmianę planu finansowego Funduszu Pracy skutkującązwiększeniem środków Funduszu Pracy narealizację w 2011 r. zadań na rzecz promocji zatrudnienia,łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacjizawodowej łącznie o kwotę 1 200 605 tys. zł., w tymo zwiększenie środków Funduszu Pracy przeznaczonychna refundowanie wynagrodzeń i składek naubezpieczenia społeczne młodocianych pracownikówo kwotę 80 000 tys. zł. W dniu 7.03.2011 r. ministerfinansów odmówił udzielenia takiej zgody, uzasadniającodmowę wdrożeniem procedur oszczędnościowychdotyczących konieczności ograniczenia nadmiernegodeficytu instytucji rządowych i samorządowychdo 3% PKB w 2012 r.Informuję ponadto, iż na bieżąco monitoruję sytuacjęna krajowym rynku pracy oraz w poszczególnychwojewództwach, a w przypadku jej niekorzystnegorozwoju podejmę środki polegające na uruchomieniu163 mln zł z istniejącej rezerwy środkówFunduszu Pracy będącej w dyspozycji ministra, a takżena kolejnym wnioskowaniu w sprawie zmiany planufinansowego Funduszu Pracy w oparciu o realizowanedodatkowe przychody Funduszu Pracy. Liczęna to, że działania takie spotkają się ze wsparciemze strony sejmowej komisji do spraw budżetu poprzezwyrażenie pozytywnej opinii w zakresie ewentualnychwniosków kierowanych do ministra finansóww oparciu o przepisy art. 29 ust. 1 pkt 8–12 ustawyz dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.Na koniec należy jeszcze raz wyraźnie podkreślić,iż uznaję, że wspieranie kształcenia młodych ludziodbywających przygotowanie zawodowe u pracodawcówma istotne znaczenie w realizacji kształceniazawodowego, jednak ograniczenie środków na refundacjępracodawcom wynagrodzeń wypłacanych młodocianympracownikom nie wynika z decyzji ministrapracy, lecz okoliczności opisanych powyżej.Z szacunkiemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudapodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Jadwigi Wiśniewskiejw sprawie uciążliwości dla środowiskanaturalnego, jakie może nieść powstaniekopalni rud na terenie pow. myszkowskiego(8887)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 4 marca 2011 r., znak: SPS-024-8887/11,dotyczące zapytania poseł Jadwigi Wiśniewskiej

457w sprawie uciążliwości dla środowiska naturalnego,jakie może nieść powstanie kopalni rud na tereniepow. myszkowskiego, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.W dniu 28 marca 2006 r. minister środowiskaudzielił Śląsko-Krakowskiej Kompanii GórnictwaMetali sp. z o.o. koncesji nr 5/2006/p na poszukiwaniei rozpoznawanie złoża molibdenowo-wolframowo--miedziowego w rejonie „Myszków–Żarki”, zlokalizowanegoczęściowo na terenie pow. myszkowskiego.W dniu 21 maja 2010 r. koncesja powyższa zostałazmieniona, m.in. w zakresie przedłużenia czasu, najaki została udzielona. Prace objęte niniejszą koncesjązmierzają do rozpoznania i udokumentowaniaprzedmiotowego złoża, a od wyników zawartychw dokumentacji geologicznej zależeć będzie opłacalnośćbudowy kopalni rud metali na rozpoznanymterenie i związane z tym plany inwestycyjne spółki.Aktualnie minister środowiska nie posiada jednakinformacji na temat przygotowań przedsiębiorcy douruchomienia eksploatacji na ww. terenie.W myśl ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologicznei górnicze ewentualna budowa kopalni rudmetali musi zostać poprzedzona postępowaniemprzeprowadzonym przez właściwy organ koncesyjny,zmierzającym do udzielenia koncesji na wydobywaniekopaliny ze złoża. W momencie kiedy przedsiębiorcapodejmie taką inicjatywę, czyli złoży wnioseko udzielenie koncesji na wydobywanie rud metali zezłoża, minister środowiska zarówno rozważy zgodnośćwniosku ze wszystkimi wymogami obowiązującegoprawa, jak i podda analizie inne okolicznościmogące mieć znaczenie w danej sprawie.Jednocześnie przepisy art. 71 i 72 ustawy z dnia3 października 2008 r. o udostępnianiu informacjio środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwaw ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływaniana środowisko nakładają obowiązek przeprowadzeniaprzed ww. procedurą koncesyjną oceny oddziaływaniaplanowanego przedsięwzięcia na środowisko,których efektem będzie decyzja o środowiskowychuwarunkowaniach, będąca, w myśl przywołanychprzepisów, załącznikiem do wniosku o uzyskanie koncesji.Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawyz dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górniczepodjęcie inicjatywy związanej z projektowaniem i budowąkopalni, a co się z tym wiąże – z uzyskaniemdecyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, nie leżypo stronie Ministerstwa Środowiska, ale przedsiębiorcyzainteresowanego taką działalnością.Podstawę do oceny bezpieczeństwa eksploatacjii zagrożeń dla występujących w tym regionie zasobównaturalnych stanowić będzie załączona do wnioskukoncesyjnego decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach,wydana przez właściwy, na podstawieart. 75 ustawy z dnia 3 października 2008 r., organposiadający kompetencje w tym zakresie. Z całą pewnościąewentualna działalność wydobywcza na złożachrud metali w opisanym regionie będzie musiałaspełniać szereg wymagań, w szczególności dotyczącychbezpieczeństwa, gospodarki odpadami, a takżeochrony środowiska, ochrony gruntów rolnych i leśnychoraz wód powierzchniowych i podziemnych.W przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znaczącooddziaływać na środowisko do wniosku obligatoryjnienależy dołączyć raport o oddziaływaniuprzedsięwzięcia na środowisko. Jednocześnie, gdyprzedsięwzięcie zalicza się do przedsięwzięć mogącychpotencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko,organ środowiskowy, zgodnie z art. 68 ustawyz dnia 3 października 2008 r., może zdecydować o nałożeniuna przedsiębiorcę obowiązku sporządzeniaraportu o oddziaływaniu na środowisko wraz z określeniemzakresu raportu. Warte nadmienienia jestto, iż to przedsiębiorca odpowiedzialny jest za sporządzenieraportu. Dopiero po zakończeniu powyższychprocedur możliwa będzie wnikliwa analiza ich wynikóworaz realna prognoza wpływu na środowiskokonkretnej działalności, objętej oceną. Aktualnie ministerśrodowiska nie posiada informacji o ewentualnychtoczących się przed właściwymi, zgodnie z art. 75ustawy z dnia 3 października 2008 r., organami postępowaniachśrodowiskowych dotyczących działalnościpolegającej na wydobywaniu rud metali ze złóżw pow. myszkowskim.Wobec powyższego, z uwagi na brak znamion aktywnościprzedsiębiorców w kierunku prowadzeniadziałalności polegającej na wydobywaniu rud metalize złoża na terenie pow. myszkowskiego, na chwilęobecną przedwczesne jest prowadzenie jakichkolwiekbadań dotyczących oddziaływania na środowisko takiejdziałalności. Z tego też powodu MinisterstwoŚrodowiska nie jest w posiadaniu ekspertyz bądź teżinnych dokumentów oceniających zagrożenie dla środowiskanaturalnego ewentualnej kopalni rud metalina terenie pow. myszkowskiego.Podkreślenia wymaga również, że koncesja niestanowi autonomicznej decyzji ministra środowiska,bowiem, zgodnie z przepisami ustawy Prawo geologicznei górnicze, w trakcie postępowania koncesyjnegoorgan koncesyjny uwzględnia, w drodze uzgodnienia,stanowiska organów współdziałających, tj. ministrawłaściwego do spraw gospodarki, prezesa WyższegoUrzędu Górniczego oraz właściwego wójta,burmistrza lub prezydenta miasta. Brak uzgodnieniaktóregokolwiek z ww. organów uniemożliwia wydaniekoncesji.Podsumowując, minister środowiska nie ma możliwościzajęcia stanowiska odnośnie do planów inwestycyjnychjakiejkolwiek spółki zainteresowanej działalnościąwydobywczą na terenie pow. Myszkowskiego,nie posiadając stosownych danych o przedsięwzięciui środowisku zawartych w ww. dokumentach.Dopiero po przedłożeniu ministrowi środowiska, jakowłaściwemu organowi koncesyjnemu, wniosku o udzieleniekoncesji na wydobywanie rud metali ze złożaw przedmiotowym regionie wraz z uzyskaną uprzedniodecyzją o środowiskowych uwarunkowaniachoraz stosownymi załącznikami przedstawiającymidane dotyczące zakresu i technologii planowanej

458działalności minister środowiska będzie miał możliwośćdokonania oceny ryzyka wystąpień ewentualnychzagrożeń dla środowiska związanych z tą działalnością.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuHenryk Jacek Jezierskisekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Waldemara Andzelaw sprawie możliwości odmrożenia środkówzgromadzonych w Funduszu Pracyi przeznaczenia ich na aktywizację zawodowąosób pozostających bez pracy (8890)W odpowiedzi na zapytanie pana posła WaldemaraAndzela z dnia 24 lutego 2011 r. w sprawie niezadowalającegopoziomu środków Funduszu Pracy naaktywne formy przeciwdziałania bezrobociu, przewidzianychw planie finansowym Funduszu Pracy na2011 r., przekazane przez Marszałka Sejmu RP pismemz dnia 4 marca 2011 r., sygn. SPS-024-8890/11,uprzejmie informuję zgodnie z poniższym.Poziom zaplanowanych wydatków Funduszu Pracyna aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu narok bieżący określony został w planie finansowymFunduszu Pracy na 2011 r., stanowiącym załącznikdo ustawy budżetowej na rok 2011, na kwotę 3 235080 tys. zł.W trakcie prac parlamentu nad ustawą budżetowąna 2011 r. w ramach zaplanowanej kwoty wydatkówFunduszu Pracy na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu dokonano zmiany struktury tychwydatków, która pozwoliła na zwiększenie puli środkówprzekazywanych na wskazany wyżej cel powiatowymurzędom pracy o 464 mln zł.Rada Ministrów, określając wydatki FunduszuPracy na rok bieżący, kierowała się koniecznościąograniczeń wydatków publicznych w celu korekty deficytusektora instytucji rządowych i samorządowychdo poziomu nie wyższego niż 3% PKB oraz ograniczeniapotrzeb pożyczkowych budżetu państwa,związanych z koniecznością uzupełniania niedoboruw Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS), wynikającegoz dotychczasowego systemu emerytalnego,powstającego w wyniku przekazywania części składkiemerytalnej do otwartych funduszy emerytalnych(OFE), powodujących narastające zagrożenia dla długupublicznego, który zbliża się do II progu ostrożnościowego,określonego w ustawie o finansach publicznychna poziomie 55% PKB.Mając powyższe na uwadze, Rada Ministrówprzyjęła propozycje zmiany w funkcjonowaniu OFE.Ich celem jest z jednej strony zabezpieczenie interesówprzyszłych emerytów, z drugiej – zmniejszenienarastającego zadłużenia państwa. Na 700 mld złzadłużenia aż 200 mld zł jest wynikiem finansowaniaOFE tym długiem. Tylko w 2010 r. wysokość refundacjiFUS składki przekazywanej do OFE wyniosła22,5 mld zł, zaś od początku reformy emerytalnejw 1999 r. do 2010 r. bezpośredni koszt refundacjiz budżetu państwa ubytku składki emerytalnej w FUSwskutek jej przekazania do OFE wyniósł ok. 162 mldzł. Po uwzględnieniu kosztu finansowania koszt refundacjiwzrasta o kolejne 61,5 mld zł. Reforma okazałasię więc bezwzględnie konieczna. Zgodnie z projektemrządowym w latach 2012–2013 zmniejszeniuz 7,3% do 2,3% ulegnie składka przekazywana doOFE. W kolejnych latach składka przekazywana doOFE będzie stopniowo rosnąć, tak aby w 2017 r. osiągnąć3,5%. Projekt ustawy o zmianie niektórychustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeńspołecznych uzyskał akceptację Rady Ministrówi trafił do Sejmu RP.Wcześniej prowadzone były prace nad rządowymprojektem ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeńspołecznych oraz o zmianie niektórych ustaw,do którego w trakcie prac sejmowych poprawkęwniósł klub parlamentarny Polskiego StronnictwaLudowego, ograniczającą od dnia 1 kwietnia br. poziomskładki na ubezpieczenie emerytalne pochodzącejze składki ubezpieczonego, odprowadzanej przezZUS do OFE, zbieżną w tym zakresie z aktualnymprojektem rządowym. W przypadku uchwaleniaprzez Sejm RP ograniczenia wysokości przekazywanejdo OFE składki, zgodnie z ww. projektami, możliwebędzie istotne ograniczenie wydatków budżetupaństwa na pokrycie niedoboru w FUS z tytułu przekazywaniado OFE części składki emerytalnej. Należyzaznaczyć, że deficyt budżetu państwa z ww.tytułu rośnie w tempie ok. 2000 mln zł miesięczne.Taka oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa, realizowane dotychczas na rynku pieniężnymoraz związane z tym koszty, przez co zmniejszysię również zagrożenie wspomnianego wyżej przekroczeniaII progu ostrożnościowego, a pod rządaminowej ustawy budżetowej i znowelizowanej ustawyo finansach publicznych pozwoli w konsekwencji nazmianę planu finansowego Funduszu Pracy i zwiększeniewydatków funduszu przeznaczanych na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu w połowie2011 r. zgodnie z uzasadnionymi, dodatkowymi potrzebamikrajowego rynku pracy, określanymi na1500 mln zł.Bez takiej zmiany niemożliwe jest uzyskanie zgodyministra finansów w oparciu o przepisy art. 29 ust. 1pkt 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn.

459zm.) na zmianę planu finansowego Funduszu Pracyi zwiększenie jego wydatków w 2011 r.Zapewniam, że minister pracy i polityki społecznejpozostaje aktywny w monitorowaniu sytuacji nakrajowym rynku pracy wynikającej z poziomu i stopybezrobocia na poszczególnych, lokalnych rynkachpracy, jak również reaguje w przypadku niekorzystnegorozwoju sytuacji poprzez uruchamianie środkówistniejącej rezerwy Funduszu Pracy, będącejw dyspozycji ministra, a także wnioskowanie w sprawiezmiany planu finansowego Funduszu Pracy w oparciuo realizowane dodatkowe przychody FunduszuPracy. Rezerwa ministra pracy i polityki społecznejnaliczona na podstawie planu finansowego FunduszuPracy na 2011 r. wynosi 163 964,4 tys. zł.Środki rezerwy na realizację programów na rzeczpromocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobociai aktywizacji zawodowej przyznawane są przezministra z jego inicjatywy lub na wniosek marszałkawojewództwa. Aktualnie urzędy pracy mogą składaćwnioski na finansowanie programów aktywizacji zawodowejbezrobotnych zwolnionych z pracy z przyczynniedotyczących pracowników oraz pracownikówobjętych zwolnieniami monitorowanymi, na programyzwiązane z aktywizacją bezrobotnych na terenach,na których miały miejsce klęski żywiołowe,oraz na dofinansowanie programów specjalnych.Reagując na napływające wnioski instytucji realizującychzadania finansowane z Funduszu Pracy,zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.o finansach publicznych, minister pracy i politykispołecznej w dniu 25 lutego 2011 r. skierował wniosekdo ministra finansów i sejmowej komisji do sprawbudżetu o wyrażenie zgody na zmianę planu finansowegoFunduszu Pracy.Na podstawie powołanego przepisu ustawy o finansachpublicznych minister pracy i polityki społecznej,będący dysponentem Funduszu Pracy, możedokonać zmiany kwot przychodów i kosztów państwowegofunduszu celowego, jakim jest FunduszPracy, ujętych w planie finansowym po uzyskaniuzgody ministra finansów i pozytywnej opinii sejmowejkomisji do spraw budżetu. Zmiana dotyczyłam.in. zwiększenia wydatków Funduszu Pracy na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu w roku2011 o kwotę 1 200 605 tys. zł. Szacunkowa liczbaosób korzystających ze środków Funduszu Pracywzrosłaby o 303 tys. osób, z czego o 219 tys. osóbwzrosłaby liczba osób aktywizowanych w ramachprogramów realizowanych przez powiatowe urzędypracy.Pismem z dnia 7 marca 2011 r. minister finansówpoinformował, iż nie wyraża zgody na dokonaniezmian w planie finansowym Funduszu Pracy na rok2011, będących przedmiotem wniosku, o którymmowa wyżej.Pragnę również podkreślić, iż środki na działaniaaktywizujące bezrobotnych mogą być pozyskiwanetakże ze źródeł innych niż Fundusz Pracy. Urzędypracy mogą się o nie ubiegać między innymi w ramachrealizowanych projektów, które finansowanesą ze środków unijnych. Wysokość środków pozyskiwanychprzez urzędy pracy jest uzależniona w dużymstopniu od ich aktywności oraz kreatywności w zakresieopracowywania kompleksowych działań narzecz bezrobotnych oraz zaangażowania w ubieganiesię o środki na ich realizację.Przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocjizatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.) przewidująszeroki zakres usług rynku pracy oraz wspierającychje instrumentów rynku pracy. Urzędy pracy dysponujązatem znacznym zakresem możliwości w przedmiociestosowania skutecznych usług i instrumentówaktywizacji zawodowej, również przy ograniczonymudziale środków Funduszu Pracy. Ograniczeniaw dysponowaniu w 2011 r. środkami Funduszu Pracyna aktywizację zawodową bezrobotnych wymagaćbędą od urzędów pracy prowadzenia racjonalnej politykiwydatkowania środków oraz podejmowaniainicjatyw adresowanych do osób będących w najtrudniejszejsytuacji na rynku pracy, co może doprowadzićdo efektywniejszego wykorzystywania środków.W tym miejscu wskazać należy, iż w 2009 r. zaktywizowanoponad 697 tys. osób bezrobotnych (wobec668 tys. zaktywizowanych w 2008 r.). W 2010 r. aktywnymiprogramami rynku pracy objęto 804,6 tys.osób, czyli o 107,2 tys. osób więcej niż w 2009 r.(wzrost o 15,4%).Mając na uwadze powyższe, trudno zgodzić sięz tezą o „odchodzeniu od sprawdzonych, skutecznychmetod”.Trudno również jednoznacznie wskazać przyczynę,dla której – jak twierdzi pan poseł – urzędy pracypraktycznie zaprzestały przyjmowania wnioskówpracodawców o przydzielenie osób na staż czy teżwniosków osób bezrobotnych o skierowanie na szkolenie.Warto w tym kontekście zwrócić uwagę nafakt, iż to urzędy pracy kształtują sytuację na lokalnychrynkach pracy i w zależności od analizy rynkui jego potrzeb, znając jednocześnie skuteczność aktywnychform przeciwdziałania bezrobociu, wybierająte, które ich zdaniem są najbardziej adekwatne.Analizując sytuację na rynku pracy w Polsce,warto zwrócić uwagę, iż w 2010 r. zwiększyła się liczbaofert pracy, tj. od stycznia do końca grudnia 2010 r.zgłoszono do urzędów pracy 1021,2 tys. ofert pracy(o 118,6 tys. więcej niż rok wcześniej).W liczbie zgłaszanych ofert coraz większe jest zapotrzebowaniena pracowników subsydiowanych.W latach 2004–2008 oferty pracy subsydiowanej stanowiłyok. 40% ogółu ofert będących w dyspozycjiurzędów pracy. W 2009 r. udział ofert pracy subsydiowanejwzrósł do 53% (478,7 tys. ofert), natomiastw 2010 r. oferty subsydiowanego zatrudnienia stanowiły53,5% ogółu ofert (546,8 tys.).Pragnę przypomnieć, iż do pracowników, którzyutracili pracę i zarejestrowali się w powiatowychurzędach pracy jako osoby bezrobotne, adresowane

460jest wsparcie wynikające z przepisów ustawy z dnia20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjachrynku pracy, m.in. w zakresie:1) pomocy w znalezieniu pracy, przede wszystkimprzez pośrednictwo pracy, a w razie braku możliwościzapewnienia odpowiedniej pracy, także przez poradnictwozawodowe i informację zawodową oraz pomocw aktywnym poszukiwaniu pracy,2) pomocy w szeroko rozumianym rozwoju zawodowymprzez oferowane szkolenia, staże, przygotowaniezawodowe dorosłych, finansowanie studiów podyplomowych,stypendia na kontynuowanie nauki,3) pomocy w podjęciu zatrudnienia subsydiowanegou pracodawcy przez skierowanie do wykonywaniaprac interwencyjnych, robót publicznych, prac nazasadach dotyczących robót publicznych, niezwiązanychz wyuczonym zawodem, w instytucjach użytecznościpublicznej oraz organizacjach zajmujących sięproblematyką kultury, oświaty, sportu i turystyki,opieki zdrowotnej lub pomocy społecznej,4) pomocy w podjęciu samozatrudnienia przezprzyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej,w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej,konsultacji i doradztwa, związanych z podjęciem tejdziałalności.Dodatkowo pragnę poinformować, iż w ustawiez dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnieniai instytucjach rynku pracy istnieją przepisy dotycząceprogramów specjalnych, które umożliwiają rozwijanieinicjatyw lokalnych w sposób uwzględniającyspecyfikę i uwarunkowania lokalnych rynków pracy.Działania te mogą być realizowane przez starostęsamodzielnie lub we współpracy z innymi organami,organizacjami i podmiotami zajmującymi się problematykąrynku pracy.Specyfiką wprowadzonego rozwiązania jest możliwośćłączenia ustawowych usług i instrumentówrynku pracy ze specyficznymi rozwiązaniami dostosowanymido indywidualnych potrzeb uczestnikówprogramu oraz możliwość obejmowania każdegouczestnika programu kilkoma formami aktywizacjizawodowej przy równoczesnym wspieraniu całokształtudziałań „specyficznymi elementami wspierającymizatrudnienie”, w sytuacji kiedy proces aktywizacjii doprowadzenia do zatrudnienia wymaga niestandardowychrozwiązań.W ramach programu specjalnego podejmowanemogą być działania adresowane w pierwszej kolejnoścido bezrobotnych i niektórych kategorii osób poszukującychpracy, w stosunku do których zastosowanewcześniej usługi i instrumenty rynku pracyokazały się niewystarczające do powrotu na rynekpracy bądź utrzymania miejsc pracy.Jeżeli chodzi o instrumenty adresowane do pracodawców,należy wspomnieć między innymi o zwolnieniuz obowiązku opłacania składek na FunduszPracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczychw przypadku zatrudnienia starszych pracowników,tj. kobiet, które ukończyły 55. rok życiai mężczyzn, którzy ukończyli 60 lat. Ponadto ulga taczasowo, tj. przez okres 12 miesięcy, przysługuje pracodawcom,którzy decydują się na zatrudnienie osobybezrobotnej w wieku powyżej 50 lat.Wspomniana ustawa pozwala również zrefundowaćpodmiotowi prowadzącemu działalność gospodarcząkoszty wyposażenia lub doposażenia stanowiskapracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokościokreślonej w umowie, nie wyższej jednak niż6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia.Ponadto ustawa stwarza możliwości nawiązaniafachowej współpracy między pracodawcami a doradcamizawodowymi w urzędach pracy, przy czym poradnictwozawodowe jest dla pracodawców bezpłatne.Pracodawcy zainteresowani własnym rozwojem i rozwojemswoich pracowników mogą skorzystać z pomocydoradcy zawodowego i uzyskać indywidualne poradyzawodowe, udzielane z zachowaniem zasadypoufności i ochrony danych. W szczególności doradcamoże dokonać analizy kompetencji pracownikówi zaproponować szkolenia dla uzupełnienia luk kwalifikacyjnychlub wskazać takie kompetencje, którenadają się do przeniesienia do nowych warunkówpracy. Urzędy pracy udzielają także bezpłatnie zainteresowanympracodawcom pomocy w doborze kandydatówdo pracy spośród bezrobotnych i poszukującychpracy.Dodatkowo należy wspomnieć o rozwiązaniachwprowadzonych ustawą z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniuskutków kryzysu ekonomicznego dla pracownikówi przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035).Ustawa zawiera szereg rozwiązań, których celem jestpomoc przedsiębiorcom dotkniętym skutkami kryzysu,znajdującym się w przejściowych trudnościachfinansowych oraz zatrudnianym przez tych przedsiębiorcówpracownikom, a mianowicie:1) rozwiązania z zakresu prawa pracy służące elastyczniejszemuorganizowaniu procesu pracy w sposóbdostosowany do bieżącej sytuacji przedsiębiorcy,a więc: możliwość przedłużania okresu rozliczeniowegoczasu pracy, ustalania indywidualnego rozkładuczasu pracy pracownika, obniżania wymiaru czasupracy, instytucja przestoju ekonomicznego;2) świadczenia finansowane ze środków FunduszuGwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,ukierunkowane na ochronę stanu zatrudnienia przedsiębiorcyznajdującego się w przejściowych trudnościachfinansowych, tj.: świadczenie na częściowezaspokojenie wynagrodzeń pracowniczych za czasprzestoju ekonomicznego, świadczenie na częściowezrekompensowanie obniżenia wymiaru czasu pracy,świadczenie na opłacenie składek na ubezpieczeniaspołeczne pracowników, należnych od pracodawcy napodstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznychod przyznanych świadczeń, o których mowawyżej, oraz możliwość ustalania nowych warunkówspłaty określonych należności Funduszu GwarantowanychŚwiadczeń Pracowniczych, w tym odraczaniaterminu płatności należności, rozłożenia spłatynależności na raty oraz zawieszenia, na wskazanyw ustawie okres czasu, postępowania egzekucyjnego

461i naliczania odsetek od niespłaconej kwoty świadczeńpracowniczych stanowiących należność funduszu;3) rozwiązania wspierające środkami FunduszuPracy inwestowanie przez przedsiębiorców w podnoszeniekwalifikacji pracowników w okresie przestojulub obniżonego wymiaru czasu pracy, przeznaczonedla przedsiębiorców posiadających fundusz szkoleniowy,tj.: refundacja kosztów szkolenia oraz kosztówstudiów podyplomowych skierowanych pracowników,podjętych przez tych pracowników w okresie przestojulub obniżonego wymiaru czasu pracy, stypendiumdla pracowników podnoszących kwalifikacje w obuwskazanych wyżej formach – szkolenia czy studiówpodyplomowych.Z szacunkiemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudapodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Zbysława Owczarskiegow sprawie przewidywanego terminu remontui modernizacji dworca kolejowegow Charsznicy w woj. małopolskim (8891)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nainterpelację pana Zbysława Owczarskiego z dnia 18lutego 2011 r., przekazaną przez Pana Marszałkaprzy piśmie z dnia 4 marca 2011 r., znak: SPS-024--8891/11, w sprawie przewidywanego terminu remontui modernizacji dworca PKP w Charsznicy, uprzejmieprzedkładam następujące informacje.Zgodnie z wyjaśnieniami otrzymanymi od ZarząduPKP SA nieruchomość zabudowana, na którejusytuowany jest dworzec kolejowy w Charsznicy orazczęść linii kolejowej nr 62, na dzień dzisiejszy nienależy do PKP SA. Budynek dworca położony jest nadziałce nr 43/16 z obrębu Charsznica, która to działkadecyzją wojewody małopolskiego z dnia 29 maja2007 r. (nr SN.VII.SA.7720-1-205-07) z mocy prawaprzeszła na własność gminy Charsznica.Na powyższą decyzję PKP SA wniosła skargę doKrajowej Komisji Uwłaszczeniowej, która orzeczeniemz dnia 18 lipca 2008 r. utrzymała ją w mocy.Orzeczenie to następnie zostało zaskarżone do wojewódzkiegosądu administracyjnego, jednakże skargazostała oddalona wyrokiem z dnia 13 lutego 2009 r.(sygn. akt SA/WA 1705/08).Od kilku miesięcy PKP SA prowadzi z gminą rozmowyzmierzające do ostatecznych uregulowań zadawalającychobie strony. Zakłada się, że po dokonaniupodziału geodezyjnego mającego na celu wydzieleniez nieruchomości obszaru zajętego torowiskiemdziałka, na której usytuowana jest linia kolejowa,zostanie uwłaszczona na rzecz PKP SA. Natomiastco do pozostałej infrastruktury, w tym budynkówmieszkalnych i budynku dworca, zostaną podjęteczynności mające na celu przekazanie ich gminieCharsznica.Obecnie w budynku dworca nie są realizowaneżadne funkcje obsługi podróżnych, a operatorzy przewozowinie wykazują zainteresowania ich przywróceniem,dlatego też spółka, jak wynika z wyjaśnieńprzedłożonych przez Zarząd PKP SA, nie przewidujeremontu dworca.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Masselpodsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Jarosława Rusieckiegow sprawie obowiązku uiszczenia opłaty celnejza auto (8893)Szanowny Panie Marszałku! W związku z przekazanymprzez Pana Marszałka przy piśmie, nr SPS--024-8893/11, z dnia 11.03.2011 r. zapytaniem posłana Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pana JarosławaRusieckiego w sprawie obowiązku uiszczenia opłatycelnej od sprowadzonego z zagranicy samochodu,uprzejmie przekazuję wyjaśnienia w ww. sprawie.W przedmiotowej sprawie Ministerstwo Finansówwystąpiło o informacje i udzielenie szczegółowychwyjaśnień do dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu,tj. organu celnego, który dokonywał w sprawie niektórychczynności administracyjnych i który jest jednocześnieorganem nadzoru w stosunku do naczelnikaUrzędu Celnego w Wałbrzychu prowadzącego postępowaniecelne.Z wyjaśnień uzyskanych od ww. organu wynika, iżw dniu 13.08.2002 r. pan S. Ł. dokonał wprowadzeniana polski obszar celny samochodu osobowego na zagranicznychnumerach rejestracyjnych w trybie odprawycelnej czasowej. Ww. procedura celna pozwalana wykorzystanie na polskim obszarze celnym towarówniekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozuza granicę bez dokonywania żadnych zmianz wyjątkiem zwykłego zużycia z całkowitym lub z częściowymzwolnieniem od należności celnych.

