Roots editie 10 - 2022 - Inkijkexemplaar

OKTOBER 2022
• MIDDEN IN DE NATUUR •
ROOTS NATUUR-
FOTOWEDSTRIJD
DE WINNAARS
VAN 2022!
HERFSTWANDELEN
Overveen & de Biesbosch
Schelpen
zoeken langs
de Noordzee
5 HOTSPOTS
WASPLATEN
Kleurrijke paddenstoelen
DE STEENAREND
Zeldzame passant
maakt opmars
EXOTISCHE
EEKHOORNS
UITHEEMSE PLUIMSTAARTEN IN NEDERLAND

Slagschip
De natuur blijft me nog altijd verbazen en verwonderen.
Zo vierde ik laatst mijn verjaardag buiten in de tuin met
een paar goede vrienden. We zaten lekker te kletsen, toen
iemand vol afschuw riep dat er een heel groot insect op
mijn rug zat. Degene naast me schoof het met een onderzetter
van mijn rug af en toen zag ik inderdaad een soort
slagschip van een kever met een ongelooflijk mooi blauwgroen
iriserend schild. Het insect was zeker 4 cm groot,
zo’n exemplaar had ik nog nooit gezien!
Snel maakte ik een foto met ObsIdentify (en mensen, als
je deze app nog niet hebt, meteen downloaden voor het
determineren van flora én fauna), om het insect op naam
te brengen. Het bleek met 100% zekerheid een muskusboktor
te zijn. Verder onderzoek wees uit dat deze boktor
ook wel wilgenboktor of rozenboktor wordt genoemd en
voornamelijk in natte gebieden voorkomt. En eigenlijk
steeds minder, vanwege de verdroging waardoor er steeds
minder wilgen zijn. De larven van deze kever leven namelijk
van en in levende wilgen. En kunnen zelfs zo, als het echt
te gortig wordt, een levende boom geheel vernietigen.
Omdat die boktor dus niet zo veel meer voorkomt, was
het des te vreemder dit exemplaar op mijn terras te vinden,
bij mijn weten waren er helemaal geen wilgen in de buurt.
Het blijkt ook dat de muskusboktor bij verstoring een
sterke muskus achtige geur afscheidt en dat die daarom in
het verleden ook wel werd gebruikt om sigarenkistjes die
onmis kenbare aroma mee te geven. Wist u dat? Ik niet, in
ieder geval. Hoe het ook zij: hoe vaak we de boktor weer
terug in het groen zette, hij bleef terugkomen op mijn
bloes. Die is van blauwgroene zijde, dus misschien iets van
herkenning? Omdat niet iedereen in het gezelschap van
het dier gecharmeerd was, hebben we ’m uiteindelijk maar
naar een sloot gebracht, waar ook nog een wilg te vinden
was. Lullig voor de wilg, maar fijn voor de boktor…
26 Uitheemse eekhoorns
16 Herfstwandelen in de Biesbosch
Fanny Glazenburg, hoofdredacteur
fanny.glazenburg@newskoolmedia.nl
facebook.com/rootsmag
twitter.com/rootsnl
instagram.com/rootsnl
nl.pinterest.com/rootsmagazinenl
rootsmagazine.nl/podcast
Kijk voor het laatste
natuurnieuws, nog meer
lezersfoto’s en wandelen
fotografietips op
rootsmagazine.nl.
4 OKTOBER
52 Gek van wilde zwijnen

