KAMP IS LEKKER OKTOBER 2018 TYDSKRIF

Pret & Plesier
in die
Weskus
Ons ga nou
BRAAI
Stuur vir ons jou beste foto of
kampstorie
die WEN

FOTOGRAFIE
UITNODIGING
WEES KREATIEF
EN RAAK DEEL VAN
AS JY LEKKER KAMP KIEKIES HET WAT JY GRAAG MET AL ONS LESERS
WIL DEEL, IS HIERDIE DIE PERFEKTE GELEENTHEID DAARVOOR!
WAT SOEK ONS?
MOOI NATUUR- EN LANDSKAPFOTO’S
WAT MAAK ONS DAARMEE?
PUBLISEER FOTO’S IN ONS TYDSKRIF
HELP MET “POST EDITS”
BESPREEK BETER TEGNIEKE
BESPREEK TOERUSTING
MAAK VOORSTELLE
STUUR JOU FOTO’S VANDAG NOG NA:
redakteur@lekkerkampplekke.co.za
GEE RAAD
MAAK KAMPFOTGRAFIE LEKKER

SOOS MUSIEK IN JOU ORE
WATERVALLE
“OM VIR `n NAWEEK LANGS OF NABY `n
WATERVAL TE KAMP IS SOOS MUSIEK VIR DIE SIEL.
DIS KALMEREND EN DIT VOEL OF TYD STILSTAAN!”
Saamgestel deur PIERRE LABUSCHAGNE

Baie keer vertel die foto’s sommer self die storie! Jy kan maar
net daarna kyk, en jou gedagtes gaan sommer self weer op `n
verbeeldingryke vlug na die stille waters, kabbelende stroompies,
en `n watervalletjie wat iewers druis... Jy is terug daar!
Om foto’s te neem met die water wat so melkerig en sag lyk,
is `n driepoot `n móét! In helder lig soos die foto hier bó, moet jy
ook dikwels elkstra filters opsit om jou sluiterspoed nóg stadiger te
maak. Híer het ek `n polariseerfilter plus `n 4-stop ND filter gebruik.
AS JY AAN `n WATERVAL DINK,
HOEF DIT NIE NOODWENDIG DIE
VICTORIA-VALLE
TE WEES NIE. BY `n STROOMPIE
WAAR DIE WATER OOR `n KLIP
VAL, IS DIT BESLIS OOK `N
WATERVAL PER SE!

Moenie jou kreatiwiteit beperk deur te dink
mens kry watervalle nét in riviere en stroompies nie.
`n Brander wat oor rotse slaan en die water laat
afloop in `n getypoel maak eweneens mooi foto’s!

DIE
KNYSNA-BOSSE
HET TALLE STROOMPIES EN
WATERVALLETJIES AS JY OP DIE STAP- OF
DAGROETES GAAN RONDLOOP.
Doen jouself die guns as jy in daardie
omgewing kom, en gaan sit stil langs `n
watervalletjie met `n koffiefles en drink die
vrede in saam met goeie koffie!

Dit help beslis om goeie kameratoerusting
te hê wat jou sal help om mooi
foto’s te kry, en om effekte te skep soos die
sagte, melkerige water, maar dit gaan
meer oor die herinneringe en terugdink
aan die rustigheid en vrede as jy deur jou
foto’s kyk. As jy deur die foto’s gaan ná so
`n kamp, is dit asof die vrede sommer weer
neerdaal, en jy die kalmerende effek van
die water kan aanvoel.
Terwyl jy kamp, kombineer dit nou net met
`n vuurtjie, en jy het `n wenresep vir `n
rustigheid wat geen geld in die wêreld kan
koop nie!
Ons het oral in Suid-Afrika talle wonderlike
LekkerKampplekke waar daar `n watertjie
of `n waterval naby genoeg is. Doen maar
jou volgende bespreking so, en jy sal
presies weet waaroor hierdie artikel eintlik
gaan. Dis méér as bloot net die water. Dis
eintlik `n vrede wat diep binne-in kom sit!
LekkerKampplekke
in
hierdie artikel:
Harkerville (Knysnaomgewing)
Tulbagh (Waterval)
Ebb and Flow
(Wildernis)
Robberg
(Plettenbergbaai)
Diepwalle (Knysna)
21 Watervalle
(Porterville)
Jubilee Creek
(Knysna)
Beaverlac
(Porterville)

