آلیس در سرزمین عجایب
فمینیسم معاصر و رنجِ فقدانِ یک رویکردِ انضمامی به قلم علیرضا محولاتی، منتقد گروه تئاتر اگزیت شانزده اسفندماه ۱۳۹۷
فمینیسم معاصر و رنجِ فقدانِ یک رویکردِ انضمامی
به قلم علیرضا محولاتی، منتقد گروه تئاتر اگزیت
شانزده اسفندماه ۱۳۹۷
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
عصر پس از دهه ی شصت اروپا عصر <strong>عجایب</strong> است و سرزمیبىنبىی را می سازد که <strong>در</strong> آن <strong>آلیس</strong> <strong>در</strong><br />
گیجی مطلق گاهی کوچک و گاهی بزرگ می شود. یک دنیای کاملا فانبرتبرزی که سیاست های<br />
مبارزابىتبىی فمینسیت ها را به سطحی ترین شکل ممممممکن تقلیل داده است. ظهور پسام<strong>در</strong>نیسم دقیقا<br />
به همھهممبنیبنن معنا بود. از ببنیبنن رفبنتبنن رویکردها و روش های انضمامیِ بجتبجحلیل مباحث و سبرپبرردن آبهنبهها به<br />
دستان هرمنوتیک که این مقوله برایش لقمه ای بس بزرگ به حساب می آمد. پست م<strong>در</strong>نیسم و<br />
پساساختارگرابىیبىی (که به مثابه ی یک رویکرد برای بجتبجحلیل امر سیاسی، هبرنبرری و فرهنگ به حساب<br />
می آمد) بمتبممام تلاششان (خودآ گاه یا ناخودآ گاه) بر این اصل استوار بود که رویکردهای<br />
بازمانده از مکتب انتقادی مارکس را بىببىی پایه و اساس جلوه داده و <strong>در</strong> بهنبههایت همھهممه چبریبرز را بنابر<br />
اصول و فرم ها و ساختارهای خنبىثبىی و اخته ی خود مورد بررسی قرار دهند. پست م<strong>در</strong>نیسم به<br />
صورت عمده تنها یک هدف را به لحللححاظ سیاسی دنبال می کند: امکان ابجیبججاد تفسبریبرر بر بمتبممامی<br />
مقولابىتبىی که تا کنون به شکلی انضمامی بر صحنه ی کنش سیاسی حضور داشتند. این مقاله<br />
رویکردی انتقادی نسبت به آبجنبجچه <strong>در</strong> وضعیت کنوبىنبىی فمینیسم پسام<strong>در</strong>ن نام دارد را ارائه کرده<br />
و <strong>در</strong> بىپبىی دفاع از دیالکتیک به مثابه ی رویکردی دقیق و انضمامی برای توضیح و وا کاوی<br />
نابرابری های جنسیبىتبىی <strong>در</strong> ساختار کاپیتالیسم است.<br />
ذات هر پدیده ای را بمنبممی توان بسادگی مورد بجتبجحلیل قرار داد چرا که ذات تنها پدیدار خود را بر<br />
سوژه ی جستجوگر بازمی بمنبممایاند. برای دسبرتبررسی به آبجنبجچه ذات و بنیاد شکل دهنده ی هر پدیده<br />
است نیاز به رویکردی دار بمیبمم تا از آن طریق بتوان از سطح ظاهری آبجنبجچه به مثابه ی "امررویت<br />
پذیر" خود را بر ما می گشاید فراتر رو بمیبمم. فمینسیم کنوبىنبىی، پدیده های اجتماعی همھهممچون<br />
نابرابری های جنسیبىتبىی را به نظر بدون چنبنیبنن رویکردی مورد بجتبجحلیل قرار داده و به همھهممبنیبنن خاطر<br />
<strong>در</strong> بازشناسی آن بمتبممامیبىتبىی که به نوعی این پدیده ها برآیند آن مجممجحسوب می شوند ناتوان است. لذا<br />
حرکتِ آن <strong>در</strong> راستای رهابىیبىی بجببجخشی اغلب به بن بست خورده و یا با امر اخلافىقفىی توجیه شده و به<br />
نسبىببىی گرابىیبىی حبىتبىی <strong>در</strong> بجتبجحلیل های بسیار متعبنیبنن می ابجنبججامد. نتیجه ی چنبنیبنن جهان بیبىنبىی همھهممان<br />
مقوله ایست که امروزه با نام "پلورالیسم" شناخته شده و تفسبریبررپذیری را به شکلی فزاینده<br />
تکثبریبرر می کند. این بجببجحران به خاطر بررسی نابرابری ها و ستم های جنسیبىتبىی بدون توجه به آن