462W świetle przepisów Prawa celnego obowiązującychw dniu wprowadzenia ww. samochodu, w tymm. in. § 128 pkt 2, § 129 i § 130 ust. 1 pkt 2 rozporządzeniaministra finansów z dnia 8 marca 2001 r.w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz. U.Nr 18, poz. 214, z późn. zm.), przedmiotem odprawyczasowej z całkowitym zwolnieniem od należnościcelnych mogły być m.in. pojazdy samochodowe zarejestrowaneza granicą przywiezione przez osobę krajowąprzebywającą za granicą w związku z zatrudnieniem,studiami, działalnością naukowo-badawcząlub leczeniem, jeżeli będą użytkowane wyłącznieprzez osobę uprawnioną do korzystania z proceduryodprawy czasowej.Zgodnie z postanowieniami § 30 ust. 1 pkt 3 rozporządzeniaministra finansów z dnia 7 września2001r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeńcelnych (Dz. U. Nr 117, poz. 1250, z późn.zm.) ww.pojazdy samochodowe mogły być zgłaszane do odprawyczasowej w formie innej czynności niż forma pisemnalub ustna. Jako zgłoszenie do procedury traktowanebyło więc wprowadzenie pojazdu przez przejściegraniczne drogowe pasem ruchu z zieloną sygnalizacjąświetlną i napisem: nic do oclenia. Zgłoszeniecelne przedmiotowego samochodu miało zatem charakternieudokumentowany.Mając na uwadze ww. przepisy Prawa celnego, należystwierdzić, iż dokonując wprowadzenia samochoduna polski obszar celny, pan S. Ł. nie spełniał warunkówdo skorzystania z procedury odprawy celnejczasowej. Pobyt za granicą pana S. Ł. nie był bowiemzwiązany z zatrudnieniem, studiami, działalnościąnaukowo-badawczą lub leczeniem.Sprowadzony z zagranicy samochód nie zostałprzy przywozie zatrzymany, ponieważ pan S. Ł. skorzystałz tzw. nieudokumentowanej formy dokonywaniazgłoszeń celnych, tj. przejazd pasem ruchu z zielonąsygnalizacją świetlną. Dokonanie zgłoszeniacelnego w ww. formie spowodowało objęcie pojazdusamochodowego procedurą odprawy czasowej z całkowitymzwolnieniem od należności celnych, jednakżez naruszeniem warunków wymaganych do objęciatowaru tą procedurą. W świetle natomiast postanowieńart. 212 § 1 pkt 2 obowiązującej wówczas ustawyz dnia 9 stycznia 19097 r. Kodeks celny (Dz. U.z 2001 r. Nr 75, poz. 802, z późn. zm.) niedopełnieniewarunku wymaganego do objęcia towaru procedurącelną skutkuje powstaniem długu celnego w przywozie.Po ujawnieniu (w wyniku zatrzymania samochoduprzez Policję) okoliczności wprowadzenia na polskiobszar celny pojazdu samochodowego z naruszeniemwarunków procedury celnej i bez uiszczenianależności celnych organ celny decyzją z dnia25.08.2003 r. nakazał wywóz przedmiotowego pojazdupoza polski obszar celny. W związku z tym, iż panS. Ł. nie zastosował się do ww. wezwania i nie dokonałpowrotnego wywozu samochodu za granicę, organcelny wszczął z urzędu postępowanie celne,w wyniku którego w dniu 20.05.2005 r. wydał decyzjęnr 4540000-RPC-4603-16/05/AW, którą określił kwotęwynikającą z długu celnego, kwotę odsetek, o którychmowa w art. 242 § 3 ww. ustawy Kodeks celny,oraz wymierzył opłatę za przechowanie towaru w depozycieurzędu celnego.Należności określone w ww. decyzji nie zostałyuiszczone. W związku z powyższym, po uprzednimwysłaniu upomnienia, dyrektor Izby Celnej we Wrocławiuw dniu 2.11.2005 r. wystawił tytuł wykonawczynr W2329/05/MK obejmujący należności celnei opłatę depozytową, a w dniu 7.02.2006 r. wystawiłtytuły wykonawcze nr W358/06/MK i nr W/359/06/MK obejmujące podatek VAT i podatek akcyzowy. Pootrzymaniu ww. tytułów egzekucyjnych przez organegzekucyjny, tj. dyrektora Izby Celnej w Krakowie,organ ten dokonał szeregu czynności w celu ustaleniamiejsca zatrudnienia, aktualnego adresu i ewentualnegomajątku dłużnika. Z raportu poborcy skarbowegowynikało, iż dłużnik nie przebywał w miejscuswojego zamieszkania i prawdopodobnie przebywa zagranicą.Wszczęcie egzekucji poprzez doręczenie zobowiązanemutytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniemo zajęciu rachunku bankowego w Banku PekaoSA nastąpiło dopiero w dniu 11.10.2008 r. Pismemz dnia 2.10.2008 r. bank poinformował organ egzekucyjny,iż zajęcie rachunku jest skuteczne, ale wkładna rachunku nie przekracza kwoty wolnej od zajęcia.W dniu 13.01.2009 r. organ egzekucyjny został poinformowanyo zamknięciu rachunku dłużnika. Pismemz dnia 6.07.2010 r. organ egzekucyjny zostałpoinformowany przez wierzyciela, tj. dyrektora IzbyCelnej we Wrocławiu, iż upłynął termin na dochodzenienależności podatkowych i uległy one przedawnieniu.Niezależnie od ww. czynności podjętych przez organegzekucyjny w maju 2008 r. dyrektor Izby Celnejwe Wrocławiu, działając w trybie art. 241 § 2 ww.ustawy Kodeks celny, podjął pierwszą próbę sprzedażyzajętego samochodu. W świetle postanowień ww.przepisu organ celny mógł dokonać sprzedaży towaruuprzednio zatrzymanego lub zajętego w celu zabezpieczenianależności. Sprzedaż taka mogła byćdokonana w celu pokrycia ciążących na tym towarzenależności. Pierwsza informacja o przystąpieniu dosprzedaży zajętego samochodu została skierowanado pana S. Ł. w dniu 6.05.2008 r. Ze względu na niemożnośćdoręczenia pisma samochód został wycofanyz przetargu. Ponowne informacje kierowano dozobowiązanego kolejno w dniach: 13.06.2008 r.,13.10.2008 r., 17.11.2008 r. i 17.08.2009 r. Zawiadomienieo przystąpieniu do sprzedaży samochodu zostałodoręczone (w trybie doręczenia zastępczego)w dniu 21.10.2009 r. Wobec powyższego organ celny pozebraniu większej liczby pojazdów w dniu 18.03.2010 r.ponownie przystąpił do sprzedaży zajętego samochodu.Sprzedaż samochodu nastąpiła ostatecznie w trybieprzetargu ofert w dniu 25.05.2010 r., przy czymkwota uzyskana ze sprzedaży nie pokryła ciążącychna towarze należności celnych.

463Pismem z dnia 5.01.2011 r. pan S. Ł. zwrócił siędo dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu o odwołaniedecyzji o postępowaniu egzekucyjnym w administracjii umorzenie. W odpowiedzi organ celny wyjaśnił,iż ze względu na przedawnienie zobowiązania podatkowegoumorzone zostało postępowanie egzekucyjnew tym zakresie. Przedawnieniem nie były natomiastobjęte należności celne. W zakresie poboru ww. należnościzastosowanie miał przepis art. 242 § 5 ww.ustawy Kodeks celny, zgodnie z którym 5-letni terminna dochodzenie należności przerywa m.in. wszczęcieegzekucji. W przedmiotowej sprawie w wynikudoręczenia tytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniemo zajęciu rachunku bankowego w dniu 11.10.2008 r.nastąpiło przerwanie terminu na dochodzenie należnościcelnych i tym samym nie uległy one przedawnieniu.Reasumując, pragnę podkreślić, iż w przedmiotowejsprawie pan S. Ł. dokonał wprowadzenia na polskiobszar celny pojazdu samochodowego bez uiszczenianależności celnych z naruszeniem warunkówprocedury odprawy celnej czasowej. Ze względu naformę zgłoszenia celnego, z którego pan S. Ł. skorzystał,organ celny nie miał możliwości zatrzymaniapojazdu w chwili wprowadzenia. Z tytułu niedopełnieniawarunku wymaganego do objęcia towaru procedurąpowstał dług celny w przywozie i pan S. Ł. byłi jest w dalszym ciągu zobowiązany do uiszczeniakwoty należności wynikającej z tego długu. Podnoszonyprzez pana S. Ł. argument braku znajomościprzepisów celnych nie może być okolicznością usprawiedliwiającąi jednocześnie wyłączającą stosowanieprzez organ celny przepisów prawa w tym zakresie.Przed wydaniem decyzji określającej kwotę należnościcelnych organ celny wezwał pana S. Ł. do wywozusamochodu za granicę, co nie zostało dokonane mimodość długiego czasu na tę czynność. W przedmiotowejsprawie kwestią niewątpliwą jest również, iż w związkuz nieuiszczeniem należności celnych ciążących natowarze organ celny miał prawo dokonać sprzedażyzajętego samochodu. Wprawdzie sprzedaż tego samochodumogła nastąpić wcześniej, niemniej jednakdyrektor Izby Celnej oczekiwał na skuteczne podjęcieczynności przez organ egzekucyjny i zaspokojenieroszczeń w inny sposób. Brak efektów w postępowaniuegzekucyjnym spowodował podjęcie decyzji o sprzedaży.Mając na uwadze okoliczności sprawy i czynnościpodejmowane w tej sprawie przez organy administracjipaństwowej, należy zauważyć, iż w pewnym zakresiepan S. Ł. najprawdopodobniej ponosi konsekwencjenieodbierania osobiście licznej korespondencjiz urzędów z powodu pobytu za granicą. Nie jest tojednak okoliczność wyłączająca odpowiedzialność zauiszczenie wymaganych należności. Fakt zatrzymaniapojazdu samochodowego przez organ celny byłznany i pan S. Ł. mógł spodziewać się ze strony organówcelnych podjęcia czynności administracyjnych,a jako osoba przebywająca za granicą powinienustanowić w kraju pełnomocnika dla doręczeń.W ww. sprawie nieuzasadnione są również zarzutydotyczące przedawnienia należności celnych. Do dniadzisiejszego ww. należności nie uległy przedawnieniui mogą być dochodzone.Mając powyższe na uwadze, uprzejmie proszęo przyjęcie i uwzględnienie przedłożonych wyjaśnień.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuJacek Kapicasekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Marka Opioływ sprawie zagrożenia likwidacją oddziałuurazowo-ortopedycznego SamodzielnegoPublicznego Zespołu ZOZ w Płońsku (8894)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana Marka Opioły, posła na Sejm RP, z dnia22 lutego 2011 r., przesłane przy piśmie pana MarkaKuchcińskiego, wicemarszałka Sejmu, z dnia 11 marca2011 r. (znak: SPS-024-8894/11), w sprawie zagrożenialikwidacją oddziału urazowo-ortopedycznego SamodzielnegoPublicznego Zespołu ZOZ w Płońsku, uprzejmieproszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.Zasady realizacji świadczeń opieki zdrowotnej finansowanychze środków publicznych zostały określonew przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ześrodków publicznych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz.1027, ze zm.), aktach wykonawczych do ww. ustawyoraz zarządzeniach prezesa NFZ, dotyczących postępowańw sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeńopieki zdrowotnej w poszczególnych rodzajachi zakresach.Zgodnie z art. 97 ww. ustawy, do zakresu działaniaNarodowego Funduszu Zdrowia należy m.in.określanie jakości i dostępności oraz analiza kosztówświadczeń opieki zdrowotnej w zakresie niezbędnymdla prawidłowego zawierania umów o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej oraz przeprowadzaniekonkursów ofert, rokowań i zawieranie umów o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej. Ponadto zgodniez art. 146 ust. 1 ww. ustawy, prezes Narodowego FunduszuZdrowia określa przedmiot postępowania w sprawiezawarcia umowy o udzielanie świadczeń opiekizdrowotnej, kryteria oceny ofert oraz warunki wymaganeod świadczeniodawców.Odnosząc się do kwestii zawartych w treści zapytania,uprzejmie informuję Pana Marszałka, iż zgodnieze stanowiskiem Mazowieckiego Oddziału Woje-

464wódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, z uwagina zbyt duże przeciążenie oddziału ortopedyczno--urazowego SP ZZOZ w Płońsku, zespół lekarzy ortopedówzatrudnionych u ww. świadczeniodawcy wypowiedziałumowy o współpracy, co mogło grozić zamknięciemoddziału urazowo-ortopedycznego u tegoświadczeniodawcy.Płatnik świadczeń opieki zdrowotnej, mając jednakna uwadze konieczność właściwego zabezpieczeniadostępu pacjentów do świadczeń opieki zdrowotnej,podjął stosowne działania wynikające międzyinnymi z zapisów rozporządzenia ministra zdrowiaz dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunkówumów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U.z 2008 r. Nr 81, poz. 484), zmierzające do utrzymaniastanu realizacji umów zgodnie z obowiązującymiprzepisami – świadczenia z zakresu ortopedii na tereniewojewództwa mazowieckiego w tym czasie zabezpieczały33 placówki mające podpisaną umowęz Mazowieckim Oddziałem Wojewódzkim NFZ.Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka,iż zgodnie z wyjaśnieniami Mazowieckiego OWNFZ, dyrektor szpitala w Płońsku poinformowałpłatnika świadczeń, iż w chwili obecnej usługi w zakresieortopedii i traumatologii narządu ruchu sąświadczone bez zakłóceń i nic nie wskazuje na zagrożeniezaprzestania działalności oddziału urazowo--ortopedycznego w związku z podpisaniem umówdalszej współpracy lekarzy ortopedów pracującychw SP ZZOZ w Płońsku.Z poważaniemWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJakub Szulcsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posłów Grzegorza Roszakai Marka Wojtkowskiegow sprawie dofinansowania pracodawcomkosztów kształcenia oraz refundacjiwynagrodzeń i składek na ubezpieczeniespołeczne młodocianych pracowników (8899)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelacjęposłów Grzegorza Roszaka i Marka Wojtkowskiegoprzekazaną pismem z dnia 11.03.2011 r.(znak: SPS-024-8899/11) w sprawie dofinansowaniapracodawcom kosztów kształcenia oraz refundacjiwynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społecznemłodocianych pracowników przekazuję poniższą odpowiedź.W planie finansowym Funduszu Pracy na rok2011 środki przeznaczone dla Ochotniczych HufcówPracy na refundowanie wynagrodzeń i składek naubezpieczenia społeczne młodocianych pracownikówokreślone zostały na kwotę 170 mln zł. Taką kwotąśrodków dysponuje komendant główny OHP z przeznaczeniemna zawieranie nowych umów z pracodawcamioraz na wypłatę refundacji wynikającychz umów zawartych w roku 2009 i 2010.Zdaniem komendanta głównego OHP ustalonaw Planie Finansowym Funduszu Pracy na 2011 r.kwota środków na refundację wynosząca 170 mln złnie zabezpieczy w całości zobowiązań wynikającychz już podpisanych umów z pracodawcami. Niezbędneśrodki Funduszu Pracy do pełnej realizacji wypłatna podstawie zawartych umów to kwota ponad 205,6mln zł. W związku z powyższym deficyt środków napokrycie wydatków związanych z podpisanymi umowamiwynosi 35,6 mln zł.Z informacji uzyskanych od komendanta głównegoOHP wynika, że w wojewódzkich komendach OHPznajdują się wnioski od pracodawców oczekujące napodpisanie umów na szacunkową kwotę ok. 133,2mln zł. Na podpisanie umów oczekuje ok. 22 tys. pracodawców,którzy zawarli umowy o prace w celu przygotowaniazawodowego z blisko 47 tys. młodocianychpracowników.Należy zaznaczyć, że komendant główny OHPdysponujący środkami finansowymi Funduszu Pracyprzeznaczonymi na refundację wynagrodzeń możepodejmować zobowiązania finansowe tylko do wysokościśrodków zabezpieczonych na ten cel w planiefinansowym, gdyż zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawyz dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych(Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.) jednostkisektora finansów publicznych mogą zaciągaćzobowiązania do sfinansowania w danym roku dowysokości wynikającej z planu wydatków, pomniejszonejo płatności wynikające ze zobowiązań zaciągniętychw latach poprzednich.W związku z powyższym komendant główny OHPjest uprawniony do wstrzymania zawierania nowychumów o refundacje wynagrodzeń młodocianych w raziebraku możliwości sfinansowania zobowiązań wynikającychz tych umów w ramach środków FunduszuPracy przeznaczonych na ten cel w planie FunduszuPracy na 2011 r.Rada Ministrów, określając wydatki FunduszuPracy na rok bieżący, kierowała się następującymiprzesłankami:— koniecznością ograniczenia wydatków publicznychw celu korekty deficytu sektora instytucji rządowychi samorządowych do poziomu nie wyższegoniż 3% PKB,— koniecznością ograniczenia potrzeb pożyczkowychbudżetu państwa, związanych z uzupełnieniemniedoboru w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych(FUS), wynikającego z dotychczasowego systemu

465emerytalnego, powstającego w wyniku przekazywaniaczęści składki emerytalnej do otwartych funduszyemerytalnych (OFE), powodujących narastającezagrożenia dla długu publicznego, który zbliża się doII progu ostrożnościowego, określonego w ustawieo finansach publicznych na poziomie 55% PKB.Aktualnie prowadzone w Sejmie prace nad rządowymprojektem ustawy o zmianie ustawy o systemieubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórychustaw pozwalają oczekiwać, że w przypadku uchwaleniaprzez Sejm RP poprawki wniesionej przez klubparlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego doprojektu ww. ustawy, ograniczającej od dnia 1 kwietniabr. poziom składki na ubezpieczenie emerytalnepochodzącej ze składki ubezpieczonego, odprowadzanejprzez ZUS do OFE, możliwe będzie istotne ograniczeniewydatków budżetu państwa na pokrycieniedoboru w FUS z tytułu przekazywania do OFEczęści składki emerytalnej.Osiągnięcie tego celu możliwe będzie równieżw przypadku przyjęcia przez Sejm rządowego projektuustawy o zmianie niektórych ustaw związanychz funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych,zgodnie z którym z dniem 1 maja 2011 r. składkado otwartych funduszy emerytalnych ograniczonazostanie w roku 2011 r. do poziomu 2,3% podstawywymiaru składki.Ta oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa, realizowane dotychczas na rynku finansowymoraz związane z tym koszty, przez co zmniejszysię również zagrożenie wspomnianego wyżej przekroczeniaII progu ostrożnościowego, a pod rządaminowej ustawy budżetowej i znowelizowanej ustawyo finansach publicznych pozwoli w konsekwencji nazmianę planu finansowego Funduszu Pracy i zwiększeniewydatków funduszu przeznaczanych na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu, w tym narefundację wynagrodzeń młodocianych pracownikówzgodnie z uzasadnionymi potrzebami rynku pracy.Informuję również, że w oparciu o przepis art. 29ust. 12 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r.Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.) w dniu 25 lutego br.wystąpiłam do ministra finansów z wnioskiem o wyrażeniezgody na zmianę planu finansowego FunduszuPracy skutkującą zwiększeniem środków FunduszuPracy na realizację w 2011 r. zadań na rzecz promocjizatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobociai aktywizacji zawodowej łącznie o kwotę 1 200 605tys. zł, w tym o zwiększenie środków Funduszu Pracyprzeznaczonych na refundowanie wynagrodzeńi składek na ubezpieczenia społeczne młodocianychpracowników o kwotę 80 000 tys. zł. W dniu 7.03.2011 r.minister finansów odmówił udzielenia takiej zgody,uzasadniając odmowę wdrożeniem procedur oszczędnościowychdotyczących konieczności ograniczenianadmiernego deficytu instytucji rządowych i samorządowychdo 3% PKB w 2012 r.Jednocześnie zaznaczam, iż na bieżąco monitorujęsytuację w zakresie refundowania pracodawcomwynagrodzeń wypłacanych młodocianym, a w przypadkujej niekorzystnego rozwoju podejmę środkipolegające na uruchomieniu 163 mln zł istniejącejrezerwy środków Funduszu Pracy będącej w dyspozycjiministra, a także kolejnym wnioskowaniu w sprawiezmiany planu finansowego Funduszu Pracy w oparciuo realizowane dodatkowe przychody FunduszuPracy. Wyrażam przekonanie, że działania takie spotkająsię ze wsparciem ze strony sejmowej komisji dospraw budżetu poprzez wyrażenie pozytywnej opiniiw zakresie ewentualnych wniosków kierowanych doministra finansów w oparciu o przepisy art. 29 ust.1 pkt 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych.Pragnę również przypomnieć, iż oprócz fakultatywnejformy pomocy, jaką jest refundacja wynagrodzeńwypłacanych młodocianym pracownikom, pracodawcyotrzymują także obligatoryjne wsparcie z FunduszuPracy w formie dofinansowania kosztówkształcenia młodocianych po zakończeniu nauki. Dofinansowaniepracodawcom kosztów kształcenia młodocianychgwarantuje art. 70b ustawy z dnia 7 września1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r.Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). Dofinansowanie wypłacanejest po zakończeniu przygotowania zawodowego.Wysokość dofinansowania na jednego młodocianegopracownika zależy od okresu kształceniawynikającego z umowy o pracę w celu przygotowaniazawodowego i wynosi (jest waloryzowane o wskaźnikinflacji):— przy okresie kształcenia 24 miesiące – 4587 zł,— przy okresie kształcenia 36 miesięcy – 7645 zł,— w przypadku przyuczenia do wykonywania określonejpracy – 240 zł za każdy miesiąc kształcenia.Środki z Funduszu Pracy przeznaczone w 2010 r.na obligatoryjne dotacje za wykształcenie młodocianychpracowników były znacznie wyższe niż środkiskierowane na refundację wynagrodzeń i przekroczyły330 mln zł. Natomiast w planie Funduszu Pracyna rok 2011 przewidziano na ten cel kwotę 303mln zł.Z szacunkiemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudapodsekretarza stanuw Ministerstwie Edukacji Narodowej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Marka Wojtkowskiegow sprawie realizacji przez samorządyterytorialne zapisów art. 42 ustawyKarta Nauczyciela (8901)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Marka Wojtkowskiego z dnia3 marca 2011 r., nr SPS-024-8901/11, w sprawie re-

466alizacji przez samorządy terytorialne zapisów art. 42ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela(Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, z późn. zm.), uprzejmieprzekazuję następujące wyjaśnienia.Ad 1 i 5. W myśl art. 42 ust. 1–2 ustawy z dnia 26stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela czas pracy nauczycielazatrudnionego w pełnym wymiarze zajęćnie może przekraczać 40 godzin na tydzień. W ramachtego czasu pracy oraz ustalonego wynagrodzenianauczyciel obowiązany jest realizować:1) zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze,prowadzone bezpośrednio z uczniami lub wychowankamialbo na ich rzecz, w wymiarze określonym w ust.3 lub ustalonym na podstawie ust. 4a albo ust. 7;2) inne czynności i zajęcia wynikające z zadaństatutowych szkoły, ze szczególnym uwzględnieniemzajęć opiekuńczych i wychowawczych wynikającychz potrzeb i zainteresowań uczniów, z tym że w ramachtych zajęć:a) nauczyciel szkoły podstawowej i gimnazjum,w tym specjalnych, jest obowiązany prowadzić zajęciaopieki świetlicowej lub zajęcia w ramach godzinprzeznaczonych w ramowych planach nauczania dodyspozycji dyrektora szkoły, z wyjątkiem godzinprzeznaczonych na zwiększenie liczby godzin obowiązkowychzajęć edukacyjnych, w wymiarze 2 godzinw tygodniu,b) nauczyciel szkoły ponadgimnazjalnej, w tymspecjalnej, jest obowiązany prowadzić zajęcia w ramachgodzin przeznaczonych w ramowych planachnauczania do dyspozycji dyrektora szkoły, z wyjątkiemgodzin przeznaczonych na zwiększenie liczbygodzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych, w wymiarze1 godziny w tygodniu;3) zajęcia i czynności związane z przygotowaniemsię do zajęć, samokształceniem i doskonaleniem zawodowym.W myśl § 2 ust. 5a pkt 1–2 rozporządzenia ministraedukacji narodoweji sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowychplanów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U.z 2002 r. Nr 15, poz. 142, z późn. zm.) godziny do dyspozycjidyrektora, o których mowa w art. 42 ust. 2pkt 2 lit. a i b ustawy Karta Nauczyciela, to zajęciazwiększające szanse edukacyjne uczniów przeznaczonena pracę z uczniem zdolnym lub z uczniem mającymtrudności w nauce oraz zajęcia rozwijające zainteresowaniauczniów. Zajęcia te powinny zatem wychodzićnaprzeciw indywidualnym potrzebomuczniów poprzez udzielanie im pomocy w przezwyciężaniutrudności, rozwijaniu zdolności lub pogłębianiuzainteresowań, a także poprzez sprawowanienad nimi opieki, zależnie od potrzeb. Wspomagającsię tymi godzinami, szkoła podstawowa i gimnazjummoże również wzbogacić ofertę świetlicy. Jednocześnierozporządzenie ministra edukacji narodowejz dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie udzielania i organizacjipomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznychprzedszkolach, szkołach i placówkach wskazuje,że dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, organizującpomoc psychologiczno- pedagogiczną,uwzględnia godziny do dyspozycji dyrektora szkoły,o których mowa właśnie w art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawyKarta Nauczyciela.Podjęcie decyzji w kwestii, jakie zajęcia będą realizowanew szkole w ramach godzin, o których mowaw art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ww. ustawy, należyzatem do kompetencji dyrektora szkoły. Godzin tychnie można jednakże przeznaczyć na zajęcia obowiązkowe,opiekę nad uczniami podczas ich dowozu doszkoły, doraźne zastępstwa oraz nauczanie indywidualne.Jeśli dyrektor szkoły zdecyduje, iż zajęciami rozwijającymizainteresowania uczniów jest ich udziałnp. w spektaklu teatralnym, to wyjazd do teatruzgodnie z § 4 pkt 1 rozporządzenia ministra edukacjinarodowej i sportu z dnia 8 listopada 2001 r. w sprawiewarunków i sposobu organizowania przez publiczneprzedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwai turystyki (Dz. U. Nr 135, poz. 1516) jest wycieczkąprzedmiotową. W myśl § 9 ust. 1–2 ww. rozporządzeniawycieczkę lub imprezę przygotowuje się podwzględem programowym i organizacyjnym, a następnieinformuje się uczestników o podjętych ustaleniach,a w szczególności o: celu, trasie, harmonogramiei regulaminie. Zapewnienie opieki i bezpieczeństwaprzez szkolę uczniom podczas wycieczek i imprezodbywa się w sposób określony w przepisachwydanych na podstawie ustawy z dnia 18 stycznia1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81,poz. 889 i Nr 102, poz. 1115) i ustawy o systemieoświaty. Na podstawie § 10 ust. 1 rozporządzenia programwycieczki lub imprezy organizowanej przezszkolę, listę uczestników, imię i nazwisko kierownikaoraz liczbę opiekunów zawiera karta wycieczki lubimprezy, którą zatwierdza dyrektor szkoły. Zgodniez kartą wycieczki początkiem wycieczki jest wyjazd,a końcem – powrót dzieci do szkoły, a więc czas pracynauczyciela realizującego zajęcia opiekuńczo-wychowawczew ramach wycieczki szkolnej jest taki sam,jak czas tej wycieczki.W sytuacji wycieczki trwającej 24 godziny należypamiętać, że Karta Nauczyciela ogranicza wymiarczasu pracy nauczyciela do 40 godzin tygodniowo,a zatem nie upoważnia także dyrektora szkoły dopowoływania dodatkowych obciążeń dla nauczycieliw zakresie czasu pracy powyżej wskazanego. Przyczym w art. 42c ust. 1 ww. ustawy ustawodawca nakładana nauczyciela obowiązek pracy w ciągu 5 dnitygodnia, nie przewidując w tym względzie okresurozliczeniowego (dyrektor szkoły może ustalić czterodniowytydzień pracy wyłącznie nauczycielom dokształcającymsię, wykonującym inne ważne społeczniezadania lub – jeżeli to wynika z organizacji pracyw szkole). Ustalony dla nauczyciela pięciodniowy tydzieńpracy może ulec skróceniu tylko wtedy, gdyw dzień roboczy dla nauczyciela przypada świętookreślone w ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniachwolnych od pracy (Dz. U. Nr 4, poz. 28, z późn. zm.).Jeżeli jednak święto przypada w dzień wolny dla na-

467uczyciela, to nie powoduje to zmniejszenia tygodniowejliczby dni pracy.Problem konieczności wydłużenia czasy pracy nauczyciela(opiekuna) podczas imprez wyjazdowychpowyżej ograniczeń wynikających z ustawy KartaNauczyciela, w odniesieniu do maksymalnego czasupracy, powinien zostać rozwiązany przez pracodawcę,czyli dyrektora szkoły, poprzez odpowiedniezwiększenie stanu osobowego wycieczki (czy zielonejszkoły). W sytuacjach szczególnych możliwe jest ponadtoskorzystanie przez pracodawcę (organizatorawycieczki czy zielonej szkoły) z przepisów powszechnychregulujących wykonywanie zadań wykraczającychpoza zakres obowiązków pracowniczych.Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, żewszelkie inne (niż realizowane w szkole) formy organizacyjnewykonywania zadań szkolnych są integralnymelementem systemu kształcenia. Odpowiednio,ustawodawca nie powołuje tu odrębnych i szczególnychzasad dotyczących wykonywania zadań pracowniczychw okresie imprez wyjazdowych. Mają tu zatemzastosowanie w pełni przepisy ogólne, które determinująorganizację pracy w szkole. Decyzje o organizacjiwyjazdu na wycieczkę szkolną, obsadziekadrowej, zabezpieczeniu podejmuje dyrektor szkoływ ścisłym odniesieniu do obowiązujących przepisóww zakresie pragmatyki zawodowej nauczycieli, statutuszkoły i możliwości finansowych wynikającychz planu finansowego szkoły.Ponadto uprzejmie informuję, iż kwestię organizacjioraz bezpieczeństwa regulują przepisy rozporządzeniaministra edukacji narodowej i sportu z dnia8 listopada 2001 r. w sprawie warunków i sposobuorganizowania przez publiczne przedszkola, szkołyi placówki krajoznawstwa i turystyki (Dz. U. Nr 135,poz. 1516) oraz rozporządzenia ministra edukacji narodoweji sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawiebezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznychszkołach i placówkach (Dz. U. Nr 6, poz. 69,z późn. zm.).Ad 2–3. Zajęcia, o których mowa w art. 42 ust. 2pkt 2 lit. a i b ww. ustawy, nie są godzinami bezpłatnymi.Jest to praca nauczyciela wykonywana w ramachtygodniowego czasu pracy oraz ustalonego wynagrodzenia.Zgodnie z art. 42 ust. 7a pkt 2 ustawy Karta Nauczycielazajęcia realizowane w wymiarze określonymw art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b są rejestrowanei rozliczane w okresach półrocznych w dziennikachzajęć pozalekcyjnych. Zajęcia te powinny być rozliczanez wyłączeniem: ferii zimowych, ferii letnich,dni wolnych od pracy oraz przerw w nauce, określonychw rozporządzeniu ministra edukacji narodoweji sportu z dnia 18 kwietnia 2002 r. w sprawie organizacjiroku szkolnego (Dz. U. Nr 46, poz. 432, z późn.zm.).Na podstawie 42 ust. 3b ww. ustawy nauczycielowizatrudnionemu w niepełnym wymiarze zajęć wymiarzajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. ai b Karty Nauczyciela, w półrocznym okresie rozliczeniowym,obniża się proporcjonalnie do wykonywanegowymiaru zajęć.W sytuacji usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela,wynikającej z niezdolności do pracy, wymiarzajęć, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. ai b Karty Nauczyciela, ulegnie obniżeniu o 2 lub 1 godzinę– za każdy tydzień niezdolności nauczyciela dopracy, w półrocznym okresie rozliczeniowym.Z uwagi na to, iż nauczyciela zatrudnionego w pełnymwymiarze zajęć obowiązuje pięciodniowy tydzieńpracy, za tydzień usprawiedliwionej nieobecnościz powodu niezdolności do pracy trzeba rozumiećpięć dni roboczych. W rozliczeniu półrocznym należyzatem sumować nieobecności nauczyciela z powoduniezdolności do pracy trwające krócej niż tydzień i zakażde pięć dni obniżać wymiar godzin, o którychmowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy KartaNauczyciela.Zgodnie z powyższym nie ma przeszkód, by nauczycielza zgodą dyrektora szkoły zrealizował zajęciaw pierwszym półroczu, na poczet drugiego półrocza.Ponadto uprzejmie informuję, iż na podstawieart. 91c ww. ustawy w związku z § 1 i 4 rozporządzeniaministra pracy i polityki socjalnej z dnia 15 maja1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecnościw pracy oraz udzielania pracownikomzwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281, z późn.zm.) przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecnośćpracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określoneprzepisami prawa pracy, które uniemożliwiająstawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie,a także inne przypadki niemożności wykonywaniapracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcęza usprawiedliwiające nieobecność w pracy.Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika odpracy, jeżeli obowiązek taki wynika z Kodeksu pracy,z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy alboz innych przepisów prawa.W przypadku gdy nauczyciel jest nieobecny w pracyz powodu usprawiedliwionej nieobecności innej niżniezdolność do pracy, wymiar zajęć, o którym mowaw art. 42 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b ustawy Karta Nauczyciela,nie ulegnie obniżeniu. W tym miejscu wartozaznaczyć, iż ww. godziny nie są obarczone sztywnymiunormowaniami prawnymi, co umożliwia elastycznąregulację w zakresie ich realizacji. Dodatkowowarto przypomnieć, że sześciomiesięczny okresrozliczenia zajęć pozwala na obniżenie liczby zajęćw jednym miesiącu i zwiększenie tej liczby w innymmiesiącu okresu rozliczeniowego.Ad 4. Na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r.Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) do realizacji zadaństatutowych szkoła publiczna powinna zapewnićuczniom możliwość korzystania z:1) pomieszczeń do nauki z niezbędnym wyposażeniem;2) biblioteki;3) świetlicy;