Besoek ons by die KAAP VAKANSIESKOU
26-28 OKTOBER 2018 SANDRINGHAM
STELLENBOSCH

`n KAAPSE DRAAI IN
AFRIKA
MOSAMBIEK
ZAMBIË
TANZANIË
Woorde & Foto’s: JOSIA CONRADIE
“As `n mens opgewonde is oor iets waarna jy uitsien
kan die tyd maar traag wees. Na `n jaar se beplan,
breek die tyd uiteindelik aan. Grootmense kan ook
soos kinders reageer as hulle iets kry waarvoor hulle
lank wag.”
MOSAMBIEK & ZAMBIË
Ons is drie paartjies met drie voertuie. Die een paar moet van
die Kaap-af die lang pad vat Botswana toe, waar die ander paar
ontmoet en dan kry ons mekaar in Zambië. Ons eerste stop is
Kabula Lodge, reg langs die Zambezi. Pragtige kampplek met
lekker geriewe. Wees gewaarsku, die pad van Livingstone na
Kabula is onbegaanbaar en +- 100km het ons omtrent 3ure geneem.
Van Kabula is dit Ila Lodge toe, `n fantastiese 5-Ster lodge.
Gelukkig ken ons die mense, anders kon dit n paar Rand kos.
Van hier tot net anderkant Lusaka, kon ons kamp by Forest In.
Ook `n fantastiese kamplek. Goeie geriewe en warmwater.
Sover nog elke keer net een nag oorslaap, want die pad is nog wyd.
Volgende stop is Kapishya Hot Springs. Wow, wat `n ongelooflike
plek! Dit het gereën dat dit vrek, so ons besluit om in die rondawels
te bly. Die mense, kos en warmwaterbronne is alles uit die boeke.
Hier het ons 2 dae gebly voor ons die pad aandurf Old Farmhouse
Kisolanza toe.
TANZANIË
Ons moes ook oor die grens Tanzanië toe. (Ek kan aanbeveel
as jy deur `n paar Afrika-lande toer, om `n Garnet by die AA uit te
neem vir jou voertuig, dit gaan jou baie kopseer spaar. Ek is die
enigste een wat dit gehad het en geen problem ondervind nie, die
ander manne het gesuffer.)
Die paaie is baie sleg, so dit gaan maar stadig, ons het nie Iranga
gemaak nie, en moes oorbly by Old Farmhouse. Ons het eers die
aand 9 uur daar arriveer, so hier het ons ook maar in n rondawel
gebly. Die volgende dag 5-uur het ons in die pad geval Arusha toe.
Nog een stop tussenin by Zion Kampplek. Baie basies, maar die
manne het vroeg-oggend vir ons warm water gemaak om te stort.
Nou is ons volgende stop Arusha.

Die krater self en die wild hier was net `n ongelooflike
ondervinding. Finansieël is dit `n “once in a lifetime experience”.
NGORONGORO KRATER
Hier kan `n man groot shopping doen. Self `n Food Lovers Market
waar jy kan vleis koop en alllerhande goed wat jy nie langs die pad
kon kry nie. Ek moet byvoeg, oral langs die pad kan jy by die locals
lekker vars groente en vrugte koop vir spotgoedkoop. Masai kamp
in Arusha is beslis die moeite werd. Hulle het tot self wifi in die
kampplek. Hier het ons 2 dae deurgebring , en ons het baie inligting
gekry vir ons pad vorentoe. Ons is nou hier, so ons besluit om
vroegoggend te ry tot by die Kilimanjaro Viewpoint en dan terug
en deurdruk tot net buite die Ngorongoro Crater. Ons oornag by
Kudu Lodge, Karatu. Ook `n lekker kamp.
KILIMANJARO
Nou begin vakansie eitlik. Ngorongoro crater. Wat n belewenis!
Wees gewaarku, maak seker jy het n vet kredietkaart. Hier kan jy
nie kontant betaal nie, net met `n kaart. Dit gaan maar oor
veiligheidsredes, want niemand kan dan die geld in die sak druk
nie. Ons het ook besluit om met ons eie voertuie in die krater in te
ry wat `n aardige geldjie kos. Fooie in $US is vir `n permit $70 p/p
per 24 uur. Om `n voertuig in te neem nog $295 (dit hang af van
jou voertuig se gewig). Kamp is $30 per nag, so ja, maak maar
somme… Ons het 2 dae by die krater oorgebly. Ongelukkig is die
publieke kampplekke `n riller. Geen warm water, en net long drop
toilette. Ek sal voorstel om maar nog $20 ekstra betaal vir die
“special campsites”.
“Ons is drie paartjies met drie voertuie. Die een paar
moet van die Kaap-af die lang pad vat Botswana toe,
waar die ander paar ontmoet en dan kry ons mekaar
in Zambië.”
“I’`M SITTING ON THE TOP OF
KILIMANJARO…!“
Volgende stop Serengeti. Hier is dieselfde as by die krater, maak
seker daar is BAIE kretiet op jou kaart. Ons het 4 dae hier oorgebly.
$70 per person per 24 uur en $30 vir die kamp `n nag en $250 vir
die voertuig. Dieselfde as by die krater, is die kamp plekke

skokkend. Die paaie is die meeste van die tyd redelik goed, maar
party plekke bietjie sinkplaat.
SERENGETI
Om nog `n groter gat in die kaart te maak het ons die
Warmlugballon-safari oor die “migration” gedoen. Nog $599 per
persoon (hoes, hoes, hoes). Is dit die moeite werd? Ja, beslis! Wow,
wat `n ondervinding. Ons is donker-dag opgetel by ons kamp, en
na die plek waar die ballon gelanseer word geneem: 3 balonne vol,
met 16 passasiers elk per ballon! `n Aardige bedraggie nê, haha.
Woorde kan nie beskryf nie.
Na sowat `n uur en 10min se vlug, land jy iewers waar hulle jou
inwag met Sjampanje. Jy word geneem om `n bosveld Sjampanjeontbyt
te nuttig voor hulle jou weer by jou kampplek besorg.
Serengeti is baie groot, so dit hang baie af van jou geluk om wild
te sien. Ons was die eerste twee keer baie gelukkig en het baie
gesien, maar daarna baie stil. Die wild in die krater is baie beter.
TANGANYIKA MEER
Van Serengeti is dit Lake Tanganyika toe. Jacobsen Beach
camp, Kigoma. Nog vier nagte hier. Lekker rustig. Geriewe is
aanvaarbaar. Op die lys is die sjimpansees by Gombe.
Hier huur ons sommer `n boot, die enigste manier om Gombe te
bereik is per boot. Maak maar reg vir so 3-ure rit. Die meer was
maar rof en dit het gereën dat dit vrek.
“Jy kan die veld ruik, en die hoewe hoor van die duisende
wildebeeste en zebras wat verwoed voor die ballon vlug, elke
geluid, dis net onbeskryflik…”

