UIT EN THUIS AMICALEMENT VOTRE

www.imso.be
België – Belgique
P.B.
1820 Steenokkerzeel
2/3432
TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE
Nr. 2 - 28 ste Jaargang
Maart - April 2008
REVUE BIMESTRIELLE
N° 2 – 28 ième Année
Mars - Avril 2008
UIT EN THUIS
AMICALEMENT VOTRE
Verantwoordelijke uitgever :
Editeur Responsable :
IMSO-team Uitgiftekantoor :
Vanheylenstraat 16 Bureau de distribution :
1820 Melsbroek 1820 Steenokkerzeel

INHOUDSTAFEL // SOMMAIRE
Overzicht 3
Nieuws 4
Toespraak van de voorzitter van de Nationale MS liga 5
Reisverslag Namibië – Botswana 2004 8
Nieuws van “Het Sporthuis voor MS” 9
Het recht van de sterkste 11
Interview met Erna Vertenten en Freddy 13
Details over de nieuwe IMSO tussenkomsten 16
Dialoog – uitslagen tevredenheidspeiling 20
Uitslagen puzzel et sudoku 22
Feestkalender 2008 24
Verjaardagen ‐ anniversaires 29
Allocution du Président de la Ligue Nationale 31
Interview de Erna Vertenten et Freddy 34
Dernières nouvelles de nos sponsors et d’Eddy Merckx 36
Détails concernant les nouvelles interventions IMSO 37
Jubilation de Yvon 41
Groupe Dialogue – résultats de l’enquête de satisfaction 43
Calendrier 2008 45
Résultats Sudoku 48
Solutions Puzzle 51
IMSO 2008/2 2

OVERZICHT
Het nieuwe nummer bevat zoals altijd informatie over alles en nog wat.
We hebben het over de geplande motortocht, medicatie en tussenkomst
door I.M.S.O, nuttige aankondigingen enz…
Over de appartementen aan zee wordt nog wat nageboomd.
U vindt hier een toespraak door de nationale voorzitter van de m.s-liga.
Ervaring met de ziekte laten we aan het woord met Erna Vertenten en
Freddy.
We publiceren ook de uitslagen van het tevredenheidsonderzoek bij de
externe patiënten.
Onze reporter Ronnie zet zijn odyssee door het vroegere Duitse
protectoraat Namibië voort en vertelt zijn belevenissen met naïeve toeristen
en de trotse autochtone bevolking.
Onze hoofdsponsor organiseert jaarlijks zijn motorrallye en fietstocht met
aanwezigheid van Eddy Merckx. En dat brengt heel wat geld in het laatje.
En de sterkste heeft altijd gelijk. Vaak toch. Lees maar.
A .W .
IMSO 2008/2 3

Overleden
Nous ont quitté
De Heer Philip CALLEBERT
Geboren te Beernem op 02 december 1955
Overleden te Sysele op 10 maart 2008
Monsieur Jean-Pierre DEBAIX
Monsieur Jean Célestin LEJEUNE
Né à Verviers le 29 juin 1911
Décédé à Jette le 11 février 2008
De Heer Tonny VAN DEN EYNDE
Geboren op 08 december 1944
De Heer Freddy VANLERBERGHE
Geboren te Ieper op 16 juni 1947
Overleden te Diest op 10 februari 2008
Geboorte- Naissance
Veerle DEWOLF, verpleegster op de verpleegafdeling C3 meldt ons
de geboorte van haar vierde kindje. Bas werd geboren op 19 februari 2008.
IMSO 2008/2 4

Toespraak van de voorzitter van de Nationale Belgische
MS Liga ter gelegenheid van haar 50 jarig bestaan.
Beste vrienden van de Liga,
Misschien leest u deze boodschap voor, tijdens of na het concert van vanavond. Het tijdstip
waarop u dit leest heeft geen belang. Dankwoorden blijven immers. En in dit geval heel speciale
dankwoorden naar aanleiding van de 50e verjaardag van de Nationale Belgische MS Liga.
Ik wil u graag danken voor uw trouw gedurende al die jaren. Dank ook voor uw steun, voor uw
inzet, voor uw aanwezigheid en die van uw familie en vrienden. Ook wil ik u mijn dank
betuigen namens allen die u door deze materiële en morele bijstand steunt. U helpt hiermee heel
veel patiënten, en dit vanaf de dag dat ze te horen krijgen dat ze het slachtoffer zijn van een
onvoorspelbare en onomkeerbare ziekte.
In hun naam en in naam van mijn collega's-voorzitters van de gemeenschapsliga's, de Raad van
Bestuur van de Nationale Liga, het Organiserend Comité van dit Gala, en in het bijzonder van
diegenen die belangeloos hebben meegewerkt om u hier samen te brengen, druk ik hier mijn
diepste dankbaarheid uit. Mocht u deze boodschap lezen vóór het concert begint, dan wens ik u
alvast een aangename muzikale avond toe.
Na het concert bieden wij u, dank zij de milde steun van de Spaanse ambassadeur, een receptie
aan, tijdens dewelke u hopelijk interessante contacten zult kunnen leggen en nieuwe ideeën zult
kunnen opdoen met onder meer de leden van ons Gala-comité. Wij wilden dit jaar een speciale
vorm geven aan onze Gala-avond. Met uiteraard de muziek als hoogtepunt maar ook met
onverwachte en onvoorziene ontmoetingen die maken dat uw avond een interactief en
spetterend moment wordt. En of het een succes wordt, hangt van ons af, van wat wij er zelf van
maken.
Maar sta mij eerst toe, vooraleer verder te gaan, H.M. Koningin Fabiola te verontschuldigen. Zij
is vanavond weerhouden door dwingende zaken. Maar ook zij staat achter het idee om
vanavond iets nieuws aan te bieden.
We zijn Haar uitermate dankbaar voor de Hoge Bescherming, die Zij ons veertig jaar geleden
aanbood en die Zij al vier decennia lang waarneemt met Haar gekende discretie. Wij kunnen
Haar niet genoeg zeggen, hoezeer we aan Haar gehecht zijn en Haar dankbaar zijn.
Verder wil ik graag een speciaal dankwoord richten aan Z.E. de Ambassadeur van Spanje en
Mevrouw Gomez-Mugica Sanz. Zij bewijzen ons een grote eer door het ere-voorzitterschap van
deze Gala-avond spontaan te aanvaarden, hoewel ze maar net in België zijn aangekomen. We
danken hen voor hun spontane hulpverlening en hun grote vrijgevigheid en richten deze
boodschap ook tot de ganse Spaanse Gemeenschap van ons land, die hier vanavond goed vertegenwoordigd
is. Muchas gracias!
Ook Spanje ligt mij, wat dit betreft, nauw aan het hart. De pathologie kent immers geen
geografische grenzen en de ziekte slaat ook toe in Spanje en in Latijns-Amerika. Tienduizenden
mensen zijn er het slachtoffer van.
Deze "diplomatieke samenwerking" geeft ons de gelegenheid om personen met MS een
boodschap toe te sturen in alle landen die hier vanavond een gezant hebben. Een boodschap van
IMSO 2008/2 5

medeleven en hoop. Een boodschap van solidariteit. Samen steunen wij het wetenschappelijk
onderzoek en vechten we tegen dezelfde kwaal. Het lijden kent immers geen grenzen.
Dit jaar vieren we de vijftigste verjaardag van de oprichting van de Nationale Liga. We willen
dan ook de oprichters ervan vanavond speciaal huldigen. In 1958 besloten zij de strijd aan te
binden, niet alleen met de ziekte, maar ook met haar gevolgen: het isolement, de immobiliteit,
de sociale en psychologische problemen, de financiële tegenslagen.
De pioniers zijn talrijk en het zou onvoorzichtig en nagenoeg onmogelijk zijn ze allen bij naam
te noemen. We beperken ons dan ook maar tot enkelen, tot de voortrekkers.
De Belgische Studiegroep voor Multiple Sclerose, het MS Centrum in Melsbroek en de
Nationale Belgische Liga hebben een gemeenschappelijke noemer: briljante artsen, vooruitziende
neurologen en mensen met een groot hart, met name Dr. Charles Ketelaer,
Dr. Ludo van Bogaert en de echtgenoten Dalcq. Zonder Charles Ketelaer zouden wij noch
Melsbroek, noch Overpelt, noch Fraiture kennen, zou de Nationale Belgische Liga
waarschijnlijk niet erkend zijn en zou België geen begrip zijn over de hele wereld, voor de
vooruitstrevende behandeling van MS.
Deze mensen hebben de instellingen gecreëerd en financieel gesteund. Zij hebben de publieke
opinie bewust gemaakt, kortom, de grondslag gelegd van wat ze nu zijn.
Ik breng hun families, die hier vanavond vertegenwoordigd zijn, een plechtig saluut. Zonder
hun voorouders zouden wij hier vanavond niet samen zijn.
De artsen deden een beroep op ontelbare vrijwilligers: Barones Moreau de Melen, Ridder
Seresia, de Zusters Ursulinen van Tildonk, in het bijzonder Josepha De Belser, de Algemene
Overste van de Congregatie, Colette vander Straeten, Monique De Langhe-Claeys, Christian en
Juan t' Kint de Roodenbeke en vele anderen. Inmiddels zijn er zoveel vrijwilligers bijgekomen,
dat we ze niet allemaal kunnen vernoemen. Zonder hun inzet zou de Liga beperkt zijn in haar
werk.
Ik zou ook graag mijn voorgangers danken: Baron de Bonvoisin en vooral Prinses Jean de
Merode, die zich terugtrok na 17 jaar actief voorzitterschap, en mij, nu tien jaar geleden, het
roer in handen gaf. Zij is mij achter de schermen blijven steunen met haar buitengewoon
dienstvaardige, humane en praktische ingesteldheid. Ik ben hen zeer dankbaar, vooral voor de
manier waarop zij mij leerden naar patiënten te kijken: op een menselijke manier, niet neerbuigend,
paternalistisch of medelijdend. Maar met een positieve, broederlijke blik. Een blik van
mens tot mens.
Uit de Nationale Liga ontstonden, een kwarteeuw geleden, twee gemeenschapsliga's, die zich
autonoom ontwikkelden en die, elk op hun manier, de sociale diensten in de regio verrijkten.
Onze samenwerking overschaduwt communautaire verschillen. Ik groet de beide voorzitters –
Dr. Michel Watelet en Dr. Etienne Roussel- en al hun medewerkers die zich inzetten voor de
personen met MS, een veertigtal gedreven en competente verzorgers en honderden vrijwilligers.
U krijgt hen misschien nauwelijks of nooit te zien, maar zij smeden een keten van menselijke
solidariteit. Zonder hen zou ons werk niet kunnen bestaan. Zonder hen zou dit Galaconcert geen
zin hebben.
Deze Galaconcerten hebben inderdaad één transparant doel voor ogen, met name het inzamelen
van fondsen. De opbrengst ervan wordt integraal gebruikt voor sociale, psychologische en
economische hulp aan personen met MS van het Brussels Gewest, en de beide Brabantse
IMSO 2008/2 6