Hotspots wasplaten 58
66 Steenarend in Nederland?
inhoud
- Oktober -
En de winnaars zijn... 80
BELEVEN & ONTDEKKEN
06 Nu te doen, zien, wandelen
en fotograferen
45 De mooiste natuurbankjes
46 Schelpen zoeken
58 Hotspots wasplaten
96 Sterren kijken met
Govert Schilling
FLORA & FAUNA
26 Exotische eekhoorns
40 De kwestie: vakantieplanten
meenemen naar Nederland
42 Wat een vraag!
52 In de ban van wilde zwijnen
66 De steenarend
NAAR BUITEN
16 Herfstwandelen in de
Biesbosch (+routekaart)
76 Natuurommetje door
Koningshof in Overveen
FOTOGRAFIE
34 Lezersfoto’s
thema ‘het juiste moment’
80 Uitslag van de Roots
Natuurfotowedstrijd 2022
COLUMNS
15 Saskia struint
32 De kleintjes van Krekels
ELKE MAAND
14 Ontdek de natuur met
de Roots doe-boeken
51 Post
57 De Groene Pagina
74 3x Roots + Scheurkalender
of Natuuragenda 2023
92 Roots recenseert
98 Colofon & lezersservice
99 Volgende maand
Kleintjes van Krekels
de gaasvlieg
PAG. 32
Speuren naar schelpen 46
COVERONDERWERPEN - COVERFOTO MICHAEL HUTCHINSON/NPL
WWW. MAGAZINE.NL 5

Rootswandeling
met routekaart
Wandelen in de Biesbosch
Land van water
en wilgen
Bemoste knotwilgen en het feeërieke licht van de Biesbosch toveren de wilgenvloedbossen
om tot een sprookjesachtig decor. Hier wandel je door een zoetwatergetijdengebied
waar de herfst de paden goudgeel schildert en de bever de scepter zwaait.
TEKST LIA VAN LOOIJ FOTO'S MELCHERT MEIJER ZU SCHLOCHTERN
GETTY IMAGES
Z
odra je op Polder Hooge Hof bent, word je periode
vrijwel zeker getrakteerd op het geluid van een
Cetti’s zanger. Dit bruine vogeltje doet het goed in
Nederland. Vooral in de Biesbosch voelt het zich
thuis: maar liefst driekwart van de Nederlandse
broedpopulatie besluit hier zijn nestje te bouwen.
Het is nog maar 15 jaar geleden dat deze zangvogel
na jaren van afwezigheid weer in Nederland werd
gezien. “De Cetti’s zanger is het succesnummer
van de Biesbosch”, aldus Harm Blom, boswachter
Publiek bij Staatsbosbeheer. “Alleen al in de
Biesbosch zijn zo’n 1.400 broedgevallen. Dat ze in
de opgehoopte rietlagen ook in de winter voedsel
kunnen vinden, draagt er waarschijnlijk aan bij
dat ze hier jaarrond kunnen overleven.” Daarnaast
is dit vast ook het favoriete stekje van deze vogel
omdat het gewoonweg een prachtig gebied is.
Dat geldt zeker voor Polder Hooge Hof. In deze
CETTI'S ZANGER
kleurt het blad van de witte abeel de bodem
zilver en geel, omarmt de braam het smalle wandelpad
met zijn prachtig dieprode blad en piept hier
en daar de ondeugende reuzen balsemien tevoorschijn
met zijn roze bloemen.
Sleepspoor van een beverstaart
Wie hier ook graag vertoeft is de bever. Het duurt
niet lang voordat je de eerste tekenen van zijn
aan wezigheid aantreft: een sleepspoor van een
bever staart kruist het pad richting de kreek. Waar
zo’n spoor de oever bereikt, bevindt zich in veel
gevallen een afgeknaagde boomstam, vakkundig
bewerkt met een viertal lange, oranje tanden. Langs
de hele wandelroute vind je bomen waaraan flink is
geknaagd, met tandafdrukken van zo’n 8 millimeter
breed nog goed zichtbaar en verse, grove spaanders
in een keurige cirkel rond de stam.
Een roosterbruggetje vlak boven het water voert
je naar de Deeneplaat. Het blad van de populieren
is er deze periode goudgeel en ook hier loop je
alsmaar langs een kreek. Meerkoeten, opgejaagd
door een kano, vluchten er rennend over het water.
Even verderop ademt dit gebiedje een totaal andere
sfeer. Bemoste knotwilgen en het feeërieke licht
van de Biesbosch toveren het om tot een sprookjesachtig
decor.
>
16 OKTOBER

