You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
β. Ζώνη ψυχρόβιων κωνοφόρων (Vaccinio-Picetalia, ορεινή – υπαλπική ζώνη)<br />
Στην περιοχή µελέτης εµφανίζονται δύο ψυχρόβια κωνοφόρα. Η δασική πεύκη (Pinus<br />
sylvestris), η οποία εµφανίζεται µόνο σε δύο µεµονωµένες οµάδες 30-35 ατόµων σε µίξη µε<br />
µαύρη πεύκη ή µε µαύρη πεύκη και οξιά. Η ύπαρξη του είδους αυτού στο δρυµό Πίνδου,<br />
παρουσιάζει µεγάλο ενδιαφέρον, λόγω του ότι, η περιοχή αποτελεί το νοτιότερο σηµείο<br />
εξάπλωσης της δασικής πεύκης στη Βαλκανική και είναι η µοναδική θέση του είδους στην<br />
οροσειρά της Πίνδου.<br />
Η λευκόδερµος πεύκη (Pinus heldreichii) εµφανίζεται, κυρίως, σε ασβεστολιθικά και<br />
οφειτικά πετρώµατα. Αµιγή δάση λευκοδέρµου πεύκης βρίσκονται σε µεγάλα υψόµετρα από<br />
1.500 µ., περίπου, µέχρι τις κορυφές. Γενικά, οι συστάδες είναι χαλαρές από τις δυσµενείς<br />
κλιµατικές συνθήκες, τις πυρκαγιές και τη βόσκηση στο παρελθόν. Μεµονωµένα άτοµα<br />
λευκοδέρµου πεύκης βρίσκονται στις υψηλότερες κορυφές, κοντά στα δασοόρια. Η έντονη<br />
βόσκηση στο παρελθόν, είχε σαν αποτέλεσµα τη διάβρωση του εδάφους γύρω από τις<br />
υψηλές κορυφές. Μετά την απαγόρευση της βοσκής, η εγκατάσταση της λευκοδέρµου πεύκης<br />
είναι επεκτατική µε τη δηµιουργία αµιγών συστάδων, σε µεγάλα υψόµετρα, και µικτών (µε<br />
οξιά ή µαύρη πεύκη) σε χαµηλότερες θέσεις. Η σταδιακή εγκατάσταση και επέκταση της<br />
λευκοδέρµου πεύκης σε µεγάλα υψόµετρα κοντά στις κορυφές έχει σαν αποτέλεσµα τη<br />
µετατόπιση των δασοορίων ψηλότερα.<br />
γ. Εξωδασική ζώνη υψηλών ορέων (Astragalo- Acantholi-monetalia)<br />
Πάνω από τα δασοόρια τα οποία, ως επί το πλείστον, είναι αποτέλεσµα ανθρωπογενούς<br />
επίδρασης, εµφανίζεται θαµνώδης και ποώδης βλάστηση. Η παρουσία ορισµένων<br />
χαρακτηριστικών ειδών της θαµνώδους και ποώδους βλάστησης, όπως Juniperus nana,<br />
Vaccinium myrtillus, Festuca sp. κ.ά., οδηγεί στην ένταξη των οικοσυστηµάτων αυτών στην<br />
υποζώνη Junipero-Daphnion. Τα οικοσυστήµατα αυτά χαρακτηρίζονται από δυσµενείς<br />
κλιµατικές συνθήκες, και έχουν υποβαθµιστεί από την υπερβόσκηση του παρελθόντος.<br />
Ωστόσο, σταδιακά επέρχεται µια ανόρθωση των οικοσυστηµάτων αυτών, εµπλουτισµός της<br />
χλωριδικής τους σύνθεσης µε περισσότερα είδη και µετατόπιση των δασοορίων υψηλότερα,<br />
µετά την ανακήρυξη της περιοχής σε Εθνικό ∆ρυµό.<br />
δ. Σποραδικά είδη<br />
Τα είδη αυτά δεν δηµιουργούν δικά τους οικοσυστήµατα, αλλά εµφανίζονται σποραδικά<br />
σε οικοσυστήµατα άλλων ειδών. Σαν σποραδικά είδη στην περιοχή µελέτης αναφέρονται τα<br />
εξής: Acer spp., Fraxinus ornus, Ostrya carpinifolia, Prunus cocomilia, Pyrus pyraster, Sorbus<br />
graeca, Sorbus aria, Sorbus aucuparia, Salix alba, κ.ά.<br />
8.3.6 Χλωρίδα<br />
Η χλωρίδα του δρυµού αποτελείται από σπάνια είδη µε µεγάλο βαθµό ενδηµισµού.<br />
Συνολικά έχουν καταγραφεί 415 φυτικά είδη. Στα οφειολιθικά πετρώµατα, πολλά είδη φυτών<br />
αδυνατούν να αναπτυχθούν, ενώ εκείνα που επιβιώνουν έχουν αναπτύξει κατάλληλους<br />
προσαρµοστικούς µηχανισµούς. Αν και τα οφειολιθικά πετρώµατα δεν ευνοούν την ανάπτυξη<br />
µιας πλούσιας σε αριθµό ειδών χλωρίδας, τα είδη τους είναι σπάνια και έχουν µεγάλη<br />
επιστηµονική αξία, λόγω της ιδιαίτερης εξελικτικής τους ιστορίας.<br />
Μερικά από τα σπάνια και ενδηµικά είδη που παρατηρούνται στο δρυµό είναι τα εξής:<br />
- Η κενταύρια των ορέων των βλάχων (Centaurea vlachorum). Ενδηµικό του δρυµού.<br />
- Η σολδανέλα της Πίνδου (Soldanella pindicola)<br />
- Η σιλένε της Πίνδου (Silene pindicola)<br />
100
Change language