provincies. Deze gala's worden slechts zinvol door de fantastische solidariteit die ze doen
ontstaan. Prinses de Merode gaf de aanzet. Talrijk zijn de medewerkers, mannen en vrouwen,
die geheel belangeloos ontelbare taken op zich namen, waardoor wij al meer dan veertig jaar
lang, een keer per jaar, mogen genieten van een prachtige avond, samen met de patiënten en hun
familie.
Wij danken ook onze sponsors - bedrijven of individuen - en onze beschermende leden uit
binnen- en buitenland. Wij zijn hen allen zeer dankbaar. Als u uw programmaboekje doorbladert,
zal u merken dat zij talrijk zijn. Ik kan ze hier niet allemaal bij naam noemen, maar zij
mogen overtuigd zijn van onze diepe en oprechte erkentelijkheid. Een speciaal woord van dank
richten wij aan onze 'Gouden' sponsors, de Ambassade van Spanje en de Nationale Loterij.
Hartelijk dank ook aan de talrijke schenkers.
We durven de mensen aanzetten om aan ons te denken wanneer zij legaten, duo-legaten of een
schenking doen. Het is maatschappelijk goed besteed geld.
Vanavond zijn alle instellingen die met ons verbonden zijn, hier aanwezig of vertegenwoordigd:
De Belgische Studiegroep voor Multiple Sclerose, voorgezeten door Dr.Gonsette, die tevens de
Charcot Stichting voorzit, de gespecialiseerde Ziekenhuizen van Melsbroek, Overpelt en
Fraiture, de Universitaire Centra, het Medisch Comité, de Opsporingscentra (WOMS en
FNRS). Wij hebben ook de eer de CEO van de Internationale Multiple Sclerose Federatie, de
heer Peer Baneke, en de voorzitster van de Europese Federatie voor Multiple Sclerose,
mevrouw Dorothea Pitschnau te verwelkomen. In hun aanwezigheid, en voor alle patiënten,
beloof ik plechtig, het werk, dat vijftig jaar geleden begonnen werd, verder te zetten. In een
geest van openheid, solidariteit, broederlijkheid, vèr van steriele communautaire twisten en
wars van persoonlijke meningsverschillen.
Ik dank de Medische Adviesraad, samengesteld uit eminente neurologen uit Noord en Zuid, met
name de huidige voorzitster, Dr.P. Seeldrayers, alsmede Prof. Dr.B. Dubois, Dr.B. D'hooghe,
Dr.D. Decoo, Prof. Dr.C. Sindic en Dr.D. Guillaume voor hun wijze raad. Deze Raad
ondersteunt de sereniteit en de objectiviteit, die nodig zijn voor de hen opgedragen
samenwerking.
Wij vernemen uit welingelichte bron, dat de onderzoekers op een goed spoor zitten, zodat de
kans bestaat dat ze in de komende jaren de oorzaken van de ziekte zullen kunnen achterhalen,
waarna de farmaceutische industrie de medicatie zal kunnen ontwikkelen om onze
gemeenschappelijke vijand succesvol te bevechten. Het zal tijd vragen, maar er is nieuwe hoop.
We wensen iedereen, die vanavond hier in het Paleis voor Schone Kunsten gelokt werd door
solidariteit en vriendschap, een bijzonder gezellige avond toe. We zijn u dankbaar voor uw
aanwezigheid.
In naam van het Organiserend Comité, wens ik u een prachtige avond toe in het gezelschap van
het Nationaal Orkest van België, onder leiding van gastdirigent, de heer Horia Andreescu en
van de buitengewone Spaanse sopraan, mevrouw Maria Bayo. Samen zullen zij voor u Mozart
doen herleven.
Baron Charles van der Straten Waillet, Voorzitter
IMSO 2008/2 7

REISVERSLAG NAMIBIE-BOTSWANA 2004
Dag 11
Vóór we Oschakati verlaten, gaan we ons eerst bevoorraden in de lokale
supermarkt. Het is zaterdag en winkeldag. Ondanks het weinige geld dat
deze mensen hebben loopt de winkel vol. Aan de uitgang moet iedereen zijn
koopwaar en kasticket tonen. Iedereen loopt er piekfijn bij en ik ontwaar hier
verschillende Naomi Campbells. De vrouwen dragen evenwel al de lasten.
Ze torsen zelfs zakken meel van 20 kg op hun hoofd, zorgen voor de
kinderen en zijn constant aan het palaveren en lopen desondanks
kaarsrecht. Waar de mannen uithangen daar heb ik het raden naar. Ook
tanken is ook zoiets apart in Afrika. Aan de pomp staan er verscheidene
jongens naar je te zwaaien om je aan hun pomp te lokken. Als we dan
stilstaan om te tanken wordt de wagen bestormd door 3 jonge kereltjes die
op de motorkap klimmen en verwoed de ruiten beginnen te reinigen in de
hoop iets te krijgen. Voor iets hoort iets zie ik ze denken en dat doen we dus
ook. Echte bedelaars zie je hier zelden, maar als ze iets doen voor je
verwachten ze wel een vergoeding. Een Nam Dollar = 0.13ct. is voldoende.
Eigenaardig genoeg heb ik er maar drie de ruiten zien schoonmaken en
staan er zes op een vergoeding te wachten. Naast de pomp is er een taxi
service. Daar zie de Toyota busjes zo’n 16 personen inladen + de bagage
op het dak en weg zijn zij. Al wiebelend rijden ze aan hoge snelheid verder.
Tussen Oshakati en Ruacana met wrakken en autohandelaars. Ieder wrak
wordt gespaard voor wisselstukken tot er nog een lege karkas overblijft. Er
wordt hier meer handel gedreven dan in het zuiden waar de natuur de
overhand heeft. Dit is hier meer het chaotische Afrika. Ook op de weg liggen
hier verscheidene kadavers van dieren. De vrachtwagens hebben hier
enorme bull-baren vooraan hangen en stoppen niet voor overstekend klein
wild. De eerste 150 km zijn zo kaarsrecht dat ik mij afvraag waarom er een
stuurwiel op de wagen staat. Dit gebied is een krekengebied maar alles staat
kurkdroog. Zo bemerkten we dat er enorm veel afval en bierflessen in die
kreken liggen. Alcohol is hier zeker bij de mannen een enorm probleem.
Nochtans is Namibië een van de weinige landen in Afrika waar de milieuwet
in de grondwet opgenomen is.
Naarmate we Ruacana naderen verandert het landschap. Het wordt weer
groener en er is steeds minder volk. Als we aankomen staat er ons een
verrassing te wachten. De watervallen staan droog. In het hotel beleven we
weer Fawlty-Towers toestanden. Eerst staan we zo’n ½ h aan de receptie te
wachten, in het restaurant verspringen er verschillende mensen van tafel en
brengt bijna iedereen zijn eigen bestek mee. Tijdens het wachten aan de
receptie maken we kennis met juf Potgieter. Deze juf studeert aan de
universiteit van Stellenbosch en woont hier al 2 jaar met haar vriend,
IMSO 2008/2 8

ingenieur bij Nampower, het Electrabel van Namibië en eigenaar van het
hotel. Zij beaamt dat er geen water in de watervallen is en ze legt ook uit
waarom. Door het lage waterdebiet stuurt Nampower het water ondergronds
door pipelines om stroom op te wekken. Toch gaan we kijken.
De prachtige omgeving en de eerste Himba’s maken veel goed. Als we ’s
avonds gaan eten zit ze met haar vriend naast ons. Bijna iedereen is hier
werknemer van Nampower en dit verklaart meteen waarom ze hun bestek
moeten meebrengen. Er werden er te veel gepikt. Als ik hen vertel dat we
van plan zijn om de Van Zylspas en oevers van de Kunene rivier willen
afrijden kijkt hij ons verwonderd aan en vraagt met hoeveel wagens we zijn
en hoeveel reserve wielen we mee hebben. Kom vanavond maar eens bij
ons naar foto’s kijken want je wagen is zeker niet uitgerust om deze trajecten
af te leggen en dat we zeker 2 dagen nodig hebben om het traject
Ruacana – Epupa( 200km) te af te leggen.
Ronny D.
Nieuws van de vereniging “Sporthuis steunt MS”
Stefaan DE DONCKER, secretaris van de vereniging meldt ons meldt dat ze
volgende activiteiten organiseert waarbij iedereen vriendelijk wordt
uitgenodigd :
‐ zijn jaarlijkse motortocht op zaterdag 23 augustus 2008
‐ zijn jaarlijkse fietstocht op zondag 24 augustus 2008 in aanwezigheid
van Eddy Merckx
IMSO 2008/2 9

Als je van iemand houdt
Als je van iemand houdt
en je bent van hem gescheiden
kan niets de leegte van zijn afwezigheid
vullen, je moet dat niet proberen
je moet eenvoudig aanvaarden
en volharden. Dat klink hard,
maar het is een grote troost,
want zolang de leegte blijft,
blijf je aldoor met elkaar verbonden.
Het is fout te zeggen : God vult die leegte.
Hij vult haar helemaal niet, integendeel.
Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap met elkaar te
bewaren, zij het dan ook de herinneringen
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid verandert de pijn
der herinnering in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn geen doorn in het vlees
maar een kostbaar geschenk
dat je meedraagt.
Ze moet zorgen dat je niet in je herinneringen
blijft graven en je er in verliest, een
kostbaar geschenk bekijk je
niet aldoor, maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het een verborgen schat,
een veilig bezit;
Dan wordt het verleden een blijvende bron van
vreugde en van kracht.
Dietrich Bonhoeffer
IMSO 2008/2 10