Op het water slapen ’s nachts duizenden
ganzen. Overdag zie je ze er niet, dan
doen ze zich in de omgeving tegoed aan
wintergraan, oogst resten en gras.
Door de dynamiek van het zoetwatergetij
bevriezen ondiepe plassen en
kreken niet.
WWW. MAGAZINE.NL 17

EDWIN GIESBERS/NPL
EXOTISCHE
EEKHOORNS
IN NEDERLAND
In de Nederlandse natuur duiken soms exotische eekhoorns op
die een bedreiging kunnen vormen voor onze Europese rode
eekhoorn. Vanaf 1 januari 2024 wordt de kans op ontsnapte
uitheemse eekhoorns in het wild een stuk kleiner, want dan
gaat de nieuwe Huis- en Hobbydierenlijst in.
TEKST DANIËL MULDER
Wil je zien hoe een exotische eekhoornsoort
de Europese rode eekhoorn (ook
wel gewone eekhoorn of simpelweg
eekhoorn genoemd) heeft verdrongen, dan
hoef je slechts naar Groot-Brittannië te reizen.
Daar zijn in de 19 e eeuw vanuit de Verenigde
Staten grijze eekhoorns geïntroduceerd door
land eigenaren die de dieren snoezig vonden.
Begrijpelijk, maar ze haalden daarmee ook het
paard van Troje binnen. Want in hoog tempo
hebben de grijze eekhoorns zich over het Britse
eiland verspreid en leefgebied afgesnoept van
de rode eekhoorn.
De website van UK Squirrel Accord (UKSA) biedt
drie overzichtskaartjes waarop de verschuivende
‘frontlinies’ goed zichtbaar zijn. In 1945 leefde
de rode eekhoorn nog in grote delen van
Groot-Brittannië. In 2000 zijn ze in Engeland
en Wales al grotendeels verdrongen door de
grijze eekhoorn en in 2010 is de opmars doorgezet
naar Schotland en zelfs ook Ierland. In
het hele Verenigd Koninkrijk leven nu circa
287.000 rode eekhoorns. Het aantal grijze
eekhoorns is tien keer groter: circa 3 miljoen.
De natuurbeschermers van UKSA proberen via
een proefproject de grijze eekhoorns nu aan
de anticonceptiepil te krijgen zodat ze geen
nakomelingen meer krijgen.
Het succes van de grijze
“De grijze eekhoorn duikt incidenteel op in
Nederland, maar de problemen zoals in het
Verenigd Koninkrijk spelen hier beslist niet”,
vertelt Koen van Veen van de Zoogdier vereniging.
De projectleider van het Land- en
Zeezoogdieren team heeft ook het exotendossier
onder zijn hoede en zodoende krijgt hij de
meeste exotische eekhoornmeldingen op zijn
bureau. “Voor zover bekend leven in Nederland
geen grijze eekhoorns in het wild, al zal vast
ergens een ontsnapt individu rondlopen.
Meldingen van exotische eekhoorns in het
>
26 OKTOBER

SIBERISCHE GRONDEEKHOORN
De Siberische grondeekhoorn hoort thuis in de
Aziatische taigazone, maar er zit een kleine populatie
in Tilburg. Hoe de dieren daar exact zijn gekomen is
een beetje raadselachtig, maar het meest plausibele
verhaal is dat in 1972, bij de sluiting van het voormalige
Burgers Dierenpark in Tilburg, tijdens de verhuizing
van de dieren naar andere parken, een kist met daarin
ongeveer 250 Siberische grondeekhoorns kapot is
gevallen, waardoor ze konden ontsnappen.
De chipmunks, zoals ze ook worden genoemd, leven
dus al tientallen jaren in Tilburg en blijken behoorlijk
honkvast. Hun leefgebied is vooralsnog beperkt tot
enkele gebieden in Tilburg en er is een populatie bij
Weert. Het lijkt erop dat de soort zich niet invasief verspreidt
en de rode eekhoorns geen last van ze hebben.
De Siberische grondeekhoorn heeft een bruingrijze,
zandkleurige vacht met zwartbruine lengtestrepen.
WWW. MAGAZINE.NL 27

