نا گهابىنبىی دوستان است که معلوم نیست برای چه وبه چه منظور رنگ می بازند و گونه ای دیگر از خود را به بمنبممایش می گذارند. مرد باشند تندی نقد را به جان می خرند تا چرت شان را پاره کرده و از این باتلافىقفىی که برای خود ساخته اند بجنبججات یابند. بمنبممی دابمنبمم عباسی بمنبممایش نامه نویسی هم درس می دهد یا نه (که خدا کند همھهممان نه درست باشد). ا گر چنبنیبنن باشد خدا کند که مبنتبنن «پاربىتبىی» را به منظور تشرتحیتحح مسائلی چون شخصیت پردازی، ابجیبججاد روابط ببنیبنن شخصیت ها، دیالوگ نویسی، تعلیق و گره گشابىیبىی به شا گردان مطرح نکند. چون یقینا در آینده ای نه چندان دور همھهممبنیبنن شا گردان می شوند همھهممان آیندگان بمنبممایش «پاربىتبىی» که بعدها قرار است برای مان بنویسند و کارگردابىنبىی کنند. کاش عباسی بداند که دارد چه می کند و کاش بتواند آن خودِ خلاقش را از زیر این دست آفت ها بجنبججات دهد. آمبنیبنن. ٢۴ آبان ١٣٩٨