You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
που µπορεί να φτάσει έως και τα τέσσερα µέτρα πάνω από το έδαφος. Στην υπαλπική<br />
ζώνη το χιόνι συνεχίζει να λιώνει µέχρι τον Ιούνιο.<br />
3.3.4 Βλάστηση-Χλωρίδα<br />
Στη φυσική χλωρίδα του βουνού µπορούµε να διακρίνουµε τρεις τυπικές ζώνες<br />
βλάστησης και δύο κατηγορίες εδαφών µε αζωνική βλάστηση, δηλαδή µε φυτά που<br />
επηρεάζονται µόνο από συγκεκριµένο παράγοντα (νερό, δασοόρια).<br />
Στις ζώνες βλάστησης βρίσκουµε τη Μεσοµεσογειακή διάπλαση<br />
της αριάς (Quercion<br />
ilicis) στις νότιες πλαγιές, την Υποµεσογειακή διάπλαση (Ostryo carpinion) στις βόρειες<br />
πλαγιές και την Οροµεσογειακή διάπλαση της Κεφαλληνιακής ελάτης και µαύρης<br />
πεύκης (Abietion cephalonicae) πάνω στον κύριο όγκο του βουνού.<br />
● Μεσοµεσογειακή διάπλαση της αριάς. Η ζώνη αυτή ξεκινά από τα χαµηλά σηµεία προς<br />
το νότο και ανεβαίνει έως το βραχώδες απόκρηµνο προς νότο «µέτωπο» του Παρνασσού,<br />
που ξεκινάει από την Κουτρουλού στην περιφέρεια του Χρυσού και φθάνει ως τα Φρούσια<br />
και Νταβελαίϊκα στο νοτιοανατολικό όριο του βουνού. Το ανώτερο υψόµετρο στο οποίο<br />
φθάνει η ζώνη είναι τα 1.000 µ. Η σύνθεση της βλάστησης είναι φτωχή, ενώ έντονη είναι<br />
και η υποβάθµιση της από ανθρωπογενείς αιτίες, λόγω της έντονης πίεσης που ασκήθηκε<br />
και ακόµη ασκείται σε αυτήν κυρίως από την κτηνοτροφία. Τα κύρια είδη είναι το<br />
πουρνάρι (Quercus coccifera), το κέδρο (κυρίως το Juniperus phoenicea), το φυλλίκι<br />
(Philyrea media) και στα δυτικά η αγριλιά (Olea oleaster) η οποία φτάνει ως την ισοϋψή<br />
των 700 µέτρων. Σε αυτή τη ζώνη η καλλιέργεια της ελιάς φτάνει το υψόµετρο των 900<br />
µέτρων. Ειδική προστασία χρειάζεται η παιώνια του Παρνασσού (Paeonia parnassica), το<br />
δάσος Juniperus phoetidissima στην περιοχή Μάρµαρα ∆ελφών και η χλωρίδα των υψηλών<br />
κορυφών, που δέχεται σηµαντική επιβάρυνση λόγω των εγκαταστάσεων τελεφερίκ.<br />
● Υποµεσογειακή διάπλαση. Καταλαµβάνει τις βόρειες πλαγιές του Παρνασσού ξεκινώντας<br />
από το Βοιωτικό Κηφισό και φτάνει έως τη ζώνη της µαύρης πεύκης και της ελάτης σε<br />
υψόµετρο 700 έως 1.000 µέτρων. Η κατάσταση της χλωρίδας είναι αρκετά καλή παρά τις<br />
έντονες πιέσεις που έχει υποστεί. Αυτό οφείλεται στις καλές γενικά εδαφικές και κλιµατικές<br />
συνθήκες που υπάρχουν, οι οποίες είναι πολύ καλύτερες από τη ζώνη της αριάς. Τα<br />
κυριότερα είδη στη ζώνη αυτή είναι το πουρνάρι, η κοκορεβυθιά (Pistacia terebinthus),<br />
ορισµένα είδη φυλλοβόλων δρυών (Quercus pubesceus, Quercus sessiliflora), η όστρυα<br />
(Ostrya carpinifolia), ο γαύρος (Carpinus orientalis), ο φράξος (Fraxinus ornus) και η<br />
κουτσουπιά (Cercis siliquastrum).<br />
● Οροµεσογειακή διάπλαση της Κεφαλληνιακής ελάτης και µαύρης πεύκης.<br />
Καταλαµβάνει τον κύριο όγκο του Παρνασσού µεταξύ των δύο προηγούµενων ζωνών,<br />
ξεκινώντας από υψόµετρο περίπου 1.000 µ. νότια και φτάνει έως το υψόµετρο των 700<br />
µέτρων βόρεια. Η κατάσταση της βλάστησης είναι διαφορετική από περιοχή σε περιοχή,<br />
όµως γενικά µπορεί να περιγραφεί ως κακή, µε έντονες πιέσεις από την κτηνοτροφία, η<br />
οποία ασκείται σε όλη την έκταση και αυτής της ζώνης. Κύριο είδος στη ζώνη αυτή είναι<br />
η Κεφαλληνιακή ελάτη, ενώ στην περιφέρεια του δήµου Αµφίκλειας και της κοινότητας<br />
Πολυδρόσου, βρίσκεται ένα σηµαντικό δάσος µαύρης πεύκης. Άλλα είδη είναι ο κέδρος<br />
(Juniperus communis, Juniperus oxycedrus), ορισµένα είδη Prunus spp., ενώ στη ζώνη αυτή<br />
βρίσκονται και τα περισσότερα ενδηµικά είδη του Παρνασσού.<br />
- Στις αζωνικές διαπλάσεις µπορεί να περιληφθεί η διάπλαση των παραποτάµιων δασών<br />
και η διάπλαση της ψευδαλπικής ζώνης. Στη παραποτάµια βλάστηση ανήκουν ορισµένα<br />
υγρόφιλα είδη µε χαρακτηριστικότερα τον πλάτανο, την πικροδάφνη και τη µυρτιά. Στην<br />
33
Change language