4684) gabinetu profilaktyki zdrowotnej i pomocyprzedlekarskiej;5) zespołu urządzeń sportowych i rekreacyjnych;6) pomieszczeń administracyjno-gospodarczych.W myśl art. 39 ust. 1 i 4 pkt 1 ww. ustawy dyrektorszkoły lub placówki w szczególności:1) kieruje działalnością szkoły lub placówki orazreprezentuje ją na zewnątrz;2) sprawuje nadzór pedagogiczny, z zastrzeżeniemart. 36 ust. 2;3) sprawuje opiekę nad uczniami oraz stwarza warunkiharmonijnego rozwoju psychofizycznego poprzezaktywne działania prozdrowotne;4) realizuje uchwały rady szkoły lub placówki orazrady pedagogicznej, podjęte w ramach ich kompetencjistanowiących;5) dysponuje środkami określonymi w planie finansowymszkoły lub placówki zaopiniowanym przezradę szkoły lub placówki i ponosi odpowiedzialnośćza ich prawidłowe wykorzystanie, a także może organizowaćadministracyjną, finansową i gospodarcząobsługę szkoły lub placówki;5a) wykonuje zadania związane z zapewnieniembezpieczeństwa uczniom i nauczycielom w czasie zajęćorganizowanych przez szkołę lub placówkę;6) wykonuje inne zadania wynikające z przepisówszczególnych;7) współdziała ze szkołami wyższymi oraz zakładamikształcenia nauczycieli w organizacji praktykpedagogicznych;8) odpowiada za właściwą organizację i przebiegsprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9ust. 1, przeprowadzanych w szkole lub placówce,9) stwarza warunki do działania w szkole lub placówce:wolontariuszy, stowarzyszeń i innych organizacji,w szczególności organizacji harcerskich, którychcelem statutowym jest działalność wychowawczalub rozszerzanie i wzbogacanie form działalnościdydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły lubplacówki.Ponadto dyrektor szkoły jest kierownikiem zakładupracy dla zatrudnionych w szkole lub placówcenauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami.Dyrektor w szczególności decyduje w sprawachzatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innychpracowników szkoły lub placówki.Na podstawie art. 7 ust. 1–2 ustawy Karta Nauczycielaszkołą kieruje dyrektor, który jest jej przedstawicielemna zewnątrz, przełożonym służbowymwszystkich pracowników szkoły, przewodniczącymrady pedagogicznej. Dyrektor sprawuje opiekę naddziećmi i młodzieżą uczącą się w szkole. Dyrektorszkoły odpowiedzialny jest w szczególności za:1) dydaktyczny i wychowawczy poziom szkoły;2) realizację zadań zgodnie z uchwałami rady pedagogiczneji rady szkoły, podjętymi w ramach ichkompetencji stanowiących, oraz zarządzeniami organównadzorujących szkołę;3) tworzenie warunków do rozwijania samorządneji samodzielnej pracy uczniów i wychowanków;4) zapewnienie pomocy nauczycielom w realizacjiich zadań i ich doskonaleniu zawodowym;5) zapewnienie w miarę możliwości odpowiednichwarunków organizacyjnych do realizacji zadań dydaktycznychi opiekuńczo-wychowawczych;6) zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nauczycielomw czasie zajęć organizowanych przez szkołę.Zgodnie z powyższym zapewnienie bezpieczeństwadzieciom przebywającym m.in. w świetlicyszkolnej oraz organizacja pracy nauczycieli sprawującychopiekę nad dziećmi należy do kompetencji dyrektoraszkoły.Ad 6 i 10. Przepis art. 42 ustawy z dnia 26 stycznia1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97,poz. 674, z późn. zm.) był wielokrotnie zmienianyprzez kolejne nowelizacje ww. ustawy. Początkowookreślał on tygodniowy obowiązkowy wymiar godzinzajęć dydaktycznych, opiekuńczych i wychowawczychnauczycieli, bez wskazania maksymalnego tygodniowegoczasu pracy. Przepis stanowiący, że czas pracynauczycieli nie może przekroczyć 40 godzin w tygodniu,został wprowadzony nowelą Karty Nauczycielaz dnia 5 czerwca 1992 r. W art. 42 przepisy ust. 1 i 2dotyczące charakteru zajęć realizowanych w ramach40 godzin pracy wprowadziła ustawa z dnia 14 czerwca1996 r. o zmianie ustawy Karta Nauczyciela (Dz. U.Nr 87, poz. 395). Natomiast brzmienie powyższychprzepisów obowiązujące do dnia 31 sierpnia 2009 r.zostało określone ustawą z dnia 15 lipca 2004 r. o zmianieustawy Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 179, poz. 1845). W ramach40-godzinnego tygodnia pracy oraz otrzymywanegowynagrodzenia nauczyciel nie tylko realizujezajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze,ale również wykonuje inne czynności wynikającez zadań statutowych szkoły, np. bierze udział w posiedzeniachrady pedagogicznej, przeprowadza wywiadówkiz rodzicami, sprawdza prace pisemneuczniów, a także przygotowuje się do prowadzeniazajęć, dokształca we własnym zakresie i doskonalizawodowo. Ostatnia nowelizacja przepisu art. 42 ww.ustawy została dokonana ustawą z dnia 21 listopada2008 r. o zmianie ustawy Karta Nauczyciela (Dz. U.z 2009 r. Nr 1, poz. 1) i weszła w życie z dniem 1 września2009 r.Odnosząc się do czasu trwania zajęć, należystwierdzić, iż tygodniowa liczba godzin obowiązkowegowymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczychi opiekuńczych dotyczy liczby jednostek zajęć lub liczbyjednostek lekcyjnych, których czas, na podstawierozporządzenia ministra edukacji narodowej z dnia21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznegoprzedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U.z 2001 Nr 61, poz. 624, z późn. zm.), określają statutyszkół. Zgodnie z ramowym statutem publicznejszkoły podstawowej oraz ramowym statutem publicznegogimnazjum, załącznikami ww. rozporządzeniagodzina lekcyjna trwa 45 minut. W uzasadnionychprzypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć edukacyjnychw czasie 30–60 minut, zachowując ogólny

469tygodniowy czas zajęć ustalony w tygodniowym rozkładziezajęć. Czas trwania poszczególnych zajęć edukacyjnychw klasach I–III szkoły podstawowej ustalanauczyciel prowadzący te zajęcia, zachowując ogólnytygodniowy czas zajęć. We wszystkich szkołachponadgimnazjalnych godzina lekcyjna również trwa45 minut. W uzasadnionych przypadkach dopuszczasię prowadzenie zajęć edukacyjnych w innym wymiarze,nie dłuższym jednak niż 60 minut, zachowującogólny tygodniowy czas zajęć ustalony w tygodniowymrozkładzie zajęć. Przez pojęcie godziny lekcyjnej,która zgodnie z ramowymi statutami publicznychszkół trwa 45 minut, rozumie się również innezajęcia o charakterze dydaktycznym. Natomiast pozostałezajęcia o charakterze opiekuńczo-wychowawczymtrwają 60 minut.Na podstawie § 7–8 rozporządzenia ministra edukacjinarodowej i sportu z dnia 19 lutego 2002 r.w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczneprzedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegunauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczejoraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. Nr 23,poz. 225, z późn. zm.) szkoła prowadzi dla każdegooddziału dziennik lekcyjny, w którym dokumentujesię przebieg nauczania w danym roku szkolnym. Dodziennika lekcyjnego wpisuje się w porządku alfabetycznymlub innym ustalonym przez dyrektora szkołynazwiska i imiona uczniów, daty i miejsca urodzeniaoraz adresy ich zamieszkania, imiona i nazwiskarodziców (prawnych opiekunów) i adresy ich zamieszkania,tygodniowy plan zajęć edukacyjnych, a w szkołachdla dorosłych prowadzących kształcenie w formiezaocznej – semestralny plan zajęć edukacyjnych,a także imiona i nazwiska nauczycieli prowadzącychposzczególne zajęcia edukacyjne. W dzienniku lekcyjnymodnotowuje się obecność uczniów na poszczególnychzajęciach edukacyjnych oraz wpisuje się tematyprzeprowadzonych zajęć edukacyjnych, ocenyuzyskane przez uczniów z poszczególnych zajęć edukacyjnych,a w przypadku szkoły prowadzącej kształceniezawodowe na podstawie modułowego programunauczania dla zawodu – również oceny uzyskaneprzez uczniów z poszczególnych modułów oraz ocenyzachowania. Przeprowadzenie zajęć edukacyjnychnauczyciel potwierdza podpisem, z zastrzeżeniem§ 20a ust. 5. W klasach I–III szkoły podstawowej opisoweoceny roczne i oceny zachowania, sporządzonekomputerowo i podpisane przez wychowawcę klasy,można dołączyć do dziennika lekcyjnego, co jest równoznacznez wpisem do dziennika lekcyjnego. Dodziennika lekcyjnego prowadzonego przez szkołę dladorosłych nie wpisuje się danych dotyczących rodziców(prawnych opiekunów) słuchaczy pełnoletnich.Wewnątrzszkolne ocenianie uczniów może być takżedokumentowane w innym niż dziennik lekcyjny dokumencie,określonym w statucie szkoły, z tym żeustalone dla ucznia oceny roczne (semestralne) i ocenęzachowania wpisuje się do dziennika lekcyjnego.Ad 7. Uprzejmie informuję, iż przepisy prawaoświatowego nie definiują pojęcia zajęć społecznych,więc nie mogę odnieść się do kwestii organizacyjnychtakich zajęć.Ad 8. Na podstawie art. 5 ust. 7 pkt 4 ustawyo systemie oświaty wyposażenie szkoły lub placówkiw pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnejrealizacji programów nauczania, programów wychowawczych,przeprowadzania sprawdzianów i egzaminóworaz wykonywania innych zadań statutowychnależy do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę.Ministerstwo Edukacji Narodowej w celuwsparcia organów prowadzących realizowało w latach2005–2008 centralne zakupy sprzętu komputerowegow ramach Sektorowego Programu Operacyjnego„Rozwój zasobów ludzkich”. W obecnej perspektywiefinansowej (2007–2013), w ramach realizowanychprojektów, możliwy jest zakup w uzasadnionychprzypadkach sprzętu komputerowego ze środkówcross-financingu (do 10% wartości projektu).W związku z tym zadanie to spoczywa na organachprowadzących szkoły, tj. w przypadku szkół publicznychgłównie na jednostkach samorządu terytorialnego.Organy prowadzące szkoły przy realizacjitego zadania oprócz środków własnych mogą wykorzystywaćśrodki finansowe pochodzące z funduszyUnii Europejskiej, dla perspektywy finansowej 2007––2013, w ramach regionalnych programów operacyjnychoraz krajowych programów operacyjnych, takichjak: Program Operacyjny „Innowacyjna gospodarka”,Program Operacyjny „Infrastruktura i środowisko”oraz Program Operacyjny „Rozwój PolskiWschodniej”.Zgodnie z danymi z Systemu Informacji Oświatowejwedług stanu na 30 września 2010 r. ogółemw szkołach znajduje się 10 591 tablic interaktywnych,z czego 3408 w szkołach podstawowych.Ad 9. Na podstawie § 13 ust. 1–2 rozporządzeniaministra edukacji narodowej z dnia 21 maja 2001 r.w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkolaoraz publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624,z późn. zm) w szkołach specjalnych i w szkołach ogólnodostępnychz oddziałami specjalnymi dla uczniówz upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanymi znacznym, z niepełnosprawnością ruchową,z autyzmem i niepełnosprawnościami sprzężonymiw klasach I–IV zatrudnia się pomoc nauczyciela.W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zatrudnieniepomocy nauczyciela w klasach V i VI. W szkołachintegracyjnych i w szkołach ogólnodostępnychz oddziałami integracyjnymi zatrudnia się dodatkowonauczycieli posiadających specjalne przygotowaniepedagogiczne oraz specjalistów prowadzącychzajęcia rewalidacyjne. W uzasadnionych przypadkachw szkołach tych można zatrudnić pomoc nauczyciela.W myśl § 15 ust. 1–2 ww. rozporządzenia w uzasadnionychprzypadkach w gimnazjach specjalnychi w gimnazjach ogólnodostępnych z oddziałami specjalnymidla uczniów z upośledzeniem umysłowymw stopniu umiarkowanym i znacznym, z niepełnosprawnościąruchową, z autyzmem i niepełnospraw-

470nościami sprzężonymi dopuszcza się zatrudnieniepomocy nauczyciela. W gimnazjach integracyjnychi w gimnazjach ogólnodostępnych z oddziałami integracyjnymizatrudnia się dodatkowo nauczycieli posiadającychspecjalne przygotowanie pedagogiczneoraz specjalistów prowadzących zajęcia rewalidacyjne.W uzasadnionych przypadkach w gimnazjachtych można zatrudnić pomoc nauczyciela. Zgodniez powyższym w szkole może być zatrudniona pomocnauczyciela lub dodatkowy nauczyciel posiadającyspecjalne przygotowanie pedagogiczne tylko w enumeratywniewymienionych przypadkach.Jednocześnie wyjaśniam, że z rozporządzenia ministraedukacji narodowej z dnia 29 marca 2001 r.zmieniającego rozporządzenie w sprawie klasyfikacjizawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2001 r.Nr 34, poz. 405) wynika, iż w grupie nowych zawodówpomocy społecznej został wprowadzony zawódasystenta osoby niepełnosprawnej. Zadaniem asystentaosoby niepełnosprawnej jest umożliwienie tejosobie aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym,wykonywanie usług opiekuńczych i pomoc rodzinieniepełnosprawnego.Możliwość zatrudnienia asystenta osoby niepełnosprawnejwynika z art. 50 ust. 7 ustawy z dnia 12marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r.Nr 175, poz. 1362, z późn. zm) i rozporządzenia ministrapolityki społecznej z dnia 22 września 2005 r.w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych (Dz. U.Nr 189, poz. 1578, z późn. zm.), a nie z przepisów prawaoświatowego. Na podstawie tych przepisów rodziceucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształceniaspecjalnego powinni wystąpić do właściwegoośrodka pomocy społecznej z wnioskiem o zatrudnieniedla niego asystenta osoby niepełnosprawnej.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuLilla Jarońpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Jadwigi Wiśniewskiejw sprawie braku wyłączenia z opłatautostradowych całego odcinka autostrady A1przebiegającego w rejonie Częstochowy (8902)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 14 marca 2011 r., znak: SPS-024-8902/11,przekazujące zapytanie poseł Jadwigi Wiśniewskiej,dotyczące kwestii odpłatności za korzystanie z obwodnicautostradowych, uprzejmie przekazuję następująceinformacje.W przedmiotowym zapytaniu pani poseł zwróciłasię z pytaniem, czy projekt rozporządzenia Rady Ministrówzmieniającego rozporządzenie w sprawie autostradpłatnych, dotyczącego zwolnienia z opłat zaprzejazdy fragmentami obwodnic miast zostanie uzupełnionyo dodatkowy odcinek autostrady A1 w rejonieCzęstochowy.Odnosząc się do powyższego, uprzejmie informuję,iż podtrzymuję stanowisko wyrażone w piśmiez dnia 15 marca 2011 r., znak: TA4-LŁ-0701-25/11,stanowiącym odpowiedź na zapytanie: SPS-024--8886/11. W przedmiotowym piśmie wskazałem, żeustalając listę autostradowych obwodnic miast objętychzwolnieniem z opłat, resort kierował się następującymikryteriami: 1) odcinek pozostaje w zarządzieGeneralnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad;2) odcinek zlokalizowany jest w okolicach najbardziejzurbanizowanych miast o największym natężeniuruchu, mających powyżej 600 tys. ludności.Zatem projekt obejmuje obwodnice stanowiące odcinkiautostrad spełniające powyższe kryteria.Projekt zostanie przedstawiony Radzie Ministrów,która podejmie decyzję co do ostatecznego kształtuomawianego aktu prawnego.Z poważaniemWarszawa, dnia 18 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuRadosław Stępieńsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Elżbiety Rafalskiejw sprawie zwiększenia środkówdla woj. lubuskiego z Funduszu Pracy (8903)Szanowny Panie Marszałku! W związku z przekazanymprzy piśmie z dnia 14 marca 2011 r., nr SPS--024-8903/11, zapytaniem, jakie złożyła poseł ElżbietaRafalska w sprawie zwiększenia środków FunduszuPracy w 2011 r. dla województwa lubuskiego,uprzejmie informuję zgodnie z poniższym.W trakcie prac parlamentu nad ustawą budżetowąna 2011 r. w ramach zaplanowanej kwoty wydatkówFunduszu Pracy na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu dokonano zmiany struktury tychwydatków, która pozwoliła na zwiększenie puli środkówprzeznaczanej dla powiatowych urzędów pracyo 464 mln zł. W dniu 22 lutego br. pani marszałekwojewództwa lubuskiego otrzymała do podziału kwo-

471tę 13,7 mln zł przypadającą z tego tytułu dla województwa.Decyzje ministra pracy i polityki społecznejzwiększające w oparciu o dokonany podział poszczególnymsamorządom powiatowym kwoty limitów wydanezostały w dniu 22 marca 2011 r. Jednocześniepragnę zdementować, jakoby tegoroczne środki FunduszuPracy na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociubyły zmniejszane o spłatę zobowiązań z roku2010.Z szacunkiemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudapodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Elżbiety Rafalskiejw sprawie likwidacji urzędu pocztowegow miejscowości Skąpe w woj. lubuskim (8904)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pani poseł Elżbiety Rafalskiej, znak: SPS--024-8904/11, w sprawie likwidacji urzędu pocztowegow miejscowości Skąpe w województwie lubuskim,przedstawiam, co następuje.Na wstępie pragnę wyjaśnić, że zgodnie z § 26 ust. 2statutu Poczty Polskiej SA wszelkie sprawy związanez prowadzeniem spółki, niezastrzeżone przepisamiprawa lub postanowieniami statutu dla walnegozgromadzenia lub rady nadzorczej, należą do kompetencjizarządu spółki. Ponadto art. 375 1 Kodeksuspółek handlowych stanowi, iż walne zgromadzeniei rada nadzorcza nie mogą wydawać zarządowi wiążącychpoleceń dotyczących prowadzenia spraw spółki.Zapis ten zapewnia zarządom swobodę w organizowaniupracy spółek, za co ponoszą one odpowiedzialność.W związku z tym minister infrastrukturysprawujący w imieniu Skarbu Państwa nadzór nadPocztą Polską SA (jednoosobową spółką Skarbu Państwa)i posiadający uprawnienia przewidziane dlawalnego zgromadzenia nie decyduje o sposobie funkcjonowaniakonkretnej placówki pocztowej. Decydowanieo tego typu kwestiach leży w kompetencjachzarządu, który przy ustalaniu kształtu sieci pocztowejmusi uwzględniać wymagania prawne nałożonena pocztowego operatora publicznego.Poczta Polska zobowiązana jest do zapewnieniadostępności do powszechnych usług pocztowych,określonej między innymi gęstością sieci placówekpocztowych. Poczta Polska, decydując o zmianachw tejże sieci, zobowiązana jest do przestrzeganiawskaźników gęstości sieci placówek wskazanychw § 44 rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia9 stycznia 2004 r. w sprawie warunków wykonywaniapowszechnych usług pocztowych (Dz. U. Nr 5,poz. 34, z późn. zm.), który obliguje ją do utrzymywaniaśrednio w skali kraju: minimum jednej placówkina 7 tys. mieszkańców w miastach; minimum jednejplacówki na 85 km2 na obszarach wiejskich; orazogólnej liczby placówek w kraju nie mniejszej niż8240. Ponadto w myśl treści rozporządzenia operatorpubliczny utrzymuje w każdej gminie co najmniejjedną placówkę pocztową. Jedynie w przypadku gminwiejskich liczących poniżej 5 tys. mieszkańców istniejemożliwość objęcia takiej gminy obszarem działaniastałej placówki operatora znajdującej się naterenie sąsiedniej gminy lub uruchomienie placówkiruchomej, lecz pod warunkiem m.in. uzgodnienia tejlokalizacji z właściwym wójtem (burmistrzem, prezydentemmiasta).W związku z powyższymi wymaganiami PocztaPolska w ramach projektowanych działań reorganizacyjnychnie planuje likwidacji placówek pocztowych,a jedynie ich przekształcenie w znacznie tańszew utrzymaniu formy organizacyjne, tj. filie urzędówpocztowych i agencje pocztowe. Należy podkreślić,że zarówno agencje pocztowe, jak i filie urzędówpocztowych świadczą usługi pocztowe o charakterzepowszechnym. Zmiany dokonywane w sieci placówekpocztowych podyktowane są potrzebami ekonomicznymi.Obserwowany w ostatnich latach poważny spadekprzychodów ze sprzedaży usług pocztowych, wynikającyz ogólnoświatowego trendu wypierania tradycyjnychusług przez intensywnie rozwijające sięusługi, zwłaszcza w formie elektronicznej, wymuszaposzukiwanie rozwiązań w celu ograniczenia kosztówdziałalności pocztowej. Bardzo istotny jest równieżfakt, że na świadczenie powszechnych usługpocztowych Poczta Polska nie otrzymuje żadnychśrodków z budżetu państwa.Odnosząc się do kwestii funkcjonowania urzędupocztowego w miejscowości Skąpe, informuję, zgodniez aktualnymi wyjaśnieniami uzyskanymi od ZarząduPoczty Polskiej, że w bieżącym roku nie jestprzewidywane jego przekształcenie. W związku z tymplacówka ta funkcjonować będzie w obecnym kształciei będzie świadczyć dotychczasowy zakres usługpocztowych. Obecnie na wniosek prezesa Poczty Polskiejprzeprowadzany jest przegląd procesu przekształceńurzędów pocztowych w filie i agencje pocztowe.Decyzje odnośnie do przyszłej formy organizacyjnejdanej placówki Poczta Polska podejmuje napodstawie szczegółowej analizy zasadności jej przekształcenia.Pragnę również wyjaśnić, że zmiany formy organizacyjnejplacówek nie mają wpływu na kody pocztowe,ponieważ kody są przypisane do miejscowości,a nie do placówki pocztowej. Dlatego też nie są wymaganeżadne zmiany w dokumentach w przypadkutakich przekształceń.

472Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję, żezaprezentowane informacje wyjaśniają kwestie poruszonew zapytaniu.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMaciej Jankowskipodsekretarza stanu w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracji- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Marka Opioływ sprawie likwidacji gminnych posterunkówPolicji w pow. płockim (8906)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 14 marca 2011 r. (sygn. SPS-024-8906/11) przekazującego zapytanie posła na Sejm RP panaMarka Opioły w sprawie likwidacji gminnych posterunkówPolicji w pow. płockim uprzejmie przedstawiamnastępujące informacje.Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia1990 r. o Policji (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz.277, z późn. zm.) organem administracji rządowejwłaściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzioraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznegona obszarze powiatu jest komendant powiatowy(miejski) Policji. Jego wyłączne kompetencjew zakresie tworzenia, likwidacji lub przekształcaniakomórek w komendzie powiatowej (miejskiej) Policjiokreśla § 10 zarządzenia nr 1041 komendanta głównegoPolicji z dnia 28 września 2007 r. w sprawieszczegółowych zasad organizacji i zakresu działaniakomend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnychPolicji (Dz. Urz. KGP Nr 18, poz. 135).Zgodnie z przepisami ww. zarządzenia do zakresudziałania komendy wojewódzkiej Policji należydoskonalenie struktury jednostek Policji nadzorowanychprzez komendanta wojewódzkiego Policjiw celu zwiększenia efektywności ich działania poprzezmonitorowanie i ocenę rozwiązań organizacyjnychoraz analizowanie i opiniowanie propozycjizmian, jak również nadzór nad prawidłowym zorganizowaniemstruktur organizacyjnych tych jednostek.Na podstawie § 7 ww. zarządzenia decyzją nr 251/10 z dnia 31 grudnia 2010 r. komendant wojewódzkiPolicji w Radomiu powołał zespół do opracowaniaprojektu kompleksowych zmian organizacyjnych w jednostkachPolicji. Głównym założeniem prac zespołujest poprawa funkcjonalności jednostek Policji garnizonumazowieckiego w celu dalszego ograniczeniazagrożeń, poprawy i wzmacniania społecznego poczuciabezpieczeństwa poprzez:— tworzenie silnych komisariatów i posterunkówPolicji,— zwiększenie liczby i dostępności patroli,— zwiększenie szybkości interwencji i reakcji nazdarzenia,— skuteczność dowodzenia działaniami policyjnymi,— podniesienie jakości pracy wykrywczej,— racjonalne korzystanie z zasobów osobowych,lokalowych i materiałowych,— spłaszczenie struktury organizacyjnej jednostekPolicji w celu zwiększenia liczby policjantów realizującychzadania bezpośrednio na ulicy.Podkreślić należy, iż w ramach prac zespołu prowadzonesą spotkania komendantów powiatowych(miejskich) Policji z przedstawicielami władz samorządowychw celu przedstawienia uzasadnienia dlapropozycji zmian organizacyjnych oraz uzgodnieniaich ostatecznego charakteru.Na posiedzeniu zespołu w dniu 8 lutego 2011 r.wspólnie z komendantem miejskim Policji w Płockuwypracowano koncepcję zmian w organizacji Policjiw powiecie płockim, która zakłada likwidację posterunkówpolicji w Słubicach, Łącku i Radzanowie.Obsługę gmin Słubice i Łąck zapewni KomisariatPolicji w Gębinie posiadający 45 etatów, natomiastobsługę gminy Radzanowo zapewni Posterunek Policjiw Słupnie, w którym służbę będzie pełnić 10 policjantów.Jednocześnie informuję, że w ramach prac zespołuprzeprowadzona została symulacja pracy KomendyMiejskiej Policji w Płocku, która wykazała, że podjętedziałania usprawnią zarządzanie zasobami Policjii wpłyną na poprawę skuteczności i efektywnościdziałań na terenie powiatu płockiego w zakresie zapobieganiaprzestępstwom i wykroczeniom oraz realizacjiprocesu wykrywczego.W odniesieniu do kwestii stanu przestępczościw gminach, w których planuje się likwidację posterunkówPolicji, poniżej przedstawiam dane statystyczneprzekazane przez Komendę Główną Policji:1) Posterunek Policji w Radzanowie, ogólna liczbadochodzeń i śledztw wszczętych w okresie:— w 2009 r. – 105,— w 2010 r. – 133,— styczeń–luty 2010 r. – 12,— styczeń–luty 2011 r. – 7;2) Posterunek Policji w Łącku, ogólna liczba dochodzeńi śledztw wszczętych w okresie:— w 2009 r. – 77,— w 2010 r. – 84,— styczeń–luty 2010 r. – 8,— styczeń–luty 2011 r. – 9,3) Posterunek Policji w Słubicach, ogólna liczbadochodzeń i śledztw wszczętych w okresie:— w 2009 r. – 69,— w 2010 r. – 73,

473— styczeń–luty 2010 r. – 8,— styczeń–luty 2011 r. – 6.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuZbigniew Sosnowskisekretarza stanu w MinisterstwieKultury i Dziedzictwa Narodowego- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Marka Opioływ sprawie możliwości sfinansowaniaprzez Ministerstwo Kultury i DziedzictwaNarodowego rewitalizacji zabytkowegobudynku Liceum Ogólnokształcącegoim. Marszałka Stanisława Małachowskiegow Płocku (8907)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Marka Opioły z dnia 2 marca2011 r. (pismo: SPS-024-8907/11 z dnia 14 marca2011 r.; 15 marca 2011 r. – data wpływu do MKiDN)w sprawie możliwości udzielenia pomocy finansowejna remont zabytkowej szkoły im. Stanisława Małachowskiegow Płocku uprzejmie proszę o przyjęcieponiższych informacji.Minister kultury i dziedzictwa narodowego, działajączgodnie z przepisami rozdziału 7 ustawy z dnia23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nadzabytkami oraz przepisami aktów wykonawczych,może udzielać dofinansowania na przeprowadzenieprac konserwatorskich, restauratorskich lub robótbudowlanych przy obiekcie zabytkowym wpisanymdo rejestru zabytków wyłącznie w ramach programuMKiDN „Dziedzictwo kulturowe” priorytet 1: Ochronazabytków.W myśl regulaminu tego priorytetu, właścicielzabytku wpisanego do rejestru zabytków może ubiegaćsię o udzielenie dotacji celowej z budżetu państwana dofinansowanie prac przy tym zabytku. Dotacjamoże zostać udzielona na dofinansowanie nakładówkoniecznych na wykonanie prac, które zostaną przeprowadzonew roku udzielenia dotacji. Katalog prac,na które można otrzymać dofinansowanie, określaart. 77 wspomnianej ustawy.Szczegółowy regulamin priorytetu 1 programu„Dziedzictwo kulturowe”, w tym rodzaje kwalifikującychsię zadań, określenie uprawnionych wnioskodawcóworaz zasady trybu naboru i wyboru wniosków,są zamieszczone na stronie internetowej MinisterstwaKultury i Dziedzictwa Narodowego, podadresem www.mkidn.gov.pl. Obecnie do dnia 31 marca2011 r. trwa drugi nabór wniosków na zadaniaplanowane do realizacji w roku 2011. Jednocześnieinformuję, że budżet priorytetu 1: Ochrona zabytkóww roku 2011 miał 37 000 mln na wspieranie prackonserwatorskich, restauratorskich i budowlanychprzy wszystkich zabytkach położonych na tereniePolski. Nie jest zatem możliwe udzielenie w ramachtego priorytetu wsparcia dla jednego projektu w wysokości30 000 mln zł. W tym roku do rozdysponowaniaw drugim naborze wniosków zostało ok. 1,8 mln zł.Zgodnie z art. 71 ustawy o ochronie zabytków i opiecenad zabytkami w zakresie sprawowania opieki nadzabytkami osoba fizyczna lub jednostka organizacyjnaposiadająca tytuł prawny do zabytku wynikającyz prawa własności, użytkowania wieczystego, trwałegozarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albostosunku zobowiązaniowego finansuje prowadzenieprac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanychprzy tym zabytku. Finansowanie prackonserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanychprzy zabytku, do którego tytuł prawny posiadajednostka samorządu terytorialnego, jest zadaniemwłasnym tej jednostki.Zgodnie z art. 72 wskazuje się, że na zasadachi w trybie określonych odrębnymi przepisami pracekonserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlaneprzy zabytkach będących w posiadaniu jednostek organizacyjnych,zaliczanych do sektora finansów publicznych,są finansowane ze środków finansowychprzyznanych odpowiednio przez dysponentów częścibudżetowych bądź jednostki samorządu terytorialnego,którym podlegają te jednostki. Właściciel lubdysponent obiektu powinien na etapie opracowywaniaprojektu swojego budżetu zabezpieczyć odpowiednieśrodki na przeprowadzenie działań konserwatorskich,restauratorskich lub remontowych w zabytku.Rola ministra kultury i dziedzictwa narodowego polegana wsparciu działań podejmowanych przez właścicielazabytku, nie polega na przejęciu jego obowiązków.Warszawa, dnia 28 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuPiotr Żuchowskipodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Tomasza Garbowskiegow sprawie wprowadzenia odpłatnościza korzystanie z autostrady A4 na tereniewoj. opolskiego (8910)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Tomasza Garbowskiego, przesłaneprzy piśmie z dnia 14 marca 2011 r., znak: SPS-