Het juiste
moment
Elke maand ontvangen we via rootsmagazine.nl de meest schitterende foto’s van lezers
voor onze wedstrijd Foto van de Maand. Deze maand met het thema ‘het juiste moment’.
Roots koos de winnaar en maakte een selectie van de mooiste eervolle vermeldingen.
PRODUCTIE RENÉ ALBLAS
1
EERVOLLE
VERMELDINGEN
Deze foto’s vallen buiten
de prijzen, maar verdienen
wel een plek in Roots.
1
Wat vliegt daar •
Corinne Cornelissen-Megens
Heel knap om precies dit (ultrakorte)
moment vast te leggen.
En vooral omdat het in alle
snelheid toch een perfecte foto
is geworden met mooi licht,
de juiste scherpte en een prima
compositie.
2
4 Kokmeeuw
• Danny Slijfer
Een verrassende kijk op
een kokmeeuw. Zelden kun
je de binnenkant van de
snavel zo goed bekijken als
op deze foto.
34 OKTOBER

lezersfoto’s
3 5
4
4
Snelle jelle
• Tom Kruissink
Een prachtig moment.
De elegante houding van
de volwassen zwarte stern
en de bloemen van de gele
plomp maken het beeld
extra aantrekkelijk.
5 Kiekeboe
• Ruurd Visser
Door het extreem lage
standpunt is dit een heel
bijzondere foto geworden.
Het opgeheven pootje
van de groene kikker
maakt de foto perfect.
2 Tederheid
• Hans van Wijck
Foto’s van twee intieme jan-vangenten
zagen we eerder. Maar
zelden met zulk perfect licht,
zo’n prachtige houding van de
vogels en zo’n fraaie waas onder
aan de foto.
3 Jump
• Gina Heynze
Geweldig, zoals deze Siberische
grond eekhoorn op de kijker
afkomt. De vrij beperkte scherptediepte
versterkt de actie in deze
foto, doordat het beestje uit een
waas naar de scherpte lijkt te
springen. Mooie compositie!

LAAT VAKANTIEPLANTEN
IN HET BUITENLAND
Afgelopen juli waarschuwde de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit
voor de Xylella-bacterie. Vakantiegangers werden opgeroepen om vooral
geen planten uit het buitenland mee naar huis te nemen, want op die
manier zou de bacterie kunnen meeliften. Wat is dat eigenlijk voor
bacterie en hoe gevaarlijk is die dan?
TEKST FRANS GLISSENAAR FOTO GETTY IMAGES
40
OKTOBER

