Laai Af - Boekmakierie.co.za

Ig
geen genade 'n Afrikaner op die Kasteel nie."
Sij is bang, hul sal horn wegvat, soos hulle eendag
twee van haar broers—Scheepers was hul naamweggevoer
het, Kasteel-toe. Op 'n dag kom daar
'n troep manskappe. 'n Hotnot het aangebreng dat
bij Scheepers in die huis gese is: "Hulle wil nie onder
die Engelse staan nie." Sonder baatjes, soos hulle
op die plaas besig was, moes hul scam gaan, nie eers
hulle vrouwens het hul mag groet nie. Die hotnots
rij te perd naas die soldate en hulle moes loop. Hulle
het nooit weergekeer nie... Ja, ja, mij kind, 'n kwaai
hotnot kon jou in die dae aan die galg help, vir niet..."
't Was inmiddels koffietijd geworden en 'n bezoekster
van Alexandria had zich bij ons gevoegd. Zo
onder de koffie, terwijl mevr. Fick wat uitrustte, vertelde
zij: "Die twee Botma's wat bij Slagtersnek gehang
is, was ooms van mij ou-Ma. Sij vertel dat
haar vader, Gert Vosloo, een dag 'n kanon uitgedenk
het. Die planne was daar al lank om die Engelse uit
te skiet, die saak was maar net hoe krij hulle dit reg?
Dit was te Graaff Reinet gewees. Die kanon was
van bout. Nou was die moeilikheid gewees om nit
te vind, hoeveel munisie daarvoor nodig was. Een
donker aand dra hulle die kanonnetje uit op 'n kop,
hul wil dit perbeer. Hul set een pond kruit in..."
"Jij weet, mij kind, die kruit was maar altijd in
sakkies van een pond...", viel geheel er in once gastvrouw
bij.
"Wel," lachte de bezoekster, "toe vat hulle 'n
handvol geweerkoels, hul denk dit sal voldoende wees
en skiet af... Die kanon spat uit mekaar met 'n vreselike
knal, dat dit so kraak oor die berge."
Mevr. Fick's zachte mond plooide rond, de putjes
in de wangen verdiepten zich ,alles lachte, lachte om
de tekenende vertelling.
"Natuurlik sit Gert Vosloo die volgende morre
in die blok, somarso openbaar tentoongestel. Daar
kom 'n hotnot voorbij, hij draai om en blij vlak voor