Rocznik Ziemi Kłodzkiej

i pañstwowych bêd¹c autorem lub wspó³autorem ró¿nych przedsiêwziêæ.
I choæ podstawowym zadaniem niniejszego tekstu by³o przede wszystkim
przedstawienie roli jak¹ odegra³ Z. Kulczycki w regionie k³odzkim, dla
pe³niejszego wizerunku bohatera artyku³u przypomnijmy, choæ w telegraficznym
skrócie, jego dalsze poczynania.
Po „okresie k³odzkim”, od wrzeœnia 1948 do 1950 r., pe³ni Z. Kulczycki
funkcjê wicewojewody wroc³awskiego, nastêpnie do 1953 sekretarza
Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wroc³awiu. W roku 1954, ju¿
w Warszawie, obejmuje stanowisko przewodnicz¹cego Komitetu do Spraw
Turystyki, a od roku 1960 pracuje w Wydziale Propagandy i Agitacji,
a nastêpnie w Wydziale Organizacyjnym KC PZPR, gdzie zajmuje siê
81
sprawami zwi¹zanymi z organizacj¹ turystyki i wypoczynku . W latach
60. XX w. prowadzi te¿ zajêcia z historii turystyki w dwuletnim Zaocznym
Studium Ekonomiki i Organizacji Turystyki we Wroc³awiu, na które
82
przyje¿d¿a z Warszawy .
Jest w dzia³alnoœci zawodowej Kulczyckiego wiele ciekawych i donios-
³ych momentów, jak chocia¿by ten, kiedy we wrzeœniu 1955 r. w Pradze, jako
delegat Rz¹du PRL, podpisuje polsko-czechos³owack¹ umowê turystyczn¹
o ruchu granicznym. Dziêki temu wydarzeniu polscy turyœci mogli ju¿
swobodnie (jednak¿e po spe³nieniu pewnych warunków, m.in. dysponuj¹c
tzw. kart¹ turystyczn¹, przepustk¹ i dewizami) wêdrowaæ po Tatrach
S³owackich, a turyœci czechos³owaccy odwiedzaæ polsk¹ stronê Tatr oraz
83
Pieniny . Przypomnijmy, ¿e z powodów politycznych w latach 1945-1955
w Polsce niemal nie istnia³a turystyka zagraniczna. Innym wa¿nym wydarzeniem
jest udzia³ Kulczyckiego, jako delegata polskiej administracji,
w Kongresie Miêdzynarodowej Organizacji Oficjalnych Urzêdów
84
Turystycznych w New Delhi w 1955 r. , dziêki czemu Polska ponownie, po
przerwie spowodowanej drug¹ wojn¹ œwiatow¹, znalaz³a siê w szeregach tej
organizacji.
Kierowany przez Kulczyckiego Komitet do Spraw Turystyki, którego
podstawowym zadaniem by³o udzielanie pomocy finansowej i jej koordynacja
uczestniczy³ lub wspó³uczestniczy³ w wielu przedsiêwziêciach tego
okresu, i to zarówno tych o du¿ym znaczeniu dla rozwoju turystyki, jak
np. nawi¹zanie wspó³pracy z Komitetem ds. Turystyki i Wêdrówek NRD,
85
co m.in. umo¿liwi³o sta³¹ wymianê grup m³odzie¿owych z obu krajów ,
27