Theologiæ Gentilis Origines Philosophicæ

Deincep progreditur scriba sacrorum, pennam habens in capite, et in manibus librum ac
regulam, in qua est et atramontum ad scribendum, et juncus quo scribunt.(Ad illum
pertinent x libri.) Illum oportet scire ' ea quæ Hieroglyphica vocantur, et 2
Cosmographiam, et 3 Geographiam, et 4 ordinem Solis et Lunæ, et 5 Quinque Planetarum,
et 6 Chorographiam Ægypti, et 7 Descriptionem Nili, et 8 Descriptionem apparatûs
sacrorum,locorumque consecratorum, Ab exordio mundi ad diluvium Berosus
numerat saros 120 & Sarum dicit esse annorum 300. Suspicor annos pro diebus per vocis
ambiguitatem hic scribi. Nam Orientales in mysterijs suis usurpabant diem pro anno &
annus vetus Chaldaicus erat dierum 360. Hac lege saris erit annorum decem & spatiem ab
exordio mundi ad diluvium erit annorum 1200, ferè ut Moses scripsit.Gentes numerabant
decem, centum, millenon autem per 36, 360, 3600. Neque satis intelligo unde numerus
non volundus 3600 oriatur misi ex resolutione decennij in dies. et 9 Mensuras, et 10
quæcunque in sacris sunt necessaria.
Prædictos sequitur Stolistes, cubitum Iustitiæ tenens, et Calicem ad libandum: Hic omnia
no fuit quæ ad Disciplinam pertinent, et Victimarum Sigillationem. Sunt autem x (libri)
qui ad Deorum suorum honorem pertinent, et Religionem Ægyptiaram continent; nempe
de 1 Sacrificijs, de 2 Primitijs, de 3 Hymnis, de 4 Precibus, de 5 Pompis, de 6 Diebus Testis,
et ejusmodi quatuor alij.
Post omnis prodit Propheta, Hydriam apertè gerens in sinu; quem sequuntur qui Paries
emissarios portant. Hic, ut Præfectus Sacrorum, libros x edifcit, qui Sacerdotales
vocantur; nempe de Legibus, de Dijs, et de universâ sacerdotum disciplinâ. Propheta
etiam apud Ægyptios Vectigalium distributioni præest. Hactenus Clemens.
< insertion from f 1v > Tota verò hæc Processio ad Astronomiam et Geographiam
spectat. Nam hymnis præfatorijs significatur illa sphararum harmonia quam veteres per
Musas novem et Apollinem Musagetam cum Lya designaban , quamque in sacris suis per
hymnos adumbrare solebant . Id Macrobius sic pate fecit. Plato, inquit, in repub. sua cum
de sphærarum cælestium volubilitate tractaret, singulas ait Sirenas singulis orbibus
insidere, significans sphærarum motu cantum numinibus exhiberi. Nam Siren Dea canens
græco intellectu valet. Theologi quoque novem Musas octo sphærarum musicos cantus et
unam maximam concinentiam quæ confit ex omnibus esse voluera. Vnde Hesiodus in
Theogonia sua octavam musam Vraniam vocat: quia post septem vagas quæ
subjectæsunt,octava stellifera sphæra superposita propio nomine cælum vocatur: et ut
ostenderet nonam esse et maximam, quam conficit sonorum concors universitas adjecit,
καλλιόπη θ᾽ ἣ δὴ προφερεσὰτη ἐσὶν ἀπαασέων;
ex nomine ostendes ipsam vocis dulcedinem nonam Musam vocari (nam καλλιόπη
optimæ vocis Græca interpretatio est) et ut ipsam esse quæ confit ex omnibus pressius
indicaret assignavit illi universitatis vocabulum; videlicet ἡ δὴ προφερεσάτη ἁπασσέων.
Nam et Apollinem ideo Μουσαγέτω vocant quasi ducem et principem orbium cæterorum,
ut ipse Cicero refert: Dux et princeps & moderator luminum reliquorum, mens mundi et
temperatio. Musas esse mundi cantum etiam sciunt qui eas Camenas quasi canenas a
canendo dixerunt. Ideo canere cælum Theologi comprobantes sonos musicos sacrificijs