Ψηφιακό Τεκμήριο

1.7.1 Ο Ενδηµισµός στην Ελλάδα
Η Ελλάδα καταλαµβάνει το Νότιο άκρο της Βαλκανικής χερσονήσου και αποτελεί
τµήµα της Ευρωπαϊκής Ανατολικής Μεσογείου. Παρουσιάζει µεγάλη ποικιλία γεωλογικών
σχηµατισµών και πετρωµάτων, το κλίµα της είναι Μεσογειακό µε ήπιο χειµώνα και ξηρό
καλοκαίρι και οι ακτές της φτάνουν τα 16.000 χλµ. µήκος. Επίσης, η διαφορετική σύσταση
του υποστρώµατος, ο ορεινός χαρακτήρας της χώρας (καταλαµβάνει το 70% της συνολικής
έκτασής της και έχει ως αποτέλεσµα το έντονο εδαφικό ανάγλυφο), η ύπαρξη πολλών
κορυφών µε ύψος πάνω από 2.000 µ, το µεγάλο µήκος των ακτών και οι πολυάριθµες
χερσόνησοι και νησιά, συµβάλλουν τελικά στη µεγάλη ποικιλία του φυσικού τοπίου, στην
ποικιλία βιοτόπων. Επιπλέον, η διάκριση και αποµόνωση ορισµένων βιοτόπων οδήγησαν στη
δηµιουργία σχετικά µεγάλου αριθµού ενδηµικών και σπάνιων ειδών φυτών και ζώων.
(www.in.gr.)
1.7.2 Χλωρίδα
Στην Ελλάδα από χλωριδική άποψη, συναντάµε τρεις βασικές χλωριδικές
µονάδες(www.in.gr.):
1. τη Μεσογειακή (νησιά Ιονίου και Αιγαίου πελάγους και τις ακτές),
2. την Ευρωπαϊκή – Ευρασιατική (ορεινές περιοχές της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας)
και
3. την Ιρανοκασπική – Ποντιακή (Θράκη και τα νησιά του ΒΑ Αιγαίου)
Στην Κρήτη συναντάµε στοιχεία και από τη Βορειοαφρικάνικη χλωρίδα.
Εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης και της συνύπαρξης των παραπάνω χλωριδικών
περιοχών, η χλωρίδα της Ελλάδας είναι, αναλογικά µε την έκτασή της, από τις
πλουσιότερες της Ευρώπης µε πάνω από 6.000 είδη φανερόγαµων φυτών.
Επίσης, εξαιτίας του ορεινού χαρακτήρα της χώρας και των πολυάριθµων νησιών,
δηµιουργούνται συνθήκες αποµόνωσης και ενδηµισµού µε αποτέλεσµα ένα σηµαντικό
ποσοστό των ειδών και υποειδών των φυτών (13%) να είναι ενδηµικά. Αξίζει, τέλος, να
σηµειωθεί ότι από τα 6.000 είδη και υποείδη φυτών, τα 263 θεωρούνται ως σπάνια και
απειλούµενα. (Καρανδεινός & Λεγάκης, 1992)
Εικόνα 1.1: «Νούφαρα στην περιοχή των Πρεσπών».
14