Wat is de Xylella-bacterie?
Xylella fastidiosa is een bacterieziekte die
oorspronkelijk van het Amerikaanse
continent komt. Althans, de eerste meldingen
van de ziekte kwamen zo’n honderd jaar
geleden uit Midden- en Zuid-Amerika, waar
de bacterie met name in wijngaarden werd
ontdekt. De bacterie nestelt zich in de
watervaten van de plant en vermeerdert zich
daar snel, waardoor de vaten verstopt raken
en de plant door uitdroging sterft. In Europa
heeft hij zich de afgelopen jaren vooral in
Italië gemanifesteerd, waar hij zich in olijfboomgaarden
verspreidde, met als gevolg
dat tien duizenden oude olijfbomen stierven
en talloze traditionele olijvenproducenten
failliet gingen.
Hoe verspreidt deze bacterie zich?
“De bacterie wordt voornamelijk verspreid
door het spuugbeestje”, zegt Marieke van
Lent, crisis adviseur Plantengezondheid bij
de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit
(NVWA). “We noemen dat beestje zo omdat
het vocht produceert dat een beetje op
spuug lijkt, maar eigenlijk is het een cicade,
die ook wel schuimcicade wordt genoemd.
Deze schuimcicade komt veel voor in
Nederland en kan Xylella verspreiden. In
zuidelijke lidstaten zijn het andere soorten
cicaden die Xylella verspreiden.”
Is er maar één soort van deze
bacterie?
“Nee, hij heeft verschillende varianten”,
zegt Peter Bonants van de Wageningen
Universiteit & Research, die betrokken was
bij een vierjarig onderzoek naar de bacterie
en haar verspreiding. “En er zijn honderden
verschillende waardplanten, dus planten
die gevoelig zijn voor de ziekte, waarop de
bacterie zich kan vermeerderen en verder
verspreiden.”
Is er iets tegen de ziekte te doen?
Nee. Als een plant eenmaal ziek is gaat die
dood en het is amper mogelijk de verspreiding
van de bacterie tegen te gaan als hij
eenmaal ergens aangeland is. Daarom worden
besmette planten geruimd, zodat de
cicade geen andere planten kan aanprikken
en de bacterie verder verspreidt. “Dit maakt
het extreem belangrijk om te voorkomen
dat deze bacterie zich ergens in Nederland
nestelt, want dan is de ramp niet te overzien”,
zegt Van Lent. “Je kunt natuurlijk de cicades
die de bacterie verspreiden met insecticiden
bestrijden, maar voor particulieren en
gebruik in de groene ruimten zijn daar geen
middelen voor toegestaan. Bovendien dood
je daarmee nooit honderd procent van
de cicades én je doodt ook allerlei andere
insecten die je misschien helemaal niet kwijt
wilt”, zegt Bonants. De enige remedie is, stelt
hij, om planten te ontwikkelen die resistent
zijn tegen de ziekte. “In Italië is men bezig
met het ontwikkelen van zulke nieuwe olijfboomsoorten,
maar dat is een langdurig
proces en intussen zijn al veel boomgaarden
aangetast. Sterker nog, het gebied waar
Xylella voorkomt breidt zich langzaam maar
zeker vanuit het zuiden steeds verder naar
het noorden toe uit.”
Dus het is een groot gevaar voor
de natuur in Nederland?
Zeker, en niet alleen voor de natuur. Kwekerijen
van planten en bomen in Nederland zijn
zeer beducht voor de bacterie. “Als die ziekte
zich hier nestelt, ligt heel Boskoop plat”,
zegt Jan de Vries, voorzitter van de Stichting
Vakbeurs voor de Boomkwekerij en eigenaar
van boomkwekerijen in Boskoop en Zundert.
De Europese regels voor omgang met deze
bacterie zijn daarom ook zeer streng. “Als die
bacterie hier gevonden wordt, mogen we vier
jaar lang helemaal niets meer doen. We hebben
al crisis oefeningen gehad voor het geval
dit toch zou gebeuren. Daar komen de
NVWA en de veiligheidsregio aan te pas,
want we kunnen geen enkele risico lopen.”
Is de bacterie ooit al eens in
Nederland gesignaleerd?
Jazeker. Vorig jaar juli werd er alarm geslagen
omdat zich in Nederland rozemarijnplanten
bevonden die de bacterie bevatten. Een
bedrijf in Portugal, waarbij men later Xylella
ontdekte, had de planten geëxporteerd.
In Nederland waren vier partijen van deze
planten binnengekomen, waarvan er drie
naar Denemarken waren getransporteerd.
Zowel daar als hier werden de planten
op gespoord en vernietigd. De bacterie had
DE
KWESTIE
In deze rubriek de
achtergrond van een
actuele gebeurtenis,
situatie of visie op het
gebied van natuur die
tot ophef leidt.
zich, gelukkig voor het betrokken bedrijf,
nog niet verder verspreid. Volgens De Vries
is het zaak om oplettend te zijn bij de import
van planten. “Wij gaan zelf naar Italië toe als
we planten daar vandaan willen importeren.
We controleren die bedrijven van boven tot
onder en met bedrijven uit de laars van Italië
doen we al geen zaken meer. En je moet
sowieso altijd zorgen dat je bedrijf hier
schoon en hygiënisch is en er nooit planten
kunnen zijn die de bacterie zouden
kunnen dragen.”
En waarom is het risico groot als
mensen planten meenemen van
hun vakantie?
“Het probleem is dat je niet kunt zien of
een plant besmet is of niet. Vaak is het zo dat
een plant besmet is maar nog geen ziektesymptomen
heeft, daar kan soms wel twee of
drie jaar tussen zitten”, zegt Van Lent. “Het is
altijd leuk om zo’n lavendel- of citrusplantje
uit Zuid-Europa mee te nemen voor in je tuin
of op je balkon, maar zonder dat je het weet
kun je daardoor die bacterie verspreiden”,
zegt Bonants. “Vorig jaar is dat in Duitsland
gebeurd met oleanders die mensen hadden
meegenomen.”
Kun je dan als vakantieganger geen
enkel plantje mee naar huis
meenemen?
“Inderdaad”, zegt Van Lent. “Er zijn zoveel
planten die de ziekte kunnen dragen dat het
gewoon beter is als je geen enkel risico
neemt. Bovendien zijn er ook nog allerlei
andere plantenziektes die je daardoor kunt
verspreiden. Mensen realiseren zich dat niet,
en dat begrijp ik ook wel, maar zelfs met een
dode tak of een dennenappel kun je een
besmetting Nederland invoeren. Dus het
enige en beste advies is: neem niets mee.”
WWW. MAGAZINE.NL 41

