تئاتر در ساختار نظام سرمايه دارى

گروه تئاتر ا گزیت تئاتر در ساختار نظام سرمایه داری شبریبررین مبریبررزانژاد
ا گر مرد بودم چه؟
چهار سال است که به عنوان مبرتبررجم و دستیار کارگردان وارد فضای تئاتر شدهام.‏ راستش از ‏همھهممان
ابتدا در بدو ورود شوکه شدم.‏ ‏بمتبممام ‏بجتبججربهی بزرگسالىللىیام منحصر به فضای دانشگاه و بعد هم آن
شرکت و این اداره میشد که نسبت به تئاتر فضابىیبىی خشک و رسمسسممی است با مناسبات خودش.‏ چه
برخوردهای جنسیتزده و تبعیضآمبریبرزی تا پیش از آن دیده بودم ‏بمببمماند.‏ اما سادهلوحانه از فضای هبرنبرری
انتظار دیگری داشتم،‏ خصوصاً‏ اینکه در بدو ورود تنها یک ‏جمججممع صمیمی و دوستانه را دیده بودم که
از قدبمیبمم با هم آشنا بودند.‏ اما دیری نگذشت که فهمیدم کور خواندهام.‏ انگار اینجا هم ‏همھهممان خبرببررها
بود،‏ هر چه نباشد به قول یاسمسسممینا رضا تئاتر آیینهی اجتماع است.‏ فرقش این بود که برای من شخصاً‏
اینجا بیشبرتبرر توی ذوق میزد.‏ اولبنیبنن باری بود که چنبنیبنن تغیبریبرر صدوهشتاد درجهای در کارم داشتم و
خیلی از برخوردها را میگذاشتم به حساب تازهوارد بودبمنبمم.‏ برای ‏همھهممبنیبنن کفش آهبىنبىی به پا کردم.‏ اما نه،‏
ماجرا بیخدارتر از این حرفها بود.‏ شروع کردم از کلیدی استفاده کردن که مدتها پیش در کارهای
قبلیام آن را پیدا کرده بودم و پرسیدن این سوال که ا گر مرد بودم هم ‏همھهممبنیبنن اتفاق میافتاد؟
صحبتم از اتفاقات برجسته یا خشونتآمبریبرز نیست.‏ هرچند،‏ آبهنبهها را هم دیدهام و هم از دیگران
شنیدهام.‏ حرفم از اتفاقابىتبىی است که خیلیها ساده از کنارش میگذرند،‏ چبریبرزهابىیبىی که نامجممجحسوس و
زیرپوسبىتبىی در اطرافمان در جریاناند.‏ چبریبرزهابىیبىی که آنقدر دیدهابمیبمم که دیگر انگار عادی شده و به قول
بعضی ‏«ارزش فکر کردن ندارند.»‏ اما ‏همھهممبنیبننها هستند که نشانههای بارزی از نوع خاصی از تفکر
هستند.‏ به طور مثال طرف بعد از یک سال که تو را میبیند از کارت حرف ‏بمنبممیزند،‏ از ظاهرت صحبت
میکند:‏ ‏«لاغر کردی خودتو؟ چه خوب!»‏ ‏«چاق شدیها!‏ مواظب باش!»‏ انگار که مر ‏بىببىی شخصی
بدنسازی آدم هستند.‏ ‏«چقدر تو خوشگلی!‏ خواهر نداری برای من جورش کبىنبىی؟»‏ عبنیبنن جنس پشت
ویبرتبررین با تو برخورد میکنند.‏ انگار چون زبىنبىی قرار نیست جور دیگری با تو رفتار کنند و این را به
حساب توجه نشان دادن میگذارند.‏ ‏همھهممان توجهی که به عروسکهای بازبجیبجچهی دستشان میکنند.‏ اما
زن بازبجیبجچه نیست.‏ کسابىنبىی که در زمینهی ‏بجتبجخصصی کاریات سررشتهی خاصی ندارند،‏ اتوماتیک خود را
در جایگاهی میبینند که در نتیجهی کارت اعمال نظر کرده و حبىتبىی بدون اجازه در آن دست ببرببررند.‏
بارها شنیدهام از بازیگرابىنبىی که از دست فلان ‏همھهممکار بازیگر یا کارگردان در پشت صحنه آسایش
ندارند،‏ چون مدام دوربرشان میپلکد و یا به شکل لفظی و یا حبىتبىی فبریبرزیکی به آزارشان میپردازد و
اسمسسممش را هم میگذارد ابراز علاقه.‏ این ایستگاه آخر ‏همھهممان رفتار عروسکی است با زن که در فضای
حرفهای ‏بمنبممود پیدا میکند.‏ جرات هم ندارند صدایشان دربیاید چون طرف اسم و رسمسسممی دارد و با یک
اشاره میتواند کاری کند که بازیگر بینوا با حرفهاش خداحافظی کند و یا بدنام دو عالمللمم شود.‏
‏بمنبممایشهای ضدزبىنبىی که با عنوان ‏بمنبممایش فمینیسبىتبىی به روی صحنه میآیند که دیگر ‏بمببمماند.‏
!12