Theologiæ Gentilis Origines Philosophicæ

More documents

Recommendations

Info

parte quæ mari rubro et Nilo interjacet. Typho cum Socijs vincitur et Isidi vinctus traditur.Isis cum filio Oro regnum capessit. Typhonem Isis dimittit. Iterum atque iterum pugnatur. Belu Hercules victum Typhonem in regiones ultimas deportat. .Nam Typho idem est cum Antæos et Phut, ut argumentis sequentibus jam probo. Diodorus author es quod Pugna Hori cum Typhone commissa fuit ad fluvium [] prope vicum, qui Antææ nunc nomen habet ab Antæo quem Hercules Osiridis ætate supplicio effecit. < insertion from f 32v > Et Hercules apud Ovidium (Melan. l. 9. Fab. 3) ait – sævoque alimenta parentis Antæo eripui – Invasit igitur Antæus in regnum Iovis in Ægypto, et ibi cum Hercule decertavit < text from f 33r resumes > , idque in eodem loco ubi victus est Typho Diversos autem hostes fuisse qui cum eodem Hercule in eodem loco, eadem de causa pugnaverunt & ibidem victi sunt non est verisimile. Bellum Herculis cum Typhone est decantata illa Veterum Gigantomachia, qua Dij cælestes Iupiter Apollo cæterisque auxiliante Hercule (id est Cham, et Horus cum Locijs auxiliante Chus) Gigantes dominium cæli (id est regnum) affectantes fulmine bellico prostrarunt. Turbarum initium a Pieri filia Ovidinis sic de scri bi dicit. [26] Bella canit superum falsoque in honore Gigantes Ponit et extenuat magnorum facta Deorum Emissumque ima de sede Typhoëa terræ Calitibus fecisse metum, cunctosque dedisse Terga fugæ, donce fessos Ægyptia tellus Ceperit et septem discretus in Ostia Nilus Hunc quoque terrigenam venisse Typhorea narrat Et se mentitis superos celasse figuris; duxque gregis, dixit, fit Iupiter: unde recurvis Nunc quoque formalús Libys est cum cornibus Ammon Delius in Corvo, proles Semeleia capro, ffele SororPhæbi, nivea Saturnia vacca, Pisce Soror Caluit, Cyllenius ibidis alis. Talis fingitur Deorum consternatio, donce Hercules adesset. Nam consessum est apud omnes, inquit Diodorus, quod Dijs cælestibus Hercules in bello Gigantum suppetias tulerit. < insertion from f 33v > Ad eundem fere modum Agatharcides apud Photinum turbas hasce describit. Minervam, inquit, fabulantur quanta quanta est in
hirundinis corpusculum sese abdidisse & majestatem Iovis in Cygni formammigrasse & Cereris pulcritudinem in turpissimum transijsse habitum. Et Iovem qui pro maximo habetur, amaximè necessario, usoris germano, insidias exportum, est seria tum esse a maxime invisis, Titanibus inquam, qui egressi e vinculis et tenebris & quæ illic est custodia,postquam in fugam conjecto Neptuno receperint. TumVeneremmortali manu sanciam et Martem ab Ote et Ephialte [Neptum filijs] vinculis constrictum. Et Ditem in regno suo ab Hercule sagitis ictum in maximos incidisse cruciatus Neptunus et Mars hic sunt Typho et Hercules, Titanes dicuntur filij Iovis Ammonis ex uxore Titæa et nonnunquam pro Neptuno et ejus filijs sæpissimè verò (ut in hoc loco) pro Marte et ejus filijs accipiuntur. Dicuntur Iovi invisi ob bella quæ postmodem gesserunt. Ditem id est Misraim seu Ægyptum sagrittis suis feriendo In Plutonis autem regnum ablegantur quod nondum. Ægypto egressi habitarent ad locum Acherusiam ubi mortui postea sepulti sunt. < text from f 34r resumes > Et quemadmodum Typho vel Typhoens fama populari pro inmani Gigante celebratur sic etiamAntæus. Plutarchus in Sertorio de Tingi: Antæum ibi jacere tradunt Libyes; ejusque sepulchrum eruit Sertorius non habita barbaris fice ob magnitudinem: et cum incidisset in corpus sexaginta cubitarum longitudinis, ut fama est,obstupuit. Idem habet Strabo l. 17. Famam andis plusquam poeticam, sed quæ docet bellum Herculis cum Antæo celebrem illam Gigantomachiam fuisse. Hercules et Antæus erant principes populorum duorum et propterea non soli sed una cumcopijs suis dimicaverunt. Tali bello