Het recht van de sterkste
Als de TV het over W.O. II heeft, vraag je je vaak af hoe de nazi's in de
concentratiekampen tot zulke zwijnerijen in staat waren. Heel gewone
ambtenaren-huisvaders gaven zich over aan allerlei uitspattingen. Kinderen
werden vóór de ogen van de moeder doodgeschoten of vice versa.
Mensen werden als vee behandeld. De kampcommandant van Buchenwald
werd door de Gestapo (!) gefusilleerd voor het frauderen met overheidsgeld ten
nadele van de kampbewoners. Kun je nagaan.
Een verklaring hiervoor is enkel te vinden in het fysieke overwicht van de
kerngezonde, volgevreten en gewapende man op de uitgeteerde,
uitgehongerde en hulpeloze gevangenen. Het is het uitbuiten van het
onevenwicht zoals dat in elke oorlog voorkomt, je ziet het ook tussen mens en
dier. Grote slungels pesten kleine jongetjes. Dutroux verkrachtte kinderen meer
om zijn fysieke macht te bewijzen dan uit drang naar seksueel genot. Je treft het
zelfs aan tussen hulpverleners en patiënten. Er zijn altijd stukken onbenul die
een gezicht zetten, zo van, "Jullie mogen blij zijn dat ik jullie wil helpen en pas
op of er volgen represailles." Dit soort superioriteitsgevoel vind je tussen alle
levende wezens. Als onze kat iets aan het mispeuteren is, helpt mijn geraas of
gedonder helemaal niet.
Onlangs dacht ik dat ik het gevonden had en riep luidkeels op mijn zoon :
"Koen, Koen, ons Marieke is weer iets aan't uitvreten." Welgeteld twee keer heb
ik succes gehad. De derde keer veegde ze er haar poezenvoeten aan en lag op
het verboden kussen enkel nog kat te wezen. We hebben in onze familie een
autistisch nichtje, Lutgardeke.* Nou ja, zeg maar Lutgarde, want ze is in de
veertig. Op een dag zat ze thuis in de keuken en er kwam een grote luchtballon
over. Nu ben ik iemand die geregeld de twee aanvangsmedeklinkers van de
delen van een samenstelling verwisselt. Zo zeg ik bv. niet "badkamer" maar
"kadbamer". Nu zie ik dus die ballon en roep onmiddellijk: "Kijk, Lutgarde, een
buchtlallon in blood en rauw". Akkoord, beste lezer, het was geen bijzonder
geslaagd mopje, het was eigenlijk helemaal niets, maar ik had niks beters in
huis. Ik zeg dat dus en zonder zich te bedenken, roept ze naar Hilde: "En slecht
spreken dat hij doet."
Zo noemen wij bv. elke mens die niet hoort "doofstom".Waar halen wij eigenlijk
het recht vandaan, want die zou net zo goed kunnen spreken als wij, maar
omdat hij zich geen auditief beeld kan vormen van een woord, kan hij het ook
niet uitspreken. Wat je nooit gehoord hebt, kun je niet zeggen. Punt. Uit.
Superieur voelen zich ook de lui van het Vlaams Belang. Helaas hebben wij
ook twee andere ervaringen. Zo kennen wij een Marokkaanse die getrouwd is
met een Belg. Haar zoontje is dus niet zo bruin.
IMSO 2008/2 11

Stomverbaasd hoorden wij haar zeggen: "Mais, il ne peut pas jouer dans la rue
avec les Algériens."Toen mijn kinderen nog klein waren, hadden we thuis
tweemaal per jaar een Algerijntje dat met vakantie kwam "pour ses poumons".
Yves, want zo heette het, kwam met honderden andere kinderen uit Parijs. Een
collega van mijn vrouw herbergde dan een meisje, Samya genaamd. Elk jaar
zei Yves hetzelfde: "Samya est plus noir que moi." Waarom is "blank" nu
eigenlijk het ideaal? Ik zou het begot niet weten. Hier zouden ze onder de
zonnebank kruipen om er bruin uit te zien en de Afrikanen zouden desnoods
een bad nemen in bleekwater.
Alle etnische conflicten, godsdienstoorlogen of rassenwaanzin komen allemaal
voort uit datzelfde superioriteitsgevoel waarmee men een ander vanuit de
hoogte bekijkt. En o wee, als ze achter een vlag aan lopen, want dan is de
geest helemaal uit de fles.
God jaagde de mens uit het paradijs door middel van een engel met een
vlammend zwaard. Dit laatste was niets anders dan het -er gevoel waarmee de
mensen behept zijn. De meeste wezens denken dat zij: -er zijn dan een ander.
Politici gebruiken enkel comparatieven en superlatieven.
De ene denkt dat hij groter is dan een ander, de andere denkt dan weer: "Ik
ben veel rijker." Zo zijn ze allemaal verstandiger, machtiger, mooier, blanker,
bruiner of listiger. En ik vergeet nog tenminste tien andere adjectieven.
Wanneer gaan we er eens aan denken, op welk punt we de mindere zijn?
André Werelds
* Dit verkleinwoord is niet denigrerend bedoeld, maar is het WEL.
Een man wandelde op het strand in Californië en trapte toevallig tegen een
oude, beroeste lantaarn. Hij poetste die op tot ze glom en blonk. Plots kwam
er een geest uit de lantaarn tevoorschijn en zei: "Je mag voor je goede daad
één wens doen."
De man antwoordde: "Ik wil een brug van hier naar Hawaï." "Ja maar" zei de
geest "je mag niet overdrijven, je kan ook een geest overvragen." De man die
zelf drie keer gescheiden was, dacht na en zei: "Als een vrouw iets zegt, wat
bedoelt ze dan in feite?"
"Dat van die brug daar" zei de geest "was dat er eentje met twee of met drie
rijstroken?"
Er werd een commissie opgericht die driemaal zoveel kostte als het ontdoken
bedrag dat nooit gerecupereerd werd. (Voltaire, Aanhangsel bij "Zadig")
U ziet, beste lezer, het probleem bestaat al jáááren.
IMSO 2008/2 12

Interview met Erna Vertenten en Freddy.
De redactie van ons tijdschrift wenst zoveel mogelijk de levenservaring van
MS families aan het woord te laten. Jullie zijn zeer positief ingesteld, nemen
o.a. regelmatig deel aan tal van IMSO activiteiten en uit uw ervaring kunnen
we allemaal leren.
Jullie worden reeds vele jaren geconfronteerd met MS. Voor ons is het
belangrijk te vernemen hoe jullie zich hebben aangepast ?
Bij Erna is de diagnose gesteld in januari 1991. In het begin hebben we wel
moeilijke tijden gekend om dit te verwerken. Maar wij hebben ons
voorgenomen om, zoals we beloofd hebben toen we huwden, bij elkaar te
blijven in goede en kwade dagen en nu zijn het de mindere dagen dus
hebben wij ons positief ingesteld. Dat wil niet zeggen dat het altijd
gemakkelijk gaat.
Men zegt dikwijls dat MS vele vriendschapsbanden laat vervagen. Is dat
bij jullie ook het geval ?
Het is wel een feit dat we nu wel weten wie onze echte vrienden zijn. In het
begin komen je vrienden wel maar na een tijdje haken ze een voor een af en
weet je hoe ze in elkaar zitten. Dan kan je ze op de vingers van een hand
tellen.
Jullie blijven niet bij de pakken zitten en hebben ook contacten in Zuid
Amerika ? Willen jullie ons vertellen hoe dat dit tot stand kwam ?
Erna heeft een jeugdvriend die missionaris geworden is en die in 1966
vertrokken is naar Caracas Venezuela. Hij heeft ons vroeger reeds
verschillende malen gevraagd of we hem eens konden komen bezoeken,
maar toen hadden we nog studerende kinderen en nog andere
belemmeringen zodat die reis lange tijd is uitgesteld.
Zijn jullie deze vriend ook gaan bezoeken ?
Ondertussen hebben wij reeds 2 maal naar ginder geweest. De laatste maal,
zo´n 2 jaar geleden, zijn we vertrokken in Zaventem naar Frankfurt in
Duitsland en vandaar met een rechtstreekse vlucht naar Caracas.
Het reisagentschap had al de luchthavens op de hoogte gebracht dat we met
een manuele rolstoel op komst waren en alles is als op rolletjes verlopen.
Zeker van het luchthavenpersoneel in Caracas zijn we geschrokken; we zijn
daar op een ultra snelle manier door alle douaneformaliteiten geloosd. Wij
hadden dat zeker niet verwacht en zeker niet in Venezuela als je weet hoe
IMSO 2008/2 13

corrupt daar praktisch iedereen is. Die vriend van Erna, pater Jos, woont
midden in de bario. Dat zijn de sloppenwijken, en die huizen????? staan
letterlijk tegen, op en onder elkaar zoals je op de foto kunt zien.
De verplaatsingen die wij daar deden zijn altijd gebeurd met een jeep, want
met de rolstoel was dat onmogelijk, er is in de bario geen enkel vlak stuk
wegdek dat langer is dan 100 m. Tussen de krotten kun je enkel weg via
trappen, trappen en nog eens trappen. Tussen de weg en ons adoptiekindje
zijn zo maar eventjes 85 trappen en geen trappen zoals hier maar er zijn er
zo enkele tussen met een verval van 50 á 60 cm zoals te zien op de foto.
.Vertel ons hoe jullie daar
ontvangen werden ?
Over de gastvrijheid van de
plaatselijke bevolking
kunnen wij niets anders
zeggen als dat het
overweldigend is. Wij zijn
daar ontvangen op een
manier om “U” tegen te
zeggen.
hebben, ze laten je zelfs je handen wassen,
echter wel met het uiterste minimum. Dat kun
je wel begrijpen als je weet dat er pas om de 2
à 3 weken water door de leidingen komt. Dan
wordt er gewassen en ondertussen oude olie
vaten gevuld met water.
De mensen hebben niets,
maar als je er op bezoek
komt dan geven ze wat ze
Bij een bepaald gezin zijn wij daar uitgenodigd
om op zondag te komen eten en daar hebben
we voor het eerst vers gebakken tonijn
gegeten met rijst en maniok en niet met
aardappelen, want die worden daar per stuk
verkocht. De melk o.a. kost ginder evenveel
als hier maar de benzine wordt verkocht aan
1.5 Bfr of € 0.04 (om even over na te denken).
Het gemiddelde maandelijks inkomen was
toen ongeveer € 200 en is ondertussen nog verminderd.
IMSO 2008/2 14

