Sada-Shiva Gangadhara

February 13,
2018
ang dapat mong gawin, ang tumakbo papunta sa loob ng templo, o
magpalapa sa tigre na gutum na gutom. Pero kung sila ang inyong
tatanungin, ayon sa mga taga-Rāmānuja sampradāya, hindi bale na
lang magpalapa sa gutom na tigre kaysa pumasok at magkubli sa
templo ni Śhiva!‛ Madalas, ganito ang maririnig mo sa kanila, lalu na
kung ang usapin ay napunta na sa mga taga-Śaiva sampradāya.
Subalit, ang mga ganitong gawi ay mali, ito po’y hindi ayon sa Vedic
na pamamaraan kapag nangangaral.
Alam ninyo, ang bawat bagay, ang bawat sitwasyon o kalagayan
ay may kaakibat na pamamaraan, kung papaano ang tama at maayos
na pamamaraan. At ang mga ganitong bagay ay nagmumula sa
Goloka Vṛndāvan, pumanaog upang ating maging gabay. Ganito ang
transedental na kaalaman, marunong umayon, at humanap ng paraan
upang matuwid na makapangaral. Alam ninyo, sa loob ng Paravyoma
Dhām, nandoon ang di-mabilang na mundo, iba’t-ibang klaseng
daigdig, nandoon din ang Panginoon, magkakaibang mundo para sa
magkakaibang anyo ng Panginoon, nang Panginoong Viṣhṇu,
naroroon din ang Panginoong Śhiva, at siya’y may posisyon din sa
loob nang mga mundong ito. Ang Panginoong Śhiva ay śuddhasattva,
subalit kapag ang gawain niya’y kailangan niyang pumaloob
sa materyal na mundo, si Śhiva ay nagiging guṇāvatār, nagiging amo
ni Māyā, na ang gawain ay pangasiwaan ang isa sa tatlong materyal
na kalagayan, ang pagiging mangmang ng isang kaluluwang nalagay
sa materyal na kalagayan. Kung tutuusin, ang kalagayan niya’y
palaging nasa alanganin, palaging nakabitin. At ang Śhiva na ito, ang
guṇāvatār Śhiva, na may tangan ng kamang-mangan, ang kanilang
sinasamba. Tayo ay mga Vaiṣṇavas, walang-alinlangang sinasamba
din natin ang Panginoong Śhiva subalit ito’y Sadāśhiva, Śhiva na
taga-Paravyoma Dhām.
6