474-024-8910/11, dotyczącym odpłatności za korzystaniez autostrady A4 na terenie woj. opolskiego, uprzejmieprzedstawiam następujące stanowisko.Zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 37aust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradachpłatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym(Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571, z późn.zm.) za przejazd autostradą pobierane są opłaty. Aktemprawnym regulującym kwestię opłat za przejazdautostradą jest również rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 16 lipca 2002 r. w sprawie autostradpłatnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 121, poz. 1034), w którymwprost, enumeratywnie określono odpłatne odcinkiautostrad. Znajduje się wśród nich odcinek autostradyA4 Wrocław – Gliwice.Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawaoraz fakt, że ww. odcinek autostrady zostanie dostosowanydo poboru opłat do dnia 1 stycznia 2012 r.,resort infrastruktury nie przewiduje przesunięciaterminu wprowadzenia odpłatności za przejazd autostradąA4 na odcinku Wrocław – Gliwice.Odnosząc się do zapytania dotyczącego ewentualnegozabezpieczenia dróg alternatywnych do przedmiotowegoodcinka autostrady, uprzejmie informuję,że resort infrastruktury nie planuje wdrożenia specjalnegoprogramu w tym zakresie.Ministerstwo nie przewiduje znaczącego odpływuruchu samochodów osobowych z odcinka autostradyA4 Wrocław – Gliwice na drogi alternatywne powprowadzeniu opłaty za przejazd. Resort wychodzibowiem z założenia, że na drodze zapewniającej wyższykomfort jazdy i możliwość szybkiego przemieszczeniaw ruchu międzyregionalnym powstaną największekorzyści po stronie kierowców, płynące z wyboruekonomicznego pomiędzy możliwością szybkiegodotarcia do celu podróży a skorzystaniem z bezpłatnejtrasy alternatywnej i narażeniem się na dodatkowekoszty związane z dodatkowym ryzykiempowstania opóźnienia powstałego w wyniku utknięciaw korku czy też uczestniczenia w zdarzeniu drogowym.Jako że samochody osobowe nie powodują znaczącegozwiększenia kosztów utrzymania infrastrukturydrogowej w porównaniu do samochodów ciężarowych,resort nie planuje dokonania inwestycji w zakresieinfrastruktury drogowej w związku z ewentualnymprzeniesieniem się ruchu osobowego na drogialternatywne do autostrad płatnych.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Podsekretarz stanuRadosław StępieńO d p o w i e d źpodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie połączenia SamodzielnegoPublicznego Specjalistycznego ZespołuGruźlicy i Chorób Płuc w Kowarach i SPZOZSzpitala Wojewódzkiego w Jeleniej Górze (8914)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposłanki Marzeny Machałek, przekazaneprzy piśmie, znak: SPS-024-8914/11, dotyczące połączeniadwóch samodzielnych publicznych zakładówopieki zdrowotnej w województwa dolnośląskim,przedstawiam poniżej następujące stanowisko.Odnosząc się do opisanego w zapytaniu przypadkułączenia dwóch samodzielnych publicznych zakładówopieki zdrowotnej, dla których podmiotemtworzącym jest województwo dolnośląskie, tj. SamodzielnegoPublicznego Specjalistycznego ZespołuGruźlicy i Chorób Płuc w Kowarach z SPZOZ SzpitalemWojewódzkim w Jeleniej Górze, należy zaznaczyć,że zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r.o zakładach opieki zdrowotnej (t.j. Dz. U. z 2007 r.Nr 14, poz. 89, z późn. zm.) tworzenie, przekształceniei likwidacja publicznego zakładu opieki zdrowotnejnastępuje w drodze uchwały właściwej jednostkisamorządu terytorialnego; kwestie łączeniazakładów precyzyjnie reguluje art. 43h przywołanejustawy. Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust.2 Konstytucji RP, samorząd terytorialny uczestniczyw sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującąmu w ramach ustaw istotną część zadań publicznychsamorząd wykonuje w imieniu własnymi na własną odpowiedzialność. Z uwagi na powyższewydaje się, że minister zdrowia nie jest uprawnionydo recenzowania działań innych organów władzypublicznej.Jednakże, odnosząc się do pytań postawionychw piśmie pani poseł, uważam, że łączenie zakładówopieki zdrowotnej może być uzasadnione, a nawet korzystnenp. z punktu widzenia organizacji, efektywnegozarządzania czy optymalizacji kosztów. Podejmującdecyzję w tym zakresie, podmiot tworzącypowinien wziąć pod uwagę różne kryteria, m.in. medyczne,organizacyjne, finansowe oraz społeczne.Wierzę, że w tym przypadku władze województwadolnośląskiego rozważyły i przeanalizowały wszelkieaspekty omawianego przedsięwzięcia. Oczywiściewszelkie działania i wynikające z nich zmiany niosąze sobą ryzyko. Jednakże zaniechania również obciążonesą ryzykiem.Reasumując, należy zauważyć, że w omawianymprzypadku organy podejmujące rozstrzygnięcia powinnykierować się interesem publicznym. Ponoszą

475za to odpowiedzialność cywilną, karną, politycznąi moralną.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuCezary Rzemekpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie planowanego wprowadzenia opłatna dolnośląskim odcinku autostrady A4 (8915)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 11 marca 2011 r., znak SPS-024-8915/11,przekazujące zapytanie pani poseł Marzeny Machałekdotyczące kwestii odpłatności za korzystaniez obwodnic autostradowych, uprzejmie przekazujęnastępujące informacje.W przedmiotowej interpelacji pani poseł zwróciłasię z pytaniem, czy Ministerstwo Infrastruktury planujewprowadzenie odpłatności za korzystanie z autostradyA4 na terenie Dolnego Śląska, a także czyprzeprowadza analizy dotyczące konsekwencji ewentualnegowprowadzenia odpłatności za korzystaniez autostrady A4 na terenie Dolnego Śląska.Odnosząc się do powyższego, uprzejmie informuję,że zgodnie z art. 1 ust. 2 tekstu pierwotnego ustawyz dnia 27 października 1994 r. o autostradachpłatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym obowiązującejod dnia 2 stycznia 1995 r. Rada Ministrówokreśla, w drodze rozporządzenia, autostrady lub ichodcinki, które będą budowane i eksploatowane jakopłatne. Natomiast zgodnie z art. 37a ust. 1 ustawyz dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnychoraz o Krajowym Funduszu Drogowym za przejazdautostradą pobierane są opłaty. Wyjątkiem odtej zasady są sytuacje, w których autostrada nie zostałaprzystosowana do poboru opłat. Ponadto opłatynie są pobierane od pojazdów samochodowych, zaktóre została uiszczona opłata za przejazd po drogachkrajowych, pobierana na podstawie art. 42 ust. 1ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym(Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn.zm.), w okresie ważności tej opłaty (tzw. winieta).Mając na względzie powyższe dane, należy stwierdzić,że resort infrastruktury nie podejmował nowejdecyzji dotyczącej wprowadzenia do systemu prawnegoobowiązku wnoszenia opłat za przejazd autostradami.Ze względu na fakt, że kwestia umożliwieniabezpłatnego przejazdu autostradowymi obwodnicamimiast stanowiła często podnoszony postulatspołeczny, resort infrastruktury podjął inicjatywęmającą na celu wprowadzenie do dotychczas obowiązującegosystemu prawnego rozwiązania spełniającegooczekiwania społeczeństwa.Należy więc podkreślić, że poprzez projekt rozporządzeniaRady Ministrów zmieniającego rozporządzeniew sprawie autostrad płatnych resort infrastrukturyzaproponował rozwiązanie wprost przeciwnedo dotychczasowego, tak aby na wybranychodcinkach wybrani użytkownicy wskazanych autostradmieli możliwość korzystania z nich bez obowiązkuponoszenia opłaty. Zatem propozycja resortuzmierza ku ograniczaniu obowiązującej zasady odpłatnościw sytuacjach wskazanych w projektowanymrozporządzeniu.Ustalając listę autostradowych obwodnic miastobjętych zwolnieniem z opłat, resort kierował się następującymikryteriami: 1) odcinek pozostaje w zarządzieGeneralnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad;2) odcinek zlokalizowany jest w okolicach najbardziejzurbanizowanych miast o największym natężeniuruchu, mających powyżej 600 tys. ludności.Zatem projekt obejmuje obwodnice stanowiące odcinkiautostrad spełniające powyższe kryteria.W kolejnym pytaniu pani poseł zwróciła sięo wskazanie, jakie istnieją plany dostosowania odcinkówautostrady A4 do wymogów płatnej autostrady.W kontekście kwestii poruszonych w przedmiotowejinterpelacji (braki systemu łączności alarmowej,brak siatek zabezpieczających) można uznać, iż paniposeł sugeruje, że niektóre odcinki autostrad zewzględu na niezadowalający kierowców stan technicznynie powinny być płatne.Należy zatem stwierdzić, że przepisy techniczno--budowlane dotyczące autostrad płatnych i związanychz nimi urządzeń określa rozporządzenie ministra infrastrukturyz dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawieprzepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostradpłatnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 12, poz. 116,z późn. zm.). Przepisy te stosuje się przy projektowaniu,wykonywaniu i eksploatacji autostrad i związanychz nimi urządzeń, a także ich odbudowie, rozbudowiei przebudowie oraz przy remontach objętychobowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. Zatemz powyższego wynika, iż kwestia zweryfikowania,czy autostrada spełnia określone w przepisachparametry, należy do zakresu zadań organów wydającychdecyzje związane m.in. z jej budową bądź przebudową.Natomiast sukcesywne monitorowanie stanudrogi należy do jej zarządcy. Autostrady zaliczasię do kategorii dróg krajowych, których zarządcąjest generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad.Zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 21 marca 1985 r.o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz.115, z późn. zm.) do zarządcy drogi należy w szczególności:przeprowadzanie okresowych kontroli stanudróg, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływuna stan bezpieczeństwa ruchu drogowego; wykonywanierobót interwencyjnych, robót utrzymaniowychi zabezpieczających; przeciwdziałanie niszczeniudróg przez ich użytkowników; wprowadzanie ograniczeńlub zamykanie dróg i drogowych obiektów in-

476żynierskich dla ruchu oraz wyznaczanie objazdówdrogami różnej kategorii, gdy występuje bezpośredniezagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia.Należy również podkreślić, że rozpoczęcie poboruopłat nastąpi dopiero po zamontowaniu urządzeńumożliwiających na poszczególnych odcinkach pobóropłat dla danej kategorii pojazdów.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuRadosław Stępieńpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marzeny Machałekw sprawie wydłużenia relacji pociąguTLK 26102/3 spółki PKP InterCity Lublin –Wrocław do Jeleniej Góry (8916)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepani poseł Marzeny Machałek w sprawie wydłużeniarelacji pociągu TLK 26102/3 spółki PKPInterCity Lublin – Wrocław do Jeleniej Góry, przesłaneprzy piśmie Marszałka Sejmu RP z dnia 11 marca2011 r., nr SPS-024-8916/11, przekazuję poniższeinformacje.W najbliższym czasie nie jest rozważane wydłużenieprzedmiotowego połączenia do Jeleniej Góry zewzględu na ograniczone środki finansowe przeznaczonena dofinansowanie pociągów międzywojewódzkich,nieatrakcyjny czas jazdy pociągu na odcinkuWrocław – Jelenia Góra oraz problemy taborowe spółkiPKP InterCity SA.Na niekorzyść takiego rozwiązania przemawiarównież fakt, iż po wydłużeniu relacji pociąg TLK26102/3 pokonywałby odcinek Wrocław – JeleniaGóra ok. 30 minut przed kursującym obecnie pociągiemosobowym nr 69251 spółki Przewozy Regionalnesp. z o.o.W związku z tym informuję, że wprowadzenie postulowanejzmiany od 1 czerwca 2011 r. w ramachkorekty rozkładu jazdy nie jest możliwe. Nie wykluczasię natomiast zwiększenia liczby pociągów TLKna odcinku Wrocław – Jelenia Góra po wykonaniuprac remontowych mających na celu wyeliminowanieograniczeń prędkości na przedmiotowej trasie.Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.Podsekretarz stanuAndrzej MasselO d p o w i e d źpodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Bożeny Kotkowskiejw sprawie statusu publicznegoSzpitala Powiatowego w Pszczynie (8921)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepani poseł Bożeny Kotkowskiej przekazaneprzy piśmie z dnia 11 marca 2011 r. (znak: SPS-024--8921/11), w sprawie statusu Publicznego SzpitalaPowiatowego w Pszczynie, uprzejmie proszę o przyjęcieponiższego.Tworzenie, przekształcenie i likwidacja publicznegozakładu opieki zdrowotnej następuje w drodzerozporządzenia właściwego organu administracjirządowej albo w drodze uchwały właściwego organujednostki samorządu terytorialnego, o czym stanowiąprzepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładachopieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14,poz. 89, z późn. zm.).Zgodnie z art. 43 ww. ustawy rozporządzenie lubuchwała o likwidacji publicznego zakładu opiekizdrowotnej powinny określać sposób i formę zapewnieniaosobom korzystającym z oznaczonych rodzajowoświadczeń zdrowotnych likwidowanego zakładudalszego nieprzerwanego udzielania takich świadczeń,bez istotnego ograniczenia ich dostępności, warunkówudzielania i jakości, oraz termin zakończeniadziałalności, nie wcześniej niż 3 miesiące od daty wydaniarozporządzenia lub podjęcia uchwały o likwidacji.Projekt rozporządzenia lub uchwały o likwidacjipublicznego zakładu opieki zdrowotnej wymagaopinii wojewody oraz opinii właściwych organówgminy i powiatu, których ludności zakład udzielaświadczeń zdrowotnych, a także sejmiku województwa,jeśli zasięg działania zakładu obejmuje województwolub jego znaczną część.Warto w tym miejscu podkreślić bardzo istotnyfakt, że powyżej przytoczone przepisy art. 43 ust. 1i 2 ustawy stosuje się odpowiednio przy wydawaniurozporządzenia i podejmowaniu uchwały o przekształceniuzakładu, jeżeli w wyniku przekształceniama nastąpić likwidacja lub istotne ograniczenie poszczególnychrodzajów działalności zakładu i udzielanychświadczeń zdrowotnych.Przytoczyć tu także należy brzmienie art. 53 ust.2 i 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zgodniez którym zbycie aktywów trwałych samodzielnegopublicznego zakładu opieki zdrowotnej, oddanie ichw dzierżawę, najem, użytkowanie oraz użyczeniemoże nastąpić wyłącznie na zasadach określonychprzez podmiot, który utworzył zakład. Zasady te mogąpolegać w szczególności na ustanowieniu wymoguuzyskania zgody podmiotu, który utworzył zakład,na zbycie, wydzierżawienie, wynajęcie, oddanie w użytkowanieoraz użyczenie aktywów trwałych.

477Biorąc powyższe pod uwagę, uprzejmie informuję,że minister zdrowia nie ma w swoich kompetencjachmerytorycznych takich narzędzi prawnych,które pozwalałyby na ingerowanie w struktury organizacyjnejednostek, dla których nie jest podmiotemtworzącym.To podmiot, który utworzył zakład, dokonuje kontrolii oceny działalności zakładu opieki zdrowotnej,w szczególności w zakresie realizacji zadań statutowych,dostępności i poziomu udzielanych świadczeń,prawidłowości gospodarowania mieniem i gospodarkifinansowej.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMarek Haberministra skarbu państwana zapytanie poseł Bożeny Kotkowskiejw sprawie prywatyzacji Śląskiej Fabryki WódekGatunkowych Polmos SA w Bielsku-Białej(8922)Szanowny Panie Marszałku! W związku z zapytaniemposelskim pani poseł Bożeny Kotkowskiej(pismo z dnia 11 marca 2011 r., znak: SPS-024-8922/11) przedkładam Panu Marszałkowi odpowiedzi napytania zadane przez panią poseł w sprawie prywatyzacjispółki Skarbu Państwa Śląska WytwórniaWódek Gatunkowych Polmos SA z siedzibą w Bielsku-Białej.Czy ministerstwo, sprzedając ww. zakład, zadbao zachowanie pakietu akcji (udziałów) oraz zapewnienieprodukcji Polmosu, zapewniając świadczeniagwarantowane dla załogi pracowniczej?W celu wykonania dyspozycji Rady Ministrów ujętejw zaktualizowanym rządowym „Planie prywatyzacjina lata 2008–2011”, przyjętym uchwałą nr 22/2009 Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2009 r., w dniu18 stycznia 2011 r. w dzienniku „Rzeczpospolita”oraz na stronie internetowej Ministerstwa SkarbuPaństwa opublikowane zostało zaproszenie do negocjacjiw sprawie nabycia pakietu 85% akcji spółkiŚląska Wytwórnia Wódek Gatunkowych Polmos SAz siedzibą w Bielsku-Białej. Pozostałe 15% akcji, stosowniedo zapisów zawartych w ustawie z dnia 30 sierpnia1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U.z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.), zostanieprzeznaczone do nieodpłatnego nabycia przez uprawnionychpracowników spółki.Wybrany tryb prywatyzacji – negocjacje podjętena podstawie publicznego zaproszenia – pozwala nauzyskanie przez Skarb Państwa optymalnych warunkówtransakcji zbycia akcji przedmiotowej spółkii umożliwia pozyskanie silnego partnera kapitałowegoinwestora branżowego, który zapewni stabilnyrozwój prywatyzowanej spółki.W ocenie ministerstwa ewentualny nabywca akcjioprócz zapłaty godziwej ceny powinien podjąć takżezobowiązanie co do realizacji niezbędnych dla spółkiinwestycji, a realizacja programu inwestycyjnego zapewniającegorozwój spółki jest najlepszym gwarantemutrzymania miejsc pracy.Ponadto prywatyzacja spółki w trybie negocjacjina końcowym etapie procesu umożliwia wyłonionemuinwestorowi, po uzgodnieniu z MinisterstwemSkarbu Państwa warunków umowy prywatyzacyjnej,przeprowadzenie rozmów z przedstawicielami pracownikówprywatyzowanej spółki i uzgodnienie pakietugwarancji socjalnych.Jak rząd zamierza przeciwdziałać sytuacjom, w którychnowy właściciel firmy realizuje jedynie własnąstrategię, nie bacząc na utratę miejsc pracy przez załogę?Realizując proces prywatyzacji danej spółki w trybiezaproszenia do negocjacji, Ministerstwo SkarbuPaństwa podejmuje wszelkie działania zmierzającedo uzyskania korzystnych dla Skarbu Państwa warunkówtransakcji oraz starania w celu zabezpieczeniaciągłości prowadzenia działalności przez sprywatyzowanypodmiot. Wybrani inwestorzy zobligowanizostają do podjęcia zobowiązania, iż w danym okresienie dokonają obniżenia kapitału zakładowego w nabywanejspółce, nie spowodują zaniechania prowadzeniapodstawowego przedmiotu działalności, niedoprowadzą do likwidacji czy rozwiązania spółki.W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonaniaktóregokolwiek z zobowiązań inwestorzy obowiązanisą do zapłaty kar umownych na rzecz SkarbuPaństwa, co powoduje po ich stronie koniecznośćdotrzymania zobowiązań zawartych w umowie prywatyzacyjnej.Pragnę zapewnić, że Ministerstwo Skarbu Państwaprowadzi postępowanie prywatyzacyjne ŚląskiejWytwórni Wódek Gatunkowych Polmos SA z siedzibąw Bielsku-Białej z zachowaniem obowiązującychprzepisów prawa oraz dochowaniem należytej starannościw celu zabezpieczeni interesu Skarbu Państwai prywatyzowanej spółki.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.MinisterAleksander Grad

478O d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Czesława Czechyryw sprawie przebudowy drogi krajowej nr 79,zwłaszcza na odcinku Ryczywół – Kozienice(8923)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 11 marca 2011 r., znak SPS-024-8923/11,przy którym przekazano zapytanie pana posła CzesławaCzechyry w sprawie przebudowy drogi krajowejnr 79 na odcinku Ryczywół – Kozienice, uprzejmieprzekazuję następujące informacje.W dniu 25 stycznia br. Rada Ministrów przyjęłaprogram wieloletni pn. „Program budowy dróg krajowychna lata 2011–2015”, który zastąpił dotychczasobowiązujący „Program budowy dróg krajowych nalata 2008–2012” ustanowiony w 2007 r.Zakres rzeczowy zawarty w programie musiał zostaćdostosowany do aktualnych możliwości finansowychpaństwa i opiera się na trzech dokumentachfinansowych:1) Wieloletnim Planie Finansowym Państwa nalata 2011–2013,2) ustawie budżetowej na rok 2011, która w załącznikunr 11 wskazuje limity wydatków zarównobudżetu państwa, jak i Krajowego Funduszu Drogowegona zadania drogowe,3) uchwale Rady Ministrów z dnia 19 października2010 r. w sprawie niektórych działań związanychz realizacją programu wieloletniego pod nazwą„Program Budowy Dróg Krajowych na lata 2008––2012”.Z uwagi na powyższe zadanie polegające na przebudowiedrogi krajowej nr 79 na odcinku Ryczywół– Kozienice nie zostało ujęte w ramach przedmiotowegoprogramu.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuRadosław Stępieńpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Roberta Kropiwnickiegow sprawie remontu dworca PKP w Legnicy(8924)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposła Roberta Kropiwnickiego w sprawie remontudworca PKP w Legnicy poniżej przedstawiamodpowiedzi na zadane pytania.Ad 1. Czy zapadły już oficjalne i wiążące decyzjew przedmiocie rozpoczęcia remontu dworca PKPw Legnicy?Zgodnie z listą dworców zgłoszonych do przebudowyprzez Polskie Koleje Państwowe SA dworzecPKP w Legnicy został ujęty na liście inwestycji zaplanowanychdo realizacji w 2011 r. Łączny kosztprzebudowy ww. inwestycji realizowanej ze środkówwłasnych PKP SA oraz dotacji budżetu państwa wyniesie11 537 tys. zł.Ad 2. Jeżeli tak, to jaki jest termin rozpoczęciaprocedury inwestycyjnej oraz terminarz remontu?Przebudowa powyższego dworca prowadzona będziew latach 2011–2012.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Masselpodsekretarza stanuw Ministerstwie Gospodarki- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Adama Krupyw sprawie programu pn. „Kierunki rozwojubiogazowni rolniczych w Polscew latach 2010–2020” (8925)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 11 marca 2011 r. (znak: SPS-024-8925/11)poniżej przedstawiam stanowisko do zagadnień podniesionychw zapytaniu pana posła Adama Krupyw sprawie programu pn. „Kierunki rozwoju biogazownirolniczych w Polsce w latach 2010–2020”.Na wstępie należy podkreślić, że rozwój wykorzystaniaodnawialnych źródeł energii, w tym biopaliw,jest jednym z priorytetów określonych w „Polityceenergetycznej Polski do 2030 r.”. W „Programie działańwykonawczych na lata 2009–2012” stanowiącymzałącznik do „Polityki...” zawarto m.in. działanie 4.5:Wdrożenie kierunków budowy biogazowni rolniczychprzy założeniu powstania do roku 2020 średnio jednejbiogazowni w każdej gminie. Ww. działanie zostałojuż częściowo zrealizowane poprzez przyjęcieprzez Radę Ministrów w dniu 13 lipca 2010 r. dokumentuprzygotowanego przez Ministerstwo Gospodarkiwe współpracy z Ministerstwem Rolnictwai Rozwoju Wsi pn. „Kierunki rozwoju biogazowni rolniczychw Polsce w latach 2010–2020”.Ww. dokument definiuje, iż za koordynację realizacjidziałań zapisanych w „Kierunkach...” odpowie-

479dzialny jest minister właściwy do spraw gospodarki.Ministrowie właściwi do przedstawienia propozycjizmian w przepisach prawnych oraz stosownych działańnie później niż w ciągu roku od daty przyjęciadokumentu przez Radę Ministrów zobowiązani zostalido rozpoczęcia procedur legislacyjnych. W ramachprowadzonego monitoringu postępu prowadzonychdziałań na zakończenie każdego roku kalendarzowegoinstytucje i jednostki odpowiedzialne zawdrażanie dokumentu opracowują szczegółową informacjęnt. stanu zaawansowania prac legislacyjnych.Rozwiązania prawne mające usprawnić procesyrozwoju wykorzystania odnawialnych źródeł energii,w tym biogazowni rolniczych, zostały zawarte w nowelizacjiustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. Prawo energetyczne.Kontynuowane są prace nad nowelizacjąustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniuoraz nad nowym rozporządzeniem ministra środowiskaw sprawie procesu odzysku R10. Ponadtow 2010 r. na etapie projektowania rozporządzeniaRady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogącychznacząco oddziaływać na środowisko wyłączono z grupyprzedsięwzięć mogących potencjalnie znaczącooddziaływać na środowisko instalacje biogazu rolniczegoo mocy do 0,5 MW.W ramach propagowania rozwoju biogazowni rolniczychz inicjatywy ministra gospodarki został opracowanypraktyczny poradnik „Przewodnik dla inwestorówzainteresowanych budową biogazowni rolniczych”stanowiący —kompendium wiedzy nt. możliwościwsparcia finansowego inwestycji, obowiązującychprocedur oraz rozwiązań prawnych. Przewodnikbędzie dostępny na stronie internetowej ministerstwaw najbliższym czasie.1. Ile w 2010 r. powstało instalacji wytwarzającychbiogaz rolniczy i jaka jest ich łączna moc?Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia1997 r. Prawo energetyczne od dnia 1 stycznia 2011 r.działalność gospodarcza w zakresie wytwarzaniabiogazu rolniczego lub wytwarzania energii elektrycznejz biogazu rolniczego stanowi działalnośćregulowaną, w rozumieniu przepisów ustawy o swobodziedziałalności gospodarczej, wymagającą wpisudo rejestru przedsiębiorstw energetycznych zajmującychsię wytwarzaniem biogazu rolniczego. O wpisdo ww. rejestru mogą ubiegać się przedsiębiorcy, którzyspełniają następujące warunki:— są zarejestrowani w Centralnym RejestrzePrzedsiębiorców administrowanym przez AgencjęRynku Rolnego,— posiadają tytuł prawny do obiektów budowlanych,w których będzie wykonywana działalność gospodarcza,oraz— dysponują odpowiednimi urządzeniami technicznymii obiektami budowlanymi spełniającymiwymagania określone w szczególności w przepisacho ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronieśrodowiska, umożliwiającymi prawidłowe wykonywaniedziałalności gospodarczej.W sumie do rejestru zostało wpisanych 10 biogazowni,z których 2 (w Kostkowicach o mocy 0,6 MWoraz w Skrzatuszu o mocy 0,5 MW) powstały w 2010 r.,natomiast wpis do rejestru uzyskały w 2011 r. Łącznazainstalowana moc elektryczna wszystkich biogazowniz rejestru wynosi 9,5 MW, natomiast łącznazainstalowana moc cieplna 9,0 MW.Jeżeli chodzi o ilość biogazowni, które powinnypowstać w ciągu najbliższych lat, chciałabym przypomnieć,iż celem na rok 2020 jest wybudowanieśrednio jednej biogazowni rolniczej w każdej gminiewykorzystującej biomasę pochodzenia rolniczego,przy założeniu posiadania przez gminę odpowiednichwarunków do uruchomienia takiego przedsięwzięcia.W „Krajowym planie działania w zakresie energii zeźródeł odnawialnych”, który został przyjęty przezRadę Ministrów w dniu 7 grudnia 2010 r., założono,że w 2020 r. łączna moc zainstalowana wszystkichbiogazowni w Polsce wyniesie 980 MW. Przewidujesię, że biogazownie będą powstawać w tych gminach,na których terenach występują duże zasoby areału,z którego można pozyskiwać biomasę, co jest swegorodzaju harmonizacją działań krajowych rządu z priorytetamiwspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej.Obserwując wzmożone zainteresowanie inwestorówtego typu inwestycjami z jednej strony, zaś z drugiejmając świadomość, że szybki rozwój biogazownirolniczych ogranicza szereg barier o charakterze psychologicznym,społecznym, instytucjonalnym, prawnymi ekonomicznym, należy przyjąć, że cel dotyczącyilości zrealizowanych inwestycji biogazowni rolniczychzałożony do roku 2020 nie jest łatwy, ale napewno możliwy do wykonania.Do barier psychologicznych i społecznych możnazaliczyć niską świadomość społeczną w zakresie produkcjibiogazu i obawy związane z uciążliwością działalnościbiogazowni. Jedną z barier jest również słaborozwinięta sieć przesyłowa, która blokuje częśćinwestycji lub wymusza na inwestorach dodatkowekoszty związane z budową instalacji elektrycznej lubcieplnej, do której będzie wtłaczany biogaz. Kolejnąprzeszkodą jest brak zaplecza technicznego do budowyinstalacji biogazowych, co może stanowić niekorzystnyczynnik dla rozwoju tego sektora w początkowejfazie rozwoju. Część urządzeń do budowy biogazownibędzie musiała być sprowadzana z zagranicy,co może podnieść koszty inwestycyjne. Brak jestrównież projektantów, generalnych wykonawców,firm budowlanych oraz technologów wyspecjalizowanychw projektowaniu, budowie oraz eksploatacji biogazownirolniczych. Pokonanie ww. barier stanowipewne wyzwanie, ale również bodziec do dalszychdziałań w celu rozwoju sektora biogazu w Polsce.2. Ile podmiotów skorzystało z dofinansowaniatego rodzaju inwestycji?W zakresie dofinansowania do biogazowni rolniczych,według stanu danych z bazy Krajowego SystemuInformatycznego SIMIK 2007–2013 na dzień3 stycznia 2011 r., środki finansowe z Programu Operacyjnego„Infrastruktura i środowisko” na lata

4802007–2013 w ramach działania 9.1: Wysokosprawnewytwarzanie energii zostały przyznane 5 beneficjentomna budowę łącznie 8 biogazowni (ponad 60 mlnzł), natomiast w ramach działania 9.4: Wytwarzanieenergii ze źródeł odnawialnych – 2 beneficjentom nabudowę 2 biogazowni (ponad 47 mln zł).Inwestycje dotyczące odnawialnych źródeł energiimożna sfinansować również z 16 regionalnych programówoperacyjnych (RPO). Regionalne programywspierają budowę małych i średnich jednostek wytwarzaniaenergii elektrycznej i ciepła w skojarzeniuo wartości do 10 mln zł.Szczególne możliwości dofinansowania projektówbiogazowych stwarza w nadchodzących latach program„System zielonych inwestycji, część 2: biogazownierolnicze” wdrażany przez Narodowy FunduszOchrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFO-ŚiGW). Celem programu jest budowa, rozbudowa lubprzebudowa obiektów wytwarzania energii elektrycznejz wykorzystaniem biogazu na poziomie 40 MW el.Program ten został skierowany do podmiotów zamierzającychzrealizować przedsięwzięcia związane z wytwarzaniemenergii elektrycznej lub cieplnej z wykorzystaniembiogazu rolniczego oraz z wytwarzaniembiogazu rolniczego celem wprowadzenia go do siecigazowej dystrybucyjnej.Wyrażam przekonanie, iż przedstawione wyjaśnieniastanowią wystarczającą odpowiedź na pytaniazawarte w zapytaniu złożonym przez pana posłaAdama Krupę.Z poważaniemWarszawa, dnia 28 marca 2011 r.Podsekretarz stanuJoanna Strzelec-ŁobodzińskaO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Gospodarki- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Adama Krupyw sprawie stanu usuwania azbestu w Polsce(8926)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Adama Krupy w sprawie stanuusuwania azbestu w Polsce (znak: SPS-024-8926/11),uprzejmie przedkładam poniższą informację.W zapytaniu pan poseł sformułował pytanie, ileton materiałów zawierających azbest udało się unieszkodliwićod momentu wprowadzenia wieloletniego„Programu oczyszczania kraju z azbestu na lata2009–2032”.Obecny „Program oczyszczania kraju z azbestuna lata 2009–2032” uchwalony przez Radę Ministróww 2009 r. jest kontynuacją „Programu usuwaniaazbestu i wyrobów zawierających azbest stosowanychna terytorium Polski” z 2002 r. W czasie trwaniaobu tych programów, tj. od 2003 r., udało sięunieszkodliwić 1250 tys. ton wyrobów azbestowych,a więc średniorocznie 156 tys. ton. W 2002 r. oszacowano,że na terenie Polski znajduje się 15,5 mln tonwyrobów azbestowych. Z całą pewnością możnaprzyjąć, że od 2002 r. nie wzrastała ilość wyrobówzawierających azbest. Aby osiągnąć założony cel,tj. usunąć ponad 14 mln ton do końca 2032 r., należyczterokrotnie zwiększyć tempo usuwania i unieszkodliwianiawyrobów azbestowych.Kolejne zagadnienie poruszone w zapytaniu panaposła dotyczy liczby beneficjentów, którzy skorzystaliz możliwości uzyskania dofinansowania do usuwaniawyrobów azbestowych z terenu swoich nieruchomości.Niestety nie ma możliwości zebrania danych jednostkowycho wszystkich osobach, które takie wsparcieotrzymały. Warto podkreślić, iż wzrasta liczbagmin, które organizują systemy finansowego i organizacyjnegowsparcia usuwania azbestu dla swoichmieszkańców i finansują je ze środków pozyskanychz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarkiwodnej, Banku Ochrony Środowiska w formiepreferencyjnych kredytów, regionalnych programówoperacyjnych czy Programu Rozwoju ObszarówWiejskich na lata 2009–2013.Jak wynika z danych zebranych przez FederacjęZielonych Gaja 983 gminy rozpoczęły usuwanie wyrobówazbestowych na swoim terenie. Gminy indywidualnieustalają regulaminy przeznaczania środkówwspierających usuwanie wyrobów azbestowych.Niektóre z nich refundują poniesione przez osoby fizycznekoszty usunięcia wyrobów azbestowych, innezaś wybierają specjalistyczną firmę, która świadczytaką usługę na rzecz mieszkańców.Minister gospodarki w ramach realizacji „Programuoczyszczania kraju z azbestu na lata 2009–2032”dysponuje rocznie kwotą 4 mln zł. Środki te przeznaczanesą na dofinansowanie opracowania gminnychprogramów usuwania azbestu, prowadzenie działańedukacyjno-informacyjne o zasięgu lokalnym i ogólnopolskimoraz na badania stężenia włókien azbestuw powietrzu na terenie kraju. W 2009 r. minister gospodarkiudzielił wsparcia 78 samorządom, natomiastw 2010 r. –101 samorządom. Obecnie do końca marcatrwa nabór wniosków o dotacje z budżetu 2011 r.Zgodnie z programem marszałkowie województwsą zobowiązani do przedkładania głównemu koordynatorowiprogramu corocznej informacji o realizacjizadań na terenie województwa. Po raz pierwszy informacjete spływają w tym roku, po ich uzupełnieniuzostanie wykonana analiza, której wyniki zostanązamieszczone na stronie internetowej MinisterstwaGospodarki do końca maja br.

