Woltjer - De ee ... der vrije universiteit.pdf - VU-DARE Home

34
moeten op dit punt de bepalingen, die de wet had voorgeschre­
ven, volgen, totdat ook voor de openbare universiteiten in
iedere faculteit weer één doctoraat wordt ingevoerd en de be­
voegdheden worden verbonden met het doctoraal examen, in
plaats van met de promotie.
Ook wat de examenvakken betreft en de colleges daarin te
geven, moesten wij ons natuurlijk regelen naar de bepalingen,
die voor de openbare universiteiten gelden. De hooger-onder-
wijswet kon daarin geen wijziging brengen zonder de geheele
regeling van het universitair onderwijs aan te tasten. Welke
veranderingen eventueel met het oog op eene betere regeling,
overeenkomstig de eischen van den tegenwoordigen tijd, zullen
moeten worden aangebracht, is eene vraag, welke de commis­
sie tot reorganisatie heeft te onderzoeken. Ons blijft intusschen
de vrijheid vakken te onderwijzen en op het examen te vragen,
die de wet niet voorschrijft, maar die door ons noodig worden
geoordeeld, bijv. de encyclopaedie der philologie. Onze examens
worden dan ook niet lichter, maar zwaarder dan die aan de
openbare Universiteiten. En dan klagen onze tegenstanders nog
dat de waarborgen voor het onderwijs niet voldoende zijn!
Ik geloof dus, dat is mijne conclusie op dit punt, dat wij,
wanneer we onder de hooger-onderwijswet staan, onze Univer­
siteit met niet minder recht „de Vrije" kunnen noemen dan
voorheen; van alles, waarin wij krachtens ons beginsel vrij wil­
len en moeten zijn, geven wij niets op. Van dien kant zie ik
geen gevaar voor onze Universiteit. Maar laat ons niet blind
zijn voor een ander gevaar, dat des te meer dreigt, naar mate
wij er minder op letten: vertraging in ijver, verslapping in
nauwgezetheid, verzwakking van den band der eenheid.
Vijfentwintig jaren in het leven eener Universiteit is niet meer
dan de eerste jeugd in een menschenleven. Is zij gezond, dan
moet zij nu juist krachtig opbloeien, nu ze eenige vastheid in
haar organisme gaat verkrijgen. Voor den bloei eener univer-