Jullie blijven de mensen terplekke steunen. Vertel ons eens hoe dit
gebeurt.
Wij blijven de mensen ginder nog steunen op onze eigen manier en nl. door
het schoolgeld te storten voor een meisje, Wendy. Zij is ondertussen 14 jaar
en doet goed haar best op school.
Wij dachten als wij ginder iemand laten studeren kan zij op haar beurt later
haar gezin helpen en misschien ook haar land op die manier een beetje
verder helpen.
Wij vinden dat beter dan voedsel of kleren te sturen, want die blijven toch bij
de douane plakken of worden gestolen, en ook vervallen de mensen in
luiheid, want ze krijgen het toch.
Op de foto is Wendy te zien in het stadspark toen we eens op uitstap waren.
Wendy woont samen met
haar ouders broer en
zussen Kimberly, Jezus en
Oscaris op een oppervlakte
van 3.5 m. x 6.5 m. en daar
moet alles gebeuren zoals
wassen, koken,slapen e.d.
Gelukkig leven ze daar
meer op straat dan binnen.
Hun inkomen bestaat uit de
verkoop van koffie en
arepa´s die de mama
klaarmaakt en de papa
verkoopt waarvoor hij ¾
moet gaan langs die trappen om in de stad te geraken.
Nu deze verre reis niet meer mogelijk is, hoe behouden jullie deze nauwe
vriendschapsbanden ?
Op het ogenblik is het niet mogelijk om terug naar ginder te gaan, maar we
blijven hopen.
Wij houden nu contact via internet en af en toe krijgen we een briefje van ons
adoptie kind dat ze met potlood schrijft (pennen zijn te duur).
Wist U dat ?
Het Nationaal MS Centrum van Melsbroek als eerste enige MS‐instelling in België de
ISO‐9001 kwaliteitsnorm heeft gekregen. “Met de toekenning van de ISO‐norm wordt
niet enkel de kwaliteit van de zorg van het centrum erkend. Het is ook een belangrijk
signaal, en oproep aan het adres van de beleidsmakers in dit land, dat de MS‐zorg hier
nog gevoelig kan verbeterd worden” aldus het centrum in een mededeling (belga/ka).
IMSO 2008/2 15

Details over de nieuwe I.M.S.O.- tussenkomsten
Sinds de aanvang van het nieuwe jaar zijn er, zoals iedereen waarschijnlijk wel weet,
veranderingen gebeurt voor de tussenkomsten die IMSO tracht te voorzien.
Vooreerst wensen we toch te benadrukken vanuit de raad van bestuur dat
tussenkomsten geen automatisch recht vormen.
Vanuit het bestuur trachten wij consequent een aantal richtlijnen te volgen, en die
zijn de volgende :
- aanvragen tot tussenkomsten moeten MS gerelateerd zijn.
- er wordt rekening gehouden met de graad van behoeftigheid
- onze budgetten moeten het toelaten om tussenkomsten te geven.
- het moet ons fair lijken een tussenkomst te geven:
• Wij menen namelijk de middelen te moeten beheren in naam van alle
sponsors, en van alle vrijwilligers die meehelpen bij talrijke activiteiten.
• Wij menen de middelen te moeten beheren in naam van de algemene
vergadering.
• Wij menen de middelen te moeten beheren in naam van alle leden van IMSO.
• Wij menen de middelen te moeten beheren zodanig dat we IMSO een
continuïteit kunnen garanderen de volgende jaren.
En nu de veranderingen, de veranderingen situeren zich voornamelijk in
tussenkomsten voor medicatie, en de tussenkomsten voor hulpmiddelen
Tussenkomsten medicatie
1) Zoals voorheen, beperkt de medicatie zich tot de limitatieve lijst die door IMSO
wordt opgesteld
2) Medicatie wordt volledig uit het geplafonneerde budget steunfonds gehaald.
Verschil tussen een WIGW en een niet-WIGW wordt reeds gecreëerd bij de aankoop
zelf en hoeven wij dus niet te doen. Wanneer patiënten de grens van €1000 per jaar
overschrijden wordt dit bekeken op de maandelijkse bestuursvergadering.
3) Alle medicatie wordt terugbetaald tegen 50%, dit is vooral belangrijk voor
mensen die vroeger een hogere tussenkomst hadden voor Privigil, Hytrin, en Botox
IMSO 2008/2 16

Tussenkomsten hulpmiddelen
Hier bevindt zich de grootste verandering. Vanzelfsprekend moet de begunstigde lid
zijn (worden) van IMSO en blijven de andere modaliteiten ook van toepassing, zoals
de aanvraag moet voor de investering gebeuren. De aanvraag moet gebeurt via de
sociale dienst van het ms-centrum
Er wordt niet meer gewerkt met een jaarbudget, maar met een driejaarlijks budget.
Voor WIGW wordt dit 1.850,- EUR en voor niet-WIGW wordt dit 1.250,- EUR
voor de volledige drie jaar. Iedereen die lid was in 2007 begint met een
volwaardige driejarige periode op 01 januari 2008. .
Iedereen die vanaf 01/01/2008 lid wordt valt in de nieuwe ingroeiregeling. Dit wil
concreet zeggen dat hij/zij het eerste jaar slechts 1/3° kan krijgen van de "normale"
tussenkomst. Het tweede jaar wordt dat 2/3° en vanaf het derde jaar wordt dat
gewoon de volledige 3/3° tussenkomst. Het eerste jaar is het jaar van aansluiting,
indien die aansluiting ten laatste op 31 oktober van het jaar is. Sluit iemand na die
datum aan, dan zal het eerste jaar de resterende maanden plus het daaropvolgende
jaar zijn.
Belangrijk hier is ook dat iemand die zijn lidgeld één of meerdere jaren niet meer
betaald heeft, niet zomaar terug volwaardig lid wordt qua tussenkomst. Die verliest
zijn statuut en valt terug in het ingroeiscenario.
Doelstellingen:
1) Betere spreiding en aanwending van de tussenkomsten door de patiënt de
mogelijkheid te geven in één jaar een "grotere" of "meerdere" tussenkomsten te
vragen, maar wel met een drie-jarige korf.
2) Het verschil tussen WIGW en niet-WIGW verkleinen
3) Een "ingroeiscenario" invoegen dat niet onmiddellijk alle rechten opent.
Zelf willen we deze nieuwe regeling na een half jaar terug evalueren om te bekijken
of de nieuwe regeling voor geen ontsporing van onze budgetten zorgt.
Verder wensen wij toch nog zeer uitdrukkelijk te benadrukken dat alle
tussenkomsten maar kunnen dankzij het harde werken (van) al onze vrijwilligers,
giften, sponsors, de meer dan 100 vrijwilligers van
“VZW Sporthuis steunt MS”, Rotary, Lions, en alle deelnemers aan onze
activiteiten.
Waarvoor onze uitdrukkelijke dank
De Raad van Bestuur.
IMSO 2008/2 17

IMSO 2008/2 18

TUSSENKOMSTEN STEUNFONDS *** IMSO VZW
De bedragen van de onderstaande tussenkomsten zijn geldig vanaf 01 januari 2008
MINIMUM
BEDRAG
MAXIMUM
BEDRAG
ROLSTOELEN
Lichtgewicht rolstoel
Ergonomische rolstoel
Elektrisch aangedreven rolstoel
Herstellingen aan rolstoel
165,00
220,00
275,00
138,00
495,00
660,00
825,00
413,00
ZIEKENHUISBED
Na evaluatie
275,00 825,00
HYGIËNE
Anti decubitus kussen
Anti decubitus matras
Toiletstoel
Incontinentiemateriaal
165,00
413,00
110,00
110,00
495,00
1.238,00
330,00
330,00
POETSDIENST & THUISHULP
Na evaluatie
STALEN VERPLEEGSTER
Elektrische lifters
138,00 413,00
330,00 990,00
AANPASSINGEN
Klein materiaal
Looprek
Therapeutische toestellen
Liftinstallaties en trapliften
Verbouwingswerken woning
Personenwagens
138,00
55,00
138,00
413,00
413,00
375,00
413,00
165,00
413,00
1.238,00
1.238,00
1.125,00
OPROEPSYSTEMEN
Oproepsystemen
Communicatiehulp
110,00
110,00
330,00
330,00
Minimale eigen inbreng op een aanvraag met totaalbedrag groter dan 200,- eur:
Minimale eigen inbreng op een aanvraag met totaalbedrag kleiner dan 200,- eur:
variërend van 5% tot 50%
variërend van 10% tot 100%
NIEUW VANAF 2008: INGROEIFASE VOOR NIEUWE LEDEN
(= tweejarige lineaire vermindering op de bovenvermelde tussenkomsten)
Maximum tussenkomst voor leden in het eerste jaar van aansluiting bij IMSO bedraagt 1/3°
Maximum tussenkomst voor leden in het tweede jaar van aansluiting bij IMSO bedraagt 2/3°
Vanaf het derde jaar van aansluiting genieten leden van de volledige tussenkomst.
De tussenkomsten kunnen nooit worden beschouwd als een verworven recht en dienen steeds via een gestandaardiseerde aanvraag individueel te worden
goedgekeurd door de raad van bestuur op de maandelijkse bestuursvergaderingen. Het systeem en de bedragen van de tussenkomsten zijn steeds
afhankelijk van de budgettaire toestand van de VZW en kunnen na evaluatie te allen tijde worden aangepast zonder voorafgaande verwittiging.
IMSO 2008/2 19

Dialoog vergadering van februari‐maart 2008
Aanwezig : Karin Leliveld, Patrick De Meyer, Mau Vanden Eede, André
Werelds, Dr. Ketelaer, Gaël Spruyt.
De uitslagen van de tevredenheidspeiling uitgevoerd bij alle ambulante
revalidatie‐patiënten van het NMSC te Melsbroek.
De bevraging liep van 19.11.2007 tot 21.01.2008. Tijdens deze periode
kwamen 266 patiënten op ambulante revalidatie. Er werd gebruik gemaakt
van de anonieme vragenlijst die in 2005 door het directiecomité werd
goedgekeurd.
186 vragenlijsten werden ingevuld, wat overeenkomt met een respons van
70 % : 73,8 % van de Nederlandstalige vragenlijsten en 58 % van de
Franstalige vragenlijsten.
De meest positieve resultaten worden bekomen voor de items :
‐ onthaal (goed tot zeer goed) : 88 %
‐ accommodatie (goed tot zeer goed) : 80 %
‐ cafetaria (goed tot zeer goed) : 78 %.
Eerder positieve resultaten voor volgende items :
‐ uitleg verpleegkundigen (69 %)
‐ uitleg revalidatie‐therapeuten (73 %)
Vrij zwakke resultaten voor volgende items :
‐ samenstelling van het programma (goed tot zeer goed) : 63 %)
‐ uitleg artsen (goed tot zeer goed) : 64 %
‐ medische opvolging (goed tot zeer goed) : 59 %
Als verbeterpunten werd aangegeven :
‐ transport (goed tot zeer goed) : 49 %
‐ therapieduur (goed tot zeer goed) : 53 %
‐ inspraak (goed tot zeer goed) : 55 %
De verwerking der resultaten werd uitgevoerd en voorgedragen op 22.02.2008
door Mieke De Medts, kwaliteitscoördinator en ombudsvrouw.
IMSO 2008/2 20

