Du sollst deinem Not leidenden und - Lutherkirche Leer

21 Plattdeutsch
Nero
So as de meeste Lü vandag, mook ok Familje
Tuitjer Urlaub. Se fuhren wall neet na Madeiora
of na Teneriffa, nee, se verlevten hör Ferien
up’n Buurnplaatse an d‘ Küste. Vader, Moder,
de Dochter Heidi un de lüttje Harald föhlden
sük dor heel in Huus. Heidi was teihn Jahr olt
un kunn al rieden. Van mörgens bit’s avends
kunn man hör bi de Peer fi nnen. De lüttje
Harald was man eerst dree Jahr olt. Vader un
Moder keierden geern mit hum an d’Strand.
Faak satten se in d’Dünen, in de grelle Sünn.
De lüttje Harald kunn dor fein bi hör spölen.
Eenmal, up’n Namiddag, harr de Buurnfrau hör
d‘ Koffje rutbrocht un se wassen all mit‘n anner
an Largen un Vertellen. Na’n Settje keek sük
Frau Tuitjer na hör lüttje Jung um. Man, he was
nargends to sehn! Vörhin harr he doch noch
bi hör spölt! Sein Ollen repen hum un fungen
an, na hum to söken. Viellicht was he ja weer
bi d’Schäferhunf Nero. Harald un Nero wassen
in d‘ Twüschentied dicke Frünnen worr’n. Am
levsten spölde de lüttje Fend bi d’Hunn-Huus
mit de Hund. Nu meenden se all, de lüttje
Harald bi Nero fi nnen to können. De satt mit
spitze Ohren dicht vör sien Huus, leet abers
neet to, dat dar en rienkieken dä. Elkeen, de
Innen- und
Außenbegrünungen
Garten- und
Landschaftsbau
to dicht rankwamm, knurrde he an. Nu harrn
se de Buur halt. De bedaarde de Hund. As
dat neet hulp, do gaff he hum en scharpen
Befehl. Nero satt, wor he satt. Frau Tuitjer was
in’t Huus lopen un harr en Hemd van de lüttje
Harald haalt. Kunn ja wesen, dat de Hund hör
de Spör wiesen dä. De Buur hull de Hund dat
Hemd vör de Nös un reep: „Such, Nero, such!“
– Nero kreeg vergrellt Ogen, fung an to knurren
un wees de Buur sien Tannen. Wat sull dat blot
heten? –
Mit’n mal kreeg Tuitjer en lüttje Kinnerschooh
to sehn, de ut dat Hunn-Huus rutkieken dä. Se
dochten al an dat Slimmste! Wenn Nero de
lüttje Harald man blot nix andoon harr! Dat
weer neet uttodenken!
Vader Tuitjer was to allens instand! Sein
lüttje Jung lag in dat Hunn-Huus – un he muß
dorr rin. Sull dor komen wat wull! He gung up
Nero daal. De knurr hum vergrellt an. Tuitjer
gung abers stracks up de Hund lös, smeet hum
biesiet un keek in dat Huuske rin.-
Deep inslappen was de lüttje Harald – de
Schäferhund Nero harr man blot uppaßt, dat
hum nüms wat dä!
Ut : „Joke vertellt“, Heinke Müller
IHNO GERDES
Garten-, Landschafts- und
Friedhofsgestaltung
Hajo-Unken-Str. 56 · 26789 Leer
Tel. 04 91 / 39 46 · Fax 54 30