GOMBE
“Serengeti is baie groot, so dit hang baie af
van jou geluk om wild te sien…”
Aapstreke in Gombe so deur die blare…
By Gombe het ons darem warm koffie gekry voor ons die
heuwels aandurf, in die reën, opsoek na die Sjimps. $100 p/p en
nog $20 vir die gids, darem nie so rof soos Serengeti nie.
Maak maar seker jy het goeie stapskoene, want stap en klouter en
klim gaan jy, pappie! Weereens was ons baie gelukkig, want so
stap kan lank raak, maar na ongeveer so uur en `n half, kry ons
hulle. Net `n ma, seun en dogter. Wat `n wonderlike ondervinding,
en ons sal dit vir enige iemand aanbeveel..

HUISTOE
Van hier is dit Suidwaards terug Zambië-toe.
Oppad het ons nog oornag by Kalumbo Falls en so kuier-kuier
terug tot in Livingstone.
Baie goeie duur ervaring. Brandstof, verblyf, kos, en al die
kuier $6000 vir die trippie vir die twee van ons.
Bygese, die Toyota’s het nie eers `n papwiel gehad nie. Ek het net
`n mudflap verloor in Serengeti.
Ons was voorwaar baie geseënd.
TOTALE KOSTES
Huidig: $6000 = R91 440.00 (@R15.24 / $1 US)

Ons Ga Nou
BRAAI
“Wat is die verskil
tussen ‘vuur’
skree en
‘brand’
skree?”
Foto’s & Woorde:
HENK BLAAUW

Wat is die verskil tussen “vuur”
skree en “brand” skree? As jy
“brand” skree, daag minder van
ons Suid-Afrikaners met vleis op.
Ons is ‘n nasie so behep met vuur en braai,
die meeste van ons het nie langer as ‘n jaar
gelede laas in ‘n kooltjie getrap nie.
Kom ons sê dit maar: “Ons is eksperts met
vuurmaak en braai”. Baie van ons kan met
een hand ‘n vuurhoutjie uit ‘n boksie haal en
aansteek, party van ons kan dit met beide
hande doen, en party van ons het blase.
Jy kan egter die braaimeester se pa wees wat
hom alles geleer het, as jy nie ordentlike kole
het nie, kan jy maar op die stoof kosmaak. En
dit is die vraag: “Wat is ordentlike kole?” en
meer belangrik, “Watse hout maak
ordentlike kole?” Hou vas aan jou hoed,
want hier raak ons nou tegnies.
Kom ons begin by die mense wat braai vir ‘n
lewe. Hulle fokus op 2 eienskappe:
1. Hitte moet konstant wees van vuur tot
vuur sodat jy elke keer dieselfde
resultate kan kry
2. Dit moet ekonomies wees.
Hout pizza oond-restaurante gebruik
gewoonlik bloekom en swartwattel (black
wattle). Vlamme speel ‘n groot rol in die
hitteverspreiding in ‘n pizza oond, so die
fokus hier is meer op die vlamme as die kole.
Daar is ook ‘n handjievol braairestaurante
wat hout gebruik in plaas van gas, en die
meeste van hulle gebruik rooikrans en
sekelbos.
Die Amerikaners hou van hulle brikette, en
gooi dan houtskaafsels op, om daardie
rookgeur te kry. Toevallig het Oom Henry
Ford (jip, Henry Ford van bloubloed
produksielyn Ford) ‘n groot hand gehad in
die ontwikkeling en verspreiding van brikette
vir braai – in die beginjare het hy baie hout
gebruik in sy karfabrieke en het plan gesien
met die afvalhout. Hy het selfs brikette en
braaiers verkoop saam met karre – ware
storie.
Om terug te kom na hout hier by ons:
Die basiese beginsel is dit, hoe swaarder
(meer dig) die hout, hoe warmer is die kole
en hoe langer brand die kole. En dit verskil
selfs in dieselfde houtspesie. ‘n
Kameeldoring wat reg langs ‘n rivier staan,
groei vinniger as een wat 2km verder op die
vlak staan, so die een op die vlak sal meer dig
wees en sodoende beter kole gee. So
daarom is dit moeilik om na een hout te
verwys as die kampioen van braaihout.
So wat is dan nou die beste houtsoorte om
mee te braai?
Die room van kole vir my, is enige van
hierdie:
o Kameeldoring (akasia), dit is die
geur en waarskynlik my
persoonlike assossiasie met die
Kalahari wat dit my gunsteling
maak
o Mopani – ongelooflike kole, noord
van Pretoria/Windhoek kry jy dit
volop
o Hardekool – in die bosveld noord
van Pretoria, baie skaars
o Sekelbos (akasia)
o Swarthaak (akasia)