IMSO 2008/2 21

PUZZELS EN SUDOKU Nr. 1
Puzzel
Correcte antwoorden kregen we van:
Frieda Clemens, Catharina De Bruyne, Ward de Wachter, Vicky Maes, Willy
Pasteels, Annicq Peeters, Madeleine Petrus, Rita Verbeke.
Frieda Clemens gaat met onze laatste bon van 30 € aan de haal. Proficiat.
Karin Leliveld vulde niet alles in.
Sudoku :
We kregen enkel correcte antwoorden en dat waren er 14 :
Willy Bal, Kristel Degryse, Ward de Wachter, Freddy Franckaert, Karin
Leliveld, Willy Pasteels, Annicq Peeters, Ronny Pintens, Alfons Roosen,
Maria Rottiers, Michel Thils, Rita Verbeke, Erna Vertenten
De winnares heet Kristel Degryse. Gelukgewenst.
Er was één onbekende soldaat. Maar daarvoor krijg je geen pepernoot.
_____________________________________________________________
De Prêtre Orthopedie
IMSO 2008/2 22

---- PUB HENDRIKS
IMSO 2008/2 23

Feestkalender 2008
II. .M.S.O.
. MELSBROEK
Zondag 11 mei
Zaterdag 07 juni
Zondag 08 juni
Zondag 17 augustus
Zaterdag 06 september
Zaterdag 11 oktober
Dinsdag 11 november
Zaterdag 13 december
Vrijdag 19 december
Moederdag - I.M.S.O.
Koud Buffet Patiënten - I.M.S.O.
Vaderdag - I.M.S.O.
Barbecue - I.M.S.O.
Uitstap Patiënten - I.M.S.O.
Mosselfeest - I.M.S.O.
Pannenkoekenbak (Kap. o/d Bos)
Kerstfeest - Rotary
Bedeling Kerstmis - I.M.S.O.
DEZE KALENDER KAN GEWIJZIGD WORDEN
IMSO 2008/2 24

----- PUB DRUKKERIJ 1/2
----- PUB ORTHOPEDIE
IMSO 2008/2 25

IMSO 2008/2 26

Nieuwe puzzel Nederlands
IMSO 2008/2 27

ANTWOORD OP DE SUDOKU
N°1
9 4 8 5 6 1 7 3 2
6 5 3 2 4 7 9 8 1
2 7 1 3 8 9 4 6 5
5 1 2 8 9 3 6 7 4
7 3 4 1 5 6 2 9 8
8 6 9 4 7 2 1 5 3
1 9 5 6 3 4 8 2 7
4 8 6 7 2 5 3 1 9
3 2 7 9 1 8 5 4 6
De resultaten staan op pagina 22
in dit nummer vermeld.
N°2
U kan 30 € winnen indien U ons het juiste antwoord toestuurt voor 15 mei
2008. Indien meerdere deelnemers het juiste antwoord vinden zal een
loting beslissen wie de 30 € zal winnen.
Stuur uw antwoord naar Christel Kempeneers, IMSO Vanheylenstraat 16,
1820 Melsbroek.
ANNIVERSAIRES - VERJAARDAGEN
IMSO 2008/2 28

Mei/Mai
DURMUS Mahmut
ENGLEBERT Edouard
CHAMPION Josiane
VANDERBEKEN Mr. Eric
VOET Hilde
WARNANTS Francine
DEBRUYCKER Micheline
ORIS Freddy
DEBLOCK Ingrid
DE TANT Mr. Daniel
CULOT Danielle
BONTINCK Christine (Rossyn D.)
MASSE Fabienne
BOBER Mevr. Petra
WASER Gabriëlla
HUISMAN Ann (Vandebroek J.P.)
STERCKX Karel (Loris Cecile : moeder)
POTTIER Mevr. Simonne
BOSMANS M-J (Vanclooster Camiel)
DE CUYPER L. (De Raede. P.)
BOETS Chr. (Van Buynder K.)
LEBRUN Brigitte
VAN DEN BRANDE Youri
STEENHUYZEN Dirk
CAMPHYN Mr. Daniel
RISPENS Mevr. Susanne
PAULISSEN Hubert
RONSMANS Marc
VAN TRICHT Leo - GROSSEN Els
GUNS Carine
DILLEN Magda (Deridder J.)
PIERARD R.
LABROU Paraskevi
DE KNOP Jeanette (Flies)
CALONNE Mevr. Christiane
PALSTERMANS Julienne
BALDWIN Glenys (Lauwers G.)
VANDECAUTER Mr. Jean
WOUWE-SAINT-LAMBERT
ECHTERNACH
ARLON
KLUISBERGEN
HEIST-OP- DEN-BERG
PONT-A-CELLES
BAAL TREMELO
ANTWERPEN
MELSBROEK
NINOVE
JETTE
VOORDE
RHODE-ST-GENESE
BRUSSEL
DILBEEK
LEUVEN
DROGENBOS
BERCHEM (Antw.)
OPOETEREN
LAEKEN
BORGERHOUT
BRUXELLES
LOKEREN
MECHELEN
HAINE ST. PAUL
MECHELEN
TONGEREN
MECHELEN
BORGERHOUT
MELSBROEK
LIER
GENVAL
ANDERLECHT
MERCHTEM
ETTERBEEK
MELSBROEK
ANTWERPEN
BOUTERSEM
IMSO 2008/2 29

Juni/Juin
BAELE Mr. Albert
ST P/ LEEUW
PAPON Louisa
ANTWERPEN
PASTEELS Willy (Feyaerts)
ZEMST
VERHAEGEN Jose
SCHERPENHEUVEL
DE NIL Armand
ASSE
JANSSENS Mr. Jean Paul
WESPELAAR
FOCQUET Urbain
VLIERZELE
VERMEYLEN Patrick (Debaer)
HEMIKSEM
DE NARDI Mevr. Laura
CHATELINEAU
DASSET Jenny
ANTWERPEN
COLAERT-STOEFS Fam.
JETTE
BEDUNEAU Michelle
JETTE
DE WAEGENEER Lionel
ROOSDAAL
ARROYO ALMEIDA Bethsy
IXELLES
VAN GOETHEM Johanna (Joke)
ANTWERPEN
HOTTAT Caroline (Bessemans K.) TIENEN
VETTERS Daniella
BOUWEL
KLOECK Greta (Verbeeck L.)
PULDERBOS
VANLERBERGHE Freddy
DIEST
TAYMANS Josse (Onclin Luc) HULDENBERG
AELGOET I. - VAN LOOCKE
GAVERE-ASPER
BLIJCKERS Lucienne (Deneyer V.)
ST.GENESIUS RODE
PIZZUTI Dhr. Guido
WOLUWE-SAINT-PIERRE
DE SWAEF Annie
BOORTMEERBEEK
DE BELDER Eddy
SCHERPENHEUVEL
NATEN Pierre (Venstermans Jose)
AVERBODE
DE SMET Elke
Rumst
Liefde is er niet om gelukkig te zijn, maar om te weten te komen hoe sterk
we zijn in het lijden en in het dragen van leed. (Hermann Hesse, ‘Peter
Camenzind’)
Wie geen geschenken kan aanvaarden, heeft zelf niets te bieden. (Ferdinand
Bordewijk, Karakter)
IMSO 2008/2 30

Allocution du Président de la Ligue Nationale Belge de la
Sclérose en Plaques à l’occasion du 50 ième anniversaire.
Chers amis de la Ligue,
Peut-être lirez vous ce message avant, pendant ou après le Concert de ce soir. Quel que soit le
moment que vous aurez choisi, je voudrais vous dire merci. Un merci tout particulier à
l'occasion du 50ème anniversaire de la Ligue Nationale Belge de la Sc1érose en Plaques. Pour
votre présence et celle de vos proches ou de vos amis. Pour votre fidélité si vous êtes au
nombre de ceux qui soutiennent notre action depuis des années.
Toute l'aide, l'appui, les moyens que vous nous apportez va à ces hommes et ces femmes qui,
un jour de leur existence, jeunes ou plus âgés, ont appris qu'ils étaient atteints d'un mal
irréversible et imprévisible.
En leur nom à tous et au nom de mes collègues-présidents des Ligues Communautaires, du
Conseil d' Administration de la Ligue Nationale, du Comité Organisateur du Gala et particulièrement
de tous les bénévoles qui nous ont aidés à vous rassembler tous, je vous exprime ma
plus profonde gratitude.
Si d'aventure, vous lisez ces lignes avant que le Concert n'ait commencé, je vous souhaite une
soirée musicale enchanteresse.
A tous nous proposons, à l'issue du Concert, des rencontres inédites, des échanges de vues
intéressants au cours de la réception que nous offrons. Nous avons voulu une soirée différente,
une soirée de musique certes, mais aussi de contacts, une soirée interactive et
bruissante. Sou succès dépend de vous.
Mais avant d'aller plus loin, permettez-moi de remercier S.M. la Reine Fabiola, qui, retenue
par des impératifs que nous comprenons, a accepté il y a quarante ans, de nous accorder Son
Haut Patronage et a insisté pour que cette soirée soit également rehaussée par cette marque de
sympathie et de solidarité. Nous Lui sommes extrêmement reconnaissants et Lui exprimons
nos respectueux remerciements. Depuis quatre décennies S.M. la Reine Fabiola nous soutient,
avec la discrétion qui Lui est propre et nous ne pouvons assez Lui dire combien nous Lui
sommes attachés.
Je voudrais ensuite remercier tout particulièrement S.E. l' Ambassadeur d'Espagne et Madame
Gomez-Mugica Sanz pour 1'honneur qu'ils nous font d'avoir accepté spontanément la
présidence de cette soirée de Gala, alors même qu'ils viennent seulement d'arriver en
Belgique. Je les remercie pour leur générosité et pour leur grande gentillesse et avec eux tous
ceux et celles qui, dans la grande communauté espagnole de Belgique, ont fait preuve de
largesse à cette occasion.
La pathologie ne connaît pas de frontières géographiques et le peuple espagnol lui aussi
connaît cette maladie. Il y a des dizaines de milliers de personnes atteintes dans toute la
péninsule ibérique et au-delà, sur tout le continent latino-américain. A travers notre jumelage
diplomatique de ce soir, Bons adressons à toutes ces personnes et à leur famille un message
de sympathie et d'espoir. Nous soutenons comme eux la recherche scientifique et luttons avec
IMSO 2008/2 31

