Levend Bewustzijn - Cranio Sacraal eindwerken

Over sterven
Tijdperken passeren, seizoenen lopen ten einde, levens gaan voorbij. Steeds
weer is te zien hoe het oude verdwijnt en het nieuwe kan ontstaan. Niet
alleen in de stoffelijke zin is dat zo, het geldt ook voor het vasthouden van
patronen in ons denken en in onze emoties.
De weg die we gaan, is het achter ons laten van het beleefde, en het treden
in het nieuwe nu.
Steeds weer sterven we en worden we opnieuw geboren.
Wie het verleden vasthoudt uit angst voor het nieuwe kan niet de nieuwe
fase met open bewustzijn ingaan.
Wanneer we bereid zijn om tot een open ontmoeting met onszelf te komen
en innerlijke verandering en groei durven doormaken, zal het sterven dikwijls
bewuster kunnen worden doorleeft.
Het is de angst voor de confrontatie die dan doorleefd is. Alles wat zich
tijdens het sterven aandient kan men aan. Er is een innerlijk weten, dat achter
het afleggen van het oude het nieuwe op ons wacht.
Er is geen dood, maar een proces van in zichzelf terugtreden waarbij diepere
dimensies zich openbaren.
Het proces van inkeer kan diepgaan, zo diep dat naast het sterven een
innerlijke ervaring van geboorte ontstaat en meegenomen kan worden. Het
gaat om de innerlijke openheid om door het proces heen te gaan en om de
veranderingen te kunnen laten gebeuren. De omstanders kunnen meegaan
in het veranderingsproces. Door het opengaan voor de zielendimensies en
de fijnere kwaliteiten van de geest kan er een innerlijke vernieuwing
optreden.
Zo is het mogelijk dat er ook bij de direct betrokkenen een doorbraak
ontstaat.
Verharde structuren worden alsnog doorleefd, en er kan dan een innerlijke
bevrijding ontstaan.
De energie die daarbij vrijkomt zal door de verbinding met de ander, ook
makkelijker kunnen doorstromen naar die ander. Een innerlijke verandering bij
de ander kan dan het gevolg zijn.
Na de fysieke dood is er bewustzijn, een verruimd bewustzijn dat zich bevrijd
heeft uit de beperkingen van ons lichaam en op een hoger bewustzijnsniveau
verder leeft.
Een bezield wezen is een levend wezen. De ziel is het levende in de mens,
het uit zichzelf levende en leven veroorzakende.
Hieronder een voorbeeld van heling tijdens het sterfproces van een demente
vrouw:
Tijdens het verloop van het dementie proces van mijn moeder werd steeds
duidelijker, dat haar ziel de regie van haar leven overnam.
De ziel vroeg aan ons gehoord te worden.
De ziel wilde zich in dit leven ontdoen van de zware trauma‘s die ze met zich
meedroeg. Een traumatisch verleden dat moeder als kind meegemaakt had
wilde ze alsnog met ons delen.
34