Patch Work Paper Craft - Inspirasie

SOOS N DIEF IN DIE NAG!
Deur Willene Clair Venter
‘n Hele paar jaar gelede was ek deel van ‘n sekere kerkgenootskap en in my dag tot dag
handelinge het my paaie met die van ‘n lewenslustige,
passievolle vrou gekruis.
Medium lengte, medium bruin hare, konserwatiewe
kleredrag, maar dit is presies hier waar die gewoon
geëindig het en diepe geluk en dankbaarheid vir lewe uit
haar uitgestraal het. Haar naam was Joan en sy sou in
meer maniere as een my lewe verryk en verander.
Joan het in die buurdorp gewoon met haar 2 tiener seuns en getroud met ‘n ingenieur wat
buite die land gewerk het. Dus was sy beide Ma en Pa vir die seuns. Die oomblik wat jy Joan
ontmoet het, was dit haar glimlag wat jou eerste opval. ‘n Oop welkom, kom sit en kuier
gevoel het oor jou gekom. Soos die noodlot wou bepaal het ons in dieselfde vrouens groep
geëindig wat ek bestuur het. Vir my was Joan ‘n fonds. Sy kon werklik haar hand orals bysit
en het die geaardheid gehad waarby almal baat gevind het. Kort voor lank het ons buite die
normale kerk routine begin ontmoet. Aangesien my dogter in laerskool was op dieselfde
dorp as Joan se seuns, het ons kuiers ‘n diepe vriendskap rondom koppies tee en koffie
gegroei. Ek het Joan se vriendinne leer ken en ons het werklik mekaar kon bystaan deur alle
tye van blydskap of nood. ‘n Handjie bysit was normal en die morele ondersteuning het jou
altyd daardie hupstoot gegee wat jy nodig gehad het.
Joan het ‘n anderse sin vir humor gehad en met twee tiener seuns
was dit seker ook nodig. Haar seuns was 15 en 16 onderskeidelik en
presies op die stadium waar hulle nie werklik saam met Ma gesien
wou word nie. Dit is alles vererger deurdat Joan ‘n stok oue borrie
geel Passat bestuur het. Die konserwatiewe Ma en die ou kar was
glad nie waarmee jy gesien wou word nie. Na vele versoeke om
hulle ‘n blok van die skool aft e laai of op te tel vêr buite sig van vriende, het Joan besluit
genoeg is nou genoeg. Een oggend was sy net klaar met die mannetjies se streke. Joan kry ‘n
eina eina toppie, ‘n onaardige kort romp (eintlik ‘n verskoning vir die word romp), die
hoogste hakke moontlik sonder om plat op jou gesig te val en ‘n paar egte visnet sykouse.
Daar verander die konserwatiewe Joan in Joan die straatvrou kompleet met die erg makeup
en hairdo. Die borrie geel Passat word ingeklim en Joan gaan maak haar parker plek direk
voor die skool en sy staan mooi buite voor die kar om hulle te groet. Albei seuns kon haar
nie gou genoeg terug binne die kar boender nie, maar Joan het hulle mooi geleer waarvoor
jy skaam kry en wat nie. Sy was nooit weer gevra om hulle enige ander plek op of af te laai
nie.
Die nimlike vrou het my voorgestel aan kleremaak en saam met ‘n
paar ander dames is my eetkamer tafel omskep in ‘n klere
vervoerband om klere te maak vir die kerk se blyspel. Joan het vas
geglo in haar vriendinne, en het jou dit nooit laat vergeet dat
volgens haar, kon jy enige iets op aarde doen en goed doen. ‘n