Security Manager - ΤΕΥΧΟΣ 71

management.Analysis
εργασίας είναι όταν πλησιάζει το τέλος της βάρδιάς τους. Στις
περισσότερες χώρες οι αστυνομικοί εργάζονται εξαντλητικά
πολλές ώρες και όταν κουραστούν, συνήθως προς το τέλος της
βάρδιας τους, τείνουν να κάνουν λάθη, τα οποία συχνά έχουν
ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό η ακόμα και την απώλεια
της ίδια τους της ζωής. Και πρόκειται για επαγγελματίες! Οι περισσότεροι
άνθρωποι έχουν την πεποίθηση ότι δε θα συμβεί
αυτό σ' εμένα. Κάθε πρωί σηκωνόμαστε και ετοιμαζόμαστε για
την δουλειά, και το βράδυ πέφτουμε για ύπνο σχεδόν βέβαιοι
ότι θα σηκωθούμε την επόμενη μέρα και θα επαναλάβουμε
την ίδια ακριβώς ρουτίνα. Τείνουμε να θεωρούμε την ύπαρξη
μας δεδομένη και το ίδιο πιστεύουμε και για την ασφάλειά μας.
Όμως πρόκειται για μια λανθασμένη αντίληψη.
Το έγκλημα δεν κάνει διακρίσεις
Οι άντρες γίνονται θύματα σχεδόν το ίδιο συχνά με τις γυναίκες,
παρά το γεγονός ότι ο τύπος του εγκλήματος που
υφίστανται μπορεί να διαφέρει. Επειδή η κοινωνία συνεχίζει
να θεωρεί πως τα αρσενικά πρέπει να είναι πιο δυνατά, θαρραλέα
και ριψοκίνδυνα, οι περισσότεροι άντρες τείνουν να
αποφεύγουν την αναφορά κάποιου εγκλήματος σε βάρος
τους, καθώς ντρέπονται να παραδεχτούν τις αδυναμίες τους
στην αστυνομία. Στην πραγματικότητα, με το να μην γίνεται
καταγγελία ενός εγκλήματος, ενθαρρύνουμε τους κακοποιούς
να συνεχίζουν το έργο τους, Είναι δίκαιο; Μια γυναίκα
από την άλλη, μπορεί να καταγγείλει μια ληστεία αλλά όχι
ένα βιασμό. Πολλές φορές ο βιαστής αφήνεται ελεύθερος
μόνο και μόνο για να επαναλάβει το έγκλημα του ενάντια
σε ένα νέο θύμα. Κανένα θύμα η υπόθεση βιασμού δεν είναι
πανομοιότυπο με κάποιο άλλο.
Στις Ηνωμένες πολιτείες έχει αναπτυχθεί ο νόμος ασπίδα κατά
των βιασμών και έχει τεθεί σε ισχύ για να προστατεύονται τα
θύματα βιασμών από εξαντλητικές έρευνες οι οποίες εκθέτουν
τη ζωή και το παρελθόν τους. Παρόλα αυτά οι δικηγόροι βρίσκουν
τρόπους να παρακάμπτουν το νόμο με το να βασίζουν
τις υποθέσεις τους στην παρουσίαση του θύματος ως ένα ένοχο
και σεξουαλικώς εθισμένο άτομο, και συχνά καταφέρνουν
με ευκολία να πείσουν τους δικαστές. Σε χώρες όπου δεν
υφίσταται ο νόμος ασπίδα, η δικαιοσύνη εμφανίζεται
ακόμα πιο ανίσχυρη.
Στη χώρα μας η δικαιοσύνη λειτουργεί διαφορετικά, αφού
ισχύει ο νόμος 4322/2015 που αποφυλακίζει τρεις
κατηγορίες κρατουμένων, τους ανάπηρους (χρήστες
ναρκωτικών, ψυχικές διαταραχές), τους ανηλίκους και
τους "φιλοξενούμενους αλλοδαπούς", που σημαίνει ότι όποιος
σκοτώσει, βιάσει, ληστέψει και ανήκει σε αυτή την κατηγορία,
σύντομα αποφυλακίζεται, μπορεί αυτός ο νόμος να λειτουργεί
άψογα για την αποσυμφόρηση των φυλακών, δεν λειτουργεί
όμως κατασταλτικά για την μείωση της εγκληματικότητας,
αφού και να τους συλλάβει η αστυνομία, και να δικαστούν, ο
νόμος αυτός τους αποφυλακίζει, δίνοντας τους την ευκαιρία
να διαπράξουν πάλι τα ίδια εγκλήματα. Είναι γνωστό από το
Αστικό Δίκαιο ότι για να καταργηθεί ένας νόμος πρέπει να
ψηφιστεί ένας καινούργιος, κανείς όμως δεν έχει προτείνει την
κατάργηση τέτοιων νόμων. Ποια θα είναι όμως η αποζημίωση
για το τραύμα, την αμηχανία, το θυμό, την απογοήτευση και το
στιγματισμό που υφίσταται ένας άνθρωπος όταν η υπόθεση
πηγαίνει στη δικαιοσύνη και αναμεταδίδεται από τα δελτία
ειδήσεων και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Ο βιαστής τις περισσότερες
φορές δεν τιμωρείται για το έγκλημα του. Μπορεί
να πληρώσει ένα μικρό πρόστιμο και ίσως να μπει για λίγο
φυλακή. Αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ελαφρύ
χάδι της δικαιοσύνης και δεν συντελεί στην αποκατάσταση
του θύματος. Έτσι το θύμα θυματοποιείται δυο φορές, μια από
τον βιαστή και μία δεύτερη από την αστυνομία, τα δικαστήρια
και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η ιστορία κάθε εγκλήματος
και κάθε θύματος είναι μοναδική. Όταν ακούμε ιστορίες από
ηλικιωμένους μπορούμε να διακρίνουμε την πικρία και τη μοναξιά
που αισθάνονται. Αλήθεια, πόσα από αυτά τα εγκλήματα
θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί η εμποδιστεί;
28 . security manager