StAB Jurisprudentietijdschrift 2009, 1

09-29
ABRvS 22 oktober 2008, nr. 200801176/1,
Oosterhout/verzoek om planschadevergoeding
Toename van de gebruiksintensiteit van het gebied
valt niet zozeer toe te schrijven aan de door het
nieuwe bestemmingsplan mogelijk gemaakte woonwijk.
Nieuwe woonwijk leidt niet tot verdergaande
beperkingen aan de mogelijkheid tot uitbreiding dan
reeds bestaande woningen op kortere afstand.
Planschadevergoeding
87
grond bestaat voor het oordeel dat de gemeenteraad
bij de planologische vergelijking geen rekening met
deze beperkingen had mogen houden. Dit betekent
dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de
gemeenteraad wat betreft de mogelijkheden tot uitbreiding
van het bedrijf onvoldoende heeft gemotiveerd dat
[wederpartijen] door de realisatie van de woonwijk niet
in een planologisch nadeliger situatie zijn geraakt.
Het betoog slaagt.
Wet op de Ruimtelijke Ordening, artikel 49
2.5.1. (…) Op grond van het advies van de SAOZ, dat
de gemeenteraad aan zijn besluitvorming ten grondslag
heeft gelegd, en het verhandelde ter zitting, komt
de Afdeling tot de slotsom dat de toename van de
gebruiksintensiteit van het gebied niet zozeer valt toe
te schrijven aan de door het nieuwe bestemmingsplan
mogelijk gemaakte woonwijk. Immers, op grond van
het oude plan waren ook reeds een onbepaald aantal
verkeersbewegingen mogelijk, terwijl bovendien de
door [wederpartijen] geconstateerde verkeersoverlast
in belangrijke mate wordt veroorzaakt door andere factoren,
zoals sluipverkeer van elders en de niet door het
nieuwe bestemmingsplan geïndiceerde uitvoering van
de Weststadweg. De rechtbank heeft derhalve in het in
beroep aangevoerde ten onrechte grond gevonden voor
het oordeel dat de gemeenteraad onvoldoende heeft
onderzocht en gemotiveerd dat in dit opzicht geen
sprake is van een planologische verslechtering.
Het betoog slaagt.
2.6.1. Niet in geschil is dat [wederpartijen] ten tijde van
de peildatum in verband met de woningen te maken
hadden met milieuhygiënische beperkingen aan de
mogelijkheden tot uitbreiding van het loonbedrijf en dat
de realisatie van de woonwijk, op ruimere afstand van
het loonbedrijf dan de woningen, niet tot verdergaande
beperkingen heeft geleid. Voor zover het bestaan en
het gebruik van de woningen onder het oude planologische
regime in strijd met de voorschriften van het oude
bestemmingsplan was, was dat bestaan en gebruik
op basis van het overgangsrecht toegestaan en laat
dat de betekenis van de hiervoor bedoelde milieuhygiënische
beperkingen derhalve onverlet, zodat geen
StAB 1 / 2009