download PDF version: 1.15MB - Global Grey

POEMATA. 335
Quid faciam infelix, et luftu victus? amores
Nee licet inceptos ponere, neve fequi.
O utinam fpeftare femel mihi detur amatos
Vultus, et coram triflia verba loqui;
Forfitan et duro non eft adamante creata,
Forte nee ad noftras furdeat ilia preces.
Crede mihi nullus fie infelicker arfit,
Ponar in exemplo primus et unus ego.
Parce precor teneri cum fis Deus ales amoris,
Pugnent
Jam tuus O certe eft mihi formidabilis arcus,
officio nee tua fa6ta tuo.
Nate dea, jaculis nee minus igne potens:
Et tua fumabunt noftris altaria donis,
Solus et in fuperis to mihi fummus eris.
Deme meos tandem, verum nee deme furores,
Nefcio cur, mifer eft fuaviter omnis amans:
Tu modo da facilis, pofthaec mea fiqua futura eft,
Cufpis amaturos figat ut una duos.
H.EC ego mente olim lacva, ftudioque fupino
Nequitiae pofui vana trophaea meae.
Scilicet abreptum fie me malus impulit error,
Indocilifque aetas prava magiftra fuit.
Donee Socraticos umbrofa Academia rivos
Prsebuit, admiflum dedocuitque jugum.
Protinus extin&is ex illo tempore flammis,
Cin&a rigent multo pedtora noftra gelu.
Unde fuis frigus metuit puer ipfe fagittis,
Et Diomedeam vim timet ipfa Venus.