PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA GMINY GŁUSZYCA na lata 2004 - 2011

PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY GŁUSZYCA na lata 2004- 2011
7.3. Powierzchnia terenu
7.3.1. Surowce mineralne
Zgodnie z „Bilansem zasobów kopalin i wód podziemnych wg stanu na 31.12.2002 r.” na
terenie gminy Głuszyca nie ma udokumentowanych złóż kopalin.
Pozostałością po dawnej eksploatacji surowców jest nieczynny kamieniołom melafiru w na
płd. – wsch. zboczu góry Ostoja. Obecnie stanowi on awaryjne ujęcie wody dla gminy.
Po północnej stronie kamieniołomu znajduje się niewielka hałda odpadów o powierzchni
około 0,50 ha, na której zdeponowanych jest około 60 tys. m 3 odpadów. Złoże to zostało
wykreślone z „Bilansu...” w 1981 roku.
W latach 50 – tych i 60 – tych prowadzono wydobycie rud uranu w dwóch podziemnych
kopalniach w Grzmiącej. Po eksploatacji tych złóż pozostała hałda radoczynna o powierzchni
1,20 ha. Ilość zdeponowanych na niej odpadów wynosiła około 120 tys. (stan na rok 1998).
W 1989 roku Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej w Warszawie przeprowadziło
szczegółowe badania i pomiary dawek promieniowania gamma oraz stężenia naturalnych
radionuklidów w próbkach wody i gleby pobranych na terenie wsi Grzmiąca – w tym z pól
uprawnych i łąk bezpośrednio sąsiadujących z hałdą. Badania wykazały, że wartości te nie
odbiegały od wartości typowych dla tych okolic. Dawki ekspozycyjne promieniowania
gamma wynosiły na tym terenie od 10 do 20 µR/h/0,7 – 1,4 pA/kg/. Pomiary w sąsiedztwie
hałdy dały następujące wyniki: moce dawek wynoszą od 14,7 do 18,0 µR/h/1,05 – 1,29
pA/kg/, zatem mieściły się w w/w zakresie. Również wartości stężeń radionuklidów
naturalnych w próbkach gleby nie odbiegały od wartości typowych dla tego obszaru tzn. dla
Ra 226 od 32 do 103 Bq/kg, dla Th 228 od 22 do 35 Bq/kg dla K 40 od 360 do 520 Bq/kg. Na
samej hałdzie zostało stwierdzone podwyższone tło promieniowania gamma wynoszące od 55
do 270 µR/h/4 – 19,5 pA/kg/. Większe także były poziomy stężeń radionuklidów naturalnych,
głównie Ra 226 .
Na podstawie badań stwierdzono, że sama hałda nie stwarza zagrożenia radiologicznego.
Jednakże materiał na hałdzie nie nadaje się do zabudowy, nie może być także użyty jako
surowiec do produkcji materiałów budowlanych. Nie wskazane jest również długotrwałe
przebywanie ludzi na terenie hałdy.
W 1992 roku Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej wykonało pracę, której celem
było określenie zawartości naturalnych izotopów promieniotwórczych w artykułach
pochodzących z rejonu miejscowości Grzmiąca (26 próbek) i Głuszyca oraz ocena ich
rocznych wchłonięć z pożywieniem i z wodą. Próbki pobrano z następujących artykułów:
mleko, mięso wołowe, mięso wieprzowe, drób, jaja, mąka, ziemniaki, marchew, buraki
czerwone, pietruszka, cebula, pomidory, ogórki, fasola szparagowa, sałata, porzeczki, wiśnie,
jabłka, pszenica, pszenżyto, owies. Opróbowano również wodę z wodociągu w Grzmiącej.
Głównym źródłem izotopów uranu była woda – z wody pochodziło około 76 % U 234 .
Warzywa wnosiły około 50 % Ra 226 , mleko około 9 %, a ziemniaki około 8 %. Uzyskane
wyniki jednoznacznie wskazały, że hałda pouranowa nie zwiększyła narażenia na
promieniowanie jonizujące mieszkańców wsi Grzmiąca.
97