Rocznik Ziemi Kłodzkiej

PRZYPISY
1
Manuskrypt sprzed 500 lat trafi³ do Muzeum: Serwis Turystyczny Nasze Sudety.pl/manuskryptsprzed-500-lat-trafi³-do-muzeum.html
-2016-11-15. [Dostêp 20.06.2018].
2
Zob. K. Oniszczuk-Awi¿eñ, Towarzystwa spo³eczno-kulturalne dzia³aj¹ce w K³odzku w okresie
1945-1989. Kwerendy materia³owe, K³odzko 1990, mpis w zbiorach Biblioteki Naukowej Muzeum
Ziemi K³odzkiej karta informacyjna „Towarzystwo Mi³oœników Ziemi K³odzkiej”.
3
B. Biliñski, Z ¿ycia Towarzystwa Mi³oœników Ziemi K³odzkiej, „Rocznik K³odzki”, t. II, 1949, s.3
4
Tam¿e, s. 146-147.
5
Tam¿e, s. 147.
6
Sprawy T-wa Mi³oœników Ziemi K³odzkiej, „S³owo Polskie”, nr 282, 4 XI 1948.
7
Zob. W. Roœkowski, M³yny papiernicze w Œwidnicy, Dziennik Œwidnicki serwis informacyjny ziemi
œwidnickiej, serwis www.dziennik.swidnica.pl/historia/historia080.php. [Dostêp 11 VII 2018].
8
Na temat historii Radkowa zob.: J. Kögler, Dokumentierte Geschichte und Beschreibung der Stadt
und Pfarrei Wünschelburg (w:) Joseph Kögler: Die Chronicken der Grafschaft Glatz, wyd. D. Pohl,
t. I, Modautal 1992, s. 99-140. T. Bieda, U podnó¿a Gór Sto³owych. Historia miejscowoœci Gminy
Radków, Radków 2004, s. 5-38. A. Reichelt, Wünschelburg, (w:) E. Stein, Monographien deutscher
Städte, t. XIX Die Grafschaft Glatz, Berlin 1927, s. 103-107.
9
J. Harasimowicz, Stosunki wyznaniowe na Ziemi K³odzkiej w okresie reformacji i ich wp³yw na
sztukê koœcieln¹ regionu, „Zeszyty Muzeum Ziemi K³odzkiej”, nr 3, K³odzko 1990, s. 14-36.
O historii koœcio³a w Radkowie: J. Kögler,… s. 117-130.
10
O znaczeniu ksi¹g kupieckich jako Ÿróde³ historycznych do dziejów miast porównawczo:
R. Sêkowski, Opole. Rozwój przestrzenny miasta do koñca XVII wieku (szkice i wypisy Ÿród³owe),
Opole 2013, s. 37-48, 59-150. Ten¿e, Koniec œredniowiecza i kszta³towanie siê podstaw ustrojowych
ksiêstw opolskiego i raciborskiego, Opole 2011. Czyt. tak¿e: R. ¯erelik, Kondycja œl¹skiej
dyplomacji. Stan i perspektywy badañ, [w:] Pomocné vìdy historycké a jejich misto mezi
historickými obory, „Z pomocnych vìd historýckich XIII” (Akta Universitatis Carolinae
Philosophica et Historica), Praha 1996, s. 69-80. Ten¿e, Stan i perspektywy badañ nad kancelariami
górnoœl¹skimi w œredniowieczu i w czasach nowo¿ytnych, [w:] Stan i potrzeby badañ nad histori¹
Górnego Œl¹ska w czasach œredniowiecznych i nowo¿ytnych, red. I. Panic, Cieszyn 1994, s. 16-27.
£. Go³aszewski, Wybrane aspekty umowy kupna-sprzeda¿y nieruchomoœci w praktyce s¹dowej
miasta Knyszyna w XVI-XVIII wieku w œwietle norm prawa magdeburskiego i litewskiego, [w:]
Posessio a ciura in re. Z dziejów prawa rzeczowego, red. M. Miku³a, Kraków 2012, s. 107-125.
J. Orzechowski, Ksiêgi i akta œl¹skiej hipoteki jako Ÿród³o historyczne i historyczno-prawne,
„Czasopismo Prawno-Historyczne”, 1956, t. VIII, z. 1, s. 183. S. Nawrocki, Rozwój form
kancelaryjnych na ziemiach polskich od œredniowiecza do koñca XX wieku, Poznañ 1998.
W. Semkowicz, Encyklopedia nauk pomocniczych historii, Kraków 2011.
11
Skibin niem. nazwa Scheibe oraz Leœna niem. nazwa Sieben Huben osady bêd¹ce dziœ
przedmieœciami Radkowa. Czyt.: S³ownik geografii turystycznej Sudetów, t. 13: Góry Sto³owe, red.
M. Staffa, Wroc³aw 1996, s. 142-143 i 220-221.
12
Z. Gloger, Encyklopedia Staropolska, t. III (K-P), Warszawa 1902, s. 81: „Kopa ³ac. Sexagena,
w rachowaniu oznacza liczbê 60. Gdy król Wac³aw z grzywny srebra kaza³ biæ groszy 60, zaczêto
zamiast na grzywny rachowaæ na „kopy”, a sposób ten liczenia trwa³ oko³o trzech wieków. Sto kop
znaczy³o 100 grzywien. Wyrazu tego u¿ywano w ogólnym znaczeniu pieniêdzy i kapita³u…”.
Kopa jednostka obrachunkowa dla monet, grzywna jednostka wagowa. 1 grzywna srebra = kopa
monet praskich lub 48 groszy (praskich, œl¹skich).
Nazwa niem. kopy: Schock. W Kaufbuchu stosowano te¿ czêsto zapis: „… Schock meissnisch” tzn.
1 kopa = 60 groszy miœnieñskich.
51