eux à vaincre le même mal. La souffrance n'a pas de frontières.
Cette année est celle du cinquantième anniversaire de la création de la Ligue Nationale et ce
soir nous rendons hommage à ses fondateurs et fondatrices, aux pionniers, qui, en 1958, ont
décidé d'entamer la lutte contre la maladie, mais aussi contre les conséquences de cette
maladie: l'isolement, l'immobilité, les difficultés sociales, psychologiques et les déboires
financiers.
Ces pionniers sont nombreux et il n'est donc ni possible ni prudent de prétendre les nommer
tous. Il ne serait toutefois pas juste de n'en mentionner aucun.
Le Groupe Belge d'Etude de la Sclérose en Plaques, le Centre de la SEP à Melsbroek et la
Ligue Nationale Belge ont tous les trois une parenté commune: des médecins remarquables,
des neurologues visionnaires et des hommes de coeur qui s'appelaient Charles Ketelaer, Ludo
van Bogaert et les époux Dalcq. Sans Charles Ketelaer on n'aurait sans doute connu ni
Melsbroek, ni Overpelt, ni Fraiture, ni la Ligue Nationale et la Belgique ne serait sans doute
pas reconnue, comme elle l'est, dans le monde, pour la qualité de ses traitements. Ils ont en
effet sensibilisé, mobilisé, créé et probablement financé les institutions que nous connaissons
aujourd'hui. A leurs familles, à leurs descendants présents dans cette salle ce soir je tiens à
rendre un hommage solennel. Sans leurs ascendants, nous ne serions pas réunis ce soir.
Les pionniers bénévoles ensuite, que furent la Baronne Moreau de Melen, le Chevalier
Seresia, les Soeurs Ursulines de Tildonk et en particulier Josepha De Belser, Soeur
Supérieure Générale de la Congrégation, Colette vander Straeten, Monique De Langhe-
Claeys, Guy Smal, Christian t'Kint de Roodenbeke et bien d'autres.
Depuis lors, les bénévoles se sont multipliés et je ne saurais les mentionner tous. Mais leur
action est fondamenta1e. Sans les bénévoles, l'action des Ligues serait limitée.
Je souhaite aussi remercier mes prédécesseurs : le Baron de Bonvoisin et surtout la Princesse
Jean de Merode, qui en s'effaçant après 17 années de présidence active de la Ligue Nationale,
m'a installé aux commandes il y a dix ans en restant dans l'ombre, particulièrement serviable,
humaine, efficace. Je lui dois beaucoup et entre autres le regard rosé sur les patients : un
regard d'égal à égal, sans condescendance, paternalisme ou commisération. Un regard
généreux, positif et fraternel. Un regard d'humain à humain.
La Ligue Nationale a donné naissance, il y a un quart de siècle, aux Ligues Communautaires
qui se sont développées de manière autonome, étoffant les services sociaux, créés dès
l'origine dans chacune des provinces de notre pays. Notre collaboration transcende les
divergences communautaires et je salue les présidents et les administrateurs de ces deux asbl,
le Dr Michel Watelet et le Dr Etienne Roussel, et à travers eux toutes les personnes qui
effectuent le travail social en faveur des personnes atteintes, une quarantaine de membres de
personnel, compétents et dévoués et des centaines de volontaires, que vous ne voyez pas sou
vent, peut-être même jamais, mais qui forment une chaîne de solidarité humaine sans
lesquelles le travail que nous faisons et les Gala que nous organisons seraient vains.
En effet, si ces Gala ont pour objectif avoué de récolter des fonds - la recette en est
entièrement consacrée au soutien psycho-socio-économique des personnes atteintes de
IMSO 2008/2 32

sclérose en plaques de Bruxelles-Capitale et des deux régions périphériques - , ils ne trouvent
leur véritable sens que dans l'immense chaîne de solidarité qu'ils nécessitent. C'est sous l'impulsion
de la Princesse de Merode qu'ils se sont développés, mais je ne saurais assez dire
combien nous sommes reconnaissants aux femmes et aux hommes, chefs de file, bénévoles
pour toutes les taches, conseillers musicaux et assistants-brancardiers, qui nous aident depuis
quarante ans à vous faire passer une belle soirée, dans la solidarité avec les patients et leurs
familles.
Nous remercions également tous les sponsors - entreprises et personnes physiques - et tous
nos parrains belges et étrangers. A toutes et tous nous sommes profondément reconnaissants.
Si vous feuilletez votre programme, vous verrez qu'ils sont nombreux. Je ne puis les citer
tous, mais qu'ils soient convaincus de notre gratitude sincère et profonde. Un merci tout
particulier à nos sponsors en or et à l' Ambassade d'Espagne et à la Loterie Nationale. Merci
aussi à tous nos généreux donateurs et donatrices. Nous les encourageons à penser à nous
lorsqu'ils ou elles font des legs, des legs-duos ou des dons.
Ce soir la plupart des institutions liguées dans la lutte contre la sclérose en plaques sont
présentes ou représentées, le Groupe Belge d'Etude de la Sclérose en Plaques, présidé par le
Dr.Gonsette, qui préside également la Fondation Charcot, les Cliniques spécialisées de
Melsbroek, Overpelt et Fraiture, les Centres Universitaires, le Comité Médical, les Centres de
Recherche (le WOMS et le FNRS). Nous avons même le privilège d'accueillir le CEO de la
Fédération Internationale de la sclérose en plaques, Monsieur Peer Baneke, et la présidente de
la Fédération Européenne de la sclérose en plaques, Madame Dorothea Pitschnau.
En leur présence, mais surtout devant les personnes atteintes je m'engage à poursuivre à
l'avenir le travail entamé il y a 50 ans. Dans un esprit d'ouverture, de solidarité, de fraternité,
loin des querelles communautaires stériles et des divergences interpersonnelles.
Je remercie la présidente sortante du Conseil Médical, formé de neurologues éminents du
Nord et du Sud du pays, le Dr. B. D'hooghe, et son successeur, le Dr. P. Seeldrayers pour la
sagesse de leurs avis. Ce Conseil permet aux ligues de garder la nécessaire sérénité et
objectivité dans la communication dont elles ont la charge.
D'après les informations qui nous parviennent, nous pouvons dire que les chercheurs sont sur
de bonnes pistes et qu'ils découvriront, dans les années qui viennent, les facteurs de causalité
de la maladie, laissant le champ ouvert aux laboratoires pharmaceutiques pour développer les
molécules permettant de vaincre notre adversaire commun. Cela prendra du temps, mais
l'espoir renaît.
Nous souhaitons une excellente soirée à tous ceux que la solidarité et l'amitié ont conduit ce
soir aux Beaux-Arts et leur exprimons notre gratitude.
Au nom de tous et spécialement du Comité Organisateur, je vous souhaite de passer une
merveilleuse soirée en compagnie de I'Orchestre National de Belgique sous la direction de
son chef invité Monsieur Andreescu et de la merveilleuse soprano Madame Maria Bayo, qui
vont vous interpréter Mozart pour votre plus grand plaisir.
Baron Charles van der Straten Waillet, Président
IMSO 2008/2 33

Interview de Erna Vertenten et de Freddy.
La rédaction de notre revue souhaite donner le plus possible la parole aux
patients et à leurs familles, au sujet de leurs expériences de vie. Nous avons
beaucoup à apprendre de vous car vous vous engagez beaucoup, dans les
activités de l’IMSO entre autres.
Vous êtes confrontés à la S.E.P. depuis longtemps. Il est important pour
nous que nous comprenions comment vous vous y êtes adaptés.
Le diagnostic d’Erna a été établi en janvier 1991. Au début nous avons
connu des temps difficiles et eu bien du mal à le digérer. Mais nous nous
sommes promis, comme nous l’avions fait à notre mariage, de rester unis
pour le meilleur et pour le pire, et maintenant que nous sommes dans
l’épreuve, nous agissons comme promis, même si ce n’est pas toujours
facile.
On entend souvent dire qu’avec la S.E.P. les liens d’amitiés s’estompent.
Avez‐vous connu cela ?
C’est un fait que nous savons maintenant qui sont nos vrais amis. Au début
les amis viennent, mais après un temps ils décrochent un par un et on finit
par les connaître. Alors on peut les compter sur les doigts d’une main.
Vous ne restez pas assis. Vous avez des contacts en Amérique du sud ?
Voulez‐vous nous dire comment cela s’est fait ?
Erna a un ami d’enfance qui est devenu missionnaire en Amérique du sud et
qui est allé ensuite en 1966 à Caracas au Venezuela. Il nous avait déjà
demandé plusieurs fois de venir lui rendre visite là-bas, mais nous avions
alors des enfants aux études et d’autres empêchements, si bien que ce
voyage a été remis longtemps.
Êtes‐vous allé voir cet ami ?
Nous y sommes allés deux fois. La dernière fois, il y a environ deux ans,
nous sommes partis de Zaventhem pour Frankfurt en Allemagne et de là par
un vol direct pour Caracas. L’agence de voyages avait prévenu les divers
aéroports que nous voyagions avec une chaise roulante et tout a été sur des
roulettes. Nous avons été agréablement surpris à l’aéroport de Caracas : le
personnel nous a fait passer les formalités de douane à toute vitesse. Nous
ne nous attendions pas à cela dans un pays comme le Venezuela où comme
on le sait presque tout le monde est corrompu. L’ami de Erna, pater Jos,
habite au milieu du bario. Ce sont des impasses et ces « maisons » sont
accolées par les côtés, par le haut, et par le bas, comme vous pouvez le voir
IMSO 2008/2 34