Die houtspesies hieronder maak heel
aanvaarbare kole, jy sal egter so ‘n bietjie
meer hout as bogenoemde moet
brandsteek,
o Murtle
o Rooikrans
o Swartwattel (Black Wattle)
o Druiwe-prieel (jy’t baie nodig)
Hout-opsies wat jou heel waarskynlik
gaan frustreer
o Bloekom – baie vlamme, swak kole
o Dennehout (Pine)
o Dolfhout (Suidwes-kiaat) – dit
word verkoop langs die pad in die
Kaprivi, die pragtigste kole wat
binne minute vrek
o Mieliestronke, jy’t ook baie nodig
Meubelhout-vuur
o Indien jy jou hande op afvalstukke
van meubelhoutspesies hieronder
kan kry, moenie nee sê nie
(Skoonma se antieke
“ornamentele” Geelhout en
Imbuia koffietafeltjie mag dalk net
handig te pas kom):
• Olienhout (wilde-olyf) –
gryp dit, dis op dieselfde
vlak as kameeldoring indien
nie beter
• Akkerboom (eikehout)
• Boekenhout
• Imbuia
• Swarthout en Origan Pine is
okei, geelhout is net wind
Vuurmaak en braai is een van die saligste
aktiwiteite waarmee ek myself vir lang
periodes kan besig hou, dis ‘n familie en
vriende ding, ‘n kameraderie ding, en
natuurlik ‘n kamp ding.
Maak seker jy’t genoeg hout
– Lekker braai!!!
‘n Paar punte om in gedagte te hou wat
waarskynlik vir baie mense redelik
ooglopend sal wees
Ewe groot stukke hout brand ewe vinnig
uit
Nat hout gaan baie rook
Hout gee ‘n fantastiese geur aan vleis, iets
wat brikette of gas nie doen nie

Beskikbaar by www.lekkerkampplekke.co.za

BALIE’S GAT
TOE RAAK ONS EERDER NAT
BY
HENRY JONKER
Soos met ons Leeuwenboschfontein kamp einde verlede maand
het dit hierdie spannetjie (Jonker, Van Tonder, Laas & Swart) net
so bietjie meer as ʼn jaar geneem om weer die kamp ding te
doen. Dus toe Danie met die voorstel kom dat ons
weer ʼn reünie moet hou het almal begin om
moontlike bestemmings in die pot te gooi. Dit
was tyd dat ons ʼn nuwe plek moet gaan
verken. Met die dat niemand al by Baliesgat
was nie was die besluit sommer vir ons
gemaak.
Danie-hulle het besluit ʼn naweek is te
kort vir so trippie en het al die Donderdagaand
in die pad geval. ʼn Afgeleë jeeptrack in die begin
van die Droëlandskloof Pas gevind en tent op geslaan op
ʼn nabye sandduin.
Vrydaglaatmiddag suiker ons verby Op Die Berg op die R303.
72km verder draai ons regs by die Du Toit Tandfontein Bordjie. Van
hier kronkel die pad die vallei áf tot waar jy by die kampterrein kom.
Die Van Tonder’s & Swart-families was reeds lekker gesellig
met die vuur wat sommer mooi geloop het. Paul en Marina-hulle het
so net na sonsondergang aangesluit.
Met ʼn vol spannetjie teenwoordig het die fees verrigtinge om
die vuur begin. Niks so lekker as om ʼn vuur te kuier en van die
roosters te eet nie. Die jongspan het weer verenig en het die
donkerte in verdwyn en net so af en toe verskyn om iets
te kry om te eet voor hul weer die vlaktes in
gehardloop het.
Saterdaglaatoggend en die jongspan
besluit dit is tyd om die stokke in die water te
kry. ʼn Single track word vir so 500m gevolg
tot waar ons 2 waterpoele raak loop. Danie het
ietsie lewendig uit die water getrek, maar
weet nie wie was meer verbaas nie – Danie of
die vis nie. Toe die visvang opgewondenheid
verby was word daar besluit om maar liewers die lywe
nat te maak.
Terug by die tente en die vuur loop weer sterk. Roosters vleis
verskyn en verdwyn op die vuur. Die sonnetjie sak hard op ons neer,
maar gelukkig is daar ʼn ligte briesie in die lug. Laat-middag en
Danie staan nader om te begin met die pot. Min dinge is so lekker
soos ʼn pot-ete gedurende ʼn kamp naweek! ʼn Kuier vuur kry lewe in
ʼn nabye drom en die lewe se klein uitdagings is skielik iets van die
verlede. Leë glase word vol gemaak as die kuiertjie deur die nag
trek.
Sondag laat-oggend word daar rustig kamp op geslaan. Ek en
Paul wil graag die Droëlandskloof Pas terug kry wat Danie-hulle die
Vrydag gery het. Danie-hulle besluit dat hul nog so ietsie op die kole
gaan gooi voor hul in die pad val. Blad word geskud en ons en die
Laas’e val in die pad.
So paar km na Op Die Berg draai ons links en volg die pad tot
waar die GPS se die pas begin. Met die dat ons die pas van Wes na
Oos ry beteken dit ons ry die vallei af tot jy by die R355 kom. By
die T-aansluiting draai ons regs tot jy die teerpad kry reguit Ceres
toe. Die ompad was definitief die moeite werd. Definitief een van
daai “roads less travelled” en ook nie my laaste keer nie.
Dankie vir ʼn puik naweek julle. Volgende jaar maak ons weer so.