481Kolejnym pozytywnym elementem jest uruchomienieprzez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiskai Gospodarki Wodnej programu priorytetowego,w ramach którego przekazywane są środki finansowedo wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarkiwodnej przeznaczone na dotacje dla samorządów.Oprócz powyższego pragnę przypomnieć, że napoczątku roku weszła w życie zmiana ustawy Prawoochrony środowiska, która przywróciła samorządommożliwość udzielania dotacji swoim mieszkańcomz budżetów gmin i powiatów na usuwanie wyrobówazbestowych, co także powinno przyczynić się dowzrostu tempa usuwania azbestu na terenie kraju.Ponadto zostały poczynione pewne działania legislacyjnemające na celu intensyfikację oczyszczaniakraju z azbestu. W rozporządzeniu ministra gospodarkiz dnia 13 grudnia 2010 r. w sprawie wymagańw zakresie wykorzystywania wyrobów zawierającychazbest oraz wykorzystywania i oczyszczania instalacjilub urządzeń, w których były lub są wykorzystywanewyroby zawierające azbest, została stworzonamożliwość pozostawienia w ziemi rur azbestowo-cementowychz wyłączonych z użytkowania rurociągów,co ograniczy ilość wyrobów, które powinny byćusunięte.Przepisy rozporządzenia ministra gospodarki z dnia5 sierpnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawiesposobów i warunków bezpiecznego użytkowaniai usuwania wyrobów zawierających azbest dopuszczająrównież możliwość wykorzystania wyrobiskgórniczych do składowania odpadów azbestowych.Projekt uruchomienia składowiska podziemnego w kopalniBogdanka, w ramach którego będzie możnaskładować odpady azbestowe z całego województwalubelskiego oraz województw ościennych, jest już zaawansowany.Dla projektu w kopalni Bogdanka bardzoistotne jest przyjęcie zerowej stawki opłaty zaskładowanie odpadów azbestowych. Taką propozycjęzawarto w projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawogeologiczne i górnicze, który to projekt wpłynął doSejmu 17 grudnia 2008 r.Dyskutowane jest również ustawowe nałożenie nagminy obowiązku organizowania akcji wywozu odpadówniebezpiecznych powstałych w wyniku demontażuwyrobów zawierających azbest. Wszystkiedziałania prowadzone przez Ministerstwo Gospodarkimają na celu wzrost zaangażowania samorządóww usuwanie wyrobów azbestowych oraz oczyszczeniekraju z azbestu do 2032 r.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 23 marca 2011 r.Podsekretarz stanuRafał BaniakO d p o w i e d źpodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Janiny Okrągłyoraz grupy posłóww sprawie zmian zasad kontraktowaniaw zakresie ratownictwa medycznego (8927)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepani poseł Janiny Okrągły, przesłane przypiśmie z dnia 11 marca 2011 r., znak: SPS-024-8927/11, w sprawie zmian zasad kontraktowania uprzejmieinformuję, co następuje.Przesłanką wprowadzenia zmian w funkcjonowaniusystemu ratownictwa medycznego, zgodnie z przepisamiustawy z dnia 22 października 2010 r. o zmianieustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznymoraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 219,poz. 1443), było stworzenie możliwości dla wojewodówdo wytyczenia w wojewódzkich planach działaniasystemu takich rejonów operacyjnych, w którychmożliwe byłoby przeprowadzenie sprawnej akcji ratunkowejzarówno w przypadku pojedynczych zdarzeń,jak i poważniejszych wypadków skutkującychwiększą liczbą poszkodowanych i wymagających zaangażowaniasił i środków wykraczających niejednokrotniepoza możliwości jednego dysponenta zespołówratownictwa medycznego. W ustawie zawartotakże przepis o tym, iż Narodowy Fundusz Zdrowiazawierać będzie umowy z dysponentami zespołów naposzczególne rejony operacyjne, co oznacza w praktycestosowanie zasady: jeden rejon operacyjny – jednaumowa.W myśl art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 września2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym(Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.) nadzór nadsystemem na terenie kraju sprawuje minister właściwydo spraw zdrowia, zaś planowanie, organizowanie,koordynowanie systemu oraz nadzór nad systememna terenie województwa jest zadaniem wojewody.W ramach realizacji zadań, o których mowa powyżej,i na podstawie rozporządzenia ministra zdrowiaz dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie wojewódzkiegoplanu działania systemu Państwowe RatownictwoMedyczne oraz kryteriów kalkulacji kosztówdziałalności zespołów ratownictwa medycznego (Dz. U.Nr 3, poz. 6) wojewoda sporządza wojewódzki plandziałania systemu, który jest następnie przekazywanyministrowi zdrowia celem zatwierdzenia, zgodniez procedurą określoną w art. 21 ww. ustawy.Zgodnie z ww. przepisami w dniu 31 stycznia 2011r. wojewoda opolski złożył projekt planu działaniasystemu Państwowe Ratownictwo Medyczne celemzatwierdzenia go przez ministra zdrowia. Ministerzdrowia zgłosił zastrzeżenia do planu z jednoczesnąprośbą o ponowne przeanalizowanie rozmieszczeniarejonów operacyjnych. Ostatecznie przedmiotowyplan zawierający 7 rejonów operacyjnych (w tym 2

482rejony obejmujące zasięgiem po jednym powiecie i 5rejonów dwupowiatowych) został zatwierdzony w dniu9 marca 2011 r. Będzie on miał zastosowanie, począwszyod dnia 1 lipca 2011 r. W tym miejscu trzebapodkreślić, że równolegle ze zmianami w organizacjisystemu Państwowe Ratownictwo Medyczne w MinisterstwieSpraw Wewnętrznych i Administracjitrwały prace nad reorganizacją systemu powiadamianiaratunkowego w kraju. W dniu 15 marca 2011 r.weszła w życie nowelizacja rozporządzenia ministraspraw wewnętrznych i administracji z dnia 31 lipca2009 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania centrówpowiadamiania ratunkowego i wojewódzkichcentrów powiadamiania ratunkowego (Dz. U. Nr 130,poz. 1073, z późn. zm.). Zgodnie z ww. rozporządzeniemplanuje się, że:— jedno centrum powiadamiania ratunkowego(CPR) będzie tworzone dla populacji nie mniejszej niż1 mln mieszkańców,— jedno stanowisko dyspozytora medycznego będzieprzypadało na każde 200 tys. mieszkańców,— jedno stanowisko operatora numerów alarmowychbędzie przypadało na każde 250 tys.mieszkańców.W odniesieniu do możliwości zabezpieczeniaświadczeń ratowniczych w dużych rejonach operacyjnychprzez poszczególne zakłady opieki zdrowotnej,z wykorzystaniem własnych sił i środków oraz napodstawie umów z innymi zakładami – podwykonawcami,należy wskazać, iż na podstawie art. 133 ustawyz dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opiekizdrowotnej finansowanych ze środków publicznych(Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) świadczeniodawcymogą zlecać podwykonawcom udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowyo udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartejz funduszem, jeżeli umowa tak stanowi, przy czymuregulowania dotyczące podwykonawstwa powinnyznaleźć się w tej umowie. Jednocześnie § 8 ust. 1 zarządzenianr 12/2011/DSM prezesa NarodowegoFunduszu Zdrowia z dnia 14 marca 2011 r. w sprawieokreślenia warunków zawierania i realizacji umóww rodzaju ratownictwo medyczne stanowi, iż świadczeniaopieki zdrowotnej w rodzaju ratownictwo medycznew danym rejonie operacyjnym w poszczególnychzakresach, o których mowa w § 5, mogą byćwykonywane przez świadczeniodawcę z udziałempodwykonawców udzielających świadczeń na zlecenieświadczeniodawcy, wymienionych w wykazie podwykonawców.Odnosząc się do postulatu w sprawie preferowaniaw postępowaniu konkursowym prowadzonymprzez NFZ beneficjentów programów unijnych,uprzejmie informuję, iż zgodnie z art. 134 ust. 1 ustawyo świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanychze środków publicznych fundusz jest obowiązany zapewnićrówne traktowanie wszystkich świadczeniodawcówubiegających się o zawarcie umowy o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej i prowadzić postępowaniew sposób gwarantujący zachowanie uczciwejkonkurencji. Jakiekolwiek preferowanie zakładówbędących beneficjentami PO IŚ pozostawałobyw sprzeczności z ww. przepisem. Niezależnie od powyższegoinformuję, iż zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawyz dnia 8 września 2006 r. o Państwowym RatownictwieMedycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn.zm.) zmienionym ustawą z dnia 22 października 2010r. o zmianie ustawy o Państwowym RatownictwieMedycznym oraz niektórych innych ustaw jednostkamisystemu są:1) szpitalne oddziały ratunkowe,2) zespoły ratownictwa medycznego, w tym lotniczezespoły ratownictwa medycznego,na których świadczenia zawarto umowy o udzielanieświadczeń opieki zdrowotnej.Zmiana statusu dysponenta zespołu ratownictwamedycznego (z wykonawcy głównego na podwykonawcę)nie wpływa na kryterium trwałości projektówrealizowanych w ramach programów operacyjnychUE. Ambulanse zakupione ze środków unijnychciągle stanową bowiem wyposażenie jednostek systemu.Z kolei gdyby beneficjent przestał realizowaćświadczenia z zakresu ratownictwa medycznego finansowaneze środków publicznych, istnieje możliwośćprzekazania zakupionych ambulansów w użytkowanienowemu podmiotowi.W podsumowaniu należy więc stwierdzić, iż nowelizacjaustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznymnie niesienie żadnych dodatkowych zagrożeńzwiązanych ze spełnieniem kryterium trwałościprzez dysponentów zespołów ratownictwa medycznegow stosunku do wcześniej obowiązujących przepisów.Przeciwnie, kryterium to spełniać będą zarównowykonawcy główni umów zawartych z NarodowymFunduszem Zdrowia, jak i ZOZ występującew roli podwykonawców. W ramach działań mającychna celu lepsze wykorzystanie środków unijnych orazwiększą stabilizację systemu minister zdrowia wystąpiłdo prezesa NFZ o zawieranie z dysponentamizespołów umów 5-letnich.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMarek Haberministra obrony narodowejna zapytanie posła Zbigniewa Matuszczakaw sprawie dalszych losów 3. BrygadyZmechanizowanej Legionów im. R. Trauguttaw Lublinie oraz jej pododdziału stacjonującegow Chełmie (8928)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytaniepana posła Zbigniewa Matuszczaka w spra-

483wie dalszych losów 3. Brygady Zmechanizowanej Legionówim. R. Traugutta w Lublinie oraz jej pododdziałustacjonującego w Chełmie (SPS-024-8928/11)uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.Działania reorganizacyjne w Siłach ZbrojnychRzeczypospolitej Polskiej są determinowane zmieniającymisię uwarunkowaniami i potrzebami obronnymipaństwa. Poddawane są one wszechstronnymanalizom w kontekście potrzeb obronnych, a takżeefektywnego wydatkowania środków finansowych zbudżetu państwa, które mają na celu zmniejszeniekosztów realizacji zadań niezbędnych dla obronnościi rozwoju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiejprzez ich usprawnienie oraz integrację jednostek wojskowych.Potrzeby w tym zakresie muszą być respektowanew szczególności w obecnej sytuacji gospodarczej,która wymusza podejmowanie działań racjonalizacyjnychw sferze finansowania sił zbrojnych.Likwidacja każdej jednostki wojskowej niesie zasobą określone negatywne skutki dla społecznościlokalnej, dlatego też wszelkie decyzje dotyczące planóww tym zakresie poprzedzane są wnikliwą i rzetelnąanalizą, z uwzględnieniem interesów danegomiasta i regionu.Odnosząc się bezpośrednio do zamierzeń dotyczących3. Brygady Zmechanizowanej Legionów w Lublinie,informuję, że przewiduje się, do dnia 30 czerwcabr., zintegrowanie pododdziałów tej brygady i 1. BrygadyPancernej. W stosunku do pododdziałów z GarnizonuChełm planowane jest włączenie batalionuzmechanizowanego i dywizjonu artylerii samobieżnejw skład organizacyjny 1. Brygady Pancernej w Wesołej,bez zmiany rozmieszczenia tych jednostek. Jednocześnielikwidacji ulegną kompania rozpoznawczai kompania saperów. Oznacza to, że w Chełmie w dalszymciągu stacjonować będą jednostki wojskowe, cojest przedmiotem mojej osobistej troski. Planowanejest także przeformowanie dowództwa 3. BrygadyZmechanizowanej w polską część Dowództwa WielonarodowejBrygady Litewsko-Polsko-Ukraińskiej, wrazz utworzeniem batalionu dowodzenia tej brygady,dyslokowanych w Lublinie.Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, wyrażamnadzieję, że uzna je Pan Marszałek za satysfakcjonujące.Z wyrazami szacunku i poważaniaWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.MinisterBogdan KlichO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Zbigniewa Matuszczakaw sprawie projektu likwidacjiUrzędu Pocztowego w Rejowcu (8929)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie posła Zbigniewa Matuszczaka w sprawieUrzędu Pocztowego w Rejowcu, które to zostało przesłaneprzy piśmie z dnia 11 marca br. (znak: SPS--024-8929/11), pragnę przedstawić, co następuje.Na wstępie zaznaczam, że minister infrastruktury,który reprezentuje Skarb Państwa wobec PocztyPolskiej SA i posiada uprawnienia przewidziane dlawalnego zgromadzenia, może ingerować w sprawyspółki jedynie w zakresie określonym w przepisach.Zgodnie z § 26 ust. 2 statutu Poczty Polskiej SA wszelkiesprawy związane z prowadzeniem spraw spółki(w tym organizacja funkcjonowania placówek pocztowych)należą do kompetencji zarządu. Jednocześniezgodnie z art. 375 1 Kodeksu spółek handlowychwalne zgromadzenie i rada nadzorcza nie mogą wydawaćzarządowi wiążących poleceń dotyczących prowadzeniaspraw spółki.W myśl powyższego zwróciłem się do ZarząduPoczty Polskiej SA z prośbą o przedstawienie wyjaśnieńw sprawie kwestii poruszonych w zapytaniu.Poczta Polska SA jako operator narodowy zobowiązanajest do utrzymania wymaganych prawemwskaźników dostępności powszechnych usług pocztowych.Obowiązek ten związany jest z koniecznościąutrzymania odpowiedniej w skali całego kraju gęstościsieci placówek pocztowych, zarówno na obszarachmiejskich (7 tys. mieszkańców na 1 placówkę), jaki na obszarach wiejskich (85 km 2 na 1 placówkę),a także utrzymania ogólnej liczby co najmniej 8240placówek operatora rozmieszczonych z uwzględnieniemwystępującego na danym obszarze zapotrzebowaniana usługi pocztowe.Sprawa Urzędu Pocztowego w Rejowcu jest znanaMinisterstwu Infrastruktury z uwagi na liczne wystąpieniaw tej sprawie. Opierając się na uzyskanychuprzednio od Zarządu Poczty Polskiej SA informacjach,wyjaśniam, że wszelkie działania spółki opartesą na przeprowadzanych przez jednostki terytorialnePoczty Polskiej SA szczegółowych analizachekonomiczno-organizacyjnych z uwzględnieniem rzeczywistegozapotrzebowania na usługi pocztowe nadanym obszarze oraz zapewnienia lokalnym społecznościomwłaściwej dostępności usług pocztowych.Dotyczy to również terenów wzmożonego rozwojugospodarczego i infrastrukturalnego.Planowanie i realizacja zmian w sieci placówek pocztowychopiera się na przeprowadzeniu analiz o charakterzeekonomiczno-organizacyjnym, dotyczącychplacówek przekształcanych i tworzonych w ich miej-

484sce placówek w nowej formie organizacyjnej. Szczegółowejanalizie poddawane są dotychczas uzyskiwanei szacowane przychody i ponoszone koszty związanez funkcjonowaniem placówek. W każdym przypadkudokonywana jest ocena zasadności dokonywanejzmiany, z uwzględnieniem rzeczywistego zapotrzebowaniana usługi pocztowe na danym obszarzeoraz zapewnienia lokalnym społecznościom właściwejdostępności usług pocztowych. Analizowane sąrównież możliwości organizacyjne, eksploatacyjnei komunikacyjne przeprowadzenia planowanej zmiany,m.in. pod względem niepogorszenia jakości świadczonychusług na danym terenie, oraz wpływ tejzmiany na inne placówki pocztowe funkcjonujące nadanym obszarze.Uzyskałem od Zarządu Poczty Polskiej SA informację,iż Urząd Pocztowy w Rejowcu nie jest placówkąprzeznaczoną do przekształcenia w roku 2011.Decyzje w sprawie planowanych przekształceń nakolejne lata będą podlegały szczegółowej analiziei ocenie zasadności, w szczególności w odniesieniu doszacowanych, spodziewanych efektów finansowych.Dostałem zapewnienia ze strony zarządu spółki,że w przypadku zgłaszania przez mieszkańców zwiększonegozapotrzebowania na usługi pocztowe dokonywanajest analiza potrzeb i opłacalności utworzeniaewentualnie nowej placówki (np. agencji pocztowej),zmiany godzin funkcjonowania funkcjonującychplacówek lub zapewnienia innej formy obsługi mieszkańców(np. poprzez ruchome punkty obsługi klientówlub listonoszy). Działania związane z obecną reorganizacjąplacówek pocztowych zakładają zagęszczeniesieci placówek na określonych terenach,poprzeztworzenie nowych agencji pocztowych, co w efekciezwiększa dostępność klientów do usług pocztowych,skraca czas oczekiwania na obsługę, umożliwiawydłużony czas pracy placówek (w godzinach pracypunktów handlowo-usługowych, w których działająagencje).Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję, żezaprezentowane informacje w sposób wyczerpującywyjaśniają kwestie poruszone w zapytaniu posła ZbigniewaMatuszczaka.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.Podsekretarz stanuMaciej JankowskiO d p o w i e d źsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Marii Zubyw sprawie liczby podjętych przezprzedsiębiorców decyzji o zawieszeniuwykonywania działalności gospodarczejw rozumieniu art. 14a ustawy o swobodziedziałalności gospodarczej (8931)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dopisma z dnia 11 marca 2011 r., znak: SPS-024-8931/11, przesyłam odpowiedź na zapytanie poseł MariiZuby w sprawie liczby podjętych przez przedsiębiorcówdecyzji o zawieszeniu wykonywania działalnościgospodarczej w rozumieniu art. 14a ustawy o swobodziedziałalności gospodarczej.Instytucja zawieszenia wykonywania działalnościgospodarczej została wprowadzona ustawą z dnia10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalnościgospodarczej oraz o zmianie niektórych innychustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888) z dniem 20września 2008 r.Na podstawie tej nowelizacji do ustawy z dnia2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczejdodany został art. 14a, który w ust. 1 umożliwiłprzedsiębiorcy niezatrudniającemu pracowników zawieszeniewykonywania działalności gospodarczej naokres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.Przepisami powołanej ustawy zostały wprowadzonetakże zmiany do ustawy z dnia 19 listopada1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101,poz. 1178, z późn. zm.), w szczególności dodany zostałart. 7ba. Według tego przepisu wpisowi do ewidencjidziałalności gospodarczej podlega informacja o zawieszeniuwykonywania działalności gospodarczejoraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.Przedsiębiorca, który zamierza zawiesić wykonywaniedziałalności gospodarczej w rozumieniuprzepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodziedziałalności gospodarczej, jest obowiązany dokonaćzgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej informacjio zawieszeniu wykonywania działalnościgospodarczej.Zgłoszenie informacji o zawieszeniu wykonywaniadziałalności gospodarczej powinno zawierać:1) oznaczenie przedsiębiorcy oraz jego numer ewidencyjnyPESEL, o ile taki posiada;2) oznaczenie miejsca zamieszkania i adres przedsiębiorcy;3) wskazanie okresu, na jaki następuje zawieszeniewykonywania działalności gospodarczej.Do zgłoszenia przedsiębiorca dołącza oświadczenieo niezatrudnianiu pracowników. Zgłoszenie informacjio zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczejoraz informacji o wznowieniu wykonywania działalnościgospodarczej jest zwolnione z opłat.

485Przepisy dotyczące zawieszenia wykonywaniadziałalności gospodarczej zostały następnie uzupełnioneustawą z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianieustawy o swobodzie działalności gospodarczej orazo zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r.Nr 18, poz. 97), która wprowadziła m.in. zintegrowanywniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej.Jednocześnie informuję, że obowiązujące przepisynie nakładają na żaden organ administracji publicznejobowiązku monitorowania zgłaszanych przezprzedsiębiorców informacji o zawieszeniu bądź wznowieniuwykonywania działalności gospodarczej.Pragnę zauważyć, iż minister gospodarki nie prowadziobecnie monitoringu instytucji zawieszeniawykonywania działalności gospodarczej, ponieważewidencję działalności gospodarczej prowadzą jeszczewłaściwe gminy. Przewiduje się, że informacje o zawieszeniui wznowieniu wykonywania działalnościgospodarczej będą gromadzone w Centralnej Ewidencjii Informacji o Działalności Gospodarczej, którabędzie prowadzona w systemie teleinformatycznymprzez ministra właściwego do spraw gospodarki (art. 23ust. 1 i 2 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej– Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447). Przepisy o CentralnejEwidencji i Informacji o Działalności Gospodarczejwejdą w życie w dniu 1 lipca 2011 r.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuMieczysław Kasprzakministra rozwoju regionalnegona zapytanie poseł Jolanty Szczypińskiejw sprawie zadania: Nowy przebieg drogikrajowej nr 21 w Słupsku, etap I: Budowai przebudowa ul. Koszalińskiej, ujętegona liście projektów indywidualnychdla Programu Operacyjnego „Infrastrukturai środowisko” na lata 2007–2013 (8933)Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu dozapytania posłanki Jolanty Szczypińskiej, które zostałoprzekazane pismem z dnia 11 marca br., znak:SPS-024-8933/11, odnośnie do przedsięwzięcia pn.„Nowy przebieg drogi krajowej nr 21 w Słupsku, etapI: Budowa i przebudowa ul. Koszalińskiej”, które zostałoujęte na liście projektów indywidualnych dlaPO „Infrastruktura i środowisko”, informuję, żezgodnie z przyjętymi zasadami zarządzania i monitorowaniaprojektami indywidualnymi w ramachprocesu aktualizacji listy projektów indywidualnychuczestniczą instytucje zaangażowane we wdrażanieprogramów operacyjnych w danym obszarze.Instytucje te są zobowiązane do przedłożenia ministrowirozwoju regionalnego propozycji zmian w zapisachlisty projektów indywidualnych dla projektówumieszczonych w powyższym wykazie orazpropozycji nowych inwestycji przeznaczonych do finansowaniaze środków unijnych. W przypadkuprzedsięwzięć sektora transportu funkcję takiej instytucjipełni Ministerstwo Infrastruktury.Dodatkowo odnoszę się do szczegółowych pytańujętych w zapytaniu pani poseł.Ad 1. Na jakiej podstawie Ministerstwo RozwojuRegionalnego oszacowało orientacyjny koszt całkowityprojektu (mln PLN) dla zadania „Nowy przebiegdrogi krajowej nr 21 w Słupsku, etap I: Budowa i przebudowaul. Koszalińskiej”, na kwotę 99,69 mln PLN?W dniu 4 lutego 2011 r. Ministerstwo Infrastrukturyprzekazało do Ministerstwa Rozwoju Regionalnegopropozycję zmian zapisów na liście projektówindywidualnych dla Programu Operacyjnego „Infrastrukturai środowisko”, która uwzględniała propozycjęzmiany tytułu oraz kosztu całkowitego dla projektumiasta Słupska. W uzasadnieniu dla zaproponowanejzmiany kosztu projektu minister infrastrukturywskazał na konieczność dostosowania zapisówlisty projektów indywidualnych do zaktualizowanegokosztorysu inwestorskiego inwestycji. Propozycja MinisterstwaInfrastruktury przedłożona do MinisterstwaRozwoju Regionalnego nie zawierała natomiastrekomendacji zwiększenia kwoty dofinansowaniaunijnego w związku z aktualizacją kosztu całkowitegoinwestycji.Ad 2. Czy ujęcie zadania „Nowy przebieg drogi krajowejnr 21 w Słupsku, etap I: Budowa i przebudowaul. Koszalińskiej” na liście projektów podstawowychw działaniu 8.2: Drogi krajowe poza siecią TEN-Tz listy projektów indywidualnych dla Programu Operacyjnego„Infrastruktura i środowisko” 2007–2013oznacza, że miasto Słupsk ma zagwarantowane zestrony Ministerstwa Rozwoju Regionalnego środki nadofinansowanie wykonania tej inwestycji?Umieszczenie projektu na liście projektów indywidualnychoraz zawarcie przez instytucję wdrażającą(w przypadku tytułowego projektu jest to CentrumUnijnych Projektów Transportowych) z beneficjentempreumowy (umowy wstępnej) stanowiwstępną deklarację jego realizacji i nie powinno byćtraktowane jako automatyczne uzyskanie dofinansowaniaze środków unijnych. Jest ono bowiem uzależnioneod spełnienia przez projekt szeregu wymogówformalnych i merytorycznych. Na podstawie preumowybeneficjent zobowiązuje się do przygotowania projektuw określonym terminie, w tym uzyskania poszczególnychdecyzji administracyjnych wymaganychw procesie inwestycyjnym oraz przedłożenia do instytucjiwniosku o dofinansowanie projektu.Wniosek jest przedmiotem szczegółowej oceny podkątem spełnienia kryteriów formalnych i meryto-

486rycznych. W przypadku gdy wynik ww. oceny jestpozytywny, z beneficjentem projektu zawierana jestumowa o dofinansowanie określająca prawa i obowiązkistron (w tym m.in. zobowiązanie do współfinansowaniaprojektu ze środków unijnych). Na podstawieumowy beneficjent zobowiązuje się do zrealizowaniaprojektu w pełnym zakresie, z należytą starannością,zgodnie z obowiązującymi przepisamiprawa krajowego i wspólnotowego.Jednocześnie należy zaznaczyć, że w przypadkuniezrealizowania projektu zgodnie z terminami i zasadamiokreślonymi w zawartej umowie o dofinansowaniewsparcie ze środków unijnych może zostaćanulowane.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterElżbieta Bieńkowskapodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Beaty Mazurekw sprawie łamania przepisów ustawyo ochronie przyrody na terenie PoleskiegoParku Narodowego (8935)Szanowny Panie Marszałku! Nawiązując do otrzymanegoprzy piśmie z dnia 11 marca 2011 r., znak:SPS-024-8935/11, zapytania poseł Beaty Mazurekw sprawie łamania przepisów ustawy o ochronieprzyrody na terenie Poleskiego Parku Narodowego,informuję, że zawarte w formie pytań problemy byłyzbadane przez kontrolę resortową oraz ProkuraturęRejonową we Włodawie.Poseł Beata Mazurek sformułowała szczegółowepytania, na które przedkładam następujące odpowiedzi.Ad 1. Czy prawdą jest, że w maju 2009 r. dyrektorPPN w strefie ochrony cietrzewia wpuścił ciężkisprzęt i pozyskiwał ziemię torfową bez wymaganejzgody? Jakie poniósł z tego tytułu konsekwencje?W maju 2009 r. ówczesny dyrektor parku narodowego,na prośbę wójta gminy Sosnowica przekazałna potrzeby budowy boiska szkolnego ziemię z pryzmzlokalizowanych przy uczęszczanej drodze gminnejwe wsi Lipnik. Pryzmy ziemi, określone przez ekspertajako niewielkie zwałowiska, utworzono podczasprac melioracyjnych ponad 40 lat temu, jeszcze przedutworzeniem parku.Jedna z pryzm, z których pobierano ziemię, byłausytuowana na łące przy drodze, druga – w odległościok. 20 m od drogi użytkowanej przez pojazdy,w tym przez traktory z przyczepą. Ziemia była pozyskiwanakoparką i przenoszona na przyczepę traktorową.Miało to miejsce we fragmencie parku stanowiącymstrefę ochrony cietrzewia. Pozyskiwana ziemianie była torfem, lecz glebą antropogeniczną składającąsię w ponad 90% z piasku drobnoziarnistego.Potwierdziła to ekspertyza wykonana przez samodzielnegopracownika naukowego z Instytutu Gleboznawstwai Kształtowania Środowiska UniwersytetuPrzyrodniczego w Lublinie.Minister środowiska, po uzyskaniu informacjio powyżej opisanym zdarzeniu, pismem z dnia 13 lipca2009 r., znak BKiAW-kr-0943-16/736/09, powiadomiłProkuraturę Rejonową we Włodawie, którapostanowieniem z dnia 30 października 20009 r.,sygn. akt Ds.1242/09, umorzyła śledztwo w sprawieprzekroczenia uprawnień przez dyrektora PoleskiegoParku Narodowego. Natomiast w toku postępowaniakonkursowego na dyrektora Poleskiego Parku Narodowegominister środowiska powołał nową osobę.Informuję, że były dyrektor nie jest już pracownikiemparku.Ad 2. Czy takie działanie nie zagroziło istnieniuobjętej ochroną populacji cietrzewia na tym terenie?Przedmiotowe pryzmy ziemi traktowane były i sąjako bezużyteczne, powodujące dysfunkcję płaskiegokrajobrazu na łąkach parku, a także negatywnie oddziaływującena proces restytucji cietrzewia. Pryzmysą ponadto miejscami chętnie wykorzystywanymiprzede wszystkim przez lisy polujące na cietrzewie.W ocenie pracowników parku, którą podzielam, usunięciepryzm ziemi usytuowanych w bezpośrednimsąsiedztwie drogi gminnej nie miało negatywnegowpływu na warunki bytowania cietrzewi i restytucjętego gatunku.Ad 3. Ile pozyskano tej ziemi i na co została onaprzeznaczona?Według oceny pracowników parku pozyskano ok.20–25 m 3 ziemi, która została przeznaczona na potrzebybudowy boiska sportowego w miejscowej gminieSosnowica.Ad 4. Czy prawdą jest, że sprawa ta trafiła do włodawskiejprokuratury i czy została zakończona, a jeślitak, to z jakim skutkiem?Minister środowiska złożył zawiadomienie w ProkuraturzeRejonowej we Włodawie (vide odpowiedźw pkt 1). Postanowieniem z dnia 30 października2009 r. prokuratura umorzyła śledztwo.Ad 5. Jakie środki finansowe były wydatkowanena 3-letni program restytucji cietrzewia w PPN i jakiesą jego efekty?Poleski Park Narodowy w 2001 r. przyjął programrestytucji cietrzewia i przystąpił do jego realizacji.Koszty związane bezpośrednio z działaniami restytucjicietrzewia były ponoszone w latach 2001–2005.W 2005 r. zakończono przemieszczanie ptaków z Białorusii Ukrainy i wsiedlanie ich na teren parku.W omawianym okresie na restytucję cietrzewia Po-

