Theologiæ Gentilis Origines Philosophicæ

[130] Plutarchus expresse docet. Statuam Plutonis, inquit, cum Cerbero et Dracone
exculptam non alterius esse quam Serapidis Ægyptij Sacerdotes docuerunt, quod Ægyptij
Serapidis nomine Plutonem afficiunt. Sic etiam Tertullianus: [131] Suggestus illius quod
caput Serapidis ornatum est, modialis figura, frumentationis memoriam obsignat; &
curam frugum super caput ejus fuisse, ipsis spicis quibus per ambitum notatur,apparet.
Propterea et canem quem apud inferos deputant, sub dextera ejus dicaverunt, quod sub
manu ejus compressatus Ægyptiorum Et Phariam adjungunt quam filiam regis Farao
derivatio nominis esse demonstrat. Hæc Tertullianus Serapin & Phariam de Iosepho et
ejus uxore interpretatus, cùm tamen Pharia reginam Ægypti sonæt, et ipsa sit Isis ut
Minutius Felix et Eusebius [132] expresse docent
His adde quod Nilus fluvius quem Osiridi sacrum fuerunt, sic decantatus ille
inferorum Styx. Nam Diodorus recitans Homeri carmina
Παρ᾽ δ᾽ ἴσαν ὠχεανον τε ῾ροὰς &c. id est
Oceani veniunt undas & Lucada rupem,
Solis et ad portas, ubi somnia gens vaga regnant,
Vlteriusque adeunt viridantia prata, frequentant
Quæ manes hominum vitâ simulachra carentum,
docet Nilum per Oceanum, Heliopolin per Solis portas & pratum juxta paludem
Acherusiam propè Memphim per mortuorumprata intelligi. Plerasque enim et maximas
Ægyptiorum funerationes istic peragi dum cadavera per amnem et Acherusiam paludem
deportata in cryptis illic sitis reponant. Vnde etiam Græcorum Achæron et Charon. Porro
tota Osiridis solennitas funebris est, et ad inferos spectat, dum mortuum quotannis lugent,
membra sparsa quærunt et humant & apin bovem anno quoquo tertio in fluvio Nilo
demersum suffocant eique ritus funebres tanquam Osiridi demortuo peragunt, fingentes
animam Osiridis in Api resedisse. Mercurius symbola Deorum et solennia sacra regnante
Iside constituit. Osiris solus jam tum mortuus erat, ideoque solennitate funebri annuatim
celebratus est, et subinde Deus mortuorum constitutus. Illud verò, inquit Plutarchus, [133]
quod hodie sacerdotes veluti abominantes et occultantes trepide significant, Osiridem
mortuis imperare neque a Dite seu Plutone alium esse, ignoratum quomodo verum sit
plerosque turbat, suspicantes in terra et infra terram sacrosanctum istum Osirim
habitare, ubi corpora latent eorum qui jam desijsse putantur.
Reges Ægyptios a Mene quodam deducunt Historici et in eo c[134] omninò consentiunt
quod Menes fuerit primus Ægypti Rex. Hoc Herodotus, diodorus Siculus, Erotosthenes,
et ex Manethone Africanus, hoc Iosephus, Eusebius et Syncellus uno ore prædicant.
Menes verò pater Athothis id est ipsius f[135] Theuth seu Mercurij primi statuitur, ideoque
Misor est Sanchoniathonis. < insertion from f 77v > Ab r[136] Hippopotamo raptus
interijt ut ex Manethone notat Africanus, id est a Typhone fratre interemptus fuit. Nam
Typhonem s[137] < text from f 78r resumes > Hippopotami specie formabant ac t[138] talæ