TARIEWE VANAF: R120

K L I K

Young man,
you must be careful for the
BIRDIES’ FEET
gelukkig en haak hy iets vir die pan. Dié sou maar op
die gasstofie binne die karavaan moes kom, want van
vuurmaak en braai is daar nie sprake nie! Die wind is
te sterk.
Na 'n paar gooie en geen teken van 'n byt nie, loop
dinge skeef en hy sit met 'n kraaines der kraaineste.
Geld vir nuwe vislyn is daar nie, so daar is nie sprake
van afsny nie. Uitpluis en ontrafel is die enigste
uitweg.
Hy het homself binne die karavaan se tent in sy
kampstoel gemaklik gemaak, 'n kamptafeltjie langs
hom staangemaak, sodat daar plek vir sy glas en
asbak is, en met die groot taak begin.
Elke paar meter vislyn wat met groot moeite ontrafel
is, terwyl hy sy kop skeef draai sodat die sigaretrook
nie te erg in sy oë brand nie, word sorgvuldig na buite
geneem en aan 'n takkie of boomwortel, wat deur die
wind oopgewaai is, vasgehaak. Dan maar weer terug
en die volgende lussie neem en uitpluis om dit los te
maak sonder om die spul nog meer te knoop.
The Birdies’ Feet
Hier iewers in die sewentigerjare het 'n oom van my
op Somerset-Wes gewoon en sy eie besigheid besit.
Soos dit maar met baie eenmansake gaan, het hy
homself oor 'n mik gewerk en was die inkomste
skraps.
Stres was nog nie 'n “buzz-word” nie, maar hy was
ópgestres. Tyd vir wegbreek, was daar nie en die
karavaan het staan en vergaan. Hy besluit toe om die
wa te haak en vir 'n week op Gordonsbaai te gaan
staanmaak. Buite seisoen is die tariewe darem vir
hom bekostigbaar en dit is nie vêr om te sleep nie,
want daar is nie geld vir 'n onnodige ryery nie. Hy
sou sy werksmense met genoeg werk, wat hulle op
hul eie kan baasraak, opsaal terwyl hy gaan afsaal.
Sou een of ander probleem opduik, is hy net om die
draai en kan hulle hom by die kampeerplek se
opsigter bel. (Dit was in die goeie ou dae voor
selfone.)
So, het hy vir ure vooroorgeboë gesit en werskaf
terwyl sy vrou, binne-in die karavaan op die bed lê en
lees. Haar boek het later uit haar hande geval en sy
het ingesluimer.
Terwyl hy half ongemaklik en met rug wat soortvan
in 'n spasma is, sit en vislyn uitrafel, word hy bewus
van 'n skaduwee wat vanaf die tent se deuropening op
hom val. Toe hy opkyk staan daar 'n ou vroutjie met
'n bondel vislyn in elke hand voor hom. Hy is totaal
uit die veld geslaan en voordat hy hom kan vererg
begin sy praat ... “young man, you must be careful
for the birdies’ feet”.
Sy vrou sê sy skrik wakker van 'n geskel wat klink na
die weervoorspelling. Voor sy kan vra wat fout is,
hoor sy 'n stemmetjie ...“what did jou say jong man?
I don’t understand, but I don’t think it is very nice.”
Die Engelse vroutjie is daar weg met
die wind wat haar woorde wegwaai,
maar tussendeur hoor jy tog iets
van...... “the birdies’ feet”.
Met die wa staangemaak en ordentlik geanker sodat
die Suidoos die spulletjie nie die see-inwaai nie,
besluit hy om bietjie te gaan lyn natmaak. Dalk is hy
q
GERHARD DU TOIT

klik

Kamp Koffie
met houding
KOOP
Rouxbean Coffee Roastery is ‘n koffie
roostery in die hartjie van Montagu, wat
met ons innoverende lug-rooster
metode en top gehalte Arabica bone ‘n
suiwer geurige koffie produseer met ‘n
heerlike aroma.
Ons nuwe produkteid die Lekker
Kampplekke Blikbeker koffie en die
Coffee Angels, dit is ‘n weggooi koffie
filter wat ideaal is vir langs die kamp
vuur! Perfek vir enige kamp of toer,
kompak en eenvoudig om te gebruik,
dis die gemak om gehalte filter koffie te
hê sonder pakkerasies en moeite, en
verpak in individuele pakkies vir
varsheid!.

