SEMPOZYUMU

epey zaman alacaktır. Şimdi bütün oyunculardan beklenen
şey zamanın sonuna dayanarak ilkeleri bulmak. Bir şekilde
dengeleyici birtakım ilkeleri bulmak, bu açıdan zannediyorum ki
siz başkalarından çok daha iyi bu işi başarıyorsunuz. En azından
Batı’dan daha iyi başardığınız kesindir.
Moderatör Murat AKGÜN: Artık öğrenci arkadaşlarımızdan
soru almak istiyorum. Bakalım onların soruları neler olacak.
ÖĞRENCİ: Mehmet Veli Koyuncu (S.B.U.İ.): Benim sorum
Bay RASMUSSEN’e, yerel yönetimlerden bahsetti. Adem-i
Merkeziyetçilikten bahsetti. Adem-i Merkezi yönetimin olması
için güçlü bir yönetimin olması lazım değil mi? Örneğin ABD
modeli gibi Ortadoğu için bu geçerli mi yani geçerliliği var mı?
Irak’ta gördük yerel yani Adem-i Merkeziyetçilik Irak’ın güçlü bir
merkezi olmadığı için şu an bölünmeye kadar gitmiştir. Bu konu
hakkında görüşlerini alabilir miyim?
dünyanın başka bir köşesi. Ama Danimarka Krallığı’nda bizim 2
tane kimliğimiz var. Grönland var, bunlar Danimarka Krallığı’nın
parçası, oralardan sorumludur. Oraların savunması, güvenliği
ve para politikası Danimarka’nın yetkisi altındadır. Fakat birçok
alanda da buranın yönetimlerine çok büyük özerklikler tanımıştır.
Bu modelin birçok problemi var diyebilirsiniz tabii ama alternatifi
nedir diye de sormak gerekir. Alternatif, çatışmaların sonsuza
kadar devam etmesi değildir. Sorunun cevabı; çözüm hususunda
ilerleme kaydetmek ve insanların barış içinde bir arada yaşamayı
öğrenmesini sağlamak en azından.
A.F.RASMUSSEN: Bazı bölgelerde tabiiki güçlü bir
merkezileşmiş güç gerekir. Mesela askeri ve güvenlik ile ilgili
konulara geldiği zaman, ABD’de güç merkezileşmiş. Şunu
hatırlatayım. Size ben burada Suriye’yi bir devlet olarak Irak’ı bir
devlet olarak muhafaza etmek lazım geldiğini de söylüyorum.
Ama bu ülkelerdeki farklı kimlikler arasında, güçlerin paylaşılması
gerektiğini söyledim. Ama tepede bir devlet olmalı. Bir devlet
bütünlüğü olmalı ki savunmayı düzenlesin, güvenliği sağlasın,
merkez bankası olsun, para politikası olsun, onunla ne yapacaksa
yapsın... Yahut devlet kurumları olsun, bir anayasa olsun, ona
göre bütün düzenlemeler olsun. Ve o anayasa aynı zamanda da
azınlık haklarını da garantiye alsın. Tabi bütün bunları söylerken
Bosna modelinden ilham aldığımı da itiraf etmeliyim. Onun
için söyledim. Balkanlar ve Ortadoğu arasında farklar vardır.
Ama birtakım benzerlikler de vardır. Bunlardan ders alabiliriz.
Yani ben burada bir çelişki görmüyorum, güçlü bir merkezi
hükümet alanlarını oluşturmak için, bir yandan da gücün iktidar
gücünün yerel yöntemlerle paylaşılması gerekir. Şimdi bunu
sonuçlandırmak için kendi ülkemi örnek vereyim. Tabiiki bu
KONUK: Sn. RASMUSSEN bu serbest bölge meselesine dair
acaba ne düşünüyorsunuz? Bir de Suriye’deki güç paylaşımı
sistemi nasıl olur, yani başka yerlerde örnekleri var mı bu tip veya
bu çeşit?
A.F.RASMUSSEN: Ben daha önce görüşlerimi ifade ettiğim
için, evvela sizin bu konudaki görüşlerinizi dinlesek! Adem-i
Merkeziyetçilik ve gücün paylaşılması meselesi, mezheplere veya
etnik gruplara dayanan teşebbüsler hususundaki gibi. Lübnan’da
olsun Irak’ta olsun çok kötü örneklerini gördüğümüzde
karıştırılmamalı. Aslında Irak’ta bu fikrin tarihi geçmişi esas olarak
sürgünlerle başlamış. Bağdat’a dönersek burada bir yetki var. Bir
iktidar var. Ama rejimden acı bir şekilde çekmiş olan insanlarda
da güçlü tepkiler var... Siyasi boşluk içerisinde, ABD’nin ilk işgal
hareketlerine bakarsanız, tabiiki Irak için tek çözüm o değildi.
Bedelini herhalde ödüyoruz şimdi. Yerel seçimlerde yakın
çevrelerini düşündüğümüz zaman, IŞİD meselesini de gözönünde
bulundurduğumuzda..., çok büyük güvenlik tedbirleri alınıyor.
Bağdat tarafında IŞİD; güvenlik kadrolarının motivasyonlarını
kırmış durumda. Bir de birtakım direnişler var. Hemen bu
direnişler çöküyor tabii. IŞİD ortaya çıktığı anda çöküyor. O
zaman (direnişçiler) kendi çevrelerinde (kendilerini destekleyen)
herhangi bir güç bulamıyorlar, IŞİD’i başlarından defedebilmek
için. IŞİD’in Bağdat’la temasları, ilişkileri var.
kalmec.hku.edu.tr
31