PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA GMINY GŁUSZYCA na lata 2004 - 2011

PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY GŁUSZYCA na lata 2004- 2011
Klasyfikacja stref przeprowadzona została odrębnie pod katem każdej substancji. Na jej
podstawie wyodrębniono strefy gdzie:
A – nie jest przekroczony poziom dopuszczalny;
B – poziom substancji przekracza dopuszczalny, lecz nie przekracza wartości
dopuszczalnej powiększonej o margines tolerancji;
C – poziom substancji przekracza wartość dopuszczalną powiększona o margines
tolerancji;
W wyniku oceny obejmującej zarówno okres 2002 jak i 2003 roku powiat wałbrzyski
zakwalifikowany został do strefy B – tj. obszarów, dla których nie wymagane jest zostać
opracowanie programu ochrony powietrza, a jedynie zwiększenie ilości i jakości pomiarów.
Zmienność stężeń zanieczyszczeń w ciągu roku
Stężenia zanieczyszczeń charakteryzują się zmiennością sezonowa, która uwarunkowana jest
czynnikami klimatycznymi. Na podwyższenie stężeń większości zanieczyszczeń wpływ mają
niska temperatura, znikome opady atmosferyczne oraz słaby wiatr. Głównym źródłem emisji
dwutlenku siarki, pyłu oraz tlenku węgla jest spalanie paliw w celach grzewczych, dlatego też
stężenia tych zanieczyszczeń cechuje duża zmienność sezonowa zależna od temperatury
powietrza i konieczności ogrzewania pomieszczeń. Emisja dwutlenku siarki wiąże się
głównie ze spalaniem paliw, wśród których dominujący udział w zanieczyszczaniu ma
spalanie węgla, koksu oraz olejów opałowych. Zużycie tych paliw jest największe w okresie
jesiennym i zimowym, stąd też wtedy zasiarczenie atmosfery jest zdecydowanie większe.
Pomiary SO 2 wykazują wyższe zanieczyszczenie powietrza w czasie zimy.
Zmienność sezonową wykazuje również pył zawieszony i dwutlenek azotu. Wartości stężeń
w miesiącach zimnych są wyższe niż w miesiącach ciepłych, jednakże różnice
w wielkościach stężeń pomiędzy sezonami są niższe niż w przypadku dwutlenku siarki.
Dla tych zanieczyszczeń istotny jest również wpływ innych źródeł zanieczyszczeń niż
procesy spalania w celach grzewczych. W stężeniach pyłu dużą rolę odgrywa emisja tzw.
“niezorganizowana” np. pylenie ze źle zagospodarowanych obszarów czy pokrytych kurzem
ulic. W stężeniach dwutlenku azotu poza emisją z procesów spalania występuje również
emisja tlenków azotu ze środków transportu.
6.2.2. Program działań dla sektora: Powietrze atmosferyczne
Cel strategiczny:
Dążenie do utrzymania dobrej jakości powietrza atmosferycznego zgodnego
zobowiązującymi standardami oraz dalsze ograniczanie emisji zanieczyszczeń
Cele średnioterminowe do roku 2011 i krótkoterminowe do roku 2007:
1. Dążenie do ograniczenia wielkości emisji zanieczyszczeń komunikacyjnych
2. Dążenie do ograniczenia emisji ze źródeł komunalnych, szczególnie źródeł niskiej emisji
3. Dążenie do ograniczenia emisji ze źródeł produkcyjnych
Strategia osiągania celów i kierunki działań
Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości, w szczególności przez
utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych dla nich poziomów lub
53