JOHANNES KEPLER G ESAMMEL TE WERKE

CAPVTI
Notet verò hfc Lector originem quartae lucis Jpeciei, quam caeteri Optici
jrigidè tractant.
18) qua
4 Kepler II
24) 25. VITELLIONIS
PROPOSITIO XVIII
Lux in superficiem illapsa repercutitur Ù1 plagam oppositam, vnde aduenit.
Nam tributus est luci motus per 1. quare et species motus, pulsus
nempe. Quod enim est in motu physico durities confligentium, quae
consistit in permanentia superficierum, hoc est in luce nuda superficies,
seu terminatio vel figuratio corporum. Eo ipso enim, quod corpora
physica terminata et ipsa sunt, dura intelliguntur. Mollia verò et humida
lO negatione termini proprii definiuntur. I
14 Cur autem et in motu physico et in luce accidat repercussus, causa
est in motus violentia. Cum ergo vis mouens non omnis à conflictu
aboleri potest; superabit itaque motus terminum suae lineae, superficiem
scilicet. At non potest in directum: obsistit enim illic corpus
corpori: hk superficies superficiei: illic in solidum, hk ex parte, vt
audiemus. Relinquitur igitur, vt in oppositum. Concinnius ista fortasse
sic. Pulsus est actio, et inter contraria; sed cum actione est mutua passio:
ergo et in pulsu. Percussui verò, quo lux ferit superficiem ex vna
plaga, contrarius est repercussus in partem alteram. Virtus enim, et
20 quae mobile appulit, et quae ab opposito repellit, eadem est, quia in
puncto inflictus consideratur.
PROPOSITIO XIX
Repercussus ftt ad aequales angulos, et eius, quod obliquè incidit, ad latus
alterum. Est 10. quinti VITELLIONIS.Nam virtus aequalis aequalem etiam
motum praesupponit. Virtus verò in puncto conflictus vna est et eadem;
motus ergo etiam aequalis. Sed qui ad angulos aequales, est aequalis.
Ad angulos igitur aequales erit mobilium repercussus. Dico et in latus
alterum, ab eo vnde erat mobile impactum, si hoc vsu venit. Si enim
semper repercuteretur linea eadem; oporteret semper directè esse allap-
30 sum per 18. praecedentem. At vt plurimum obliquè illabitur. Quare
tunc etiam plaga vnde aduenit, superficiei opponitur obliquè, et non
directè; repercussus igitur etiam in plagam oppositam obliquè, non
directè. Vel clarius: Cum quid obliquè mouetur versus superficiem,
motus is componitur ex perpendiculari et parallelo superficiei. At superficies
tantum ei parti obiicitur, quae est in se perpendicularis, non ei,
quae est sibi parallelos. Quare nec impedit partem sibi parallelon, sed
patitur mobile resiliendo pergere ad partem alteram, sicut aduenerat.
Sit CDF. superficies, ED. motus lucis; continuetur ED. in E. secans