P

160 EUSKAL-ERRIA—Lusinkeri oyek utzi ditzazu, Patxi; ez daukat jostatzeko gogorik:¿nola dijuaz nere artu-emanak?—Nagusiya gaiso jarri ta eraman-t-zutenetik, gaizki samar: ezdakit zergatik izango ote dan, bañan ez da len aiña erosle etortzen:oyalak da eun asko alperrik galtzen daude: len artutako diruak, langilleaisaritzat emanez, iya amaitu zaizkit, eta udarako salgayik eziñerosiyaz arkitu naiz.—Eta ¿zergatik ez didazu olakorik esan lenago?—Lau aldiz bearrez ta amaika aldiz, zure edertasuna pitin bat ikustekoasmoan etorri nai izan det, eta beste ainbeste bidez «pakean uztekoeta bear niñuzunean deituko zidazula» erantzun didazu.—Ez da orrela emendik aurrera gertatuko: egunero nerekiñ egongozera-ta.—Gauz bat, etxearen alde ustez, esan nai nizuke.¿Zer?—Lan gutxi daukagun ezkero, ez da ainbeste langillerik bear; dabi gutxienaz utzi genezazke.—Ori ondo badirudizu, egiñ: bañan egokiyena nik neronek, itzonez laztanduaz, bialtzea izango litzake: orain bertan iyo erazi ditzazueta «biyar arte».—Gaurtik nere zoriona asiko da, eta etxe ta saltegiya ere, alakoetxekoandre maitagarriyak zaindu ezkeroz, emendik aurrera obetojuango dirala uste det.—Ala izan dedilla, ta eskerrik asko.Alai ta doaitsu, etxekoandrea arrentzaz atzegin-t-zegolakoan, etaarro arro saltegira jetxi zan Patxi: ta usatu nai zitun bi langilleai,etxekoandrea itxoiten zeukatela esan-t-ziyen. Iyo ziran oyek, etxekoandrea apal da egoki agurtu zuten..... bañan larrituta, zertarako deituzitun esan-t-ziyenean, gelditu ziran.—¡Ene etxeko andre maitea, gutzaz arren erruki zaitez! onak gaiztoenartean eziñ ondo arkitu litezkelako, bateonbatek gu bialtzea nailezake ta.—Ta ¿zergatik uste dezu bialdu nai zaituztela?—Aitu dezaidazu: bi seme ta iru alaba dauzkat, eta emen irabaztendedan sari laburrez doi-doi ayei jaten emateko aiña det; ala ere,enuke ezer gaizki irabazi nai; orregatik, zure saltegitik zerbait kentzeraaskotan ukatu naiz, eta nere bikaintasunez gorrotoratu zait noskiPatxi: au da nitzaz da nere lagun onez sinistu bear dezuna.