Officieel Orgaan van den Nederlandschen Voetbalbond. VOETBAL
Officieel Orgaan van den Nederlandschen Voetbalbond. VOETBAL
Officieel Orgaan van den Nederlandschen Voetbalbond. VOETBAL
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
8 HET SPOETBLAD.<br />
wiskunstig zeker. Thornton, de eenige Leopoldman<br />
<strong>van</strong> de elf, is z'n gewicht in goud waard.<br />
Al blijft het aangeven der Hollandsche mid<strong>den</strong>linie<br />
en het samenspel der voorhoede beslist<br />
onvoldoende, toch wor<strong>den</strong> onze landgenooten<br />
sterker en het laatste kwartier voor rust komen<br />
ze goed opzetten. Het is een eigenaardig gelijk<br />
spel. De beide voorhoe<strong>den</strong> staan tegenover 'n<br />
prachtige verdediging en kunnen maar geen<br />
succes behalen, hoe hard ze werken. Herhaaldelijk<br />
werken de Belgische vleugels zich los,<br />
rennen voort, en als 'r dan zoo'n mooie overzet<br />
even voor 't doel volgt sta je toch eigenlijk<br />
verstomd, dat de bal er maar niet inkomen<br />
kan.<br />
Wie zal er winnen?<br />
Als 'k in de pauze eenigen onzer spelers<br />
spreek, zijn ze vol goe<strong>den</strong> moed. De opstelling<br />
<strong>van</strong> 't elftal wordt veranderd. Willem Hesselink<br />
zal links-mid<strong>den</strong> en Kessler rechts binnen<br />
gaan spelen. Op 't veld wor<strong>den</strong> de kansen druk<br />
besproken. De meeningen zijn zeer verdeeld.<br />
„We kunnen er nog wel komen," meent één<br />
der Belgische supporters, en bij geeft <strong>den</strong> raad,<br />
om 'n „paar" mannetjes bij de Neve te zetten.<br />
M'n indruk is, dat ons elftal minder speelde<br />
dan voor twee weken in Antwerpen. Vooral<br />
de voorhoede scheen me beslist zwakker. Toch<br />
moed gehou<strong>den</strong>. Langs de lijnen gaat de melodie<br />
<strong>van</strong> „de hoed <strong>van</strong> de bedeeling". Het is 'n<br />
vroolijk gezicht over 't veld en de glanzige<br />
zon zet alles in stralend licht. De geweldige<br />
massa blijft voorbeeldeloos ordelijk. Geen moment<br />
wordt iets storends gehoord. Daar is een<br />
algemeene stemming <strong>van</strong> pret en 'n gespannen<br />
verwachting. De rust is 't sein, om 't meegebrachte<br />
proviand eer aan te doen en allerleukst<br />
zijn de tooneeltjes, die je ziet.<br />
Dan komen de spelers weer. De muziek<br />
blaast lustig.<br />
Na de rust.<br />
Daar schijnt een heilig vuur ia onze mannetjes<br />
gevaren. Dat is weer één <strong>van</strong> die wonderhe<strong>den</strong>,<br />
die alleen ons spel opleveren kan.<br />
De Belgen hebben te veel <strong>van</strong> hun krachten<br />
gevergd, en het schijnt of de onzen al hun<br />
energie en wilskracht in reserve hiel<strong>den</strong>, om<br />
die na de rust te ontwikkelen. Reeds dadelijk<br />
stormt de voorhoede er op los. De nieuwe<br />
opstelling heeft succes. Het gespierde, het<br />
sterke is er voor 'n groot deel bij de Zuidelijken<br />
uit en meer en meer naderen de onzen<br />
de vestiDg der vijan<strong>den</strong>. Ze zitten er op als 'n<br />
vegetariër op 'n bloemkool, maar ze stuiten<br />
steeds op <strong>den</strong> geweldigen Thornton, die z'n<br />
Engelschen afkomst geen seconde verloochent.<br />
Kessler, die soms wat te lang <strong>den</strong> bal hield,<br />
geeft over aan Boomsma, 'n goe<strong>den</strong> voorzet,<br />
en de Neve schiet net de lat voorbij. Geeft<br />
niet. Opnieuw. Poelmans en <strong>van</strong> Hoor<strong>den</strong> echter<br />
doen stoer werk en al kan de Belgische voorhoede<br />
niet op tegen onze beide achterspelers,<br />
ze probeeren het met bewonderenswaardige<br />
volharding. Stom en Stol _ hebben alles. Ook<br />
de laatste is in prachtige conditie gekomen en<br />
zuivert met stevige, zuivere trappen het terrein,<br />
terwijl z'n collega, als de vijandelijke voorhoede<br />
aanstormt, z'n lenige lijf er tusschen gooit en<br />