NICO VAN KAPPEL/BB
‘Wat schelpen
allemaal gemeen
hebben, is een
bizar seksleven’
46 OKTOBER

- SPEUREN NAAR SCHELPEN -
De schoonheid
van een waterig
weekdier
Waar zee is, is strand en waar strand is, zijn schelpen.
Het hele jaar rond. Bij elke schelp die hij vindt – en dat zijn
er nogal wat – verwondert natuurkenner en schrijver
Koos Dijksterhuis zich over de wonderen van
de onderwaterwereld.
‘Twee derde van de oppervlakte van de aardbol
bestaat uit water, en wat we met het blote oog
van de zee kunnen zien, is in feite niet meer dan
de huid. Wat voor wezens daaronder leven,
daarvan weten we bijna niets.’ Deze quote van
de Japanse schrijver Haruki Murakami siert
de eerste pagina van Noordkrompen, zeeengelen
en koffieboontjes - een schelpenboek van
Koos Dijksterhuis. De bioloog en journalist
is al vanaf zijn jongste jeugd gefascineerd
door schelp- en weekdieren. De liefde
ontstond op Schiermonnikoog, waar zijn
ouders een vakantiehuisje hadden, en die
liefde is nog altijd even groot als toen.
Voor zijn schelpenboek dook Dijksterhuis
diep in de onderwaterwereld en haalde heel
wat kennis boven. “Het is zó boeiend wat er
onder water gebeurt. Schelpdieren zijn weekdieren
waarvan er naar schatting zo’n honderdduizend
soorten zijn. Van rond tot
puntig, van minuscuul klein tot kolossaal
groot, van lomp tot slank, van egaal wit tot de
felste tinten geel, rood of oranje, met allemaal
hun eigen leefwijze en eigenaardigheden.
Wat ze allemaal gemeen hebben – laat ik
TEKST ANNEMARIE BERGFELD
maar met de deur in huis vallen – is een
bizar seksleven. Veel schelpdieren zijn mannelijk
en vrouwelijk tegelijk en kunnen elkaar
bevruchten. Andere kunnen, als ze eenzaam
zijn, zelfs zichzelf bevruchten. Oesters doen
hun erotische imago eer aan door in één grote
orgie tegelijkertijd klaar te komen. Grote kans
dat je in de zomer aan de Noordzee weleens
melkachtig wit water hebt gezien. Als de temperatuur
hoog genoeg is, laten de oesters
massaal hun zaadcellen en eitjes los zodat de
bevruchting in het water kan plaatsvinden.
De larfjes die zo ontstaan, dwarrelen nog een
week of drie in het water, daarna vormen ze
een schelp en zakken ze naar de bodem.”
Mysterie van de rechterhelften
Dijksterhuis zocht naar schelpen in Bretagne,
New York, Thailand, Afrika en op Spitsbergen,
maar zijn favoriete strand is en blijft dat van
Schiermonnikoog. En dan vooral de Balg, op
de oostpunt van het eiland. Misschien niet
helemaal toevallig is dat ook de beste Nederlandse
plek om de noordkromp te zoeken,
zijn favoriete schelp. Een magische schelp
>
De kokkel is de
meest algemene schelp
van Nederland. De wetenschappelijke
naam is
Cerastoderma edule, maar
hij wordt ook wel cardium
edule genoemd: eetbaar
hart. Bekijk beide
schelphelften van de
zijkant en je begrijpt
waarom.
De tepelhoren
raspt een gaatje in een
schelp en zuigt daar zijn
prooi doorheen. Het boren
van zo’n gaatje kan wel
achttien uur duren,
de tepelhoren blijft
tenslotte een slak.
Zee-engelen
zijn piepkleine slakjes met
vleugelachtige uitsteeksels
waarmee ze door de oceaan
fladderen. Onderzoek
heeft aangetoond dat
zee-engelen al meer dan
honderd miljoen jaar bestaan
én dat ze als eerste
de klos zijn als het zeewater
zuurder wordt.
GETTY IMAGES
JELGER HERDER/BB
FRANCO BANFI/NIS
47