K A M P W E D E R V A R I N G E
Episode 2: DIE REËNMAKER
Ons het by Jeffreysbaai se karavaanpark ingeboek en daarna
vriende gaan groet wat voorheen in Pretoria gewoon het.
Aangesien hulle ‘n vis-en skyfie wegneemrestaurant gehad het,
het ons sommer iets gekoop om te eet. Daardie nag sak daar
toe weer ‘n reënbui uit – die soort wat lei tot allerlei
oorstromings, skade en verspoelings. Toe ek wakker geword het
van die reën, het ek besef dat ek êrens (?) ‘n slegte verkoue
opgedoen het. Skielik het ons toer-en-kamp vakansie van drie
weke in ‘n nagmerrie ontaard en het die res van die vakansie
voor ons uitgestrek gelê soos die N1 hoofweg deur die Vrystaat.
Die volgende oggend het ons koerante gekoop om te soek vir
verblyf wat geadverteer word. Ons het elke eiendomsagentskap
in Jeffreysbaai besoek om uit te vind of hulle nie weet van
bekostigbare vakansieverblyf nie. Ons het na advertensies gaan
kyk op kettingwinkels se advertensieborde. Uiteindelik het ons
‘n paar nommers begin bel. Die plekke was óf vol, óf nie
beskikbaar vir die tydperk wat ons daar wou bly nie, óf te duur,
óf die personeel was ongeduldig en ongeskik. Maar dinge werk
mos altyd uit soos wat dit moet, ten beste, al dink ‘n mens nie
altyd so nie.
By die een nommer wat ons gebel het, was die mense baie
vriendelik en behulpsaam en die prys was ook reg. Die eienaar
het aangebied om ons te kom haal waar ons was, omdat ons
vreemd was in Jeffreysbaai en hy nie wou gehad het dat ons
moet sukkel om hulle plek te kry nie. Die woonplek was
uitgeknip vir ons behoeftes en ons het dadelik aangedui hoe
lank ons graag sou wou bly. Dit was nie moeilik om met die
gawe, behulpsame en vriendelike mense ‘n mondelinge
ooreenkoms te sluit nie. ‘n Gedeelte van hulle huis was ingerig
as ‘n woonstelletjie, aparte ingang vanaf die straat en met ‘n eie
buitedeur. Ons het ons tuisgemaak, ek het verkouemedisyne
gedrink en bietjie gaan lê en slaap.
Toe ek wakker geword het, het ek heelwat beter gevoel en kans
gesien om ‘n plan te maak met die nat tent, slaapsakke,
beddegoed en klere. Ek was besig om te sukkel om die nat tent
uit die voertuig te haal toe die eienaars met belangstelling kom
kyk het wat aangaan. Hulle het aangedui dat ek welkom is om al
die nat items óf oor die wasgoedlyn te hang óf op die plaveisel
oop te gooi sodat dit kon droog word. Daarna is ons genooi om
‘n koppie koffie by ons weldoeners te gaan drink.
Dit blyk toe dat die oom, wat reeds ‘n pensioenaris was, vroeër
‘n skoolhoof was op Joubertina, die omgewing waar my pa op ‘n
plaas in die Langkloof groot geword het en waar familie steeds
geboer het. Die oom het al my neefs en niggies geken omdat
hulle by hom in die skool was en hy het aangedui dat een van
my niggies daar op Jeffreysbaai woonagtig was. Die tannie het
my niggie gebel en haar genooi vir koffie. My niggie het sommer
‘n neef – wat ek nog nooit ontmoet het nie – saam gebring en so
het ons lekker gekuier en het alles ten goede meegewerk. Nadat
ons daar weg is, het ek en die oom ‘n paar keer per epos gekuier
en hy het die wens uitgespreek dat hulle ons graag weer sou
wou sien. Hierdie wens van die oom het ongelukkig nooit
gerealiseer nie. Ons het ‘n paar jaar daarna verneem dat hy
oorlede is.
Dit het steeds feitlik onophoudelik gereën en ons was verplig
om ons toer-en-kamp beplanning daarvolgens aan te pas.
Ons het ‘n paar dae by familie in die Langkloof gaan kuier, iets
wat nie deel was van die oorspronklike toerplan nie. Toe het ons
iets gaan doen waarna ons baie lank uitgesien het - ons het die
Baviaanskloof-roete gaan ry. Ons het die roete vanaf die
Patensie kant aangepak. By die hek het ons ‘n kode ontvang wat
ons moes gebruik om toegang te kry tot die kampterrein waar
ons sou oornag.
‘n Mens hoor altyd hoe droog dit is in die omgewing van die
Baviaanskloof. Wel, ons het nie kloof glad nie droog aangetref
nie. Ons het op plekke vir honderde meters deur plasse water
gery na die milde reën wat daar geval het. Toe ons by die kamp
kom waar ons moes oornag, wou die kode wat ons ontvang het
nie die slot oopsluit nie. Ons het alles probeer, maar kon nie
toegang tot die kamp kry nie. Ons het toe maar verder gery en
uiteindelik by ‘n kamp gekom waarvan die hek nie gesluit was
nie. Ons het daar ingery, bewus daarvan dat ons nie onsself wou
tuis maak op ‘n plek wat deur iemand anders bespreek was nie.
Nadat ons ‘n bietjie ondersoek ingestel het, het ons op ‘n
kampplek afgekom wat vir wildbewaarders gereserveer was.
Ons het terstond besluit dat dit die ideale kampplek was om ons
uit ons penarie te verlos. Gelukkig (ek is nie seker vir ons of vir
die wildbewaarders nie) het daar geen wildbewaarders
opgedaag nie en het ons die kampplek vir twee nagte vir onsself
gehad.
Tydens ons omswerwinge was ons al telkemale verseker dat ape
en bobbejane baie lastig kan wees in ‘n kampterrein en dat hulle
groot skade kan aanrig. Ons bure het op ‘n stadium besluit om
in ‘n nabye watergat te gaan swem. Ons was op daardie stadium
nog besig om ons staanplekkie in te rig. Daar moet darem
bygevoeg word dat die bure se staanplek ‘n hele entjie weg was
en dat ons dit nie noodwendig sou opmerk as dinge by hulle
staanplek verkeerd loop nie. Op ‘n stadium het ‘n lawaai my
aandag getrek en ek het gaan ondersoek instel. Die bure se
tente was stukkend geskeur, hulle kampplek was in totale chaos
gedompel en ‘n trop bobbejane het fees gevier met die vrugte
wat in die een tent gestoor was. Dit was duidelik dat hulle die
vrugte van buite af kon sien en dat hulle desperaat gereageer
het om die vrugte in die hande te kry. Ek was nog besig om die
bobbejane te verjaag toe die bure teruggekeer het van die
swemgat af. Hulle was absoluut verslae oor die onherstelbare
skade wat die bobbejane aangerig het.
Ons het die Baviaanskloof-roete sonder enige verdere voorvalle
voltooi. Toe was ons op pad na Buffelsbaai waar daar skynbaar
‘n lieflike karavaanpark reg op die strand was. Toe ons daar
aankom het dit gereën en ons het terstond besluit dat ons nie
kans sien om verder in die reën te kamp nie. Só beland ons toe
in Buckingham paleis (pêllis) – die een sonder die koningsgesin.
Omdat dit feitlik deurentyd gereën het, het ons amper daagliks
Knysna toe gery en baie van ons tyd daar verwyl.
Daarna was dit terug Pretoria toe. Soos wat ons daar weg is, het
ons weer daar aangekom – in gietende reën…
Dit is seker nie verbasend dat ons tent toe ‘n naam gekry het
nie: die Reënmaker tent. Ons het geglo dat dit sal reën waar ons
ook al ons tent sou opslaan en het oorweeg om dit te verhuur
aan boere wat swaar gebuk gaan onder knellende droogtes!

