Theologiæ Gentilis Origines Philosophicæ

Mochus et Hestiæus & Hieronymus Ægyptius, quique rex Phænicum prosecuti sunt uno
mitri omnes ore suffragantúr. Iino etiam c[60] Hesiodus, Hecatæus, Hellanicus, Acusilaus,
Ephorus item & Nicolaus priscos illos ad mille annos vitam produxisse tradunt. De
Ægyptijs eadem habet d[61] Diodorus: Tradebant, inquit, Ægyptij deorum antiquissimos
annis mille et ducentis et posteriores non infra trecentos annos regnasse. Et verisimile est
interpretes septuaginta Mosaicos numeros auxisse ut Ægyptiacos hosce quam proxime
attnigersat At numeri Berosiani qui nunc extant in inmensunt uacti sunt.
diluvij verò, inquit e[62] Iosephus, et Arcæ menimerunt quotquot barbarorum historias
conscripserunt. Quos inter Besorus Chaldæus in ea quam habet diluvij narratione ita
scribit. ATque hujus navigij portem etiamnum aliquam in Armenia circa montem
Coryæorum stervari ferunt ex qua derasi bituminis aliqui, loci ejus indigenæ vice amuleti
gestare consuerint. Ejusden rei mentionem quoque facit Hieronymus Ægyptius qui
priscam Phænicum historiam con scripsit, itemque Mnaseas alijque complures. – – –
fuisse. Sed et f[63] Alexander Polyhistor idem sic describit. Arto defuncto, sub filio ejus
Xisulthro fuisse magnum diluvium, ipsumque servatum cùm prædixisset ei Saturnus
fulurum, et quod fabricanda sit Arca, in qua ipse simul cum avibus replitibus et jumentis
navigare debeat. Abydemus eadem libello de Dea Syria fusius explicat in hæc verba Cum
Xisulthrus regnaret eique Saturnus imbrium vim maximam fore prædixisset – – –
suppeditavis. Ad eundem ferè modum Plutarchus libro de solertia animalium: Narrant
Mythologi columbam ex arca emissam Deucalione certum indilium detulisse tempestatis
cum rursus ingrederetur serenitatis cum avolasset. Simili quoque nibus manifestum est
traditionem quandam generalem inter Gentes intissimè conservatam fuisse earum rerum
quæ a noacho et primis hominibus ad Abrahamum ab Abrahamo ad Mosen distinctius
propagatæ sunt. Ideoque sperandum est etiam historiam etiam temporum quæ diluvium
proximè, secuta sunt ex traditionibus Gentium non absque veritatis scintilla deduci posse.
Saturnus Nam Syris usu venerat (ut Sanchoniatho docet Ilum seu el exponere de Satur
no : El verò Deus est. Porrò Abydenus ex Babyloniorum et Persarum monumentis hæc
eadem sic fusius explicat. cum Xisulthrus regnaret
Pergit igitur Abydenus terrem Babylonicam a primis hominibus ædificatam dicere, ac
ventis subversam, dein addit Homines quorum ad id tempus una eademque lingua fuerat,
multiplicem ac discrepantem ex eo voces emisisse ac postmodum Saturnum inter ac
Titana bellum esse conflatum. Atque his pancis intervallum ætatum quatuor primarum
comprehenditur. Nam ætas secunda ab eversione Turris, tertia et quarta a duplici Titanum
bello exordium ducunt. Ætates Ovidius sic describit.
Cunctarum quidem rerum inquit Iosephus, junior est – – – incognitus. Igitur quanto
antiquior fuit usus literarum apud Chaldæos Ægyptios et Phænius quam apud græcos
tanto vetustior apud illas gentes est rerum memoria: adeo ut si sparsas eorum traditionis a
Græcorum figmentis secernere et inter se componere daretur; historiam temporum quæ
diluvium proxime secula sunt cum veritatis scintilla conscribi posse sperarem.