P

REVISTA VASCONGADA 101POLLI TA PELLO, BI EUSKALDUN BIKAIN DA ZIN-TZOEN KONDAIRA(Jarraipena)XBiyotz oneko gizonak, berengatik egingo elituztekenak,lagunen alde egiten dituzte.Urrengo goizean, ollarrak kukurruka asi baño lenago, ernai tatxutik zebillen gure amon laztana: etzun lo asko egiñ, bañan iñoizbaño ariñago zegon: sukaldeko garbitasuna eragin, olloai jaten eman,etxeko guztiyentzat gosariya egosi, eta oraindik ordu bete bat zeukalaigarrita, saski txiki bat beso batean, eta makil bat eskubiyan, artuta,makur samar arren, ariñ-arin etxetik atera zan: ordu laurden bat tipitapata mendi gora ibilli, baserri txiki bateko atarian gelditu, ta ateandeiturik itxoiten zegon.Leyoa irikita andre bat agertu zan, eta amona atarian itxoiten oartuazarriturik, esan-t-ziyon.—Nundik nora ta ain goiz, amona? barazki billa? oraindik ez ditutbildu, ta asko itxoin bearko didazu.—Barazkiak beti bezela neskak eraman ditzala; enator ayen billa;zure seme zarrena egun batzuetako bearko det, eta deitu zayozu.—Or, atzeko soroan landatzen ariko da onezkero: ¿nai al dezudeitzea ?—Ez, ez, ni neroni juango naiz, ta itzegingo diyot.—Bañan ¿zertarako nai dezu? etxean bear degu, ta ez dakit emengolana utzi lezaken.—Batez galtzen dana, bestez irabazten da; ta isillik ibilli ezkero,oparogo.