maar ek sal nie weet nie, want ek het nog nie gekraam
nie, en ek het daardie nag net daar en dan besluit klippe
in my pype sal ek nooit kry nie, want dít lyk darem te
seer! Ek versuip eerder my niere as om klippe te
probeer kraam… So in kort: ek drink baie water, en ek
hou daarvan, maar nie my blaas nie. Om alles te kroon
het ek `n blaas so groot soos `n ertjie – voel dit vir my.
So, nierstene het nie veel van `n kans by my nie, maar
die ding is net dat as ek by `n watergat sit – en ek sit
lank? Wat nou gemaak? Ek kan ook net soveel knyp,
dan moet ek plan sien of daar is moeilikheid! Dit raak
metertyd seer van knyp, en dit smaak my ek pee later
deur my oë, maar sit, wil ek sit. My kiekies móét ek
kry, en sê nou net `n dors tier wil kom drink, dan is ek
weg! Nee, ek knyp nog bietjie totdat dit amper soos
nierstene self begin voel! Ongemaklike storie raak dit
dan, jong!
My oupa het `n uil gehad. `n Groot wit ene. En die uil
het saam met hom onder sy bed geslaap.
Maar die uil was nie daar om te keer vir `n rot- of
muisplaag of moontlike toekomstige investasie nie.
Nee, dit was `n pee-pot – soos die oumense onder hulle
beddens gehad het in daai tye. Dit
was `n algemene ding, maar hoekom
hulle die pottie `n “uil” genoem het
weet nugter. Ek het probeer soek,
maar selfs Google kon my nie help
nie. Nou reken ek dis omdat dié uil nagtelike besigheid
moes doen soos `n oordentike regte-egte uil mos
betaam! Dis `n nag biesigheid dié, maak ek die
afleiding. Ek kon nooit die ding met oupa se uil
verstaan nie, want wat is nou so erg daaraan om tien
meter badkamer-toe te stap om te gaan water afslaan?
Dit was vir my `n grillerige affêring, en klaar. Maak nie
vir my sin nie! Wel, dit het nie… tot die afgelope
wintervakansie in Namibië! Nou verstaan ek oupa se uil
mooi!
Dit werk so: Ek is mal daaroor om by `n watergat
myself te gaan plak vir `n uur of sewe – dis nou in my
kar, nê. Ek wil myself so bietjie meer bekwaam in die
kuns van wildfotografie, en daarvoor moet mens tyd by
watergate spandeer. Baie tyd! Maar dit kom met `n paar
logistieke dilemmas – veral in die departement
waterwerke! Sien, toe ek `n mooi opgeskote tiener was
het ek een nag – ook in die nag – my pa soos `n klein
seuntjie op sy hande en knieë sien staan en huil!
Nierstene! Toe daai stene begin afkom, toe loop die
trane van die pyn. Hulle beweer dis erger as kraam,
Gewoonlik in `n reservaat waar die Groot-5 na
hartelus vrylik rondwandel, is daar oral bordjies wat jou
waarsku: “STAY IN YOUR CAR!”, “STAY IN YOUR
CAR!”, “STAY IN YOUR CAR!” Maar as `n man moet
pee, moet jy pee, so wat maak mens nou? En as jy `n
ertjie-grootte blaas vol water het, en omdat jy nie klippe
in jou waterwerke soek nie, het jy moeilikheid! Groot
moeilikheid… Jy kan natuurlik die wette (en die
“STAY IN YOUR CAR”- bordjies) verontagsaam en
uitklim, maar jy staan twee ernstige gevare in die oë:
Eerstens die ongevoelige gereg! Wiltuin-spietkops, wat
jou goedgunstiglik gaan toebedeel met `n gratis
uitnodiging op `n pienk kaartjie – wat jou verplig om `n
stewige, nié-vrywillige bydrae tot hulle Kersfonds te
maak, óf tweedens kan jy `n dors tier wat wou kom
drink in die oë staar, wat op jou afstorm terwyl jy met
jou kraantjie in die hand staan en jy’t dan nou hoeka
gewag vir hom! Die pienk uitnodigingskaartjie kan jy
nie opvrommel en weggooi nie, want as jy nie die
bydrae maak tot hulle Kersfonds nie, nooi hulle jou
nooit ooit weer terug om die Groot-5 te kom soek by
hulle watergat nie – smart kamera of-te-not. By die hek
sal jy volgende keer as jy wil kom kuier net sien die
rekenaarskermpie gee `n duidelike mooi rooi:
“ACCESS DENIED! (because you pee’d on our
premises)” Daai is nie lekker nie…