487leski Park Narodowy poniósł koszty łącznie w kwocieponad 470 tys. zł.W tym okresie wsiedlono na teren parku 98 ptaków.Stan populacji cietrzewia na terenie parku niejest jeszcze ustabilizowany i składa się na to wieleczynników. Monitoring liczebności prowadzony coroczniew okresie toków wykazuje wahania, z tendencjąspadkową liczby bytujących w parku cietrzewi.Ad 6. Dlaczego dokonano takich wykopów na tereniechronionym, pomimo iż w jawny sposób godząw ochronę środowiska naturalnego? Czyż zadaniemtakich miejsc, jak parki narodowe i ludzi nimi zarządzającychnie jest ochrona polskiego środowiska naturalnego,a nie jego niszczenie?Przekazanie ziemi na potrzeby gminy Sosnowicanie wiązało się z wykonaniem jakichkolwiek wykopów.Była to ziemia ze sztucznie uformowanych zwałowisk,podczas prac melioracyjnych, ponad 40 lattemu, kiedy grunty te należały do miejscowego państwowegogospodarstwa rolnego. Niwelacja pryzmziemi w omawianym miejscu nie była istotną ingerencjąw ochronę zasobów przyrody parku. Możnauznać aktualnie sformułowaną opinię pracownikówparku, że usunięcie w tym przypadku zwałowisk ziemima pozytywny wpływ na przyrodę parku. Wyrażasię to w ograniczeniu siedlisk i kryjówek lisa, jednegoz głównych drapieżników wpływających na ograniczenieliczebność cietrzewi i innych chronionychgatunków zwierząt, a ponadto na krajobraz. Zwałyziemi są elementem dysharmonii w stosunku do łagodnego,płaskiego krajobrazu poleskich łąk.Ad 7. Czy w efekcie podjętych działań przez ministraśrodowiska, pan minister posiada gwarancje, żeprzytoczone powyżej działania niezgodne z ustawą o ochronieprzyrody nie mają miejsca na terenie PPN?Podniesiona sprawa łamania przepisów ustawyo ochronie przyrody była dogłębnie badana na gruncieprzez zespół kontrolny Ministerstwa Środowiska.Przeprowadzono wiele rozmów wyjaśniających z ówczesnymkierownictwem parku, a także wieloma pracownikamiparku. Minister środowiska wydał zaleceniapokontrolne, w których omawiana sprawa znalazłaodpowiednie odzwierciedlenie.Minister środowiska oprócz posiadanych instrumentówkontrolnych otrzymuje także informacje odorganizacji, stowarzyszeń, a także osób prywatnychzainteresowanych ochroną przyrody na obszarze parkównarodowych i reaguje, tak jak przedstawionow omawianym przypadku Poleskiego Parku Narodowego.Wyrażam przekonanie, że zatwierdzone dla parkuzadania ochronne są wykonywane prawidłowo i niema miejsca łamanie ustawy o ochronie przyrody.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.Podsekretarz stanuJanusz ZaleskiO d p o w i e d źpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie poseł Beaty Mazurekw sprawie planów likwidacji małych urzędówpocztowych na terenach wiejskich (8937)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie poseł Beaty Mazurek w sprawie małychplacówek pocztowych na terenach wiejskich (SPS--024-8937/11), pragnę przedstawić, co następuje.Na wstępie zaznaczam, że minister infrastruktury,który reprezentuje Skarb Państwa wobec PocztyPolskiej SA i posiada uprawnienia przewidziane dlawalnego zgromadzenia, może ingerować w sprawyspółki jedynie w zakresie określonym w przepisach.Zgodnie z § 26 ust. 2 Statutu Poczty Polskiej SAwszelkie sprawy związane z prowadzeniem sprawspółki (w tym organizacja funkcjonowania placówekpocztowych) należą do kompetencji zarządu. Jednocześniezgodnie z art. 375 1 Kodeksu spółek handlowychwalne zgromadzenie i rada nadzorcza nie mogąwydawać zarządowi wiążących poleceń dotyczącychprowadzenia spraw spółki.W myśl powyższego zwróciłem się do ZarząduPoczty Polskiej SA z prośbą o przedstawienie wyjaśnieńw sprawie kwestii poruszonych w zapytaniu.Poczta Polska SA jako operator narodowy zobowiązanajest do utrzymania wymaganych prawemwskaźników dostępności powszechnych usług pocztowych.Obowiązek ten związany jest z koniecznościąutrzymania odpowiedniej w skali całego kraju gęstościsieci placówek pocztowych, zarówno na obszarachmiejskich (7 tys. mieszkańców na 1 placówkę), jaki na obszarach wiejskich (85 km 2 na 1 placówkę),a także utrzymania ogólnej liczby co najmniej 8240placówek operatora rozmieszczonych z uwzględnieniemwystępującego na danym obszarze zapotrzebowaniana usługi pocztowe.Opierając się na uzyskanych od Zarządu PocztyPolskiej SA informacjach, wyjaśniam, że koniecznośćzachowania wyżej określonych wymagań w zakresiedostępności usług powoduje, iż Poczta Polska w ramachprojektowanych zmian planuje jedynie przekształceniaurzędów pocztowych w znacznie tańszew utrzymaniu formy organizacyjne, tj. filie urzędówpocztowych i agencje pocztowe.Planowanie i realizacja zmian w sieci placówekpocztowych opiera się na przeprowadzanych analizacho charakterze ekonomiczno-organizacyjnym.Szczegółowej analizie poddawane są dotychczas uzyskiwaneszacowane przychody i ponoszone kosztyzwiązane z funkcjonowaniem istniejących placówek.W każdym przypadku dokonywana jest ocena zasadnościdokonywanej zmiany, z uwzględnieniem rzeczywistegozapotrzebowania na usługi pocztowe nadanym obszarze oraz zapewnienia lokalnym społecz-

488nościom właściwej dostępności usług pocztowych.Analizowane są możliwości organizacyjne, eksploatacyjnei komunikacyjne przeprowadzenia planowanejzmiany. Pod uwagę brana jest również kwestiazapewnienia odpowiedniej jakości świadczonychusług. Brany jest także pod uwagę wpływ planowanejzmiany na inne placówki pocztowe funkcjonujące nadanym obszarze.W zdecydowanej większości przypadków po przekształceniulokalizacja placówki pozostaje niezmieniona– agencja pocztowa funkcjonuje w tej samejmiejscowości, z reguły w niewielkiej odległości odmiejsca, w którym usługi pocztowe były dotychczasświadczone. Oznacza to, że dostępność usług pocztowychnie ulega zmianie. Agencje pocztowe podobniejak urzędy pocztowe i filie urzędów pocztowychświadczą wszystkie usługi pocztowe o charakterzepowszechnym. W wielu przypadkach czas pracyagencji pocztowej jest dłuższy niż placówki przekształconej(agencje funkcjonują m.in. w sklepach,które często funkcjonują do późnych godzin wieczornych).Dostałem zapewnienia ze strony Zarządu PocztyPolskiej SA, że o zamiarze przekształcenia placówkipocztowej powiadamiane są lokalne władze samorządowe,które informowane są o motywach projektowanychdziałań i wynikach analiz będącychpodstawą do podjęcia decyzji o przekształceniu danejplacówki w inną formę organizacyjną. W sytuacji,kiedy na danym terenie nie można pozyskaćkandydata do prowadzenia agencji pocztowej, PocztaPolska w naturalny sposób w dalszym ciągu zmuszonajest do utrzymywania własnej placówki pocztowej,zobligowana bowiem jest koniecznością zachowaniawskaźników dostępności, o których wspominałempowyżej.Na terenie powiatu chełmskiego ewentualne przekształceniaplacówek pocztowych zlokalizowanychw miejscowościach będących siedzibami gmin i w miastachw chwili obecnej są przedmiotem szczegółowejoceny ekonomiczno-organizacyjnej.W odniesieniu do pytania pani poseł związanegoze zwolnieniami uprzejmie przekazuję, że Poczta Polska,jako pracodawca prowadzi działania osłonowemające na celu zminimalizowania skutków społecznychzwolnień grupowych na każdym ich etapie. Należypodkreślić, że działania są nastawione przedewszystkim na możliwość utrzymania przez pracownikówzatrudnienia w Poczcie Polskiej poprzez systemalokacji pracowników na inne miejsce w strukturzespółki w ramach wakatów powstających w różnychjednostkach.Dodatkowo zarząd przekazał informację, że przyprzekształceniach placówek własnych w agencjepocztowe brana będzie pod uwagę możliwość zawieraniaumów agencyjnych z byłymi pracownikamiPoczty Polskiej, co pozwoli na zachowanie ciągłościobsługi klientów indywidualnych i zapewni odpowiedniąjakość realizowanych usług.Przedstawiając powyższe, wyrażam nadzieję,że zaprezentowane informacje w sposób wyczerpującywyjaśniają kwestie poruszone w zapytaniupani poseł.Z wyrazami szacunkuWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMaciej Jankowskipodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Andrzeja Biernataw sprawie projektu zarządzenia określającegowarunki zawierania i realizacji umóww rodzaju ratownictwo medyczne – projektplanu działania systemu państwowegoratownictwa medycznego dla woj. łódzkiego(8943)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytaniepana posła Andrzeja Biernata, przesłaneprzy piśmie z dnia 11 marca 2011 r., znak: SPS-024--8943/11, w sprawie warunków zawierania i realizacjiumów w rodzaju ratownictwo medyczne oraz planudziałania systemu państwowe ratownictwo medycznedla woj. łódzkiego uprzejmie informuję, conastępuje.Przesłanką wprowadzenia zmian w funkcjonowaniusystemu ratownictwa medycznego, zgodnie z przepisamiustawy z dnia 22 października 2010 r. o zmianieustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznymoraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 219,poz. 1443), było stworzenie możliwości dla wojewodówdo wytyczenia w wojewódzkich planach działaniasystemu takich rejonów operacyjnych, w którychmożliwe byłoby przeprowadzenie sprawnej akcji ratunkowejzarówno w przypadku pojedynczych zdarzeń,jak i poważniejszych wypadków, skutkującychwiększą liczbą poszkodowanych i wymagających zaangażowaniasił i środków wykraczających niejednokrotniepoza możliwości jednego dysponenta zespołówratownictwa medycznego. W ustawie zawartotakże przepis o tym, iż Narodowy Fundusz Zdrowiazawierać będzie umowy z dysponentami zespołów naposzczególne rejony operacyjne, co oznacza w praktycestosowanie zasady: jeden rejon operacyjny – jednaumowa. Powstające nowe rejony operacyjne byływytyczane z uwzględnieniem usytuowania powstającychcentrów powiadamiania ratunkowego i dyspozytornimedycznych, przy założeniu, że jedno stanowiskodyspozytora medycznego będzie przypadać nakażde 200 tys. mieszkańców, zaś jeden CPR powinien

489zabezpieczać populację nie mniejszą niż 1 mln osób.System wykorzystywać będzie najnowsze rozwiązaniainformatyczne i telekomunikacyjne, które wypełniajązalecenia dyrektywy 2002/22/WE ParlamentuEuropejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawieusługi powszechnej i związanych z sieciami i usługamiłączności elektronicznej praw użytkowników.Wojewodowie, po przeprowadzeniu analizy liczbyzgłoszeń napływających na numery alarmowe, będąmogli dostosować liczbę poszczególnych stanowisk iich obsadę do rzeczywistych potrzeb. Opisany modelma charakter docelowy, a zmiany będą wprowadzanestopniowo, w zależności od lokalnych uwarunkowańi możliwości.W odniesieniu do możliwości zabezpieczeniaświadczeń ratowniczych w dużych rejonach operacyjnychprzez poszczególne zakłady opieki zdrowotnej,z wykorzystaniem własnych sił i środków oraz napodstawie umów z innymi zakładami – podwykonawcami,należy wskazać, iż na podstawie art. 133 ustawyz dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opiekizdrowotnej finansowanych ze środków publicznych(Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.)świadczeniodawcy mogą zlecać podwykonawcomudzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramachumowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartejz funduszem, jeżeli umowa tak stanowi, przyczym uregulowania dotyczące podwykonawstwa powinnyznaleźć się w tej umowie. Jednocześnie § 8 ust.1 zarządzenia nr 12/2011/DSM prezesa NarodowegoFunduszu Zdrowia z dnia 14 marca 2011 r. w sprawieokreślenia warunków zawierania i realizacji umóww rodzaju ratownictwo medyczne stanowi, iż świadczeniaopieki zdrowotnej w rodzaju ratownictwo medycznew danym rejonie operacyjnym w poszczególnychzakresach, o których mowa w § 5, mogą byćwykonywane przez świadczeniodawcę z udziałempodwykonawców udzielających świadczeń na zlecenieświadczeniodawcy, wymienionych w „Wykazie podwykonawców”.Formami współpracy pomiędzy świadczeniodawcąa podwykonawcami mogą być:1) w przypadku publicznych zakładów opiekizdrowotnej – umowa o udzielanie zamówienia naświadczenia zdrowotne na podstawie przepisu art. 35ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opiekizdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn.zm.), z tym że podwykonawcą nie może być inny publicznyZOZ; ustawa o zakładach opieki zdrowotnejstanowi lex specialis w stosunku do przepisów ustawyo zamówieniach publicznych i jako taka powinnabyć stosowana w pierwszej kolejności przez publicznezakłady opieki zdrowotnej, dopiero po wyczerpaniutej możliwości przez publiczny zakład może być zastosowanaustawa Prawo zamówień publicznych;2) umowa zawarta w trybie ustawy z dnia 29 stycznia2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r.Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.) może być stosowanaprzez publiczne i niepubliczne zakłady, z zastrzeżeniempkt 1;3) umowa cywilnoprawna, jeżeli jej wartość nieprzekracza 14 000 euro (co w przypadku zadań zespołówratownictwa medycznego w zasadzie nie powinnomieć zastosowania, gdyż koszt działania jednego zespołuwynosi ponad 1,2 mln zł w skali roku).Możliwość zastosowania powyższych rozwiązańprawnych w celu zawierania umów przez NFZ naduże rejony operacyjne, w których dysponenci zespołówratownictwa medycznego realizują świadczeniasamodzielnie lub z pomocą innych dysponentów –podwykonawców wyłonionych na podstawie omówionychwyżej przepisów, daje szansę uzyskania większejstabilności w realizacji świadczeń pozaszpitalnychz zakresu ratownictwa medycznego oraz nawiązaniaefektywnej współpracy pomiędzy dysponentamizespołów.Jednocześnie informuję, iż zgodnie z § 4 ust. 2 ww.zarządzenia w prowadzonym postępowaniu w sprawiezawarcia umów o udzielanie świadczeń opiekizdrowotnej w rodzaju ratownictwo medyczne, zgodniez art. 22 ustawy o Państwowym RatownictwieMedycznym, uwzględnia się wytyczne planu działaniasystemu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 7, w odniesieniudo rejonu operacyjnego, liczby zespołówratownictwa medycznego i ich rodzaju, obszaru działaniaoraz miejsc stacjonowania każdego zespołu ratownictwamedycznego. W związku z powyższymoferent/świadczeniodawca nie ma możliwości samodzielnegowskazywania innych miejsc stacjonowaniazespołów ratownictwa medycznego niż wymienionew planie.W kwestii kryterium cenowego przy wyborzeświadczeniodawcy należy zwrócić uwagę, iż zgodniez zarządzeniem nr 13/2011/DSOZ prezesa NarodowegoFunduszu Zdrowia z dnia 14 marca 2011 r.zmieniającego zarządzenie w sprawie określania kryteriówoceny ofert w postępowaniu w sprawie zawarciaumów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnejwśród kryteriów oceny dla zespołów ratownictwa medycznegowyróżnia się jakość, ciągłość i cenę, z czegoprocentowy udział kryterium cenowego wynosi jedynie5,32% w przypadku specjalistycznego zespołuratownictwa medycznego i 7,46% w przypadku podstawowegozespołu ratownictwa medycznego. Dlategoteż należy przyjąć, iż względy finansowe nie stanowiąkluczowego kryterium wyboru świadczeniodawców.W odniesieniu do uwag dotyczących projektu planudziałania systemu państwowe ratownictwo medycznedla województwa łódzkiego informuję, iżzgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 września2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym(Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.) planowanie,organizowanie, koordynowanie systemu oraz nadzórnad systemem na terenie województwa jest zadaniemwojewody. Wojewoda przygotował na podstawie art. 21ww. ustawy wojewódzki plan działania systemu PRMi przekazał go do zaopiniowania powiatowym i wojewódzkimjednostkom samorządu terytorialnego. Pootrzymaniu opinii od powiatowych i wojewódzkich

490jednostek samorządu terytorialnego projekt planuprzeanalizowany został pod kątem wniesionychuwag. Mając na uwadze przedstawione opinie i zasadnośćpodniesionych argumentów, w tym zgłoszonychprzez starostę poddębickiego, podjęta zostaładecyzja o pozostawieniu aktualnego stanu granic rejonówoperacyjnych, obszarów działania i rozmieszczeniaZRM.W ostatecznym projekcie, zaakceptowanym przezwojewodę łódzkiego w dniu 31 stycznia 2011 r. i przesłanymdo zatwierdzenia ministrowi zdrowia, granicaadministracyjna powiatu poddębickiego stanowićbędzie granicę rejonu operacyjnego nr 10/21. LiczbaZRM stacjonujących na terenie powiatu pozostaniebez zmian, a miejscem stacjonowania ZRM (1 ZRM„S” i 1 ZRM „P”) będzie miasto Poddębice. Ministerzdrowia zatwierdził plan w tym kształcie w dniu2 marca 2011 r.Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku powiatupoddębickiego nie będzie konieczne korzystanie z podwykonawstwadla zabezpieczenia świadczeń z zakresuratownictwa medycznego, a granice rejonu operacyjnegopokrywać się będą z granicami powiatu.Z poważaniemWarszawa, dnia 22 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuCezary Rzemeksekretarza stanuw Ministerstwie Edukacji Narodowej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Jarosława Sellinaw sprawie działań, jakie będą realizowanew placówkach edukacyjnych w związkuz Narodowym Dniem Życia obchodzonymw Polsce już siódmy raz 24 marca (8945)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Jarosława Sellina z 25 lutego2011 r. (SPS-024-8945/11) w sprawie działań, jakiebędą realizowane w placówkach edukacyjnych w związkuz obchodami Narodowego Dnia Życia, uprzejmiewyjaśniam, co następuje.Ochrona i budowanie szacunku do życia ludzkiegojest jednym z celów edukacyjnych zawartych w podstawieprogramowej kształcenia ogólnego realizowanejw szkołach. Podstawa programowa jest dokumentemprecyzyjnie określającym, czego szkoła w tymzakresie jest zobowiązana nauczyć ucznia na każdymetapie kształcenia, zachęcając jednocześnie do wzbogacaniai pogłębiania treści nauczania.Nowa podstawa programowa, określona w rozporządzeniuministra edukacji narodowej z dnia 23 grudnia2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowaniaprzedszkolnego oraz kształcenia ogólnegow poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4,poz. 17), przywiązuje szczególną wagę do wychowania,w tym zwłaszcza do kształtowania właściwychpostaw uczniów.Treści przygotowujące ucznia do rozumienia,czym jest godność człowieka, do przyjmowania odpowiedzialnościza siebie, uczestnictwa w grupie orazdo poszanowania wolności przekazywane są w ramachprawie wszystkich przedmiotów, w szczególnościw ramach przedmiotu etyka. W ramach zajęć z przedmiotuetyka prowadzony jest dialog na temat moralnegowymiaru ludzkiego działania, w tym uczeniaszacunku dla siebie i innych.Obchody Narodowego Dnia Życia w placówkachedukacyjnych mogą być również jednym z wielu elementówrealizowanych w ramach programu wychowawczego.Zgodnie z ww. rozporządzeniem ministra edukacjinarodowej, szkoły są zobowiązane do corocznego opracowywaniaprogramu wychowawczego szkoły. Programwychowawczy szkoły obejmuje wszystkie treścii działania o charakterze wychowawczym skierowanedo uczniów, a realizowane przez nauczycieli.W opracowaniu programu wychowawczego szkoły,w tym w wyborze priorytetów stanowiących jegotreść, powinni brać udział nauczyciele, uczniowiei ich rodzice. Program wychowawczy uchwala radarodziców w porozumieniu z radą pedagogiczną.Oznacza to, że to społeczność szkolna decyduje, czyw danym roku szkolnym obchody Narodowego DniaŻycia zostaną czy też nie uwzględnione w programiewychowawczym danej szkoły. Punktem wyjścia dotworzenia szkolnego programu wychowawczego jestdiagnoza problemów wychowawczych występującychw danej szkole.Konstruowany w danej szkole program wychowawczypowinien być:— tworzony z udziałem uczniów, rodziców i nauczycieli,— spójny z programami nauczania,— osadzony w tradycji szkoły i lokalnej społecznościoraz— uwzględniać kształtowanie postaw uczniów.Ministerstwo Edukacji Narodowej z uznaniemodnosi się do wszelkich inicjatyw promujących ochronęi budowanie szacunku dla życia ludzkiego. Stymulowanierozwoju osobowości, propagowanie odpowiedzialnościza założenie rodziny i zachęcanie do życiaw rodzinach wielodzietnych wymaga systematycznejwspółpracy wielu środowisk, w szczególności rodzinyi szkoły. Kształtowanie właściwej postawy ucznia poprzezzindywidualizowane wspomaganie jego rozwojupowinno prowadzić do przygotowania młodegopokolenia do odpowiedzialnego życia oraz tolerancjidla innych. Wyłącznie systematyczna praca rodziny

491i szkoły stanowi gwarancję realizacji założonych celówedukacyjnych.Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuKrystyna Szumilasministra obrony narodowejna zapytanie posła Mariusza Błaszczakaw sprawie działalności w Wojskowej AgencjiMieszkaniowej oraz Wojskowego TowarzystwaBudownictwa Społecznego Kwatera sp. z o.o.(8946)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytaniepana posła Mariusza Błaszczaka w sprawiedziałalności w Wojskowej Agencji Mieszkaniowej orazWojskowego Towarzystwa Budownictwa Społecznego„Kwatera” sp. z o.o. (SPS-024-8946/11), uprzejmieproszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.Odnosząc się do działań podjętych przez ministraobrony narodowej w celu właściwego wypełnianiazadań przez Wojskową Agencję Mieszkaniową i WojskoweTowarzystwo Budownictwa Społecznego„Kwatera” sp. z o.o., pragnę poinformować, że w dniu14 lutego 2008 r. podpisana została decyzja nr 67/MON w sprawie przedsięwzięć organizacyjnych zapewniającychsprawną realizację procesu profesjonalizacjiSił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w którejprezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej zostałzobligowany do określenia standardów zakwaterowaniażołnierzy w warunkach profesjonalizacji SiłZbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jak również rozpoczęciaprac nad rozwiązaniami prawnymi w zakresienowelizacji ustawy o zakwaterowaniu Sił ZbrojnychRzeczypospolitej Polskiej.W dniu 1 lipca 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniuSił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórychinnych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 143). Przewidzianow niej zwiększenie kontroli ministra obronynarodowej nad Wojskową Agencją Mieszkaniowąprzez przekazanie jej w bezpośrednie podporządkowanieszefowi resortu, który posiada także uprawnieniado powoływania i odwoływania prezesa WojskowejAgencji Mieszkaniowej. Dodatkowo do ustawyz dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu SiłZbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r.Nr 206, poz. 1367, ze zm.) wprowadzono rozdz. 3a:Kontrola działalności agencji. Z przepisów w nim zawartychjuż skorzystano, przeprowadzając w WojskowejAgencji Mieszkaniowej w dniach od 15 do 30 listopada2010 r. kontrolę pod kątem rozliczania niektórychustawowych zadań zleconych przez WojskowąAgencję Mieszkaniową Wojskowemu TowarzystwuBudownictwa Społecznego „Kwatera” i spółkomutworzonym przez agencję, a także racjonalnościi efektywności wykorzystania dotacji.Ustawa o zmianie ustawy o zakwaterowaniu SiłZbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórychinnych ustaw zmieniła w istotnym zakresie równieżstan prawny w obszarze uprawnień mieszkaniowychw Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przyznającje wszystkich żołnierzom zawodowym i wprowadzającświadczenie mieszkaniowe pozwalające imdecydować o formie realizacji ich potrzeb mieszkaniowych.Rezultatem tego jest znaczne ograniczenieśrodków z dotacji budżetowej na realizację inwestycjimieszkaniowych w 2010 r. do kwoty 20 mln zł. Nalata następne nie przewiduje się angażowania środkówbudżetowych w budownictwo mieszkaniowe dlażołnierzy.Ponadto w ramach działań podjętych przez prezesaWojskowej Agencji Mieszkaniowej w celu właściwegowypełniania zadań przez Wojskowe TowarzystwoBudownictwa Społecznego „Kwatera” sp. z o.o.znajduje się przede wszystkim opracowanie i wprowadzenienowelizacji treści zasad organizacji i sprawowanianadzoru właścicielskiego nad spółkamiutworzonymi przez Wojskową Agencję Mieszkaniową,w których prezes agencji wykonuje, w imieniuSkarbu Państwa, prawa i obowiązki wspólnika, coprowadzi do wzmocnienia nadzoru właścicielskiego.Pion nadzoru właścicielskiego Wojskowej AgencjiMieszkaniowej został zobligowany przez prezesa dobieżącej analizy przekazywanych przez spółkę sprawozdańkwartalnych i dokonywania okresowychocen Rady Nadzorczej. Jednocześnie każdy wspólnik,korzystając ze swoich uprawnień, w trybie art. 212ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych(Dz. U. Nr 94, poz. 1037, ze zm.) może wnosićo udzielanie dodatkowych informacji i wyjaśnień w zakresierealizowanych przez spółkę zadań.Dodatkowo aktem notarialnym Rep. A nr 1215/2010 z dnia 30 czerwca 2010 r. dokonano zmian statutuspółki Wojskowe Towarzystwo BudownictwaSpołecznego „Kwatera” sp. z o.o. zmierzających dozwiększenia kompetencji zgromadzenia wspólników.Powołana została komisja doraźna do przeprowadzeniakontroli kosztów ponoszonych przez spółkę nautrzymanie zasobu mieszkaniowego. Zgodnie z wnioskamiNajwyższej Izby Kontroli dokonano ponownejoceny zasadności funkcjonowania omawianego podmiotu.Przeprowadzona analiza wykazała, że likwidacjaWojskowego Towarzystwa Budownictwa Społecznego„Kwatera” sp. z o.o. byłaby niezmiernie kosztowna,czasochłonna i niecelowa. W związku z tymspółka zobligowana została do opracowania nowejstrategii, która będzie uwzględniać postulat NajwyższejIzby Kontroli w zakresie zapewnienia samowystarczalnościfinansowej. Jednocześnie od kwietniabr. planowane jest rozpoczęcie realizacji przez nią

492nowego zadania – zarządzenia siecią internatów wojskowych.Spółce postawiono również zadanie zwiększeniatempa inwestycji mieszkaniowych.Wspomnianemu wyżej efektywnemu wykorzystaniudotacji budżetowej na cele związane z zaspokajaniempotrzeb mieszkaniowych żołnierzy zawodowychsłuży również porozumienie w sprawie określeniacelu, trybu i terminów przekazywania oraz sposoburozliczania dotacji budżetowej, a także sprawowaniakontroli nad jej wykorzystaniem, zawarte w dniu 17czerwca 2010 r. między prezesem Wojskowej AgencjiMieszkaniowej a ministrem obrony narodowej. Określonow nim szczegółowe procedury i nałożono dodatkoweobowiązki na Wojskową Agencję Mieszkaniowąw zakresie sposobu rozliczania oraz sprawowaniakontroli nad wykorzystaniem dotacji budżetowej, stosowniedo postanowień określonych w ustawie o zakwaterowaniuSił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.W ramach sprawowanego nadzoru nad planowaniemi wykorzystaniem dotacji na cele inwestycyjneDepartament Infrastruktury Ministerstwa ObronyNarodowej uczestniczy w procesie planowania dotacjiprzez określenie proponowanych kwot dotacji w drodzesporządzania lub weryfikacji wykonanych przezWojskową Agencję Mieszkaniową szacunkowych kalkulacji.W tym zakresie analizowane są pod względemmerytorycznym informacje przekazywane przezprezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej do ministraobrony narodowej o przebiegu finansowaniai rozliczania inwestycji finansowanych z dotacji budżetowej.Jednocześnie prowadzone są systematycznekontrole we wszystkich strukturach WojskowejAgencji Mieszkaniowej i monitoring działalności całejinstytucji.W latach 2008–2010 w czterech oddziałach regionalnychWojskowej Agencji Mieszkaniowej (w Gdyni,Olsztynie, Poznaniu i Zielonej Górze) DepartamentInfrastruktury MON przeprowadził kontrole problemowedotyczące wykorzystania i rozliczania dotacjina cele inwestycyjne przez agencję. W ich wynikustwierdzono, że przydzielana dotacja w każdym przypadkuzostała w 100% wydatkowana na właściwy cel,tj. budowę lokali mieszkalnych. Nie stwierdzono nieprawidłowościw jej rozdysponowaniu i rozliczaniu.Kontrole wykazały również dobrą jakość robót budowlanychprzeprowadzonych w wizytowanychobiektach.Oprócz szeregu działań wskazanych powyżej właściwymosobom funkcyjnym w resorcie obrony narodowejpostawione zostały, do realizacji w drugim półroczu2010 r., zadania, m.in. w zakresie monitorowaniapotrzeb mieszkaniowych w Siłach ZbrojnychRzeczypospolitej Polskiej, dokonywania okresowejoceny przepisów regulujących przyznawanie świadczeniamieszkaniowego, przedstawiania wynikówkalkulacji tych potrzeb (wraz z wnioskami i rekomendacjami),a także przeciwdziałania opuszczaniukwater służbowych przez żołnierzy zawodowych w celuotrzymania świadczenia mieszkaniowego, weryfikacjiuprawnień do korzystania z tego świadczeniai poprawy jakości zakwaterowania na terenie koszarbez podnoszenia dodatkowych nakładów finansowych.Jak zaznaczono wyżej, Wojskowa Agencja Mieszkaniowai Wojskowe TBS „Kwatera” sp. z o.o. podlegająsystematycznym kontrolom. Ich działalność jeststale monitorowana, a wyniki tego nadzoru były i sąnadal przedmiotem wielu analiz, ocen półrocznych,rocznych odpraw rozliczeniowych oraz posiedzeń kierownictwaresortu obrony narodowej, na podstawiektórych podejmowane są działania zmierzające doefektywniejszego funkcjonowania agencji i podległejjej spółki.Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, wyrażamnadzieję, że uzna je Pan Marszałek za satysfakcjonujące.Z wyrazami szacunku i poważaniaWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterBogdan Klichpodsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Henryka Gołębiewskiegow sprawie wpisania na listę procedurrefundowanych przez NFZ operacjichirurgicznych wykonywanych robotemda Vinci (8947)Szanowny Panie Marszałku! W związku z zapytaniempana posła Henryka Gołębiewskiego przekazanympismem z dnia 11 marca 2011 r. (znak: SPS--024-8947/11) w sprawie wpisania na listę procedurrefundowanych operacji chirurgicznych wykonywanychrobotem da Vinci uprzejmie proszę o przyjęcieponiższych wyjaśnień.Według dostępnych informacji, systemy robotoweuzyskały pierwszą aprobatę The U. S. Food andDrug Administration (FDA) już w 2000 r. (da Vinci)i w 2001 r. (Zeus). Systemy robotowe od początkubyły wykorzystywane marketingowo przez amerykańskieszpitale. Zapewniają one większą precyzjęzabiegów, skracają czas pobytu i okres zdrowienia.Natomiast nie zbadano dotychczas efektywnościkosztowej systemu i dlatego instytucje ubezpieczeniowe,zgodnie z posiadaną wiedzą, nie finansują dodatkowozabiegów wykonywanych za ich pomocą.Ponadto należy zwrócić uwagę, że NarodowyFundusz Zdrowia finansuje, w systemie jednorodnychgrup pacjentów, procedury medyczne, a nie aparaturęi narzędzia, za pomocą których są one wyko-