altijd onder uitbundigen geestdrift overwinnend<br />
te voorschijn komt.<br />
Toch, hoe onze voorlinie ook zwoegt, hoe<br />
het combineeren steeds mooier wordt, en het<br />
gehalte en de vurigheid <strong>van</strong> het spel stijgen,<br />
de geestdrift op het enorme veld toeneemt, er<br />
wordt maar niet gescoord. De drie verdedigers<br />
der Belgen staan als ware hel<strong>den</strong>. Hesselink<br />
is veel beter op z'n plaats in de mid<strong>den</strong>linie<br />
en breekt voortdurend <strong>den</strong> verslappen<strong>den</strong> aanval<br />
der vreemdelingen . . .<br />
Er zijn 25 minuten gespeeld en nog steeds<br />
is er geen enkel cijfer-resultaat. Dan krijgt de<br />
Korver, die <strong>den</strong> ganschen middag kalm en<br />
degelijk had gespeeld, het op z'n heupen. De<br />
zilveren voetbal-vorm komt er bij 'm in. Zou<br />
er één speler zijn, gevaarlijker dan Sparta's<br />
aanvoerder, als-ie wil, als-ie waarachtig wil<br />
met al z'n kracht en kunnen ? Een kwartier<br />
lang blijft hij nu het gansche spel beheerschen.<br />
Hij is verdediger, ja, maar hij zal aanvallen<br />
ook. En als 'n duivel schiet-ie er tusschen, De<br />
Decker, Poelmans en <strong>van</strong> Hoor<strong>den</strong> hebben<br />
geen kans om <strong>den</strong> bal te krijgen . . . reeds<br />
stijgt 'n geweldig juichen, maar Bok schiet<br />
even naast, 'n Galm <strong>van</strong> teleurstelling golft<br />
over 't veld. Maar ik, die Bok ken, wéét, wat<br />
er komen zal. Wat de voorhoede niet kan, hij<br />
zal het alleen probeeren. En geen vier minuten<br />
later weer zoo'n reuzen-ren, wéér zoo'n onweerstaanbare<br />
aanval, hij alleen door alle verdedigers<br />
heen, onder aan-groeiend gejubel, tot-ie<br />
voor Thornton staat, even kijkt, en met 'n<br />
kalm, hard schot doelpunt ....<br />
Hoe toen de geestdrift losbrak en hoe het<br />
donderde en bruischte <strong>van</strong> gejuich, en hoe heel<br />
dat onmetelijk veld één golving <strong>van</strong> blije<br />
menschen was, één ontzaglijke uiting <strong>van</strong> onbeschrijflijk<br />
enthousiasme, één daverende ovatie<br />
aan Sparta's zwijgen<strong>den</strong> aanvoerder: eisch niet<br />
<strong>van</strong> mij dat ik 't zeggen zal. Koud en uiterlijkonverschillig<br />
als immer wandelde Bok naar 't<br />
mid<strong>den</strong> terug, maar die weergalooze geestdrift<br />
<strong>van</strong> de duizen<strong>den</strong>, onder de schetterende<br />
fanfares der muziek, heeft hem niet gevoelloos<br />
gelaten, dat weet ik zeker. Van dat schitterende<br />
moment af had<strong>den</strong> wij gewonnen. De energie<br />
was verdubbeld. Nauw was weer begonnen, of<br />
Lutjens brengt op, zet goed over, Boomsma<br />
staat op de juiste^plaats om, direct op<strong>van</strong>gend,<br />
'n reuzen-schot te lossen, dat gezeten zou<br />
hebben als 'n kogel, wanneer <strong>van</strong> der Hoor<strong>den</strong><br />
niet met de han<strong>den</strong> gestopt had. De bal<br />
kwam recht op z'n gezicht af en liever dan<br />
z'n neus te verliezen hield hij hem met beide<br />
han<strong>den</strong> tegen. Strafschop. Eddy de Neve<br />
kanjnrt kalm in het net. En weer schallen uit<br />
30000 kelen de jubels op en gaan de fanfares<br />
schetterend over 't veld. Het waren zeldzame<br />
momenten. De Belgen spelen wanhopig, maar<br />
ze vermogen niet veel meer. Ze bereiken<br />
schier de achterhoede niet. Daar gaan onze<br />
spelers weer. De Korver neemt méé . . . . 'n<br />
kreet davert öp: „Hup, Bokkie. . .", Boomsma<br />
heeft <strong>den</strong> bal, passeert Poelmans, zet over en<br />
Lutjens kogelt in 't net. Het publiek is niet<br />
te hou<strong>den</strong>. Het gansche veld is 'n uit-dondering<br />
<strong>van</strong> geestdrift en blijdschap. De Belgen zijn<br />
machteloos. Hesselink brengt op, de Neve neemt<br />
over, Kessler schiet, en de vierde zit erin . . ,