هزار راه نرفته ‌| مهرداد خامنه‌ای⁩⁩

همپوشانی دارند و یک هنرمند تئاتر بر اساس شرایط خود می تواند تصمیم بگیرد که عضو کدام
سندیکا باشد،‏ چه میزان حق عضویت بپردازد و از چه مزایایی برخوردار شود.‏
پایان سخن
با نگاهی حتی گذرا به شیوه و دستاوردهاي سندیکاهاي تئاتري در جهان و مقایسه ي آن با وضعیت
تشکل صنفی تئاتر در کشورمان به روشنی می توان دریافت که تا چه حد از مسیر سازنده فاصله
داریم.‏
انجمن صنفی حتی در صورت تحقق کامل نهادي کارآمد نیست،‏ چرا که قانون ما حقوق سندیکایی را
به رسمیت نمی شناسد،‏ مستقل و دموکراتیک نیست و گستره ي عملکرد محدودي دارد.‏ سابقه ي
انجمن هاي صنفی کارگران به خوبی نشان می دهد که اگر انجمن صنفی براي اعضایش کارآمد و موثر
بود،‏ امروز در کارنامه ي خود چیزي براي عرضه کردن داشت.‏ این در حالی است که از سوي دیگر
می بینیم امروز تنها تشکل صنفی حقیقی که در این سال ها توانسته براي احقاق حقوق خود مبارزه
کرده و دستاوردي ‏-هرچند اندك-‏ داشته باشد و به مسیر خود ادامه دهد،‏ کارگران نیشکر هفته تپه
بوده که حتی از نظر قانون رسمیت نداشته و همواره به انحاء گوناگون مورد سرکوب و تهاجم حکومت
قرار دارد.‏
آنچه احقاق حقوق صنفی را براي همگان،‏ از جمله هنرمندان تئاتر میسر می کند،‏ از یک سو وجود
قانون مناسب با ضمانت اجرایی و سازوکارهاي کارآمد است و از سوي دیگر وجود سندیکاي مستقل
که به عنوان اهرمی قدرتمند،‏ ضمانت اجراي این قوانین بوده و در پی شناسایی و به روز کردن
مطالبات صنف خود باشد.‏ آنچه تئاتر ایران امروز به آن نیازمند است،‏ اصلاح قوانین کار،‏ تدوین نظام
صنفی هنر و فرهنگ با توجه به ویژگی هاي خاص هر صنف از جمله تئاتر و روشن کردن وضعیت
هنرمند و کارفرما،‏ و سیستم حمایت دولتی بدون مداخله و سانسور است.‏
این امري ضروري و حیاتی است که بتوانیم با توجه به نیازها و ویژگی هاي حرفه ي خود،‏ مطالبات مان
را بشناسیم و به جاي تطبیق خواست هایمان با شرایط و محدودیت هاي موجود،‏ با بالا بردن آگاهانه ي
سطح مطالبات با قدرت جمعی،‏ محدودیت ها و موانع را به عقب برانیم.‏
تئاتري هاي جهان،‏ متحد شوید!‏
خرداد 1400
16