You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
80<br />
“คังกงกงรับไวใหดี เงินกอนนี้คือน้ำใจของหวั่นกุยเหรินที่ซาบซึ้งตอความ<br />
จงรักภักดีของเจา เจาเองก็ตองซาบซึ้งในน้ำใจของนายหญิงนอย เก็บ<br />
เอาไวใหดี ตอไปอยาเอาไปปนกับรางวัลของลี่กุยผิน เพราะมันแสดงถึง<br />
จิตใจที่จงรักภักดีของเจา” จากนั้นก็เอาเงินใหเสี่ยวอิ้นจื่อ “อิ้นกงกง เจา<br />
เองก็รักษาเงินนี้ไวใหดี ตอไปก็เอาอยางอาจารยของเจา จะไดมีอนาคต<br />
ยาวไกล” คังลูไหทั้งโมโหทั้งอับอาย แตก็ไมกลาโวยวายตอหนาขา ไดแต<br />
รีบลากตัวเสี่ยวอิ้นจื่อออกไปจากตำหนักถังหลี<br />
ขาหันกลับมามองคนที่เหลือ พูดดวยน้ำเสียงเย็นชา “วันนี้ผูใด<br />
อยากไปจงรีบไปเสีย ขายังพอมีเงินใหพวกเจา ตอไปหากจะไปเพราะทน<br />
ลำบากอยูกับขาไมไหว ก็มีแตจะถูกสงไปใชแรงงานที่สำนักลงทัณฑ<br />
พวกเจาคิดเอาเองก็แลวกัน”<br />
แสงแดดเริ่มคลอยไปทางทิศตะวันตก ทอดลงบนพื้นจนกลายเปน<br />
แสงสีขาวทาทาบ หองนั่งเลนของขาเงียบราวสุสาน สุดทายก็มีเสียงผูหญิง<br />
เอยขึ้นแผวเบา “หมอมฉันโงเขลา กลัวจะปรนนิบัตินายหญิงนอยไดไมดี”<br />
ขาเหลือบตามองฮวนปโดยที่ไมมองนาง ฮวนปโยนเงินลงพื้นเสียงดัง<br />
กอนเงินคอยๆ กระเด็นไปไกล นางกำนัลคนนั้นพยายามคลานไปเก็บ<br />
อยางระมัดระวัง และมีนางกำนัลอีกสองคนไดเงินแลวออกไปพรอมกัน<br />
เสียงเงียบไปนาน ขาหันกลับมาอีกครั้ง จิ่นซี ผิ่นเออร เพยเออร<br />
จิงชิง ขันทีเสี่ยวอวิ่นจื่อและเสี่ยวเหลียนจื่อยังคงคุกเขาอยูที่เดิม ขา<br />
กวาดสายตามองทีละคน พวกเขาคุกเขาอยางนอบนอมอยูที่พื้น ไมกลา<br />
แมแตจะหายใจเสียงดัง ขาเอยขึ้น “พวกเจายังไมไปอีกหรือ”<br />
จิ่นซียืดตัวขึ้น พูดสั้นๆ วา “หมอมฉันขอจงรักภักดีรับใชหวั่นกุย<br />
เหรินจนกวาชีวิตจะหาไมเพคะ!”<br />
ผิ่นเออร เพยเออร และจิงชิงพูดเสียงดังพรอมกัน “หมอมฉันขอ<br />
จงรักภักดีรับใชนายหญิงนอยจนกวาชีวิตจะหาไม ไมทำเรื่องผิดศีลธรรม<br />
เด็ดขาดเพคะ”
Change language