sur la photo. Tous nos déplacements se sont fait en jeep car en chaise
roulante ce n’était pas possible : il n’y a pas un tronçon de route plat qui
dépasse cent mètres de long. On ne peut sortir là que par d’innombrables
escaliers. Entre la route et notre village adoptif il y a au moins 85 marches et
certaines font 50 à 60 cm comme vous pouvez le voir sur la photo.
Racontez‐nous : comment
avez‐vous été reçus làbas
?
semaines. Alors on nettoie et on remplit d’eau
de vieux fûts. Nous avons été invités un
dimanche et nous avons reçu pour la première
fois du thon frais avec du riz et du manioc.
Pas des pommes de terres car elles sont
vendues à la pièce. Le lait par exemple coûte
aussi cher qu’ici, mais l’essence ne coûte que
0,04 € (Pour vous donner une idée). Le
revenu mensuel moyen est d’environ 200 €, et
a diminué entre temps.
Au sujet de leur hospitalité,
nous ne pouvons que dire
qu’elle est exubérante. Les
gens n’ont presque rien,
mais ils vous donnent tout
ce qu’ils ont. Ils vous
laissent même vous laver
les mains bien qu’il n’y ait
de l’eau dans les conduites
que toutes les deux à trois
Vous continuez à aider les gens de là‐bas.
Racontez‐nous comment vous faites.
Nous continuons à aider les gens là-bas
à notre manière et l’une d’elles est de verser
l’argent scolaire d’une petite fille, Wendy. Elle a entre temps atteint l’âge de
quatorze ans et fait de son mieux à l’école. Nous avons pensé qu’en aidant
quelqu’un sur place pour ses études il pourrait plus tard aider sa famille et
ensuite son pays. Nous trouvons que cela vaut mieux que d’envoyer de la
nourriture et des vêtements : ils sont quand même « retenus » à la douane
où sont volés. De plus, si les gens reçoivent sans devoir travailler pour
l’obtenir, cela les pousse à la paresse.
IMSO 2008/2 35

Sur la photo, on voit Wendy dans le parc communal. Elle habite avec ses
parents, ses frères Jezus
etOscaris, et sa sœur
Kimberly dans une surface
de 3,50 m sur 6,50 m. Il
faut y cuisiner, laver le
linge, dormir…
Heureusement, ils vivent
plus dans la rue qu’à
l’intérieur. Leurs moyens
d’existence sont la vente
du café et des « arepas »
que la maman prépare et
que le papa vend. Il lui faut
pour cela descendre les
trois quarts de ces
escaliers pour aller en ville.
Maintenant qu’il ne vous est plus possible de voyager si loin, comment
entretenez‐vous ces liens d’amitié si étroits ?
En ce moment, ce n’est plus possible de retourner là-bas, mais nous
espérons pouvoir le faire à nouveau. Le contact est maintenu par internet et
de temps en temps nous recevons une lettre de notre enfant d’adoption
qu’elle écrit avec un crayon car les porte-plume sont trop chers.
Dernières nouvelles de l’association “Sporthuis steunt MS”
Stefaan DE DONCKER, secrétaire de l’association nous annonce les activités
suivantes auxquelles vous êtes tous cordialement invités :
‐ le motorallye annuel organisé le samedi 23 août 2008
‐ le parcours cycliste organisé le dimanche 24 août 2008 en présence de
Eddy Merckx
IMSO 2008/2 36

Détails concernant les nouvelles interventions IMSO.
Depuis le début de cette année, vous le savez sans doute, il y a des changements dans
les interventions que l’I.M.S.O. essaye de prévoir.
Le comité de direction attire l’attention sur le fait que les interventions n’ont pas de
caractère automatique.
À la direction, nous essayons par conséquent de suivre un certain nombre de lignes
directrices qui sont les suivantes.
- Les demandes doivent concerner des interventions liées à la S.E.P.
- Il est tenu compte du fait de la vulnérabilité financière du patient.
- Nos budgets doivent être suffisants pour l’aide à apporter.
- L’intervention doit nous sembler être judicieuse.
• Nous pensons notamment devoir gérer nos moyens au nom des sponsors, et
des bénévoles qui nous aident lors de nos nombreuses activités.
• Nous pensons devoir gérer ces moyens au nom de notre assemblée générale.
• Nous pensons devoir gérer ces moyens au nom de tous les membres de
l’I.M.S.O.
• Nous pensons devoir gérer ces moyens afin d’assurer à l’I.M.S.O. une
continuité pour les années à venir.
Venons-en maintenant aux changements. Ils se situent principalement dans les
interventions concernant les médicaments, et les interventions pour les aides
matérielles.
Interventions pour les médicaments.
1) Comme auparavant ces médicaments doivent être repris dans la liste limitative
établie par l’IMSO.
2) Les médicaments ne font plus partie du fonds de soutien plafonné. La différence
entre VIPO et NON VIPO se crée déjà lors de l’achat et nous ne devons donc pas la
faire. Si les patients dépassent le montant de mille € par an le cas est examiné lors de
notre réunion mensuelle de comité de direction.
3) Tous les médicaments sont remboursés à 50%, ceci est surtout important pour
ceux qui avaient auparavant une intervention plus élevée pour le Privigil, le Hytrin,
et le Botox.
IMSO 2008/2 37

Interventions pour les aides matérielles.
Ici se situe le plus grand changement. Cela va de soi, le bénéficiaire doit être
(devenir) membre de l’I.M.S.O. et les autres modalités restent d’application. La
demande doit avoir eu lieu avant l’investissement. Elle doit avoir été faite par
l’intermédiaire du service social du centre S.E.P.
On ne travaille plus sur base d’un budget annuel, mais sur base d’un budget
triannuel. Pour les VIPO celui-ci est de 1850 € et pour les non-VIPO de 1250 €.
Celui qui était membre en 2007 commence dans ce cas une période triannuelle
complète au premier janvier 2008.
Celui qui devient membre à partir du 01/01/2008 tombe dans le nouveau règlement.
Concrètement, il recevra 1/3 de l’intervention normale la première année, 2/3 la
deuxième année, et l’intervention complète la troisième année. La première année
est considérée comme l’année de l’affiliation si cette affiliation se produit au plus
tard le 31 octobre de ladite année. Si l’affiliation a lieu après cette date, alors les
deux mois restant plus l’année suivante comptent comme première année
d’affiliation.
Il faut faire la remarque importante que quelqu’un qui n’a plus payé sa cotisation
depuis un an ou plusieurs années ne peut plus bénéficier des interventions purement
et simplement. Il retombe alors dans le scénario de croissance des interventions (1/3,
2/3 …)
Buts:
1) Meilleure répartition et meilleur ciblage des interventions en donnant la possibilité
au patient de demander en un an des interventions plus grandes ou plus multiples par
l’intermédiaire d’une corbeille triannuelle.
2) Diminution de la différence entre VIPO et non-VIPO.
3) Mise en place d’un “scénario de croissance” qui n’ouvre les droits que
progressivement.
Nous allons évaluer nous-même après six mois si ce nouveau règlement ne risque
pas de faire dérailler nos budgets.
Nous souhaitons enfin, et de manière très insistante, souligner que toutes les
interventions ne sont possibles que grâce au travail acharné de nos bénévoles, grâce
aux dons, aux sponsors, à plus de cent volontaires du « VZW Sporthuis steunt MS »,
du Rotary, des Lions, et de tous les participants à nos activités.
Qu’ils soient tous remerciés.
Le Conseil d’Administration.
IMSO 2008/2 38

IMSO 2008/2 39

FONDS d'ENTRAIDE I.M.S.O asbl
Montants des interventions d'application à partir du 01 janvier 2008
MINIMUM
MONTANT
MAXIMUM
MONTANT
CHAISES ROULANTES (C.R.)
Chaise roulante extra légère
C.R. ergonomique
C.R. électronique
Réparation C.R.
165,00
220,00
275,00
138,00
495,00
660,00
825,00
413,00
LIT HOSPITALIER
après évaluation
275,00 825,00
HYGIËNE
Coussin anti-escarre
Matelas anti-escarre
Toiletstoel
Incontinentiemateriaal
165,00
413,00
110,00
110,00
495,00
1.238,00
330,00
330,00
AIDE FAMILIALE et de NETTOYAGE
après évaluation
SOULEVE PERSONNES
lève personne électronique
138,00 413,00
330,00 990,00
ADAPTATIONS
Petit matériel
Tribune de marche
Appareils thérapeutiques
Installations d'ascenseur
Travaux d'aménagement
Personenwagens
138,00
55,00
138,00
413,00
413,00
375,00
413,00
165,00
413,00
1.238,00
1.238,00
1.125,00
SYSTEMES D' APPEL : OPROEPSYSTEMEN
Systèmes d'appel
Aide à la communication
110,00
110,00
330,00
330,00
Intervention maximale sur une demande dépassant 200,- €
Intervention personnelle minimale sur demande de moins de 200,- €
varie entre 5 % à 50%
varie entre 10 % à 100%
Nouveau à partir de 2008 : pour les nouveaux membres
(diminution linéaire sur les interventions financières pendant les deux premières années)
L'intervention maximale suite à une affiliation la première année s'élève à 1/3 des montants
L'intervention maximale suite à une affiliation la deuxième année s'élève à 2/3 des montants
L'intervention maximale suite à une affiliation la première année s'élève à 3/3 des montants.
Ces interventions ne peuvent jamais être connsidérées comme dess droits acquits. Chaque demande doit être soumise pour approbation à la réunion mensuelle
du Conseil d'Administration. Ce système d'intervention est tributaire du budget annuel de l'IMSO.
IMSO 2008/2 40