Dan weer, as die dors tier jou bestorm, het jy een van
drie opsies:
1. Jy pee in elkgeval jouself terstond sopnat, en
jy’s geskroef, of
2. Jy knyp terstond “in mid air” áf by die
“halfway”-merk, en jy’s geskroef (met `n halfvol
ertjieblaas), of
3. Jy probeer in tiertaal onderhandel en verduidelik
oor klippe in jou waterwerke, en dat hy jou eers
gou moet kans gee om die besigheid af te
handel… Tog twyfel ek of tiere weet van klippe
in diewaterpype. Jy’s geskroef!
Só praat ek annerdag met ‘n vriendin, wat ook hou
van foto’s neem by watergate, oor die uitdagings van
wildfotograwe en die tema van waterwerke kom ter
sprake. “Nee…” sê sy, “My man vlieg ook self… en
mens kan nogal nie met ‘n vliegding by die Engen
1Stop intrek om gou vol te maak óf leeg te maak met `n
ligte ‘airie’ nie.” Ek maak my somme, en kom tot
diesefde gevolgtrekking. Mens kry nou nie noodwendig
vlieg-spietkops nie of vliënde dors tiere nie, so niks sal
gebeur as jy wil uitklim nie, maar hoegemaak daar bó?
“Nee…” sê sy. “Autopilot en `n Stasoft bottel werk vir
hom…” “Die ding se gat is groot genoeg, en jy kan sy
prop weer mooi toedraai.” En daar gaan die lig vir my
op! Watergat… Vol blaas… Stasoft-bottel… Eureka!
My lewe langs die watergat verander op daai oomblik.
Niks meer pienk uitnodigings nie, en niks meer
verduideliking aan enige dors tiere wat my wil bestorm
as ek met die kraan in die hand staan nie! “Nee…” sê
sy. “`n Emmertjie met ‘n deksel doen dit vir my ook…
sommer so in die kar!” Nou dames kyk, hoe die ding
met ‘n gehurk op ‘n emmertjie in die kar werk, wil ek
nie oor uitvra nie, want `n kraantjie wat in `n Stasoftbottel
oopgedraai kan word, is een ding… Maar sonder
`n kraantjie in `n emmer, gehurk in `n kar, is bietjie
gevorderd vir my. You go, girl! – dink ek by myself, en
dan kom my oupa se uil op in my gedagtes.
Dis winter, en dis wit-ryp-koud in
Namibië se Suide. Ek kamp en ek lê in my
tent met ‘n ertjieblaas vol water, warm
toegewikkel onder my snoesige fluffy
kombers en duvet. Ek móét nou gaan,
anders pee ek in my bed, maar koue hande
op `n warm kraan is niks lekker nie, en wit gerypte
koue uit die komberse is goor! Ek lê en dink aan my
vriend wat vir `n jaar in Antarktika op `n weerstasie
navorsing gedoen het, en my vertel het hoe gevaarlik dit
is om daar `n “bospiepie” te vang. Alles wat blootgestel
word aan minus 70 grade vries op die plek, sonder
waarskuwing, en ek is dadelik bang! Maar ek hét mos
nou `n Stasoft-bottel in die kar – dink ek! Ek trotseer
die koue na my getroue ou goue Fortuner-toe, en ek
loop haal my eie watergat-uil net daar en dan uit die
kar! Ek hét mos ook nou `n uil, dink ek, en ek glimlag
as ek aan my oupa dink! Bloemfontein, waar ek
grootgeword het, se koues is nie grappies in die winter
nie. Smaak vir my hulle kan daar ook `n weerstasie
opsit want dit raak soms minus 70 grade daar ook, en
skielik het ek `n beter verstaan van hoekom oupa `n uil
onder sy bed gehad het! Koue!
My Stasoft-bottel kamp nou altyd saam, en ek maak
elke keer ‘n stil saluut aan my oupa se wit uil as die
kraantjie in die bottel oopgedrai word langs die
watergat of in die witryp koue tent! En ek kan dit
aanbeveel – aan elke wildfotograaf en aan elke dapper
winterKamper, want kamp bly tog Lekker – winter-ofte-not.
Kry maar vir jou `n emmertjie of `n uil, aldan `n
Stasoft bottel. Dit werk!
PS. Die ou-mense het mos altyd van
`n Luiperd gepraat as `n “tier”, en dis
hy waarvan ek hier praat, en ja, my dors tier hét toe
kom drink! En ek was veilig in my kar, want ek het my
eie uil!
Coolking epos info@letsgohunting.co.za
Of Whatsapp 0721413158.

We are a Family owned Travel Agency that
Specializes in booking accommodation and
camping sites, also providing extended travel
documents with necessary GPS Coordinates
for Self Drive Safaris in known, remote
and pristine areas of Botswana,
Namibia, Zimbabwe and Zambia.
We pride ourselves on
Excellent Service and also
try to make each safari the
experience and
memory of a lifetime.
Our Clients are not just
another number, they
always return to book
another Self Drive
safariwith us!
If you are Interested in something different and exciting, then visit us
@ www.allroundsafaris.com or send
an email to allroundsafaris@lantic.net
and we will gladly provide you with exciting itineraries and great deals!

Beste verkoper R265
W E L O V E C A M P I N G
WHY IS THIS THE
BEST CAMP GUIDE?

Ons waarborg die BESTE tariewe om
jou besigheid te adverteer.
Stuur n epos aan: tydskrif@lekkerkampplekke.co.za
Adverteer
Hier
Kamp Paklys
Gratis
Toep
2 0 0 7 5 0
2 5 0 0 0
P a g e V i e w s
2 6 2 1 0 V i e w s
1 5 3 8 0
L i k e s
3 , 1 8 4 , 3 8 5 o o r
f o l l o w e r s
P o s t r e a c h
D o w n l o a d s
a a n l y n
S e p t (
0 1 8 ) 2
260 357
1 2 m d e t y d p e r k
W e b b l a d
g e b r u i k e r s
t y d s k r i f
5 1 2 , 6 5 3
9 1 % v a n o n s g e b r u i k e r s e n L e d e w o o n i n S u i d - A f r k a
Gegrond op statistiek en databasis van 300 000 plus lede
Jy is welkom om met ons kontak te maak om jou
kampverwante besigheid te adverteer.