Schools - be.passive

We zijn dus vergeten wat de inzet van kwaliteit kan
betekenen op het vlak van architecturale vormgeving.
Sinds een vijftiental jaar is men teruggekomen op dit
kwaliteitsbegrip, maar niet probleemloos, want de
tekens hebben zich ondertussen vermenigvuldigd, de
ontwikkelingen zijn steeds talrijker en gevarieerder, en
de bouwtypologieën vernieuwen onophoudelijk.
Ten opzichte van de meer recente kwesties, zoals
bijvoorbeeld ecologie, kunnen we deze vraagstelling
slechts herhalen: kunnen we spreken van een nieuwe
bouwkundige werkwijze die voortvloeit uit recente
praktijken op het gebied van energieprestatie? Indien we
moeten vaststellen dat labels als “passief”, “duurzaam”,
“ecologisch”, etc. de laatste jaren systematisch opduiken
bij nieuwe gebouwen, kunnen we dan nog zeggen dat
de architectuur als discipline als dusdanig vernieuwend
is? We zijn getuige van een vloed aan nieuwe spelers
die, dankzij de etikettering van hun werk, een plaats,
zichtbaarheid en respect voor hun werken opeisen.
Uitstekend, maar is dat voldoende om deze projecten te
beschouwen als werken van kwaliteit?
Persoonlijk denk ik dat de naleving van “duurzame”
principes eerder doelt op een kwestie van de rede
die gebaseerd is op de aloude vereiste die voor
iedere constructie geldt: wonen in de best mogelijke
omstandigheden. Tot op de dag van vandaag was
de meerderheid van de inspanningen om passieve,
duurzame en ecologische architectuur bekend te maken
bij het grote publiek, geen echte aanleiding tot een
kritische beschouwing. Misschien zou het relevanter zijn
om zich eerst af te vragen op welke manier de opkomst
van nieuwe technologieën ons gedrag zou kunnen
veranderen en vervolgens of deze gedragingen zelf
aanleiding kunnen geven tot nieuwe kwaliteitsvormen. ■
perspectief
Kwaliteit
tekst
Maurizio Cohen
perspectief
be.passive03 19