Ægyptum omnem perturbari necesse esset. Ægyptij autem nullum alind hujusmodi bellum agnoscevat præterquam cum Typhone. Sed Nec alius erat hostis quocum Hercules congrederetur præter Canaan de quo posthac dicemus. Chus et Chanaan erant Asiatici. Solus Phut erat Afer et Afrum fuisse quocum Ægyptij decertabant Hyginus fab. 274 sic docet. Afri, ait, et Ægyptij primum fustibus dimicaverunt; postea Belus Neptuni filius gladio belligeratus est: unde bellum dictum. Eodem spettat quod Diodorus (lib.3) nicolas interioris Africæ describens, addit: Hos, fama est, impressiones quondem in Ægyptum facta,magnam terræ partem habitatoribus destituisse: scilicet per fugam superius descriptam. Huc spectat etiam quod Typho erat Neptunus et Neptunus erat Deus Libycus es Docet enim a[27] Plutarchus quod Ægyptij Typhonem mare < insertion from f 34v > esse dicunt: ideoque mare anominantur sacerdotes & salem Typhonis ipumam vocant Navium rectores ab ijs non compellatur utpote mari intentes indeque victum suum petentes, eademque potissimum de causa b[28] piscem aversantur et odium pingendo piscem notant, et extremas terræ partes quæ mare allingunt Typhonis uxorem Nephhin dicunt, < text from f 35r resumes > Igitur Typho est Deus maris Neptunus. Neptunum vero esse Deum Lybicum Herodotus patefecit. Neptuni nomen, ait, ab initio nulli usurparant præter Libyas qui semper hunc Deum in honore habent. Eum Ægyptij igitur putant esse, sed multo honore prosequuntur. ut Ægyptij patrem suum Osirim, Assyrij regem suum Belum, Latini patrem Ianum et Gentes singulæ majores suos apprime honorabant, sic Afri Neptunum honorando, hunc sibi patrem vincabant. Porró Veteres < insertion from f 34v > constituendo a[31] Libyam uxorem Neptuni < text from f 35r resumes > nominando viros fortes et Tyrannos (ut b[32] Belum et c[33] Busirin) Neptum et Libyæ filios, indicabant uxorem Typhonis Nephtin esse regionem Libyæ . Neptuni autem filios vocabant Tyrannos, quod Neptunus vir fortis esset et seditionum pater. Θεσὺς υἱòς τὼ Ἀττιχου Ἀιγέως &c
Page 1 and 2: Miscellaneous draft portions of 'Th
Page 3 and 4: adhibuerunt; qui apud alios lyra ve
Page 5 and 6: Planetas autem et Elementa quæ per
Page 7 and 8: prodidit. Iunius forsan a Iunone di
Page 9 and 10: videtur in memoriam maledictionis C
Page 11 and 12: hominis illius Thoth a quo Ægyptij
Page 13 and 14: pertinebat ad huc regnans in Tartar
Page 15: generatione decima, loco Xisuthri v
Page 19 and 20: appellati sunt eloim,quasi Saturnio
Page 21 and 22: Oceanumque, Deûm primordia - Homer
Page 23 and 24: Chamo et ejus nepti Maia natum esse
Page 25 and 26: a morte Osiridis statin genum fuit
Page 27 and 28: Mochus et Hestiæus & Hieronymus Æ
Page 29 and 30: Amphis Methusalah Oliartes Lamech X
Page 31 and 32: Et densi frutices et junctæ cortic
Page 33 and 34: Tum ferri rigor Igitur tertia hac
Page 35 and 36: Quod multa orbis loca peragravit et
Page 37 and 38: Arabicam Ægypti parteni et Arabiam
Page 39 and 40: nuncius post menses tridecin furtim
Page 41 and 42: Cæperit & septem discretus in Osti
Page 43 and 44: insertion from f 65v > Et hinc spol
Page 45 and 46: non est Hammon sed Belus ille qui p
Page 47 and 48: orbem inter seipsum et fratres divi
Page 49 and 50: et magnates appellerent Artæos Nam
Page 51 and 52: Assyria vocatur terra Nimrodi Mica
Page 53 and 54: Iovis filij ideoque Sydic Iovis est
Page 55 and 56: fuit in Hermopoli Typhonis simulach
Page 57 and 58: Semiramidem esse Attergatis filiam
Page 59 and 60: Temple were three, one of Iupiter,
Page 61 and 62: Scythæ imperantibus Assyrijs Vener
Page 63 and 64: the same for these reasons. Nothing
Page 65 and 66: Objectionibus respondere non vacat.
Page 67 and 68:
Tartarum seu Oceani regionem præci
show all

Theologiæ Gentilis Origines Philosophicæ

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?