Toraks Bülteni - Aralık 2011

Balık Tutmak
Toraks Bülteni
Toraks Bülteni
Gezi
Dr. Seren Arpaz
TTD Üyesi
serenarpaz@gmail.com
Yüzerek Balık Tutmak
Dr. Salih Topçu
TTD Üyesi
drsaliht@yahoo.com
Solunum Ayder’de
Buluştu
Yazı daha yeni geride bıraktığımız şu
günlerde bile ne çok özledim yüzerek
balık avlamayı. Balık tutmanın her
türlüsü güzel ama yüzerek avlanmak
bir başka güzel.
Akşamdan başlar tatlı heyecan; olta,
uygun naylon torbalar, yemler için
sıkı kapanan küçük kutucuklar, deniz
gözlüğünü hazırlarım. Sabah iyi bir
kahvaltıdan sonra 08:30 sularında
yüzerek kıyıdan 100-150 m. açılırım.
Yanımda oltam, kutu içinde yemler,
tuttuğum balıkları koymak için yeteri
kadar naylon torba ve deniz gözlüğüm
olur. Yosunların bitip kumun
başladığı bir yer vardır hep gittiğim,
orası iyi balık yapar. Oraya geldiğimde
(derinlik yaklaşık 10 metre) yem
kutusundan üç yem çıkarırım çünkü
bu tarz avlanırken üç iğneli olta kullanırım,
yemleri iğnelere geçiririm
sonra da misinayı denizin dibine kadar
yollarım, gözlüğü takıp izlemeğe
başlarım. Daha yemler aşağı iner inmez
balıklar saldırırlar; önce küçükler,
büyükler temkinlidir, küçüklerin
kopartıp etrafa saçtıkları yemleri
kapmayı tercih ederler. Ama yemin
tadını aldıklarında riski göze almaya
başlarlar.Yem hoşlarına gittiyse
balıkların yemin başında kafa kafaya
giriştiklerini bile görebilirsiniz.
Her balığın yemi alma şekli farklıdır.
Hanos yeme bodoslama saldırıyor bu
nedenle de iğne derinlere kadar girebiliyor.
Kopes yemi ucundan tutuyor
bir köpeğin başını salladığı gibi başını
sallayarak yemi iğneye yakalanmadan
koparıyor. İsparozlar kolay yakalanıyorlar
ve iğneden kurtulamıyorlar.
Mırmırlar çok hareketli ve mücadeleci,
tuttuğunuzda zaptetmesi zor.
Deniz dibindeki bu sürükleyici filmi
yukarıdan izlemek öylesine keyif verici
ki! Tam bu sırada biri oltanıza
yakalanıyor ve çekmeye başlıyorsunuz,
çekiyorsunuz çekiyorsunuz, balık
su yüzeyine geliyor. Sol elinizle
balığı tutuyorsunuz sağ elinizle de
balığın ağzından iğneyi çıkarıyorsunuz,
balığı sol elinizle tutmaya devam
ederken sağ elinizle mayonuzun
içinden bir naylon torba alıp balığı
bu torbaya koyuyorsunuz ve torbanın
ağzını bağlıyorsunuz. Boşalan iğneye
yeni bir yem takıyorsunuz, bütün
bunları yaparken ayaklarınızın yere
değmediğini ve yüzmek zorunda olduğunuzu
hatırlatmak isterim. Oltayı
yeniden dibe gönderiyorsunuz ve devam
ediyorsunuz. Bu şekilde yüzerek
balık tutma rekorum 5 saat. Şnorkel
kullanmıyorum. Şnorkelle çok rahat
oluyor, şnorkel kullanmadığınız zaman
akciğerler çok daha iyi çalışıyor.
Ortalama 15-20 balık tutabiliyorum
bir çıkışta.
Eve dönerken ayrı bir güzellik var.
Komşularım yolumu bekliyorlar bugün
ne var diye. Hemen balıklar boy
sırasına göre tepsiye dizilip görücüye
çıkıyorlar. Tuttuğum balıkları “Göz
Hakkı!” deyip komşularımla birlikte
yiyoruz, zeytinyağlılar ve salatalar
onlardan, ee tabii gördüğünüz gibi en
zor işi ben yapıyorum.
Yaza daha çok mu var?
29 Haziran - 3 Temmuz 2011 tarihlerinde,
Sayın Prof. Dr. Mecit Suerdem
ve Prof. Dr. Muzaffer Metintaş’ın başkanlıklarında,
Rize Ayder’de “Doğu
Karadeniz, Solunum Buluşması” yapıldı.
Toplantı yerine seçilen “buluşma”
sözcüğü içeriği en iyi şekilde yansıtmaktaydı.
