Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle

De directeur van het huis voelde zich helemaal onbehaaglijk want
hij had dezelfde school al voor het volgend jaar vastgelegd. En als
het dit jaar al zo was, wat moest er dan volgend jaar gebeuren?
"Landlopers" en "onbeschofteriken" waren de enige woorden die hij
voor ons over had.
Intussen echter ging ons onderzoek naar de verantwoordelijken
voor de raid voort. En wat bleek? De eigenlijke baas had zoals een
echte generaal niet deelgenomen aan de vijandelijkheden. Hij was
het die van op een afstand alles had gadegeslagen. Onze eigen
directeur werd telefonisch op de hoogte gebracht. Die kwam ons
de volgende dag zelf met een bezoek vereren. "Stuur mij Corvers"
zei hij alsof hij om de mayonaise vroeg. Toen wij die vertelden wie
er op hem wachtte en waarom, verloor hij plots zijn laatste greintje
zekerheid. IJzig kalm schreed
de directeur door de lange gang
en terwijl Corvers steeds meer
ineenkromp,
nam
eerstgenoemde de bocht en
begon aan een tweede rondje
hoorbaar zwijgen. Het enige wat
hij deed was de sigarenrook in
kringetjes de lucht inblazen.
Toen de jongen nog zo groot
was als een luis, vroeg de baas
plots: "Waarom heb je dat
gedaan?" waarbij hij eigenlijk als
een volleerde detective een
vraag oversloeg.
"Omdat ik .... " verraadde hij
zichzelf. Van pure ontreddering
had hij niet eens de val bemerkt.
Aan boord van de sjieke limousine van de baas “mocht" hij mee
naar huis en wel voor drie dagen. "Een amateurveldheer" zei die
"kan altijd nog wat Ieren van een professional" en liet hem een flink
stuk uit 11 De Gallische Oorlog" van Julius Caesar vertalen. Of hij
er veel mee geleerd heeft weet ik niet, maar hij heeft zijn kennis
niet meer in praktijk gebracht.
Intussen zat onze reputatie in de lift, maar dan wel naar beneden.
IMSO 2005 / 5 30