Minnezangen van Poot - Dalton Voorburg

Als ik u omarremt hou?
Koomt nu, wichlaers, starrenraders,
Droombeduiders, 't zy wie 't zy,
Zegt me: (dat uw kunst bedy')
Voedt myn lief nu min in d' aders,
Of is zy nogh wars van my?
Rasch, in 't krieken van den morgen,
Ging ik, om dit avontuur,
Daer ik d' oorzaek van myn vuur
Aensprak: 'k mogt niet langer borgen.
Min maekt eeuwen van elk uur.
Blyft ge dan nogh kout en steenigh,
Alsof 't stadigh by u vroor?
Wat, Pigmalions ivoor
Wert in 't endt wel warm en Ienigh:
Kloris, geef my eens gehoor.
'k Ging, gunstzeker dacht me, al ronder
Haer myn' nieuwen droom verslaen;
Maer, ocharm! 'k most troostloos gaen.
Acht geen' droom al vleit hy wonder:
Nimmer komt' er winst van waen.
134
H.K. Poot, Gedichten. Eerste deel