JUBILATION.
Un départ pour la retraite comme le mien, après si longtemps d’amour, ne
commence pas, vous vous en doutez, à la fin de son dernier jour de travail,
mais bien avant. Et, puisque partir c’est mourir un peu, j’avais décidé de
commencer à mourir environ un an et demi avant le jour fatidique où, pour
la dernière fois, je remettrais les pieds de mon dernier patient sur leurs
repose‐pied. Ce moyen pour mourir un peu, ce fut, pour moi, d’écrire
beaucoup.
Les hommes ont fait, au cours de l’évolution des espèces, un pas important,
celui de la réflexion. Ce pas entraîne, en corollaire, que l’homme n’a pas la
liberté de ne pas réfléchir. Condamné, donc, à réfléchir, j’exprime ici le
résultat de ma réflexion ; par le truchement de l’écriture, et non par celui de
la conversation ; car avez‐vous remarqué, cher lecteur, que lors des échanges
verbaux, les interlocuteurs s’emballent facilement, qu’on « tique » sur un
mot, qu’on bute sur une phrase, que parfois les bons amis se regardent de
travers ? Le texte a l’avantage sur la parole qu’on peut peser ses mots, ne les
lâcher qu’après avoir tourné sept fois sa plume (Ou son ordinateur) dans sa
main. Par la voie de l’écriture, on a le calme et le temps nécessaires pour
essayer d’élaborer sa pensée et pour tâcher de la formuler de manière à ce
qu’elle soit susceptible d’être bien comprise par autrui. Et, même ainsi, on
risque encore d’être mal entendu, soit parce que le lecteur vous lit au
premier degré, soit parce qu’il est de mauvaise foi, soit encore parce qu’il ne
possède pas bien votre langue…
Une réflexion de Voltaire m’est toujours présente à l’esprit : « Parlez ou
taisez‐vous, de toute façon vous serez condamné ». J’avais donc entrepris de
coucher sur le papier ce que j’avais vécu à M. pendant les trente huit ans et
sept mois où j’y avais travaillé. Et puis, si j’avais gardé le silence, c’est que
les hommes auraient fait ce pas de la réflexion pour rien. Par surcroît, si on
reprend le texte de la Déclaration des droits de l’homme et du citoyen de
1789, (auquel la Belgique a adhéré), on trouve, à l’article XI : « La libre
communication des pensées et des opinions est un des droits les plus
précieux de l’Homme : tout Citoyen peut donc parler, écrire, imprimer
librement, sauf à répondre de l’abus de cette liberté, dans les cas déterminés
par le loi. ». Ayant connaissance de cet article important, j’ai trouvé le
IMSO 2008/2 41

courage de lire mon discours de fin de carrière, le jour de mon départ.
(Partiellement, sinon il aurait duré quarante cinq minutes.)
Est‐ce le signe d’un changement favorable dans les mœurs du temps : il ne
me fut adressé jusqu’ici, à propos dudit laïus, qu’une unique réponse,
épistolaire, détractrice, pamphlétaire, courte (dans tous les sens du terme),
inexacte, réductrice, simpliste, et, injuste. Heureusement que je n’ai récolté
par ailleurs que des réactions enthousiastes et spontanées du côté
francophone et des réactions allant de la neutralité à l’admiration du côté
flamand, sans la moindre remarque négative venant de ces derniers. Les
Flamands, par conséquent, ne s’étaient pas senti visés en tant que tels par
mon texte, et ils ne l’étaient pas non plus ; mais je craignais qu’ils ne se
sentissent blessés quand même, malgré tous mes efforts pour bien
m’exprimer. Bien s’exprimer ne suffit pas encore pour être bien compris !
N’est‐ ce pas ?
Cependant, s’il est vrai que j’ai connu beaucoup de souffrances à M, j’y ai
connu beaucoup de joies aussi. À cause de la chance formidable de pouvoir
travailler au même endroit pendant toute une carrière, en contact avec un
grand nombre de mes semblables, avec, parmi eux, ceux qui sont plus
humains que les autres : les malades. Il ne faut pas oublier non plus que ces
derniers déteignent sur les bien portants ; j’ai donc eu la chance et la joie de
travailler dans un paradis d’humanité.
Cerise sur le gâteau : mon ancien chef de service, un des fils (à la hauteur
du père) du vénéré et regretté fondateur de la clinique, le docteur Charles
Joseph Ketelaer, m’a adressé une lettre d’éloges (exagérés) qu’il a introduite
par un « Cher Yvon ».
Jubilation ! Maintenant vous comprenez pourquoi j’ai intitulé ainsi les
présentes effusions et réflexions. Et ce substantif convient pour exprimer
l’état dans lequel je suis. D’autre part, les Espagnols emploient ce mot pour
dire : pension.
Yvon. Octobre 2007.
IMSO 2008/2 42

Réunion du groupe Dialogue de février ‐ mars 2008.
Présents : Karin Leliveld, Patrick De Meyer, Mau Vanden Eede, André Werelds,
Dr. Ketelaer, Gaël Spruyt et Mieke De Medts.
Les résultats de l’enquête de satisfaction menée chez tous les patients externes du
service de réadaptation du Centre National de la Sclérose en Plaques de
Melsbroek ont été rapportés le 22.03.2008. Le questionnaire s’étendait du 19
novembre 2007 au 21 janvier 2008. Pendant cette période, 266 patients sont venus
en traitement ambulatoire. On a utilisé un questionnaire anonyme qui a été
approuvé en 2005 par le Comité de Direction.
186 questionnaires furent remplis, ce qui correspond à un taux de participation de
70 % : 73,8 % de questionnaires néerlandophones et 58 % de questionnaires
francophones.
Les résultats les plus positifs sont obtenus pour les items suivants :
‐ l’accueil (bon à très bon) : 88 %
‐ l’accommodation (bon à très bon) : 80 %
‐ la cafeteria (bon à très bon) : 78 %
Les résultats plutôt positifs sont obtenus pour les items suivants:
‐ l’information par les infirmières (bon à très bon) : 69 %
‐ l’information par les réadaptateurs (bon à très bon) : 73 %
Les résultats faibles sont obtenus pour les items suivants:
‐ la composition du programme de réadaptation (bon à très bon) : 63 %
‐ l’information par les médecins (bon à très bon) : 64 %
‐ le suivi médical (bon à très bon) : 59 %
Comme points à améliorer ont été retenus :
‐ le transport (bon à très bon) : 49 %
‐ la durée de la thérapie (bon à très bon) : 53 %
‐ la participation du patient (bon à très bon) : 55 %
Le traitement des résultats a été réalisé par Mieke De Medts, coordinatrice de la
qualité et médiatrice.
IMSO 2008/2 43

IMSO 2008/2 44

II. .M.S.O.
. MELSBROEK
Callendriier 2008
Dimanche 11 mai
Samedi 07 juin
Dimanche 08 juin
Dimanche 17 août
Samedi 06 septembre
Samedi 11 octobre
Mardi 11 novembre
Samedi 13 décembre
Vendredi 19 décembre
Fête des mères - I.M.S.O.
Buffet Froid Patients - I.M.S.O.
Fête des Pères - I.M.S.O.
Barbecue - I.M.S.O.
Excursion Patients - I.M.S.O.
Fête aux moules - I.M.S.O.
Journée des crêpes (Kap. o/d Bos)
Fête de Noël - Rotary
Noël - I.M.S.O.
IMSO 2008/2 45

SUDOKU
N°1
9 4 8 5 6 1 7 3 2
6 5 3 2 4 7 9 8 1
2 7 1 3 8 9 4 6 5
5 1 2 8 9 3 6 7 4
7 3 4 1 5 6 2 9 8
8 6 9 4 7 2 1 5 3
1 9 5 6 3 4 8 2 7
4 8 6 7 2 5 3 1 9
3 2 7 9 1 8 5 4 6
Sept bonnes réponses nous sont parvenues dans le temps imparti.
Marie Van Dam a gagné la récompense de 30 €.
N°2
Vous pouvez gagner 30 € en nous envoyant la réponse exacte avant le
15 mai 2008.
Si plusieurs participants donnent la bonne réponse, le tirage au sort
déterminera le gagnant.
Envoyez votre réponse à Christel Kempeneers, IMSO Vanheylenstraat
16, 1820 Melsbroek.
IMSO 2007 / 2 46

IMSO 2007 / 2 47
PUZZLE Français

---- PUB HENDRIKS
IMSO 2007 / 2 48

DRUKKERIJ VAN WILDERODE
----- PUB ORTHOPEDIE ½
IMSO 2007 / 2 49

IMSO 2007 / 2 50

Oplossing puzzel nr. 1 Résultat du puzzle n° 1
Résultat puzzle français
Une seule bonne réponse nous est parvenue. Elle nous a été envoyée par Mme.
Michèle Beduneau.
IMSO 2007 / 2 51

Redactieraad / Comité de rédaction :
P. BOBER, F. DE KUYSSCHE, Dr. P. KETELAER, Y. LEROY, F. LUYKFASSEEL, A. WERELDS, E. KAP.
Redactieadres / Adresse du bureau de rédaction :
I.M.S.O. v.z.w.
VANHEYLENSTRAAT 16
1820 MELSBROEK
TEL. : 02/752.96.00
PATIENTEN/PATIENTS : € 10
FAMILIE EN SYMPATHISANTEN : € 15
FAMILLES ET AMIS
STEUNENDE LEDEN/MEMBRES DE SOUTIEN : € 25
DOOR STORTING OF OVERSCHRIJVING OP VOLGEND
REKENINGNUMMER/A VERSER OU VIRER AU COMPTE :
310-0452575-59 OP NAAM VAN IMSO/AU NOM D'IMSO
GRAAG VERMELDEN :
RIJKSREGISTERNUMMER
BTW - NUMMER
OF GEBOORTEDATUM
VEUILLEZ MENTIONNER VOTRE NUMERO DE REGISTRE NATIONAL, NUMERO TVA OU DATE
DE NAISSANCE
OPMERKING: GIFTEN VAN € 30 OF MEER GEVEN RECHT OP FISCAAL ATTEST.
LIDMAATSCHAPSGELD DIENT EXTRA BETAALD TE WORDEN EN GEEFT RECHT OP HET
TIJDSCHRIFT. (vb.€ 40 = gift + € 10 lidmaatschap) (voor niet-patiënten € 30 + € 15= € 45)
ATTENTION : UNE ATTESTATION FISCALE SERA DELIVREE POUR LES DONS DE € 30 OU
PLUS . (p.e. € 30 don+ € 10 = € 40 pour les patients/ € 30 don+ € 15 = € 45 pour les autres) LA
COTISATION A VERSER EN SUPPLEMENT DONNE DROIT A L'ABONNEMENT DE LA REVUE.
TARIEF RECLAME / TARIF PUBLICITAIRE :
1/2 BLZ./PAGE : € 125 PER NUMMER/PAR NUMERO OF € 750 PER JAAR/PAR AN
1/1 BLZ./PAGE : € 250 PER NUMMER/PAR NUMERO OF/OU € 1500 EURO PER JAAR/PAR AN
VOOR ALLERLEI INLICHTINGEN IN VERBAND MET LIDMAATSCHAPSGELDEN,
AANKONDIGINGEN, RECLAME :
NEEM CONTACT OP MET ONZE REDACTIE.
POUR TOUT RENSEIGNEMENT A PROPOS DES COTISATIONS,
ANNONCES OU PUBLICITES, VEUILLEZ VOUS ADRESSER A NOTRE SECRETARIAT.
IMSO 2007 / 2 52