493nywane. W związku z powyższym wszystkie zabiegiwykonywane za pomocą systemu da Vinci, o ile sąświadczeniami gwarantowanymi, są refundowaneprzez Narodowy Fundusz Zdrowia zgodnie z przyjętymizasadami finansowania.Jednocześnie wykaz świadczeń gwarantowanychnie może być tworzony w sposób zagrażający lub naruszającyinteres innego przedsiębiorcy, a NarodowyFundusz Zdrowia zobowiązany jest postępowaćw sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji,w szczególności nie może opisywać przedmiotuzamówienia przez wskazanie znaków towarowych,patentów lub pochodzenia, a więc przestrzegać zasadokreślonych w ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r.o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r.Nr 153, poz. 1503, t.j. z późn. zm.). Dlatego też niemożliwejest wskazanie systemu chirurgicznego daVinci będącego własnością amerykańskiej firmy IntuitiveSurgical.Z poważaniemWarszawa, dnia 29 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuMarek Haberpodsekretarza stanuw Ministerstwie Infrastruktury- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Zbysława Owczarskiegow sprawie przewidywanego terminu remontui modernizacji dworca kolejowego w Kozłowiew woj. małopolskim (8948)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana Zbysława Owczarskiego, posła naSejm RP, z dnia 28 lutego 2011 r., przekazane przezPana Marszałka przy piśmie z dnia 11 marca 2011 r.,znak: SPS-024-8948/11, w sprawie przewidywanegoterminu remontu i modernizacji dworca kolejowegow Kozłowie, uprzejmie przedkładam następujące wyjaśnienia.Właścicielem infrastruktury, o której jest mowaw piśmie, tj. kładki nadziemnej nad torami i dojść doperonów, w tym peronów i przejazdów kolejowych,jest spółka PKP Polskie Linie Kolejowe SA, natomiastobiekty dworcowe i przyległe do nich tereny sąwłasnością spółki Polskie Koleje Państwowe SA.Według informacji otrzymanej od spółki PKPPLK SA wspomniana w piśmie kładka dla pieszychwyremontowana została w 2007 r., a w grudniu 2010 r.odbył się odbiór pogwarancyjny. Obecnie kładka jestw stanie technicznym dobrym.Ponadto w Kozłowie znajdują się dwa przejazdykolejowe kat. B i kat. D w stanie technicznym dostatecznym.Spółka PKP PLK SA nie planuje żadnychinnych robót inwestycyjnych w Kozłowie w najbliższymokresie.Należy też podkreślić, iż zgodnie z „Planem odnowymiejscowości Kozłów na lata 2009–2016” – cyt.: „Mieszkańcynie zgłaszają problemów z dojazdem do innychwsi, miast (miejscowości, w których pracują)”.Aktualnie PKP SA jest właścicielem około 1000czynnych dworców kolejowych. Obiekty te są zróżnicowanepod względem wielkości, zakresu pełnionychfunkcji obsługi podróżnych oraz stanu technicznegoi estetycznego.Infrastruktura dworcowa większości polskichdworców jest w stanie niedostatecznym, a PKP SAma tego pełną świadomość.Niestety wysokość środków finansowych dotychczasprzeznaczanych na eksploatację, bieżące utrzymanie,niezbędne remonty oraz inwestycje nie pozwalałana utrzymanie całego zasobu nieruchomościdworcowych w oczekiwanym przez społeczeństwostandardzie estetycznym, technicznym i funkcjonalnym.Część obiektów tego typu ma charakter zabytkowy,co w istotny sposób podnosi koszty niezbędnychremontów, modernizacji i inwestycji.Jedyną możliwą drogą rozwiązania tego problemujest wspomaganie finansowe inwestycji na dworcachprzez budżet państwa (co zostało skutecznie wdrożonew 2009 r. z widocznymi rezultatami) oraz uzyskanieśrodków finansowych na utrzymanie pozostałejinfrastruktury dworcowej. Problemy te dotyczą równieżdworców kolejowych w powiecie miechowskim.PKP SA przyjęła następujące kryteria kwalifikacjidworców do przedsięwzięć inwestycyjnych, w celuobjęcia ewentualnym finansowaniem ze środków budżetupaństwa:— liczba odprawianych pasażerów miesięcznie/rocznie,— liczba odprawianych pociągów miesięcznie/rocznie,— lokalizacja na sieci,— znaczenie dworca jako węzła komunikacyjnego,— komplementarność z modernizacjami PKPPLK SA,— komplementarność przebudowy dworca z modernizacjąperonów i dojść,— konstruktywna współpraca z samorządem lokalnym,— koncepcja zagospodarowania powierzchnidworca.Działając według tych kryteriów, w latach 2010–2011uruchomionych zostało 68 inwestycji na dworcach.W województwie małopolskim rozpoczęto w 2010 r.modernizację obiektów dworcowych w Krzeszowicach,Bochni, Brzesku-Okocim. Trwa również budowanowego podziemnego dworca Kraków Główny,współfinansowana ze środków UE.Sprawa poprawy stanu technicznego, zlikwidowaniabarier architektonicznych utrudniających pełną

494dostępność tych obiektów, dostosowania do obsługiosób z ograniczoną możliwością poruszania się i zapewnieniaintermodalności transportu publicznegooraz odpowiedniego standardu świadczenia usług nadworcach kolejowych jest traktowana przez PKP SApriorytetowo.Działania te realizowane są sukcesywnie ze środkówwłasnych PKP SA, prywatnych inwestorów, budżetupaństwa i jednostek samorządu terytorialnegooraz funduszy europejskich.PKP SA dostrzega konieczność wprowadzeniazmian w funkcjonowaniu obiektów dworcowych, m.in.poprzez wprowadzenie „opłaty dworcowej” pobieranejod wszystkich przewoźników, która pokryje kosztyutrzymania powierzchni ogólnodostępnej i komunikacyjnejdworca, tj. koszty utrzymania, czystości, ogrzewania,oświetlenia, ochrony (monitoringu) itp.Inną formą przyspieszenia działań dot. modernizacjiobiektów dworcowych jest przekazanie ich samorządomlokalnym przy wykorzystaniu źródeł finansowaniainwestycji dostępnych dla gmin. Przykłademtakich działań jest oddanie do użytkowaniaw drodze wieloletniej umowy dworców w Tychach,Zabrzu i Łazach.Wyrażam przekonanie, że wdrożenie zaplanowanychrozwiązań, tak w zakresie zarządzania nieruchomościamidworcowymi, jak i finansowania kosztówodnoszących się do powierzchni ogólnodostępnychz opłaty dworcowej oraz realizowania inwestycjidworcowych z udziałem środków budżetowych, spowodujew najbliższych latach realny skok cywilizacyjnyw zakresie standardów obsługi podróżnych nadworcach kolejowych.Z poważaniemWarszawa, dnia 31 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAndrzej Masselministra skarbu państwana zapytanieposła Mieczysława Marcina Łuczakaw sprawie przejęcia spółki ENEA SA przezpaństwową spółkę francuską EdF (8950)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanieposelskie pana Mieczysława Marcina Łuczakaz dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie przejęcia spółkiENEA SA przez francuską państwową spółkę EdFuprzejmie informuję, co następuje.Działania ministra skarbu państwa w obszarzeprywatyzacji sektora elektroenergetycznego stanowiąkonsekwencję określonych dokumentów rządowych(„Program dla elektroenergetyki”, przyjętyprzez Radę Ministrów w dniu 28 marca 2006 r., „Planprywatyzacji na lata 2008–2011”, przyjęty przez RadęMinistrów w dniu 22 kwietnia 2008 r., jego aktualizacja– „Kluczowe spółki do prywatyzacji w latach2009–2010”, przyjęta przez Radę Ministrów w dniu11 sierpnia 2009 r., a także dokument rządowy „Politykaenergetyczna Polski do 2030 r.” wraz ze zmianąprzyjętą przez Radę Ministrów w dniu 29 września2010 r.).W „Polityce energetycznej Polski do 2030 r.” w rozdziale3 „Wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii”podpunkt 3.1.2 „Wytwarzanie i przesyłanie energiielektrycznej oraz ciepła” dla realizacji powyższegocelu wskazano jedynie dwie spółki: PGE PolskaGrupa Energetyczna SA i Tauron Polska Energia SA,w których Skarb Państwa utrzyma większościowylub kontrolny pakiet akcji na poziomie pozwalającymzachować władztwo korporacyjne.Minister skarbu państwa, dokonując wyboruścieżki prywatyzacyjnej, uwzględnia nie tylko interesSkarbu Państwa, ale również interes spółki. W przypadkuENEA SA podjęta została wstępna decyzjao sprzedaży akcji inwestorowi branżowemu. Istotnymczynnikiem, który za tym przemawia, jest fakt,iż branżowy inwestor strategiczny posiadający wiedzę,doświadczenie oraz zaplecze badawcze może zagwarantowaćdostęp do najnowocześniejszych technologii.Realizując wynikające z umowy zobowiązaniainwestycyjne, przyczynia się do rozwoju przedsiębiorstwa,co leży zarówno w interesie inwestora, jakrównież w interesie Skarbu Państwa, w interesiespółki i jej pracowników, a przede wszystkim w interesieostatecznych odbiorców energii. Rozproszeniekapitału na giełdzie utrudniłoby realizację potrzebinwestycyjnych spółki, które w przypadku ENEA SAsą kluczowe również z punktu widzenia bezpieczeństwaenergetycznego kraju.W odniesieniu do zastrzeżeń dotyczących EdF należypodkreślić, iż do chwili obecnej nie została podjętadecyzja o sprzedaży akcji ENEA SA temu inwestorowi.Niemniej jednak EdF jest światowym lideremw branży energetycznej, posiadającym kompetencjewe wszystkich jej dziedzinach, począwszy odprodukcji, poprzez obrót energią i jej dystrybucję,skończywszy na zarządzaniu sieciami przesyłowymi.Do Grupy EdF w Polsce należą jedne z największychelektrowni i elektrociepłowni w kraju, w tym ElektrowniaRybnik, wytwarzająca ok. 7% energii elektrycznejprodukowanej w kraju. Obecnie EdF posiadaok. 10-procentowy udział w rynku energii elektryczneji ok. 20-procentowy w rynku ciepła sieciowegow Polsce. Krajowe spółki należące do grupy produkująenergię i ciepło głównie z węgla. Przy zakupierzędu 7 mln t węgla rocznie Grupa EdF jest drugimco do wielkości odbiorcą tego surowca w kraju.Trudno podzielić wątpliwości w odniesieniu dorealizacji przez EdF zobowiązań inwestycyjnych.W dniu 7 października 1997 r. pomiędzy SkarbemPaństwa a konsorcjum EdF International/Finelex

495BV zawarta została umowa sprzedaży akcji spółkiElektrociepłownia Kraków SA z siedzibą w Krakowie.Do chwili obecnej wartość zrealizowanych inwestycjizwiązanych z tą prywatyzacją przekroczyłazobowiązania inwestycyjne przewidziane w zawartejumowie. W dniu 21 czerwca 2000 r. pomiędzy SkarbemPaństwa a EdF International SA i GDF InternationalSA została zawarta umowa sprzedaży akcjizespołu Elektrociepłowni Wybrzeże SA z siedzibąw Gdańsku. Umowa przewidywała zobowiązania,które zgodnie z informacjami będącymi w posiadaniuMinisterstwa Skarbu Państwa zostały w znacznejwiększości zrealizowane (końcowe rozliczenie jeszczenie nastąpiło). W dniu 28 marca 2001 r. pomiędzySkarbem Państwa a EdF International SA orazEnBW Energie Baden-Württemberg AG z siedzibąw Karlsruhe została zawarta umowa sprzedaży akcjiElektrowni Rybnik SA. Inwestycje w rzeczowy majątektrwały przekroczyły w tym przypadku ponadtrzykrotniezobowiązania inwestycyjne przewidzianew umowie.Jak wynika z powyższego, EdF realizował zobowiązaniaprywatyzacyjne wynikające z umów zawieranychze Skarbem Państwa. Trudno zatem na grunciedotychczasowych doświadczeń odnaleźć argumenty,które potwierdzałyby tezy, iż EdF może nierealizować inwestycji sieciowych, wstrzymać bieżąceinwestycje, ograniczyć inwestycje w energetykę węglową.W odniesieniu do przedstawionych propozycjiprzez związki zawodowe nabycia ENEA SA przezPGNiG SA w ramach tworzenia przedsiębiorstwamultienergetycznego pragnę zwrócić uwagę, iż prowadzonyprzez MSP proces prywatyzacji jest procesemotwartym i przejrzystym. Oznacza to, iż każdypodmiot zainteresowany nabyciem ENEA SA mógłzgłosić swoje zainteresowanie i przystąpić do negocjacjize Skarbem Państwa. Z uwagi jednak na fakt,że PGNiG SA nie odpowiedział na publiczne zaproszeniedo negocjacji w sprawie nabycia akcji ENEASA, minister skarbu państwa w trwającym procesieprywatyzacji nie ma możliwości, aby uwzględnićPGNiG SA jako potencjalnego inwestora ENEA SA.PGNiG SA jest spółką publiczną, notowaną na GPWw Warszawie. Decyzje dotyczące planów inwestycyjnych,zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych,podejmują właściwe organy PGNiG SA, a nieminister skarbu państwa.Jednocześnie w związku z dużym zainteresowaniemtrwającym procesem prywatyzacji pragnę zwrócićuwagę na status ENEA SA jako spółki publicznej.W odniesieniu do tego rodzaju spółek, poza ograniczeniamiinformacyjnymi wynikającymi m.in. z art. 62ust. 2 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U.2002, Nr 171, poz.1397, z późn. zm.), obowiązują równieżinne ograniczenia informacyjne, a w szczególnościwynikające z ustawy o ofercie publicznej i warunkachwprowadzania instrumentów finansowych dozorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych(Dz. U. z 2009 r., Nr 185, poz. 1439, ze zm.).Chciałbym podkreślić, iż Ministerstwo SkarbuPaństwa dokłada wszelkich starań, aby w jak najwyższymstopniu przestrzegać zasad ładu korporacyjnego.Z uwagi na powyższe, mając również na względzie dobroprocesu prywatyzacji, praktyką stosowaną w MinisterstwieSkarbu Państwa jest rozpowszechnianiewszystkich informacji, które powinny zostać przekazanedo publicznej wiadomości, w formie komunikatówzamieszczanych na stronie internetowej MSPi danych zawartych w kartach prywatyzacyjnych.Drugim źródłem informacji są strony internetoweprywatyzowanych spółek. Wszelkie inne informacje,z uwagi na dobro procesu prywatyzacji, do czasu jegozakończenia powinny zostać niejawne.Z poważaniemWarszawa, dnia 25 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterAleksander Gradsekretarza stanuw Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posłaMieczysława Marcina Łuczakaw sprawie zmniejszenia środkówFunduszu Pracy na aktywizację zawodowąosób bezrobotnych (8951)Szanowny Panie Marszałku! W związku z przekazanymprzy piśmie SPS-024-8951/11 z dnia 11 marca2011 r. zapytaniem, jakie złożył poseł Marcin Łuczakw sprawie zmniejszenia środków FunduszuPracy w 2011 r. na aktywizację bezrobotnych, uprzejmieinformuję zgodnie z poniższym.Plan finansowy Funduszu Pracy na 2011 r. stanowiącyzałącznik do uchwalonej przez Sejm RP w dniu20 stycznia 2011 r. ustawy budżetowej na rok 2011zakłada, że wydatki na aktywne formy przeciwdziałaniabezrobociu wyniosą 3 235 080 tys. zł. W trakcieprac parlamentu nad ustawą budżetową na 2011 r.w ramach zaplanowanej kwoty wydatków FunduszuPracy na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociudokonano zmiany struktury tych wydatków, którapozwoliła na zwiększenie puli środków przeznaczanejdla powiatowych urzędów pracy o 464 mln zł.Rada Ministrów, określając wydatki FunduszuPracy na rok bieżący, kierowała się koniecznościąograniczeń wydatków publicznych w celu korekty deficytusektora instytucji rządowych i samorządowychdo poziomu nie wyższego niż 3% PKB oraz ograniczeniapotrzeb pożyczkowych budżetu państwa związanychz koniecznością uzupełniania niedoboru w Fun-

496duszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) wynikającegoz dotychczasowego systemu emerytalnego, powstającegow wyniku przekazywania części składki emerytalnejdo otwartych funduszy emerytalnych (OFE)powodujących narastające zagrożenia dla długu publicznego,który zbliża się do II progu ostrożnościowego,określonego w ustawie o finansach publicznychna poziomie 55% PKB.Mając powyższe na uwadze, Rada Ministrówprzyjęła propozycje zmiany w funkcjonowaniu OFE.Ich celem jest z jednej strony zabezpieczenie interesówprzyszłych emerytów, z drugiej – zmniejszenienarastającego zadłużenia państwa. Na 700 mld złzadłużenia aż 200 mld zł jest wynikiem finansowaniaOFE tym długiem. Tylko w 2010 r. wysokość refundacjiFUS składki przekazywanej do OFE wyniosła22,5 mld zł, zaś od początku reformy emerytalnejw 1999 r. do 2010 r. bezpośredni koszt refundacjiz budżetu państwa ubytku składki emerytalnejw FUS wskutek jej przekazania do OFE wyniósł ok.162 mld zł. Po uwzględnieniu kosztu finansowaniakoszt refundacji wzrasta o kolejne 61,5 mld zł. Reformaokazała się więc bezwzględnie konieczna. Zgodniez projektem rządowym w latach 2012–2013zmniejszeniu z 7,3% do 2,3% ulegnie składka przekazywanado OFE. W kolejnych latach składka przekazywanado OFE będzie stopniowo rosnąć, tak abyw 2017 r. osiągnąć 3,5%. Projekt ustawy o zmianieniektórych ustaw związanych z funkcjonowaniemsystemu ubezpieczeń społecznych uzyskał akceptacjęRady Ministrów i trafił do Sejmu RP.Wcześniej prowadzone były prace nad rządowymprojektem ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeńspołecznych oraz o zmianie niektórych ustaw,do którego w trakcie prac sejmowych poprawkęwniósł Klub Parlamentarny Polskiego StronnictwaLudowego ograniczającą od dnia 1 kwietnia br. poziomskładki na ubezpieczenie emerytalne pochodzącejze składki ubezpieczonego odprowadzanej przezZUS do OFE, zbieżną w tym zakresie z aktualnymprojektem rządowym. W przypadku uchwaleniaprzez Sejm RP ograniczenia wysokości przekazywanejdo OFE składki, zgodnie z ww. projektami, możliwebędzie istotne ograniczenie wydatków budżetupaństwa na pokrycie niedoboru w FUS z tytułu przekazywaniado OFE części składki emerytalnej. Należyzaznaczyć, że deficyt budżetu państwa z ww. tytułurośnie w tempie ok. 2000 mln zł miesięczne.Taka oszczędność ograniczy potrzeby pożyczkowepaństwa realizowane dotychczas na rynku pieniężnymoraz związane z tym koszty, przez co zmniejszysię również zagrożenie wspomnianego wyżej przekroczeniaII progu ostrożnościowego, a pod rządaminowej ustawy budżetowej i znowelizowanej ustawyo finansach publicznych pozwoli w konsekwencji nazmianę planu finansowego Funduszu Pracy i zwiększeniewydatków funduszu przeznaczanych na aktywneformy przeciwdziałania bezrobociu w połowie2011 r. zgodnie z uzasadnionymi dodatkowymi potrzebamikrajowego rynku pracy, określanymi na1500 mln zł. Bez takiej zmiany niemożliwe jest uzyskaniezgody ministra finansów, w oparciu o przepisyart. 29 ust. 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.o finansach publicznych, na zmianę planu finansowegoFunduszu Pracy i zwiększenie jego wydatkóww 2011 r.Minister pracy i polityki społecznej wystąpił w dniu25.02.2011 r. do ministra finansów o zwiększenie wydatkówFunduszu Pracy w 2011 r. o kwotę 1200 mlnzł. W dniu 7.03.2011 r. minister finansów odmówiłudzielenia takiej zgody, uzasadniając ją wdrożeniemprocedur oszczędnościowych dotyczących koniecznościograniczenia nadmiernego deficytu instytucji rządowychi samorządowych do 3% PKB w 2012 r.Zapewniam, że minister pracy i polityki społecznejpozostanie aktywnym w monitorowaniu sytuacjina krajowym rynku pracy oraz jej rozwoju wynikającegoz poziomu i stopy bezrobocia w poszczególnychwojewództwach, jak i reagowaniu w przypadku niekorzystnegorozwoju sytuacji poprzez uruchamianieśrodków istniejącej rezerwy środków Funduszu Pracybędącej w dyspozycji ministra, a także kolejnymwnioskowaniu w sprawie zmiany planu finansowegoFunduszu Pracy w oparciu o realizowane dodatkoweprzychody Funduszu Pracy. Liczę, że działania takiespotkają się ze wsparciem ze strony sejmowej komisjido spraw budżetu poprzez wyrażenie pozytywnej opiniiw zakresie ewentualnych wniosków kierowanychdo ministra finansów w oparciu o przepisy art. 29ust. 8–12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansachpublicznych.Z szacunkiemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuJarosław Dudaministra obrony narodowejna zapytanie posła Jerzego Budnikaw sprawie przyszłości 115.Szpitala Wojskowego w Helu (8954)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie pana posła Jerzego Budnika w sprawieprzyszłości 115. Szpitala Wojskowego w Helu (SPS--024-8954/11), uprzejmie proszę o przyjęcie następującychwyjaśnień.Szef Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia, napodstawie udzielonego przeze mnie pełnomocnictwa,wystąpił z propozycją przekazania poza resort obronynarodowej 115. Szpitala Wojskowego z Przychodnią– Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejw Helu do właściwych władz samorządowych.

497Burmistrz miasta Helu wraz z Radą Miasta widząmożliwość i potrzebę przejęcia tego szpitala, a resortobrony narodowej jest zainteresowany przekazaniemgo na zasadach określonych w art. 43h ustawy z dnia30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej(Dz. U z 2007 r. Nr 14, poz. 89, ze zm.). Pragnę wskazać,że zgodnie z treścią tego przepisu połączenie samodzielnychpublicznych zakładów opieki zdrowotnejmoże być dokonane przez:1) przeniesienie całego mienia co najmniej jednegosamodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej(przejmowanego) na inny taki zakład (przejmujący);2) utworzenie nowego samodzielnego publicznegozakładu opieki zdrowotnej powstałego z co najmniejdwóch łączących się zakładów.Należy jednocześnie zauważyć, że mienie obejmujezarówno sprzęt i aparaturę medyczną wykorzystywanąprzez szpital, jak i nieruchomości użytkowanedo prowadzenia przez wskazaną placówkę działalnościstatutowej.Na obecnym etapie nie przewiduje się wprowadzeniazmian organizacyjnych w szpitalu w Helu polegającychna wyłączeniu z jego struktury przychodniprzyszpitalnej.Jednocześnie uprzejmie informuję, że w dniu 15lutego br. dyrektor szpitala i burmistrz miasta Heluspotkali się z dyrektorem Pomorskiego Oddziału WojewódzkiegoNarodowego Funduszu Zdrowia w Gdańsku,który zapewnił o możliwości przeniesienia w drodzecesji obecnego kontraktu na nowo powstały podmiot.Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, wyrażamnadzieję, że uzna je Pan Marszałek za wystarczające.Łączę wyrazy szacunku i poważaniaWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źMinisterBogdan Klichpodsekretarza stanuw Ministerstwie Gospodarki- z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -na zapytanie posła Arkadiusza Mularczykaw sprawie zróżnicowanych cen eksporturosyjskiego gazu dostarczanego przez Gazpromdo Polski w porównaniu do cen gazudostarczanego do państw Europy Zachodniej,tj. Niemiec, Włoch, Francji, Finlandiiczy Turcji oraz podejmowanych działań rząduw tej sprawie (8958)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismoz dnia 11 marca 2011 r. (znak: SPS-024-8958/11), przy którym przesłane zostało do prezesa RadyMinistrów pana Donalda Tuska zapytanie pana posłaArkadiusza Mularczyka, oraz w nawiązaniu dopisma szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów panaTomasza Arabskiego z dnia 15 marca 2011 r., upoważniającegowiceprezesa Rady Ministrów ministragospodarki pana Waldemara Pawlaka do udzieleniaodpowiedzi na pytania zawarte w zapytaniu, przedstawiamponiższe informacje w sprawie poruszonejprzez pana posła.Odnosząc się do pierwszego pytania pana posła,dlaczego rząd polski dopuszcza do sytuacji, w którejnasze kontrakty gazowe są zawierane na skrajnieniekorzystnych dla państwa polskiego warunkachw porównaniu do innych państw Europy Zachodniej,pragnę poinformować, że do 2006 r. cena importowanegoz Federacji Rosyjskiej gazu do Polski była atrakcyjna– jedna z najniższych cen, po jakich był nabywanyrosyjski gaz przez państwa Unii Europejskiej.Jednak w trakcie negocjacji zakończonych w listopadzie2006 r. na dodatkowe dostawy gazu z kierunkuwschodniego ówczesny Zarząd PGNiG SA zgodził sięna zmianę wielkości składników formuły, co przełożyłosię na prawie 11-procentową podwyżkę cen gazuw kontrakcie jamalskim. A zgodę na taki wzrost cenwyraził ówczesny minister skarbu państwa. W rezultacieceny gazu kupowanego od Gazprom Exportwzrosły już w 2007 r., kiedy władzę sprawował rządPiS. Zatem to nie w czasie ostatnich negocjacji zestroną rosyjską, zakończonych podpisaniem w dniu29 października 2010 r. w Warszawie protokołów doporozumienia międzyrządowego i podpisaniem aneksudo tzw. kontraktu jamalskiego pomiędzy PolskimGórnictwem Naftowym i Gazownictwem SA i OAOGazprom, doszło do niekorzystnej dla Polski zmianysposobu obliczenia cen importowanego gazu. W czasieostatnich negocjacji gazowych ze stroną rosyjskącena zakupu gazu ziemnego nie była przedmiotemnegocjacji międzyrządowych. Głównym celem byłouzyskanie dodatkowych ilości gazu brakującychw bilansie Polski po wygaśnięciu kontraktu ze spółkąRosUkrEnergo, który był podpisany w 2006 r. i wygasł31 grudnia 2009 r. Jak ważne było uzyskaniedodatkowych dostaw dla Polski, pokazuje zużyciegazu w 2010 r., które wzrosło do 14,4 mld m 3 z poziomu13,3 mld m 3 w 2009 r.Jednocześnie chciałabym poinformować, że napoziomie korporacyjnym, czyli pomiędzy PGNiG SAa Gazprom Export, ustalono rabat na ilości gazu, którenie są objęte klauzulą take or pay. Między innymidzięki tym ustaleniom od 1 stycznia 2011 r. średniacena paliw gazowych została obniżona o 3,2%. Gdybynie było tych ustaleń stron związanych z rabatem,prawdopodobnie niezbędna byłaby podwyżka cengazu ziemnego z początkiem br. w Polsce.Odnosząc się do drugiego pytania pana posła, informuję,że zgodnie z obowiązującą „Polityką energetycznąPolski do 2030 r.” do priorytetów zalicza się:— poprawę efektywności energetycznej,— wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii,

498— dywersyfikację struktury wytwarzania energiielektrycznej poprzez wprowadzenie energetykijądrowej,— rozwój wykorzystania odnawialnych źródełenergii, w tym biopaliw,— rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii,— ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko.Głównym celem polityki energetycznej w obszarzegazu ziemnego jest zapewnienie bezpieczeństwaenergetycznego kraju poprzez dywersyfikację źródełi kierunków dostaw gazu ziemnego. Szczegółowymicelami w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa dostawagazu ziemnego są m.in.: zwiększenie możliwościwydobycia gazu ziemnego na terytorium Polski, zapewnieniealternatywnych źródeł i kierunków dostawgazu do Polski, rozbudowa systemu przesyłowegoi dystrybucyjnego gazu ziemnego oraz zwiększeniepojemności magazynowych, zwiększenie przez polskieprzedsiębiorstwa zasobów gazu ziemnego pozostającychw ich dyspozycji oraz pozyskanie dostępudo złóż gazu ziemnego poza granicami kraju. Odnoszącsię do relacji z Rosją w obszarze dostaw węglowodorów,należy pokreślić, że wielkości dostaw gazuprzewidziane w podpisanym 29 października 2010 r.polsko-rosyjskim porozumieniu międzyrządowym sąoptymalne, umożliwiają zbilansowanie potrzeb,z uwzględnieniem pozyskania gazu z krajowego wydobycia,oraz rozbudowę alternatywnych wobec istniejącychna wschodzie punktów odbioru gazu w pespektywienajbliższych lat, a w szczególności budowęterminalu LNG w Świnoujściu, który jest obecnieprojektem priorytetowym w obszarze dywersyfikacjidostaw gazu ziemnego.Udzielając odpowiedzi na trzecie pytanie pana posła,pragnę podkreślić, że nieprawdziwe jest stwierdzenie,jakoby PGNiG nie domagał się obniżki na gazod rosyjskiego Gazpromu. Kwestia ceny gazu ziemnegoodbieranego w ramach kontraktu jamalskiegojest przedmiotem kolejnych negocjacji na poziomiekorporacyjnym pomiędzy PGNiG SA i Gazprom Eksport.Negocjacje te rozpoczęły się z końcem 2010 r.PGNiG jest bardzo zdeterminowane i będzie starałosię – wzorem innych europejskich koncernów energetycznych– wynegocjować korzystniejsze warunkidostaw gazu importowanego w ramach kontraktujamalskiego.Równocześnie pragnę podkreślić, że w dniach22–23 marca br. w Moskwie odbyło się posiedzeniegrupy roboczej ds. współpracy w sektorze energetycznymPolsko-Rosyjskiej Komisji Międzyrządowej ds.Współpracy Gospodarczej i jednym z głównych tematówbyło udzielenie wsparcia dla negocjacji ceny gazu,co znalazło odzwierciedlenie w protokole tego posiedzenia.W kwietniu planowane jest posiedzenie komisjimiędzyrządowej ze stroną rosyjska i tam takżepodjęta zostanie kwestia negocjacji cenowych.Odnosząc się do czwartego pytania pana posła,pragnę poinformować, że realizacja celów polityki energetycznejPolski w obszarze gazu ziemnego wzmocnibezpieczeństwo energetyczne kraju. W najbliższychlatach przewiduje się znaczące – nienotowane w ostatnimokresie – inwestycje w sektorze gazu ziemnego:— Gaz-System SA, w ramach programu inwestycyjnegoopiewającego łącznie na 8 mld zł do 2014 r.,sfinansuje budowę ponad 1000 km gazociągów za ok.5 mld zł i terminal LNG,— PGNiG SA w 2011 r. wyda na zwiększenie mocywydobywczych, odwierty, zagospodarowanie złóż, budowęinfrastruktury, a także rozbudowę pojemnościmagazynowych, projekty energetyczne oraz na inwestycjew informatykę ok. 3 mld zł.Pragnę podkreślić, że Ministerstwo Gospodarkiaktywnie wspiera działania związane z pozyskaniemfunduszy europejskich na realizację projektów umożliwiającychrealizacje strategicznych z punktu widzeniabezpieczeństwa energetycznego inwestycji w sektorzegazu ziemnego. Wszystkie projekty mające priorytetoweznaczenie dla sektora gazowego starają sięo dofinansowanie środkami publicznymi z trzech podstawowychźródeł, którymi są:— Programu Operacyjnego „Infrastruktura i środowisko”(PO IiŚ),— EEPR (European Energy Programme for Recovery),— TEN-E (Trans-European Networks – Energy).W ramach Programu Operacyjnego „Infrastrukturai środowisko” (PO IiŚ) na lata 2007–2013, priorytet10: Bezpieczeństwo energetyczne, w tym dywersyfikacjaźródeł energii, na podstawowej liście projektówistotnych dla sektora gazowego znajdują się:— budowa i rozbudowa podziemnych magazynówgazu ziemnego, na których realizację szacowane jestdofinansowanie o łącznej wartości ok. 673,49 mln zł,— budowa gazociągów przesyłowych, na którychrealizację szacowane jest dofinansowanie o łącznejwartości ok. 782,1 mln zł,— budowa terminalu regazyfikacyjnego skroplonegogazu ziemnego w Świnoujściu – instalacja rozładunkowai regazyfikacyjna z szacunkową kwotąwsparcia 456 mln zł.W ramach programu European Energy Programmefor Recovery (EEPR), zgodnie z rozporządzeniemParlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 693/2009z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającym programwspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznaniepomocy finansowej Wspólnoty na projektyw dziedzinie energetyki, Komisja Europejska oceniłazgodność otrzymanych wniosków z kryteriami kwalifikalnościoraz kryteriami wyboru i przyznawaniapomocy określonymi w ww. rozporządzeniu. Poniżejwyszczególniono działania w zakresie gazu ziemnego,które spełniają wytyczone kryteria, a co za tymidzie, znacząco przyczyniają się do poprawy funkcjonowaniarynku wewnętrznego, bezpieczeństwa dostaworaz rozwoju gospodarki europejskiej. W związkuz powyższym Komisja uznałam, że poniższe inwestycjenależy objąć pomocą finansową na ich realizację.

