DEVRİMCİ SOL

Devrimci Sol / 24 31
Bakın ölüm oruçlarına. Bakın feda
eylemlerine. Yitirdiğimiz her yoldaşımız
bir kayıptır. Ancak aynı zamanda bir
zaferdir.
Kayıptır, çünkü hiçbir devrimci kolay
yetişmemektedir.
Kayıptır, çünkü bu savaşta en önce
en iyilerimiz gitmektedir.
Kayıptır, çünkü devrimin ihtiyacı olan
daha çok kadro, daha çok savaşçıdır.
Ama aynı zamanda zaferdir.
Zaferdir, çünkü değerlerimiz, düşüncelerimiz,
ideallerimiz şehitlerimizde
somutlanır.
Zaferdir, çünkü her şehidimiz devrim
yolunu aydınlatan birer meşaledir.
Zaferdir, çünkü her şehidimiz halka
umut taşıyan sembollerdir.
Zaferdir, çünkü her şehidimiz düşmana
bir meydan okumadır.
Cellat uyandı yatağında bir gece
"Tanrım" dedi. "Bu ne zor bilmece: Öldürdükçe
çoğalıyor adamlar. Ben ise
tükenmekteyim öldürdükçe..."
Sorun ne uğruna, ne için ölündüğüdür.
10- Düşmanın Dahi
Bulandıramayacağı,
Karartamayacağı
İdeolojik-Politik Bir
Netliğe Sahibiz
Çağlayan eyleminin gücü hedefinin
netliğinde, istemlerinin haklılığındadır.
Kararlılık ve feda ruhundadır. Siyasi
cüretindedir. Öyle ki düşman bile "isteselerdi
savcıyı öldürüp gidebilirlerdi,
ama bunu yapmadılar, ölümü göze aldılar"
diyebilmiştir.
Normal koşullarda şiddete karşı olduğunu
söyleyebilecek aydın, demokrat
pek çok kesim eylemi bir “terör eylemi”
olarak nitelemeye karşı çıkmış ve eylemin
haklılığını savunmuştur.
Alişan Şanlı’nın Ankara’daki ABD
başkonsolosluğuna yönelik feda eylemi
de böyledir. Dünya’da ABD’ye yönelik
irili-ufaklı pek çok eylem yapılmaktadır.
Ancak devrimci hareketin eylemi bunlardan
çok daha etkili ve sarsıcı olmuştur.
Devrimci eylemin etkisi düşmanda
olduğu kadar halk saflarında da yankısını
bulmuştur. Düşman saflarını dağıtırken
halk saflarında umut ve moral
olmuştur.
Parti-Cephe, İsrail’in ülkemizdeki
ajanı konsolos Elrom’dan NATO kuryesi
John Gandy’e... Nihat Erim’den Adalet
Bakanı M. Topaç’a... Kazım Çakmakçı’dan
Aydın Barış’a, Kürdistan kasapları
İsmail Selen’den Hulusi Sayın’a, Temel
Cingöz’e... Hiram Abas’tan, Sabancı’ya...
Emperyalizme ve işbirlikçisi oligarşiye;
kurumlarına ve sözcülerine, koruyucularına
karşı irili-ufaklı binlerce eylem
yaptı. Savunamayacağı hiçbir eylemi
olmadı. Halk kitleleri nezdinde mahkum
edilebilecek iradi, tek bir eylemi dahi
olmadı. “Parti-Cephe yapmışsa doğrudur”,
“bu Parti-Cephe’nin eylemidir”,
“bu Parti-Cephe’nin eylemi değildir” anlayışını
düşmanda ve halkta yerleştirdi.
Bu güç haklılığından, ideolojik-politik
anlayışından gelmiştir. Asla günlük düşünmedi.
Asla ne için savaştığını; iktidar,
devrim ve sosyalizm iddiasını yitirmedi.
Köklü bir gelenek yarattı. Öyle bir
gelenek ki; yöneticileri, komutanları,
savaşçıları ile ölürken dahi destanlar
yaratan, son nefesinde dahi düşmana
zarar vermeyi düşünen, örgütüne kazandırmayı
düşünen, ölen ama teslim
olmayan “asıl siz bizim adaletimize teslim
olun” diyen bir gelenektir. Duvara
kanlarıyla örgütünün adını yazan bir
gelenektir.