PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA GMINY GŁUSZYCA na lata 2004 - 2011

PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY GŁUSZYCA na lata 2004- 2011
6.3. Hałas
6.3.1. Stan aktualny
Hałasem, według Ustawy Prawo Ochrony Środowiska, nazywa się dźwięki
o częstotliwościach od 16 Hz do 16 000 Hz. W rozumieniu potocznym hałas to niepożądany
lub szkodliwy dźwięk spowodowany ludzką działalnością. Podstawowym wskaźnikiem oceny
poziomu hałasu w środowisku lub ogólnej oceny stanu klimatu akustycznego jest
równoważny poziom dźwięku wyrażony w decybelach. Jako obszar zagrożony hałasem
rozumie się teren o wysokim poziomie hałasu, przekraczającym wartość normatywną, zwaną
poziomem progowym. Z kolei poziom progowy szczególnej uciążliwości to poziom
przekraczający granice uciążliwości hałasu, przy którym stwierdza się niekorzystny wpływ na
zdrowie.
Podstawę prawną działań w zakresie ochrony środowiska przed hałasem stanowi przede
wszystkim ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska. Artykuł 112 tej
ustawy stwierdza, że ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu
akustycznego środowiska, w szczególności poprzez:
- utrzymanie poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie,
zmniejszenie poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany
zapobieganiu ich powstawaniu lub przenikaniu do środowiska.
Wartości progowe poziomów hałasu określa rozporządzanie MŚ z dnia 9 stycznia 2002r. (Dz.
U. Nr 8, poz. 81). Wartości progowe poziomów hałasu wyrażone są za pomocą
równoważonego poziomu hałasu i odnoszą się odrębnie dla dróg i linii kolejowych, odrębnie
dla pozostałych obiektów i grup źródeł hałasu, a także startów, lądowań i przelotów statków
powietrznych, ustalając wartości dla pory dziennej i nocnej.
Hałas pochodzenia antropogenicznego, występujący w środowisku dzieli się na hałas
komunikacyjny (drogowy, kolejowy, lotniczy), hałas komunalny i hałas przemysłowy.
Wszystkie te rodzaje występują na terenie gminy Głuszyca, choć w niejednakowym stopniu.
Hałas komunikacyjny
Hałas komunikacyjny na terenie gminy wiąże się z transportem kolejowym i samochodowym.
Spośród wymienionych rodzajów transportu komunikacja drogowa należy do najbardziej
uciążliwych źródeł hałasu w środowisku, co wynika przede wszystkim z powszechności jej
występowania i długiego czasu oddziaływania. Co więcej, intensyfikacja ruchu drogowego
jest jedną z głównych przyczyn zwiększającego się na przestrzeni ostatnich lat zagrożenia
hałasem. Na stopień uciążliwości tras komunikacyjnych wpływ mają takie czynniki jak:
natężenie ruchu, struktura pojazdów, prędkość ich poruszania się oraz rodzaj i stan techniczny
nawierzchni. Poziomy dźwięku środków komunikacji drogowej są wysokie i wynoszą 75-90
dB, przy dopuszczalnych natężeniach hałasu w środowisku w otoczeniu budynków
mieszkalnych do 67 dB w porze nocnej i do 75 dB w porze dziennej.
Natomiast hałasowi kolejowemu, pomimo większych natężeń dźwięku, przypisuje się
mniejsze znaczenie głównie ze względu na lokalny charakter występowania.
59