499— projekt Scanled/Baltic Pipe – w dniu 26 sierpnia2010 r. KE podjęła decyzję o dofinansowaniu tegoprojektu w wysokości 50 mln euro, gdzie całkowitykoszt inwestycji szacowany jest na 100 mln euro;— rozbudowa systemu przesyłowego w rejonie Lasowa(połączenie Polska –Niemcy) – w dniu 15 października2010 r. KE podjęła decyzję o dofinansowaniutego projektu w wysokości 14,4 mln euro. Całkowitykoszt inwestycji szacowany jest na ok.76 mlneuro (I etap – 60 mln euro, II etap – 16 mln euro);— budowa połączenia międzysystemowego pomiędzyPolską a Czechami – w dniu 19 sierpnia 2010 r.KE podjęła decyzję o dofinansowaniu tego projektuw wysokości 14 mln euro (10,5 mln euro dla stronypolskiej oraz 3,5 mln euro dla strony czeskiej). Całkowitykoszt inwestycji szacowany jest na ok. 28 mlneuro;— budowa terminalu LNG w Świnoujściu –w dniu 5 listopada 2010 r. KE podjęła decyzję o dofinansowaniutego projektu w wysokości 79,6 mlneuro, przy szacowanej całkowitej kwocie inwestycjiwynoszącej ok. 997,69 mln euro.Przedkładając powyższe informacje, wyrażamprzekonanie, że będą one stanowiły wyczerpującąodpowiedź na zgłoszone przez pana posła pytania.Z poważaniemWarszawa, dnia 24 marca 2011 r.Podsekretarz stanuJoanna Strzelec-ŁobodzińskaO d p o w i e d źsekretarza stanu w MinisterstwieKultury i Dziedzictwa Narodowego- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Henryka Siedlaczkaw sprawie przekazania na własność na rzeczMuzeum w Raciborzu obrazu „Kłos zboża”(8962)Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na ponownezapytanie (SPS-024-8962/11) pana HenrykaSiedlaczka, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej,w sprawie obrazu „Kłos zboża” uprzejmie proszęo zapoznanie się z poniższymi wyjaśnieniami.Chciałbym przede wszystkim podkreślić, że ministerkultury i dziedzictwa Narodowego popierawszelkie działania mające na celu udostępnianie zabytkówi promocji wiedzy na ich temat. Z informacji,jakimi dysponuje ministerstwo, wynika, że AgencjaNieruchomości Rolnych, jako właściciel zabytku, wywiązujesię, odnośnie do przedmiotowego obiektu,z obowiązków wynikających z art. 4 i 5 ustawy z dnia23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nadzabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568, z późn.zm.). Agencja zapewnia także dostęp do omawianegozabytku wszystkim zainteresowanym osobom.Wszystkie kwestie związane z ewentualnym przekazaniemobrazu pozostają w wyłącznych kompetencjachbezpośrednio zainteresowanych podmiotów.Mam nadzieję, że pan poseł uzna powyższe wyjaśnieniaza wystarczające.Z poważaniemWarszawa, dnia 21 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuPiotr Żuchowskisekretarza stanuw Ministerstwie Edukacji Narodowej- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Jana Kochanowskiegow sprawie likwidacji szkół (8964)Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając nazapytanie posła na Sejm RP pana Jana Kochanowskiego,z dnia 8 marca br., nr SPS-024-8964/11, w sprawielikwidacji szkół, w szczególności na obszarach wiejskich,uprzejmie wyjaśniam, co następuje.Zadania oświatowe związane z prowadzeniem(dotowaniem) przez jednostki samorządu terytorialnegoszkół i placówek oświatowych finansowane sąz dochodów jednostek samorządu terytorialnego.Jednym z dochodów samorządów terytorialnych jestczęść oświatowa subwencji ogólnej. Zgodnie z art. 27ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednosteksamorządu terytorialnego (Dz. U. z 2010 r.Nr 80, poz. 526, z późn. zm.) wysokość części oświatowejsubwencji ogólnej dla wszystkich jednostek samorząduterytorialnego ustala corocznie ustawa budżetowa.Kwotę przeznaczoną na część oświatowąsubwencji ogólnej dla wszystkich gmin, powiatów i województwsamorządowych ustala się w wysokościłącznej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej,nie mniejszej niż przyjęta w ustawie budżetowejw roku bazowym, skorygowanej o kwotę innych wydatkówz tytułu zmiany realizowanych zadań oświatowych(art. 28 ust. 1 ww. ustawy). Część oświatowąsubwencji ogólnej – po odliczeniu rezerwy ustawowej0,6% (art. 28 ust. 2) – dzieli się między jednostki samorząduterytorialnego (art. 28 ust. 5) według zasadokreślanych corocznie w rozporządzeniu ministrawłaściwego do spraw oświaty i wychowania (art. 28ust. 6). Subwencja oświatowa ustalana jest na danyrok budżetowy i przekazywana do jednostek samorząduterytorialnego z budżetu państwa.

500Ze względu na rozbudowaną strukturę zadań edukacyjnychrealizowanych przez jednostki samorząduterytorialnego formuła algorytmicznego podziałusubwencji oświatowej uwzględnia szereg czynnikówi parametrów obrazujących specyfikę kształtowaniaskładowych elementów subwencji w odniesieniu zarównodo zadań szkolnych, jak i zadań pozaszkolnych.Z uwagi na wyższe jednostkowe koszty kształceniauczniów w szkołach położonych na terenach wiejskichi w miastach do 5 tys. mieszkańców spowodowaneprzede wszystkim niższą liczebnością oddziałóworaz koniecznością wypłat dodatków socjalnych(wiejskiego i mieszkaniowego) dla nauczycieli: w algorytmiepodziału subwencji uwzględniona zostałaspecyfika takich szkół poprzez zastosowanie następującychparametrów: wagi P 1= 0,38 dla uczniówszkół podstawowych i gimnazjów dla dzieci i młodzieżyzlokalizowanych na terenach wiejskich lub w miastachdo 5 tys. mieszkańców, oraz wagi R = 0,12 –w ramach wskaźnika korygującego Di dla uczniówszkół zlokalizowanych na terenach wiejskich lubw miastach do 5 tys. mieszkańców. Algorytm podziałusubwencji oświatowej jest corocznie modyfikowany,a potrzeba tej modyfikacji wynika z analizywskaźników ekonomicznych obrazujących przeciętnekoszty kształcenia i działalności szkół oraz placówekoświatowo-wychowawczych.Uprzejmie informuję Pana Marszałka, że w MinisterstwieEdukacji Narodowej trwają prace nad kierunkiemzmian w algorytmie mających na celu podniesienieefektywności podziału części oświatowejsubwencji ogólnej. Rozważana jest koncepcja zmianyadministracyjnego charakteru wagi P 1na funkcjonalny,uwzględniający gęstość zaludnienia orazewentualnie inne charakterystyki gmin mające znaczącywpływ na sieć szkolną i na średnią wielkośćoddziału klasowego w gminie.Przedstawiając powyższe, jednocześnie uprzejmieinformuję, że nie jest możliwe uwzględnienie w podzialeczęści oświatowej subwencji ogólnej dla poszczególnychgmin, powiatów i województw samorządowychkosztów dowożenia uczniów do szkół i placówek,bowiem zgodnie z art. 28 ust. 5 ww. ustawyo dochodach jednostek samorządu terytorialnego zadanieto wyłączone jest z zadań objętych finansowaniemw ramach subwencji oświatowej.Zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 września1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., poz. 2572,z późn. zm.) szkoła publiczna może być zlikwidowanaz końcem roku szkolnego przez organ prowadzącyszkołę, po zapewnieniu przez ten organ uczniom możliwościkontynuowania nauki w innej szkole publicznejtego samego typu. Organ prowadzący jest obowiązany,co najmniej na 6 miesięcy przed terminemlikwidacji, zawiadomić o zamiarze likwidacji szkoły:rodziców uczniów (w przypadku szkoły dla dorosłych– uczniów), właściwego kuratora oświaty oraz organwykonawczy jednostki samorządu terytorialnegowłaściwej do prowadzenia szkół danego typu. Jednocześniezgodnie z art. 59 ust. 2 i 2b ustawy o systemieoświaty szkoła prowadzona przez jednostkę samorząduterytorialnego może zostać zlikwidowana po zasięgnięciuopinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny.Opinia kuratora oświaty zawiera m.in. ocenęzgodności zamiaru likwidacji szkoły z przepisamiprawa oświatowego. Wydając opinię, kurator oświatybierze pod uwagę przepisy nakładające na organ prowadzącyokreślone obowiązki związane z zapewnieniemuczniom odpowiednich warunków nauki, wychowaniai opieki, w tym okoliczności wskazanew art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, jak terminlikwidacji szkoły, zapewnienie możliwości kontynuowanianauki, dokonanie stosownych zawiadomieńo zamiarze likwidacji szkoły, a także okoliczności,o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a, dotyczące zapewnieniadzieciom transportu do szkoły. Kuratoroświaty wyraża swoją opinię w formie pisemnej.Z analizy danych Głównego Urzędu Statystycznegowynika, że w ciągu 5 lat (od roku szkolnego2005/2006) ze szkół podstawowych zniknął cały rocznikuczniów. Liczba dzieci zmniejszyła się w tymokresie o 411 tys.; dla porównania obecny rocznikpopulacji uczniów klas I w szkołach podstawowychwynosi ok. 370 tys.Szczegółowe dane dotyczące szkół podstawowychdla dzieci i młodzieży zawiera poniższa tabela.Rok szkolnyLiczba ucznióww szkołachpodstawowychLiczba szkółpodstawowych2005/2006 2 602 020 14 5722006/2007 2 484 820 14 5032007/2008 2 375 205 14 3302008/2009 2 294 369 14 0672009/2010 2 234 937 13 9682010/2011 2 190 842 13 881Zestawienie wskazuje, że spadek ogólnej liczbyszkół związany jest bezpośrednio ze spadkiem dziecii młodzieży. Obecne prognozy wskazują, że niż demograficznybędzie obejmował gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne,natomiast liczba dzieci w wieku 6–10lat będzie utrzymywała się na obecnym poziomie.Należy też zaznaczyć, że liczba uczniów w rokuszkolnym 2010/2011 – w porównaniu do roku szkolnego1999/2000 – uległa zmniejszeniu o 1996 tys.uczniów (tj. o 26,7%) i wynosi 5481 tys. uczniów. Natomiastogólna kwota części oświatowej subwencjiogólnej w roku 2011 – w porównaniu do roku 2000– uległa zwiększeniu o 17 557 466 tys. zł (tj. o 90,7%)i wynosi 36 924 829 tys. zł. Znacznemu zwiększeniuw roku 2011 – w porównaniu do roku 2000 – uległteż finansowy standard A, bo o 2784,04 zł (tj.o 144,0%) i wynosi 4717,01 zł.Ministerstwo Edukacji Narodowej, przygotowujączmiany i projektując działania legislacyjne, uwzględniakontekst demograficzny, w którym działania tebędą prowadzone. Ministerstwo projektuje zmiany,które powinny umożliwić dyrektorom szkół i orga-

501nom prowadzącym szkoły prowadzenie racjonalnejpolityki oświatowej.Ustawa z dnia 19 marca 2009 r. o zmianie ustawyo systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innychustaw (Dz. U. Nr 56, poz. 458) stworzyła możliwośćprzekazania szkoły publicznej do prowadzenia osobieprawnej niebędącej jednostką samorządu terytorialnegolub osobie fizycznej z pominięciem procesu likwidacji.W myśl art. 5 ust. 5g ustawy o systemieoświaty jednostka samorządu terytorialnego może,na podstawie uchwały organu stanowiącego oraz pouzyskaniu pozytywnej opinii organu sprawującegonadzór pedagogiczny, przekazać innemu podmiotowiszkołę liczącą nie więcej niż 70 uczniów. Celem przyjętegorozwiązania jest zapobieganie likwidacji małychszkół.Obecnie przygotowywana jest zmiana ustawy o systemieoświaty, która umożliwi tworzenie grup szkół.W skład grup szkół będą mogły wchodzić – inaczejniż dotychczas w przypadku zespołów – szkoły tegosamego typu. Przewiduje się możliwość tworzeniagrup przedszkolno-podstawowych oraz grup gimnazjalno-licealnych.Dotychczasowe przepisy uniemożliwiałyorganom prowadzącym szkoły przyjmowanietakich rozwiązań organizacyjnych, nawet wówczas,gdy było to uzasadnione względami i potrzebami społecznymilub demograficznymi.Zmiany ustawy o systemie oświaty stworzą dogodnemożliwości formalno-prawne sprzyjające lepszemudostosowaniu oferty edukacyjnej do potrzebśrodowiska lokalnego. Przewiduje się, że nowe rozwiązaniesprzyjać będzie powstrzymaniu likwidacjimałych szkół. Umożliwi także efektywne zarządzaniezasobami oświatowymi i optymalne wykorzystaniekwalifikacji nauczycieli, a nauczycielom realizowaniezajęć zgodnie z kwalifikacjami nie tylko w jednejszkole, lecz także w innych szkołach wchodzącychw skład grupy szkół. Zatrudnienie nauczycieli w grupieszkół zniweluje problemy dotyczące łączenia zatrudnieniaw kilku szkołach jednocześnie, gdyż nauczycieleci będą realizowali swoje pensum w ramachjednego stosunku pracy. Uczniowie natomiast będąmogli nadal kształcić się blisko swojego miejsca zamieszkania.Odnosząc się do pytań pana posła, uprzejmiePana Marszałka informuję:Ad 1. Kwoty części oświatowej subwencji ogólnejustalone dla poszczególnych jednostek samorząduterytorialnego mogą być zwiększone wyłącznie ześrodków 0,6% rezerwy subwencji – zgodnie z kryteriamijej podziału, ustalonymi po przeprowadzeniuuzgodnień z ministrem właściwym do spraw finansówpublicznych oraz ze stroną samorządową Zespołuds. Edukacji, Kultury i Sportu Komisji WspólnejRządu i Samorządu Terytorialnego. Kryteria te zostałyprzesłane do wszystkich gmin, powiatów i województwsamorządowych wraz z pismem z dnia 15marca br., nr DKOW-WJST-337-JJ-10/2011. Ponadtokryteria te zostały zamieszczone na stronie internetowejMinisterstwa Edukacji Narodowej (www.men.gov.pl). Natomiast w budżecie ministra edukacji narodowejnie ma żadnych innych środków, które mogłybybyć przeznaczone dla gmin likwidujących szkoły.Ad 2. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowegoponosi koszty utrzymania szkół artystycznych,dla których jest organem prowadzącym i – zdaniemMinisterstwa Edukacji Narodowej – brak jestpodstaw, aby ponosiło część kosztów utrzymania budynkówszkół prowadzonych przez jednostki samorząduterytorialnego.Ad. 3. Nawiązując do przedstawionej wyżej prognozydemograficznej w zakresie liczby uczniów, niewydaje się konieczne odtwarzanie w przyszłości całejinfrastruktury w miejscowościach, w których szkołyzostały już zlikwidowane lub będą likwidowanew najbliższych latach.Z poważaniemWarszawa, dnia 30 marca 2011 r.O d p o w i e d źSekretarz stanuKrystyna Szumilaspodsekretarza stanuw Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi- z upoważnienia ministra -na zapytanie posła Artura Duninaw sprawie automatycznego odrolnieniadziałek w granicach miast (8965)W związku z pismem Pana Marszałka z dnia 16marca 2011 r., znak: SPS-024-8965/11, przy którymzostało nadesłane zapytanie posła na Sejm RP panaArtura Dunina w sprawie automatycznego odrolnieniadziałek w granicach miast, przedstawiam następującewyjaśnienia.Zagadnienia związane z przeznaczeniem gruntówrolnych na cele nierolnicze – pod zainwestowanie –regulują przepisy:1) ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r.Nr 80, poz. 717, z późn. zm.),2) ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntówrolnych i leśnych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz.1266, z późn. zm.).Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczeniaterenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznegooraz określenie sposobów zagospodarowaniai warunków zabudowy terenu następuje w miejscowymplanie zagospodarowania przestrzennego.Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego (art. 14ust. 8 tej ustawy).

502Z kolei z przepisu art. 7 ust.1 ustawy z dnia 3 lutego1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnychwynika, że przeznaczenia gruntów rolnych i leśnychna cele nierolnicze i nieleśne, wymagającego zgody,o której mowa w art. 7 ust. 2, a więc zgody ministrarolnictwa i rozwoju wsi, ministra środowiska, dokonujesię w miejscowym planie zagospodarowaniaprzestrzennego, sporządzonym w trybie określonymw przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.Oznacza to, że przeznaczenie na cele nierolniczegruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I––III, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiegoprzeznaczenia przekracza 0,5 ha (od dnia 1 stycznia2009 r. położonych tylko na obszarach wiejskich),musi nastąpić każdorazowo w miejscowym planie zagospodarowaniaprzestrzennego, sporządzonym w trybieokreślonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniuprzestrzennym.O zmianie przeznaczenia na cele nierolnicze gruntów,które w procedurze opracowywania planu miejscowegonie wymagają uzyskania zgód na zmianęprzeznaczenia, zgodnie z art. 7 ust. 2 tej ustawy decydujerada gminy, podejmując uchwałę w sprawieuchwalenia planu miejscowego.Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 wskazanej ustawyz dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniuprzestrzennym koszty sporządzenia planumiejscowego obciążają budżet gminy.Jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowegoalbo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła,a właściciel lub użytkownik wieczysty sprzedajetę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydentmiasta pobiera jednorazową opłatę, ustaloną w tymplanie, określoną w stosunku procentowym do wzrostuwartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodemwłasnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższaniż 30% wzrostu wartości nieruchomości. Wynikato z przepisu art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym.Opłaty, o której mowa wyżej, nie wnosi jednakinwestor – właściciel gruntów, który rozpoczyna realizacjęinwestycji na własnych gruntach rolnychprzeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowaniana cele nierolnicze.Natomiast w przypadku braku planu miejscowegozmiana zagospodarowania terenu, polegająca na budowieobiektu budowlanego, wymaga ustalenia, w drodzedecyzji, warunków zabudowy (art. 59 ust. 1 ww.ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).Decyzję o warunkach zabudowy wydaje wójt,burmistrz albo prezydent miasta na wniosek zainteresowanegoinwestora.Zgodnie z treścią przepisu art. 61 ust. 1 ww. ustawyo planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennymwydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwejedynie w przypadku łącznego spełnienia następującychwarunków:1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępnaz tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposóbpozwalający na określenie wymagań dotyczącychnowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów,cech i wskaźników kształtowania zabudowyoraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytówi formy architektonicznej obiektów budowlanych, liniizabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu;2) teren ma dostęp do drogi publicznej;3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu,z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzeniabudowlanego;4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianęprzeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolniczei nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskanąprzy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciłymoc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowaw art. 88 ust. 1;5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.W związku z tym zainteresowany zmianą przeznaczeniawłaściciel gruntów rolnych położonych zarównow granicach administracyjnych miast, jak i naobszarach wiejskich powinien wystąpić z wnioskiemdo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o opracowaniedla wskazanego obszaru miejscowego planuzagospodarowania przestrzennego. W przypadku brakumiejscowego planu zagospodarowania przestrzennegowójt (burmistrz, prezydent miasta) może wydaćdecyzję o warunkach zabudowy dla realizacji określonejwe wniosku inwestycji na wskazanym terenie.Wydanie takiej decyzji jest oczywiście możliwe pospełnieniu warunków określonych w cytowanym wyżejprzepisie art. 61 ust. 1 ww. ustawy o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym.Natomiast po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowanialub po otrzymaniu decyzji o warunkachzabudowy, gdy inwestor rozpocznie realizacjęinwestycji na gruntach rolnych klas I–III (od dnia1 stycznia 2009 r. położonych tylko na obszarach wiejskich),wówczas od daty rozpoczęcia budowy tej inwestycjiuiszcza jednorazową należność i opłaty rocznez tytułu wyłączenia określonej powierzchni gruntówzajętej pod budowę planowanej inwestycji, ustalanezgodnie z przepisem art. 11 i 12 ustawy z dnia 3 lutego1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.Z obowiązku uiszczania takich opłat zwolnieni sątylko inwestorzy budownictwa mieszkaniowego.Jednak z dniem 1 stycznia 2009 r. weszła w życieustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawyo ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 237,poz. 1657, z późn. zm.), zgodnie z którą przepisówustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntówrolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266,z późn. zm.) nie stosuje się do gruntów rolnych stanowiącychużytki rolne, położonych w granicach administracyjnychmiast (art. 5b).Głównym celem tej nowelizacji ustawy było skrócenieprocedury przeznaczania na cele inwestycyjnewszystkich gruntów rolnych stanowiących użytkirolne, położonych w granicach administracyjnychmiast, oraz gruntów rolnych stanowiących użytki

503rolne klas IV–VI, położonych na obszarach wiejskich,poprzez rezygnację z uzyskiwania zgód ministra rolnictwai rozwoju wsi lub marszałka województwa nazmianę przeznaczenia ww. gruntów rolnych na celenierolnicze do opracowywanego projektu miejscowegoplanu zagospodarowania przestrzennego, a takżezwolnienie inwestorów z obowiązku uiszczania należnościi opłat z tytułu wyłączenia tych gruntów podzainwestowanie.Oznacza to, że:1) w przypadku przeznaczenia w projekcie miejscowegoplanu zagospodarowania przestrzennego nacele nierolnicze gruntów rolnych stanowiących użytkirolne klas I–III, położonych w granicach administracyjnychmiast, nie ma obowiązku uzyskiwaniazgody ministra rolnictwa i rozwoju wsi na przeznaczeniegruntów rolnych na cele nierolnicze;2) w przypadku przeznaczenia w projekcie miejscowegoplanu zagospodarowania przestrzennegogruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas IV––VI, położonych granicach administracyjnych miast,jak i na obszarach wiejskich, nie ma obowiązku uzyskiwaniazgody marszałków województw na ich przeznaczeniena cele nierolnicze.Wprowadzona zmiana nie oznacza jednak, że gruntyrolne stanowiące użytki rolne, położone w granicachadministracyjnych miast, automatycznie z mocyprawa stały się gruntami budowlanymi. Grunty tepozostają nadal w ewidencji gruntów oznaczone jakoużytki rolne i będą mogły być nadal użytkowane rolniczodo czasu ewentualnego ich faktycznego zainwestowania.O tym, czy na użytkach rolnych położonych w granicachadministracyjnych miast bądź na obszarachwiejskich będą mogły być realizowane inwestycje,nadal decyduje miejscowy plan zagospodarowaniaprzestrzennego, który opracowuje gmina, a w przypadkubraku miejscowego planu zagospodarowania– decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniaterenu, którą wydaje wójt (burmistrz, prezydentmiasta). Wynika to z przepisów cytowanej wyżej obowiązującejustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniui zagospodarowaniu przestrzennym.Przyjęta zmiana ustawy o ochronie gruntów rolnychi leśnych przewiduje również, że inwestorzy realizującyinwestycje na wszystkich użytkach rolnychw miastach oraz na użytkach rolnych klas IV–VI wytworzonychz gleb pochodzenia mineralnego, położonychna obszarach wiejskich, są zwolnieni z obowiązkuuiszczania należności i opłat rocznych z tytułuwyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej.A zatem cytowane wyżej przepisy wyraźnie wskazują,że organem właściwym do podjęcia działańzmierzających do przeznaczenia gruntów rolnych nacele nierolnicze – pod zabudowę – położonych zarównow granicach administracyjnych miast, jak też naobszarach wiejskich, jest wójt (burmistrz, prezydentmiasta) i w związku z tym wszelkie wątpliwości w tymzakresie powinny być kierowane do organu właściwegow tych sprawach. Ponadto zgodnie z przepisamiKodeksu postępowania administracyjnego od każdejdecyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) ustalającejwarunki zabudowy dla wskazanej inwestycjisłuży stronom odwołanie do miejscowego samorządowegokolegium odwoławczego, a następnie skargado Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.Warszawa, dnia 24 marca 2011 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuJarosław Wojtowiczpodsekretarza stanuw Ministerstwie Środowiskana zapytanie posła Włodzimierza Karpińskiegow sprawie utworzenia strefy ochronnejzwierząt łownych w otulinie PoleskiegoParku Narodowego (8966)W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka z dnia16 marca 2011 r., znak SPS-024-8966/11, przesyłającezapytanie pana posła Włodzimierza Karpińskiegodotyczące utworzenia strefy ochronnej zwierzątłownych w otulinie Poleskiego Parku Narodowego,uprzejmie informuję, że do ministra środowiska niewpłynął wniosek Poleskiego Parku Narodowego o utworzenieww. strefy. W związku z powyższym obecnienie prowadzi się w tym zakresie żadnych prac legislacyjnych.Z uzyskanych informacji wynika, że powyższytemat został poruszony w trakcie jednegoz posiedzeń rady naukowej parku.Sprawę utworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw otulinie parku narodowego reguluje art. 11ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronieprzyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn.zm.). Zgodnie z tym przepisem minister właściwy dospraw środowiska ustanawia w drodze rozporządzeniaw otulinie parku narodowego strefę ochronnązwierząt łownych, określając obszary wchodzące w jejskład oraz kryteria i sposoby utrzymania właściwejliczebności i struktury populacji poszczególnych gatunkówzwierząt łownych. W tym przypadku ministerwłaściwy do spraw środowiska kieruje się potrzebąochrony gatunków zwierząt łownych w parku narodowym,tworzeniem strefy bezpieczeństwa dlagatunków zwierząt łownych wychodzących na żerowiskapoza obszar parku narodowego oraz utrzymaniawłaściwej liczebności i struktury populacji poszczególnychgatunków zwierząt łownych na obszarzeparku narodowego w celu zachowania równowagiprzyrodniczej. Zgodnie z art. 11 ust. 5 ustawyo ochronie przyrody, ochrona zwierząt łownych w strefieochronnej zwierząt łownych należy do zadań dyrektoraparku narodowego.

504W sytuacji gdy park narodowy złoży wniosekw sprawie utworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw jego otulinie, rozporządzenie w tej sprawiepoddawane jest procesowi legislacyjnemu, w trakciektórego prowadzone są w szerokim zakresie konsultacjeze społeczeństwem oraz z zainteresowanymipodmiotami, w tym m.in. z wojewodą, marszałkiemwojewództwa, jednostkami samorządów terytorialnych,na terenie których położona jest strefa orazz instytucjami i organizacjami społecznymi związanymiz ochroną przyrody.Ponadto pragnę nadmienić, że zgodnie z art. 126ust. 7 i 8 ustawy o ochronie przyrody szkody wyrządzoneprzez zwierzęta łowne występujące w parkachnarodowych i strefach ochronnych zwierząt łownychszacuje się oraz dokonuje za nie wypłat odszkodowańwedług zasad określonych w rozdz. 9 ustawy z dnia13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U.z 2005 r. Nr 127, poz. 1066, z późn. zm.), a odszkodowaniaza szkody spowodowane przez zwierzęta łownena ww. obszarach są pokrywane ze środków parkunarodowego.Jednocześnie uprzejmie informuję, że interpelacjei zapytania w ww. sprawie skierowane do ministraśrodowiska nadesłali uprzednio: pan poseł SławomirZawiślak, pan poseł Tadeusz Sławecki, załączającpismo pana Roberta Jakubca, prezesa LubelskiejIzby Rolniczej, pan Robert Jakubiec, prezes LubelskiejIzby Rolniczej, pan poseł Marian Starownik,pan poseł Mariusz Grad, pani poseł Beata Mazurek,pan poseł Henryk Młynarczyk wraz z grupą posłóworaz pan Marian Rudnik, prezes Okręgowej RadyŁowieckiej w Chełmie. Na wszystkie wymienione pismaudzielone zostały odpowiedzi.Reasumując, uważam, że wyrażone obawy dotycząceutworzenia strefy ochronnej zwierząt łownychw otulinie Poleskiego Parku Narodowego należyuznać za przedwczesne i nieuzasadnione.Warszawa, dnia 30 marca 2011 r.Podsekretarz stanuJanusz Zaleski