58 OKTOBER
GEWOON VUURZWAMMETJE.

GUY EDWARDES/NPL
5
hotspots
-WASPLATEN-
Prachtig gekleurd zijn ze, ondanks hun saaie naam.
Wasplaten hebben zelfs de bijnaam ‘orchideeën van
de paddenstoelenwereld’ gekregen. Je vindt ze niet zo
makkelijk, maar áls je ze eenmaal ziet...
TEKST MONIQUE VAN KLAVEREN
1 Rotstergaaster Wallen
2 Berkheide en Coepelduynen
3 Groote Heide
4 Amsterdamse Waterleidingduinen
5 Soesterberg
4
2
5
1
3
WWW. MAGAZINE.NL 59

Winnaars roots fotowedstrijd 2022
80 OKTOBER

De allerbeste
natuurfoto’s
van 2022
Dit jaar werden er maar liefst
6.120 foto’s ingestuurd voor
de Roots Natuurfotowedstrijd!
Hieruit kozen we de 108 beste
inzendingen en deze kregen een
plekje in de Roots Natuuragenda
2023. Daarna koos een jury de
zeven allerbeste, prijswinnende
foto’s. Ook het publiek kon een
stem uitbrengen en dat leverde
nog eens drie winnaars op. En
zo kunnen we hier met trots
de allerbeste natuurfoto’s van
2022 presenteren!
TEKST RENÉ ALBLAS
1 e PRIJS PUBLIEKSJURY
1 e
PRIJS CATEGORIE
vogels
TIM DE ZEEUW • WINTERDIPJE
Een eigenzinnige foto, met een heel andere kijk op
de roodborst. De gezichtsuitdrukking die deze
vogel lijkt te hebben, blijft je aandacht trekken.
Daarbij komt het verenkleed prachtig tot zijn recht.
De compositie is prima: de gebogen vormen van
de tak onder in de foto en rechts in de achtergrond
versterken de ronde vorm van deze roodborst en
werken als een soort kader. De sneeuwvlokjes
maken het plaatje compleet.
WWW.
MAGAZINE.NL
81