Türkiye’nin akciğer sağlığı
ile ilgilenen iki meslek örgütünü
bir araya getirmişti. Buluşma sözcüğü
dahil yer ve tarihte argo deyimle “cuk
oturmuştu”.
1994 yılında “Kaçkar Dağları Milli Parkı”
olarak, korunacak doğal güzellikler
altına alınan Ayder yaylasına yolculuğumuz,
Trabzon havaalanından başladı.
Otobüsümüz otoban kalitesinde
Doğu Karadeniz sahil yolunu kullandı.
Yol tamamen denizi doldurarak oluşturulmuş.
Denizin ve dağların izin vermediği
yerlerde 2-2.5 kilometrelik onlarca
tünel açılmıştı. Öğrenciliğimdeki
Karadeniz yolunun zorluğu ile birlikte
güzelliği de kaybolmuş.
İlk molayı Sürmene’de verdik. Çocukluğumdan
tadını özlediğim, yuvarlak
“peynirli pide” siparişini, ben ve
Trabzon Havaalanından Ayder’e giderken
Sürmene’de Karadeniz pideleri ile
tanışabilirsiniz.
Pazar’lı meslektaşım Dr. Oktay Koşar
verdi. (Bence “peynirli pidenin” tadına
bakmazsanız, Doğu Karadeniz geziniz
eksik olacaktır.) Diğer arkadaşlarımız
çoğu meşhurluğunu duydukları
(!) “kapalı pidede” karar kıldılar.
Yemekten sonra, ilk Karadeniz çaylarını
içtikten sonra tekrar yola koyulduk.
Yolumuzun 300. kilometresinde
Ardeşen’de, sahil yolundan ayrıldık.
Ülkemizdeki pek çok ırmaktan debisi
daha fazla olan Fırtına “deresi”ni
solumuza alarak, güneye, Kaçkarlara
yöneldik. Çamlıhemşin’e gelene dek,
dere “boynunu süsleyen kolyeler”
gibi, onlarca tarihi kemerli köprü gördük.
Otobüsteki herkes, ganimetten
bir parça almak istercesine, elinde fotoğraf
makinesi bir sağdan, bir soldan
“an” yakalamak isterken helak oldu.
Daha onuncu kilometrede, bu vahşi
güzellik hepimiz çarptı ve büyüledi.
“An yakalamaktan” vazgeçip, gözlerimizle
kayıt yapmaya devam ettik.
Gördüklerimize tanıklık etmesi ya da
güzelliği paylaşma duygusu nedeni
ile parmaklarımız hep yanımızdakini
dürttü. “Bak, bak…”.
İlk görsel şoku atlattıktan sonra, otobüste
bir rehber olduğunu anımsadık.
Rehberimiz bize gördüklerimiz ve göremediklerimiz
hakkında bilgiler vermeye
başladı. O anlattıkça, anladık ki;
biz o ana dek bakmışız. Kısa sürede
görmeyi öğrendik. Bu kez de yanımızdakine
“ayının ağaca tırmanmaması
saçla kaplanmış ağacı”, ağaca yerleştirilmiş
“kara kovanları”, tepelere eşya
taşımak için kullanılan “var-gelleri”,
oradaki evle iletişim kurmak için
ucunda zil olan hatları göstermeye
başladık. Vadinin karşısında otobüsümüze
el sallayan ayı, acaba ilk kim
görecekti?
Çamlıhemşin’den sonra Fırtına deresini
sağımıza aldık. 16 kilometre sonra
Ayder yaylasına ulaştık. Bir grubumuz,
akış gürültüsünden birbirimizi
duyamayacağımız, dere kıyısındaki
Haşimoğlu otelde konaklayacaktık.
Giriş kattaki terastan, vadiyi ve dereyi
izlemekten, yol yorgunluğumuzu ve
bavullarımızı odaya çıkarmayı unuttuk.
Terastaki manzarada ikram edilen
çaylarında bu unutkanlıkta büyük
payı vardı. Tadına doyulmuyordu.
Diğer arkadaşlarımızın da yayla mimarisine
özgü, ahşap 10-15 kişilik
otellerde kaldığını öğrendik. Odaları
birbirinden ayıran ahşap duvarlar,
nefeslerimizi işitmemize ve odadaki
yalnızlığımızı unutmamıza yarıyordu.
Bu sayede tüm katılımcılar, turistik
amaçla gelen diğer gruplarla birlikte
erken yatıp, erken kalkıyorlardı.
Ayder yaylası, doğal güzellik, yürüyüş,
tırmanma dışında kaplıcaları ile de
Dört bir yanınızdaki sisler, güzellikleri
arayarak bulmanız için sizi tahrik eder.
110 Aralık 2011 Aralık 2011 111